Daar lagen ze, broederlijk naast elkaar, in de koeltoog van De Plataan. Ze liggen er ongetwijfeld al maanden. Niet dezelfde natuurlijk: ze worden versneden, verkocht en weer netjes aangevuld. Maar ik moet eerlijk toegeven dat ik er tot voor kort nog nooit veel aandacht aan had besteed. Ze zien me daar elke week voldoende brood inslaan om de vijf hongerige monden thuis te vullen. En een potje eiersla of een sporadische donut voor de jongsten, dat gebeurt ook nog wel eens. Maar dat hele assortiment aan snijvlees, dat laat ik aan mij voorbij gaan. Het zal intussen al wel zo’n 25 jaar geleden zijn dat ik mijn laatste vlezeke tussen de boterham legde of een curryworst bij de frieten bestelde.
Maar goed, bij de gekookte ham, het kippenwit en de twintig verschillende soorten salami lagen ze dus. Voor onwetenden zoals ik leken ze alle vier op elkaar, maar de bordjes die erin geprikt waren, wisten wel beter. ‘Boterhamworst’, ‘blikworst’, ‘kalfsworst’ en ‘kinderworst’.
Vooral die laatste intrigeerde me, zeker in combinatie met de andere drie. Het zal wel een afwijking van deze germanist zijn, maar wat een taalkundig mooi kwartet lag daar eigenlijk te blinken? Worst ‘voor op’ de boterham, worst ‘uit’ blik, worst ‘gemaakt van’ kalf en - laten we hopen - worst ‘bedoeld voor’ kinderen. Prachtig toch, hoe we in onze taal zoveel kanten uit kunnen met een simpele samenstelling. En hoe we die als ervaren moedertaalspreker dan gewoonlijk ook meteen juist begrijpen.
Ik vraag me dan meteen ook af of dat voor een anderstalige nieuwkomer uit een totaal andere cultuur ook zo is. Stel dat die, met de gsm in de hand, de koeltoogbordjes scant met Google Translate. Als die na de eier-sla en de kalfs-worst dan ook de kinder-worst in beeld neemt… Hopelijk is de artificiële intelligentie van zijn vertaalapp intussen slim genoeg om de arme ziel geen hartaanval te bezorgen.
Het doet me wel wat denken aan die -
RAF tekent
al dan niet verzonnen - verhalen over Chinezen die door onze westerse supermarkt lopen en zich bij de afbeeldingen van honden en katten op dierenvoeding een net iets andere voorstelling maken over de inhoud van zo’n blik. En er dan zo eentje mee naar huis nemen om lekker te kokkerellen.
Maar het hoeven daarvoor trouwens geen Chinezen te zijn. Onlangs reed ik met onze kleinste in de winkelkar door de Carrefour. Waarop de vierjarige held, toen we voorbij een rek vol Scottex kwamen: “Kijk papa, hier hebben ze wc-papier voor hondjes!” (twi)
Veranderend koopgedrag en hoge huurprijzen
Zuigt Breebos ons winkelcentrum leeg?
WINKELEN Het winkelcentrum Breebos, gelegen in Rijkevorsel, heeft de afgelopen jaren flink aan populariteit gewonnen. Het lijkt een aantrekkingspool te worden voor consumenten uit omliggende gemeenten zoals Hoogstraten, Merksplas en Beerse. Maar wat betekent dit voor de lokale winkelcentra? Is er sprake van een leegloop? Bovendien is er de niet eindigende toename van het online winkelen. Wacht de Vrijheid door deze evoluties een heuse metamorfose?
Hoogstraten stond jarenlang bekend om zijn charmante winkelstraat met kleine, familiale winkels en gezellige horecazaken. Dit zorgde voor een unieke winkelervaring. Maar de opkomst van online shoppen via platforms zoals Bol.com, Zalando, Amazon en vele anderen leidde naar een veranderend winkelgedrag. Goede mobiliteitsmogelijkheden naar Antwerpen en Breda en de komst van grote retailparken en baanwinkels zetten het traditionele winkelmodel zwaar onder druk.
Als we de cijfers erbij halen wordt het duidelijk dat Vlaanderen als geheel kampt met stijgende leegstandspercentages. In Limburg stond bijvoorbeeld 13,3% van de winkelpanden leeg in 2021, terwijl Oost-Vlaanderen tussen 2015 en 2020 een stijging van 33% zag in lege handelspanden. Deze cijfers benadrukken dat er toch wel een reëel probleem is.
Daarnaast groeit de gemiddelde verkoopoppervlakte van winkels in Vlaanderen. Dit wijst erop dat grote ketens steeds meer ruimte innemen, wat kleinere winkels verder onder druk zet.
Dat naast het succes van grote retailparken ook de online-aankopen door het dak gaan, bewijzen volgende cijfers: een kwart van alle uitgaven deden de Belgen in 2024 online. Dat is een stijging van 6 miljard euro op vijf jaar tijd. E-commerce verankert zich steeds dieper in het aankoopgedrag van de Belgische consument. Elke euro die online wordt uitgegeven is een euro die niet in de winkelstraat wordt uitgegeven. Ook in Hoogstraten blijft dit niet zonder gevolgen, we merken nu al dat de Vrijheid als winkelstraat een stevige metamorfose ondergaat.
Leegstand
Een wandeling over de Vrijheid in Hoogstraten doet meteen een aantal zaken opvallen die niet bijdragen aan een aantrekkelijk winkelbeeld. Bezoekers worden geconfronteerd met verschillende zaken die leiden tot een minder goede winkelervaring: slechte doorstroming door pakjesbezorgers en leveranciers die op de rijbaan parkeren, een drukte van werfwagens die materialen aan- en afvoeren, een chaotisch parkeerbeleid met haaks in- en uitrijdend verkeer, en een drukke mix van voertuigen, voet-
gangers en fietsers. Nergens wordt echt goed aangegeven dat je in een blauwe zone rijdt waarbij een parkeerkaart nodig is met een max. van 2 uur parkeren, ook bezoekers die willen gebruik maken van een dagparking krijgen weinig info waar deze parkings zich bevinden.
Daarnaast springen de vele immobordjes met ‘te koop’ of ‘te huur’ in het oog. Hoewel deze vooral wijzen op de beschikbaarheid van huizen en appartementen, wekken ze visueel de indruk dat er veel leegstand is. Een gemeentelijk verbod op het uithangen van deze immoborden zou op zijn plaats zijn. Het immobord is immers voor driekwart gevuld met reclame voor het verhuurkantoor. Deze borden zijn een ware visuele nachtmerrie voor elke winkelstraat.
Toch valt het met de leegstand van handelspanden in Hoogstraten nog relatief mee, zeker als je kijkt naar het aantal panden die leeg staan. Ga je de vrije m2 optellen dan valt het op dat vooral de extra grote handelspanden van meer dan 200 m² het moeilijk krijgen om verhuurd of verkocht te worden. Een probleem waar heel wat centrumsteden mee te maken hebben.
Hoewel het aantal leegstaande panden nog relatief meevalt, is het niet lang zoeken naar een te huur bordje.
OMSLAGVERHAAL
Trekpleister Breebos
De opkomst van retailpark Breebos in Rijkevorsel, gelegen op de grens met Merksplas, heeft de afgelopen jaren geleid tot discussies over de toekomst van lokale winkelcentra. Met een totale oppervlakte van 35 hectare en een uitbreiding van 8.000 m² winkelruimte sinds 2018, positioneert Breebos zich als een regionaal trekpleister.
Breebos biedt consumenten een breed en divers aanbod op één locatie. Dit retailpark heeft een totale oppervlakte van 17.000 m² en trekt bezoekers aan met zowel bekende ketens als recreatiemogelijkheden. Toch roept deze ontwikkeling vragen op over de toekomst van omliggende handelszaken, en dit niet alleen in Rijkevorsel maar ook in Merkplas, Beerse en Hoogstraten. Zal Breebos bijdragen aan economische groei of juist zorgen voor een verschuiving van inkomsten?
Een en ander geeft in ieder geval te denken. Hoewel e-commerce een belangrijke factor blijft in het veranderende consumentengedrag, speelt de komst van grote retailparken ook een rol. Het is nu aan lokale beleidsmakers en ondernemers om creatieve oplossingen te vinden om leegstand in hun centrum tegen te gaan en hun unieke positie te behouden.
Volgens het Gemeentelijk Ruimtelijk Structuurplan van Rijkevorsel wordt Breebos beschouwd als een “attractiepool” die consumenten uit omliggende gemeenten aantrekt. Dit succesverhaal heeft echter een keerzijde. In het centrum van Rijkevorsel staat momenteel 800 m² aan winkelruimte leeg, en deze
leegstand dreigt verder te stijgen. Is dit te wijten aan Breebos of aan een veranderend koopgedrag bij de consument?
“Ik geloof echt niet dat de winkelleegstand in Rijkevorsel te wijten is aan de uitbreiding hier op Breebos. Er is bovendien vanuit het centrum geen enkele herlocatie geweest van een winkel naar hier. Ook de winkels die hier gehuisvest zijn kan men moeilijk onderbrengen in het centrum. Hier spelen andere evoluties” aldus Dominiek, die een winkel uitbaat op Breebos.
Zorgwekkend
Voor Hoogstraten, dat al decennialang fungeerde als lokale centrumstad, zijn de gevolgen eveneens zorgwekkend. Door de komst van Breebos is Hoogstraten immers zijn positie kwijt als koopcentrum in de onmiddellijke regio.
Bestaande middelgrote retailketens zoals Hans Anders, Veritas en Standaard Boekhandel openden na 2018 een winkel op Breebos wat naar schatting een omzetdaling van 15 tot 20% betekende voor hun eigen winkels in Hoogstraten. Deze verliezen brengen de rentabiliteit van de filialen in Hoogstraten in gevaar. Bovendien wordt verwacht dat ook Hema, JBC en Colruyt begin 2026 hun activiteiten uitbreiden naar de Breebos-site, wat mogelijk nog meer druk zal uitoefenen op de bestaande winkels in Hoogstraten. Al moet hier ook vermeld worden dat middelgrote en grote ketens zoals Hubo en Action hun locatie in Hoogstraten niet hebben opgegeven bij de opening van deze winkels op Breebos.
Unizo voorzitter Jan Van De Peer is ervan overtuigd dat inwoners nabijheid voor dagelijkse boodschappen verkiezen, terwijl nichezaken zich kunnen onderscheiden met een uniek aanbod.
Maar de impact reikt verder dan enkel omzetverlies. De afname van winkelend publiek in Hoogstraten vermindert ook de passage in het stadscentrum, wat leidt tot minder bezoekers voor horecazaken en een verlies aan levendigheid. Het beeld van flanerende shoppers op de Vrijheid, genietend van een terrasje of een Brusselse wafel met slagroom, dreigt hiermee te verminderen. Hoogstraten verliest zo een deel van zijn charme en aantrekkingskracht als bruisend stadscentrum. Dat zegt ook Annemie N. uit Minderhout: “Carrefour Hoogstraten, Delhaize en Lidl zijn tegenwoordig zo moeilijk te bereiken met de drukte op en rond de Vrijheid. Vroeger reed ik een paar keer per week naar deze winkels. Vandaag doe ik de meeste aankopen in Meer bij Carrefour”. Vanuit Minderhout en Meer is het bezoek aan de winkels in Zundert ook nog een reële optie met ruime openingsuren tot 21u.
Unizo
Unizo erkent uiterst beperkte middelen te hebben om beleid te voeren tegen de huidige uitdagingen, maar werkt via de Raad Lokale Economie actief samen met het stadsbestuur en horecavertegenwoordigers (HoHo) om Hoogstraten aantrekkelijker te maken.
Jan van de Peer, voorzitter van Unizo Hoogstraten, benadrukt dat lokale voedingswinkels en gespecialiseerde modewinkels in Hoogstraten minder hinder ondervinden van het Breebos-retailpark in Rijkevorsel. Volgens hem verkiezen inwoners nabijheid voor dagelijkse boodschappen, terwijl nichezaken zich
Het centrum van Hoogstraten zal ook de komende jaren een werfzone blijven.
kunnen onderscheiden via een unieke aanbod van specifieke winkels. Pop-upwinkels ziet hij niet als structurele oplossing voor leegstand, maar eerder als tijdelijke invulling.
Van de Peer pleit voor versterking van de gastronomische sector om de retail te ondersteunen. “Twee nieuwe horecazaken zijn in oprichting, wat mogelijk een positieve impuls geeft voor zowel horeca als winkels”. De samenwerking met HoHo blijft volgens hem complex, maar essentieel voor een levendig stadscentrum.
Voorzitter Van de Peer benadrukt dus het belang van klantvriendelijke investeringen door de lokale overheid in retail- en horecadiversiteit voor een veerkrachtige lokale economie.
Te duur
Frederik Craessaerts is financieel kaderlid van een groot retailbedrijf actief in meerdere Europese landen in de vrijetijdssector. Door overnames in het buitenland zijn de winkels in elk land onder eigen naam blijven bestaan. Ik vraag hem of het voor zijn bedrijf interessant zou zijn om in Hoogstraten te investeren. “Hoogstraten heeft voor ons een te kleine, directe afzetmarkt, te weinig trafiek doordat er geen retailers van gelijkaardige omvang actief zijn. Daarenboven ligt Hoogstraten op de grens met Nederland. Voor een Belgisch merk is dat niet interessant want in Nederland kent men ons niet, dus uit het Noorden zullen we geen klanten lokken. Kortom, Hoogstraten is te klein voor ons, heeft een zeer beperkte regionale uitstraling en bovendien liggen de huurprijzen er veel te hoog”.
Hoogstraten is te duur, hebben we dat al niet eerder gehoord? Dat getuigt ook een zelfstandig uitbater van een groot doe-het-zelf-complex op Breebos. “De handelspanden in Hoogstraten zijn 30% duurder per m2 dan op Breebos” rekent hij snel uit op zijn zakrekenmachine. Dat stemt toch wel tot nadenken voor winkels, groot of klein, die willen investeren. Bovendien zijn de winkeloppervlaktes hier op Breebos van zo’n grote omvang dat het onmogelijk is om deze in een centrum als Rijkevorsel of Hoogstraten onder te brengen.”
Nu kampt Hoogstraten-centrum al decennia met hoge huurprijzen voor zowel residentieel als commercieel vastgoed. Voor winkels onder de 200 m² bedraagt de maandelijkse huurprijs minder dan
€2.500, maar voor panden tussen 250 en 400 m² loopt dit al snel op tot €2.000€6.000. Deze kosten vormen een drempel, niet alleen voor retailketens maar ook voor de kleine beginnende zelfstandige, die terughoudend is om te investeren in een gemeente met een beperkte regionale uitstraling. Toch huisvest Hoogstraten nog steeds bekende namen zoals Kruidvat, JBC, Hema, Delhaize en Carrefour in het centrum, en Colruyt, Action en Aldi aan de rand. Leeft er in enkele bestuurskamers misschien al het idee over een herlokalisering van Hoogstraten naar Breebos? (pm)
Is de Vrijheid nog het winkelcentrum van de regio?
Afgelopen december zorgde de kerstshopping voor opmerkelijk weinig leven in de brouwerij.
Breebos retailpark zet lokale mobiliteit en leefbaarheid onder druk
Een zegen voor de regio, een vloek voor Rijkevorsel?
WINKELEN RIJKEVORSEL De ontwikkeling van het Breebos retailpark in Rijkevorsel creëert een opvallend contrast in belangen en gevolgen voor de verschillende gemeenten in de onmiddellijke nabijheid. Terwijl inwoners van Hoogstraten, Beerse en Merksplas profiteren van een goed uitgerust en zeer dichtbij gelegen winkelgebied met ruime openingstijden, ervaren ze niet de nadelen ervan. Het retailpark voorziet in een breed winkelaanbod dat voorheen ontbrak in deze landelijke regio, wat betekent dat consumenten niet langer naar Turnhout, Antwerpen of Breda hoeven te reizen voor bepaalde aankopen. Maar hierdoor staat Rijkevorsel wel voor aanzienlijke uitdagingen op het gebied van mobiliteit en leefbaarheid.
De verkeersdruk lijkt alvast een centraal probleem te vormen. De N14, die Hoogstraten, Rijkevorsel en Malle met elkaar verbindt, kampt al lang met een hoge verkeersintensiteit. Het vrachtverkeer in de regio, veroorzaakt door de verspreide ligging van bedrijventerreinen, draagt bij aan deze druk. Ook in Hoogstraten zijn door gebrek aan inzicht alle bedrijventerreinen rond het centrum aangelegd met bovendien een zeer slechte ontsluiting voor het vrachtvervoer.
De mobiliteitsstudie van de provincie Antwerpen identificeert heel wat knelpunten in de dorpskernen, waar verkeersoverlast en onveilige situaties nu al dagelijkse realiteit zijn. Met de komst van Breebos is dit probleem in Rijkevorsel alleen maar toegenomen, aangezien heel wat vrachtverkeer zorgt voor de bevoorrading van het retailpark. Ook de immense dagelijkse stroom voertuigen van bezoekers vergroot dit probleem.
Impact
De huidige situatie in het centrum van Rijkevorsel doet vrezen voor een somber toekomstbeeld. De mobiliteitsstudie, uitgevoerd door de provincie Antwerpen, identificeerde verschillen -
Zelfs op een regenachtige dag lokt Breebos heel wat shoppende bezoekers.
de kritieke knelpunten in het wegennet rondom Rijkevorsel. Bijzonder problematisch zijn de kruispunten en ronde punten in het centrum, waar smalle straten leiden tot filevorming en verhoogde uitstoot van uitlaatgassen. Het bestaande wegennet, historisch gegroeid rond een dorpskern, is fundamenteel ongeschikt voor de verkeersvolumes die het nu moet verwerken.
De doorstroming vanuit omliggende gemeenten zoals Sint-Lenaarts, Hoogstraten en Malle is nu al problematisch, en een vlotte verkeerscirculatie in het kerngebied lijkt vrijwel onmogelijk. Bij de inplanting van een groot retailpark kon toch verwacht worden dat zwaar vrachtverkeer dagelijks het retailpark zou aan- en afrijden. Naast deze enorme toename aan verkeersdrukte worden inwoners van Rijkevorsel ook nog eens geconfronteerd met verhoogde geluidsoverlast en luchtverontreiniging. Vrachtvoertuigen die het retailpark bevoorraden, vaak in de vroege ochtenduren, verstoren de rust in woonwijken langs de aanvoerroutes. De verhoogde CO2-uitstoot en fijnstofconcentraties vormen een groeiende zorg voor de volksgezondheid, waarbij de meest kwetsbare bevolkingsgroepen zoals ouderen en kinderen het grootste risico lopen. De luchtkwaliteit in het centrum, en in het bijzonder de Bochtenstraat, is een steeds grotere zorg die permanente monitoring vereist van de lokale overheid.
Omleidingsweg
De vraag blijft of tijdig maatregelen kunnen worden getroffen om de verkeersveiligheid te waarborgen en de leefbaarheid van Rijkevorsel te beschermen tegen de toenemende mobiliteitsdruk die het retailpark met zich meebrengt. Het zal immers nog heel wat jaren duren voor een geplande omleidingsweg rond het centrum gerealiseerd gaat worden.
De gemeente Rijkevorsel staat dan ook voor de uitdaging om in dialoog met hogere overheden en buurgemeenten een balans te vinden tussen economische ontwikkeling en leefbaarheid. Dit vereist niet alleen technische oplossingen, maar ook politieke wil en financiële middelen om de noodzakelijke veranderingen door te voeren voordat de situatie verder verslechtert. (pm)
Projectontwikkelaars trekken winkels naar de stadsrand
Een leeglopende
Turnhoutse binnenstad
WINKELEN TURNHOUT Wat in Rijkevorsel gebeurt met de ontwikkeling van Breebos en de impact op de omliggende gemeenten loopt ongeveer gelijk met de evolutie die in Turnhout al goeddeels heeft plaatsgevonden. Het gevolg is voor iedereen zichtbaar: er zit onmiskenbaar sleet op het eertijds kloppende handelshart van de stad. Wat is er aan de hand…?
“Ik loop hier echt verloren door een vrijwel spookstraat. Als dit het kloppend handelshart van Turnhout is dan is er toch wel iets aan de hand. Hier zie je amper volk op straat. Hier wil je zo snel mogelijk weg,” vertelt Ria De Bont uit Minderhout die samen met haar schoonzus Lia op een maandagmiddag in maart een bezoek brengt aan de Gasthuisstraat. Haar observatie vormt een schril contrast met wat ooit een bruisend commercieel centrum was. De eens levendige winkelstraten van Turnhout vertonen nu tekenen van leegstand en verminderde voetgangersactiviteit, een symptoom van een breder probleem dat vele middelgrote steden in België treft.
Het contrast tussen een verlaten Gasthuisstraat en een florerend winkelpark aan de stadsrand van Turnhout illustreert een groeiend stedelijk fenomeen. Terwijl buitenstedelijke commerciële
zones bloeien, kampen de historische stadskernen met leegstand en verminderde bedrijvigheid. Deze ontwikkeling, gedreven door projectontwikkelaars en veranderende winkelgewoonten, heeft verstrekkende gevolgen voor de stedelijke dynamiek en roept vragen op over de toekomst van traditionele stadscentra.
Winkelpark XXL
Aan de Steenweg op Gierle, buiten het stadscentrum van Turnhout, heeft projectontwikkelaar Heeren een indrukwekkend commercieel complex gerealiseerd: Winkelpark XXL. Dit moderne winkelpark huisvest een breed scala aan retailers, waaronder bekende namen als JBC, Scapino, Aldi, Sports Direct, Lidl, the Fashion Store, Floor House, Zeb Store, Schrauwen Sanitair, Torfs enz... De ontwikkeling heeft geleid tot een substantiele uitbreiding van het winkelaanbod in
Turnhout en heeft, volgens de projectontwikkelaar, naar schatting meer dan honderd nieuwe arbeidsplaatsen gecreeerd. Al mag toch wel de kanttekening aan toegevoegd worden dat deze jobs verloren gingen in het stadscentrum.
In Turnhout illustreert de ontwikkeling van Winkelpark XXL hoe private investeringen de stedelijke dynamiek kunnen hertekenen, ten koste van traditionele stadscentra. De verplaatsing van winkels naar de periferie heeft geleid tot een exodus van zowel handelaars als klanten uit het traditionele stadshart. Bovendien sloten grote internationale ketens, zoals Zara, de deuren in het centrum vanwege een verminderde klantentrafiek in de winkelstraat.
Het is een verschuiving die een fundamenteel dilemma in stedelijke planning illustreert: hoe kunnen steden economische ontwikkeling stimuleren zonder hun historische kernen op te offeren? In Turnhout, zoals in vele andere middelgrote steden, lijkt de balans te zijn doorgeslagen naar ontwikkeling buiten het centrum, met merkbare gevolgen voor de leefbaarheid van een vitale binnenstad.
Anders dan in Rijkevorsel is de situatie in Turnhout geen uitzondering, maar een breder fenomeen dat zich ook in andere middelgrote steden manifesteert. Om de toekomst van stadscentra veilig te stellen, zullen steden creatief moeten investeren in hun binnenstad. (pm)
MOBILITEIT De Vrijheid en het Hoogstraatse stadscentrum kreunen onder de verkeersdruk. Daar vertellen we niks nieuws mee… Het gemeentelijke beleid heeft onvoldoende zicht gehad op de groeiende mobiliteitsnoden met o.m. de economische realiteit van steeds meer doorgaand vrachtverkeer. Bedrijven en bedrijfsterreinen zijn continu afhankelijk van hun grondstoffen, materialen en afgewerkte producten op de baan… Hoe de stads- en dorpskernen leefbaar houden? Het destijdse opbergen van de plannen voor een ringweg rond Hoogstraten en de weigering om een station op het grondgebied toe te laten, blijken gemiste kansen. Buurgemeente Brecht heeft onmiskenbaar deze slag om de Noorderkempen gewonnen.
De stad Hoogstraten nam in de jaren 1990 een belangrijke beslissing die tot op heden invloed heeft op de mobiliteit in de regio. Het stadsbestuur verzette zich tegen de mogelijke vestiging van het treinstation Noorderkempen op haar grondgebied. Deze keuze was gebaseerd op zorgen over de financiële lasten, de ruimtelijke impact en mogelijke overlast die een station met zich mee zou brengen.
Aanvankelijk was het plan van de Belgische overheid en de NMBS immers om een station op het grondgebied van Hoogstraten te bouwen. Het gemeentebestuur zag dit niet zitten en wist deze beslissing uiteindelijk te voorkomen. De overheid ging in gesprek met de gemeente Brecht, die evenmin een station op haar grondgebied wilde. Tot op de laatste gemeenteraadszitting weiger-
de Brecht de inplanting van het station op haar grondgebied. Maar omdat de werken aan Nederlandse zijde al volop bezig waren, drukte de Belgische regering, bang voor dwangsommen, uiteindelijk de beslissing door: het station kwam in Brecht, ondanks de onwil van de gemeentelijke overheid. Het werd in 2009 geopend.
Voordelen
Ondertussen biedt het station Noorderkempen de gemeente Brecht heel wat voordelen. Het verbetert de bereikbaarheid voor pendelaars en stimuleert economische activiteit, terwijl Hoogstraten grotendeels afhankelijk blijft van auto- en busverkeer.
Achteraf lijkt de houding van Hoogstraten een gemiste kans. Een treinstation
had niet alleen betere treinverbindingen met Antwerpen en Nederland kunnen bieden, maar ook de hoognodige infrastructuurwerken kunnen stimuleren zoals een ringweg, die de mobiliteit en verkeersdoorstroming in en rond Hoogstraten structureel zou hebben verbeterd.
Het stadsbestuur van Hoogstraten, onder leiding van toenmalig burgemeester Arnold Van Aperen en de schepenen van KVB en CD&V, heeft onvoldoende zicht gehad op de langetermijnvoordelen van dit station. Nu is het Brecht dat profiteert, zowel van de vestiging van het station als de bijbehorende infrastructuur. Zo kwam de ringweg daar de leefbaarheid in het centrum beslist ten goede. (pm)
Een ringweg zou heel wat doorgaand zwaar verkeer uit het centrum gehaald hebben…
De fysieke winkel blijft, maar krijgt een andere identiteit
Hoe ziet de Hoogstraatse winkelstraat eruit in 2035?
WINKELEN HOOGSTRATEN De afgelopen jaren hebben zich heel wat nieuwe zaken gevestigd, vooral aan de uiteinden van de Vrijheid, zoals de hoek aan de Heilig Bloedstraat, waarbij de vraag rijst hoe de site Kempi Meubel zich daar zal ontwikkelen, en op het Van Aertselaerplein, dat momenteel een herontwikkelingsfase doormaakt. De vraag is dan ook of er in Hoogstraten niet méér commerciële zaken zijn bijgekomen dan dat er verdwenen zijn. De balans zou inderdaad weleens positief kunnen zijn.
Het stijgende aantal webshops en het vertrek of de sluiting van winkelketens lijken nochtans op het eerste gezicht te suggereren dat fysieke winkels hun beste tijd hebben gehad. Maar er blijft wel degelijk behoefte aan een tastbare winkelervaring, waarbij consumenten producten kunnen vastpakken en vergelijken voordat ze tot aankoop overgaan. In een samenleving met een groeiende oudere bevolking wordt het advies van de winkelverkoper geapprecieerd. Wat we zien, is niet zozeer het einde van de fysieke winkel, maar een evolutie naar de ‘nieuwe winkelstraat’. De kans is groot dat traditionele, familiale winkels plaatsmaken voor meer belevingsgerichte ondernemingen, zoals horecazaken, evenementenruimtes en winkels die zowel producten als diensten aanbieden.
Verschuiving
Wel zien we in Hoogstraten al geruime tijd een verschuiving naar een divers aanbod binnen de dienstensector. Naast banken en enkele middelgrote ketens rukken nu ook verzekeringskantoren, dienstenchequebedrijven, schoonheidssalons en tattoo- en piercingstudio’s op naar de bevoorrechte A-locaties tussen het Klein Seminarie en de Tinnenpotstraat. In een steeds meer diverse en multiculturele samenleving krijgt ook de Vrijheid als winkelstraat een stevige update, met een bredere belevingswereld. Dit uit zich in een mix van winkels en gemeenschapsruimtes, zoals een evangelische geloofsgemeenschap of een moskee, naast winkels met Poolse en Roemeense producten.
Waar voorheen mode- en huishoudwinkels domineerden, zien we nu een toename van bedrijven in de gezondheids- en schoonheidssector. Sportscholen, fitnesszalen, yogastudio’s, tandklinieken en gespecialiseerde beautysalons zoals
nagelstudio’s en browbars vestigen zich steeds vaker op prominente locaties in het winkelcentrum. Waar deze ondernemingen voorheen vaak in zijstraten of aan de rand van het centrum zaten, bevinden ze zich nu steeds vaker in het hart van het winkelgebied.
Ontmoeten
De Vrijheid zal hierdoor een plek blijven waar mensen niet alleen komen om te winkelen, maar ook om elkaar te ontmoeten, om te ontdekken, te beleven, te wandelen en te fietsen. De infrastructuur en een eventuele herinrichting van de Vrijheid zullen zich aan deze veranderingen moeten aanpassen
De Vrijheid lijkt als winkelstraat zeker niet ten dode opgeschreven, maar ondergaat al heel wat jaren een ware metamorfose. Persoonlijke aandacht en klantenbinding, duurzaamheid en authenticiteit
worden steeds belangrijker in een markt waar consumenten kritischer worden, en waar die consument ook de keuze heeft om zowel online, in retailparken als in de traditionele winkelstraat zijn aankopen te doen.
Hoewel het traditionele winkellandschap onder druk staat, grote ketens uit het centrum trekken, ontstaan er tegelijk nieuwe kansen voor winkeliers die inspelen op de veranderende consumentenbehoeften. De winkelstraat van de toekomst zal dus waarschijnlijk compacter zijn, met meer focus op gezondheid, schoonheid en supergespecialiseerde concepten. Met de tuinbouw als economische motor en een uitgebreid aanbod aan diverse onderwijsmogelijkheden heeft Hoogstraten en bij uitbreiding de Noorderkempen nog altijd heel wat potentieel, nu en hopelijk evenzeer in de verre toekomst! (pm)
Grondig renoveren en zo nieuwe impulsen geven aan het Van Aertselaerplein?
Marc Haseldonckx, schepen van economie en middenstand
Een middenstander/ondernemer moet zijn boterham kunnen verdienen…
GEMEENTEBELEID Wat kan de stad doen om de leegstand in een winkelstraat aan te pakken en het stadscentrum leefbaar te houden? Wij polsten schepen van economie en middenstand Marc Haseldonckx naar zijn inzichten in deze materie en welke beleidsprioriteiten zich opdringen.
DHM: Wat ziet u als de belangrijkste oorzaak van de leegstand in Hoogstraten?
Marc Haseldonckx : Alles begint en eindigt met het gegeven dat een middenstander/ondernemer zijn boterham moet kunnen verdienen, is dit niet zo dan stopt zijn verhaal. De impact van de (hoge) huurprijzen samen met de impact van e-commerce en
Hoogstraten promoten door de focus te richten op evenementen, lokale initiatieven en toeristische troeven - zoals hier de omgeving van de Laermolen.
Marc Haseldonckx
de stijgende vaste onkosten, inherent aan ondernemen, lijken mij de voornaamste redenen van mogelijke leegstand. De directe aanwezigheid van een shoppingcentrum zal zeker koopkracht wegnemen, maar zeker niet voor al onze detailwinkels.
Dialoog
DHM: Zijn er initiatieven die de stad al genomen heeft of gaat nemen om de leegstand aan te pakken?
Bedoeling is om op regelmatige basis in overleg te gaan met onze ondernemers/lokale handelaars om samen te zoeken naar mogelijke oplossingen om de leegstand aan te pakken. De politiek alleen kan geen sluitende oplossing bieden, het zal een verhaal worden van hoe pakken we dit samen aan!
DHM: Werkt de stad samen met vastgoedeigenaars en eigenaars om langdurige leegstand te voorkomen?
De opmaak van een database waarin de beschikbare vrije winkelruimte wordt opgelijst in samenspraak met vastgoedmakelaars en handelaars lijkt me opportuun. Zo kunnen we als stad bij bevraging van zoekende starters/ondernemers hen de nodige info m.b.t. vrije vloeroppervlakte verstrekken en hen doorverwijzen naar de eigenaars of vastgoedmakelaars.
DHM: Zijn alternatieve invullingen van leegstaande panden, zoals pop-upwinkels, coworking spaces of culturele projecten de redding van de winkelstraat?
Zowel pop-up winkels als deling van bestaande winkelruimte zoals bv belevingswinkels evenals coworking spaces kunnen een start/doorstart betekenen voor beginnende ondernemers.
Lokaal
DHM: Hoe betrekt de stad lokale ondernemers bij het beleid rond handel en economie?
Het nieuwe beleid wenst een open dialoog aan te gaan met de plaatselijke ondernemers/handelaars om in gezamenlijk overleg het plaatselijk economisch beleid te sturen en hiervoor samen een draagvlak te creëren. Dit kan op basis van regelmatig overleg met Unizo en Horeca, alsook via de adviesraad lokale economie waarbij ook de verschillende vertegenwoordigers
van onze bedrijventerreinen betrokken worden.
DHM: Kunnen inwoners zelf een bijdrage leveren aan een levendigere winkelstraat?
Absoluut, in eerste instantie door zoveel als mogelijk lokaal te kopen.
DHM: Hoe ziet u de Vrijheid evolueren binnen vijf à tien jaar?
Het winkelgebeuren zal meer en meer evolueren naar een Run en Fun shopping en meer en meer een belevingsgebeuren worden. Diversiteit in aanbod van detailhandel zal een pluspunt zijn. Je ziet ook dat er naast de winkel- en horeca-activiteit er meer invulling komt door diensten en kantoren, wat op zich niet slecht is en ook zorgt voor de nodige levendigheid in het centrum. Aantrekken van grotere ketens binnen het winkelcentrum zal moeilijk worden.
We dienen winkels samen met horeca en diensten te clusteren binnen een afgebakend gebied zodat ze elkaar maximaal kunnen ondersteunen.
Van belang is dat we als beleidsvoerders
DE WERELD
VAN
de eigenheid van onze Vrijheid bewaken, dat het centrum aantrekkelijk en net is, dat we verloedering tegen gaan en investeerders/ondernemers kansen bieden om te investeren/ondernemen in ons centrum.
Naambekendheid
DHM: Zijn er geplande projecten of investeringen die de aantrekkelijkheid van het centrum moeten verhogen? Mobiliteitsoverlast, veiligheid en netheid in het winkelcentrum zijn elementen waar we als bestuur een oplossing aan willen bieden. Bannen van doorgaand zwaar verkeer uit het centrum en de schoolbussen een alternatieve route aanbieden in samenspraak met de scholengemeenschap en de Lijn, zijn projecten waarop we vol willen inzetten.
Wat betreft parkeren willen we blijven vasthouden aan gratis parkeren gekoppeld aan de blauwe zone en daarnaast een invulling geven aan buurtparkings aansluitend aan het centrum.
Op termijn lopen er ook plannen om het openbaar vervoer toegankelijker te ma -
ken door inrichting van hoppinpunten met de mogelijkheid van gebruik van deelfietsen.
DHM: Hoe kijkt u naar de rol van horeca, beleving en evenementen om meer bezoekers naar het stadscentrum te trekken?
We dienen de naam Hoogstraten en zijn winkelcentrum meer bekendheid te geven. Ondernemers, Horeca, dienst Toerisme, VVV en citymarketing kunnen elkaar versterken om zo onze sterktes maximaal te benutten.
We beschikken over een prachtig erfgoed met o.a. twee Unesco-erfgoedsites, een gerenoveerde Begijnhofkerk en St.-Katharinakerk, een culinaire route, streekproducten met onze aardbei op kop, wandel- en fietsroutes in de vrije natuur, evenementen met bovenlokale aantrekkingskracht zoals Groenten en Bloemen, H. Bloedprocessie, een florerende jaarmarkt, …
De doelstelling is duidelijk: samen Hoogstraten promoten en naambekendheid geven. (pm)
Meimaand Mariamaand
Leegstand kapelletjes: opportuniteit voor nestenbouwers
Geniet binnen twee weken van jouw droombadkamer
Als maatwerk, kwaliteit en professionaliteit elkaar ontmoeten, creëer je prachtige totaalprojecten.
“Alles werd volgens planning geleverd en zeer goed afgewerkt door ervaren medewerkers. We zijn zeer tevreden ” - Arno
Dat is waar we bij installatiebedrijf van den Berg voor gaan.
