Lezersbrieven
lezersbrieven@bruzz.be Terugblik op het nieuws
Schoolfiches
Economische groei
51.000
Generaal Jacques
Intimidatie
Bert Anciaux
De politiezone Montgomery (Etterbeek en beide Woluwes) maakt steekkaarten van 230 instellingen, hoofdzakelijk scholen, crèches en academies. De gegevens moeten in nood snellere interventies vergemakkelijken.
In een nieuw rapport geeft de Europese Commissie een trager dan verwachte groei voor België aan. De Belgische economie trekt in 2019 met 1,3 procent aan. Eerst was 1,5 procent voorspeld. Oorzaken zijn de brexitsaga en de groeivertraging in China.
De politie van Brussel Hoofdstad-Elsene heeft vorig jaar 51.000 GAS-boetes uitgeschreven. Van de 51.000 boetes, gingen er 41.000 naar foutparkeerders. Een hoog cijfer, maar wel eentje dat al jaren daalt. In drie jaar tijd gingen er 28 procent minder foutparkeerders op de bon.
De grote werken aan de Generaal Jacqueslaan hervatten na vijf maanden. Na de aanpak tussen de Emile de Bécolaan en het Sterreplein is het nu de beurt aan het deel tussen de Jaargetijdenlaan en de Kroonlaan, richting VUB. De werken duren tot april. Nadien volgt de andere rijrichting.
Het Brussels parlement beraadt zich samen met de MIVB, De Lijn en Plan International over seksuele intimidatie in het openbaar vervoer. PS-parlementslid Hassan Koyuncé doet een voorstel van ordonnantie om ‘afstappen’ tussen twee haltes te faciliteren.
Amper enkele weken nadat hij werd aangeduid als lijsttrekker voor het Vlaams Parlement voor SP.A in Brussel, zet Bert Anciaux een stap opzij. Brussels parlementslid Hannelore Goeman zal hem vervangen. “Het is aan de jeugd nu,” zegt Anciaux.
A12 EN E40 WORDEN BOULEVARDS IN BRUSSEL
(over grazersprojecten in Vogelenzang, Anderlecht, in ‘La Libre’)
e Brusselse regering besliste vorige week dat delen van de A12 en E40 hun statuut van snelweg verliezen. Dat maakt de weg vrij om op deze belangrijke invalswegen de maximumsnelheid te verlagen tot 50 kilometer per uur en rijvakken te schrappen. De aankondiging lokte vooral buiten Brussel hevige reacties uit. “De vrees bestaat dat Pascal Smet de Brusselse files cadeau doet aan Vlaanderen,” klonk het bij Vlaams minister van Mobiliteit Ben Weyts (N-VA). Werkgeversorganisatie Voka waarschuwde voor wegtrekkende bedrijven en automobilistenvereniging Touring had het over een “catastrofe”. Eerst moeten de autopendelaars waardige alternatieven krijgen, is de redenering. Het klopt dat de uitbouw van die alternatieven vaak lang op zich laat wachten, zoals de realisatie van pendelparkings, het voorstadsnet
I
van de NMBS of de beloofde intergewestelijke trams van het Brabantnet. In veel gevallen zijn Vlaanderen en het federale niveau echter minstens mee verantwoordelijk voor die dossiers. Belangengroepen en andere beleidsniveaus weten ook al langer waar Brussel mee bezig is. Al in 2010 sprak toenmalig ministerpresident Charles Picqué (PS) de intentie uit om de E40 op dieet te zetten. Dat die versmalling er bijna een decennium later nog altijd niet is, heeft te maken met de Brusselse besluiteloosheid, maar ook met het tunneldebacle van enkele jaren terug.
