Eldeyjar-Hjalti spilaði Eldgamla Ísafold úti á ytri höfn
Ekki fór framhjá neinum í gömlu Reykjavík að Hjalti Jónsson skipstjóri var kominn yfir hafið og heim, því Eldgamla Ísafold hljómaði langt að á skipsflautuna - hvernig sem hann nú fór að því.
togari Heima í Hjaltahúsi, Bræðraborgarstíg 8, fór þá bylgja fagnaðar og þakklætis um hjarta konunnar hans, Guðrúnar Ólafsdóttur, sem var ljósmóðir, og velgjörðarmaður fátækra og sjúkra. Við skulum ekki gleyma því að sjómannskonan fór með öll völd í landi. Þetta hét til forna að hafa búrlyklana, og segir meira en orðið lykill eitt saman. Guðrún í Hjaltahúsi hafði frjálsar hendur með að gefa fátækum mat og taka sjúklinga inn á heimilið sitt. Í Hjaltahúsi var burgeis-kolaofn, og hér voru til kol. Hér var hlýtt og hér var gestrisni. Mamma mín, Lilja Hjaltadóttir, fór oft í sendiferð með mat handa fátækum fjölskyldum, sagði hún mér.