maart 2025 - De Hoogstraatse Maand

De radio- en operastem van Toon Janssens

De sportlaureaten van 2024 • Hoogmark wil snoezelen • Jong rocktalent Crimson Bullet Generation • De staalkaart van Gebr. Van Bavel • De zeebenen van Hein Van Kessel De tuin van het Withof • De zwanenzang van de Biebond

1

maart 1975, een dag die in mijn geheugen gegrift staat omdat toen de gemeenten in het noorden in de ban waren van een discussie die bepalend is gebleken voor alle dagen die zouden volgen. Vijftig jaar geleden vond men het een goed idee om samen met de ruilverkaveling in Meerle en Meer, de Mark recht te trekken. De Mark is een laaglandbeek die zoals alle natuurlijke rivieren een zomeren een winterbedding heeft. In winterperiodes gebeurde het dus regelmatig dat het water buiten de oevers trad en grote oppervlaktes beemden en graslanden onder water kwamen te staan. Want rivieren doen dat.

De plannen dreven een wig tussen de anders vredelievend naast elkaar levende Kempenzonen en -dochters. Op infovergaderingen werd er gescholden, gevloekt, gespeekt. Mensen bekeken mekaar met een scheef oog, werden emotioneel of moedeloos.

Je had de mensen die ‘vooruit’ wilden. Dat water op hun beemden en akkers was een doorn in het oog. Zij geloofden in de magie van de vooruitgang, van investeringen, schaalvergroting, intensivering... en hun mosterd haalden ze net over de

Rivieren doen dat

grens. De Nederlanders hadden het ons immers al voorgedaan en zo dreigden wij tegen een economische achterstand aan te kijken. Dat wilde men koste wat het kost vermijden. Vanuit het Proefbedrijf der Noorderkempen, Veiling Hoogstraten en sympathiserende politieke fracties werd hard gelobbyd om de plannen erdoor te krijgen.

Je had ook mensen die er anders tegenaan keken. De Markvallei, stroomafwaarts van de Zeeman, was vijftig jaar geleden heel mooi. Elzenbroekbosjes, houtkanten, bloemrijke beemden omzoomden de meanderende rivier. Als dit op de schop genomen zou worden, zou er geen weg meer terug zijn. Dan waren we dat landschap, die planten en dieren voor altijd kwijt. Ook in die tijd was er al het besef dat het goed functioneren van een rivier zorgt voor een correcte waterhuishouding en dat je daar best niet te veel aan morrelt.

Van de plannen van de aanleg van een kanaal is gelukkig niets in huis gekomen. Maar het compromis dat het uiteindelijk gehaald heeft, leunde er wel flink tegenaan. De rechttrekking kostte uiteindelijk heel veel geld en heeft ongetwijfeld ook

Wegé tekent

veel geld opgebracht. Maar ondertussen heeft de waarheid een inhaalbeweging ingezet. De geesten in Nederland zijn alvast gerijpt. Onze buren zijn al volop bezig met hermeandering van de Mark. Ze zijn bang voor natte voeten, of erger. Rivieren doen dat.

Ook bij ons dreigt de Mark zich steeds vaker uit zijn keurslijf te willen wringen. In ieder geval blijft de ‘getemde’ rivier ons centen kosten. Obstakels in de Mark zorgen bij hoge waterstand voor sterke stroming. De oevers brokkelen af, het fietspad dreigt zelfs meegesleurd te worden. Rivieren doen dat.

1 maart 1975. Lenk (Leefbare Noorderkempen) organiseerde een protestmars tegen de rechttrekking. Er kwamen duizend mensen naar Meersel-Dreef om mee te protesteren. Laat deze tekst een blijk van erkenning zijn voor een kronkelende Mark. Maar zeker ook voor de mensen van Lenk (Werkgroep Leefbare Noorderkempen) die toen hun stem lieten horen, die misschien wel gelijk hadden, maar nooit gelijk zullen krijgen. Of het zou van de Mark zelf moeten komen… (ao)

Van de nieuwsstudio naar de operaklas

MEDIA CULTUUR Bij het ochtendgloren, wanneer de meeste mensen nog slapen, fietst Toon Janssens (29) vanuit Molenbeek naar de VRT-gebouwen aan de Reyerslaan. Daar maakt hij voor heel Vlaanderen het radionieuws. Met zijn warme, donkere stemtimbre zorgt hij ervoor dat luisteraars rustig kunnen ontwaken, aan de ontbijttafel of in de file. Bovendien baant hij zich als bas-bariton een weg van het ochtendnieuws naar… de opera. Dat verrassende traject begon aan de academie in Hoogstraten. “Ik heb er zeker tien jaar Woord gevolgd. Daar is het dus allemaal begonnen. Op mijn acht jaar kwam ik als verlegen jongentje de woordklas binnen en sindsdien was ik er niet meer weg te slaan.”

De Hoogstraatse jaren

Wij waren thuis met vijf: mijn vader Carl Janssens, mijn mama Mie Servaes, jongere broer Mattijs en jongere zus Sien. En ikzelf natuurlijk. Als kind ging ik naar de gemeenteschool en later als tiener naar het Klein Seminarie, waar ik wetenschappen-wiskunde volgde. Maar mijn favoriete plek destijds? Dat was toch wel de Academie voor Muziek en Woord, in de Karel Boomstraat. Eigenlijk is daar alles begonnen.

Ik was een ontzettend verlegen kind, maar dat veranderde toen Maartje Siebelink plots voor mijn neus stond. Dat moet ergens in het derde of vierde leerjaar geweest zijn. Maartje was woordleerkracht en kwam ons vertellen dat er zoiets bestond als toneel en voordracht. Ze had onze klas uitgenodigd voor een proefles in het begin van het nieuwe schooljaar. Ik was toen acht jaar. Op dat moment had ik daar helemaal geen zin in, maar onder lichte druk van mijn ma ben ik dan toch maar naar die proefles gegaan: “Ga naar die eerste les. Valt het

tegen, dan hoef je daarna nooit meer te gaan.” Ik ben haar daar heel dankbaar voor, want vanaf moment één was ik daar niet meer weg te slaan.

Ik stapte de woordklas binnen en daar waren allemaal klasgenoten van de gemeenteschool, onder wie Thibault Christiaensen die nu op Studio Brussel presenteert en ook deel uitmaakt van de Equal Idiots. Ik voelde mij meteen thuis op die plek. Uiteindelijk ben ik daar een dikke tien jaar blijven plakken. Mijn verlegenheid? Die was volledig weg. Ik hield ervan om op een podium te staan en te spreken voor een publiek. Dat komt voor een groot stuk door de inzet van Maartje Siebelink en andere leerkrachten van wie ik les heb gehad.

De weg naar de VRT

Ik was achttien, het moment om naar de universiteit te gaan. Na mijn wiskundige jaren in het middelbaar koos ik ervoor om talen te studeren in Antwerpen, waar ik ook op kot ging. Een nieuwe wereld ging voor mij open: die van de grote stad, met musea en theatervoorstellingen à volonté. Ik volgde Toegepaste Taalkunde, een opleiding die zich voornamelijk richt op vertalers en tolken in spe. Maar ik wist al vanaf het begin dat ik die richting niet wou uitgaan. Ergens zat die woordkunstmicrobe nog genesteld. Lesgeven sprak me ook wel aan. Maar gaandeweg ont-

OMSLAGVERHAAL

stond dan toch het idee van radiojournalistiek. Ideaal dacht ik: dan ben je bezig met wat er in de wereld gebeurt, met het schrijven van teksten én dan mag je die teksten ook nog eens presenteren op de radio. De perfecte combinatie.

Vanaf dat moment zag ik de VRT als de place to be. Maar hoe? Ondanks mijn vele jaren woordkunst had ik nog altijd een Hoogstraatse tongval. Daar moest ik van af zien te raken. Al gauw ontdekte ik dat er in het Antwerpse een paar goede logopedisten waren, niet ver van mijn kot, die toevallig ook actief waren op de VRT. Dus ik waagde mijn kans en stuurde een van hen een mailtje: Christel Lacroix. Zij liet mij meteen langskomen. Niet veel later zat ik wekelijks in haar praktijk en langzaam maar zeker verdwenen die Kempense klanken. “Het Spaanse graan heeft de orkaan doorstaan.” Of: “tippe tappe tippe tappe tiptaptip”. Honderden uitspraakoefeningen passeerden de revue. Tot alle klanken juist waren.

Maar op dat moment was ik er natuurlijk nog niet: een nieuwslezer moet ook goed kunnen intoneren. Daarvoor ging ik naar één van die andere VRT-logopedisten: Bernadette Timmermans, de vrouw die de afgelopen decennia half bekend Vlaanderen correct heeft leren praten. Zij hielp mij om de puntjes op de i te zetten. Na enkele maanden zat mijn intonatie goed, en als bij wonder had Bernadette toen net opgevangen dat de baas van het VRT-radionieuws op zoek was naar nieuwe presentatoren. Ik was in die periode nog volop aan het studeren, maar ik dacht ook: deze kans kan ik niet laten schieten. En dus stuurde ik hem een mail. Niet veel later kreeg ik antwoord dat ik mocht langskomen voor een gesprek in Brussel.

Nieuwsdienst

Dat moet ergens in het voorjaar van 2017 geweest zijn, mijn sollicitatie bij de VRT-nieuwsdienst. Ze zochten specifiek iemand voor het radionieuws in het weekend, op de zenders MNM en Studio Brussel, de jongerenzenders van VRT. Perfect voor mij, omdat ik ook nog aan het studeren was, mijn master was nog niet afgerond. Na wat testen en een uitgebreid gesprek werd ik aangenomen. De droom die uitkwam.

Maar als je wil presenteren voor de VRT, heb je het fameuze VRT-stemattest nodig. Dat attest geeft aan dat je bekwaam bent om te presenteren op de radio of op tv. Het attest wordt toegekend door een auditiecommissie, een groepje taalspecialisten. Destijds waren dat onder meer wijlen Martine Tanghe, sportanker Catherine Van Eylen, toenmalig taaladviseur Ruud Hendrickx en nog wat andere intimiderende namen. Een pittig auditiegesprek volgde. Ik moest vragen beantwoorden, terwijl zij probeerden om mij uit mijn lood te slaan. Hun doel? Kijken of die platte tongval toch nog zou bovenkomen. Spannend was een understatement, maar na de beraadslaging kreeg ik te horen dat ik geslaagd was. Vanaf dat moment mocht ik officieel op antenne.

In de zomer van 2017 begon mijn echte VRT-avontuur. Plots stond ik daar op de redactie aan de Reyerslaan in Brussel. Plots waren de mensen naar wie ik jarenlang had opgekeken mijn collega’s. Mijn job was duidelijk: het radionieuws maken voor de luisteraars van MNM en Studio Brussel, voornamelijk in het weekend. Dat wil dus zeggen, het nieuws zo helder mogelijk uitleggen voor een iets jonger doelpubliek, toch zeker wat de jongerenzender MNM betreft. Dat deed

ik een aantal jaar, in het begin nog in combinatie met mijn masteropleiding en een specifieke lerarenopleiding. In die periode stond ik zelfs nog even voor de klas op mijn vroegere middelbare school, als stagiair voor Nederlands.

Het ‘vroegere’ werk

Anderhalf jaar geleden heb ik dan de overstap gemaakt naar het ‘serieuzere’ werk, en vooral ook het ‘vroegere’ werk: het ochtendnieuws op Radio 1 en Klara. Ik ben niet elke dag te horen, maar ik ben vaak wel aan het werk, gewoon achter de schermen. Meestal begint mijn dienst om vijf uur ’s ochtends. Een uurtje eerder loopt mijn wekker af, waarna ik mij klaarmaak en op de fiets spring. Vaak heb ik tijdens mijn ochtenddouche de nachtbulletins al beluisterd, die van middernacht tot vier uur. Als ik dan toekom, maken we daaruit een selectie van de nieuwsitems die nog belangrijk zijn voor het ochtendnieuws. Ik zeg ‘we’, want zo’n bulletin maak je niet alleen. ’s Ochtends gaat het weliswaar om een kleine bezetting: de nieuwslezers, een eindredacteur, enkele reporters en een technicus. Er zijn meerdere nieuwslezers: Radio2, MNM en Studio Brussel hebben elk hun eigen nieuwslezer, maar zij zijn niet fysiek aanwezig op de nieuwsdienst. Zij maken hun bulletins op de redactie van het radionet waarvoor ze werken. Ik daarentegen maak voor Radio 1 het nieuws volledig op de nieuwsdienst, met de studio vlak bij mijn bureau.

Waar al dat nieuws ’s ochtends vandaan komt? Zoals ik al zei, maken we een selectie uit het nachtnieuws. Sportuitslagen

Familiekiekje waarbij zus Sien buiten beeld bleef…

van de avond ervoor kunnen bijvoorbeeld ook nog opgenomen worden in het ochtendbulletin. Een collega belt in de vroege uurtjes naar onze regionale redacties in Antwerpen, Hasselt, Leuven, Gent en Kortrijk: “Welke items hebben jullie vanochtend? Zit daar iets tussen van nationaal belang?” Er komt ook nieuws binnen via de persagentschappen, zoals Belga of AP. We sturen reporters op pad, als er bijvoorbeeld ’s ochtends grote stakingen of betogingen gepland zijn. En natuurlijk bekijkt de eindredacteur of de kranten belangrijke nieuwsverhalen hebben die ook voor ons de moeite waard zijn. Dan krijgt een van de redacteurs de opdracht om dat nieuws te checken en te dubbelchecken.

Kortom, het nieuws komt uit veel verschillende hoeken. Vaak is het wel een lastminutewerkje om zo’n bulletin van acht minuten volledig gevuld te krijgen, zeker in de ochtend. Meestal sta ik pas op enkele luttele seconden voor de start van het nieuws in de studio. Dan is het een kwestie om zo snel mogelijk zen te worden, zodat de luisteraar daar niets van merkt. Helaas lukt dat niet altijd. En ja, dan struikel je over je woorden, haha. Maar zo weten de luisteraars wel weer dat het live is, mochten ze daar nog aan twijfelen.

Uit de hand gelopen hobby

Soms kan je mij ook horen in de namiddag of avond, maar meestal werk ik dus op pijnlijk vroege uren. Het voordeel is dan wel: na het middagnieuws zit mijn werkdag erop. En dan heb ik een vrije namiddag. Al is ‘vrij’ relatief ... Ik geef bijlessen Nederlands aan leerlingen uit het middelbaar en sinds een dikke drie jaar heb ik ook een uit de hand gelopen hobby, namelijk klassieke muziek. Ik was

altijd gefascineerd door piano, al van kleins af, maar ik had daar nooit iets mee gedaan. Toen ik net voor de coronaperiode naar Brussel verhuisde, kreeg ik wel het gevoel dat ik daar werk van moest maken. “Als ik nog piano wil leren spelen moet ik er ook niet mee wachten tot mijn zestig”, dacht ik.

En dus schreef ik mij in september 2021 in, aan de plaatselijke academie. Niet alleen voor piano trouwens, ook voor klassieke zang. Ik was al sinds mijn achtste bezig met woord, met mijn stem, en dit leek me een logische volgende stap. Operazangers zingen zonder versterking boven een heel orkest uit, in een zaal met duizenden mensen. Hoe doen zij dat? Die techniek wilde ik ook leren.

Al tijdens de eerste zanglessen aan de muziekschool bleek dat klassieke zang me wel lag. Maar een halfuurtje zangles per week is natuurlijk niet genoeg om een volleerd zanger te worden. Bovendien was zingen op een podium iets dat compleet buiten mijn comfortzone lag. Presenteren voor publiek? Geen probleem, daarvoor heb ik weinig tot geen stress. Maar zingen? Het was alsof de grond onder mijn voeten wegzakte zodra de eerste noten in de zaal weerklonken. Op het einde van mijn eerste jaar aan de muziekschool moest ik een aria zingen voor enkele tientallen mensen. Ik stond daar, wou mijn eerste noten zingen en in een flits trok al het speeksel in mijn mond weg. Mijn keel werd kurkdroog. Dat had ik nog nooit meegemaakt. Ik kon maar aan één ding denken: shit, hoe haal ik het einde van deze aria? En alsof dat nog niet genoeg was, begonnen ook mijn benen en armen zo hard te trillen dat het publiek gedacht moet hebben dat ik een of andere moderne dans deed. Dat kwam allemaal door de stress...

Van de pot gerukt

Toen ik na dat eerste jaar in de zomervakantie in Zuid-Frankrijk was, gingen mijn ogen (of oren) plots open. Ik bezocht het gerenommeerde operafestival in Aix-enProvence. Wat ik daar hoorde, was van een ongezien niveau. Zodra ik weer in België was, ging ik online op zoek naar een professionele leraar die mij dat ook kon leren. Iemand die me de perfecte zangtechniek zou kunnen bijbrengen. Iemand die bij voorkeur zelf zang doceert aan een écht conservatorium. Na enige tijd zoeken, kwam ik uit bij Thomas Blondelle. Een van de beste en bekendste Belgische operazangers van dit moment, met een grote carrière in Duitsland. Maar dat wist ik toen nog niet.

Ik stuurde hem nietsvermoedend een vriendelijk mailtje en kreeg een nog vriendelijker mailtje terug. Hij verwees mij door naar de lerares van wie hijzelf alles geleerd had: Catherine Vandevelde. Catherine is zangdocente aan het conservatorium in Leuven, tegenwoordig bekend onder de naam LUCA School of Arts-Campus Lemmens. Ze stelde me voor om gewoon toelatingsproef te doen. Een van de pot gerukt idee, vond ik zelf. Ik kon niks, hè. Met mijn beperkte - lees: onbestaande - muzikale kennis. En toch ging ik op het voorstel in. Uit nieuwsgierigheid en met de gedachte: wat heb ik te verliezen? Helaas viel ik al vrij snel door de mand bij de jury: “Wat kan jij, waar is je theoretische bagage?” En vooral: “Ga jij deze opleiding combineren met je job? Je gaat geen tijd meer hebben om kranten te lezen. Je zal alleen nog maar partituren kunnen lezen.” Ik was me daar natuurlijk ook wel bewust van. Dat waren heel terechte vragen die ik alleen maar kon beamen. En toch wilden ze mij uiteindelijk, ondanks alle kritiek, een kans geven. Ik

Met broer en zus

Als 10-jarige spelen bij de buren

V.V.V. Hoogstraten zet zich als vrijwilligersvereniging in voor de promotie van Hoogstraten, ons “stadje met smaak”. Al onze inspanningen en activiteiten zijn er inderdaad op gericht om Hoogstraten een positief imago te geven in een wijde omgeving. Ook in 2025 willen we verder initiatieven ontwikkelen om zoveel mogelijk mensen naar hier te halen om te etsen, te wandelen, te winkelen, te eten, te drinken en vooral te genieten!

Wij zijn dankbaar dat de volgende ondernemers onze werking steunen als V.V.V partner:

Aertsen en partners

Apotheek Fransen

Apotheek Horsten

Architecten Van Laer - Van Erck

Blockx, Peeters, Van Looveren architecten

Bogaerts Greenhouse Logistics

Bolckmans

Brasserie Hautru

Bruurs kleding

Broodjesbar de Broodplank

Bistro De Jachthoorn

De Pizzahoek

Café De Rijkswacht

Steenbakkerij Desta

Fruitbedrijf Sto els-Van Baelen

Expertisebureau Topoplan Bruyninckx

Fransen Koudetechnieken

Het Moment

Tegels Gebr. De Beuckelaer

Geo Landmeters

Drankenhandel 't Bierhuis

Het Chocoladehuis

Het Fortuin Meer

Het Zoete Begijntje

Carrefour Market Hoogstraten

I.D. Coi ure

Immo Van Hu el

Installatiebedrijf Van Den Berg

Intern. transport Paul Van Loon

Kalisto kleding

KBC bank en verzekering

Mac Ryan

Maes en Zonen

MC Fashion

Mertens Interieur

Colora Mertens

Het Wijnhuis

Optiek Tom De Bruyne

Oxfam Wereldwinkel Hoogstraten

Restaurant Begijnhof

Rigouts & Co advies voor familiebedrijven

SBB Accountants & Adviseurs

Sto els Tuinmachines ‘t Fruithuis

Juwelier Tibax

Den Boergondiër

Toast Ontbijt & Lunch

Optiek Dominiek

Framandi Schoenen

Verheyen vastgoed

Verschueren etsen

W-M Installatiebedrijf

Instituut Zenza

Wil u onze werking en daarmee de promotie van Hoogstraten ook steunen ? U kan dat eenvoudig doen door overschrijving van 40 euro op BE50 4146 0495 8118 met vermelding “V.V.V. partner 2025 + naam van uw bedrijf”. U ontvangt dan van ons de bekende sticker “Wij steunen de promotie van Hoogstraten - V.V.V. partner 2025” en een factuur.

mocht starten, niet in de bacheloropleiding, wel in een voorbereidingsjaar.

Een geweldige kans. Het was in dat jaar dat ik meedeed in mijn eerste operaproductie. Het is te zeggen: een operette. Elk jaar organiseert het conservatorium in Leuven projectweken. In die periode maken alle bachelor- en masterstudenten van de zangklas samen een eigen productie, begeleid door, jawel, Thomas Blondelle. Dat waren ontzettend leerrijke weken. Met als kers op de taart: twee voorstellingen, voor telkens een volledig uitverkochte zaal. Ik stond daar opnieuw met knikkende knieën op de planken, maar de voldoening achteraf was onbeschrijfelijk. Dat gevoel had ik niet meer meegemaakt sinds mijn afstudeervoorstelling aan de academie in Hoogstraten toen ik achttien was. Een jaar later deed ik opnieuw mee aan het operaproject. We zongen en speelden dat academiejaar een bewerking van Purcells opera ‘Dido and Aeneas’. Opnieuw een megasucces en een mega-ervaring, mede dankzij de spitsvondige en bij momenten komische regie van Constanze Weidknecht, die als geen ander de zeventiende-eeuwse kameropera in een fris jasje wist te steken.

DE WERELD VAN

Geen idee

“En wat wil je dan uiteindelijk bereiken met dat zingen”, vragen vrienden of collega’s weleens. Eerlijk? Geen idee. Er is één ding dat ik zeker weet: ik wil blijven zingen, gewoon omdat het zo fijn is. Ik wil ook lessen blijven volgen om mijn zangtechniek bij te schaven, om technisch zo goed mogelijk te worden. Hoe goed dat dan is, dat zal de tijd uitwijzen. En het is natuurlijk niet alleen techniek, hè. Je moet ook nog altijd je verhaal, je aria, weten over te brengen bij je publiek. Zoals een acteur dat doet op een podium. Je kan een tekst technisch helemaal juist vertellen, maar daarom komt die nog niet binnen bij de mensen. Het is een combinatie van techniek en passie. Dat klinkt nogal klef, maar dat is het wel.

Maar ik ben dus heel realistisch als het gaat over mijn ‘operacarrière’. Ik heb nog véél te leren en ik weet niet of ik mijn muzikale achterstand ooit volledig zal kunnen bijbenen. Maar zolang ik het graag doe, blijf ik het doen. En intussen zijn we alweer volop aan het repeteren voor onze volgende operaproductie, een bewerking van ‘Le Nozze di Figaro’ van Mozart. En geloof het of niet: ik mag de rol van

Figaro vertolken. Omdat de docenten in mij geloven? Of omdat ik gewoon een van de enige mannelijke zangers ben in onze zangklas? Wie zal het zeggen. Kom gerust zelf luisteren in november!

Wie daar zelf getuige van wil zijn: er zijn voorstellingen op 8, 9, 10 en 11 november in LUCA School of Arts-Campus Lemmens in Leuven. Tickets verkrijgbaar via www. operafigaro.be. En wie op zoek zou zijn naar een bijlesleraar Nederlands, kan gerust een mailtje sturen naar janssenstoon@ outlook.be. (pm)

Woord en muziek vormen de rode draad van het leven.

VANUIT HET STADHUIS

671 vragen voor een zebrapad in Minderhout

Wie vertegenwoordigt de stad en wie beslist daarover?

GEMEENTEBELEID Een aantal ingrediënten van de eerste ‘echte’ gemeenteraad van de nieuwe bestuursploeg: een inwoonster die zich ijverig inzet voor meer verkeersveiligheid, de raad die z’n bevoegdheden uitkleedt (en delegeert aan het college), en een reeks voorspelbare stemrondes om afgevaardigden aan te duiden… op eentje na.

De vergadering begon eind januari met een mooi staaltje burgerparticipatie. Ann Marynissen uit Minderhout verzamelde maar liefst 671 handtekeningen van mensen die haar vraag ondersteunen om in Minderhoutdorp een zebrapad te voorzien ter hoogte van bakkerij Van Kuijk. Ze mocht haar verzoek dan ook komen toelichten tijdens de vergadering. “Dat kruispunt is echt gevaarlijk,” aldus mevrouw Marynissen die zelf vlak in de buurt woont. “Er wordt hard gereden, terwijl je er aan de ene kant de drukke parking van de bakker hebt en aan de andere kant de uitrit van de Venhoefweg, die de hele Venhoef ontsluit. Kinderen steken vaak een eindje verder over aan het zebrapad bij de Aldi en komen dan tegen de richting in gefietst, wat ook weer onveilige situaties oplevert. Een zebrapad is hier echt wel op zijn plaats.

En ik weet wel dat u zal zeggen dat het een gewestweg is enzovoort, maar ik zie bijvoorbeeld in Merksplas of Rijkevorsel toch ook heel wat zebrapaden.”

Agentschap Wegen en verkeer

“Bedankt om dit onder onze aandacht te brengen,” reageert burgemeester Tinne Rombouts (samen!/cd&v). “Ik kan u in elk geval geruststellen: dit bestuur neemt uw vraag ter harte. Wij kunnen hier inderdaad niet alleen over beslissen, maar we gaan in overleg met het Vlaamse Agentschap Wegen en Verkeer om een oplossing uit te werken. Uw voorstel past dan ook perfect in ons project Verkeersveilige Gemeente, met als derde thema ‘Iedereen steekt vlot en veilig te voet en met de fiets over in Hoogstraten’. We

Buurtbewoonster Ann Marynissen kwam met 671 handtekeningen naar de gemeenteraad om een zebrapad te vragen aan de kruising Minderhoutdorp / Venhoefweg.

Ik zie in Merksplas of Rijkevorsel toch ook heel wat zebrapaden

Ann Marynissen uit Minderhout

gaan er de komende weken en maanden mee aan de slag.”

“Tegenover de bakker wordt bovendien ook regelmatig op de stoep geparkeerd, ik zou dat meteen ook als aandachtspunt meenemen,” vult raadslid Fons Jacobs (Anders) aan. “Onze fractie vraagt zich daarnaast ook af hoe ver het intussen staat met een veilige oversteek van de Bredaseweg naar de Beemden, waar onlangs een fietsstraat is ingericht?” Ook daarover lopen de gesprekken met het AWV, antwoordt de burgemeester. “Het is inderdaad de bedoeling om dat kruispunt te verbeteren, maar ook daar kunnen we niet alleen beslissen.”

En ook een derde - en misschien vierdeoversteek in Minderhoutdorp ligt al een tijdje op het bord van stad en gewest. Elke schooldag gebruiken een heleboel kinderen het zebrapad tussen de Schoolstraat en ‘het smalle gangetje’, een paadje dat verbinding maakt met de lagere school in de Witherenweg. Intussen is echter ook een nieuwe, bredere doorsteek in gebruik, zo’n 30 meter verderop. Daarom wordt ook daar nu elke dag een stukje tegen de richting gefietst. Op termijn is het de bedoeling om een zebrapad te leggen aan de nieuwe doorsteek, die meteen ook de plaats zou worden voor een toegankelijke bushalte aan beide zijden van de straat. De kans is klein dat het gewest daarbij toestaat om ook de zebrapaden aan de Schoolstraat en de Koestraat nog te behouden.

VANUIT HET STADHUIS

Delegatie verkeersreglementen

Zowel de gemeenteraad als het college van burgemeester en schepenen hebben hun eigen bevoegdheden, maar de raad kan wel bepaalde bevoegdheden doorgeven of ‘delegeren’ aan het college. Zo is de gemeenteraad bevoegd voor het opmaken van reglementen, maar werd in 2020 de bevoegdheid voor het opmaken van verkeersreglementen gedeeltelijk doorgegeven aan het college. “Het is wenselijk dat nieuwe aanvullende reglementen of wijzigingen van bestaande aanvullende reglementen snel kunnen uitgevoerd worden, teneinde ze in overeenstemming te brengen met de werkelijkheid,” was toen de motivatie voor het delegeren van bepaalde verkeersreglementen “waar er geen speciale wijziging of noemenswaardige impact op de gebruikers is”. Het ging dan concreet over reglementen over parkeren, verplichte richtingen en het aanduiden van voeten fietspaden.