Na de start van de werken geniet jij binnen twee weken al van je nieuwe badkamer. Daarnaast zorgen wij ook voor verwarming, airco en zonne-energie volledig op maat van jouw woning.
Installatiebedrijf VAN DEN BERG
Koopt de stad straks de politiekazerne in de Vrijheid?
Over formaliteiten, veilige schoolomgevingen en strategische aankopen
GEMEENTEBELEID De stad investeert in veilige schoolomgevingen in Meer en Meersel-Dreef, de uitbating van de voor- en naschoolse kinderopvang wordt opnieuw aanbesteed, een wedkantoor in Meerle wordt geweigerd en een aantal formaliteiten die bij de start van een nieuwe beleidsperiode horen werd in orde gebracht. Hoewel de agenda goed gevuld was, stonden er niet echt grote dossiers op de gemeenteraad van eind maart. Oppositiepartijen Anders en N-VA+ vulden de agenda dus zelf nog verder aan, waarbij het ene punt al wat meer bijval oogstte dan het andere.
Eind maart, dat telt nog redelijk als het begin van de bestuursperiode, zeker wanneer je zoals in Hoogstraten pas later van start bent gegaan. En dat betekent dat er nog een aantal zaken opnieuw beslist en vastgelegd moeten worden, zoals het huishoudelijk reglement of de samenstelling van verschillende commissies.
Gemeenteraad live?
De gemeenteraad beslist over de goedkeuring van haar eigen huishoudelijk reglement, dat vastlegt hoe de vergaderingen verlopen en welke rechten en plichten de raadsleden daarbij hebben. Het reglement verschilt amper van de versie die tijdens de vorige bestuursperiode werd gehanteerd, dus veel opmerkingen worden er bij de goedkeuring niet gemaakt.
Raadslid Lydia Bottenburg (Anders) vraagt wel of het mogelijk zou zijn om in de toekomst weer een livestream te voorzien van de gemeenteraadszittingen, zoals dat ook tijdens de coronaperiode gebeurde. Toen fysieke bijeenkomsten niet waren toegestaan, verliep de raad via videovergadering. Om de vergadering toch een publiek karakter te geven, moesten mensen die live via internet kunnen volgen.
“We willen dat zeker in overweging nemen,” antwoordt burgemeester Tinne Rombouts (samen!/cd&v). “Maar dat op een kwaliteitsvolle manier doen, blijkt toch complexer dan gedacht.” Een digitale Teams-vergadering delen is inderdaad niet zo moeilijk, maar een vergadering van 27 mogelijke sprekers aan
de ovale tafel goed en duidelijk in beeld brengen, dat vraagt toch wel wat extra camera- en geluidstechniek. Afwachten dus, of dat tijdens deze legislatuur nog in orde geraakt. Tot dan kan u altijd live komen kijken in de raadzaal op de vierde maandag van de maand, of na afloop de geluidsopname beluisteren via de website van de stad.
Commissies
Ook de gemeenteraadscommissies zijn opnieuw samengesteld. Zo’n commissie dient om met een beperkt aantal raadsleden beslissingen van de gemeenteraad voor te bereiden. Bepaalde dossiers worden er in meer detail besproken, vaak omdat er raadsleden in zetelen die bewust kiezen voor een commissie die thema’s behandelt waarvoor ze een bijzondere interesse hebben. Er worden gewoonlijk geen echte beslissingen genomen: er is vooral ruimte voor toelichting, voor vragen en discussie en eventueel voor de formulering van een advies aan de gemeenteraad. Het aantal leden van een commissie kan de raad zelf bepalen, maar de verhoudingen van de partijen in de gemeenteraad moeten daarbij wel gerespecteerd worden. In Hoogstraten telt elke commissie deze bestuursperiode 8 leden: 3 voor samen!/cd&v, 3 voor Hoogstraten LEEFT, 1 voor Anders en 1 voor N-VA+.
Hoogstraten telt net als de vorige bestuursperiode aardig wat commissies. Het zijn er in totaal 9, waarbij de verplichte gemeentelijke commissie voor ruimtelijke ordening (GECORO) en de deontologische commissie nog niet zijn meegeteld. Er zijn commissies over zorg
en welzijn, onderwijs, vrije tijd, samenleving, openbare werken en patrimonium, omgeving, klimaat en energie, mobiliteit en economie, financiën, en interne organisatie.
Ook de zittingen van de raadscommissies zijn openbaar: ze moeten dus aangekondigd worden via de gemeentelijke website en ook daar bent u welkom in het publiek. De vergaderingen vinden echter niet met een vaste regelmaat plaats zoals de gemeenteraad.
Gecoro
Ook een commissie, maar wel eentje met een ander doel en een andere samenstelling, is de gemeentelijke commissie voor ruimtelijke ordening. Elke
Raadslid Lydia Bottenburg (Anders) vindt dat de samenstelling van de GECORO evenwichtiger kan. Schepen van omgeving Hilde Vermeiren benadrukt dat de aanpassingen ten opzichte van de vorige beleidsperiode minimaal zijn.
VANUIT HET STADHUIS
gemeente is verplicht zo’n GECORO op te richten, die het bestuur adviseert over ruimtelijke ordening en stedenbouw en een belangrijke rol speelt in de goedkeuringsprocedure van bijvoorbeeld het gemeentelijk ruimtelijk beleidsplan, ruimtelijke uitvoeringsplannen of gemeentelijke stedenbouwkundige verordeningen. De GECORO moet samengesteld worden uit zowel deskundigen als vertegenwoordigers van de ‘maatschappelijke geledingen’, maar de precieze samenstelling gebeurt door de gemeenteraad. De meerderheidspartijen stellen voor om te werken met 4 deskundigen en 7 vertegenwoordigers, vanuit de milieuen natuurverenigingen, de werkgevers of zelfstandigen, de handelaars, de landbouwers, de tuinbouwers, de recreatiesector en de verenigingen voor erfgoed.
Anders vraagt tijdens de zitting van de gemeenteraad echter om de samenstelling aan te passen. Raadslid Lydia Bottenburg mist de geledingen sport, trage wegen en de werknemers, die in de vorige bestuursperiode wel vertegenwoordigd waren. Ze ziet ook niet in waarom landen tuinbouwers als twee aparte groepen gezien zouden worden en dus elk een vertegenwoordiger krijgen.
Schepen van omgeving Hilde Vermeiren geeft echter aan dat deze samenstelling wordt voorgesteld na een evaluatie door de diensten. Het aantal deskundigen is niet gewijzigd, sport werd verruimd tot ‘recreatie’, de geleding van de werknemers was in de afgelopen jaren amper of nooit aanwezig, en de land- en tuinbouwers hadden ook in de vorige periode al twee vertegenwoordigers. De samenstelling lijkt haar dan ook evenwichtig. Het voorstel van Anders om de samenstelling bij te sturen krijgt enkel steun van N-VA+ en wordt dus weggestemd: de nieuwe GECORO kan samengesteld worden.
Tweede keer, goede keer
Tijdens de gemeenteraad van januari werd raadslid Maarten Leemans van Anders nog door de meerderheid weggestemd als bestuurslid vanuit de oppositie voor Erfgoed Noorderkempen, maar in maart verliep een tweede stemming toch anders. Leemans’ partijgenoot Fons Jacobs, die in januari tegen zijn zin op het stembiljet werd gezet door de burgemeester en die toen de meeste stemmen achter zijn naam kreeg, gaf intussen zijn ontslag bij Erfgoed Noorderkempen. De
gemeenteraad moet dus een nieuw lid vanuit de oppositie kiezen. Leemans is de enige kandidaat en geraakt deze keer wel verkozen. Hij krijgt 9 ja- en slechts 2 nee-stemmen achter zijn naam, 15 raadsleden onthouden zich.
Veilige schoolomgevingen
Tijd voor de meer inhoudelijke punten, met als eerste de overheidsopdrachten voor de heraanleg van de schoolomgevingen van Meer en Meersel-Dreef. In Meer wordt de trage verbinding tussen de straat Pyperpad en de achterkant van de school heraangelegd, net als het kruispunt Donckstraat / Het Lak. In MeerselDreef wordt het kruispunt Dreef / Kapelweg aangepakt.
De bedoeling van de ingrepen is om de schoolomgevingen veiliger te maken. Zo zal je in Meer door de heraanleg van het pad vlot naar de fietsenstalling aan de achterkant van de school kunnen wandelen en fietsen vanuit Pyperpad. Het eerste deel wordt ook door landbouwverkeer gebruikt en wordt daarom aangelegd als een tweesporenpad in beton. Het tweede deel, tegen de school, wordt een halfverhard pad van 3 meter breed. Het Lak krijgt een nieuw zebrapad, een nieuwe stoep en het fietspad wordt er doorgetrokken. Een parkeerplaats verdwijnt en een groenzone verschijnt. Ook in de Donckstraat komt een nieuw zebrapad en de aansluiting met Het Bijltje wordt aangepast.
In Meersel-Dreef werd de schoolomgeving aangepast naar aanleiding van het project School-straten. Op het kruispunt Dreef / Kapelweg kwam een proefopstelling met paaltjes, die nu wordt omgezet in een definitieve inrichting. Het voetpad en fietspad in de Kapelweg worden her–aangelegd en het fietspad wordt door een haag gescheiden van de rijbaan. In de Dreef wordt het zebrapad verlegd en het voetpad verbreed.
Buitenschoolse kinderopvang
Al snel na de gemeenteraad was in de krant te lezen dat Hoogstraten een nieuwe uitbater zoekt voor de voor- en naschoolse kinderopvang, maar ouders die tevreden zijn over de huidige dienstverlening door Ferm hoeven zich niet meteen ongerust te maken. De samenwerking verloopt ook volgens het stadsbestuur prima, maar de overeenkomst moet nu eenmaal om de zoveel tijd opnieuw uitgeschreven worden zodat ook andere aanbieders kunnen meedingen.
Hoogstraten zoekt nu dus naar “een opvangpartner waar alle schoolgaande kinderen die voorschools, naschools, op woensdagnamiddag en tijdens schoolvrije dagen een opvangplek nodig hebben, zonder inschrijven terecht kunnen in een opvanglocatie in of nabij de vertrouwde schoolomgeving. Ook tijdens de schoolvakanties zorgt de organisator voor opvang in vier vakantiehubs
De stad zorgt voor een veilige herinrichting van de schoolomgeving in Meer en MeerselDreef. Op het kruispunt Dreef / Kapelweg krijgt de proefopstelling nu een definitieve inrichting.
VANUIT HET STADHUIS
met telkens een optimale afstemming tussen vraag en aanbod.” De uitvoering loopt van 1 september 2026 tot en met 31 augustus 2032.
“De beschrijving van deze opdracht is in elk geval heel uitgebreid,” vindt raadslid Fons Jacobs (Anders). “Zo uitgebreid, dat het bijna de vraag is of iemand dat wel kan waarmaken.” Volgens schepen van onderwijs en samenleving Ann Fockaert hoeft dat echter geen probleem te zijn. “We zijn streng, maar in de procedure is ook nog een onderhandelingsfase voorzien. We hopen dus dat meerdere mogelijke partners zich aanbieden en kunnen dan nog in gesprek gaan.”
Wedkantoor in Meerle
De stad kreeg een tijd geleden de aanvraag om in Meerledorp, naast de KBC, een ‘kansspelinrichting klasse IV’ in te richten. Het zou gaan om een wedkantoor van Stanleybet bij de tabak- en krantenwinkel die er nu gevestigd is. Om zo’n wedkantoor te starten, heeft de uitbater een advies van de burgemeester nodig én een overeenkomst met de gemeenteraad.
De stad blijkt alvast niet van plan om zo’n overeenkomst af te sluiten en haalt daarvoor verschillende redenen aan. Zo gelden voor een wedkantoor bepaalde regels die verschillen van die voor de bestaande dagbladhandel. De uitbater zou het wedkantoor daarom afscheiden van de winkel, maar volgens de stad laat zijn omgevingsvergunning dat niet toe. Verder mag een wedkantoor volgens de wetgeving “niet gevestigd worden in de nabijheid van onderwijsinstellingen, ziekenhuizen en plaatsen die vooral door jongeren worden bezocht, tenzij de gemeente dit toestaat”. En behalve de basisschool zijn er in Meerle inderdaad op korte afstand een heel aantal plaatsen voor jongeren, denk maar aan de bib, het speelterrein achter het raadhuis, de Chiro of jeugdhuis Den Dorpel.
De aanvraag kreeg dan ook negatieve adviezen van de burgemeester, de brandweer, de dienst samenleving én de dienst ruimte. Hoewel de aanvrager nog het recht heeft om te reageren, lijkt het er dus op dat er in Meerle niet met–een een wedkantoor komt. Raadslid Lydia Bottenburg (Anders) is daar alvast tevreden over. “Onze fractie wil dan ook graag haar waardering uitspreken over de manier waarop dit dossier behandeld
De stad weigert de aanvraag voor een wedkantoor bij de krantenwinkel in Meerledorp.
wordt,” zegt ze bij de behandeling van het agendapunt. Voorzitter Herman Snoeys (Hoogstraten LEEFT), die even met iets anders bezig was, vraagt nietsvermoedend of Bottenburg haar opmerking nog eens kan herhalen. De rest van de raadsleden schiet daarop in de lach, maar Bottenburg herhaalt haar opmerking met plezier nog een keer. “Mijn excuses, ik had u echt niet goed gehoord,” zegt Snoeys. “Maar het is natuurlijk ook fijn om dat twee keer te horen.”
Extra agendapunten
Na de behandeling van de agendapunten die het college agendeerde, komen ook de punten aan bod die werden ingediend door de oppositiepartijen.
N-VA+ vraagt daarbij om meer rustplekken aan te bieden op de begraafplaatsen. “Onze fractie is tevreden met de columbaria die zijn geïnstalleerd,” zegt raadslid Jef Bluekens (N-VA+). “Maar ons lijkt op de begraafplaatsen ook nood aan een plaats waar eerbiedig afscheid kan genomen worden. Graag beschut tegen regen, zon, wind enzovoort, bijvoorbeeld via een afdakje of iets dergelijks.” Burgemeester Rombouts (samen! / cd&v) garandeert Bluekens alvast dat dit stadsbestuur ervoor zal zorgen dat de begraafplaatsen goed onderhouden worden en dat het plekken zullen blijven waar nabestaanden tot rust kunnen komen. “We zullen bekijken of er nog verbeterpunten zijn. Maar een overkapping voorzien kan natuurlijk niet met een vingerknip.”
Aankopen
Ook oppositiepartij Anders plaatste twee extra punten op de agenda: de vraag om gesprekken met Politiezone Noorderkempen op te starten over de aankoop van de bestaande politiegebouwen, en het voorstel om het terrein op de hoek van de Van Aertselaerstraat en de Molenstraat aan te kopen.
De vraag om het terrein van de politie aan te kopen is alvast niet nieuw. Al twee jaar geleden vroeg de fractie Anders aan toenmalig burgemeester Van Aperen om gesprekken te starten over de aankoop, gezien de strategische ligging en de toekomstige verhuis naar de nieuwe kazerne in de Gelmelstraat. Anders ziet er alvast heel wat mogelijkheden voor de dienstverlening van de stad en het OCMW, als parkingpocket of zelfs als vergader- of opslagplaats voor verenigingen. Twee jaar geleden antwoordde de burgemeester inderdaad op het juiste moment gesprekken te willen starten, maar een officiële intentieverklaring werd enkel ondersteund door Anders en - destijds oppositiepartij - CD&V.
“We moeten zorgen dat we er deze keer op tijd bij zijn om de aankoop te doen,” vindt raadslid Fons Jacobs (Anders). Burgemeester Rombouts ziet er echter het nut niet van in om een besluit goed te keuren om de aankoopintentie te bevestigen. “De interesse is alvast meegedeeld, we zijn in gesprek en we bekijken inderdaad in hoeverre het een strategisch interessante site kan zijn. Het lijkt
VANUIT HET STADHUIS
Burgemeester Tinne Rombouts bekijkt of de stad de huidige politiekazerne kan aankopen. Ze houdt de verschillende opties echter nog graag open.
me echter niet gepast om nu te stemmen over een eenzijdige keuze voor aankoop, zonder andere opties open te laten.”
Bouwproject
Voor de aankoop van de site op de hoek van de Molenstraat lijkt er echter minder animo te zijn. “Meer dan een jaar geleden vroeg de stad een advies over de toenmalige grootschalige plannen van een bouwpromotor aan de ‘Kwaliteitskamer Kempen’ van IOK,” brengt raadslid Fons Jacobs in herinnering. “De Kwaliteitskamer kon zich niet vinden in het project dat toen voorlag en gaf heel wat waardevolle adviezen om het beter te doen. Zo moest de link met de molen bewaard blijven en moest de groene onderbreking tussen de kern van Hoogstraten en Minderhout er bewaard blijven, mogelijk op termijn zelfs met een verbinding naar de overkant van de straat, waar nu de stelplaats van de bussen nog ligt.”
“Het college wist destijds na het advies van de Kwaliteitskamer niet wat de volgende stappen zouden zijn, maar wij lazen in het rapport toen ook dat de ontwikkelaar de grond terug zou willen verkopen als hij de voorgestelde 67 wooneenheden daar niet zou kunnen realiseren. We stellen vast dat de ontwikkeling momenteel stil ligt. Onze fractie vraagt dan ook aan het stadsbestuur om zelf actief aan de slag te gaan, de nodige contacten te leggen en na te gaan of het stadsbestuur deze gronden kan aankopen. In de omgevingsanalyse van de stad lezen we dat er nood is aan open ruimte en groene ruimte bij het centrum. Dit is de laatste open ruimte tussen het
centrum van Minderhout en Rijkevorsel. We vinden dan ook dat de stad haar nek mag uitsteken om hier zelf in regie een kwalitatief project van te maken. In de vorige legislatuur was er al interesse om het stuk aan te kopen, maar toen waren we te laat.”
Geen weet van
“Ik heb het idee dat u de financiële mogelijkheden van de stad nogal ruim inschat,” reageert burgemeester Rombouts. “Ik ben benieuwd uit welk potje we dat zouden moeten doen. Bovendien heeft het bestuur er geen weet van dat de grond te koop zou zijn. En wat zou de stad hier dan precies op moeten realiseren?”
Benieuwd uit welk potje we dat zouden betalen
Tinne Rombouts (samen!/cd&v)
“Vorige legislatuur leek er alvast geld genoeg,” antwoordt Jacobs. “Het lijkt ons de enige mogelijkheid om als stad zelf de ontwikkeling te sturen en er een kwaliteitsvolle groene inkompoort voor Hoogstraten van te maken.”
“Er is inderdaad nood aan kwaliteitsvolle ontwikkeling,” vindt de burgemeester. “Maar ik ga ervan uit dat elke ontwikke -
ling altijd wel te groot, te breed of te lang zal zijn voor sommigen. De stad moet die afweging maken en zal die rol ook opnemen. De vraag is echter of je daarvoor eigenaar moet zijn van het perceel.” Ze legt het voorstel van Anders niet graag ter stemming voor, omdat daarin vermeld staat dat het perceel te koop zou zijn terwijl dat mogelijk niet het geval is. Uiteindelijk wordt er toch gestemd. Enkel Anders stemt voor, de meerderheidspartijen stemmen tegen en N-VA+ onthoudt zich.
Bestuursakkoord
Raadslid Maarten Leemans (Anders) vraagt aan het einde van de raad nog naar het bestuursakkoord van de twee meerderheidspartijen, maar dat blijkt er eind maart nog altijd niet te zijn. “In oktober kwamen beide meerderheidspartijen heel snel tot een akkoord, maar de inwoners van Hoogstraten weten vandaag nog altijd niet wat ze mogen verwachten,” stelt Leemans.
“We communiceren binnenkort over het bestuursakkoord en onze aanpak voor het nieuwe meerjarenplan,” antwoordt burgemeester Rombouts. “Dat betekent overigens niet dat deze meerderheid nu losse beslissingen neemt: we volgen de beleidslijnen van onze partijen, er zit wel degelijk een duurzame visie achter.” Naar de uitgeschreven versie van die visie is het dus echter - bij het schrijven van dit artikel - nog even wachten. (twi)
Anders stelt voor om de gronden op de hoek van de Molenstraat en de Van Aertselaerstraat over te kopen van de projectontwikkelaar. “De stad mag haar nek uitsteken om er in regie een kwalitatief project van te maken”, vindt de oppositiepartij.
Monseigneur
Wonen in Het Dal op Meerl’akker
WONEN Het is een taak van de overheid om nieuwe straten een naam te geven en dikwijls grijpen ze daarvoor terug naar de namen van overleden maar ooit verdienstelijke ingezetenen van de eigen gemeenschap, van eigen dorp. Een nobel streven, maar daarbij gaan ze nogal gemakkelijk voorbij aan het feit dat eens die naam gegeven, de latere bewoners van die straat die een oneindig aantal keren moeten bezigen.
Als bewoner van die straat kan ik verzekeren dat het geen evidentie is “Mons… wat? Hoe kort je dat af?
Monseigneur wie? Heestermans?
Nee, zonder H!”. En dat de kinderen in de prille periode van kennisverwerving die naam moeten leren schrijven. Een stuk moeilijker te leren dan zeg maar Kerkstraat, Schoolstraat, Dalweg of Vrijheid. Ik ben zeker dat de naamgevers daar geen aandacht voor hadden, vermoedelijk omdat ze dat daarna zelf haast nooit meer hoefden te doen.
Enfin, de straat is er en de naam zal blijven. Tijd om eens in mijn eigen straat rond te gaan en te vragen hoe ze er terechtkwamen en of ze er even graag wonen als ik.
Een beetje geschiedenis
Op de plaats van de straat waren vroeger enkel weilanden, ‘Meerl’akker’ werd het in de volksmond genoemd. Slechte grond, want hooggelegen en veel te droog en niet echt in de gunst van de toenmalige landbouwers volgens mijn buurman Gust, vroeger zelf landbouwer op de Voort. Vanaf de kerk, in het verlengde van de Schoolstraat, ook wel Nonnenstraatje genoemd, liep een zandpad tot aan de ‘Leegen Rooy’, ‘sentier 33’ zoals we zien op de Atlas der Buurtwegen uit 1841, ongeveer gelijklopend met het tracé van de huidige Heimeulenstraat.
Net als de Heimeulenstraat maakt de Monseigneur Eestermansstraat deel uit van een verkaveling die nog voor de fusie door het Meerlese gemeentebestuur ontwikkeld werd om aan de babyboomers van Meerle een betaalbare sociale bouwgrond te bieden, om hen in het dorp te houden. De verkaveling ‘Het Dal’ werd ontwikkeld door IOK in opdracht van de gemeente en werd op 18.11.1977 definitief goedgekeurd door Stedebouw provincie Antwerpen. Voor de 1e fase van de verkaveling werden de percelen begin 1979 toegewezen aan de vele kandidaten. Voor de 2e fase (voorbij de kruising met de Heimeulenstraat) gebeurde dat enkele jaren later, maar toen waren er niet voldoende kandidaten meer die aan de ‘sociale’ voorwaarden voldeden. De overgebleven percelen wer-
Op de historische Atlas der Buurtwegen zien we de zandpad ‘Sentier 33’ door de weilanden. Die kruist de huidige Monseigneur Eestermansstraat.
den later vrij verkocht via een makelaar die zich destijds vooral op onze noorderburen richtte, waar de vraag groot was. De grootte van de percelen (800 à 1000 m2) en dienend voor vrijstaande woningen maakten ze bij hen zeer gegeerd, ook toonden ze de bereidheid om veel meer te betalen. Zo kwamen in de 2e helft van de jaren 80 en begin jaren 90 nogal wat Nederlanders zich in de straat vestigen.
Monseigneur wie?
Antonius Eestermans (Meerle, 24 april 1858 - Leuven, 29 januari 1931) was een Belgisch bisschop in Lahore (destijds in Brits-Indië, tegenwoordig Pakistan) in het begin van vorige eeuw. Na zijn humaniora in het Klein Seminarie in Hoogstraten startte hij zijn studies in het Seminarie van Mechelen. Hij trad in de kapucijnenorde in op 8 mei 1878. Zijn religieuze naam was Fabianus. Op 23 januari vertrok hij met zeven andere Belgen naar Lahore. Na 25 jaar missionariswerk werd hij ziek en keerde hij op 11 maart 1905 terug naar België. Enkele weken daarna werd hij verkozen tot de vierde bisschop van Lahore, een stad op de grens van het hedendaagse Pakistan met India met meer dan 10 miljoen inwoners. Hij werd op 11 april 1905 bisschop gewijd in de Kapucijnenkerk van Antwerpen door kardinaal Goossens, aartsbisschop van Mechelen.
In ‘Meerle door de Eeuwen heen’ van Kanunnik Jansen en Burgemeester Van Nueten lezen we volgende lyrische beschrijving van zijn ontvangst in Meerle: “Op Zondag 2 Juli greep de plechtige ontvangst te Meerle plaats. De geestdrift klom ten hoogste en nooit zag men in het dorp zulke versiering, zulke opgetogenheid, zulke vreugde, door gansch de gemeente, te zamen met de geestelijke en wereldlijke overheid gedeeld.”
Daarna keerde hij terug naar Lahore waar hij 20 jaar zijn functie uitoefende. In 1911 ontmoette hij de paus en hij vertelde hem dat God een fout moest gemaakt hebben door hem tot bisschop te kiezen waarna de paus antwoordde dat
God een nog grotere fout gemaakt had door hem tot paus te kiezen.
Op 15 december 1925 verzaakte hij aan de zetel te Lahore. Hij werd bisschop van Letopolis (Egypte). Enkele weken later keerde Monseigneur Eestermans terug naar België en verbleef hij in het klooster van Meersel-Dreef. Op 29 juni vierde hij zijn vijfentwintigjarig bestaan als bisschop. Zes maanden later stierf hij in Leuven. Zijn grafsteen is te vinden aan het oud kerkhof naast de kerk van Meerle.
(Bronnen: Wikipedia / Meerle door de Eeuwen heen - 1922)
De bewoners
Louise
en Fiona Clarijs-Vos
”Niets kon tippen aan dat ene huis”
Op nr. 1 van de straat vinden we Louise en Fiona, respectievelijk uit Bergen-opZoom en uit Apeldoorn. Het huis staat op een perceel dat oorspronkelijk niet bij de verkaveling hoorde, maar grond die geruild was met de bouwgrond aan de Ulicotenseweg, ter compensatie van het deel dat moest dienen voor het tracé van de nieuwe straat. Het werd ook later bebouwd door Siemen. Na zijn overlijden kwam het te koop.
Louise en Fiona leerden elkaar kennen via Relatieplanet, een datingsite. En blijkbaar klikte het meteen, want ze zijn inmiddels al 23 jaar samen. Ze trouwden in 2007 en woonden destijds nog in Breda, aan de Singel – midden in de stad. ‘Maar op een gegeven moment wilden we graag meer ruimte, een tuin, rust. In Breda waren de huizenprijzen torenhoog voor wat je ervoor terugkreeg. Dus begonnen we te zoeken op Funda. We vonden een paar interessante huizen met een postcode die ons aansprak, met als gemeenteaanduiding “Ulvenhout”. Alleen bleken die huizen net over de grens te liggen, in België. We besloten een kijkje te nemen. En bij het eerste huis dat we bezochten, was het eigenlijk meteen raak.’ ‘Ja, we waren op slag verliefd’ zegt Fiona.’We bekeken nog twee andere woningen – een in de Thornstraat en een richting Minderhout – maar niets kon tippen aan dat ene huis. De sfeer, de ligging, het uitzicht en de privacy: het voelde gewoon goed.’
Het huis zelf was in goede staat, maar ze besloten het volledig te renoveren. Alleen de garage bleef onaangeroerd. Het was vooral een esthetische opknapbeurt, want constructief was het een so -
lide woning, zo zei de aannemer. Ze kochten het huis in oktober 2018 en trokken er begin januari 2019 in, na drie maanden verbouwen. De tuin legden ze later zelf aan. En ja, ze voelden zich meteen thuis.
Leefkwaliteit
Ook het contact met de buren ging vlot. ‘We konden meteen met de meesten goed opschieten. Het is hier heel gezellig. Er woonden al best wat Nederlanders in de straat en er zijn er nog gevolgd.’
‘De aantrekkingskracht vanuit Nederland is groot’ zegt Louise, ‘we horen het steeds vaker, ook bij mensen die we van vroeger kennen. Het verschil in leefkwaliteit is groot, je krijgt hier veel meer huis voor je geld. En het tempo ligt gewoon aangenamer. De rust, de zachtheid... het leven is hier echt beter.’
De omgeving bevalt hen ook. Ze wandelen graag in de natuur die vlakbij is, genieten van de kleine handelszaken dichtbij. ‘Voor boodschappen gaan we veel naar lokale winkels zoals den Boergondiër, ’t Winkeltje, Miranda Stoffels, en voor iets lekkers gaan we naar bakkerij De Merel. En natuurlijk is er het gezellige dorpscafé De Posthoorn!’
Ze waarderen dat het dorp nog zo compleet is. De verbinding naar Breda, Hoogstraten of de snelweg voor verderop is prima. Ook de verplaatsing naar hun werk, samen runnen ze Silverfisch Webdesign, in Breda bij de Singel is geen probleem. ‘Twintig minuutjes rijden, meestal binnendoor via Ulvenhout. Ideaal.’ Op de vraag of ze er al aan gedacht heb -
Monseigneur Eestermans, Bisschop van Lahore
Louise en Fiona
ben om weer te verhuizen, antwoorden ze volmondig: ”Nee, zeker niet, dat gaat niet rap gebeuren!’.
Of ze wisten wie Monseigneur Eestermans was – naar wie de straat vernoemd is. ‘Ik heb het wel eens opgezocht, zegt Louise, ‘Een belangrijke figuur in de kerk, toch? Verder weet ik het niet meer.’
Petrus (Peer) en Marie-Jeanne Geenen-Bensch
”Allemaal generatiegenoten van Meerle”
Op nr. 4, destijds het eerste perceel van de verkaveling aan de noordkant komende van de Ulicotenseweg, wonen Peer en Marie-Jeanne en dat al vanaf het begin. Marie-Jeanne (73) kwam van Herentals. Op haar 17e kwam ze met haar pleegouders naar Meerle. ‘Nadat ik op mijn 12e wees was geworden, kwam ik bij een pleeggezin in Herentals terecht. Zij hadden daar een winkel op de Meulekes (wijk Molekens). Maar omdat ze zich meer wilden toeleggen op het pleegouderschap, zochten ze een groot huis met veel kamers. Ze kochten in 1970 de villa van Lauwers op de Chaamseweg, eertijds horend bij het goed Den Elsakker. Ik heb het altijd heel goed gehad bij mijn pleegouders en ben bij hen gebleven tot ik trouwde. Toen we in Meerle kwamen wonen, ben ik meteen bij de toen nog jonge meisjeschiro gegaan, meteen in de leiding. Ik heb er vriendinnen voor het leven aan over gehouden, we houden nog steeds tweemaal per jaar vriendinnendag!’
Peer (73) is een geboren en getogen Mjeelse Pier. Opgegroeid aan het Gemeenteplein en nooit ver van de dorpskern verwijderd geweest sindsdien. Peer was ook leider bij de jongenschiro en daar sprong de vonk over. In 1973 huwden ze een huurden een woning op de Chaamseweg, waar hun twee dochters Diane en Brigitte ter wereld kwamen. Ze wilden graag een eigen stek, maar eerst sparen. Toen de verkaveling er kwam, waren ze er snel bij. ‘Omdat we beiden van Meerle waren, er nog woonden en al kinderen hadden, mochten we bij de eersten kiezen toen de percelen verdeeld werden. Wij hadden dit perceel met stip aangeduid, het eerste langs de noordzijde van de straat, omdat het langs één kant vrij lag. Links van ons ligt een voetpaadje en daarnaast toen nog een stukje weide dat niet tot de verkaveling hoorde.’
Zo deed je dat
Peer was toen bouwvakker van stiel en dus bouwde hij de met hulp van familie zelf het huis. ‘We zijn er direct aan begonnen en trokken er zo snel mogelijk in. Het was nog niet helemaal af, maar keuken en badkamer wel, dat hadden we vooraf zo beslist. Een minimum aan comfort, de rest kon later. In de living lagen tapijttegels die we van iemand gratis gekregen hadden. Zo deed je dat, als je middelen beperkt zijn. We zijn bij de eersten in de nieuwe wijk komen wonen, alleen onze buren Piet en Els waren een beetje eerder.’
‘Het was vanaf het begin fijn hier te wonen, bijna alle bewoners kenden we goed. Allemaal generatiegenoten van Meerle waar me mee opgegroeid waren; samen in de school, in de jeugdbeweging, in de voetbal. En dus waren de meeste kinderen in de straat en de wijk van dezelfde generatie. Het was voor hen een prachtige omgeving om op te groeien. Veel vriendjes, veel plaats, heel rustige straten. Net zoals bij alle buren zijn ze allemaal uitgevlogen. Maar net zoals wij zijn de meeste ouders wel hier in hun huis blijven wonen. Ook al is het huis en de tuin eigenlijk te groot voor ons tweeën. Maar zolang we het zelf kunnen onderhouden, blijven we het liefste hier wonen.
En weten jullie wie Monseigneur Eestermans was? Marie-Jeanne: ‘Niet echt, een bisschop dat weet ik, maar dat is eigenlijk alles’. Gelukkig zijn Peer en Marie-Jeanne trouwe lezers van ons blad en zullen ze vanaf nu er iets meer van weten.
Gust en Rosa Sprangers - Lochten ”Via de
achterdeur rapper bij de brievenbus”
Op nr. 9 wonen Gust en Rosa, zij zijn in de straat buitenbeetjes. Allereerst om dat zij de oudste bewoners van onze straat zijn. Gust is 87, Roos 85. Allebei nog in goeden doen. Ten tweede omdat de voordeur van hun huis in de Thornstraat staat, hun adres en dus ook brievenbus zijn echter Monseigneur Eestermansstraat. Dat hebben de eerste eigenaars Jos en Rosine toen zo geregeld door het huis zo te bouwen. De bouwwijze konden ze kiezen, het adres was vooraf door IOK toegewezen. Gust vindt dat niet erg, via de achterdeur is hij rapper bij zijn brievenbus.
Gust is geboren en getogen op de Vondelstede, op Jal, waar zijn vader boerde op de hoeve die eigendom was van Mastboom. Rosa is van de Voort, waar vader boerde op een hoeve van Pierre Voortman. Toen Roos met Gust trouwde, konden zij de doening voortzetten. Vader Lochten is er tot aan zijn dood blijven wonen. Ook Roos bleef er wonen, zo heeft ze in heel haar leven maar twee adressen gehad: de Voort en de Mgr. Eestermansstraat. Gust kon later de boerderij van Voortman kopen en heeft er tot aan zijn pensioen melkvee gehouden. ‘40 koeien hadden we toen, en dat was niet slecht. Nu stelt dat natuurlijk niet veel meer voor, daar kan je de kost niet mee verdienen’.
Rosa en Gust hadden 3 dochters: Diane, Peer en Marie-Jeanne
Rosa en Gust
STRAAT IN DE MAAND
Carine en Els. Diane was andersvalide en is na haar schooltijd bij Amival gaan werken, iets wat ze heel graag deed en waar ze fier op was. Maar om de bus naar Turnhout te nemen, moest ze van de Voort naar de halte aan de kerk fietsen, toch een heel eind en in de winter was dat dus steeds in het donker.
Snel beklonken
Met het oog op de toekomst na het pen–sioen en vooral voor het gemak van Diane zocht Gust een huis dichter bij het dorp. ‘Mijn broer Jos woont in de wijk en tipte me dat dit huis te koop kwam. Die koop was snel beklonken, veel beter konden we niet zitten. Niet voor ons en niet voor ons Diane. Dat was een paar jaar voor mijn pensioen. Ondertussen kon ons Els, die net was afgestudeerd als kinesiste, er haar praktijk starten. Goed 20 jaar geleden zijn wij dan naar hier verhuisd en ons Els naar de boerderij op de Voort, die volledig verbouwd is.’
‘Wij voelden ons hier meteen thuis. We kenden nogal wat mensen in de buurt, allemaal Meerlenaars onder mekaar. En voor ons Diane was het een zegen. Het was maar een paar honderd meter tot aan de bushalte aan de kerk. Ze deed dat meestal te voet en ze had dikwijls gezelschap van anderen die met dezelfde bus van Turnhout kwamen. Ze hield van buurten met anderen.’
