Vrede op aarde aan alle mensen van goede wil, luidt het, maar als je het mij vraagt zijn deze resterende mensen een uitstervend ras. Oorlogen en conflicten tussen volkeren en landen zijn meer dan ooit dagelijkse kost van onze radio- en televisiejournalen. Ernaast kijken kan niet meer, we worden met onze neus in de shit van de wereld geduwd. Eraan ontsnappen is haast niet mogelijk en het snappen ervan helemaal niet. We laten tranen bij het sterven van ons huisdier, maar lijken stoïcijns bij de ‘killing fields’ van de medemens van Gaza, van Syrië, van Oekraïne, van Oost-Congo, van het ver-van-mijn-bed-land.
Ondertussen komen we op straat en staken omdat we kunnen en mogen staken. Misschien zouden we beter eens staken met zagen want we zijn ondertussen al 80 jaar lang met ons gat in de boter gevallen, en glibberen en slibberen doorheen ons luxueus West-Europees leven. We moeten misschien toch eens solidariteit gaan betuigen met mensen die het minder hebben, we zouden onze broeksriem een tandje moeten bijsteken ten behoeve van dat deel van de wereldbevolking wiens broek afzakt door ondervoeding en ondergewicht. Zouden wij het niet
Bob weet het ook niet
met een beetje minder luxe kunnen of moeten doen om te behouden wat we hebben opgebouwd?
Of moeten we verder een oorlog propaganderen als antwoord op een oorlog, moeten we onze ploegen omsmeden tot tanks, moeten we onze kinderen met zware bottinnen uitzenden naar onbekende gebieden om onze eigen rust en vrede te bestendigen, moet er dan echt gestorven worden voor de vrede, mogen we dan doden om te overleven? Hoe ver kan je gaan, hoe ver moet je gaan, hoe ver wil je gaan?
Al wandelend in het ochtendgloren door het bos, in gedachten verzonken, snap ik niet wat er met de wereld gebeurt. De wereld draait en tolt verder om macht en geld. Het groot egoïsme van de ‘homo sapiens’ heerst, terwijl dit ‘intelligente primaten’ zouden moeten zijn, met geavanceerde en goed georganiseerde samenlevingen. Er is echter ergens onderweg iets fout gelopen. Of hadden we gewoon primaten moeten blijven en elkaar blijven vlooien in wederzijds vertrouwen?
Onze hond trekt ondertussen aan de lei -
Harm tekent
band, loopt van links naar rechts en van rechts naar links, van voor naar achter en van achter naar voor. Bob wil immers nogal eens vergeten dat de mens over hem heerst en voor hem beslist. Van een huisdier verwacht je dat die gehoorzaamt, met als tegenprestatie dat hij wordt onderhouden en verzorgd. Maar uiteindelijk is de ene gewoon de baas over de ander. De mens wikt en beschikt met als doel er voordeel uit te halen, soms voor het plezier, meestal voor geld en macht.
Dieren doden dieren om te leven. Mensen doden mensen om gezag en in naam van hun geloof. Het verschil zit ‘m in de essentie van het doden: als middel tot leven of het doden als einddoel. Genocide is van alle tijden, weet ik. Maar de dood is onomkeerbaar, herrijzenis een utopie. Niemand heeft meer rechten, niemand kan meer eisen, niemand is beter dan iemand anders. Al denken sommigen daar blijkbaar niet zo over.
Welke richting moeten we uit? Wat is de prijs voor de ultieme vrede, hoeveel doden nog bij ons en bij hen ? Ik weet het niet, en Bob evenmin… (JJ)
Branden en verkolen in de diepte…
KUNST Er zijn al heel wat kunstenaars en hun werk gepasseerd in De Hoogstraatse Maand. Dit keer stellen we u een ‘specialleke’ uit de kunstwereld voor. De naam: Katrien Doms. Zonder waardeoordelen te vellen, de meeste kunstenaars gaan onder dak te werk met doek en verf, klei, steen, brons of welk ander materiaal dan ook. Katrien niet, zij werkt alleen buiten. En dat heeft alles te maken met de aard van haar werk: gebrande houtsculpturen. De techniek zit deels al in de benaming: zij werkt met hout, vuur, extreme hitte, en, toch niet zo gewoon, daardoor spelen de natuurelementen een belangrijke rol. De moeite dus om daar verder op in te gaan. Maar eerst, wie is Katrien?
Geboren is gelogen
Katrien Doms is een geboren en getogen Hoogstraatse. Geboren is gelogen, maar dat mag in het huidige Trump-tijdperk. Na de sluiting van en het inmiddels afgebroken St.-Annamoederhuis (huidige site Stede Akkers) werd uitgeweken naar Ekeren waar Katrien op 15 december 1977 het levenslicht zag. Haar ouders: Dirk en Paula Doms-Jansen, op hun beurt telgen van Fons (van de Friswit) en Maria Jansen-Swaegers, en van Leo (Leon) en Maria Doms-Aerts.
Hoogstraatser kan haast niet. Laten we daarom over Ekeren verder geen drukte maken. Katrien woont in Hoogstraten met haar geliefde hond Lex in een kleine gerenoveerd boerderij in een doodlopend zijstraatje van de Achtelsestraat: het Kasteelbeekpad, dat gelijkloopt met de genoemde beek die midden door haar tuin loopt en waaraan ze inmiddels zeer gehecht is geraakt.
Einzelgänger
Ouders en grootouders waren allemaal zelfstandigen en dus, zoals algemeen aangenomen, was er niet veel tijd voor de kinderen en kleinkinderen? Wat Katrien betreft is dat een vooronderstelling die niet klopt. Naar eigen zeggen heeft zij een zeer gelukkige en warme jeugd gehad in eigen familie, in de Hoogstraatse kleuter- en de gemeenteschool. In het middelbaar op het Spijker en het Klein Seminarie begon het wat te haperen. Het ruime aanbod talen bleek niet haar ‘fort’ te zijn, gelukkig gingen wiskunde, fysica en de andere wetenschappelijke vakken haar beter te liggen.
Achteraf gezien had ze beter voor een technische richting gekozen weet ze nu, en was ze liever schrijnwerker geworden. Ook in de jeugdbeweging en het IKO vond ze minder haar draai. Naar eigen zeggen was ze te veel een einzelgänger die liever
’Madame met de hoed’
op haar eentje binnen zat te knutselen. Behalve als de drang om te gaan paardrijden de overhand haalde.
Catalaans
Na het secundair koos zij voor een opleiding binnenhuisarchitectuur aan het Instituut Henry van de Velde in Antwerpen. Op kot zijn en het studentenleven bezorgde haar weer een prachtige tijd. De opleiding zelf lag haar minder. Haar liefde voor de klassieke materialen met hun warme uitstraling en kleuren was niet in overeenstemming met de toen
Katrien op schoot bij bompa Fons
Katrien en Lex ‘24 op 24 samen, nooit ruzie. Ideale relatie. Love you Lex’
Geniet binnen twee weken van jouw droombadkamer
Als maatwerk, kwaliteit en professionaliteit elkaar ontmoeten, creëer je prachtige totaalprojecten.
“Alles werd volgens planning geleverd en zeer goed afgewerkt door ervaren medewerkers. We zijn zeer tevreden ” - Arno
Dat is waar we bij installatiebedrijf van den Berg voor gaan.
Na de start van de werken geniet jij binnen twee weken al van je nieuwe badkamer. Daarnaast zorgen wij ook voor verwarming, airco en zonne-energie volledig op maat van jouw woning.
Installatiebedrijf VAN DEN BERG
gangbare modernistische toepassingen van veel glas en beton. En toch is ze door de opleiding zoals ze zelf zegt ‘heen gefietst’.
Op zoek naar nog meer kennis en kunde besloot Katrien om met 4 vriendinnen een jaar in Barcelona te gaan studeren aan de Escola Massana. Een kunstacademie onder de vleugels van de universiteit van Barcelona. Geen lessen in het Spaans, maar in het Catalaans. Moeilijk te begrijpen maar gecompenseerd door een geweldige open geest voor eigen creativiteit. Daar was meer dan enkel staal en beton zoals in Antwerpen en ging een nieuwe wereld voor haar open. Een heerlijke tijdsbeleving.
Dan het volle leven in. Laat ons eens een open deur instampen, de studie brengt je de algemene kennis, de echte knepen van een vak leer je in de praktijk. Een 150tal projecten o.a. in Rotterdam en Luxemburg heeft ze ondertussen op haar actief. Freelance werkte ze samen met Kathleen van Zandweeghe. Designer zonder opleiding maar met forse werken in haar portefeuille. Vooral in Nederland maar o.a. ook een nieuw jasje voor het casino van Oostende. Katrien vond er een collega uit haar schooltijd terug, die haar de knepen van Autocad tekenen bijbracht, ze was zelf nog opgeleid met lat, tekenpen en -inkt en kalkpapier.
De wereld stort in
Op 28-jarige leeftijd krijgt Katrien de diagnose van baarmoederhalskanker. Haar wereld stort in. De operatie in Gasthuisberg Leuven draait volledig in de fout met als gevolg verdere operaties o.a. over de volledige lengte van haar beenaders, met complicaties zoals een bloedvergiftiging, en heel wat revalidaties. Kortom een verhaal van medische fouten, vol ellende, en hier niet de plaats om verder op in te gaan maar wel bepalend voor haar verdere levensloop vermits de eruit volgende fysieke en mentale ellende haar nog altijd confronteert met veel pijn en ongemak.
Dan rest een mens niet veel anders dan te proberen de draad terug op te nemen. Nog zo een open deur: het leven gaat immers verder. Haar praktijk hervat ze met o.a. een samenwerking met Dick Vervoordt, zoon van Axel, die haar introduceert bij 14 kopers van een appartement of bureau in de bekende Wijnegemse Kanaalsite. Om onder haar eigen naam, van de ruwbouw een instapklare optrek te maken. Uitvoeringen van a tot z met alles erop en eraan en met voor haar de zeer interessante omstandigheid een nog bredere kennis te verwerven over materialen en technieken.
En voor haar vooral de versterking van een al eerder opgebouwd netwerk van ‘echte’ ambachtslieden. De zorg voor het meer en meer verloren gaande ambacht kenmerkte eigenlijk al veel langer haar hele denkwereld. Herinner u ook dat ze eigenlijk schrijnwerker had willen worden. In dat geval had ze ineens de basis meegekregen voor o.a. de ophangsystemen waarmee ze nu zit te sukkelen bij de
Fons Jansen en Leon Doms, grootvaders én boegbeelden van de toenmalige Hoogstraaste ondernemers
Klaar om te schrapen
Te paard!
Het ophangen van kunstwerken is een secuur werk, waar de hulp van pa Dirk gewaardeerd wordt.
presentatie van haar gebrand houtwerk waarover we het later zullen hebben.
Maar helaas, 24 uur op 7 aan de slag met aanslepende gezondheidsperikelen en uitputting leiden ertoe dat afspraken met cliënten en aannemers onmogelijk worden en ze veroordeeld wordt tot de gang tussen bed en zetel.
De branding
Slechte momenten werden afgewisseld met goede, die Katrien ging gebruiken om thuis met alle soorten van materialen te experimenteren om ‘iets’ te maken - aanvankelijk vooral om de dag in een redelijke tevredenheid te kunnen afsluiten.
Onder het motto terug naar de natuur, terug naar de basics. En zo is het gekomen, het werd hout en vuur onder extreme hitte, zij het dat er eerst nog een 40-tal houtsoorten werden uitgetest om de ware te vinden. Hierbij flink geholpen door de adviserende Hoogstraatse Houthandel Janssens wiens werknemers, tussen haakjes gezegd, haar de ‘Madame met de Hoed’ noemen. Evenzeer bij ‘den Hubo’ is Katrien kind aan huis om van hun expertise van alles en nog wat te leren.
Maar gebrande houtsculpturen, wat moeten we ons daarbij voorstellen? Vrij letterlijk: één kant van een houten blok of balk(je) wordt verhit tot 900°C, wat gaat branden en verkolen in de diepte. Het middel om die hitte op te wekken is meer dan een staatsgeheim, slechts door enkele ingewijden gekend. Eens de vlam in de pan gaan ervaring en de weersomstandigheden (het proces wordt enkel en alleen in de buitenlucht uitgevoerd)
hun rol spelen. De ervaring om de diepte van de ‘branding’ te bepalen, de weersomstandigheden, wind, warmte, koude, luchtvochtigheid…, die de branding een bepaalde richting kunnen doen uitgaan.
Handmatig
Om u een voorbeeld te geven, wanneer er een plotse windvlaag uit een bepaalde richting opsteekt kan één zijde van het houtoppervlak langer gaan branden, wat uiteraard het eindresultaat beïnvloedt en de onvoorspelbaarheid ervan in zich draagt. Wanneer vermoed wordt (ervaring) dat de vereiste ‘branddiepte’ bereikt is, wordt er geblust en wordt de houtskool volledig handmatig uitgeschraapt, wordt er met staalwol geschuurd, worden houtskoolresten uitgezogen en wordt er met de tuinslang gespoeld.
Aan het werk: uitschrapen na een eerste branding
‘Diamond’ uit de reeks Ukiyo
Al deze bewerkingen worden op die manier vele malen herhaald, of er wordt gewoonweg herbegonnen tot het gewenste eindresultaat (branddiepte, vorm en reliëf) is bereikt. Eenmaal zover (soms na een jaar van hard werken) wordt het stuk ter afwerking geolied en voorzien van een waslaag en ophangsysteem. Wat ons een echt kunstwerk laat zien, en niet een verbrand stuk hout dat onder het puin van een afgebrande hooischuur vandaan is gehaald. En het resultaat, van alles bijeen voor iemand met een beperkte fysiek, toch zwaar en vuil werk. Evenwel met de zeer gewaardeerde en met veel plezier geboden hulp van pa Dirk en ma Paula. Logistiek of mentaal, elk naar eigen vermogen
De wereld in
En zo zijn er dan wel kunstwerken, maar die zijn niet gemaakt om in het tuinhuis opgestapeld te liggen. Die moeten bekendheid krijgen. Dus de nodige data op Instagram ingevoerd die totaal onverwacht werden opgepikt door de Londense Sarah Myerscough Gallery. Die een venster op de wereld opende en ondertussen ook het management van Katrien op zich heeft genomen.
DE WERELD VAN
Monumentaal werk ‘On the spectrum’, te zien op TEFAF in Maastricht
Met als gevolg tentoonstellingen in o.a. de grote Belgische steden, in London, Parijs, Volterra, Miami, Sydney… Werken van haar hangen bij internationale beroemdheden, zelfs eentje in de New-Yorkse WTC-toren. Onlangs was er ook werk van haar te zien op Brafa (Brussels Art Fair) en in maart komt er werk op TEFAF (The European Fine Art Fair Maastricht), wereldwijd beschouwd als de belangrijkste beurs voor kunst,
antiek en design. Haar belangrijkste werk, zo vindt ze zelf, hangt in het restaurant Dunas Dine in Duinbergen waar ‘Fons en Maria Friswit’ een appartement hadden en Katrien heerlijke zomers aan zee heeft doorgebracht.
De kunstwerken van Katrien Doms zijn zonder meer uniek. Ge moet het allemaal maar gedaan krijgen. (jaf/nad)
VANUIT HET STADHUIS
Aanduiden van de afvaardigingen verloopt dit keer vlot
Komen de vrachtwagensluizen er nu dan toch?
GEMEENTEBELEID Eind februari stonden er weer heel wat stemrondes op de agenda om de raadsleden te verkiezen die Hoogstraten de komende jaren vertegenwoordigen in allerlei samenwerkingsverbanden. En dat ook zo’n eerder banaal onderwerp toch voor ophef kan zorgen, bleek al tijdens de vorige gemeenteraad. Het was dus te hopen dat de 22 stemrondes van februari anders zouden verlopen. Verder nog op de agenda: een oorkonde voor Arnold Van Aperen, verkeerstellingen voor de vrachtwagensluizen, en prijsverhogingen op de woonzorgcampus.
De gemeenteraad begint met een stand van zaken over een aantal onderwerpen die de vorige keer aan bod kwamen. Zo geeft raadslid Jef Bluekens (N-VA+) mee dat hij zeer tevreden is dat de putten langs de Achteraard in Minderhout intussen weer opgevuld zijn. “Als er iets positiefs is, zeggen we dat vanuit de oppositie ook graag,” aldus Bluekens.
Schepen Piet Van Bavel (Hoogstraten LEEFT), bevoegd voor openbare ruimte, was niet aanwezig tijdens die vergadering, toen de vraag werd gesteld wanneer de afgekalfde oevers bij het fietspad langs de Mark hersteld zouden worden. Hij laat weten dat de Vlaamse Milieumaatschappij daarmee intussen bezig zou moeten zijn. Voor de trage verbinding in Meersel-Dreef, van de Jan de Wysestraat via het Mariapark naar de Dreef, kan hij echter nog geen timing geven.
Afvaardigingen (bis)
Op de agenda stonden ook nu weer heel wat afvaardigingen: de raad moet daarbij kiezen welk raadslid Hoogstraten vertegenwoordigt in de raad van bestuur of de algemene vergadering van een heleboel intergemeentelijke samenwerkingsverbanden.
De stemmingen verlopen in elk geval heel wat serener dan de vorige keer. Toen werd vanuit de oppositie regelmatig tegen de kandidaten vanuit de meerderheid gestemd, en stemde de meerderheid de kandidaten vanuit de oppositie weg voor een aantal samenwerkingsverbanden waar Hoogstraten kans maakte op een bijkomend bestuurslid met raadgevende stem. Dat leidde ertoe dat raadslid Maarten Leemans (Anders) uit protest opstapte uit de vergadering,
waarna burgemeester Tinne Rombouts (samen!/cd&v) bij een volgende stemming prompt raadslid Fons Jacobs van Anders mee op een stembiljet liet zetten, terwijl zijn partij Leemans had voorgedragen. Jacobs kreeg ongewild alle stemmen van de meerderheid achter zijn naam, Leemans werd weggestemd.
Gelukkig blijkt er intussen toch met elkaar gesproken te zijn
Gelukkig blijkt er intussen toch met elkaar gesproken te zijn. Deze keer stemt
de hele gemeenteraad - meerderheid en oppositie - bij elk van de 22 afvaardigingen eensgezind voor alle voorgedragen kandidaten. Vrijwel alle stemmingen verlopen dan ook vlot en zonder veel vragen of opmerkingen.
Landschap en water
Bij de afvaardiging voor Regionaal Landschap De Voorkempen wordt nog gevraagd wat het verschil is met Stichting Kempens Landschap en waarom Hoogstraten eigenlijk deel uitmaakt van De Voorkempen, terwijl we eigenlijk niet in die streek liggen. Burgemeester Rombouts legt uit dat de Stichting domeinen aankoopt, beheert en openstelt voor het
waterlopen zoals de Raamloop.
Watering De Beneden Mark int jaarlijks 7 euro per gezin, die onder andere gebruikt worden voor het onderhoud van onbevaarbare
VANUIT HET STADHUIS
publiek - denk bijvoorbeeld aan WortelKolonie - terwijl de 16 regionale landschappen natuur, landschap, erfgoed, streekidentiteit en recreatie behouden en versterken door inwoners, verenigingen en overheden samen te brengen - denk bijvoorbeeld aan HALnat, het project met de stuwen in het Minderhoutse Hal.
De vraag om aan te sluiten bij Regionaal Landschap De Voorkempen werd op een bepaald moment aan de stad voorgelegd: Hoogstraten stapte in en de samenwerking wordt nog steeds positief beoordeeld, aldus de burgemeester. Als we niet bij De Voorkempen aangesloten zouden zijn, dan was het overigens het Regionaal Landschap Grote en Kleine Nete geweest. En dat zou natuurlijk ook vreemd zijn, aangezien onze Mark niet tot het Netebekken maar tot het bekken van de Maas behoort.
En precies over de Mark stelt raadslid Fons Jacobs (Anders) nog een vraag. De gemeenteraad kiest ook immers vertegenwoordigers voor de ‘Watering De Beneden Mark’, het openbare bestuur dat werkt aan waterbeleid en dat instaat voor het onderhoud van de onbevaarbare waterlopen, grachten en sloten. “Hoe ziet de toekomst van de wateringen eruit,” vraagt hij zich af. “Worden die opgeslorpt door de provincie, of zijn er fusieplannen? En is het niet wat raar dat een watering zelf aanslagbiljetten verstuurt?
Zou dat niet eenvoudiger kunnen, door die aanslag van 7 euro bijvoorbeeld op te nemen in gemeentelijke belasting, de personenbelasting of wat dan ook, zodat er toch niet elk jaar een apart document komt van een watering, iets wat mensen amper kennen?”
Raadslid Jos Matthé (samen!/cd&v), voorzitter van De Beneden Mark, geeft antwoord. “Er waren inderdaad twee provinciegouverneurs aangesteld die de overgang van wateringen naar een aantal waterschappen moesten begeleiden. Daarbij was er discussie of er in Vlaanderen dan 12 of 6 van zulke waterschappen moeten komen. Intussen heeft minister Brouns laten weten dat de wateringen dan toch niet volgens de provinciegrenzen ingedeeld zullen worden, maar volgens de bekkens: het Maasbekken, Denderbekken, Netebekken enzovoort. De transitie zou deze legislatuur echter niet meer plaatsvinden. Wateringen mogen intussen wel vrijwillig fuseren. We weten dat die heffing van 7 euro aan de lage
We weten dat de heffing van 7 euro voor de Watering aan de lage kant is Jos Matthé (samen!/cd&v)
kant is, we zullen die in de toekomst wat moeten verhogen. Maar de wetgeving laat op dit moment enkel toe dat de watering die zelf heft.”
Drinkwater
Ook de fusieplannen van drinkwatermaatschappijen Pidpa en Water-link blijken intussen definitief van de baan. Maarten Leemans (Anders) stelt nog enkele vragen over het rioolbeheer, dat in Hoogstraten door Pidpa-afdeling HidroSan gebeurt. “Eind vorige legislatuur werd duidelijk dat daar meer dan 30 werven van Hoogstraten op de wachtlijst staan. Bovendien staat er nog heel wat geld van Hoogstraten op de rekening van Pidpa, dat voor die werken gebruikt kan worden. Intussen stappen nieuwe gemeenten in bij HidroSan: krijgen onze projecten dan nog de nodige prioriteit? Wat is de huidige stand van zaken, zowel voor de nieuwe realisaties als voor de achterstand in het onderhoud?”
Burgemeester Rombouts (samen!/cd&v) en schepen van openbare ruimte Piet Van Bavel (Hoogstraten LEEFT) stellen Leemans gerust. “Binnen HidroSan behouden we wel degelijk de nodige garanties over onze rioleringsprojecten,” zegt de burgemeester. De schepen vult aan: “Heel wat dossiers beginnen inderdaad vorm te krijgen en zullen binnenkort in uitvoering gaan: Hal, Heerle, Achteraard, Vooraard, Hinnenboomstraat… Die planning is gemaakt. En voor het onderhoud zijn we continu met HidroSan in overleg. Er zijn inderdaad heel wat beschadigingen geweest door wateroverlast, maar intussen is daar een serieuze inhaalbeweging gebeurd.”
Heel wat rioleringsdossiers binnenkort in uitvoering
Piet Van Bavel (Hoogstraten LEEFT)
En zo zijn er dus weer heel wat vertegenwoordigers aangeduid. Niet enkel voor het Regionaal Landschap, Watering De
Beneden Mark en Pidpa, maar ook voor de Vlaamse Vereniging voor Steden en Gemeenten, distributienetbeheerder Fluvius Kempen, investeringsvehikel IKA, Belgisch-Nederlands grensoverleg BENEGO, crematoriagroep Pontes, pensioenfonds OFP Prolocus, de Gemeentelijke Holding NV in vereffening, Ethias, aankoopcentrale Creat, Sportregio Noorderkempen, dienstverlener Cipal, Academie voor Muziek en Woord de Noorderkempen, Kempens Woonplatform, woonmaatschappij Woonboog, interlokale vereniging Noorderkempen, Eerstelijnszone Kempenland, De Lijn, Natuurwerk vzw en de Vlaamse Vereniging voor Openbaar Groen. Zeg nu nog eens dat er op lokaal vlak niet wordt samengewerkt!
Oorkonde
De gemeenteraad werd door de sportraad gevraagd om een ‘oorkonde van verdienste’ toe te kennen aan ereburgemeester Arnold Van Aperen, voor zijn jarenlange inzet in verschillende sportverenigingen: voetbal, kruisboog en wielrennen. Van Aperen was eigenlijk door KFC Meer voorgedragen voor de sportlaureatenviering, naar aanleiding van het einde van zijn 40-jarige voorzitterschap van de club. Het reglement van de sportlaureaten laat echter niet toe dat Van Aperen daarvoor de sportverdienste in de wacht zou slepen, omdat hij die in 2003 al had ontvangen en die eer eenmalig is. Een ‘oorkonde van verdienste’, uitgereikt door de gemeenteraad volgens het reglement over de gemeentelijke onderscheidingen, leek de sportraad echter een waardig alternatief. De gemeenteraad stemt unaniem voor, en inmiddels werd de oorkonde officieel uitgereikt door de burgemeester.
Vrachtwagensluis
In de Hoogstraatse Maand van juli-augustus hadden we het er al kort over: de vrachtwagensluizen, het systeem met camera’s dat het doorgaande vrachtverkeer uit de dorpscentra moet halen maar dat in Hoogstraten nooit opgestart geraakte, wordt weer vanonder het stof gehaald. Gemeenten in de ruimere regio en de politie hebben intussen overlegd en verbeteringen aangebracht om het project toch te doen slagen.
Hoogstraten start nu alvast een onderzoek naar de herkomst en bestemming van de verschillende verkeersstromen.