Nu vraagt het bestuur, met dezelfde motivatie, om de volledige bevoegdheid voor verkeersreglementen op gemeentewegen over te dragen van de gemeenteraad naar het college. Door de gedeeltelijke delegatie gebeurt het immers soms dat er twee reglementen zijn voor dezelfde straat: één met maatregelen die het college kan opleggen en één met de maatregelen waarvoor de gemeenteraad nog steeds bevoegd is.

Onze weinige bevoegdheden niet

ook nog doorschuiven naar het college

Fons Jacobs (Anders)

“Onze fractie zal dit agendapunt niet goedkeuren,” reageert raadslid Fons Jacobs (Anders). “We hebben al niet veel te vertellen als gemeenteraad. Het lijkt me niet wenselijk om onze weinige bevoegdheden dan nog door te schuiven naar het college, dat al zoveel werk heeft.” Raadslid Jef Bluekens (N-VA+) is het daarmee eens. “Ook wij gaan dit niet goedkeuren. De gemeenteraad wordt hier gewoon gepasseerd, de participatie komt in het gedrang.”

“Dat is in elk geval niet onze bedoeling,” reageert de burgemeester. “Bij funda -

mentele verkeerswijzigingen zullen we de mobiliteitsraad en de gemeenteraad blijven betrekken. We doen dit enkel om praktische redenen. In de huidige regeling zouden we bepaalde elementen nog apart moeten voorleggen aan de gemeenteraad, waardoor er tijd verloren gaat.”

Heikel

Fons Jacobs ziet daarvoor echter een andere oplossing: “Je kan ook de volledige bevoegdheid gewoon weer bij de gemeenteraad leggen.”

Het is inderdaad een heikel punt, niet alleen in Hoogstraten: de gemeenteraad is formeel het hoogste orgaan van het stadsbestuur, maar in de praktijk blijkt dat maar zelden. De grote lijnen van het beleid moeten door de raad worden goedgekeurd, maar als gemeenteraadslid weeg je vaak heel wat minder op dat beleid dan de leden van het college, die in theorie enkel instaan voor de concrete uitvoering. De delegatie van bevoegdheden maakt het werk voor diensten en college inderdaad eenvoudiger, maar doet die machtsverhouding eigenlijk nog verder kantelen. Bovendien lijkt het argument om ‘snel te kunnen handelen’ in dit concrete geval wat vreemd, aangezien het college ook zonder delegatie al bevoegd is om tijdelijke en dringende verkeersmaatregelen goed te keuren.

De gemeenteraad gaat echter - meerderheid tegen oppositie - akkoord met het voorstel: de bevoegdheid wordt overgedragen aan het college.

Vertegenwoordigingen

Aan het begin van de bestuursperiode moet de gemeenteraad telkens de nodige raadsleden aanduiden om Hoogstraten te vertegenwoordigen in de algemene vergaderingen en de raden van bestuur van de vele samenwerkingsverbanden waarvan de stad deel uitmaakt. En dat zijn er best wel wat, van de grote intercommunales zoals de IOK of Pidpa, tot kleinere organisaties zoals Erfgoed Noorderkempen of het Bekkenbestuur Maasbekken. En omdat stemmingen op kandidaten altijd geheim verlopen, betekent dat: stembriefjes ronddragen, invullen, ophalen en verwerken, zodat de verkozene bekendgemaakt kan worden. Traditioneel is dat ronddragen en ophalen overigens de taak van de twee jongste raadsleden, in dit geval Kobe Van Den

Ouweland en Caroline Martens.

De meeste van die stemmingen verlopen redelijk voorspelbaar: de meerderheidspartijen stellen een kandidaat voor, die behaalt - met of zonder steun van de oppositie - een meerderheid van stemmen en wordt verkozen. Soms zijn er speciale gevallen, zoals de raad van bestuur van een grote intercommunale. Omdat die maar uit maximaal 15 personen mag bestaan, krijgt niet elke gemeente er een eigen bestuurslid. Vaak vinden daarvoor aparte ‘formatiegesprekken’ plaats, die leiden tot een lijst met kandidaten die rekening houdt met de verschillende regio’s, grote en kleine gemeenten, en natuurlijk met de lokale machtsverhoudingen van de politieke partijen. Zo heeft Hoogstraten deze 6 jaar met Tinne Rombouts bijvoorbeeld wel een eigen bestuurslid bij de IOK, maar niet bij OCMW-tegenhanger Welzijnszorg Kempen.

Samenwerking?

In sommige raden van bestuur worden behalve bestuurders vanuit meerderheidspartijen ook ‘bestuursleden met raadgevende stem’ opgenomen, afgevaardigd door de oppositiepartijen. Zo worden ook die partijen gehoord en geïnformeerd. Het enige verschil is dat ze niet mogen meestemmen als er beslissingen genomen worden. In kleine samenwerkingsverbanden kan het zijn dat elke gemeente op die manier een lid van de oppositie mag sturen (bijvoorbeeld bij Erfgoed Noorderkempen), in andere wordt er een rangorde bepaald en belanden uit alle aangesloten gemeenten uiteindelijk maar 1 of 2 leden in de raad van bestuur (bijvoorbeeld bij de IOK).

Bij de verkiezing van het lid met raadgevende stem voor de IOK doet raadslid Maarten Leemans (Anders) dan ook een oproep aan de meerderheidspartijen om de kandidatuur vanuit Anders unaniem te ondersteunen, zodat Hoogstraten straks mogelijk niet één maar twee vertegenwoordigers heeft in de raad van bestuur. Het resultaat van de stemming is echter duidelijk: 19 van de 25 aanwezige raadsleden stemmen tegen. Hoogstraten vaardigt dus geen kandidaat-lid met raadgevende stem af.

Fons Jacobs reageert teleurgesteld: “Ik herinner me dat de meerderheidspartijen tijdens de installatievergadering een oproep deden tot samenwerking

VANUIT HET STADHUIS

Fons Jacobs (Anders) wordt tegen zijn zin door de meerderheid voorgedragen als vertegenwoordiger vanuit de oppositie. Zijn partijgenoot Maarten Leemans stond op de stembrief, maar krijgt geen stemmen.

met de oppositie, om aan één zeel te trekken. Nu ligt er zo’n kans, maar vindt de meerderheid het nodig om daar niet aan mee te doen en de oppositie letterlijk monddood te maken. We stellen er ons dan toch wel vragen bij, in hoeverre die samenwerking gemeend was.” Intussen pakt zijn college Maarten Leemans zijn spullen bij elkaar en verlaat hij de vergadering.

Samenwerking werkt natuurlijk langs twee kanten

Hilde Vermeiren

“Ik vind dat toch een wat rare redenering,” antwoordt schepen Hilde Vermeiren (samen!/cd&v). “Er zijn vandaag al heel wat stemmingen geweest, en telkens als er maar één lid van Hoogstraten afgevaardigd wordt, is er een aantal onthoudingen of tegenstemmen. En nu uw partij misschien ook zelf kan gaan, stemt u ineens vóór en stapt uw collega op, uit protest dat anderen tegen stemmen. Zo’n samenwerking werkt natuurlijk langs twee kanten.”

Allerijl

Enkele agendapunten later worden vertegenwoordigers verkozen voor de raad van bestuur van Erfgoed Noorderkempen. Schepen Arnold Wittenberg

(Hoogstraten LEEFT) is de kandidaat van de meerderheid voor het bestuursmandaat, Maarten Leemans (Anders) is kandidaat-lid met raadgevende stem. Burgemeester Rombouts vraagt nog even of dat klopt, omdat ook de naam van zijn collega Fons Jacobs werd vernoemd. Jacobs geeft echter aan dat Leemans wel degelijk de juiste kandidaat is, wat wordt bevestigd door voorzitter Herman Snoeys (Hoogstraten LEEFT); Leemans’ naam staat op het stembiljet en ook in de persnota.

“Ik wil vanuit de meerderheid vragen om toch ook uw naam toe te voegen aan het stembiljet, aangezien wij het idee hadden dat u ook kandidaat was,” zegt de burgemeester. “Onze fractie heeft Maarten voorgedragen en dat hebben we ook per e-mail laten weten, dus ik denk niet dat daar onduidelijkheid over is,” reageert Jacobs. “Dat kan, maar iedereen kan iedereen voordragen in de gemeenteraad, dus bij dezen is onze vraag dat uw naam wordt toegevoegd,” besluit de burgemeester.

Hoewel de stembiljetten al rondgedeeld zijn, worden in allerijl nieuwe exemplaren gemaakt waarop behalve Maarten Leemans ook Fons Jacobs vermeld staat. Na de telling maakt voorzitter Snoeys het resultaat bekend: Arnold Wittenberg is unaniem verkozen als bestuurder, Fons Jacobs krijgt als vertegenwoordiger van de oppositie 20 stemmen achter zijn naam. Niet Leemans maar Jacobs lijkt dus alle aanwezige leden van de meerderheid achter zich gekregen te hebben. Krijgt Leemans hier nog een rekening gepresenteerd voor zijn bezwaar tegen de verkiezingsuitgaven?

Een eigenaardige manier van werken

Fons Jacobs (Anders)

“Ik zou eigenlijk blij moeten zijn met 20 stemmen, maar ik ben er niet blij mee,” reageert Jacobs. “Ik voel me geen kandidaat vanuit de oppositie, maar vanuit de meerderheid. Een eigenaardige manier van werken.”

Komt in orde

Aan het einde van de zitting stellen de oppositiepartijen nog enkele vragen aan het college. Fons Jacobs (Anders) drukt zijn bezorgdheid uit over de veiligheid

Schepen Hilde Vermeiren (samen!/cd&v) vindt dat samenwerking van twee kanten moet komen. “Je kan niet zelf altijd tegen stemmen en dan opstappen wanneer je niet verkozen geraakt.”

op het fietspad langs de Mark, waar al een hele tijd geleden delen van de oever ingekalfd zijn. Toen werden er wel linten gespannen, maar van herstel blijkt nog geen sprake. Burgemeester Rombouts deelt zijn bezorgdheid. “De situatie is destijds al gemeld aan de Vlaamse Milieumaatschappij met de vraag om de oevers te herstellen. De stad heeft toen signalisatie en een omleiding geplaatst. We zullen de situatie zo snel mogelijk met de VMM bekijken en we controleren ook ter plaatse of de veiligheidsmaatregelen nog in orde zijn.”

De N-VA+ van Jef Bluekens kijkt ook naar het noorden van de gemeente en vraagt hoe het staat met de aanleg van een trage verbinding van de Jan De Wysestraat en Capucienenbos naar de Dreef, via het Mariapark. In april 2023 werd daarover een overeenkomst gesloten tussen de stad en de Kapucijnen, die eigenaar zijn van het park. “Ik had gehoopt dat die verbinding al uitgevoerd zou zijn voor we hier de eed aflegden, maar ik moet samen met u vaststellen dat dat niet het geval is,” antwoordt de burgemeester. “Alle gekheid op een stokje: de afgelopen maanden is inderdaad gekeken hoe de verbinding gemaakt kan worden, en dan vooral hoe we de ringgracht kunnen overbruggen. Die opdracht was aan een studiebureau gegeven, maar de samenwerking met dat bureau is intussen gestopt. Dat we zelf bij de stad zonder projectmanager ruimte zitten, zorgt ook voor vertraging. We moeten dus nog een andere externe partner vinden. De beslissing is in elk geval duidelijk en zal uitgevoerd worden zodra we de juiste mensen bij elkaar krijgen.” (twi)

De natte droom van Hein Van Kessel uit Meer

Leven en werken op zee

ZEEVAART Al meer dan 30 jaar is het leven van Hein Van Kessel netjes opgedeeld tussen het familieleven en het werk op zee, waar ook ter wereld. Als verantwoordelijke op een van de grootste schepen voor het leggen van olie- en gasleidingen op de bodem van de zee is hij telkens vijf weken van huis. Familiefeestjes, de matchen van zoon Cas in de eerste ploeg van FC Meer, de examenperiodes van dochter Kato, drukke werkzaamheden van echtgenote Edith, en zo vele andere gebeurtenissen gaan zo vaak aan hem voorbij. Maar eenmaal terug, is hij 100% huisman en is er ook tijd voor een boeiend gesprek. Het water is nooit ver weg, zeker ook niet in Meer op een boogscheut van de Mark.

Adelborst

“Ik ben altijd al verzot geweest op het water. Van thuis uit heb ik leren surfen en zeilen. Op het middelbaar leek het me mooi om later ‘Adelborst’ te worden. In België bestaat die term niet, maar het is een officier in opleiding bij de Nederlandse marine. Vooral de opleiding trok me aan. Ik had echter geen idee hoe het leven er op zee zou uitzien. Ik zag er tegen op om 2 jaar langer op het middelbaar verder te moeten doen, en zo ontdekte ik dat er evenwel ook een gelijkaardige opleiding voor de koopvaardij bestond.

Zo ben ik in 1991 op 19-jarige leeftijd naar een opendeur op het Waddeneiland Terschelling geweest waar één van de vier

Zeevaartscholen van Nederland gevestigd is. Ik was direct verkocht en heb mij daar ingeschreven voor een vierjarige opleiding. Wij woonden toen in Loon op Zand in Noord Brabant, iets boven Tilburg. De eerste 2 jaar van de opleiding gaat men verplicht op internaat en de leerlingen dragen er een uniform.

Op die manier konden ze ons al een stukje voorbereiden op een lang verblijf op zee, ver van huis. Wij bleven drie à vier weken op internaat en kwamen dan voor een weekend naar huis, telkens toch een reis van een zestal uren, met inbegrip van de overzet. Deze manier van studeren, met veel discipline trok mij wel aan. Naast theorie, zoals wiskunde, stabiliteit, meteo, informatica en elektro, was er

De Solitaire is de werkplek van Hein Van Kessel als hoofdwerktuigkundige. Toen het in 1998 in gebruik genomen werd was dit het grootste schip voor het leggen van pijpleidingen, gebouwd uit de romp van een oude bulkcarrier uit 1976. Vooraan de landingsplek voor de helikopter, achteraan de stinger voor het te water laten van de pijpleiding.

veel praktijk, zoals lassen, bankwerken en navigeren op zee.”

Terschelling

“Het was een prachtige tijd op het internaat, afgelegen op een eiland. Het was er mooi, vooral rustig in de winter, zonder veel afleiding zoals dat later ook op zee zou zijn. Ik heb geen last gehad van heimwee, hoewel ik natuurlijk ook altijd blij was van weer eens thuis te zijn. Mijn ouders hebben mij in die keuze altijd gestimuleerd want ze zagen wel dat het mijn passie was, hoewel niemand van de familie uit de zeevaart komt. Mijn vader is gynaecoloog maar vond mijn keuze en de opleiding ook super interessant. Wij hebben met de familie op vele plaatsen gewoond, o.a. ook 2 jaar in Malawi waar mijn vader toen werkte voor de ngo Memisa.

In het derde jaar van de zeevaartschool was er een stageperiode, met een medestudent ging ik voor 10 maanden onafgebroken mee varen op een olietanker van 100.000 ton van Shell die heel de wereld rondging. Het was een lange maar boeiende periode, zonder veel communicatie met het thuisfront. Alles gebeurde toen nog met een brief of per fax. Het laatste jaar op Terschelling was zonder internaat en heb ik me gespecialiseerd tot machinist (scheepswerktuigkundige).”

Mannenwereld

“Ik ben opgegroeid in een gezin met 3 zussen, maar door te kiezen voor de zeevaart belandde ik in een echte mannenwereld. Ik schat dat er in de zeevaart

Hein Van Kessel

slechts 1 vrouw op 50 mannen aan het werk is.

Mijn eerste job was bij de firma Dockwise, een Nederlandse rederij voor zwaar zeetransport. Daarbij vertrok ik telkens voor 3 à 4 maanden op zee en kwam voor 1 à 2 maanden naar huis. Dat heb ik 3,5 jaar gedaan. Dit bedrijf had in die tijd een kantoor op de Transportzone in Meer, waar Edith de Busser uit Hoogstraten werkte als kwaliteitsverantwoordelijke. We leerde elkaar kennen op een personeelsfeest, van het een kwam het ander en zo zijn we samen gaan wonen in de Donckstraat in Meer.

Al gauw vond ik de 4 maanden van huis te lang, en zocht ik iets aan de wal. Als tussenoplossing ben ik gaan werken voor het offshore bedrijf Allseas, waarbij ik iedere keer maar 5 weken van huis zou zijn, en dan 5 weken thuis. Dit ben ik dus met plezier blijven doen, intussen bijna 27 jaar lang.”

Pijpleidingen

“Allseas is een Nederlands familiebedrijf opgericht door Edward Heerema, die tevens een band heeft met de streek hier bij ons. Hij is namelijk eigenaar van het domein De Hees in Rijkevorsel en woont er ook. Het bedrijf heeft filialen over gans de wereld en haar hoofdzetel in Delft. Ze is gespecialiseerd in pijpleidingen leggen op de zeebodem, het installeren en verwijderen van grote en zware constructies op zee. De firma heeft een vloot van 8 gespecialiseerde schepen en er werken ongeveer 3000 mensen.

Op één van deze schepen, de Solitaire, ben ik Chief Engineer (hoofdwerktuigkundige, HWTK). Dit schip is eerder een drijvende fabriek. Het schip legt stalen buizen, vooral voor gasvervoer op de zeebodem tegen een snelheid van wel 6 km per dag. Met 420 man aan boord is het als een varend dorp. Het schip is dus geen peulschilletje. Het heeft een lengte van 410 meter en een

Hein onder één van de schroeven van de Solitaire. Om het schip goed stabiel maar ook wendbaar te maken bij allerlei weersomstandigheden heeft het 10 schroeven onder de romp verspreid.

breedte van 41 m.

Er zijn drie hoofdverantwoordelijken op de Solitaire, die samen de beslissingen nemen aan boord. Er is vooreerst de kapitein. Hij is verantwoordelijk voor het nautische en de catering (50 man). Daarnaast hebben we de HWTK, verantwoordelijk voor alle techniek aan boord (70 man) en tot slot de superintendent, het hoofd van de productie (300 man). Er wordt 24 op 7 doorgewerkt, waarbij iedereen aan boord 12 uur per dag aan een stuk werkt in een ploegendienst. De leidinggevenden blijven altijd oproepbaar, ook als ze van wacht zijn.

De vrije 12 uur worden ingevuld met eten, fitnessen, film kijken of lezen en natuurlijk slapen. Er zijn verschillende contracten aan boord. De mensen in de productie zijn vaak ongeschoolden, worden enkel betaald voor de tijd aan boord. Sommigen blijven tot wel 12 weken achtereen aan boord. Dat zijn voornamelijk Filippino’s, Maleisiërs, Spanjaarden, en verder een mix van Nederlanders, Roemenen, Polen, enz. In totaal wel 26 verschillende nationaliteiten. Voor de scheepsbemanning ligt dat anders. Zij hebben een vast contract en zijn in principe altijd aan boord, ongeacht er pijp gelegd wordt of niet.”

Hotel op zee

“Om zoveel mensen te huisvesten aan boord zijn er heel wat faciliteiten nodig. Het is zoals een hotelbedrijf. Zo is er een flink restaurant en zijn er meer dan 200 kamers (hutten) die telkens door twee mensen gebruikt worden. Door het wisselen van shift om de 12 uur is er eigenlijk altijd maar één persoon in de hut. Als leidinggevende moet je evenwel geen kamer delen, integendeel. Je kan eerder spreken van een appartement met bureau, living, slaapkamer en eigen badkamer. Alles wordt elke dag gepoetst, bedden opgemaakt en de was gedaan.

Dit beeld geeft een idee over de grootte van het schip…

De familie Van Kessel-De Busser met Kato, Edith, Hein en Cas

De firma volgt de christelijke kalender, hoewel er ook veel mensen met een andere religie aan boord zijn. Sinds kort is er ook een gebedsruimte voor moslims aan boord. Er is ook een sauna, wat trouwens een vereiste is wanneer er gewerkt wordt voor Scandinavische klanten. Kerst en nieuwjaar worden er gevierd als de mensen van wacht zijn met uitgebreid eten maar wel met een nultolerantie voor alcohol. Wanneer er geen pijp gelegd wordt , gaat één keer per week de bar open en mag er een pintje gedronken worden.”

Maleisië

Wanneer deze Hoogstraatse Maand verschijnt, zit Hein weer ver weg op zijn schip ter hoogte van Maleisië. Vertrokken vanuit Schiphol als thuishaven, om uiteindelijk met een helikopter op het dek van de Solitair te landen. In Maleisië leggen zij momenteel een pijpleiding voor gastransport.

“Deze buizen kunnen tot wel 1,5 m in diameter zijn en tot een diepte van meer dan 3000 meter gelegd worden. Via een speciale geleider (stinger) achteraan de boot die ingesteld kan worden naargelang de diepte van de zeebodem worden de buizen constant via een S-bocht neergelaten. Alles is computergestuurd en via gps wordt steeds de juiste positie aangehouden. Het schip is constant onderhevig aan stroming, wind, deining en golven. Daarom is het uitgerust met 10 schroeven, verspreid over gans de romp van het schip. Is het weer te slecht dan wordt de laatste buis dichtgelast en via een kabel naar de bodem gelaten. Is er evenwel extreem slecht weer op komst, zoals een orkaan, dan wordt zelfs die kabel met een robot op de bodem losgeknipt en een boei bevestigd die de juiste locatie aanduidt, zodat het schip op tijd naar veilige oorden kan varen.

Telkens als een traject wordt aangelegd is er al een lange voorstudie gebeurd en wordt heel de zeebodem in kaart gebracht. Dit gebeurt door een ander schip en met onderwaterrobots. Als het nodig is, worden zelfs grote oneffenheden op de bodem met stenen en funderingen opgevuld. Een robot volgt ook de werken onder water en een camera filmt constant het resultaat. Bij de oplevering krijgt de opdrachtgever al deze beelden en het resultaat tot op de cm nauwkeurig.”

Toekomst

Wat de toekomst brengt in deze branche, hierover maakt Hein zich geen al te grote zorgen. Het schip heeft momenteel zeker

nog tot 2030 opdrachten voor de aanleg van olie- en gasleidingen. Er is de druk om fossiele brandstoffen af te bouwen maar er zijn tal van nieuwe economieën die energie vragen.

“Wij zijn het hier in het Westen zo gewoon dat er steeds energie aanwezig is. Dat is totaal anders in ontwikkelingslanden zoals Mozambique waar we volgend jaar een gasleiding moeten installeren. Momenteel zijn we dus bezig in Maleisië, maar voordien hebben wij ook gewerkt in de Middellandse Zee, voor Israël, en daarvoor in de Golf van Mexico. Er wordt geprobeerd om de pijpleidingen te installeren tijdens het meest gunstige weer. Zodoende is het vaak mooi weer, met veel zon, weinig wind en zo min mogelijk kans op een storm.

Een van de langste pijpleidingen die de firma heeft afgeleverd heeft is Nord Stream II, een project van 2 x 1200 km. Gemiddeld vraagt een project tussen de een en de zes maanden, maar toen duurde het ongeveer een jaar. Momenteel worden er bij de firma ook al leidingen aangelegd voor het transport van CO² om dat ergens in de zeebodem te kunnen opslaan. Een ander project bij Allseas is momenteel om te zien hoe er op een efficiënte manier mineralen en metalen diep van de zeebodem kunnen worden bovengehaald.”

Puzzelen

Dat het voor de familie Van Kessel-De Busser dikwijls puzzelen is geweest om alles netjes georganiseerd te krijgen laat zich raden. Tal van familiefeesten en speciale gebeurtenissen zijn wel aan hem voorbij gegaan. “Ik was heel vaak weg en dat zal voor de kinderen als ze nog klein waren zeker niet altijd gemakkelijk geweest zijn. Vijf weken zijn lang voor een kind. Maar als ik dan weer thuis was, was ik er ook voor de 100%. Ik was de huisman, bekommerde mij om de kinderen, deed het huishouden, ging mee naar de voetbal met Cas, zette de schoolkinderen mee over, enz. Ook nu, als ik thuis ben is dat echt zalig, waarbij ik graag kook, de tuin onderhoud en meehelp in het huishouden zodat er voor Edith ook tijd is voor andere dingen. Ondanks de vele afwezigheden zijn de kinderen wellicht nooit zo veel bij de papa geweest. De meeste papa’s hebben maar drie weken verlof per jaar en hebben heel wat minder tijd om met de kinderen bezig te zijn.”

“Ik ben het ook van begin af aan gewend geraakt”, vult Edith aan. “Aanvankelijk werkte ik iets minder en was het vaak wat zoeken. Maar gelukkig waren mijn ouders nooit ver weg. Ik heb ook altijd geprobeerd niet afhankelijk te zijn. Ik heb vroeger getwijfeld in de keuze van mijn studies: maatschappelijk assistent of verpleegster. Ik koos uiteindelijk voor het eerste en zo heb ik gelukkig Hein leren kennen. Wij trouwden op 11 september 1999 en woonden sindsdien altijd in Meer. Ik ben 11 jaar bij Dockwise blijven werken en besloot dan om de studies van verpleegster te beginnen. Wij hebben in onze relatie goed moeten leren plannen. Zeker de verlofperiodes met kerstmis en in de zomer werden goed op tijd geregeld, zodat we ook samen op reis konden. Ik stond er de helft van de tijd alleen voor, en dat was niet altijd gemakkelijk, maar wij stonden wel dagelijks met elkaar in verbinding via Whatsapp.”

Edith werkt al vele jaren als zelfstandige verpleegster aan huis. De kinderen gingen ondertussen de zelfstandige toer op. Cas is immers al 25, afgestudeerd als master in Veiligheidswetenschappen en speelt nog in de eerste ploeg van FC Meer. Kato is ook al 23, net afgestudeerd als criminologe en actief als danslerares bij DANSA. En wees gerust dat ze ook fier zijn op de papa… (jh)

Voorzittersduo van het Sint-Luciacomité Cris Smeekens en Marcel Stoffels

Meer geld nodig voor de renovatie van de Sint-Luciakapel

VERENIGING ERFGOED Het Sint-Luciacomité staat in voor instandhouding van de gelijknamige kapel in Meersel. Sinds 2011 is het voorzitterschap ervan in de handen van een duo: Cris Smeekens en Marcel Stoffels. Het is Cris Smeekens die de grootste taken op zich heeft genomen als secretaris, penningmeester en koster. Waarvoor hanteren zij de voorzittershamer?

Comité

De Sint-Luciakapel van Meersel-Dreef is gelegen in het gehucht Meersel en is een van de oudste kapellen van Vlaanderen. Begin 13e eeuw was er al sprake van een kapel in Meersel, gewijd aan Sint-Quirinus en Sint-Lucia. In opdracht van Jan IV van Cuijk, die heer was van Hoogstraten, werd omstreeks 1420 een nieuwe kapel gebouwd. Uit deze tijd dateert waarschijnlijk het schip van de kapel. Vroeger was er ook een andere naam voor de kapel in zwang, namelijk de Quirinuskapel.

De schoonmaak en het onderhoud van de kapel vallen onder de verantwoordelijkheid van het Sint-Luciacomité, dat bestaat uit een aantal vrijwilligers. Wij spraken niet met één maar met twee voorzitters van het comité. Cris Smeekens (65 jaar) is afkomstig uit Ulicoten, gehuwd met Diane De Bie, dochter van Frans en Rit De Bie-Martens die tegenover de kapel woonden. Hij woont nu op de Maaihoek, zo’n 100 meter in het

straatje tegenover de kapel. Marcel Stoffels (67 jaar) is afkomstig van Meersel, in zijn jeugd woonde hij schuin tegenover de kapel, nu op het Heieinde.

Beschermd

De Sint-Luciakapel is beschermd erfgoed sinds 1953. In de kapel zijn een aantal (zeer) oude beelden en schilderingen te bewonderen, die elk hun eigen geschiedenis hebben. Op Wikepedia kan je een indruk krijgen van de aanwezige kunstvoorwerpen, misschien is dit niet de meest accurate bron maar dit geeft toch wel een aardige opsomming.

Na de grondige renovatie begin de jaren tachtig, waarbij dit gemeentelijk patrimonium van de ondergang is gered, werd op 1 september 1983 onder toezicht van E.P. Jozef Teuns, gardiaan en toenmalige kapelaan, een Sint-Luciacomité opgericht onder voorzitterschap van Jan Hendrickx. Verder waren er zeven leden

De kapel in de steigers

van de wijk Meersel, één lid van elk van de vier overige wijken, en vier leden uit de aard van hun mandaat, namelijk de voorzitter van de dorpsraad (thans Rens van Rijckevorsel), één afgevaardigde van de H.O.K. (Hoogstratense Oudheidkundige Kring), één afgevaardigde schepen van cultuur en monumentenzorg (thans Arnold Wittenberg) en de kapelaan van het klooster (thans E.P. Kenny Brack). Het comité had tot doel om de kapel weer een plaats te geven in het dorpsleven van Meersel-Dreef.