Helaas is Diane 10 jaar geleden plots overleden. ‘Niemand had dat zien aankomen. Toen ze zich op een morgen gereedmaakte op naar haar werk te gaan is ze ineengezakt en overleden. Waarschijnlijk een hartaderbreuk. Dat was een zware klap, een breuk in je leven. Je kind afgeven is niet de juiste loop der dingen, ook al was ze 50 jaar.’
Maar ook voor Gust en Rosa ging het leven voort. En al was het voor een groot stuk voor Diane dat ze hier kwamen wonen, ze zijn er ook zonder haar gebleven. ‘Het is hier ook goed wonen. Heel rustig, alles dichtbij. Een mooie tuin. Waar zouden we naartoe trekken? We zijn allebei lid van Okra en gaan heel graag fietsen. De kinderen en kleinkinderen springen regelmatig binnen. En we hebben goede buren! Zolang we het kunnen beredderen blijven wij hier!’
‘Jawel, Monseigneur Eestermans, was dat geen bisschop? En hangt daar geen schilderij van in de kerk?’
Marianne De Graaf - Matthijssen
”Thuiskomen in een leeg huis is moeilijk”
Marianne (70) woont verder naar beneden in de straat, in de tweede fase van de verkaveling, net voor het voet- en fietspaadje naar de Heibergstraat. ‘Wij hadden zelf geen band met Meerle toen we dit bouwperceel hier kochten. Ik ben van Etten-Leur en André was van Ulvenhout. Maar zijn ouders waren na hun pensioen op de Ulicotenseweg komen wonen en hij wilde graag dicht bij hen wonen. We hadden eerst geprobeerd een huis te bouwen in Ulvenhout, op grond van zijn ouders. Maar we kregen er geen vergunning voor. Toen kwamen we dit perceel tegen, het was eerder van een stel dat ging scheiden voor ze aan een huis bouwen waren toegekomen. In dit stuk van de verkaveling zijn overigens nogal wat Nederlanders neergestreken.’
‘We hebben onmiddellijk ons huis gebouwd en zijn er in 1988 ingetrokken. We hadden toe al twee kinderen, Inge was 8 en Mark 5. Later zijn hier Emy en Amke geboren. Mede door de kinderen zijn we heel snel geïntegreerd in het dorp. Ik heb me meteen gemeld als leesmoeder in de school en ben bij het bestuur van de turnclub ’t Zolderke gegaan, die toen net opgericht was. Beide dingen doe ik ook vandaag nog. De kinderen zijn hier allemaal naar school geweest, bij de chiro, bij de turnclub, hadden er overal veel vriendjes. Later gingen ze samen uit en carpoolden we met andere ouders naar de jeugdhuizen en tentfuiven in de streek. We hadden een grote auto, er kon er altijd wel een paar uit de buurt mee. En andersom ook.’
‘Het is heerlijk wonen hier. Heel rustig, want een doodlopende straat, haast geen verkeer, een prachtig speelplein net over de deur. Er zijn weinig betere plekken denkbaar voor kinderen om op te groeien. Ook wij hebben het hier altijd naar onze zin gehad, vermits we het grootste deel van ons werkend leven van thuis hebben kunnen werken, een handel in lampen, meestal voor gespecialiseerde toepassingen.’
Gemis
‘Na 42 jaar werken is André met vervroegd pensioen gegaan, maar helaas hebben we daar samen niet lang van kunnen genieten. Hij is op zijn 66e overleden aan de gevolgen van kanker, eigenlijk aan de gevolgen van de chemotherapie. Omdat hij eerder hartklachten had gehad, heeft therapie zijn lichaam fataal uitgeput. Dat is nu 4 jaar geleden.
Heel even heb ik toen de reactie gehad, ik moet hier weg. Wat moet ik in dit grote huis, met die grote tuin, waar Dré graag in werkte, met al die herinneringen. Maar die gedachte heb ik snel achter me gelaten. Ik voel me hier thuis. Het huis vraagt weinig onderhoud en de tuin hebben we samen met de kinderen heel onderhoudsvriendelijk ingericht. Ze komen hier allemaal graag, kinderen en kleinkinderen. En ik heb nog steeds mijn bezigheden: leesmoeder, turnclub, de kleinkinderen oppassen, actief bij Ferm. Enkel het alleen thuiskomen in een leeg huis is moeilijk, dan is het gemis het grootste, niemand om je uitleg tegen de doen. Maar toch denk ik er niet aan om hier weg te gaan. We kijken wel wat de toekomst brengt.’
‘Of ik weet wie Monseigneur Eestermans was? Eigenlijk niet. Iets met de kerk vermoed ik, maar dat is alles wat ik kan bedenken. Ik lees het wellicht in jullie blad zeker?’
Mark en Marleen Sterkens – Jacobs ”Dat was hier het paradijs voor kinderen”
In het laatste huis van de straat, waar die in een pijpenkop doodloopt op de tuinen van de huizen van de Dokter Gommeersstraat, wonen Mark en Marleen, met hun zonen Roeland en Sieben.
Marleen (60) is geboren en getogen Meerlese, zij groeide op in de Kerkstraat, waar haar ouders een winkel in elektri -
Marianne
sche toestellen hadden. Mark (59) is van Meer, maar heeft vroegere binding met Meerle. Zijn grootvader woonde en werkte bij Voortman. Maar zijn vader vond de liefde in Meer en is haar gevolgd. Dus groeide Mark daar op, aan de John Lijsenstraat ‘We hebben nog op de grote bergen zavel gespeeld toen ze de E19 aan het aanleggen waren. Maar Meerle was bekend, want er is nogal wat familie blijven wonen.’
Marleen en Mark vonden mekaar voor het eerst in ’t Fortuin en dat werd daarna bestendigd in De Warande in Hoogstraten, waar ze uitgingen. Toen ze verkering
kregen, is Mark in Meerle leider geworden bij de jongenschiro en heeft daar een stevige vriendenkring opgebouwd. Marleen was toen in de leiding van de meisjeschiro.
Als jonggehuwden gingen ze in Minderhout wonen, waar Marleen les gaf in de lagere school: ‘Zoveel werk was er niet toen ik net afgestudeerd was, dus heb ik heel wat interims gedaan, o.a. in Minderhout. Later kon ik in Meerle vast aan de slag en daar ben ik nu nog.’
Mark werkte eerst bij De Ster in Hoogstraten, later bij Jan Van Aperen in Meer en nu voor het 20e bij Vos in Sint-Lenaarts. ‘Daar maak ik offertes voor de klanten, maak bestellingen op en voor een deel lever ik die zelf uit. Dat doe ik graag, dat maakt het werk heel afwisselend en zit ik niet heel de dag achter een bureau.’
Half af
Toen Marleen vast in de school van Meerle stond hebben ze dit perceel bouwgrond gekocht: ‘We hebben het overgekocht van een alleenstaande die nog niet gebouwd had, maar die even later iemand ontmoet had uit Essen en haar gevolgd is. We wilden snel hier komen wonen en hadden het plan eerst in de garage te gaan wonen en dan een huis te zetten. Maar de bank raadde ons dat af, dat is geld uitgeven voor de inrichting waar je daarna niets meer mee doet. Dus hebben we ons huis gezet en zoals veel jonge bouwers er ingetrokken toen het maar half af was. Het heeft zijn tijdig nodig gehad om alles af te werken, maar als je jong bent, kan je veel aan hé.’
‘We vonden in deze wijk veel van de mensen terug met wie we samen opgroeiden,
samen bij de chiro waren. Dat was heel plezant. En ook de kinderen waren van dezelfde leeftijd. Het was hier het paradijs voor hen. Ze speelden, hier in de pijpekop op de straat, er kwamen alleen auto’s die hier echt moesten zijn. Aan de overzijde van de straat was een klein bosje met struiken en bomen, waar ze naar hartenlust konden klimmen en kampen bouwen, er is het grote speelplein midden de wijk. Idealer kon niet voor hen.
De kinderen liepen hier school en waren in de jeugdbeweging. Geen wonder dat ze hier lang zijn blijven hangen en dat ze nu ook allemaal in Meerle blijven wonen. Binnenkort zijn ze allemaal weg thuis. Diederik is onlangs naar zijn eigen stek vertrokken, de twee anderen doen dat heel binnenkort. Diederik en Sieben baten samen de Posthoorn uit, Roeland is zelfstandig veiligheids- en milieuadviseur voor bedrijven.’
Of ze geen schrik hebben voor het lege-nestsyndroom? ‘Nee niet echt’, lachen ze ‘Minder rommel op de stoelen en de bank hé. We verwachten dat ze nog regelmatig mee zullen komen eten. En wellicht in de toekomst kleinkinderen oppassen zeker.
Laat het ons nu maar even rustig aandoen, wij met ons tweeën. En nee, we willen hier ook niet weg. We blijven graag in Meerle, houden van deze plek. We zullen wel zien als we versleten zijn waar we terecht kunnen. Maar dat is hopelijk nog heel veraf.’.
Marleen: ‘Ja ik weet dat Monseigneur Eestermans een hoge geestelijke was. En dat zijn grafsteen tegen de kerk staat. Maar meer weet ik niet!’. (jaf)
Mark en Marleen
Wim Heylen: “Het is welletjes geweest…”
BOUWEN In onze vorige uitgave schreven we over een sloopvergunning voor Highstreet. We lieten ons vertellen dat de initiatiefnemer nu zou werken aan een herstart van de San Marco Village in Schelle, maar daar begint hij blijkbaar toch niet aan. Voor Wim Heylen is het immers welletjes geweest. Wim doet het verhaal “van vier jaar niet beslissen door het vorige stadsbestuur” en “de belangstelling van het nieuwe bestuur, nu het te laat is”… Hij wil zich voortaan helemaal toeleggen op zijn eigen bedrijf.
We hebben een afspraak met Wim Heylen in zijn burelen in Beerse. Hij is teleurgesteld in de gang van zaken, maar opgelucht dat de beslissing genomen is. Meer dan vier jaar geleden ging hij in zee met Fred Van Ostaeijen, die veel ervaring heeft in de sector, al heeft Fred sinds december 2023 geen zakelijke belangen meer in heel het verhaal.
Architect Ruth Van Looveren gaf een totaal nieuwe vorm aan het gebouw en maakte een prachtige 3D tekening van het ontwerp in zijn omgeving. Wim vraagt echter om ze niet te publiceren. Het doet er volgens hem niet meer toe.
De wildste geruchten
Vanaf dag één lag voor hem de bestemming van Highstreet vast. “Het is de bedoeling om er een evenementenhal van te maken, waarbij de nadruk ligt op bedrijfsfeesten, waar in de regio veel vraag naar is. Een polyvalente zaal waar tot 1.200 man zittend kan eten, maar waar ook voorstellingen of optredens kunnen plaats vinden. Nee, zeker geen discotheek, geen zaal met bijvoorbeeld in het weekend vaste openingsuren.”
In die vier jaren wordt er niet gecommuniceerd. Ook niet door Wim omdat het stadsbestuur nooit echt duidelijk is, zeker niet wat het parkeren betreft. Daar gebrek aan communicatie slaat de geruchtenmolen op hol. Zo is er sprake van een uitbreiding tot een zaal waar plaats is voor een paar duizend personen.
“Highstreet is een begrip en uiteraard weten veel productiehuizen van verschillende zenders dat er aan een herbestemming gewerkt wordt. Zelfs Studio 100 wordt genoemd. Wanneer ik met mijn dochter bij de notaris buitenkom, beweren mensen dat ze me met Marie
Verhulst zagen. Neem van mij aan: ik ken Gert Verhulst net zoals jij van ‘De tafel van Gert’, maar verder helemaal niet. En wij konden niet communiceren. We kunnen toch geen persconferentie geven om te zeggen dat we de parking naast de Highstreet niet mogen gebruiken en dat we daarom alle huizen in buurt gaan kopen. De prijzen gingen zo al hoog genoeg!”
Een bouwvergunning
Bij een bezoek ter plaatse begin 2021 kan het stadsbestuur zich blijkbaar vinden in wat er staat te gebeuren. Men laat wel weten dat de parking rechts naast
Highstreet als landbouwzone is ingekleurd en dus alleen ‘gedoogd’ wordt.
Daarom wordt in 2022 een vergunning aangevraagd voor een verbouwing met een relatief kleine uitbreiding. In de mobiliteitsstudie, die deel uitmaakt van de aanvraag, wordt de ‘gedoogde’ parking dan ook niet opgenomen. Die wordt al bijna veertig jaar gebruikt, maar is nu eenmaal nooit vergund en blijkbaar niet te regulariseren. In dat mobiliteitsplan wordt zowel Colruyt, Hubo, Action, Torfs, ZEB tot zelfs HVV betrokken.
“De bouwaanvraag krijgt een gunstig advies, maar in januari 2023 laat een van de
Wim Heylen gooit de handdoek in de ring. Highstreet en acht woningen worden gesloopt. De andere worden kwaliteitsvol gerenoveerd.
aangelanden weten dat hij noteert dat de gedoogde parking niet opgenomen is in de aanvraag, maar dat hij gerechtelijke stappen zal zetten als daar ooit geparkeerd wordt. Men moet het dus doen met de parking van de Colruyt. Op dat moment de enig mogelijke oplossing, maar geen optie omwille van de veiligheid en het feit dat men van derden afhankelijk is.”
Kopen om te slopen
“Op dat moment hebben we de beslissing genomen om systematisch een aantal eigendommen in de omgeving aan te kopen. Zeven woningen tegenover Highstreet zouden plaats moeten maken om een parking aan te leggen. Telkens we een pand wilden kopen vragen we aan het stadsbestuur of daar toch zeker parking mogelijk is, en dat leek nooit een probleem. ‘Hoe meer auto’s van de straat hoe beter’, klonk het daar. In ons plan voorzagen we een mooi aangelegde groene parking van zo’n 200 meter breed en 50 meter diep. Een parking die overigens gratis zou zijn voor de inwoners en bezoekers van Hoogstraten. En dan was er nog een parking van 60 op 50 meter aan de overzijde.
Toen we in augustus 2022 de zeven woningen tegenover Highstreet hadden gekocht, kreeg ik telefoon van Mac Donalds. Zij wilden een zaak bouwen waar nu het kapsalon is en klopten bij ons aan. Wij nemen geen standpunt in, dat kunnen we trouwens niet, en laten enkel het volume van het gebouw op het plan tekenen. Begin november laat het bestuur weten dat men de Mac Donalds niet ziet zitten en wordt die zaak onmiddellijk van het plan gehaald.
Maar er gebeuren rare dingen. Wanneer ik begin februari 2022 bij een van de drie woningen die we nog wilden kopen aanbel, hoor ik dat er een geheime vergadering geweest is met alle buren tot een kilometer ver. Daar toonde men plannen waar het volume Mac Donalds nog op stond, al was daar al vier maanden geen sprake meer van. Wij waren niet uitgenodigd, we wisten van niets en konden ons project daar dan ook niet voorstellen.”
De grond ingedrukt
“Op het moment dat we al eigenaar zijn van de zeven woningen tegenover Highstreet maakt de stad een bocht van 180 graden. Plots spreekt men van ‘beperkt bovengronds parkeren’. Stel je dat eens voor. Het bestuur hoopt dat we twee verdiepingen ondergronds zouden gaan.
Waanzin. We hebben die ondergrondse parking niet in detail laten berekenen, maar er lag al vlug een raming van zo’n 20 miljoen euro op tafel. Niet te doen.
Er zijn niet zoveel gesprekken geweest met het bestuur maar bij ons laatste overleg op 15 mei 2024 verzekerde men ons dat we voor het bouwverlof advies zouden krijgen. We hebben vier maanden gewacht en het volgehouden tot september, maar het bleef oorverdovend stil aan de andere kant. We hoorden niets, helemaal niets meer.
Op 4 september 2024 heb ik dan naar iedereen die op welke manier dan ook bij het project betrokken was, een ultieme mail gestuurd. Maar ook daarop kreeg ik totaal geen reactie. Toen heb ik voor mezelf de beslissing genomen om te stoppen bij gebrek aan goodwill van het bestuur. ‘Je moet van die roze wolk komen’, dacht ik bij mezelf. Dit gaat nooit lukken. Het is einde verhaal. Na meer dan drie jaar moet je jezelf gewonnen geven.
Als ik een externe investering doe, buiten mijn bedrijf, moet ik erover waken dat ik mijn bedrijf als een goed huisvader blijf besturen en dat kan niet in zo’n situatie. Als men drie jaar niets zegt, is dat een teken dat men het project niet wil.
Daarop volgden geruchten als zou ik een soortgelijk project gaan opzetten in de leegstaande San Marco Village in Schelle. Maar niets is minder waar. Men heeft
dat project voorgesteld, en ik ben alleen eens gaan kijken, meer niet. Ik ben daar helemaal niet op in gegaan.”
Een nieuw bestuur
“Als klap op de vuurpijl, krijg ik nu van het nieuwe bestuur een totaal andere input. Men vraagt me of er nog een weg terug is. ‘Highstreet is toch Hoogstraten’, zegt men nu. Ik laat me vertellen dat het mogelijk te maken heeft met het cultuurcentrum dat maar niet van de grond komt. Nu wil men dus wel samenwerken. En inderdaad: hier had een cultuurcentrum kunnen staan. Het had al in gebruik kunnen zijn.
Wij zouden de zaal hooguit twee of drie dagen in de week gebruiken. In samenwerking met de stad was er ruimte genoeg voor een cultuurprogrammatie. Er zou voldoende parking zijn en met de E19 in de nabijheid zou het centrum van Hoogstraten zoveel als mogelijk ontlast blijven.”
Maar voor Heylen is het helemaal voorbij. “We zijn nu volop aan het renoveren. De woningen langs de Lodewijk De Koninklaan worden gerenoveerd, net zoals de drie huizen naast de Colruyt. De andere zijn van kwaliteit veel minder en worden gesloopt. ‘t Is welletjes geweest. Ik plooi me terug op mijn zaak. Ik moet mijn verlies slikken en het zoveel mogelijk beperken…” (fh)
Wellicht het laatste beeld van wat ooit Highstreet was. Ook de molenromp moet eraan geloven.
Aangenaam verpozen bij de Laermolen
NATUUR TOERISME Met de herinrichting van de omgeving van de Laermolen en de aanleg van wandelpaden, een meanderende Mark met een vistrap en een rustplaats bij het wiel achter het molenrad heeft Hoogstraten er een unieke erfgoedsite en toeristische troef bij. Een en ander gaat hand in hand met de hernieuwde aandacht voor onze waterhuishouding en -waterkwaliteit.
De Mark
De Mark ontspringt ten oosten van Merksplas en kronkelt verder op de grens van Hoogstraten en Rijkevorsel. In Minderhout vloeit ze samen met het Merkske, haar belangrijkste zijrivier. Dan stroomt ze verder tot ze in Meersel-Dreef de grens met Nederland oversteekt. Ten westen van Breda mondt ze als de Dintel uit in de Nederlandse rivierdelta. De Mark is ongeveer 81 km lang.
De rivier stroomt door vlak en landelijk gebied en kent per 100 meter een gemiddeld hoogteverschil van 6,7 cm. Op haar
hoogste punt stroomt ze 34 meter boven de zeespiegel
Omdat de Mark en het Merkske op grenzen liggen tussen Hoogstraten en Rijkevorsel en tussen België en Nederland behielden ze op veel plaatsen hun typerend meanderend profiel.
Industrie en landbouw
In de Middeleeuwen was de Mark essentieel voor de lokale landbouw en nijverheid: de Mark bewaterde velden, werd gebruikt voor het looien van leer, wassen en brouwen. En er waren de Laermolen,
de molen van Ibrugge (bij de Bredaseweg) en de Meerselmolen die draaiden op de kracht van de Mark.
Vanaf de 16de eeuw werd de rivier steeds vaker rechtgetrokken of gekanaliseerd om wateroverlast tegen te gaan en transport te vergemakkelijken. Bij hoge waterstand bleef de Mark bevaarbaar tot bij het kasteel van Hoogstraten, wat belangrijk was voor de eerste ontginningswerken in Wortel-Kolonie in 1828. Door het kanaliseren verminderde de ecologische waarde echter sterk.
Sinds enkele jaren is er een kentering in
Op deze foto zie je duidelijk 4 van de 22 vistrappen (of -treden). Daardoor kunnen vissen tegen de stroom van het water in zwemmen.
het denken met een herwaardering van de rivier als natuur- en erfgoedelement. Op verschillende plaatsen wordt de natuurlijke meanderende vorm hersteld, zoals ook steeds meer elders in Nederland en Vlaanderen gebeurt. De Mark is bovendien belangrijk geworden in de context van klimaatadaptatie en biodiversiteit
De laatste jaren verbeterde de kwaliteit van het water, maar het is nog altijd niet zoals het hoort. De concentratie van afvalstoffen moet nog verminderen en het zuurstofgehalte moet nog omhoog.
Vistrap
Om te overleven migreren vissen tussen geschikte paai-, opgroei-, voedsel- en overwinteringsgebieden. Oude constructies, zoals stuwen en watermolens, verhinderen die verplaatsing tussen habitats. Vistrappen, zoals degene die nu aangelegd is bij de watermolen, lossen dit probleem op.
De stuw aan de Laermolen zorgt in de Mark voor een verschil in waterpeil van ongeveer 1,75 cm. Daardoor kunnen vissen niet stroomopwaarts zwemmen naar een ander gebied. Om een vistrap mogelijk te maken legde de Vlaamse Milieumaatschappij een omleiding of een bypass aan langs de stuw met het molenrad.
In die nevengeul liggen 22 kleine drempels waar de vissen over kunnen zwemmen. Het grote verschil in waterpeil wordt zo verspreid over die 22 lage drempels. Zo kunnen vissen gemakkelijker migreren in de Mark.
Soorten
Voor de aanleg van de vistrap aan de Laermolen trof men stroomafwaarts ongeveer twintig vissoorten aan. Stroomopwaarts minder dan tien. Nu krijgen alle vissoorten de kans om zich stroomopwaarts te verplaatsen.
De vistrap herstelt lokaal het stromend karakter van de Mark. Hierdoor migreren vissen weer stroomopwaarts naar waardevolle gebieden tot in Merksplas. Het is een belangrijke realisatie voor zowel de milieudoelen bij de Europese Kaderrichtlijn Water als voor soortbescherming van vissen.
Typische vissoorten in de Mark zijn karperachtigen zoals blankvoorn, riviergrondel of zeelt. Ook bermpje, baars en paling en typische riviervissen zoals winde en kopvoorn komen voor. De vistrap geeft deze en zeldzame soorten zoals de kleine en de grote modderkruiper weer kansen.
De nevengeul of bypass verbindt ook de oevers van de rivier met elkaar. Die vormen een aaneengesloten geheel, wat de natuurwaarde van de Mark verhoogt. (fh)
TOPAANBIEDINGEN
+75 jaar GARAGE GEUDENS nieuwe en 2e handswagens ERKENDE CARROSSERIE alle merken Erkend hersteller I Verhuur I eigen takeldienst
Het is zalig verpozen op het platform boven het wiel achter het waterrad.
School voor Wetenschap en Techniek in evolutie
Eeuweling VITO blikt vol vertrouwen vooruit
SCHOOL Als alles naar wens en volgens plan verlopen is, heeft VITO Hoogstraten er een schitterende feestweek op zitten. De school bestaat immers 100 jaar en dat mocht niet ongemerkt voorbijgaan. Een gezamenlijke uitstap met meer dan 1300 leerlingen, een dag vol optredens en een afsluiter met tal van sportactiviteiten kleurden de laatste week van april 2025. Maar ook het serieuze werk ontbrak niet met een groot debat over de toekomst van het technisch onderwijs voor een 300-tal genodigden uit onderwijs en de bedrijfswereld.
Feestjaar
Vito Hoogstraten viert dit jaar zijn 100-jarig bestaan. Het Spijker en het Klein Seminarie hebben intussen al bijna 200 jaar op de teller staan. Het Spijker ontstond reeds in 1832 en twee jaar later werd het Klein Seminarie opgericht, beide scholen met een internaat. Het Spijker evolueerde later naar een ASO-school en een technische school VTI, in Hoogstraten nog steeds gekend als “de Hotelschool”.
Van deze vier secundaire scholen heeft VITO de meeste leerlingen die vooral uit Hoogstraten en de aangrenzende gemeenten komen. Naar aanleiding van het 75-jarig bestaan van de school in 2000 maakten Marcel Leunen en Gerard De Backer een historisch fotoboek en blikten zij terug op de geschiedenis en de evolutie van ‘vakschool’ naar Vrij Instituut voor Technisch Onderwijs.
We zijn intussen weeral 25 jaar verder en er is alweer heel wat veranderd in het aanbod, de accommodatie en het bestuur. Tijd om met huidig directeur Alex Mensch een blik te werpen op de toekomst van het technisch onderwijs aan de Gravin Elisabethlaan.
De vakschool
Aan de oprichting van de ‘Vrije Gewestelijke Vakschool’ gaat een hele periode vooraf van een zogenaamde Tekenschool in Hoogstraten en een Vakschool in zondag- en avondonderwijs. In 1924 start VGV onder impuls van plaatselijke aannemers en de besturen van de omliggende gemeenten een volledig dagonderwijs. De leden van het Inrichtend Comité zullen aanvankelijk voornamelijk de burgemeesters uit deze gemeenten zijn.
De eerste directeur wordt Marcel Rosiers die deze functie zal waarnemen tot 1944 wanneer hij door de Duitse bezetter
wordt opgepakt en gedeporteerd naar Duitsland waar hij in 1945 in gevangenschap sterft. Hij woonde in het hoekhuis van de Vrijheid met de Karel Boomstraat dat eigendom was van de school. Hierachter werd nadien de ‘oude vakschool’ gebouwd, met klaslokalen en een turnzaal.
Afscheid
Deze ruimtes evolueerden mettertijd naar praktijklokalen voor hout en bouw. De directiewoning werd lange tijd bewoond door directeur De Vos van 1946 tot 1977 maar werd nadien verhuurd aan horecabedrijven. Verschillende uitbaters passeerden de revue met o.a. als uithangbord ‘De Vos’, ‘Torenijzer’ en ‘Kokomo City’. In het voorjaar 2017 brandde het gebouw af en diende een volledige renovatie zich op.
De directiewoning stond als bouwkundig
erfgoed geklasseerd. Heel deze site, van directiewoning op de Vrijheid tot en met de oude vakschool, werd in 2023 verkocht aan projectontwikkelaar Seald die naast ruimtes voor eigen gebruik en een KBC bankkantoor er ook co-working ruimtes in onderbrengt. Het geld van de verkoop kwam handig van pas voor de school om een gloednieuw wetenschapsgebouw te bouwen op de terreinen aan de Gravin Elisabethlaan. Hier heeft VITO zich in de loop van de jaren immers verder uitgebouwd tot dé technische school van de Noorderkempen.
Gravin Elisabethlaan
De schoolgebouwen van VITO situeren zich dus momenteel bijna volledig aan de Gravin Elisabethlaan, waar de school in die omgeving in de loop der jaren ook heel wat panden en gronden heeft weten op te kopen. De vroegere afdeling Handel, gevestigd in de Handelschool langs
Het directieteam van VITO 2025. Enkel nieuwkomer Greet Van Den Bosch die in de plaats komt van Alex Mensch ontbreekt op deze recente foto. Vlnr. Alex Mensch, Inge Van Gils, Bjorn Vlaminckx, Wim De Haes.
De plotse dood van Hans Van Loon betekende een groot verlies voor de school. Zijn afscheidsviering vond plaats in de school en in het vernieuwde hoofdgebouw werd zijn naam vereeuwigd. Hier zien we Hans nog als leraar van het eerste jaar op de sportdag van 2010 in de Mosten.
de zijde van de Karel Boomstraat werd einde jaren ’60 overgedragen aan het Klein Seminarie. De tuinbouwafdeling evolueerde tot een zelfstandige Tuinbouwschool in 1951 maar fusioneerde op 1 september 1995 terug met VITO.
Op de landbouwterreinen aan de Hemelrijksestraat , een 6-tal hectare groot, werd in 2012 een gloednieuwe serre in gebruik genomen met bijhorende klaslokalen. Met deze nieuwe site, die de naam kreeg ‘Campus Mon Rigouts’, wil de school inspelen op de nieuwe tendensen in de land-en tuinbouwsector en de leerlingen voorbereiden op de uitdagingen van duurzaamheid, kwaliteit, diversiteit en de snelle evolutie in deze sector. De oude serre aan de vroegere tuinbouwschool werd afgebroken en de vrijgekomen ruimte werd al snel ingenomen voor de bouw van nieuwe wetenschapslokalen met labo’s en werkruimtes.
Twee zware investeringen die de school voor een groot stuk kon opvangen door de meeste werken door de eigen leerlingen te laten uitvoeren. Een win-win situatie door de leerlingen praktijkervaring op te laten doen en tegelijkertijd de financies te drukken. Op enkele uitzonderingen na, zoals de bouw van de sporthal, werden bijna alle schoolgebouwen door de leerlingen mee opgebouwd.
Gelmelstraat
In de jaren ’80 kocht de vzw Vrije Gewestelijke Vakschool, die eigenaar is van de gronden en de gebouwen, ook de vroegere meisjesschool in de Gelmelstraat en jaren later ook het aanpalend leegstaand postgebouw. De meisjesschool en het vredegerecht, dat in hetzelfde gebouw
gevestigd was, werden na de nodige aanpassingen de schoolruimte voor het Deeltijds onderwijs.
Dit was oorspronkelijk een samenwerking tussen de technische scholen van Turnhout, Beerse en Hoogstraten en evolueerde naar het huidige Deeltijds Onderwijs Noorderkempen. Het oude postgebouw werd gesloopt en de school bouwde hier appartementswoningen, zowel langs de kant van de Gelmelstraat als aan de Lindendreef. Deze appartementen werden later verkocht.
Onderwijsaanbod
Net zoals de maatschappij is ook het onderwijs in de loop van deze 100 jaar fel gewijzigd. Van de oorspronkelijke vakopleidingen voor bouw, metaal- en houtbewerking evolueerde het onderwijs naar een technisch- en beroepsafdeling. In het technisch onderwijs ontstond naast de klassieke richtingen een MTS ( Middelbaar Technisch Onderwijs) met de nadruk op Mechanica, Electro-mechanica, en later een afdeling Chemie, Biotechnieken, Bouwkundig tekenen, Elektronica. In het beroepsonderwijs werden zevende jaren ingericht die ook een diploma secundair onderwijs afleverden zowel in Bouw, Land-en Tuinbouw, Hout, en Metaal met specialisaties in Carosserie-Plaatbewerking en Lassen-Constructie.
Mirho
Sinds 1 september 2022 valt ook VITO onder het bestuur van Mirho. Dat is het resultaat van jarenlang dromen, vele onderhandelingen en het uiteindelijke be -
sef dat een nauwe samenwerking tussen alle secundaire scholen van Hoogstraten een noodzaak is om hier efficiënt en toekomstgericht onderwijs aan te bieden. Het bestuur van Mirho vervangt dus de besturen van Spijker, VITO en KOBAHO waaronder het Klein Seminarie gehuisvest is. Elke school werkt voortaan niet meer met één directeur maar met een directieteam.
De vier secundaire scholen, samen met het internaat, de kinderdagverblijven en de lagere scholen van Seminarie, Spijker, Minderhout en Meerle vallen voortaan onder de bevoegdheid van Mirho met als directieteam Bea Van Bergen en Joeri Van Gils. Beiden zijn ook lid van het bestuur van Mirho, Bea is afgevaardigd bestuurder en Joeri directeur-bestuurder.
Nieuw aanbod
Alex Mensch, die in 2011 de directeursfakkel in VITO overnam van Jan Van Opstal zal hierdoor de laatste ‘klassieke’ directeur geweest zijn in deze school. Einde dit schooljaar gaat hij op pensioen. Een ideaal moment om met hem vooruit te kijken op de nieuwe ontwikkelingen in het onderwijs aan de Gravin Elisabethlaan.
“We hebben de laatste jaren ons aanbod van de oude structuur flink kunnen uitbreiden vooral door de inrichting van Industriële Wetenschappen. Wij hadden al een aantal opleidingen die voorbereiden op het hoger onderwijs zoals Elektromechanica, Elektriciteit-Elektronica, Chemie en Biotechnieken. Maar we misten toch wel een bijkomende opleiding
Het zevende jaar Bouw haalde in de loop der jaren regelmatig de pers met mooie initiatieven. Zo waren zij actief bij de renovatie van de Roma in Borgerhout, gaven praktische steun aan sociale projecten en bouwden in 2010 deze glazen kerk, een ontwerp van beeldend kunstenaar Luc Van Soom, op het Begijnhof van Hoogstraten.
Bij de jaarlijkse GRAM wedstrijd, georganiseerd vanuit het onderwijs en de bedrijfswereld, vielen de zevende jaren van VITO regelmatig in de prijzen. In 2011 won het zevende jaar Lassen-constructie de eerste prijs. ’We zijn tot de bevinding gekomen dat VITO Hoogstraten zich bij de top van het technisch onderwijs bevindt’, zei de jury-voorzitter.
waarbij de afgestudeerden hiervan allen verder zouden kunnen voor een academische bachelor of master.
Bij de modernisering van het onderwijs zijn er een aantal richtingen stopgezet maar we hebben er wel voor kunnen zorgen dat VITO een domeinschool is gebleven met twee pijlers, namelijk STEM enerzijds en Land- en Tuinbouw anderzijds. Voor alle sectoren hebben we nu drie mogelijkheden. De richting die specifiek voorbereidt op hoger onderwijs, de zogenaamde doorstromingsrichting (D), de richting specifiek gericht op de arbeidsmarkt (A) en de richting die voldoende opleiding geeft om zowel naar de arbeidsmarkt te gaan of om verder door te studeren (DA).
Die lijn hebben we voor STEM zowel bij Hout, Bouw en Metaal doorgetrokken, maar ook bij Industriële Wetenschappen. Hier hebben we richtingen specifiek gericht op het hoger onderwijs zoals de Biotechnologische en Scheikundige Wetenschappen, maar ook het DA-profiel zoals de Biotechnologische en Scheikundige Technieken.”
Keuzes
“De school heeft jarenlang met een dalend aantal leerlingen gezeten. De laatste jaren zien we terug een flinke stijging en dan vooral in de eerste graad. Dit schooljaar hebben we 57 leerlingen meer dan vorig jaar. De leerlingen moeten ook pas later een definitieve keuze maken. Vroeger was dat al na het eerste jaar. Nu bieden we een brede eerste graad aan met
extra begeleiding zodanig dat de keuze pas moet vallen na het tweede jaar. Maar toch blijft er nog altijd een kans na het derde of zelfs het vierde jaar om zich te heroriënteren wanneer blijkt dat de keuze toch niet was wat men verwacht had.
De laatste jaren zagen we ook een daling in het aantal leerlingen die voor de A-finaliteit kozen, dus rechtstreeks gericht op de arbeidsmarkt. Dat lijkt nu gestabiliseerd, maar toch verwacht ik dat de meerderheid van de leerlingen zal blijven kiezen voor de D en DA richtingen, naar schatting een 60 %. Ook in het domein Land- en Tuinbouw hebben we hetzelfde aanbod als bij STEM. Er blijft voldoende
interesse voor de sector, met zelfs een kleine toename. We zullen pas binnen twee jaar zien of dit een tendens is.”
Evolutie
“Buiten de verruiming van het studieaanbod en de organisatie van een brede eerste graad is in de loop der jaren ook de aanpak van de derde graad sterk geëvolueerd. Er zijn meer contacten met de bedrijfswereld en een betere samenwerking waardoor het studieaanbod ook realistischer geworden is. De stageperiode van drie weken blijft zoals vroeger. Voor de zevende jaren verandert er wel wat. Dit is het laatste jaar dat deze leerlingen op het einde van dat jaar een diploma secundair verkrijgen of kunnen verhogen. Vanaf volgend jaar hebben wij zevende jaren in alle sectoren en zullen de leerlingen hier de kans krijgen om nieuwe technieken eigen te maken of om meer maturiteit op te doen alvorens naar de arbeidsmarkt door te stromen. De leerlingen krijgen dan 28 uur les per week in de school en zullen één dag stage lopen op een bedrijf.
De laatste jaren hadden we telkens ongeveer 40 leerlingen in de verschillende zevende jaren. Het is nu afwachten hoe dit evolueert met het wegvallen van die verhoging van het diploma. De leerlingen zullen echt moeten komen voor bijkomende technieken en om te leren op de werkvloer.