VANUIT HET STADHUIS
De stad wil het doorgaand vrachtverkeer uit de kernen weren en kijkt daarvoor weer naar ANPR-camera’s. Die werden heel wat jaren geleden al geïnstalleerd, maar het systeem geraakte nooit in werking.
Voor dat onderzoek worden camera’s met nummerplaatherkenning ingezet, waardoor de stad in detail kan kijken welk verkeer doorgaand is en welk verkeer een lokale bestemming heeft. Daarbij wordt ook een onderscheid gemaakt tussen lichte en zware voertuigen, zodat de gegevens over moto’s of personenwagens afgezonderd kunnen worden van die van het zwaar verkeer.
De N-VA+ van raadslid Jef Bluekens stelt voor om niet te spreken over een ‘vrachtwagensluis’ maar een ‘sluis voor zwaar verkeer’, maar daar gaat schepen van mobiliteit Marc Haseldonckx (samen!/ cd&v) niet in mee. “Een vrachtwagensluis is een algemeen begrip dat de mensen kennen, dus daar zie ik het nut niet van in.” Verder vraagt Bluekens zich af waarom er volgens het dossier niet gemeten wordt op zondag. “Ik had gisteren het genoegen om een terrasje te doen in de Vrijheid. En ook dan stel ik toch vast dat er zwaar vervoer dendert naast mijn drankje.” Raadslid Maarten Leemans (Anders) stelt vast dat er in het verleden ook al veel onderzoek gedaan is en vraagt zich
Ook op zondag dendert het zwaar verkeer
Jef Bluekens (N-VA+)
af of dit nieuwe onderzoek daar nog veel aan kan toevoegen, en wat de stad dan concreet met de resultaten gaat doen.
Schepen Haseldonckx geeft aan dat de meting over zes dagen vooral ook met het prijskaartje te maken heeft. “Er is inderdaad vroeger al eens gemeten, bijvoorbeeld voor de opmaak van het mobiliteitskader. En hoewel dat ook al duur was, werd er maar op één dag gemeten, dus daar kan je weinig mee doen. Daarom kiezen we nu voor de zes drukste dagen, waarop er bovendien geen omleidingen of wegenwerken enzovoort zijn. Zo zouden we een goed beeld moeten krijgen van hoe het verkeer zich hier verplaatst. Natuurlijk kan je ook 14 dagen meten, maar de uitgaven moeten verantwoord blijven. We meten aan alle voornaamste wegen van Hoogstraten, zodat we goed zien wat er binnenkomt, wat hier blijft en waar het verkeer buiten gaat. We kunnen dan bijvoorbeeld ook het onderscheid maken tussen vrachtwagens, landbouwverkeer en werfverkeer. Die gegevens hebben we in het verleden nooit gehad en die zullen we nodig hebben om de vrachtwagensluizen op de juiste manier te laten werken.”
Het
vrachtverkeer dat hier niet moet zijn, eruit halen
Marc Haseldonckx (samen!/cd&v)
“De doelstelling blijft in elk geval om de sluizen en alternatieve routes die we in het verleden al hadden voorbereid, en die daarna volledig zijn stilgevallen, opnieuw te installeren. We gaan ook zeker nog met de mensen van de transportsector aan tafel zitten. Het is immers niet de bedoeling om onze lokale economie te schaden, wel om het vrachtverkeer dat hier niet moet zijn, eruit te halen. Vroeger voorzagen we daarvoor drie camera’s: in Meerle, in Meer aan de John Lijsenstraat in het centrum van Hoogstraten aan café Bizar. Of dat zo blijft, zal bekeken moeten worden.”
Beste bank
De raad voor maatschappelijk welzijn moest zich eind februari weer uitspreken over de indexering van de dagprijzen voor de assistentiewoningen, het woonzorgcentrum en de centra voor
Schepen van Zorg en Welzijn Mariëlle Schalk gaat niet in op de vraag om de prijzen voor zorg inkomensafhankelijk te maken, maar kondigt wel een onderzoek aan naar de mate waarin mensen niet al hun sociale rechten opnemen.
kortverblijf en dagverzorging. Dat is een weerkerend fenomeen: wordt de spilindex overschreden, dan zijn de kosten gestegen, dan gaan de weddes van de medewerkers van het lokaal bestuur omhoog, en dan volgen dus ook de dagprijzen. Gelukkig stijgen ook de pensioenen mee.
Toch blijven de prijzen en indexeringen voor Anders telkens een heikel punt. De oppositiepartij vraagt al lang om de prijzen te laten variëren naargelang het inkomen van de bewoner. De nieuwe schepen van Zorg en Welzijn Mariëlle Schalk (samen!/cd&v) gaat daar echter, net als haar voorganger, niet in mee.
Anders zegt bovendien te vrezen dat de rusthuisfactuur voor verschillende mensen onbetaalbaar is, maar ook dat klopt niet volgens Schalk. “Er zijn nauwelijks mensen waarvoor we als OCMW moeten bijspringen in de kosten, dus ze kunnen het wel degelijk betalen.” Raadslid Jos Matthé, in het verleden zelf schepen van Zorg en Welzijn, vult aan: “In het verleden zijn dat maximaal vier personen geweest. Bovendien kunnen pensioenen ook aangevuld worden met een extra premie, zodat een verblijf wel betaalbaar
Niet op de wachtlijst omdat mensen de middelen niet hebben?
Fons Jacobs (Anders)
VANUIT HET STADHUIS
is.” Jacobs reageert: “Onze bezorgdheid is dat er misschien ook mensen zijn die zich niet aanbieden bij de sociale dienst, of die zich zelfs niet op de wachtlijst laten zetten omdat ze de middelen niet hebben. Maar goed, dat is nattevingerwerk.” Maar ook daarmee blijkt het OCMW aan de slag te gaan. “We zijn onlangs ingestapt in een onderzoek naar mensen die wel recht hebben op ondersteuning, maar die dat recht eventueel niet zouden opnemen. In dat onderzoek gaan we
ook met die specifieke doelgroep aan de slag.”
Ook de obligaties die het OCMW in het verleden uitgaf om de bouw van serviceflats te financieren, blijven voor Anders een doorn in het oog. “Onlangs is zo’n obligatiehouder overleden, maar de familie kiest ervoor om de obligatie niet te laten terugbetalen,” weet Jacobs. “Zij innen immers elk jaar 3,5% op het ingelegde bedrag, wat maakt dat het
OCMW waarschijnlijk de beste bank van Hoogstraten is. Dat kan toch niet de taak van een OCMW zijn? Kan het bestuur niet nagaan of we van dat obligatiesysteem af kunnen geraken? Of tenminste dat bij een overlijden het contract stopgezet wordt?” Maar ook daar houdt schepen Schalk de boot af. “Die regeling is in het verleden nu eenmaal zo getroffen, dus daar kunnen we nu nog weinig aan veranderen. Afspraken zijn nu eenmaal afspraken.” (twi)
Roger Van Aperen nieuwe voorzitter N-VA+ Hoogstraten
GEMEENTEBELEID Eind februari kozen de leden van N-VA+ Hoogstraten een nieuw bestuur. De fakkel van het voorzitterschap gaat van Jef Bluekens, die intussen zetelt als gemeenteraadslid, naar voormalig schepen Roger Van Aperen. Hij werd unaniem verkozen, net als ondervoorzitter Stef Anthonissen.
Na de verkiezingen van oktober, waarin N-VA+ terugviel van 5 naar 2 zetels, gaf Roger Van Aperen zijn plaats op de oppositiebanken in de gemeenteraad door aan de andere leden. In de podcast Hoogstraten Kiest van Guy Lauryssen vertelde Van Ape -
ren daarover: ”Ik heb 18 jaar mee in het bestuur gezeten en 6 jaar op het strafbankje. Ik ga nu, na 24 jaar, niet weer aan die kant van de tafel zitten.” In het partijblad besprak hij het verloop van de verkiezingen en de gevolgen voor de partij: “We moeten ons herbronnen. De evaluaties en analyses zijn gemaakt en wij zullen vanuit de oppositie proberen om actief deel te nemen aan het bestuur van de stad.”
Nu blijkt dus dat N-VA+ dat alvast de komende jaren wil doen met Van Aperen aan het roer. De partij laat weten dat hij een drietal jaren voorzitter blijft, vooral met de bedoeling om als overgangsvoorzitter te fungeren. “De kennis en wijsheid die hij door de jaren heeft opgedaan als schepen wil hij graag doorgeven aan de jongere leden.” (twi)
W O O R D V A N D E M A A N D (45)
Handige Harry’s zijn een vereiste
1. Zeshonderd jaar is ie al
2. Honderd bloedafnames heeft deze Dirk al achter de rug
3. Hiermee werkt ’t Markenhof samen om in te spelen op de nieuwe rouwcultuur
4. Hier kun je een ’Opleiding SolidWorks’ volgen
5. Voornaam van de stripfiguur waarmee Wegé doorbrak
6. In Hoogstraten-Noord passeren deze dieren nog elk jaar onder de kwispel van een pater
7. Een traditie van viergeslachten in deze familie
8. Land waar het grote fietsavontuur begon
9. Buiten carnaval deden ze bij Kiekeboe en de Meerpaal nog iets anders
10. Hopelijk heeft onze burgemeester die teruggekregen (jc)
IJ’ is één vakje. Mail het woord uiterlijk dinsdag 15 april door naar woord@demaand.be en maak kans op een cadeaubon van Hoogstraten voor de waarde van 20 euro. Of stuur naar: DE HOOGSTRAATSE MAAND, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten. Vergeet niet uw naam en adres te vermelden.
Oplossing maart
De cadeaubon van € 20 gaat naar: Peter-William De Wilde, Pottenbakkersstraat 20, Hoogstraten
Roger Van Aperen
Tweede leven voor spullen met een herstelbaar mankement
Repair Café krijgt heel wat klanten
over de vloer
DUURZAAM Wat doe je met een stoel met een kapotte poot, met een broodrooster die het niet meer doet, met een broek met een gaatje op de knie of met je favoriete ketting waarvan de sluiting stuk is? Weggooien? Mooi niet. Dat zijn stuk voor stuk dingen die je kan laten repareren in het Repair Café. Zo deed ik ook met mijn stoomstrijkijzer dat het vertikte om te stomen. Ik reed ermee naar de cafetaria in het lokaal dienstencentrum van Stede Akkers in Hoogstraten. Het was mooi om te zien wat daar allemaal gebeurt… Al moest ik na mijn bezoek met een (nog) niet stomend strijkijzer terug huiswaarts. De specialist was er dit keer niet, al kon een collega al wel de diagnose stellen. Een klepje vertikt het om open te gaan, wellicht kan dat een volgende keer alsnog worden hersteld.
Aanspreekpunt
Eerst moest ik me met mijn strijkijzer aanmelden bij Karel De Swart. Hij is de stichter en ook het aanspreekpunt van het Repair Café. Hij zorgt dus voor het onthaal en staat in voor de administratie en de PR.
Karel: “12 jaar geleden moest ik op zoek naar activiteiten die we konden doen in het woonzorgcentrum. Toen stelde ik voor om een Repair Café te openen. Op dat moment scheen niemand dit hier te kennen. Wij waren in de Noorderkempen dan ook een van de eersten die dit hebben opgezet. Ik zorg voor de mensen die hieraan willen meewerken, sommigen bieden zich spontaan aan, naar anderen ben ik zelf toegestapt met de vraag om ons te helpen. Momenteel zijn we met een achttal vrijwilligers. Zelf ben ik een
beetje een allrounder, ik kan heel wat herstellen, maar werk het liefst met grof materiaal.”
Zo ging Karel trouwens ook helpen in Wallonië na de overstromingen van de Vesder (zie DHM december 2021). Hij ging mee om huizen op te kuisen en te renoveren in Prayon, Chaudfontaine en Pepinster.
Niet meer op zitten
Met mijn stoomstrijkijzer kwam ik terecht bij Jan Martens. Jan: “Eigenlijk is fietsen repareren mijn specialiteit. Ik ben daarom ook actief in de Fietsbieb, een bib zonder boeken, maar met kinderfietsen tot 12 jaar. Elke tweede zaterdag van de maand is die geopend in de vroegere gemeenteschool in de Karel Boomstraat in Hoogstraten. We lenen daar fietsen uit,
de kinderen mogen zo dikwijls wisselen als ze willen.”
Naast Jan zat Walter Mariën. Hij kwam hier voor de eerste keer helpen en repareerde een klein koffiemolentje. Aan de andere kant was Walter Malfait bezig met het repareren van een klein bijzettafeltje. Er was een poot afgebroken. Walter: “Voilà Jef, deze is klaar, de trekbandjes moeten er minstens 24 uur aanblijven, daarna kan ie weer. Maar zeg tegen je vrouw dat ze er niet meer mag op gaan zitten.” Ook Walter werkt graag in de bouw, maar helpt hier met alles wat in zijn mogelijkheden ligt.
Ponneke
Roel Van Bergen ging eerst aan de slag om een oude platendraaier weer te laten spelen en vervolgens om een grill te herstellen. Roel: “Elektriciteit is een hobby van mij. Ik ben dan ook blij dat ik de mensen kan helpen met enkele repara -
Jeanne Tormans met klanten Ann Haest en Annie Jacobs die ook helpen waar het kan.
Karel De Swart doet de administratie
Roel Van Bergen probeert een platenspeler terug aan de praat te krijgen
Walter Malfait zorgt ervoor dat het tafeltje opnieuw 4 poten heeft.
Jan Martens repareert het stoomstrijkijzer, terwijl Walter Mariën aan het koffiemolentje werkt.
ties. Waar ik het meeste plezier aan heb gehad? Ja, dat zijn vele dingen. Als ik dan toch moet kiezen is het die keren wanneer mensen hier aankomen met een oude radio die niks meer doet. Als je die dan opnieuw kunt laten praten, dat geeft elke keer een geweldig gevoel.”
Eddy Schrijvers en Cois Christiaensen waren er die dag niet wegens omstandigheden, ook zij steken regelmatig de handen uit de mouwen. Op mijn toer bij de helpers kwam ik ten slotte bij Jeanne Tormans, de dame met de naaimachine, die me ook het koffertje met tangetjes liet zien voor het herstellen van juwelen. Jeanne: “Ik zorg voor het naaiwerk en het herstellen of vermaken van kralen en andere juwelen. Een broek smaller of korter
maken, de naden van handdoeken stikken, ponnekes van de mensen van het rusthuis herstellen, een knop aannaaien, noem maar op. Maar ook een slotje van een kettinkje en oorbellen herstellen, juwelen of kralen korter maken, enz. Het geeft me allemaal voldoening om de mensen te helpen.”
Praktisch: waar en wanneer kan je dit jaar nog terecht in het Repair Café? Dat kan tussen 9 en 12 uur in lokaal dienstencentrum Hoogstraten op zaterdagen 26 april, 16 augustus en 18 oktober; in LDC Raadhuis Meerle op zaterdag 21 mei; in LDC Klooster Meer op zaterdag 20 december. Info: deswartkarel@gmail.com en tel. 0475 71 85 63. (rob)
Met de mountainbike door Rwanda en Oeganda
Een fietsavontuur in Afrika begon bij de bakker
FIETSTOER Vijf Hoogstraatse fietsers vonden een sportieve en avontuurlijke uitdaging in een fietsvakantie in Afrika.
Van 8 tot 18 februari maakten Edwin Klijn (Meer), Jos Oomen (Meer), Hennie van Oers (Meerle), Luc Roelen (Meersel-Dreef) en Ruud Sprangers (Meer) deel aan een groepstrip door Oeganda/Rwanda, hoewel delen van die regio door oorlogsgeweld wordt geteisterd. Ruud Sprangers bezorgde ons zijn indrukken.
Het vijftal deed dat met Belgische begeleiders en lokale gidsen van AllrideAfrika, dat fietstochten voor ervaren en niet-ervaren fietsers organiseert, gecombineerd met safari en ‘big 5’. Doordat er meerdere gidsen per reis zijn, hoeft niet iedereen hetzelfde tempo te rijden. Voor de eventuele niet-fietsende partners is er een alternatief programma.
Voor Ruud Sprangers begon alles in de wachtrij bij de bakker, hij was vertrokken voor een brood en kwam thuis met een reisplan voor een MTB-tocht in Afrika. Jos Oomen vertelde namelijk te enthousiast
over zijn fietsvakanties en een geplande reis in Rwanda en Oeganda, en … er waren nog plaatsen beschikbaar.
Ruud: “Voor ik het wist, was ik ingeschreven. De voorbereidingen begonnen: een vlucht geboekt, vaccinaties en een reisapotheek geregeld in overleg met de huisarts en het Tropisch instituut. De groep groeide tot 18 deelnemers. We waren met zeven uit de Noorderkempen waarvan vijf uit Hoogstraten. Jos Oomen en Hennie Van Oers organiseerden een voorbereidende tocht in Meer, zodat we elkaar al wat konden leren kennen. En
toen kwam er voor het vertrek nog spanning door de onrust in Goma (Oost-Congo), maar de plannen zouden ter plaatse worden geëvalueerd.”
Land van de duizend heuvels
Dag 1 tot 6 voerde de groep door Rwanda. Ruud: “Onze vlucht vertrok om 10:15 uur naar Rwanda, waar we na acht uur vliegen in Kigali arriveerden. In Hotel Garni maakten we kennis met onze reisbegeleider en lokale gidsen. De volgende dagen verkenden we Rwanda op de fiets,
Zeven deelnemers uit de Noorderkempen, waarvan vijf uit het Hoogstraatse.
beginnend met de beroemde ‘Muur van Kigali’, een onderdeel van het parcours van het WK wielrennen van 21 tot 28 september 2025.
We bezochten de historische locatie waar tien Belgische blauwhelmen in 1994 werden vermoord, een aangrijpend moment, waarbij de verhalen ons diep raakten. Vervolgens fietsten we door de achterbuurten van Kigali, waar het contrast tussen armoede en de moderne stad groot was. Het was overal opvallend proper, geen vuiltje te bespeuren.
De groep werd opgesplitst voor de komende dagen: een deel zal de standaardroutes rijden en de anderen zullen er telkens nog een extra uitdaging aan koppelen. Met de transfer naar Musanze lieten we de hectiek van de stad, met de honderden taxi-brommers, achter ons en veranderde het landschap in een
De moord op de Belgische blauwhelmen
Wie herinnert zich niet de moord op de Belgische blauwhelmen? Op 7 april 1994 werden tien Belgische blauwhelmen vermoord in Kamp Kigali in Rwanda, die deel uitmaakten van de VN-vredesmacht UNAMIR. Deze vredesoperatie had als doel de Arusha-akkoorden te ondersteunen. De militairen maakten deel uit van een sectie paracommando’s van het peloton mortieren uit Flawinne.
Voorafgaand aan deze moord, werd op 6 april 1994 het vliegtuig van de Rwandese president Habyarimana en de Burundese president Ntaryamira voor de landing in Kigali neergescho-
ten met een luchtdoelraket. Tussen 9 en 19 april 1994 trokken de overige blauwhelmen zich terug waarna de Rwandese genocide in alle hevigheid losbarstte. Hierbij werden naar schatting tussen de 500.000 tot 1.000.000 Tutsi’s en gematigde Hutu’s vermoord tussen 7 april tot 15 juli 1994. In de koloniale tijd geraakten de verhoudingen tussen de Hutu-meerderheid (85 %) en de minderheden Tutsi (14%) en Twa (1 %) ernstig verstoord.
Op de terreinen van Kamp Kigali werd in 2000 een memoriaal ingericht. Met tien stenen zuilen worden de gedode Belgische para’s herdacht. (JJ)
prachtige groene, bergachtige omgeving. We fietsten langs dorpjes en bezochten een lokale school, waar kinderen ons verwelkomden met een brede glimlach. De tocht naar Twin Lakes was pittig, maar de uitzichten en de lunch aan het meer maakten alles goed. In Giseny stapten we over op een boot en voeren naar het idyllische Rushel Kivu Resort aan Lake Kivu.
Ondanks de nabijheid van Goma (Oost-Congo) was alles erg rustig. We fietsten een deel van de Congo Nile Trail, een uitdagende route door adembenemende natuur en gastvrije dorpen. Bij een bezoek aan de moeder van onze gids Eric kregen we een indruk van het zware leven hier. Haar huis was klein en eenvoudig, en toch ontving ze ons met een warm hart. We proefden van de verse ananas die ons aangeboden werd en aten van het suikerriet op de manier waarop dit door de lokale bevolking wordt gedaan. ’s Avonds ontspanden we aan het meer en genoten van een barbecue.”
De parel van Afrika
Vervolgens stonden vier dagen in Oeganda gepland. “Onderweg richting Oeganda zagen we een verandering in het landschap en verkeer: meer afval, chaotischer verkeer en minder steile bergen. In Kisoro splitste de groep zich op: sommigen bezochten gorilla’s, anderen gingen kanoën.
Ik koos voor een klim naar de top van Sabinyo op 3600 meter. Een zware tocht, waarbij hoogteziekte opspeelde, maar het uitzicht was fenomenaal. De afdaling was uitdagend en na vijf uur dalen en een
Het traject voerde door Rwanda, Oeganda en Congo.
In Kamp Kigali werden tien Belgische para’s gedood, ze maakten deel uit van de VN vredesmacht.
aantal bange momenten waren we terug op ons vertrekpunt. De volgende dag stond de koninginnenrit op de planning: een uitdagende fietstocht langs Lake Mulehe en Lake Mutanda, met 75 km en 1700 hoogtemeters.
We eindigden bij het prachtige Birdnest Resort aan Lake Bunyonyi. Op onze laatste fietsdag reden we rond het meer en zagen we grijze kraanvogels, de nationale vogels van Oeganda. ’s Avonds namen we afscheid van onze begeleiders, die
ons uitstekend hebben verzorgd tijdens dit prachtige avontuur.”
Terug naar Kigali en naar huis
“Tijdens de terugreis naar Kigali reden we door uitgestrekte theeplantages en bezochten we het Kigali Genocide Memorial, een aangrijpende herinnering aan de gruwelen uit het verleden. De volgende ochtend landden we in Brussel, moe maar voldaan.
Samenvattend kan ik zeggen dat deze reis een unieke manier was om Afrika te ontdekken en om gelijkgestemden te ontmoeten. We fietsten bijna 500 km en overwonnen 10.000 hoogtemeters. Het was niet alleen een fysieke uitdaging, maar ook een wake-up call over hoe bevoorrecht we zijn om in Europa te leven. Een onvergetelijke ervaring!”
AllrideAfrika is gevestigd in Herzele, e-mail info@allrideafrika.com. Via www.ontdekoeganda.com organiseren ze ook safari- en rondreizen zonder fiets). (JJ)
Ruud bij Lake Bunyonyi
Maurits Bilcke “luider dan de levenden…”
Maurits Bilcke werd geboren in Hoogstraten op 14 maart 1913 als jongste van de 10 kinderen van Pierre Bilcke en Maria-Fanny Servranckx. Hij genoot bekendheid als grafisch kunstenaar gespecialiseerd in de techniek van de linoleumsnede, maar ook als dichter en kunstcriticus.
Bilcke groeide op in een artistiek milieu met zijn broer Fernand Bilcke. Hij studeerde aan het Klein Seminarie, waar zijn artistieke interesse werd aangemoedigd door leraren als Jozef Lauwerys en Remi Lens.
Op 16-jarige leeftijd kreeg Maurits het boek ‘De Vlaamse houtsnede’ van zijn oudere zus, Angèle. Dit boek inspireerde hem en in 1932 maakte hij zijn eerste abstracte linosnede.
Zijn bijna 20 jaar oudere neef Victor Servranckx was een invloedrijke figuur in de Belgische avant-garde kunst en had een grote invloed op hem. Ze voerden talloze gesprekken over kunst, bezochten samen ateliers van kunstenaars.
Op 19-jarige leeftijd maakte hij zijn eerste linosnedes en enkele jaren later maakte hij zijn debuut als auteur van kortverhalen en gedichten. Bilckes grafische werk werd na de Tweede Wereld volledig abstract.
Na zijn huwelijk met Suzanne Sechehaye in 1943, werkt hij als journalist. Het grafisch werk was slechts een nevenaspect van zijn carrière bij het NIR (Nationaal Instituut voor de Radio-omroep). Vanaf 1944 maakte hij vooral naam als kunstcriticus op de radio, maar al snel ook met de vaste rubriek ‘Tentoonstellingen in Brussel’ voor de Gazet van Antwerpen en bijdragen in enkele tientallen tijdschriften. Zijn reputatie als kunstcriticus nam een hoge vlucht, want al in 1951 werd hij bestuurslid van de Belgische Vereniging van Kunstcritici.
Als lid van de kunstenaarsverenigingen G 58 (Antwerpen) en Art Construit organiseerde hij mee tentoonstellingen die de Belgische abstracte kunst vanaf de jaren 1920 opnieuw onder de aandacht brachten.
In 1960 werkt hij met Michel Seuphor mee aan diens ‘De abstracte schilderkunst in Vlaanderen.’ In het kader daarvan bezocht Bilcke veel kunstenaars. Van al deze (en nog vele andere) activiteiten en ontmoetingen zijn sporen terug te vinden in het rijke archief van Bilcke, dat bewaard wordt in het Letterenhuis te Antwerpen.
Bilckes archief is een onmisbare bron om de geschiedenis en de herwaardering van de abstracte kunst in België vanaf de jaren 1950 te bestuderen. Het grootste en belangrijkste deel toont zijn activiteiten als kunstcriticus, documenteert het werk van talloze kunstenaars, en bevat brieven van enkele honderden (vooral Belgische) artiesten. Het illustreert het belang van Bilcke in het Belgische artistieke leven in de jaren 1950 en ‘60.
Maurits Bilcke overleed op 3 augustus 1993 in Verviers. (fh)
De Doden
De doden zwijgen. Hun lied is uit. Waarom spreken levenden zo luid?