Inhuldiging van de windhaan

Cris Smeekens en Marcel Stoffels

De paardenwijding heeft dit jaar plaats op zondag 30 maart.

Renovaties zijn van alle tijden, beter laat dan te laat - al hebben Dreveniers wel eens de indruk dat zij nooit eerst staan wanneer de gemeentelijke portemonnee wordt opengetrokken. De huidige buitenrenovatie van 2024 wordt door de voorzitters als geslaagd beschouwd, vooral omdat het om een zeer poreuze steen gaat. Er kwamen diverse extra paletten oude steen aan te pas om de kapotte stenen te vervangen. De voorgevel moest helemaal hervoegd worden omdat de eerste maal niet de juiste verhouding van het voegcement werd gebruikt.

Windhaan

Na jarenlang wachten op de financiële afhandeling, kon er eindelijk op 15 maart 2024 een nieuwe vergulde windhaan worden geplaatst op de gedemonteerde toren. Die stond toen nog op de grond, en zou nadien terug op de kapel worden gehesen. De coronaperikelen in de voorafgaande jaren maakten het uitvoeren van de renovatie er niet eenvoudiger op.

In totaal ging het om een kostenplaatje van 360.000 euro, betaald door Erfgoed voor twee derde en door onze gemeente voor één derde. De windhaan zelf, gemaakt op basis van de winnaar van een tekenwedstrijd tussen de kinderen van de lagere school ’t Dreefke, kostte 3.000 euro. Die werd door het Sint-Luciacomité betaald want dit viel niet in het renovatiebudget.

Wanneer de oude windhaan is verdwenen, konden de voorzitters niet achterhalen. Op oude postkaarten was er wel

degelijk een windhaan te zien. Wie de aanzet gaf voor de terugkomst, is evenmin duidelijk. Misschien was dit wel het renovatiebedrijf zelf dat het torenkruis onder beheer had en vaststelde dat er ooit een windhaan moet zijn geweest. Hoe dan ook, nu blinkt van ver al de haan in uw ogen als de zon schijnt...

Houtworm

Maar er wachtte de voorzitters een volgende taak: de binnenrenovatie. Bij een bezoek ter plaatse konden we vaststellen wat er al gebeurde. De muren werden om de 10 cm geïnjecteerd om het opstijgend vocht te belemmeren. De oude glasramen aan de noordkant werden mooi gerestaureerd, naar voren gehaald, en zijn nu met nieuw glas deskundig beschermd aan de buitenkant.

Er blijft evenwel nog veel werk te doen. De volledige bezetting van de muren moet worden verwijderd en hersteld; alle houten onderdelen zoals trap, schilderijen, preekgestoelte, altaar enz. moeten dringend tegen houtworm en andere soorten worden behandeld; de huidige gaskachelverwarming is minimaal en onvoldoende. Maar de voorzitters moeten wachten op meer geld, want met de eigen financiële middelen is het gewoon niet mogelijk om dit alles in orde te brengen.

Takenpakket

Naast deze onderhoudswerken behelst het takenpakket van de voorzitters onder meer de jaarlijkse organisatie van een paarden-, pony-, tractoren- en hon -

denwijding eind maart begin april. Dit jaar heeft die plaats op zondag 30 maart, feest van de H. Quirinus. Verder wordt er een tweede zondag van juli een H. Mis opgedragen ter gelegenheid van Meersel-Dreef kermis, evenals omstreeks 13 december, feestdag van de H. Lucia. Ook dopen en huwelijken zijn in de kapel mogelijk op aanvraag, geen begrafenissen evenwel. De voorzitters weten dat er nochtans tot in de 17de eeuw een kerkhof zou zijn geweest, binnen een hoge aarden wal ter bescherming in de soms roerige tijden en om te beletten dat plunderaars deze heilige plaats zouden ontwijden.

Bij het overlijden van een inwoner van Meersel of van een steunend lid, wordt de klok geluid om op ingetogen en sobere wijze uitdrukking te geven van rouw. Het luiden zelf is toch een kunst op zich, aldus voorzitter Smeekens. Verder zijn er in de kapel nog af en toe tentoonstellingen door plaatselijke kunstenaars.

Het klooster van de paters heeft de oude kerstbeelden van de kerk gedoneerd aan het Sint-Luciacomité. Die stonden de voorbije periode centraal voor het altaar opgesteld. In die kerstperiode was er een sobere kerstverlichting, met de gedachte ‘less is more’.

Opvolgers

De kapel is alle dagen van mei tot september en op afspraak open voor het publiek. Het interieur is wel afgeschermd door een metalen hek want vandalisme en diefstal zijn jammer genoeg van alle tijden. In het portaal kan je een kaars branden of een vrije donatie doen voor het onderhoud.

Je kan ook steunend lid worden van het Sint-Luciacomité door minimaal 5 euro te storten op rekening BE74 7512 0143 6607. De uitnodiging daartoe valt jaarlijks bij de inwoners van Meersel-Dreef in de bus. Maar uiteraard zijn ook niet-Dreveniers zeer welkom als steunend lid.

Ondertussen zoeken de voorzitters onder de Dreveniers naar opvolger(s). Indien jongere inwoners zich geroepen voelen, schroom niet om je aan te melden. Je kan het comité steeds rechtstreeks bereiken bij voorzitter Cris Smeekens op tel. 0474 692 228. Je kan ook op de hoogte blijven van het laatste nieuws over de kapel en de activiteiten door een duimpje te klikken op facebook ‘St. Lucia kapel’. (JJ)

Geschiedenisbron “De Sint Lucia kapel”, 3de uitgave september 1994.

Scheurdekousweg in Meersel-Dreef

Waar de boeren thuis zijn

WONEN Een naam die de verbeelding prikkelt: de Scheurdekousweg, gelegen in het noordelijke gedeelte van Groot-Hoogstraten en volgens het kadaster onder derde afdeling Meer, dus deel uitmakend van Meersel-Dreef. De straat kronkelt als twee rustige landbouwwegen tussen de Maaihoek en Meersel en paalt tegen de Nederlandse grens bij Hazeldonk waar het wel krioelt van de bedrijvigheid. Misschien moeten we eigenlijk praten in het meervoud, namelijk de Scheurdekouswegen, want feitelijk zijn het bijna twee parallelle wegen met een lengte van meer dan vier kilometer. In de volksmond van Meersel-Dreef wordt dit alles herleid tot de ‘Scheurdekous’. De straat wordt ten westen bovendien gedomineerd door drie grote windmolens.

Naam

Het is wel één van de mooiste straatnamen in Groot Hoogstraten. Maar hoe krijg je zo’n naam verzonnen of hoe kwam men tot deze benaming? Dat kan je teruglezen in ons digitaal archief editie april 2012, nr. 324, blz 18-19, onder de benaming ‘Poëtische plaatsnaamkunde’ aan de hand van oud-redacteur Jef Schel -

Het begin van de Scheurdekousweg. QR-code naar Ferrariskaart.

lekens, en editie augustus 1998, nr. 160, blz 38-39, onder de benaming ‘Scheurdekousweg ontsluiert geheim’ van oud-redacteur Toon Verleye.

De slottekst van de sage over ‘De Scheurkous’ (anno 1740) en zoals opgenomen in onze editie april 2012, nr 324, leest als volgt:

“De jachtstoet trok toen vrolijk heen

Een boer had iets gehoord naar ’t scheen ’t Plekje is bekend gebleven Scheurkous heet op Hazeldonk D’Akker bij den bramenstronk Zo bleef ’t oud vertelsel leven.”

Het archief van Hoogstraten kan bij navraag ons geen verder uitsluitsel geven. We moeten het er dus op houden dat er ooit eens een karrespoor was tussen Maaihoek/Meersel en ‘De Bundert’ in Rijsbergen, waar doornstruiken welig tierden en woekerden, zodat menig kous zich scheurde aan de doorns bij passage te voet. Op de Ferraris-kaart van 1777 (googelen via QR code hiernaast) blijkt duidelijk dat de westkant, palend tegen Nederland, over de gehele grenslengte volledig bebost was, maar dat de ove -

rige gronden voor landbouw bestemd werden omdat deze percelen allemaal onderverdeeld zijn in afzonderlijke percelen, bereikbaar via karresporen. Tot zover mijn gedacht hierover.

Bewoners

Uiteindelijk staan er slechts een zevental agrarische bedrijven in de twee straten, dus veel keus om zomaar mensen te ontmoeten is er niet, we ‘nistelden’ onze stoute schoenen en klopten aan.

Jan en Cor Vissenberg, Scheurdekousweg 1

Gebroederlijk naast elkaar op de bank

Een bezoek aan de broers Jan (69) en Cor (70) Vissenberg mocht zeker niet ontbreken, hun familie woont hier al jaar en dag in “de Bosch-Hoeve”, en zoals deze naam al doet vermoeden moet deze streek een redelijk ruig gebied geweest zijn. Ter vervanging van de oude hoeve werd jaren geleden de huidige woonst gebouwd.

Gebroederlijk zaten zij naast elkaar op de bank, alsof ze op mij aan het wachten waren, en het is duidelijk dat zij goed op elkaar ingespeeld zijn. Zij vertelden honderduit en vullen elkaar aan waar nodig.

Cor Vissenberg werkte ruim 40 jaar lang bij Total aan de snelweg in ploegendienst, de laatste 20 jaren alleen maar nachtdienst. Jan werkte thuis op het landbouwbedrijf van zijn ouders en nadat in 1994 de laatste koeien weg waren, ging hij verder in de tuinbouw. De broers hebben een goede taakverdeling, Cor kookt en Jan doet de was. Zus Christianne komt wekelijks langs om eens te poetsen en zo blijft alles mooi in orde.

Samen met broer Alois en zussen May, Ann en Christianne groeiden zij hier op in het ‘midden van niks’ bij hun ouders Hendrik Vissenberg en Theresia Snijders, die na elkaar op enkele dagen tijd in 2015 kwamen te overlijden. Zij zijn dan ook samen in één uitvaardienst begraven. Vader Hendrik was afkomstig van Molenschot maar had Theresia leren kennen op de boerderij van Jan Van Boxel en To Snijders tegenover het kasteel in de Nieuw Dreef waar vader werkte, en To Snijders was een zuster van hun moeder en zodoende zal ’t een en ’t ander ervan gekomen zijn. Zij boerden na hun huwelijk op de boerderij van haar ouders Louis Snijders en Cornelia Adams, tot zover deze kleine familiegeschiedenis. “De boerderij stond er al zolang, zelfs in Hoogstraten wisten ze ook niet hoe oud ons huis was,” vertelde Cor.

Karrespoor

De boerderij was in de vorige eeuw alleen bereikbaar via een karspoor, via de boerderij van Jef Mertens, en dat werd gewoon het ‘straotje’ genoemd. Maar eind de jaren ’70 en begin de jaren ‘80 kwam

de ruilverkaveling, die de zogenaamde ruilverkavelingswegen van beton her en der aanlegden en achterliggende percelen ontsloten voor een betere bewerking. Voor hun deur werd de betonbaan aangelegd op 10.10.1980 , zo lezen we aan de rand van de weg. Toen werd door de aannemers nog elke dag begonnen of geëindigd met een datum in de beton. De kronkelende Blauwputten- en Leiloop werd verlegd en rechtgetrokken en de oude trambedding was voorheen nog een padje van koolasse. Zoals ook de betonweg van de huidige Oude Tramweg indertijd stopte op de grensscheiding tussen de toenmalige gemeenten Meerle en Meer, zo was dat vroeger.

“In 1963 werd er pas stroom aangelegd, de gemeente zou toentertijd namelijk de stroomdistributie overgedragen hebben aan Interkempen onder voorwaarde dat alle achtergelegen boerderijen ook aangesloten werden. In het begin was de stroomvoorziening echter zo slecht dat wasmachine en diepvriezer binnen het half jaar al kapot waren.

In principe was dat 220 V stroom maar als alle boeren (Mertens, Koyen, Van Boxel, Kinschots, Van Dun, Van Aert…) uit de omtrek de koeien begonnen te melken, was de stroom natuurlijk onvoldoende en viel de stroom terug op 110 V. Toen heeft men 380 V aangelegd met een omvormer naar 220 V, waarna alles wel goed ging.”

Straatlantaarn

“Riolering ligt er nog niet in de straat, maar voor de rest ligt er alles. De straatlantaarn voor het huis is al drie jaar kapot, wat we dan ook gemeld hebben, maar de herstelling laat toch wel lang op zich wachten,” iets waar de broers toch

niet goed aan uit kunnen. Van de nabijheid van de E19, de HSL en de windmolens hebben zij feitelijk geen last, waarschijnlijk omdat de loods achter het huis als geluidscherm dienst doet. “Aan de wieken van de windmolen, die boven de loods zichtbaar zijn, kunnen wij vanuit het huis wel goed zien uit welke hoek dat de wind waait”.

De Scheurdekousweg maakt deel uit van het gebuurte Meersel. “Op 23 maart is er weer het gebuurtefeest waar we altijd naar toegaan. Ook de jaarlijkse bingo van de fanfare slaan we normaal niet over.” Cor heeft de jacht als hobby: “Ik jaag dan ook met mijn jachthond, onlangs zag ik op de grens nog 9 reeën samen lopen, konijnen zie je niet veel meer, maar hazen nog wel.” Jan gaat ondertussen fietsen, “dat doe ik liefst alleen omdat ik toch niet zo veel vertrouwen heb om in een groep te fietsen. En dan kunt ge ook niet goed om u heen kijken. Soms doe ik wel 50 km, elektrisch dan, en ondertussen heb ik opgeteld toch al zo’n 20.000 km de laatste drie jaar.”

Over de herkomst van de straatnaam, hebben zij het volgende verhaal verteld gekregen van hun nonkel broeder Jan Snijders van het klooster (een broer van hun moeder). “In vroegere tijden zou er gejaagd zijn geweest met jagers te paard, waarbij een barones haar kousen zou gescheurd hebben aan de braamstruiken omdat het er nog zo’n ruig gebied was…” Tot zover de historie, wat er ook van waar mag zijn.

Het boomkapelletje voor het huis aan de straatkant heeft zijn beste tijd gehad. “Het vroegere Mariabeeld was verduurd maar Jan heeft uit Lourdes een nieuw beeld meegebracht dat nu waakt over het erf en de straat.” Jan en Cor hopen er nog vele jaren te kunnen wonen te midden van de natuur en de uitgestrekte velden.

Jan en Cor Vissenberg

Koeien vind je niet alleen in weiland of stal, zelfs op de schouwkap.

Jos Van Dun

Scheurdekousweg 2

“Spijtig genoeg dat er geen opvolger is”

Na het gesprek met de gebroeders Vissenberg ben ik al veel wijzer geworden. De ruilverkaveling heeft hier in de “Scheurkous” grondig huisgehouden en zonder de aanleg van de betonwegen als vervanging van karresporen, zou er in dit achterland, en ook elders in Groot Hoogstraten, geen landbouwbedrijven gevestigd kunnen worden. Zo ook bij landbouwer Jos Van Dun. Omdat de ruilverkaveling van honderden hectaren niet op één, twee, drie kan verwezenlijkt worden, waren sommige eigenaars al op de hoogte waar welke percelen hen toebedeeld zouden gaan worden. Jos Van Dun kon dus zijn landbouwbedrijf vanaf 1979 opstarten met de bouw van woonhuis en stallingen, voordat de betonnen ruilverkavelingsweg in 1980 werd aangelegd, voordien was deze landbouwgrond slechts via karresporen bereikbaar.

De achterdeur van het woonhuis stond open, maar beleefdheidsgetrouw toch maar aangebeld aan de voordeur. Jos zal met zijn gezegende leeftijd van 73 jaar toch wel één van de oudste, zoniet de oudste boer, uit de verre omtrek zijn. Hij boert nog met 100 melkkoeien en daar-

STOFFELS

Kippenwinkeltje

Voort 2 - 2328 MEERLE - Tel. 03 315 70 16

Pluimvee.sto els@skynet.be www.kippenwinkeltjesto els.be

naast nog jongvee. Hij was de middelste van zeven kinderen van Jef Van Dun en Tresa Jespers, die boerden op Meersel, en heeft het ouderlijk geboer overgenomen met een volledig nieuw bedrijf in de Scheurkous.

In de Scheurdekousweg is het goed wonen, samen met zijn kinderen Danny en Cindy die ondertussen beiden zijn verhuisd naar de Maaihoek - het moet er dan toch gezellig wonen zijn in het gebuurte Meersel. Jos en levensgezellin Wies Vrints hopen er nog lang te boeren en te wonen, zolang het kan. “Het is er rustig wonen, geen sluikverkeer en geen zwerfvuil, met in de verte soms het geruis van een voorbijrazende HST echter zonder hinderlijk te zijn.” Af en toe wat reeën op de achterliggende weilanden maakt het natuurlijk allemaal nog wat idyllischer.

“In de beginjaren was het wel hard werken, er werd ook aan tuinbouw gedaan zoals augurken en aardbeien, en dat allemaal om iets te verdienen en vooruit te komen in het leven. Spijtig genoeg dat er geen opvolger is, ik vind dat het nu beter is dan 50 jaar geleden. Op een fatsoenlijk bedrijf, kan je goed je kost verdienen, dat is mijn gedacht hierover. Boeren zijn nu wel een soort managers, dat is zo, en het gaat nu allemaal in het groot, daar is geen andere weg.” (JJ)

Wat is ruilverkaveling ?

Ruilverkaveling herschikt landbouwpercelen binnen een vooraf afgebakend gebied. Dit bevordert rendabele en duurzame landbouw omdat er wordt gestreefd naar aaneengesloten, regelmatige en gemakkelijk toegankelijke terreinen die zo dicht mogelijk bij het landbouwbedrijf liggen. Ruilverkaveling komt echter niet alleen de landbouw ten goede. Er wordt gezocht naar mogelijkheden om bij te dragen aan natuur- en landschapszorg, zorg voor cultuurhistorisch en archeologisch erfgoed, recreatie,... in evenwicht met de landbouwkundige verbeteringen. In Vlaanderen is ruilverkaveling de bevoegdheid van de Vlaamse Landmaatschappij (VLM).

U leest hierover meer in ons archief DHM editie augustus 1986, nr. 16, blz 7-8-9, waarbij over de Leiloop onder meer volgende tekst werd opgenomen: “Bij de studie en de uitvoering van de waterbeheersingswerken aan de Leiloop was er nog geen sprake van de aanleg van 20 ha (mogelijke uitbreiding naar 30 ha) overslagzone voor goederen aan de Belgische kant van de grensovergang van de autosnelweg E19 (vroeger E10). Aan de Nederlandse kant van de grensovergang worden op een oppervlakte van 22 ha gelijkaardige voorzieningen getroffen voor kleine en middelgrote bedrijven. Beide zones zijn nagenoeg integraal verharde oppervlakten (42 ha) die rechtstreeks lozen in de Leiloop.”

En dat hebben ze in de Mark in Meersel-Dreef regelmatig geweten. (JJ)

Jos en Wies in de stal

Aangepast woonhuis voor mensen met een beperking

Hoogmark droomt van een snoezelruimte

ZORG In Vlaanderen is er nog steeds een hoge nood aan woonondersteuning voor mensen met een beperking. Vzw Mekanders met hoofdzetel in Turnhout biedt in de Kempen al zo’n 40 jaar zorg op maat voor kinderen, jongeren en volwassenen met een beperking. In 2012 openden zij het woonhuis ‘Hoogmark’ in de Venhoefstraat te Minderhout. Dit tijdelijke verblijf bood onderdak aan tien volwassenen met een matige tot ernstige mentale of meervoudige beperking. Op 20 mei 2014 verhuisden de bewoners en hun begeleiders naar hun definitieve woonst op de campus Stede Akkers in het centrum van Hoogstraten, vlakbij het zwembad. Deze nieuwe locatie aan de Loenhoutseweg bood hen een aangepaste woonomgeving. Maar het blijft zoeken naar vrijwilligers en financiële steun om alle dromen waar te maken…

Sinds de invoering van het persoonsgebonden assistentiebudget (PAB) beschikt elke persoon met een beperking via een puntensysteem over een bepaald maandbudget. Zorginstellingen zoals vzw Mekanders kregen hierdoor evenwel minder rechtstreekse overheidsfinanciering. De aanzienlijke daling van de inkomsten en de lange wachtlijsten maken dat zij onder druk komen te staan. Hoe doen ze dat in woonhuis Hoogmark? Wij hadden alvast de stellige indruk dat de bewoners er gelukkig zijn. De geboden omkadering laat bij de dagelijkse begeleiding van de gasten toe om de bezigheden te verrijken met nieuwe en zinvolle activiteiten. Maar voor een goede werking blijft het tegelijk ook zoeken naar vrijwilligers en wat extra financiële steun.

Mekanders

Gust Luyten, voorzitter van vzw Mekanders en woonachtig in Vosselaar, vertelt: ”Na mijn pensioen in 2009 vroeg een ex-collega-leraar of ik bestuurder wilde worden van vzw De Leeuweric, een organisatie voor mensen met een beperking. Enkele jaren later werd ik er voorzitter. In 2020 fuseerden we met vzw De As uit Arendonk, waarna ik voorzitter werd van Mekanders. Wij hebben ons administratief centrum in Turnhout, waar ook een dagcentrum en de jobcoaches gevestigd zijn. In 2023 vernieuwde onze organisatie haar lokale project in Merksplas, Marksaam. Hier nemen de bewoners van Hoogmark deel aan de dagbesteding.

Door de introductie van het zorgbudget bepaalt een puntensysteem of iemand in aanmerking komt voor woononder-

steuning of dagopvang. Daardoor wordt Mekanders nu grotendeels rechtstreeks gefinancierd door haar cliënten. In de beginjaren van mijn carrière gebeurde dat nog door de overheid. Momenteel begeleidt onze organisatie zo’n 400 cliënten met behulp van 180 personeelsleden. Wij geven eenieder de best mogelijke zorg in een stimulerende en kleinschalige omgeving, waar respect en een warme aanpak centraal staan.”

Ondersteuning

“Wij bieden vele vormen van ondersteuning aan,” vervolgt Marcella Loeffen. Zij is één van de drie pedagogen binnen Mekanders en brengt regelmatig een bezoek aan de bewoners van HoogMark. “Tijdens mijn opleiding heb ik veel geleerd over verschillende diagnoses en problematieken bij mensen met een be -

perking. Binnen Mekanders ondersteun ik onder andere dit lokale team en onderzoek ik welke noden er zijn. Daarnaast neem ik deel aan teamvergaderingen samen met de teamcoach. Binnen dit overleg zoeken we steeds naar de best mogelijke ondersteuning en begeleiding van onze gasten.

Er zijn verschillende woon-of dagondersteuningen mogelijk. De eerste vorm van ondersteuning is woonbegeleiding zoals we die hier in Hoogmark aanbieden. Hierbij voorzien we dag- en nachtopvang voor mensen met een beperking.

Daarnaast bieden we vier vormen van dagondersteuning aan: twee arbeidsmatige en twee klassieke. Bij de arbeidsmatige dagbesteding gaan onze cliënten echt aan het werk. Er wordt een arbeidsattitude verwacht zoals zelfstandig naar

De hele groep bewoners en begeleiders in Hoogmark

hun werk komen en zich afmelden bij afwezigheid. Zij maken echte producten die later verkocht worden.

Bij de klassieke dagondersteuning ligt de nadruk meer op het welzijn van de cliënt. Het busvervoer wordt voorzien, de activiteiten zijn gericht op een zinvolle daginvulling, zoals werken in een atelier, muziekactiviteiten, zwemmen of paardrijden. Ons dagcentrum Marksaam is gevestigd in Merksplas.

De dienst ‘Vrije Tijd’ organiseert avond- en weekendactiviteiten, zoals een gezamenlijke spaghetti-avond, een uitstap naar de Beekse Bergen of een optreden in De Warande. Voor de meeste van deze activiteiten wordt een buddy gevraagd om een cliënt te begeleiden. Daarnaast hebben we nog een mobiele begeleidingsdienst. Hierbij gaan de begeleiders langs bij cliënten thuis om hen psychosociale ondersteuning te bieden. De cliënt bepaalt zelf welke hulp nodig is en ook de frequentie.

Onze jobcoaches begeleiden cliënten die niet in een maatwerkbedrijf kunnen werken, maar toch meer uitdaging zoeken dan een dagcentrum kan bieden. De jobcoach helpt hen om een passende werkplek te vinden, bijvoorbeeld bij een bakkerij of een school. Een warme en ondersteunende werkomgeving is hierbij essentieel. Mekanders blijft zoeken naar nieuwe werkplaatsen die openstaan voor het begeleiden van mensen met een beperking, zodat zij volwaardig kunnen participeren in de maatschappij.”

Een warme thuis

Sinds de zomer van vorig jaar is Karina van Genechten teamcoach bij woonhuis Hoogmark. “Mijn taak is om het lokale team van begeleiders te coördineren en aan te sturen, maar ook om een goede connectie met de bewoners te behouden,” begint Karina haar verhaal. “Daarnaast werk ik nauw samen met Marcella én onderhoud ik een connectie met onze hoofdzetel in Turnhout. Binnen Hoogmark bieden we niet alleen dagondersteuning, maar alles wat onze cliënten nodig hebben om hun leven op een aangename manier te beleven, waarbij we ook extra zorg op maat aanbieden. Het welzijn van onze bewoners staat altijd voorop bij alles wat we doen.”

Om in aanmerking te komen voor een woonplek binnen Hoogmark, moet het persoonsgebonden budget van een cliënt toereikend zijn. “We werken met een wachtlijst waarop cliënten hun voorkeur kunnen aangeven, waar ze bv. willen wonen. We kijken daarbij niet alleen naar hun beperking(en), maar ook naar de bestaande groep in een bepaalde woonlocatie. Bovendien speelt de structuur van de accommodatie een rol.

Ons streven is om cliënten een persoonlijk aanbod te doen, maar soms lopen we tegen grenzen aan, bijvoorbeeld op het gebied van medische zorg, omdat we geen verpleegkundigen in dienst hebben. Ook de afkomst en het sociale netwerk van een bewoner zijn belangrijk. Cliënten zijn vaak sterk gehecht aan hun thuisomgeving, dus proberen we hierin een goede balans te vinden.”

Het team probeert bewoners zo lang mogelijk binnen Hoogmark te laten wonen. “We houden rekening met het verouderingsproces van onze cliënten. Om onze gasten zo goed mogelijk te ondersteunen, gaan we vaak ten rade bij de andere afdelingen binnen de voorziening of volgen we opleidingen. Bij de indeling van onze woonhuizen proberen we een evenwichtige leeftijdsverdeling te behouden, zodat de zorglast niet in één woonhuis geconcentreerd wordt.”

Dagelijkse werking

Dries, één van de begeleiders en opgeleid als opvoeder, vertelt over de dagelijkse gang van zaken. “Wij werken in shiften en slapen ook regelmatig in het woonhuis. De vroege dienst verzorgt het ontbijt en werkt samen met Altrio, een externe verpleegkundige dienst die bewoners helpt met de verzorging en het aankleden. Daarnaast zijn er een late dienst en een nachtdienst.”

Na het ontbijt vertrekken sommige bewoners naar hun dagbesteding, terwijl anderen op Hoogmark blijven. “Voor hen zorgen we voor een zinvolle daginvulling, zoals een wandeling of knutselactiviteiten. Daarnaast doen we samen met hen de huishoudelijke taken, zoals de was en het bereiden van maaltijden.”

Sommige bewoners kunnen deelnemen aan de dagbesteding in Marksaam, waar verschillende ateliers zijn. “Bewoners kun -

Gesprekpartners onder vlnr Chris Timmermans, Dirk Raats, Marcella Loeffen, Dries Cornelis; boven Kyara de Jong, Gust Luyten, Karina Van Genechten en Luc Mertens.

Dirk Raats en schoonbroer Chris Timmermans op de duofiets, met Karina Van Genechten op de achtergrond.

“Vrijwilligers zeggen: had ik geweten hoeveel je er voor terugkrijgt, dan was ik veel eerder begonnen…”

nen er koekjes bakken, potten draaien, houtbewerking doen of schilderen. Rond 16 uur keren zij terug en na het avondeten kunnen ze ontspannen: Tv-kijken, gezelschapsspellen spelen of deelnemen aan activiteiten, zoals de tekenschool op maandagavond, activiteiten georganiseerd door de buurtwerking Boereneinde of themagerichte feestjes.