Ook in het Deeltijds Onderwijs zijn er wijzigingen. Vroeger kwamen deze leerlingen twee dagen naar school en gingen twee dagen op een bedrijf werken. Van -
De tijd van ‘de stoere jongens van de vakschool’ ligt al enkele decennia achter ons. Vooral sinds de start van de richtingen scheikunde en biotechnieken vonden meisjes hun weg naar VITO.
af volgend jaar wordt het volledig duaal leren. Tot hiertoe hadden wij hier de opleiding in Bouw en Metaal. Daar komt nu een richting Winkelbediende bij, zeker interessant voor meisjes. En dat blijkt een succes. Momenteel hebben we een 56 leerlingen in het Deeltijds Onderwijs. De leerkrachten horen bij VITO en Mirho, de leerlingen momenteel bij Deeltijds Onderwijs Noorderkempen.”
Goede naam
“VITO heeft altijd een al een goede naam gehad dank zij de kwaliteit van de opleidingen. De school staat heel goed aangeschreven bij bedrijven en ondernemers. Leerlingen vinden meestal direct werk na de stage. Ook vanuit het hoger onderwijs vangen we goede responsen op over de kwaltiet van onze afgestudeerden.
VITO heeft in de loop der jaren ook heel wat prijzen verzameld bij allerlei wedstrijden, zowel individueel als in groep. Denken we recent maar aan de mooie resultaten van leerlingen van de houtafdeling op de Worldskills. Dit alles betekent echter wel dat we steeds mee moeten blijven evolueren. De nood aan technisch geschoolden blijft heel groot.”
Afscheid
Met het afscheid aan VITO voor de deur kijkt Alex Mensch met voldoening terug op een mooie loopbaan waarin hij 22 jaar directielid was. Op vrijdag 9 mei zal hij door alle collega’s in de bloemetjes gezet worden. Afkomstig uit Mol, begon hij als leraar Wiskunde in de technische school Rerum Novarum in Merksem. Deze school fusioneerde uiteindelijk met de technische school uit de Londenstraat in Antwerpen. Als licentiaat zal hij er 10 jaar les geven alvorens de taak van adjunctdirecteur op te nemen.
Met die ervaring kwam hij nadien naar Hoogstraten en werd adjunct-directeur in VITO. Toen directeur Jan Van Opstal in 2011 op pensioen ging, nam Alex Mensch deze directiefunctie over. “Ik voelde mij hier al snel prima in deze school. De sfeer is er zeer goed en dat straalt af op de contacten tussen leerlingen en leerkrachten. Je voelt ook het respect van de leerlingen.”
Ondernemers blijken erg te spreken over de kwaliteitsvolle opleidingen die de school biedt. “Het is zelfs zo dat de meeste leerlingen na hun stageperiode in het laatste jaar haast met een contract terug komen. Dus ik kijk met heel veel plezier terug op al die jaren waarin we
ook heel wat hebben kunnen verwezenlijken. Ik denk dan aan het nieuwe serrecomplex voor de tuinbouwafdeling, de bouw van het wetenschapsgebouw, de vernieuwing van de A-blok en tal van andere werken. Zeker de laatste jaren is er hard gewerkt binnen de school. We hebben de oude vakschool moeten verhuizen en daarvoor extra praktijklokalen vrij maken binnen de school.”
Bezorgdheden
“Corona is ook voor onze school een moeilijke periode geweest. Wij hebben hierdoor spijtig genoeg niet de opleiding kunnen geven zoals het hoorde. Voor theorie hebben we afstandsonderwijs ingevoerd en dat werkte goed. Maar voor de praktijk waren er wel heel wat nadelen. Gelukkig hebben we nadien heel wat terug kunnen oppakken en is de terugval miniem geweest. Een positief punt aan deze periode is dan wel de digi-sprong geweest. Op korte tijd hebben zowel leerlingen als leerkrachten een grote stap vooruit in de digitalisering genomen.
Een ander zorgenkind was de tijdelijke terugval in het aantal leerlingen in de bouwafdeling, een richting die traditioneel heel sterk staat in de school. Maar die trend was wel in gans Vlaanderen waar te nemen. Misschien had het veel te maken met de maatschappelijke beeldvorming dat jongeren minder kozen voor deze richting. Nu gaat het terug beter en lijkt het gestabiliseerd.
De laatste jaren heeft de onderwijssector ook te kampen met een tekort aan leerkrachten. In VITO hebben we bij het
begin van het schooljaar heel wat open vacatures gehad, maar die zijn gelukkig allemaal ingevuld. Moeilijker wordt het wanneer in de loop van het schooljaar leerkrachten uitvallen. Gelukkig kunnen we regelmatig beroep doen op zij-instromers met veel ervaring zowel voor technische vakken als voor algemene vakken.”
Sterk team
“Ik kijk ook terug op een sterk team van personeel, leerkrachten en mede-directieleden. Het directieteam in VITO bestaat eigenlijk uit 4 directeurs. Dit jaar zijn er dat 4,5 vermits ik nu als overgang halftijds werk. Wij hebben alles moeten herbekijken door het plotse overlijden van Hans Van Loon, een heel groot verlies voor de school. Hans was immers een geweldige kracht die de school van binnen en buiten kende. Hij is er immers leerling geweest, leraar, graadcoördinator, technisch adviseur, tot directielid. Wim De Haes heeft nu deze taak op zich genomen. In mijn plaats is Greet Van Den Bosch uit Herentals gekomen sinds begin van dit schooljaar. Ik wens hen allen veel succes. Het gedeeld leiderschap onder de vleugels van Mirho is zeker een positieve evolutie.”
Op zondag 11 mei 2025 organiseert Mirho opendeurdagen in de vier secundaire scholen van Hoogstraten. Dus ook in VITO, de school voor wetenschap en techniek, staan de deuren wijd open. Wie zich vooraf nog eens wil informeren over de verschillende opleidingen in de school surft best naar www.vitohoogstraten.be en www.mirho.be (jh)
Land- en Tuinbouw blijft een belangrijke troef. Ondanks de moeilijkheden en onzekerheden in de agrarische sector blijft de interesse levendig en is er zelfs een kleine toename in het aantal leerlingen. Hier een archieffoto uit 2012.
Klaar voor kerkelijk en cultureel gebruik
De Begijnhofkerk werd opgetrokken in een sobere barokstijl in de tweede helft van de 17de eeuw en gewijd in 1681. Ze was geïnspireerd op de begijnhofkerk van Lier. Ze bevindt zich op de plaats waar een oudere kleine kerk stond. Daarvan is enkel het 14de -eeuws Mariabeeld bewaard, dat nu boven de inkomdeur van de kerk staat, evenals een klok die inmiddels eigendom is van het Jubelparkmuseum in Brussel,.
Restauratie van het dak
Eind jaren ’90 werd de kerk samen met
alle woningen van het begijnhof gerestaureerd. Maar door een hiaat in het lastenboek werd de restauratie van het dak goedkoop maar ondermaats uitgevoerd. In 2013 werd Elfi Hermans van Architecten Beeck & Hermans door de stad aangesteld voor de restauratie-van het exterieur, de calvarie aan de achterzijde van de kerk en het dak in het bijzonder. De toestand van het dak was zorgwekkend, vooral de zijbeuken en de vieringtoren waren in zeer slechte staat. Door lekken tekende het vocht zich af in het interieur, met afbladderende verf- en pleisterlagen als gevolg.
ERFGOED In aanwezigheid van bisschop Johan Bonny en met een optreden van Scola Gregoriana, het Piuskoor en sopraan Fleur Strijbos, werd op vrijdag 11 april de prachtig gerestaureerde begijnhofkerk, even stijlvol als het gezang, in gebruik genomen. De kerk is klaar voor kerkelijke en uitgerust voor culturele activiteiten.
Maar door een gewijzigde wetgeving zou het tot 2017 duren voor het stadsbestuur, verantwoordelijk voor de buitenrestauratie, aanspraak kon maken op premies van de Vlaamse Overheid.
De uitvoering van de werken kon pas in 2020 starten. De klokkenstoel, de vieringtoren en de daken werden grondig gerestaureerd. Het dakgebinte van zijbeuk noord en de houten klokkenstoel moesten volledig vernieuwd worden. De bakgoten werden vervangen door hanggoten om het water van de gevels weg te houden. De dakbedekking werd vervangen in natuurleien en de vieringtoren kreeg zijn historische kleurstelling in wit en grijs terug.
De buitenwerken hebben in totaal 762.000 euro excl. btw gekost en werden voor 80% betoelaagd
Interieurrestauratie
Na de restauratie van de buitenzijde, voor rekening van het stadsbestuur, kon de kerkfabriek, werk maken van de restauratie van het interieur. Dat was als gevolg van de dakwerken in nog slechtere staat dan voordien. Netten moesten beletten dat vallende bepleistering bezoekers zou kwetsen.
De opdracht omvatte de volledige restauratie van het interieur, met inbegrip van de onroerende en roerende voorwerpen en de vernieuwing van de elektrische installatie, de verlichting, de branddetectie en de geluidsinstallatie.
De restauratie-opties waren al vastgelegd in het beheersplan dat al in 2017 werd goedgekeurd. Daarin werd een herwaardering van het 17de-eeuwse
De restauratie van het interieur werd bijzonder gaaf, met veel oog voor elk detail uitgevoerd. Waar nodig werd bladgoud aangebracht.
concept vooropgesteld, omdat de architectuur en het nog aanwezige meubilair uit die periode is.
Dronkenmansslot
In de bij-sacristie is in de deur, die toegang geeft tot de trap naar de dakconstructie, een zogenaamd dronkenmansslot geplaatst.
Een trechtervormige geleiding op de sleutelplaat zorgt ervoor dat de sleutel als vanzelf tot voor het sleutelgat terecht komt. Handig in de vroeger vaak schaars verlichte lokalen... en bij dronkenschap. Vandaar dan ook de naam.
Hoe de kerk in de barokfase afgewerkt was, weet men uiteraard niet met zekerheid. Een kalkwitte afwerking was in die periode gebruikelijk en het ‘witten’ van de kerk vindt men regelmatig in archieven terug, vaak in combinatie met schaduwschilderingen rond altaren of beelden en lokaal marmerschilderingen. In 1898 werd het geheel volgens de toen gangbare mode aangepast. De bepleistering van de natuursteen van de kolommen en de gewelfribben werd verwijderd en de voegen tussen de stenen werden rood ingekleurd. De muren werden afgewerkt met een geschilderde natuursteenimitatie. Het koor kreeg een meer uitbundige afwerking.
17de eeuwse uitstraling
Na een beperkt kleuronderzoek werd beslist om alle natuursteen te bepleisteren en het geheel met een witte kalkverf af te werken, zodat de kerk een uniform 17de-eeuwse uitstraling kreeg en de waardevolle barokke kunstvoorwerpen, zoals de preekstoel en andere goed tot hun recht komen. De metalen sterren die de vroegere stellinggaten afdekken werden opnieuw verguld in goud.
De zijaltaren waren reeds hersteld in een vorige fase. Nu werd ook het hout van het hoofdaltaar hersteld, ontdaan van vernislagen en werd de marmerimitatie geretoucheerd.
In de zijbeuken werden twee 18de-eeuwse beelden gerestaureerd. Maar ook alle overige beelden in de zijbeuken, die getuigen van de 19de-eeuwse devotie,
Bij de buitenrestauratie moest het gebinte van de zijbeuk oost volledig vernieuwd worden.
werden gerestaureerd, samen met de gepolychromeerde kruisweg.
De kerkfabriek was ambitieus en streefde naar een volledige en grondige restauratie. Tijdens de werken werd er bijgestuurd, telkens na weloverwogen beslissingen, om de juiste historisch onderbouwde keuzes te maken, ook al had dit een budgettaire impact.
Vooruitkijken.
Verder werd de volledige elektrische installatie vernieuwd: met verlichting die zich aan verschillende stemmingen aanpast. Samen met het plaatsen van een vernieuwde geluidsinstallatie was het een hele uitdaging om de nodige bekabeling zo discreet mogelijk weg te werken.
Voor een aantal mensen is het even schrikken omdat de typische kerkstoelen weggenomen werden. Met de traditie van (laag) zitten, de stoel draaien en knielend bidden verdwijnt volgens hen een belangrijke erfgoedwaarde. Maar in overleg met monumentenzorg werd beslist om vooruit te kijken. De culturele nevenfunctie zal steeds belangrijker worden en vraagt naar comfortabel zitten. Uiteindelijk zal de interieurrestauratie 760.000 euro kosten excl. btw, waar de Vlaamse Overheid voor 350.000 euro zal tussenkomen.
Wanneer de Sint-Katharinakerk eerlang gesloten wordt voor de restauratie van het interieur, zullen alle parochiediensten plaats hebben in de begijnhofkerk. (fh)
‘Proper geknipt’ wint de Cultuurprijs 2024
Tinello, Groenten & Bloemen en Lydia Bottenburg op het podium
CULTUUR Bij de uitreiking van de cultuurprijzen in 2018 aan het begin van vorige legislatuur, ging alle aandacht naar de bouw van een cultuurhuis. Nu zes jaar en een nieuw bestuur later werd er evenwel met geen woord meer over gerept. De aandacht ging onverdeeld naar de rijkdom en het succes van voorstellingen en initiatieven van verenigingen en vrijwilligers. De live opname van de podcast ‘Proper geknipt’ met De Spilzakken als gast, is zo’n initiatief. Zij wonnen de cultuurprijs
De cultuurraad ontving zelden zoveel kandidaturen. Het was hun taak om daaruit drie laureaten aan te duiden, één in elk van de drie categorieën: ‘Het evenement van het jaar’, ‘Een vernieuwend initiatief’ en ‘De culturele verdienste’. Eén van hen mag zich uiteindelijk de winnaar van de cultuurprijs noemen. Daarnaast kon iedereen online en ter plaatse stemmen voor ‘De Gouden Cactus’, een wisseltrofee verbonden aan de publieksprijs.
Evenement van het jaar
Liefst zeven genomineerden dongen mee in deze categorie.
Luc Meyvis was initiatiefnemer van ‘t Groot Verzet , de muzikale apotheose naar aanleiding van de 25ste editie van Groenten & Bloemen. De covergroep ’t Verzet werd voor de gelegenheid uitgebreid met een tiental topmuzikanten zoals Sam Vloemans, Florejan Verschueren en Jean-Bosco Safari.
Theater Pasgeverfd bracht in de kerk van Minderhout een eerbetoon aan de in 1874 overleden Gentenaar Eduard Jacquemyns. Een grootgrondbezitter en politicus die in Heerle een grootschalig landontginningsproject en een steenfabriek opstartte, met oog voor de noden
van de arbeiders.
‘Proper geknipt’ bracht al een reeks podcasts online. Speciaal was dat ’De Spilzakken’ gestrikt werden voor een live opname in Le Cirq. De opbrengst van 1.500 euro schonk men aan de vzw ‘K.R. Integratieve Oncologie’, een vzw die opgericht werd ter nagedachtenis de Hoogstraatse dermatologe Kristine Rommens. Dit project wil de levenskwaliteit en het genezingsproces van kankerpatiënten te verbeteren.
Het Piuskoor bracht in april het ambitieuze koorwerk ‘Jubilate deo’ in samen -
Onderaan: Gert Thielemans, Gert Rombouts en Maarten Leemans, met ‘Proper Geknipt’ winnaar van de cultuurprijs. Verder v.l.n.r: burgemeester Tinne Rombouts, de schepenen Arnold Wittenberg en Ann Fockaert. Jacqueline Van Den Heuvel en Guy Rigouts van Groenten & Bloemen. Lydia Bottenburg. Mark Accou en Mieke Vervloet van Toneelgezelschap Tinello, schepen Mariëlle Schalk en Ludo Knaepkens voorzitter van de cultuurraad.
werking met het gemengd koor Lejra uit Merksem. Het koor kon rekenen op de vocale bijdrage van sopraan Fleur Strijbos.
Het toneelgezelschap Tinello bracht in maart de theaterproductie Workwork, geschreven en geregisseerd door Michiel Van Opstal. Het stuk werd geselecteerd voor deelname aan het Landjuweelfestival in Gent, wat getuigt van de kwaliteit van de voorstelling.
In november bracht Lydia Bottenburg haar boek ‘Aan het einde van de regenboog’ uit. Ze beschrijft daarin haar ervaringen en emoties na het tragische verlies van haar zoon Mathias. Het boek waarschuwt voor de gevaren van de gemakkelijk online te verkrijgen benzodiazepines als drug.
25 jaar Groenten & Bloemen was de zevende genomineerde in deze categorie. Een dertigtal florale ontwerpen van dit jubileum benadrukten opnieuw de sterke gemeenschapswerking en de blijvende aantrekkingskracht van de organisatie.
Laureaat in de categorie ‘Evenement van het jaar’ werd Toneelgezelschap Tinello met de voorstelling ’Workwork’. Zij mochten, naast de succesvolle optredens in Hoogstraten, in de Arteveldestad pronken met het beeldje als winnaar van Het Landjuweel
Vernieuwend initiatief
De jury kreeg vier kandidaturen om te beoordelen.
Dreef Leeft is een initiatief van mensen met een hart voor Dreef. Ze sloegen de handen in elkaar om dorpsactiviteiten te organiseren en de gemeenschap in Meersel-Dreef, ons meest noordelijk gelegen deeldorp, te versterken.
Ook in deze categorie werd ‘Proper Geknipt’ genomineerd. Nu vooral omwille van het live-aspect, dan betreft het niet enkel het optreden van De Spilzakken maar ook het vastleggen van het ontstaan en anekdotes van de groep.
Icarus , een groep van enkele amateurfotografen zorgde tijdens Groeten & Bloemen voor een 3D fototentoonstelling in de kerk. In een ronde houten constructie kreeg de toeschouwer een uniek 360 graden panoramisch beeld vanop de Sint-Katharinakerk te zien.
Fanfare Sint-Catharina bracht in april hun programma ‘Au Cirq’. Ze werkten daarvoor samen met circusschool Locorotondo die tijdens het concert acts verzorgden.
Laureaat werd de live podcastopname van ‘Proper Geknipt. Bovendien werd dit initiatief van de creatieve geesten Gert Rombouts, Gert Thielemans en Maarten Leemans ook uitgeroepen als winnaar van de Cultuurprijs 2024. Naast een oorkonde, die wellicht een plaats krijgt in het kapsalon van Gert Rombouts, mochten ze ook een cheque van 250 euro in ontvangst nemen. We nemen aan dat de erkenning voor hen groter zal zijn dan het geldgewin.
Culturele verdienste
Luc Meyvis werd genomineerd als de man die zijn volk op alle mogelijke manieren van muziek leerde genieten. Hij was ook de drijvende kracht achter het optreden van ’t Groot Verzet, een gelegenheidscoverband waarin Luc meer dan een lap op het drumstel geeft
Flor Verschueren werd de tweede genomineerde. Hij is een muzikale duizendpoot met te veel verdiensten om die hier allemaal op te noemen. Op dit moment organiseert hij elke derde zaterdag, van oktober tot mei, een optreden in de kapel van Minderhout.
Groenten & Bloemen brengt al 25 jaar bijna 30.000 bezoekers naar Hoogstraten. Ook deze editie maakte van de Vrijheid een openluchtkunstgalerij met indrukwekkende florale creaties van ontwerpers uit diverse landen.
Het muziekensemble De Markgalmers uit Minderhout bestaat uit gepassioneerde muzikanten die samen een breed repertoire brengen. Hun optredens variëren van klassiekers tot recente hits met als doel het publiek te vermaken en een unieke sfeer te creëren.
Laureaat werd Hoogstraten in Bloemen & Groenten. De organisatie van het VVV stond al vaker op het podium bij de uitreiking van de cultuurprijzen, deze 25ste editie mocht ook nu niet ontbreken.
Gouden Cactus
Voor de publieksprijs heeft de cultuurraad de wisseltrofee ‘De Gouden Cactus’ in het leven geroepen.
Alle cultuurliefhebbers konden online stemmen op één van de twaalf genomineerde initiatieven. Uit de drie projecten, die online het meeste stemmen achter hun naam kregen, konden de aanwezigen de avond zelf een stem uitbrengen op VVV Hoogstraten, De Markgalmers of het boek ‘Aan het einde van de regenboog’ van Lydia Bottenberg.
De aanwezigen in Jeugdhuis ’t Slot in Wortel kozen voor het aangrijpende boek ‘Aan het einde van de regenboog’ en zo mocht Lydia Bottenburg de publieksprijs in ontvangst nemen. (fh)
Lydia Bottenburg mocht met haar boek ‘Aan het einde van de regenboog’ de publiekprijs in ontvangst nemen.
De Voorzittershamer
William Colyn timmert met Hockeyclub Noorderkempen aan de weg
Een passie voor sport en geneeskunde…
Keerpunt
William Colyn groeide op in Weelde en had van jongs af aan een grote liefde voor paarden. “Op vijfjarige leeftijd begon ik met paardrijden bij de ponyclub, een passie die ik deelde met mijn vader,” begint hij zijn verhaal. “Op mijn veertiende sloot ik me aan bij ruiterclub Sint-Pieter in Turnhout, waar ik onvergetelijke momenten beleefde.”
Tijdens zijn middelbare schooltijd op het Sint-Jozefcollege in Turnhout breidde William zijn sportieve horizon uit. Voetbal werd een andere grote passie, tot zijn 31ste zou hij spelen bij KSK Weelde.
Op professioneel vlak koos hij voor geneeskunde. “Geïnspireerd door mijn vader, die huisarts was, koos ik voor een studie geneeskunde in Leuven. Dit voel -
VERENIGING SPORT William Colyn is sinds enkele jaren voorzitter van Hockeyclub Noorderkempen (HCNK). Hoe sportief hij ook van jongs af aan was, zelf speelde hij nooit hockey. Hij geraakte bij de club betrokken doordat een van zijn dochters er begon te spelen. Maar zijn ideeën en visie leverden hem al snel de voorzittershamer op. Ook professioneel getuigt zijn parcours van een soortgelijke toewijding. Zijn baanbrekend werk in de orthopedie voerde naar nieuwe inzichten en technieken, en leverde hem ook een doctoraatstitel op. Met eenzelfde doorzetting ijvert hij nu volop voor een bloeiende clubwerking en een volwaardig hockeyveld op Stede Akkers.
de als een keerpunt in mijn leven. Om mij volledig toe te leggen op mijn studies stopte ik met paardrijden, de medische wereld bracht me heel wat nieuwe uitdagingen en kansen.”
Tijdens zijn studie ontmoette hij ook zijn toekomstige vrouw, Hanne Opdekamp. Pas na hun afstuderen in 2010 werden ze een koppel. Drie jaar later trouwden ze en inmiddels zijn ze de trotse ouders van twee dochters Louise en Marie.
Baanbrekend
William met zijn trotse familie bij het behalen van de doctoraatstitel in 2023 aan de universiteit van Hasselt.
Als arts legde hij zich toe op kniechirurgie. “Tijdens mijn studie had ik een goede band met Johan Bellemans, toen diensthoofd van het departement Orthopedie en Traumatologie aan de KU Leuven en een autoriteit in zijn vakgebied. Onder zijn invloed wilde ik me verder specialiseren in orthopedie. en het werd een boeiende en leerrijke ervaring.”
In 2016 begon hij te werken als staflid van de afdeling Orthopedie in het AZ Turnhout. Onder begeleiding van Johan Belle -
De eerste groepsfoto na het ontstaan van de hockeyclub
William Colyn, voorzitter van HockeyClub NoorderKempen
mans begon hij in 2019 aan baanbrekend onderzoek naar de stand van de knie. “Bij onderzoek onder 250 vrijwilligers ontdekte ik dat zo’n 30% van de mensen O-benen heeft. De medische wereld ging er tot nu toe van uit dat iedereen rechte knieën heeft, waardoor deze relatief grote groep een verhoogd risico zou lopen op blijvende klachten na het plaatsen van een knieprothese.”
Dit nieuw verworven inzicht bleef niet zonder resultaat. “Dankzij robotchirurgie kan ik knieprotheses met veel meer precisie plaatsen, aangepast aan de natuurlijke stand van de knie. Hiervoor gebruik ik geavanceerde algoritmes die de oorspronkelijke stand van de knie berekenen.” In januari 2023 ontving William hiervoor een doctoraat, zijn bevindingen vonden alom toepassing in de kniechirurgie. Momenteel is hij als wetenschapper verbonden aan de Universiteit van Hasselt.
Hockey
In 2015 organiseerde de sportdienst tien initiatielessen op het toen nieuwe kunstgrasveld naast het Spijker. Maar liefst 74 kinderen kwamen opdagen om kennis te maken met hockey. Door deze onverhoopt hoge opkomst besloot een groep enthousiaste ouders een officiële club op te richten. In september 2016 zag Hockey Club Noorderkempen het levenslicht, met Ruth Verachtert als eerste voorzitster.
De club groeide snel en telde na enkele weken al 123 leden, mede dankzij het inspirerende succes van de Belgische nati -
onale ploeg. In 2017 startte de club met competitie, tegen 2022 telde ze al 250 leden en had 14 teams in competitie. Het vijfjarig jubileum werd uitbundig gevierd met Hans Bienert als ad-interim voorzitter. Zo organiseerden ze een optocht, drie hockeytoernooien, animatie en een kinderdisco.
“Zelf geraakte ik drie jaar geleden bij de club betrokken, kort nadat mijn dochter begon met hockey. Als ouder ben ik ervan overtuigd dat een teamsport een belangrijke bijdrage levert aan de ontwikkeling van een kind en een buitensport gaf mij vroeger ook veel energie.”
Zorgen
Maar hoe succesvol de clubwerking ook is, er zijn al enige tijd zorgen om het veld. “Sinds de oprichting van de club wordt er gespeeld op een omniveld, wat verre van ideaal is omdat de bal daardoor wordt vertraagd. Ook de huidige staat van het veld is niet optimaal.”
Daarom ijverde het bestuur van meet af aan voor een betere ondergrond, maar kreeg hierover keer op keer negatief nieuws. “In oktober 2022 vond het bestuur dat het tijd was voor verandering en organiseerde een ledenvergadering om een nieuw bestuur te kiezen. Omdat ik wilde dat mijn dochter onder de kerktoren van Hoogstraten kon blijven hockeyen, nam ik ook deel aan deze vergadering. Daar bleek dat er voor elke bestuursfunctie een kandidaat was behalve voor de rol van voorzitter.”
Ondanks zijn drukke agenda voelde Wil -
liam zich geroepen om daar het woord te nemen. “Ik vond het schrijnend dat een stad als Hoogstraten er niet in slaagde een degelijke sportaccommodatie te bieden aan haar jeugd en verwees ook naar de teloorgang van de tennisclub. Ik stelde voor om een gezamenlijk project te starten, waarbij zowel hockey als tennis - twee olympische sporten - samen een plek zouden krijgen op het braakliggende terrein naast de voetbalkantine, waar de vergadering toevallig plaatsvond. Dat zou de perfecte locatie kunnen zijn voor een modern sportcomplex voor deze mondiale sporten, dat bovendien al ingekleurd was als sportzone.”
Blackspot
Zijn idee kreeg een staande ovatie van de aanwezigen. Niet verwonderlijk misschien dat hij korte tijd later door Philip Verhoeven werd benaderd met de vraag om voorzitter te worden. En zo kwam de voorzittershamer in februari 2023 in zijn handen. “Dat was geen evidente stap, want het bestuur was grotendeels vernieuwd en ik zelf moest zowel het bestuur als de sportieve commissie nog leren kennen.
Ik wilde ook respect tonen voor de verwezenlijkingen van het vroegere bestuur, dat tot dan toe immers prachtig werk had geleverd. Mijn doel was om voort te bouwen op deze solide basis en de club verder te laten groeien. Ik droom ervan om hockey in Hoogstraten stevig op de kaart te zetten. We bevinden ons in een ‘blackspot’ in de Noorderkempen, een gebied met weinig hockeyclubs. Dat biedt enorme groeikansen. Een sterke
Met de ex-kapitein van de nationale ploeg Thomas Briel
Thomas Briel in actie tijdens een clinic op de ‘aardbeien cup’
DE VOORZITTER
jeugdwerking is daarbij cruciaal. Jongeren moeten hier de kans krijgen om hun droom waar te maken - zelf ooit een Red Panther of Red Lion worden.
Mijn tweede ambitie is de realisatie van een nieuw, aangepast speelveld voor de club zodat hier in de toekomst hockey op hoog niveau kan worden gespeeld. Momenteel is het minder goede veld zelfs een reden waarom onze technisch vaardigste spelers vertrekken naar andere clubs. Deze spelers moeten we in de toekomst opnieuw aantrekken.”
Haalbaarheid
In maart 2023 werd een subsidiedossier ingediend voor een nieuwe toplaag, dat zou 35% van het budget dekken. Er volgde overleg met het gemeentebestuur en de scholengemeenschap Mirho, waarbij financiële haalbaarheid een sleutelfactor was. “We wilden ecologisch verantwoord overstappen naar een semi-waterveld. Dit biedt een professionelere speelervaring. Net voor de gemeenteraadsverkiezingen kregen we hiervoor groen licht, maar uiteindelijk ging het project toch niet door.”
Toch blijft de club streven naar een nieuw sportpark in Stede Akkers, waar al plannen klaar liggen voor een sporthal. “Dit project zou niet alleen onze club ten goede komen, maar ook tennissers en padelspelers. Ik hoop dat we dan binnen twee à drie jaar kunnen verhuizen.”
De huidige site wordt momenteel gebruikt door ’t Spagaatje, de atletiekclub, de volleybal, de voetbalvereniging, de zwemclub en het Klein Seminarie. “Mits een goede organisatie en samenwerking zouden de hockey-, tennis- en padelclub daar ook zeker in kunnen geïntegreerd worden.”
Topspeler
Hockey Club Noorderkempen wil meer zijn dan een sportclub. “We willen een plek zijn waar iedereen zich welkom voelt, ongeacht achtergrond, leeftijd of niveau. Inclusiviteit en beleving staan hierbij centraal. Daarom spelen bij onze club teams voor jongeren vanaf 5 jaar (de Funkies) tot senioren in competitieverband bij zowel de Vlaamse Hockey Liga als de Koninklijke Belgische Hockeybond.”
De club organiseert thema-avonden en indoor hockeyclinics in samenwerking met Thomas Briel, voormalig aanvoerder van de nationale ploeg. “Het is leerzaam Een tweede team U14 meisjes
(coach Filip)
De U7 met trainer Sam
De U14 meisjes (coach Filip)
en een geweldige kans voor onze leden om van een topspeler een workshop te krijgen en hem bovendien zelf in actie te zien. Thomas heeft als international enorm veel kennis opgedaan en wil die delen met andere clubs via een platform waarop hij veel tactiek- en techniekvideo’s samenbracht. Dit is een geweldig project dat wij aan onze trainers aanbieden om hen te ondersteunen. Zij gebruiken dit als instructiemateriaal tijdens hun trainingen, waar ze dit zelf kunnen nabootsen en bespreken.”
Spelstijl
Het bestuur vergadert één keer per maand, afwisselend in het clublokaal en bij William thuis. Naast het bestuur is er een technische commissie, die de algemene visie bepaalt over hoe de teams technisch en tactisch ongeacht de leeftijd moeten spelen. Dit zorgt ervoor dat de jeugd gemakkelijker kan doorstromen, omdat er overal dezelfde spelstijl gehanteerd wordt.
“Het is belangrijk dat elke trainer dezelfde methodiek volgt, bijvoorbeeld door dezelfde oefeningen en locaties te gebruiken. Momenteel hebben we voldoende trainers, maar standaard staat op onze website een oproep voor gemotiveerde vrijwilligers en trainers. We willen toekomstgericht immers een bre -
de basis leggen en dat begint bij sterke functies en een stabiel kader binnen de club. Al onze trainers zijn gediplomeerd, van initiator tot nationaal niveau trainer B. We motiveren hen om minstens de basis onder de knie te hebben, wat ook wordt ondersteund door de Vlaamse Hockey Liga.
Daarnaast bieden we onze leden de mogelijkheid om in de winter indoor te blijven trainen. Dit kost ongeveer 60 euro voor het volledige winterseizoen. Indoor trainen heeft als voordeel dat het spel op een gladde vloer gespeeld wordt, waardoor de bal veel sneller rolt. Bij de jeugd zien we dat hun technische niveau hierdoor flink verbetert.”
Financies
De club haalt inkomsten uit drie pijlers: lidgelden, sponsoring en baropbrengsten. “Onze leden betalen jaarlijks lidgeld, maar we proberen dit zo laag mogelijk te houden. Het bedrag is slechts één derde van wat sommige Antwerpse clubs vragen, ook al spelen deze op nationaal niveau. We willen niet de indruk wekken dat hockey een elitesport is, maar dit juist toegankelijk en bereikbaar maken voor iedereen. Daartoe bieden we de mogelijkheid tot gespreide betalingen.
Onze sponsorcomissie, met Thomas Van
W O O R D V A N D E M A A N D (46)
Nog een jaar wachten
1. Met dit middel blijft Sint-Joris winnen
2. Stroomopwaarts moet je er tweeëntwintig doen
3. Zij kregen een onverwacht bezoek van ’den Bart’
4. Als je van Minderhout bent, ben je het...
5. Is verloren in de Noorderkempen
6. Specialisatie van Jacob Van Reesbroeck
7. Ze trekken de winkels er naartoe
8. Sport ontstaan op het kunstgrasveld naast het Spijker
9. Stad in Spanje die hier tot aan de hemel reikt
10. Achternaam van de Dreefse grottenbouwer
11. Stekelig onderdeel van deze wisseltrofee
12. Komt er niet in op de braderij in Hoogstraten
13. Mag ’onze Thibault’ vanaf nu voor zijn naam zetten (jc)
IJ’ is één vakje.
Mail het woord uiterlijk dinsdag 13 mei door naar woord@demaand.be en maak kans op een cadeaubon van Hoogstraten voor de waarde van 20 euro. Of stuur naar: DE HOOGSTRAATSE MAAND, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten. Vergeet niet uw naam en adres te vermelden.
Coillie als verantwoordelijke, verdient alle lof voor haar inzet. Zij onderhouden goede contacten met onze huidige sponsors en zoeken actief naar nieuwe. Daarom hebben wij heel wat trouwe sponsors, die wij niet genoeg kunnen bedanken voor hun steun. Zij verdienen het ook om van ons iets terug te krijgen. We zetten hen in de schijnwerpers tijdens onze evenementen en vermelden hun namen in onze communicatie. Daarnaast werken we samen met Studio 27, die onze website ontwierp en beheert en die ons ondersteunt bij de marketing.
Onze bar proberen we te optimaliseren door regelmatig activiteiten te organiseren, zoals een vrijdagavondprogramma. Verder hebben we twee seizoensmomenten en een aantal vaste thema-evenementen. Hiermee creëren we niet alleen sfeer en gezelligheid, maar ook een goede vibe binnen de club.”
Colyn noemt zich dan ook een tevreden voorzitter. “Het enthousiasme rond onze club zit goed. Ik ben enorm blij met de gedreven mensen om me heen waar ik steeds een beroep op kan doen. Iedereen voert zijn taken met passie uit, waardoor ik nauwelijks hoef bij te sturen. Dat maakt het een plezier om voorzitter van deze club te zijn!” (jl)
Oplossing april
De cadeaubon van € 20 gaat naar: Vermeiren Eddy, Borselhoeve 10, Minderhout
Marc Van Gestel zet een punt achter de Aardbeiencross
“Ze hebben me heel zeer gedaan de laatste jaren…”
WIELERCLUB Een tijdperk is voorbij voor voorzitter Marc Van Gestel en zijn toegewijde bestuursleden van ‘De Hoogstraatse Spurters’. Na maar liefst 37 jaar zetten zij een definitieve punt achter de organisatie van de prestigieuze Superprestigewedstrijd in Merksplas. Het afscheid werd ingeluid met een hartelijk samenzijn voor alle medewerkers, een feestelijke avond die echter een bitterzoete nasmaak kreeg toen het nieuws van hun beslissing bekend werd. De emoties liepen hoog op, want 37 jaar van gezamenlijke inspanningen laat diepe sporen na. Maar verder doen leek geen optie meer. “Ze hebben me heel zeer gedaan, de laatste jaren,” zo klinkt het bij Marc. Maar wat later verhaalt hij met glinsterende ogen over de vele hoogtepunten, de unieke momenten die ze beleefden, de obstakels die ze overwonnen. De ingrijpende veranderingen in de cyclocrosswereld voerden naar de weloverwogen keuze om een nieuwe koers te varen, met de focus op andere aansprekende eendagswedstrijden.
