maart 2023 - De Hoogstraatse Maand

Lies

Een grensgeval in de Kempen

De verdwenen molen Van Pelt

Wonen in de Lindendreef

Appartementengolf overspoelt ons

Een Zeppelin bij de Mark

Wie worden de sportlaureaten?

De oorlogsherinneringen van Jan Van Bavel

Sarah “Dear Stranger” De Wilde

‘Ik zit hier voor het vensterglas mij onnoemelijk te vervelen, ik wou dat ik twee poesjes was, dan kon ik samen spelen’. (Michel van der Plas publiceerde dit als ‘Godfried Bomans’, eigenlijk bleek het een vertaling van Friedrich Torberg. En bovendien ging het om hondjes in plaats van katten. Maar de boodschap blijft dezelfde, toch?)

Eenzaamheid ten top, zeker in de voorbije maanden met korte dagen en lange nachten. Hoevelen zitten er voor het raam naar buiten te kijken naar passerende wandelaars, fietsers, auto’s, vogels en loslopende honden? Met het voortschrijden van de dagen, maanden en jaren, wordt het de ouder wordende mens duidelijk dat de zo bestede tijd in mindering komt van de uiteindelijke levensbestemming. Niemand ontkomt immers aan het ultieme, aan het onbekende en meestal ook aan het onbeminde.

Het is aan de ouderen om zich jong te blijven voelen door engagement zonder voordeel, door vrijwilligerswerk zonder commercie, door dienstbetoon zonder politiek of door sport zonder winstkansen. De ouderen kunnen de nieuwe ‘jongeren op leeftijd’ zijn, waar een wil is, zal er ook wel een weg zijn

Eén oog open

en een keertje verloren lopen is geen schande. En we moeten met z’n allen soms de vooruitgang helpen door tegengas te geven, met z’n allen samen soms stilstaan om vooruit te komen.

‘Moet er nog zand zijn?’ sprak wijlen Rik De Saedeleer. Er moet inderdaad nog zand zijn. Maar ook cement en stenen en water. Bouwen aan een betere wereld van morgen, maar begin met jezelf, volgens Bond zonder Naam. De iets jongere burger vindt blijkbaar minder zijn weg naar onze verenigingen. Het water staat bij meerdere verenigingen tot aan de lippen, sommigen zijn al kopje onder, want wat anderen voor ons hebben gedaan, daar verzaken wij nu zelf aan.

Eén vakantie per jaar is niet meer voldoende. Jeugdvakanties, citytrips, skivakanties, zomervakanties, weekendje weg met vrienden en/of familie, we zijn niet veel meer thuis. We controleren alles via sociale media hoe het thuis vergaat, hoe het met de vrienden is, wie wat waar is gaan doen, maar vergeten op de koffie te gaan bij thuiskomst. We sturen wel foto’s, veel foto’s, maar die zijn zo plat, zo zonder toegevoegde waarde, zo zonder warmte.

RAF tekent

Zoals de ouderen vroeger zongen, zo piepen de jongeren dus niet meer. We keken vroeger achterom naar wat onze voorgangers deden en probeerden daar onze lessen uit te trekken, maar dat lijkt ondertussen niet meer zo aan de orde. De meeste jongeren vinden hun weg overigens wel, maar niet allemaal. Niet iedereen is in de mogelijkheid om zijn eigen weg te plaveien.

Soms vraag ik mij wel eens af wat mijn ouders ervan gevonden zouden hebben, maar jammer genoeg, het dak is eraf. Mijn vraag wordt niet meer beantwoord. Het ultieme en het onbekende hebben hen ingehaald.

Ik kijk naar mijn twee poezen en besef dat zij zijn zoals het leven: soms lief soms wreed, zo zacht maar met o zo’n scherpe nagels, zij zoeken elkaar op om elkaar in het oog te houden, de ene slaapt op de zetel en de andere op het hondenkussen. Soms lopen ze in de weg en soms komen zij op je schoot zitten, zij willen geaaid worden wanneer het hen uitkomt, zij willen niet gepakt worden wanneer het hen niet uitkomt. Zij zijn zo lief mijnheer, maar het blijven roofdieren. En dit alles onder toezicht van de slapende hond, weliswaar met één oog open. (jj)

Enkele mooie etappes in het leven van Lies Van Aelst

Op krukken naar de Dinsdagclub

Lies ontvangt ons met een kruk aan de hand. Eerder deze week onderging ze een operatieve ingreep voor een nieuwe heup. Toch maakt ze graag tijd om met haar twinkelende ogen en veel plezier terug te kijken hoe het allemaal begonnen is in de bossen van de Hoge Rooy. Als een vuurtoren kan Lies haar licht werpen op enkele mooie etappes in haar leven. Van ‘haar’ platteland dat in beweging was, van de kleine adel die haar aanzien ziet afnemen tot de artistieke strapatsen van Vitalski. Haar man, dokter Dirk Robben, luistert aandachtig mee. Regelmatig onderbreekt hij Lies om wat te verduidelijken, om aan te vullen en koffie en koekjes aan te halen…

“Ik ben in Meerle op 3 juni 1958 geboren in een gezin als jongste van drie. Mijn oudste zus, Maria en mijn broer Gust gingen mij voor. Wij woonden en deelden toen de villa van de familie Jacques Voortman en later van de familie van den Boogaerde op de Hoge Rooy, nu Heerle of ‘Jal’ zoals ze hier zeggen. Vroeger, maar dan spreek ik over meer dan honderd jaar, behoorde het domein reeds toe aan de familie Voortman.

De familie van den Bogaerde woonde en werkte in Gent maar bracht de weekends en vakanties door op dit domein in Meerle. Mijn vader was boswachter en conciërge van het domein. Ook mijn grootvader, overgrootvader en broer vervulden die functie. Mijn familie is al van generatie op generatie in dienst van deze families. De familie Voortman en Jacquemyns deden ongeveer rond 1850 hun intrede in Meerle en omstreken. Het is ook van die tijd dat mijn voorvaderen en -moeders Van Aelst in dienst kwam, hetzij als dienstmeisje of boswachter, of als opzichter. Onze familie is sinds die tijd met hen vervlochten. Dat schept een band.”

Amerikaanse slee

“Ik herinner me ook nog goed de tijd dat Jacques Voortman op bezoek kwam. Wij noemden hen mijnheer Jacques en zijn vrouw madame Denise. Dat was een hele gebeurtenis. Hij kwam aan met een grote Amerikaanse slee, met Gaston aan het stuur. Hij had zelfs kindermeisjes bij, een benedenmeid, en een bovenmeid. Dan was er wel spanning te voelen bij ons thuis. Het huis werd in orde gemaakt, alle luiken werden geopend, hout bij de haard, alles was piekfijn in orde. Een nicht van mijn vader was kokkin, Jeanne De Bie. Zij was de moeder van Rosa Janssens, die kleuterleidster was in Minderhout.

Als mijnheer Jacques aankwam, stonden wij allemaal op een rijtje te wachten om een hand te geven. Ik herinner me nog dat hij mij op een ogenblik 20 frank gaf “en dat is voor de kleine”, zei hij. En met Kerstmis mochten we allemaal een pakje gaan halen bij hen. Jacques Voortman was schatrijk, mijn vader

had grote bewondering voor hem. Hij was een man van zijn woord. Een echte heer. De familie Voortman kwam gewoonlijk tijdens de schoolvakanties naar hun domein. De tijden waren heel anders dan nu. Voor mijnheer Jacques stonden de pantoffeltjes klaar en

werd ’s avonds het bed opengelegd en voorverwarmd. Zij hadden ook al een TV. Ik spreek nu over begin jaren zestig. Als zij er niet waren, mochten we de TV bij ons zetten. Zo ook met de telefoon. Alleen tijdens de schoolvakanties konden we dus geen TV kijken noch telefoneren.”

Nogal wat doden

“De dochter van mijnheer Jacques, Claudine, trouwde met Etienne van den Boogaerde. Dat zijn de ouders van Lionel, zijn broer en zijn vijf zussen. Lionel woont nog steeds in de villa. De familie van den Boogaerde kwam hier wel frequenter, vooral tijdens de schoolvakanties maar ook vele weekends brachten ze door in Meerle. We speelden als kinderen vaak met elkaar. Ik mocht ook regelmatig op de tweeling passen.

De familie van den Boogaerde had 7 kinderen. De oudste was Benoit. Dan had je Delphine, tegenwoordig de ‘mater familias’, zij woont in Lasne. Astrid was de volgende, zij trouwde later met Leopold Lippens, de vorig jaar overleden graaf en burgemeester van Knokke. Vervolgens Lucie, zij is even oud als

Eerste communicante Lies met haar grootouders

ik en woont nu op een grote ranch van 80 ha in Vermont, Noord-Amerika. Het buitenleven heeft er altijd in gezeten bij haar. Ik zei altijd “geef Lucie een paar botten en ze is gelukkig”. Dan volgde Chantal. Ook al was zij wat jonger dan ik, met haar had ik een echte klik, ook nu nog, noem ik het ‘een soulmate’. De tweeling Muriel en Lionel waren de jongsten.

Met Chantal heb ik zovele uren geschreven en getekend, verhaaltjes en boekjes gemaakt. Zij woont in de Pyreneeën in Frankrijk. Zij heeft een theater en ook een theatergezelschap. Enkele jaren geleden hebben we samen nog een verhaal geschreven voor een theaterproductie. Zo zat ze een keer vast met dat verhaal waarin nogal wat doden vielen. Ze belde toen voor wat inspiratie. Zo had ze iemand uit het raam laten vallen, maar bleek dat ze dat personage nog nodig had in haar stuk. Ik zei “dat lossen we wel op: de man is uit het raam gevallen, in de struiken terecht gekomen en hij komt terug op de scène in een gescheurd hemdsslip. Ik dacht ‘hemd, helemaal kapot gescheurd’ maar zij had alleen ‘slip’ verstaan. Toen ik later in Frankrijk naar dat stuk ging kijken kwam die persoon na het vallen op in zijn slip, zijn onderbroek. Dat was wel bijzonder grappig. Maar het bijzondere was toch dat ik toen mensen zag uitvoeren wat wij verzonnen had-

den. Dat was nieuw voor mij, ook dat na afloop de acteurs vroegen of het een beetje goed was…”

Standenverschil

“Toen we klein waren was de sociale afstand vrij groot maar ondertussen is dat helemaal weg. De familie was Franstalig maar ik heb altijd Nederlands kunnen spreken met hen. Ik was de kleinste thuis en ik werd door de familie van den Bogaerde heel erg aangehaald. Ik speelde met hen, deed samen boodschappen, ging mee naar de Efteling en de Beekse Bergen. Ik mocht er altijd bij zijn. Enkel als men hoog bezoek kreeg of de familie ging theedrinken bij familie of kennissen, dan scheidden onze wegen. Daar was ik nooit bij. Wanneer de familie daar was, kwamen wij nooit aan de voorzijde van het huis. Wij vonden dat toen een vanzelfsprekendheid. Ik durf zelfs zeggen dat er toen in die tijd een bepaalde fierheid bestond als je voor zo’n mensen mocht zorgen. Als ik nu op vakantie ga bij hen in Frankrijk of Amerika is er van standenverschil niets meer te merken. Ik heb een heel goed contact met hen. Het is steeds een warm weerzien, ergens begrijpen we elkaar goed, doordat we dat stuk verleden delen.”

Familiesoep

“Elk jaar werden er jachten georganiseerd op het uitgestrekte domein. Dat was het hoogtepunt van het jaar. Mijn zus en ik reden dan met een kar om het wild op te halen. Dat had zo een vast stramien: ’s morgens kwamen de ‘kloppers’. Het bos werd vooraf verdeeld in verschillende stukken, ‘trekken’ noemen ze dat. Elk stuk in het bos had een naam. Mijn vader maakte plaatjes waar de jagers konden gaan staan en ’s morgens mochten de jagers een nummer trekken en gingen ze allemaal op hun nummer staan. De ‘kloppers’ stonden aan de andere kant van de trek en jaagden het wild op. Mijn vader floot dan op een fluit wanneer de jacht begon en wanneer het eindigde. Er werd altijd in de hoogte geschoten. Dat is één van de strikte regels waaraan jagers zich aan dienen te houden. Een fazant werd in de lucht geschoten en nooit aan de grond. Dat deed men gewoon niet.

Aan het huis werd al het wild klaar gelegd in rijtjes, in tableaus heet dat. We schreven met krijt op hoeveel hazen en fazanten er geschoten waren. In het Frans natuurlijk. Tegen de middag kwamen de ‘kloppers’ boterhammen eten met kaas of hesp. En de jagers kregen soep, een soort Gentse Waterzooi en de nodige borrels. Het recept van de soep was van Jeanne De Bie, we maken dat nog altijd, al noemen we het nu onze familiesoep.”

Bloedbad

“Na een korte pauze ging de jacht verder en in de late namiddag werd de jacht afgesloten en besproken. De houtsnippen die geschoten waren, werden aan een touw gehangen. Die bleven daar hangen tot de eerste rottingsverschijnselen optraden. Dan waren ze rijp voor

De kloppers stonden aan de andere kant van de trek en jaagden het wild op. Van links naar rechts: Dirk Robben, broer Gust, onbekend, Astrid (met krulhaar), in de gracht: een nichtje, Lionel en Muriel.

Lies haalde met haar zus met de kar het geschoten wild op.

de pot. In de zomer werd de jacht op reeën geopend. Regelmatig werd er een bok geschoten. Al de jagers uit de buurt kwamen kijken. Mijn moeder stond dan klaar om dat beest schoon te maken. Chantal, Lucie en ik, wij speelden daar in de buurt en ik herinner me nog dat Chantal, druk spelend met ons, achteruitdeinsde en in het bad viel met bloed. Van een bloedbad gesproken!

Het bos, de weiden, de jacht, we beseften toen niet hoe bevoorrecht we waren om zo in de natuur te kunnen opgroeien. Op de school leerden we over het platteland en het stedelijk gebied. De leerkracht leerde dat zelfs de Kerkstraat in Meerle platteland was. “Hoe kan dat nu” dacht ik dan, “daar staat het ene huis naast het andere”. Het platteland was voor mij het bos en de weilanden. Nu nog weet ik waar elk plantje te vinden is op het domein, hoewel we daslook de naam gaven ‘bloemekes van Koxenakker’. We wisten waar het stond.”

De Bombardon

“Dirk heb ik leren kennen in ‘de Bombardon’ in Meerle. Het was een café met feestzaal. Daar werden toen geregeld fuiven gegeven. Dirk was op internaat op het Seminarie. Hij was de kamergenoot van John Vervoort. Samen met John bemande ik op zo’n fuif de kassa en de verkoop van consumptiebonnen. Door mijn werk aan de kassa van Unic in Hoogstraten had ik genoeg ervaring met geld, men betaalde nog met Belgische franken en Nederlandse guldens. Het wisselen daartussen was voor mij geen probleem. John werd na een uur vervangen door zijn vriend. “Aangenaam Dirk Robben,” klonk het, en van het één kwam het ander. Die fuif was in februari, in september begon Dirk zijn studies Geneeskunde in Leuven. Wij hebben drie jaar en zeven maanden verkering gehad.

In 1979 zijn we getrouwd en gingen we in Leuven wonen. Dirk was nog volop aan zijn studies bezig en ik ben aan het werk gegaan op het sociaal secretariaat van de Boerenbond. Na twee jaar beviel ik van ons eerste kind Johan. Bij zijn geboorte was Dirk aan zijn vierde jaar Geneeskunde bezig. Toen Johan drie jaar werd, zijn we terug naar Hoog-

straten gekomen. Met nog een kleine tussenstop in Herentals. Dirk begon toen aan zijn stages in de ziekenhuizen van Geel, Herentals en Turnhout. In 1982 deed hij daar de eerste wacht op de spoedafdeling van het St. Jozefziekenhuis. Het was toen een echte zoektocht om je te gaan vestigen als arts. Er waren gewoon te veel dokters. Wat een verschil met nu!

Bijna hadden we een huis gekocht in Herenthout. Toch hebben we besloten om een praktijk te beginnen waar we zelf het liefst wilden wonen en dat was…in Hoogstraten. En dat was een heel goede beslissing. We woonden en werkten hier graag. Met spijt in ons hart waren we genoodzaakt te stoppen.”

Mannenbastion

“In Hoogstraten werd in 1985 Charlotte geboren - ondertussen hebben we overigens 4 kleinkinderen. Lucas, Annelore, Tuuli en Dexter. Niet alleen een drukke dokterspraktijk met de nodige beslommeringen, maar ook opgroeiende kinderen, leverden een overvolle agenda op. Vaak volgden er ook nog de nodige sociale verplichtingen. Ik was de eerste vrouwelijke voorzitter van het oudercomité van het Klein Seminarie, dat ooit een echt mannenbastion was. Ook zat ik in het oudercomité van de lagere school van het Spijker en was ik actief in het bestuur van Markant, een aantal jaar als voorzitter. Destijds heeft zoon Johan ook de eerste website ontworpen voor het Seminarie. Hij zit nu nog steeds in de ICT-wereld maar werkt voornamelijk rond cyber-security. Zijn vrouw Mieke Robijns, werkt bij Siemens als Product Development Manager. Charlotte werkt voor een toeleveringsbedrijf van Jansen Pharmaceutica en haar man, Jasper Druyts heeft een loodgietersbedrijf.

Toen de kinderen het huis uit waren ben ik terug gaan studeren. Op de IKO heb ik begin jaren 80 een opleiding keramiek gevolgd, daarna een aantal jaren geschilderd en sinds kort studeer ik aan de Open Universiteit het vak Psychologie. Wel wat zenuwachtig aan de start maar bij het eerste tentamen bleek ik toch 7/10 te hebben, dus dat viel reuze mee. Op dit ogenblik ben ik in de vrije ruimte van de opleiding met Moderne Kunst bezig. Wat me persoonlijk erg boeit.

Enkele jaren geleden heb ik voor Martinus Wolf zijn boek geredigeerd. Martinus is componist en pianist en geboren in Meerle, is de zoon van de koster Jaak Jansen. Hij werkte samen met diverse artiesten. Ik volgde in die tijd een cursus ‘schrijfvaardigheid’. Dat kwam me goed van pas. Want voor dat boek deed ik ook de layout, foto’s en zorgde ik dat het boek op de markt kwam. Nadien hebben we samen nog twee sprookjes geschreven, die

“Vitalski vroeg mij of ik mee wilde doen aan een project dat afgelopen september ging starten. Dat is dan de ‘Dinsdagclub’ geworden. Dat loopt als een trein.”

ik mee illustreerde. En via Martinus ben ik in het artistieke wereldje terecht gekomen van Guido Belcanto maar vooral met Vitalski.”

De dinsdagclub

“Toen Guido Belcanto 65 werd heeft Vitalski (echte naam: Vital Baeken) een musical voor hem geschreven. Er waren 45 opvoeringen gepland en ik heb daar geregeld de merchandising gedaan. Na een tijd maak je deel uit van dat bonte gezelschap. Zo leer je ook al die artiesten kennen.

Enkele jaren geleden deed Vitalski een show ‘de kleinste revue van Vlaanderen’. Dat heb ik voor hem in Hoogstraten georganiseerd in zaal Cecilia. Het is een erg ijverige kerel hoor, tijdens de lockdown heeft Vital een stuk of 20 boekjes geschreven. De meesten heb ik voor hem nagelezen en mee gecorrigeerd. Vital geeft zijn vrienden altijd een bijnaam. Die van mij is ‘Lies Robbeneiland’.

Vorig jaar vroeg hij mij of ik mee wilde doen aan een project dat afgelopen september ging starten. Dat is dan de ‘Dinsdagclub’ geworden. Dat loopt als een trein. Normaal was het de bedoeling dat deze show 2 maanden ging duren maar door het gigantische succes blijft het gewoon verder gaan. We begonnen in de

Het ‘huis aan de Hoge Rooy', Lies woonde in het linkerdeel.

Wolstraat, in de kelder van de Groene Waterman, een boekhandel, maar al snel bleek deze zaal veel te klein, in december zijn we verhuisd naar de Sint Pauwelsstraat. Daar was een oud herenhuis met een grote zaal. Ook dat zat keer op keer afgeladen vol. Mensen stonden buiten aan te schuiven. Alle tafels en stoelen werden weggesleept om meer ruimte te maken in de zaal.”

Revue

“Ondertussen zitten we nog wat groter, in de Ommeganckstraat. Don Vitalski schminkt zich dan blauw, dat doe ik wel eens, en ook zijn haren worden door mij onder handen genomen. Verder heb ik voor hem, op zijn vraag speciale fluffy beenwarmers gemaakt en de befaamde vest met slippen. De ‘Dinsdagclub’ is in feite een soort revue waar van alles kan gebeuren. Het is vooral een heel warme club. Vriendschap is daar geen loos woord. Een aantal artiesten komen er elke week, Jan de Smet van de Nieuwe Snaar, Axl Peleman, enkele gasten van Deus. Dans, ballet, muziek, burlesque stukken, komedie, dichters, het kan allemaal.

Maar het mooie van de ‘Dinsdagclub’ is toch dat er optredens zijn van echte rasartiesten afgewisseld met artiesten die aan het begin staan van hun carrière. Ook Dimitri Versmissen, zoon van Guido Belcanto, is geregeld daar. Laatst was er iemand die tegen hem zei: “Jouw stem lijkt erg op die van Guido Belcanto”, “dat kan kloppen” zei hij “want dat is mijn vader”. Al loopt hij daar niet mee te koop. Goeie zanger, overigens. Artiesten en publiek, het loopt er allemaal door elkaar. Op 7 april heeft Don Vitalski de Bourla afgehuurd, dat gaat al direct over 800 plaatsen, en in de zomer, op 21 juli verhuist het gebeuren naar het Rivierenhof.

Vital is echt een bezige bij, heeft een enorm ritme en drive. Hij schrijft

DE WERELD VAN

“Don Vitalski schminkt zich dan blauw, dat doe ik wel eens, en ook zijn haren worden door mij onder handen genomen.”

boeken, toneelstukken, o.a. voor het Hofpoorttheater in Turnhout. Ook in Nederland is er een theatergezelschap waar hij jaarlijks een stuk voor schrijft. Ook zijn twee kinderen zijn enorm getalenteerd. Je ziet hen vaak meespelen in musicals als Red Star Line, 40-45, Daens enz...”

Lies houdt niet op en kan nog uren doorgaan. Er volgt nog een heel vat aan verhalen, foto’s en video’s over die sprankelende show die de ‘Dinsdagclub’ toch wel is en waar gans artistiek Antwerpen jaloers op is.

Het is dinsdag vandaag. En al staat Lies nog op krukken, deze avond wil ze er absoluut bij zijn. Geen ‘Dinsdagclub’ zonder haar. (pm)

LIES ROBBENEILAND

V.V.V. Hoogstraten zet zich als vrijwilligersvereniging in voor de promotie van Hoogstraten, ons “stadje met smaak”. Al onze inspanningen en activiteiten zijn erop gericht om Hoogstraten bekend te maken en te houden in een wijde omgeving. Ook in 2023 willen we zoveel mogelijk mensen naar hier halen om te fietsen, te wandelen, te winkelen, te eten, te drinken en vooral te genieten!

Wij zijn dankbaar dat de volgende ondernemers onze werking steunen als V.V.V partner:

Apotheek Horsten

Bakkerij Joost Muësen

Bistro Hotel De Jachthoorn

Blockx, Peeters, Van Looveren architecten

Bolckmans constructie

Bruurs kleding

Eetcafé De Gelmel

Carrefour Market Hoogstraten

Colora Mertens

De Gulden Coppe

De Pizzahoek

Den Boergondier Culinair Hoeveslager

Drankenhandel 't Bierhuis

Egreen Technology

Expertisebureau Topoplan Bruyninckx

Framandi Schoenen

Fruitbedrijf Stoffels-Van Baelen

Geo Landmeters

Greenhouse Logistics Bogaerts

Hesco - alles voor tuin en tuinbouw

Het Chocoladehuis

Het Fortuin Meer

Het Fruithuis

Het Moment

Het Wijnhuis

High Hair

Hubo Mariën

ID Coiffures

Immo Van Huffel

Installatiebedrijf Van Den Berg

Instituut Zenza

Internationaal transport Paul Van Loon

KBC bank en verzekering

Mac Ryan

Maes en Zonen

Mc Fashion / Marccain

Mertens Interieur

Optiek Dominiek

Optiek Tom De Bruyne

Restaurant Begijnhof

Restaurant Hautru

Rigouts & Co advies voor familiebedrijven

SBB Accountants & Adviseurs

Steenbakkerij Desta

Tibax juwelier

Tuinmachines Stoffels

Van Meerbeeck Metalen

Verheyen vastgoed

Verschueren fietsen

W-M Installatiebedrijf

Wil u ons en daarmee de promotie van Hoogstraten ook steunen? U kan dat eenvoudig doen door overschrijving van 40 euro op BE50 4146 0495 8118 (BIC: KREDBEBB) met vermelding “V.V.V. partner 2023 + naam van uw bedrijf”.

U ontvangt dan van ons de bekende sticker “Wij steunen de promotie van Hoogstraten - V.V.V. partner 2023” en een factuur.

Onteigeningsprocedure voor aanleg fietspad Hoogeind - Meersel gestart

Grensgeval Hoogstraten maakt deel uit van regio Kempen

GEMEENTEBELEID De eerste gemeenteraad van 2023 nam heel wat minder tijd in beslag dan de laatste van 2022. Geen crisismaatregelen of financiële evenwichtsoefeningen deze keer, maar een serene vergadering met weinig nieuw beleid.

(Niet zo) nieuwe leden

Tijdens de eerste raadszitting van het jaar werden drie personeelswissels afgehandeld. Koen Van Leuven (Hoogstraten Leeft) legde de eed af als gemeenteraadslid, als opvolger van Pim Van der Linden. Het is niet de eerste keer dat Van Leuven in de raad komt als opvolger, ook in 2020 en in de vorige legislatuur zetelde hij al enige tijd. “Ik kijk uit naar een constructieve samenwerking en ik heb er lang naar uitgekeken om weer deel uit te maken van dit gezelschap,” liet hij na zijn eedaflegging optekenen.

Daarnaast nam de raad ook kennis van twee vervangingen in het bijzonder comité voor de sociale dienst, het orgaan dat beslist over de toekenning van individuele steun aan personen die bij het OCMW aankloppen. Omdat Koen Van Leuven doorschoof naar de raad, zou zijn opvolger Marleen De Vrij normaal gezien zijn plaats innemen als lid van het comité. Zij besliste echter om dat niet te doen, waarop Hoogstraten Leeft Cindy Goossens aanduidde als nieuw lid. Ook N-VA voerde een wissel door: Lieve Janssen, tijdens de vorige beleidsperiode nog schepen, nam ontslag en werd vervangen door Jef Bluekens, de voorzitter van de lokale N-VA-afdeling.

Beemden

Vorig jaar werd de herinrichting van een stuk van de Beemden in Minderhout afgerond. Niet alleen de riolering en het wegdek tussen Hoge en Lage Weg werden vernieuwd: de bermen werden verbreed, ingezaaid met gras en voorzien van lagere gedeelten om het regenwater te laten infiltreren. ‘Van een grijze naar een groene berm’, zoals het stadsbestuur het noemde, helemaal in lijn met de noodzaak om te ontharden en water weer te laten infiltreren in plaats van het snel af te voeren. En toch wel in contrast met de ongeveer gelijktijdige heraanleg van de Borselhoeve en de Markwijk, kunnen we daaraan toevoegen, waar de liefde voor betonklinkers duidelijk de bovenhand kreeg.

Na de afwerking van de straat voerde de gemeente twee tijdelijke verkeersmaatregelen in om de pas ingezaaide bermen te beschermen: er gold eenrichtingsverkeer van de Lage Weg naar de Hooiopper en een parkeerverbod. Na een evaluatie en bevraging bij de bewoners besliste de gemeenteraad om het eenrichtingsverkeer definitief in te voeren, het parkeerverbod werd niet verlengd.