Zij zijn zo druk begaan en hijgen. Voor wie of wat zouden zij zwijgen?
Recht is hun roem. En vrijheid op de puinen rest als rijke buit.
Maar luider dan de levenden spreken zwijgend zich de doden uit.
Maurits Bilcke
De kruisboog van oorlogswapen tot precisiesport
Koen Van Dijck nieuwe opperhoofdman van Het Verbond van de St.-Jorisgilden
GILDEN Op 23 februari werd Koen Van Dijck van de Sint-Jorisgilde van Loenhout officieel voorgesteld als de nieuwe opperhoofdman van Het Verbond van Sint-Jorisgilden. Nu wordt de kruisboog gebruikt in competitie tussen de negen aangesloten gilden van dat Verbond. Maar de kruisboog heeft een fascinerende evolutie doorgemaakt: van krachtig oorlogswapen naar een sportwapen.
In de Middeleeuwen wordt de kruisboog berucht als wapen waarmee men de zware pantsers van ridders kan doorboren. Om die reden verbiedt paus Innocentius het gebruik van de kruisboog in gevechten tegen christenen, maar in een oorlog tegen andersdenkenden kan het nog wel.
Burgerwacht
Op 8 juni 1389 verleent Jan IV van Cuyck, heer van Hoogstraten en Wortel, voorrechten aan de voetboogschutters uit dank voor bewezen diensten. De gilde kreeg het recht om een belasting te innen op het gebruik van bepaalde wegen (ketsigelt of kasseigeld) en ook een gedeelte van de boeten (coren) die aan de heer toekwamen.
Naar welke bewezen diensten men verwijst wordt niet vermeld, maar dat ge -
wapende burgers de verdediging van de eigendommen van de heer op zich namen, weten we uit een document van januari 1358. Toen kwam de markgraaf van ’t Land van Rijen goederen in beslag nemen van Jan van Cuyck, die schulden had aan de inwoners van Brussel. Onder het luiden van de stormklok en met ontplooide banieren gingen de gewapende inwoners de markgraaf en zijn gevolg te lijf en ontnamen hem de in beslag genomen goederen.
Antoon de Lalaing bevestigt de erkenning van de gilden, wanneer hij hen in 1534 ‘de caert’ schenkt. Dat is een soort reglement met rechten en plichten. Door dat document krijgen de gilden een rechtspersoonlijkheid. Ze kunnen een proces inspannen of aangeklaagd worden. Ze kunnen eigendommen bezitten, intrest van leningen innen en zoveel meer.
Napoleon slaat toe
Maar met de komst van het buskruit verdwijnt het militair karakter van de gilden. En tijdens de Franse revolutie breken er moeilijke tijden aan. De Fransen zien in de gilden een reëel gevaar. Ze zijn te religieus en te traditioneel. Alle wapens moeten ingeleverd worden en de andere bezittingen en eigendommen worden in beslag genomen.
Dat de gilden in de Noorderkempen de Franse tijd overleefden, heeft veel te maken met het feit dat de gilden al wat ze konden verplaatsen over de grens met Nederland brachten. Bovendien deed onze regio het economisch minder goed waardoor de streek meer gesloten bleef en tradities er langer behouden bleven.
Kermisschietingen
De kruisboogsport wordt een ontspanning in haast alle Kempense dorpen. De gilden organiseren elk jaar een aantal wedstrijden tussen hun leden, waarvan de jaarlijkse kermisprijs de belangrijkste is.
In de 19de eeuw nemen schutters van andere gemeenten steeds meer deel aan kermisprijzen in de omliggende dorpen. Bij de Sint-Jorisgilde van Wortel wordt tijdens de vergadering op Sint-Jorisdag tussen de ‘peerdsmannen’ afgesproken wie de schutters en hun bogen met paard en kar naar de omliggende dorpen zal brengen en hoeveel dat moet kosten. Zo betaalt de gilde van Wortel in 1866 aan Corneel Bolckmans de som van 9,00 frank voor vervoer van de schutters naar Loenhout, Zundert en Meerle.
Competitie
Wanneer de kermisschietingen overgaan in wedstrijden tussen de verschillende
Links uittredend opperhoofdman Jan Gijsbrechts en zijn vrouw Dianne Verheyen, rechts zijn opvolger Koen Van Dijck en zijn vrouw Hilde Reynaerts.
gilden is niet duidelijk. Wellicht is dat zeer geleidelijk gegaan. Dokter Piet Gommers (1874 - 1945), hoofdman van de gilde van Meerle, zorgde voor een kalender waarbij er in elk dorp van de deelnemende gilde een schieting wordt georganiseerd. Hij legt op die manier de basis van Het Verbond van Sint-Jorisgilden, al werd die naam toen nog niet gebruikt.
In 1913 werden er al wedstrijden georganiseerd. Dat blijkt uit het feit dat grootgrondbezitter Georges Dupret (1850 - 1930) een beker schenkt bij een wedstrijd, die georganiseerd wordt naar aanleiding van de 25ste verjaardag van zijn benoeming tot ere-deken van de Sint-Jorisgilde van Meerle.
Wanneer Het Verbond formeel wordt opgericht is onduidelijk. In 1910 organiseerde Het Verbond haar 75-jarig bestaan. Dan gaat men er van uit dat Het Verbond in 1935 opgericht werd. Uit later gevonden documenten zou evenwel blijken dat de naam al in 1920 gebruikt wordt.
Grensoverschrijdend
Hoe dan ook, dokter Piet Gommers is de eerste opperhoofdman van Het Verbond van Sint-Jorisgilden, waarvan vandaag de gilden van Hoogstraten, Meer, Minderhout, Meerle, Wortel en Loenhout deel uitmaken, samen met de Nederlandse gilden van Castelré, Rijsbergen en Sprun -
del. Ooit maakten Wuustwezel, Zundert en Wernhout er ook deel van uit.
Piet Gommers leidde de gilden door de moeilijke periode van de Tweede Wereldoorlog. Na zijn dood in 1945 wordt hij opgevolgd door Aloïs Bruurs, die op zijn beurt de fakkel doorgeeft aan Adrien van den Bosch, alle twee hoofdman van de Hoogstraatse gilde.
Jef Van Opstal, hoofdman van de gilde van Meer wordt de vierde opperhoofdman van Het Verbond en wordt in 2002 opgevolgd door Jan Gijsbregts, die nu de fakkel doorgeeft.
Afscheid van een generatie
In de 23 jaar dat Jan Gijsbregts opperhoofdman was, werd hij geconfronteerd met ingrijpende maatschappelijke veranderingen. Het aanbod van sport- en ontspanningsmogelijkheden neemt enorm toe en er zijn geen afstanden meer. Sport en ontspanning in eigen dorp of van vader op zoon of dochter is lang niet meer vanzelfsprekend. Bovendien maakt hij de digitalisering van Het Verbond mee en verliezen de gilden door corona een aantal vaak oudere leden.
Samen met Jan Gijsbregts leggen nog een aantal andere verdienstelijke leden van Het Verbond hun functie neer. We denken aan Con Verhulst, Marcel Floren
en Cees Martens, die jarenlang deel uitmaakten van het dagelijks bestuur.
Maar Jan brengt vooral hulde aan de reeds overleden Frans Van Hasselt en aan Wim Druyts. Zij waren al actief in Het Verbond voordat hij in 2002 opperhoofdman werd. Wim was 30 jaar lang een toegewijde verslaggever en de boekhouder van Het Verbond.
Nieuw hoofdstuk
Met Koen Van Dijck als zesde opperhoofdman begint Het Verbond van Sint-Jorisgilden aan een nieuw hoofdstuk in haar bestaan.
Koen is 53 jaar oud en sinds 2005 lid van de Sint-Jorisgilde van Loenhout. Hij maakt al vijf jaar deel uit van het bestuur van Het Verbond. Zijn broer Johan is koning van de gilde van Loenhout en opperkoning bij de Hoge Gilderaad der Kempen.
Zijn vrouw Hilde Reynaerts en hun zonen Lander en Pieter zijn ook actief schutter. In het bestuur van het Verbond kan Koen rekenen op secretaris / penningmeester Guy Van Gestel. Verder bestaat het bestuur uit Frank Pellens, Gery Dockx, Jack Herijgers, Patrick Weygers en Jan Gijsbregts. (fh)
V.l.n.r.: uittredend opperhoofdman Jan Gijsbrechts, Gert Rombouts hoofdman van de gilde van Meer, Harry Vanderhenst opperhoofdman van de Hoge Gilderaad der Kempen, Michel Stoffels hoofdman van Minderhout, de nieuwe opperhoofdman Koen Van Dijck, Warre Palmans hoofdman van Hoogstraten, Guy Van Gestel hoofdman van Castelré en Hans Van Hasselt hoofdman van de gilde van Loenhout.
Paul Cools en de Hoogstraatse Bridgeclub
“We gaan niet wachten tot ze mij begraven onder
de bridgetafel…!”
VERENIGING Nog vrij nieuw in Hoogstraten begin jaren 80 van vorige eeuw, wilde de jonge kinesist Paul Cools naast zijn fysieke vrijetijdsbesteding bij het gebuurtevoetbal graag een kaartje leggen. Iets wat hij meegebracht had uit zijn familie en zijn jongensjaren in het Antwerpse en tijdens zijn studie. Hij zou graag bridgen, maar moest daar toen noodgedwongen de grens voor oversteken naar onze noorderburen. Om ook langs deze kant van de grens leden te werven, organiseerde de club op zijn initiatief enkele lessen in de Patria in Hoogstraten. Zonder dat het direct zijn doel was legde hij hiermee de basis voor De Hoogstraatse Bridgeclub, die nu aan zijn 40e seizoen bezig is en waarvan hij al geruime tijd voorzitter is. Tijd om hem zijn verhaal te laten doen.
Opgevangen
Paul Cools is goed 70 jaar geleden geboren in Wilrijk en opgegroeid in het Antwerpse: ‘Mijn ouders zijn vaak verhuisd, zo ben je eigenlijk niet echt van ergens. Het langste dat ik ergens gewoond heb was een jaar of zeven in Schoten.’
Als jonge kinesist wilde hij zich vestigen en zo kwam hij in Hoogstraten terecht. ‘Ik had de kaart van België genomen om te zien waar zijn er al kinesisten en waar zijn er nog geen? Ik wilde eigenlijk in Meer te beginnen, omdat daar toen nog geen kinesist was. Maar dokter Convents raadde mij aan om in Hoogstraten te beginnen. Ze zullen van Meer wel naar Hoogstraten komen, maar ze gaan van Hoogstraten niet naar Meer gaan. En dat was eigenlijk een goed advies. En zo ben ik in 1975 gestart op de Vrijheid in het huis Van Den Kieboom, dat al een half jaar leeg stond.
Ik werd er meteen opgevangen door de geburen: Lisa Faes van de bakker, Simonne Michielsen van Jos Bruurs. Die was als een moeder voor heel dat gebuurte. Als iemand ziek was, dan gingen ze eerst naar Simonne en daarna belden ze de dokter. Ik heb me hier snel thuis gevoeld. Eigenlijk had ik rap contact met de buurt, met de passanten op de Vrijheid. Dat was ik in het Antwerpse niet gewoon. Ik werd direct ook snel bij ver-
enigingen gevraagd, ging sjotten bij het gebuurtevoetbal, werd steunend lid van de brandweer, ik ging zelfs bij de Lions Club. Een beetje een netwerk uitbouwen. Vooral met een oudere generatie, want die van mijn generatie, die kende ik niet, ik was er niet mee naar school geweest. En die hadden nog geen klachten natuurlijk hé (lacht)
De eerste jonge mensen die bij mij terechtkwamen waren zwangere vrouwen. En ik had nog nooit een bevalling gezien. In de opleiding voor kinesist werden voor de mannen de zwangerschapslessen beperkt tot theorie. De vrouwen mochten wel stage doen in een kraamafdeling. Na de eerste twee dames die bij mij langskwamen, twee zussen, heb ik toch aan dokter Snauwaert maar gevraagd of ik eens een bevalling mocht bijwonen, om me bij te scholen.’
Kaarten
Paul trouwde met Veerle Beernaert, ze bouwden in 1986 hun huis in de Tinnenpotstraat waar ze nu nog wonen en samen kregen ze vier kinderen die hier schoolliepen. ‘Drie jongens en een meisje. Die zijn na hun studies uitgevlogen naar Leuven, Geel en Wilrijk. Alleen ons Hanne is in Meer gebleven. Tot mijn groot geluk heeft die twee paarden, ze is al lang bij de LRV, doet dressuur. Ook daardoor heb ik mijn kenniskring mee verbreed,
ging mee naar de tornooien van de LRV. Nu mag ik bij haar elke dag mest gaan ruimen. Een beetje fysieke arbeid na mijn pensioen kan geen kwaad hé. Als ze morgen zou zeggen, ik stop met die paarden, dan heb ik een probleem. Want dan heb ik ineens 20 uren in de week die ik op een andere manier moet gaan invullen. En ik zou de paarden missen, we kennen mekaar heel goed.’
Een deel van de tijd wordt overigens al langer opgevuld met kaarten. ‘Ik had in mijn studententijd en met maten veel gekaart, wiezen of rikken. Ook bij ons thuis werd er heel wat kaart gespeeld, mijn grootvader deed dat al graag. Op familiebijeenkomsten werd er gemakkelijk naar een stok kaarten gegrepen.
Wij waren nog niet zo heel lang getrouwd toen een oom en een tante van Veerle, die konden bridgen, het ons hebben geleerd. Omdat ik dat heel graag deed, heb ik me aangesloten bij de club in Zundert. Ik vind bridgen een eerlijk spel. In vergelijking met andere kaartspelen heb je geen geluk nodig. Het is meer kennis. Elk spel wordt bewaard in bakjes en daarna verschillende keren gespeeld door andere bridgers. En dan wordt er vergeleken wie met dat spel het beste heeft gespeeld. Of
Paul Cools
je slechte kaarten krijgt of goeie, je wordt vergeleken met de anderen die met diezelfde kaarten spelen, een gelijk speelveld voor iedereen. Dat maakt het leuker. Bij andere kaartspelen kan het gebeuren dat je zegt, ik heb heel de avond geen kaarten gehad waar ik iets mee kon doen! Bij bridge is dat niet. Je moet het ook doen met de kaarten die je krijgt, maar je prestatie wordt vergeleken met iemand die met dezelfde kaarten speelde.’
Dertigers
‘Om het bridgen te promoten, hebben we op mijn initiatief vanuit de club in Zundert een reeks bridgelessen georganiseerd in Hoogstraten, in de Patria. Met het idee dat er misschien nog mensen bij de club wilden aansluiten. Wat flyers verdeeld en het in de Hoogstraatse Maand gezet. Er kwamen meteen dertig mensen op af, waarvan ik vooraf nooit gedacht had dat die het zouden willen leren.
De groep geïnteresseerden was meteen zo groot, dat we besloten hier een club op te richten. We zijn dan gestart in Taverne de Vos bij Jan Ruts. Ik ben dan ook meteen hier beginnen spelen. Je kunt te voet naar huis, hè! (lacht) Wij waren toen allemaal mensen van rond de dertig. Zo veel was er in Hoogstraten toen niet te doen. De tennisclub bij Stan Pauwels, die was juist bezig, denk ik. Maar je had geen fitness, geen zaalvoetbal, geen volleybal. Een paar biljartclubs waren er wel, duivensport, kruisboog, handboog. Maar daar
moest je toch meer mee opgegroeid zijn.
Wij hadden zo direct wel wat mensen bijeen en hebben we er een officiële club van gemaakt: de Hoogstraatse Bridgeclub. Dat was in 1984. Ik heb hier nog het eerste kasboek zie! Er werd een bestuur gevormd, met Eugène Pauwels als voorzitter, Guy Fransen, Bert en Frans Brosens en Christine Bastiaens, onze eerste penningmeester. Een beetje later ben ik ook bij dat bestuur gekomen.’
Doorstroming
‘En dan hebben wij regelmatig lessen ingericht en de club groeide. Met als gevolg dat we op de duur met te veel kaarters waren voor die eerste verdieping van Taverne de Vos, ja wat te dicht op mekaar. We hebben die groep gesplitst, een beneden een boven. En er werd gepromoveerd en gedegradeerd, een competitie zeg maar. Dat werkte heel goed.
Omdat de club bleef groeien zijn we verhuisd naar de Zevensprong, waar we meteen veel ruimer zaten. Toen die kantine voor andere doeleinden moest dienen, mochten we gelukkig naar Socioclub van HVV verhuizen. Een heel mooi ruim en prima ingericht lokaal. Wij mochten het gebruiken op momenten dat het anders toch leeg zou staan. De bridgeclub is HVV daar heel dankbaar voor. Voor een kleine bijdrage en het verteer bracht het ook voor HVV wat in kas. In het begin was dat misschien niet heel veel, maar ondertus-
Het eerste kasboek uit 1984
sen zitten we daar telkens met achttien tot twintig tafels, soms tachtig man, en is dat natuurlijk iets rendabeler geworden.
Wij kaarten op dinsdagavond in de Socio van HVV. Momenteel telt de club een negentigtal leden. Ze zullen er niet elke keer allemaal zijn, maar er komen er ook spelers van andere clubs op bezoek bij ons. Als lid van de Vlaamse Bridge Liga mag je in elke club in Vlaanderen als gast spelen.’
Het bleef er niet bij. ‘Gezien ons lange bestaan en trouwe aanhang hebben we heel wat ouder wordende leden. Op den duur waren er nogal wat van hen, vooral 80-plussers (knipoog) die zeiden, dat wordt voor mij toch wat lastig om ‘s avonds nog van huis te gaan. Die kaarten donderdagnamiddag in de Rijkswacht. Zo hebben we een doorstroming, zo hoeven de ouderen niet te stoppen met hun geliefde spel.
Wij organiseren ook nog altijd bridgelessen om nieuwe instroom te krijgen. Als we dat niet zouden hebben gedaan, dan hadden we geen club meer gehad. De volgende lessenreeks start op 16 september.’ Zie elders bij dit artikel voor meer info hierover.
Voorzitter
‘Toen Gène Pauwels, de eerste voorzitter, ermee stopte deden Guy Fransen en ik alles samen. Maar op een gegeven moment werd me dat toch wat te veel, de club bleef immers groeien, en wilde ik mijn bestuursfuncties neerleggen. Maar er waren direct een paar mannen die wilden helpen, zoals Fons Geens en Frans Brosens, die taken wilden overnemen. Fons werd voorzitter, ik secretaris en Guy Fransen penningmeester. Ook de andere
Een negentigtal leden, dat is elke dinsdag een zaal vol kaarters.
taken werden netjes verdeeld.
In 1992 ben ik dan officieel voorzitter geworden. Toen hadden we een goed functionerend bestuur. Vandaag bestaat dat bestuur uit Paul Cools, Wietske Stelma, Marcel Koek, Fons Geens, Frans Brosens en Corinne Stevens. Daarnaast is er voor allerlei klussen vaste hulp met Brigitte Van Riel, Marie-José Roestenberg, Marie José Seeuws, Jacques Volckaert, Henk De Rooij en Hilda Schröder. Het is goed dat een vereniging niet staat of valt met de voorzitter. Dat is dikwijls een gevaar voor het voortbestaan, bij ons gelukkig niet meer.’
Aardbeientornooi
‘Maar we groeiden niet alleen, we zijn in 1990 ook gestart met ons Aardbeitornooi. Dit jaar organiseren we dus onze 36e editie. Toen we het voor de 1e keer inrichtten, zeiden ze bij Vlaamse bridgeliga “Als je dertig paren bijeenkrijgt, dan zal het heel goed zijn”. We hadden 128 paren! Een enorm succes… Bij de 10e editie zijn de Ghesellen van de Aardbei me komen “ridderen” en kreeg ik een medaille. Ik denk dat die nog gemaakt is door juwelier Jos Martens. Ik heb die bewaard, want ik vind dat toch wel een hele eer als Hoogstratenaar.
Maar zo’n tornooi bracht heel veel werk mee. Nu worden de kaarten gedupliceerd met een machine. Want al die mensen moeten allemaal dezelfde spelletjes spelen. Maar toen moest dat met de hand gebeuren. En dan hebben wij de geburen opgetrommeld. Jacques van Opstal in de tijd, Annemie, en de Karel. Die zijn alle -
maal mee komen helpen om die kaarten te dupliceren. Enfin, overrompeld door het succes. Maar het bracht natuurlijk ineens geld in het bakje voor onze club.
Voor het toernooi kunnen we altijd rekenen op onze sponsors. Vorig jaar had ik er vijfentachtig. Ik schuim er de straten van Hoogstraten voor af, de meesten bezoek ik persoonlijk. Heel veel middenstanders steunen met geldelijke sponsoring of met kortingsbonnen of geschenkbonnen voor de prijzentafel. Of we krijgen 50% korting op de marchandise die we nodig hebben. Ze doen het uit sympathie, pure goodwill, want veel zal dat niet opbrengen.
We hebben ook de chance dat Drukkerij De Jong - Joep De Jong is ook een bridger - al jaren ons toernooiboekje sponsort. In het begin typte ik dat zelf, werd het gekopieerd. Nu is dat een mooi drukwerk. Ze zorgen ook voor de placemats op de tafel, voor de consumptiebonnetjes, allemaal gratis.
Het tornooi heeft plaats in het restaurant van het VTI-Spijker. Dat is de een enorm ruime zaal. Ons toernooi is groot geworden dankzij die zaal. Omdat je veel mensen kan zetten en vooral omdat het VTI enorm behulpzaam is bij het inrichten van de zalen.
De opbrengst van het tornooi investeren we in de club. In de mooie prijzentafels die we de deelnemers aanbieden. Maar ook in de organisatie van bridgelessen en zeker ook in het sociaal gebeuren rond de club, zoals kroegentocht, teerfeest en BBQ, kampioenenviering, nieuwjaar
drink. Met Kerstmis en Pasen staan er versnaperingen op de tafels… dat zijn allemaal dingen die leden te goede komen.’
Opvolging
‘Ik ben bijna 71 jaar en besef wel dat ik op een leeftijd gekomen ben dat het tijd is om uit te kijken naar een opvolger. We gaan niet wachten tot ze me begraven onder de bridgetafel. Nee, nee (lacht). Als ik zie hoeveel talent er weer bijgekomen is, zijn er zeker mensen die dat kunnen overnemen.
Na de laatste lessenreeks, twee jaar geleden, is er een jongere ploeg bijgekomen. En met jong bedoel ik niet twintigers of dertigers. Wij zijn begonnen als dertigers, maar jonge mensen kaarten blijkbaar veel minder. Nu zijn het allemaal mensen van 60, 70, naar de 80. Op een enkeling na, zoals Caroline Verschueren, dat is de jongste. Maar zij komt dan ook uit een geslacht van bridgers.
Ik ben graag voorzitter, vind dit plezant. Belangrijk voor een voorzitter, naast de wedstrijd organiseren, is om in de gaten te houden dat het gezellig blijft. Je moet een beetje diplomatisch kunnen zijn. Problemen of ergernissen opmerken en oplossen voor ze uit de hand zouden kunnen lopen. Ik doe mijn best om ook dat deel van de taak zo goed mogelijk te vervullen.’
Waarna hij besluit: ‘Ik blijf nog een tijd voorzitter, maar wanneer ik al het talent en potentieel zie bij onze leden, zal ik ooit met een gerust hart de fakkel kunnen doorgeven.’ (jaf)
Leren bridgen?
- 24 wekelijkse bridgelessen, telkens op dinsdag, vanaf 16 september.
- Ook heel veel praktijk, met de kaarten in de hand.
- Waar: Socio Club van HVV, Katelijnestraat 27-29 te Hoogstraten.
- Aanvang: 19 uur, einde ongeveer 22 uur.
- Kostprijs: € 100 voor de lessen en € 40 voor twee cursusboeken.
- Eerste les gratis en vrijblijvend.
- Voor meer info: Paul Cools, 0497 25 65 54
- Aanmelden: paulcools777@gmail.com
Oud en nieuw programmaboekje van het Aardbeientornooi
Jan Van Cuyckstraat in Hoogstraten
Van dat ene huis in een boomgaard…
WONEN In 1960 was er nog geen sprake van de Jan van Cuyckstraat. Tien jaar later stond er nog maar één huis in een boomgaard. Nadien werd er een verkavelingsplan opgesteld, wat het begin was van de SalmSalmstraat en het eerste gedeelte van de Jan van Cuyckstraat. Bij deze verkaveling horen stoepen en aanplantingen, maar verder in de straat zien we die niet meer. Het was ook even zoeken naar waar de straat precies begon. Bij het eerste huis links wanneer je de straat inrijdt langs de Buizelstraat, staat op de brievenbus Groenewoud 2. Nu telt de straat zowat 35 woningen en in het begin van de straat aan de rechterkant op huisnummer 2B staat een appartementsblok met 12 brievenbussen. De tijden zijn veranderd…
Wie was Jan van Cuyck?
De naam ‘van Cuyck’, (soms ook ‘van Kuyc’ of ‘van Cuijck’) is afkomstig uit Nederland. Nadat stamvader Herman van Malsenuck in 1096 het land van Cuyck krijgt van keizer Hendrik IV, laat hij zich van Cuyck noemen. Het verhaal van de familie van Cuyck in Hoogstraten begint door het huwelijk van Sofia Van Gemnich (°1295 +1302), vrouwe van Hoogstraten en Wortel met Willem van Cuyck (°1265 +1303).
In 1303 volgt hun zoon Jan III van Cuyck (°1295 +1357) hen op. Daarna komt Hoogstraten in de handen van Jan IV van Cuyck (1320 - 1363), maar die wordt in 1363 vermoord. Omdat zijn zoon Jan V van Cuyck (1355 - 1382) minderjarig is, wordt Hendrik van Cuyck, broer van Jan IV van Cuyck als voogd aangeduid.