Kleine speler
Marc Van Gestel: “Wij zijn een kleine organisator die werkt met vrijwilligers. Zo kunnen we niet meer concurreren met de grote spelers zoals Golazo en Flanders Classic. Golazo is een grote speler die jaarlijks 1000 wedstrijden organiseert bij atletiek, wielrennen, veldrijden, hockey e.a. Flanders Classics is tot stand gekomen op initiatief van Wouter Vandenhaute, gedelegeerd bestuurder van
het Belgisch tv-productiehuis Woestijnvis. Voormalig profbasketter Tomas Van Den Spiegel is algemeen directeur van het bedrijf en sinds 2018 is de organisatie van de Superprestige veldrijden ook ondergebracht bij deze organisatie. Flanders Classics organiseert voor de UCI de Wereldbeker veldrijden.
Met al hun wetten en reglementen maken ze het ons moeilijk. We vroegen om het EK te mogen organiseren en kregen
als antwoord dat dit wel kon, maar dat het wel nog jaren zou duren. Totdat het EK even later naar Middelkerke ging waar Golazo organiseert…”
Tegenslagen
Pech bleef de organisatoren niet gespaard, integendeel zelfs. “Sinds we verhuisd zijn naar Merksplas hebben we al heel veel tegenslagen moeten verwerken. Het eerste jaar was er de storm Ciara. Het jaar erna was er de corona epidemie. Wat later mochten we inrichten, maar met heel veel corona beperkingen. We zijn altijd voorstander geweest om te organiseren op een zondag, maar kregen enkel een zaterdag op het einde van het jaar.
Omdat Wout Van Aert en Mathieu Van der Poel zich meer en meer op de weg begonnen te focussen, kwamen ze niet naar Merksplas. We betaalden dan heel wat centen om toch Pidcock aan te trekken, maar met de echte kleppers erbij zouden er veel meer toeschouwers zijn geweest. In 2024 was het dan eindelijk een wedstrijddag met goed weer, maar het was opnieuw een zaterdag.” En dat scheelt blijkbaar een flinke slok op de borrel…
Spaarpotje
“We hebben weinig perspectief. Ik heb slapeloze nachten van de regels en afspraken die ze ons opleggen en van de moeilijkheden die deze veroorzaken zoals bijvoorbeeld onze afspraken met onze eigen sponsoren.
Marc met zijn echtgenote, Bertje Vermeire en Roland Liboton
We hebben bij De Hoogstraatse Spurters een heel jong bestuur. Onze helpers daarentegen zijn allemaal 70ers. Het budget van onze 1ste organisatie in 1987 was 87.000 BEF. Het budget van onze laatste organisatie is 300.000 euro. Gelukkig heb ik er al die jaren op aangedrongen om een spaarpotje aan te leggen, want we hebben nu al verschillende jaren zonder winst. Moeten we ons spaarpotje weggeven aan de Bond?
Ik denk dat we ons beter kunnen focussen op het inrichten van wedstrijden die we wel nog aankunnen. Een Belgisch kampioenschap om de 2 jaar. Na het BK van de aspiranten (2021) en nieuwelingen (2023) gaan we nu in 2025 het BK van de juniores verzorgen. Ook hier moeten we natuurlijk samenwerken met de Belgische Bond en de UCI en dit is ook een grote organisatie, maar haalbaar.
Ook de gravelrit Dirthy Splasher willen we blijven organiseren en misschien komt er ook een BK Gravel naar Hoogstraten. Daar gaan we alleszins ons best voor doen.
We hadden al onze medewerkers uitgenodigd op een afscheidsfeest. Zij werden verrast met een optreden van Willy Sommers. Dat was superplezant, maar bij het vernemen van het nieuws dat we gingen stoppen met de Superprestige zijn eer traantjes gevloeid. Het waren emotionele momenten. 37 jaren hebben we samengewerkt. Dat smijt je niet zomaar weg. Van de medewerkers die begonnen ben ik nog de enige, velen zijn ondertussen al overleden.”
Geschiedenis
Marc mag met zijn Aardbeiencross terugkijken op een indrukwekkende geschiedenis. “Ik ben geboren in 1955 en in 1987, op mijn 32e, organiseerden we onze allereerste wielerkoers op het industrieterrein van Hoogstraten. Mijn jeugdjaren bracht ik door in Zevendonk, waar ik bevriend was met Jos Van De Poel, een renner die destijds vele overwinningen behaalde. De interesse in het wielrennen was er dus al vroeg.
Mijn beroepsleven bracht me naar Hoogstraten. De organisatie van MB-crossen leverde financiële middelen op en al snel kregen we de kans om een A-cross te organiseren. Onze renner, Wim, deed het goed in die periode, maar in 1992 sloeg het noodlot toe tijdens een mountainbikewedstrijd in Overijse. Zijn jonge leven werd abrupt beëindigd door een hartfalen. Zes weken na dit tragische
verlies organiseerden we onze eerste herdenkingswedstrijd voor Wim, met een indrukwekkende line-up van grote namen uit de toenmalige wielerwereld.
Na de periode op het industrieterrein verhuisden we naar de Mosten. Daar kregen we de eer om een keer het Belgisch Kampioenschap cyclocross te organiseren. De veiling van Hoogstraten, met haar bekende aardbeien, was onze grootste sponsor. Maar de parkeerproblemen op de Mosten noopten ons tot een nieuwe verhuis, ditmaal naar de Blauwbossen. Zonder twijfel was dit het mooiste parcours dat we ooit hadden. De nadelen lagen echter bij de minder ideale locatie van de start- en aankomstzone. Desondanks organiseerden we daar een Europees kampioenschap voor de jeugd en waren we de eerste in België die een volwaardige dameswedstrijd op het programma zette.”
Droge voeten
“Toen de VIP-gasten bij regenweer niet langer met droge voeten de tent konden bereiken, zagen we ons genoodzaakt om uit te wijken naar de veilinghallen. Hoewel de omloop daar minder spectaculair was, bood deze locatie een aanzienlijk comfort voor de organisatie. Voor de VIP’s was het de ideale setting. Ik herinner me een barbecue waar maar liefst duizend mensen aanwezig waren, velen uitgenodigd door de mensen van Halschoor. Toen de veiling plannen maakte voor verdere uitbreiding, konden we echter niet anders dan opnieuw een nieuwe
locatie zoeken. Op elke locatie zijn we, naar mijn schatting, zo’n zes à zeven jaar gebleven.
In 2020 namen we afscheid van Hoogstraten als locatie en verhuisden we naar Merksplas. De toetreding tot de Superprestige was voor ons een belangrijk moment. Die kans deed zich voor dankzij de steun van Kärcher. Van september tot februari hebben we in alle maanden een Superprestigewedstrijd mogen inrichten. Ironisch genoeg is de cyclocross eigenlijk het slachtoffer van zijn eigen succes geworden. Op een bepaald moment verwelkomden we meer dan 10.000 betalende toeschouwers. De organisatie was een opportuniteit voor Flanders Classics met Wouter Van den Haute die de touwtjes in handen nam.”
Liefhebber
Dat het nu zo moet eindigen, doet Marc zeer, zoveel is duidelijk. “Maar ondanks alle veranderingen en uitdagingen, blijf ik een groot liefhebber van de koers. Tijdens de Ronde van Vlaanderen zit ik steevast vanaf negen uur ’s ochtends voor de televisie.” Hij hoopt dat de Superprestigewedstrijd zal worden overgenomen door Merksplas of een andere organisatie uit de streek, want eens de Superprestige weg is uit onze streek, komt ze niet meer terug, zoveel is duidelijk.
Wij wensen Marc nog heel veel plezier bij het wielrennen, en de Hoogstraatse Spurters verder nog veel succes met hun komende organisaties. (rob)
Met de bende uit Hoogstraten op het WK in het Franse Liévin
Jubileumavond voor 130-jarige Lourdesgrot
JUBILEUM DEVOTIE Dit jaar is het welgeteld 130 jaar geleden dat de eerste rotsblok werd gelegd van onze alom bekende Meersel-Dreefse Lourdesgrot. Dat wordt gevierd met een jubileumavond op zaterdag 7 juni aan de grot. Het tijdstip is nog in overleg, waarschijnlijk wordt het 20.30 uur, omwille van de avondschemering.
Schipbreuk
Kennen we de aanleiding van deze grot nog? We duiken even terug in de geschiedenis.
Het was de toenmalige minister provinciaal van de Vlaamse kapucijnen, de uit Meerle afkomstige Jan Baptist Rutten OFM-Cap., die na een miraculeuze redding uit een naderende schipbreuk, de belofte deed aan Maria, om een heiligdom voor haar te bouwen tegen het Indische Himalaya gebergte aan. De kapucijnen die daar woonden, raadden hem dit ten stelligste af omwille van de ongunstige religieuze en politieke situatie van die tijd.
Bij terugkomst in België pleegde Rutten overleg met onder andere de gardiaan van Meersel-Dreef om in de plaats daarvan een nieuw heiligdom te bouwen in Meersel-Dreef en zo de devotie en de bedevaartsplaats en boost te geven.
Het was namelijk de periode dat Maria in Lourdes heel veel volk aansprak, gelovigen wilden massaal daar zijn of bij een replica van de grot in eigen land. Meersel-Dreefs
De stichting van het Genadedal
“Op 11 december 1894 vertrok de Provinciaal, pater Jan Baptist Rutten van Meerle, naar India om er de kerkelijke visitatie te doen in de kapucijnenmissie van Punjab. In de Middellandse zee tussen Italië en Kreta stak er een gevaarlijke storm op. Pater Jan Baptist Rutten was een vurig vereerder van Maria. Kort voor zijn afreis had hij nog voor de Belgische kapucijnen de toelating te Rome aangevraagd en bekomen om het liturgisch feest van O.L.Vrouw van Lourdes te mogen vieren. Hij deed de belofte een grot ter ere van Maria op te richten, indien de opvarenden behouden mochten aankomen. Te Dalhousie, aan de voet van het Himalaya-gebergte zou die grot oprijzen.
Omwille van godsdienstige bezwaren vanwege de plaatselijke bewoners moest hij dit plan laten varen. Daarom nam hij de beslissing het plan uit te voeren in zijn geboortestreek. Het bos van het klooster te MeerselDreef leek hem de meest geschikte plaats. Op 11 mei 1895 kwam pater Jan Baptist in België terug. Nog in dezelfde maand verlegden de broeders Timoteüs van Aarschot en Hugolinus van Arendonk de Leiloop in het bos tegenover het klooster, en bouwden een stevige brug tegenover de kerk. De vader van pater Jan Baptist, ‘Vadertje Rutten’, stak een helpende hand toe.
De bevolking van Meersel-Dreef, Galder en Strijbeek begroette het plan met geestdrift. Met paard en kar brachten de boeren aarde en stenen aan. Werklieden legden een brede laan aan, honderd meter lang, tussen de eeuwenoude beuken en eiken. De groeve van Bierk leverde de nodige rotsblokken. Pater Jan Baptist kwam zelf in juni de eerste steen leggen. Het werk vlotte echter niet, tot tweemaal toe stortte de grot in. Einde september was de bouw voltooid. De grot was 10 meter hoog en 15 meter breed.”
Uit “Minderbroeders Kapucijnen Meersel-Dreef 1687-1987”
De ingang van het Mariapark in het begin van de 20ste eeuw
Pater Jan-Baptist Rutten
Het klooster is pater Jan-Baptist en de toenmalige broeders dankbaar voor dit initiatief, want de Mariaverering bracht dichte drommen mensen uit België én uit Nederland, naar het kapucijnenklooster. Meersel-Dreef kreeg een nieuwe adem en stond opnieuw overal op de landkaart voor een geloofsverfrissend bad. De kapucijnen hebben het bedevaartpark steeds aangepast aan de tijd om de mensen een spirituele rustplaats aan te bieden. En dit tot op de dag van vandaag.
Programma
Daarom willen wij dit vieren op een hedendaagse manier, dankbaar voor het verleden en hoopvol voor een nieuwe toekomst. De jubileumavond heeft plaats op zaterdag 7 juni aan de Lourdesgrot, wellicht vanaf 20.30 uur. Na een kort religieus moment neemt het internationaal befaamde Theater Tol het voortouw. Deze artiesten nemen de aanwezigen mee in een betoverend theater met muziek, zang, dans en licht, speciaal
”De
gecomponeerd en gearrangeerd voor dit jubileum.
Vooraf een plaats reserveren is noodzakelijk. Reserveren doe je via: jubilerendelourdesgrot@gmail.com met vermelding van je adres, telefoonnummer en het aantal volwassenen en kinderen. Na ontvangst van je inschrijving ontvang je een e-mail met gegevens over de betaalmogelijkheden en verdere praktische info.
De organisatie ligt in handen van het Kapucijnenklooster & Kerngroep parochie Heilige Drievuldigheid Meersel-Dreef. Meer info bij Kenny Brack OFM-Cap, tel. 0478 41 30 62, parochievicaris in de pastorale eenheid St.-Franciscus Hoogstraten-Rijkevorsel, gardiaan van het kapucijnenklooster te Meersel-Dreef (Hoogstraten). Online www.kapucijnen. com en www.sintfranciscus.com.
Praktisch: jubileumavond zaterdag 7 juni vanaf 20.30 uur aan de Lourdesgrot, reservering verplicht. (JJ)
afd. Den Haag van de Ned. R.K. Reisvereeniging bracht een bezoek aan de Meerselsche Dreef (Klein Lourdes)”, een publicatie uit de Kath. Illustratie van 9.6.1926.
Kantoorcomplex op de bedrijvenzone Kluis II
Eerste steen werd eerste kolom
voor Campus Noorderkempen
BEDRIJF In de Hoogstraatse bedrijvenzone Kluis II, aanleunend bij de Loenhoutseweg, op een zucht van het rond punt met de Stalen Aardbei, wordt een 5 verdiepingen hoog kantoorcomplex opgericht. Op 19 maart jl. werd er zogenaamd de eerste betonnen kolom neergepoot. Normalerwijs denkt men bij dergelijke feestelijkheid aan de aloude ‘eerste steen’. In onderhavig geval niet dus, wél de ‘eerste kolom’. Ongewoon, en daarom alleen al voor DHM meer dan een reden om er bij te zijn. Het kantoorcomplex zoals het er uit zou gaan zien.
Kantoorcentrum
Het was verzekeraar Aertsen & Partners die een 15-tal jaren geleden op zoek ging naar een plek voor een grotere kantoorruimte in de gemeenten Hoogstraten, Brecht en Wuustwezel. Ruimte die er niet was in de laatste 2 gemeenten, wél
in Hoogstraten, op het bedrijventerrein Kluis II, de uitbreiding van Kluis I.
Maar er bestaat nog zoiets als het Provinciaal Ruimtelijk Uitvoeringsplan (PRUP)
De Kluis van 14 mei 2007 waarbij ca. 55 ha aan het reeds bestaande bedrijven -
Burgemeester Rombouts knipt het lintje door, geflankeerd door Dietmar van Dijck (ACS Accountants), Patrick Herijgers (United Experts Group) en Peter Aertsen van Aertsen & Partners. Achteraan de nog in de lucht hangende ‘eerste kolom’.
terrein Kluis I werd toegevoegd. Daarin is ook bepaald dat de toegelaten activiteiten beperkt zijn tot productie, verwerking en recyclage van goederen, bouwnijverheid, onderzoek en ontwikkeling, en logistieke bedrijven beperkt tot 5.000 m². De zone langs Loenhoutseweg is in eerste instantie voorbehouden aan bedrijven met een representatieve functie. Niet toegelaten zijn detailhandel, agrarische bedrijven, mestverwerkingsbedrijven en monofunctionele kantoorgebouwen. Wringt er dus geen schoentje bij de niet toegelaten monofunctionele kantoren?
Wat er evenwel niet in vermeld PRUP staat, is dat het verboden is om te onderhandelen. Na een lange samenspraak met de bevoegde instanties heeft dat ertoe geleid dat een intense samenwerking tussen enkele gelijkgezinde partners het begrip ‘monofunctioneel bureau’ kon verruimd worden tot een toegelaten ‘representatieve functie’, zeg maar een dienstverlenend bedrijf. En zo geschiedde.
Opgelijst
Om de genoemde en vereiste verruiming in te vullen werd de vennootschap Campus@Noorderkempen opgericht die voldoende body had om het begrip ‘dienst-
verlenend’ bedrijf’ te onderbouwen en niet buiten de lijntjes van het gestelde wettelijk kader te kleuren. De vier vennoten opgelijst.
De United Experts Group is een adviesgroep, bestaande uit een brede groep specialisten die diensten aanbiedt in diverse sectoren. De verzekeraar Aertsen & Partners, al vanouds gevestigd in Hoogstraten, is een van de grootste verzekeringskantoren van de Noorderkempen en ook het grootste KBC-verzekeringskantoor van België. Acs Accountants biedt expertise en ondersteuning aan professionals en particulieren op vlak van accountancy, fiscaliteit en andere bedrijfsaangelegenheden. En tenslotte ESG, een uitzendbureau werkzaam binnen België en Nederland met een focus op logistiek en productiewerk.
Werken
Op een terrein van 12.500 m2 bouwt Campus@Noorderkempen naar het ontwerp van Parallel Architecten (onderdeel van United Experts Group) momenteel een duurzaam kantoorgebouw met een oppervlakte van 1.451,52 m2 en 19,20 m hoog, goed voor 5 bouwlagen. Geschikt voor de huisvesting van 300 à 350 medewerkers. Hierbij dient opgemerkt dat het kantoorgebouw volledig zal worden ingenomen door de eerdergenoemde vennoten. In tegenstelling tot een klassiek bedrijvencentrum worden er geen kantoorruimten verkocht of verhuurd aan derden.
Naast het kantoorgebouw wordt een parkeergarage, zij het met open wanden, gebouwd waarin een 70-tal wagens een onderkomen kunnen vinden. In het kader van het streven naar duurzaamheid is in de garage uiteraard ook een fietsenstalling voorzien.
De bouwwerken worden uitgevoerd door Altez Construction Group die gespecialiseerd is in industriebouw, agro-industriebouw, hippische infrastructuur en renovatieprojecten. Industriebouw is hier niet van toepassing in de letterlijke zin van het woord. Maar een kantoor wordt gebouwd op industriële wijze. Met geprefabriceerde bouwstructuren in gewapend beton die gesloten worden
met een afgeronde metalen gevelbeplating voor een harmonieuze integratie in de omgeving. Flexibele binnenwanden laten toe om de binnenruimten naar behoefte in te richten of te wijzigen. Baksteenwerk komt hier dus nauwelijks aan te pas, geen ‘eerste steen’ dus, vandaar een ‘eerste kolom’.
Toekomst
De aandachtige lezer zal al gemerkt hebben dat er op het inplantingsplan ruimte voor een kantoorgebouw in een tweede fase ingetekend staat. Niet dat deze optie al concreet op tafel ligt. Maar indien de eerste fase op het gebied van de financiën en de invulling met de eigen bedrijven succesvol kan worden afgerond, zou er met de opgedane expertise in de achterhoofden wel eens verder kunnen gekeken worden.
Ondertussen evenwel first things first. En dat is de hoop dat er per januari 2026 in het huidige in aanbouw zijnde kantoor kan gewerkt worden. (nad)
Van Reesbroeck schilderde de vier kerkvaders voor het hoogkoor van de begijnhofkerk. Het zijn vier zeldzame niet portretschilderijen die hij maakte.
CULTUUR
Portretschilder Jacob Van Reesbroeck
CULTUUUR Jacob van Reesbroeck, geboren te Antwerpen op 6 december 1620 verhuisde in 1682 naar Hoogstraten, waar hij overleed op 27 februari 1704. Hij was een kunstschilder en graveur, gespecialiseerd in portretten. Op 14-jarige leeftijd begon hij zijn opleiding bij de weinig bekende portretschilder Jacob Spaeingaert en in 1641 werd hij meester in de Antwerpse Sint-Lucasgilde.
Van Reesbroeck kreeg opdrachten van prominente lokale families, buitenlandse aristocraten en vorsten. Zo kreeg hij opdrachten van bijvoorbeeld de keurvorst van Brandenburg, wat in die tijd uitzonderlijk was voor een kunstenaar uit de Zuidelijke Nederlanden. Daarnaast werkte hij voor kerkelijke opdrachtgevers, waaronder de bisschoppen Ambro–sius Capello en Benedicto Blommaerts.
Rond 1659 zocht Balthasar II Moretus een portretschilder om zichzelf en zijn familie voor de eeuwigheid vast te leggen. Peter Paul Rubens had dat voor de vorige generatie van de familie Moretus ook al gedaan. Daarmee werd van Reesbroeck de volgende huisschilder van de familie Moretus. Zijn portretten vormden dan ook een aanvulling op de reeds aanwezige werken in de portrettengalerij van de familie, die de rijkdom en de degelijkheid van deze zakelijke drukkersfamilie moest weergeven.
Naar Hoogstraten
In 1682 verhuisde Van Reesbroeck naar Hoogstraten. Hij schilderde er voor de Sint-Jan Evangelistkerk in het begijnhof van Hoogstraten tussen 1682 en 1685 de vier kerkvaders Ambrosius, Augustinus, Gregorius de Grote en Hiëronymus. Bij drie van deze vier werken was de opdrachtgeefster een plaatselijke begijn: Barbara Bax (1600-na 1682), Cornelia van de Sande (1640-1685) en Gertrudis van Wijtfliet, die stief in 1719. Deze werken behoren tot zijn weinige niet-portret schilderijen.
Zijn stijl wordt gekenmerkt door ongecompliceerde, maar karaktervolle weergaven van zijn onderwerpen. Een voorbeeld hiervan is het ‘Portret van twee mannen’ uit 1660, dat zich bevindt in het Museum voor Schone Kunsten Gent.
Artistieke betekenis
Jacob van Reesbroeck werkte in de traditie van de 17e-eeuwse
Vlaamse barok portretschilderkunst. Zijn werk vertoont invloeden van grote voorgangers als Antoon van Dyck. Net als Van Dyck wist Van Reesbroeck zijn geportretteerden weer te geven met verfijning en aristocratische elegantie, bijvoorbeeld in de detaillering van kantwerk en kostuums.
Tegelijk vertonen sommige partijen in zijn schilderijen een losser penseelgebruik en levendige toets, iets wat doet denken aan de stijl van de Hollandse portrettist Frans Hals. Deze combinatie van zorgvuldige detaillering en pittige toetsen gaf zijn portretten zowel karakter als flair.
Ondanks dit succes verdween na zijn dood zijn naam uit de spotlight. Veel van zijn werken werden in de loop der tijd aan bekendere schilders toegeschreven of raakten zoek. Pas meer recent is zijn oeuvre herontdekt en geherwaardeerd. Zo toonden onderzoeken in 2013 aan dat bepaalde portretten, voorheen toegeschreven aan andere kunstenaars zoals Jacob van Oost of Nicolaes Maes, in feite van Van Reesbroeck zijn. Recente tentoonstellingen hebben bijgedragen aan die hernieuwde waardering voor zijn werk. (fh) Hoogstraatse
TENTOONSTELLING ‘The Compound’ organiseert in de weekends van 10-11 en 17-18 mei een tentoonstelling met werk van Tine Brouw, Dieter Darquennes en Marleen Niele in ”Residentie FriswitUNIT 1.3”, Moerstraat 6F in Hoogstraten. Het werk dat men van deze kunstenaars samenbrengt, mag dan wel mijlenver uit elkaar liggen qua formaat, techniek en medium; maar komt samen in het oog voor het kleine detail. Dat resulteert bij de drie in een gelaagd werk dat bij herhaalde observatie telkens tot nieuwe ontdekkingen leidt.
Tine Brouw
Geïnspireerd door de verwondering in mens en natuur en de onderlinge relatie tussen beiden, zoekt Tine Brouw naar antwoorden om het onmetelijk mysterie van zowel haar eigen leven als het leven in het algemeen te ontrafelen. Ze zoekt naar verbanden tussen wat mensen door de geschiedenis heen fascineerde vanuit mythologisch en wetenschappelijk perspectief. Met bestaande prints en antieke illustraties als basis bakent ze een speelveld af waarin ze tijdens het werkproces kan verdwalen in kleuren, vormen en lijnen en zichzelf uitdrukt in een poëtische beeldtaal. Het leven is immers een mysterie van het begin tot het
einde. We dwalen voortdurend rond in een onvoorspelbare wereld…
Dieter Darquennes
De schilderijen van Dieter Darquennes ontstaan vanuit een traag, aandachtig kijken. Hij ontdoet alledaagse taferelen van hun haast, en benadert alles met een poëtische gevoeligheid voor licht, ruimte en compositie. Werken als fluisterende herinneringen, opgebouwd uit transparante lagen verdunde olieverf, tonen figuren die opgaan in hun omgeving, zelden prominent, vaak half aanwezig.
Hij is niet enkel geïnteresseerd in wat hij schildert, maar vooral in hoe hij schildert: het zoeken naar evenwicht in kleur, vorm en leegte. Zijn motieven – een balkon, een schim in de verte, een reflectie in het water – functioneren als vehikels voor een breder onderzoek naar de grens tussen waarneming en verbeelding. De schilderijen vragen stilte en tijd. Ze nodigen uit tot een manier van kijken die langzaam is, ontvankelijk, en open voor het onzegbare.
Marleen Niele
Marleen Niele, geboren en getogen in multicultureel Amsterdam. Na een oplei -
ding aan IKO werkt zij sinds 2018 vanuit haar eigen atelier in Hoogstraten. Met mensen en culturen als haar inspiratiebron, creëert ze werk waarbij ze de tradities binnen de Westerse decoratieve keramiek met haar eigen concepten verweeft.
Praktisch: De tentoonstelling in ”Residentie Friswit - UNIT 1.3”, Moerstraat 6F te Hoogstraten is op 10-11 en 17-18 mei vrij toegankelijk van 11 tot 18 uur. The Compound is een samenwerking van Tine Brouw, Dieter Darquennes en STUDIO de/RUIMTE (studioderuimte.be). (fh)
Tine Brouw
Dieter Darquennes
Marleen Niele
DEZE MAAND
Granada reikt in Meer naar de hemel
BEDRIJF Rijdend vanuit Meer naar Zundert zie je vanop de brug over de E19 een gigantische constructie, waarvan menigeen zich allicht al afvroeg wat dit zou kunnen zijn… De Hoogstraatse Maand brengt wat helderheid in het imposante raadsel.
De constructie is eigendom van de firma BHV Expo Groep uit Wernhout. Ben Gommers: “De naam BHV zal mogelijk niet onmiddellijk een belletje doen rinkelen. Ons bedrijf is in 1987 opgericht door Louis Havermans. In het begin bestond de verhuur voornamelijk uit kleinere pagodetenten en een assortiment spantenten. Al vrij snel werd de standbouwtak toegevoegd, waar ook de toevoeging “Expo” in de bedrijfsnaam naar verwijst.”
Het bedrijf kende een stevige groei in de standbouw en de tentenafdeling. In 2006 begon BHV Expo Groep ook te investeren in het ontwikkelen, produceren en verhuren van een tribunesysteem. “We zijn actief in het verhuren van tribunes, tenten en de opbouw van standen. In Hoogstraten leveren we zo tenten voor de Antilliaanse Feesten. We zijn heel actief betrokken bij de zomerfestivals in België en Nederland. Zo staan we ook in voor de VIP-tenten op Tomorrowland. In het voor- en najaar struinen we de sportevenementen af. Momenteel (begin april, nvdr) zijn we zo bezig met de opbouw van tenten voor de Ronde van Vlaanderen op de Kwaremont. Maar ook de jumpingevents zijn belangrijke klanten. 70 procent van onze omzet realiseren we in België.”
Test
De gigantische constructie staat op de terreinen van Malvé, in Meer. “In onze productieeenheid in Wernhout hebben we niet de ruimte om dit te doen. Het
Passant
gaat om een nieuw product: de Granada boogtent. Het is de laatste innovatie op het gebied van tijdelijke (festival)structuren. Deze gigantische tent kan gebouwd worden tot een maximale breedte van maar liefst 66 meter en kent een hoge rigginglast.”
Met rigginglast bedoelt men de draagkracht van de spanten. Organisatoren van festivals moeten immers verlichting en geluid kunnen ophangen in de constructies. “Hoe hoger die rigginglast, hoe meer materiaal op een veilige manier kan opgehangen worden. In het geval van de grootste breedtes (vrije overspanning van 56 en 66 meter) kent deze gigant een spantlast van 7000 kg. Daarmee overstijgen we de initiële vraag van de organisatoren. De ’kleine’ varianten van 38 en 44 meter kennen een spantlast van 4000 kg. Daarnaast is er ook aandacht voor de ventilatie. Er zijn voorzieningen getroffen in de dakconstructie om con -
op zoek naar een luisterend publiek
CONCERT Op zaterdag 15 maart trad Passant op in de kapel van Minderhout. Deze nieuwe Hoogstraatse muziekgroep ontstond uit een samenwerking van Flor Verschueren met Jef Martens. Ook Els Van Miert (viool), Jan Meyers (contrabas) en Victor Verschueren (percussie) maken er deel van uit.
De naam Passant (Nederlandse uitspraak) staat voor een muziekgroep waarbij samenwerking met andere mu -
zikanten (passanten), zelfs tijdelijk, niet uitgesloten wordt. De groep speelt bij voorkeur ‘unplugged’ voor kleinere gezelschappen van 30 tot 120 personen en uitsluitend voor een zittend en luisterend publiek. Nee dus geen recepties, maar een luisterend publiek.
Initiatiefnemers
Jef was als zanger op zoek naar een degelijke muzikale begeleiding. Zo kwam
dens te voorkomen. Daarnaast zijn er mogelijkheden om geluidsdemping te monteren.”
De proefopstelling in Meer wordt binnenkort weer weggehaald. “Malvé bood aan om de constructie op haar grond op te stellen. Malvé verzorgt de aluminisering van onderdelen. Het opgestelde spant staat er om tests uit te voeren. We willen weten of alles goed op mekaar aansluit en ontdekken waar we zoal tegenaan lopen bij de opbouw en afbraak. En uiteraard wil je als tentenbouwer alle risico’s uitsluiten. De verantwoordelijkheid die we hebben op het vlak van veiligheid nemen we heel ernstig.”
Bezoek je wel eens een groot evenementen in Vlaanderen? De tent waarin je volgende keer staat te genieten van je favoriete artiest is er mogelijk eentje van de BHV Expo Groep… (ao)
hij terecht bij Flor Verschueren, die het wel zag zitten om met zijn groep ‘ViolAcc#’ in het avontuur te stappen. De samenwerking resulteerde in Passant, dat eigen Nederlandstalige composities brengt, soms afgewisseld met herwerkte chansons en ballades. Jef Martens schrijft de teksten van de nummers en Flor componeert de muziek en schrijft de volledige muziekpartituur.
Voor Jef Martens waren er eerst de op -
De spant van de Granada boogtent op het terrein van Malvé in Meer
tredens met de ‘Acht van Martens’ en in de jaren ’70 en ’80 ‘De Spilzakken’. Die zorgden voor muziek die nu, twee generaties later, nog steeds door jong en oud wordt meegezongen. Daarna volgde Cardo Saxi, meer recent optredens met Charel Huet.
Flor speelt accordeon, maar componeert al jaren muziek en schrijft partituren voor een groot aantal en diverse projecten en voorstellingen. We noemen slechts het programma ‘Zacht Lawijt’ met zijn zoon Florejan en in 2012 het reeds genoemde trio ‘ViolAcc#’.
Medespelers
Els Van Miert volgde vanaf haar 12 jaar vioolles in de academie van Ekeren en daarna buitenschools tot het einde van haar studies. Flor leerde haar kennen nadat hij voor ‘800 jaar Hoogstraten’ een vijfstemming motet scheef, dat Els er zong samen met Lut Goetschalckx, Bart Wuyts, Mieke Vervloet en Luc Dockx. Hij overtuigde haar om de viooldraad terug op te pakken in een trio waar Flor al langer van droomde. Nu speelt Els ook nog kamermuziek in een kwartet en een kwintet, twee initiatieven van Wim De Kort, en in een startent symfonisch orkest in Breda.
Jan Meyers volgde een opleiding trombone en basgitaar aan de Academie voor Woord en Muziek hier in Hoogstraten, maar werd steeds getriggerd door de contrabas. Die opleiding volgde hij in Turnhout en in Hoogstraten. Nu zet hij zijn opleiding basgitaar verder bij Stijn Possemier, ook hier in Hoogstraten.
Viktor Verschueren speelt percussie en wil, net als zijn vader Florejan, beroepsmatig met muziek bezig zijn. Hij volgde vanaf zijn 18de enkele lessen bij Jan-Kris Vinken en Wouter Van Tornhout en is nu elke dag 5 tot 6 uur passioneel bezig met slagwerk allerhande. Of daar ooit nog een opleiding aan het conservatorium bij komt, is nog niet zeker en hoeft niet echt. Bij Passant houdt hij zijn opa ‘strak in maat’ en verder ziet hij wel... (fh)
Natuurpunt Markvallei is “van ’t straat”
VERENIGING NATUURBEHOUD Op zondag 16 maart nam Bezoekerscentrum Vallei van het Merkske het nieuwe terras van voor het eerst in gebruik. De lentezon was van de partij en in de voorafgaande dagen was er hard gewerkt om het binnenplein van de landlopersboerderij klaar te maken voor de inrichting van een terras. Zowel medewerkers van Braspenning nv als de vrijwilligers van Natuurpunt gaven daarbij het beste van zichzelf.
De verhuis van het terras naar het binnenplein van de landlopersboerderij kwam er op verzoek van het Agentschap Onroerend Erfgoed. Ondanks het hindernissenparcours dat daarbij moest worden afgelegd, ziet Natuurpunt Markvallei deze verhuis als een herstart die veel mogelijkheden biedt. De bezoekers zijn in ieder geval al enthousiast, wat alleen maar kan leiden tot een nog betere dienstverlening voor de vele duizenden bezoekers die jaarlijks komen wandelen en ontdekken in Wortel-Kolonie.
Merksplas
In onderling overleg tussen de afdelingen Kievit (Beerse, Vosselaar) en Markvallei en op vraag van de plaatselijke leden zet Natuurpunt Markvallei voortaan
De voorjaarszon was van de partij om de eerste bezoekers kennis te laten maken met het nieuwe terras.
haar schouders mee onder de werking in Merksplas. Het werkingsgebied wordt zo uitgebreid tot Hoogstraten, Rijkvorsel, Merksplas en Baarle-Hertog. Het omvat nu alle Vlaamse gemeenten van het stroomgebied van de Mark, met een duidelijke geografische begrenzing.
In Merksplas was er ondertussen al een tweede vergadering om de werking van de grond te krijgen. Verschillende werk-
groepen zullen zich toeleggen op beheer, communicatie, de organisatie van activiteiten, ledenwerving, ... In ieder geval zijn vrijwilligers zeer welkom bij de dynamische groep Spetsers die met Natuurpunt een stevige werking uit de grond willen stampen.
Vogelgeluiden
Vogels spotten is vaak een eerste stap
DEZE MAAND
Handen uit de mouwen. Voor de verhuis van de terrastafels werden ze nog eens grondig gekuist.
om meer te leren over de natuur. In een basiscursus vogelgeluiden beginnen de deelnemers met het herkennen van vogelzang en -geluiden in en om het huis, met ook aandacht voor andere soorten dan onze tuinvogels. Donderdag 8 mei is er in de Klapekster een theorieles om 19.30u. Zondag 11 mei staan we vroeg op (vertrek stipt om 6 uur) om onze ogen te testen met een wandeling tot in de Vallei van het Merkske. Een stevige stapschoen en een verrekijker zijn welkom. Kostprijs van de cursus is €18 voor leden en €30 voor niet-leden. Lesgever is Erik Vervoort. Inschrijven vooraf via www.natuurpuntmarkvallei.be.
Meer vogels
Op zondag 11 mei is er een ‘Vroege Vogelwandeling’, een jaarlijks weerkerend item in de 45-jarige geschiedenis van de vereniging. Om 6 uur vertrek aan het Bezoekerscentrum. Enkele natuurgidsen leren je heel wat bij over de vogels die in de meimaand hun mooiste gezangen laten horen tijdens een tocht naar de Halsche Beemden, één van de weinig overgebleven vindplaatsen van de nachtegaal in de Kempen. Na de wandeling staat er rond 10 uur een kopje koffie klaar. Deelname is gratis.
Het verdriet van Elisabeth van Culemborg
BOEK Wijnand Mijnhardt, emeritus hoogleraar vergelijkende wetenschapsgeschiedenis aan de Universiteit Utrecht, schreef een meeslepend boek over ‘Het verdriet van Elisabeth van Culemborg - bloei en ondergang van een adellijke dynastie’.