RENOVATIE Een geplande proefopstelling op de E40 werd eerder geannuleerd om voorrang te geven aan de renovatie van de afbrokkelende autotunnels. Voor de eerste veranderingen op het terrein is het nog altijd wachten op
Cartoon Wauter Kim Duchateau en Wauter Mannaert wisselen elkaar af voor hun kijk op de week In Brussel verliest de E40 het statuut van snelweg, maar daardoor zouden er in de stad net minder files zijn. © PHOTONEWS
het einde van de werf aan het Reyerscomplex, vermoedelijk deze zomer. Aan de A12 zullen pas aanpassingen gebeuren als de geplande overstapparking Esplanade er komt. Hebben de pendelaars meteen ook een alternatief. De vraag is ook of de ingrepen zo ingrijpend zijn als ze lijken. In totaal gaat het om drie kilometer snelweg die van statuut en vorm verandert. Er zullen minder rijstroken zijn, maar tussen Kraainem en het Reyerscomplex gaat de snelweg vandaag van zes naar twaalf stroken. In de toekomst zullen er nog altijd acht zijn. Daarnaast kan een verlaging van de snelheid de capaciteit van een weg net verhogen. Specialisten verwachten dan ook
eerder een verplaatsing dan een toename van de verkeershinder. “Het verkeer dat vandaag via de A12 tijdens de ochtendspits Brussel binnenkomt, rijdt zich verderop vast aan de kruispunten bij Van Praet en De Trooz,” stelt Hajo Beeckman, verkeersanker bij de VRT. Door de A12 te versmallen zal de file eerder beginnen. Maar omdat het verkeer al eerder wordt afgeremd, zullen de opstoppingen bij Van Praet en De Trooz net korter worden. “De totale reistijd tussen de Ring in Strombeek en de binnenstad zal gelijk blijven,” aldus Beeckman. Hetzelfde geldt voor de E40, waar de vertragingen tussen de Ring en Evere gecompenseerd kunnen worden door een betere doorstroming verder in de stad. Kortom, iets minder file in de
stad, iets meer in de Rand. Much ado about nothing? In elk geval een dankbaar onderwerp voor alle actoren om nog eens hun punt te maken in aanloop naar de verkiezingen in mei. Tegelijk gaat het echter ook om iets fundamenteels. De stukken snelweg in de stad staan symbool voor de stedenbouwkundige visie die de tweede helft van de 20e eeuw domineerde. Hun ombouw tot boulevards is een nieuwe stap in de ombouw van Brussel, van een stad op maat van auto’s en pendelaars, tot een stad op maat van mensen. Dat is ook goed nieuws voor wie buiten de stad woont. Want hoe meer mensen beslissen om in de stad te (blijven) wonen, hoe minder pendelaars in de file staan. 13 FEBRUARI 2019
13 FEBRUARI 2019
Boulevards B R U Z Z | LO S VA N D E T I J D
BRUZZ | DE WEEK
BRUZZ | DE WEEK
SCHAAPHERDER DAVID D’HONDT
Twee snelwegen worden op Brussels grondgebied omgebouwd tot boulevards. Een symbolisch belangrijke ingreep die vooral in Vlaanderen de gemoederen verhit. Nochtans hebben ook pendelaars belang bij een meer leefbare stad. — LAURENT VERMEERSCH
D
8
Jongeren uit het Erasmusziekenhuis met psychische problemen vergezellen onze schapen soms: het contact is blijkbaar heilzaam
Doodsstrijd van de stadssnelweg
Ons Smetje heeft weer iets uitgevonden: de snelwegen E40 en A12 worden boulevards. Dat betekent jarenlang gelul om te weten wie wat zal doen, jarenlang werken met de nodige opstoppingen, enzovoort. Zou het niet eenvoudiger zijn, als hij dat toch zo graag heeft, dat we een snelheidsbeperking invoeren op die twee snelwegen, 80 km per uur bijvoorbeeld. Het volstaat dan dat we enkele verkeersborden plaatsen, eventueel een camera en klaar is Kees. Is het té eenvoudig? Dan vertraagt
I
9
het verkeer langzaam tot aan de Ring of tot aan de andere toegangswegen. J.L. Vanbrabant, Molenbeek