De bewoners van de directe omgeving waren over het algemeen positief over het eenrichtingsverkeer, bij de bewoners die hoofdzakelijk zelf fietsen en wandelen was de tevredenheid het grootst. Verschillende antwoorden wezen er wel op dat geregeld tegen de richting in gereden wordt, ook door de eigen straatgenoten. Omdat de straat versmald werd, zorgt dat voor gevaarlijke situaties en kapotgereden bermen. Enkele bewoners vermoeden dat er auto’s door de enkele richting sneller rijden dan voordien, terwijl andere stappers en trappers dan weer meer rust ervaren en de enkele richting graag uitgebreid zouden zien in de ruimere omgeving.

Op de vraag of het parkeerverbod leidde tot meer plaats voor groen, stappers en trappers, antwoordde een grote meerderheid van de bewoners negatief. Bepaalde bewoners missen

de parkeerplaatsen en stellen vast dat een aantal buurtgenoten zelfs de voortuin weer verhardt om z’n wagen kwijt te kunnen. Slechts 20% vindt dat de woonkwaliteit verhoogde door de groenere omgeving, 30% ervaarde geen verschil, de helft antwoordde negatief. De aanpassing heeft duidelijk nog wat tijd nodig om helemaal verteerd te geraken, al hoort er wel een kleine kanttekening bij de resultaten: de gemeente liet bij de uitnodiging voor de bevraging weten ervan uit te gaan dat wie niet reageerde, zich akkoord verklaarde met de ingevoerde maatregelen. Slechts 40 van de 80 aangeschreven bewoners stuurde effectief z’n antwoorden in. Het valt dus te verwachten dat vooral de meest kritische bewoners in de pen kropen om hun mening te geven.

Onteigeningen Hoogeind - Meersel

De gemeenteraad keurde in januari ook het voorlopig onteigeningsbesluit goed voor het fietspad Hoogeind - Meersel. In februari 2021 werd het rooilijnplan al goedgekeurd, waarmee de stad vastlegde welke stukken ze wil innemen om een vrijliggend fietspad aan te leggen vanaf De Mosten tot Meersel-Dreef. Verschillende bewoners van het traject dienden destijds bezwaar in tegen het plan, vooral

Cindy Goossens (Hoogstraten Leeft) maakt voortaan deel uit van het bijzonder comité voor de sociale dienst.

Koen Van Leuven (Hoogstraten Leeft) maakt opnieuw zijn opwachting in de gemeenteraad. Ook in 2020 en in de vorige legislatuur zetelde hij al enige tijd.

omwille van de hoeveelheid grond die ingenomen zou worden. Omdat naast de weg een berm van 2 meter werd voorzien, een fietspad van 2 meter en daarnaast nog een gracht voor de afvoer van het regenwater, krijgt het geheel een breedte van 19 meter, terwijl dat in het stuk Hoogeind tussen Meer en De Mosten maar 12 meter is. De bewoners voelden zich ook onvoldoende geïnformeerd en gehoord door de stad.

Het bestuur weerlegde de bezwaren: door de bredere bermen hoeven de nutsvoorzieningen niet onder het fietspad gelegd te worden, kan de weg eventueel nog verbreed worden en kan een andere beplanting voorzien worden dan een arbeidsintensieve haag, fietspaden worden tegenwoordig breder aangelegd om meer ruimte en comfort te bieden voor nieuwe fietstypes, grachten moeten zorgen voor infiltratie, vertraagde afvoer en buffering van het regenwater.

De gemeenteraad keurde het rooilijnplan al goed in februari 2021, maar omdat er nog beroep werd aangetekend, duurde het tot begin 2022 tot de Vlaamse minister van Mobiliteit en Openbare Werken definitief haar zegen gaf.

De dienst grondverwerving van IOK en de Vlaamse Afdeling Vastgoedtransacties zijn intussen al een tijd aan de slag om in overleg met de aangelanden de benodigde gronden te verwerven, maar door onderbemanning bij IOK blijken de gesprekken een half jaar vertraging opgelopen te hebben. Voor 23 innames werd wel een akkoord bereikt. De stand van zaken bij de andere eigenaars is divers: van mondeling akkoord tot pertinente weigering in gesprek te willen gaan. Om het fietspad alsnog te kunnen realiseren, worden de gesprekken voortgezet, maar wordt nu dus ook gestart met een procedure voor onteige-

ning. In juni volgt daarover nog een openbaar onderzoek.

Bij de aanpassing van het meerjarenplan 2020-2025 in december is alvast beslist om het budget van 3 miljoen voor de aanleg van het fietspad te schrappen en enkel nog 1,47 miljoen euro te voorzien voor de grondverwerving. De eerste spade gaat dus allicht niet voor 2026 in de grond.

Referentieregio Kempen

Aan de borden die je aan de grens welkom heten in België, Vlaanderen, de provincie Antwerpen en onze gemeente mag binnenkort nog een extra exemplaar worden toegevoegd: sinds 1 februari maken we ook deel uit van de ‘referentieregio Kempen’.

Verwar de referentieregio Kempen niet met de toeristische regio of de aardrijkskundige

streek: het gaat om één van de 15 regio’s die Vlaanderen afbakende om de samenwerking tussen de gemeenten te stroomlijnen en iets te doen aan het lappendeken van verschillende intergemeentelijke samenwerkingsverbanden. Het is de bedoeling dat alle samenwerkingen zich tegen 2031 beperken tot gemeenten binnen de eigen regio, al zijn er verschillende uitzonderingen voorzien.

Omdat het voor gemeenten niet haalbaar is om alle lokale uitdagingen alleen aan te gaan, zijn in de loop der tijd immers heel wat samenwerkingen opgestart, van losse overlegstructuren tot echte intercommunales zoals de IOK, die in de Kempen instaat voor een breed palet aan dienstverlening (van afvalophaling over de ontwikkeling van industrieterreinen tot juridisch advies voor de lokale besturen). Dat voor verschillende thema’s telkens andere combinaties van gemeenten beslisten om samen te werken, zorgde voor het onoverzichtelijke rommeltje waaraan Vlaanderen al lang paal en perk wil stellen. Een tiental jaren geleden werd daarom de Regioscreening georganiseerd, die alle samenwerkingsverbanden in kaart moest brengen. In het rapport van 2012 lezen we dat Hoogstraten destijds deel uitmaakte van maar liefst 116 samenwerkingsverbanden, of 34 als je de kleinschalige samenwerkingen buiten beschouwing laat.

Een referentieregio is geen nieuwe bestuurslaag, het zijn geen mini-provincies, benadrukt Vlaanderen. Er wordt dus geen bestuur verkozen en de regio kan ook geen beslissingen nemen. Wel is er een burgemeestersoverleg dat de thema’s bespreekt die de gemeentegrenzen overschrijden. De regiowerking moet ook maandelijks op de agenda komen van de colleges van burgemeester en schepenen en

Het eenrichtingsverkeer blijft in de Beemden, bermparkeren zal er wel weer toegestaan zijn.

De eerste stap in de onteigeningen voor realisatie van het fietspad tussen de Mosten en Meersel werd gezet.

V ANUIT HET STADHUIS

minstens twee keer per jaar op de gemeenteraad.

Grensgeval

De regio ‘Kempen’ valt samen met het arrondissement Turnhout en beslaat dus zowat de hele oostelijke helft van de provincie Antwerpen Daarmee overlapt de regio vrijwel volledig met het werkingsgebied van de IOK. Enkel Heist-op-den-Berg en Nijlen vallen uit de boot: zij vallen in de regio Rivierenland. De burgemeester van Nijlen liet daarover alvast zijn ongenoegen blijken in de media: zijn gemeente had aangegeven dat ze liever bij Kempen hoorden, maar werd daarin niet gehoord.

De referentieregio Kempen telt 27 gemeenten en is volgens Wikipedia goed voor 1.356,86 km² en 471.226 inwoners. Daarmee zijn we in oppervlakte de tweede grootste Vlaamse regio en de zesde grootste wat inwoners betreft. Hoogstraten is niet alleen een Belgisch en een Vlaams grensgeval, ook binnen de referentieregio Kempen zitten we in een uithoek. Buurgemeenten Baarle-Hertog, Merksplas en Rijkevorsel maken deel uit van Kempen, maar Wuustwezel en Brecht horen tot de regio Antwerpen. Het is vanaf nu dus ook officieel niet langer de bedoeling om nog intergemeentelijke samenwerkingsverbanden op te starten met streekgenoten uit de andere regio, tenzij er wordt samengewerkt met de hele regio Kempen én regio Antwerpen.

Hoogstraten is ook op dit moment echter al vooral gericht op de gemeenten van de regio Kempen. Niet alleen via de IOK: ook de meeste andere belangrijke samenwerkingsverbanden vallen al binnen de referentieregio Kempen, denk maar aan politiezone Noorderkempen, hulpverleningszone Taxandria, eerstelijnszone Kempenland, vervoerregio Kempen of Erfgoed Noorderkempen. Hadden we in de Regioscreening van 2012 met Rijkevor-

REGIO GEMEENTEN

Antwerpen Aartselaar

Antwerpen

Boechout

Boom

Borsbeek

Brasschaat

Brecht

Kempen Arendonk

Baarle-Hertog

Balen

Beerse

Dessel

Geel

Grobbendonk

Rivierenland Berlaar

Bonheiden

Bornem

Edegem

Essen

Hemiksem

Hove

Kalmthout

Kapellen

Kontich

Herentals

Herenthout

Herselt

Hoogstraten

Hulshout

Kasterlee

Laakdal

Duffel

Heist-op-den-Berg

Lier

sel 31 belangrijke samenwerkingsverbanden, dan waren dat er met Wuustwezel maar 4.

De samenwerkingsverbanden die op dit moment toch nog de regiogrenzen overschrijden,

Lint

Malle

Mortsel

Niel

Ranst

Rumst

Schelle

Lille

Meerhout

Merksplas

Mol

Olen

Oud-Turnhout

Ravels

Mechelen

Nijlen

Putte

Schilde

Schoten Stabroek Wijnegem Wommelgem

Wuustwezel Zandhoven

Zoersel

Retie

Rijkevorsel

Turnhout

Vorselaar

Vosselaar

Westerlo

Puurs-Sint-Amands

Sint-Katelijne-Waver

Willebroek

zoals Sportregio Noorderkempen waar ook Malle (regio Antwerpen) bij hoort, krijgen tot 2031 om hun samenstelling aan te passen. Afvalintercommunales zoals IOK Afvalbeheer krijgen nog 6 jaar langer. (tw)

Ontwerp voor Rijkevorselse rotonde vindt een plaats in Minderhout

Een monumentale Zeppelin van Luk Van Soom bij de Mark

KUNST De ‘Zeppelin’, een kunstwerk van Luk Van Soom kreeg een plaats bij de oever van de Mark, langs de Castelréweg bij Belgisch - Nederlandse grens. Van Soom groeide uit tot een van de meest gerenommeerde Belgische kunstenaars van de huidige generatie. Dit kunstwerk was ontworpen voor de rotonde in Rijkevorsel centrum, tien jaar later is de kunstenaar blij dat het werk alsnog een plaats kreeg in de open ruimte.

Niet op rotonde

Het ontwerp dateert al uit 2011, toen Van Soom de opdracht kreeg om een kunstwerk te ontwerpen dat een prominente plaats zou krijgen in zijn dorp. Maar na de coalitiewissel in 2013 trok de nieuwe meerderheid (N-VA en CD&V) de opdracht in. Een gemiste kans, zeker als je weet dat de Rijkevorselse groep Van Roey het kunstwerk sponsorde.

Wanneer we burgemeester Dorien Cuylaerts met die beslissing confronteren, laat ze weten dat de grond waarop de rotonde een plaats zou krijgen, door aangelanden onder voorwaarden werd geschonken en het beeld paste daar niet in. Ook zij is overtuigd dat het beeld ruimte nodig heeft en nu op een betere en veiligere plaats staat.

Op de rotonde zou de constructie pas zichtbaar worden wanneer men uit een van de druk bebouwde zijstraten komt. Daardoor zou het kunstwerk minder tot zijn recht komen en zelfs een gevaar opleveren wanneer verraste autobestuurders plots naar de meters hoog geplaatste zeppelin zouden kijken.

Thunnus

Van Soom gaf zijn zeppelin de naam ’Thunnus’ mee. Het is de Latijnse naam voor Tonijn, toepasselijk vanwege de gestroomlijnde vorm van de vis. Diezelfde vorm zie je in onderzeeërs, torpedo’s en de majestueuze luchtschepen van Ferdinand Von Zeppelin. Het zijn de natuurlijke vormen zoals deze - en de spiraal-krul die in veel van zijn ander werk ver-

weven zit - die Van Soom mateloos blijven boeien.

Zeppelins reizen op het eerste gezicht traag, maar in werkelijkheid halen ze snelheden van meer dan 100 kilometer per uur. Dezelfde tegenstrijdigheid zie je ook in wolken, zacht zwevend en tegelijkertijd racend door het hemelruim.

Een zeppelin is weliswaar tastbaar, strak en door de mens ontworpen. Cumulus wolken daarentegen zijn zwevend, maagdelijk, ontastbaar, mysterieus, steeds veranderend van vorm, natuurlijk en vrij. Maar ze dragen allebei dat vrije en wonderlijk avontuurlijke in zich, dat ervoor zorgt dat je met hen door het luchtruim wil meereizen.

De Zeppelin boven de vallei van de Mark (foto W. Druyts)

Er komt groot materieel aan te pas om de Zeppelin te plaatsen.

Van Soom hoopt dat de Zeppelin als nieuw landmark aanzet tot dromen en nadenken over vrijheid. Denkend aan vrijheid legt het beeld een link met een herdenkingsteken in Castelré, waar op 21 november 1870 een in Parijs vertrokken luchtballon landde. Die was met briefwisseling vertrokken vanuit Parijs omdat de stad door de Duitsers omsingeld was, na een oorlog die op 19 juli 1870 uitbrak tussen Frankrijk en Duitsland. De artistieke Zeppelin en het herdenkingsbeeldje van de ballon staan nu niet zo ver van mekaar verwijderd…

Barokke kerk

Naast werk in privaat bezit zijn er in Hoogstraten nog 4 kunstwerken van Van Soom

zichtbaar vanaf het openbaar domein en in semipublieke plekken.

Zijn eerste grote werk hier was de ‘Santa Maria Magdalena Avidita’, een door de leerlingen en leerkrachten van VITO met flessen gebouwde kapel, gebaseerd op een voorgevel zoals een barokke kerk en vanbinnen met een kettingboog constructie. Het was een tijdelijke constructie die deel uit maakte van een openluchttentoonstelling van zijn werk in 2010 op het begijnhof naar aanleiding van 800 jaar Hoogstraten.

Verder is er nog ‘This Way to Ostashkov’ op een woning in de omgeving van de Zeppelin en ‘Het Verlangen’ bij de kerk van Minderhout. In ASO Spijker staat ‘De Kleine Prins’ en dit en volgend schooljaar maken de leer-

lingen metaal van VITO nog een ontwerp van Van Soom: een bijna 20 meter hoge ladder op een gebogen basis. (fh)

Luk Van Soom volgt de montage van de monumentale Zeppelin op.

De ‘Santa Maria Magdalena Avidita’ een tijdelijk met flessen gebouwd werk in het begijnhof.

Het Verlangen bij de kerk van Minderhout herdenkt de zware gevechten in 1814.

Leerlingen van VITO werken aan dit ontwerp van Van Soom.

‘This Way to Ostashkov’

Een Meerse familiegeschiedenis op de plek van de chirolokalen De verdwenen molen van Van Pelt

GESCHIEDENIS Weinig mensen weten misschien nog dat de molen van Van Pelt heeft bestaan. Die stond op de plaats van de huidige chirolokalen. De molen werd in 1858 opgericht door August van Hooghten. Hij had daartoe op 14 mei 1858 het perceel gekocht van Francois Noyens, landbouwer en herbergier in Meer. Tientallen jaren werd er gemalen, maar in de eerste decennia van vorige eeuw moesten de molenkap en de wieken er aan geloven, en in 1966 verdwenen de ruïnes van de molenromp. Wim van den Heuvel, nakomeling van Van Pelt, weet er alles over. Hij vertelt een boeiend stuk Meerse geschiedenis waarin windkracht en gasmotoren, een windhoos en een moeilijk bestuurbare vrachtwagen, een ongelukkige sneeuwbal en speelplezier een rol spelen…

Drijvende kracht

“Sjarel Van Pelt en zijn vrouw kopen de molen in 1874 en gaan aan de slag als jonge ondernemers,” zo begint Wim zijn verhaal. “De molen maalt op windkracht granen en zaden van in hoofdzaak boeren uit de onmiddellijke omgeving. Het gezin wordt gezegend met 5 kinderen, 3 dochters en 2 zonen. De jongste zoon trekt al jong naar Amerika en komt nooit terug, de dochters gaan in hoofdzaak mee in de activiteiten van hun respectievelijke echtgenoten en zo komt het merendeel van het werk op de schouders van oudste zoon Jef die later met zijn gezin zal uitgroeien tot de drijvende kracht wanneer de molen tot volle bloei komt. Het vroegtijdige overlijden van vader Sjarel in 1885 noodzaakt de jonge familie om de activiteiten verder te zetten met moeder en kinderen.”

Als jonge weduwe zal de moeder (van wie we geen voornaam konden achterhalen), hertrouwen met een meneer Stevens (ook van hem

en zijn molenactiviteiten zijn ons geen gegevens bekend). “Uit deze relatie volgen er nog 2 dochters. Het zijn dus zeven kinderen die in 1931 bij het overlijden van moeder Mertens de molen erven waarna hij zeer snel wordt overgekocht door oudste zoon Jef Van Pelt, toen al jarenlang zaakvoerder en uitbater van de molenaarsactiviteiten.

Jef (grootvader langs moeders kant van mijn vader), is getrouwd met Maria Rommers in 1901 of 1902. Zij krijgen 5 kinderen: de oudste zoon Sjarel (genoemd naar zijn grootvader), wordt geboren in 1903; tweede zoon Frans in 1906; derde zoon Willem in 1908; dochter Marie in 1910 en jongste zoon Rik ten slotte in 1912. Al deze kinderen werken actief mee met uitzondering van Rik die verder zal studeren en een carrière als leraar zal kennen.”

Windhoos

Onder de begeesterende leiding van vader Jef

Op deze foto herkennen we als kind Louis van den Heuvel, nu 91 jaar. Zoon van Marie van Pelt en Jef van den Heuvel.

is de molen ondertussen een centrum van activiteit geworden in Meer waar de meerderheid van de mensen actief was in het landbouwleven. In en om de molen was er met paard en kar een dagelijkse aan- en afvoer van granen en afgewerkte producten. Om de efficiëntie van de maalderij optimaal te maken werd er in 1911 voor gekozen om aan de molen een aandrijving met gasmotor toe te voegen. Zo kon er onafgebroken gemalen worden zonder van de wind afhankelijk te zijn. Volgens de geschiedschrijving werden de wieken dan in 1911 verwijderd, “maar in de herinnering van de familie klopt dit niet. Voor zover wij weten werd er nog jarenlang periodiek gebruikgemaakt van windaandrijving om brandstof te besparen.”

Molen Van Pelt zoals hij een halve eeuw heeft gedraaid, nadien draaide hij tientallen jaren op gas. De akkers achter de molen werden Meulders Akker genoemd. (Prentkaart uit de verzameling Ons Molenheem)

Hieraan kwam abrupt een einde ergens einde de jaren ‘20. “Op een rustige zomerdag ont-

Samen met zijn naamgever-grootvader Louis van Pelt. Landbouwer in Meer.

Het molenaarsgezin met op de voorgrond Jef van Pelt en zijn vrouw Maria Rommens (beide geboren 1880).

Achteraan v.l.n.r. Frans Rommens, broer van Maria. Zonen Frans van Pelt (transport, vader van Marcel), Willem van Pelt (dagelijkse werk in de molen) en Sjarel van Pelt (handelsrelaties). Niet op de foto: dochter Marie van Pelt en zoon Rik (leraar in opleiding).

stond er een windhoos die de molen trof met volle orkaankracht. Dit zorgde voor paniek bij de familie want de wieken stonden vrij en ze begonnen als een dolle rond te razen. Men wist meteen dat dit enkel verkeerd kon aflopen. Sjarel, oudste zoon van Jef, is toen de molen ingestormd en heeft geprobeerd de wieken te stoppen door het vangzeel aan te trekken. Dit bleek echter onbegonnen werk. Het gevolg was dat die dag de kap inclusief de wieken naar beneden zijn gestort, dat was het definitieve einde van de Meerse windmolen.

Als bij wonder overleefde Sjarel die instorting en bleef ook de gasmotor gespaard, waardoor de activiteiten snel konden worden hervat. Late jaren ‘20 en de jaren ‘30 werd dan ook verder gewerkt aan de uitbouw van het bedrijf met vader Jef en 4 volwassen kinderen. Uitbreiding was nodig en daarom werd besloten om naast het familieeigendom een nieuwe bedrijfsruimte met woonst te bouwen. Deze nieuwe vestiging werd wat nu het Horta tuincentrum Vorsselmans in Meer is. Vanaf 1935 werd daar gemalen met een motor, niet langer op gas maar op elektriciteit. Nog meer af- en aanrijden van boeren met paard en kar en geleidelijk aan een sporadische vrachtwagen.”

Bodybuilder

Om het allemaal aan te kunnen moest er samengewerkt worden met een duidelijke taakverdeling. “Ouder wordend had vader Jef zich ge-

specialiseerd in het slijpen van de molenstenen. Men kon hem dag in dag uit met hamer en beitel zien inhakken op de stenen om de groeven aangescherpt te houden. Oudste zoon Sjarel had het meeste handelstalent, hij bezocht de boeren, maakte afspraken en trok ook regelmatig naar de Antwerpse haven om er grote partijen granen en meststoffen te verhandelen.

Voor het transport zorgde jarenlang transporteur Kees Jansen. Dit werk legde de basis voor het transportbedrijf dat hij later in Meer kon uitbouwen. Voor het transport in Meer en omgeving zorgde tweede zoon Frans, eerst jarenlang met paard en kar. Maar ook toen werd er gemoderniseerd waar nodig, omstreeks 1930 werd een vrachtwagen gekocht als een van de eerste auto's in Meer van die omvang. Het was een Citroën, om het stuur te kunnen draaien moest je een ware bodybuilder zijn.

Aanvankelijk wilde derde zoon Willem het transport overnemen, maar tijdens zijn eerste rit met de nieuwe camion botste hij bij het terugkomen tegen de muur in de doorgang van het bedrijf (schade die je vandaag nog kan zien). Daardoor bleef het transport bij Frans, Willem was verantwoordelijk voor de dagelijkse werking in de maalderij. Dit betekende de graanzakken van de boerenkar lossen, met de ketting optillen om in de graanmolen te kappen om daarna de bloem op te vangen in nieuwe zakken en weer op de boerenkar te laden. Hard labeur, dat Willem jarenlang volhield. Dochter Marie zorgde zoals toen gebruikelijk was, voor ondersteunend huishoudelijk werk.”

Natuurlijk was er voor ieder nog leven naast het werk. “Door het dagelijks contact ontstonden er als vanzelfsprekend goede relaties met vele boerenfamilies, in het bijzonder met het gezin van boer Louis Van den Heuvel (grootvader van mijn vader). Er kwamen twee huwelijken uit voort. Willem trouwde met dochter Lucia Van den Heuvel, Marie trouwde met zoon Jef Van den Heuvel. Sjarel Van Pelt vond dankzij zijn goede reputatie in het Antwerpse een bruid in Schoten met wie hij een gelukkig huwelijk had. Misschien was dat wel de reden dat deze krasse dame later de gezegende leeftijd heeft bereikt van 102 jaar.”

Sneeuwbal

“Het goed georganiseerde familiebedrijf kende zijn hoogste bloei in de eerste helft van de vorige eeuw, al bleven zij niet gespaard van tegenslag. Mijn ouders herinnerden zich de jarenlange jammerklacht van stamvader Jef Van Pelt. Na de ingebruikname ergens einde de jaren 1800 van de tramlijn die via Lier over Rijkevorsel en Hoogstraten passeerde in Minderhout, dan verder liep over Meerle, Meersel-Dreef en in Rijsbergen (NL) aansloot op de tramlijn Wuustwezel - Breda, werden via de loskade in Minderhout dagelijks meststoffen en graan getransporteerd van en naar Meer.

De jammerklacht van vader Jef betrof de wet die in 1906 van kracht werd en die het verbood om meststoffen nog langer te verpakken in zakken van 200 kilo. Vanaf dan was 100 kilo het maximaal toegestane gewicht. Dit was voor hem onbegrijpelijk, ‘waar gaan we naartoe als de mensen geen 200 kilo meer kunnen dragen? Hoe moeten we nog de kost verdienen als we twee keer zoveel juten zakken moeten aankopen?’ Waarschijnlijk moest de term arbeidsdruk toen nog uitgevonden worden…

Maar dit werd overleefd. Erger was wat Sjarel overkwam enkele jaren voor zijn huwelijk einde jaren ‘30. Op een koude winterdag trok hij naar de repetitie van de fanfare en zag kinderen zich vermaken in een sneeuwballengevecht. Enthousiast ging hij meedoen, tot hij een sneeuwbal met volle kracht op zijn ogen kreeg. Hij verloor onmiddellijk het zicht in één oog en zag enkel nog schaduw met zijn ander. Een zware slag, maar toch slaagde hij erin om met zijn handicap om te

gaan. Hij vervulde de rol als handelaar en later als vader met goed gevolg.”

Afbraak

“Naar de jaren ‘60 toe namen de activiteiten langzaam af door de concurrentie van nieuwere, grootschaliger werktechnieken. Het belette niet dat de kinderen van Jef Van Pelt hun hele carrière in het bedrijf konden afwerken. Opvolging was er niet en de gebouwen van het bedrijf werden uiteindelijk verkocht aan de familie Noyens die er een opslagplaats van maakte. Deze verkoop vond plaats rond 1965.”

Wat gebeurde er ondertussen met de ruïne van de molen? “Na de verhuis naar het nieuwe bedrijf in 1935 werd de gasmotor in de molen stilgelegd en kwamen de restanten van de molen in verval. Tot zijn afbraak in 1966 was de molen enkel nog een speelplaats voor enkele generaties Meerse kinderen. Waarschijnlijk nergens anders in de wereld hebben er zoveel (miniatuur) veldslagen tussen cowboys en Indianen plaatsgevonden als op de zandberg rond de molen. Dit gebeurde onder het goedkeurende oog van moeder Marie Van Pelt voor wie het een genot was om zoveel kinderplezier te mogen zien. Zij had samen met haar man Jef Van den Heuvel de ruïne geërfd. Helaas voor de kinderen werd in 1966 tot afbraak beslist.

Enkele huidige nakomelingen van de molenaarsfamilie van Pelt: Dimitri en Marcel van Pelt (respectievelijk kleinzoon en zoon van Frans van Pelt), Louis en Wim van den Heuvel (resp. zoon en kleinzoon van Marie van Pelt).

De laatste die voordeel had van de molen was voormalig burgemeester Fons Sprangers. Hij bouwde toen een woning op Ipenrooi in Meer. Met mijn grootvader was er een akkoord gesloten. Mits zelf opkuisen, mochten zij zoveel stenen meenemen als ze nodig hadden voor hun nieuwbouw. Zo zijn vandaag die bijna

200 jaar oude stenen in het huis Sprangers de laatste getuigen van wat ooit het meest in het oog springende merkteken in het Meerse landschap was…” (ma) (met dank aan Wim van den Heuvel)

Inbreiding op maat van een centrumstad

Groen licht voor het Bloemenhof

BOUWEN Waar tot drie jaar geleden Hof ter Smisse en de Bloemenboetiek waren is Dego gestart met het bouwen van 33 nieuwbouwappartementen en 5 woningen. Het lijkt een geslaagd inbreidingsproject in het centrum, op schaal van en met respect voor de omgeving. En met een combinatie van nieuwbouw en erfgoed.

We moeten in de centra gaan wonen en de open ruimte sparen.We moeten inbreiden, zo luidt het adagio voor het nieuwe bouwen. Van Meer over Minderhout tot Hoogstraten en bij uitbreiding tot Turnhout rij je tussen rijen huizen. Lintbebouwing palmt, samen met vaak tot woning herbestemde boerderijen, de open ruimte in.

