Sigga and the Porridge
Guðrún Kristín Magnúsdóttir SIGGA OG HAFRAGRAUTURINN
paperback amazon ISBN 978-9979-895-44-2 and kindle too Norræn menning Sigga og hafragrauturinn
Sigga is common a nick-name for a girl named Sigríður (sig-ríður; hafra-grautur; grautur pronounced: greu-t-eurr)
Sigga and the Porridge
(note: Only first word in a title is capitalized in Icelandic, unless there be also a proper name: Hafragrauturinn og Sigga (would that be))
Sigga er í búinu sínu að drullumalla. Það er að vísu leiðinlegt að enginn skuli hafa lyst á drullukökum, en hún skreytir þær samt með sóleyjablöðum og hrafnaklukkum. Fyrir rúsínur notar hún skorpin lambaspörð
Sigga is making mud-cakes in her imaginary home. (drullu-mall pronounced funnily/stupidly:. dreudd-leu-maddl)
It is, admittedly, a nuisance (/annoying) that nobody ever likes to eat mud-cakes, (hafa lyst á = have appetite for) but still she decorates them with petals of buttercup and arctic bitter. (sól-ey, sól-eyjar-blöð; hrafna-klukka)
As a substitute for raisins, she uses dried lamb-poop. (lamba-spörð)
Siggu þykir kökur ákaflega góðar. Þegar hún verður stór ætlar hún að læra að baka hjá mömmu sinni. En hún ætlar sko aldrei að búa til hafragraut. Henni þykir hafragrautur svo vondur. Þegar Sigga er niðursokkin í að leika sér, er hún oft töluvert viðutan.
Sigga really likes cakes.
(+lega is a suffix -lega er viðskeyti (við-skeyti))
When she has grown up, she is going to learn from her mom to bake cakes.
But she is definitely never going to cook porridge. (aldr-ei)
She does not like porridge at all.
When Sigga is preoccupied with her playing, she often tends to be a bit absent-minded. (niður-sokkinn í tölu-vert við-utan)
(á-kaf+lega
Mamma hennar Siggu kallar í hana: -Sigga mín, komdu aðeins heim!
Sigga’s mother calls to her: My little Sigga, come home for a moment!
(kom þú að-eins)
En Sigga þykist ekki heyra. Hún er alveg niðursokkin í drullumallið.
But Sigga pretends not to hear. She is completely absorbed in her mud-cooking.
(niður-sokkinn)
-Sigga, kallar mamma hennar aftur. -Þú þarft að skreppa fyrir mig í sendiferð á næsta bæ, til Rúnu á Hafravöllum.
-Sigga, her mother calls again.
-You have to go to the next farm for me on an
errand, (sendi-ferð) to Rúna on Oat-Fields (Rúna is a nick name for Guðrún, Kristrún, Sigrún, and such names) (hafra-vellir; note: porridge is made from oats!!)
-SIGGA ! kallar mamma hennar enn. -Heyrirðu ekki til mín? Komdu inn, segi ég.
-SIGGA ! her mother calls once more. - Do you not hear me? (heyrir þú) - Now come (I say) ! (kom þú)
-Ha? Jú, svarar Sigga, sem auðvitað hafði heyrt allan tímann,....... .........en ég heyrði ekki fyrr en þú kallaðir í þriðja sinn. Ég er alveg að koma.
What? Yes, Sigga answers. She, of course had heard all the time……
But I didn´t hear until you called for the third time.
am coming.
(auð-vitað) ……..
I
(al-veg)
með böggul til Rúnu.
Sigga leggur
stað
Sigga er dugleg stelpa. Hún er vön því að ganga langt, því hún sækir kýrnar fyrir mömmu sína á hverjum degi kvölds og morgna og þær eru oft langt frá bænum.
Sigga takes off carrying a parcel to Rúna.
Sigga is an efficient girl.
She is used to walking a long way, because she always goes to gather the cows every day, mornings and evenings, and sometimes they tend to be far away from the farmhouse.
(dug+leg)
hún kemur að Hafravöllum afhendir hún Rúnu pakkann.
Þegar
Rúna býður Siggu auðvitað inn og spyr frétta. -Ertu ekki svöng, vinan, eftir að ganga svona langt?
When she arrives at Hafravellir (/Oat Fields), she hands the parcel over to Rúna.
Rúna, of course, offers Sigga to come inside, and she asks if there are any news. (auð-vitað)
-Aren´t you hungry, my dear, after walking such a long wayr?
Svo kemur Rúna með fullan disk ....... ...... af hafragraut. Sigga þorir ekki að segja Rúnu að hún borði aldrei hafragraut því henni finnist hann ekki góður.
Then Rúna brings a full plate …………
of porridge.
Sigga is too shy to tell Rúna that she never eats porridge, because she does not like it.
…….
Þegar Rúna kemur inn aftur er diskurinn tómur.
Óðamála segist Sigga þurfa að flýta sér heim, og ætlar að standa upp.
Auðvitað sér Rúna að ekki er allt með felldu.
When Rúna returns, the plate is empty.
Talking fast, Sigga tells Rúna that she has to hurry back home. Then Sigga is going to stand up. (óða-mála)
Of course, Rúna can see that something is wrong.
að
á gólfið.
Hún getur ekki annað en brosað þegar hún sér grautinn byrja
drjúpa úr vasanum
-Þú hefðir nú bara átt að segja mér, Sigga mín, að þig langaði ekkert í graut.
She cannot help smiling when she sees the porridge starting to drip down from the pocked onto the floor
-You should just have told me, my dear Sigga, that you didn’t have any appetite for the porridge.
Rúna þvær úr svuntunni hennar Siggu, og hengir til þerris alveg við eldavélina þar sem hún þornar mjög fljótt.
Rúna washes Sigga´s apron, and hangs it to dry close to the stove where it dries very quickly. (elda-vél (“cooking”-stove))
En meðan Sigga bíður fær hún eins margar kleinur og hún getur í sig látið.
(Icelandic kleina is a kind of twisted doughnut; plural kleinur)
But while Sigga waits, she gets as many kleinur as she can possibly consume.
