Prawo

PACJENT SAM DECYDUJE, CZY CHCE SIĘ Z KIMŚ DZIELIĆ INFORMACJAMI O STANIE SWOJEGO ZDROWIA.

Pacjentdobrze

poinformowany

Choroba to intymna sprawa i choć zwykle chcemy wiedzieć, co nam jest, to nie zawsze chcemy się tą wiedzą dzielić z innymi.

TEKST MAGDA KOZIŃSKA

Terminy medyczne są czasem skomplikowane, do tego dochodzi stres związany z badaniami i chorobą, dlatego tak ważne jest poinformowanie pacjenta o tym, co się z nim dzieje i jak będzie wyglądać leczenie.

Dla pacjenta

Obowiązkiem lekarza jest udzielenie choremu przystępnej, pełnej i rzetelnej informacji o: • rozpoznaniu choroby • proponowanych i możliwych metodach diagnostycznych i sposobie terapii • dających się przewidzieć następstwach ich zastosowania albo zaniechania • wynikach leczenia i rokowaniu. W przypadku pacjentów niepełnoletnich: • tym, którzy ukończyli 16. rok życia, przysługuje prawo do takich samych informacji, jak dorosłym, • poniżej 16. roku życia mogą uzyskać od lekarza tylko wiedzę w zakresie i formie potrzebnej do prawidłowego przebiegu procesu diagnostycznego lub terapeutycznego, czyli bez podawania informacji o rokowaniu i wynikach leczenia. Te otrzymują rodzice lub opiekunowie prawni dziecka.

Dla bliskich

W myśl przepisów, lekarz może udzielić informacji o stanie zdrowia chorego innym osobom wyłącznie za jego zgodą lub za zgodą jego

przedstawiciela ustawowego. Wyjątek od tej zasady to sytuacja, gdy pacjent jest nieprzytomny. Wtedy lekarz ma prawo przekazać wiedzę o jego stanie osobie bliskiej. Według prawa to: • rodzice • dzieci • współmałżonek • przedstawiciel ustawowy • osoby mieszkające we wspólnym gospodarstwie domowym.

Bez informacji

Zdarza się, że pacjent nie chce nic wiedzieć o stanie swojego zdrowia. Wtedy na jego żądanie lekarz nie podaje mu informacji. Osoba, która zrezygnowała z uzyskiwania takiej wiedzy, w każdej chwili ma prawo to zmienić. Ten zakaz może dotyczyć też bliskich pacjenta. Choremu przysługuje prawo do decyzji, czy informacjami na temat swojej choroby chce się z kimkolwiek podzielić. Podanie ich komukolwiek bez jego zgody jest naruszeniem tajemnicy lekarskiej. Lekarz ma prawo także przemilczeć pewne informacje. Dzieje się tak w wyjątkowych okolicznościach, gdy rokowanie jest niepomyślne. Lekarz może wtedy ograniczyć te informacje, jeśli ‒ według jego oceny ‒ przemawia za tym dobro chorego. W takich sytuacjach rozmawia o wszystkim z upoważnioną przez pacjenta osobą lub jego przedstawicielem ustawowym. Uwaga! Na żądanie chorego lekarz ma obowiązek udzielić mu informacji w pełnym zakresie.

SPOSÓB UDZIELANIA INFORMACJI

• Na Interenetowym Koncie Pacjenta jest zakładka, w której możemy wpisać osoby upoważnione do otrzymywania informacji o naszym stanie zdrowia. To wiele ułatwia w sytuacjach kryzysowych. • Wiedzę o zdrowiu pacjenta można uzyskać osobiście, zgłaszając się z pytaniem do lekarza. Można też uzyskać ją telefonicznie, ale lekarz ma prawo zweryfikować, czy jesteśmy osobą upoważnioną przez pacjenta.

Ostateczna decyzja

Po uzyskaniu informacji pacjent ma prawo przedstawić lekarzowi swoje zdanie i podjąć decyzję, czy chce poddać się badaniom i terapii. Zgoda lub odmowa muszą być poprzedzone wyczerpującą informacją o sposobie leczenia, jego skutkach, możliwych powikłaniach i konsekwencji jego zaniechania.

REKLAMA