Op lange termijn

In een poging om de open ruimte te sparen en die zo mogelijk tussen de dorpskernen te herstellen, wil de overheid dat we dichter bij elkaar in de centra gaan wonen. Op lange termijn wil men de lintbebouwing weg, open ruimte creëren tussen de dorpskernen en uiteraard geen open ruimte meer aansnijden. Er gaan zelfs stemmen op om bouwen in de centra met 6% en daarbuiten met 21% btw te belasten. Ook al omdat de aanleg en het onderhoud van infrastructuur in het buitengebied duur is voor de overheid en de belastingbetaler.

We moeten ‘inbreiden’ in de centra. En als dat gebeurt op schaal van en met respect voor de omgeving, is daar op zich niets op tegen. Het Bloemenhof is een inbreiding die daaraan wenst te voldoen. Ook een stuk erfgoed wordt geïntegreerd. De woning bij het voormalige Hof ter Smisse, in 1947 gebouwd door veearts Geerts naar een ontwerp van architect Louis Stijnen staat op de lijst van waardevol bouwkundig erfgoed en blijft behouden.

In die woning zijn 3 appartementen vergund, maar ze is ook geschikt voor een vrij beroep. Ook het gebouw Vrijheid nr. 5, rechts van Hof ter Smisse wordt bij het geheel betrokken. Het gelijkvloers wordt minder diep en wordt in-

gericht als fietsenberging. De 2 bestaande appartementen daarboven blijven zoals ze zijn.

Slopen en bouwen

Alle niet waardevolle gebouwen op de site

Het vooraanzicht tegen de Vrijheid.

worden gesloopt, zodat er ruimte komt voor 33 nieuwbouw appartementen en 5 woningen.

Het volume A begint met 2 bouwlagen bij de villa en gaat geleidelijk over tot 3 bouwlagen onder een zadeldak, met een nokhoogte gelijk aan de daarnaast gelegen gebouwen. In gebouw A komen 14 appartementen.

In gebouw B is plaats voor 18 appartementen en 1 woning. De hoogte varieert van 2 tot 4 bouwlagen. Het volume D tenslotte zijn 4 woningen van 2 bouwlagen en daarop een groot penthouse van bijna 200 m². De overige appartementen hebben 1, 2 of 3 slaapkamers.

De terrassen zijn zo geplaatst dat ze de grootst mogelijke privacy garanderen. Enkele zijn ontworpen als volumes met groen, waardoor erop driehoog geen inkijk is van en naar de achterliggende percelen. Er zijn 59 ondergrondse en vier bovengrondse parkeerplaatsen. (fh)

maak een afspraak in onze toonzaal met tal van badkameropstellingen

De villa (voormalige Hof Ter Smisse) wordt geïntegreerd in het geheel.

Naast de villa krijg je een idee van de bouwniveaus.

Tussen de villa en de nieuwbouw is 19 meter ruimte.

De Lindendreef, Hoogstraten

Een straat met een lange traditie

WONEN Het is zalig wonen in de Lindendreef, zo horen we van de bewoners. Levendig overdag en muisstil ’s nachts. Want overdag heerst er door de nabijheid van o.m. het ASO en VTI Spijker een gezellige drukte, terwijl het er ‘s nachts heerlijk stil is om te slapen. En natuurlijk heeft hun straat, naast een goede locatie vlakbij het centrum en de ongehinderde uitkijk op de Sint-Katharinakerk, ook een lang verleden. Daar heeft het kasteel alles mee te maken…

Verbindingsweg

Wat we sinds 1967 de Lindendreef noemen, was oorspronkelijk een kaarsrechte verbindingsweg tussen het kasteel en de Sint-Katharinakerk, aangelegd door en uitsluitend bestemd voor de graven en hertogen van Hoogstraten. Aanvankelijk werd het ‘Dijk’ genoemd omdat de weg aangelegd werd op een verhoging of dam dwars door de vallei van de Kasteelbeek.

Deze verbinding is duidelijk te zien op het panorama van Hoogstraten van 1564, een schilderij dat in de raadszaal van het stadhuis hangt en op de Ferrariskaart opgetekend tussen 1771 en 1778. Vanaf 1564 tot 1603 was de weg beplant met eiken en nadien met linden. In 1634 wijzigt Albert de Lalaing de naam in ‘Lindendijk’.

Maar het zal nog tot 1817 duren voordat de

dreef een publiek karakter kreeg, nadat de adel het kasteel verlaten had uit angst voor de Franse revolutie en Napoleon er een toevluchtsoord van gemaakt had.

In de 18e eeuw werden er door de hertog opnieuw olmen en beuken geplant tot circa 1850. Vanaf dan kwamen er vier rijen beuken en linden. In 1955 werden die gerooid en vervangen door twee rijen linden en dat is nog altijd het zicht dat iedereen kent van de Lindendreef.

Verschillende straten komen er in uit: Dokter Versmissenstraat, Antoon de Lalaingstraat, Eeuwig Laantje, Hoefijzer en de Gelmelstraat.

Heilige boom

De linde groeit traag, het duurt jaren voordat hij een paar meter hoogte bereikt. De boom kan 300 tot 400 jaar oud worden,

Voor de Kelten en de Germanen was het een heilige boom. Als ze ergens een nederzetting zochten, werd eerst een plaats voor de lindeboom uitgekozen. De godin Freya, de Noorse godin van de vruchtbaarheid, de liefde en de wellust, zou zich erin gevestigd hebben. De zoete geur van de lindebloesem had een kalmerende en rustgevende werking.

Vroeger bestond de Lindendreef niet uit lindebomen, wel uit vier rijen beuken.

Ook later kreeg de boom goede eigenschappen toegewezen. De geest van de linde zou huizen, bronnen en kerken beschermen. Onder de lindeboom werden plechtigheden gehouden, waaronder het sluiten van huwelijken. De duimen van de geliefden werden dan in de bast gedrukt.

Een lindentak zou tevens helpen als middel tegen tandpijn bij kinderen en het werd in amuletvorm gebruikt als bescherming tegen zwarte magie en geesten.

De inwoners

Eén van de koppels die al het langst wonen in de Lindendreef zijn ongetwijfeld Jozef Mertens en Jeanne Tuytelaars, die tegenover het ASO Spijker wonen.

De vader van Jozef was een aannemer die aan de statie in Hoogstraten woonde toen Jozef geboren werd in 1937. “Een echte statieman dus. Nadien verhuisden we nog naar o.a. de Molenstraat, de Minderhoutsestraat en de Vrijheid. Uiteindelijk kwamen we terecht in het vroegere Egelantierke, recht tegenover de Karel Boomstraat. Mijn vader had daar een schrijnwerkerij. Toen deze op jonge leeftijd stierf, namen mijn broer en ik de zaak over.”

Jeanne Tuytelaars is ook geboren en getogen

in Hoogstraten in de Gelmelstraat. “Mijn vader Fons had een kruidenierswinkel ‘Vivo’. Eigenlijk had ik de Nederlandse nationaliteit, omdat mijn vader Nederlander was. Ik kom uit een gezin van 8 kinderen. De 3 jongens zijn overigens allemaal genaturaliseerd. Zelf kreeg ik de Belgische nationaliteit door te trouwen.”

De vader van Jozef zag dat er een stuk grond te koop was bij Geerts, in de Lindendreef. “Dat was toen een frambozentuin. Wij kochten de ene helft en de broer van vader de andere helft.” Het werd de grond waar Jozef en Jeanne een huis zouden zetten. “Wij trouwden op 10 mei 1961 en op 14 mei is mijn vader er begonnen met het bouwen van ons huis, een tweewoonst. Hij was aannemer en wij hebben het metsen en de schrijnwerkerij dan ook allemaal zelf gedaan. Met Kerstmis konden we er intrekken. We wonen er dus nog steeds…”

Schutsel

“Destijds stonden er veel minder woningen en was het dus een hele andere straat dan nu. Op de plaats van het ASO Spijker stond toen een betonnen schutsel met daarachter schapen van het klooster. Er was geen wegverharding, wel een dreef met 4 bomenrijen met beuken. Tijdens de oorlog kwamen we hier nog beukennootjes rapen. Maar door ouderdom moesten die bomen worden geruimd en kwamen er lindebomen in de plaats. Daar waren we helemaal niet gelukkig mee, want die hebben wortels die half naar omhoog gaan. De gemeente heeft indertijd geprobeerd om hier een voetpad aan te leggen, maar door die wortels was dat quasi onmogelijk. Vroeger was het hier heel rustig en speelden de kinderen allemaal samen in de dreef. Toen was het ook gemakkelijk om contact te maken met elkaar en daarom kenden wij ook de meeste inwoners van onze straat.”

Jozef is op zijn 64ste met pensioen gegaan. Hij besloot om deel uit te maken van het seniorenorkest van de provincie Antwerpen in Lille. “Dat heb ik volgehouden totdat corona roet in het eten gooide. Eigenlijk was dat een logische uitbreiding van mijn grote passie, sinds 1949 speel ik in de fanfare in Hoogstraten. Mijn geliefkoosde instrumenten zijn het eufonium en de bariton (tenorsaxhoorn).”

Jeanne volgde op haar 13de al pianoles aan het Spijker en kwam met grote onderscheiding uit. “Nadat we getrouwd waren stond die hobby op een laag pitje, maar toen ik 50 was, ben ik opnieuw lessen gaan volgen. Nu speel ik nog heel regelmatig pianostukken.”

Het koppel kreeg drie kinderen: Marleen woont nu in Sint-Lenaarts, Lutgart in NieuwZeeland en Koen in Oevel. Ze hebben nog zes kleinkinderen en een achterkleinkind. De kinderen zijn al lang uitgevlogen, zelf bleven ze

honkvast. “Wij wonen hier nog steeds heel graag, want er is met die drukte alle dagen wat te beleven…”

Jef Martens en Frie Verschueren

Jef Martens en Frie Verschueren zijn bekende namen in Hoogstraten. Jef is de vierde van 8 kinderen van juwelier Martens, beeldhouwer, zanger van de Spilzakken en voormalig IKOdirecteur. Frie Verschueren is geboren en getogen in Wortel, waar ze later ook kleuterjuf zou zijn. 46 jaar geleden trouwden ze, woonden een tijdlang op het Begijnhof en op de Vrijheid.

“We wilden altijd al rond de kerktoren van Hoogstraten wonen, vlakbij het centrum. We hoorden dat er een huis te koop kwam in de Lindendreef en dat hebben we in 2002 gekocht. We woonden er tot zeven jaar geleden, toen zijn we 10 meter verhuisd naar het appartement ernaast, omdat het hier zo zalig wonen is.

Aan de Lindendreef zelf is weinig veranderd sinds wij hier wonen. Vroeger had je zo het

Jozef Mertens en Jeanne Tuytelaars “Hier is alle dagen wat te beleven”

“Zeven jaar geleden tien meter verhuisd”

Vanaf 1955 werden er terug lindebomen aangeplant in de Lindendreef.

Jozef Mertens en Jeanne Tuytelaars Jef Martens en Frie Verschueren

gevoel dat je iedereen hier kende en dat is spijtig genoeg wel voor een groot stuk verdwenen. Ook al omdat je zelf ouder wordt en de jongere generatie niet meer kent.”

Lange tijd waren ze betrokken bij Begijntjes Laat Besluit, Jef maakte prachtige werken voor de stoet, de familie schreef teksten, de dochter heeft dat later overgenomen. “We hebben pas nog aan de jaarlijkse herfstwandeling naar De Hees deelgenomen, waar toch zo’n 40 mensen van onze buurt aanwezig waren.

Sommige mensen zeggen ons: ‘Met al die scholen hier, dat is toch veel te druk?’ Maar wij vinden dat juist geweldig, altijd jonge mensen vol leven rondom ons, en toch is het hier ‘s avond heel stil…”

Verharding

Jef heeft vorig jaar een brief geschreven naar het gemeentebestuur i.v.m. de aanleg van een voetpad. “Omdat ik toen zwaar gevallen was toen we wandelden langs onze straat. Even later zag ik vanuit het raam een klein meisje dezelfde smak maken als ikzelf. Hier mankeert een gemakkelijk voetpad waar zowel de schoolkinderen als wijzelf veilig op kunnen wandelen, dat is een fundamenteel gemis. Als het geregend heeft, moeten we door de plassen en dat is niet aangenaam. Terwijl dit misschien wel de drukste voetgangersstraat van heel Hoogstraten is. Voor mij mogen ze de rijbaan smaller maken om er een stuk fiets/voetpad van te maken. Het gemeentebestuur zegt hiermee te wachten tot de bouw van een nieuw cultuurcentrum.

Er is hier ook veel sluipverkeer van automobilisten die het centrum mijden. Sommigen rijden ook sneller dan toegelaten en zijn boos op de schoolkinderen als die met velen naast elkaar rijden, waarna ze beginnen te toeteren.”

Podium

Jef heeft heel zijn leven op een podium gestaan. Eerst met de 8 van Martens. “Dat waren mijn broers en zussen. Maar de meeste mensen kennen mij van de Spilzakken omdat ik daar de zanger was, de frontman zeg maar. Dat heeft hier toch heel wat weerklank gehad, meer dan ik zelf besefte, want na 30-40 jaar spreekt men mij daar nog over aan.

Ik zing en ik treed nog altijd op, nu met mijn goede kompaan Karel Huet die piano of accordeon speelt. Dit is wel totaal anders dan de Spilzakken van vroeger, we brengen meer luisterliederen die we zelf maken of vertalen. We beogen daar weinig mee, we doen het voor ons eigen plezier en alleen maar in de buurt van Hoogstraten.

Nu ga ik aan de nieuwe muzikale theatervoor-

stelling van VV Lach ‘Het groot Circus van het Klein Verdriet’ deelnemen, waar ik het hoofdpersonage vertolk. De musical vertelt het verhaal van de 200-jarige geschiedenis van Wortel-Kolonie, waar ik vroeger ook nog bij betrokken was via het convent. De bezoekers zullen dan ontdekken waarom de kolonie zo belangrijk is en werelderfgoed is geworden.

Het was wel een uitdaging om deze rol te vertolken, want ik had nog geen toneelervaring. Wel heb ik altijd op een podium gestaan en voel me daar goed bij. Maar eigenlijk ben ik beeldhouwer van opleiding en beroep. Spijtig genoeg moest ik daar 2 jaar geleden mee stoppen door een fysiek probleem aan mijn linkerhand, mijn werkhand, waardoor alle fijne motoriek van deze hand weg is. Nu focus ik mij op dingen als teksten schrijven, de musical instuderen. Ik probeer wel actief te blijven.”

Kleuterjuf

Frie was kleuterleidster in Wortel, ze nam ook de eigen kinderen mee naar school. Zij kookt graag en is dan ook heel creatief in de keuken. “Ook lezen doe ik veel en graag. En samen gaan wij regelmatig wandelen en fietsen, af te toe eens op vakantie.”

Het koppel kreeg twee kinderen, “maar onze zoon is gestorven toen hij 21 jaar oud was bij een tragisch ongeluk op de Antilliaanse feesten. Toen was hij aan zijn laatste jaar beeldhouwer bezig, hetzelfde wat ik vroeger heb gedaan,” zegt Jef. “Onze dochter Sarah woont nu in Brugge. Ze stelt het heel goed daar, onze twee kleinkinderen komen af en toe hier op vakantie.”

Pieter Servaes

Pieter Servaes is de zaakvoerder van café De Rijkswacht. “Ik ben de zoon van Peter Servaes en Lieve Mertens. We waren thuis met drie kinderen: Toon, Wouter en ikzelf. Vier jaar geleden gingen Ann Cornelissen en ik op zoek naar ons stekje rond de kerktoren van Hoogstraten. We vonden een huis van de jaren 1960 in de Lindendreef en dat hebben wij helemaal gerenoveerd.

Twee jaar geleden zijn wij hier komen wonen, toen ons gezin net uitgebreid was met ons dochtertje Filou. Voorlopig hebben wij weinig contact met de andere bewoners van de straat, omdat we beiden zo druk bezig zijn met onze beroepsactiviteiten en nu ook met onze dochter.

Als zij wat ouder is, zullen we zeker meedoen met de activiteiten van het buurtcomité en ons meer integreren. Omdat het meestal om avondactiviteiten gaat is het nu een moeilijke periode om ons daarvoor vrij te maken. Mijn broer Wouter woont ook in hetzelfde gebuurte en dat maakt het allicht ook gemakkelijker. We zien wel dat er hier nog veel gebouwd en vooral verbouwd wordt. Zo krijgen we ook zelf nieuwe buren, dertigers met drie kinderen.

Qua locatie is de Lindendreef top voor ons, want vlak bij het centrum en ook dichtbij de werkomgeving van mijzelf en Ann. Bij goed weer kunnen we alle twee te voet of met de fiets naar ons werk. En de school heel dichtbij is ook heel positief. Kortom, wij voelen ons heel gelukkig in de Lindendreef!”

Wilfried Pauwels, Johan Laurijssen, Nico Robbemont

Het buurtcomité bestaat uit secretaris en voorzitter Wilfried Pauwels, Johan Laurijssen, Nico Robbemont en Arthur Rodenburg. Die laatste kon niet aanwezig zijn bij onze babbel. Wilfried Pauwels is afkomstig uit Meerle, zijn vrouw Liesbeth De Jong uit Wuustwezel. “In 2001 kochten we in de Lindendreef bouwgrond waar we dan ons droomhuis op bouwden. Onze drie zonen zijn ondertussen 22, 20 en 16 jaar oud.”

Johan Laurijssen is geboren in Hoogstraten, zijn vader had superette ‘de Spar’ tegenover het gebouw van de rijkswacht in de Vrijheid. “Mijn ouders zijn in 1991 gestopt met hun winkel en zijn toen naar de Lindendreef komen wonen. Toevallig stond er toen ook een ander te renoveren huis hier en zo zijn wij bijna tegelijkertijd naar hier verhuisd.” Hij trouwde met Annick Loos (van Electro Loos). “In 2015 kochten wij een ander huis in de Lindendreef. We wonen dus dicht bij onze fa-

“Dichtbij familie en werk”

“De allermooiste straat van Hoogstraten…”

Pieter Servaes

milie, want mijn ouders en schoonouders wonen ook hier. Onze drie kinderen en wijzelf kunnen hen dus regelmatig te voet een bezoekje brengen.”

Nico Robbemont is al het langste actief in het buurtcomité, want vanaf 2004 zat hij al in het bestuur van ‘Begijntjes Laat Besluit’. Hij woont sinds 2000 in het Groenewoud en is getrouwd met Karla Lauwerens. Het gezin telt 2 kinderen.

Actief

“Wij zijn eigenlijk een relatief klein gebuurte dat bestaat uit de Lindendreef, de Antoon De Lalaing- Straat, het Hoefijzer, de Kasteelbeekstraat en een stukje van het Groenewoud en de Salm Salm straat,” zo steken ze van wal. “Naast het bestuur bestond er lange tijd nog een werkgroep met mensen die de handen uit de mouwen wilden steken om de plannen praktisch uit te voeren. Helaas zijn daar nu niet genoeg vrijwilligers meer voor.”

Johan werd in 2011 voorzitter en deed dat 8 jaar lang met hart en ziel. Wilfried zat toen in de werkgroep, in 2019 nam hij het voorzitterschap over. “Meestal leer je als ouder andere mensen van de straat kennen via Begijntjes laat besluit. De huidige bestuursleden zijn allemaal daar gestart en dan doorgegroeid.

We organiseren drie grotere activiteiten per jaar: een nieuwjaarsreceptie, Begijntjes, de herfstwandeling met een etentje. In het begin van het jaar geven wij een nieuwjaarsreceptie in de Pax. We waren blij verrast met de grote opkomst dit jaar. De Pax een ideale locatie daarvoor, voor iedereen makkelijk te voet bereikbaar.

Eind augustus is er Begijntjes Laat Besluit. Hiervoor is er een eigen bestuursorgaan, wij steunen zowel logistiek als financieel en verzorgen ook de BBQ. We kunnen terecht in de lagere school van het Spijker om te repeteren en om het decor en kleding te maken; de BBQ is in de Rabboenizaal. Het is een hoogtepunt voor alle kinderen in onze straat, met telkens een toffe sfeer in het gebuurte.

En dan is er nog de herfstwandeling in november net na de herfstvakantie. Nadien is er ook een etentje voorzien. Vorig jaar waren er zo’n 40 deelnemers aan onze wandeling naar de Hees, een hele mooie privélocatie die normaal niet toegankelijk is.”

Veiligheid

Het programma is nog drukker geweest. “Destijds hebben we petanquebanen laten aanleggen aan het Hoefijzer, dat is een losse activiteit waar in de zomer veel gebruik van gemaakt wordt. Vroeger speelden we daar nog

competitie met ons gebuurte maar dat is helaas stilgevallen.

We organiseerden ook allerlei activiteiten bij een gouden bruiloft in ons gebuurte. Dat was voor iedereen een leuke gelegenheid om elkaar nog eens te ontmoeten. Ook de jubilarissen genoten daar van. Door de privacy wetgeving is het nu jammer genoeg verboden om nog lijsten vrij te geven met de trouwdata. We konden deze traditie dus niet meer verder zetten.

Verder probeert ons buurtcomité de noden en problemen in onze straat aan te pakken. Zo voelden wij ons betrokken partij bij het nieuwe mobiliteitsplan voor Hoogstraten, o.m. om de veiligheid in de schoolomgeving te verhogen. We hadden als buurtcomité graag deelgenomen aan de discussie hierrond, maar daar bleek weinig ruimte voor. Vooral het plan om van de Antoon de Lalaingstraat een éénrichtingstraat te maken stuitte hier nochtans op veel verzet bij de bewoners.

Ook zijn er wel eens opmerkingen over het onverharde voetpad van grint. Vanwege het geklasseerd uitzicht van de Lindendreef met haar lindebomen is dat een moeilijk verhaal. Door de boomwortels zou een verhard voetpad niet lang stand houden.

En dan is er nog het sluikverkeer dat de drukke Gelmelstraat en Vrijheid wil vermijden en daarom langs de Lindendreef komt. Dit soort verkeer is de laatste 10 jaar enorm toegenomen. Deze morgen scheurde er nog een auto tegen een snelheid van wel 80 km/uur door onze straat.”

Allermooist

“Maar desalniettemin is voor ons de Linden-

dreef de allermooiste straat van Hoogstraten,” zeggen de drie. “Het is zalig als je buitenkomt en je tussen de bomen zo’n mooi zicht hebt op onze Katharinakerk. En natuurlijk is de ligging vlakbij het centrum ook een groot pluspunt. Onze kinderen moeten nooit ver rijden naar een goede school in de buurt. Een vroegere bewoner die naar het rusthuis moest, zei ons dat hij er heel erg op achteruit was gegaan, want vroeger zag hij altijd jonge mensen, waar hijzelf ook vrolijk van werd… Kortom voor ons is het hier zalig wonen.”

Waarna onze gesprekspartners besluiten met een oproep: “Mogen we langs deze weg alsnog een warme oproep doen voor nieuwe medewerkers bij onze buurtwerking?! Meer dan welkom…” (jl)

AANKOOP ALLE WAGENS EN MOBILHOMES

steeds de beste prijs !!

Alle merken jong en oud, ook met schade en veel km's, ook met rode keuringskaart, bestelwagens, vrachtwagens, 4x4's, luxewagens en minibussen. Snelle afhandeling - tel. 0473 31 85 58

Drie van de vier leden van het buurtcomité, v.l.n.r. Nico Robbemont, Wilfried Pauwels en Johan Lauryssen.

VAN HEMELEN BVBA

Helend

NIEUWBOUW & RENOVATIE

ELEKTRICITEIT

CENTRALE VERWARMING

SANITAIR

ALTERNATIEVE WARMTE WARMTEPOMPEN ZONNEBOILERS ZONNEPANELEN

Industrieweg 4 2330 Merksplas

Tel: 03 314 37 67

Tel: 014 26 60 72

info@vanhemelenbvba.be www.vanhemelenbvba.be

God gaf aan mij de legkaart van mijn leven

Als stukjes speelgoed in een kinderhand.

De doos met het voorbeeld heeft hij niet gegeven.

Ik vind niet meer dan de hoekjes en de rand

Daar binnen in zie ik alleen maar kleuren

VAN HEMELEN BVBA

Bouwaanvraag van ICN Development voor molensite

Wordt dit het grootste bouwproject in Hoogstraten ooit?

BOUWPROJECT Nog tot 5 maart 2023 loopt er een openbaar onderzoek voor wat het grootste bouwproject kan worden dat in Hoogstraten ooit gerealiseerd werd. De bouwaanvraag is op details na identiek aan de plannen die vorig jaar werden voorgesteld aan de buren van de site nabij de Salm-Salmmolen. In het aprilnummer 2022 stelden wij het project voor, samen met reacties van de omwonenden, die niet onverdeeld gelukkig waren met het voorstel.

ICN Development wil het project realiseren op zes samengevoegde percelen op de hoek van de Van Aertselaerstraat en de Molenstraat,. De twee grote percelen op de hoek worden uitgebreid met de eigendom Molenstraat 2, het voormalige winkelpand LoosBrosens en de tuin van de art-deco woning Van Aertselaerstraat 5, waar het project op aansluit.

De bouwaanvraag heeft betrekking op het bouwen van 139 wooneenheden en 3 kantoorruimtes, verdeeld als volgt: 72 appartementen en 3 kantoorruimtes (gebouw B), 54 appartementen en 8 gekoppelde woningen (gebouw C) en 5 grondgebonden woningen (gebouw D). Men voorziet 152 ondergrondse, 39 bovengrondse parkeerplaatsen en 4 extra parkingstroken voor de kantoorruimtes.

Naast de 13 woningen, met een oppervlakte van 120 tot 180 m², hebben de 126 appartementen een grootte die varieert van 51 tot en met 157 m². Concreet vertaalt zich dat in 11 studio’s, 18 appartementen met 1 slaapkamer, 63 met 2 slaapkamers en 4 appartementen met 3 slaapkamers.

De appartementen in gebouw B, dat vier bouwlagen hoog is, richten zich vooral op starters, senioren, kleinere gezinnen en investeerders. Deze in het gebouw C, dat drie bouwlagen telt, zijn eerder geschikt voor grotere huishoudens.

De grondgebonden woningen van gebouw D voor gezinnen vormen een overgang tussen de appartementen en de klassieke achterliggende verkaveling. Deze woningen hebben een privé-tuin.

Toegelicht

In een nota van liefst 59 bladzijden bij de bouwaanvraag, wordt het project toegelicht en verantwoord. In die nota wordt verwezen naar enkele studies uitgevoerd in opdracht van ICN, soms door aan de opdrachtgever gelinkte bureaus. Er wordt ook verwezen naar

andere studies als de passages bruikbaar zijn. In de nota wordt vaak verwezen naar overleg met het stadsbestuur. Zo liet ICN, op vraag van stad Hoogstraten, een studie uitvoeren door POLO Architects (de ontwerpers van het project) met als rode draad: ‘Hoe kan wonen er in de toekomst uitzien in Hoogstraten?’.

Uit die studie blijkt dat er in de komende jaren een woningnood zou ontstaan en dat ontwikkeling mogelijk is aan de Van Aertselaerstraat en de Molenstraat.

Het is de provincie die de bouwaanvraag moet behandelen en de stad zal slechts een advies moeten uitbrengen.

Stedelijk wonen

De nota vermeldt dat het project beantwoordt aan het Provinciaal Ruimtelijk Uitvoeringsplan (PRUP) ‘Leemstraat’. Het woongebied is bestemd voor stedelijk wonen, openbare groene en verharde ruimten en aan wonen verwante voorzieningen.

Het plan met de inplanting van de diverse gebouwen en de in- en uitrit.

Het binnenplein, een semipublieke tuin tussen een gebouw met vier bouwlagen tegen de straat en een tweede gebouw met drie bouwlagen achteraan op het perceel.

Met een mix van stedelijk getinte woningtypologieën (gesloten en gekoppelde woningen en appartementen) en (semi-)openbaar groen voldoet het project volgens ICN aan het PRUP.

Men haalt zeker de minimaal voorziene woondichtheid van 25 woningen per hectare. De woondichtheid van het voorgestelde project wordt in de nota overigens niet vermeld. Men vermeldt wel dat 70 % of 11.340 m² van de terreinoppervlakte onbebouwd is. Dit zou betekenen dat het terrein 16.200 m² groot is, wat neerkomt op een woondichtheid van 115 woningen per ha.