Op 30 maart 1475 wordt in het Gelmelslot te Hoogstraten, een van de kastelen van het geslacht van Culemborg Elisabeth geboren. Culemborg is al geruime tijd op weg naar een gewichtige positie in het Bourgondische Rijk, een van de welvarendste gebieden van Europa. De familie heeft echter een groot probleem: ze hebben alleen dochters en dat betekent het einde van de eeuwenoude dynastie. Geen mannelijk nageslacht is de grootste ramp die een hoogadellijke dame kan overkomen.
Elisabeth, de erfgename, is weliswaar rijk, maar brengt geen kinderen ter wereld. Ze is tientallen jaren het hoofd van de vorstelijke hofhouding in Mechelen, maar wordt ondertussen gekweld door onvruchtbaarheid. Hoe zorgt ze ervoor dat haar voorvaderlijke dynastie niet in de vergetelheid raakt? En hoe kan ze een verblijf in het vagevuur vermijden? De goddelijke opdracht om een zoon te baren heeft ze immers niet volbracht. Elisabeth, bouwde samen met haar man Antoon de Lalaing, onze Sint-Katharinakerk: als ‘mijn stenen kindeken’. In die ontroerende naam zit al haar verdriet verborgen over de problemen waarmee kinderloosheid haar een heel leven lang had geconfronteerd… Het boek werd uitgegeven bij Uitgeverij Prometheus Amsterdam 2025. (fh/aw)
Bossen
Een gratis wandeling ook op 18 mei. Natuurgids Rob Koeken vertelt over bomen, struiken en bossen in onze streek. Hij start zijn verhaal aan het einde van de laatste ijstijd en wandelt door de jaren heen naar het heden. Dit geeft een beeld van hoe onze bossen evolueerden. Daarbij o.m. aandacht voor de geschiedenis, boomsoorten, biodiversiteit, exoten, … Vertrek om 14 uur aan de Klapekster.
De Krochten
Om het 45-jarige bestaan in de verf te zetten worden activiteiten van het eerste uur hernomen. Eén van de eerste wandelingen ging naar “De Krochten” in Zundert, aan de grens met Maxburg-Meer. Op zondag 1 juni gidst Marcel Verschueren van 14 tot 17 uur deze tocht van 5 kilometer door wat één van de oudste natuurgebieden in onze streek is, gelegen 2 km ten oosten van Zundert. Van noord naar zuid omvat het de Waaijenberg, Lange Gooren en De Krochten. Ten oosten van het terrein, op Belgisch grondgebied, ligt het cultuurhistorisch belangwekkende Kasteel Maxburg. Verzamelen aan het einde van de Maxburgdreef, juist voor de Nederlandse grens. (ao)
Ghesel Thibault Christiaensen trapt nieuwe veilingseizoen af
TUINBOUW Met de komst van de lente luidt Coöperatie Hoogstraten traditiegetrouw het nieuwe seizoen in met de benefietverkoop van een kist Hoogstraten Aardbeien. Op woensdag 26 maart werd in de vroege ochtend een feestelijke aftrap gegeven in het bijzijn van Studio Brussel presentatoren Thibault Christiaensen en Fien Germijns. Hun programma ging die dag rechtstreeks vanuit Hoogstraten de ether in.
Het hoogtepunt van deze dag was de benefietverkoop ten voordele van Food–savers Antwerpen, een organisatie die voedseloverschotten een nieuw leven geeft. Coöperatie Hoogstraten probeert al jaren om overschotten maximaal te benutten en werkt hiervoor samen met diverse partners, waaronder ook Food–savers Antwerpen.
Colruyt
De Belgische retailgroep Colruyt kocht de aardbeien aan de prijs van € 500 per 500 gram., Hun aankoopverantwoordelijke groenten en fruit Liesbet Mesdom verduidelijkt waarom: “Als enige Belgische retailer bieden we zoveel mogelijk lokale producten aan in onze winkelrekken, zodat onze klanten kunnen genieten van heerlijke producten van eigen bodem. Onze samenwerking met Hoogstraten combineert zo lokaal vakmanschap met een eerlijke prijs voor de telers en de laagste prijs voor de Colruyt-klanten. Ook met Foodsavers delen we een belangrijk doel: voedselverspilling zoveel mogelijk tegengaan. Colruyt verkoopt jaarlijks meer dan 97% van alle verse producten en schenkt daarnaast maximaal niet-verkochte producten aan organisaties die zorgen dat de producten terechtkomen bij wie het nodig heeft. We hebben al een jarenlange samenwerking met Foodsavers in heel België en schenken hun met veel plezier de opbrengst van deze veiling.”
Foodsavers
De opbrengst wordt traditiegetrouw verdubbeld door de telers van Coöperatie Hoogstraten, waardoor Foodsavers Antwerpen een cheque van € 8.000 in ontvangst mocht nemen. “Voedseloverschotten zijn geen afval, maar een kans.
Met Foodsavers redden we jaarlijks ruim een miljoen kilo voedsel en verdelen we het via hulporganisaties en sociale kruideniers onder 15.000 Antwerpenaren per week. Deze cheque is een prachtige erkenning, maar vooral een motivatie om verder te gaan. Elk gered voedselproduct is winst: voor de mensen, voor de bedrijven die meedoen, voor onze medewerkers met een afstand tot de arbeidsmarkt én voor de stad. Laten we samen blijven zaaien, verzorgen en oog-
Velt leert je kruidenpesto maken
WORKSHOP Op zaterdag 10 mei organiseert Velt een Workshop kruidenpesto. De deelnemers maken niet de alom gekende pesto met basilicum of rucola of met (dure) pijnboompitten, wel een versie met ecologische kruiden uit de tuin en met andere noten en zaden. Men kijkt welke kruiden en bloemen men kan vinden en gaat ermee aan de slag. Lesgeefster Kristel Beyers leert je smaken combineren met kruiden in de juiste hoeveelheden.
Deze workshop heeft plaats op zaterdag 10 mei in de samen -
sten – voor een Antwerpen waar we geen voedsel verspillen en waar niemand honger lijdt”, aldus Nabilla Ait Daoud, schepen voor Sociale Economie van de stad Antwerpen.
Studio Brussel
Fien en Thibault van Studio Brussel brachten een extra feestelijke toets aan de dag door hun ochtendshow ‘Fien en Thibault Staan Op’ live uit te zenden vanuit Hoogstraten. Tijdens de uitzending beleefden ze een bijzonder moment: Hoogstratenaar Thibault werd geridderd tot Ghesel van de Aardbei. Hij treedt daarmee in de voetsporen van Johan Museeuw, Herman Van Rompuy, Lieven Van Gils en Roger van Damme. (pm)
tuin Bonenakkers in de Mouterijstraat in Hoogstraten van 9.30 tot 12 uur. Deelname kost 6 euro voor Velt leden, 10 euro voor niet leden (ter plaatse te betalen: cash of met payqonic). Vooraf inschrijven per mail aan michelle.van. bussel@gmail.com. Enkele dagen op voorhand krijg je nog een mail met wat je moet meebrengen. (fh)
CONCERT Op 25 mei wordt de Begijnhofkerk de feestlocatie voor het 85-jarige Piuskoor Hoogstraten. Met dirigente Kaat Vissenberg en pianist Olivier Thienpont brengt het koor de meest memorabele nummers van het voorbije decennium. Bovendien is er een bijzondere gast: de Hoogstraatse sopraan Fleur Strijbos brengt Mozart’s Laudate Dominum.
Het klassieke repertoire komt in dit matineeconcert aan bod met een Mozart-duet, een ingetogen Ticheli en pittige Lauridsen, evenals Fauré’s ‘Cantique de Jean Racine’. Maar er is ook moderner werk: een Beatles-medley, musicalrepertoire, Piazola en zelfs Boyzone. Wzt evenmin
mocht ontbreken: stukken uit de succesconcerten ‘Jubilate Deo’ en Jenkins’ ‘The Armed Man’. Met als kers op de taart een versie van de Arpeggione sonate van Schubert en het feestelijke ‘A Concert Celebration’ van Webber.
Het Piuskoor heeft een flink gevuld programma, met optredens in Antwerpen en Bergen-op-Zoom, en nu dus ook dit oncert in de gerestaureerde Begijnhofkerk.
Praktisch: A Concert Celebration, matineeconcert van het Piuskoor Hoogstraten op zondag 25 mei om 15 uur in de Begijnhofkerk. Tickets aan € 18 vvk, € 20
kassa, gratis voor -16. Kaarten en meer informatie op www.piuskoor.be. (pm)
Equal Idiots speelden de Roma plat (en wij waren erbij)
CONCERT Een reporter moet er wat voor over hebben, midden in de week op pad naar Borgerhout. Ooit het duo van Equal Idiots zien spelen op Akkerpop in Meer en kijk nu toch eens, Thibault Christiaensen en Pieter Bruurs uit Hoogstraten, de jongens van toen zijn uitgegroeid tot twee volleerde muzikanten. Op woensdag 19 maart speelden zij de volledige uitverkochte en nostalgische concertzaal Roma in Borgerhout plat, dat wil zeggen dat er ongeveer 2500 muziekliefhebbers waren afgezakt om ondergedompeld te worden in hun muziek. Met nogal wat Hoogstraats volk onder het publiek, zo mochten we vaststellen.
Enig minpuntje waren wel de spots die net te veel in de ogen van het publiek schenen. Het mooiste compliment voor Equal Idiots na het optreden was de bemerking die ik opving van een man achter mij, die zei dat dit één van de betere concerten van de laatste tien jaren was waar hij naar toe was geweest.
Je kan de heren ook volgen op facebook Equal Idiots en misschien dat je hier of
daar ook wel eens een concert van hen moet meepikken, want vroeg of laat wordt dit cultureel erfgoed van Hoogstraten.
Het puntje op de i van Repair Café
DUURZAAM In ons vorige nummer bezochten we het Repair Café. In de tekst leek het alsof Jeanne Tormans, de dame met de naaimachine, aanwezig was om te helpen. In werkelijkheid was zij echter een klant die een reparatie wenste te laten uitvoeren door Annie Jacobs. In de vermelding van de toekomstige da -
ta van het Repair Café sloop er een fout: de eerstkomende datum is niet 21 mei, wel 21 juni. Voor de volledigheid nog eens de gegevens voor 2025: je kan terecht op zaterdag 21 juni in LDC Raadhuis Meerle; op 16 augustus en 18 oktober in LDC Hoogstraten; op 20 december in LDC Klooster Meer. Telkens van 9 tot 12 uur.
Herlees ook het dubbelinterview met beide heren in ons gratis toegankelijke online DHM-archief in het nummer van juli-augustus 2024. (JJ)
Equal Idiots gepassioneerd in actie
Foto Joris Bulckens (fotto@jokko.be)
Kunstenaars openen hun atelierdeur
TENTOONSTELLING In het weekend van zaterdag 17 en zondag 18 mei openen in de verschillende deeldorpen van Hoogstraten elf kunstenaars hun atelier van 11 tot 18 uur. Een ideale gelegenheid om een kijkje te nemen achter de schermen, de makers te ontmoeten en hun werk te ontdekken in een breed scala aan kunstvormen. Dat gaat van schilderkunst tot keramiek, van beeldhouwkunst tot grafisch design.
Bovendien kan je daarvoor een fietsroute volgen die langs alle deelnemende ateliers leidt. De deelnemende kunstenaars en de locatie van hun atelier is aangegeven op het bijgaande plannetje.
In Hoogstraten zijn er drie deelnemers: 1 Toon Jacobs , Lindendreef 1 – beeldhouwkunst (18 mei); 2 Ludo Knaepkens , Begijnhof 38 – schilderkunst en 3 Studio de/ruimte , Moerstraat 6C met werk van Ann Van Aperen - textiel, Dieter Darquennes – tekenkunst en An Klara Somers –schilderkunst.
In Meer kun je terecht op twee plaatsen: 4 Tania Ibanez – schilderkunst, Krekelstraat 3 (17 mei) en 5 Groepsatelier Meerkunst , Meerdorp 42 met werk van Staf Ghysebrechts, Riet Mouws, Coby Eestermans, Luce Van Nueten, Maria Geenen, Rita Jansen, Rita Sprangers, Nellie Faas, Gerda Rens, Joske Baremans, Diane Mees, Lief Huet, Kees Van Boxel, Nele Verheyde, Thea Van Kempen - (verschillende disciplines).
In Meersel-Dreef is er het atelier van 6 Simonne Dister, Oude Tramweg 17 –schilderkunst.
Drie ateliers in Meerle: 7 Brenda Van Eekelen , Burg. Van Nuetenstraat 21 –Keramiek (18 mei); 8 May Meeusen , Heibergstraat 30 – schilderkunst; 9 Lionel Van den Boogaerde en Liesbeth Lusterburg , Heerle 86 - schilderkunst.
De nummers van 11 en hoger zijn nummers van fietsknooppunten. Tenzij in de tekst anders aangegeven zijn de ateliers op 17 en 18 mei geopend.
Een deelnemer in Minderhout : 10 Els Gebruers , Vekenakker 51 – Keramiek (17 mei).
Dat is ook zo voor Wortel: 11 Carie Van Der Kloot – schilderkunst en Ingrid Gijzen – keramiek - Het Wortelhuis, Worteldorp 10 + parochiezaal. (fh)
DEZE MAAND
Voeding en slikproblemen bij Parkinson patiënten
VLAAMSE
LIGA
LEZING Mensen met de ziekte van Parkinson ervaren vaak slik- en kauwproblemen. Dit kan leiden tot ondervoeding, gewichtsverlies, verslikken en een verminderde levenskwaliteit. Over dit onderwerp handelt het infomoment van de contactgroep Parkinson op zaterdag 24 mei om 14 uur in de Kempenzaal van Coöperatie Hoogstraten.
In februari van dit jaar ging de contactgroep Hoogstraten van de Vlaamse Parkinsonliga van start. Bijna 100 personen met Parkinson en mantelzorgers
namen deel aan een infomoment waar we de aanwezigen vroegen rond welke thema’s ze graag meer informatie wilden. Voedings- en slikproblemen, slechte slaapkwaliteit en de evolutie van de ziekte staken er duidelijk bovenuit. Vandaar de invulling van het eerstvolgende infomoment.
Joyce Denyft van Logopedie Kalmthout heeft meer dan 10 jaar ervaring in de begeleiding van volwassen personen met neurodegeneratieve ziekten zoals Parkinson en ALS. Ze bespreekt de oorzaken en gevolgen van deze problemen en legt uit welke methoden logopedisten gebruiken om een diagnose te stellen. Op basis van de diagnose werkt de logopedist een behandelingsstrategie uit met spierversterkende oefeningen, compensatietechnieken en therapieën
Inbreuken vastgesteld in dag- en nachtwinkels
WINKELS Op 1 april controleerden de lokale besturen Hoogstraten, Rijkevorsel, Merksplas en de politiezone Noorderkempen vijf dag- en nachtwinkels op hun grondgebied. Dit gebeurde met ondersteuning van het ARIEC (Arrondissementeel Informatie en Expertise Centrum) Antwerpen van de Federale Politie en in overleg met FGP, het Parket en het Arbeidsauditoraat. Dat gebeurde op vraag van de politiezone Noorderkempen en kadert in de bestuurlijke aanpak.
Aanleiding was het vermoeden van wanpraktijken in de bedrijfsvoering van de betreffende handelszaken. Het hoofddoel was nagaan of deze winkels zich houden aan de regelgeving en zich niet bezighouden met illegale activiteiten die de lokale economie ondermijnen. Bijzondere aandacht was er voor de verkoop van illegale wegwerpsigaretten.
Zulke acties gebeuren in een nauwe samenwerking met strafrechtelijke, socio-economische en fiscale partners. Het multidisciplinaire team bestond bij deze controle dan ook uit de besturen en Lokale Politie, FOD Economie, FOD Volksgezondheid, Douane, TSW, RSVZ en ARIEC Antwerpen. De coördinatie ligt bij het lokale bestuur en haar politie.
Vaststellingen
Uiteindelijk werden vijf dag- en/of nachtwinkels gecontroleerd. Dat leverde vaststellingen op van een aantal inbreuken.
Het betrof de verkoop van niet toegelaten cosmetica, wegwerpvapes, namaaktabak met nagemaakte zegel, vapes zonder tabaksbandjes, Shisha zonder takszegel, e-liquid zonder taksbandjes, verpakkingen van snus en nicotinepouches, Co2 capsules (lachgas) en drugsattributen (grinders, hasj-pijp).
Verder waren er foute prijsaanduidingen (bv. andere prijs op kassa als op productenrek, inbreuken op Europese regelgeving omtrent etikettering (bv. geen vermelding in één van de 3 landstalen), het ontbreken van een tweede betaalmiddel (geen elektronisch betaalmiddel voorzien in de winkel).
Niet overal waren er brandblussers aanwezig. Er was ook sprake van zwartwerk, deeltijdse werknemers die buiten de toegestane uren werken. Bij één medewerker werd een gebruikershoeveelheid hasj aangetroffen. Ten slotte werd op een plaats ook een illegale persoon aangetroffen, die bij een vorige controle reeds gerepatrieerd was. Hij wordt op bevel van DVZ overgedragen aan het CIM
De lokale overheden willen voorkomen dat lokale handelszaken worden gebruikt voor criminele inmenging en overlast veroorzaken in de buurt. Er kan dus worden gecontroleerd of de handelszaken zich houden aan de regels van de lokale politiereglementen. Met handhaving en een opvolgbeleid wordt voorkomen dat de criminele wereld de lokale economie infiltreert. (red)
zoals EMST. Ook het belang van een multidisciplinaire aanpak komt aan bod. De lezing biedt zowel theoretische kennis als praktische handvatten, zo wordt er ook ingegaan op de terugbetaling.
Alle personen met Parkinson en hun mantelzorgers uit Brecht, Hoogstraten, Merksplas, Rijkevorsel en Wuustwezel zijn welkom op de lezing van zaterdag 24 mei. Inschrijven kan tot 16 mei via hoogstraten@parkinsonliga.be en overschrijving van 5 euro per persoon op BE95 7390 2454 6758 met vermelding van je naam. Bij de aanmelding krijgt iedereen 2 bonnen waarmee je koffie, thee, bruiswater, cola of limonade kan bestellen. Op de tafel staan glazen en kraantjeswater.
Bij vragen kan je bellen met Trees Mertens 0478/346361. (red)
vr 9/5 en wo 15/5 vr 1/8 en wo 6/8 vr 14/11 en vr 21/11
_____ MEER
Refter school De Meerpaal, Terbeeksestraat 6 17.30 - 20.30 uur
wo 21/5 - 24/9 -3/12
_____ MEERLE
Parchiezaal Ons Thuis, Gemeenteplein 2 17.30-20.30 uur
ma 16/6 - 25/8 - 8/12
Afspraak maken via donorportaal.rodekruis.be of gratis telefoonnummer 0800 777 00
DEZE MAAND
“Vergeet mij niet” niet vergeten!
TENTOONSTELLING Nog tot 22 juni kan je in het Stedelijk Museum gaan kijken naar de tentoonstelling ‘Vergeet mij niet’, een confrontatie tussen eigentijdse kunst en erfgoedvoorwerpen. Samen met Noor Van Coillie, curator van het museum, bracht Benjamin Demeyere een aantal geselecteerde werken in dialoog met oudere zogenoemde erfgoedvoorwerpen of onderwerpen
Kunstenaar Benjamin Demeyere is docent aan het IKO. Hij selecteerde werk van 16 vaak gerenommeerde kunstenaars: Nick Andrews, Fred Bervoets, Maurice Brunswick, Thomas Jean Henri (Cabane), Geoffrey de Beer, Joëlle Dewinter, Laurent Impeduglia, Stefhany Yepes Lozano, Nadia Naveau, Marleen Niele, Tom Poelmans, Klaas Rommelaere, Kristof Santy, Lieven Segers, Robin Wen en Tom Woestenborghs. Het resultaat is een verrassend boeiende tentoonstelling die je niet mag missen! (fh)
“Friends” met lokale jonge muzikanten
CONCERT Op zondag 4 mei wordt zaal Trefpunt in Wortel omgetoverd tot een ontmoetingsplek vol muziek, vriendschap en jong talent. De jeugd van Hoogstraten laat immers van zich horen tijdens het jeugdconcert ”Friends”, een initiatief van De Heideroosjes, de Brass–kids en JOCATHO.
Deze muzikale namiddag wordt helemaal gebracht door jongeren met een
passie voor muziek. Op het programma uiteenlopende stukken, van meeslepen -
de melodieën tot vrolijke ritmes. De talenten van morgen laten je ervaren wat muziek met jonge mensen doet. Een prima recept voor een vriendschappelijke en muzikale namiddag! (fh)
Praktisch: Zondag 4 mei om 14.30 uur (deuren 14 uur) in zaal Trefpunt Wortel. Inkom VVK 5 euro of 6 euro aan de kassa. Onder de 14 jaar gratis. Kaarten bij de muzikanten of via jobrahei@gmail.com.
Links indrukkend werk van Klaus Rommelaere en rechts boeiend keramisch werk van Marleen Nele.
Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27 2320 Hoogstraten
250 pakketten voor SIPO medewerkers
WERELDWINKEL Met hun actie ‘Stop de straffeloosheid’ verzet Oxfam, de koepel van wereldwinkels, zich tegen de aanhoudende bezetting en het militaire geweld door Israël in Palestina. Oxfam staat niet alleen met die oproep. Ook SIPO (Stichting Islamitische Primair Onderwijs) doet in Nederland hetzelfde. Dit is een samenwerkingsverband van Nederlandse islamitische scholen die voor kwalitatief hoogwaardig primair onderwijs staan, waarbij ze het beste uit de kinderen willen halen, voor de vorming
van hun identiteit en hun positie in de Nederlandse samenleving. Om hun medewerkers te danken schonk SIPO hen een pakket eerlijke producten en daarvoor kwamen ze terecht bij de Wereldwinkel in Hoogstraten. Om de meer dan 250 pakketten met olijfolie, dadels en couscous van de winkel in een bestelwagen te brengen, vormden de medewerkers van de Wereldwinkel een menselijke ketting. Of hoe men zich samen, ongeacht levensbeschouwing of geloof, kan inzetten tegen geweld. (fh)
Onverwachte gasten bij Vialta
CONCERT Premier Bart De Wever en zijn vrouw Veerle Hegge waren op zaterdag 15 maart onaangekondigd aanwezig bij de uitvoering van de Johannespassie van Bach door kamerkoor Vialta. Het Hoogstraatse koor deed beroep op het vocaal ensemble Duartes en muzikaal ensemble a.
Op de foto zien we Bart De Wever in het gezelschap van schepen van cultuur Arnold Wittenberg en Bart Wuyts, voorzitter van het Hoog–straatse kamerkoor tijdens de receptie na afloop in zaal Pax. (fh)
Hoogstraatse braderij met autoloze Vrijheid
WINKELEN Hoogstraten maakt zich op voor een bruisende zondag: op 25 mei verandert de Vrijheid in een levendige openluchtmarkt tijdens de braderij. Lokale winkels zetten hun deuren wijd open, tal van andere Hoogstraatse ondernemers grijpen de kans om hun onderneming en producten in het zonnetje te zetten. Volgens organisator Beleef Hoogstraten wordt het een dag vol ontdekkingen, gezelligheid en lokaal talent! Naast het gevarieerde winkelaanbod zijn er ook heel wat lokale ondernemers en verenigingen met extra activiteiten die voor een gezellige beleving moeten zorgen. Of je nu op zoek bent naar unieke cadeaus, de nieuwste trends wil ontdekken of simpelweg wil genieten van de sfeer: de braderij zal voor elk wat wils hebben. Op zondag wordt de Vrijheid bovendien autovrij, zodat bezoekers ongestoord
kunnen rondkuieren en genieten van de animatie en acts. Een kans dus om Hoogstraten op zijn
best te ervaren. Voor meer informatie, neem contact op met Beleef Hoogstraten of volg hen op sociale media. (pm)
Geslaagd showweekend van musicalopleiding Hoogerop
CONCERT OPLEIDING Als feestelijke afsluiter van het schooljaar 2024-2025 bracht musicalopleiding Hoogerop op 5 en 6 april een herwerkte versie van “Into the woods”. Een enthousiast publiek zag in de Rabboenizaal dat het goed was... Deze voorstelling was het resultaat van maandenlang werken, groeien en repeteren. Voor vele deelnemers was het hun eerste keer op het podium.
Hoogerop kwam er op initiatief van Jens Broes. Hij is opgegroeid in Hoogstraten en ging er van zijn 6 tot 14 jaar naar de muziekschool. Zijn passie voor musical was er al van jongs af aan en kreeg nog meer vorm door zijn deelname aan “Gelmel” en een musicalkamp in De Bonte Beestenboel in Wortel.
Voor musicalliefhebbers was er evenwel geen opleiding in onze regio. Toen Jens afstudeerde aan het Koninklijk Conservatorium in Brussel en aan het werk ging als musicalartiest, wilde hij die lacune graag opvullen. Tijdens de productie “Priscilla, Queen of The Desert” leerde hij een andere musicalacteur Gregory Langen kennen, die met een gelijkaardig idee
Autobanden René Van Hasselt an Hassel
rondliep. Samen besloten ze iets nieuws uit de grond te stampen in Hoogstraten.
Met hun passie en ervaring in het lesgeven werkten ze Hoogerop uit. Het liet toe om leerlingen bij te leren en de musicalmicrobe te laten groeien. Met het geslaagde showweekend blikten ze samen terug op een leerrijk jaar vol zang, dans en spel. En intussen is het al vooruit kijken naar september, dan gaat de nieuwe jaaropleiding van start. Meer informatie vind je op hoogeropmusical.com. (jaf)
SCHOOL QUIZ BIB Vrijdag 21 maart kreeg de ‘scholenstrijd’ haar beslag in zaal Pax. Deze quiz werd georganiseerd door de bib van Hoogstraten in het kader van de jeugdboekenmaand. Presentator van dienst was Gert Boeckx, deelnemers waren de leerlingen van het 5e en 6e leerjaar van scholen uit groot Hoogstraten. Er waren één of twee ploegen uit de gemeenteschool van Hoogstraten, het Spijker, Klein Seminarie, het Dreefke, Scharrel, de Wijsneus. Team Breinbrekers (Wietse, Noor, Tiebe en Nermine) van Klein Seminarie won de hoofdprijs en ontving een boekenbon van 150 euro voor hun klasbibliotheek. (pm)
Beiaardcantus vaart
nieuwe koers…
EVENEMENT De Hoogstraatse Beiaardcantus zal dit jaar niet plaatsvinden. De organisator Beleef Hoogstraten heeft besloten om het concept te herzien, zodat het nog toegankelijker en aantrekkelijker wordt voor een breder publiek. Het geloof in dit unieke evenement is dan ook onverminderd groot.
Stadsbeiaardier Luc Dockx werkt ondertussen al aan een vernieuwd programma met minder studentikoze liederen en meer populaire meezingers waar iedereen van kan genieten. Dit belooft voor volgend jaar een gezellige editie te worden die jong en oud samenbrengt voor een muzikale, sfeervolle avond. (pm)
VERENIGING Fietsen, wandelen, reizen, lezingen organiseren en zoveel meer. Dat is waar Neos (Netwerk van Organiserende Senioren) Hoogstraten voor staat. Op 18 maart stapten ze 7 km voor het goede doel. De deelnemers genoten van de wandeling, werkten aan hun conditie en droegen ook nog eens steentje bij aan het vrijwilligerswerk van vzw Alegria.
Alegria biedt een warme ontmoetingsplek voor mensen met kanker én hun naasten in de zorgregio Kempen. De vzw wil mensen veerkrachtiger maken door een brede waaier van activiteiten op maat aan te bieden en hen zo op weg helpen om op termijn weer op zichzelf verder te kunnen.
Elk jaar steunt Neos Hoogstraten een vereniging die zich onbaatzuchtig inzet voor het goede doel. Wie een voorstel heeft, kan Neos contacteren via mail: hoogstraten@ neosclub.be of via de website www.neosvzw.be/hoogstraten. (jaf)
Beweegmarathon ten voordele van de ALS liga
SPORT GOEDE DOEL Op 24 mei heeft in de studio van BeweegCoach Hoogstraten (Gelmelstraat 62) en op het schoolplein van VTI Spijker een beweegmarathon plaats. Er wordt tien uur gesport, van 9 tot 19 uur. Je kan voor € 10 een tijdslot reserveren om deel te nemen aan allerlei activiteiten. De opbrengst gaat naar het goede doel, de ALS liga. Vrijwilligers helpen bovendien bij de verkoop van hapjes
en drankjes en er zijn enkele optredens. Drijvende kracht achter het evenement is Miriam Koers. In december 2021 kreeg haar man Anjo de diagnose ALS. Het bleek te gaan om een erg agressieve vorm, zozeer dat hij op amper twee maanden tijd alles verloor... Van een sterke man die midden in het leven stond, veranderde hij in iemand die gevangen zat in zijn eigen lichaam, tot hij op 19
februari 2022 overleed. Anjo wilde ALS zichtbaar maken, maar kreeg de kans daartoe niet. Dat gebeurt nu alvast met deze beweegmarathon. (fh)
HVV organiseert haar eerste foto-wandelzoektocht
WANDELZOEKTOCHT Van 4 april tot 3 oktober organiseert Voetbalclub HVV haar allereerste foto-wandelzoektocht. Er is een kinderversie en een versie voor volwassenen. Beide volgen dezelfde route. De deelnemers gaan op zoek naar specifieke foto’s en éénmaal de foto gevonden is, moeten ze een vraag oplossen. Het antwoord is te vinden in de directe omgeving van de foto. De tocht heeft een lengte van 4 kilometer en is daarmee perfect voor een gezellige en actieve dag in de buitenlucht. De route is buggytoegankelijk.
Wie het antwoordformulier indient voor 4 oktober maakt kans op één van de leuke prijzen, gesponsord door lokale handelaars. Deelname kost 8 euro per groep voor de zoektocht voor volwassenen en 2 euro per kind voor de zoektocht voor kinderen. Formulieren kunnen gekocht en binnengebracht worden bij Visit Hoogstraten, Vrijheid 149 - Optiek Dominiek Van Den Bosch, Vrijheid 119 - Colora, Heilig Bloedlaan 281 en Café De Rijkswacht, Vrijheid 167.
Meer info: 0478/459450 of via mail info@bene-events.be. (rob)
Uw adviseur voor kredieten & verzekeringen zowel voor particulieren als KMO’s
bevoorrechte partner van
Van Hu el Verzekeringen
Vrijheid 74 2320 Hoogstraten
03 314 46 10 vanhu el@dvv.be
www.van-hu el.be
1600 zonnepanelen fabriceren stroom voor Special Fruit
BEDRIJF ENERGIE Een tiental jaren geleden werden verschillende straten opengebroken om windmolens, tuinbouw en grote verbruikers langsheen de snelweg en in de transportzone elektrisch te ontsluiten. Al deze verbruikers en producenten van stroom konden zo aangesloten worden op het middenspanningsnet, het transformatorstation in Hoogstraten. Sinds kort is er andermaal een grote leverancier aangesloten, met meer dan 1600 zonnepanelen op de daken van Special Fruit.
Duurzaam
Voor zoveel zonnestroom kregen we tekst en uitleg van Merenaar Jimmy de Hoon, operations manager bij Special Fruit. Dit bedrijf in Meer stelt zijn daken ter beschikking van burgercoöperatie Ecopower voor 1606 zonnepanelen. Het project werd gerealiseerd en gefinancierd door Ecopower. Special Fruit neemt de stroom af tegen een voordelige vaste prijs.
“Met dit project bewijzen we dat duurzaamheid niet alleen goed is voor het milieu, maar ook voor de gemeenschap en de portemonnee. Dankzij de samenwerking met Ecopower en Eco Technics brengen we onze duurzaamheidsstrategie ‘Healthy Future’ in de praktijk: het aanbieden van een gezond en gevarieerd assortiment fruit en groenten op de meest duurzame manier mogelijk. Samen werken we aan een groenere, duurzamere en energiezuinigere toekomst.”
Burgerkapitaal
Dennis Van de Meer verduidelijkt dat de plaatsing van de installatie gebeurde door het familiebedrijf Eco Technics uit Brecht. Met 832 Killowatt-piek zullen de zonnepanelen jaarlijks 835.000 kWh produceren. Dat komt overeen met het gemiddelde verbruik van 239 Vlaamse gezinnen en een CO2-beparing van 296 ton per jaar. Sarah Hellemans van Special Fruit: “Maar we zullen de energie vooral zelf verbruiken, hoofdzakelijk voor koe -
ling. Daarom was er ook geen batterijopslag nodig.”
De financiering gebeurde door Ecopower. Geert Van den Berge: “De financiering van 420.000 euro nam Ecopower voor zijn rekening dankzij de inbreng van burgerkapitaal door de leden van de coöperatie. In dit systeem kunnen alle personeelsleden, leveranciers, omwonenden en bij uitbreiding alle geïnteresseerden mee investeren en eigenaar worden van dit zonnige en duurzame project.” (ma)
Goed weer op de vlooienmarkt van de Eendracht
De Vlooienmarkt van fanfare de Eendracht met veel kooplustigen, veel koopwaar, vriendelijke verkopers, veel zon op een gezellig terras. En hopelijk ook een goede omzet.
TWEEDEHANDS Op 12 en 13 april organiseerde Fanfare ‘De Eendracht’ de jaarlijkse Antiek- en vlooienmarkt in de refter van de lagere school in Meer. De leden hadden bij de voorbereiding alvast het goede weer mee. Het maakte het voorbereidend werk in elk geval gemakkelijker.
Het weekend zelf verliep ook zeer vlot. Terwijl op zaterdagnamiddag en zondagvoormiddag de reeds te koop gestelde artikelen verkocht werden, genoten andere koop- of kijklustigen van een fris drankje in de lentezon. Zondagnamiddag was er de verkoop per opbod van de genummerde loten. Vele kooplustigen waren aanwezig om ‘hun stuk’ op de kop te kunnen tikken. Met succes… En nu is het alweer uitkijken naar de editie van volgend jaar! (ma)
Een impressie van de indrukwekkende installatie
De toekomst van het Heidebloempje onzeker?
TONEEL In de voormalige kringwinkel aan de Meerseweg mocht - naar verluidt voor de laatste keer - toneel gespeeld worden. “Het nest van de Wolf”, een script van Het Warm Hout (Wout & Harm De Gruyter), vertelt over de vakantie van een familie die in een blokhut in het bos een moord-mystery spel wil houden. Althans dat is de bedoeling van de vader. Maar niet iedereen heeft daar zoveel zin in en het loopt al snel mis…
Dat toneel erg succesvol blijft in Meer, werd ook dit keer bewezen met telkens volle zalen en zelfs een extra opvoering. ‘t Heidebloempje is springlevend met een relatief jonge ploeg die een zelfgeschreven succesvol stuk op de planken weet te brengen.
Maar bij toneelminnend Meer groeit het besef dat het de laatste keer kan geweest zijn. De dank aan de nieuwe eigenaar van de site van de voormalige kringwinkel is groot. Maar het is begrijpelijk en logisch dat opvoeringen niet op deze plek kunnen blijven doorgaan.
Daarom maakte de groep op de afterparty van spelers en publiek nog eens een statement over Zaal voor Kunst en Volk. “Toen we aan de voorwaarde van
De opvoerders en de helpers van ’t Heidebloempje maken duidelijk waar ze voortaan willen spelen: Jos Cools, Willy Delcroix, Harm De Gruyter, Fonne Brosens, Wout De Gruyter, Fred De Gruyter, Domien Cools, Stan Strybos, Jill Cools, Daniëlla Vermeiren, Martine Boeren, Karel Martens.
aankoop voor de Zaal voor Kunst en Volk voldeden, kwam de eigenaar met bijkomende eisen,” zo luidt het. “Maar deze
Handen af van de wegbermen!
NATUUR Eindelijk begint alles weer volop te groeien. Speenkruid, hondsdraf, veldkers, sleutelbloem, bosanemoon en vele andere voorjaarsbloeiers kleurden afgelopen maand onze wegbermen. En in mei is het de beurt aan het fluitenkruid en vele andere bloemetjes. De bloemenliefhebber geniet gratis van al deze pracht langsheen de Meerse wegbermen.