Wanneer Jan V van Cuyck meerderjarig is, ziet hij af van zijn rechten op Hoogstraten ten voordele van zijn neef, de zoon van Hendrik van Cuyck, die eveneens de naam Jan IV van Cuyck (1360 - 1442)
Jan Van Cuyckstraat
draagt. Hij laat zich vanaf 1398 Jan van Hoogstraten noemen.
Hij verbouwt het kasteel van Hoogstraten tot burcht en maakt van de hoofdstraat (nu de Vrijheid) een marktplaats. Daarnaast geeft hij in 1420 opdracht voor het bouwen van de Sint-Luciakapel in Meersel-Dreef en in 1425 laat hij de kerk van Wortel bouwen. Wellicht om die redenen is de Jan van Cuyckstraat naar hem genoemd.
Omdat er zoveel personeelsleden van VITO in de straat wonen werd de straat in die school ook wel de VITO straat genoemd.
De bewoners
Marcel Lambregts en Paula Verheyen
”Elke maand het raadsel oplossen…”
Toen ik aanbelde kwam Paula opendoen en was Marcel zich netjes aan het om -
kleden om te gaan eten met de gepensioneerden van de kolonie. Dat is een maandelijkse gewoonte waar ze naar uitkijken. Meestal zijn er een 17 tot 20-tal aanwezigen. Omdat het in de gevangenis niet meer kan, wordt deze bijeenkomst georganiseerd in Castelré.
Marcel is 88 en Paula 87. Marcel is altijd gevangenisbewaarder geweest, eerder woonden ze in de Lindendreef in een van de huizen van de gevangenis. Ze hebben drie kinderen, Jef, Patrick en Johan. Het koppel praat met plezier over hun straat en buurt.
“Toen wij hier kwamen wonen stond er nog maar een huis in de buurt, dat van Jos van Looveren. Wij keken vroeger recht op de garage van Grieten, dat lukt nu al lang niet meer. Wij bouwden ons huis in de jaren 68, 69 en zijn in januari 1971 verhuisd. Wim Haest kwam naast ons wonen en ook het huis daarnaast was van hem. Daar kwamen later Frans Snyers en Mia Van Gestel wonen.
Er kwam een nieuwe verkaveling in de
Salm-Salmstraat, Pastoor Lambertsstraat en Jan van Cuyckstraat. De verkavelaar moest zorgen voor de infrastructuur. Hij zorgde dus voor een wegverharding en ook voor een stoep. Die stoep ligt er bij ons wel, maar verder in de straat niet meer. De verkaveling liep tot bij Jos Vissers. Eerst hoorden we bij de Achtelsestraat, later werd dit den Buizelhoek.
Naast ons liep een zandweggetje dat uitkwam bij een voetbalveld. Daar werden destijds heel wat voetbalmatchen gespeeld, met Jos Vissers en Marcel Haest, voornamelijk in een competitie van het Hoogstraatse gebuurtenvoetbal, dat was destijds heel populair.
In het begin werden hier de gouden bruiloften fel gevierd, 50 jaar en 60 jaar getrouwd, nu is dat allemaal erg veranderd. De mensen hebben schijnbaar allemaal veel minder tijd. Toen wij onze gouden bruiloft vierden, was het al geen gewoonte meer, en ondertussen zijn we al 61 jaar getrouwd.
Het gaat nu wat beter maar we hebben een beroerde tijd achter de rug. Gedurende zes weken waren we allebei goed ziek.
De Hoogstraatse Maand, ja die wordt hier goed gelezen. En als we ze helemaal uit hebben, dan gaat het blad altijd naar een volgend gezin. Marcel probeert altijd het raadsel op te lossen, maar is dikwijls te laat om het in te sturen. Om het te kunnen oplossen moet je echt wel het hele blad doorlezen. En wie Jan van Cuyck was, hebben we ons eigenlijk nooit afgevraagd…”
Jan Bruyndonckx en May Vandersmissen
“Ik heb ze nog allemaal!”
Jan (81) en May (77) zijn 55 jaar gehuwd en wonen al 51 jaar in hun woning. Ze bouwden gelijktijdig met Chareltje Rommens. Jan was leerkracht in VITO en May werkte in het kinderdagverblijf ‘t Spijker.
“Eerst waren we qua gebuurte ingedeeld in ‘Achtelsestraat en Seminarie’. Later is dat den Buizelhoek geworden, een heel goei gebuurte. Nu zijn we niet meer zo veel betrokken bij de activiteiten, maar het leeft nog altijd. Vroeger toen de kinderen kleiner waren, deden we aan alles mee. Jan heeft lang gekeept in de
voetbalploeg. en vooral met het Begijntje was het alle hens aan dek. May heeft altijd de kleren mee gemaakt.” Ook nu zat May aan tafel met stof en patronen te meten en te passen - niet voor Begijntje weliswaar.
“In 1970 was de straat eigenlijk niet bewoond. Er stond een huis, daar waar nu Mayke Vermeiren woont en dat huis stond in een boomgaard, niet tegen een weg. Maar wie Jan Van Cuyck was, ja dat weet ik wel”, zegt Jan. “Dat was een van de voorvaderen van de heren van Hoogstraten. Jan 1 Van Cuyck erfde als oudste zoon het Land Van Hoogstraten. Hij leefde in de 13de eeuw. Hij was dus een van de voorvaderen van de heren De Lalaing, die op het einde van de 15de eeuw het Land van Hoogstraten in hun bezit hadden.”
“In het begin van de straat is nu de parking Van Cuyck. Dat was vroeger en stuk grond waar klei gewonnen werd voor de pottenbakkerij Van Dongen. Daar stond vroeger een schouw. De Kasteelbeek liep daar ook, nu is die ingebuisd, die beek komt uit in de Viskensloop.”
Jan is een trouwe lezer van ons blad: “De Hoogstraatse Maand die lees ik van voor naar achter. En nog straffer, ik heb ze nog allemaal. Ook de edities van De Hoogstraatse Gazet.” May: “Ik heb ze allemaal per jaar ingepakt in foliepapier. Jan houdt alles bij.”
Johan De Meester en Lies Horsten
“Wij doen alles met de fiets”
Op een zaterdag in februari belden we aan ten huize De Meester, dochter Ella kwam opendoen. Of de ouders tijd hadden, wist ze niet, want ze waren hard aan het werken, ze waren aan ‘t rommelen. Maar gelukkig maakten ze voor ons wel tijd vrij.
“Wij wonen hier sinds 2007. We waren op zoek naar een stuk grond in Hoogstraten om een huis te bouwen. Lo Verschueren kwam met een goeie tip en zo kochten we deze grond van Jenny Wens. We moesten dit wel onmiddellijk beslissen. Het was een stuk grond tussen de Jan Van Cuyckstraat en de Achtelsestraat. We konden kiezen en kozen de zijde van de Jan Van Cuyckstraat en zijn daar nu blij om. We denken dat het in de Achtelsestraat veel drukker is.”
Marcel en Paula
Jan en May in de tuin
Johan en Lies De Meester-Horsten geflankeerd door Ella en Rosalie.
“We wonen hier nu met twee dochters, Ella is 25 en geeft les in het Seminarie, Rosalie volgt een bacheloropleiding taal- en letterkunde in Leuven. Johan werkt bij Noord Architecten NV in de Lodewijk de Konincklaan, Lies rijdt elke weekdag naar Apotheek Horsten in de Vrijheid en Ella geeft les op het Seminarie ook op de Vrijheid. Wij doen dus eigenlijk alles met de fiets.”
“Het is heel goed wonen in deze straat. Het is er rustig, weinig doorgaand verkeer en je zit overal kortbij. Het is wel opmerkelijk dat er bij ons geen stoep ligt. Het achterste gedeelte van de straat was een verkaveling. Daar is wel een stoep en aanplantingen, maar hier dus niet. Daardoor komt het dat het hier een beetje een bric-à-brac is van opritten. Er wordt geregeld wat kapot gereden, waardoor er gaten en putten komen die moeten worden hersteld. Er komt ook wel meer verkeer door dan vroeger.”
“Wij zijn lid van het gebuurte Den Buizelhoek, een tof en actief gebuurte, maar wij nemen maar heel zelden deel aan de activiteiten, meestal uit tijdsgebrek. Jammer, want er worden heel gevarieerde en ongetwijfeld plezante activiteiten georganiseerd. We hebben misschien ook een beetje onze start gemist, want toen onze kinderen nog klein waren, gingen we steevast in augustus met vakantie, waardoor ze nooit aan Begijntjes-Laat-Besluit hebben kunnen meedoen. Eigenlijk een gat in hun cultuur als Hoogstratenaren en een gemiste kans om hechte banden te smeden in het eigen gebuurte. Nu zijn er vooraan en achteraan in de straat meerdere jonge mensen met kinderen komen wonen, maar destijds liepen hier ook niet zoveel kinderen rond. In de straten wat verder zijn veel meer gezinnen met kinderen en daar leeft de gebuurtewerking meer dan in onze straat, denken we.”
“Jan Van Cuyck? Dat was een edelman, toch? Een graaf? In elk geval is Van Cuyck Nederlands. Ik denk dat hij in de 13de eeuw landheer van Hoogstraten was, vertelt Johan. Ik ga dat zeker opzoeken.”
Nadien had Johan inderdaad research gedaan en liet weten dat ’die van ons’ Jan IV zou geweest zijn en hij gaf gelijk een link naar Wikipedia. “Wij lezen zo ongeveer alles in De Hoogstraatse Maand,” vertellen ze nog, “Het interessantste is de politieke verslaggeving. Eigenlijk zou iedereen verplicht moeten zijn om dit te lezen. Als je zelf niet naar de gemeenteraad gaat en dit
niet leest, weet je niet wat er allemaal gebeurt in Hoogstraten en deelgemeenten. Maar ook de omslagverhalen, het regionale nieuws en ook de straat; we lezen eigenlijk alles, het sport diagonaal.”
Toen Rosalie verscheen met een trui van ‘De Plussers’ waren we nog net op tijd om de ganse familie te strikken voor zij naar de Plussers vertrok. ‘De Plussers, dat is een toffe bende van zo’n 70 jongeren van 12 tot 18 jaar die elke maand met een klein groepje een activiteit plannen”, klinkt het enthousiast.
Wim Doms en Roel Van Avermaet
“Het is altijd leuk thuiskomen”
Wim Doms (43) werkt al 18 jaar bij Aertsen & Partners Verzekeringen in Hoogstraten. Roel Van Avermaet (41) werkt enkele dagen van thuis uit maar moet wel geregeld naar Antwerpen naar AG Vespa. Hij werkt als contractbeheerder, commercieel patrimonium bij de stad Antwerpen en OCMW.
Wim en Roel waren nog maar net terug van een duurloop. Maar toch werd ik hartelijk verwelkomd. Roel liep 16,5 km en Wim had nog 5 km extra gedaan omdat het zo ’n mooi weer was.
“We vinden het een rustige straat. Het is er wel drukker geworden nu de Antoon De Lalaingstraat een schoolstraat is geworden. In het begin van de straat is er wel een heel vervelend bochtje aan de parkeerplaats Van Cuyck. Het is volgens Jos en Maria van hiernaast een van de oudste straten van Hoogstraten. Zij woonden hier als eersten en nog wel langs een zandpad. Er wordt hier veel gewandeld, maar er is geen voetpad, enkel op het einde van de straat.
Het is altijd leuk thuiskomen hier. Wij wonen hier van 2019, dus nu 6 jaar. Toen we hier kwamen wonen, waren we de jongsten, maar hier is iedereen vriendelijk. We kennen de buren, maar lopen bij mekaar de deur niet plat. In het begin van de straat zijn nu wel enkele jonge gezinnen bij gekomen, daar hebben we wel contact mee.
De Hoogstraatse Maand lezen we af en toe en Jan Van Cuyck, ja, dat was een ridder van het graafschap Van Cuyck in Nederland. Hij heeft iets te maken met het Hof van Hoogstraten, niet?” (rob)
Roel en Wim, net terug van een duurloop
Knisper en ‘t Markenhof spelen in op nieuwe rouwcultuur
UITVAART Steeds meer mensen of hun nabestaanden kiezen voor een burgerlijke afscheidsdienst. Die tendens was al voelbaar voor corona, maar sinds de pandemie is het aantal burgerlijke diensten opgelopen tot meer dan 60 %. Ook de vorm en de inhoud waarop men afscheid wil nemen is erg veranderd en dat vraagt een aangepaste begeleiding.
In Minderhout speelt ‘t Markenhof daar een groeiende rol in. De dag voor ons gesprek was er in deze zaal een afscheidsviering met iets meer dan 400 aanwezigen. Onze gesprekspartners Luc Stoffels, Lynn Robeyns en Luc Herthogs praten nog na over het verloop van de dienst en hoe ’t Markenhof en Knisper een plaats verwerven in de uitvaartsector.
Burgerlijke dienst
Tot juli 2023 was er weinig keuze wat de locatie voor zo’n burgerlijke dienst betreft. De inwoners van de regio Hoogstraten konden enkel terecht bij Pontes, het uitvaartcentrum bij het crematorium in Turnhout. Men voelde evenwel steeds meer de nood aan van een dergelijke locatie in het Hoogstraatse.
Sinds enige tijd is er ‘t Markenhof in Minderhout waar burgerlijke uitvaartplechtigheden kunnen plaatsvinden, met of zonder christelijke symbolen. Om zich te onderscheiden van bestaande centra, is het belangrijk om in te spelen op de steeds meer gepersonaliseerde manieren van afscheid nemen.
Burgerlijke afscheidsdiensten en gepersonaliseerde rouwbegeleiding
Meer mensen nemen afscheid in een burgerlijke plechtigheid.
Crematorium
Vandaag is de begrafenisondernemer het eerste aanspreekpunt na een overlijden. Die legt de mogelijkheden van afscheid nemen op tafel. In eerste instantie is voor hen Pontes nog de meest voor de hand liggende en gemakkelijkste oplossing met crematie en afscheid op dezelfde site. Maar door de grote vraag naar burgerlijke plechtigheden loopt zo’n centrum tegen zijn limieten aan. Vandaar het beperkt aantal plechtigheden per dag, met een uitgemeten tijdslimiet. Mensen mogen zich echter niet geremd voelen wat de tijd betreft.
Mede hierdoor blijkt ‘t Markenhof steeds meer een optie. Hier werkt men niet met een uurrooster, maar staat de wens van de nabestaanden centraal. Ook daarin was corona een scharniermoment, het vormelijke van een klassieke dienst in een kerk, zoals we dat jaren kenden, viel noodgedwongen weg. Men moest creatief op zoek naar andere mogelijkheden, die ook na corona behouden bleven. De klassieke dienst met koffietafel na blijft uiteraard behouden, maar afscheid nemen kan nu ook op andere manieren, van plechtigheden in beperkte kring tot een receptie of feest ter ere van een geliefde.
Knisper
Vanaf dag één kon men daarvoor een beroep doen op de ervaren uitvaartconsulent Luc Stoffels. Hij studeerde menswetenschappen en werkt al jaren in de sector en is verbonden aan OC ‘t Centrum in Sint-Lenaarts en ook andere plaatsen.
Luc Stoffels, Lynn Robeyns en Luc Hertoghs
Meer recent werkt men ook samen met Lynn Robeyns van Knisper. Lynn woont in Meer en is ergotherapeut van opleiding. Ze geeft nog les in de bacheloropleiding ergotherapie in Thomas More in Geel. Bij Knisper draait alles om luisteren, verbinden en een afscheid creëren dat recht doet aan het leven en de persoonlijkheid van de dierbare.
Die invalshoek sluit naadloos aan bij de gewijzigde rouwcultuur. “Aanvankelijk zorgden de familie, kennissen en buren voor bijna alles wat men sterven te maken had en lag de inhoud van de dienst in handen van de kerk. Maar sinds de tweede helft van vorige eeuw hebben we sterven en rouwen steeds meer uit het leven verdrongen. En dat is vreemd. Als mensen gaan trouwen - om maar één voorbeeld te noemen - is men daar jaren op voorhand mee bezig. Maar over sterven of afscheid nemen werd zelden gesproken, tenzij op het allerlaatste moment of als het te laat is. En dat is spijtig, men laat zoveel kansen liggen.”
Regie
“Toen kwam de begrafenisaannemer die zorg droeg voor het lichaam en het vervoer ervan. Gaandeweg nam hij ook de taak van begeleider over, om zo de familie te helpen bij alles wat er bij een begrafenis komt kijken. Nu nemen veel mensen de regie terug in eigen handen. De manier van afscheid nemen is zo steeds meer gepersonaliseerd. Sommige vormen noemt men baanbrekend, maar eigenlijk is het een terugkeren naar de warmte van een afscheid zoals dat vroeger was.”
“Steeds meer mensen blijken bij leven al bezig met hun sterven en afscheid. Dat zijn lang niet altijd oudere mensen, integen -
deel zelfs. Als mensen dat wensen kan Knisper hen informeren over alle mogelijkheden bij hun afscheid, zowel naar vorm als naar inhoud. Mensen voelen zich daar veilig bij en willen op die manier vaak ook hun kinderen ontlasten.”
Knisper biedt ook een vorm van nazorg aan. “Dat kan gaan van voor de hand liggende praktische zaken en administratie maar ook, indien gewenst, tot het bespreken van of helpen bij het herorganiseren van hun leven. Veel nabestaande staan er na een overlijden van een dierbare niet letterlijk en figuurlijk alleen voor, ook emotioneel. De stap zetten naar begeleiding is daarbij geen luxe.” (fh)
Locati e Avond- of dagopleidingen op maat , in onze kantoren in Hoogstraten of op locati e 14 april 2025
Start basis-/vervolgtraining
10 x 1 avond per week
Inschrijven via info@a-CAD-emy be Meer info op www.a-CAD-emy.be/opleidingen
WANDELING WORKSHOP Een druk lenteprogramma voor Natuurpunt Markvallei. Heel wat wandelplezier in de Schootsenhoek, Wortel Kolonie, het kortebeentjespad en een erfgoedtocht langs de Mark, evenals een foto-uitstap naar de Halsche Beemden. Komt nog bij dat het werkgebied flink wordt uitgebreid naar Merksplas.
Braakballenpluisavond
Hierover hadden we het al uitgebreider in ons vorige nummer. Ter herinnering dus, deze braakballenpluisavond op zaterdag 29 maart om 20 uur in de Klapekster (zie ook ons vorige nummer). Inschrijven via www.natuurpuntmarkvallei.be. Dimitri Van Pelt zorgt voor vakkundige begeleiding. Wat je nodig hebt: een braakballentabel, schuifpasser, vergrootglas, schrijfgerief, gebruikte tandenborsel en een pincet om te pluizen . Voor de braakballen (en -tabel) wordt ter plekke gezorgd.
Grenswippen
Natuurgids Dominique Van Huffel neemt je mee op verkenningstocht in het grensgebied tussen Wortel en Baarle-Nassau op zondag 6 april. Om 14 uur vertrekt hij aan Café In Holland. De wandelaf-
stand bedraagt vier tot vijf kilometer, de wandeling duurt ongeveer 2,5 uur. De deelnemers kruipen door de dodendraad, stappen over een oude landweg richting ’s Hertogenbosch, overnachten in herberg het Pannenhuis en passeren het galgenveld. In het bos van Schootsenhoek huizen boomklevers en reeën, op de Castelresche heide spot je misschien grutto’s en scholeksters.
Halsche Beemden
De fotowerkgroep trekt er op zondag 13 april op uit in De Halsche Beemden. De deelnemers zoeken in het natuurgebied naar mooie foto-objecten (zoals de voorjaarsbloeiers) en proberen deze op een goed in beeld te brengen. Uiteraard breng je best je fototoestel mee, deelnemen is gratis. De fotografen verzamelen om 8 uur op de parking van Staatsbosbeheer, langs de Hoogstraatsebaan. Info: fotowerkgroep@natuurpuntmarkvallei. be.
Nattigheid in de Kolonie
Op zondag 20 april is er een gratis gegidste wandeling in Wortel Kolonie. Natuurgidsen Drej Oomen, Lieve Hufkens en Rob Koeken nemen de deelnemers
mee om hen kennis te laten maken met de nattigheid in de Kolonie en te vertellen hoe de mensen, zowel vroeger als nu, met water omgaan. Waar we het water vroeger zo snel mogelijk wilden afvoeren, proberen we het tegenwoordig juist zoveel mogelijk op te vangen om overstromingen te voorkomen en onze drinkwaterreserves te beschermen. De wandeling start om 14 uur bij het Bezoekerscentrum in De Klapekster.
Kortebeentjespad
In natuurgebied Den Rooy kreeg het Kortebeentjespad een upgrade. Op 27 april kunnen alle Snuiters, Snuitjes, Snoeten en Spruiten er komen spelen in de natuur. Aanwezigen met gezichtshaargroei of zelfs maar beginnende rimpel moeten vanop afstand toezien hoe het jonge grut zich vuil maakt, klautert, rent en rolt. Bijeenkomst om 14 uur aan de parking van Den Rooy (Ulicotenseweg in Meerle).
Digitale erfgoedwandeling
Op zondag 6 april stelt de Werkgroep Landschappelijk Erfgoed een tweede erfgoedwandeling voor. Vorig jaar werd de eerste versie al gelanceerd in Den Rooy/Smisselbergen. Dit keer gaat het over de ontsluiting van de Markvallei en het natuurgebied de Aschputten. De route loopt grotendeels langs de Mark en de oude Meerselseweg in de Mosten. De vertrekplaats is de sluis van de watermolen in Meersel-Dreef. In het totaal is de wandeling 7 km lang en duurt ongeveer twee uur.
Mijke Aarnoudse: “Bezoekers zijn zich vaak niet bewust van de diepgewortelde historie die verscholen ligt in deze landschappen. Natuur en erfgoed zijn nauw met elkaar verbonden, en dit willen we laten zien.” De werkgroep wil immers erfgoedelementen, die volop aanwezig zijn in het landschap, digitaal ontsluiten. “Het vinden van een manier om erfgoedelementen te ontsluiten zonder het natuurlijke karakter te verstoren, was wel een uitdaging”, aldus Jelle Willebrords.
Erik Vervoort benadrukt: “We willen geen overvloed aan borden plaatsen die de
ervaring verstoren. Er staan immers al genoeg borden in onze natuurgebieden.” De oplossing werd gevonden in de vorm van een digitale wandeling. “We maken gebruik van izi.travel, een gebruiksvriendelijke app,” vult Ingrid Brosens aan. “Na installatie op je smartphone wijst de app je de weg.” Bij erfgoedlocaties toont de app automatisch tekst en afbeeldingen. “Daarnaast heeft Evelien Brosens de teksten opnieuw ingesproken, zodat je niet constant op je scherm hoeft te kijken.”
Deelnemers komen best met de fiets naar het startpunt op de parkeerplaats bij de sluis van de Meerselmolen. Vergeet niet vooraf de izi.travel app op je smartphone te installeren. Tussen 10 en 13 uur kan je zo deelnemen aan de officiële ingebruikname van de digitale erfgoedwandeling. Wie de wandeling effectief wil maken, start best tussen 10 en 10.30 uur.
Merksplas
De afdelingen De Kievit en Markvallei slaan de handen in elkaar en geven een nieuwe start aan de werking van Natuurpunt in Merksplas. Op verzoek van de leden van Merksplas en in akkoord met de het bestuur van De Kievit, ondersteunt Natuurpunt Markvallei de lokale werking verder.
Alle Merksplasse leden konden deelnemen aan een startmoment op een frisse januari avond. Meer dan 35 enthousiastelingen maakten er kennis met elkaar, met Natuurpunt én met de uitdagingen en kansen die de natuur in Merksplas te bieden heeft. Tijdens een interactieve brainstormsessie barstte het van de ideeën en plannen. Van concrete projecten tot ambitieuze toekomstplannen: de deelnemers maakten duidelijk dat er een overvloed aan motivatie is om de natuur
in Merksplas op de kaart te zetten.
De leden spraken ook de voorkeur uit om de werking van Natuurpunt in Merksplas te laten instromen binnen Natuurpunt Markvallei. Aansluitend besloot het bestuur van afdeling De Kievit om de werking over te dragen, inmiddels keurde het bestuur van Natuurpunt Vlaanderen deze overdracht goed.
In de komende maanden wordt verder gebouwd aan een actieve Natuurpunt-werking in Merksplas. De goesting is groot, de plannen veelbelovend, en het enthousiasme aanstekelijk. Wie mee de schouders wil zetten onder de werking van Natuurpunt Markvallei kunnen zich aanmelden via info@natuurpuntmarkvallei.be of tijdens weekdagen op het nummer 03 383 02 08. (ao)
Boeiende ontmoeting tussen lokaal erfgoed en moderne kunst
TENTOONSTELLING Tot 22 juni loopt in het Stedelijk museum de tentoonstelling ‘Expo Vergeet mij niet - Verhalen van vroeger en nu’. Het museum wordt een bijzondere ontmoetingsruimte met een confrontatie tussen eigentijdse kunst en erfgoedvoorwerpen.
Kunstenaar Benjamin Demeyere nam contact op met het Stedelijk Museum met dit idee, een ‘passieproject’ waar hij al jaren mee rondliep en waarvoor hij nu concrete stappen zette om het te realiseren. Na heel wat brainstormen kreeg het idee verder vorm. Benjamin zorgt als gastcurator voor een selectie hedendaagse kunstwerken die in overleg met Noor Van Coillie, als curator van het museum, gekoppeld werden aan erfgoedobjecten uit rijke collectie van het museum.
Fred Bervoets - hier in gezelschap van Caroline Vanluffelen - is wellicht een van de meest spraakmakende deelnemende kunstenaars.
De getrokken parallellen zijn divers. Centraal staat de ontmoeting tussen verleden en heden, waarin kunst en erfgoed samenkomen om verhalen en herinneringen tot leven te wekken. Elk kunstwerk onthult een nieuwe laag van het erfgoed en voegt een frisse blik toe aan verhalen van toen.