In de studie die Stramien in 2021 maakte in opdracht van het stadsbestuur wordt voor deze site slechts een woondichtheid van 40 tot 45 wooneenheden per hectare aangeraden. Uit dezelfde studie verwijst men ook naar een groene zone op de hoek van beide straten als inkompoort van het centrum.

Woningnood?

Om de nood aan bijkomende wooneenheden duidelijk te maken, verwijst de nota naar een marktonderzoek in 2020 uitgevoerd door bureau WHY5. Uit een online bevraging zou blijken dat 7 % van de huishoudens uit de brede regio Hoogstraten als mogelijke woonplaats overwegen. Op een populatie van 383.000 gezinnen uit die regio gaat dat in totaal over 27.000 gezinnen, die theoretisch naar Hoogstraten kunnen komen en in dat geval voor woningnood zullen zorgen.

Uit die bevraging blijkt dat er vooral belangstelling is voor appartementen. 44% van de bevraagden geeft aan in een appartement te willen wonen, terwijl momenteel maar 20%

Een marktanalyse van ERA ONE toont aan dat het aantal inwoners in Hoogstraten vooral toeneemt in de leeftijdsklasse vanaf 60 jaar. Meer dan de helft van de huishoudens bestaat uit 1 of 2 personen. Het aantal alleenwonenden in de gemeente Hoogstraten is de laatste 15 jaar met 63% gestegen.

Mobiliteit en parkeren

De in- en uitrit van de site en de ondergrondse parking zijn voorzien langs de Molenstraat. Die vraag word gesteld door de stad Hoogstraten en het Agentschap Wegen en Verkeer. Volgens de nota zal het project geen significante toename van de verkeersdrukte met zich meebrengen. “Het belangrijkste voordeel om op deze centrale plek te bouwen is dat het totale verkeer zal verminderen als meer mensen centraal gaan wonen op wandelafstand van alle voorzieningen”, lezen we.

Bij het bepalen van het aantal parkeerplaatsen is rekening gehouden met de parkeerrichtlijnen van stad Hoogstraten, namelijk 189 parkeerplaatsen voor 126 appartementen (126 x 1,5) en 13 voor de ééngezinswoningen (13 x 1)

Toevloed aan appartementen in Hoogstraten

BOUWPROJECT Hoogstraten telde eind 2022 in totaal 2.330 appartementen, dat is iets meer dan 24 % van het totaal aantal wooneenheden. Het gemiddelde van de steden en gemeenten in de Kempen ligt 3 % lager.

In vijf jaar tijd steeg het aantal appartementen in Hoogstraten met 382. Van die 382 appartementen werden er 108 in 2022 gebouwd, dat is 73 % van de 146 in dat jaar nieuw gebouwde wooneenheden. In 2021 waren het er nog ‘maar’ 46.

Anno 2023

En de bouw van appartementen zet zich door. Op dit moment wordt er gebouwd of lopen er bouwaanvragen voor 228 appartementen, en dat alleen in Hoogstraten centrum.

Er wordt gewerkt aan 13 appartementen en 4 penthouses van Lode’s Hof in de Lodewijk De Konincklaan. In Residentie Zicht in de Gravin Elisabethlaan komen 5 appartementen. In de Vrijheid en de Van Aertselaerstraat zijn de werken van het Bloemenhof met 36 en Het Eilandje met 7 appartementen gestart.

En dan loopt er nog een bouwaanvraag voor 24 appartementen op de locatie van De Tram en 139 appartementen in de omgeving van de Salm-Salmmolen. (fh)

Evolutie in de bouw van appartementen, haast nergens wordt zoveel gebouwd als in Hoogstraten…

van het woonaanbod uit appartementen bestaat.

of in totaal 202 autoparkeerplaatsen.

Voor de kantoren en detailhandel zal er een strook met 4 parkeerplaatsen worden overgedragen aan Agentschap Wegen en Verkeer.

Er worden twee deelwagens voorzien. In samenspraak met de stad Hoogstraten is bepaald dat elke deelwagen 8 parkeerplaatsen vervangt. Rekening houdend met deze afspraak zijn er met 152 ondergrondse en 39 bovengronds en 4 extra voor de kantoorruimtes voldoende parkeerplaatsen.

Op de hoek van gebouw B is een fietsenstalling voor 144 fietsen voorzien. Die fietsers en voetgangers kunnen via een centrale as doorheen het gebied, waardoor de ontsluiting voor hen zowel via de Van Aertselaerstraat als de Molenstraat en Molenakker kan gebeuren.

Windvang en erfgoed

ICN heeft op vraag van de stad Hoogstraten een windstudie laten uitvoeren door het onafhankelijke studiebureau Daidalos Peutz. Deze studie onderzocht het potentiële effect van de gebouwen op de windvang van de nabijgelegen Salm-Salm Molen. Op basis van deze re-

sultaten werden de inplanting en de volumes aangepast om de impact van de voorgestelde volumes te beperken.

De conclusie van het rapport is dat de windvang van de molen nu al beperkt wordt door de nabijheid van de bestaande bebouwing en bomen. Het project zal een invloed hebben op

het aantal draaiuren, voornamelijk op de uren geleverd door de zuidwest winden. Om de impact te verkleinen werden de hogere gebouwen geplaatst in dezelfde windsector.

Volgens de nota vormt het ontwerp een harmonieus geheel met de molen, twee woningen in de Molenstraat (nr 4 en 6) en de Art-deco woning Van Aertselaerstraat 5, die opgenomen zijn in de inventaris bouwkundig erfgoed en zouden er geen aanzienlijke effecten op het onroerend erfgoed te verwachten zijn. (fh)

Het gebouw langs de Van Aertselaerstraat sluit aan op de art-deco woning die behouden blijft (rechts een fragment van de voorgevel).

Het kadasterplan met de betrokken percelen.

Deze 3D tekening moet aangeven hoe groen de site wordt.

Beeldend kunstenaar, actrice en singer-songwriter met Hoogstraatse roots

Sarah De Wilde brengt debuutsingle “Dear Stranger” uit

MUZIEK Sarah De Wilde, 36 jaar, woont momenteel in Antwerpen. Zij timmert aan de weg als beeldend kunstenaar, actrice en singer-songwriter. Met “Dear Stranger” bracht ze onlangs haar debuutsingle uit en die is te horen op alle digitale streamingdiensten en Youtube.

Sarah is geen onbekende voor ons. Jaren geleden had ze haar eigen rubriek in de Maand. Met ‘Sarah zegt’ gaf ze een eigenzinnige kijk op de wonderlijke Hoogstraatse wereld. Vandaag is haar artiestennaam What Sarah Said en bewandelt ze heel andere paden. “Hoe grappig,” zegt ze zelf, “om te beseffen dat het van ‘Sarah zegt’ naar ‘What Sarah Said’ is gegaan!”

“Dear Stranger” is alvast een mooie muzikale kennismaking. Met een gitaar, piano en stem schildert ze een poëtisch, intiem portret. Beeld wordt muziek en omgekeerd. Dromerige, melancholische indie pop, intuïtief geserveerd. Een ode aan kwetsbaarheid en de zoektocht naar verbinding.

Gitaarmeisje

Sarah schrijft al songteksten van haar 11 jaar. Waarom weet ze niet, want zelf speelde ze geen instrumenten. Sterker nog, ze durfde zelfs niet zingen in het bijzijn van mensen. “Maar op mijn 17de heb ik dan toch een keyboardje gekocht in De Gouden Toets en enkel wanneer er niemand anders thuis was, gebruikte ik dat en vloeiden er songs uit.”

Een oude gitaar op zolder zou naar een volgende muzikale stap voeren. “Toen ik Fotografie ging studeren aan de Hogeschool focuste ik me vooral op deze studie. De muziek bleef echter lonken vanuit de achtergrond. Op mijn 28ste zag ik een optreden van een vrouw met een gitaar, ik dacht bij mezelf dat ik misschien meer een ‘gitaarmeisje’ zou zijn… Ik wist dat mijn vader een oude gitaar op de zolder had, en die ben ik gaan vragen.

Ik heb mezelf gitaar geleerd en er vloeiden opnieuw een heleboel songs uit. Toen klonk het vooral experimenteel en alternatief. Ik heb nooit muziekles of notenleer gevolgd, dus ik voelde me super vrij in wat ik deed en volgde mijn gevoel. Rond mijn 30ste liet ik eindelijk voor het eerst een nummer aan een vriendin horen. Zij studeerde muziek op het conservatorium, en zij was diegene die me zei ‘Gooi het in de wereld!’ Wat toen betekende om het op Facebook te zetten, wat ik dus deed.”

Triggerfinger

Sarah krijgt enorm goeie reacties, zelfs vanuit een onverwachte hoek. “Ik werkte destijds bij Dries Van Noten en het was mijn collega Valérie, de vrouw van Ruben Block van Triggerfinger, die me vertelde dat ze allebei onder de indruk waren. Valérie zag me op dat moment voor wie ik was als artiest en geloofde in mijn talent. Die bevestiging zorgde ervoor dat ik meer en meer mijn muziek ging delen. Dat gebeurde heel lang in de vorm van covers op Youtube, die ik dan in een eigen jasje stak.

“Dat ik met mijn nummers mensen een gevoel van herkenning kan geven, kan raken of inspireren is voor mij het belangrijkste.”

Maar achter de schermen, thuis, prutste ik vooral aan eigen songs.”

Er volgde meer. “In 2019 speelde ik mijn allereerste concertje, dat was in het Boelaerpark in Antwerpen. Mijn onderbuurvrouw had me aangestoken om mij in te schrijven en ik werd geselecteerd om op te treden. Mijn tweede optreden was in Hoogstraten op Chill Mill, uitgerekend op de heetste dag. Met een temperatuur van 38 graden mag je het woord ‘vuurdoop’ wel letterlijk nemen, want mijn gitaar schoof bijna uit mijn handen van het zweet.”

Raken

“Of dit de start van een muzikale carrière is, weet ik niet, omdat ik die druk niet op mezelf wil leggen. Dat ik mijn eigen werk kan tonen en dat ik daarmee mensen een gevoel van herkenning kan geven, kan raken of inspireren is voor mij het belangrijkste. Of er nu 5 mensen komen luisteren of 500.”

Nu is er dus ook de debuutsingle “Dear Stranger”: “Ik wist heel goed welke sfeer ik voor mijn single wou, maar mijn kennis over producen is beperkt. Dus ik contacteerde muzikant en producer Willem Heylen. Hij had me na een optreden eens aangesproken, vond het

super goed wat ik deed en zei dat ik hem zeker mocht contacteren als ik ooit een producer zou zoeken. En zo geschiedde. Ik vertelde hem mijn visie en welke klankkleuren ik wou en hij heeft echt prachtig werk geleverd.”

Door de jaren heen heeft Sarah ondertussen een hele verzameling aan nummers. “Maar ik verkies op dit ogenblik mijn meest recente. Dit najaar zou ik graag een EP uitbrengen, dus de single zal vergezeld worden van nog drie of vier andere nummers.”

Trots

Sarah is erg visueel ingesteld en wil op dit vlak meestal de touwtjes strak in eigen handen houden. “Voor deze single heb ik samengewerkt met een regisseur en cameraman. Ik had eerlijk gezegd schrik om het deels uit handen te geven, maar het resultaat is ongelofelijk mooi geworden. Ik ben trots om te zien hoe mijn verhaal tot leven is gekomen en het nog steeds één geheel is met het nummer.”

Zitten er meer optredens in de pijplijn? “Ik probeer momenteel de manager in mij wakker te maken. Het is nu alweer een tijdje geleden en je moet steeds weer een drempel over. Ik

“Ik dacht bij mezelf dat ik misschien meer een ‘gitaarmeisje’ zou zijn…”

denk dat dit in een band gemakkelijker is; je kan bij elkaar terecht, de taken worden verdeeld, je vindt ondersteuning als groep… Het is soms veel als je alleen je project leidt. Er komt veel op je af, alles komt bij jou terecht, je moet alles zelf doen en regelen, het is ook moeilijker om van je af te schuiven… En het liefst van al wil ik gewoon in mijn studio zijn en creëren. Maar goed, mijn doel is om muziek te delen en bij mensen te brengen, en op-

W O O R D V A N D E M A A N D (23)

Ze worden het niet zomaar...

1. Lies is ernaar opweg

2. In Hoogstraten komt het ná Stan

3. Hier gaan we geen zeppelin op plaatsen

4. Blaast 100 kaarsjes uit in Meer

5. Zwemlessen zijn hier populair

6. Het grootste bouwproject in Hoogstraten?

7. Nee, ze gaan niet allemaal dicht!

8. Voornaam van onze ’zeppelinbouwer’

9. Na dat van Vlaanderen, nu dat van Meerle

10. Straat in de belangstelling

11. Deze madammen staan nog steeds in top 5

12. Hier vieren de 70-jarigen in Meer feest

13. Heeft groen licht gekregen

14. In Wortel hebben ze het eindelijk 50 jaar kunnen vieren (jc)

IJ’ is één vakje.

Mail het woord uiterlijk dinsdag 14 maart door naar redactie@demaand.be en maak kans op een cadeaubon van Hoogstraten voor de waarde van 20 euro. Of stuur naar: De DE HOOGSTRAATSE MAAND, Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten. Vergeet niet uw naam en adres te vermelden.

treden vind ik daar een mooi onderdeel van. Het zou gemakkelijk zijn om een booker of manager te hebben die gewoon je agenda heeft en optredens voor jou in kan plannen. Geïnteresseerden mogen zich altijd aanmelden, haha!”

Meer info over optredens, expo’s, muziek… vind je op www.sarahdewilde.be (pm)

De cadeaubon van € 20 gaat naar: Erik Smith, Steenbakkersstraat 22, Hoogstraten

De Meerlese oorlogsherinneringen van Jan Van Bavel

GESCHIEDENIS Maken de gebeurtenissen in Oekraïne op u ook zoveel indruk? Dan bent u niet de enige… Zo ook bij Jan Van Bavel, geboren in Minderhout op 25 augustus 1929. Hij was 11 jaar bij het begin van de 2e wereldoorlog, die hij meemaakte in Meerle waar het gezin woonde en waar Jan heel zijn leven is blijven wonen tot hij enkele jaren geleden zijn intrek nam in de Wingerd in Hoogstraten. De oorlogsherinneringen kwamen nu weer meer dan ooit naar boven.

‘Tijdens den oorlog...’: er was een tijd dat die woorden vielen als er enkele mensen een tijdje bij mekaar waren. Maar dat is voltooid verleden tijd? dachten we. Of hoopten we toch. Ondertussen zijn er immers al drie generaties opgegroeid zonder oorlog in onze contreien. De eerste generatie, zeg maar de babyboomers, kreeg het nog mee omdat er bijna dagelijks over gepraat werd door hun ouders en grootouders. Voor de tweede generatie was hij naar het 2e plan verwezen, bijna alleen nog gevoed door film en televisie. Voor de jongste generatie is de 2e wereldoorlog even vreemd en veraf als de Napoleontische of Gallische oorlogen: geschiedenis.

De laatste generatie die de oorlog aan den lijve heeft ondervonden en er blijvende en dikwijls traumatische herinneringen aan heeft, is in snel tempo aan het verdwijnen. Aan hun woorden ‘tijdens de oorlog’ werd nog weinig aandacht geschonken. Alleen onder tijdsgenoten kregen ze nog een beetje aandacht. De herinneringen waren naar de achtergrond verdwenen door het goede leven dat we door de band genomen sedert 1945 geleid hebben.

Oorlog op TV

Maar in februari vorig jaar begon er op een dagreis van hier een oorlog die het geheugen van de overblijvers van die generatie heel erg triggert. Een land dat een buurland met bruut geweld en een grote overmacht binnenviel. Met artilleriebombardementen, tanks, lange colonnes militaire voertuigen, en vele jonge gehelmde soldaten. Verwoeste gebouwen,

vluchtende mensen. De wapens zijn gesofisticeerder en de bommen dodelijker. Maar de beelden lijken heel erg op die van 1939-1940. En de verhalen komen als vanzelf weer veel meer boven.

Ook bij Jan Van Bavel is dat het geval. Jan werd geboren op 25 augustus 1929 in Mariaveld, Minderhout. Hij was de 2de oudste van Jan Van Bavel en Emma Hendrickx in wat een gezin van 9 zou worden: Frans, Jan, Rik, Neel, Jos, Louis, Jeanne, Marcel en Albert. Hij huwde op 30 december 1952 met Marie Hendrickx, geboren op 21 augustus 1927 op de Voort in Meerle. Ze kregen 3 kinderen: Ad, May en Hild.

Jan beleefde de oorlogsjaren als opgroeiende tiener. Ondertussen is hij meer dan 92 jaar en verblijft in de Wingerd. Bijna dagelijks komt er iemand van de kinderen op bezoek en dikwijls kregen ze de verhalen te horen. May besefte dat die herinneringen dreigen verloren te gaan, en begon daarom Jans vertellingen over de ganse oorlog en de nasleep ervan, op te schrijven. Ze spelen zich af in en om Meerle, waar ze zelf opgroeide. En ze besefte welke diepe indrukken deze gebeurtenissen bij haar vader en zijn generatiegenoten hebben nagelaten. Met haar schrijfsels in de hand gingen we samen bij Jan op bezoek en hij was al snel weer terug 11 jaar en vertelde meteen honderduit.

Wereldbrand

Omdat men oorlog verwachtte, was er al in augustus 1939 de eerste mobilisatie. Als je je snel aanmeldde kreeg je de kans in eigen dorp ingezet te worden als grenswacht. Mijn toekomstige schoonvader Stan Hendrickx, ooit nog soldaat geweest in de periode na de eerste oorlog en zelfs ingezet bij de tijdelijke bezetting van het Rijnland, mocht ook zijn uniform van toen terug aantrekken. Zijn jas kon niet meer toe, hij was wel verdikt sedertdien. Hij had zich dus opgegeven als grenswachter en met enkele anderen bewaakten ze de grens in Meerle op de Elsakker.

Het huis in het Nonnenstraatje (Schoolstraat) waar het gezin Van Bavel woonde in 1940.

“Nooit meer oorlog, het is helaas een vrome wens!”

Jan Van Bavel

Begin 1940 volgde een 2e mobilisatie en stonden er ook elders wachtposten. Net voor de inval stond aan de grens op de Ulicotenseweg een wachtpost. Daarbij een broer van mijn vader, nonkel Jefke, Bert Sterkens, de vader van schoolmeester Jaan Sterkens, en een Jacobs van ‘t Heike. Aan de grens van Strijbeek stond o.a. Jan Verbreuken. Maar deze posten moesten al snel op de vlucht voor de Duitsers, toen op 10 mei 1940 de vijandelijkheden begonnen waren

Nonnenstraatje

De eerste Belgische soldaten die wij zagen, waren Walen. Zij waren al van in het voorjaar 1940 gelegerd in het zaaltje bij Ward Van Den Heyning in de Kerkstraat. Bij de inval is één van hen doodgeschoten op de Chaamseweg, ongeveer ter hoogte van ons latere huis op nummer 25. Hij was lange tijd in Meerle begraven. Na de oorlog heeft men hem te ruste gelegd in zijn woonplaats. Op de tweede dag van de inval verschenen de eerste Duitsers in Meerle, verkenners met motors met zijstellen. Wij liepen nog gewoon op straat en een Waalse soldaat, die daar naast de straat verscholen zat, deed teken naar ons dat we weg moesten zien te komen. Ik was toen een kind van 11 jaar, niet bewust van het gevaar.

We woonden toen in ’t Nonnenstraatje, mijn vader Jaan Van Bavel werkte bij de mulder op de molen. Achter het huis hadden mijn vader en Rie Mertens een schuilkelder gegraven, voor wat er komen zou. Toen de Duitsers aan kwamen stond Jan Roelen op de Molenberg. Jan woonde op ‘t Oosteneind, hij was weduwnaar met vijf kinderen. Hij zei dat we gerust uit de kelder konden komen, dat de Duitsers er al waren.

Duitsers op de werft

De Duitsers kwamen op onze werft met een motor, kwamen bij ons thuis binnen in ‘t Nonnenstraatje en één van hen deed de slagvensters van ons huis dicht om geen glas in zijn gezicht te krijgen mocht er geschoten worden. Op de zandpad - nu de Dalweg - tegenover ons huis installeerden ze een schuttersput met een mitrailleur. Ze hadden van daaruit zicht tot de Ulicotenseweg.

De derde dag van de oorlog kwamen Duitsers massaal binnen vanuit Baarle en trokken door Meerle, allemaal richting Meer. Kilometers aan een stuk. Tanks, geschut, motors en alle soorten vrachtwagens en voertuigen. Hele colonnes voetvolk. Ik weet nog dat ik dacht dat er in Duitsland zelf nog weinig volk thuis moest zijn.

In Meerle vonden toen geen zware gevechten plaats, de Belgische troepen waren bij aankomst van de Duitse verkenners hals over kop vertrokken. Ze waren niet gesteld om iets te doen. Ze hadden geweren uit de 1e wereldoorlog, met lange bajonetten op. Het Belgische leger heeft iets meer dan twee weken standgehouden, daarna werden ze, net als de Nederlanders, verslagen door de Duitsers. De koning, Leopold III, is in België gebleven. Dat werd hem na de oorlog zeer kwalijk genomen.

Van de Mjeelse gemobiliseerden is gelukkig niemand gesneuveld in de oorlog 40-45. Ze waren ook al vrij snel terug thuis. Mijn nonkel, die aan de grens had gestaan was de eerste die boven water kwam. Hij had zich verstopt op de zolder van een boerderijtje van familie in Castelré.

Bezetting

Achter de parochiezaal van toen - waar later de nieuwe zaal gebouwd is - stonden de barakken van de Duitsers in de hof van meester Mil. Zijne hof was aangeslagen. De Duitsers hadden hun keuken onder de hangaar op de koer van de jongensschool. Elke Duitse soldaat moest zich dagelijks melden in deze keuken op school en kreeg er dan zijn portie eten. Dat eten was helemaal niet goed.

Op school zaten we met twee leerjaren samen in de klas, de grote en de kleine kant. Ik heb 3,5 jaar bij meester Aerts gezeten, het andere half jaar heb ik les gehad van een juffrouw uit “den vreemde”. Ik heb met mijn eigen ogen gezien dat ze met een Duitse officier in de heg tussen ‘t Nonnenstraatje en ‘t Rooike lag te stoeien. Dankzij die Duitse officier kreeg zij dat baantje op school. Toen de Duitse officieren weg waren was zij ook weg.

Alle grensposten werden bewaakt door de Duitsers. Waarom weet ik niet, want ook Nederland was bezet door de Duitsers. Misschien omdat de oudere Duitsers ook een functie moesten krijgen.

Ingekwartierd

In 1941 zijn we met ons gezin verhuisd van ’t Nonnenstraatje naar een boerderij op ’t Rooike, het staat er nog altijd. Mijn jongste broer Bert heeft het later gerestaureerd en heeft er lang gewoond.

Op de boerderij op t Rooike sliep één Duitse soldaat in de kamer naast ons. Hij moest op de twee Duitse paarden passen die bij ons in de paardenstal gestald stonden. Het paardenvoer pakten ze bij ons. Die soldaat is een half jaar bij ons geweest, hij was een goede man,

De boerderij op ’t Rooike waar het gezin in 1941 ging wonen.

Jan als milicien

een protestant, een dertiger. Hij had rust bij ons. Na het afscheid beloofde hij ons een brief te schrijven, maar die is er nooit gekomen, we hebben nooit meer iets van hem gehoord. Misschien is hij wel gesneuveld, er zijn er zoveel omgekomen later in de oorlog.

Niet alleen bij ons, ook bij Luuk Oom op den Heiberg en op verschillende boerderijen rond het dorp sliepen Duitse soldaten met hun paarden. Ze bleven telkens een half jaar, ze hadden rust in Meerle. Maar ze moesten wel oefeningen doen: dril, marcheren en zo.

Met veel aan tafel

De bij ons ingekwartierde Duitser mocht van onze vader mee eten aan tafel en hield van onze boerenkost, die was veel beter dan de Duitse keuken. Hij kapte elke dag zijn Duitse portie bij de varkens. Wij zaten met ons gezin van tien aan tafel, plus de Duitse soldaat en ook nog Emma Krekels. Emma was de dochter van tante Marie, een zuster van mijn moeder. Eerder, op mijn elfde ging ik al in Mol op vakantie bij tante Marie. Emma en wij waren als zuster en broers. Emma kwam in de oorlog van Mol naar Meerle bij ons wonen voor “de kost en inwoon”, omdat ze in Mol bijna geen eten hadden.

Wij aten veel patatten, kolen, sla en vlees. Elk jaar werden bij ons thuis minstens drie varkens geslacht, door mijn nonkel, die slachter van stiel was. Het vlees werd bewaard in de pekel. Daar moesten we gelukkig niets van afgeven aan de bezetter.

Ondanks de vele eters aan tafel, heb ik in de oorlog geen honger geleden. In het begin van de oorlog werkte onze vader nog bij de mulder, maar we hadden al wel een koe. Ook later op ’t Rooike hadden we koeien. De melk moest tegen afgesproken prijs naar de melke-

rij. Maar we haalden er dikwijls het bovenste vette laagje af. Onze vader had met een pot met een stok door het deksel zelf een simpel botervat gemaakt en zo hadden we voor onszelf altijd wel wat boter in huis. Maar het was wel verboden.

Voor de Duitsers moesten we ‘sloorzaad’ (soort koolzaad) telen op een deel van onze akker. Dat werd gebruikt om olie van te persen. Regelmatig kwam een Belgische controleur langs om te kijken of we ons aan de verplichte oppervlakte hielden, wat niet altijd het geval was. Onze vader stuurde mij eens met de controleur naar de akker, in de hoop dat hij dan wat milder zou zijn. ‘Te weinig hé’ zei hij. Ik wees hem op een pas klaargemaakt stuk van de akker waar we voor onszelf raapzaad zaaiden en zei dat het er ook nog bij hoorde. Het was in orde voor hem. Toen ik thuiskwam vroeg ons vader met een bang hartje ‘niet genoeg zeker?’. Was die blij toen ik hem vertelde wat ik de controleur had wijsgemaakt.

Stadshonger

Al hadden wij genoeg te eten, het was vier jaar oorlog, en er was op veel plaatsen honger. Vooral in de steden. ‘Stadshonger’ noemden wij dat. Er werd dan ook veel gesmokkeld onder de oorlog, wij deden dat ook. Vooral eetwaren. Dat deden wij ’s nachts. Wij smokkelden boter, eieren, granen, etc. Ik met mijn fietske. Op mijn 13e ging ik de eerste keren mee smokkelen, vooral om op de uitkijk te staan. Op mijn 15e sleurde ik al met zakken graan, terf (tarwe) om brood te bakken. Ik reed ook al jong met paard en kar, om een zeug de grens over te brengen. Onze vader reed met de fiets voorop om te zien of we veilig verder konden. Wij moesten niet alleen opletten voor de Duitsers, maar ook voor de Belgische en Nederlandse douanen. Ik ben

nooit gepakt met smokkelen, onze vader wel. Maar ik heb wel dikwijls schrik gehad.

Wij werden vergoed voor het smokkelen door mensen van verderop, de smokkelwaar werd in kleinere zakjes afgewogen. Er kwamen vrouwen met de bus van Antwerpen om de eetwaren op te halen. Zo hadden de mensen in ‘t stad wat te eten. Zelfs een tante van mij van Grimbergen kwam ooit eetwaar ophalen.

Werken voor den Duits

Hoe langer de oorlog duurde, hoe meer mannen werden opgeëist om te werken voor “den Duits”. Louis Meeusen was er ook bij en eigenlijk moest onze vader ook gaan. Ik was eigenlijk nog te jong. Maar onze va stuurde mij zodat hij zelf op de boerderij kon blijven werken.

De laatste weken voor de bevrijding waren de Duitsers ‘s morgens aan het verzamelen om mijnen te gaan leggen. De taken en plaatsen waren al verdeeld. Maar ze deden niet normaal. Ze liepen zenuwachtig heen en weer over straat bij Stan Hendrickx op de Voort, wat we van hen niet gewoon waren. Op een dag waren we in Minderhout op Mariaveld aan ‘t werken voor de Duitser. Ze waren daar een wal aan het aanleggen, waarachter ze konden schuilen tijdens het schieten. Wij moesten de bomen afkappen die in het schootsveld stonden.