Maar onbekend is onbemind. De kennis van al deze planten is uiterst gering. En wordt op school ook nauwelijks iets over geleerd. Onze wegbermen verdienen nochtans beter want ze worden al te vaak ingepalmd, kapotgespoten en -gereden. Vele mensen zien ze als het verlengstuk van hun gazon en zetten er bijna wekelijks de grasmaaier op. En tractoren met klepelmaaiers maaien ze steeds vaker kapot. De bloemetjes krijgen zo op veel plaatsen geen kans meer, terwijl de bijen steeds minder bloeiende plantjes vinden.
Nochtans is er een gemeentelijk bermplan dat rekening houdt met de juiste
maaitijden. Dus handen af van de wegbermen, dat is het best denkbare advies! Door het bermplan zijn ze in goede han -
zaal hoort ons toe. Hier moet toneel blijven gespeeld worden...” (ma)
den, bloeiende wegbermen zijn een echt uithangbordje dat mag gezien worden. Volgende keer meer. (ma)
De gele bloemetjes van biggenkruid kleuren de wegberm van de John Lijsenstraat.
De vissen in de vijver van Donkakker…
NATUUR De vissen in de vijver van Donkakker zouden op de eerste dinsdag van april een controlebeurt krijgen. Dat meldden we vorige maand. Toch zagen we op het geplande tijdstip weinig beweging rond de vijver. Twee nieuwsgierige mannen op de achtergrond hielden wat afstand. En er was die ene vrouw die vroeg “of we ons niet van dinsdag vergist hadden, want er gebeurde niets. En de exacte datum stond er niet bij in het artikel.”
Haar frank (of Euro) viel toen we haar zelf de datum lieten zeggen. 1 april. “Wablief, 1 april, dat is toch geen grap?” Jawel toch wel! Ze kon er smakelijk om lachten, vond het heel leuk. En zo waren er waarschijnlijk nog wel wat meer vissen. Aprilvissen welteverstaan, want de vissen in deze mooie vijver worden, zoals het hoort, met rust gelaten. (ma)
Geslaagde editie van de Chirofeesten
JEUGDVERENIGING Leiders en Chiroleden geven het beste van zichzelf bij het jaarlijkse Chiroweekend. Van vrijdag tot zondag wordt er zonder limiet gefeest, gequizd, gespeeld, gegeten... Een van de hoogtepunten is het jaarlijkse hindernissenparcours op de spektakelnamiddag waar verschillende ploegen hun beste beentjes voorzetten. Dit gebeurde al voor de 25ste keer. Op de foto enkele deelnemers in actie, tot vermaak van een belangstellend publiek. En aan alle Chirowerkers een compliment voor het vele harde werk! (ma)
Wie goed kijkt ziet het bordje met een vis tussen de bloemen. En twee vissen op de achtergrond. Allemaal aprilvissen..
Brand op het kerkhof
KERKHOF De droogte was deze coniferenhaag nabij de grot op het kerkhof fataal. Neen, niet dat de haag van droogte kapot ging, ze brandde af door een onvoorzichtigheid. De laatste jaren wordt er geen onkruidverdelger meer gebruikt op openbare plaatsen. Indien het nodig geacht wordt onkruid te bestrijden, gebeurt dat met een milieuvriendelijkere techniek. Met een toorts worden de plantjes verbrand. Maar daar ging het nu dus even mis, want het strooisel en de droge plantenhaag vatten vuur. Met een troosteloos uitzicht tot gevolg, al zal dat euvel ongetwijfeld snel weer verholpen worden. (ma)
Meerse markt op 4 mei
MARKT Naar alle verwachtingen gaat de Meerse markt op 4 mei weer van start. Om deelnemers, kopers en verkopers warm te maken voor dit gezellige evenement kan misschien deze foto uit ons archief dienen. Het is de drukte op de Meerse markt van juli 2007, 18 jaar geleden dus, gemaakt door onze toenmalige fotograaf Cel Onincx. (ma)
Ons maandblad werd eventjes een krant…
SCHOOL Net voor de paasvakantie leerden de kinderen van het 4e leerjaar over ‘De krant’. Graag hoorden ze eens vertellen hoe dat allemaal in zijn werk gaat van iemand uit de praktijk. De juffrouwen hadden daarvoor aan ons gedacht.
Nee, ik ben geen beroepsjournalist, maar maak ondertussen al ruim 35 jaar mee dit blad. Het is geen dagelijkse krant, het is een magazine. Maar in de volksmond wordt het nog steeds ‘De Hoogstraatse Gazet’ genoemd. Met plezier heb ik de leerlingen laten zien hoe ons blad gemaakt wordt en dat verschilt echt niet zo veel van een grote krant of magazine. Dat eens mogen uitleggen aan een geïnteresseerd publiek was een heel leerrijke en leuke ervaring,. Ik hoop dat het voor hen ook leerrijk was. Ze hadden alvast heel veel vragen.
Misschien zitten er onder hen wel journa -
listen die later het nieuws gaan brengen, al zal dat wellicht in een andere vorm zijn.
Maar de nieuwsgierige mens zal altijd geinformeerd moeten worden. (jaf)
Goed nieuws over de Chaamseweg en Kerkstraat/Ulicotenseweg
OPENBARE WERKEN Na vele jaren vragen van bewoners, daarin gesteund door de dorpsraad, is er licht aan het einde van de tunnel in de kwestie van de overdracht van zowel de Kerkstraat/Ulicotenseweg (N128) als de Chaamseweg (N138).
Dat betekent dat het in goede staat houden van de weg tot de verantwoordelijkheid van het Vlaamse gewest behoort. Helaas waren deze wegen van Meerle naar de kleine Nederlandse buurgemeenten nooit een prioriteit voor het gewest, zij hadden belangrijkere wegen om hun middelen aan te besteden. Wat de facto betekende dat er in het geheel niet
naar omgekeken werd. Met alle gevolgen van dien: als iets niet onderhouden wordt, gaat het steeds meer kapot. De laatste jaren werden noodherstellingen steeds uitgevoerd door de gemeente, dus ook ten laste van de stadskas. Bovendien was het voor de Ulicotenseweg onmogelijk plannen te maken voor een fietspad, zoals dat bijna sinds mensenheugenis gevraagd is door de dorpsraad en waar het gemeentebestuur zeker niet weigerachtig tegenover stond.
Jarenlang is er onderhandeld. Het gewest wilde de wegen best overdragen aan de gemeente, maar in de staat waarin de -
ze zich bevonden, zonder compensatie. Wat het stadsbestuur om begrijpelijke redenen niet terecht vond.
Herstelling
Nu is er een overeenkomst waarin de overdracht geregeld wordt en dat die gekoppeld is aan een investeringssubsidie van goed 171.000 euro de Chaamseweg en 493.500 euro voor de Ulicotenseweg. Deze bedragen dienen voor noodzakelijke herstellingswerken, vastgesteld in een gezamenlijke raming tussen gewest en gemeente. De overdracht behelst het volledige openbaar domein van de gewestweg, inclusief alle wegaanhorigheden (voetpaden, straatmeubilair, openbare verlichting, ...).
Het mag duidelijk zijn dat vastgestelde bedragen vooral dienen om de wegen zelf in goede staat te herstellen, wat de gemeente zo spoedig mogelijk wil laten uitvoeren. Een mogelijke herinrichting van de deze wegen, gekoppeld aan vernieuwing en herstellingen van riolering en de eventuele aanleg van voetpaden en fietspaden is nu de verantwoordelijkheid van de gemeente. Dat zal iets voor later zijn. Wordt dus zeker vervolgd.
Als alles volgens plan verlopen is, is de overdracht bekrachtigd op de voorbije gemeenteraad van 28 april. (jaf)
Blij dat ik even ‘schoolmeester’ mocht zijn voor zo’n leergierige klas!
Nostalgische hobbytentoonstelling
TENTOONSTELLING De ‘Nostalgische’ hobbytentoonstelling die Halte Merlet organiseerde in het Raadhuis mocht op heel wat belangstelling rekenen. Heel de dag waren er kijklustigen aan de verschillende standjes van fiere hobbyisten die maar wat graag uitleg verschaften bij wat ze tentoonstelden. Ook in de cafetaria was het heel de dag gezellig druk. (jaf)
au revoir
ooievaars, zweefvliegers, geluidloos cirkelen ze elkeen gedragen door thermiek
vanuit een ademtocht een wiekslag het signaal zwenken ze kiezen simultaan voor de vlucht
marleen
Pinanti is pinanti!
JEUGDVERENIGING Op 17 mei organiseert de jongenschiro de eerste editie van hun Penaltytoernooi. Daarin nemen deelnemende teams het tegen elkaar op door het nemen van penalty’s op een jeugddoel. Een team bestaat uit 6 spelers (5 spelers en een keeper) die om de beurt een penalty nemen. Veel pinanti’s dus…
“Wat pinanti, hoe pinanti, waar pinanti, pinanti is pinanti!”. Iconische woorden van de Nederlandse trainer Wim Reijers van KV Kortrijk naar aanleiding van een betwiste penaltyfase in de wedstrijd van zijn team tegen Club Brugge. Ze leven voort in het collectieve geheugen van de voetballiefhebber. Frank Raes maakte er later een item van in het VRT praatprogramma over voetbal Studio 1 – dat werd een penaltycompetitie met de bekende keeper Philippe Vande Walle (Club Brugge) in het
Waar is mijn pen nu weer? Misschien eentje lenen bij Jef!
Mooie vaas nodig? Vraag het even aan Agnes!
Drie van de steunpilaren van Halte Merlet: May Meeusen, May Braspenning en Lies Van Aelst. Frank Pauwels en Mieke Leurs hadden andere taken. Samen houden ze Halte Merlet recht.
Koning Boudewijnstadion, later maakte ook Jean-Marie Pfaff zijn opwachting.
Op zaterdag 18 mei – weliswaar niet in het Koning Boudewijnstadion en geen Jean-Marie – maar dus wel een sportief penaltytoernooi op het speelplein van de jongenschiro. Ze hopen dat het een mooie start wordt voor een jarenlange traditie.
Het inschrijfgeld bedraagt 20 euro per
ploeg. Inschrijven doe je eenvoudig via het Google Forms-formulier dat te vinden is op hun Facebookpagina (Chiro St Jan Meerle). Inschrijven kan tot 7 mei, maar wacht niet te lang want de plaatsen zijn beperkt en vol = vol.
Een gezellige, sportieve dag vol plezier, sfeer en competitie mét mooie prijzen voor de winnaars. Of je nu komt om te winnen of gewoon voor de ambiance:
dit wil je niet missen. Het toernooi heeft plaats aan de lokalen van de jongenschiro aan de Ulicotenseweg, Meerle. Aanmelden vanaf 13 uur, de eerste penalty’s zullen genomen worden om 13u30. Voor de kinderen is er een springkasteel. Na het toernooi zullen er ook nog snacks te verkrijgen zijn aan democratische prijzen. (jaf)
Kijkers en kopers op de garageverkoop van Raak
TWEEDEHANDS Minder deelnemers (76) dit jaar aan de garageverkoop georganiseerd door RAAK. Ooit waren er dat meer dan 100. Maar ondertussen zijn er garageverkopen in zowat alle omliggende gemeenten. Nog wel veel kijkers en daartussen gelukkig ook kopers. Ook daar is de laatste jaren een verschuiving merkbaar. De meeste kopers zijn van
buitenlandse origine, heel veel van hen werkzaam in de groenten- en fruitteelt in de streek. Velen zijn op zoek naar bruikbare huisraad, speelgoed, kleding en gereedschap. Snuisterijen, verzamelobjecten en brocanterie zijn minder in trek. Fietsen vinden ook wel nieuwe berijders, als ze niet te duur zijn.
Kapucijnen in de kloostertuin
KLOOSTER Omdat nogal wat bezoekers benieuwd zijn naar wie anno 2025 de bewoners van het klooster van de Minderbroeders-kapucijnen zijn, is deze groepsfoto best handig.
In de tuin van hun klooster, van links naar rechts zijn dit: Przemek Kryspin, Jan Geerts, Thomasz Kropidlowski, Kenny Brack, (Jo) Joseph Joyson Palliparambil en (Aloys) Aloyisius Anong. (JJ)
Het brengt in elk geval wel wat leven in het dorp en daar waar er meerdere verkopers zijn in mekaars buurt heerst meestal wel een gezellige sfeer. Slechts één minpuntje: kooplustigen die met de auto komen, durven de doorgang nogal eens moeilijk maken. Ze parkeren het liefst met hun gat bij de deur… (jaf)
Voor info kon je heel de dag bij Marcel en Fons terecht
Gezellige drukte
Banners vrolijken de Dreef op Paardenwijding
TOERISME Ze zijn er weer, de vrolijke toeristische banners langs de hoofdstraat van het dorp met activiteiten die in de verschillende dorpen gehouden worden. Een prettige manier om je thuis te laten voelen in je dorp. (JJ)
FOLKLORE Op zondag 30 maart had de traditionele jaarlijkse dierenzegen bij de St Luciakapel plaats, dit keer verzorgd door P. Aloy’s Anong OFM-Cap. En uiteraard gebeurde dat onder de nodige belangstelling van mens en dier. (JJ)
Meersel vierde het jaarlijkse gebuurtefeest
BUURTFEEST In het gebuurte Meersel is het al enkele jaren de gewoonte om een buurtfeest te organiseren. Dit jaar mochten de bewoners allemaal afzakken naar
Gert Van Boxel en Ann Vermeiren in de Scheurdekousweg op zondag 23 maart in de namiddag en tot in de vroege avond
voor de hangijzers. Aan democratische prijzen konden alle inwoners (of afkomstig) met hun kinderen van Meersel ter plaatse genieten van onbeperkt frietjes en snacks.
De zon was van de partij en dat zorgde er-
voor dat er lekker kon geterrast worden en de kinderen in het zand konden spelen. Jong en oud genoten van een mooie middag en van elkaars gezelschap, en er kon weer volop bij gebuurt worden, meer moet dat niet zijn. (JJ)
EVENEMENT Na het succes van Dreef Eet! in 2024, organiseert ‘Dreef Leeft’ deze lente op zaterdag 17 mei opnieuw een eetfestijn en een terras met muziek op de parking van het Paterswielplein. De volledige parking wordt omgetoverd tot feestplek met een bar, live-muziek, een springkussen, enkele oude volksspelen en een buffet.
Tussen 17 en 19 uur kun je onbeperkt genieten van frietjes met stoofvlees, vidé en een groentebuffet. Voor de kinderen van 6 tot 12 jaar en voor volwassenen is het ook mogelijk om een kroket of frikandel te bestellen bij de frietjes. Bovendien ontvangt elke ingeschreven persoon een
consumptiebon. Wat wil de Drevenier nog meer?
Voor volwassenen (vanaf 12 jaar) bedraagt het inschrijvingsgeld 20 euro; voor een kindermenu (6 tot 12 jaar) is dat 10 euro; kinderen jonger dan 6 jaar kunnen gratis mee-eten en moeten niet opgegeven worden.
Vooraf inschrijven
Let op: inschrijving is wel verplicht! Dit kan tot en met zaterdag 10 mei ofwel via de QR-code ofwel via een mailtje naar dreefleeft@gmail.com, waarbij je tezelfdertijd het verschuldigde bedrag overmaakt op IBAN BE92 7512 1297 1523 op naam van Dreef Leeft. Je kan ook het strookje dat in je brievenbus is gestoken, invullen en samen met het bijbehorende geld te bezorgen aan Joeri Janssen, Meersel 22, Meersel-Dreef. Je inschrijving is
pas definitief als het verschuldigde bedrag tijdig is overgemaakt, dus uiterlijk op 10 mei.
Na het eetfestijn, is het terras vanaf 19 uur voor iedereen geopend om er te genieten van livemuziek van WEZZ.
De organisatie van Dreef Eet! ligt in de handen van Lizette Van Opstal, Joke Cornelis, Carola van Egeraat, Joeri Janssen en Ellen Van Dun.
Niet meer uitstellen dus, schrijf je tijdig in en beleef een gezellige avond in eigen dorp. Wij duimen alvast voor een mooie en warme zaterdagavond!
Praktisch: Dreef Eet! op zaterdag 17 mei tussen 17 en 19 uur, met aanvullend terras. Tijdig inschrijven. (JJ)
Dreef Feest - Dreef Eet!
Mariahulde bij gevelkapelletje in de Dreef
DEVOTIE Waar men gaat langs Vlaamse wegen, komt men Maria tegen… zo wordt gezegd. In het kader van de herwaardering van de bestaande kapelletjes en de Mariahulde in de maand mei, wil men een oude traditie in ere brengen en houden. Na het Heieinde en Meersel, is dit jaar een mei-moment op het Geiteneinde bij het gevelkapelletje aan de woning Dreef 101 op vrijdag 23 mei om 19 uur. Na de hulde is er een gezellig samenzijn in deze woning bij de familie Geert en Carolina Rutten. (JJ)
Oude Tramweg hersteld
OPENBARE WERKEN De Oude Tramweg tussen Dreef en Meersel was halverwege, op de scheiding tussen de klinkerweg en de betonnen straat, langzaam maar zeker aan het inzakken. Na herstellingswerken is de straat weer toegankelijk en moeten de bussen van de Lijn niet meer omrijden. En meteen is het ook gedaan met hier je hoofd te stoten tegen het plafond van de auto als de chauffeur van dienst zijn snelheid niet tijdig had aangepast. (JJ)
Fietspad langs de Mark weer veilig
FIETSPAD Het fietspad langsheen de Mark tussen de Belgische en Nederlandse Markweg is eindelijk hersteld nadat vorig jaar een gedeelte was weggespoeld door het wassende water. Eerst werden er rijplaten gelegd om verdere schade bij de werkzaamheden te voorkomen. Palen werden geheid, worteldoeken gelegd, gevolgd door het storten van 200 ton rotsblokken, verder afgedekt met zwarte grond en een stukje fietspad opnieuw geasfalteerd. Er kan dus weer veilig gefietst worden. (JJ)
Schoolfeest in ‘t Dreefke
SCHOOL Op zaterdag 24 mei is het wederom schoolfeest op ’t Dreefke, Kapelweg 1. De ouderraad en de school bezorgen nog meer informatie over de invulling. Iedereen is alvast van harte uitgenodigd om de school en de kinderen te steunen. (JJ)
Papboerfeesten bij ‘t Markenhof
PAROCHIEZAAL Op donderdag 29 mei, O.L H. Hemelvaart, organiseert ’t Markenhof de eerste editie van de ‘Papboerfeesten’ voor alle inwoners van Minderhout. Aanleiding is de 60ste verjaardag van de bouw van de zaal, die op 19 mei 1965 geopend werd. De opbrengst gaat naar de verdere renovatie van de zaal die na de bouw model stond voor verschillende parochiezalen in de regio.
Programma
Het feest wordt georganiseerd bij ’t Markenhof. Voor de gelegenheid wordt de Koestraat afgesloten.
Het programma ziet er als volgt uit: 14 uur: Opening van het feesterrein 15 uur: Optreden van de Marckezonen 16 uur: Minderhout zingt mee met Nederlandstalige liedjes gebracht door Luc Stoffels. 19 uur: Optreden van covergroep VEZZ 20 uur: Dj’s sluiten de feestelijkheden af
Erfpacht
Jarenlang werd Kapellekenskermis georganiseerd om de zaal, toen eigendom van Dekenij Noorderkempen, mee te financieren. Maar dat mooie liedje bleef niet duren en langzaamaan werd de zaal, met veel achterstallig onderhoud, steeds minder gebruikt. In 2012 richtte een groep vrijwilligers vzw ’t Markenhof op om de zaal te renoveren.
Via een win-win lening, gesteund door de overheid, verzamelde de vzw eerst 123.000 euro bij sympathisanten, terug te betalen na 10 jaar met 3% intrest. Meer recent, nadat de zaal in erfpacht overgedragen was aan de vzw, kreeg deze van de kerkfabriek een lening van 300.000 euro, terug te betalen over een termijn van 49 jaar, de duur van de erfpacht.
Nu, 60 jaar na de opening wordt de zaal gerenoveerd door een groep vrijwilligers. Het resultaat en de manier van
Ferm 5.0 Minderhout schiet uit de startblokken
VERENIGING De startavond van Ferm Minderhout einde januari werd in een nieuw jasje gestoken, het werd een hapje -tapje avond gecombineerd met het spel “homo-universalis”. Babbelen, tussendoor allerlei lekkers, afgewisseld met opdrachten. Aan de reacties achteraf te horen viel dat concept viel zeer in de smaak. Ook de bakavond, ism Aveve, werd een geslaagde workshop met een grote opkomst zodat er veel gemaakt kon worden. Alles werd vervolgens uitvoerig besproken, tips en trics gedeeld en uiteraard geproefd.
In een andere workshop ging een groepje van 8 aan de slag met glaswerk en etspasta. Met wat geduld en stap voor stap waren er heel mooie resultaten. Glazen kregen dierenpootjes of blaadjesmotiefjes, geurflesjes kregen een mooie spreuk, spiegels een mooi opschrift, …
Tijdens de Ferm 5.0 werd er samen met Charis K. stilgestaan bij het nut van gezonde voeding en voedingssupplementen. De lokale politie lichtte de functie en werking van de wijkagent toe. Afsluiten deden de aanwezigen met een lekkere maaltijd.
De witte donderdag is de avond voor het paasfeestje. De traditie werd verder gezet, samen een koude schotel eten met
een chocolade eitje als dessertje. De avond werd opgevrolijkt door de muziekgroep Jungle Bird. En er staat nog meer op het programma - een workshop cocktails en mocktails, een daguitstap naar
Brussel met bezoek aan de Koninklijke serres, 25 mei de gehuchtentocht en de fiets tweedaagse. Een Ferm jaar alweer! (jaf)
Samen glas etsen
aanpak zijn ook nu een voorbeeld. Steun blijft meer dan welkom en nodig. (fh)
Run for Fun in de Kapellekensloop
JOGGING Op zaterdag 14 juni organiseert Raak Minderhout voor de 30ste keer de Kapellekensloop. Op deze sportieve en gezellige middag is zoals vanouds iedereen welkom. Deze keer wordt het thema ’Run for Fun’ en is er geen tijdsregistratie. Wel blijven het podium, de prijzen en lekkernijen hetzelfde.
Prijzen: een medaille en een snoepzak voor de kinderreeksen; snoeptomaatjes voor volwassenen.
Geldprijzen voor de eerste drie in de jogging; medailles voor de eerste drie in elke reeks. (rob)
Trekker
WEDSTRIJD FUIF Al voor de 19de keer organiseert Minderhout VV op zaterdag 7 juni en zondag 8 juni hun jaarlijkse internationale tractorpulling wedstrijd. Sinds enkele jaren gebeurt dit in een compleet feestweekend.
Dat start op zaterdagavond met vanaf 17 uur de Nightpulling met o.a. een jeeptrek en de loonwerkersklasse, waarin lokale loonwerkers het tegen elkaar opnemen. Het spektakel wordt nog groter als de avond valt en je letterlijk de vlammen uit de uitlaat ziet komen… Vanaf 20 uur begint in de feesttent de Mega Pulling Party met enkele lokale dj’s en als apotheose een dj-set van Daani, de “master of freestyle”. Goed voor nakaarten tussen pot en pint over het trekker trek gebeuren én feestvieren in een ouderwets “boerenbal”. Daarbij muziek van vroeger door
“back-in-time” Kodex dj Nick en dansmuziek van nu.
Op zondag blijft het klassieke recept een succes, met proeftrek door de landbouwtractoren ’s morgens en in de namiddag de internationale tractorpulling wedstrijd. Bovendien zijn er tal van demo’s met spectaculaire specials en grote trucks. De prijsuitreiking en afterparty starten omstreeks 17 uur met o.a. dj Kurt van Radio Valencia. Voor de kinderen is er randanimatie zoals springkussens en een grote zandbak.
Na de beginjaren aan de Bergenstraat in Minderhout werd uitgeweken naar de terreinen van Loonwerken Joosen aan de Raamloopstraat in Meer. Op deze locatie is er voldoende ruimte voor het spektakel, het tentfeest en ruime parkeermo -
gelijkheden. Reden waarom Trekker Trek Minderhout al zo lang naar Meer trekt… (jaf)
Kaart, kompas, een katapult en een kasteel…
SCHOOL Einde maart ging het vijfde leerjaar van Scharrel Minderhout op kasteelklassen. Vol enthousiasme schreven ze de week erna een artikel voor de Hoogstraatse Maand. We publiceren graag één ervan. Een dikke pluim alvast voor de jonge journalist!
‘Bossen, grotten en vleermuizen’ Van 24 maart tot 28 maart trokken wij op kasteelklassen. We vertrokken helemaal vanuit Minderhout. Daar stapten wij met al onze vriendjes en vriendinnetjes van het 5de leerjaar op de bus. De bus zette ons af in Hamoir. We wandelden met een bolletje pijl wandeling verder naar het kasteel. Op dinsdag deden we dagtocht! Dat was zo leuk, we wandelden wel 17 km. We begonnen de tocht aan ons mooie kasteel. We wandelden met kaart en kompas naar onze lunchplek. Toen wandelden we nog een klein stukje verder tot de ruïnes van Fort de Logne. We kregen uitleg over hoe het vroeger allemaal was. We mochten zelfs met een katapult schieten. Vervolgens wandelden we met kaart en kompas in de hand terug naar het kasteel. Na die lange
tocht verdienden we wel lekker eten. Maar … misschien hadden we het slapen nog wel het meeste nodig!
Geschreven door een leerling van het vijfde leerjaar (Scharrel Minderhout) (jaf)
Op tocht door vijf Minderhoutse gehuchten
FIETSTOCHT Op zondag 25 mei organiseren Ferm, KLJ en Landelijke Gilde Minderhout opnieuw de “Gehuchtentocht”. Deelnemers maken op een plezante en sportieve manier kennis met vijf gehuchten die over heelMinderhout verspreid liggen, terwijl diverse land- en tuinbouwbedrijven hun beste beentje voorzetten om hen te ontvangen. Elk gehucht is vertegenwoordigd door een locatie die gekoppeld is aan een landof tuinbouwbedrijf. Je ontdekt er telkens de specifieke activiteiten, terwijl op elke locatie ook nog een spectaculaire en inventieve attractie is.
Bij inschrijving ontvang je een wedstrijdblad waarop de score wordt bijgehouden. Jong en oud kan zich zo meten met elkaar in een competitie, die met een prijsuitreiking wordt afgesloten op het einde van de dag bij Aveve Mertens in de Minderhoutsestraat. Inschrijven kan tussen 12 en 14 uur op de vijf plaatsen waardoor je kan deelnemen aan de wedstrijdattracties aan 5 € per persoon. Kinderen gratis. Voor de winnaars in de diverse categorieën zijn er lekkere en mooie prijzen.
De verschillende locaties zijn eenvoudig te bereiken en liggen langs rustige lande -
lijke wegen: Dorp - KLJ lokaal; Hal - Yves De Bie; Castelré - Jef Rijvers; Bergen - Wim Stoffels en Minderhoutsestraat - Aveve Mertens. Een ideaal recept voor een fietsdagje uit met de familie! (wb/rob)
DJ Daani staat op de Mega Pulling Party op zaterdagavond
Josée Fransen
°19/2/1937 - 13/3/2025
Op 13 maart 2025 is Josée Fransen op de leeftijd van 88 jaar zachtjes ingeslapen, na een lang en vruchtbaar leven, zoals dat gezegd wordt. In haar geval is dat ook letterlijk zo. Ze was niet alleen echtgenote van Frans en moeder van 5 kinderen, ze was ook heel geëngageerd in de gemeenschap waarin ze leefde.
Vooral sociaal geëngageerd. Ze was vurig lid van LENK (Leefmilieu Noorderkempen) waarin ze met gelijkgezinden streed tegen het recht trekken van De Mark. Zij vond dat het beter was dat die de natuurlijke loop volgde en meanderde. Anderen dachten dat een recht kanaal beter was. Het is een beetje bitter dat ze nu, 50 jaar later, overschot van gelijk krijgt. Ze was ook één van de initiatiefnemers van de Wereldwinkel in Hoogstraten, in een tijd dat wie ijverde voor een eerlijke handel door verkoop van producten uit verre landen en de mensen daarvoor sensibiliseerde, bekeken werd als halfzachte wereldverbeteraar. Josée heeft zich dat etiket nooit aangetrokken en deed bevlogen door.
De Hoogstraatse Maand was zonder twijfel één van haar grootste passies. En ook daarin was ze bijzonder. Ze was één van de pioniers. Al van bij de start van De Hoogstraatse Gazet in 1979 was ze erbij, als enige vrouwelijke redacteur tussen allemaal mannen. Helaas zou dat laatste bijna een constante blijven in de geschiedenis van De Hoogstraatse Gazet en later de Maand. Ze heeft het altijd spijtig gevonden dat er niet vaker vrouwen de weg naar de redactie hebben gevonden (op enkele uitzonderingen na), maar zat er niet mee in om in onze mannenclub te zitten. Ze was er even zeer aan gehecht als de anderen. En ze stond, zoals overal, meer dan haar mannetje.
Zoals in al haar maatschappelijke engagementen, zette ze zich volledig in. Bepaalde mee de inhoud en de toon van het blad, bracht onderwerpen aan waar mannen minder aandacht voor hadden, ging veel en graag bij de gewone mensen van Hoogstraten en deeldorpen op interview en peilde naar de aard, de ziel van de mensen. Ze maakte er mooie stukken over. Het moesten voor haar niet altijd bekende koppen zijn, met grote prestaties, met hoog aanzien. Ze schreef ook menige column, waarin ze van ‘Terzijde’ het doen en laten van mens en maatschappij kritisch maar altijd begripvol en mild van commentaar voorzag. Steevast sprak ze zich uit tegen intolerantie, onrechtvaardigheid, discriminatie.
Tijdens de vaak levendige redactievergaderingen nam Josée graag en fel deel aan de discussies, deed altijd haar duit in het zakje. Als het moest zette ze ons, mannen, op hun plaats: als we ons – meestal als het uur al wat gevorderd was – wat te onvriendelijk jegens iets of iemand zouden uitlaten. Ze kon dat bijzonder goed, gewoon men een eerlijke opmerking. Die altijd aankwam voor wie het bedoeld was. Ze is daar nooit scheef voor bekeken. Het leidde zowat altijd tot een beetje
introspectie, tot een beetje nederigheid in een vergadering waar gewerkt en gelukkig ook veel gelachen werd.
Lange tijd was ze eindredacteur van De Maand. Op de dag van deadline kwamen de redacteurs hun kopij bij haar inleveren. In het pre-computertijdperk was dat op papier, soms getypte vellen, soms handgeschreven teksten. Daarbij afgedrukte foto’s in alle formaten, met achterop gekribbeld waar ze thuis bij hoorden. Dikwijls een chaotisch zootje, dat zij dan moest ordenen en met een dikke rode stift voorzien van aanwijzingen voor de drukkerij. Welke lettertype, welke grootte, welke opmaak, hoe groot de foto’s moesten afgedrukt worden. Want ’s anderdaags ‘s morgens werd ze met heel die bundel schrijfsels in de drukkerij in Baarle verwacht.
Toen de gedrukte teksten terug waren, hielp ze bij het ‘plakken’, het bijeenbrengen van de kopij tot pagina’s. Onmisbaar voor de anderen van de plakploeg, omdat ze de enige was die alle kopij al eens onder ogen had gehad, waardoor fouten vermeden werden. Het is haast niet meer voor te stellen dat een blad op die manier überhaupt tot een gedrukte versie kon komen. Maar dat deed het wel en Josée had daar meer dan één hand in.
Als het nieuwe nummer gedrukt was, haalden zij en haar man Frans die bijna 3.000 exemplaren op bij de drukkerij om ze bij de post en bij de verkooppunten verspreid over onze gemeente te bezorgen. Koffer én aanhangwagen vol, alles met de hand geladen en gelost.
Met de intrede van de computer liet ze de eindredactie over aan anderen, die daar beter mee overweg konden. De computer en Josée waren niet zo’n goede match. Maar ze bleef wel meewerken door interviews te doen, stukken te schrijven, wat ze het liefste deed. En mee vergaderen en plakken, omdat ze er graag bij was. Want de band met de medewerkers reikte verder dan samen aan ons blad te werken, dat was een hechte vriendschapsband.
Die band is gebleven, ook toen ze zoetjes aan stopte als medewerker, toen de jaren begonnen te wegen. Tot voor enkele jaren was ze wel nog present op ons jaarlijks etentje voor de medewerkers.
Tot de ziekte die haar de laatste jaren van haar leven getroffen heeft, het niet meer mogelijk maakte om deel te nemen, mee te spreken, net dat wat ze heel haar leven zo graag gedaan heeft. Ze moet zich vaak onmachtig hebben gevoeld wanneer de woorden, die ze zo lang en met zoveel passie had gekoesterd, haar ontsnapten.
Voor al wat ze voor de Hoogstraatse Maand gedaan heeft, zijn we haar bijzonder erkentelijk. Haar bijdrage aan ons blad, aan wat het vandaag geworden is, is niet te schatten. Bovenal zijn we blij en dankbaar dat we haar gekend hebben, dat we met haar mochten werken, discussiëren, lachen, kortom bevriend zijn.
We missen Josée en zullen haar blijven missen.
De redactie
Dirk Vanhaute nieuwe voorzitter van AR-TUR
CULTUUR Dirk Vanhaute werd aangesteld als nieuwe voorzitter van AR-TUR en volgt in die functie Miek De Kepper op. AR-TUR, dat werkt vanuit de Warande in Turnhout is een cultureel platform voor architectuur en ruimte. Het richt zich op het verbeteren van de ruimtelijke kwaliteit in dorpen en kleine steden, met de Kempen als voornaamste werkgebied.
Dirk was al bestuurslid en bleek binnen de organisatie zowel een ondersteunende als sturende rol te vervullen. Mogelijk heeft zijn studie als arbeidssocioloog hierbij een kiem gelegd, eerder was hij ook actief in (jeugd-)bewegingen en sociale organisaties.
Zijn carrière begin in de kunstensector, waar hij als zakelijk leider aan de slag ging bij theater Het Gevolg en vervolgens bij Het Paleis. Daarna werkte hij voor de stad Turnhout als directeur Cultuur en Vrije Tijd en vervolgens als manager Omgeving. Daarnaast was hij gastdocent aan de Universiteit Antwerpen en de Hogeschool Gent.
Vandaag zet hij zich met volle overtuiging in als een van de drijvende krachten achter de burgerbeweging Wortel2030. Zijn passie voor de combinatie van kunst en cultuur met omgeving en ruimtelijk beleid werkt als een drijfveer. Hoewel de uitdagingen op ruimtelijk vlak aanzienlijk zijn, is hij ervan overtuigd dat een open blik en creativiteit kunnen leiden tot vernieuwende inzichten.
Daarom sloot hij zich enkele jaren geleden aan bij de Raad van Bestuur van AR-TUR. Een van de initiatieven daarvan is de ‘Toolbox Dorpse Architectuur’, dat voorbeelden biedt om de kwaliteit van meervoudig wonen in dorpen te verbeteren. De organisatie staat ook in voor ‘Architectuur in de Kijker’, waarbij viermaal per jaar bijzondere architectuurprojecten in de Kempen worden belicht. (fh)
Babbelen en knabbelen bij een Ferme High Tea
KONINKLIJK VERBOND VAN SINT-JORISGILDEN VZW
organiseert de jaarlijkse zomercompetitie kruisboog-schieten op 61 meter in de 9 gildes op volgende data in 2025:
bij St.-Joris Minderhout op 3 en 4 mei
bij St.-Joris Rijsbergen op 11, 17 en 18 mei
VERENIGING Op woensdag 7 mei ben je vanaf 19.30 uur meer dan welkom in zaal ’t Trefpunt. Ferm maakt het er extra gezellig om te babbelen en knabbelen met lekkere gerechtjes en sprankelende drankjes voor een High Tea. Graag vooraf inschrijven door 15 euro per persoon over te schrijven op rekeningnummer BE65 8508 4843 9796 met vermelding van je naam + high tea’. Deze activiteit staat in het teken van ‘Open Ferm’, heel de lente lang gooit Ferm de deuren open en kan je komen proeven van een activiteit in jouw buurt. Deze avond kan je kennismaken met de gastvrijheid van Ferm. Ze antwoorden op al jouw vragen over Ferm Wortel.