We bieden een volledige ondersteuning aan op alle levensdomeinen. Dit wil zeggen dat we inzetten op o.a. medische, sociale en psychische zorg. In het weekend proberen we het werk te verdelen met twee mensen per dag. Zij draaien dan langere shiften, beginnend om 9 uur ’s ochtends en de nachtshift lost hen dan af.

Jaarlijks organiseren we een vakantieweek voor onze bewoners. Enkele gaan ook effectief op ‘reis’ met hun vaste begeleiders en slapen op verplaatsing. Anderen blijven in het woonhuis en worden verwend met activiteiten of een speciale maaltijd.”

Onmisbaar

Vrijwilligers vormen een belangrijk onderdeel van de werking. Chris Timmermans, één van de 150 vrijwilligers binnen Mekanders VZW, werkt sinds de start van Hoogmark mee. “Eén van onze bewoners is mijn schoonbroer Dirk. Vroeger fietsten en zwommen we samen, nu wandel ik wekelijks met hem.” Chris herinnert zich nog de tijd in Minderhout: “Daar hadden we uitstekende contacten en samenwerking met de buren. Die mannen speelden zelfs in de tuin van de buurman. Nadat we naar Hoogstraten verhuisden, zijn die buren nog lange tijd vrijwilliger hier geweest.”

Naast individuele ondersteuning helpen vrijwilligers ook bij het vervoer en de organisatie van activiteiten. “Ouders van bewoners, in het bijzonder War Renders en Treza De Vry, zetten zich vaak vrijwillig in. Ook de Adviesraad bestaat uit vrijwilligers. Zij zijn goed op de hoogte van wat er leeft binnen de groep, wat de bewoners denken en hoe we het beste op hun behoeften kunnen inspelen. Zij vormen een brug tussen de twee gemeenschappen.”

Tuinarchitect en -aannemer Luc Mertens is vrijwilliger, hij

Bezig zijn met paarden of andere dieren is voor velen een favoriete activiteit.

woont hier vlakbij in de straat. “Ik ben lid van de Landelijke Gilde en toen in 2016 het project van Hoogmark werd opgestart, organiseerde ze toevallig ook het initiatief ‘Warme Tuin’ om een goed doel te steunen. Daarmee konden we financiële steun bieden aan waardevolle projecten met een sociale impact. Jos Christiaensen, destijds één van onze bestuursleden, had over de bouw van Hoogmark gehoord. We zijn toen op bezoek geweest en besloten daarna met zo’n vijftien vrijwilligers van de Landelijke Gilde om de tuin aan te leggen.

Ook het onderhoud ervan nemen we nog steeds op ons, dat doen we met een team van ongeveer tien mensen. We hebben destijds bewust wat open ruimte gelaten, bijvoorbeeld voor de aanleg van een moestuin. Aan de voorkant werkten we vooral met geur en kleur, want voor ons stond de beleving centraal.”

Snoezelen

Karina benadrukt het belang van vrijwilligers en ouders: “Hoewel de bewoners niet meer thuis wonen, blijven hun ouders en familie sterk betrokken. Dat is heel fijn om te zien. Enkele familieleden, waaronder Frans Snyers, hebben zelfs hun schouders gezet onder de opstart van het project en de start van de vzw’s.”

Er blijven nog toekomstplannen. “We zouden graag een ‘snoe -

De weg zoeken en vinden is een belangrijke cognitieve vaardigheid.

Geen Kerstmis zonder een sprankeltje licht...

Vriendinnen voor het leven…

zelruimte’ creëren, waar cliënten tot rust kunnen komen wanneer ze daar behoefte aan hebben. Soms is het ook goed om hen even uit de groep te halen, want continu in een groep leven is voor niemand eenvoudig, zeker niet als je een beperking hebt. In deze ruimte willen we hen gerichte prikkels aanbieden, bijvoorbeeld door te werken met gedempt licht, rustgevende geluiden en zachte materialen die ze echt kunnen voelen. Zo worden al hun zintuigen geprikkeld en helpt het hen om hun emoties beter onder controle te houden.

We willen onze crea-ruimte hiervoor gebruiken. We denken eraan om met ons team samen te werken met de dagbesteding, zodat bewoners zelf kunnen helpen bij de inrichting van de snoezelruimte. Dit vraagt in het begin wat aanpassing, maar uiteindelijk zullen ze zelf de voordelen ervan ervaren.”

De toekomstdromen worden concreet: “Momenteel zijn we nog op zoek naar sponsors om dit project verder vorm te geven én naar vrijwilligers die bijvoorbeeld willen wandelen met onze cliënten, koken of hen vervoeren. Voor hen is het heel fijn om eens alleen te zijn met één begeleider.

Daarnaast dromen we al lang van een aanhangwagen voor onze duo-fiets. Dit zou onze begeleiders veel extra tijd besparen, want zo kunnen we 4-5 personen meenemen op een fietstocht.”

Trots

Tot slot benadrukt voorzitter Gust Luyten de maatschappelijke rol van Hoogmark en Mekanders VZW. “Wij geloven dat we een belangrijke maatschappelijke functie vervullen, omdat we inspelen op een behoefte in onze samenleving. Ik beschouw het

eigenlijk als een ‘sociale onderneming’. Onze webshops, waar we producten die in onze ateliers zijn gemaakt willen verkopen, spelen daarbij een belangrijke rol.

We moeten eerlijk zijn en we mogen zeggen dat onze bewoners het goed hebben. We mogen ook trots zijn op de goede werking van onze zeven woonhuizen en de andere ondersteuningsvormen die we aanbieden. Veel vrijwilligers zeggen tegen mij: ‘Had ik geweten hoeveel je er voor terugkrijgt, dan was ik veel eerder begonnen…’ En daar doen we het tenslotte voor.” (JL)

A N D (44)

Voor de vroege vogels

1. Resultaat van 14 minuten na 7 dagen opnames op het begijnhof

2. Populair computerprogramma om o.a. tekst te genereren

3. Voornaam van ’onze man op zee’

4. Het zit de gebroeders in hun bloed

5. Nummerplaat van Wegé’s bus

6. Leider in de nationale competitie van HVV

7. Duivenclub uit Minderhout

8. EP van muziekgroep uit de noordhoek

9. Drijvende werkplek van ’onze man op zee’

10. Zeshonderdeenenzeventig vragen werden hierover gesteld

11. Snack vermeld op de frituur van Bert

12. Ook hierop vind je koeien in de Scheurdekousweg

13. Kleur die absoluut niet kunt zien op deze foto (jc)

IJ’ is één vakje.

Mail het woord uiterlijk dinsdag 11 maart door naar woord@demaand.be en maak kans op een cadeaubon van Hoogstraten voor de waarde van 20 euro. Of stuur naar: DE HOOGSTRAATSE MAAND, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten. Vergeet niet uw naam en adres te vermelden.

Oplossing februari

Een groepsfoto tijdens een boswandeling

W O O R D V A N D E M A

Tuin uitzonderlijk toegankelijk tijdens de kunstroute in augustus

Beheerplan voor de restauratie van het Withof

ERFGOED Jasper Bijnen, sinds 2013 eigenaar van het Withof, legt de laatste hand aan de restauratie van de tuin. Ooit was het pand eigendom van de Sint-Michielsabdij van Antwerpen, diende als pastorij van Minderhout en stond in een landschappelijke relatie met de Sint-Katharinakerk, de Laermolen, de kapel van Onze-Lieve-Vrouw van den Akker en de Sint-Clemenskerk van Minderhout. In augustus is uitzonderlijk een deel van de tuin van het Withof toegankelijk als één van 13 erfgoedsites die deelnemen aan twee kunstroutes en samen de zes deeldorpen aandoen.

Jasper Bijnen werd in 1977 in Breda geboren als de jongste van de twee zonen van Pieter en An. Zijn vader was piloot bij luchtvaartmaatschappij Luxair, maar Hoogstraten was hen lang niet onbekend. Zijn overgrootvader studeerde aan het Klein Seminarie en met roots in Galder was Hoogstraten geen afstand. Jasper behaalde zijn diploma Bouwkunde in Nederland en voltooide aansluitend de masteropleiding Monumentenen Landschapszorg in Antwerpen. Hij liep stage bij Studiebureau Ars Horti en werd daarna één van de vijf medewerkers van het ontwerpbureau van zowel eigentijdse tuinen, historische kasteelparken, dorpspleinen, stadsparken en recreatiedomeinen.

Zo werkt het studiebureau, jaar in jaar uit, aan De Schorre, het 75 ha grote provinciaal domein in Boom. In een vorm van PPS (publiek-private samenwerking) werkt Ars Horti er samen met de provincie en WeAreOneWorld (WAOW), de organisatoren van het internationale dance-event ‘Tomorrowland’ die er 66 jaar lang hun evenement mogen organiseren. Sinds 2012 ontwikkelt het bureau voorstellen en begeleidt ze de uitvoeringswerken. Er wordt gebouwd aan een duurzame, groene en sociaal-recreatieve omgeving met natuurwaarden die voldoende draagkrachtig is voor de organisatie van grootschalige evenementen maar ook een meerwaarde genereert voor de actieve en passieve recreant.

Zaakvoerder Jan Bleys en Jasper werken samen vooral aan het opmaken van beheerplannen en het ontwerpen van historische tuinsites zoals het kasteel van Hoogstraten, de Norbertijnenabdij van Park (Leuven), de Benedictijnenabdij van Vlierbeek (Kessel-Lo), de Cisterciënzerinnenabdij van Herkenrode (Hasselt), de basiliek van Scherpenheuvel, het Duivelsteen (Gent), kasteel d’Ursel (Hingene), kasteel Ringenhof (Lier), kasteel van Heers en het Rubenhuis (Antwerpen) om er maar enkele te noemen.

Pastorij

“In 1237 verwierf de Sint-Michielsabdij van Antwerpen het patronaatsrecht van Minderhout. Meer dan vijf eeuwen lang was het Withof de pastorij van Minderhout en woonden er een 30-tal pastoors. In de 18de eeuw werd het een buitenverblijf voor de abt. Het Withof was een van de negen pastorijen van de Norbertijnen en hun pastorij met de meeste inkomsten.

Het Withof tijdens de werken

Jasper Bijnen

STIPSTAPPENPAD

MOLENSTRAAT

Het grondplan van het Withof anno 2025 met de heraangelegde toegangsdreef en de herstelde borgh- en snoekgracht.

Van die negen pastorijen zijn er nu nog vier over, onder andere het hof van Vosselaar dat haast identiek is aan het Withof. Jasper maakte zijn thesis over deze site die nu eigendom is van vzw Kempens Landschap, het Agentschap Natuur en Bos en de gemeente Vosselaar en na jaren van verval momenteel gerestaureerd wordt.

Aan het verhaal van het Withof kwam een einde toen de Fransen in 1794 beslag

legden op de eigendom en de pastoors verdreven om het op 8 april 1799 als nationaal goed te verkopen. Het Withof kwam in privéhanden. Soms kwam een eigenaar er zelf wonen, zoals Jaak Jozef Beke, die het hof in 1813 kocht en er een pottenbakkerij onderbracht. Maar andere eigenaars stelden het Withof ter beschikking van de parochie, zoals Lodewijk Jaak De Coninck die het in 1804 kocht en er zijn broer pastoor van Minderhout liet wonen. Of onderpastoor Lievens die

De kabinetskaart van graaf de Ferraris 1771-76 toont dat de pastorie is uitgebreid tot een L-vormig volume en de omwalde tuin in vieren is gedeeld. Verder is de enorme uitbreiding van de site en de baroktransformatie uit 1719 zichtbaar. De centrale dreef, in het verlengde van de inkom, loopt door tot aan de Mark, waar een Calvarieberg geplaatst wordt in een bosquet. Het drevenstelsel is aangeplant in de vorm van een ganzenvoet. De straat Withof werd rechtgetrokken in 1718.

De calvarieberg van Sint-Pauluskerk in Antwerpen uit 1734. De calvarieberg van het Withof aan de Mark was 11,3 meter hoog en werd gebouwd in 1719 in opdracht van pastoor Dobbens. De laatste relicten werden met de ruilverkaveling van 1985 uitgewist. Jasper hoopt dat er bij de op komst zijnde ruilverkaveling oog zal zijn voor de cultuurhistorische waarden in het Markdal.

het hof in 1835 zelf kocht en er woonde tot aan zijn dood. Andere eigenaars stelden het domein ter beschikking aan het Klein Seminarie tot de school het Withof in 1921 zelf kocht.”

Ontspanning

“Het Klein Seminarie gebruikte het Withof als ontspanningsoord voor zijn leerling-internen en zijn priester-leraren. Op zondagnamiddag en soms ook een halve dag in de week trokken de leerlingen er naar toe om zich te ontspannen. Men verplaatste zich stoetsgewijs en in vaste rangorde, bewaakt door een groot aantal subregenten. Roken mocht, maar voor de meisjes van het Spijker ging men een eindje om.

Ter plaatse konden de studenten voetballen, oefenen aan de trapeze of de ringen en schommelen. Nadat het Seminarie in 1959 ook voor externen werd opengesteld, en de internen eerst tweewekelijks en later zelfs wekelijks naar huis mochten, was de rol van het Withof als ’buitenverblijf’ evenwel uitgespeeld. Het gebouw kwam leeg te staan, met verval tot gevolg. In 1971 kocht de gemeente Minderhout het pand voor 800.000 BEF met de bedoeling er een gemeenschapscentrum met speeltuin en een voetbalveld aan te leggen. Maar het terrein bleek

Karper Borghgracht

Snoekgracht

Laermolen

De Mark

Ingang (dreef)

Eigenaars na de Franse revolutie

1799 Jaak Van Dooren

1804 Lodewijk Jaak De Coninck

1813 Jaak Jozef Beke

1835 E.H. Josephus Cornelius Lievens

1869 Alfons Wijnants / B. Van den Corput - Buitengoed Seminarie

1892 E.J.F.X. Montens

1921 Klein Seminarie

1969 Brouwerij Sterkens

1971 Gemeente Minderhout

1974 Vanden Brande - De Cleene

1997 Bijnen - Bensdorp

2013 Bijnen - Van Kuijen

te klein en omdat men niet geïnteresseerd was in een dure restauratie, verkocht de gemeente het gebouw in 1974 voor 2,4 miljoen BEF aan architect Van den Brande.

Het is de verdienste van Van den Brande dat hij het totaal onderkomen Withof van verder verval gered heeft. Zonder hem was er misschien van het Withof nu geen sprake meer, zo erg was het eraan toe.”

Beheerplan

“Toen mijn ouders in 1997 vernamen dat Van den Brande het Withof verkocht, beslisten ze om van Luxemburg naar hier te verhuizen, dichter bij hun familie. Zij gaven aan Studiebureau Ars Horti de op -

dracht om een beheerplan op te maken, gebaseerd op doorgedreven historisch onderzoek.

Zo’n beheerplan geeft aan welke ingrepen men in een periode van 27 jaar gaat uitvoeren, hoe vaak en op welke manier het onderhoud zal gebeuren. Die leidraad heeft tevens als voordeel dat niet continu vergunningen meer moeten worden aangevraagd. Het plan dat we voor het Withof destijds maakten was één van de eerste goedgekeurde beheerplannen in Vlaanderen.

Jan Bleys en ik konden daarbij rekenen op de medewerking van Leo Vermeulen, die het archivalisch onderzoek heeft gedaan. Hij dook in de archieven: handgeschreven teksten in Oud Nederlands of in het Latijn. Gelukkig lieten de Norbertijnen van de Michielsabdij een grote hoeveelheid archiefstukken na.

Na het overlijden van mijn grootouders verhuisden mijn ouders in 2013 naar Galder. Op dat moment hebben Marie-Louise en ik het Withof van mijn ouders overgenomen en zijn wij gestart met de restauratiewerken.

Het beheerplan reikt overigens verder dan alleen het perceel van het Withof. Diverse zichtassen en dreven van het Withof zijn gericht op de Sint-Katharinakerk, de Laermolen, de kapel van Onze-Lieve-Vrouw van den Akker en de voormalige Calvarieberg aan de Mark. Het gebied is een mooi geheel. Hoe is de toestand vandaag en hoe kan je er in de toekomst mee omgaan en de cultuurhis -

Gazet van Antwerpen, januari 2014

torische en landschappelijke waarden versterken, rekening houdend met de landbouw die daarin uiteraard ook haar plaats moet behouden?”

Wit blad

“Van den Brande had de pastorijtuin aangelegd als een willekeurige villatuin uit de jaren ’70. Het was voor ons als starten met een wit blad om de tuin en het omringde landschap opnieuw aan te leggen rekening houdend met de vergaarde historische informatie en de aanwezige erfgoedwaarden.

De historische geleding van voorpleinmotte met woning - moes- en bloementuin - boomgaard, was volledig zoek en hebben we dus hersteld. Een centrale as in de tuin, net niet haaks op de woning, staat in de richting van de Sint-Katharinakerk. Ook die as is heraangelegd. Er wordt altijd gezegd dat pastoor Van Dyck (1640-1668) de barok naar Minderhout heeft gebracht, maar eigenlijk was het pastoor van Diependael (1685-1704) die de baroktransformatie in gang heeft gezet en pastoor Dobbens (1717-1732) die de grootschalige uitbreidingswerken op zich nam.

Centraal op die as die naar de Sint-Katharinakerk wijst, ligt een waterbassin afkomstig van het Rubenshuis. Toen de stad Antwerpen het bassin openbaar veilde konden wij het aankopen.

Er zijn trouwens nog meer linken met Peter Paul Rubens. Zowel de moeder van de kunstenaar (1608) als zijn oudere broer

De tiendenkaart van 1678 toont de verbindingsweg van het kasteel van Hoogstraten naar de Sint-Clemenskerk in Minderhout via de Laermolen, het Withof en de kapel van Onze-Lieve-Vrouw van den Akker. De verbindingsweg was gedurende eeuwen langs beide zijden met zomereiken aangeplant.

(1611) kregen een laatste rustplaats in de kerk van de Sint-Michielsabdij. Rubens kreeg in 1624 de opdracht om het hoogaltaar in de abdijkerk te schilderen. Uit dankbaarheid maakte hij een schilderij van zijn opdrachtgever, abt Mattheus Van Iersel, die hier in Minderhout pastoor was en grote werken aan de Sint-Clemenskerk uitvoerde en de kapel van Onze-Lieve-Vrouw van den Akker in 1609 herbouwde.”

Snoeken, karpers en bier

“Op de Ferrariskaart van 1771 - 1778 zien we de uitbreiding van het Withof. De as van de inkom werd doorgetrokken tot tegen de Mark. Dit was mogelijk na een grondruil in 1719 met gronden van Niklaas Leopold van Salm. Die ruil hebben we gevonden toen we de historische nota van het kasteel van Hoogstraten maakten.

In dat jaar heeft pastoor Petrus Dobbens tegen de Mark op de grens met Nederland een Calvarieberg van 11,30 meter hoog laten bouwen met daarrond een gracht. Het was een landmark op de grens met het protestantse Nederland. Een vergelijkbare constructie bevindt zich tegen de Sint-Pauluskerk in Antwerpen. Die werd gebouwd in 1734, dus vijftien jaar na die van het Withof.

Twee jaar geleden konden we een aanpalend perceel grond aankopen, waardoor we het historische grachtenstelsel konden vervolledigen. In de buitengracht, gelegen in de weide, werd snoek gekweekt. Die gracht werd in 1936 gedempt door het Klein Seminarie, maar is teruggebracht in haar originele bedding. Op

Kunstroute langs erfgoedsites

Van 14 tot en met 29 augustus kunnen de liefhebbers van kunst een route fietsen langs 13 deelnemende erfgoedsites en daarbij werk van een 40-tal kunstenaars bewonderen. Ook het Withof neemt deel, het is een van de sites die uitzonderlijk en enkel tijdens dit kunstproject toegankelijk zal zijn. In de tuin exposeert een groep van zes beeldend kunstenaars en is er een zomerbar (De Withofbar) die uitgebaat wordt door ’t Verzetje in samenwerking met de Oxfam Wereldwinkel Hoogstraten.

Er zijn twee routes. Route Zuid maakt een lus langs Hoogstraten, Wortel en Minderhout. In Hoogstraten kan je terecht in diverse lokalen van het Ursulinenklooster en het Klein Seminarie. De route loopt dan verder langs huis De Draak (Vrijheid 9), het museum en het oude en nieuwe erf van het begijnhof. In Minderhout nemen het Withof en de kapel Onze-Lieve-Vrouw van den Akker deel. In Wortel tenslotte kan je terecht in de Oude pastorij, Den Bayerd (het Casino) en het Belevingshuis de Landloper (Kolonie 33)

Route Noord brengt je naar Meer, Meerle en Meersel-Dreef. In Meer kom je in de kerk Onze-Lieve-Vrouw Bezoeking, de Heilige Rosaliakapel (Meerleseweg 3) en de kloostersite. In Meerle staat er werk in het Jachtpaviljoen De Hooghe Rooy (Heerle 84-86) en in Meersel-Dreef in enkele lokalen van het Kapucijnenklooster.

Binnen afzienbare tijd volgen meer details van enkele nevenactiviteiten en de namen van de deelnemende kunstenaars. (fh)

het driehoekige eiland lag een hoptuin, want naar verluidt was pastoor Waltman Van Dyck eerder een bier- dan wijndrinker. In 1664 bouwde hij een nieuwe huisbrouwerij.

In de borghgracht rond het Withof, met meer schaduw, werden karpers gekweekt, afzonderlijk van de snoek, om -

dat snoek een roofvis is. De pastoor verkocht de vissen op de vastendagen aan de inwoners.”

Op dit moment wordt de laatste hand gelegd aan de aanleg van de tuin. Het resultaat kan je zien in augustus tijdens de kunstroute waaraan het Withof deelneemt. (fh)

Gebroeders Van Bavel vieren 30-jarig bestaan en een nieuwe thuis

“Metsen in het bloed”

BEDRIJF Op 8 februari werd op de nieuwe Kluis de nieuwe thuis van Aannemingen Gebroeders Van Bavel feestelijk in gebruik genomen. Een groot magazijn voor het materiaal en een fraai kantoorgebouw in rode baksteen dat ten volle uitstraalt waar de onderneming voor staat. Dat ging gepaard met een fijn feestje met al de medewerkers en hun gezinsleden. Piet en Gert Van Bavel zijn er alvast mee in hun nopjes…

‘Een klein officieel momentje, met een speechke, een lintje knippen. Daarna samen een hapje, een drankje en een beetje muziek. We vieren onze 30e verjaardag en de inhuldiging van onze nieuwe stek in eerste instantie met onze medewerkers en hun partners en kinderen. Zij zijn het kloppend hart van ons bedrijf, het zijn de mannen en vrouwen die er elke morgen staan en die het bedrijf gemaakt hebben tot wat het nu is’.

Niets aan te doen

Zowel Piet als Gert trokken na de lagere school in Meerle naar VITO voor de bouwopleiding en kwamen nadien al snel in de bouwsector terecht. Daarna reden ze echter even een verschillend traject.

Piet: ‘Ik dacht dat het niets voor mij was om dat heel mijn leven te doen en ben terug gaan studeren. Drie jaar bijzondere jeugdzorg in Mol en vervolgens drie jaar Gezinswetenschappen in Brussel. Een heel andere richting. Onze vader vond dat onbegrijpelijk, mijn moeder wist wel dat er niets aan te doen was. Mijn ouders hebben me wel gesteund toen ze zagen dat ik het meende’.

Gert: ‘Van mij zei ons moeder al van toen ik in de kleuterschool zat: onze Gert gaat aannemer worden. En ja, ik ging dat doen met mijn vriendje van toen, John Leenae -

rts. We speelden altijd samen, om van alles te bouwen en te metsen… Ik zag dat natuurlijk van onze vader die in de bouw werkte. Later in de vakschool ging ik al heel snel vakantiewerk doen bij de firma waar mijn vader werkte. Recht na school ben ik bij dezelfde baas gaan werken. Zo’n anderhalf jaar ben ik daar gebleven. Toen onze Jan, mijn oudste broer, een boerderij ging verbouwen, deed hij beroep op onze vader en op mij, Piet sprong af en toe mee in de bres. Daarna hebben we een huis gezet voor onze Piet en tenslotte een voor onze Dirk.’

Toch gelijk

Piet: ‘Heel die tijd bleef hij maar aan mijn kop zagen, laat ons samen voor ons eigen beginnen als aannemer.’

Gert: ‘Was het mijn schuld dus? (lacht) Piet: ‘Dat is jouw schuld, ja. Maar in die periode stond ik in mijn opvoederscarrière eigenlijk stil, een vlakke loopbaan weet je, die bood weinig perspectieven. En ik wilde uitgedaagd worden. Ik heb honderd keer nee gezegd en uiteindelijk toch toegegeven. En na dertig jaar moet ik hem gelijk geven.’

Gert: ‘Ik heb er nooit echt over nagedacht om het alleen te doen. Ik deed het liever met iemand anders en eigenlijk liefst met mijn broer.’

Na goed overleg besloten de broers om samen een zaak op te starten: Aannemingen Gebroeders Van Bavel. Ieder 50% van de aandelen. Met één ferme afspraak: dat ze na 20, 30 jaar niet op hetzelfde punt zouden staan als dat waar ze begonnen. Dat het groeide, niet te snel, niet te veel risico’s, maar wel vooruit.

Ambras

Piet: ‘Uiteraard hebben we in de beginjaren keihard moeten werken om de zaak van de grond te krijgen, we zijn tenslotte met niets begonnen. Onze vader is vanaf dag één bij ons in dienst gekomen en even later onze Dirk ook. We werkten allemaal op de werf, al snel op 2 werven tegelijk.’

Gert: ‘Op een gegeven moment waren we allebei dezelfde dingen aan het regelen: Piet was een transport aan het regelen, ik was wat aan het bestellen. Soms merkten dat we voor hetzelfde aan het bellen waren. We beseften al snel - dit gaat de foute kant op, we hebben een betere taakverdeling nodig: iemand om alles te regelen, de andere om naar de uitvoering te kijken.’

Vermits het altijd Gert zijn voornaamste drijfveer was om op de bouw te staan en de stiel uit te oefenen, werd het regelen en rekenen aan Piet toegewezen. Die regeling hanteren ze vandaag nog altijd en dat werkt prima.

Gert: ‘Uiteraard kan er altijd iets mislopen, iets dat je vooraf niet goed had ingeschat. Maar we hebben ondertussen de capaciteiten om dat op te lossen. Dat doe je vooral door goed te overleggen. Wij drinken al 30 jaar elke morgen om half zes met ons tweeën koffie. Dan worden de lopende zaken besproken op een spontane manier, niet alles in detail, maar even overlopen wat er allemaal aan de hand is. En soms kan het ook over de familie of over de vrienden gaan, over de voetbal, over de dingen van het leven’.

De medewerkers van Piet en Gert, de Gebroeders Van Bavel

Piet: ‘Ambras krijgen, dat kan ook wel eens, ja (lachen). Ik denk dat we in dertig jaar misschien twee, drie keer met ruzie naar huis zijn gegaan. Maar voor we thuis waren, hadden we onze gsm al vast om het bij te leggen’.

Met plezier

De broers vertellen graag over hun bedrijf. ‘In het begin was het vooral huizenbouw of verbouwingen en dat is eigenlijk onze corebusiness gebleven. Later ook grote gebouwen, appartementen, kantoren. Van projectontwikkeling hebben we ons altijd ver gehouden. De meeste van onze mensen zijn dus aan het werk in de constructie van gebouwen. We zijn daar echt kwalitatief goed in.

Maar om met hetzelfde personeel onze omzet te doen stijgen, nemen we al enige tijd ook de totaalafwerking van projecten aan. Wij regelen alles, doen zelf de constructie en voor de afwerking zoeken wij aannemers die dat invullen. Vrijwel altijd vaste partners, veelal uit de regio. Die de verwachte kwaliteit leveren en die bereikbaar zijn, als er iets toch eens misloopt; die meedenken, die het mee oplossen.

Maar wie een gewoon huis wil zetten, kan nog altijd even goed bij ons terecht. Wij zijn constant villaatjes aan het zetten. En verbouwingen doen we ook nog altijd. Als ze ons bellen “ik wil hier in de living een muur uitkloppen en een potrel steken”, dan doen we dat nog altijd met plezier.

Wij gaan zelf de markt niet op, de mensen komen naar ons met een dossier. We bestuderen het dossier, we maken offertes en that’s it. Aan de vrager om te beslissen of we al dan niet in uitvoering gaan.’

De

chiro

De onderneming is gestaag gegroeid en ondertussen een stevige KMO gewor-

den. Er werken nu constant een twintigtal mensen, ‘allemaal uit de streek, veel met roots in Meerle’.

