Colofon Fiat Justitia is het verenigingsblad van de Juridische Faculteitsvereniging Rotterdam en verschijnt vijfmaal per jaar.
Jaargang 21 Nummer 5 September 2009
Hoofdredacteur Patrick Slob
Redactie Maarten van Dijk Lorenzo Favetta Suzanne van Kooij Julia Leeman Lennart van der Ziel
Eindredacteur Celeste Klomp
Eindredactie Sophie Bouhuys Abid Chand Freek Lugtigheid Jordy Oord Marleen Sabajo
Ontwerp en vormgeving UnitedGraphics
Druk & Lithografie UnitedGraphics
Oplage 4.000 exemplaren
Reacties kunt u opsturen naar: Juridische Faculteitsvereniging Rotterdam Redactie Fiat Justitia Postbus 1738, 3000 DR Rotterdam Tel: 010 - 408 17 94
Waarde lezer, Mijn laatste dagen als bestuurslid. Mijn laatste Fiat Justitia. En mijn laatste redactioneel. Als ik over 600 woorden de laatste punt zet, komt jaargang 21 ook voor mij definitief ten einde. Of het door dit ietwat onwennige vooruitzicht komt weet ik niet, maar ik kan de juiste woorden niet vinden. Misschien is het een writers block, zo net aan het einde van een jaar hard werken. Ik weet het niet. Maar Rotterdam laat zich in ieder geval moeilijk beschrijven. Ik liep laatst over de Coolsingel, zoals zo vaak eigenlijk. Ik woon sinds een jaar écht in Rotterdam. Daarvoor heb ik twintig jaar in het immer rustieke Nieuwerkerk aan den IJssel gewoond. Een klein dorpje net buiten de Maasstad, waar iedereen zegt uit Rotterdam te komen en zich stiekem druk maakt over de staat van de dijken: als laagste punt van Nederland lopen zij het eerst onder. Klinkt raar eigenlijk: ‘zij’. Jarenlang was ik één van ‘zij’. Nu ben ik ‘wij’, ‘wij’ Rotterdammers. Alhoewel, mag ik mij een Rotterdammer noemen? Ik weet het niet. Ik voel me eigenlijk net als een groot deel van de allochtone Nederlanders: een beetje tussen wal en schip. Enfin, de Coolsingel. Ter hoogte van het stadhuis komen vier mensen mijn richting op gewandeld. Amerikanen, dat kan haast niet missen. Het zijn twee koppeltjes. Het ene koppeltje bestaat uit een grote, dikke man met een petje en een kleine ietwat verkrampte vrouw met gele tanden. Het andere koppeltje bestaat uit een klein mannetje en een nog kleiner vrouwtje. Allen zijn gehuld in een trendy korte broek met daaronder houthakkersschoenen, waar de witte sokken – ik zou bijna willen zeggen: uiteraard – bovenuit steken. Een van hen is zijn tijd ver vooruit: hij draagt bergbeklimschoenen. De vier Amerikanen zijn duidelijk zoekende. Ik doe net of ik driftig bezig ben, ik heb geen zin in vervelende toeristen. Maar het zouden geen Amerikanen zijn, als ze daar niet simpelweg lak aan hadden: “Sir, we’ve lost our bus. Can you tell me where we are?” De vrouw houdt me een Tik Tak-achtige plattegrond met kleine tekeningetjes voor en kijkt me indringend aan. Ik kon alleen maar denken: bus kwijtraken? “Yes, off course. Here is the Doelwater, here is the police station and you’re standing right here.” Ik vertelde het met veel wijsheid. “Ah yes, the Doelwater”, zei de vrouw. Ondertussen had de dikke man een uiterst originele grap bedacht: “Ey mate, where are your wooden shoes? You Dutch people always walk in wooden shoes, right? Haha!” Pff, krampachtig probeer ik een kenmerkende Amerikaanse eigenschap te bedenken, maar tevergeefs. “Je vraagt je soms af waar die 1600 euro collegegeld aan besteed wordt”, zou mijn vader zeggen. De vrouw draaide wat met de plattegrond. “Where would you send us if you where a tourist guide?” Ook dat nog. Ik dacht na. Waar moet je als toerist in Rotterdam nu echt naartoe? M’n hersenen draaiden op volle toeren. “You should see the cubic houses near Blaak, it’s different architecture!” Verder dan dat voor de hand liggende antwoord kwam ik niet. Wat moet je als toerist ook in Rotterdam? Er zijn hier geen wallen, geen palingrokerijen, geen kastelen of laagste punten van Nederland. Wat valt hier in godsnaam te zien? Maar natuurlijk! Rotterdam is een stad vóór zijn inwoners! Voor de Rotterdammerts. Rotterdam heeft datgene wat niet te beschrijven is, maar wel het goede gevoel geeft. Het is een stad waar je als toerist doorheen moet rijden, omdat het van de Rotterdammerts is. “Ken je ’t sien dan?” Niet dat toeristen of buitenlandse studenten niet welkom zijn, maar het is anders. Rotterdam is als een klein snoepje: hard van buiten, zacht van binnen.
Internet: www.jfr.nl E-mail: hoofdredacteur@jfr.nl
46e Bestuur der Juridische Faculteitsvereniging Rotterdam Jordy Oord – Voorzitter Marleen Sabajo – Vice-voorzitter Sophie Bouhuys – Secretaris Dirim Kutlar – Penningmeester
Voordat ik mijn laatste punt zet, wil mijn bestuur en mijn redactie bedanken voor het onvergetelijke jaar en de vele mooie herinneringen die ik eraan heb overgehouden! Mijn opvolger, Lorenzo Favetta, wacht de schone taak om aankomend jaar dit mooie blad te vullen. Ik wil hem en zijn medebestuursleden ongelooflijk veel succes wensen! Rest mij niets anders dan u voor de laatste keer veel leesplezier te wensen, en wie weet tot ziens! Met vriendelijke groeten,
Abid Chand – C ommissaris Interne Betrekkingen Freek Lugtigheid – Commissaris Externe Betrekkingen
Patrick Slob
Patrick Slob – Hoofdredacteur
Hoofdredacteur Fiat Justitia 2008 – 2009 (punt).