De uiteindelijke selectie van zowel kunst als erfgoed is zondermeer boeiend en verrassend. Van de volgende 16, vaak gerenommeerder kunstenaars is werk
te zien: Nick Andrews, Fred Bervoets, Maurice Brunswick, Thomas Jean Henri/ cabane, Geoffrey de Beer, Joëlle Dewinter, Laurent Impeduglia, Stefhany Yepes Lozano, Nadia Naveau, Marleen Niele, Tom Poelmans, Klaas Rommelaere, Kristof Santy, Lieven Segers, Robin Wen en Tom Woestenborghs.
Het Stedelijk museum is geopend van woensdag tot en met zondag van 14 tot 17 uur. De toegang is gratis. Info 03 340 19 88. (fh)
Kristof Santy met een surrealistische benadering van de aardbei
De Bonte Beestenboel viert twintigjarig bestaan
KINDERBOERDERIJ De Bonte Beestenboel bestaat 20 jaar en dat wordt op zaterdag 19 april gevierd met een gratis spektakel voor jong en oud. Omdat het aantal deelnemers beperkt is, vragen de organisatoren om vooraf in te schrijven. Op 10 maart, ruim een maand voor het feest, waren er al 250 kinderen en hun ouders ingeschreven.
Het binnenplein van de boerderij wordt vanaf 10 uur een paradijs voor kinderen en hun ouders met o.m. een goochelaar, clowns en een springkasteel. Uiteraard kunnen de aanwezigen kennis maken met de werking van De Bonte Beestenboel en zich te goed doen aan een drankje en lekkers bij de foodtruck.
Om 13 uur is er voor het jonge volk een optreden Koen van Schoen. Om 15 uur brengt Blame The King met Kim Konings en Steve Herrijgers een reeks bekende nummers. Om 18 uur sluit men af met een coverband, maar die naam blijft voorlopig een verrassing.
Boerderijklassen
In 2005 werd de boerderij, eigendom van vzw Kempens Landschap, in erfpacht overgedragen aan de gezusters Somers. De zijvleugel rechts werd beneden ingericht voor de opvang van jongeren, die er in schoolverband kennis maakten met de natuur en de dieren. Boven onder het dak zijn er slaapkamers voor de 105 leerlingen en hun begeleiding. In het gedeelte rechts naast de ingang zijn stallen voor de dieren, net zoals op bepaalde plaatsen op het binnenplein.
In 2019 werd de erfpacht overgedragen aan Raf Braspenning. Die maakte met Zouterover een akkoord voor het gebruik van de nog leegstaande linkervleugel. De Bonte Beestenboel bleef als vzw bestaan maar kwam in handen van Rik en Peter Ouwerkerk en Raf Braspenning zelf. Die overdracht was nog maar net rond of corona sloeg toe. Dikke pech voor Rik en zijn medewerkers, maar dé kans om het geheel netjes terug op te frissen na 14 jaar intensief gebruik.
Label
Nu hebben De Bonte Beestenboel en Ouwerkerk Company 12 medewerkers in dienst die samen een equivalent van 9 voltijdse werkkrachten vertegenwoordigen. Er zijn twee 2 koks en 3 educatieve medewerkers in dienst, verder 3 mensen
op kantoor en 4 met huishoudelijke taken.
Het zijn vooral de educatieve medewerkers die de kinderen, die dikwijls uit een stedelijke omgeving komen, kennis laten maken met de boerderij, de dieren en dierenwelzijn. Het zijn vaak voor de hand liggende zaken zoals waar de melk vandaan komt… De medewerkers hechten ook veel belang aan de manier waarom kinderen met elkaar omgaan. Dikwijls verblijven ze voor het eerst enkele dagen samen. Veel kinderen leven in flatgebouwen met PlayStation en toestanden en komen haast niet meer buiten. Voor hen gaat er een nieuwe wereld open.
Naast de vaste medewerkers kan men rekenen op de hulp van 12 vrijwilligers. Die helpen tijdens de maaltijden, verzorgen de dieren en helpen bij klein onderhoudswerk.
Omwille van de kwaliteit kreeg De Bonte
Beestenboel vorig jaar, na categorie A, B en C, het hoogste label categorie ‘Comfort’ aangemeten.
Bezettingsgraad
Er is een bezettingsgraad van 93% en er is zelfs een wachtlijst. In 2024 kwamen er maar liefst 108 scholen telkens voor drie dagen op bezoek, men noteerde 1.600 overnachtingen, 9.450 maaltijden, 8.450, ontbijten, 4.500 broden, de kinderen bakten zelf 10.530 pistolets en het huishoudpersoneel maakte 3.590 kamers schoon.
Tijdens de schoolvakanties zijn er 17 kampen met 90 animatoren georganiseerd door bijvoorbeeld ziekenfondsen, waaraan 493 kinderen deelnamen. Daarnaast organiseert De Bonte Beestenboel samen met ’t Ver-Zet-je een gratis kamp in voor kinderen van de Welzijnsschakels van Hoogstraten, Merksplas, Beerse en Rijkevorel, voor wie vakantie niet altijd vanzelfsprekend is.
De vzw heeft een binding met Ouwerkerk Company. Tijdens het weekend verhuurt De Bonte Beestenboel haar accommodatie aan Ouwerkerk Company en is er plaats voor babyborrels, familie- en andere feesten. Door de combinatie van beide activiteiten heeft men een bezettingsgraad van 7 dagen op 7. Ouwerkerk verzorgt ook catering op verplaatsing bij privaat personen en bedrijven, en is uitbater van Dorpscafé De Guld. (fh)
Spelenderwijs kennis maken met dieren en de natuur
DEZE MAAND
Wegé presenteert ‘Onder den Toren’
BOEK Nee, voor een keer niet onder den toren van ons Katrien, maar onder de toren van Rijkevorsel. Dicht daarbij, in de Leo Pleysierbibliotheek werd striptekenaar Wegé, psuedoniem voor Willy Geets, in de bloemetjes gezet voor zijn vijftigjarig jubileum als striptekenaar. Tijdens een feestelijke receptie werd meteen ook zijn kersverse stripalbum ‘Onder den toren’ voorgesteld aan het publiek.
Eerbetoon
Zoals dat hoort bij dergelijke gelegenheden, werd Wegé lof toegezwaaid door Schepen van Cultuur Nathalie Cuylaerts. Voor de talrijke genodigden schetste ze de lange carrière van Wegé, wiens werk altijd nauw verbonden was en is aan het dorp waar hij nog altijd woont.
“In 1975 verscheen zijn eerste stripverhaal Kartoffel. Maar het was in 1979 dat hij echt doorbrak, met de strip Met Tistjen Dop. Door de uitdagingen van de toen hoge werkeloosheid op een humoristische manier uit te beelden, raakte hij de harten van meer dan een miljoen lezers. Tistjen Dop was niet alleen een strip, het was een reflectie van de maatschappij, met scherpe observaties en herkenbare situaties. Wegé is een echte verhalenverteller.”
Na bijna tien jaar en vier bundels besloot Wegé de strip te beëindigen, maar Tistjen Dop leefde verder in de Turnhoutse stripwinkel die in 1986 in werd geopend door Ad Hendricks en genoemd werd naar de creatie van Willy, een mooi eerbetoon. Ter gelegenheid van het 30-jarige bestaan van de stripwinkel werd in 2016 nog een album uitgebracht met nooit eerder gepubliceerde verhaaltjes, dat de naam “De verloren episodes” kreeg.
Het einde van Titsjen Dop was niet het einde van Wegé. Vanaf 1977 tekende hij verhalen in het Veusselse tijdschrift De Brug en de opvolger De Nieuwe Brug. Vandaag vind je zijn cartoons ook in ons blad, De Hoogstraatse Maand.
Jubileumalbum
Op initiatief van de Leo Pleysierbibliotheek en met de steun van het gemeentebestuur van Rijkevorsel mocht Wegé een nieuw stripalbum samenstellen. “Onder den Toren” bevat geen nieuwe tekeningen, maar is een terugblik.
Wegé: “Ik ben dit keer hiervoor niet in de pen gekropen, maar ben in de kast gedoken om strips uit te zoeken die een link hebben met Rijkevorsel. Ze verschenen tussen 1977 en 2002 in het tijdschrift De Brug. Een aantal mensen uit Rijkevorsel gaat zich dus herkennen op de tekeningen.”
Het album “Onder den Toren” is uitgebracht op 300 exemplaren en is te koop in de Leo Pleysierbibliotheek. Als je snel bent, krijg je er wellicht nog eentje te pakken!
Voor de verhaaltjes van “Suske Wiet” werkte Wegé samen met dorpsgenoot en scenarist Yaack. Er is ook nog een bijdrage van Erika Raven en één met Merho. De tekst bij de tekeningen over de “Molens van Vorsel” is van Jan Backx.
‘Om het helemaal van hier te maken, werd het album gedrukt bij de plaatselijke drukker Christiaensen. De drukker had geen ervaring met het drukken van strips, maar het resultaat mag er zijn.’ aldus Wegé.
Trekzak
Om de albumpresentatie een extra vrolijke noot mee te geven, had Willy zijn gitaar meegebracht alsook ook zijn vriend Charel met zijn trekzak. Samen brachten ze twee heel plezante liedjes, waarvoor Willy de teksten schreef en die nauw aansluiten bij de betekenis van het album ‘Onder den Toren’.
Op de melodie van Lou Reeds “Walk on the wild side” brachten ze “En het vet zei prut, prut prut”, een ode aan de in Willy’s jonge jaren bekende frietkraam van Jos Van Camp op het dorpsplein. Het hilarische “Hou toch van mij als een paardenhoofdstel aan de muur” is een ode aan de strip, meer bepaald Piet Pienter en Bert Bibber. Het publiek genoot met volle teugen!
En dat kan ook u te beurt vallen met ‘Onder den toren’. Een onvervalste aanrader dus… (jaf)
Het olijke duo Willy en Charel: en het vet zei prut, prut, prut…
‘Showtime’ vol muzikale magie
CONCERT
BorderBrass vzw verenigt zangeres Anne Van Opstal, componist-pianist Florejan Verschueren, woordkunstenaar Michiel Van Opstal en de Brassband onder leiding van Erwin Pallemans voor een concert in de Rabboenizaal op zaterdag 26 en zondag 27 april. Uit een zeer ruime selectie werden een aantal nummers weerhouden die het best matchen bij elk van de actoren. Het optreden omvat een selectie van (musical) nummers. Ward Opsteyn (Nationaal Orkest van België), die ook de orkestratie van ‘1814 - de Vergeten Veldslag’ en ‘Het Groot Circus’ maakte, tekent ook nu mee voor de arrangementen van het concert. De aftrap wordt gegeven met een speciaal arrangement van de ouverture van het ‘Het groot Circus van het Kleine Verdriet’.
Artiesten
De deelnemende artiesten genieten stuk voor stuk al ruime bekendheid bij ons. Zangeres-actrice Anne Van Opstal, geboren en getogen in Hoogstraten studeerde aan het Klein Seminarie en de Kunsthumaniora te Antwerpen. Via de Fontyn Hogeschool voor de Kunsten in Tilburg en de Toneelacademie Maastricht behaalde ze diploma’s Musical Theater en Theaterdocent. Haar carrière startte in 2009 en sindsdien verwierf ze o.m. bekendheid met haar hoofdrol in de ‘Dans van de Vampieren’ (Musical van Vlaanderen). Daarnaast doet ze ook regelmatig televisiewerk en brengt soloconcerten met live-muziek.
Florejan Verschueren kreeg een brede opleiding aan diverse conservatoria en is actief in de theaterwereld, en als veelgevraagd pianist en studio-muzikant bij tal van artiesten (Cleymans & Van geel,
Helmut Lotti, Els de Schepper, Hubert Damen, …). Hij was ook te zien in diverse TV-programma’s zoals Sing That Song, Eurosong en als orkestleider van Steracteur-Sterartiest. Als lesgever werkt hij in het secundair muziekonderwijs en begeleidt jonge talenten in de musical-afdeling van het Conservatorium van Brussel. Het publiek kent ongetwijfeld ook zijn composities/CD- releases, evenals zijn soundtracks voor de Hoogstraatse musicals.
Michiel Van Opstal woont in Antwerpen maar is nog steeds betrokken het lokale culturele leven. Zijn interesse voor theater en literatuur vult hij aan met muziek en beweging. In 2019 werd hij de tweede Hoogstraatse stadsdichter. In 2023 studeerde hij als regisseur en theaterdocent af aan de Toneelacademie van Maastricht.
BorderBrass
Brassband BorderBrass Hoogstraten blikt terug op een lijst van uitzonderlijke samenwerkingen en uitvoeringen op hoog niveau, o.m. samen met Sam Vloemans, Nick Ost (Noorwegen), Jan en Tim de Maeseneer, Florejan Verschueren, Barbara Dex en komiek The Ballerino. Het ensemble staat bekend om zijn krachtige, dynamische en toch genuanceerde klank, evenals een veelzijdig repertoire dat klassieke, moderne en populaire muziek omvat.
Het orkest staat sinds 2013 onder leiding van Erwin Pallemans, afgestudeerd aan het Conservatorium te Antwerpen onder Theo Mertens in wiens koperensemble hij trompettist was. Hij behaalde eerste prijzen in notenleer, trompet en kamermuziek. Erwin is/was zowel thuis in het
lichte als het klassieke genre. Als trompettist/pianist was hij stichter voor het dansorkest de “Ricoh Zorroh Band”.
Beroepshalve is hij verbonden aan de muziekacademies van Merksem, SintJob en Brecht waar hij, naast de instrumentopleiding, ook verantwoordelijk is voor het opleidingsorkest en Muzarko, het groot ensemble van de bovengenoemde academies.
Praktisch: ‘Showtime!’ in de Rabboenizaal op zaterdag 26 om 20 uur en zondag 27 april om 14.30 uur. De deuren gaan 45 minuten voor de aanvang open. Kaarten via de website www.brassbandborderbas.be/events, bij de Dienst Toerisme Hoogstraten, telefonisch op het secretariaat (03 314 15 46) en bij de muzikanten. (jaf)
Discussiëren over de toekomst van het Hoogstraats onderwijs
SCHOOL Naar aanleiding van 100 jaar
VITO organiseert schoolbestuur Mirho op donderdag 24 april een debatavond over de toekomst van het onderwijs in Hoogstraten. Beleidsmakers, ondernemers, onderwijsprofessionals en andere stakeholders zullen samen nadenken over de toekomst en de wisselwerking tussen onderwijs en de buitenwereld. Dit debat is niet vrij toegankelijk.
Een aantal belangrijke thema’s zullen hierbij aan bod komen. Zo is er de balans tussen brede vorming en vroegtij -
dige specialisatie. Moeten jongeren al op jonge leeftijd een duidelijke studierichting kiezen, of is het beter om hen langer een brede basis mee te geven? Deze discussie raakt niet alleen scholen, maar ook ouders en werkgevers. Bedrijven hebben vaak baat bij afgestudeerden met specifieke technische of beroepsgerichte vaardigheden, terwijl onderwijsprofessionals benadrukken dat jongeren voldoende tijd moeten krijgen om hun talenten te ontdekken.
Daarnaast wordt gekeken naar de sa -
menwerking tussen onderwijs en de arbeidsmarkt. De verwachtingen ten aanzien van afgestudeerden evolueren snel. In welke mate moeten scholen hun aanbod en aanpak afstemmen op de bedrijfsnoden? Hoe zorgt men ervoor dat leerlingen niet alleen theoretisch worden opgeleid, maar ook praktijkervaring opdoen en arbeidsmarktgerichte competenties ontwikkelen? Dit thema is extra relevant voor een school als VITO, waar technische en beroepsgerichte opleidingen een sterke link hebben met de bedrijfswereld en waar duale trajecten
DEZE MAAND
en stageplaatsen een cruciale rol spelen.
Nog een discussiepunt is de rol van digitalisering en innovatie. Technologie biedt enorme kansen om onderwijs persoonlijker en effectiever te maken, maar brengt ook nieuwe uitdagingen met zich mee. Hoe kunnen digitale leermiddelen optimaal worden ingezet zonder dat ze de sociale interactie en persoonlijke begeleiding vervangen? Wat is de juiste balans tussen traditionele lesmethodes en nieuwe technologieën zoals artificiële intelligentie en online leerplatformen?
Journalisten in spe?
VERENIGING In september 2024 schreven zes scholen uit groot Hoogstraten zich in voor de grote journalistenwedstrijd van het Davidsfonds. De leerlingen van het vijfde leerjaar, in totaal 230 deelnemers, zetten hun journalistieke pet op en gingen aan de slag met de titel “ Feest”.
Uiteindelijk selecteerde de jury de 22
Er wordt ook breder gekeken naar de maatschappelijke rol van scholen. Hoe kunnen ze bijdragen aan een sterke gemeenschap? Wat verwachten externe partners van het onderwijs? En hoe kunnen scholen, bedrijven, non-profitorganisaties en de stad samenwerken om jongeren optimaal voor te bereiden op hun toekomst?
Mirho hoopt op een dynamische uitwisseling en discussie tussen het uitgenodigde publiek en het panel van deskundigen uit onderwijs, de bedrijfswereld
en de stad. Bovendien is dit debat een gelegenheid om te netwerken en samenwerkingsvormen te laten groeien. (jh)
beste verhalen. Telkens knap journalistiek werk waarvoor het Davidsfonds Hoogstraten de schrijvers in de bloemetjes zette. Op zondag 23 februari kwamen meer dan 100 schrijvers vergezeld door hun familie naar de gemeenteschool van Hoogstraten om er hun diploma en een boekenprijs in ontvangst te nemen.
Niets dan blije gezichten en een absolute
hoogdag voor de jonge journalisten dus. Jonas Rombouts werd uitgeroepen tot laureaat. Fleur Goetschalckx en Linde Stabel werden de twee andere finalisten. Twintig kinderen mochten hun diploma ontvangen van schepen Arnold Wittenberg. Bovendien was er voor elk kind nog een mooi boek als prijs. (fh)
Rouwen en valpreventie
Een etentje in het dienstencentrum was de 65-jarigen van Meer vorig jaar zo goed bevallen dat ze dit vaker doen. Op de foto de jong gepensioneerden van vandaag. De mannen zitten overigens aan de andere kant van de tafel. In oktober volgt een nieuwe afspraak.
LEZING Het kan gezellig zijn in het lokaal dienstencentrum. Naast een groep ”vaste” eters en bezoekers weten verenigingen en andere groepen meer en meer de voordelen te vinden. Bijvoorbeeld om dinsdagmiddag te komen middageten aan een zeer democratische prijs. Er is ook enkele interessante lezingen gepland: in Hoogstraten gaat het over rouwen, in Meer over valpreventie.
Rouw
Rouwtherapeute Lieve Van Winckel staat stil bij hoe het lichaam rouwt. Vaak zijn we ons niet bewust van de lichamelijke veranderingen die optreden tijdens een rouwproces. Van Winckel neemt de luisteraar mee op reis door het lichaam, zowel tijdens als na de rouw. Vanuit haar eigen ervaring en praktijk deelt ze verhalen en tips. Door je bewust te worden van wat er zich afspeelt tijdens een rouwproces en waarom, kan je immers beter voor jezelf zorgen.
De lezing vindt plaats in lokaal dienstencentrum Hoogstraten op donderdag 24 april om 14 uur. Deelname kost 5 euro. Dit is inclusief koffie of thee. Inschrijven is mogelijk tot 17 april via het LDC. De organisatie is in samenwerking met ConTempo vzw, een netwerk voor mensen die hun partner zijn verloren door overlijden.
Valpreventie
Lokaal dienstencentrum Meer organiseert in samenwerking met Gezondheidsmakers op dinsdag 29 april van 14 tot 16.30 uur een vorming valpreventie. Er worden handige en praktische tips gegeven om valincidenten te voorkomen. Deelname kost 3,50 euro. Dit is inclusief koffie of thee. Inschrijven is mogelijk tot 22 april.
Deze vorming kadert in de Week van de Valpreventie van 21 tot en met 27 april. Tijdens deze week worden ouderen, hun familie en zorgverleners aangemoedigd om valpreventie bespreekbaar te maken en maatregelen te nemen om valincidenten te voorkomen.
Meer informatie over werking en aanbod van het dienstencentrum vind je op de website, in het maandelijkse infoblad Centrumkrant of je kan het dienstencentrum contacteren via 03 340 16 30 of dienstencentrum@hoogstraten.be. (ma)
&
wm.installatiebedrijf@telenet.be wm-installatiebedrijf.be Centrale verwarming
ze vliegen in langgerekte u’s van de zaadbol aan het raam naar de hazelaar met zijn honinggele katjes hun stokkige staarten als roer tak op tak af boom in boom uit het is een komen en gaan van de pinda’s tot de voedertafel en weer terug tot een brutaal roodborstje hen de weg verspert en ze wegschieten als zilvervisjes
Epelteer 27 - 2320 Hoogstraten 0495 24 24 11
marleen
DIC H TERL IJKE VRIJ HEID
Of het nu om de Ronde van Vlaanderen gaat of om de Omloop van Bommerskonten, het is van het allerhoogste belang welke renners een wielerwedstrijd ooit eerder hebben gewonnen. Een mooie erelijst vol grote namen geeft standing en cachet aan een koers.
Met een stel gelijkgezinden organiseerde mijn vader jarenlang een kermiskoers bij ons in het dorp. Op kermismaandag waren het asfalt en de kasseien de hele middag aan het slag renners dat toen liefhebbers werd genoemd, de laatste halte voor de beroepsrennerij. In de loop van mijn kinderjaren zag ik bijna alle latere toprenners rondjes draaien door het dorp. De deelnemerslijst zag er steeds indrukwekkend uit.
De erelijst oogde veel minder gevarieerd. Daar was één belangrijke reden voor, en die heette Ortaire Goossens. Ortaire was
Ortaire
een wielrenner met een baard, wat hem sowieso al iets gevaarlijk gaf. Uit Vosselaar kwam hij, als ik het me goed herinner, en hij reed steevast in een trui van ‘Wilma Meubelen - Zoersel’. In zijn professionele leven was hij facteur, en hij had beslist nooit de stap naar een profcarrière te zetten en liefhebber te blijven. Voor de middag, als was het een training, bezorgde hij met de fiets brieven en pakjes, na de middag ging hij ergens in de Kempen een koers rijden. Als het een beetje wou meezitten, won hij die ook.
Ik hoor mijn vader nog foeteren en vloeken toen Ortaire voor de zevende of achtste keer als eerste over de meet was gereden.
‘Ben je niet blij met Ortaire?’, vroeg ik.
‘Natuurlijk ben ik blij met Ortaire’, zei hij. ‘Hij is geweldig goed. Maar het is niet
Een bord met een blackout…
VERKEERSBORD Op wandeling leert een mens de dingen met een andere bril bekijken. Neem nu het bord op de foto bij dit tekstje. Ik kwam er voorbij gestapt begin december, op het voet- en fietspad dat van aan Stede Akkers achter het Klein Seminarie loopt. Het bord behoort een functie te hebben die wordt kenbaar gemaakt met onze gangbare verkeerspictogrammen en -kleuren. Maar in dit geval noppes dus.
Een paar tientallen meters verder zaten er op dat eigenste moment leerlingen nijverig te wroeten aan de meest ingewikkelde vragen en vraagstukken bij hun trimesterexamens. Daar gebeurt het allicht wel eens frequenter dat bij een panikerende ziel het licht eventjes uit gaat. Een ware blackout, ‘ik wist niks meer, meneer, zelfs het meest eenvoudige dat ik wel vijf keer ingestudeerd heb, was plotseling uit mijn geheugen gewist…’ Alles zwart voor
de ogen, en de punten achteraf rood. Een verkeersbord met een blackout blijkt evenwel plots helemaal wit te zijn. Misschien wist het zelf niet meer waarom het hier ter plekke neergepoot was. Alles wit voor de ogen, info gewist en een wit bord als gevolg. Het heeft wel iets overigens. De passant kan er vrijelijk op los fantaseren wat er zou kunnen prijken. Een kindertekening, een vrolijke noot, een versje, een knipoog, een grapje - mijn verbeelding was er prompt mee weg. Toen ik enkele dagen later langs mijn favoriete blackoutbord passeerde - op mijn vaste route naar de bakker, waar een mens om den brode al eens naar toe wil - was het onheil evenwel onherroepelijk geschied. Een minder fantasierijke passant had zijn kans gezien om op het hagelwitte bord een ronduit lullige - u mag dat letterlijk nemen - tekening van zichzelf (of een deel van hemzelf) na te laten. U kent dat wel, het verschijnsel doet zich
Twintig jaar CM gezondheidswandelingen
WANDELING Wandelen is gezond, daar vertellen we niks nieuws mee. Ook bij de christelijke mutualiteiten weten ze dat al lang. Zo kwamen er de CM-gezondheidswandelingen, die dit jaar al 20 jaar bestaan. En dat wordt gevierd met een… feestwandeling.
Op 22 april kan je kiezen uit een traject van 5 of 10 km. Je kan starten vanaf 13.30
uur aan het Gildelokaal, Minderhoutdorp 29A in Minderhout. Onderweg is er een gezonde snack, met ook nog een drankje achteraf.
Deelnemen is gratis. Je moet je wel inschrijven, dat kan tot 15 april op www.cm. be/agenda. Ook telefonisch kan je meer info krijgen via tel. 02 246 67 80. (red)
goed voor een koers als altijd dezelfde coureur wint.’
Hoe dikwijls Ortaire uiteindelijk zou winnen, weet ik niet meer. Heel vaak in ieder geval. En mijn vader mag het dan jammer gevonden hebben dat niet vaker een of andere later beroemd geworden kampioen won, ik was gelukkig met Ortaire als winnaar. De hele zomer lang ging ik elke dag in de krant op zoek naar waar hij nu weer een koers had gewonnen. Altijd prijs!