Gert: ‘Velen van hen komen net als wij uit de Chiro. Onze eerste werknemers waren mannen met wie we samen in de leiding stonden, onze vrienden dus. Daaruit is onze firma gegroeid en dat is eigenlijk gebleven. Meer dan de helft van onze mensen zijn chiroleider geweest, ook van de generaties na ons. Dat schept een band, ze hebben een bepaalde spirit mee. Die gasten hebben al lang voor ze hier begonnen met mekaar samengewerkt, samen verantwoordelijkheid gedragen, dingen georganiseerd, én samen veel plezier gemaakt’.

Piet: ‘Nieuw personeel vinden is een ander paar mouwen, dat is momenteel dé topic in de bouw. Maar met ergens anders een goede gast weg te halen zijn we nog nooit bezig geweest. We zetten hard in op stagiairs, die we na hun studie aanwerven en dan intern verder opleiden, dat is steeds belangrijker. We geven jonge mensen graag kansen, ook uit het bijzonder onderwijs. Zo hebben we hier een heel gave kerel die in combinatie met zijn ploegbaas gewoon een gouden team vormt. En ja, soms gaat er al eens iemand weg, naar een andere werkgever of om zelfstandige te worden, zoals wij vroeger hé!’

Mensen vinden wordt een steeds groter probleem. ‘Helaas is er momenteel in het Vito vrij weinig animo voor de richting bouwkunde. De vijver wordt heel klein. Los daarvan hebben wij het gevoel dat ze in de opleiding technische bouwkunde meer inzetten op de bredere technische kennis dan op de basispraktijk. De gasten weten wat thermische onderbreking is en dat soort dingen. Vroeger moest je eerst en vooral een kolom kunnen stellen en metsen, een strik kunnen metsen. De basis. En daar is volgens ons te weinig aandacht voor. Maar we werken nog steeds goed samen met het Vito. We hebben nu weer twee stagiairs en de klassen komen regelmatig op werfbezoek.’

Staalkaart

Gert: ‘Stilaan kwam de volgende generatie aan boord en daar zijn er zeker bij die de zaak willen verderzetten. En vermits ook wij nog een tijdje mee moeten en onze vestiging in Groot Eyssel te klein werd, moesten we wel uitkijken naar een groter pand. Dat moest ineens snel gaan, want er waren hier op de Kluis nog maar enkele percelen vrij. We hebben contact genomen met de IOK en moesten eigen -

lijk heel snel beslissen. Dat hebben we gedaan en niet meer achteromgekeken. Eerst het magazijn gezet, direct alles naar daar gebracht en tijdelijk bij de buren een bureau gehuurd.

Daarna hebben we een kantoorgebouw laten ontwerpen. Dat moest een beetje uitstralen, en een staalkaart zijn voor waar we voor staan. Een mooi gemetst gebouw in rode baksteen. Samen met de architect, Ludo De Meester, hebben we ons laten inspireren door de vroegere industriële gebouwen en de pakhuizen van begin vorige eeuw.’

Piet: ‘We zijn fier op het resultaat. Wij niet alleen, zeker ook ons mannen die eraan gewerkt hebben. Ze hebben er al hun stielkennis in gelegd. En dat kan je zien. Eenvoudig was dat niet, er zitten heel veel mooie details in. Die zijn door de architect volledig met de hand uitgetekend, met de maten in centimeter ernaast. Ploegbaas Luc Stoffels, een van onze eerste gasten, heeft dat samen met zijn ploeg vaklui in de praktijk omgezet.

Want architecten zijn ideeënmannen, stielmannen moeten die ideeën in de praktijk omzetten. Door op een lat voor elk niveau van steenlaag uit te tekenen waar een uitsprong of een plint moest komen, een dorpel, een steen in andere vorm of kleur. Luc is bij wijze van spreken in de kop van de architect gekropen. Wie in onze inkomhal staat, krijgt een staalkaart van zuivere metselkunst. Ze hebben er echt hun hart in gelegd. Zo wordt er toch niet veel meer gebouwd. Maar daar willen wij ons toch het liefst op blijven toeleggen.’ (jaf)

BLOEDAFNAMES 2025

_____ HOOGSTRATEN

Rode Kruislokaal, Slommershof 18 17.30 - 20.30 uur vr 9/5 en wo 15/5 vr 1/8 en wo 6/8 vr 14/11 en vr 21/11

_____ MEER

Refter school De Meerpaal, Terbeeksestraat 6 17.30 - 20.30 uur

wo 5/3 - 21/5 - 24/9 -3/12

_____ MEERLE

Parchiezaal Ons Thuis, Gemeenteplein 2 17.30-20.30 uur

ma 3/3 - 16/6 - 25/8 - 8/12

Afspraak maken via donorportaal.rodekruis.be of gratis telefoonnummer 0800 777 00

Het fraaie nieuwe gebouw op De Kluis

Crimson Bullet Generation bracht in het najaar debuut EP uit

Verse rockklanken uit de noordhoek

MUZIEK Half november vorig jaar mochten ze voor een volle Singer in Rijkevorsel hun nieuwe EP ‘Crimson Market’ voorstellen. Vijf jonge mensen die mekaar goed twee jaar eerder vonden in het Spijker. Ginger, Joost, Fien en Jitse waren er leerling, drummer Jip sloot later aan. Op ‘Crimson Market’ staan alleen eigen nummers die ze samen maakten. De plaat doet het prima op Spotify en ondertussen zijn er al meer nummers bijgekomen. Zo werken ze naarstig verder aan een full album, dat ze graag begin 2026 op de wereld willen loslaten.

Piazza

Het verhaal van Crimson Bullet begint iets meer dan twee jaar terug op het Spijker. ‘Piazza’ is de naam voor de startdagen aan het begin van het schooljaar waarin leerlingen samenwerken aan een klein projectje, iets dat ze voor de hele groep brengen, om in een ontspannen sfeer mekaar te leren kennen aan het begin van hun laatste hoofdstuk in het middelbaar.

Joost: ‘Ginger en Jitse deden samen iets met muziek en ik was gefascineerd geraakt door haar stem. Uniek en interessant, ze kan het alfabet zingen en dan klinkt het nog goed! We zijn vrienden geworden en besloten samen een bandje te vormen.’

Ginger: ‘Tijdens het leerkrachtenfeest op onze school zagen we Fien bezig op haar bass en vroegen er haar prompt bij. Joost kende Jip van in Merkplas en zo hadden we dus ook nog een drummer...’

Joost: ‘Ik had enkele liedjes gemaakt en hen gevraagd om daar via een programma, afzonderlijk van mekaar, ieder op een aparte track de zang en instrumenten voor op te nemen. Ik voegde dat dan samen tot een soort demo, om een idee te krijgen hoe het zou kunnen klinken als we het samen zouden spelen. Dat hebben we gedaan, vooral door de drums en de bass ging het bij het live spelen heel anders klinken Zo hebben we ‘onze sound’ gemaakt. We hebben die nummers later ook opgenomen.’

Een band en songs

Ginger: ‘Vanaf dan noemden we onszelf een band en zijn we samen gaan repeteren. Dat was op 8 februari net 2 jaar geleden. Eerst op mijn kamer, daarna in onze living! (gelach) Heel amateuristisch, met een oude zanginstallatie van mijn papa, die daar totaal niet geschikt voor was. Jip drumde zo luid, dat we de andere instrumenten of de zang niet meer hoorden. Ondertussen hebben we allemaal goede

De EP “Crimson Market” met zeven eigen nummers

versterkers en kunnen we een repetitieruimte huren in Malle’.

DHM: Toen de naam nog?

Jitse: ‘We kunnen er een verhaal rond bedenken, maar dat is er eigenlijk niet. Crimson betekent bloedrood en bullet heeft een politieke lading. Zo bekeken past onze naam - spijtig genoeg - bij de huidige tijd. Dat hebben we later maar vastgesteld. Onze generatie is chronisch online op zijn eigen bezig, wat wij samendoen gaat daar tegenin. Muziek maken voor een publiek is toch een heel sociaal gebeuren.’

DHM: Jullie zijn meteen gestart met eigen nummers. Is dat niet een beetje atypisch?

Ginger: ‘Blijkbaar hebben we aanleg om zelf songs te schrijven. Die ontstaan heel organisch tijdens de repetities. Fien speelt een lijntje op de bass, ik zing er een beetje op, iedereen probeert wat …’ Joost: ‘Het ligt ons blijkbaar beter dan covers spelen, dat hebben we ook wel eens geprobeerd, zoals met ‘The Chain’ van Fleetwood Mac. We vonden het niet slecht klinken, maar mensen die ons bezig hoorden zeiden “Stop daarmee, wat

Een zetel vol generatiegenoten: Jitse, Joost, Ginger, Jip en Fien

‘Waar

wij van dromen? Vooral meer gehoord worden!’

jullie zelf maken past jullie veel beter”. We hebben ook niet allen dezelfde favoriete bands of songs. Veelal ‘alternatieve rock’, maar toch heel verschillend. Diverse smaken dus, maar we merken wel dat de muziek uit de jaren 80 een gezamenlijke grond vormt.’

Crimson Market

DHM: Meteen een EP met 7 nummers, eveneens atypisch?

Jitse: ‘We zijn live beginnen spelen, onze eerste keer op het podium was in ‘De Chapeau’ in Merksplas. Later dat jaar mochten we meteen ook spelen op het Backyard Festival en in De Singer. Eigenlijk zijn we best snel opgepikt in het begin. Bij die optredens kregen we van het publiek wat vrije bijdragen en daar hadden we een spaarpotje mee aangelegd. Van liefhebbers kregen we steeds meer de vraag waar ze opnames van ons konden beluisteren. Dus dachten we aan een CD, die ook online beschikbaar zou zijn. Daar hebben we dat spaarpotje voor gebruikt.’

Joost: ‘We hadden 10, 11 eigen nummers klaar, daaruit hebben we de 7 nummers gekozen die we extra tof vonden om ze op te nemen. Juist de lengte van een EP, die we ‘Crimson Market’ hebben genoemd.’

Ginger: ‘Vandaag de dag ben je als band geloofwaardiger wanneer je een CD uit hebt en je online kan beluisterd worden. Vroeger was het eerder eerst een stevige live reputatie opbouwen en dan een opname maken.’

Joost: ’Stillaan worden we gevraagd om op te treden, eerder was het vooral zelf zoeken naar mogelijkheden om te spe -

len, het was moeilijk om frequent een podium te vinden.’

Busje komt zo

DHM: Het circuit is niet zo groot meer als het ooit was?

Joost: ‘Vroeger waren er wel elke week in tal van jeugdhuizen, jongerencafés en fuiven in de regio live bands aan het werk, jonge bands konden zich zo veel makkelijker tonen. Vandaag zijn er veel minder die het aandurven livemuziek in hun lokaal te organiseren.’

Jip: ‘Als ze vandaag wat organiseren, kiezen ze heel vaak voor bands die al ouder zijn en een reputatie hebben opgebouwd, of coverbands. Er is dus weinig plaats voor beginners. Nochtans is dat de enige manier om je te presenteren, om podiumervaring op te doen.’

Ginger: ‘Gelukkig beginnen er wel wat aanvragen te komen voor de nabije toekomst, op enkele kleinere festivals zoals Zanzibal in Lille en het dorpsfestival in Schoonbroek. Daar komen er nog enkele bij, die we nog niet kunnen noemen omdat de line-up nog niet bekend is. Hou onze FB-pagina dus in de gaten!’

Joost: ‘We vinden het heel plezant op die festivalletjes om nieuwe groepen te kunnen ontmoeten, om het podium te kunnen delen met bands die al een paar stappen verder staan, een label hebben. Het is fijn dat ze ons op sleeptouw nemen.’

DHM: En hebben jullie al een busje? (algemeen gelach) ‘Nee, zo ver zijn we nog niet. Tot vandaag is het allemaal taxi ma -

ma, papa of broer die zowel ons als ons materiaal overal mee naartoe zeulen. Super dank u wel!’

DHM: Een klassieke afsluiter: waar dromen jullie van?

‘Vooral meer gehoord worden! Misschien eens ver komen in De Nieuwe Lichting van Studio Brussel, ons full album afwerken en vooral zoveel mogelijk live spelen.’ (jaf)

Wie is wie in de Crimson Bullet Generation?

Ginger Hermans (18) uit Zandhoven - zang en gitaar - studeert Filosofie in Antwerpen en zit daar op kot. ‘Tegenwoordig zijn er heel wat mogelijkheden voor een aangepast studietraject! Het mag een jaartje langer duren’. (lacht)

Joost Melis (18) uit Merksplasgitaar - zit in het laatste jaar van het middelbaar in het H. Graf, richting muziek. ‘Ik begin me voor te bereiden voor ingangsexamens aan verschillende conservatoria, voor Jazz-zang. Zal niet simpel zijn, ze laten niet veel studenten meer toe’.

Jip Neefs (15) uit Merksplas - drums - zit in het 5e middelbaar in de richting Sportbegeleiding in de Handelsschool in Turnhout. ‘Heb nog geen enkel idee wat ik daarna ga doen, maar zonder twijfel zal ik wel blijven drummen’.

Fien Adriaensen (16) uit Minderhout - bassgitaar - zit in het 5e middelbaar Moderne Talen-Wetenschappen in het Spijker en is er nog niet uit wat of waar ze later gaat studeren. ‘Het oor heeft mijn interesse: oogarts of audiologie’.

Jitse Fransen (17) uit Rijkevorselgitaar en cello - studeert Geologie in Gent en zit er op kot. ‘Jawel Wetenschappen, dat brengt een flinke workload mee. Maar wel interessant. En ja, als het nodig is kan ik ook wel wat studiepunten over langere tijd spreiden’.

Geniet binnen twee weken van jouw droombadkamer

Als maatwerk, kwaliteit en professionaliteit elkaar ontmoeten, creëer je prachtige totaalprojecten.

“Alles werd volgens planning geleverd en zeer goed afgewerkt door ervaren medewerkers. We zijn zeer tevreden ” - Arno

Meerseweg 183 - Hoogstraten

Tel: 03 315 75 31 - info@vdberg.be - www.vdberg.be

Dat is waar we bij installatiebedrijf van den Berg voor gaan.

Na de start van de werken geniet jij binnen twee weken al van je nieuwe badkamer. Daarnaast zorgen wij ook voor verwarming, airco en zonne-energie volledig op maat van jouw woning.

Installatiebedrijf VAN DEN BERG

AI en Groot-Hoogstraten

Ik wilde er al eerder aan beginnen, een column over de mogelijkheden van “Artificial Intelligence”. Na een voorstelling van Lieven Scheire hierover, vroeg ik Chat GTP om een “Episch avontuur van een dorp met ambities”.

“Ah, Groot-Hoogstraten. De naam klinkt als een monumentale stad met een rijke geschiedenis, moderne infrastructuur, en een bruisend stadscentrum. Maar als je het dorpje in de regio Antwerpen echt bezoekt, realiseer je je al snel dat het vooral bekend staat om de vreemde combinatie van kleinschaligheid, leegte en ambitie. Je zou denken dat je een filmset van een apocalyptische toekomst binnenwandelt, maar neen, dit is het hart van Groot-Hoogstraten: een stukje Vlaanderen dat zichzelf grootser voorstelt dan het daadwerkelijk is.

Wat moet je absoluut gezien hebben in Groot-Hoogstraten? Nou, daar is meteen het probleem: er is niet echt iets dat je moet zien. De grootste trekpleisters zijn waarschijnlijk de eindeloze weilanden en de afwisselend bloeiende of verschrompelde boomgaarden. Dat is het soort dingen waar je heel serieus tegenaan kijkt als je een paar minuten in stilte hebt gewacht en werkelijk geen idee hebt wat je anders zou kunnen doen. Heb je ooit de tijd genomen om naar een boom te staren? Nee? Wel, Groot-Hoogstraten biedt je de mogelijkheid om dat te doen!

Ook kun je de plaatselijke kerk bezoeken, die net zo indrukwekkend is als de tientallen andere kerken in Vlaanderen. Het is niet dat deze kerk bijzonder is in architectonisch opzicht, maar je kunt je er altijd heel verheven voelen over de gedachten die je hebt terwijl je binnenstapt. Je zult geen engelen horen zingen, maar de stilte zal je het gevoel geven dat je het hemelse rijk bijna hebt bereikt. Bijna.

God gaf aan mij de legkaart van mijn leven

Als stukjes speelgoed in een kinderhand.

De doos met het voorbeeld heeft hij niet gegeven.

Ik vind niet meer dan de hoekjes en de rand

Daar binnen in zie ik alleen maar kleuren

Ook stukjes zwart, en stukjes wolken wit.

Verkeersdrukte in Groot-Hoogstraten? Een absolute mythe. De drukte die je hier ervaart is beperkt tot een enkele tractor die zich traag een weg baant door een landweggetje. De stadse drukte die men gewoonlijk verwacht in een groot dorp, is hier een compleet onbekend fenomeen. In plaats van files, kom je hier een rustgevend beeld van gewassen tegen die langzaam maar zeker hun bestemming bereiken. Deze plaats is werkelijk ontworpen voor mensen die van hun eigen tijd houden en niet wachten op een constante stroom van actie. Heb je ooit van “slow travel” gehoord? In Groot-Hoogstraten kun je het letterlijk ervaren.

En dan de toekomst. Groot-Hoogstraten heeft grote plannen. De lokale politiek werkt dag en nacht om het dorp te transformeren in een ‘modern knooppunt van welvaart en innovatie’. Hoe? Geen idee. Maar het is niet moeilijk om de ambities op de gezichten van de gemeenteraadsleden af te lezen. Ze kijken vast naar steden zoals Antwerpen en Gent, en stellen zich voor dat het dorpje ooit zal veranderen in een economisch epicentrum. Wellicht zullen we over 50 jaar in Groot-Hoogstraten een wolkenkrabber aantreffen, met daarboven een luchtbrug richting het volgende dorp - of misschien gewoon een nieuwe parking. De mogelijkheden zijn eindeloos.

Groot-Hoogstraten is de perfecte bestemming voor iedereen die op zoek is naar een avontuur in ’wat zou kunnen zijn’, zonder echt iets te hoeven ondernemen. Het is de ideale plek voor wie zich wil wanen in een wereld van eindeloze mogelijkheden, omringd door de stilte van het platteland en de vertrouwde geur van Vlaamse frieten…”

AI dus, voor wat het waard is. (JJ)

in een kapotgeschoten wereld wonen dolgedraaide mensen met stukgeslagen dromen

verschuif twee letters verschoven belangen en droom wordt moord

laat één beentje weg houd het been niet stijf en wrede lost op in vrede een klein verschil tussen pijn en welzijn

het zijn de barensweeën van een nieuwe wereld waar gedichten kloven overbruggen waar kloven gedicht worden

DIC H TERL IJKE VRIJ HEID

DEZE MAAND

De Mark en de Laermolen in de Week van het Water

EVENEMENT Het Regionaal Landschap de Voorkempen en de Vlaamse Landmaatschappij organiseren in het weekend van zaterdag 22 en zondag 23 maart drie evenementen naar aanleiding van de ‘Week van het Water’ (22 tot 30 maart).

‘Drinkbare rivier’ in Meer

Op zaterdag 22 maart om 20 uur wordt in het LDC (de parochiezaal) op de kloostersite te Meer de documentaire film ‘Drinkbare rivier’ getoond. Deze in 2020 gedraaide documentaire van regisseur Thom Verheul volgt Li An Phoa tijdens haar 1000 km lange wandeling langs de Maas, waarbij ze in gesprek gaat met diverse betrokkenen over de vervuiling van rivieren en de impact daarvan. De toegang is gratis.

‘MARKante wandeling’ naar Breda

Met de meanderende Mark als gids kan je op zondag 23 maart een 18 kilometer lange wandeling maken door een landschap vol verrassingen. Vind je 18 km te lang, dan is er een alternatief van 10 km. Voor de wandeling van 18 km vertrek je tussen 9 en 12 uur aan De Mosten. Onderweg kan je genieten van een kom dampende soep en een Hollands worstenbroodje bij ‘De Paters’ in MeerselDreef. De wandeling brengt je tot bij het sprookjesachtig kasteel van Bouvigne. In het koetshuis kan je iets drinken en in de kapel kan je een bezoek brengen aan de ottertentoonstelling. Je kan ook met een gids het kasteel Bouvigne bezoeken en een kijkje nemen in de prachtige tuin.

Het plan van aanleg aan, links en rechts van de Molenstraat

Na de wandeling kan je met de bus terug naar De Mosten. Er vertrekt een bus om 14.30, 15.30, 16.30 of 17.30 uur aan het kasteel.

Kies je voor een wandeling van 10 km, dan vertrek je bij De Paters in Meersel-Dreef en wandel je tot bij kasteel Bouvigne. In deze tweede optie kan je met de lijnbus Breda – Hoogstraten terug naar huis. Je wandelt zelfstandig, op je eigen tempo. Aan het startpunt ontvang je de wandelroute die je eenvoudig de weg toont. Deelname aan deze wandeling kost 3 euro. Voor meer informatie en inschrijvingen kun je terecht op de website van Regionaal Landschap de Voorkempen.

Happening bij de vistrap aan de Laermolen

Aan de Laermolen in Hoogstraten ligt een nieuwe kronkelende vispassage. Vissen kunnen zo langs de stuw verder in de Mark zwemmen, wat belangrijk is voor hun voortplanting. Ontdek de vispassage, maak kennis met waterdiertjes, leer over de waterkwaliteit van de Mark en nog veel meer tijdens deze slothap -

pening, georganiseerd door de Vlaamse Milieumaatschappij in samenwerking met de stad Hoogstraten.

Je kan de omgeving verkennen en krijgt antwoord op heel wat weetjes. Experten van de Vlaamse Milieumaatschappij geven uitleg over het belang van een vispassage in enkele korte wandelingen. Je maakt kennis met het waterleven in de Mark, de waterkwaliteit en determineert waterdiertjes. Bovendien ontdek je de omgeving rond de vispassage, die werd ingericht voor zachte recreatie: natuurlijke wandelpaden, een extra voetgangersbrug en een terras tot aan het water.

Vzw De Laermolen opent de wateraangedreven olieslagmolen. De Vlaamse Landmaatschappij geeft info over de geplande ruilverkaveling in de regio.

Praktisch: Slothappening op het veld tegenover de Laermolen op zondag 24 maart van 13 tot 16 uur. Je kan er iets lekker eten aan de foodtruck. Het evenement is gratis en inschrijven is niet nodig. (fh)

Gezocht: (alles over) molens in Hoogstraten

TENTOONSTELLING Het wordt een traditie. Tijdens het weekend van Hoogstraten in Bloemen & Groenten loopt er een tentoonstelling in de Kapel van het Klein Seminarie. Beeld en tekst belichten telkens een plaatselijke geschiedkundig onderwerp. In 2025 richt Willy Schalk de schijnwerpers op “Molens in Hoogstraten, vroeger en nu”. Enkele daarvan kennen we allicht - zoals de Salm-Salm molen, de Laermolen en de watermolen van Meersel-Dreef. Andere, zoals de molen “Van Pelt” in Meer of de Ibbrugge watermolen in Minderhout bestaan niet meer en dreigen in het vergeetboek te belanden.

De tentoonstelling wil de verschillende molens en de molenaarsfamilies kort voorstellen, met aandacht voor hun economische en/of geschiedkundige betekenis. De molenromp van ‘Highstreet’ is nog amper zichtbaar en dan zijn er nog de enorme rij nieuwe molens die naast de autosnelweg verschijnen. Ook die mogen aan bod komen.

De watermolen van Meersel-Dreef

Oude of nieuwe foto’s, postkaarten en/of schilderijen van water-, wind- en andere molens in Hoogstraten en zijn deeldorpen zijn zeer welkom bij initiatiefnemer

Rap op Stapkantoor in ’t Verzetje

ARMOEDEBESTRIJDING Omdat ook mensen met een beperkt budget recht hebben op een zinnige vrijetijdsbesteding biedt ‘Iedereen Verdient Vakantie’ de mogelijkheid om daguitstappen, individuele vakanties of een georganiseerde vakantie in Vlaanderen te boeken aan sociaal tarief. Ook vakantiekampen voor kinderen zitten in het aanbod. Tickets voor evenementen, concerten, festivals, … kan je boeken aan sociaal tarief via de website van ‘Vrijuit’.

Rap op Stapkantoor

Rap op Stap is een reisbemiddelingkantoor waar iedereen die recht heeft op sociaal tarief voor daguitstappen en vakanties terecht kan voor informatie en begeleiding. Ook de tickets van Vrijuit kan je er bestellen.

Je kan er de brochures met het aanbod van daguitstappen en vakanties raadplegen als dat voor jou makkelijker is om een keuze te maken. Dit aanbod staat ook online: aanbod.iedereenverdientvakantie. be, waar je ineens kan boeken.

Je moet voldoen aan één van de hierna genoemde voorwaarden: verhoogde tegemoetkoming, budgetbeheer, een Uitpas met kansentarief hebben of onder

de armoedegrens leven. Leden van ’t Verzetje komen sowieso in aanmerking.

Waar voorheen bij ‘Iedereen Verdient Vakantie’ kon geboekt worden door tussenkomst van het Rap op Stapkantoor, zal de vakantieganger nu dus zelf thuis online kunnen boeken. Door rechtstreeks bij de aanbieder te boeken, weet je direct of je vakantie kan doorgaan of niet. Heb je toch hulp nodig dan kan je terecht op het Rap op Stapkantoor.

Wat doen?

Denk je dat je recht hebt op het sociaal tarief voor daguitstappen, vakanties, enzovoort, volg dan onderstaande stappen:

- Registreer jezelf en je gezinsleden die recht hebben op het Rap op Stapkantoor. Hiervoor heb je je rijksregisternummer (identiteitskaart en Kids ID) nodig en een bewijs dat je voldoet aan één van de hierboven genoemde voorwaarden.

- Om te boeken meld je ja aan met je identiteitskaart (kaartlezer en pincode) of met Itsme op je telefoon. Omdat je de boeking ook moet betalen, heb je je bankkaart met kaartlezer nodig of moet de bankapp of Payconiq op je telefoon staan.

Willy Schalk (willy.schalk@telenet.be).

Dat geldt ook voor alle info over dit onderwerp. (fh)

Lijkt het allemaal nogal ingewikkeld of heb je graag wat meer uitleg of hulp bij het boeken, dan kan je terecht in het Rap op Stapkantoor. Dat is geopend op zaterdag van 9.15 tot 11.15 uur in de Nieuwe Feftig, de ontmoetingsruimte van ’t VerZet-je, Heilig Bloedlaan 242 in Hoogstraten. Brochures zijn ook te raadplegen in de LDC’s van Meer, Meerle en MeerselDreef. (jaf)

De Rap op Stap-hoek in de Nieuwe Feftig

DEZE MAAND

Remgeld in de thuisverpleging vanaf april

ZORG Alle zelfstandige verpleegkundigen in Groot Hoogstraten zetten samen de stap: ze vragen remgeld vanaf 1 april. Geen aprilgrap overigens. Wie verpleegkundige zorg krijgt, zal dus voortaan een persoonlijke bijdrage moeten betalen. Dat roept beslist vragen op. Van de Vlaamse Beroepsvereniging voor Zelfstandige Verpleegkundigen (VBZV vzw) (door het RIZIV erkend) kregen we antwoorden…

Is dit nieuwe wetgeving?

Dit is geen nieuwe wetgeving. Zelfstandige verpleegkundigen in Groot-Hoogstraten blijven geconventioneerd en volgen de tarieven van het Riziv. Zo blijft de zorg betaalbaar, ook met de persoonlijke bijdrage.

Hoe komt dit dan?

Thuisverpleegkundigen hebben recht op het vragen van remgeld, sinds de invoering van de verpleegkundige nomenclatuur (tarieven). Vroeger was dit niet het geval, maar door de steeds complexere zorg, het tekort aan verpleegkundigen en de noodzakelijke investeringen in kwaliteitszorg, is het nu onvermijdelijk. Om de kosten van de zorg goed te dekken en betere vergoedingen van de overheid te bepleiten, moeten zelfstandige verpleegkundigen het volledig wettelijk loon vragen, inclusief het remgeld.

Hoe houdt dit de zorg betaalbaar?

Goed nieuws: de thuisverpleegkundigen

in Groot-Hoogstraten blijven geconventioneerd werken. Dit betekent dat het remgeld wordt opgenomen in de maximumfactuur (MAF), die de zorgvrager beschermt tegen hoge medische kosten. Het remgeld is het bedrag dat niet door de mutualiteit wordt terugbetaald, maar de mutualiteit houdt dit automatisch bij via de remgeldteller. Omdat de verpleegkundige handelingen complex zijn, kan de factuur voor elke zorgvrager verschillen. Zodra de maximumfactuur is bereikt, betaalt de mutualiteit het remgeld terug.