Toen we daar mee bezig waren, hoorden we een geweldige knal en zagen we een grote rookpluim boven Hoogstraten. De stofwolk nadien was enorm. Op die dag is er dynamiet onder de toren van de Sint Katharina gelegd en werd die opgeblazen. De grote toren was helemaal weg. Wij konden dat vanop Maria-

Het bataljon van Jan in Una

Kamp doen in Elzenborn

veld horen en zien. Later werd veel van het puin van de toren richting de Rooy gebracht om de weg daar te verharden .

Bommen en granaten

Op Mariaveld was een mijnheer Pauwels de baas van Liebig, een soort van armenorganisatie. Zij kweekten patatten, de arme mensen van de stad konden die halen. Wij moesten van hem die patatten met de hand uitdoen en wegbrengen. Maar je kon met geen enkel paard buitenkomen, want dan werd het aangeslagen door de Duitsers. Ons paard was weggestopt in de schuur bij Lauwke Goos in ‘t bos in een klein stalletje. Het paard van Suske Govers en van Charel Adriaensen werd wel aangeslagen, en zij moesten mee met de Duitsers als voerman tot in Gilze. Daar zijn ze gevlucht in een huis en hebben hun paard achtergelaten. Wij deden die tijd alles te voet, onze fiets zat verstopt onder het hooi op de zolderschuur om niet aangeslagen te worden.

Op een dag waren onze Frans en ik musterd aan ‘t binden aan de grens. Die musterd werd verkocht aan bakker Jaak Swaegers in de Kerkstraat om de bakkersoven te stoken. Plots zien wij een aangeschoten vliegende bom uiteenspatten in rondvliegende schrapnels. Dat zijn ijzeren stukken van de obussen en scherven van de bommen. Onze Frans kruipt snel onder een musterdhoop. Ik liep in de richting van de boerderij van Gust Jansen, maar moest schuilen achter een dikke boom. De bom viel in ‘t bos, maar toch vlogen de pannen van het dak. Jan Kerstens was in een diepe sloot gekropen op geen 100 meter van waar de bom in het bos terecht kwam. Iedereen is er toen met de schrik afgekomen.

Schuilkelder

Toen de geallieerden naderden, hebben we ook op ’t Rooike een schuilkelder gegraven achter de schuur. Onze vader en ik, met een schup. Het was een grote kelder met schabben. Tussendoor stond er water in de kelder, wat het moeilijker maakte. Maar als we artillerievuur hoorden, gingen we naar de schuilkelder.

Ons Jeanne was nog een baby en had nog melk uit de papfles nodig. Vader ging regelmatig onze koe melken en kwam terug met de melk in de kelder. Het was daar fris in die put, de pap kon gemakkelijk in de kelder bewaard worden.

De Engelsen lagen tussen Baarle en Ulicoten. Op zondagavond was ik bij mijn kameraad Jaak Michielsen op de Hoge Rooy. Er zaten Duitsers in hun schuur. Terwijl ik daar was, schoten ze met mortieren richting Ulicoten naar de Engelsen. De Engelsen schoten vanuit Ulicoten terug naar Meerle, niet om slachtoffers te maken maar om de Duitsers te ver-

jagen. In dit vuurgevecht is er toch een obus verkeerd gegaan en heeft moeder Stoffels haar arm verloren.

Paardengerij

We gingen ’s maandags werken, maar we kregen te horen dat de Engelsen om 9 uur gingen aanvallen en wij vluchtten terug naar huis. We moesten van onze vader dan maar op de akker thuis werken, aardbeienplanten uitdoen. Toen begonnen de Engelsen te schieten. Bij de eerste aanval waren onze Frans, onze Rik en ik op den akker aan ‘t werken. Onze Rie lag in een voor… dan heb je het niet meer breed. De Duitsers begonnen zich daarna terug te trekken richting Nederland.

Ze hadden bij ons in de mestput gedurende één dag en nacht 9 paarden staan. Ze namen er acht mee, de kleinste, nummer 9 was blijven staan. Onze Frans in ik wilden hem losmaken maar hij bleef maar stampen en blèten. Het lukte ons niet hem te kalmeren. Even later zijn de Duitsers dat paard dan wel komen halen. Al goed dat het bij ons niet gelukt was! Wij dachten dat de Duitsers weg waren en er stond een mooi paardengerij, achtergelaten bij ons in ‘t bos. Wij wilden dat mee pakken maar werden verrast door een Duitser die er nog zat en werden verjaagd. Dit was de laatste Duitse soldaat die ik gezien heb. Later werd dat gerij opgehaald door de familie Van Den Bogerd en verkocht aan Charel Boeren die er nog lang een melktoer mee heeft gedaan.

De bevrijding

Meerle werd bevrijd door de Engelsen die van Hoogstraten tot in Meerle kwamen. Maar de oorlog en de honger in de steden was nog niet voorbij. De dagen na de bevrijding moesten we patatten uitdoen op Mariaveld en

op Strijbeek. Vooraleer we op een veilige manier patatten konden uitdoen moesten we eerst mijnen zoeken op het veld. We gingen op een vaste rechte lijn door het veld en moesten goed naar beneden kijken. Er waren vierkantjes van ijzerdraad rond de mijn, als we die draad raakten, ontplofte ze. Ik heb een Belg, een zekere Vermeiren, van ver zien liggen in de heg, hij was op een mijn getrapt had. Niemand durfde erheen om te gaan kijken, het was te gevaarlijk.

Bij de bevrijding lagen er veel Engelsen in Meerle. Bij ons in het bos hadden de Engelsen hun voorraden, waaronder enorme stapels sigaretten verstopt onder zeilen. Die sigaretten waren om te verdelen onder de soldaten. Van een Engelse soldaat heb ik leren “smoren” op mijn 15e.

Er stonden ook heel veel kamions van de Engelsen in Meerle dorp, tot een heel eind op de Ulicotenseweg. Bij ons op de zolder van de schuur zat ondertussen een Pool verstopt die gaan lopen was bij de Duitsers. Polen was eerder overmeesterd door de Duitsers en Poolse mannen moesten mee met de Duitsers gaan vechten. Onze vader was in het dorp geweest en kwam terug met het bericht dat de Engelsen in ‘t dorp gearriveerd waren. Kort nadien kwamen bij ons vier Engelse soldaten met een mitraillette langs. De Pool heeft zich aan hen overgegeven en is meegenomen als krijgsgevangene.

Vliegende bommen

Meerle was bevrijd, maar Nederland niet. De Duitsers trokken zich terug door Nederland, in de omgeving van Alphen is hard gevochten, want daar was veel bos.

Daarna zijn de Duitsers beginnen schieten met vliegende bommen, die waren bestemd voor Antwerpen, voor de haven. Op de Meersesteenweg stond afweergeschut van de Engelsen om die V1’s af te schieten.

Op Jal (Heerle) is later een V2, een raket, op de boerderij van de familie Aerts gevallen. Eén familielid was gestorven, een tweede gehandicapt voor het leven. Onze vader is toen gaan helpen om de koeien te bevrijden van onder het puin. Met de jeugd van Meerle zijn we daar later de steen gaan kuisen om de stal terug op te bouwen.

Opgeroepen

Enkele jaren na de oorlog was ik 19 jaar en oud genoeg om soldaat te worden. Ook onze Neel en onze Rik werden opgeroepen, want van elk gezin moesten er drie zonen legerdienst doen.

Gedurende 12 maand deed ik legerdienst in de kazerne van Una, vlakbij Soest. Wij hoor-

Trouwfoto van Jan en Marie in 1952

den bij het bezettingsleger in het deel van Duitsland dat onder Amerikaans en Engels gezag stond. We moesten een fabriek bewaken die door de bezetter was aangeslagen. We liepen er wacht, 12 uur per dag, 7 dagen op 7 met ons geweer op onze schouders.

Wij hadden genoeg te eten, maar de Duitsers leden verschrikkelijke armoe en honger. In de keuken van ons bataljon was een Belgische kok, maar het personeel was Duits. Ik heb gezien dat ze soms eten in lege blikken stopten om mee naar buiten te nemen, want voor hen was er weinig te krijgen. In de omgeving was er veel kapot. Een gezin van acht woonde er op een zolder, recht onder de pannen. Het waren harde tijden.

Later werd ik nog 2 keer opgeroepen om kamp te doen. De eerste keer kampeerden we 3 weken in tenten in het Belgische Elzenborn. We kregen opleiding en oefenden met granaten in loopgraven. Elk van ons kreeg vier granaten: twee losse flodders en twee echte. We moesten mikken op een oude tank, die ontplofte, en zo leerden wij dekking zoeken en ons verdedigen.

In 1954 werd ik voor de 2e keer opgeroepen. We waren al getrouwd en onze zoon Ad was toen één jaar oud. Maar dat was geen excuus, ik werd naar Vogelzang in Duitsland gestuurd. We oefenden eerst drie weken in de kazerne en daarna was het 10 dagen overleven “op

De kinderen Van Bavel: Hild, May en Ad

kamp”. We leefden in bos en veld en sliepen buiten. We konden ons niet wassen of scheren, hadden geen water, geen eten. Dat moesten we onderweg zelf zoeken. Ik had wel een voordeel: als boerenzoon kon ik een koe melken. Om te weten wie bij wie hoorde droeg onze ploeg helmen, de andere ploeg was de vijand, zij droegen mutsen.

Nooit meer oorlog

Daarna was het voor mij gedaan met mijn soldatenleven. Gelukkig maar dat ik nooit echt ben moeten gaan vechten. Ik had genoeg ge-

zien tijdens de oorlog, ook al was het in Meerle al bij al betrekkelijk rustig.

Maar wie het zelf niet meegemaakt heeft kan het niet echt begrijpen. Het is dikke ellende voor de gezinnen, voor de soldaten, voor de jeugd, zelfs voor de dieren. Voor de winnende én de verliezende partij. Ik heb veel geluk gehad, ik kan het nog navertellen. Het blijft me bij, ook zoveel jaren later.

En wat ik zeker nog aan mijn verhaal wil toevoegen: nooit meer oorlog. Maar ge ziet, dat is helaas een vrome wens. (jaf)

www.het-slot.be worteldorp 28, wortel

-WORTEL-

SFEERVOL WONEN

Kom langs en samen creëren we het interieur van je dromen met de mooiste raamdecoratie!

GORDIJNEN

BINNENZONWERING

BEHANG & KLEURADVIES

VLOERBEKLEDING

PVC-VLOEREN

BOXSPRINGS & BEDLINNEN

KAPELSTRAAT 6

BAARLE-HERTOG

T. 014 69 90 02

WWW.VANDERSLUIS.BE

vrijdag & zaterdag open vanaf 19 uur, zondag vanaf 14 uur

Wat ruist er in de Markvallei?

NATUUR Natuurpunt Markvallei telt 1200 aangesloten gezinnen. Opmerkelijk is ook het grote aantal vrijwilligers, bijna 200. Ze zorgen er mee voor dat er meer dieren en planten kunnen overleven in het prachtige landschap in onze regio. Op zondag 26 maart laten ze zien hoe ze dat doen.

Natuurpunt zoekt overigens nog altijd vrijwilligers om de werking mee te ondersteunen. De plaatselijke tafdeling organiseert heel wat activiteiten en neemt op allerlei manieren haar verantwoordelijkheid op. Heel wat vrijwilligers kennen ‘Tappen in De Klapekster’, maar er ruist meer in de Markvallei. Daarom zetten ze al de werkgroepen in de kijker. Iedereen welkom tussen 13 en 17 uur aan het Bezoekerscentrum!

Zwerfvuil

Het gemeentebestuur van Rijkevorsel houdt geregeld een zwerfvuilactie en beloont elke deelnemende vereniging met een mooi bedrag. Een win-win situatie dus: een zwerfvuilvrije buurgemeente en geld voor meer natuur in de Markvallei! Vier keer per jaar gaat Natuurpunt Markvallei dus mee op stap om zwerfvuil in te zamelen. In oktober namen ze zo 30 km Veusselse wegen onder handen. Op zaterdagvoormiddag 4 maart vanaf 9 uur gaan groepjes weer op stap met prikkers en vuilzakken. Natuurpunt zoekt nog een 30-tal helpers, kinderen en volwassenen. Wie wil

deelnemen, geeft een seintje aan: info@natuurpuntmarkvallei.be.

Het Kerkemoer

Op zondag 5 maart staat een wandeling in het kleine maar bijzonder waardevolle natuurgebied het Moer en Kerkemoer op het pro-

gramma. De wandeling gaat door een 68ha groot gebied dat beheerd wordt door ANB en onderdeel is van de Vallei van het Merkske. Het Moer bestaat hoofdzakelijk uit vrij natte tot natte bossen (broekbossen) met tussenin soortenrijke graslanden. De depressie van het Moer is het brongebied van de Noordermark die verder samen vloeit met het Markske in het Merkske, om zo de vallei van het Merkske te vormen.

In dit gebied is al veel studie verricht o.a. broedvogeltellingen, amfibieën, dag- en nachtvlinders, libellen en juffers etc. Een gids vertelt er alles over. De wandeling duurt ongeveer 2 uur en is 5 km lang. Het verzamelpunt is parking Bloksgoor (naast Steenweg op Weelde) in Merksplas. Vertrek om 14 uur. Deelname is gratis.

Koloniewandeling

Op zondag 19 maart is er een gratis gegidste wandeling in Wortel Kolonie. Deelnemers maken kennis met de rijke geschiedenis van het beschermde landschap en met de hier volop aanwezige natuur. Een natuurgids staat klaar om 14 uur klaar aan Bezoekerscentrum De Klapekster. Info: gidsenwerkgroep@natuurpuntmarkvallei.be (ao)

Op 26 maart stellen de werkgroepen zich voor in en rond de Klapekster.

De wandeling in het Kerkemoer in Merksplas heeft echt iets bijzonders.

Een jeugdboekenmaand vol geluk

planten de kinderen van 6 tot 8 jaar een geluksplantje. Tijdens de activiteit wordt er dus zowel voorgelezen als… in zand gewriemeld. Het kan haast niet anders dan dat daar onvervalste geluksplantjes uit voortkomen.

De activiteit heeft plaats van 15 tot 16.30 uur - 3 euro - inschrijven via hoogstraten.bibliotheek.be of aan de bibbalie.

BIBLIOTHEEK In BiB Hoogstraten kan je deze maand aan heel wat geluksactiviteiten deelnemen. Dat is immers het thema van de Jeugdboekenmaand. Geluk in de brede zin van het woord: vrienden, hobby’s, passies en andere zaken waarvan je gelukkig wordt. Maar ook over de dagen dat je minder blij bent of je eenzaam voelt want geluk is ook … niet altijd gelukkig moeten zijn.

Geluksplantje

Op woensdag 8 maart is er een interactief voorleesmoment. Samen met de voorlezers

Pyjamalezen

Voor de leeftijdscatgeorie 4 en 7 jaar is er een bijzondere activiteit: met pyjama en je lievelingsknuffel naar de bib, waar samen heel het slaapritueel wordt doorlopen, van heel actief naar tandenpoetsen naar knuffelen en dan naar bed…

Vrijdag 24 maart van 18 tot 19.30 uur - 2 euro - inschrijven via hoogstraten.bibliotheek.be of aan de bibbalie - met begeleiding van een volwassene.

Startdag van Het Groot Circus van het Klein Verdriet

MUSICAL Alhoewel het productieteam al een tweetal jaren aan het project werkt en de audities vooral in december plaatsvonden, organiseerde LA:CH op zondag 5 februari de officiële startdag van hun nieuw project ‘Het Grote Circus van het Klein Verdriet’.

Een tweehonderdtal acteurs, muzikanten, figuranten en backstage medewerkers maakten

met elkaar kennis vooraleer het grote werk, de repetities tot en met de 7 voorstellingen die eind augustus en begin september plaatsvinden in een 45 meter grote tent met 1200 zitplaatsen op locatie in Wortel-Kolonie.

In onze volgende uitgave brengen we een stand van zaken van de organisatie en van ‘Vagebond’, een sociaal artistiek project. (fh)

Voorleesmomenten

Simpelweg genieten van een mooi verhaal in de jeugdbib met voorlezers die boeken vol geluk bij de hand hebben. Ze nemen je mee op reis op een tapijtje van gedichten en laten je kamperen op het strand met een gelukshoedje op je hoofd. Dat kan op verschillende dagen: in Bib Hoogstraten op zaterdagen 4 maart (Voorleesgeluk), 11 maart (Geluksgedichten), 18 maart (Ga je mee kamperen?), en 25 maart (Zet je gelukshoed op), telkens van 10 tot 12 uur. Op woensdag 29 maart (Gewoon geluk) van 13.30 tot 14.30 uur in Bib MMeer en van 14 tot 16 uur in Bib Hoogstraten (Geluk zit in kleine dingen).

De voorleesmomenten zijn gratis en je hoeft niet in te schrijven. Aansluiten kan op het uur dat je wenst. (red)

Tinello speelt Tic-Tic

TONEEL Tinello staat dit voorjaar opnieuw op de planken in zaal Cecilia. “Tic-Tic” is een bewerking door Erik Sterck en Diane Van Rijsselberghe van het stuk 'Toc-Toc' van Laurent Baffie. Er zijn twaalf speeldata in maart. Een aantal patiënten zit in de wachtkamer van de wereldvermaarde psychiater Dr. Stern. De dokter laat op zich wachten en dat leidt tot pittige, grappige, verwarrende of vertederende gesprekken... met een verrassende afloop. Voer voor een leuke komedie die garant staat voor een avondje toneelplezier.

De spelers die daar voor zorgen, zijn Mark Accou, Chris Aerts, Dirk Lambrechts, Mie Lanslots, Katleen Siemons, Cis Verboven en Mieke Vervloet. Tickets kosten 14 euro. Online vind je de speeldata waarop er nog tickets beschikbaar zijn: www.tinello-toneelgezelschap.be (pm)

Directeur Jef Martens van het podium naar de circusarena…

Ode aan de liefde in de kerk van Wortel

CONCERT Op donderdag 16 maart brengen

Pieter Embrechts en Noémie Schellens ‘La Serenata’ in de parochiekerk van Wortel. In dit poëzie- en operaconcert wordt de liefde, in al zijn grillen en gedaanten, bezongen.

In het zuiden van Italië wordt de traditie van de 'serenata' in ere gehouden: de avond voor het huwelijk begeeft de bruidegom zich met gitaar en gevolg naar het huis van de aanstaande bruid om onder het balkon de liefde en het leven te bezingen.

Maar waarom zou het altijd de man moeten zijn die deze Serenade brengt? Is dat nog wel van deze tijd? Dat hoeft toch niet. En al zeker niet als er een weergaloze opera diva in de buurt is als de oorbegeesterende en oogverblindende sopraan Noémie Schellens. En waarom zou het een heel gevolg muzikanten moeten zijn als er toevallig een gitaarwonder als Maarten Vandenbemden mee op het podium staat?

Sopraan Noémie Schellens en gitarist Maarten Vandenbemden brengen serenades van onder de Napolitaanse zon tot in de geurige tuinen van Aranjuez, van de meeslepende opera-aria's van Vincenzo Bellini tot de nostalgische klankwereld van Reynaldo Hahn.

Zanger, acteur en rasverteller Pieter Embrechts is de bard van dienst met prachtige liefdesgedichten, verhalen en songs over de lenige liefde. Van Hugo Claus tot Toon Tellegen, van Judith Herzberg tot Herman Brusselmans. Samen brengen ze een lofzang op het leven en de liefde in de goddelijke setting

Boemerang van Theater Pas geverfd

TONEEL Na het succes van een reeks najaarsvoorstellingen herneemt Theater Pas geverfd in maart de theaterwandeling “Boemerang”. Verteltoneel waar Zjosfinks sinds jaar en dag een patent op heeft.

Tijdens een tocht van iets minder dan 3 km vertelt Juul Verachtert over zijn broer Stakke en hoe die heel z’n leven lang hemel en aarde heeft bewogen om van Meer een grote bedevaartplaats te maken. En dat het dan ten langen leste ook weer niet allemaal is gegaan zoals hij het zich had voorgesteld.

Praktisch: Theaterwandeling ‘Boemerang. Speeldata: 3 en 10 maart en 17 en 24 maart Locatie: Zaal kloostersite Meer Mussenakker 13. Aanvang: 19.30 uur

Kostprijs: 12 euro, incl. consummatie. Inschrijven vooraf noodzakelijk via: zjosfinks@gmail.com. (fh)

van de prachtige kerk van Wortel. Praktisch: La Serenata met Pieter Embrechts, Noémie Schellens en Maarten Vandenbemden op donderdag 16 maart om 20.15 uur in de parochiekerk van Wortel. Inkom 20 euro, reservatie GC Hoogstraten. (fh)

BLOEDAFNAMES

_____

HOOGSTRATEN

Rode Kruislokaal, Slommershof 18

17.00 - 21.00 uur

12/5 en 17/5

4/8 en 9/8

24/11 en 29/11

MEER

Gemeentelijke basisschool De Meerpaal, Terbeeksestraat 6

17.30 - 20.30 uur

15/3 - 31/5 - 27/9 - 27/12

MEERLE

Parchiezaal Ons Thuis, Gemeenteplein 2

17.30-20.30 uur

6/3 - 5/6 - 4/9 - 4/1

Samen tegen zwerfvuil

jaarlijkse actie met vrijwilligers om zwerfvuil in hun omgeving op te ruimen. Hiermee sluit men aan bij de lenteschoonmaak van Mooimakers.( https://mooimakers.be/), een initiatief op Vlaams niveau.

OPRUIMACTIE Er is gelukkig steeds meer aandacht gegroeid voor een nette leefomgeving. V.V.V. Hoogstraten organiseert van zaterdag 18 maart tot zondag 2 april haar

In de jaren 2015 - 2016 groeide in de vrijwilligerswerking het idee van een actieweek. Het was immers een basisdoelstelling van de V.V.V. om Hoogstraten zo aantrekkelijk mogelijk te maken voor bezoekers. Er kwam een opriuimactie, niet toevallig net voor de jaarlijkse opening van het toeristisch seizoen, op de vierde zondag van april. Van in 2017 gebeurt dat onder de naam “Proper Hoogstraten”.

Folklorefestival zoekt gastgezinnen

FESTIVAL Tijdens het weekend van 28, 29 en 30 juli heeft de elfde editie van het Internationaal Folklorefestival van de Gelmelzwaaiers plaats. De organisatoren verwachten diverse buitenlandse groepen. Om de 100 buitenlandse gasten gedurende een vijftal dagen te slapen te leggen, rekent de vereniging ook nu weer op de gastvrijheid van de gezinnen uit Hoogstraten en deelgemeentes.

De groepen arriveren op donderdag 27 juli en worden ’s avonds opgehaald door hun gastgezin. Vrijdag en zaterdag zijn er uitstappen voor de gasten, ’s avonds zijn er optredens in GC Rabboenizaal.

Op zondag 30 juli zullen de groepen voor het stadhuis van Hoogstraten hun volksdansen laten zien. Ook de Gelmelzwaaiers treden dan op, buiten hebben ze volop de ruimte om hun kunsten te vertonen. Maandag 31 juli vertrekken de gasten naar huis of naar een volgend festival.

Heb je interesse om gastgezin te zijn of wil je meer informatie? Contacteer de Gelmel-

zwaaiers via gastgezin@gelmelzwaaiers.be of via hun sociale media en website - Facebook: Gelmelzwaaiers Hoogstraten & Internationaal Folklorefestival Hoogstraten; Instagram:

Groepen krijgen logistieke ondersteuning en materiaal ter beschikking. Vele honderden vrijwilligers staken de handen uit de mouwen bij de vorige edities. Ook de stad heeft daarnaast een permanent team van zwerfvuilruimers, die dagelijks op pad zijn om straten en wegbermen op te ruimen. Wellicht zag je dit “Team Proper Hoogstraten” al aan het werk. De video die Karel Martens vorig jaar gemaakt heeft kan misschien inspireren: https://www.youtube.com/watch?v=5_ktWb Q5xyc

Kies zelf je actiemoment tussen 18 maart en 2 april en schrijf je in op: www.hoogstraten.be/properhoogstraten. (fh)

VOLKSFEEST Tijdens het weekend van 21, 22 en 23 april staat er heel wat te gebeuren. Die dagen zijn er verschillende activiteiten onder de noemer ‘Hoogstraten Feest!’ en volgens de organisatoren mag dat een groot volksfeest worden. Data om alvast in je agenda te schrijven dus.

Het programma wordt nog dagelijks bijgewerkt maar we geven al mee dat na de traditionele verlichte avondmarkt op vrijdag, er op zaterdagavond de eerste Hoogstraatse Beiaardcantus volgt. Een geheel nieuw initiatief. Na Leuven, Antwerpen, Tienen, Pelt en enkele andere steden gaat ook Hoogstraten uit volle borst meezingen met de leukste cantusliedjes die beiaardier Luc Dockx uitkoos. En dit allemaal live uit de toren tot in zaal Pax. Binnenkort starten de inschrijvingen.

Als afsluiter volgt ook een heel erg drukke zondag. Want zeg nu zelf : de jaarlijkse braderij - opening toeristisch seizoen - huifkarrentocht - de Laermolen in werking - smoute-

#gelmelzwaaiershoogstraten. Ook op de website www.folklorefestival.be vind je alle info. (jaf)

bollenverkoop aan de molen - erfgoeddag - de Markt, boerenmarkt in openlucht - torenbeklimming. Met als slot om 16 u een ballenregen vanuit de toren van het Klein Seminarie. Een goedgevuld programma voor jong en oud.

Handelaars kunnen zich inschrijven voor de braderij : de deelnameprijs bedraagt 100€ (excl. BTW). Groot-Hoogstraatse verenigingen doen gratis mee.

Heb je nog vragen? Stuur dan een mailtje naar evenementen@beleefhoogstraten.be. Je kan inschrijven voor de braderij tot 3 april. (pm)

De groep uit Brazilië tijdens de editie van 2017

REDACTIEADRES

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten tel. 0472 97 12 87 redactie@demaand.be

DORPSNIEU WS

w Hoo g straten : Patrick Melis 0497 41 40 29 hoogstraten@demaand.be

w Meer : Marcel Adriaensen tel. 03 315 90 40 meer@demaand.be

w Meerle : Jan Fret tel. 03 315 88 54 meerle@demaand.be

w Meersel-Dreef : Jef Jacobs tel. 03 315 73 64 meersel-dreef@demaand.be

w M i nderhou t : minderhout@demaand.be

w Wortel : wortel@demaand.be

SPORTNIEUWS

Rob Brosens tel. 03 314 43 39 sport@demaand.be

Niet alle beeldmateriaal wordt ons met auteursgegevens overgemaakt. Neem contact op met de redactie voor eventuele rechten.

ADV ERTENTIES

Jan Croes

tel. 0477 66 11 60 advertenties@demaand.be

SECRETARIAAT/DRUK

Emilia Horsten

Begijnhof 27

2320 Hoogstraten tel. 03 314 51 03

Niet alle Hoogstraatse bakkers gaan dicht

WINKELSLUITING In ons januarinummer kon je lezen in welk zwaar onweer bakkers zijn terechtgekomen. Torenhoge gasprijzen en grondstofprijzen die met meer dan 40% zijn gestegen maken het voor elke ondernemer moeilijk om te blijven overleven.

In Hoogstraten gaat binnenkort bakkerij Joost Muësen dicht. Dat bracht een geruchten-

Peuters dansen graag

stroom op gang, zo werd gezegd dat ook bakker Van Thillo en Atelier Co-Pains weldra hun deuren gingen sluiten. Dus gingen we even na of die geruchten wel kloppen. Beide uitbaters bevestigen ons dat hun winkel absoluut niet dicht gaat. En dat willen we bij deze, met broodzak in de hand, toch even meegeven. Ook Mathysen en Van Thillo zetten hun zaak overigens gewoon verder. (pm)

W ERKEN

abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be

Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27 2320 Hoogstraten

WORKSHOP Het Huis van het Kind en de Gezinsbond organiseren op vrijdag 3 maart een workshop “Dansen met je peuter”. De dansen worden aangepast aan de eigen mogelijkheden van de deelnemers.