Wenen “In Brussel is er een probleem met de kwaliteit van de sociale woningen. Ook het aanbod is te laag én de bouw ervan vordert met een slakkengang (...)” Heel terecht legt Kris Hendrickx in zijn reportage over de sociale huisvesting in Wenen de vinger op deze pijnpunten (BRUZZ 1646 van 23 januari 2019). Daartegenover beschrijft hij de toch wel mooie realiteit
van het Weense woonmodel. Van de bijna twee miljoen inwoners woont zestig procent er in een publiek verhuurde woning. En die realiteit is er dankzij een doelbewust beleid voor zoveel mensen al tientallen jaren een positieve ervaring. In 2015 ging een delegatie van woonexperten van de PVDA er inspiratie opdoen, met het oog op voorstellen voor de situatie in Brussel, waar de hoge huurprijzen veel mensen in woon- en bestaansonzekerheid duwen. Enkele bevindingen over Wenen: – dankzij het grote aantal eigen gemeentewoningen slaagt Wenen erin om de huurprijzen laag te houden; – er woont een brede sociale mix van de bevolking in deze woningen;
– er is doelbewust gezorgd voor een goede woningkwaliteit, en dit op basis van vier strenge criteria: economie (kostprijs, huurprijs ...), ecologie (duurzame materialen, energieverbruik ...) architectuur (woontype, groen, publieke ruimte ...) en sociale voorzieningen (participatie in beslissingen, stadstuinen, openbaar vervoer). Ondanks de tegenwind uit
Europa – dat alleen wil horen van vrije markt en concurrentie en dan ook publieke investeringen in huisvesting wil afbouwen – blijft de stad Wenen vasthouden aan haar sociaal woningbeleid. Vraag: wat blijkbaar al lang mogelijk is in Wenen, zou toch ook in Brussel moeten kunnen? Wies De Troch, Molenbeek
Sociale huisvesting
Waarom Brussel een voorbeeld kan nemen aan de Oostenrijkse hoofdstad
Wenen, waar ook de professor een sociale woning heeft
BRUZZ | DE VERHALEN
De week
xxxx
Brussel heeft niet alleen een probleem met de kwaliteit van sociale woningen. Ook de productie vordert met een slakkengang. Hoog tijd om een kijkje te nemen in Wenen, zowat de wereldhoofdstad voor sociale huisvesting. Liefst zestig procent van de inwoners woont er met sociale voorwaarden. “Het buitenland kan veel van ons leren.” — KRIS HENDRICKX
E
en paar kilometer ten noorden van het Weense centrum ligt het Karl-Marx-Hof uit 1930. Het monumentale gebouw in geometrische stijl is ronduit imposant. Met zijn lengte van 1,1 kilometer is het een van de grootste aaneengesloten woningprojecten ter wereld. Zo’n 5.000 mensen zijn hier thuis, verdeeld over 1.200 woningen. De appartementen liggen rond een ruim bemeten binnentuin, waar plaats is voor echte bomen, speelpleinen en gemeenschappelijke wassalons. Wie hier huurt, doet dat tegen de gezapige prijs van 7 euro per vierkante meter, beduidend minder dan het Brusselse gemiddelde. Het Karl-Marx-Hof is het bekendste socialehuisvestingsproject in Wenen en eigendom van de stad Wenen. Met haar 220.000 eigen woningen is de Oostenrijkse hoofdstad wereldwijd de grootste woningeigenaar ter wereld. Boven op de eigen woningen telt Wenen ook nog eens zo’n 200.000 woningen die de stad subsidieert en die bijvoorbeeld door Genossenschaften worden gebouwd, coöperatieven die eveneens sociale huurtarieven hanteren. En ook een deel van de privémarkt moet tegen sociale tarieven verhuurd worden, bijvoorbeeld als een eigenaar renovatiesubsidies krijgt. De Weense situatie staat in schril contrast met Brussel, dat
vandaag minder dan acht procent sociale woningen telt. De voorbije decennia kwamen er bovendien maar mondjesmaat sociale woningen bij, alle masterplannen ten spijt. De redenen voor de Brusselse traagheid zijn veelvuldig: protest uit de rijke gemeenten, een gebrek aan bouwgronden en openbare structuren die lange tijd geen kaas hadden gegeten van dit soort grootschalige planning zijn enkele belangrijke.