En een jaar lang, tot aan de kermiskoers van volgend jaar, sprongen wij, de kinderen uit het dorp, op onze fietsen, reden de bossen in, en waanden ons niet Lucien Van Impe of Roger De Vlaeminck, maar wel de grootste kampioen die we kenden: Ortaire Goossens, de woeste, bebaarde koning van de Kempen. (th)
graffitigewijs vaker voor op muren, elektriciteitskasten, en ander publiek meubilair. Sommige spuiters ontlenen er wellicht hun identiteit aan, anderen voelen zich plots straatkunstenaar - maar veelal is het niks meer dan ergerlijk vandalisme. Dàt is pas een blackout.
Enfin, sindsdien is het witte bord dus niet meer. Zo’n drie maanden al staat er nu een lullig, druiperig, zwart zelfportret fantasieloos te wezen. Jammer. Geef mij maar een bord met een blackout. (mdl)
Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27 2320 Hoogstraten
Van Highstreet naar San Marco Village?
HORECA Er is een sloopvergunning aangevraagd voor Highstreet. Daarmee komt er een einde aan veel vragen en geruchten die de ronde deden over de toekomst van de voormalige discotheek, die Hoogstraten jarenlang op de kaart heeft gezet. Het ambitieuze project wordt begraven en de initiatiefnemer schakelt wellicht over op een plan B, wellicht een verkaveling van veel percelen in de omgeving.
Michel Heylen, zaakvoerder van een bedrijf gespecialiseerd in klinkerwerken en bestrating, had grootse plannen met wat ooit Highstreet was. Hij kocht een behoorlijk aantal woningen langs de Lodewijk De Konincklaan en de Sint-Lenaartseweg en betaalde daarvoor bedragen die soms ver boven de te verwachten marktprijs lagen.
Drie villa’s langs de gewestweg worden nu gerenoveerd. De andere stonden klaar voor de sloop, wellicht in de hoop om er in zijn groots plan parkings van te maken. Maar Heylen had tot vandaag enkel een vergunning voor een kleine uitbreiding van het bestaande gebouw. Gesprekken met het stadsbestuur om het geheel uit
te breiden tot een grote evenementenhal kregen in geen enkele vorm groen licht. Heylen vergeet Highstreet en heeft zijn zinnen nu gezet op de San Marco Village in Schelle bij Boom.
Overgenomen
San Marco Village is een bekende evenementenlocatie gelegen aan de Boomsesteenweg 31 in Schelle. De locatie staat bekend om zijn unieke, mediterraanse sfeer en beschikt over meerdere thematische zalen, waaronder een replica van het San Marco Plein in Venetië. De zalen zijn geschikt voor diverse evenementen, zoals bedrijfsfeesten, bruiloften en jubilea, met een capaciteit tot 2.000 personen.
Maar de zaak bleef niet onbesproken. In september 2024 werd San Marco Village verzegeld door de autoriteiten vanwege een onderzoek naar drugs- en witwaspraktijken en fiscale fraude. Dit leidde tot het faillissement van de feestzaal. Naar verluidt heeft Heylen deze zaak overgenomen en was er op woensdag 19 maart al een eerste activiteit als doorstart. (fh)
HOOGSTRATEN
Erfgoedteam Klein Seminarie uit de startblokken
SCHOOL ERFGOED Terwijl de beschermde art-decogebouwen van het Klein Seminarie in de steigers staan voor renovatiewerken, startte geschiedenisleerkracht Loes Willems samen met Erfgoed Noorderkempen een vrijwilligersproject om de erfgoedcollectie van de school te vrijwaren. Het team is nog altijd blij met extra handen die af en toe een steentje willen bijdragen. Misschien ook iets voor u?
Rommeltje
“Het klopt, wij willen de ruime erfgoedcollectie van de school inventariseren, oppoetsen en goed bewaren voor de toekomst. En er is heel wat dat de moeite van het archiveren is,” zo weet Loes ondertussen. Ze is zelf geen oud-leerlingen van de school maar geeft er al zes jaar les en heeft een hart voor geschiedenis. “Er zijn heel wat waardevolle dingen, mooie en soms ook minder mooie verhalen die verteld moeten worden. De school heeft een collectie van schilderijen, tekeningen, etsen, waarvan sommige best waardevol zijn. Verder zijn er diverse beelden die tot in de 16de eeuw teruggaan, een collectie ook van Afrikaanse beelden en voorwerpen die wellicht hier kwamen door de vele missionarissen onder de oud-leerlingen. In het “pastoorsfabriekske” zijn er uiteraard ook heel wat liturgische gewaden en voorwerpen - een deel daarvan is op dit moment overigens niet toegankelijk doordat de kasten omwille van de restauratie van voorbouw en kapel niet bereikbaar zijn.”
Er is nog meer binnen de schoolmuren. “Vrij uniek in het schoollandschap is dat er een leerlingenarchief is dat zelfs teruggaat tot in de jaren ‘20 en ’30 van vorige eeuw. Heel veel foto’s en documenten uit het schoolleven, zo zijn er alle toneelstukken die hier ooit werden opgevoerd. Maar ook alle plannen van bouw- en verbouwwerken zijn nog aanwezig. En dan is er nog een zeer uitgebreide boekencollectie met werken die teruggaan tot de 15de en 16de eeuw. Gelukkig is er ooit wel wat geïnventariseerd, maar er is nog heel veel werk te doen, het huidige archief is eigenlijk niet geschikt voor dit doeleinde en is ook echt een rommeltje…”
Didactisch
Erfgoed Noorderkempen begeleidt het project. Lotte Engelen: “Wij zullen heel het traject mee begeleiden om de aanwezige objecten en documenten te bewaren en te beheren. Wat er moet gebeuren? Om te beginnen moeten heel wat objecten afgestoft of gereinigd worden, waarna we de collectie kunnen ordenen, alle info hierover verzamelen en noteren. We willen het erfgoed fotograferen, zo nodig ook selecteren wat er bewaard moet blijven en wat eventueel weg mag. Voor een goede bewaring is het nodig dat alles correct verpakt wordt. Uiteindelijk kan de erfgoedcollectie zo ontsloten worden voor het publiek en voor onderzoek. Maar om het toegankelijk te maken voor het publiek, moet je eerst goed in kaart brengen wat er is.”
Gelijkaardige initiatieven waren er al in enkele andere scholen, o.m. de Annunciaten met het H. Hart in Heverlee en het H. Graf in Turnhout. “Waarbij we ook oog hebben voor het zeer specifieke schoolerfgoed,” vult Loes aan. “Je hebt immers ook oude didactische materialen, schoolboeken, dia’s en noem maar op. Het zou mooi zijn om mede op deze manier het 200-jarig bestaan van de school binnen 10 jaar in de kijker te brengen. En daarbij ook de waarde van een school als historisch instituut te tonen.”
Opleidingsdag
De hectiek van het dagelijkse schoolleven laat doorgaans amper toe dat er veel aandacht gaat naar het bewaren en archiveren van historische materialen. De kerntaak van een school is en blijft immers een goede opleiding bieden in een hedendaagse werkomgeving en met moderne materialen en methodieken.
Geschiedenisleerkracht Loes Willems trekt het vrijwilligersteam.
Vandaar dat er gezocht wordt naar een team van vrijwilligers. Loes: “Vrijwilligers die de school een goed hart toedragen, die houden van geschiedenis en die zich willen engageren om op eigen tempo te komen helpen tijdens een of twee vaste momenten in de week wanneer we hieraan werken in een gemoedelijke en plezante sfeer. Niemand engageert zich voor méér dan wat zij of hij echt wil en kan…”
De restauratie van de voorbouw maakt dat een eerste werk niet op de lange baan mag worden geschoven. “We hopen nog in maart werk te kunnen maken van de verhuis van alle losse stukken uit het huidige archief. Mogelijk krijgt de oude leerkrachtenbibliotheek een herbestemming tot nieuwe archiefruimte. Die ruimte zou er zich ook wel echt toe lenen. Al moet de directie nog haar fiat geven hiervoor…”
De infosessie bracht alvast een dertigtal geïnteresseerde vrijwilligers naar de school. Zij konden aansluitend te kennen geven of ze voor zichzelf ook echt een engagement willen aangaan. Uiteindelijk werd zo een erfgoedteam met een 25tal vrijwilligers samengesteld, “vooral oud-leerkrachten, oud-leerlingen maar ook andere sympathisanten uit Hoogstraten en omgeving”. Voor hen voorziet Erfgoed Noorderkempen een opleidingsdag op 25 april.
Wie over dit project meer info wil en/of zich alsnog als vrijwilliger wil aanmelden kan contact opnemen met loes.willems@ klein-seminarie.be tel. 0498 70 86 51 of met de school 03 340 40 40. (mdl)
Lotte Engelen begeleidt het project vanuit Erfgoed Noorderkempen.
Het verhaal van de glasramen in de Sint-Katharinakerk
ERFGOED De restauratie van de buitenkant en van de glasramen van de Sint-Katharinakerk is afgewerkt, maar de fase van de interieurrestauratie is nog niet gestart. Op woensdag 16 april om 15 uur geeft Kristien Hanselaer een toelichting bij de huidige toestand van de vale glasramen. Als projectmanager bij de restauratie ervan is ze goed op de hoogte van alle materieel-technische aspecten. Bovendien verzorgde ze ook het kunsthistorisch onderzoek. De datering is daar een onderdeel van, dit leverde en -
kele nieuwe inzichten op en bevestigde een aantal andere.
De toelichting heeft plaats na overleg tussen de kerkwachters (en kandidaat-kerkwachters) om 14 uur. De kerkwachters zijn in de kerk vanaf 1 mei tot eind september aanwezig van woensdag tot en met zondag, telkens van 13 tot 16 uur. Bij de start van het toeristisch seizoen op zondag 27 april zal de kerk ook van 13 uur tot 16 uur open zijn. (fh)
Jasper Bijnen en het kasteel van Hoogstraten
ERFGOED In onze vorige uitgave stond een gesprek met Jasper Bijnen over zijn werk bij Ars Horti en de historische nota en de restauratie van de tuin van het Withof.
Tijdens dat gesprek vertelde Jasper dat hij samen met Jan Bleys van Ars Horti in 2013 voor Regie der Gebouwen een masterplan voor het kasteel van Hoogstraten maakte. Een interne reorganisatie binnen de diverse gebouwen van het Penitentiair schoolcentrum was noodzakelijk om meer cellen te creëren. De veroordeelden kunnen werken in diverse werkhuizen en een gevarieerd opleidingsaanbod volgen. Jan en Jasper stelden voor om een nieuwe opleiding tot polyvalente arbeider in natuur- bos- en landschapsbeheer op te richten. De voormalige kasteeltuinen en stervormige bossen langs
de Mark zouden door de gedetineerden worden heraangelegd en onderhouden. De minister bracht dat plan ruim in de media (januari 2014) maar daarna werd het stil.
Jasper was dan ook verrast toen hij het bericht over een mogelijke sluiting hoorde. Omwille van de hoge restauratiekosten zou de federale regering de site willen sluiten. “Ik zou de gemeente Hoogstraten willen aanraden eerst goed te onderzoeken of het wel haalbaar is om het kasteel te verwerven in deze budgetarme tijden. Doordat het kasteel van Hoogstraten niet is meegenomen in het dossier voor de erkenning van de koloniën als Werelderfgoed is het nu waarschijnlijk minder makkelijk om Europese subsidies te verkrijgen.” (fh)
Dirk Leemans gaf 100 keer bloed
RODE KRUIS Op de bloedafname van vrijdag 7 februari in Hoogstraten kwam Dirk Leemans langs, voor de 100e keer. Naast de terechte felicitaties kreeg hij hiervoor een fles cava aangeboden van Rode Kruis Vlaanderen.
Volgende bloedafname in Hoogstraten is op vrijdag 9 mei en woensdag 14 mei van 17 uur tot 20.30 uur. Maak zeker je afspraak via rodekruis.be of bel gratis 0800-77700. Want bloed is er nog heel HARD nodig! (jaf)
(Zoals enkele lezers ons terecht signaleerden, was deze tekst foutief door een andere vervangen in ons vorige nummer.)
SCHOOL Een week voor carnaval werd er aardig wat geoefend op de basisscholen van de gemeenteschool en het Klein Seminarie.. Van fluodag naar schminkje-snoetdag tot het echte carnavalsfeest met pannenkoeken en... een echte stoet. Een bijzondere dag, niet alleen voor de bewoners van het woonzorgcentrum,
maar ook voor de kinderen van de basisschool van zowel de Gemeenteschool als het Klein Seminarie. Samen gingen zij zwaaien en handjes geven in het woonzorgcentrum Stede Akkers. En ook de dagopvang helemaal beneden kreeg speciaal bezoek van een muzikale en verklede groep leerlingen! De zon scheen,
vele ouders en grootouders kwamen kijken en vele bewoners van het WZC waren in hun nopjes.
De week werd op vrijdag afgesloten met een pannenkoekenfeest. In de Gemeenteschool bakte het oudercomité meer dan 1.300 overheerlijke pannenkoeken voor de kinderen. (pm)
Geen rolstoel of rollator gewenst?
VOETPAD Een abonnee van ons blad vroeg zich niet onterecht af hoe een rolstoel- of rollatorgebruiker zich op het voetpad aan de nieuwbouw tegenover de bushalte aan het Van Aartselaerplein zich tussen de lantaarnpaal en de pas geplaatste elektriciteitskast moet wurmen… Tussen beide obstakels zitten er welgeteld drie tegels van 20 cm, dus heeft de zwakke weggebruiker hier goed en wel 60 cm ruimte. Dat is hier dus wel heel erg nipt berekend.
Een rolstoel voor een volwassene heeft gemiddeld een zitbreedte van 45 tot 50 cm, voor een wat zwaardere persoon is dat 50 tot 60 cm, voor een elektrische rolstoel moet je daar nog eens 5 tot 10 cm bijrekenen. Krijg je er bovendien nog eens een (tijdelijk) verkeersbord en het paaltje van de bushalte bij. Dus maar de rijweg op, zo lijkt degene te denken die de kast hier plaatste? Maar zelfs dat is in de praktijk niet mogelijk door de hoogte van de stoeprand.
De gebruiker van een rollator is overigens
niet veel beter af: het standaard model heeft een breedte van 60 cm, toestellen die voor meer stabiliteit zorgen zijn 5 tot 10 cm breder.
Misschien is de kast er maar tijdelijk geplaatst voor zolang de bouwwerken duren, maar dan nog had men op z’n minst rekening moeten houden met de lantaarnpaal, toch?! (mdl)
Garageverkoop op zondag 4 mei
TWEEDEHANDS Op zondag 4 mei van 8 tot 15 uur organiseren de Gezinsbond en KWB een garageverkoop in alle straten van 2320 Hoogstraten. Inschrijven is gratis voor de leden van beide verenigingen. Niet-leden betalen 6 euro. Vooraf inschrijven is verplicht en dit kan tot en met vrijdag 25 april op www.gezinsbondhoogstraten.be. Zij verzorgen ook de promotie.
De deelnemerslijst kan je op 4 mei gratis ophalen bij de dienst Toerisme Vrijheid 149 van 8 tot 14 uur, bij de deelnemers of op hierboven vermelde website, waar je ook alle info vindt. Telefonisch kan je voor info ook terecht bij KWB Hoogstraten 03 314 65 80. (pm)
Een gesmaakte afronding voor een carnavalstoet: pannenkoeken…
Margreet van Camp vond haar ‘Prins van de Jungle’
BOEK De Hoogstraatse Margreet Van Camp schreef nog niet zo lang geleden haar eerste succesvolle boek ’Zeg nooit zomaar flamingo tegen Spiddo’. Op zaterdag 22 februari werd onder grote belangstelling haar nieuwste boek voorgesteld: ‘De Prins van de Jungle’, een spannend verhaal over Bastiaan en Nanu.
Ditmaal speelt het verhaal zich af in het regenwoud van Borneo waar Bastiaan, een olijke orang-oetan baby, geniet van
Heel wat belangstelling bij de boekvoorstelling van ‘De prins van de jungle’.
een zalig leventje. Daar komt plots een einde aan als twee boeven niet alleen hout stelen maar ook Bastiaan roven. De ongelukkige Bastiaan komt zo in een gevaarlijke situatie. Het is de kleine Nanu, een ongelooflijk dapper meisje, die hem redt uit de handen van de boeven. Bastiaan en Nanu beleven samen een geweldig oerwoud-avontuur.
Met een schrijversbezoek aan scholen probeert Margreet kinderen aan te zetten tot lezen. Als we de vele positieve reacties van kinderen en leerkrachten mogen geloven, lukt dit haar wonderwel. Je kan Margreet bereiken via pgpg@skynet.be (pm)
Viergeslacht na viergeslacht bij de familie Vinckx
VIERGESLACHT Felix Vinckx kwam begin dit jaar ter wereld en zorgde daarmee bij de familie Vinckx voor een viergeslacht. Op de foto zien we Jaak (88 jaar), Sieben (31 jaar), Felix (2 maanden) en Luc (60 jaar). Het gaat telkens om de oudste
zoon van de familie Vinckx. Jaak woont in Hoogstraten, Luc in Minderhout. Sieben en Felix wonen in Leopoldsburg. Maar dat is niet alles: Jaak, Sieben en Luc maakten in 1994 zelf deel uit van een viergeslacht. Op de tweede foto zien we de vorige generatie als viergeslacht in 1994: Jaak (op dat moment 57), Luc (29) en Sieben (3 maanden) bij overgrootvader Corneel Vinckx (95) in Meerle. Een foto uit de oude doos en nooit eerder gepubliceerd. Mooi toch, niet? (jaf)
Spelletjesavond in de bib
BIBLIOTHEEK Elke tweede dinsdag van de maand kan je in de hoofdbib, Lindendreef 1b gratis terecht voor de spelletjesavond. De start is al om 18.30 uur, maar tot 20 uur kan je aansluiten. Het einde is voorzien rond 22 uur.
Je kan een eigen spel meebrengen of je laten verrassen door het aanbod van de bib. De vrijwilligers leggen de spelregels uit. Vooraf inschrijven is niet nodig. (jaf)
Heidebloempje kroont zich als winnaar van de dorpsquiz
QUIZ De jaarlijkse dorpsquiz heeft weer zijn beslag gehad. Ook dit keer blijkt dat de Meerse verenigingen het beste van zichzelf geven om het pleit te winnen. We ontvingen een puik verslag, waarvoor dank aan de organiserende Sint Joris.
“In navolging van Brassband Ste Rosalia was het dit keer immers de beurt aan de Sint Jorisgilde om de quiz te organiseren. Da’s eigenlijk wel een leuke formule: Wie wint, organiseert het volgende jaar. Het initiatief werd 35 jaar (!) geleden genomen door de toenmalige KWB, tegenwoordig omgedoopt naar Raak. De Sint Jorisgilde blikt terug op een mooie organisatie en dankt alle mensen die eraan meewerkten.
Jaar na jaar brengt de quiz veel Meers volk bij elkaar. Wie denkt dat Meer stilaan doodbloedt, heeft twee opties: ofwel kom je kijken en laat je jezelf overtuigen van het tegendeel, ofwel doe je er iets aan en zet je ook jouw schouders onder het Meerse verenigingsleven. Iedereen is alvast welkom! Niet minder dan 13 verenigingen namen dit keer deel: jong, oud, kwisser of heu….’verantwoordelijke voor de gezelligheid’. Het was er allemaal.
Toneelkring Het Heidebloempje nam uiteindelijk de fel bevochten trofee mee naar huis. Een kunstwerk van de hand van Luc Dockx. We hopen dan ook dat
Frietje
Let even op het scorebord met alle quizploegen. Wat zaten ze allemaal kort op elkaar! Maar uiteindelijk kan er maar één de winnaar zijn…
zij snel een onderkomen vinden waar ze deze Meerse parel kunnen ophangen. Alleszins, ze namen de uitdaging aan om ons volgend jaar opnieuw op de rooster te leggen. Wie nog dorst had, ging naar “den Herman van het Fortuin”. De ande -
Meer heeft Roemeense uitbaters
HORECA Richard en Kitty namen nog maar pas afscheid van hun Frietje Meer, maar zij kondigden nu ook al hun opvolging aan. Frietje Meer blijft dus bestaan, de frietliefhebber kan zich gelukkig prijzen. Groot was de verrassing dat de nieuwe uitbaters Mariana en Andrei geen onbekenden zijn.
We herinneren ons immers het vriendelijke onthaal bij de opening van de Roemeense mini-markt in Meerdorp in september 2021. We maakten er toen kennis met de vriendelijke Mariana en Andrei Caluzeriu. Zij zijn nu ook de nieuwe uitbaters van Frietje Meer.
Mariana: “Ja, het zal hard werken zijn. Zowel in Meerdorp als in Rijsbergen hebben we nog een winkel. Maar we zijn goed ingewerkt geweest door onze voorgangers. Het assortiment zal overigens nog uitgebreid worden met Roemeense specialiteiten, vlees en lekkere soep, onder andere. De mensen kunnen hier ook vlees voor de barbeque komen halen. En we willen het ook altijd gezellig maken hier zodat het aangenaam is om te komen eten.”
Van die gezelligheid is al meteen werk gemaakt. Voor haar verjaardag en de nieuwe start wordt een tent over het terras voor-
ren gingen, niet allemaal even recht maar alleszins voldaan naar huis. De lampen doofden, de deur van de Meerpaal ging op slot. De nacht viel over ons dorp. Stillekes…..zeg maar dat het goed is geweest!” (ma)
zien. En speelt een bandje live muziek. Een mooie doorstart voor Frietje Meer, wij wensen de nieuwe uitbaters uiteraard veel succes toe. (ma)
Mariana en Andrei namen Frietje Meer over. Zij baten ook de mini-markt in Meerdorp uit.
De vijver van de Donkakker wordt een pronkstuk…
WONEN Nu het speelpleintje en omgeving van Donkakker afgelopen jaren een flinke make-over hebben gekregen is het de beurt aan de vijver. Die krijgt de eerste dinsdag van deze maand een opfrisbeurt en dat gebeurt wel op een erg merkwaardige manier.
Alle aandacht gaat daarbij naar de vissen in de vijver. De omgeving is al best mooi ingericht, maar het water is nog te troebel, het leven in de vijver moet daarom door een team van specialisten worden aangepakt. Met elektriciteit worden alle vissen verdoofd, die daarna aan de oppervlakte komen drijven. Na een controle worden ze terug te water gelaten. Indien er bepaalde soorten te weinig voorkomen dan worden er ook nieuwe toegevoegd. Dat alles moet gebeuren op een korte tijdsspanne om het ongemak te beperken.
Geïnteresseerden kunnen heel deze operatie ter plekke meemaken tussen 13 en 14 uur. Deskundige uitleg wordt op een ook voor de leek begrijpelijke manier
De vijver wordt grondig onder handen genomen. De hele operatie zal volgende dinsdag plaats vinden tussen 13 en 14 uur.
gegeven; na afloop wordt een groepsfoto gemaakt van alle aanwezigen.
Het beoogde gevolg van dit alles is dat het water in de toekomst veel helderder
wordt door een gezonde vispopulatie. De visvijver moet het pronkstuk van de buurt worden. Ook benieuwd of dat gaat lukken? (ma)
Chiroweekend in het midden van de Paasvakantie
JEUGDVERENIGING
Op 11, 12 en 13 april organiseert Chiro Meer hun jaarlijkse Chiroweekend. Beginnen doen ze met een gezellige quiz op vrijdagavond. Na het succes 2 jaar geleden staat er deze keer een limiet op het aantal teams. Snel inschrijven is dus de boodschap. Al quizzend kan je genieten van enkele heerlijke zware bieren die afwisselend in promo zijn.
Zaterdag is er voor de jongsten de altijd leuke kindernamiddag gevolgd door de kinderfuif. ’s Avonds is er zoals de traditie dat wil Frisco in den Disco, de fuif met ijsjes en met dj’s zoals DJ Jelle Dabaaaj, Invated en Hagedisco.
Ook vertrouwd: op zondag het a volonté eetfestijn, met frieten met stoofvlees of videe, of een vegetarische optie. Tijdig inschrijven. Vervolgens strijden diverse teams over het hindernissenparcours in de spektakelnamiddag, die aan de 25ste (!) editie toe is. Een jubileum met enkele verrassingen en special guests. Leuk om mee te doen, maar je kan ook gewoon komen kijken en genieten…
Voor meer informatie en om in te schrij -
De Chiroleiding zal ook dit keer ongetwijfeld het beste van zichzelf geven…
ven voor de quiz of het eetfestijn kan je terecht op de facebook- en Instagrampagina van Chiroweekend Meer. (ma)
Carnaval en wafelenbak bij Kiekeboe en de Meerpaal
CARNAVAL Betere wafels als van dit wafelenbakteam zijn nauwelijks voor te stellen... De kinderen van de Meerpaal en Kiekeboe vierden de vrijdag voor het
Krokusverlof carnaval en daar horen traditiegetrouw wafels bij. Een flink team van ouderraad en ouders gaven present en er waren dus wafels in overvloed. En
dat is maar goed ook want ondertussen is de vasten bezig. En dan placht men doorgaans honger te lijden. (ma)
Samana zit niet stil
VERENIGING Samana Meer organiseerde op 18 februari een goed bijgewoonde bingonamiddag, zo hoorden we van Agnes en Sharon. Dat gebeurde “in samenwerking met het LDC voor de Samanaleden, maar ook wie geen lid is, was welkom. De opkomst was zeer goed.
Jos Sterkens heette iedereen welkom en leidde samen met Agnes en Marcel het spel. Na drie spelrondes met leuke prijsjes aten we gezellig sandwiches en een koffiekoek met koffie of thee. Deze namiddag eindigde met blije en gelukkige mensen. We hadden voorzien dat iedereen die geen bingo had toch iets lekkers mee naar huis kon nemen.”