Peuters vinden het plezierig om samen te dansen en te bewegen op de muziek. Tijdens deze

Het plan na Stan

TONEEL Plan B speelde eind januari de pannen van het dak in zaal Cecilia. Het spelplezier spatte van het podium en het publiek genoot mee van de succesvolle combinatie toneel-film-muziek. “Het Plan van Stan” beleefde zo eindelijk zijn apotheose na drie jaar

workshop leer je dansen die je thuis samen met je peuter kan verderzetten. (Groot)ouders en peuters dansen dus samen. Peuters voelen zich veiliger zo, en hun enthousiasme brengt ook het kind in jou weer naar boven. Peuters mogen overigens hun knuffel en een dekentje meebrengen.

Deze workshop heeft plaats op vrijdag 3 maart van 9.30 tot 10.30 uur in 't Gastenhuys, Heilig Bloedlaan 252/C. Reserveren kan gratis per mail naar huisvanhetkind@hoogstraten.be met vermelding ‘workshop dansen’. Info: https://hoogstraten.gezinsbond.be/ (fh)

onderbreking. Op de foto zien we wie daar allemaal voor zorgde.

En de bende van Plan B gaat door. Voor 2024 staat er een nieuwe eigen productie op stapel, maar daarover horen jullie later meer. Wordt vervolgd. (pm)

Laatstejaars basisscholen oefenden in verkeerspark

VERKEERSEDUCATIE De politie Noorderkempen organiseert elk jaar een verkeerspark voor de leerlingen uit het laatste jaar van de basisschool uit Hoogstraten, Merksplas en Rijkevorsel. “Wij komen hier in de veiling van Hoogstraten al heel wat jaren en alle scholen doen er aan mee”. Aan het woord is Eddy Kerstens van de politie Noorderkampen.

Verkeerstrap

Het zwaar verkeer vraagt blijvend aandacht. “Wij hebben hier een vrachtwagen staan. Dan kunnen de kinderen ook eens kijken wat het zicht is van de chauffeur vanuit zijn cabine. En vooral wat hij niet ziet. Wij leren vooral om oogcontact te maken met de chauffeur. En ook om van de zijkant van de vrachtwagen weg te blijven. En het gevaar van de dode hoek leggen we natuurlijk ook uit.”

Maar dat is lang niet het enige dat aandacht vraagt in de toenemende verkeersdrukte. “Hier in de hal hebben we de mogelijkheid om een zeer groot aanbod te creëren van situaties die zich kunnen voor doen. We hebben hier een rotonde, een kruispunt met verkeerslichten. De lichten laten we soms ook eens in knipperstand staan om hen de verkeerstrap aan te leren: als er een agent staat, moet je daar naar luisteren, vervolgens de lichten, dan de borden. Ook op de voorrangsregel van rechts wordt sterk gehamerd. En het achterom kijken, over de schouder, je arm uitsteken. Al die dingen proberen we aan te leren om de kinderen op een veilige manier door het drukke verkeer te loodsen. Het kijken, de communicatie met andere weggebruikers. Daar overdrijven we zelfs wat in, in de hoop dat er toch iets van blijft hangen.”

Moeilijk

De politie is blij met de locatie in de veiling. “Dit is hier de ideale locatie, we staan hier droog en hebben een enorme ruimte ter beschikking. Heel deze opstelling blijft 14 dagen staan zodat alle klassen ruim aan bod kunnen komen. De kinderen rijden het parcours met een gocart of een fiets. Op het einde volgt een korte evaluatie en laten we ze een wedstrijdje rijden: om ter langst rijden zonder een fout te maken. Gisteren zei een leerling dat het verkeer best wel moeilijk is… Overschot van gelijk: verkeersregels veranderen of er komen nieuwe, de

Geef spullen een tweede leven

TWEEDEHANDS De gezinsbond van Hoogstraten richt een tweedehandsbeurs in op zondag 26 maart in zaal Pax, van 10 tot 12 uur. De gedroomde gelegenheid om op te ruimen - het speelgoed waar de kinderen te groot voor zijn, de kinderwagen die al zo lang in de weg staat, de kleertjes die amper gedragen maar nu al te klein zijn…

Op de tweedehandsbeurs verkoop en koop je babyuitzet, kleding tot 12 j., speelgoed en fietsen. Het wordt een tafelverkoop, dat wil zeggen dat de verkopers zelf hun goederen verkopen. De inkom is gratis. Er is ook een cafetaria.

Voor meer info kan je terecht bij Bieke Roovers: bieke.roovers@gezinsbondhoogstraten.be of tel. 0499 19 57 57. Wie snel inschrijft, heeft de beste plaats. (fh)

verkeersdrukte neemt toe, enz. Eigenlijk zouden volwassenen ook nog wel wat kunnen opsteken hier. Ik probeer zoveel mogelijk het traject Rijkevorsel-Hoogstraten of Merksplas-Hoogstraten te overlopen. Het gevaar op een rotonde, verkeerslichten, oversteekplaatsen voor fietsen waar ze geen voorrang hebben. Fietssuggestiestroken zijn ook iets nieuws, we wijzen er op hoe je die best gebruikt. En voor de ouders geef ik nog mee: laat je kind met een fiets rijden die technisch in orde is - licht voor en achter, bel, remmen. Allemaal zéér belangrijk.” (pm)

Epelteer 27 - 2320 Hoogstraten 0495 24 24 11

wm.installatiebedrijf@telenet.be wm-installatiebedrijf.be

Zesdejaars van ASO Spijker geven het beste van zichzelf

SCHOOL Het is een vaste traditie op het ASO Spijker dat de laatstejaars zorgen voor het leerkrachtenfeest. Na een korte corona-onderbreking konden de leerlingen dit jaar opnieuw een spektakel brengen met dans, zang en toneel. Het thema was 'Onder druk'. Voor alle leerkrachten was het ongetwijfeld genieten van het creatieve samenspel van 'hun' leerlingen. (pm)

wat ooit een stad was: puin men sterft er duizend keer de traagste verstikkingsdood met soms een vleugje hoop: een kind dat de ogen opent.

maar niet alleen het puin verstikt. het zijn de onbewogen leiders van een volk dat versmacht. de malafide projectontwikkelaars die met volle geldkoffers het land ontvluchten en zo een natie leegzuigen. het zijn de strijders van een tiranniek bewind dat mensen verstikt, verwoest, vermoordt.

daar zijn de acties al de kassa begint te tellen.

marleen

Jos Verschraegen speelt het slim

KAARTEN Tijdens de wekelijkse kaartnamiddag in de ontmoetingsruimte van de Wingerd speelde Jos Verschraegen (rechts op de foto) een solo slim. De mede-kaarters zijn van links naar rechts: Mon Vermeiren, Jan Van Bavel, Louis Broes en Lex Van Gestel. Proficiat Jos! (red)

Davidsfonds zet vzw Klooster in de bloemetjes

CULTUUR ERFGOED Het Davidsfonds koos voor ‘Toast Literair’ als locatie het Lokaal DienstenCentrum van Meer uit. Tijdens deze culinair-culturele ontmoeting werd de geschiedenis van het project in en rond het vroegere nonnenklooster aan de Donckstraat toegelicht door architect Stijn Cools van aNNo-architecten, die van bij het begin van het project de vzw begeleidde. Het werd een op beide vlakken (cultuur-historisch en architecturaal én culinair) een boeiende middag, die door niet minder dan 85 geïnteresseerden werd bijgewoond. (ma)

Op de foto vlnr Stijn Cools, Marc Van Aperen, Frans Horsten, Xavier Delcourt, Frans Brosens, Jef Van Bavel, Guy Cools, en Peter Schelles.

Ferm Meer blaast 100 kaarsjes uit

VERENIGINGSLEVEN

Al een eeuw lang is Ferm Meer een actieve vereniging voor de vrouwen op het platteland. We staken ons licht op bij bestuurslid Agnes Adams over het verleden van de vereniging en de plannen om deze verjaardag te vieren.

“De vereniging startte onder de naam Boerinnengilde, later werd dit KVLV en sinds 2020 dragen we de naam Ferm. Vroeger waren de leden enkel landbouwersvrouwen, nu kan iedereen bij ons aansluiten,” verduidelijkt Agnes. “Momenteel telt het team van Ferm Meer 16 bestuursleden en 152 leden.

We bieden een zeer gevarieerd aanbod aan activiteiten voor zowel onze oudere als jongere leden, waarbij gezellig samenzijn altijd een

van de belangrijkste doelen is. Op ons programma staan naast informatievergaderingen, veel creatieve activiteiten zoals bloemschikken, breilessen, keramiek en kooklessen. Soms is het gewoon genieten van een babbel tijdens de kaas- en wijnavond of het kerstfeestje. Wekelijks fietst er een groepje oudere leden op dinsdagmiddag, de jongere generatie fietst tijdens de zomermaanden op dinsdagavond. Ondertussen organiseren we ook jaarlijks een fietsweekend, gezelligheid en plezier gegarandeerd!”

Feestjaar

“2023 wordt voor ons een feestjaar, we willen Ferm op meerdere momenten in de kijker zetten.

Op zaterdag 18 maart is er een dankviering met de vlagwijding. Nadien nodigen we iedereen uit voor een hapje en een drankje in de parochiezaal. Zaterdag 22 april organiseren we een bijzonder ledenfeest voorafgegaan door een receptie voor genodigden. Op zondag 24 september is iedereen uitgenodigd op onze “Hap en Trap”, zodat iedereen mee kan proeven van ge gezelligheid in onze vereniging.

Als bestuur is het een hele eer om dit feestjaar vorm te mogen geven en onze vereniging in de kijker te kunnen zetten. Dit is natuurlijk enkel mogelijk geworden doordat de voorgaande 100 jaar het dagelijks bestuur ook jaar in jaar uit zijn best heeft gedaan om de vereniging draaiende te houden!” (aa/ma)

Fietsen en genieten, het zijn zomerse synoniemen voor de leden van Ferm Meer.

-WORTEL-

www.het-slot.be worteldorp 28, wortel vrijdag & zaterdag open vanaf 19 uur, zondag vanaf 14 uur

Dorpsraadcafé in de parochiezaal

DORPSRAAD Het Klooster in Meer is al vaak op de dorpsraadagenda geweest. En dit heeft tot mooie resultaten geleid. Nu de renovatie van het klooster stilaan eindigt, zijn er nog wel zaken die moeten afgewerkt worden. En waarom duurt dat zo lang? Het komt beslist aan bod op het dorpsraadcafé van 8 maart.

Verder zijn er nog tal van zaken die de dorpsraad met het schepencollege wil bespreken. Samen met heel wat vragen die werden ingezameld vanuit de bevolking. Iedere Merenaar heeft een uitnodiging daarvoor in de bus gekregen.

Nieuw dit keer is het gesprek met mensen die vertellen over hun ervaring. Mensen die we dagdagelijks tegenkomen maar waar we niet zo vaak mee praten.

En dat alles eindigt in een open café waar je nog kunt blijven napraten. Goed bediend door de mensen van de wereldwinkel.

Het wordt dus een boeiende avond in de gerestaureerde parochiezaal, en wel op 8 maart

Het klooster ziet er prachtig uit. De parochiezaal ook. Nu de rest nog. Wees welkom op het dorpsraadcafé van 8 maart.

in de parochiezaal - door velen ook het Klooster genoemd, of Locaal Dienstencentrum.

75 plussers komen samen

ONTMOETINGSDAG In het locaal dienstencentrum werden de alleenstaande 75 plussers uitgenodigd. Het werd een gezellige ontmoe-

ting tussen bekende en minder bekende gezichten. Ideaal om eens bij te praten. De opkomst was talrijk en het schepencollege deed

Afin, we weten wat er bedoeld wordt. Tot dan. (ma)

haar uiterste best om iedereen te verwelkomen. Kortom, een geslaagde namiddag. (ma)

70-jarigen vieren feest in zaal Victoria

FEEST Op donderdag 19 januari feestten de 70-jarigen van Meer in hun thuisdorp. Bij die gelegenheid ging geboortejaar 1952 met volle

Goed georganiseerde dorpsquiz werd een denderend succes

QUIZ VERENIGINGSLEVEN De Meerse Quiz der Quizzen zit er weer op. 14 Verenigingen van heel divers pluimage dongen naar de felbegeerde overwinning. Uiteindelijk werd er gewonnen met het kleinste verschil. Een half puntje in het voordeel van Brassband SinteRosalia. De Mussenakker kreeg heel wat lof voor de puike organisatie na hun overwinning in de editie van 2020. De twee hierop volgende jaren kon de jaarlijkse gebeurtenis niet doorgaan door corona.

De deelnemers beleefden er duidelijk veel deugd aan. “Niet te gemakkelijk, maar ook niet te moeilijk”, klonk het bij een deelnemer van de Eendracht, “ze hebben het zo georganiseerd dat iedereen zich kon amuseren. Ook de zaalronde die niet moest afgewerkt worden

goesting op de foto op en voor het podium van zaal Victoria. Wij wensen hen allen nog vele gezonde jaren. (ma)

Boven v.l.n.r. Herman Faes - Jan Martens - Herman Voeten - Fons Aerts - Jos Aerts - Marcel Oomen - Frans Boeren - René Herthogs - Wim Laurijssen.

Onderaan Hilda Martens - Christiane Laurijssen - Julia Laurijssen - Louis Delcroix - Jeanne Vriends - José Bastijns - Michel van den Heuvel - Karel Gorissen.

Aan de meet wint Brassband Ste Rosalia met een half puntje verschil.

tussen de andere rondes door zoals ieder jaar, werd fel gesmaakt - net zoals de drank uiteraard, al dan niet alcoholisch…

Die van KFC Meer waren al even enthousiast. “De jaarlijkse dorpskwis werd echt een denderend succes dankzij de vlekkeloze organi-

satie van De Mussenakker. Onze ploeg deed het overigens uitstekend en strandde op slechts 3,5 punt van de eerste plaats.” De strijd om de eerste plaats was nog spannend, zeker na de vernieuwde ronde waarbij de deelnemende verenigingen zelf een vraag moesten opstellen en laten beantwoorden

door de overige groepen. Uiteindelijk sleepte de brassband met 86 punten de eerste plaats uit de brand. De overwinnaars kregen alvast de deelnemerslijst van de verenigingen mee nadat ze aanvaard hadden om volgend jaar de organisatie van de dorpsquiz op zich te nemen. Succes alvast! (ma)

Lenteconcert van fanfare de Eendracht

CONCERT Fanfare De Eendracht-Meer nodigt iedereen uit op haar jaarlijks lenteconcert op zaterdag 25 maart om 20 uur in de refter van lagere school De Meerpaal in de Terbeeksestraat. Een blij muzikaal weerzien, want

door de coronacrisis kon deze concertavond drie keer niet doorgaan!

Onder leiding van dirigent Marleen Proost zal een afwisselend programma gepresenteerd

worden. Er zijn bovendien optredens van de drumsectie onder leiding van Rudi Vindevoghel en van het instaporkest onder leiding van Luc Van Bladel. De inkom is volledig gratis. (ma)

Fanfare de Eendracht maakt een flinke doorstart. In september waren er de muziekfeesten, weldra is er een Lenteconcert. René van Bladel zal ook dit keer ongetwijfeld van de partij zijn.

In een bomvolle zaal dingen 14 verenigingen mee naar de titel.

FysioNoord brengt sport en revalidatie in het vroegere zwembad

OPENING

Het zwembad Aqua Noord is niet meer. Waar vele Merenaren hebben leren zwemmen komt nu een andere invulling, onder de naam FysioNoord. We gingen er langs op de kennismakingsdag voor het brede publiek. Heleen Augustyns, de verantwoordelijke van FysioNoord stond ons te woord.

“FysioNoord is een praktijk die focust op revalidatie en sport,” licht ze toe. “Wij bieden kinesitherapie en personal training op maat aan waardoor iedereen bij ons terecht kan. Wij ontvangen mensen in onze ruime oefenruimte en kabinetten met een groen uitzicht vlak bij het centrum van Meer. In principe kan iedereen bij ons terecht. Mensen die willen starten met sporten, wie moet revalideren na een blessure, ook mensen met een doorverwijzing van de arts.

Wij beschikken over een gespecialiseerd en enthousiast team van medewerkers. Onze therapeuten gaan steeds op zoek naar de oorzaak van iemands klachten of zwakke schakels en stellen een individueel plan op. Hierbij focussen we voornamelijk op een actieve aanpak. Door opnieuw in beweging te komen en te blijven, minimaliseren we immers de kans op herval. Ons team houdt zich up-to-date door regelmatige

Het team van FysioNoord dat instaat voor de begeleiding. VLNR: Desirée Van Dun, Roel Hofmans, Leen Delcroix, Heleen Augustyns, Ward Brosens en Ante

bijscholingen. We beschikken over diverse toestellen. En in de zomer komt daar nog buiten-accommodatie bij.” (ma)

Drukke dagen voor KWB Meer

WANDELING / KAARTAVOND KWB Meer heeft een druk programma. Zo organiseren ze op zondag 19 maart de jaarlijkse wandeltochten, die voeren naar de mooiste en rustigste plekjes van Meer. De afstanden zijn 6,5 - 13 - 20 km. Op elke van deze afstanden is een rustplaats voorzien, waar je van een versnapering kan genieten.

Vertrek en inschrijfplaats is de petanqueclub Markdal - Hoogeind 74a, Meer. Inschrijven kan van 8 tot 14.30 uur.

De wandeling van de KWB is een klassieker. Dat bewijst deze foto uit 2007.

Op de vrijdagen 17 en 25 maart en 7 april is er een kaartprijskamp, in samenwerking met de petanqueclub Markdal. Deze kaartavonden vinden dan ook plaats in het lokaal van de petanqueclub - Hoogeind 74a. Begin van deze kaartavond is telkens om 19.30 uur. (ma)

Brassbands Ste. Rosalia Meer en Wortel concerteren samen

CONCERT De Brassbands van Meer en Wortel diepen hun samenwerking verder uit. In maart presenteren zij het jaarconcert in Wortel en in Meer.

De samenwerking tussen de brassbands van Meer en Wortel wordt intenser. In februari diende het samenwerkingsverband zich aan voor een Vlamo-evaluatieconcert dat georganiseerd werd in de Pax in Hoogstraten. De commentaren van de evaluatoren, twee gerenommeerde hafabra-dirigenten, waren meer dan bemoedigend. De conclusie was dat de samenwerking muzikale vruchten afwerpt.

Daarvan kan je ook zelf getuige zijn tijdens de concerten die de verenigingen organiseren. Vrijdag 11 maart staat “BB Wortel & BB Rosalia Meer in Concert” op het programma in zaal ’t Trefpunt in Wortel, een week later, op 18 maart, vindt het concert plaats in Zaal voor

Kunst en Volk in Meer. Een voorprogramma wordt verzorgd door het jeugdorkest. Zowel de jeugd als de brassband staan onder leiding van Cindy Kranen.

Het programma start telkens om 19.30 u. Een

inkomkaart kost € 10, in voorverkoop € 8: rosalia.meer@gmail.com of 0471 40 81 40. (ma)

Verheyen.

Fenna werd het honderdste lid van Shilshoel

VOLKSDANS Volksdansgroep Shilshoel is al jaar en dag een gevestigde waarde in het Meerlese en Hoogstraatse cultuurleven. 33 jaar geleden opgericht door enkele Chirofanaten uit Meerle is het ondertussen uitgegroeid tot een bloeiende vereniging voor jong en oud.

Dat ‘jong en oud’ mag letterlijk genomen worden: op vrijdagavond dansen de Shilshoelertjes van de kindergroep (oudste kleuters tot

zesde leerjaar) en de jongeren (+12), op maandagavond strekken de volwassenen- en de seniorengroep de beentjes. Gitte Koyen, Ilse Boudewijns, Lieze Jacobs, Lianne Langstraat en Gust Koyen verzorgen de wekelijkse danslessen.

Dansen werkt aanstekelijk, want Shilshoel is groter dan ooit. In januari verwelkomde de kindergroep hun 45ste lid, Fenna Koyen. Met Fenna erbij telt Shilshoel maar liefst 100

leden. Ze werd in de bloemetjes gezet met een T-shirt en een lekkere zak snoep. Shilshoel is terecht fier op dit aantal en op de dynamiek en het engagement die er onderling leven.

Benieuwd naar wat Shilshoel precies doet of zin om eens een keertje mee te dansen? Je kan hen contacteren via Facebook en Instagram (Volksdansgroep Shilshoel Meerle) of via shilshoelmeerle@gmail.com. (red)

LEZING Het TV programma ‘Het verhaal van Vlaanderen’ met Tom Waes is behoorlijk populair en wordt druk bekeken en besproken in alle media. Het kijkt natuurlijk ruim en het zou straf zijn moest ons eigenste Meerle daarin aan bod komen. Wat niet betekent dat er over Meerle geen boeiend historisch verhaal zou te vertellen zijn.

Op uitnodiging van Halte Merlet geeft Guy Muësen op 24 maart in het Raadhuis van Meerle een lezing over ons dorp, het ‘Verhaal van Meerle’ zeg maar.

Uit opgravingen in de omgeving van Meerle blijkt dat deze streek reeds heel vroeg bevolkt was. Guy gaat aan de hand van een vier- of vijftal verhalen van opzienbarende gebeurtenissen uit het verleden - vanaf de middeleeuwen tot de meer recente tijd - trachten een

goed historisch beeld te schetsen van ons dorp.

Guy Muësen is daar de geschikte man voor. Geboren en opgegroeid in Meerle en ondertussen geruime tijd wonend in Meersel-Dreef, studeerde middeleeuwse geschiedenis aan de universiteiten van Antwerpen en Leuven. In zijn eindwerk, dat in 1996 in boekvorm verscheen bij de Hoogstraatse Oudheidkundige Kring, behandelde hij al specifiek Meerle en het land van Hoogstraten in de middeleeuwen. Als historicus is hij de geschiedenis van onze regio blijven volgen. Na een mooie loopbaan in de pers (De Tijd) is hij al jaren aan de slag als communicatieverantwoordelijke van de stad Hoogstraten.

Waar en wanneer? In het Raadhuis in Meerle op 24 maart om 20 uur. Inkom: 5 euro voor

leden, 7.5 euro voor niet-leden, te betalen op rekeningnummer BE71 7310 2634 4969. Meer info: gsm 0497/91 87 66 - E-mail: haltemerlet@hotmail.com (jaf)

Na het verhaal van Vlaanderen, nu dat van Meerle!

Guy Muesen

70-jarigen van Meerle en Meersel-Dreef vieren samen

FEEST Jeanne Pemen, Maria Van Aelst, Jan Verheyen, Jos Jansen en

Garageverkoop KWB Meerle op 16 april

TWEEDEHANDSSPULLEN Beslist ook bij jou thuis herkenbaar: een hele hoop dingen die je waarschijnlijk nooit meer gaat gebruiken. Gaat dat oude kastje of tafeltje, die dozen met boeken of speelgoed, de niet meer gebruikte grasmaaier of kinderfietsje naar het containerpark of de kringwinkel? Er is nog een andere optie: wat nog te goed is om zomaar weg te doen, vindt misschien wel via de Garageverkoop van KWB een nieuwe eigenaar.

De garageverkoop heeft dit keer plaats op zondag 16 april tussen 9 en 16 uur. Vooraf inschrijven is verplicht. Geef tijdig een bericht aan Stan Verschueren, Chaamseweg 43, tel. 03 315 01 54 of Edwin Schapendonk, Kerkstraat 29, tel. 03 315 44 59.

E-mail: kwbmeerle@gmail.com

Info op www.kwbmeerle.be.

Deelnemen kost 3 euro voor KWB-leden, 7 euro voor niet leden.

Hopelijk schijnt de zon die dag, dat is altijd goed voor de commerce! (jaf)

gezamenlijk konden vieren dat ze 70 jaar geworden zijn. Hoeft het nog gezegd dat het gezelschap van een fijn feest bij De Paters genoot…? (jaf)

1e rij (vlnr) Ria Driesen ,Maria Van Aelst, Jan Verheyen, Jef Snijders, Louis Martens.

2 rij Jeanne Jansen, Ann Adriaensen, Jeanne Van Art, Dina Brosens, Virginie Christiaenen, May Govaerts, Marcel Jespers, Jack Jacobs.

3 rij Louis Hendrickx, Jos Jansen, Gust Goetschalckx, Ludwina Schellekens, Jeanne Pemen, Staf Van Boxel, Harry Jansen, Toon Vinckx, Ludo Jochems, Herman Van Boxel, Jos Stoffels, Marcel Snijders, Jos Martens.

Gust Goetschalckx vormen het organisatiecomité dat er half februari voor zorgde dat het geboortejaar 1952 uit Meerle en Meersel-Dreef

Werk in uitvoering (1) - Strijbeek

OPENBARE WERKEN De bomenrij op Strijbeek is weer compleet. In totaal werden 19 bomen opnieuw geplant, nadat de vorige bomen de droge zomers niet hadden overleefd. Hopelijk is dit de derde en laatste

keer, en kunnen we over een aantal jaren door een mooie bomendreef rijden. (JJ)

Werk in uitvoering (2) - Dreef

OPENBARE WERKEN De trottoirs op de Dreef waren dringend aan een opknapbeurt toe, de tegels werden eruit gehaald, de ondergrond geëgaliseerd en de tegels werden opnieuw gelegd door de stadsdien-

sten. Een tijdrovend werk, maar de Dreveniers en dorpsbezoekers zijn er wat blij mee! (JJ)

Werk niet in uitvoering (1) Mariakapel van 1693

OPENBARE WERKEN Voor de kapel Onze-Lieve-Vrouw op Dreef, oorspronkelijk opgericht in 1693, is er slecht nieuws. Het vooronderzoek zou hebben uitgewezen dat er onvoldoende “historische waarde” is om te investeren in een restauratie.

Erfgoed Vlaanderen beschrijft de kapel als volgt: “Een barokke wegkapel opklimmend tot circa 1693, werd gebouwd in opdracht van Petronella Bernagie, tante van Jan de Wyse, stichter van het kapucijnenklooster. Tegen een bakstenen constructie geplaatste kapel van beschilderde (natuur)steen met flankerende voluutvormige vleugelstukken en centraal een segmentbogige beelden nis met afgeschuinde dagkanten; voorgevel decoratief uitgewerkt met een gebogen houten kroonlijst op gebombeerde Toscaanse zuiltjes, geplaatst op een uitspringende sokkel. Voorheen met mooi geprofileerde kroonlijst en lantaarn, inmiddels vernieuwd.”

Het wordt nooit meer zoals vroeger, maar om daarmee de restauratie zomaar aan de kant te schuiven, dat is toch wel te kort door de bocht. Het gebouw en de toren van de Sint Katharinakerk is toch ook een replica van de oude kerk? (JJ)

Werk niet in uitvoering (2) Meersel

OPENBARE WERKEN De aanleg van riolering en een fietspad op Meersel richting De Mosten is opnieuw vertraagd, wegens financiële problemen van de stad. De goedkeuring van het rooilijnplan is te laat, de grondonteigeningen verlopen te moeizaam, de plannen worden herschikt in verband met stijgende kosten. In 2024 zal de hernieuwde subsidie aangevraagd moeten worden, in 2025 zal het studiebureau aanhaken, en dan zouden de werken in starten 2026. Zo ziet de nieuwe planning eruit.

Waaraan ligt deze vertraging? Is een kritische analyse van hoe dit alles (niet) in zijn werk is gegaan, niet op z’n plaats? (JJ)

Verbroederingsconcert

Fanfare Voor Eer en Deugd

CONCERT De fanfare Voor Eer en Deugd van Meersel-Dreef onder leiding van Charles Bosters nodigt iedereen uit op zondag 5 maart van 14 tot 16 uur voor een muzikale verbroederingsconcert met de fanfare Sint Joris uit Dorst (Nederland) onder leiding van Frans Van Dun, en dit alles in het dorpshuis De Leeuwerik te Galder. Er staat voor beide fanfares een mooi en gevarieerd programma klaar, zo lieten wij ons vertellen. (JJ)

Openbare vergadering dorpsraad op 8 mei

DORPSRAAD De jaarlijkse openbare vergadering van de dorpsraad, in samenwerking met het schepencollege, zal doorgaan op maandag 8 mei om 20 uur in de zaal Bij de Paters. Noteer alvast deze datum in je agenda, hoe meer zielen hoe meer vreugde. Ook uw mening telt of kan meetellen. (JJ)

Deze barokkapel zou onvoldoende historische waarde hebben om voor restauratie in aanmerking te komen.