Wat wordt er opgenomen in de maximumfactuur?

De thuisverpleegkundigen zijn niet de enigen die bijdragen aan de maximumfactuur om het potje te vullen. Ook de volgende kosten tellen mee om het maximumbedrag te bereiken:

- persoonlijk aandeel voor prestaties van artsen, tandartsen, kinesitherapeuten, verpleegkundigen en andere zorgverleners

- persoonlijk aandeel voor terugbetaalde geneesmiddelen en voor magistrale bereidingen (geneesmiddelen die de apotheker zelf maakt)

- persoonlijk aandeel voor technische prestaties (bv. operaties, röntgenfoto’s, labo-onderzoeken, technische testen…)

- persoonlijk aandeel in de ligdagprijs in een algemeen ziekenhuis (volledig) en in een psychiatrisch ziekenhuis (enkel de eerste 365 dagen)

- forfaitair persoonlijk aandeel voor geneesmiddelen tijdens hospitalisatie

- enterale voeding via sonde of stoma voor jongeren van minder dan 19 jaar

- endoscopisch materiaal en viscerosynthesemateriaal

- afleveringsmarges (supplementen) voor implantaten.

Is dit bij elke thuisverplegingsorganisatie van toepassing?

De sector van thuisverpleging is in volle verandering. Het is niet de vraag of, maar wanneer het komt. In Groot-Hoogstraten nemen zelfstandige thuisverpleegkundigen de voortrekkersrol, met volle steun van de beroepsvereniging (www.vbzv. be).

Waarom is dit zo belangrijk?

Vandaag heeft de zorgvrager nog het geluk een thuisverpleegkundige over de vloer te kunnen krijgen. Of dit in de toekomst zal kunnen blijven, is nog maar de vraag. De toekomst is onzeker, 41% van de verpleegkundestudenten stopt voor het behalen van hun diploma.

Door remgeld te betalen, toont de zorgvrager waardering voor de huidige thuisverpleegkundige en voor de toekomst. Thuisverpleegkundigen maken het verschil tussen thuis blijven wonen of niet, en tussen thuisbehandeling of ziekenhuisopname. Zonder deze aanpassingen kan de zorg niet voortbestaan. Zo kan de thuisverpleging aantrekkelijk blijven voor jonge, gemotiveerde verpleegkundigen!

Voor vragen kun je altijd terecht bij je zelfstandige thuisverpleegkundige. (red)

Opbrengst driekoningenzingen voor Samana

VERENIGING Initiatiefneemster Marleen De Vrij kon voor de elfde editie van haar driekoningenzingen, maar liefst vijf koninginnen en negen koningen strikken. Die zongen, bezochten sponsors en

organiseerden een benefietavond in de Cirq. Dat bracht in totaal 14.138 euro op, een bedrag dat netjes verdeeld wordt onder de zes afdelingen van Samana. Deze vereniging voor chronisch zieken en

De bib reist door de tijd

BIBLIOTHEEK De Jeugdboekenmaand laat de lezers door de tijd reizen. Op de bibcatalogus (https://hoogstraten.bibliotheek.be) vind je heel wat leestips rond tijd, er zijn jeugdboeken op de themastand en enkele activiteiten.

Pyjamalezen

“Ik wil nog niet gaan slapen!” Herkenbaar? De voorlezers nodigen je samen met je kleuters (4 tot 7 jaar) uit in de bib. In hun pyjama gaan de kinderen op tocht door de bibliotheek. Een avondritueel, en daarna afsluiten met een voorleesverhaal. De kleinsten zullen nadien thuis hopelijk vanzelf in slaap te vallen.

Pyjamalezen is er telkens om 18.30 uur op vrijdag 28 februari in de hoofdbib Hoogstraten, donderdag 6 maart in het Raadhuis Meerle en vrijdag 7 maart in de Kloostersite Meer. Gratis inschrijven via de uit-agenda op hoogstraten.bibliotheek.be. De kleuters brengen een

zaklamp en knuffel mee, evenals… een begeleidende volwassene.

Tijd om te zaaien

De 6 tot 8-jarigen steken de handen uit de mouwen om te knutselen en te zaaien. Ondertussen worden verhalen verteld, onder meer over eenhoornmagie en plantjes. Op het einde nemen ze een zelf gezaaid plantje naar huis. Deze ‘Tijd om te zaaien’ is er op woensdag 5 maart om 14 uur in de hoofdbib. Gratis, ook hiervoor is inschrijven verplicht.

Voorleesmomenten

De voorleesmomenten staan in maart ook in het teken van tijd. De luisterlezers mogen zich gerust verkleden in het thema “Tijd” en kunnen een foto laten nemen om op de tijdlijn te komen.

Dat kan in de Hoofdbibliotheek Hoogstraten elke zaterdag van 10 tot 12 uur

mantelzorgers is actief in elk deeldorp. Met die opbrengst kunnen ze hun activiteiten goedkoper aanbieden aan hun leden. (fh)

en op woensdag 26 maart van 14 tot 16 uur; o, de bibliotheek Meer op woensdag 26 maart van 15.30 tot 16.30 uur.

De hele maand kan je verkleed naar de bib komen en voor een leuke foto poseren.

Melvin

Voor de leerlingen van het tweede leerjaar geeft illustrator Melvin in maart drie lezingen.  Tekenen, voorlezen, grappige verhalen vertellen, … alles haalt hij uit de kast om kinderen te laten ontdekken hoe leuk lezen is. Dat doet hij ook in boeken zoals ‘De grote onderbroekenroof’, ‘Dat met Leo’ en ‘De familie Blet tikt door!’.   Spelletjesavond

Ten slotte ook nog vermelden dat er op dinsdag 11 maart om 18.30 volop kan gespeeld worden in de hoofdbib. Tot 20 uur kan je aansluiten, het einde is voorzien rond 22 uur. Gratis. (jaf)

DEZE MAAND

Uw stem voor de publieksprijs 2024

CULTUUR Op vrijdag 21 maart worden de jaarlijkse cultuurprijzen uitgereikt. De jury kiest een laureaat in drie categorieën: het evenement van het jaar, een nieuw of vernieuwend evenement en een persoon of vereniging omwille hun uitzonderlijke culturele verdienste.

Publieksprijs

Je kan bovendien tot en met zondag 16 maart al online stemmen voor de publieksprijs, de zo begeerde ‘Gouden cactus’. Surf naar ‘Hoogstraten De Gouden cactus’ en je kan je keuze maken uit de volgende 12 genomineerden. :

• Dreef Leeft;

• ’t Groot Verzet - optreden bij Groenten & Bloemen;

• A tribute to Jacquemyns door Theater Pasgeverfd;

• De podcast ’Proper geknipt’;

• Flor Verschueren;

• ’Jubilate Deo’ van het Piuskoor;

• De 3D (foto) rondgang in de kerk van Fotogroep Icarus;

• ’Work Work’, de voorstelling door Tinello;

• ’Groenten en bloemen’ van de VVV;

• De Markgalmers;

• ’Au Cirque’ van de Kon. Fanfare Sint Catharina;

• ’Aan het einde van de regenboog’, een boek van ’Lydia Bottenburg.

Prijsuitreiking

De prijsuitreiking heeft plaats op vrijdag 21 maart om 19.30 uur in ’t Slot te Wortel.

Muzikaal wordt de avond opgeluisterd door Tristan, het duo van de gebroeders Jolan en Simon Standaert en door Geert Dehertefelt, leraar aan de Academie Muziek en Woord met enkele van zijn leerlingen. (fh)

TONEEL Eerst het werk en dan de familie? De programmatie van toneelgezelschap Tinello doet het alleszins in deze volgorde, want na het met het Landjuweel bekroonde ‘Workwork’ brengen ze in maart en april ‘Mijn familie’ op de planken in thuishaven Zaal Cecilia. Deze tragikomedie is een losse bewerking van ’Het Weekend’ van Michael Palin. Cis Verboven en Mieke Vervloet zorgden voor de tekst, regie is in handen van Mieke Vervloet. Regie-assistenten zijn Chris Aerts en Lore Voeten.

Jonggepensioneerden Bert en Myriam hebben hun zaakjes goed op orde in hun mooie woning. Myriam houdt het graag netjes, Bert is gesteld op zijn rust. En dan komt ’de familie’ op bezoek: dochter Ann-Sophie met haar echtgenoot Alain, puberzoon Sam en hun hond Pipa. Bovendien dagen buren Julie en Frans voor een etentje op met een onverwachte gast. Alsof dat allemaal nog niet volstaat,

blijken er ook nog eens drie ontstoppers rond te lopen…

De cast bestaat uit Sander De Bruyn, Roel Everaert, Virginie Fransen, Dirk Lambrechts, Mie Lanslots, Peter Rinke, Katleen Siemons, Vik Snijders, Erik Sterck, Cis Verboven en Ludo Wens.

Er zijn opvoeringen op 20-21-22-27-28-29 maart, en 3-4-10-11 april om 20 uur. Op 6 april is er een namiddagopvoering om 15 uur. Tickets kosten 15 euro, reserveren via info@tinello-toneelgezelschap. be. (mdl)

DEZE MAAND

Milieuvriendelijk schoonmaken en tuinieren in potten

WORKSHOP

Op zaterdag 22 maart organiseert Velt in Brecht een workshop over milieuvriendelijke schoonmaakproducten. En op zaterdag 5 april is er in Hoogstraten in de hoofdbib een lezing over het tuinieren in potten.

Schoonmaken

‘Schoonmaken zonder chemische producten, het kan’, zo luidt de titel van de eerste workshop. Met enkele natuurlijke basisingrediënten die de meesten courant in huis hebben, gaat men op 22 maart aan de slag om efficiënte en milieuvriendelijke kuisproducten te maken. Dat gebeurt met begeleiding van herboriste Michelle van Bussel in zaal Uniq, Gemeenteplein 2 te Brecht (ingang via de bib) van 9.30 tot 12 uur. Thee en koffie

Gluren bij de buren

Boerderijwinkel

worden voorzien.

Inschrijven via email michelle.van.brussel@gmail.com. Enkele dagen voor de workshop ontvang je een mail met info over wat je moet meebrengen. Deelname kost 6 euro of 1,20 euro met Uitpas kansentarief.

Tuinieren

Op zaterdag 5 april organiseert Velt ook een lezing over het ‘Kweken van je eigen groenten en eetbare bloemen, kruiden, bessen en zelfs fruitboompjes in potten en bakken op je (stenen)terras, balkon, koertje of zelfs binnenhuis.’ Je hoeft dus geen tuin of een stukje grond te hebben om zelf allerlei lekkers te kweken.

Bovenmark in Strijbeek

WINKEL Net voorbij de grens van Meersel-Dreef en Strijbeek openden Merijn Bastiaansen en Renske de Koning hun boerderijwinkel Bovenmark. Bij de geitenboerderij aan de Markweg 4B, de straat tussen Transport Verkooijen en Electro World Van Boxel verkopen ze op zaterdag naast geitenkaas ook tal van andere lokale producten.

Merijn (28 jaar) werkt al jaren als geitenhouder op het bedrijf aan de Markweg en heeft de ambitie om het bedrijf ooit over te nemen. Ook zijn vrouw Renske (25 jaar) is tijdens de drukke lammertijden regelmatig in de stal te vinden. “Het bedrijf is echt onze toekomst”, vertelt Renske. “Met onze geitenmelk hebben we een basis voor prachtige producten. Het heeft ons altijd leuk geleken om daar ook zelf iets mee te gaan doen in de vorm van een boerderijwinkel. En nu is die droom uitgekomen.”

Kaas en meer

Het koppel verkoopt er kaas van de melk van eigen geiten. Daarvoor werken zij samen met Boerderij van Kukelekoe uit Baarle-Nassau, die op ambachtelijke wijze geitenkaas maakt van de melk uit het Strijbeekse bedrijf. “We bieden nu vijf verschillende soorten geitenkazen, namelijk naturel jong, jong-belegen, fenegriek, Italiaanse kruiden en brandnetel. Omdat we pas open zijn, hebben we enkel nog jonge geitenkazen in ons assortiment. Maar in de komende maanden vullen we dat uiteraard aan met oudere geitenkazen.”

Naast geitenkaas verkoopt Boerderijwinkel Bovenmark ook diverse kazen van koeienmelk van Boerderij van Kukelekoe. De brandnetelkaas werd door uw redacteur alvast gekeurd en goed bevonden. Er is overigens meer dan kaas, zo is er ook lokaal rundvlees van Heikants Vleesvee uit Chaam. En in de winkel vind je ook verschillende cadeaupakketten en ambachtelijke producten van ondernemers uit de regio.

Lesgever Koen Van de Mierop vertelt alles over ecologisch tuinieren in potten en bakken. Voor beginnende of doorwinterde tuiniers en iedereen die met potten- en (verhoogde) bakkenteelt wil experimenteren. Hij toont stap voor stap hoe je je een mini-oase ecologisch opstart en verzorgt. Je krijgt info over goede potten en bakken, de betere potgrond en de beste plantencombinaties.

Deze lezing heeft plaats in de ontmoetingsruimte van de bibliotheek van Hoogstraten van 9.30 tot ongeveer 12 uur. Deelnemen kost 6 euro voor Veltleden en 10 euro voor niet-Veltleden (ter plaatse te betalen cash of met payconiq). Inschrijvingen bij Rie Kustermans: jarimami@ telenet.be. (fh)

Merijn en Renske zagen hun droom in vervulling gaan…

Nieuwsgierig

In de kerstvakantie opende Bovenmark Boerderijwinkel voor het eerst. “Die eerste dag was het ontzettend druk. Vrienden, familie en mensen uit de omgeving waren natuurlijk erg nieuwsgierig naar de winkel waar we zo hard aan gewerkt hebben. De reacties waren heel positief. Iedereen vond de winkel erg mooi, en was verrast over ons uitgebreide assortiment.”

Benieuwd geworden? Boerderijwinkel Bovenmark, Markweg 4B, 4856 AC Strijbeek (NL) is iedere zaterdag geopend van 10 tot 14 uur. Je vindt meer info over de winkel op Instagram of Facebook, tel. +31 6 572 98 643, of via email bovenmark@hotmail.com. (JJ)

www.demaand.be

REDACTIEADRES

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten tel. 0472 97 12 87 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS

� Hoogstraten: Patrick Melis 0497 41 40 29 hoogstraten@demaand.be

� Meer: Marcel Adriaensen tel. 03 315 90 40 meer@demaand.be

� Meerle: Jan Fret tel. 03 315 88 54 meerle@demaand.be

� Meersel-Dreef: Jef Jacobs tel. 03 315 73 64 meersel-dreef@demaand.be

� Minderhout: minderhout@demaand.be

� Wortel: wortel@demaand.be

SPORTNIEUWS

Rob Brosens tel. 0478 59 58 18 sport@demaand.be

Niet alle beeldmateriaal wordt ons met auteursgegevens overgemaakt. Neem contact op met de redactie voor eventuele rechten.

ADVERTENTIES

Jan Croes tel. 0477 66 11 60 advertenties@demaand.be

SECRETARIAAT/DRUKWERKEN

Emilia Horsten Begijnhof 27 2320 Hoogstraten tel. 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be

Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27 2320 Hoogstraten

Belgische première voor kortfilm ‘Oldtown’

FILM Na deelname aan een reeks internationale filmfestivals werd de kortfilm ‘Oldtown’ geselecteerd voor het filmfestival van Oostende. Deze film van de uit Hoogstraten afkomstige regisseur David Vermander werd in juli 2022 opgenomen in het begijnhof van Hoogstraten, dat dienstdeed als een vakantieoord voor gepensioneerden. Het nieuws over de komst van een anti-verouderingspil zet het leven van de bewoners op zijn kop. Alle bewoners doen er alles aan om gezond te blijven of worden in het vooruitzicht van een lang gezond leven...

Al duurt de film maar 14 minuten, de opname van honderden fragmenten duurde zeven lange dagen lang. De cast bestond onder andere uit Dirk Van Dijck, Marilou Mermans, François Beukelaers, Leah Thys, Daan Hugaert en Fred Van Kuyk.

‘Oldtown’ werd vorig jaar geselecteerd voor verschillende filmfestivals in Nieuw Zeeland, Ierland, Frankrijk, Spanje en Oekraïne. Op het Italiaanse Sedicicorto festival won de film de publieksprijs. (fh)

Heel wat bekende gezichten in de cast van ‘Oldtown’

Tweedehandsbeurs Gezinsbond in zaal Pax

TWEEDEHANDS De Hoogstraatse afdeling van de Gezinsbond richt een tweedehandsbeurs voor kinderspullen in op zondag 23 maart van 10 tot 13 uur in zaal Pax (Dr. Versmissenstraat 3). Op deze tafelverkoop brengen de verkopers zelf hun waar aan de man. Het gaat om babyuitzet, kleding tot 12 j., speelgoed en fietsen.

Voor de kopers is de inkom is gratis. Verkopers betalen een kleine prijs om deel te nemen. Wie snel inschrijft en heeft betaald, krijgt de beste plaats! Inschrijven en alle extra info vind je bij de activiteiten op de website www.gezinsbondhoogstraten.be. Je kan ook mailen naar louise-anne.coenraerds@gezinsbondhoogstraten.be of bellen 03 314 65 80. (pm)

Nieuwjaarsfeest

Samana

VERENIGING Naar jaarlijkse gewoonte werden op 8 januari alle Samana-leden uitgenodigd voor een gezellig samenzijn. Na een welkomstdrankje werd druk keuvelend genoten van een broodmaaltijd met vol-au-vent. Vertrouwd en lekker, meer moet dat niet zijn, toch? Zeker niet wanneer dit perfect op smaak wordt gebracht met een hartelijke en deugddoende babbel… (jaf)

Comme chez KSA Hoogstraten

JEUGDVERENIGING Om de kas voor hun jaarlijkse werking een beetje te spijzen, organiseert KSA Hoogstraten naar jaarlijkse traditie een eetfestijn ‘Comme chez KSA’. Op zaterdag 29 maart eet je dus je buikje rond met frietjes, videe, zalm, pasta, fruitsalade, … in hun lokalen op Den Dijk. Graag inschrijven voor 19 maart op de website ksahoogstraten. be. Smakelijk! (jaf)

Dirk Leemans geeft 100

VERENIGING Naar jaarlijkse gewoonte werden op 8 januari alle Samana-leden uitgenodigd voor een gezellig samenzijn. Na een welkomstdrankje werd druk keu -

velend genoten van een broodmaaltijd met vol-au-vent. Vertrouwd en lekker, meer moet dat niet zijn, toch? Zeker niet wanneer dit perfect op smaak wordt gebracht met een hartelijke en deugddoende babbel… (jaf)

nieuwe en 2e handswagens ERKENDE CARROSSERIE alle merken

Erkend hersteller I Verhuur I eigen takeldienst

+75 jaar GARAGE GEUDENS

BEDANKT voor uw vertrouwen!

GEUDENS.BE I sales@geudens.be I +32 3 315 71 76

Geboortejaar 1964 viert in ’t Fortuin

REÜNIE De Merenaars geboren in 1964, vierden op vrijdag 31 januari hun geboortejaar in ’t Fortuin. Er werd gevierd tot in de late uren. Bovendien werd de wens

uitgedrukt om zeker binnen vijf jaar terug samen te komen !! Proficiat allemaal. Het café was voor de feestvierders groot genoeg, maar voor de gelegenheidsfoto

stelde Herman Herijgers (eveneens bij de jubilarissen) graag ‘de zaal’ ter beschikking. (ma)

Beginnend links bovenaan zien we: Herman Herrijgers, Christ Schalk, Marcel Vriends, Marc Hendrickx, Paul Geudens, Karin Aerts , AnneMie-van Aperen, Sabine Vervoort, Eddy Adams, Jos Sterkens, Luc van Bladel, Sonja Siemons, Chris Verschragen, Annie Janssens, Annie Balemans, Herman Adams, Griet Goetschalkx, Nancy Mertens, Emmie Cristiansen, May Delcroix, Anita Snoeys, Linda Pluym, Daniël Sprangers, Fabiola Aerts en Sonja Snoeys.

De avondlucht kleurde

paarsrood

TUINBOUW Die 24 januari kleurde de lucht paarsrood. Dit meldden bewoners uit de Achtelsestraat in Hoogstraten, met de vraag wat er aan het gebeuren is in Meer? Bezorgd of nieuwsgierig, dat laten we in het midden. Maar een rondvraag bracht het nodige ”aan het licht”. Weet iemand waar dit licht vandaan komt? Op Facebook volgden we deze discussie:

- Van Ledlampen in de serre, kan geen kwaad

- Ik woon dicht bij zo een serre. Dat is heel vervelend.

- Vertrekken naar ’t stad dan.

- Maar ik woon hier al langer dan de serre hier staat.

- Das echt da heb je nu eenmaal deze tijd van het jaar en de serres zijn er op voor zien da er al minder licht door komt

- Ja da is zo heeft ze voor delen heb je mooi uitzicht

- Dit zijn de kassen aan de snelweg. Goed zichtbaar vanaf Minderhout en Hoogstraten

In de Achtelsestraat kunnen ze dus gerust zijn. Geen inferno, maar wel het gevolg van de moderne tijden waarin we leven. Tomaten en aardbeien telen in de winter vergt zo zijn technieken, waaronder het schijnsel van ledlampen. Dat doet de laaghangende wolken verkleuren… (ma)

In kleur is deze foto best indrukwekkend, in zwart-wit is dat minder het geval. Het lichtverschijnsel kleurde de lucht paarsrood boven Hoogstraten en bleek van Meer afkomstig.

Boerenbuitenwandeling van Raak

WANDELING Het blijft even wennen, de naam van KWB werd zo’n half jaar veranderd in Raak, zoals hun tijdschrift al heette. Maar de gekende activiteiten blijven. Ook dit jaar organiseert Raak dus een wandelcriterium. Het wordt op zondag 9 maart zelfs een zilveren jubileumeditie van deze boerenbuitentocht.

De afstanden zijn 6 – 13 – 20 km. Dit jaar wordt de meest westelijke kant van Meer opgezocht, nl. Maxburg. Het gevarieerde traject voert over de grens in Zundert: de Gooren, Wildert en langs de Aa of Weerijs, veelal over vlakke wegen, maar ook door bossen, weiland en natuurgebied. Op de wandelingen van13 en 20 km is er een rustplaats voorzien, waar je van een versnapering kan genieten.

Vertrek en inschrijfplaats is zoals vorig jaar bij Kenis Aardbeien, Maxburgdreef

7b in Meer. Inschrijven kan vanaf 8 tot 14.30 uur. Veel wandelgenot! (ma)

Misschien herkent u iemand op deze foto van de boerenbuitentocht van 2012 gemaakt door onze destijdse fotograaf Marcel Onincx.

Lenteconcert van ’De Eendracht’

FANFARE ’De Eendracht’ Meer nodigt iedereen uit op haar jaarlijks lenteconcert op zaterdag 22 maart om 20 uur in de refter van de lagere school ‘De Meerpaal’, Terbeeksestraat 6. Onder leiding

van dirigent Marleen Proost presenteren de muzikanten een afwisselend programma met muzikaal genot voor klein en groot. Verder zijn er optredens van de drumsectie onder leiding van Rudi Vin -

devoghel en van het instaporkest onder leiding van Luc Van Bladel. De inkom is gratis. (ma)

Deze groepsfoto gaat de geschiedenis in als de trotse Eendracht op het lenteconcert van 2024.

Meerleseweg eindelijk weer open

OPENBARE WERKEN De brug over de Mark in de Meerleseweg is klaar. Ongelukkigerwijze kwam de planning iets te laat, zodat de brugwerkzaamheden er kwamen na een lange periode van werken aan de weg. Als alles er gelijktijdig uitgevoerd was, hadden de gebruikers heel wat minder lang moeten omrijden.

De landbouwwegen op het Looi hebben er danig onder geleden. Daar waren de rioleringswerken net klaar en kregen ze prompt waanzinnig veel en zwaar omleidingsverkeer te verwerken. De bewoners zijn er ongetwijfeld opgelucht dat alles nu eindelijk achter de rug is. Voor de bewoners van de Meerleseweg in Meerdorp zal het ook wennen zijn, want na een maandenlange periode van verkeersluwte is de drukte er uiteraard weer toegenomen als vanouds. (ma)

Pannenkoeken en vlaai

VERENIGING Op zondag 2 maart kan je in de refter van de school aan de Terbeeksestraat in Meer genieten van een stuk vlaai of een pannenkoek met suiker of siroop. Okra nodigt iedereen uit om tussen 12.30 en 18 uur te komen eten en babbelen. Gepaste dranken aan democratische prijzen horen daarbij. Smakelijk!. (ma)

De wegbermen op het Looi zijn danig kapotgereden als gevolg van de omleiding.

Reserveer tijdig een plaats in het nest…

TONEEL Een aankondiging met alle info over de opvoeringen van ‘Het nest van de wolf’ door ’t Heidebloempje vond u al in ons vorige nummer. Maar wie nog een plaatsje wil in de voormalige kringwinkel waar het stuk wordt gebracht, moet tijdig kaarten reserveren. Een avondje toneelplezier verzekerd! (ma)

Gelmelstraat 30 - 7/7 open - 7u tot 23u 03 314 02 20 - 0471 62 44 79 www.ipatinga.be - ipatinga1@skynet.be

Vitamientjes

SCHOOL De Klimtoren heeft een eigen leerlingenraad, namelijk De Klimraad. Deze raad bestaat uit 2 leerlingen uit elke klas van het 3de, 4de, 5de en 6de leerjaar en komt om de zes weken samen. Ze plannen, stellen vragen, bespreken verbeterpunten, wisselen ideeën uit en doen voorstellen. De afgevaardigden van het 6de leerjaar brengen verslag uit in het 1ste leerjaar, de afgevaardigden van het 5de leerjaar doen dit in het 2de leerjaar.

Via de Klimraad hadden de kinderen aangegeven dat ze tijdens onder de middag terug graag warme dranken wilden. Af en toe soep zou hen wel leuk lijken, zeker in de winterperiode. Nu is lekkere soep – niet zo’n instant soepje uit een zakje –natuurlijk niet 1-2-3 op tafel te toveren, dus spraken enkele leerkrachten hun netwerk aan om te horen hoe ze dit het best konden realiseren.

Al snel kwamen ze bij Ingrid Oomen terecht, moeder van juf Anne Koyen, en die sprak haar vrienden van Ferm aan. Na een oproep op Facebook hadden zich ook enkele vrijwilligers aangeboden. Nog voor de kerstvakantie staken ze de koppen bij mekaar, er werden teams gevormd die in januari en februari elke week in de school een grote hoeveelheid soep zouden komen maken in de schoolrefter.

Voor de recepten werd uiteraard een beroep gedaan op de moeder aller kookboeken: ‘Ons Kookboek’, sedert 1927 de kookbijbel van Vlaanderen, toen gemaakt door de voorloper van Ferm, de Boerinnenbond. Voor verse ingrediënten konden ze rekenen op heel wat eigen gekweekte groenten en enkele gulle gevers zoals De Coöperatie en Comeco. De refter beschikt over geriefelijke keukenuitrusting, grote kookpotten werden

van thuis meegebracht. Per kookbeurt werd ca. 35 liter soep bereid.

De vrijwilligers zorgden voor alles, vanaf het snijden van de groenten, het serveren van de soep aan de kinderen en de afwas achteraf. Geen bijkomende zorg voor de leerkrachten van de school dus. Zo kregen de kinderen van zowel de kleuter- als de lagere school elke week een grote beker heerlijk verse soep. En een beetje uitleg over wat voor soep het was. Zoals je kan zien, was het op de dag dat de fotograaf langs kwam bloemkoolsoep. Volgend schooljaar wil men het initiatief herhalen, maar dan al vanaf november, als het kouder wordt en warme soep het lekkerst is. En zoals mijn moeder zei: als ze al verse soep op hebben, hebben ze al een heel deel van de vitamietjes voor die dag binnen! (jaf)

Deze vrolijke bende maakte 35 liter bloemkoolsoep.

Alles klaarzetten voor de klanten die er zo aankomen…koolsoep.

Garageverkoop van Raak

TWEEDEHANDS Spullen een tweede leven geven is in, de kringwinkels en tweedehandsmarkten floreren als nooit tevoren. Maar het kan ook lokaal, in eigen dorp, namelijk via de 17de garageverkoop van Raak.

Nog bruikbare spullen zet je te koop in je garage, oprit of tuin op zondag 13 april tussen 9 en 16 uur. Vooraf inschrijven is verplicht. Geef een bericht aan Stan Verschueren, Chaamseweg 43, tel. 03/315.01.54 of Edwin Schapendonk, Kerkstraat 29, tel. 03/315.44.59 - E-mail: kwbmeerle@gmail.com. Op www.raakmeerle.be vind je nog meer info. Deelnemen kost 3 euro voor KWB-leden, 7 euro voor niet leden.