De Samana Bingo werd door leden en niet-leden gesmaakt. 24 april is het Breugeltafel en muzieknamiddag.
Antiek- en Vlooienmarkt van ‘De Eendracht’
FANFARE ’De Eendracht’ organiseert in de refter van de lagere school, Terbeeksestraat 6 in Meer de jaarlijkse Antiek- en Vlooienmarkt. In het weekend van zaterdag 12 april van 14 tot 18 uur en op zondag 13 april van 9 tot 12 uur kan je de voorwerpen al bekijken. In voorverkoop worden dan reeds geprijsde voorwerpen te koop aangeboden.
Op zondag 13 april om 13.30 uur begint in de refter de verkoop per opbod van alle stukken die vooraf genummerd werden en één voor één onder de hamer gaan. Het is trouwens een aangenaam gebeuren om de biedingen en de verkopen te zien verlopen. Wellicht ook een mooie gelegenheid om iets op de kop te tikken waar je al zo lang naar op zoek bent - een gebruiksvoorwerp, een sieraad, een juweel, een meubelstuk, of om te snuisteren in de uitgebreide boekenstand.
Wie nog materiaal heeft voor de vlooienmarkt kan dit signaleren aan René Van
Garageverkoop van Raak
TWEEDEHANDS De garageverkoop van Raak (het vroegere KWB) is een klassieker die al jaren meegaat. Allerlei oude spullen die nog prima bruikbaar zijn, vinden hun weg naar een nieuwe eigenaar die langskomt in je garage, de oprit of je tuin tijdens deze garageverkoop op zondag 27 april van 9 tot 16 uur.
Vooraf inschrijven is verplicht. Dat kan tot 13 april bij Miriam Gommers (Meerleseweg 25a, 03 315 94 79, paul.rombouts@skynet.be) of Roger Embrechts (Lokbosstraat 16, 03 315 02 98, roger. embrechts@telenet.be).
Deelname kost 3 euro voor leden en 5 euro voor niet-leden. Raak zorgt voor de nodige promotie. De deelnemers ontvangen een week op voorhand een brief met alle uitleg en materiaal.
Raak Meer organiseert overigens tal van andere activiteiten zoals infoavonden, koken voor mannen, sporten (wandelen,
fietsen, volleybal), gezinsactiviteiten. Meer info over het jaarprogramma vind je op www.raakvzw.be/meer. (ma)
Bladel, Gestelsestraat 4, tel. 047313 96 18 of Peter Stes, Terbeeksestraat 58a,
tel. 0496 18 03 72. (ma)
M. Onincx)
Shilshoel wint jubileumeditie van de dorpsquiz
QUIZ Voor de 25e editie van de dorpsquiz van De Klimtoren was de parochiezaal Ons Thuis opnieuw stampvol. 32 ploegen namen het tegen elkaar op in deze jubileumeditie. Die stond volledig in het teken van deze heugelijke verjaardag. In veel vragen werd met een knipoog teruggekeken op wat er zo allemaal gepasseerd was in die 25 jaar.
Verrassend dan ook dat de veelwinnaars van de voorbije jaren (De Mol) dit keer niet met de trofee naar huis gingen. Deze eer was voorbehouden voor het team van Shilshoel. Met 1 puntje verschil wonnen ze van FC Staminee (ook ex-winnaars) en het team van x-B-Reserven. De Mol moest zich tevreden stellen met een 6e plaats.
Het was vooral een plezante avond met veel ambiance. En hopelijk een goede opbrengst die ten goede komt aan de werking van De Klimtoren. (jaf)
Halte Merlet serveerde koffie met gebak in
WOONZORGCENTRUM Naar jaarlijkse traditie, ondertussen al voor de 8ste keer, bezochten vrijwilligers van Halte Merlet in het WZC Stede Akkers Meerlenaars die daar verblijven. Ze trakteerden de men -
sen die in Meerle geboren en gewoond hebben op koffie met gebak. Ze deelden 63 gebakjes uit. Er waren 36 bewoners van WZC zelf, 14 van de serviceflats en 3 van de bejaardenwoningen. Ook de
Stede Akkers
begeleiders werden niet vergeten. Een mooie traditie die oud-Meerlenaars beslist weten te appreciëren. (jaf)
Sint Salvatorkoor nam feestelijk afscheid van Karel Pauwels
VIERING Tijdens de viering van 8 maart werd Karel Pauwels feestelijk uitgewuifd door het Sint-Salvatorkoor, het gemengde zangkoor van onze parochie.
Als jonge knaap was hij één van de eerste leden van het oorspronkelijke mannenkoor. In 1945 stond hij mee aan de wieg van het nieuwe mannenkoor, waarvan hij in 1956 van meester Jespers de leiding overnam. Toen in 1970 vrouwen toegang kregen tot het koor, en het dus een gemengd koor werd, was hij in van de ini -
tiatiefnemers hiervan. Tot voor enkele jaren had hij er de leiding van en was hij dirigent. Recent moest hij ook als zanger afhaken. In totaal was hij 83 jaar actief als zanger en dirigent.
Tijdens de viering zong het huidige koor voor hem, als eerbetoon in het uniform dat hij tot voor kort zelf droeg. Op het einde zongen ze Karels lievelingslied “Naar wat ons de den fluistert”. Omdat hij de voorbije jaren zowat alle kerkelijke eretekens heeft ontvangen, kreeg hij van
pater Kenny een persoonlijke brief van bisschop Johan Bonny.
Een geëmotioneerde Karel, ondertussen 98 jaar, bedankte de koorleden, de Meerlese gemeenschap en vooral ook zijn vrouw Jeanne, ‘omdat die mij altijd de vrijheid heef gegeven om de dingen te doen voor Meerle die ik graag deed’. Na de viering was er een dankreceptie achteraan in de kerk, bekostigd en verzorgd door de kerkfabriek en het kernteam. Een mooi eerbetoon. (jaf)
Garageverkoop van Raak
TWEEDEHANDS Spullen een tweede leven geven is in, de kringwinkels en tweedehandsmarkten floreren als nooit tevoren. Maar het kan ook lokaal, in eigen dorp, namelijk via de 17de garageverkoop van Raak.
Nog bruikbare spullen zet je te koop in je garage, oprit of tuin op zondag 13 april tussen 9 en 16 uur. Vooraf inschrijven is verplicht. Geef een bericht aan Stan Verschueren, Chaamseweg 43, tel. 03/315.01.54 of Edwin Schapendonk, Kerkstraat 29, tel. 03/315.44.59 - E-mail: kwbmeerle@gmail.com. Op www.raakmeerle.be vind je nog meer info. Deelnemen kost 3 euro voor KWB-leden, 7 euro voor niet leden.
Hopelijk schijnt de zon die dag, dat is altijd goed voor de commerce! (jaf)
Zonnige carnavalstoet trekt door het dorp
CARNAVAL Met de Pierebloazers op kop, zelf allemaal vrolijk uitgedost, trokken de chiroleden verkleed en in stoet door het dorp. Elke leeftijdsgroep had zijn eigen thema gekozen en zich daarnaar verkleed. Een bonte optocht, die dank zijn het heerlijke lenteweer op heel wat belangstellende kijkers langs het parcours kon rekenen. Alaaf! (jaf)
De Pierebloazers zorgen voor de vrolijke muziek bij de stoet.
De oproep van Theo Francken voor verse soldaten viel bij deze jongeren niet in verkeerde oren. Laat ons hopen dat het bij carnavalssoldaten mag blijven.
We gaven d’r un draai aan!
MEERSEL-DREEF CARNAVAL Een zonnige carnavalsoptocht van MeerselDreef naar Galder op zondag 2 maart ’s namiddags, meer moet dat niet zijn. Geen grote praalwagens - we zijn nu eenmaal niet in Aalst - maar de deelnemers komen verrassend mooi, verkleed en leuk voor de dag. Wel jammer dat de horecazaken gesloten zijn en de toeschouwers toch wel een beetje in de kou laten staan… (JJ)
Veilig fietsen voor extra speeltijd
SCHOOL De ouderraad en het leerkrachtenteam van ’t Dreefke organiseerden op vrijdag 21 februari een verkeersactie. Daarmee vragen ze aandacht voor de verkeersveiligheid van de schoolgaande kinderen.
Heel de dag door oefenden de kinderen op de afgesloten Kapelweg hun fietsvaardigheid, het mooie zonnige weer zorgde ervoor dat het een prachtige dag werd. Na afloop kreeg iedereen vanwege de ouderraad een leuk cadeautje voor een nog betere zichtbaarheid in het verkeer: de kleuters een vlaggetje om achterop hun fiets te laten plaatsen; voor de kinderen van de lagere school lampjes om op de fiets of de rugzak te bevestigen. Dit alles in samenwerking met Van Boxel Tweewielers in Galder.
Het bleef daar niet bij. Als kinderen ‘s morgens naar de school komen, mogen zij een bol deponeren in de bollenbak als zij een fietshelm op hebben of een fluo-vestje dragen. Bij een volle bollenbak worden zij beloond met een kwartier extra speeltijd.
Ook schepen van mobiliteit Marc Haseldonckx kwam naar ’t Dreefke, ondanks zijn operatie aan de knie, om bemoedigende woorden toe te spreken aan de kinderen, met de belofte dat het stadsbestuur van Hoogstraten zich blijft inzetten voor een betere en veiligere schoolomgeving.
Al bij al een geslaagde en leerrijke dag, want niet alles wordt op de schoolbanken geleerd… (JJ)
Een rustmomentje voor een groepsfoto op de verkeersdag van ’t Dreefke
Toeters, bellen en de zon…
SCHOOL Ook de kinderen van basisschool ’t Dreefke hebben carnaval goed gevierd. Zij genoten ’s middags van pannenkoeken, gemaakt door de ouderraad. Daarna gingen zij met veel toeters en bellen door de Dreef tot aan de parking bij de paters. Skelters, steps en fietsen werden versierd en de kinderen maakten er zo een leuke optocht van. Ouders, grootouders en buren langs het parcours genoten er ook van, mede door het mooie weer. (JJ)
Enkele leden van de ouderraad die de verkeersactie volop ondersteunden.
Paardenwijding
zonder viering vooraf
ST-LUCIAKAPEL De jaarlijkse wijding van paarden, honden en andere dieren heeft plaats op zondag 30 maart omstreeks 12 uur. De voorafgaande eucharistieviering van 11.30 uur zal echter dit jaar niet plaats vinden. Deze wijding is een mooie traditie die toch wel op veel plaatselijke belangstelling kan rekenen. (JJ)
Kaarsjesprocessie door het Mariapark
BEDEVAART Op zaterdag 26 april om 19.30 uur is er voor de 40ste keer een bedevaart te Meersel-Dreef voor de leden van KLJ, Ferm en Landelijke Gilden met hun familie en allen die de inzet van de meimaand willen mee vieren. De eucharistie wordt voorgegaan door de vicaris generaal van het bisdom, het Franciscuskoor luistert de viering op.
Aansluitend volgt de kaarsjesprocessie door het Mariapark, altijd een feeëriek gebeuren. De verenigingen brengen hun vlag mee, die meegedragen wordt in de optocht. Iedereen is van harte welkom om deze bedevaart en processie bij te wonen. (JJ)
Kledinginzameling in ‘t Dreefke
SCHOOL Basisschool ’t Dreefke organiseert een nieuwe kledinginzameling. Voor de school is dat een leuke, duurzame en makkelijke manier om geld in te zamelen. Breng je oude kleding in een gesloten plastic zak naar de school van maandag 28 april tot en met donderdag 8 mei tussen 8.15 uur en 16 uur, via de Kapelweg en zijpoort links van de school tot aan de overdekte stalling.
Wat mag er wel in de zak? Dames-, heren- en kinderkleding, schoenen (per paar gestrikt), handtassen, riemen en pluche knuffels. En wat mag er niet in: kapotte/vieze/natte kleding, bedrijfskleding, uniformen, kussens en dekbedden. Dus alleen inleveren wat nog een tweede ronde mee kan. Zo help je mee aan een duurzame toekomst, de kleding wordt hergebruikt en de circulaire economie bevorderd. Praktisch: kledinginzameling ’t Dreefke, Kapelweg, tussen 28 april en 8 mei. (JJ)
Een beeld van de paardenwijding aan de kapel in 2015
Oplevering bejaardenwoningen Capucienenbos
WONEN Eindelijk is het zover, de vijf bejaardenwoningen in de nieuwe straat Capucienenbos kunnen worden opgeleverd aan vijf kandidaten. Het zijn kleine compacte woningen en over de bedongen huurprijs is al veel gediscussieerd. De voor- en achtertuinen zijn ondertussen aangelegd en de toegangspaden zullen waarschijnlijk ondertussen ook al bestraat zijn. Het geheel oogt mooi en modern. Wij wensen de nieuwe bewoners heel veel woonplezier toe! (JJ)
Lenteconcert Voor Eer en Deugd
FANFARE De fanfare Voor Eer en Deugd uit Galder, Strijbeek en Meersel-Dreef geeft haar jaarlijkse Lenteconcert op zaterdag 12 april a.s. in De Zevenster te Meersel-Dreef. Dat staat garant voor een gezellige muzikale avond met een mooie mix van klassieke muziek en swingende hits uit vroeger jaren. Deuren zijn open
Samana bezoekt belevingscentrum
VERENIGING De Samana-vrienden van Meersel-Dreef bezochten het belevingscentrum in het klooster van de paters Kapucijnen.
Pater Kenny vertelt er op indrukwekkende en doorleefde manier ‘Het leven van Franciscus’. Na het bezoek werd er samen in de boerenschuur een broodje gegeten ter afsluiting van een fijne namiddag. (JJ)
om 19 uur. Het concert start om 19.30 uur met het opleidingsorkest.
Je kan kaarten bestellen via www.vooreerendeugd.be of door vijf (5) euro per persoon over te maken naar rekeningnummer BE 16 7310 3452 2574 met vermelding van je naam, email en aantal
kaarten ‘Lenteconcert’. Op de avond zelf kan je aan de deur zelf ook nog altijd een kaartje kopen. (JJ)
Gezinsbond houdt een avonturendag in De Mosten
VERENIGING Gezinsbond Regio Kempen Noord nodigt alle leden uit voor een onvergetelijke Avonturendag op zondag 29 juni van 10 tot 17 uur in recreatiedomein De Mosten. Goed voor een dag vol plezier en ontspanning aan voordelige tarieven.
De toegang tot het domein is gratis voor alle ingeschreven leden. Op het programma o.m. een uitdagend klimparcours voor de durvers - en een kleiner
klimparcours voor kinderen van 5 - 10 jaar; suppen en wakeboarden voor de waterliefhebbers; gratis minigolf (leden). Gezinnen ontmoeten er mekaar in een actieve en ontspannende omgeving met troeven als de ligweide, een wandeling rond de vijvers, een Cluedo-zoektocht rond het domein. Inschrijven via de link op de website. Wie nog geen lid is, kan overwegen om proeflid te worden en mee te profiteren van de kortingen (www.goedgezind.be/proeflid). (jaf)
Wie heeft de eitjes van de Paashaas gestolen?
VERENIGING Een goede tip voor de paasvakantie: ga op zoek naar de eitjesdief in de Paascluedo-wandeling van de Gezinsbond Minderhout. Doel van het spel is te achterhalen wie het paasmandje van de Paashaas heeft gestolen, met welk hulpmiddel de dader het mandje kon stelen, waar het werd verstopt en welk ei er uit het mandje ontbreekt?
Er werden 16 kaartjes (4 van elke vraag) verstopt. De deelnemers gaan er naar op zoek met een Cluedo-invulblad. Daarop kan de deelnemer per vraag aanduiden
De kerktoren is een 600
ERFGOED De sobere gotische toren van de kerk van Wortel werd 600 jaar geleden gebouwd in opdracht van de toen reeds overleden Jan VI van Cuyck (1380-1442). De kerktoren was aanvankelijk een verdedigingstoren voor het nabijgelegen kasteel.
Kanonbal
Al in 1155 stond er primitief kerkje, waarvan alleen het ”moerklokje” van 1421 nog de enige tastbare getuige is. Nadat dit eerste kerkje in 1460 afgebroken werd, startte men met de bouw van het schip van de huidige kerk, die pas in 1530 voltooid werd.
Eind 16de eeuw was er een periode van oorlog, plunderingen, pest en wellicht een brand in 1583. Omwille van het beperkt aantal inwoners werd enkel het koor van de kerk hersteld tot noodkapel. De in de noordwestelijke muur van de toren gemetselde kanonbal is een herinnering aan de zware gevechten tussen Maurits van Nassau en de Spaanse troepen in 1603. Tijdens het Twaalfjarig Bestand van 1609 tot 1621 werd de kerk heropgebouwd.
Aanvankelijk was heel het interieur van de kerk in felgekleurde motieven geschilderd, tot ze in het begin van vorige eeuw wit geschilderd werd en de prachtige polychromie verloren ging.
welke kaartjes hij heeft gevonden. De kaartjes die niet te vinden zijn, geven het antwoord op de Cluedo-vragen…
Een prima activiteit voor gezinnen met kinderen tussen 3 en 12 jaar. De wandeling bedraagt ongeveer 2,5 km en is toegankelijk voor buggy’s. Gratis voor leden van de Gezinsbond Minderhout; leden van andere afdelingen €1; niet-leden €3. Inschrijven doe je via gezinsbondminderhout@outlook.be of via whatsapp 0476991910 (Kris) - 0474532049 (Peggy) - 0479849899 (Isabelle). (jaf)
jaar oude verdedigingstoren
Restauratie
Na een restauratie in 1968-1972 onder leiding van provinciaal architect N. Van de Velde, werd er in 2013 - 2014 een nieuw dossier voor een interieurrestauratie opgemaakt door architect Rudi Mertens uit Antwerpen.
De kostprijs van die restauratie werd toen geraamd op 1.760.000 euro. Het dossier werd pas in 2018 ingediend en ontvankelijk verklaard. Volgens de architect zou de premie mogelijk een van de volgende maanden toegekend worden. Hij verwijst daarvoor naar andere dossiers van religieus erfgoed die ingediend werden in dezelfde periode.
De kostprijs zal nu minimum 50% hoger liggen. Bovendien heeft zo’n restauratie van het interieur nu geen zin, als men
niet eerst kijkt naar de toestand van de buitenkant van de kerk. Bovendien wordt de kerk nu gebruikt door de Roemeens Orthodoxe parochie. Het Agentschap Onroerend Erfgoed is bereid om het geheel te bespreken en te herzien. Hopelijk wacht men daar niet mee tot de premie is toegekend, want dan begint de termijn van uitvoering te lopen. (fh)
Voormalige medewerker
Josee Fransen overleden
In de nacht van 12 op 13 maart overleed Josee Fransen op 88-jarige leeftijd in rusthuis De Brem, waar ze sinds kort noodgedwongen verbleef, nadat haar echtgenoot Frans Snels en de familie zo lang thuis in de Oude Weg voor haar hadden kunnen zorgen.
Josee was een van de oprichters van de Hoogstraatse Gazet, jarenlang het vrouwelijke boegbeeld van de Hoogstraatse Maand, een voortdurende inspiratiebron voor iedereen die het voorrecht had om met haar in de redactie te mogen werken. In ons volgende nummer komen we uitgebreider terug op haar niet geringe verdiensten…
Vanwege alle medewerkers van de Maand bieden wij aan Frans, de kinderen en familie onze deelneming aan. (mdl)
CARNAVAL Tijdens carnaval geeft burgemeester Tinne Rombouts traditiegetrouw de sleutel van de stad door aan Prins Carnaval. Die zit, samen met de Raad van elf, op de laatste van een lange rij praalwagens. Een aantal dat gemaakt werd door plaatselijke verenigingen en andere die vooral van over de Nederlandse grens komen op uitnodiging van de organisatoren. (fh)
BLOEDAFNAMES 2025
VERENIGING Op woensdag 2 april organiseert Ferm vanaf 13.30 uur een muzikale namiddag in zaal ’t Trefpunt. Er zijn optredens van verschillende artiesten. Je kan bovendien genieten van een lekkere maaltijd van kalkoen met fruit en brood en een eclair als nagerecht. Er is ook een tombola met mooie prijzen voorzien.
Een eigen broodplankje
In de workshop ‘Creatief op hout’ op dinsdag 29 april van 19.30 tot 22.30 uur
in zaal ’t Trefpunt starten de deelnemers met de houtbrandtechniek op een oefenblok. Daarna maak je zelf aan de hand van enkele voorbeelden op papier met een houtbrandpen van een broodplankje een uniek exemplaar. Er is geen tekentalent vereist om tot iets moois te komen. Geschikt voor iedereen vanaf 16 jaar. Als je niet superhandig of creatief bent, zijn er helpende handen in de buurt.. Het materiaal en het gebruik van de houtbrandpen is gratis. (fh)
Familiedag bij KVNA
VERENIGING Op zondag 10 mei organiseert KVNA Wortel een familiedag. Iedereen is welkom voor een ganse dag plezier. Terwijl er op het veld een wedstrijd plaats heeft tussen mama’s en papa’s kunnen de kleinsten zich uitleven op een springkasteel. De dag wordt afgesloten met een heerlijke barbecue van slagerij Rudie Snels (fh)
Sportnieuws: Rob Brosens - Alfred Oststraat 3, 2320 Hoogstraten, 0478 59 58 18 - sport@demaand.be
Eindigt HVV in de linkerkolom?
NATIONAAL VOETBAL Zes matchen voor het einde van de competitie staat Hoogstraten op plaats 8 in de rangschikking en bezet zo een mooie plek middenin het klassement. De derby tegen Dessel komt eraan en met nog een overwinning zit het er dik in dat HVV in de linker kolom van de rangschikking eindigt.
DHM: Na de stunt tegen Ninove ging HVV gewoon verder in Leuven. 1 - 4 zijn hele mooie cijfers. Was het feest op de bus?
Frank Belmans: Na de mooie overwinning op Leuven en de 6 op 6 heerste uiteraard bij iedereen grote tevredenheid. We wonnen dan ook verdiend, scoorden op de juiste momenten en waren op dat moment ook al bijna 100 dagen ongeslagen. Een vrije extra dag was dan ook een op dat moment meer dan terechte beloning.
DHM: Maar na 8 wedstrijden zonder nederlaag kwam Thes winnen aan het Seminarie. Wonnen ze verdiend?
Tegen Thes kende de spelersgroep een complete ‘off day’. Vanaf het begin van de wedstrijd liepen we achter de feiten aan. We kwamen overal een stap tekort en Thes was op alle vlakken beter. Een terechte nederlaag was dan ook het gevolg. Zat er iets in de pasta de avond voordien? Werkte de extra vrije dag wat gemakzucht op? In ieder geval hebben we de 100 dagen zonder nederlaag niet gehaald en dat is een jammer. Wel stonden we terug met beide voeten op de grond en konden we zo het zware vijfluik (met 4 verplaatsingen) aanvangen.
DHM: In Heist dan werd het een gelijkspel…
Hier zat nochtans meer in. Maar de slechte staat van het veld maakte voetballen moeilijk, er vielen een paar ‘lucky’ goals en de 2-2 eindstand zal uiteindelijk wel het juiste resultaat zijn geweest. Net na de rust een tegendoelpunt incasseren gebeurt jammer genoeg te vaak en ook nu moesten we dus weer achtervolgen. Dit zou natuurlijk niet mogen gebeuren, maar uiteindelijk konden we de achterstand nog ombuigen in een 1-2 voorsprong. Een verkeerde voorzet die toch nog in het netje belandde, zorgde voor
een anti-climax en zodoende moesten we tevreden zijn met een puntje.
DHM: In de volgende wedstrijd speelt HVV thuis de ‘derby’ tegen Dessel. Beide ploegen hebben evenveel punten en ook Dessel verloor niet meer in zijn laatste 7 matchen. Is de ploeg die 3 punten pakt zeker van behoud? De derby tegen Dessel is een wedstrijd om naar uit te kijken. We weten vooraf dat Dessel misschien wel de best voetballende ploeg van de reeks is, ze scoorden ook de meeste goals, en we zullen dus top moeten zijn om de punten thuis te houden. De ploeg die deze derby kan winnen zet theoretisch gezien een grote stap richting behoud. Hopelijk kunnen wij dat ‘thuis’ doen zodat we niet meer achterom moeten kijken en ons volop kunnen concentreren op de verplaatsing de week nadien naar De Spor. We rekenen dan ook op onze 12de man.
Uitslagen
OH Leuven - Hoogstraten VV 1 - 4 Al in minuut 1 werd een corner binnen gewerkt door Fall, die wat later ook de 0 - 2 binnen kopte. Na de rust draaide Tilburgs een hoekschop rechtstreeks binnen. Nadat Leuven kon milderen, maakte de ingevallen Struyf er 1 - 4 van.
Hoogstraten VV - Thes Sport 0 - 2 Een onherkenbaar en zwak spelend Hoogstraten wist haast geen kansen af te dwingen tegen het fel opzittend Tessenderlo van trainer Johan Laurijssen (ex-HVV). Rechtsachter Hulsmans maakte voor de bezoekers beide doelpunten.
KVK Tienen - Hoogstraten VV 2 - 0
In Tienen kreeg HVV eerst een moeilijk kwartier te verwerken. Nadien nam het de wedstrijd in handen en creëerde enkele kansjes, maar er werd niet gescoord. Een kwartier voor tijd viel het openingsdoelpunt voor de thuisploeg. Hoogstraten ging op zoek naar de gelijkmaker
maar Tienen kreeg in de laatste minuut nog een strafschop voor een aangeschoten bal.