Voor nieuwe leden die zich inschrijven in de maand mei is er bovendien een extra verrassing. ( fh)
bij St.-Jan Baptist Sprundel op 11, 17 en 18 mei
bij St.-Joris Minderhout op 24, 25, 31 mei en 1 juni
bij St.-Joris Hoogstraten op 25, 31 mei en 1 juni
bij St.-Joris Meer op 8, 14, 15 juni
bij St.-Joris Loenhout op 7, 8, 14, 15 juni
bij St.-Joris Meerle op 24, 30 en 31 augustus
bij St.-Joris Castelré op 14, 20, 21 september
bij St.-Joris Wortel op 14, 20, 21 september
Jubilarissen worden gevierd met een feestschieting zijnde:
50 jarig jubileum:
St.-Joris Rijsbergen op 12 en 13 juli
70 jarig jubileum:
St.-Jan Baptist Sprundel op 12 en 13 juli
80 jarig jubileum:
St.-Joris Castelré op 19 en 20 juli
Inschrijven op zaterdag tussen 14:00 u en 20:00u of op zondag tussen 10:00u en 20:00u
Kom kennismaken met de kruisboogsport
Toegang is gratis
Schaakbibliotheek voor de gevangenis van Wortel
GEVANGENIS Op 8 april kreeg de bibliotheek van de gevangenis van Wortel een uniek cadeau. Schaakkring Oude-God uit Mortsel schonk meer dan 30 kwaliteitsvolle schaakboeken met een gezamenlijke waarde van bijna 2000 euro. Daarbij schaakboeken voor beginners; boeken over opening, middenspel en eindspel; training voor schaakstrategie en -tactiek; toernooipartijen van meesters en grootmeesters.
“In onze schaakkring krijgen we wel vaker schaakboeken cadeau”, verklaart Jan ‘T Sas, voorzitter en tweevoudig clubkampioen van Schaakkring Oude God. “Die worden dan doorgesluisd naar onze jeugdwerking of we houden een interne boekenverkoop. Mark Vermeulen, een van onze leden, geeft al een tijdje schaaklessen in de gevangenis van Wortel. Hij stelde vast dat er in de gevangenis veel interesse voor het schaken is maar geen echte ‘schaakbibliotheek’. Samen met clubgenoot Frank de Lombaert stelde hij voor om boeken aan de gevangenis te schenken. We vonden dat een goed idee.”
Na de overhandiging aan schepen Arnold Wittenberg namen tien gedetineerden het tijdens een schaakspel simultaan op tegen Jan T’Sas,. Hierbij heeft elke speler een schaakbord voor zich, de tafels zijn in een kring opgesteld waarbinnen de simultaangever rondjes loopt. Telkens hij aan een bord komt, doet de simultaanspeler zijn zet, waarop de simultaangever antwoordt en vervolgens naar een volgend bord doorloopt. Het lukte één van de gedetineerden om de clubkampioen te verslaan. (sk)
Schepen Wittenberg neemt de boeken in ontvangst, in het bijzijn van Koen Korteweg, functionaris sport en cultuur De Rode Antraciet. (foto De Rode Antraciet)
Jan ‘T Sas in actie (foto De Rode Antraciet)
Sportnieuws: Rob Brosens - Alfred Oststraat 3, 2320 Hoogstraten, 0478 59 58 18 - sport@demaand.be
Opnieuw een knap parcours van HVV
VOETBAL Hoogstraten VV kan opnieuw terugblikken op een prachtig seizoen. Het mag in september al voor het 4de opeenvolgende seizoen zijn voet zetten naast die van gerenommeerde clubs in de hoogste amateurreeks van Vlaanderen. In de laatste wedstrijd moet wel afscheid genomen worden van enkele sterkhouders, waaronder Ruben Tilburgs en doelman Wim Kustermans.
DHM: Thuis tegen Dessel werd het een kleine nederlaag en ook in Hasselt werd verloren. Zat er meer in?
Frank Belmans : In de wedstrijd tegen Dessel hadden we de ‘pech’ om al heel vroeg een vermijdbaar doelpunt te incasseren waardoor we op een heel moeilijk bespeelbaar veld constant achter de feiten moesten aanhollen. Jammer genoeg wrongen we dan ook nog wat halve en één heel grote kans de nek om, zodat we tegen een 0 - 1 nederlaag aanliepen. Een puntje hadden we zeker verdiend maar Dessel trok deze derby met een gelukje over de streep.
In Hasselt stonden we organisatorisch goed, gaven tijdens de hele eerste helft niets weg en toen we net na de rust op een 0 - 1 voorsprong kwamen, groeide het geloof in een kleine stunt. Maar een paar klasseflitsen verder en met de steun van het thuispubliek in de rug moesten
we achteruit en behaalde ‘De Spor’ een terechte 3 - 1 zege.
DHM: Daarna werden opnieuw de nodige punten bijgeteld door een gelijkspel op Lyra-Lierse en een overwinning tegen Belisia Bilsen.
Op Lyra speelden we een beresterke eerste helft maar beloonden we ons karig met een 0 - 1 voorsprong bij de rust. De thuisploeg scoorde wel bijna aan 100 procent en kwam onverdiend op voorsprong in de tweede helft. Gelukkig konden we op het einde de 2 - 2 nog scoren zodat we niet met lege handen naar huis moesten, want dat had wel heel zuur geweest na een prima ploegprestatie.
In de thuismatch tegen Belisia konden we eindelijk nog eens de smaak van een thuiszege proeven. Na een snelle 2 - 0 voorsprong behielden we de controle op de wedstrijd en in de slotseconden konden we de 3 - 0 netten.
DHM: Op bezoek bij kampioen Gent
werd het 2 - 0. Misschien een logische uitslag?
De klasse van de kampioen was overduidelijk, maar ook onze eigen onbeschikbaarheden door blessures en de rondwarende ziektekiemen in de kleedkamer speelden ons parten. Het resulteerde in een negentig minuten durende machtsstrijd die we moesten ondergaan, en de 2 - 0 eindstand was dan ook een logisch gevolg. Tegen een dergelijke opponent mag je geen moment onder je niveau presteren, en dat was bij ons die zaterdagavond helaas wel het geval. Hun suprematie was verdiend, en wij waren simpelweg te plat.
DHM: Nog slechts 1 wedstrijd, de thuiswedstrijd tegen Cercle Brugge B. HVV heeft zich opnieuw verzekerd van het behoud in de hoogste reeks amateurs. Hoe kijk je terug op het voorbije seizoen?
We hebben met zijn allen een ongelooflijk knap parcours afgelegd. We waren definitief verzekerd van het behoud een maand voor het einde van de competitie en hebben nooit de echte degradatiestress gevoeld. Op de juiste momenten behaalden we een driepunter en af en toe mochten we zeker niet klagen over dame fortuna. Maar de juiste teamspirit en het harde werk van spelers en staf hebben ervoor gezorgd dat het ‘kleine’ Hoogstraten in september al voor het vierde opeenvolgende seizoen zijn voet naast die van gerenommeerde clubs mag zetten in de hoogste amateurreeks van Vlaanderen. Het wordt ieder jaar moeilijker en moeilijker om te overleven op dat niveau maar dat zijn zorgen voor morgen.
Eerst nog een laatste keer knallen in de laatste (thuis)wedstrijd tegen Cercle Brugge waar we gaan proberen om met een zege afscheid te nemen van dit seizoen enerzijds, en anderzijds op een mooie manier afscheid te nemen van
Ruben Tilburgs speelt zijn laatste wedstrijd bij HVV
SPORT
enkele sterkhouders van de afgelopen jaren die voor een nieuwe uitdaging hebben gekozen volgend seizoen.
Bij deze nog een warme oproep aan alle HVV-sympathisanten om op 27 april aanwezig te zijn om clubicoon en aanvoerder Ruben Tilburgs met een staande ovatie het afscheid te geven dat hij verdient. Ruben gaat nog één keer alles geven en hangt dan zijn schoenen ‘aan den haak’. Een klassespeler en een voorbeeld voor iedereen op en naast het terrein. Heel heel jammer en een groot gemis voor de HVV-voetbalfamilie, maar we respecteren uiteraard zijn keuze. Dus, iedereen aanwezig in rood en wit zodat we alle vertrekkers nog een mooi afscheid kunnen geven. Komaan Rooikens!
Uitslagen
Hoogstraten VV - KFC Dessel Sport 0 - 1
Al in de 4de minuut kwamen de bezoekers op voorsprong met een schuin
schot. Struyff snoepte wat later de bal af en kwam plots alleen voor de doelman, maar kon niet gelijkmaken. Van Dooren kwam nog dicht bij een doelpunt en Struyff werd foutief gestuit toen de weg naar doel vrij was. De bezoekende verdediger kreeg slechts geel. In de 2de helft was HVV enkel gevaarlijk op stilstaande fases, maar de bal viel nooit goed genoeg om te scoren.
Sporting Hasselt - Hoogstraten VV 3 - 1 De eerste helft verliep doelpuntloos. Direct na de rust bracht Dion Jochems Hoogstraten VV op voorsprong na een voorzet van Struyff. In het laatste halfuur ging een dominant Hasselt erop en erover. HVV moest tegen de titelkandidaat de wet van de sterkste ondergaan.
K Lyra-Lierse - Hoogstraten VV 2 - 2 HVV begon sterk en kwam op voorsprong met een doelpunt van Meeuwis. Het ging door op zijn elan maar vergat de kansen af te maken. Ruststand 0 - 1.
Na de rust scoorde de thuisploeg heel opportuun en kwam 2 - 1 voor. Helemaal op het einde van de wedstrijd scoorde Meeuwis opnieuw de meer dan verdiende gelijkmaker.
Hoogstraten VV - Belisia Bilzen 3 - 0 Een voorzet van Jouk Vermeeren werd door Belisia slecht weggewerkt en Stef De Wijs knalde de bal van dichtbij tegen de netten. Wat later scoorde Dion Jochems via een counter. Hoogstraten verdedigde zijn voorsprong en kwam niet meer in moeilijkheden. Via een vrije trap scoorde Meeuwis met een rake kopbal de 3 - 0.
KAA Gent B - Hoogstraten VV 2 - 0
De jonge Buffalo’s van Gent toonden zich een waardig kampioen. Ze kwamen fel uit de startblokken en domineerden de wedstrijd. Na 20 minuten was die dominantie al zichtbaar op het scorebord. Gent controleerde ook in de 2de helft, gaf geen kansen weg, maar vergat de score uit te diepen. (rob)
HVV jubilee: 30 jaar meisjes- en damesvoetbal
VOETBAL HVV Hoogstraten viert 30 jaar meisjes- en damesvoetbal. “In juni organiseren we een (gesloten) evenement om alle huidige en oud-speelsters nog eens samen te brengen - de HVV Jubilee - 30 jaar.”
Pionier
Dertig jaar geleden was het nog zeldzaam dat meisjes en dames in Hoogstraten in
een eigen team konden voetballen. Wie wilde spelen, moest zich doorgaans met de jongens meten. Tom Van Loock bracht hier verandering in en was daarmee zowat de pionier voor het meisjesvoetbal in onze gemeente.
Onder de leiding van Tom Van Loock werd ruim 30 jaar geleden een eerste voetbaltraining voor een damesteam in Hoogstraten georganiseerd. In februari
1995 speelden zij hun eerste wedstrijd, een jaar later was er al zoveel interesse van verschillende leeftijden dat de club als eerste in de streek een dames- en meisjesteam kon inschrijven in de competitie.
Wie vandaag de dag een sportieve dochter heeft die wil voetballen, kan terecht bij verschillende voetbalclubs in de regio en zelfs bij twee Hoogstraatse clubs als
Een groot deel van de meisjes- en damesafdeling van HVV
ze echt bij meisjes wil starten.
Recreatief achttal
Veerle Franckx zette samen met Ruth Verschueren de taak van Tom Van Loock verder. Daarnaast is ook Swen Boden zeer actief als coördinator voor de jongste meisjes. Veerle: “Waar de damesteams in andere (Hoogstraatse) clubs komen en gaan, is Hoogstraten VV al 30 jaar een constante in het dames- en meisjesvoetbal. Op dit moment spelen er meer dan 60 meisjes en dames voetbal
onder de vlag van Hoogstraten. Dat gaat van U9 - de jongste categorie - tot 8-a-side, een nieuw format van Voetbal Vlaanderen waarbij wij op de kar springen om iedereen zo lang mogelijk voetbalplezier te bezorgen.”
8-a-side is een nieuw recreatief voetbalaanbod voor volwassenen waarbij 8 tegen 8 wordt gespeeld op een half voetbalveld. Het is bedoeld voor dames 30+ en heren 35+. (https://www.voetbalvlaanderen.be/nl/8-a-side). (rob)
Meer en Meerle kijken uit naar de eindronde
Interland België - Nederland U15 bij HVV
Op 17 mei 2025 komen de Flames U15 van België opnieuw naar het Seminariecomplex voor een interland tegen de leeftijdsgenoten van Nederland. Allen welkom in ons stadion voor deze derby der lage landen!
VOETBAL KFC Meer en K Meerle FC spelen de eindronde en kunnen via die weg alsnog promotie afdwingen, ieder op zijn niveau. Minderhout VV kan zich opmaken voor een verlengd verblijf in 2de provinciale en KVNA Wortel sluit het seizoen op een hele mooie manier af.
KVNA Wortel heeft het seizoen mooi afgesloten
VOETBAL Met knappe resultaten, een gelijkspel en een overwinning, gaat Wortel in de laatste wedstrijd het duel aan met de buren uit Minderhout. Het kan het seizoen en het avontuur in 2de provinciale mooi afsluiten.
DHM: 5 wedstrijden gespeeld in deze periode. De eerste 3 werden verloren tegen Weelde, Vorselaar en Zoersel. Was het telkens verdiend voor de tegenpartij?
Glenn Verhoeven: Tegen Weelde waren we niet gretig genoeg. We startten goed, komen 1 - 0 voor na 3 minuten en enkele minuten later moet Weelde met 10 verder. Helaas waren zij hierdoor dubbel gemotiveerd. We werden overklast op gretigheid en mentaliteit. Tegen Vorselaar en Zoersel moesten we telkens aantreden met een zeer vertimmerd elftal. We speelden steeds goed mee maar misten dan de kwaliteit om een verschil te maken. Voor de jonge jongens wel een mooie leerschool tegen toch nummers 3 en 4 uit het klassement.
DHM: Maar Wortel is goed op weg om het seizoen mooi af te sluiten. Een ge-
lijkspel tegen Vosselaar en zelfs winst tegen Wezel Sport, de 2de in de rangschikking.
De laatste 2 wedstrijden proberen we er meer van te genieten. We spelen iets meer vrijuit en hierdoor blijkt dat we ook gretiger, scherper zijn dan voorheen. Tegen Vosselaar was het een heel open wedstrijd met veel kansen waarbij een gelijkspel de juiste weergave was. Het was vast en zeker een opsteker voor onze groep richting de laatste 2 wedstrijden.
De afgelopen 3 seizoenen konden we in onze laatste thuiswedstrijd telkens iets meer brengen. Dat was nu tegen Wezel Sport opnieuw het geval. Mol Wezel startte gretig maar we stonden goed en kon regelmatig tegenprikken. We waren zelf heel scherp en speelden goed mee. De wil om er in de laatste thuiswedstrijd iets van te maken was heel sterk aanwezig en dat resulteerde in een knappe overwinning tegen de 2de uit de stand.
DHM: Nog 1 wedstrijd, maar wel een mooie derby tegen Minderhout… Klopt. Ik verwacht 2 ploegen die er alles aan zullen doen om het seizoen mooi af te sluiten, Onze laatste 2 wedstrijden geven ons veel vertrouwen om eindelijk eens een derby winnend af te sluiten. Met puntengewin zouden we zeker met een goed gevoel ons avontuur in 2de provinciale afsluiten!
Minderhout VV blijft in 2de provinciale
VOETBAL Met 3 overwinningen en een gelijkspel is Minderhout zeker van een verlengd verblijf in 2de provinciale. In Merksplas was het niet goed maar trainer Vissers hoopt op een mooie afsluiter van zijn 3de en laatste seizoen bij de club.
DHM: Proficiat Christian. MVV is gered en speelt volgend seizoen opnieuw in 2de provinciale. Met 3 overwinningen en een gelijkspel staat Minderhout nu zelfs op de 11de plaats.
Christian Vissers: We hebben een erg sterke reeks neergezet waarin we in 10 wedstrijden slechts 1 maal verloren en liefst 7 maal de nul wisten te houden. We stelden de kampioenschapsviering van Herentals een week uit door ze thuis zowat van de mat te spelen en ze met een klinkende zege huiswaarts te sturen.
DHM: Tegen Merksplas lukte het dan weer niet. Was het verdiend voor de tegenstrever?
Een dik verdiende zege voor Merksplas. De eerste 20 minuten leek er geen vuiltje aan de lucht. We vonden de vrije man en Merksplas leek geen antwoord
SPORT
te hebben. Met een lucky goal kwamen ze op voorsprong en dat gaf hun een boost terwijl bij ons sommige spelers verstoppertje speelden voor de rest van de wedstrijd in plaats van te voetballen. In de rust was iedereen het erover eens dat het beter moest, maar het stond al snel 2 - 0. De 2e helft was niet om aan te zien en Merksplas won dus uiteindelijk vrij gemakkelijk.
DHM: Wat verwacht je nog van de laatste wedstrijd, de derby tegen Wortel? Ik verwacht een hele moeilijke en gemotiveerde tegenstander. Die absoluut week na week laat zien strijdbaar te zijn ondanks hun degradatie. Ze behaalden een 4 op 6 tegen 2 top 5 ploegen. Ik hoop dat mijn spelers voldoende eergevoel bezitten om zich te herstellen van de teleurstellende prestatie in Merksplas. Tevens wens ik dat zij het sterke seizoen en de waardevolle driejarige samenwerking met mij als hoofdtrainer op een passende wijze afsluiten. Het moet een memorabele afsluiter worden!
Promotie
voor KFC Meer via de eindronde?
VOETBAL Door het gelijkspel tegen Merksem zijn de titeldromen weg. KFC Meer speelt wel de eindronde en gaat nog vol voor promotie.
DHM: Na de wedstrijd tegen concurrent Berchem, die verloren werd, won KFC Meer 3 maal op rij en stond daardoor op 1 punt van de eerste in de rangschikking. Hoe heb je deze wedstrijden ervaren?
Roy Muesen: De wedstrijd tegen Berchem was een belangrijke met het oog op de titel en dus wilden we daar de kloof ook verkleinen. Helaas kwamen we na enkele minuten al op achterstand op een stilstaande fase. Iets wat we op voorhand samen goed doorgesproken hadden en voor gewaarschuwd hadden. Helaas gebeurde het toch en dan is Berchem een hele taaie tegenstander. Ze plooien met gans de ploeg terug, houden het heel compact en spelen dan in de omschakeling met 2 stevige jongens vooraan. We hebben geprobeerd na de rust te reageren maar opnieuw pakten we meteen een tweede tegengoal. En de match was ook direct gedaan. We hebben daar amper nog iets klaargespeeld gekregen.
Belangrijk was dat we toch probeerden aan te klampen door punten te pakken tegen ploegen die lager geklasseerd staan. En dat hebben we goed gedaan. Die matchen hebben we telkens geduld getoond en konden we vaak in de tweede helft het verschil maken. Tegen de laatste 5 ploegen pakten we dit seizoen 30 op 30 en dan kom je al een heel eind.
DHM: De titel is weg na het gelijkspel tegen Merksem, want de 3 andere kopploegen wonnen hun wedstrijd. Toch een ontgoocheling?
Als je op 2 speeldagen van het einde 3 ploegen voor je hebt staan, weet je dat het niet zo simpel wordt om alsnog kampioen te spelen. Ook al bedraagt de achterstand maar 1 puntje. Je bent afhankelijk van andere ploegen en hebt het zelf niet meer in eigen hand. Het kan zijn dat één of misschien twee ploegen steken laten vallen, maar drie is te veel van het goede. Het enige waar je controle over hebt is je eigen prestaties en resultaten. Voorwaarde om de anderen onder druk te blijven zetten is dus om zelf de volle buit te pakken.
Tegen Merksem vond ik ons de eerste helft heel degelijk spelen met veel balbezit op de helft van de tegenstander, veel positiewissels en enkele goeie mogelijkheden. De 1 - 0 ruststand was misschien iets te mager gezien het spel, maar bedoeling was in elk geval wel om de voorsprong verder uit te bouwen na de rust. Helaas viel het helemaal stil, was er geen beweging meer en enorm veel balverlies. We lieten Merksem helemaal terug in de wedstrijd komen. Hun gelijkmaker in het slot was dan ook verdiend. Dat we de titel niet konden pakken hadden we zien aankomen in de laatste weken, maar die tweede helft tegen Merksem is wel een ontgoocheling.
DHM: KFC Meer eindigt op de 4de plaats en speelt de eindronde. Hoe evalueer je het voorbije seizoen? Het eindklassement liegt niet, dan komt elke ploeg te staan waar hij verdient te staan. Voor ons is dat dus de 4de stek en ik denk dat er iets meer in had gezeten. We hebben zowel tegen Brasschaat, Oostmalle als Berchem een keer kunnen winnen, maar speelden iets te vaak gelijk en hebben iets te veel matchen gehad waarbij we punten hebben laten liggen. De ambitie voor het seizoen was om te spelen om promotie en dat is gelukt nu we een eindrondeticket vast hebben. Het doel nu is om ook effectief te promoveren. Daar gaan we in elk geval heel hard voor strijden!
K Meerle FC mag de eindronde
spelen
VOETBAL Het doel is bereikt voor Meerle, dankzij 4 overwinningen op rij. Zij mogen aantreden in de eindronde die mogelijk nog voor promotie kan zorgen. Trainer Godrie is benieuwd naar de loting.
DHM: Proficiat Dirk met deze mooie resultaten. Tegen Schorvoort, de 2de in de rangschikking werd verloren, maar Meerle won daarna 4 keer op rij. Waren het correcte uitslagen?
Dirk Godrie: Tegen White Star begonnen we niet goed en kwamen we snel op achterstand. Nadien vochten we ons terug in de match en kwamen we ook op 1 - 1. In 2de helft was White Star beter en pakten ze de verdiende zege. Tegen Oud-Turnhout pakten we wel de 3 punten maar het was niet echt een goede wedstrijd van ons.
Oosthoven uit was ook een heel lastige wedstrijd waarbij Oosthoven in de 1ste helft de betere was maar ze lieten na om meer dan 1 keer te scoren. Na de rust deden wij het beter en maakten we snel 1 - 3, waar zij toch even van moesten bekomen. We trokken deze score over de streep.
Tegen Zoersel thuis was het een gelijk opgaande match en pakten we uiteindelijk wel een terechte zege. We maakten het ons toch nog onnodig lastig. Op Westmalle speelden we een zeer slechte match, maar uiteindelijk pakten we ook hier de zege.
DHM: Het doel is bereikt. Meerle mag de eindronde spelen en heeft dus nog kans op promotie. Wat verwacht je ervan?
Het doel van de eindronde is inderdaad binnen. Gelukkig gebeurde dit al een paar wedstrijden voor het einde zodat sommigen toch wat rust kunnen inbouwen om wat te herstellen.
De loting zal heel belangrijk zijn, er zullen heel veel onbekende ploegen bij zijn waardoor je niet echt kan inschatten wat er mogelijk is. Het belangrijkste zal zijn om te genieten van zulke wedstrijden. We zien dan wel waar het eindigt. (rob)
Uitslagen
15 en 16 maart
KVNA Wortel - KSK Weelde 1 - 3
K Minderh. VV - Zwaluw. Olmen 3 - 0
Berchem Sport B - KFC Meer 4 - 1
K Meerle FC - WS Schorvoort 1 - 3
22 en 23 maart
OG Vorselaar - KVNA Wortel 2 - 1
KFC Lentez. B. - K Minderh. VV 1 - 1
KFC Meer - Sporting Burcht 3 - 0
KSV Oud-Turnhout - KFC Meerle 1 - 3
29 en 30 maart
KVNA Wortel - KFCE Zoersel 0 - 2
KFC Pulle - K Minderhout VV 0 - 2
KFC Meer - Zandvliet Sport 3 - 1
KSK Oosthoven - KFC Meerle 1 - 3
5 en 6 april
K Vosselaar VV - KVNA Wortel 3 - 3
K Minderhout VV - SKS Herentals 3 - 1
K Heibos SV - KFC Meer 0 - 1
K Meerle FC - KFCE Zoersel B 2 - 1
26 en 27 april
KVNA Wortel - FC Wezel Sp. B 3 - 1
K Merkspl. SK - K Minderhout VV 2 - 0
KFC Meer - FC Merksem 1 - 1
KVK Westmalle - KFC Meerle 1 - 3
KFC Meer dankt verdienstelijke bestuursleden
VOETBAL Op zaterdag 12 april, voorafgaand aan de laatste thuiswedstrijd van het 1ste elftal van KFC Meer, sprak de club haar waardering uit voor de inzet en toewijding van de verschillende bestuursleden die een belangrijke rol hebben gespeeld in haar geschiedenis en ontwikkeling.
Huidig voorzitter Paul Van Gils richtte het woord tot de aanwezige erebestuursle -
den om hen te bedanken voor hun jarenlange inzet, die de club heeft gebracht tot waar ze vandaag staat. Hij benadrukte hierbij niet alleen de sportieve successen, maar vooral ook de hechte gemeenschap die zij hebben gecreëerd en waar iedereen zich thuis voelt. Deze sterke gemeenschapszin droeg er mede toe bij dat KFC Meer dit jaar werd verkozen tot sportclub van de stad Hoogstraten.
Vervolgens sprak hij zijn dank uit aan Ivo Van Dongen (13 jaar bestuurslid), Cor De Bie (14 jaar), Carl Jansen (25 jaar), Jos Laurijssen (32 jaar), Frans Lambrechts (35 jaar), Gerard Geudens (49 jaar), Louis van Doninck (25 jaar), Marc Dufraing (14 jaar –secretaris en gerechtigd correspondent) en in het bijzonder aan erevoorzitter Arnold van Aperen voor zijn uitzonderlijke 51-jarige voorzitterschap. (rob)
met de gevierde bestuursleden.
Voor de start van de laatste thuiswedstrijd poseerden de spelers
Hoogstraten organiseert BK wielrennen Juniores U19
WIELRENNEN Na de succesvolle organisatie van het Belgisch Kampioenschap voor aspiranten (U15) in 2021, de nieuwelingen (U17) in 2023 en het BK G-sport, zetten De Hoogstraatse Spurters en Bicycle Club Hoogstraten de traditie verder. Op zondag 1 juni organiseren zij, in samenwerking met de stad Hoogstraten, opnieuw een Belgisch Kampioenschap in het stadscentrum. Ditmaal gaat het om de juniorentitel (U19).
Kende in de voorgaande edities van het BK de deelname soms nog een vrijblijvender karakter, deze junioren koesteren veelal een duidelijke professionele ambitie. Zij zien deze wedstrijd dan ook als een belangrijke stap op weg naar een profcarrière. Het belooft evenwel een zware beproeving te worden, zeker wanneer de wind vrij spel krijgt op de lange, open stukken van het parcours.
De meisjes openen de wedstrijddag om 11 uur en leggen 8 ronden van 11,4 km af. Om 15 uur is het de beurt aan de jongens, die zich over 11 ronden van hetzelfde circuit zullen meten, wat neerkomt op een totale afstand van 125 km – een afstand die het reeds hoge niveau van de junioren benadrukt.
Parcours
De organisatoren maken zich sterk dat ze beschikken over een aantrekkelijk parcours. Een deel van de Vrijheid zal verkeersvrij worden gemaakt, terwijl op andere delen van het circuit gemotoriseerd verkeer in de rijrichting van de koers en binnen de omloop toegestaan is, mits de nodige veiligheidsmaatregelen in acht worden genomen. Met het oog op de toekomst ambiëren de clubs een duurzame organisatie van wielerwedstrijden in Hoogstraten, met een frequentie van één evenement om de twee jaar. In dit kader maakten ze al hun interesse kenbaar voor de organisatie van wedstrijden voor de categorieën Beloften (U23) en Elite zonder contract, waarbij een afstand van circa 180 km voorzien is.
Voor de veilige afwikkeling van het evenement zijn de inrichters nog op zoek naar gemotiveerde seingevers voor diverse kruispunten. Sportclubs en andere groeperingen die interesse hebben om het team te versterken, worden vriendelijk verzocht zich te melden. Hiervoor wordt een passende vergoeding voorzien. (rob)
Dirty Splasher - Gravelrit
Op zondag 1 juni tijdens het BK wegwielrennen U19 wordt ook de jaarlijkse graveltocht georganiseerd. Om financieel het plaatje rond te krijgen is er die dag ook een 80 k gravelride in door de mooiste plekken van de Noorderkempen. De gravelrit is beperkt tot 150 deelnemers. Tickets via https://bku19-2025.tickoweb.be/selection.
Bij aankomst is er voor de deelnemers een spaghetti en twee drankjetons. (rob)
Mooie competitieafsluiting voor Dames A van Gelvoc A
VOLLEYBAL De dames van Gelvoc wonnen 2 van hun laatste 4 wedstrijden van deze competitie met in totaal 12 ploegen. Met een 6de plaats in de eindrangschikking presteerden ze uiteindelijk boven de vooropgestelde verwachtingen.
DHM: De laatste 4 wedstrijden van de competitie werden goed afgewerkt: twee keer verlies tegen een kopploeg en twee mooie overwinningen. Tevreden hiermee?
Werner Cornelis : Zoals enigszins te verwachten was hebben onze dames de laatste 4 wedstrijden inderdaad 2 maal winnend en 2 maal als verliezer afgesloten. Op de wedstrijd tegen Geel na, brachten ze steeds mooi volleybal op het veld. Meer dan in andere wedstrijden bleven de fouten achterwege en er werd mooi en afwisselend aanvalsspel gebracht. Dat belooft voor het komende seizoen.
DHM: De dames van Gelvoc eindigen bij de beste 6 van 12 ploegen. Hoe evalueer je de voorbije competitie?
Als we weten dat we voor de competitie als doel stelden om niet te degraderen, mogen we mijns inziens van een meer dan geslaagd seizoen spreken. Enkel tegen de top 4 haalden we weinig tot geen punten. Dat is uiteraard de inzet van de komende campagne.
Daarvoor zullen er in het algemeen minder fouten gemaakt moeten worden en zal onze receptie véél stabieler moeten worden dan het afgelopen seizoen. Op dat gebied is er zeker nog heel wat werk. Anderzijds moeten er ook nog vorderingen gemaakt worden op technisch en tactisch gebied. Maar daarvoor hebben we in de voorbereiding van het volgende seizoen zeker nog tijd.
DHM: Staat er nu nog iets op de planning?
We trainen nog verder tot het einde van de maand, al zal zowel de frequentie als de intensiteit wel dalen in vergelijking met tijdens het seizoen. Daarna is het nodig dat iedereen even het volleybal
volledig achter zich laat zodat begin augustus de honger naar de bal weer groot genoeg is.
Als trainer ben ik héél blij dat alle speelsters besloten hebben om er nog een seizoentje bij te doen. Dat leek in het begin van het seizoen wel even anders. Het zorgt voor stabiliteit in de ploeg. Verder is het goed dat er minstens één dame, Hannah Groenink, de selectie komt vervoegen en dat haar zus, die we het grootste deel van het seizoen moesten missen omwille van een Erasmus-project, volgend seizoen het hele jaar beschikbaar is. Het zorgt dat er meer opties zijn tijdens de competitiewedstrijden waarin het wat moeilijker loopt.
Sint Joris Meer blijft winnen
KRUISBOOG Sint Joris Meer presteerde het best in de wintercompetitie kruisboog op 6 meter, en legde ook beslag op de 16de wisselbeker Van Aperen.
Wintercompetitie
Met Glenn Brosens als individueel kampioen en een eerste plaats in de rangschikking per gilde presteerde de gilde van Meer ook dit jaar het best in de wintercompetitie met de kruisboog op een afstand van 6 meter. Als je nog weet dat Jan Rombouts als eerste eindigde bij de senioren en Meer ook de zestalschieting won, dan is er al veel gezegd.
Meer was dus de beste gilde en eindigde dan ook als eerste in het kampioenschap per gilde met 4.705 punten of een gemiddelde van 98,02 op 100. Loenhout was tweede 4671 punten en dan volgden Sprundel met 4.667, Castelré met 4.641, Minderhout met 4.639, Meerle met 4.586, Wortel met 4.541 en tenslotte Hoogstraten met 4.394 punten.
Glenn Brosens eindigde als eerste in de Ere-reeks met 691 punten of een gemiddelde van 98,5 punten. Hij mag zich algemeen kampioen noemen. Frie Konings was er tweede en Christ Hereijgers derde, beiden van Sprundel en alle twee met 690 punten.
In de A-reeks eindigden drie schutters van Loenhout op de eerste drie plaatsen: Hans Kenis als eerste met 677 punten of 96,38 gemiddeld, Claudia Vermeiren met 670 en Berten Meeusen met evenveel punten.
In de B-reeks tenslotte won Jan Vermeiren van Minderhout met 662 punten of 94,25 punten gemiddeld. Tweede was Hanne Van Dijck van Loenhout met 660 punten en derde Lander Van Dijck, ook van Loenhout met 657 punten. Castelré met 564, Wortel met 560, Meerle
Tenslotte vermelden we nog dat Meer het zestal won met 578 punten voor Sprundel met 571, Minderhout met 570, Loenhout met 568, Castelré met 564, Wortel met 560, Meerle met 557 en Hoogstraten met 554 punten. (fh)
Wisselbeker
Schutters van 14 kruisboogverenigingen dongen mee naar
Uitslagen
Dames A – NRG VC Geel B 0 – 3 (13/25, 8/25, 21/25)
Bovoc Bouwel B – Dames A 0 – 3 (6/25, 20/25, 17/25)
Dames A – HV Wegi Lille 0 – 3 (20/25, 23/25, 10/25)
Misschien kunnen we onze doelstelling voor het komende jaar dus wel wat hoger leggen… (rob)
De vertegenwoordigers van de zes winnende verenigingen: (staand) Fons Paulussen, Toon Rombouts, Arnold Van Aperen, Walter Lenaerts, Michiel Martens, Lisette Vermeiren; (zittend) Jan Stoffels, Gery Dockx, Josephine Embrechts, Jan Rombouts en Guy Van Gestel.
de 16de wisselbeker Arnold Van Aperen op een afstand van 6 meter. Uiteindelijk bleef de beker in Meer. Vorig jaar waren ‘De Verenigde Vrienden’ uit Meer de besten, dit keer ging de titel naar de dorpsgenoten van de Sint Jorisgilde. Op de tweede plaats eindigde Sint Joris Rijkevorsel, derde was Sint Joris Minderhout, op de vierde stek kwam De Verenigde vrienden Meer, een vijfde plaats was er voor Gezellige Vrienden Zundert en de zesde plek was voor Sint Joris Castelré.
Elke vereniging moest minstens met 5 schutters deelnemen. Bij de winnaars van St.Jorisgilde uit Meer zorgden volgend schutters voor het resultaat van 489 punten: Gery Dockx 99, Jan Rombouts 98, Dirk Brosens 98, Patrick Verbeek 97 en Jessica Rombouts 97.
Er werd geschoten in 3 groepen. In de A-reeks behaalde Delcroix Frans van Nooit Gedacht 100 punten. Ronny Geudens van VV Meer en Walter Lenaerts van Rijkevorsel behaalden 99 punten. In de B-reeks won Gerrit Jorissen Gerrit van Gezellige Vrienden met 99 punten voor Emine Tas van St. Georges Brussel (98) en Patrick Verbeek van St. Jorisgilde Meer. In de C-reeks dan won Thomas Aerts van St. Joris Meer met 97 punten voor Michel Stoffels van St. Joris Minderhout en Piet Herijgers van Gezellige Vrienden. (rob)
Zie ook programma 2025 Sint-Joris Gilden op p. 71
Verantwoordelijke uitgever & retouradres F. BROSENS, BEGIJNHOF 27, 2320 HOOGSTRATEN
Tijdschrift: HOOGSTRAATSE MAAND
Periodiciteit: maandelijks - MEI
Erkenningsnummer: P 004183
Afgiftekantoor: Hyper Masspost Antwerpen
NOODNUMMER 112
Ongeval / Brand / Ziekenwagen
Administratie Brandweer 03 314 32 11
THUISVERPLEGING
WIT-GELE KRUIS, 24 op 24 uur. Voor Hoogstraten en deelgemeenten: 014 61 48 02
De volgende uitgave van de DE HOOGSTRAATSE MAAND verschijnt op donderdag 29 mei
Voor volgende editie alle KOPIJ ten laatste op DINSDAG 13 MEI
redactie@demaand.be
De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten in te korten.
Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen, of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de rechthebbende.
vanaf 18 uur tot 8 uur ’s morgens én tijdens het weekend 014 410 410