De 17de eeuwse Mariakapel toen ze nog als “nieuw” op de postkaart terecht kwam. (Collectie Rolf van den Broek)

De Zeppelin van Meersel-Dreef

GESCHIEDENIS De plaatsing van de zeppelin, een werk van kunstenaar Luk Van Soom bij de oever van de Mark, in Minderhout richting Castelré, kan mij wel bekoren. Maar het moet toch gezegd dat Meersel-Dreef de eerste zeppelin had, en om te staven hierbij een wazige foto genomen eind de jaren dertig van vorige eeuw.

Wie ons dorp en zijn huizen kent, herkent op de foto duidelijk het gebuurte Geiteneind, zijnde de noordelijke kant van de Dreef aan de Belgisch-Nederlandse grens, waarbij bewoners op straat naar de lucht kijken naar dit toch wel bijzonder tafereel, namelijk de luchtvlucht van een Duitse zeppelin, de zogenaamde ‘Hindenburg’ met op de staartvleugels het gekende hakenkruis.

Uit meerdere krantenberichten uit die periode blijkt dat er toch regelmatig van dit soort luchtschepen zijn waargenomen in het grensgebied België-Nederland en zo ook blijkbaar op 25 april 1936 boven Breda en Princenhage.

Veel belangstelling

In de Bredasche courant van 25 april 1936 verscheen het volgende artikel: “Het luchtschip Graf Zeppelin heeft op zijn terugreis naar Friederichshafen blijkbaar een eenigszins anderen koers genomen dan op de heenreis, want de Bredanaars zijn gister verstoken gebleven van het imposante schouwspel, dat het passeeren van den luchtreus biedt. In Princenhage is het luchtschip wel waargenomen, vandaar heeft het blijkbaar bezuiden Breda

Paardenwijding

bij St Luciakapel

TRADITIE De jaarlijkse wijding van paarden en andere dieren zal dit jaar doorgaan op zondag 19 maart omstreeks 12 uur, aansluitend bij de eucharistieviering van 11.30 uur. Deze wijding is een mooie traditie die toch op veel plaatselijke belangstelling kan rekenen, meer dan ‘anderhalve man en een paardenkop’. Indien je dit ook eens graag wil mee maken, kom gerust langs en je mag zelf kiezen ofwel stapvoets ofwel in draf, galop of telgang. (JJ)

koers gezet naar Eindhoven. Zooals wij gister reeds in een gedeelte onze oplage konden vermelden, werd de Zeppelin omstreeks 1 uur boven Bergen op Zoom gesignaleerd.”

Een gelijkaardig krantenartikel vermeldt: “De lucht was licht bewolkt toen om 7.10 het zilveren gevaarte op ’n hoogte van 500 à 600 meter, de spoorweg naar Tilburg volgend, over de stad, nageoogd door duizenden en duizenden, die hun avondeten - en enkelen zelfs de badkuip - in allerijl hadden verlaten om dit zeldzaam schouwspel te bewonderen.”

Een tweede artikel vermeldt eveneens dat het luchtschip “Graf Zeppelin” op zijn terugreis

over vloog. “Waarschijnlijk tengevolge van het mistige weer vloog het gevaarte zeer laag en langzaam, zoodat het langen tijd en buitengewoon duidelijk was te zien. De Graf Zeppelin koerste over Roosendaal en Breda naar de Duitse grens. Een en ander trok natuurlijk zeer veel belangstelling.”

Het zou dus zeer waarschijnlijk kunnen zijn dat deze Zeppelin toen de Belgische-Nederlandse grens bij Meersel-Dreef heeft overgevlogen en dat de wazige foto een historische herinnering is aan deze geschiedkundige gebeurtenis. (JJ, met dank aan Anton Bluekens).

Steffi wint de Bingo van de fanfare

FANFARE De bingo van de fanfare Voor Eer en Deugd is terug van weggeweest en heeft voor de hoofdprijs deze keer een jonge winnares aangduid.

Dit jaar was het oud-Drevenierster Steffi Smeekens die van de voorzitster Nelly de Graauw-Roelands de hoofdprijs zijnde een Smart TV overhandigd kreeg, en zij mag deze dus mee nemen naar Hoogstraten. Veel kijkplezier.

(JJ)

Kindercarnaval ’t Dreefke

CARNAVAL De kinderen van de lagere school 't Dreefke vierden op vrijdagnamiddag 17 februari carnaval met een mooie optocht, met bij-

zonder veel toeschouwers langs de straat. (JJ)

Minderhoutse 40-jarigen houden feestelijke reünie

FEEST Tien jaar ouder en wijzer na hun vorige reünie kwamen de nu 40-jarige Minderhoutenaren op 21 januari opnieuw samen. En het werd een nog leukere editie als voor keer. Dat belooft voor binnen 10 jaar…

Op de foto; Sven Verschueren, Bart Van Loon, Anke Mesuere, Stef Bastiaansen, Ken Stoffels, Joke Geysen, Koen Snijders, Tine Van Loon, Eveline Brosens, Gerry Maes, Joris Van Den Heuvel, Betty Van

Den Ouweland, Thomas Van Ravensteyn, Annelies Vermeiren, Katrien Thielemans, Annelies Houben, Kris Van Aert, Loes Van Ginkel, Katrien Lauryssen en Benny Leuris.

Juri Meyvis was er ook maar kwam iets later en staat niet mee op de foto. Ook Eva Van Bouwel, Cindy De Bie en Tim Janssens zullen steeds deel uitmaken van deze groep en voor altijd een plekje in hun hart hebben! (red)

Koffieconcert van de Markgalmers

CONCERT Op 12 februari ging het jaarlijkse koffieconcert van De Markgalmers door. Tijdens een gezellige voormiddag bracht het 11koppige amusementsorkest hun nieuwste muziek. Naast hun ‘plezante blaasmuziek’ was er zoals steeds ook plaats voor een vleugje humor.

KWB quizt al 17 jaar

QUIZ De 17de ‘Algemene Quiz’ van KWB wordt dit jaar georganiseerd op vrijdag 17 maart om 20 uur in ’t Markenhof. Ploegen mogen maximum uit zes personen bestaan en betalen 20 euro per ploeg. Inschrijven per mail aan lucherthogs@telenet.be, Lage Weg 33 te Minderhout, tel. 03 314 74 21. Betaling via rekeningnummer BE90 0882 8634 7732 met vermelding van de ploegnaam en het telefoonnummer van de verantwoordelijke van de ploeg. (jaf)

De muzikanten houden er aan om alle aanwezigen te bedanken, en hopen hen uiteraard ook volgend jaar weer te mogen verwelkomen. (red)

Lenteconcert ‘Met Smaak’ van fanfare De Marckezonen

CONCERT Op vrijdag 10 en zaterdag 11 maart brengt Fanfare De Marckezonen het jaarlijkse Lenteconcert. Dit jaar draagt het concert de naam ‘Met smaak!’.

De muzikanten brengen twee avonden op rij met alle geledingen een goed gevuld programma in zaal ’t Markenhof in Minderhout. Aanvang om 19.30 uur stipt, het einde is wanneer de laatste de deur sluit… De inkom is vrij. (jaf)

KVNA quiz op 17 maart

QUIZ / WORTEL Op vrijdag 17 maart 2023 organiseert KVNA een quiz in zaal Trefpunt. Ploegen van maximum 6 personen kunnen deelnemen na betaling van 20 euro per ploeg. De deuren gaan open om 19 uur, de quiz zelf start om 20 uur. Voor de eerste vijf ploegen zijn er geldprijzen voorzien.

Vooraf inschrijven bij Jan Janssen, tel 03 314 84 73 of mailen naar kvnajanjanssen@hotmail.be. Een inschrijving is pas geldig na betaling door storting op rek BE54 8500 4844 2097 met vermelding van de naam van de ploeg. Enkel indien er nog plaats is, kan je de avond zelf nog inschrijven. (fh)

Eindelijk 50 jaar Carnaval gevierd

CARNAVAL Na enkele woelige storm- en coronajaren wordt nu een 3de poging gedaan om de 50ste Carnavalsoptocht in Wortel te vieren!

De praktische organisatie van de feestelijkheden werd in 2018 overgedragen aan een nieuw opgerichte vzw. De Raad van 11 stond vanaf dan volledig in voor de organisatie van alle festiviteiten. Nadat er in 2018 nog niks aan de hand leek, werd de 49ste editie in 2019 verstoord door hevig stormweer. Kindercar-

naval op zaterdag ging wel door, maar de optocht en jeugdfuif op zondag werd afgelast om veiligheidsredenen.

Een tweede poging voor de 49ste editie kon wel plaatsvinden in 2020. Datzelfde jaar werd de Halfvastenstoet in Rijkevorsel afgelast wegens corona. Diezelfde corona zorgde er voor dat de 50ste editie in 2021 volledige werd uitgesteld. Ook een tweede poging voor het jubileum werd geannuleerd. Door de opgelegde

coronamaatregelen mocht carnaval niet doorgaan, behalve kindercarnaval, en een achterafje, kon mits naleving van de toen geldende regels voor Horeca wel plaatsvinden.

De Raad Van 11 was begrijpelijkerwijs nu dus vastberaden er samen met vele carnavalisten er op 25 en 26 februari een geweldige jubileum-editie van te maken. Alaaf!!! (sk)

Enkele nieuwe gezichten bij de vaste waarden van de Raad Van 11

TONEEL Benny Goetschalckx, een van de vaste waarden van de Wortelse toneelvereniging Willen Is Kunnen, had er zin in: “Het was na de coronajaren aanvankelijk wat onwennig: terug meermaals per week repeteren, thuis teksten leren, maar het voelt toch als thuiskomen! We hadden er allemaal heel veel zin in het publiek te verwelkomen en om ons helemaal te smijten”.

Het 15-koppig team van Willen Is Kunnen smeet zich dan ook voluit voor de 7 voorstellingen van ‘Het verkeerde been’ van einde januari tot begin februari. Daarbij mochten ze om en bij de 1000 bezoekers verwelkomen. “Het is bij ons altijd de bedoeling om niet alleen het publiek te vermaken, maar ook zeker onszelf vermaken. Dat maakt dat onze 7 voorstellingen niet allemaal exact hetzelfde zijn. Meestal moeten we na een voorstelling even evalueren ‘of het er niet over was’, want er wordt al eens wat geïmproviseerd”, zegt Chris Elst al lachend.

Patrick Verheyden nam de rol van regisseur op zich, maar staat zelf ook mee op de planken. Om al het materiaal vanuit de opslagplaats in Weelde Depot tot in de zaal in Wortel te krijgen, en voor de technische ondersteuning voor, tijdens en na de opvoeringen, kan het gezelschap rekenen op een aantal helpers waar de acteurs uiteraard zeer dankbaar voor zijn. Volgend jaar opnieuw! (sk)

Cédric Leppens wordt (niet) volwassen met gedichten

LITERATUUR Half maart brengt Cédric Leppens (Wortel) een eerste dichtbundel uit “Volwassen worden… of het gebrek daaraan”. In 26 gedichten beschrijft deze momenten als afstuderen, solliciteren, vriendengroepen die uit elkaar groeien…

“Het is een onderwerp dat me na aan het hart ligt en waar ik absoluut over wilde vertellen,”

zegt hij daarover. “Ik ben geen dichter pur sang, en wil die stempel ook niet, maar dit verhaal leende zich het best verteld te worden via gedichten. Na dit boek en de actie voor De Warmste Week, laat ik de gedichtjes ook even rusten. Het zal daarentegen niet de laatste keer zijn dat ik iets uitbreng. Misschien wel een verzameling kortverhalen of een detectiveroman. Ik ben een verhalenverteller en op basis van inhoud kies ik de vorm.”

Het boek kost 17 EUR kost en je kan het bestellen via een bericht of telefoon naar 0474 64 28 03. Van harte aanbevolen! (red)

‘Op het verkeerde been!’ voelt als thuiskomen

Boven: Benny Goetschalckx, Patrick Verheyden, Wim Strijbos en Hild Jansen; onder: Tinne Van Opstal, Chris Elst, Rik Braspenning, Anouk Snoeys en Inge Van Den Heuvel.

Oudercomité De Wijsneus zamelt tweedehandskledij in

SCHOOL / TWEEDEHANDS Op zaterdag 22 april organiseert het oudercomité van de Wijsneus een textielinzameling. Mensen uit Wortel en omstreken kunnen tussen 9 en 11 uur zakken met oud textiel binnenbrengen op de parking naast de sporthal van De Wijsneus in het Kerkpad.

Een kleine terugblik naar 2 maanden geleden, toen de Ouderraad van De Wijsneus via DHM een oproep lanceerde om goede maar niet

meer in gebruik zijnde carnavalskledij te doneren aan de Wijsneus. Eind januari zette de ouderraad daartoe een pop-up-punt op waarbij kinderen/ouders een carnavalsplunje konden kiezen. Dit was vooral bedoeld als duurzaam initiatief dat bijdraagt aan een fijne sfeer op school. Zo kunnen alle kinderen verkleed carnaval vieren, zonder hiervoor extra uitgaven te moeten doen. Normaal gezien organiseert de Ouderraad

vooral initiatieven om geld in te zamelen om extraatjes te kunnen financieren voor de school. Zo kon er vorig schooljaar maar liefst 11.000 euro bijgedragen worden aan de vernieuwing van de speelplaatsen van beide sites. Met het succes van de carnavalsactie in het achterhoofd doet de Ouderraad nu opnieuw een oproep, deze keer met het oog op de financiering van een nieuw speeltoestel voor de speelplaats in de Rooimans. (sk)

Rond de koffietafel

KOFFIEKRANT De koffiekrant, gestart in de marge van het initiatief Wortel 2030, werd zonder twijfel een succes. De vier vrijwilligers die zorgen voor de praktische organisatie kijken tevreden terug op het eerste werkjaar, dat men afsloot met een wafelenbak.

De eerste weken verzamelde men rond een tafel in de bib, maar met wekelijks 8 tot 15 bezoekers moest men al vlug uitwijken naar het lokaal achter de bib, de voormalige raadzaal van Wortel voor de fusie. Het bleef er niet bij, de ‘koffiekrant’ werkte

ook mee aan de bedeling van de Gele dozen. Twee keer kwamen er ook medewerkers van het Lokaal dienstencentrum met uitleg over de premies die er bestaan voor de wat oudere inwoners, en over de werking van het woonzorgcentrum en de bejaardenflats. (fh)

Met een 6 op 6 maakt HVV het spannend onderaan

NATIONAAL VOETBAL Nadat Hoogstraten stilaan verzeilde in een uitzichtloze situatie begon het week na week punten te sprokkelen. De wedstrijd tegen Young Reds Antwerp kwam op een ideaal moment omdat Royal Antwerp FC op dezelfde dag moest aantreden, maar werd afgelast. Het rechtstreekse duel met concurrent Rupel Boom werd winnend afgesloten en ook op Thes pakten de Rooikens de volle buit. Plots wordt het onderaan de rangschikking nog bijzonder spannend en is HVV hoopvol met nog 15 wedstrijden voor de boeg.

DHM: Even terug naar eind januari. De wedstrijd tegen Young Reds Antwerp werd al snel uitgesteld. Royal Antwerp FC speelde diezelfde dag wel. Dit ruikt naar competitievervalsing, niet?

Frank Belmans: De Young Reds spelen hun thuiswedstrijden op Het Lisp te Lier en natuurlijk was het te verwachten dat die hun veld niet speelklaar gingen maken. Daarom was het voor ons absoluut geen verrassing dat reeds een dag op voorhand de wedstrijd werd uitgesteld. Nadeel voor ons als amateurs is dat deze wedstrijd door de overvolle kalender nu ergens op een midweekavond zal moeten ingehaald worden en we dan ook nog eens 3 matchen binnen de week moeten spelen. Jammer, maar zaken die je niet in de hand hebt, kan je niet beïnvloeden en moet je ondergaan. Maar voor een club als Hoogstraten is dit natuurlijk geen goede zaak.

DHM: Niet getreurd. De 6-puntenwedstrijd tegen Rupel Boom werd gewonnen. Wilden we nog een klein beetje uitzicht houden op wat spanning onderaan het klassement dan moest deze thuiswedstrijd tegen rechtstreeks concurrent Boom gewonnen worden.

Kalender

Zaterdag 4 maart 20.00

Hoogstraten VV - FC Mandell United

Zaterdag 11 maart 20.00

Zébra Elites Charleroi - Hoogstraten VV

Zaterdag 18 maart 20.00

Hoogstraten VV - OH Leuven U23

Zaterdag 25 maart 20.00

Hoogstraten VV - Francs Borains

Een zuinige maar zeker verdiende 1 - 0 zege leverde dan ook 3 broodnodige punten op en een ‘boost’ om keihard te blijven verder werken, want zo’n driepunter had de groep wel verdiend.

DHM: Nog straffer. Op verplaatsing bij Thes behaalde HVV een onverhoopte overwinning.

Onverhoopt zeker maar onverdiend zeker niet. Al zat het op het einde wat mee, want in blessuretijd stopte onze doelman nog een strafschop en viel er nog een bal van ex-speler Voca op de lat. Groot was dan ook de ontlading toen de ref een einde aan de wedstrijd maakte en we voor de eerste keer dit seizoen eens een 6 op 6 mochten bijschrijven.

DHM: Olympic Charleroi staat 3de in de rangschikking. Waren zij te sterk of zat er meer in?

Deze wedstrijd gaf ons een dubbel gevoel. Na een geweldige start met direct een 1 - 0 voorsprong lieten we de kans(en) op 2 - 0 liggen en hun beste speler maakte met een geweldig afstandsschot de gelijkmaker. Jammer genoeg (en niet de eerste keer dit seizoen) kwamen we slecht uit de kleedkamer en direct na de rust pegelde Charleroi nog een bal in de haak en was het achtervolgen.

We hebben alles geprobeerd wat binnen onze mogelijkheden lag maar we kregen de bal er niet meer in en in de slotseconden bij alles of niets legden zij de 1 - 3 eindscore in het mandje. Olympic Charleroi is een sterke ploeg met heel veel technisch vermogen. We hebben het hen moeilijk gemaakt en daar moeten we dan toch weer het nodige vertrouwen uit putten.

DHM: Met de resultaten die de laatste weken werden behaald stijgt de hoop op een goede afloop. Hoe kijk je naar het verdere verloop van de competitie? Met nog 15 matchen voor de boeg hebben we

ons het comfortabele gevoel gegeven dat het nog kan, maar we moeten uiteraard realistisch blijven en beseffen dat het heel moeilijk wordt om ons hachje te redden in deze heel zware reeks. Belangrijk zal zijn om de wedstrijden tegen onze rechtstreekse concurrenten niet te verliezen en af en toe toch nog eens ergens een onverwachte driepunter te scoren.

Daarom via deze weg nog eens een extra oproep om de groep in al onze resterende matchen vocaal te komen steunen. Ten eerste verdienen ze uw steun want de spelersgroep werkt er keihard voor, en ten tweede zou het toch fantastisch zijn dat we met zijn allen er zouden in slagen om het behoud dit seizoen te realiseren. Komaan Rooikens…! (rob)

Uitslagen

Young Reds Antwerp - Hoogstraten VV Uitgesteld

Hoogstraten VV - Rupel Boom 1 - 0 Omdat de verdedigers baas waren over de aanvallers werden er in de eerste helft weinig kansen genoteerd en dus ook niet gescoord. In de 2de helft nam Hoogstraten het voortouw en kon Fall een mooie aanval afronden. Omdat de thuisploeg de kansen niet afmaakte bleef het spannend tot op het einde.

Thes Sport - Hoogstraten VV 2 - 3

De spelers van Frank Belmans kwamen opnieuw erg gemotiveerd uit de kleedkamer en namen de wedstrijd in handen, maar ze kwamen ongelukkig op achterstand bij de eerste kans van de thuisploeg. Net voor en net na de rust bracht Robin Lauwers de kentering met zijn eerste doelpunten van het seizoen. Jeroen Meeuwis kon zelfs 1 - 3 maken op strafschop. In de laatste minuten van de wedstrijd was het nog bibberen. Eerst was er de aansluitingstreffer van Thes en daarna volgde nog een elfmeter voor de thuisploeg. Kustermans stopte de penalty.

Sportnieuws: Rob Brosens - Alfred Oststraat 3, 2320 Hoogstraten,

03

Hoogstraten VV - Olympic Charleroi 1 - 3

HVV startte sterk en al in de 9de minuut scoorde Maro Budts het openingsdoelpunt. De kansen om er 2 - 0 van te maken werden niet benut. Na een kwartier nam Charleroi het

commando over en sterspeler Ito trapte de gelijkmaker onhoudbaar binnen. Heel opportunistisch trapte Hassaini vlak na de rust de bezoekers op voorsprong met een schot in de haak. Een moedige thuisploeg deed er alles

Nieuws van het Hoogstraatse transferfront

Fallou Fall en Ian Simons

Nadat Ruben Verheyen en Senne Van Dooren bijtekenden bij HVV hebben ook Fallou Fall en Ian Simons hun overeenkomst verlengd. Voor Fall wordt dat zijn 4de seizoen. Ian Simons (2003) komt uit de eigen jeugdopleiding (sinds 2012) en is sinds vorig seizoen een vaste verschijning op het wedstrijdblad van het eerste elftal.

Martijn Brandt

Op de laatste dag van de transferperiode heeft HVV een overeenstemming bereikt met NAC Breda omtrent de overgang van de 20-jarige Martijn Brandt (2002). Martijn verliet in 2016 de Hoogstraatse jeugdopleiding voor NAC Breda. In 2021 maakte Martijn daar zijn debuut in het eerste elftal. Martijn geeft de voorkeur aan Hoogstraten omdat hij de voorrang wil geven aan zijn studies.

aan om langszij te komen maar in de slotfase scoorde de tegenstrever een 3de doelpunt en moesten de Rooikens het hoofd buigen voor de 3de in de stand. (rob)

Livio Milts op huurbasis bij HVV Aanvaller Livio Milts, 25 jaar, is afkomstig van Genk en wordt voor een half seizoen gehuurd van reeksgenoot Patro Eisden Maasmechelen. Livio kiest voor een uitleenbasis om meer speelminuten te kunnen maken. (rob)

Meer en Minderhout spelen haasje-over

PROVINCIAAL VOETBAL In 3de provinciale A staan Minderhout en Meer allebei in de top 5 en wisselen af en toe van plaats. Wortel, in 3de provinciale C doet het nog beter. Wanneer 1 van de 2 inhaalwedstrijden wordt gewonnen zijn ze periodekampioen. Ondertussen staan ze met voorsprong aan de leiding in de rangschikking. In Meerle heeft men te kampen met gekwetsten en geschorsten.

Minderhout VV

behaalt 15 op 15

De ploeg van trainer Vissers is aan een zeer sterke reeks bezig. Ze wonnen 5 wedstrijden op rij. Nu komen er enkele moeilijke tegenstrevers aan. Wanneer ze die wedstrijden tot een goed einde brengen, gaan ze voor een eindrondeticket.

DHM: Winst in de derby in Meer. Hoe heb je deze wedstrijd beleefd?

Christian Vissers: Na een halve dag sneeuwruimen konden we uiteindelijk spelen op een prima veld, waarvoor complimenten. Over de gehele wedstrijd gezien had een gelijkspel gekund maar als er 1 ploeg verdiende te winnen waren wij dit en dat deden we ook na een penaltygoal van Dries Janssens. Als we beide derby’s dit seizoen in de weegschaal leggen denk ik dat de balans terecht is met 3 punten voor beide teams.

DHM: Ook de 3 volgende wedstrijden werden met mooie cijfers gewonnen en Minderhout behaalt 15 op 15.

Op papier waren Pirates en Hoboken 2 wedstrijden waarin 6 op 6 een must was, maar de beide heenwedstrijden wonnen we slechts nipt in de slotfase. Deze keer lieten we ons door geen van beiden verrassen en stuurden we

beide teams naar huis met respectievelijk 3 - 0 en 6 - 0 cijfers.

In de uitwedstrijd bij Zandvliet gingen we op zoek naar een 5de zege op rij. Het eerste kwartier hield onze doelman ons recht met enkele puike reddingen. We kwamen op een diefje 0 - 1 voor via Geysen. We herstelden het evenwicht en vlak voor rust verdubbelde dezelfde Geysen de score. Na rust opteerden we ervoor om de tegenpartij hoog vast te zetten en we kregen goeie kansen om de score uit te diepen. Achteraan kwamen we niet meer in de problemen en zo boekten we een 5de zege op rij en dit zonder tegendoelpunten. Een vrij unieke, maar vooral ook zeer sterke prestatie!

DHM: Nu komt de leider op bezoek. En ook de 3de in de rangschikking een paar weken later. Wat verwacht je ervan?

Berchem is in mijn ogen de ploeg die de titel verdient en die deze ook gaat pakken. Ik zag ze 4 maal aan het werk en Berchem loopt over van kwaliteit. Ik verwacht dat we met het mes tussen de tanden zullen spelen en na deze goeie reeks zal dat met veel vertrouwen zijn. We gaan het hen zo moeilijk mogelijk maken. Daarna volgt huidig nummer 6 Merksem waartegen we nog iets recht te zetten hebben na de 0 - 4 in de heenmatch. Nieuwmoer is dan weer de ploeg in vorm sinds eind november. Dit drieluik gaan we wederom week per week aanvatten en proberen verder te gaan op het huidige elan.

DHM: Momenteel staat Minderhout net boven Meer op de 4de plaats. Wat zijn de ambities?

Ik zeg al heel het seizoen dat we het week per week bekijken en dat een plek in de top 8 een realistische doelstelling is. Dit blijft zo. Maar als je na 21 matchen 4de staat en 15 op 15 behaalt moet je durven uitspreken dat je je in de top 5 wilt handhaven. We mogen een eindrondeticket ambiëren.

Trainer Van De Sande beschikt over een volledige kern. Met een 6 op 6 in de laatste wedstrijden en met een reserveteam dat aan de leiding staat in hun competitie gaat de ploeg resoluut voor de 3de plaats.

DHM: Sneeuwruimen voor de derby wedstrijd tegen Minderhout. Ik hoorde dat er wel veel toeschouwers waren, maar het resultaat viel tegen.

Kris Van De Sande: Als je ziet hoeveel mensen zich ingespannen hebben om het veld speelklaar te maken, zie je dat de club leeft. Na het ruimen lag het veld, zoals trouwens het hele seizoen, er prima bij. De mensen die de velden onderhouden doen echt perfect werk waar-

voor mijn respect. De wedstrijd zelf was eigenlijk een 0 - 0 match. Voetballend waren we iets beter, maar we dwongen te weinig kansen af om aanspraak te maken op de 3 punten. Nu viel de goal uit een terechte penalty voor Minderhout en vielen we daarbovenop met 10. Zelfs met 10 vond ik Meer goed aan de bal, maar tegen een stugge verdediging wordt het dan wel moeilijk natuurlijk.

DHM: Het steekje dat je tegen Essen liet vallen is intussen goedgemaakt met 2 overwinningen. Ben je tevreden over de resultaten?

In Essen hadden we ook altijd met de 3 punten naar huis moeten gaan. We misten een penalty en enkele grote kansen. Op een standaardsituatie krijg je dan een goal tegen en kruipt Essen vervolgens met iedereen terug voor hun backlijn. We verliezen 2 keer op dezelfde manier tegen hen. Zij hanteren de ouderwetse lange bal, maar ons technisch voetbal is mooier om te bekijken.

Tegen Zandvliet kwamen we snel 0 - 2 achter. De eerste 20 minuten waren we nergens. Daarna begonnen we te combineren met een heel scherpe Simons die 2 doelpunten voor zijn rekening nam. Op slag van rust maakten we op een klasse counter de 2 - 3 en dat bleek een mokerslag voor Zandvliet. Na de rust zijn we niet meer in de problemen gekomen en maakte Van Kessel met een beauty een 4de doelpunt. Tevreden over de resultaten ben ik niet, maar dat zal wel aan mij liggen hoor. Ik wil alles winnen wat mogelijk is en tegen Minderhout en Essen hebben we onnodig punten laten liggen.