BELEIDSKEUZE De Weense aanpak maakt dat ruim zestig procent van alle bewoners van sociale huurvoorwaarden geniet. De aanpak is daarbij erg verschillend van die in Brussel en bij uitbreiding België. Terwijl hier alleen de armsten recht hebben op een sociale woning (en die lang niet altijd krijgen), ligt de inkomensgrens in Wenen met 44.000 euro netto voor een alleenstaande véél hoger. “Als academicus kom ik nog niet aan dat plafond,” vertelt
stedenspecialist Justin Kati van de Technische Universität Wien. “Het gevolg is dat je een heel gemengde bevolking krijgt in de sociale woningen, die daardoor een solider sociaal weefsel hebben. Dat was een bewuste beleidskeuze van de stad.” Typisch Brusselse situaties vermijd je zo meteen. In Wenen zal je niet zo snel een woontoren vinden waarin sociaal zwakkere bewoners met te veel in krap bemeten appartementen wonen, met alle vochtproblemen die zoiets oplevert. In de Oostenrijkse hoofdstad kunnen zo erg veel mensen betaalbaar wonen. “Ook voor de economie is dat een voordeel,” zegt woonexpert Lukas Tockner van de Weense Arbeiterkammer, de arbeidersbeweging. “Mensen die niet zoveel huur betalen, geven het sneller elders uit. Als u in het centrum zoveel cafés, restaurants en theaters hebt gezien, dan heeft dat ook daarmee te maken.” Massaal investeren in eigen woningen en bouwsubsidies is
“Door de hogere inkomensgrens krijg je een heel gemengde bevolking in de sociale woningen, met een solider sociaal weefsel” JUSTIN KATI TECHNISCHE UNIVERSITÄT WIEN
mooi, maar wie kan dat betalen? Het eigen woonbestand van Wenen groeide de voorbije honderd jaar gestaag en was dus een werk van lange adem. Het maakte deel uit van de traditie van het centrumlinkse beleid in Wenen, waar de sociaaldemocraten een abonnement op de macht hebben. De voorbije decennia werd de stad daarin geholpen door een eenvoudig mechanisme: één procent van alle loonnevenkosten in het land wordt gereserveerd voor woonbeleid, de zogenoemde Wohnbauförderungsbeitrag. “Dat lijkt misschien weinig, maar door het grote aantal bijdragers komt zo jaarlijks wel een miljard euro bijeen in Oostenrijk,” zegt Tockner. Het geld wordt niet alleen voor nieuwbouw gebruikt, maar ook voor renovatie. Schrijnende woontoestanden zoals die in Brussel (zie ook de reportage in BRUZZ 1645), zijn er daardoor een zeldzaamheid. Het Weense model heeft ook lacunes. Zo is het voor de talrijke nieuwe bewoners van Wenen vandaag aartsmoeilijk om betaalbare woningen te vinden. Alle sociale woningen zitten vol. “In normale tijden drukt het beleid de prijzen op de hele markt, maar bij een snelle bevolkingsgroei zoals de laatste jaren is dat veel minder,” vertelt Kati. “Daar betaal je nu 11 euro per vierkante meter, ruim de helft meer dan bij de gesubsidieerde woningen.” Ander nadeel: wie vandaag goed verdient in Wenen, mag toch nog steeds zijn goedkope huurvoorwaarden behouden. Dat leidt tot absurde situaties, zoals parlementsleden met riante lonen én een sociaal huurcontract. Al bij al zien de experts vooral voordelen in de Weense aanpak. Lukas Tockner: “Ik hoop echt dat het een exportmodel wordt, bijvoorbeeld naar Brussel, ja.”
© SHUTTERSTOCK
22
I
23 JANUARI 2019
23 JANUARI 2019
SPELREGELS VOOR LEZERSBRIEVEN: Mail uw bijdrage naar lezersbrieven@bruzz.be. Schrijven kan naar BRUZZ-Brieven van Lezers, Flageyplein 18, 1050 Elsene; faxen naar 02-226.45.69. Vergeet niet uw adres te vermelden, ook in e-mails: zonder het adres van de afzender beschouwen we een brief als anoniem, en wordt hij niet gepubliceerd. De maximumlengte van een bijdrage is 2.500 tekens, inclusief spaties. Wilt u graag een langere, meer uitgewerkte opiniebijdrage schrijven (max. 5.000 tekens)? Neem dan eerst contact met ons op voor overleg via lezersbrieven@bruzz.be. De redactie mag lezersbrieven redigeren of weigeren. Moties, - manifesten of omzendbrieven worden niet (in deze rubriek) opgenomen.
VACATURE
Lerian (www.lerian.be) is een dynamische talenschool met kantoren in Antwerpen, Brussel, Gent en Luik. Al meer dan 20 jaar biedt Lerian een waaier van kwaliteitsvolle taaldiensten aan bedrijven aan. Voor de regio Brussel werft Lerian dynamische, gemotiveerde en creatieve freelance taaltrainers Nederlands aan
TAAK het geven van privé, duo- en/of groepsopleidingen (drie tot zes cursisten) aan volwassenen in professionele context. De opleidingen zijn functioneel en interactief met focus op communicatie.
AANBOD - Een freelance contract met degelijke vergoeding, een job vol uitdagingen in een multiculturele omgeving - Een doorgedreven opleiding door onze pedagogen, didactische onder-
steuning met inhouse ontwikkelde syllabi - Een zeer goed geoliede organisatie. Samen met de planner stel je zelf je uurrooster samen in functie van je beschikbaarheden
Geïnteresseerd? Mail je cv naar conny. awouters@lerian.be. We ontmoeten je graag voor een gesprek! Tot binnenkort.
I 23