Hopelijk schijnt de zon die dag, dat is altijd goed voor de commerce! (jaf)

Driekoningenfeest van Samana

VERENIGING Bij het begin van het jaar organiseert Samana Meerle steevast een ‘Driekoningenfeest’. Zo ook dit jaar. De kernleden hadden de tafels in de parochiezaal feestelijk gedekt, de warme zaal bood een warme en gezellige toevlucht voor de winterkou. Claar lichtte in een welkomstwoord de betekenis rond Drie Koningen toe, waarna 3 koningen werden gekozen onder de aanwezigen. Jeanne

Van Bavel, Toke Koyen en Jan Michielsen waren de gelukkigen, namen vooraan in de zaal plaats en werden met een gouden kroon getooid.

Na het lekkere eten was er tijd voor ontspanning: Ans Rood, ook uit Meerle, zong met begeleiding van Eddy Van Delm liedjes uit de oude doos, bracht verhalen erbij en interactie met het publiek. Helpers Ria en Anja werden vervolgens verdiend

in de bloemetjes gezet voor hun hulp en bijstand in de keuken. Waarna er voor iedereen een mooi verpakt plankje was waarop een kaart met tekst, een engeltje en een glazen buisje met een bloemetje. Leden die er niet bij konden zijn, kregen hun pakje thuis bezorgd. Ria mocht deze deugddoende namiddag met een gepast afscheidswoordje afronden. (cvl/jaf)

Kinepraktijk op de pastorijsite

ZORG De nieuwbouw op de site van de voormalige pastorij raak stilaan afgewerkt en dat maakt de dorpskern toch weer wat aantrekkelijker. Niet alleen omdat de bouwwerf dan opgeruimd is, maar ook omdat er terug bewoning komt. Wat het nog leuker maakt, is dat er ook een zorg verlenende praktijk in de nieuwbouw zal gevestigd zijn.

Vanaf 24 februari opent de Meerlese Kinepraktijk Els Sprangers daar immers een 2de praktijkruimte, net naast het Sint-Jorispad. Els Sprangers: ‘De centrale ligging in het dorpscentrum is ideaal, zeker voor patiënten uit het dorpscentrum. De praktijk is goed bereikbaar en goed toegankelijk voor patiënten, ook te voet of met de fiets. En er is op het Gemeenteplein ook altijd wel parkeergele -

genheid. Met deze uitbreiding zullen in de toekomst 4 collega’s tegelijk kunnen werken, waardoor alle patiënten snel en goed behandeld kunnen worden. De huidige locatie aan Voort 36 te Meerle blijft immers ook in gebruik.’

Het is een goede zaak voor de leefbaarheid van ons dorp dat essentiële gezondheidszorg dichtbij beschikbaar is. (jaf)

Nostalgische hobbytentoonstelling in het raadhuis

TENTOONSTELLING Naar goede gewoonte organiseert Halte Merlet in het weekend dat het uur verzet wordt van winter naar zomertijd een activiteit in het mooie Raadhuis van Meerle. Goed 14 jaar geleden vond de laatste grote hobbytentoonstelling van KAV en KWB, toen een 2-jaarlijks evenement, plaats in de parochiezaal. Steeds een druk bezochte gebeurtenis.

Halte Merlet doet dit evenement weer even herleven en organiseert op 30 maart een ‘Nostalgische hobbytentoonstelling’. Ze vonden een hele schare kandidaten die je graag laten zien waar ze hun vrije tijd aan besteden. Meer dan reden genoeg voor een bezoekje op zondag 30 maart van 10 tot 17 uur. Uiteraard is er gelegenheid om iets lekkers te drinken. (jaf)

Grenswandeling van Raak

WANDELING Op zondag 30 maart organiseert Raak Meerle voor de 24e keer een ‘Grenswandeling’. Je kan weer met hen op stap in Meerle, langs landelijke wegen, zandwegen, natuurgebieden en bossen. De afstanden zijn 7, 14 of 18 km.  De deelname bedraagt 1,50 euro per persoon voor Raak leden, niet-leden betalen 2 euro. Kinderen onder 12 jaar mogen gratis mee. De wandeling is opgenomen in het Falos-wandelcriterium 2025.

De deelnemers kunnen vrij vertrekken tussen 8 en 15 uur na inschrijven

aan de parochiezaal op het Gemeenteplein. Voor de grotere afstanden is onderweg een verzorgde rustlocatie voorzien voor een sanitaire stop, eend rankje of een broodje. Dat kan natuurlijk ook na afloop van de wandeling in de parochiezaal.

Voor meer inlichtingen kan je terecht bij Fons Pauwels tel. 0472 43 21 27 - email: raakmeerle@gmail.com. Nu alleen nog mooi lenteweer en het wordt een prachtige zondag! (red)

Het nieuwe gebouw op de pastorijsite, met rechts de kine-praktijk

Eva, Joris en Els verzorgen je voortaan ook in de Meerlese dorpskern.

Paardenwijding bij de kapel

ST.- LUCIAKAPEL De jaarlijkse wijding van paarden, honden en eventuele andere dieren vindt plaats op zondag 30 maart omstreeks 12 uur, na de eucharistieviering van 11.30 uur. Deze wijding is een mooie traditie die toch wel op veel plaatselijke belangstelling kan rekenen. Na de optocht wordt u nog een drankje en een broodje gratis aangeboden door het St Lucia comité. (JJ)

We geven d’r un draai aan!

CARNAVAL Carnaval hangt overal samen met een hele rits aan oude tradities. In Maerkrattenland (Galder, Strijbeek en Meersel-Dreef) is er maar één traditie: lak aan tradities. In dit mooie carnavalsland doen ze het graag wat anders.

De carnavalsoptocht van Meersel-Dreef vanaf de Oude Tramweg richting Galder heeft dit jaar plaats op zondag 2 maart in de namiddag, onder het motto “We geven d’r un draai aan”. Allen welgekomen om te genieten van de plaatselijke carnavalsverenigingen. (JJ)

Paardenwijding in 2016

Samen toveren in Scharrel

SCHOOL Om de overgang van de kleuterschool naar de lagere school soepeler te maken, organiseert Scharrel twee keer per jaar een brugproject. De kleuters leren op een leuke en spontane manier de leerkrachten kennen, terwijl de kinderen van het eerste leerjaar nog eens kunnen proeven van de sfeer op de kleuterschool. Het eerste project stond in het teken van toveren. Samen met Anneke Tanneke en Arie Bombarie beleefden de kinderen een leuke week. Als afsluiting mochten

ze verkleed als heks of tovenaar naar het heksenfeest komen. (jaf)

De Marckezonen presenteren hun Lenteconcert

FANFARE Op vrijdag 7 en zaterdag 8 maart nodigt fanfare De Marckezonen u van harte uit voor haar jaarlijkse lenteconcert met een gevarieerd programma. Het concert begint telkens stipt om

19.30 uur in het Markenhof in Minderhout. De inkom is gratis, de ‘plezantste fanfare’ hoopt heel wat muziekliefhebbers te mogen verwelkomen! (jaf)

De Marckezonen op daguitstap naar het wijndomein in Genoelselderen in 2024.

Doet ‘den Biebond’ na 315 jaar de boeken dicht?

VERENIGING Imkers-leden zijn er niet meer. Toch trok een tiental leden van de Biebond op zaterdag 8 februari, traditioneel de eerste zaterdag na lichtmis, naar hun beemd, links achter de brug in de Zandstraat. Naar eigen zeggen deden ze dat voor de laatste keer. Bij gebrek aan belangstelling en opvolging is het goed geweest. In schoonheid eindigen en de archieven overdragen aan, bijvoorbeeld, het Stedelijk museum om ze veilig te bewaren…

Wat officieel de Sint-Ambrosiusgilde Wortel heet, werd opgericht op 9 december 1710. Toen werd de vereniging door de heren van Brabant officieel erkend.

Ouderman Marcel Van Ammel en hoofdman Bert Snyers bij den beemd, al 296 jaar eigendom van den Biebond.

KVNA quiz eind maart

QUIZ Sportief gaat het voor het eerste elftal van KVNA Wortel wat minder goed dit jaar. Maar de supporters blijven de club voluit steunen, onder andere door de jaarlijkse quiz te organiseren. Die heeft op vrijdag 28 maart plaats in parochiezaal Trefpunt. De quiz begint om 20 uur, je bent welkom vanaf 19 uur.

In die oorkonde lezen we dat “hunne sal gegeven worden eene caerte ende ordonnantie gelijk alle gulden van Brabant”. De vereniging wordt ook vermeld in een schepenbrief van 14 oktober 1729 waarin ‘Willem Meeus ende Cornelis Jan Geerden schepenen des dorps ende heerlijckheyt van Rijckevorssel’ de verkoop regelen van “een perceel hooiland genaamd “het biebeemdeken” gelegen onder de gemeente Rijckevorsel tegen de Marck nabij de Keirschotsebrug”. Een eigendom van 20 aren 35 ca aangekocht van Anna Gevaerts voor de som van honderd vijf gulden”.

Jenever

Toen ontstond de traditie om elk jaar gewapend met een of enkele flessen jenever naar de beemd te gaan. Daar werd een boom ‘geschalmd’, die men later zou kappen om de werking van de gilde en het teerfeest te betalen. Volgens de statuten van de vzw, opgericht op 8 december 1930, ging dat teerfeest om beurten door bij de leden herbergiers lokaalhouders. Een belangrijke afspraak als je weet dat er in Wortel toen een 20-tal cafés waren. Even traditioneel stond er 300 jaar lang “soep met balletjes, stoofvlees en rijstpap als nagerecht” op het menu van het teerfeest.

Maar daaraan komt nu dus wellicht een einde. En in dat geval bepalen de statuten dat het batig saldo (het geld in kas) verdeeld wordt onder de leden. Wat er met de beemd moet gebeuren, moet de rechter bepalen. Die zal de eigendom normaal toewijzen aan een vereniging met dezelfde doelstelling, zoals Het Raam of een andere historische gilde in het dorp. (fh)

Schenkt hoofdman Bert Snyers de laatste fles jenever leeg voor het teerfeest van den Biebond?

Deelnemende ploegen mogen maximum uit 6 personen bestaan, elke ploeg betaalt voor zijn deelname 25 euro. Vooraf inschrijven kan via een mail aan info@ kvnawortel.be en door betaling van het deelnamegeld op het NIEUWE rekeningnummer BE86 7310 6169 9550, met vermelding van de naam van de ploeg. De inschrijving is pas geldig na betaling.

De dag zelf kan men nog inschrijven voor zover er dan nog plaatsen beschikbaar zijn. Er zijn geldprijzen en troostprijzen te winnen. (fh)

De standaard van de Sint-Ambrosiusgilde

Bruggenbouwers en omleidingen

OPENBARE WERKEN Sinds eind januari is de brug van Keirschot – Zandstraat hersteld. Nu is het de beurt aan de brug van Bolk Neerven. Omdat deze brug in zo’n slechte staat is hebben Hoogstraten en Rijkevorsel beslist om ook deze brug te vernieuwen.

De werken zijn gestart op 10 februari. De doorgang Bolk-Neerven is volledig afgesloten voor alle verkeer. Dit zal zo duren tot eind mei, tot de brug hersteld is en de straat, binnen de projectzone, opnieuw geasfalteerd is.

Omleidingen

Voor voetgangers en fietsers is er een omleiding via de N124 van de Zandstraat, Keirschot, Langevoort, Koestraat en omgekeerd.

De brug in de Zandstraat kan er voor jaren tegen.

Al het gemotoriseerd verkeer wordt tijdens de werken omgeleid via de N14 tussen Hoogstraten en Rijkevorsel of langs de N131 en N124, de gewestwegen die Hoogstraten, Merksplas en Rijkevorsel verbinden.

De lokale landwegen zijn niet geschikt voor auto- en vrachtverkeer. Dit zorgt niet alleen voor gevaarlijke situaties, maar hindert ook fietsers en voetgangers. Men vraagt nadrukkelijk om deze wegen niet voor auto- of vrachtverkeer te gebruiken (fh)

De bouletten van Bert Broederlijke natuurbeelden

TONEEL Met acht voorstellingen voor een uitverkochte parochiezaal kan Willen is Kunnen bij wijze van spreken beginnen dromen van… het sportpaleis. Het succes heeft veel te maken met de billenkletser ‘Berts Bouletten’, de naam van zijn aftandse frituur. Wanneer zijn rijke neef zijn bezoek aankondigt, moeten zijn stamgasten als chique volk opdraven… en loopt natuurlijk alles in het honderd.

De groep die verantwoordelijk was voor het toneelplezier: Tinne Van Opstal, Wim Strijbos, Rik Braspenning, Chris Elst, Gert Meeuwesen, Anouk Snoeys, Ellen Boudewijns, Benny Goetschalckx, Bart Jansen en Hild Jansen. Zij brachten het verhaal op de planken in regie van Gerd Bilcke en met de hulp van de techniekers Jef Elst en Wannes Geysen. (fh)

TENTOONSTELLING Jos en Cois Sommen stellen van 9 maart tot 6 april hun foto’s ten toon op de Schelft in de Klapekster. De expositie, die in samenwerking met Natuurpunt Markvallei tot stand kwam, getuigt van hun gedeelde passie en hun natuurervaringen door de jaren heen. Voor de twee broers was de tijd rijp om deze natuurbeelden te delen. Ze legden de schoonheid en kwetsbaarheid van onze natuur mooi vast.

De tentoonstelling is te bezoeken elke dinsdag tot zaterdag van 13 tot 17 uur en op zondag van 10 tot 18 uur. Maandag is het bezoekerscentrum gesloten. De toegang is gratis. Iedereen is dus van harte welkom om de wereld van Jos en Cois Sommen te komen ontdekken. Voor meer informatie: www.natuurpuntmarkvallei.be. (ao)

Een idyllisch tafereel in Wortel Kolonie. Foto Cois Sommen

Ferm maakt het (mooi)

WORKSHOP Twee workshops op het programma van Ferm Wortel: koken met restjes op 17 maart en een eigen broodplankje maken op 29 april.

Maar eerder dit jaar, op zaterdag 8 februari organiseerde Ferm al voor het tweede jaar op rij een ‘Mooimakersdag’. Dit jaar stond men opgesteld aan zaal ‘t Trefpunt, een goede uitvalsbasis om de Wortelse straten, pleintjes en bosjes zwerfvuil-vrij te maken. Het stadsbestuur zorgde voor het nodige materiaal. Een mooi initiatief. Als dank trakteerde Ferm de helpers op een frisse appel en een lekkere appelcake.

Koken met restjes

Groenterestjes hoeven lang niet altijd zomaar in de compostbak. Je kan er ook mee aan de slag dankzij heel wat tips & tricks van ‘Ons Foodsaver Boek’. In een kookworkshop op 17 maart levert dit meteen de nodige ideeën om slim te bewaren en te koken met restjes. Heerlijke recepten met wat er nog ligt in je frigo en voorraadkast, en zo ook nog eens voedselverspilling tegen gaan.

Praktisch: Workshop op maandag 17 maart van 19.30 tot 22.30 uur in zaal ’t Trefpunt. Je brengt een keukenhanddoek, een

HOUT & INTERIEUR

MAATWERK VAN A TOT Z

Maatkeukens en kasten

Parket, laminaat en vinylvloeren

Gyprocwerken

Spanplafonds

Ramen, deuren en binnendeuren

Trappen

Houtskelet en bijgebouwen

EPDM dakbedekking

schilmesje en een balpen mee. Deelname kost 13 euro voor Ferm-leden, 18 euro voor niet leden.

Een eigen broodplankje

In de workshop ‘Creatief op hout’ starten de deelnemers met de houtbrandtechniek op een oefenblok. Daarna maak je zelf aan de hand van enkele voorbeelden op papier met een houtbrandpen van een broodplankje een uniek exemplaar. Er is geen tekentalent vereist om tot iets moois te komen. Geschikt voor iedereen vanaf 16 jaar. Als je niet superhandig of creatief bent, zijn er helpende handen in de buurt.

Praktisch: Workshop op dinsdag 29 april van 19.30 tot 22.30 uur in zaal ’t Trefpunt. Het materiaal en het gebruik van de houtbrandpen is gratis. (fh)

Brassbands met jaarconcert in

CONCERT De Brassbands van Meer en Wortel brengen hun jaarconcert op 14 en 15 maart in Zaal Trefpunt in Wortel. Toen het thema voor het concert werd bepaald, zag de wereld er nog lichtjes anders uit. Dirigent Cindy Kranen en de muzikanten kozen voor Amerika!” en het is niet helemaal zeker dat ze dat nu ook nog zouden doen. Al wordt de muzikale rondreis door de geschiedenis van het continent natuurlijk niet minder boeiend en afwisselend door de recente ontwikkelingen...

De deuren van ‘t Trefpunt zijn open om 19 uur. Om 19.30 uur opent het jeugdorkest van Hoogstraten-Meer-Wortel, daarna volgt de brassband met een gevarieerd programma. Beide ensembles worden geleid door dirigent Cindy Kranen. Kaarten kosten 8 euro in voorverkoop en 10 euro aan de kassa. Voorverkoop via de muzikanten en rosalia.meer@gmail.com.  (fh)

Eventing paarden en ruiters kapen individuele titels

SPORT In de paardensport loopt eventing al langer in de kijker, daaraan hebben ruiters uit de Noorderkempen een flinke rol gespeeld. Zo ook in 2024: Karin Donckers kroonde zich opnieuw tot sportvrouw, Arne Coenegrachts tot Hoogstraatse sportman van het jaar. Ook in andere sporten waren er uitblinkers. Sporttiener van het jaar werd jiujitsu beoefenaar Keenan Asnod, de interclubtennissers van De Langenberg werden in de bloemen gezet als sportploeg, en KFC Meer als sportvereniging. De sportlaureatenviering had zelfs nog meer in petto…

Sportvrouw: Karin Donckers (LRV Sint Clemens)

Karin is de enige Belgische vrouw die ooit deelnam aan zeven Olympische Spelen. In Parijs pakte ze met de Belgische eventingploeg net naast het podium, een vierde plek die “een choclatte medaille” oplevert, zoals ze zelf zegt. In de individuele finale behaalde ze met Leipheimer van ’t Verahof een 16de plaats. Samen met Jean-Michel Saive en François de la Fortune telt ze nu het hoogste aantal Olympische deelnames in België. Geen Belgische vrouw deed het haar voor.

Op het Belgisch Kampioenschap in Arville behaalde ze de titel met haar 19-jarig paard Fletcha van ’t Verahof, waarmee ze al 11 jaar aan de top meedraait. 11 jaar na haar Belgische titel met dit paard, herhaalde ze dit kunstje nog maar eens, een unieke prestatie.

In deze categorie had Karin meer dan stevige concurrentie, onder andere van Hanne Cools van LRV Hoogstraten die zilveren en bronzen medailles in huis heeft, en van Sam De Bont van Temse Schelde Zwemmers die niet minder dan 4 gouden, 2 zilveren en 2 bronzen medailles bij mekaar zwom op het Belgisch kampioenschap.

Sportman: Arne Coenegrachts (LRV Sint Clemens)

Voor het 2de jaar op rij werd Arne genomineerd voor sportman van het jaar. Vorig jaar greep hij net naast de titel, maar nu was het wel raak. Arne werd in januari 19 jaar en combineert zijn studies handelsingenieur in Leuven met voetballen bij Minderhout VV (reserven A) en paardrijden. Op de internationale Eventing in Orp le Grand werd hij Belgisch kampioen bij de jonge ruiters met het paard Enzo. Daarnaast werd hij 3de op de internationale CCI3*-S wedstrijd, ook met Enzo.

Sporttiener: Keenan Asnod (Combat Brothers)

Keenan won bijna alles waaraan hij deelnam vorig jaar. Hij is slechts 15 jaar oud, een voorbeeld van discipline, toewijding en passie voor zijn sport. Hij kiest bewust voor een gezonde en actieve levensstijl, combineert zijn studie met een intensief sportregime. Bij wedstrijden strijdt hij altijd tegen een hoger niveau dan hijzelf heeft. Hij behaalde titels en medailles in grappling, een categorie uit de vechtsport waarbij men elkaar vastpakt, zoals Braziliaans jiujitsu.

Zijn meest opvallende prestaties: goud op de Belgische Kampioenschappen in Brussel; zilver bij de Europese Kampioenschappen in Lissabon, Portugal;

goud in het Abu Dhabi Combat Club (ADCC) in Duitsland; dubbel Goud bij de American Grappling Federation (AGF) in zowel Nederland en België; goud bij Grappling Industries in Londen; en bij de North American Grappling Association (NAGA) in Amsterdam.

Ook in deze categorie was er flinke concurrentie. De 12-jarige Yannes Hereygers van Quadteam Hereygers behaalde een 2de plaats in het Belgisch Kampioenschap in de JMS (Jeugd Motor Sport), zijn leeftijdsgenoot Jens Baets van WAC team werd kampioen van Vlaanderen veldrijden in Houthalen-Helchteren, in de categorie U14.

Sportploeg: Interclubploeg (Tennisclub Langenberg)

De herenploeg met 8 spelers van tennisclub Langenberg werd Vlaams kampioen interclub heren 95 punten. Michiel Bervoets verduidelijkt: “Bij interclub moet je telkens 4 enkels spelen en 2 dubbels. De 4 personen die aangeduid zijn mogen dan samen niet meer dan 95 punten heb -

ben. Dit wordt dan Heren 5 genoemd. De competitie bestond uit 3 verschillende fases. In de poulefases regionaal hadden we 6 tegenstrevers en van die onderlinge confrontaties werd een rangschikking opgemaakt waarvan de eerste 2 naar de regionale finales mochten, samen met de ploegen uit Limburg. We speelden dan 3 ontmoetingen en uiteindelijk bij ons thuis de finale. Nadat we die finale hadden gewonnen, mochten we in september naar de Vlaamse finales tegen alle winnaars van alle regionale poules. De verste verplaatsing was naar Diksmuide. Uiteindelijk mochten we ook hier de finale spelen en gelukkig ook bij ons thuis in Wortel. We wonnen alle 11 ontmoetingen waarbij onze mascotte, een wortel die overal aanwezig was, een belangrijke rol speelde…”

Stevige concurrentie was er van de meisjes U16 van K Minderhout VV die in de Beker van België AA Gent uitschakelden en pas in de kwartfinale sneuvelde tegen Club Brugge, zij werden ook lentekampioen. En de reserven van KFC Meer speelden voor het 3de jaar op rij kampioen in hun reeks.

Sportvereniging: KFC Meer

KFC Meer werd opgericht in 1930 en aangesloten bij KBVB in 1937 met stamnummer 2552. De club is sindsdien uitgegroeid tot een belangrijke speler in de lokale sportwereld en heeft een sterke gemeenschap opgebouwd rond de sport. De club heeft door de jaren heen verschillende veranderingen en ontwikkelingen doorgemaakt, zo werd de infrastructuur uitgebreid, werden jeugdopleidingen uitgebouwd en talrijke evenementen georganiseerd.

Op sportief vlak waren er de kampioenstitels van de reserven A, de U21 en de U17. Halfweh de lopende competitie doet ook het 1ste elftal nog mee voor de titel Belangrijk is de sociale betrokkenheid van de club. KFC Meer hanteert lage lidgelden en lage sponsorbedragen voor reclame. De club organiseert evenementen om mensen samen te brengen en om jongeren de kans te geven om zich sportief te ontwikkelen en ook als persoon. Fair play staat hoog in het vaandel. Er werd een vertrouwenspersoon aangesteld, zodat éénieder binnen de club een weg vindt voor zijn of haar zorgen.

De club stelde een ‘sportief verantwoordelijke jeugd’ aan, de jeugdwerking mag gerust een voorbeeld voor andere clubs genoemd worden. Ook de voetballende meisjes kunnen er terecht, er kwam een eigen clubverantwoordelijke voor hen (futbalista ambassador).

Sporttak in de kijker: atletiek

De nieuwe atletiekpiste zorgt in Hoogstraten voor een nieuwe dynamiek. De sportraad koos dit jaar dan ook atletiek als sporttak in de kijker. Jan Vlamings, voorzitter van AVN (Atletiek Vereniging Noorderkempen), vertelt over de activiteiten in de club. “In de winter zijn dat de veldlopen en indooractiviteiten en in de zomer zijn dat stratenlopen en pisteactiviteiten. Elke donderdagavond wordt er getraind bij AVN. Voor de jeugd is dat van 19 tot 20 uur en voor de volwassenen van 20 tot 21 uur. Iedereen kan op donderdag eens vrijblijvend langskomen om te testen of mee te trainen en zien of dit iets voor jou is.”

Oorkonde van verdienste:

Arnold Van Aperen

KFC Meer heeft de 85-jarige Arnold Van Aperen voorgedragen voor de trofee van sportverdienste, maar die was hem al eens uitgereikt in 2003. Arnold heeft immers heel wat sportieve verdiensten. Bij KFC Meer was hij actief sinds 1955, vele jaren als doelman van het 1ste elftal en in andere ploegen, 45 jaar als bestuurslid, waarvan de laatste 40 jaar als voorzitter. Vanaf dit jaar volgt Paul Van Gils hem op in die rol. Hijzelf blijft bestuurslid.

Sinds zijn 21ste was hij actief bij Kruisboogmaatschappij De Verenigde Vrienden, hij is er nog steeds schutter en bestuurder. Sinds 1971 is hij lid van de Nationale Unie van Kruisboogschutters van België (NUKB), en sinds 1978 onafgebroken voorzitter van de Vlaamse Vleugel Kruisboogschutters van België (L.U.K.). In deze hoedanigheid heeft hij de Belgische ploeg als ploegleider begeleid naar de IAU-wereldbekerwedstrijd in Oostenrijk. Hij is actief bij de schuttersverenigingen St. Joris Meer en St. Ambrosius uit Meer, waar hij bij laatstgenoemde de functie van deken bekleedt. Gedurende meer dan 30 jaar is hij ook voorzitter van de Koninklijke Federatie Karabijn- en Pistoolschutters van Antwerpen (KFKPA). Ook de Meerse wieler- en supportersclub mag op hem rekenen als medeorganisator van wedstrijden, waaronder zeker 30 jaar het Kampioenschap van Hoogstraten.

In de jaren 1971-1972 speelde hij als schepen in Meer een sleutelrol bij de oprichting van turnkring Vrij en Lenig. Als burgemeester van Hoogstraten ijverde hij mee voor de aankoop van gronden om voetbalvelden te realiseren in alle deelgemeenten, en om turnzalen te bouwen in verschillende scholen.

Goed om weten: Karel Martens maakte ook dit keer voor de sportraad filmpjes die getoond werden op de viering. Te zien op het YouTube kanaal: studio Hoogstraten. En vanzelfsprekend feliciteren wij alle laureaten en kandidaten met hun prestaties in het voorbije jaar. (rob)

TC De Langenberg interclub

Sportnieuws: Rob Brosens - Alfred Oststraat 3, 2320 Hoogstraten, 0478 59 58 18 - sport@demaand.be

HVV stunt tegen de leider

NATIONAAL VOETBAL Hoogstraten heeft al 7 wedstrijden niet meer verloren. Door de overwinning tegen leider Ninove staat het half februari zelfs mooi op de 8ste plaats in de rangschikking en doet het elftal van trainer Belmans het alweer voortreffelijk. Benieuwd wat de Rooikens de laatste 10 wedstrijden zullen brengen.

DHM: Leider Ninove kloppen was opnieuw een stunt. Hoe verliep de wedstrijd?

Frank Belmans : We wisten natuurlijk vooraf dat we tegen de leider moesten spelen, een heel goed elftal met promotie-ambities. Sterk en agressief beginnen zijn dan natuurlijk heel belangrijk en als je dan vrij vroeg op voorsprong komt, zien de omstandigheden er beter en beter uit.

Daarna hebben we met zijn allen vanuit een prima organisatie de verdedigende nul op het bord proberen te houden. We scoorden dan op het ideale moment de 2-0 en als op het einde onze keeper nog

een strafschop pakt, konden we terugkijken op een onverwachte maar zeer deugddoende driepunter in eigen huis. Na 3x gelijk gaf deze overwinning de groep ongetwijfeld een boost en zeker en vast ook loon naar heel hard werken.

DHM: Tegen Antwerp, Cappellen en Knokke werd het inderdaad telkens 1 - 1. Was je tevreden met die draws of zat er meer in?