DHM: Meer staat mooi op plaats 5, maar moet Minderhout, dat het sterk doet de laatste weken, voor laten gaan. Top 3 kan in principe. Wat zijn de ambities? We beschikken nu over een volledig fitte kern. Onze A-reserven staan zeer knap op de eerste plaats en hebben veel kans om de titel te behalen. Ik beschik dus over voldoende materiaal om op een positieve manier af te sluiten. We hebben ook een kleine tactische aanpassing gedaan en de jongens voelen zich er goed bij. Mijn ambities zijn zeer duidelijk, plaats 3.

DHM: Het was even schrikken toen we de uitslag zagen van de wedstrijd op Noordstar, ook een sterk elftal want zij concurreren met Wortel voor de 2de periodetitel. Toch werd dit een grote nederlaag… Piet Van Bavel: Klopt. Noordstar is een ploeg met zeer veel individuele kwaliteiten en is voor mij zeker en vast titelkandidaat. Er zit toch een zekere wisselvalligheid in hun prestaties, maar tegen ons waren ze in een begenadigde dag. Wij kwamen snel op achterstand en konden niet de vuist maken die nodig is om dergelijke wedstrijden toch naar je hand te zetten. Op hun grote veld slaagden wij er niet in om het tempo uit hun spel te halen en ook in balbezit brachten we te weinig kwaliteit.

Ondanks de sterkte van de tegenstander is het uiteraard niet aanvaardbaar dat je een wedstrijd op dergelijke wijze moet ondergaan. Plezant is dat niet, maar een drama heb ik er ook niet van gemaakt. Ik had er alle vertrouwen in dat mijn spelers eens diep in de spiegel zouden kijken en zichzelf zouden herpakken in de wedstrijden die volgden.

DHM: Van Linda Olen werd dan weer vlot gewonnen en een gelijkspel in Oostmalle is ook niet slecht.

De eerste helft tegen Linda Olens was kwalitatief van een hoog niveau met een verdiende 3 - 1 ruststand. Opdracht in de 2e helft was om hier volwassen en zakelijk mee om te gaan en deze voorsprong simpel vast te houden. Dat maakte dat de 2de helft wat betreft bezienswaardigheid een pak minder was maar de 6 puntenwedstrijd werd tot een goed einde gebracht en dat was wat telde.

Op Oostmalle stonden we na een uur spelen 0 - 2 voor. Dan zou je als trainer een time-out moeten kunnen vragen en de zakelijkheid in je ploeg brengen waar ik het eerder over had. Op dat ogenblik telt het resultaat. Maar dat werkt uiteraard niet zo en de romantische factor nam het over waardoor we de verdiende en logische voorsprong alsnog uit handen gaven, al dient gezegd dat het geluk ook niet aan onze zijde was. We gaven geen kansen weg maar kregen wel 2 doelpunten rond onze oren. We moeten hier niet flauw over doen, een 0 - 2 voorsprong mag je niet weggeven.

Uitslagen

KVNA Wortel staat 2 punten voor op zijn achtervolgers en heeft nog 2 inhaalwedstrijden te goed. Het is nog veel te vroeg om te beginnen dromen van de titel, maar die periodetitel daar gaan ze voor.

DHM: Met 2 punten voorsprong op de eerste achtervolger en met 2 minder gespeelde wedstrijden staat Wortel er schitterend voor. Eerst de periodetitel en daarna stand houden bovenaan?

Als we 1 van de 2 inhaalwedstrijden winnen is de 2de periodetitel een feit. Dit moeten we, gezien het mooie parcours dat we aflegden, zeker als doel zien. Voor het overige moeten we het wedstrijd per wedstrijd bekijken. Dat

Kalender

4 maart 19.30

FC Merksem - KFC Meer

Zondag 5 maart 15.00

KVNA Wortel - SKS Herentals

K Meerle FC - KSOC Maria-ter-Heide

KFC Berendrecht - KFC Meer

Zaterdag 11 maart 19.30

KFC Meer - RVC Hoboken

Verbr Balen - KVNA Wortel

KFC Sint Lenaarts - K Meerle FC

Zondag 12 maart 15.00

K Minderhout VV - K Nieuwmoer FC

Zondag 19 maart 15.00

KVNA Wortel - KFC Exc Vorst

K Meerle FC - K Heibos SV

Oxford Hemiksem - K Minderhout VV

KVC Wijnegem - KFC Meer

Zaterdag 25 maart 19.30

KFC Meer - K Nieuwmoer FC

KFC Mol - KVNA Wortel

Zondag 26 maart 15.00

K Minderhout VV - Excelsior Essen

K Meerle FC - Alberta FC Schilde

KVNA Wortel kan de 2de periodetitel ruiken

is een huizenhoog cliché maar het is niet anders. Er zijn nog 33 punten te verdienen, dus veel te vroeg om al te beginnen dromen.

K Meerle FC kampt met geblesseerden en geschorsten

Het is een moeilijke periode voor Meerle. De ploeg moet elke week starten in een andere opstelling. Hopelijk komen er snel enkele spelers uit de ziekenboeg.

DHM: Gewonnen in Zandvliet, gelijk tegen Mariaburg en verloren tegen Ekeren is het resultaat van de laatste wedstrijden. Ben je hier tevreden mee?

Wil Lavrijsen: We zitten in een fase met vele blessures en schorsingen waardoor we steeds voetballen in een andere opstelling. Dat is natuurlijk niet bevorderlijk voor het spel, maar ondanks dat is de instelling en beleving van de jongens wel goed. We roeien met de riemen die we hebben en benaderen alles positief.

DHM: Met Putte, Wildert en Maria-ter-Heide krijgen jullie 3 tegenstrevers die onder Meerle staan gerangschikt. Wat verwacht je van deze wedstrijden?

We zullen er in de komende wedstrijden alles aan doen om tot een goed resultaat te komen. Hopelijk zijn de geblesseerde spelers snel hersteld zodat we weer een volledige selectie hebben. (rob)

Gelvoc Dames A nog steeds in top 5

VOLLEYBAL De bekeravonturen voor Dames A zitten er op. In de competitie wil trainer Helsen strijden voor de 3de plaats. Ook Dames B heeft opnieuw aangeknoopt met overwinningen.

DHM: Het was een mooi bekeravontuur maar het is afgelopen.

Dries Helsen: Mooi? Voor de beker van Antwerpen van Antwerpen wel. Daar speelden we enkele mooie wedstrijden tegen ploegen uit hogere reeksen. Logischerwijze kwamen we wel tekort tegen Geel en werden dus uitgeschakeld. Voor de beker van Turnhout is het toch een ander verhaal. We hadden veel moeite met Ravels en konden ons met een 5-setter naar de volgende ronde knokken. Daar werden we simpelweg opzij gezet door Zoersel. Het verlies ligt me niet zo zwaar op de maag, dat we kansloos weggespeeld werden stemt me toch me niet echt tevreden.

DHM: Met een nederlaag tegen Berlaar en een mooie overwinning tegen Ranst staat Dames A mooi in de top 5 van de rangschikking. Zijn jullie daar wel tevreden over?

Uitslagen

Op basis van individuele kwaliteiten hadden we eigenlijk nooit mogen verliezen van Berlaar. Top 5 is zeker een mooi resultaat maar we verliezen kostbare punten in zulke wedstrijden om toch te strijden voor plek 3. Maar we gaan momenteel door een moeilijke periode en daar moeten we ons als ploeg weer doorheen knokken. Het beloven nog spannende wedstrijden te worden.

DHM: De laatste wedstrijd was tegen leider Mortsel. Zijn zij de toekomstige kampioen?

Zij zijn echt gewoon een klasse beter dan de rest in de reeks. Ik denk dat zij, indien ze geen blessures of andere pech hebben, goed op weg zijn om de titel te pakken. Dat zou volledig terecht zijn als je ziet met hoeveel overschot ze ons gewoon opzij zetten.

DHM: Na een aantal nederlagen kon Dames B opnieuw 3 keer op rij winnen. Ook zij doen het goed?

Het is voor deze ploeg, die van het ene succes naar het andere holde, een moeilijk jaar nu ze elke keer weer moeten vechten voor een re-

sultaat. Je merkt wel dat de winnaarsmentaliteit, die door de jaren heen was gegroeid, zwaar onder druk kwam te staan.

Nu hebben we wel gewonnen, maar het was niet zo evident. Voor de groep is het wel leuk dat ze hun inspanningen positief beloond zagen en het geeft natuurlijk extra motivatie om er volgende match weer tegenaan te gaan. (rob)

Kalender

Zaterdag 4 maart 20.00

Dames A - Amigos Zoersel

Zaterdag 11 maart 17.30

Dames A - Volmar Ekeren

Zaterdag 18 maart 19.30

Volley Noorderkempen - Dames A

Zaterdag 25 maart 17.00

KVC Zoersel - Dames A

Abonnement tot eind 2023?

Wil je bijblijven?

Sportlaureatenviering op 18 maart

Welke sportievelingen scoorden het best in 2022?

SPORTLAUREATEN Hoogstraten mag fier zijn op de prestaties van zijn sportievelingen. In ons vorige nummer stelden we de 15 kandidaten voor die meedingen naar de titel van sportploeg van het jaar 2022. Maar wie wordt sporttiener, sportvrouw, sportman en sportvereniging dit jaar? Wie krijgt de trofee voor sportverdienste? In de feestzaal van het Seminarie worden op 18 maart de titels uitgereikt. Wij werpen al een blik op enkele prestaties van enkele kandidaten.

Sporttiener

Dieuwke Van Den Bogerd van Marckeruiters Meerle / Meersel-Dreef

Dieuwke behaalde met het ponyrijden goud op het nationale ponykampioenschap in de klasse DB2 en zilver op het provinciaal ponykampioenschap in de klasse DB2. In de zomertornooien behaalde ze meermaals goud en zilver. Ze selecteerde zich ook voor de jumping Mechelen in het springen en maakt deel uit van het 8-tal dat met hun team provinciaal en nationaal kampioen werd.

Joseph Van Wellen van HoZT

Joseph behaalde enkele Belgische medailles: goud op de 200m schoolslag, zilver op de 200m wisselslag en de 100m schoolslag,

evenals brons voor de 200m rugslag.

Op het Vlaams niveau behaalde hij een zilveren medaille voor de 200m wisselslag.

Op het Provinciaal Kampioenschap behaalde

Joseph maar liefst 7x goud, namelijk voor de 200m vrije slag, de 200m schoolslag, de 400m wisselslag, de 400m vrije slag, de 100m schoolslag, de 200m wisselslag en de 1500m vrije slag.

Daarnaast behaalde hij medailles in diverse officiële wedstrijden.

Sportvrouw

Anne-Sophie Bremans van Atletiekvereniging Noorderkempen

De prestaties van Anne-Sophie gaan in stijgende lijn. Vanuit de jeugdreeksen begint ze

nu ook haar plaats op te eisen tussen de volwassen lopers. Als scholier behaalde ze eervolle plaatsen in wedstrijden voor alle categorieën, wat uitzonderlijk is op haar leeftijd.

Op haar eigen niveau bij de scholieren werd ze Vlaams kampioen 400m in Sint Niklaas. Op het provinciaal kampioenschap in Brasschaat werd ze 1ste op de 800m, 2de op de 400m en 3de op de 200m. Op het provinciaal kampioenschap aflossing in Turnhout won ze samen met haar teamgenoten de 4x200m en 2de op de 4x100m.

Ook haar prestaties op het niveau AC (alle categorieën) mogen vermeld worden. Ze behaalde een 3de plaats op 2 internationale meetings op de 400m. Ze werd 5de op het BK

Het Hoogstratens Zwem Team slaagde erin om op zeven jaar tijd naar de top vijf van alle Belgische zwemclubs door te stoten.

AC outdoor op 400m met een nieuw clubrecord (55"89).

Merel Braspenning van Paardenvrienden Wortel

Merel is zonder meer een doorzetter. Ze werkt met veel discipline voor school en voor haar geliefde paardensport. Op die manier is ze enorm gegroeid van landelijke naar internationale wedstrijden.

Op het Europees kampioenschap te Strzegom te Polen behaalde ze een 11de plaats op 60 deelnemers uit Europa. Ze behaalde een 1e plaats in de CSIO Nations cup in Fontainebleu en een 2e plaats CSIO Nations cup in Zuidwolde.

Nadien maakte ze de overstap naar de paarden. Daar werd ze 2e op het Provinciaal kampioenschap in klasse L, en 5e op het nationaal kampioenschap in de klasse L. Ze behaalde een overwinning op de Gouden Laars in Lier.

Karin Donckers

van LRV Sint Clemens

Ondanks een zware val begin mei dit jaar wist Karin toch nog uitstekende resultaten neer te zetten met paarden Fletcha van 't Verahof en Leipheimer van 't Verahof. Zo behaalde ze een 26ste plaats op het WK Eventing in Pratoni (Italië) met Fletcha van ’t Verahof. In combinatie met Leipheimer van ’t Verahof behaalde ze de 5de plaats te Strzegom (Polen), de 6de plaats te Arville (België) en de 6de plaats te Lignières (Frankrijk) telkens op een internationale eventing 4*.

Sportvereniging

Hoogstraten Voetbalvereniging (HVV)

voren. Het 1ste elftal speelde kampioen op een fantastische manier en promoveert naar de hoogste klasse Amateur. Ook de beloften (reserveploeg), de interprovinciale U19 en de gewestelijke U17 speelden kampioen.

Er kwam in 2022 een nieuw bestuur o.l.v. Dominiek Van den Bosch. Daardoor kwam er ook een vernieuwd jeugdbestuur dat er prat op gaat dat er opnieuw een 3-sterrenlabel werd behaald dat de kwaliteit van de jeugdopleiding beoordeelt.

De vereniging werkte actief mee in de realisatie van sportcomplex Wereldakker waardoor het organisatorisch een bijzonder moeilijk en uitdagend jaar werd, vooral door de verminderde trainingsmogelijkheden.

Hoogstraten VV telt 30 ploegen met meer dan 400 leden en meer dan 100 medewerkers (trainers, afgevaardigden, verzorgers, coördinators, bestuur, enz…)

Hoogstratens Zwem Team (HoZT) Ook voor HoZT is 2022 een topjaar geworden. Na 7 jaar is de club er in geslaagd om een plaats te veroveren in te top-5 van alle Belgische zwemclubs. Tijdens het BK werden ze de 4de club in de ranking (uit 87 clubs) en tijdens het Vlaamse jeugdcriterium werd een 2de plaats behaald uit 60 clubs.

Het ‘Hoogstratens Zwem Team’ (HoZT) is 7 jaar geleden als zwemclub opgericht bij de opening van het zwembad. In Hoogstraten was helemaal geen zwemcultuur aanwezig waardoor de ambities voor de eerste jaren nog niet al te hoog lagen.

Na enkele seizoenen was het ledenaantal al

strijdzwemmers bijna dagelijks in het zwembad liggen. Dankzij de goede begeleiding van de hoofdcoach, de omkadering van het bestuur en de ouders worden de zwemmers blijvend gemotiveerd.

Covid-19 heeft ook voor HoZT voor een ernstige dip gezorgd, het zwembad was gesloten en er moest op een creatieve manier omgegaan worden met openlucht-droogtrainingen. Wekelijks kregen de leden hun trainingen via mail doorgestuurd.

Tijdens het gehavende seizoen 2020-2021 bleek deze aanpak zeer succesvol, en tijdens het seizoen 2021-2022 werden de pannen van het dak gezwommen. Getuige hiervan zijn de 10 laureaten die minstens 1 maal provinciaal goud pakten. 5 van deze zwemmers zwommen ook medailles tijdens zowel de Vlaamse als de Belgische jeugdkampioenschappen.

Deze resultaten komen er dankzij de trainingen en de droogtrainingen onder leiding van een kinesiste. Sinds dit seizoen is een ‘mental training’ als leerlijn ingebouwd in de clubwerking.

De club heeft behalve een sportieve werking ook een aantal randactiviteiten waaronder een spaghetti-avond, het clubkampioenschap, clubfeest en teambuildings per niveaugroep.

Praktisch: de sportlaureatenviering heeft plaats op zaterdag 18 maart in de feestzaal van het Klein Seminarie in Hoogstraten. Deuren: 18 uur, start 18.30 uur. Graag vooraf inschrijven via: www.hoogstraten.be/inschrijven-sportlaureaten (rob)

Voor de 400 leden en 100 medewerkers van HVV was 2022 een onvergetelijk jaar.

Belgisch kampioen Seppe Sprangers fietst dagelijks naar VITO

VELDRIJDEN Rijkevorsel grossiert in veldritkampioenen. Na Toon Aerts, Thijs Aerts en Aaron Dockx is Seppe Sprangers de vierde renner in amper tien jaar tijd die een kampioenschapstrui naar Rijkevorsel brengt. In januari in Lokeren won Seppe het Belgisch Kampioenschap veldrijden bij de eerstejaars nieuwelingen. Wij troffen hem tijdens een praktijkles in de gebouwen van VITO waar hij de afdeling bouw volgt.

“Het was een fantastische belevenis dat Belgisch kampioenschap”, vertelt Seppe. “Bij de aspiranten was ik al Vlaams kampioen en won ik ook het provinciaal kampioenschap, maar dit is toch iets anders. Ook de ontvangst in Rijkevorsel in café William’s Place, waar speciaal voor mij een klein feestje werd georganiseerd, was bijzonder op die zondagavond. Het veldrijden leeft in Rijkevorsel. En nu kijk ik er echt naar uit om volgend seizoen met die kampioenstrui rond te rijden.”

Met zijn nieuwe ploeg Acrog-Tormans gaat Seppe Sprangers (14) binnenkort op de weg trainen. In de wedstrijden op de weg mag hij spijtig genoeg zijn trui niet dragen. “Ik word goed begeleid bij mijn nieuwe ploeg en ik wil uitproberen waar ik allemaal goed in ben.” Ook wij zijn benieuwd en wensen Seppe nog vele successen. (rob)

Zwemlessen populair bij Sportoase

ZWEMMEN Sportoase Stede Akkers haalt momenteel het hoogste aantal kinderen op zwemles sinds de opening zeven jaar geleden. Binnen de Sportoase Swimming School volgen meer dan 900 kinderen zwemles; 1.030 kinderen komen schoolzwemmen vanuit de basisscholen van Hoogstraten.

Leren zwemmen

“Veilig leren zwemmen is van cruciaal belang”, zo stelt Michael Schouwaerts, algemeen directeur bij Sportoase, “dat zoveel ouders voor ons kiezen om hun kinderen veilig te leren zwemmen, is dan ook het bewijs dat wij slagen in dat opzet.” Toen ze destijds van start gingen met een zwemschool van net geen 200 kinderen, hadden ze wellicht niet gedacht nu zowat aan een vijfvoud van dit aantal te zitten.

“Je hoopt bij het openen van een mooi nieuw complex dat je een belangrijke rol kan spelen in de omgeving. Het spreekt voor zich dat ik dan ook enorm trots ben op de bijna 2.000 kinderen die bij ons leren zwemmen. Het is het bewijs dat mensen hun weg vinden naar ons en dat zwemveiligheid een grote rol speelt.”

Gezinssport

Naast de mogelijkheid om je kinderen te zien zwemmen vanuit de recent geopende ‘Foodmaker’, zijn er ook veel mama’s en papa’s die verkiezen om zelf te sporten tijdens de zwemlessen van hun kinderen. Sommige ouders

trekken dan ook zelf baantjes of ontspannen in de sauna’s. Anderen sporten ondertussen in de fitness, van waaruit je je kinderen ook kan zien zwemmen.

In 2022 waren er meer dan 200.000 sportende bezoekers. Er waren meer dan 2000 ochtend-

zwemmers waarvan er meer dan 1000 dat deden tussen 6 en 7 uur ’s morgens. In de periode van september tot december kwamen 151 jongeren uit Hoogstraten gratis zwemmen na school en er waren er 76 bezoekers met een SNS-pas (Sport Na School). (rob)

Seppe Sprangers (links vooraan) met enkele klasgenoten aan de slag.

HoZT komt sterk voor de dag op de winterkampioenschappen

ZWEMMEN 2022 was voor HoZWT een moeilijk te overtreffen jaar. Er werden liefst 41 provinciale titels, 16 Vlaamse en 21 Belgische medaillles bijeengezwommen op de diverse kampioenschappen. Er volgde dan ook een terechte nominatie voor de titel van sportclub van het jaar 2022. Maar ook in de winterkampioenschappen werd sterk gepresteerd.

De Vlaamse Zwemfederatie organiseerde in januari en februari een reeks wedstrijdweekends in het Olympisch zwemcentrum Wezenberg te Antwerpen, met daarin de internationale Flanders Swimming Cup, de Vlaamse Jeugd Talent Challenge (de vroegere Vlaamse Jeugdkampioenschappen), het Vlaams Wintercriterium en de Open Vlaamse Kampioenschappen.

Individueel

Terwijl de Flanders Swimming Cup gepland stond als een eerste kennismaking met het internationale zwemniveau, plaatste Jil Graham zich als eerste Hoogstraatse ooit voor een finale op een internationale zwemwedstrijd.

Op de Vlaamse Jeugd Talent Challenge won Elina Van de Cloot overtuigend het algemene klassement, maar ook Joseph van Wellen toonde zich van alle markten thuis en behaalde de 2de plek in het totaalklassement. Ook de 7de plaats in dit klassement voor Ayla Willaert verdient een vermelding.

Een beetje in de schaduw van de 9 Belgische Records van de Limburgse Roos van Otterdijk, was het opnieuw Jil Graham die de Hoogstraatse zwemmers mee op sleeptouw nam door het goede voorbeeld te geven op de Open Vlaamse Kampioenschappen. Ze zwom 3 finales en won de 800m vrije slag 17-18jarigen vanuit de reeksen. Ze werd 2de op de 400m vrije slag en de 400m wisselslag in haar

leeftijdscategorie, maar werd zelfs overall Vlaams Kampioen op de 1500m vrije slag.

Team

Tot slot zwommen de HoZT-meisjes bij 4x100m wisselslag naar een zilveren medaille, Ayla Willaert, Sofie de Letter, Elina Van de Cloot en Louise Verschueren mogen zich een jaarlang Vice-Vlaams Kampioen noemen. Een 6de plek in het clubklassement toont dat er ook naast bovenvermelde kampioenen heel wat moois gebeurde in de breedte.

Clubklassement

Sam de Bont, die voor het eerst mocht aantreden op dit kampioenschap voor de “groten”, volgde in Jils voetstappen. Ze mocht als

jongeling de finale zwemmen op de 200m schoolslag, de 100m en de 200m vlinderslag, alsook op de zware 400m wisselslag. Op de 200m schoolslag mag ze zich voortaan Vlaams Kampioen noemen. Dankzij een recordaantal Hoogstraatse zwemmers die de deelnamelimiet behaalden (behalve Jil en Sam zwommen ook Mille Cornelis, Ryan Ost, Mirte en Arne Keustermans) nestelde HoZT zich als 10de club in het clubklassement.

Nu is het al uitkijken naar de organisatie van de Interscholen zwemwedstrijd voor alle leerlingen van lagere scholen uit de Hoogstraatse regio. Samen met de Hoogstraatse Reddersclub en MOEV zullen ze op zondagochtend 12 maart op zoek gaan naar de beste “zwemschool”. (rob)

Jil Graham werd de eerste Hoogstraatse finaliste ooit in een internationale wedstrijd.

Spagaatje organiseert gymnastiek- en dansspektakel

GYMNASTIEK / DANS Het voorjaar van ’t Spagaatje is druk gevuld. Zowel voor de wedstrijdploeg gymnastiek als voor de dansgroepen zijn er wedstrijden, daarnaast zijn er nog de eigen organisaties. Op 11 en 12 maart is iedereen welkom op het jaarlijkse gymnastiek- en dansspektakel dat zoals vanouds plaats heeft in de Zevensprong, in april is er een optreden in Beerse.

Op 21 en 22 januari vonden 264 gymnasten uit heel Vlaanderen met hun trainers en een korps van juryleden de weg naar de Zevensprong. Gymnastiek Federatie Vlaanderen vzw organiseerde er de 2de provinciale voorronde C-niveau en de 1ste wedstrijd voor de instappers van 9 jaar. De I9 van ‘t Spagaatje behaalden er allemaal een bronzen medaille.

Spektakel

Op 11 en 12 maart is er het jaarlijks gymnastiek- en dansspektakel in de Zevensprong, Gelmelstraat 62. De zaterdagshow start om 18 uur, deze op zondag om 14 uur. Informatie over de aankoop van tickets vind je op de website.

En daar blijft het niet bij. In de paasvakantie van 3 tot en met 7 april gaat voor de 2de keer het gym- en danskamp door voor kinderen geboren tussen 2008-2017. Er is voor- en na-opvang voorzien. In de grote

vakantie is er een apart gym- en een danskamp.

Op zaterdag 29 april is er “t Spagaatje danst” te gast in ‘t Heilaar te Beerse. Dit worden spetterende shows met nummers van alle dansgroepen. Op 3 juni volgt de Kiddiesdag - Sterrendag - Opendeurdag.

Info op www.spagaatje.be of op sociale media. (rob)

Heel wat deelnemers, en dus ook heel wat enthousiast talent op de vorige editie van het gym- en danskamp.

Het plezier waarmee de gymnasten hun talent demonstreren op het jaarlijkse gym- en dansspektakel spreekt voor zich…

Duivenkampioenen 2022

Eerste prijswinnaars van De Snelvlucht v.l.n.r.: Boven: Roelen Angelo, Guy Dictus, Marcel Schrauwen, Arnold Van Aperen, Marcel Kinschots, Theo Maenhout, Luc Van Dijck, Rienus Dekkers, voorzitter Rik Martens. Onder: Dirk Brosens, Harry Jansen, Antoon Brosens, Jef Haest en Marcel Stoffels. (fh)

Kampioenen van De Noordhoek v.l.n.r.: Dirk Brosens, Arnold Van Aperen, Françis Jansen, Marcel Kinschots, Marcel Stoffels, Angelo Roelen, Voorzitter Rik Martens en Jan Debeuckelaer. Onder: Harry Jansen, Antoon Brosens en Jef Haest.

Winnaars van de Schaal Van Aperen: v..l.n.r.: Rik Martens, Françis Jansen, Angelo Roelen, Antoon Brosens en Arnold Van Aperen.

Kampioenen van De Snelvlucht v.l.n.r.: Dirk Brosens, Marcel Stoffels, Arnold Van Aperen, Luc Van Dijck, Angelo Roelen, Marcel Kinschots en voorzitter Rik Martens. Onder: Harry Jansen, Antoon Brosens en Jef Haest.

Antiek - Brocante - Verzamelobjecten - Snuisterijen

“Kris Voeten”

N OOD N UMMER 112

Ongeval / Brand / Ziekenwagen

Administratie Brandweer 03 314 32 11

POLITIE 101

Noorderkempen 03 340 88 00

Wijkpost MEER 03 315 71 66

SAM VAN DIJCK

Aan & Verkoop van antiek en vintage-design Opkoop van volledige inboedels

Koekhoven 5

Gsm. 0495 57 48 52 2310 Rijkevorsel Tel. 03 314 09 04 www.krisvoeten.be info@krisvoeten.be

ook inkoop antiek - meubelen - kleingoed - lusters - zilver, enz...

Open: donderdag, vrijdag, zaterdag: 10 - 12u en 14 - 17u zondag: 10 - 12u / ma, di, wo en feestdagen gesloten

Hoogstraten - 0473 52 14 56 www.martens-tuinen.be

THUISVERPLEGING

www.demaand.be

REDACTIE

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten

0472 97 12 87 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS

Zie blz. 39

SPORTNIEUWS 03 314 43 39 sport@demaand.be

ADVERTENTIES

0477 66 11 60 advertenties@demaand.be

ABONNEMENTEN 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be

Leegmaken van huizen, zolders, kelders,... +(32) 485 67 01 49

Ook via WHATSAPP bereikbaar samvdijck@gmail.com www.samvandijck.be

De volgende uitgave van de DE HOOGSTRAATSE MAAND verschijnt op donderdag 30 maart

Voor volgende editie alle KOPIJ ten laatste op DINSDAG 14 MAART redactie@demaand.be

De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten in te korten

Kruisblok 12 - 2320