dieta
Czy każde „E”
jest
szkodliwe? Substancje dodatkowe, choć są stosowane w przemyśle spożywczym od lat, wciąż budzą obawy konsumentów. Uchodzą za „czystą chemię” i zagrożenie dla zdrowia. Czy słusznie?
Ewa Antoniak Dietetyk, absolwentka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Z
Kod
Funkcja w żywności
E 100 – E 199
barwniki
E 200 – E 299
konserwanty
E 300 – E 399
przeciwutleniacze i regulatory kwasowości
E 400 – E 499
emulgatory, środki spulchniające, żelujące i inne
E 500 – E 599
środki pomocnicze
E 600 – E 699
wzmacniacze smaku
E 900 – E 999
środki słodzące, nabłyszczające i inne
E 1000 – E 1999
stabilizatory, konserwanty, zagęstniki i inne.
Zgodnie z definicją zawartą w przepisach unijnych dodatki do żywności to substancje, które standardowo nie są spożywane jako żywność ani też nie są stosowane jako jej typowy składnik. Są za to dodawane do żywności w ściśle określonych celach technologicznych. Mają wydłużać okres trwałości produktów spożywczych, zapewniać ich bezpieczeństwo, zapobiegać niekorzystnym zmianom smaku, barwy, zapachu i tekstury, a także chronić obecne w żywności składniki odżywcze. Poza tym stosuje się je do zwiększania atrakcyjności wyrobów i tworzenia nowych rodzajów produktów, np. pozbawionych cukru, oraz zwiększenia efektywności produkcji.
Co ważne, producenci żywności mają obowiązek informowania konsumentów o zastosowanych substancjach dodatkowych. Znajduje to odzwierciedlenie w wykazie składników podawanym na opakowaniu produktu, gdzie zamieszczana jest nazwa dodatku lub kod „E” oraz pełniona funkcja technologiczna.
Klasyfikacja
Bezpieczeństwo stosowania
Obecnie wyróżnia się ponad 330 substancji dodatkowych, które zostały dopuszczone do stosowania w żywności na terenie Unii Europejskiej. Każda z nich oznaczona jest symbolem „E”, pochodzącym od nazwy kontynentu – Europa, oraz numerem
Warto podkreślić, że każda substancja dodatkowa, zanim zostanie wykorzystana do produkcji żywności, musi być sprawdzona pod kątem bezpieczeństwa. Dopuszczenie jej do użycia odbywa się na podstawie wielu badań. W oparciu o ich wyniki eksperci
26
fot. adobe stock (1)
identyfikacyjnym składającym się z trzy- lub czterocyfrowej liczby. Numer ten określa, do jakiej grupy technologicznej należy dany dodatek. W sumie wyodrębniono ich aż 27. Podział substancji dodatkowych uszeregowanych według zakresu numerów „E” i pełnionej funkcji prezentuje poniższa tabela.