Inderdaad telkens een gelijkspel wat goed is voor het gevoel enerzijds (je verliest niet) maar anderzijds schiet je in de rangschikking niet zo veel op met een puntje. Zoals zo vaak in die wedstrijden zijn het dan de details die het verschil maken. We hadden telkens kunnen win -

nen maar ook kunnen verliezen als de bal verkeerd valt. Tegen Antwerp komen we achter na een zeer lullig doelpunt en konden we op het einde nog winnen na een rode kaart voor hen. Tegen Cappellen domineerden we de eerste twintig minuten, kwamen verdiend op voorsprong maar verloren dan de greep op het spel. Zij scoorden net voor de rust de gelijkmaker, de tweede helft was het wachten aan welke kant de goal ging vallen maar hij viel niet. Op Knokke verdienden we misschien wel wat meer dan een gelijkspel maar als het had tegengezeten, hadden we puntenloos de bus moeten opstappen. Conclusie, er zat absoluut meer in maar ik denk dat we tevreden moeten zijn met de drie gelijke spelen.

En of de spelers blij waren met de overwinning tegen leider Ninove…!

DHM: HVV heeft al 7 wedstrijden niet meer verloren en staat mooi op de 8ste plaats. Nog 10 matchen, waar hoop je op?

Uiteraard is er maar één doelstelling en dat is de redding, elke week zullen we vol aan de bak moeten en met één oog naar onder kijken wat de concurrentie doet. Na 20 wedstrijden of 2/3 competitie middenin de rangschikking staan met 30 punten is top maar we mogen absoluut niet verslappen met de eindmeet in zicht. Nog 3 maanden alles geven, proberen elke wedstrijd het maximale resultaat te halen en niet rekenen op een ander maar proberen zelf het behoud te realiseren. Hopelijk kunnen we onze reeks van 7 matchen zonder nederlaag nog even rekken. We rekenen dan ook op de 12de man om vooral in de resterende thuismatchen de punten thuis te kunnen houden. Komaan Rooikens!

Uitslagen

Hoogstr. VV - Young Reds RAFC 1 - 1

Antwerp eiste de bal op maar was niet gevaarlijk tot een carambole de bezoekers met een gelukje op voorsprong bracht. De eerste kans van de thuisploeg kwam in de laatste minuut voor de rust. Struyff zette voor en Falle kopte van kortbij net over. Nadat Courtens van Antwerp een

2de gele kaart kreeg, werd Hoogstraten baas en Antwerp bezweek onder de druk wanneer Tilburgs knap gelijkmaakte. HVV ging voor de winst maar het bleef 1 - 1.

R Cappellen FC - Hoogstraten VV 1 - 1

De Rooikens schieten goed uit de startblokken. Op minuut 9 werd een hoekschop verlengd en Stef De Wijs tikt binnen. HVV creëerde nog enkele kansen en scheen de wedstrijd helemaal onder controle te hebben, maar in de laatste minuut maakte Cappellen gelijk via een kort genomen corner. In de 2de helft was het opnieuw Hoogstraten dat ging voor de 3 punten. Enkele mooie mogelijkheden volgden in de laatste minuten, maar het bleef 1 - 1.

R Knokke FC - Hoogstraten VV 1 - 1

Na een evenwichtig begin kon de thuisploeg de score openen met een gekruist schot. Na het openingsdoelpunt nam Hoogstraten de wedstrijd meer en meer in handen. Verschillende mogelijkheden werden onbenut gelaten tot in de 44ste minuut. Meeuwis knikt een hoekschop van Tilburgs binnen. 1 - 1 is meteen ook de ruststand. In de tweede helft was de wedstrijd terug in evenwicht met enkele halve kansen aan beide zijden, maar de mooiste waren voor Jouk Vermeeren en

Kalender

Zaterdag 8 maart 20 uur

KSK Heist - Hoogstraten VV

Zaterdag 15 maart 20 uur

Hoogstraten VV - KFC Dessel Sport

Zaterdag 22 maart 20 uur

Sporting Hasselt - Hoogstraten VV

Stef De wijs, deze laatste in de 90ste minuut. Er zat meer in dan een gelijkspel.

Hoogstraten VV - VK Ninove 2 - 0 HVV begon prima aan de wedstrijd en in minuut 9 werd een vrije trap slecht verwerkt waardoor De Wijs de bal keihard binnen joeg. Leider Ninove, misschien wel de beste ploeg die dit seizoen hier kwam spelen, nam de wedstrijd in handen. Het was bibberen tot aan de rust maar het bleef 1 - 0. Ook na de rust was het Ninove die het overwicht had, minstens 10 hoekschoppen werden weggewerkt en bij een zeldzame tegenaanval verdubbelde Tilburgs de score. 5 minuten voor tijd pakte doelman Kustermans een strafschop en zo bleef de 2 - 0 op het bord. (rob)

Verschillende ambities bij onze

provinciale ploegen

PROVINCIAAL VOETBAL KFC Meer startte de terugronde niet zo goed maar doet nog steeds mee voor de titel in 3de. K Meerle FC strijdt voor de 3de plaats en een plaats in de eindronde. Minderhout lijkt goed bezig met het doel zich te redden in 2de en Wortel gaat voor een goeie terugronde om dan te zien waar het schip strandt.

KVNA Wortel mikt op een mooie terugronde

Met een goede mentaliteit en met veel overgave wil Wortel punten sprokkelen. Men wil er een mooie terugronde van maken.

DHM: Januari is voor Wortel goed begonnen. 2 keer gelijk tegen ploegen uit de top 3 en winst tegen Zwaneven. KVNA verdubbelde zijn puntenaantal. Glenn Verhoeven: Een kleine aanpassing in ons spel zorgde mee voor de kentering. We speelden deze wedstrijden telkens met veel overgave en een geweldige mentaliteit.

We hebben daarin stappen gezet en de jongens beseffen dat die mentaliteit nodig is om punten te pakken. Als we dit kunnen blijven brengen, gaan we nog een mooie terugronde tegemoet. De punten waren ook telkens verdiend. En waar we in de heenronde nog wel eens op een late tegentreffer botsten, speelden we nu wel telkens volwassen de wedstrijd uit.

DHM: Lentezon, de 4de in de rangschikking was verwittigd. Het werd de kleinst mogelijke nederlaag. Zat er meer in?

Tegen Lentezon hadden we nog iets recht te zetten vanuit de heenwedstrijd.

We wilden onze goede flow behouden en deze wedstrijd op dezelfde manier aanpakken als de vorige. Ik heb opnieuw een goede mentaliteit gezien en in het spel was het ook dit keer beter dan in de partij tegen Zwaneven op een veld waar goed voetbal toen moeilijk was. In de eerste helft hadden wel wat geluk met momenten, maar we konden gaan rusten met een 0 - 0. In de 2de helft kwam Lentezon via een knappe aanval op voorsprong. Nadien namen we de wedstrijd in handen en drukten Lentezon weg. We kregen kansen op de gelijkmaker maar het mocht niet zijn. Het was opnieuw een goede prestatie tegen een ploeg uit de

SPORT

top van het klassement waar we zeker onze voet naast konden zetten.

DHM: Nu Merksplas en Minderhout hun wedstrijden wonnen, blijft de kloof met deze ploegen groot. Daar zijn we momenteel niet mee bezig. We willen gewoon proberen om wekelijks te winnen en dan zien we wel waar we uitkomen. We kijken vooral naar onszelf en proberen er nog een mooie terugronde van te maken.

Minderhout VV behaalt 4 op 6

Met 4 punten uit de laatste 2 wedstrijden doet Minderhout een goede zaak. Het laat 3 ploegen achter zich en sluit aan bij enkele ploegen met een puntje meer. 4 jonge gasten maakten hun debuut bij het 1ste elftal.

DHM: Na 2 nederlagen tegen 2 titelkandidaten kon MVV gelijkspelen tegen concurrent Ezaart en winnen tegen Zwaneven.

Christian Vissers: Net voor de winterstop haalden we een mooie 6 op 6 en we gingen vol goeie moed het nieuwe jaar in. Tegen Wezel speelden we vrij aardig mee al moesten we voor de 2de keer dit seizoen de meerdere erkennen in deze titelkandidaat. Ook noteerden we in deze match het debuut van de 16-jarige Axel Laurijssen.

Op Lille zat alles tegen wat tegen kon zitten, en na een 4 - 0 nederlaag kun je niets anders doen dan slikken, accepteren en weer doorgaan. Wel kon er in die wedstrijd opnieuw een jonge kerel, namelijk Milan Martens, zijn debuut maken.

Op Ezaart behaalden we vechtend als Leeuwen op een erbarmelijk veld een goed punt. 2 nieuwe jonge debutanten, Kobe Laurijssen en Mika Huybrechts, maakten het laatste half uur vol.

Thuis tegen Zwaneven was de eerste helft bijzonder zwak van beide kanten met een terechte 0 - 0 stand. Na een pittige ’rustpreek’ kwam er een hele goeie reactie van het team en bliezen we Zwaneven helemaal weg en de score had zelfs nog een stuk hoger kunnen oplopen.

DHM: De volgende tegenstanders zijn ploegen uit de middenmoot. Minderhout zou een mooie zaak kunnen doen de volgende weken.

Winnen is uiteraard een goeie zaak, eender tegen welke ploeg. De 2 teams waarbij we nu aangesloten zijn spelen tegen elkaar, het zou dus erg mooi zijn als we in Weelde iets kunnen meenemen. We gaan voor een 3de clean sheet op rij en hopelijk kunnen we dan zelf minstens 1 maal de netten doen trillen.

KFC Meer herpakt zich na enkele verloren wedstrijden

Het zat KFC Meer niet mee in de wedstrijden vlak na de winterstop. Tegen Berendrecht lukte het wel en de strijd voor de titel ligt nog steeds open.

DHM: KFC Meer stond mee aan de leiding en verloor daarna drie keer. Wat was er aan de hand?

Roy Muesen: We waren aan een heel sterke reeks bezig en dan wordt er al eens gezegd dat die winterstop op een fout moment valt. Maar dat is dan praat achteraf, zo’n break doet altijd deugd om de batterijen even op te laden. Helaas zijn we qua resultaten niet geweldig uit de startblokken geschoten in het nieuwe jaar. Tegen Oostmalle kregen we de eerste 10 minuten een drietal goeie mogelijkheden om de score te openen maar deden dat helaas niet. In de tweede helft slikten we dan een tegendoelpunt en konden we moeilijk nog een vuist maken.

Hetzelfde spelbeeld tegen Wuustwezel en Turk Sport. We speelden telkens een heel degelijke eerste helft met enkele grote kansen om op voorsprong te komen maar konden die niet verzilveren. Dat was iets wat ons wel lukte voor de winterstop en dat maakte het natuurlijk allemaal wat makkelijker. Nu kregen we telkens het deksel op de neus en werden we ook te slordig aan de bal om dat nog recht te zetten, met een zware 0 op 9 als gevolg.

DHM: Winst in Berendrecht zal dan wel deugd gedaan hebben?

De jongens gingen op een goeie manier om met die tegenslagen. Iedereen is keihard blijven trainen en we zijn als groep ook heel goed aan mekaar blijven hangen. We zitten met heel wat afwezigen maar iedereen is erin blijven geloven. Tegen Berendrecht startte de 3de periodetitel en daar hadden we de ganse week op gehamerd. We zijn met ongelooflijk veel grinta aan die match begonnen en

Uitslagen

18 en 19 januari

KVC Lille United - KVNA Wortel

Minderh. VV - FC Wezel Sp. 0 - 3

Laakdal- KFC Meerle 3 - 1

25 en 26 januari

KVNA Wortel - SKS Herentals 1 - 1 KVC Lille United - K Minderh. VV 4 - 0 K Wuustwezel FC - KFC Meer 1 - 0

en 2 februari RFC Zwaneven - KVNA Wortel

Ezaart Sp. - K Minderh. VV

KFC Meer - FC Turk Sport

-

- 2 KFC St Mart. Halle - KFC Meerle 0 - 2

8 en 9 februari

KVNA Wortel - KFC Lentez. B. 0 - 1 K Minderh. VV - RFC Zwaneven 4 - 0 KFC Berendrecht - KFC Meer 0 - 3

K Meerle FC - KFC Antonia 2 - 2

Kalender

Zondag 2 maart 15 uur

KVNA Wortel - K Merksplas SK

K Meerle FC - K Vlimmeren Sport

K Vosselaar VV - K Minderhout VV

KVC Wijnegem - KFC Meer

Zaterdag 8 maart 19.30 uur

KFC Meer - K Boechoutse VV

KFC Zoersel - K Minderhout VV

Zondag 9 maart 15 uur

KFC Ezaart Sport - KVNA Wortel

KSK Oelegem - K Meerle FC

Zaterdag 15 maart 19.30 uur

K Berchem Sport B - KFC Meer

Zondag 16 maart 15 uur

KVNA Wortel - KSK Weelde

K Minderhout VV - Zwaluwen Olmen

K Meerle FC - White Star Schorvoort

Zaterdag 22 maart 19.30 uur

KFC Meer - Sporting Burcht

KVV OG Vorselaar - KVNA Wortel

KSV Oud-Turnhout - K Meerle FC

Zondag 23 maart 15 uur

KFC Lentez. Beerse - K Minderh. VV

hebben de tegenstander van bij de start bij de keel gegrepen. Dat hoge tempo en intensiteit hebben we niet meer losgelaten. Door het kleine en slechte veld werd er veel vanuit het duel gespeeld en die waren allemaal voor ons, net als de 2de ballen. Een dikke chapeau van mijn kant naar de groep toe.

DHM: KFC Meer blijft in aanmerking komen voor de titel. Wat verwacht je van de komende periode?

Het blijft een onvoorspelbare en tegelijkertijd heel spannende reeks. Ondanks onze 0 op 9 beleven we bovenaan staan en nu met de winst op Berendrecht staan we weer op 3 punten van de leider. Alles is dus nog mogelijk. Het komt er vooral op aan om de focus volledig op onszelf te richten en verder te bouwen op de prestatie van afgelopen weekend. Zaterdag wacht Zwarte Leeuw en gaan we er weer alles aan doen om de 3 punten thuis te houden!

KFC Meerle blijft strijden voor plek 3

In de voorbije maand verloor Meerle 2 keer, nadien was er winst tegen Halle en een gelijkspel tegen Antonia. De kloof met de leider is al 21 punten en met de 2de 11 punten. Maar de 3de plek is

nog steeds een realistische doelstelling.

DHM: Na de memorabele wedstrijd in Pulderbos verloor K Meerle FC 2 keer. Maar tegen Halle was het opnieuw raak.

Dirk Godrie: Tegen Laakdal was ik er door ziekte zelf niet bij maar als je dan verneemt dat je na 15 minuten 3-0 achter staat is het natuurlijk moeilijk om nog iets te rapen. We kwamen nog wel op 3-1 maar van de kansen die er dan nog kwamen, wou er blijkbaar geen meer in.

Tegen Sint Jozef zijn we goed gestart en hebben we een goede partij gespeeld. Beide ploegen hadden wel wat kansen maar het leek op 0 - 0 te eindigen tot op het einde de bal dan voor Sint-Jozef goed viel en zij met de 3 punten naar huis gingen.

Halle was dan een voorbeeld van hoe het moet. Sterk gestart, weinig weggegeven en voor rust de 0 -1 scoren. Na de rust hadden we het even moeilijk maar vanaf minuut 60 hadden we terug controle. Onze verdediging stond goed en uiteindelijk konden we ook de verdiende 0 - 2 maken.

DHM: Thuis tegen Antonia werd het 2

- 2. Zat er meer in?

Opnieuw waren we goed van start gegaan maar konden we de kansen niet omzetten in doelpunten. Onze keeper hield er een gemaakte goal uit en even nadien konden we dan wel na een mooie opbouw de 1 - 0 maken. Jammer genoeg slikten we snel de 1 - 1. Dit was ook de ruststand. In de 2de helft was het eenzelfde verhaal waarin we via een strafschop op 2 - 1 kwamen. We hadden dan kansen genoeg om de 3 - 1 te maken maar uiteindelijk viel de bal na een lange inworp voor Antonia nog goed en werd het een gelijkspel.

DHM: Vele ploegen strijden nog voor de 3de plaats. Wie gaat het halen? Dit blijft lastig om te zeggen. Er zijn een aantal ploegen die niks meer te winnen of te verliezen hebben en dan is het altijd afwachten hoe zij aan de aftrap komen. Alle ploegen van plaats 3 tot 8 laten dan wel eens ergens iets onverwachts liggen. Dus gaan de rechtstreekse duels zeer belangrijk worden. Hierdoor zijn Oosthoven en Zoersel ook nog altijd niet uitgespeeld. Er zijn nog veel rechtstreekse duels waardoor de plaatsen 3 tot 10 van week tot week gaan blijven wisselen. We moeten gewoon zorgen dat we wedstrijden blijven winnen en dan zullen we zien of we op het einde van de rit bij de eerste 5 geraken. (rob)

Wisselvallige prestaties van Gelvoc A

VOLLEYBAL De ene keer zetten ze hun voet naast die van de titelkandidaat, de andere keer moeten ze de wet ondergaan tegen een rechtstreekse concurrent. Hoe de Dames A van Gelvoc presteren is blijkbaar moeilijk te voorspellen…

DHM: De wedstrijd tegen leider Zoersel werd een logische 3-0, maar tegen Nijlen werden nog eens 3 punten bijgeteld.

Werner Cornelis : In onze wedstrijd tegen Zoersel moesten we aanvankelijk heel zwaar de wet van de sterkste ondergaan, wat leidde tot een 13-1 achterstand. Knap van de Hoogstraatse dames dat ze in de volgende herneming hun voet echt wel naast de leider in onze competitie konden plaatsen. We maakten nooit écht aanspraak op setwinst, maar gaven Zoersel geen punten meer cadeau, wat toch zorgde voor de nodige spanning in de tweede en derde set. Zonder onvoorziene omstandigheden lijkt Zoersel ook verdiend af te stevenen op de kampioenstitel in Promo 2B.

Ook in onze volgende competitiewedstrijd maakten we een moeilijke start door. De eerste set ging daardoor ook verloren met 21-25. In de tweede peri -

ode maakten we zelf minder fouten en konden we Nijlen meer en meer in de verdrukking brengen. We haalden nipt setwinst binnen. De twee volgende sets hebben we vooral met korte services de Nijlense dames zo onder druk kunnen zetten dat ze eigenlijk nooit nog een partij werden voor Gelvoc. We wonnen dan ook overtuigend met tweemaal 2515. Eindelijk nog eens 3 punten optellen bij ons puntentotaal.

DHM: DHM: In Arendonk werd dan weer met duidelijke cijfers verloren. Over deze wedstrijd in Arendonk tegen een rechtstreekse concurrent, kunnen we heel kort zijn. We kwamen nooit écht aan volleyballen toe. We zakten receptioneel helemaal door de ondergrens. Van zelf initiatief nemen was er dan ook geen sprake, we ondergingen de volledige wedstrijd het aanvalsgeweld van de tegenpartij. Het eindresultaat stond dan ook vlugger dan gewenst op het scorebord: 3-0 voor Arvoc. Dit was ongetwijfeld een nieuw dieptepunt in het seizoen.

DHM: Met Nijlen C en Balen volgen nu opnieuw kansen om punten te sprokkelen. Wat verwacht je ervan?

De trouwe en aandachtige lezer van DHM heeft ondertussen al lang begrepen dat de eerste damesploeg van Gelvoc de nodige hoogtes en knappe resultaten durft af te wisselen met veel te diepe laagtes.

Mostencross kijkt al naar volgend jaar…

CROSS Het ziet er naar uit dat er volgend jaar een Fun-reeks en een dikkebandenrace voor de kleinsten bijkomen voor de Mosentcross in Meer. Op 25 en 26 januari kwam er dan toch nog een 9de editie, nadat de organisatoren vorig jaar in eerste instantie hadden besloten om er de brui aan te geven. Maar ze hebben gelukkig een tweede adem gevonden. Organisator Niels Koyen, die verhuisde van Hoogstraten naar Kasterlee (waar hij ook een cross organiseert), kijkt terug op het verloop van de cross dit jaar… en kijkt vooruit naar een mogelijk volgende editie.

“Het is moeilijk, vooral logistiek, om een cross te organiseren op 40 km van huis,” zegt Niels. “Ook financieel is het een moeilijk verhaal. Ik wil graag de VIP-formule een uniek karakter geven om in de komende jaren mogelijk nieuwe sponsors te lokken.”

Uitslagen

KV Zoersel B - Dames A 3 - 0 25/13, 25/21, 25/23)

Dames A - FH Nijlen B 3 - 1 (21/25, 25/23, 25/15, 25/15)

Arvoc A - Dames A 3 - 0 (25/23, 25/14, 25/15)

Kalender

Zaterdag 15 maart 20.30u

Dames A - NRG VC Geel B

Zaterdag 22 maart 15 uur

Bovov Bouwel B - Dames A

Elke wedstrijd is het afwachten of het aantal eigen fouten zo beperkt kan blijven dat we aan onze supporters kunnen tonen dat we als volleybalploeg heel wat in onze mars hebben.

De opdracht voor de volgende twee wedstrijden lijken me dan ook heel duidelijk: proberen zélf het spel aan de tegenstrever opleggen en zo weinig mogelijk cadeautjes uitdelen aan de tegenpartij. Met Balen staat een team op het programma dat we kunnen beschouwen als onze evenknie. Tegen Nijlen C hebben we nog iets recht te zetten! Hopelijk kunnen we in deze twee wedstrijden minstens 5 punten bijschrijven op ons totaal. (rob)

Op zaterdag waren er wedstrijden voor Miniemen en Aspiranten. Er was een G-cross en een FUN-reeks. Op zondag was het beurt van de Nieuwelingen, Juniors, Elite zonder contract en Beloften. Niels is zonder meer tevreden over het verloop. “Het was deze keer inderdaad een zeer goede editie. Door de regenval van de dagen voordien en de zaterdagmorgen was het parcours op zaterdag weliswaar een vettig boeltje. De reeksen op zondag hadden dan weer de mooie

Arthur Janssens wint de sprint van Lars Daelmans bij de junioren.

zandcross waar de vele renners voor gekomen waren. Deze editie bleek uiteindelijk een schot in de roos.”

Steun

“Maar er steekt maandenlang werk in voor en ook na de cross. En om dat te compenseren verwachten we nog meer steun,” zo hoopt hij. “Dank zij een paar kleine aanpassingen tegenover vorig jaar was het logistiek nu weer een beetje gemakkelijker. Bovendien hebben we ook dit jaar weer wat geleerd om het volgend jaar nog beter te doen. Zo willen we vooral de Fun-reeks uitbouwen en meer beleving geven. Zo staat er volgend jaar een ‘dikkebandenrace’ op het programma voor de allerkleinsten.

Ereprijs Gust Snoeys in Castelré

Verder overwegen we ook om de cross in Kasterlee te koppelen aan die in de Mosten om zo een grotere organisatie te realiseren. Hoewel de Mosten op 40 km van mijn deur ligt en de cross in Kasterlee op een luttele 100 m van mijn woonst, verkiezen we toch de Mosten vanwege zijn geweldige locatie en uitstraling. Maar of we deze koppeling effectief kunnen realiseren, daar is nog geen uitsluitsel over.” Wordt vervolgd dus.

Toch nog de top drie van de Fun reeks vermelden: 1. Lander Sels, 2. Glenn Van Ginneken en 3. Niels Van Craen. In de Fun reeks + 40 jaar was dat: 1. Frank Mertens, 2. Benny Mertens en 3. Kris Driessens. (rob)

KRUISBOOG Op zondag 23 maart organiseert de Sint-Jorisgilde van Castelré de derde editie van de Ereprijs Gust Snoeys. Zowel individuele schutters als gilden kunnen deelnemen. Er wordt een individuele uitslag opgemaakt. Daarnaast komen de vijf beste schutters van elk van de deelnemende gilden in aanmerking voor het klassement per ploeg.

Kampioenen van de Arkduif

DUIVENSPORT De Arkduif uit Minderhout huldigde de kampioenen van het seizoen 2024. Cis Jansen werd algemeen kampioen Quiévrainen; Luc Van Ceulen algemeen kampioen Noyon. De titel van koning kampioen was voor Harry Govaerts. Angelo Roelen mag zich kampioen noemen van de Midweekvluchten,

Omdat het een wedstrijd is met de kolfboog op een afstand van 6 meter is het een ideale kennismaking met de kruisboogsport. Om die reden kan iedereen deelnemen. De gilde stelt enkele bogen ter beschikking voor nieuwkomers. De wedstrijd heeft plaats in de zaal bij Jos Snoeys, deelnemers kunnen inschrijven tussen 9 en 19 uur. (fh)

V.l.n.r.: Freddy Aerts, Luc Van Ceulen, Angelo Roelen, Cis Jansen en Harry Govaerts

Torben Aerts, eerstejaars junior, jumpt over de balken.

Liene Meeusen (Hoogstraten) reed een mooi parcours bij de vrouwen elite.

Verantwoordelijke uitgever & retouradres F. BROSENS, BEGIJNHOF 27, 2320 HOOGSTRATEN

Tijdschrift: HOOGSTRAATSE MAAND

Periodiciteit: maandelijks - MAART

Erkenningsnummer: P 004183

Afgiftekantoor: Hyper Masspost Antwerpen

NOODNUMMER 112

Ongeval / Brand / Ziekenwagen

Administratie Brandweer 03 314 32 11

THUISVERPLEGING

WIT-GELE KRUIS, 24 op 24 uur. Voor Hoogstraten en deelgemeenten: 014 61 48 02

DE VOORZORG, 24/24 uur: 014 40 92 44

WACHTDIENST

Zelfstandige Thuisverpleegkundige Noorderkempen, 24/24 uur: 014 40 50 13

Zelfstandige verpleegkundigen

Adams Lieve 0479 43 53 89

Aernouts Anke 0479 34 68 03

Bartholomeeusen Liesbeth 0474 38 25 23

Bastijns Tine 0472 73 16 05

Bevers Lena 0493 15 16 65

Christianen Anke 0472 57 07 81

Christianen Sofie 0472 37 83 85

De Busser Edith 0477 17 58 06

de Jong Pascalle 0473 31 15 79

Dirks Els 0474 36 08 84

Geerts Inge 0478 64 81 61

Geerts Lia 0498 64 53 80

Horemans Joni 0472 55 78 97

Jansen Laura 0474 60 89 06

Koyen Els 0476 43 07 55

Krols Anja 0495 23 02 43

Lambregts Linda 0476 94 31 15

Leys Nele 0499 29 77 86

Machielsen Kim 0477 81 27 61

Roefs Bianca 0493 02 04 19

Rombouts Kristel 0474 26 14 41

Rombouts Kristien 0477 04 41 40

Segers Nele 0494 92 32 27

Sempels Sabrina 0499 16 92 56

Spannenburg Anke 0478 38 96 94

Tomby Hella 0478 42 08 13

van Bavel Bowy 0497 15 92 09

Van Der Eycken Inne 0478 23 52 89

Van Dyck Silke 0492 06 60 69

Van Gastel Katrien 0468 12 64 26

Van Leuven Leen 0479 50 98 05

Van Loon Hanne 0476 24 98 66

Van Otten Heidi 0486 37 45 27

Verheyen Kathleen 0474 29 33 09

Zelfstandige vroedvrouwen

Christiaensen Nathalie 0494 86 93 84

POLITIE 101

Noorderkempen 03 340 88 00 Wijkpost MEER 03 315 71 66

ADVERTENTIES

0477 66 11 60 advertenties@demaand.be

ABONNEMENTEN 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be

REDACTIE

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten 0472 97 12 87 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS

Zie blz. 40

SPORTNIEUWS

0478 59 58 18 sport@demaand.be

De volgende uitgave van de DE HOOGSTRAATSE MAAND verschijnt op donderdag 27 maart

Voor volgende editie alle KOPIJ ten laatste op DINSDAG 11 MAART

redactie@demaand.be

De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten in te korten.

Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen, of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de rechthebbende.

vanaf 18 uur tot 8 uur ’s morgens én tijdens het weekend 014 410 410

HUISARTSEN TANDARTSEN

zaterdagen, zondagen en feestdagen 090 33 99 69 090 39 90 00 (€ 1,50 per minuut) www.apotheek.be

INHOUD MAART

De radio- en operastem van Toon Janssens . 3 Vanuit het stadhuis 8

Hein Van Kessel, leven en werken op zee 11

Cris Smeekens en Marcel Stoffels, voorzitters van het St.-Luciacomité 14

Scheurdekousweg in Meersel-Dreef . . . . 17

De droom van Hoogmark 20

Woord van de maand 23

Beheerplan voor restauratie het Withof . . 24

30 jaar bedrijf Gebr. Van Bavel 28

Verse rockklanken uit de noordhoek 30

Column: AI en Groot-Hoogstraten 33

DEZE MAAND

-Hoogstraten 40

- Meerle

- Meersel-Dreef 48

- Minderhout 48

- Wortel 49