KSK Heist - Hoogstraten VV 2 - 2 Op een slechte grasmat was het bij de rust nog 0 - 0. Bij het begin van de 2de helft had Jouk Vermeeren pech en bracht ongewild de thuisploeg op voorsprong. Fallou Fall maakte in de 65ste minuut gelijk en Senne Van Dooren bracht Hoogstraten VV zelfs op voorsprong. Maar KSK Heist kon toch nog tegenscoren via een voorzet die binnenwaaide. (rob)
Kalender
Zaterdag 29 maart 20 uur K Lyra-Lierse - Hoogstraten VV
Zaterdag 12 april 19.30u KAA Gent - Hoogstraten VV
Zondag 27 april 15 uur Hoogstraten VV - Cercle Brugge
TORNOOI Op vrijdagavond spelen de teams van IPU10 en IPu11 het jaarlijkse Paastornooi van HVV. Op zaterdag is het de beurt aan de teams van de MU11, MU13 in de voormiddag. De teams van de U10 en U11 voetballen in de namiddag. (rob)
Nog spannende weken voor drie van onze ploegen
PROVINCIAAL VOETBAL KFC Meer heeft nog steeds kans om kampioen te spelen in hun reeks. K Meerle FC strijdt mee voor een eindrondeticket. Minderhout is goed bezig zich te verzekeren van behoud in 2de en Wortel in dezelfde reeks wil het seizoen op een mooie manier afsluiten.
KVNA Wortel
wil het seizoen mooi afsluiten
Wortel kon tegen Olmen nog eens 3 punten bijtellen. De andere wedstrijden werden verloren, vooral van de wedstrijd tegen Merksplas had men meer verwacht. Wortel wil met enkele leuke wedstrijden hun avontuur in 2de provinciale op een mooie manier afsluiten.
DHM: Tegen Arendonk werd verloren, maar daarna was er opnieuw een overwinning tegen Olmen.
Glenn Verhoeven: Tegen Arendonk speelden we geen slechte partij, maar werden we genekt door een zeer efficiënte tegenstander. Zij speelden hun spel zoals het gekend is, lange ballen pompen richting de 16 meter van de tegenstander. De ballen vielen 3 keer goed en het was 3 keer doelpunt. Het waren overdreven cijfers die wij zeker niet verdienden. Tegen Olmen speelden we een zeer volwassen wedstrijd en pakten we verdiend 3 punten. Het was een overwinning waar niets op aan te merken viel.
DHM: Tegen Merksplas thuis lukte het dan weer niet. Het werd een kleine nederlaag.
De wedstrijd tegen Merksplas is een derby, die op het veld nooit een derby is geweest. De mentaliteit was niet goed genoeg. Alles begint met de juiste wedstrijdmentaliteit en die was in de wedstrijd tegen Merksplas jammer genoeg niet aanwezig. Daarbij werd er door ons zeer weinig gevoetbald en had de keeper van de tegenstander een zeer rustige namiddag. Onbegrijpelijk dat je in zo’n wedstrijd niet meer kan opbrengen om toch minstens een punt te rapen.
DHM: Tegen Ezaart werd opnieuw verloren. Wortel kan zijn seizoen wel nog mooi afsluiten met een overwinning in Minderhout en misschien tussendoor
nog enkele puntjes te sprokkelen. Wat denk je?
Ezaart is een ploeg die ons wel ligt, en ondanks de vele afwezigen gingen we met vertrouwen naar daar. Enkele jonge gasten kregen hun kans in de basis en op de bank. Met een onuitgegeven elftal speelden we een zeer sterke eerste helft. Voetballend was het echt goed en de mentaliteit was prima. Enkel een doelpuntje ontbrak in de eerste helft. Na de rust hadden we het iets lastiger en kwam Ezaart op voorsprong via een mooi afstandsschot. De 2 - 0 viel wat ongelukkig en te snel na de 1 - 0. We bleven wel goed voetballen en werken om proberen die aansluitingstreffer te maken. Een zeer goede prestatie ondanks het resultaat.
De komende weken zullen we proberen om nog zoveel mogelijk punten te sprokkelen. We hebben onder andere nog 2 leuke affiches tegen Weelde en Zoersel thuis en we maken ook nog de verplaatsing naar Minderhout op de laatste speeldag. Nog enkele leuke wedstrijden dus om ons avontuur in 2de provinciale op een mooie manier af te sluiten.
Cruciale weken voor een sterk spelend Minderhout VV
Bijna elke week kan Minderhout punten bijtellen, maar is nog niet gerust in de afloop. Trainer Vissers hoopt dat de laatste twee wedstrijden tegen Merksplas en Wortel niet allesbeslissend zullen worden. De punten moeten dan wel vooraf behaald worden...
DHM: Na 5 wedstrijden zonder nederlaag werd verloren tegen het sterke Zoersel. Was 2 - 0 een logische uitslag?
Christian Vissers: We spelen al enkele weken iets ’realistischer’ voetbal. We scoren erg moeilijk, vooral in uitwedstrijden, en maakten de keuze om iets meer vanuit de organisatie te spelen. Dit leverde 5 wedstrijden zonder tegengoal en dus
zonder nederlaag op. Desondanks bleven we 13de in het klassement en zien we toch ook Merksplas naderen tot op 2 punten.
In Zoersel kwamen we meteen 2 keer oog in oog met de doelman en vanuit het niets stonden we ineens 1 - 0 achter. Een vrij evenwichtige wedstrijd met iets meer balbezit voor de thuisploeg, maar er zat zeker een resultaat in. 10 minuten voor affluiten misten we zelfs vanop een halve meter voor een leeg doel. 2 minuten later scoorde Zoersel uit een stilstaande fase en gingen de boeken dicht.
DHM: Toch lijkt de ploeg goed bezig om zich te redden in 2de provinciale, want zowel tegen Weelde, Arendonk en Vosselaar werden punten gescoord. Goh, de weg is nog lang en vele ploegen staan allemaal heel dicht op elkaar. Zelfs de plek voor rechtstreekse degradatie heeft slechts 2 punten minder dan wij door de recente goeie resultaten van Merksplas. Boven ons zien we Weelde met 1 punt meer, al zou k het heel straf vinden dat zij met hun gemakkelijk programma in de problemen zouden komen. De volgende thuiswedstrijd tegen Olmen krijgen we de kans om over hen heen te wippen. Hier zijn 3 punten vereist, anders wordt het nog moeilijk. Ook Pulle is met 3 punten meer nog ’binnen bereik’. Zij wonnen verrassend in Lentezon, maar binnen 2 weken spelen we een onderling duel in Pulle.
DHM: De kalender heeft beslist dat de laatste wedstrijden die moeten worden gespeeld tegen Merksplas en Wortel zijn in april. Tegen dan hoopt MVV al gered te zijn?
Uiteraard hopen we dat, maar het zou zomaar kunnen dat die wedstrijden allesbeslissend zullen worden. Voorlopig zijn er vooraf nog 4 andere wedstrijden en daarin zullen we week na week proberen de puntjes te pakken en dan zullen we de rekening nadien kunnen maken. In voetbal kan het snel gaan en het is duidelijk dat het nog alle kanten op kan. We zullen blijven werken en strijden tot de laatste seconde en hopelijk krijgen we dan loon naar werken met het behoud.
Zit de titel er nog in voor KFC Meer?
Met 3 overwinningen en een gelijkspel doet Meer nog steeds mee voor de titel. Het duel met leider Berchem zal wellicht bepalend zijn. Met een overwinning ligt de strijd om de kampioenstitel helemaal open.
DHM: KFC Meer blijft sterk presteren. Na de deugddoende overwinning tegen Berendrecht werd 10 op 12 behaald. 3 overtuigende overwinningen en een gelijkspel. Was het telkens verdiend?
Roy Muesen: De overwinning tegen Berendrecht deed enorm veel deugd en we wilden heel graag die goede lijn doortrekken natuurlijk. Daar zijn we behoorlijk goed in geslaagd. Met Zwarte Leeuw, Lint en Boechout kregen we 3 ploegen die zich onderaan het klassement bevinden. Ik val in herhaling maar deze wedstrijden zijn bepalend voor het eindklassement. We moeten proberen het maximale van de punten te halen tegen dergelijke tegenstanders en dat kan alleen maar als je respect toont, scherp bent en geduldig maar toch dwingend speelt. Tegen Zwarte Leeuw duurde het bijvoorbeeld een uur voor we de openingsgoal konden maken, waar we uiteindelijk nog uit konden lopen naar een vlotte 4 - 0 zege.
Op Lint maakten we het verschil met stilstaande fasen. Iets waar we voldoende focus op leggen en wat al 16 keer resulteerde in een doelpunt.
Thuis tegen Boechout hadden we voldoende aan een goede eerste helft waarin we heel wat kansen afdwongen. En tussendoor hadden we dan nog de uitwedstrijd op Wijnegem waar we blij moesten zijn met een punt. Dat is een ploeg die na een periode van enorm veel blessurelast weer over hun volledige kern beschikt en een gooi wil doen naar een periodetitel. We hadden het moeilijk en geraakten op een hard en hobbelig veld niet in ons spel. Dat resulteerde in opportunistisch spel met veel lange ballen en duels. Een puntje op karakter waar we zelfs nog met een gelukje 3 punten konden meepakken na een bal op de lat, paal en eentje die van de lijn werd gekeerd. Maar dat had niet verdiend geweest op basis van het spel.
DHM: Ook de andere kopploegen blijven winnen. Droomt KFC Meer nog van
de titel?
Op 6 wedstrijden van het einde blijft het een spannende reeks waar nog heel wat ploegen bovenaan meedraaien. De kopploegen spelen allemaal nog tegen mekaar de komende weken. Het kan dus nog alle kanten op gaan. Wij maken komend weekend de verplaatsing naar leider Berchem waar we vol voor de winst gaan spelen om de kloof te herleiden tot 1 punt. De groep beseft dat iedereen goed zal moeten zijn en vooral moet geloven in onze kansen. En dan is alles nog mogelijk. Dus ja, we gaan er alles aan doen en keihard blijven werken om tot het einde mee te blijven strijden voor de hoogste plek. En tegelijkertijd willen we de sterke reeks van 12 op 12 continueren met het oog op de 3e periodetitel.
DHM: Bij de rangschikking vallen twee dingen op. KFC Meer is momenteel de beste uitploeg en behaalde meer punten dan thuis. Daarnaast heeft de ploeg heeft met 27 tegendoelpunten de minst gepasseerde verdediging van de reeks tot nu toe. Hoe kijken jullie daar tegenaan?
Het verschil met vorig seizoen wat betreft uitwedstrijden is enorm. Toen behaalden we op een heel seizoen amper 14 punten buitenshuis. Daar hebben we dus grote stappen in gezet. Langs de andere kant waren we vorig seizoen wel sterker op eigen bodem en behaalden we 35 punten op 45 in onze thuiswedstrijden. Momenteel zitten we aan 21, we hopen er daar nog 9 bij aan te kunnen plakken. Wat betreft tegendoelpunten is het zo dat iedereen mee is in de wetenschap dat verdedigen een verhaal is van gans de groep. Ook de jongens vooraan doen hun werk op dat vlak. Ons middenveld beschikt over een groot loopvermogen en maakt enorm veel vuile meters. En achteraan zit er een over-mijn-lijk mentaliteit bij de jongens die erop gebrand zijn om hun rechtstreekse tegenstander uit te schakelen. Bovendien kunnen we gans het seizoen rekenen op een goede doelman die paraat staat op momenten dat het nodig is. We hopen die statistiek de komende anderhalve maand nog extra kracht bij te zetten in de eindstrijd!
K Meerle FC strijdt nog voor een eindrondeticket
Leider Vlimmeren is ongenaakbaar. Ook Schorvoort staat met voorsprong op de 2de plaats. Meerle won wel alle andere wedstrijden en staat er heel
goed voor om een plaats te bemachtigen voor de duels in de eindronde.
DHM: In 4de E zal Vlimmeren kampioen spelen, zoveel is duidelijk. Ze verloren nog geen enkele wedstrijd en hoewel het een kleine nederlaag was, kon Meerle de leider ook niet kloppen. Dirk Godrie: We waren tegen hen heel goed gestart en we zaten goed in de wedstrijd. Jammer genoeg gaven we hen dan de 0 -1 cadeau en pakten we na 30 minuten een rode kaart, waardoor het wel lastig werd. Na rust kwamen we weer goed uit de kleedkamer en maakten de 1 - 1. Helaas konden we dit niet vasthouden en pakten we nog de 1 - 2. Vlimmeren haalde opgelucht adem want ondanks een uur met 10 man te spelen zat er toch iets in voor ons.
DHM: De andere drie wedstrijden in deze periode werden vlot gewonnen. Op sint Lenaarts speelden we geen goede partij maar kwamen we toch 0 - 2 voor. Deze voorsprong gaven we dan nog uit handen. Gelukkig konden we dit in de laatste minuut nog rechtzetten en pakten zo de 3 punten mee.
Tegen Alberta was het gewoon belangrijk om hen te kloppen zodat we de kloof, met het oog op de top 5, terug groter konden maken. We deden het goed maar konden pas in minuut 41 scoren. Na de rust werd het al snel 3 - 0 en na een uur moesten zij met 10 verder. Toch slikten we dan nog de 3 - 1 en konden we de rust niet bewaren om deze match simpel uit te spelen. 10 minuten voor tijd viel dan toch de 4 - 1 en konden we uiteindelijk ook nog de 5-1 maken.
Oelegem uit was een gevaarlijke partij. Thuis hadden we wel met 8 - 1 gewonnen maar het ging toen pas vlot na 60 minuten. Voor de wedstrijd viel Kay (Vermeiren) uit en na 15 minuten viel ook Bjorn (Voeten) uit. Op dat moment hadden we al wel 4 grote kansen laten liggen maar ook Oelegem had al 2 keer alleen voor Toon (Van Bavel) gestaan. Na 20 minuten scoorde Oelegem. Hier moesten we even van bekomen, maar voor de rust konden we gelijk maken. Nadien was het zaak om geduldig te zijn, want kansen krijgen we altijd. Uiteindelijk ging het op 8 minuten naar 1 - 4 en konden we op het einde ook nog de 1 - 5 maken.
Conclusie is dat het op papier allemaal iets makkelijker lijkt dan dat het verlopen is maar het was wel terecht dat we 9 op 9 behaalden.
DHM: Het ziet er goed uit voor de eindronde. Schorvoort, de volgende wedstrijd, verloor nog maar drie keer en staat vlot op de 2de plaats. Maar Meerle won er al tegen. Wat verwacht je ervan?
Zij hebben hun laatste (kleine) kans op de titel verspeeld door tegen Vlimmeren te verliezen. De vraag is hoe zij hiermee om zullen gaan. In de uitwedstrijd hebben we het goed gedaan maar na die wedstrijd hebben ze maar 1 keer gelijk gespeeld en verloren van leider Vlimmeren. Wij gaan deze wedstrijd aanvatten zoals elke andere wedstrijd. We zullen gaan voor 3 punten. Richting eindronde zullen we toch zeker nog 3 wedstrijden moeten winnen en misschien zelfs 4. Er zijn de laatste weken al een paar ploegen weggevallen, maar toch zijn er nog steeds 6 ploegen die strijden voor 3 plekken. Vorig jaar greep Meerle op de laatste speeldag naast een eindrondeticket dus moeten we er alles aan doen om zo’n scenario te vermijden. (rob)
Uitslagen
15 en 16 februari
KFC Arendonk - KVNA Wortel 3 - 0
KSK Weelde - K Minderhout VV 0 - 0
KFC Meer - Zwarte Leeuw B 4 - 0
KFC St-Lenaerts B - KFC Meerle 2 - 3
22 en 23 februari
KVNA Wortel - Zwaluw. Olmen 1 - 0
K Minderh. VV - KFC Arend. Sp. 1 - 0
KFC Lint - KFC Meer 1 - 4
K Meerle FC - Abert FC Schilde 5 - 1
1 en 2 maart inhaalwedstrijden
KVNA Wortel - K Merksplas SK 0 - 1
K Vossel. VV - K Minderhout VV 0 - 0
KVC Wijnegem - KFC Meer 1 - 1
K Meerle FC - K Vlimmeren Sp. 1 - 2
8 en 9 maart
KFC Ezaart Sp. - KVNA Wortel 2 - 0
KFC Zoers. Sp. - K Minderh. VV 2 - 0
KFC Meer - K Bouchoutse VV 3 - 1
KSK Oelegem - KFC Meerle 1 - 5
Kalender
Zaterdag 29 maart 19.30
KFC Meer - Zandvliet Sport
Zondag 30 maart 15 uur
KVNA Wortel - KFCE Zoersel
KFC Pulle - K Minderhout VV
KSK Oosthoven - K Meerle FC
Zaterdag 5 april 20 uur
K Heibos SV - KFC Meer
Zondag 6 april 15 uur
K Minderhout VV - SKS Herentals
K Meerle FC - KFCE Zoersel B
K Vosselaar VV - KVNA Wortel
Zaterdag 12 april 19.30
KFC Meer - FC Merksem
Zondag 13 april 15 uur
KVNA Wortel - FC Wezel Sport B
K Merksplas SK - K Minderhout VV
KVK Westmalle - K Meerle FC
Zondag 27 april 15 uur
K Minderhout VV - KVNA Wortel
K Meerle FC - K HIH Turnhout
K Achterbroek VV - KFC Meer
Het loopt op rolletjes voor de Meerse zusjes Antonissen
VOLLEYBAL Wereldwijd is skeeleren ofwel inline-skaten een grote sport geworden die niet meer uit het straatbeeld weg te denken is. Deze prachtige sport kent ook heel wat opkomend talent in Vlaanderen. In onze regio is er KRV, de skeelerclub van de Kempen. Dat staat voluit voor Kempische Rolschaats Ver-
standhouding, niet verwonderlijk want de skaters van de club komen uit Wuustwezel, Rijkevorsel, Malle, Brecht, Brasschaat,… en Hoogstraten.
De club telt zowel recreatieve als competitieve leden. De zusjes Antonissen uit Meer rijden al enkele jaren bij deze club
en nemen ook deel aan competities in zowel België als Nederland. Nu kijken ze uit naar de skeelerwedstrijd in Wuustwezel op donderdag 1 mei.
KRV organiseert dan een wedstrijd voor jong en oud, die zal plaatsvinden op de 200m skeelerpiste in Wuustwezel. Vorig
Louise in actie met helemaal links in beeld de zussen Julie en Sofie die aan het supporteren zijn. (Foto Hans Huizing)
Julie in actie tijdens de wedstrijd van vorig jaar in Wuustwezel (Foto Skatelife.be)
SPORT
jaar was het wedstrijdconcept een succes. Daarom is er ook dit jaar een leuke wedstrijdnamiddag op dezelfde manier. Voor alle renners staan er drie koersen met verschillende afstanden op het programma. De eerste wedstrijd is er een met de langste afstand, dan volgt er een sprintwedstrijd, om dan te eindigen met een half lange afstand.
De skeeleraars zonder wedstrijdlicentie krijgen de kans om kennis te maken met een skeelerwedstrijd met een volledig wedstrijdprogramma op het niveau van ”start to speed”. Mede dankzij sponsoring en giften van bedrijven en organisaties,
Dames Gelvoc A op plek 7
VOLLEYBAL De dames van Gelvoc speelden twee goeie partijen en vooral tegen Nijlen gaven ze de tegenstrever geen enkele kans. Het werd een droge 3 - 0. Trainer Cornelis is dan ook benieuwd naar de resultaten in de resterende vier wedstrijden. De wisselvallige damesploeg zou toch 2 van deze 4 wedstrijden moeten kunnen winnen, al blijft dat in deze competitie eerder onvoorspelbaar…
DHM: Slechts 2 wedstrijden in deze periode. Eentje verloren tegen Balen die net boven Gelvoc staat gerangschikt en eentje gewonnen tegen de laatste in de reeks. Logische uitslagen?
Werner Cornelis : Tussen half februari en half maart speelden onze dames maar twee wedstrijden. In Balen kondigde dit zich aan als een spannende wedstrijd tussen de 6de en 7de in de rangschikking. De wedstrijd ging erg vlot van start voor de Hoogstraatse dames met een redelijk eenvoudige setwinst. Geleidelijk aan geraakte de thuisploeg echter beter in de wedstrijd en aanvallend maakten ze veel indruk met zowel knappe straat- als diagonale aanvallen. Hoewel onze dames het nodige weerwerk boden, ging de tweede set toch richting Balen. Ook in set 3 ging het nog gelijk op tussen beide middenmotors van tweede provinciale reeks. Toch wisten ook de Balense dames de winst weer binnen te halen. In de vierde herneming leek het geloof van Gelvoc helemaal verdwenen. Vele receptie- en aanvalsfouten zorgden voor een eenvoudige set- en matchwinst voor de thuisploeg. Hier liet de ploeg toch wel een kans liggen om zich definitief in de bovenste helft van de rangschikking te nestelen. Maar eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat Balen, die in de heenwedstrijd nog redelijk eenvoudig met dezelfde 3-1 cijfers verslagen werd, nu te sterk was voor ons.
Voor de wedstrijd tegen de laatste in de rangschikking waren we wel gewaarschuwd. Na één van de minste prestaties van onze dames in Nijlen, hadden we daar een smadelijke 3-2 nederlaag geleden. Deze waarschuwing leek voldoende om het allerbeste volleybal van dit seizoen naar boven te halen. Zelfs in acht genomen dat we tegen de rode lantaarn in onze reeks speelden, werd er volwassen en verstandig volleybal op het Hoogstraatse volleybalveld getoond. We lieten Nijlen C niet meer dan 35 punten scoren in de ganse wedstrijd. Geen enkel team in onze reeks deed ons dat al na.
DHM: Er volgen nog 4 wedstrijden. Geel en Lille zijn goeie ploegen, Bouwel en Westerlo moet haalbaar zijn. Wat verwacht je ervan?
Voor de laatste vier wedstrijden hebben we nog twee haalbare kaarten en twee wedstrijden tegen de top 4 voor de boeg.
waar de club enorm dankbaar voor is, is er voor elke deelnemer een goodiebag.
Voor Julie (10), Sofie (9) en Louise (5) Antonissen zal dit een ’thuiswedstrijd’ worden. De drie Meerse zusjes hebben al ontzettend veel zin om op hun ’eigen’ trainingslocatie van start te kunnen gaan. Louise zal vanwege haar jonge leeftijd deelnemen aan de wedstrijd die tijdens de pauze wordt georganiseerd. Dit is een 1 ronde wedstrijd voor recreanten met geboortejaar na 2018. Hopelijk volgen er nog meer Hoogstraatse deelnemers! (rob)
Logischerwijze zou men kunnen besluiten dat we nog kunnen rekenen op 2 overwinningen en onze huid nog twee keer erg duur zullen verkopen. Maar als dit seizoen ons iets heeft geleerd, is dat het team erg wisselvallig presteert. We zouden dus even goed 4 wedstrijden kunnen verliezen, maar ook 4 winstpartijen zijn zeker niet onmogelijk.
Zoals hier al eerder aangehaald, heeft deze groep heel wat kwaliteiten en kunnen ze - op leider Zoersel na - hun voet naast elk ander team van de reeks zetten. De kunst zal er voor de rest van dit seizoen, en ook voor de komende seizoenen, in bestaan om de foutenlast tot een minimum te beperken. Als ons team dat eenmaal structureel in de hand kan houden, mogen we zeker van meer dromen in het komende seizoen. De laatste vier wedstrijden zullen ons hierover al meer informatie verschaffen... (rob)
Duivenkampioenen Meer en Minderhout
DUIVENSPORT Naar goede gewoonte worden in het stille seizoen de kampioenen van de duivenbond De Snelvlucht Meer en De Noordhoek Meer - Minderhout van 2024 van de trofeeën
Kampioenen De Snelvlucht Meer: vlnr Lars Kinschots - Theo Maenhout - Arnold Van Aperen - Marcel Kinschots - Arnold Wittenberg - Dirk Brosens - Voorzitter Rik Martens - Angelo Roelen
Winnaars - Diploma Grote Prijs Arnold Van Aperen: vlnr. Arnold Van Aperen - Gino Geets - Voorzitter Rik Martens - Francis JansenArnold Wittenberg - Suzanne (Jef) Haest - Angelo Roelen
voorzien die ze in het seizoen 2024 verdiend hebben met hun gevederde vrienden.
Kampioenen De Noordhoek Meer - Minderhout: onderaan Theo Maenhout; boven vlnr: Suzanne (Jef) Haest - Lars Kinschots - Arnold Van Aperen - Luc Van Ceulen - Marcel Kinschots - Arnold Wittenberg - Francis Jansen - Voorzitter Rik Martens - Angelo RoelenHarry Govaerts
Eerste prijswinnaars De Snelvlucht Meer: vlnr. Luc Van Dijck - Aerts Ludo - Arnold Van Aperen - Marcel Kinschots - Lars Kinschots - Jeffrey Leemans - Theo Maenhout - Voorzitter Rik Martens - Arnold Wittenberg - Suzanne (Jef) Haest
Verantwoordelijke uitgever & retouradres F. BROSENS, BEGIJNHOF
Tijdschrift: HOOGSTRAATSE MAAND
Periodiciteit: maandelijks - APRIL
Erkenningsnummer: P 004183
Afgiftekantoor: Hyper Masspost Antwerpen
NOODNUMMER 112
Ongeval / Brand / Ziekenwagen
Administratie Brandweer 03 314 32 11
THUISVERPLEGING
WIT-GELE KRUIS, 24 op 24 uur. Voor Hoogstraten en deelgemeenten: 014 61 48 02
De volgende uitgave van de DE HOOGSTRAATSE MAAND verschijnt op donderdag 2 mei
Voor volgende editie alle KOPIJ ten laatste op DINSDAG 15 APRIL
redactie@demaand.be
De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten in te korten.
Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen, of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de rechthebbende.
vanaf 18 uur tot 8 uur ’s morgens én tijdens het weekend 014 410 410
