6 Besluit

Alternatieve scenario’s

6. CONCLUSIES EN AANBEVELINGEN

De interesse van verladers, transporteurs en binnenvaartondernemingen in het Trailer on Barge Shuttle project wekt geen verwondering. Grote infrastructuurwerken, congestie, toenemend chauffeurstekort, beperkingen in steden voor (zware) vrachtwagens, … Maar multimodaal rorovervoer biedt hiervoor zonder twijfel een alternatief.

Op korte termijn is het echter niet mogelijk om een roro-lijndienst op te zetten in de binnenvaart. De vaartuigen die momenteel in de markt beschikbaar zijn, worden gebruikt voor uitzonderlijke/zware transporten. Ze hebben bovendien onvoldoende laadcapaciteit voor trailers, waardoor de prijs voor reguliere transporten per vervoerde trailer te hoog is en het onmogelijk is om op korte termijn te concurreren met door-to-door wegvervoer.

Dit wil niet zeggen dat er geen mogelijkheden zijn op langere termijn. Technische studies worden uitgevoerd voor de bouw van roro-binnenvaartschepen. Deze schepen zullen over voldoende capaciteit beschikken én inzetbaar zijn op de Vlaamse waterwegen. De prijs per trailer kan – op basis van de schepen in deze studies – aanzienlijk worden verlaagd. Een haalbaar concept is immers een concept waar het prijsverschil tussen wegvervoer en multimodaal rorovervoer minimaal is. Op basis van de

lessons learned in dit project worden volgende aanbevelingen geformuleerd voor een kansrijk Trailer on Barge Shuttle initiatief:

• Samenwerking: wil een rorolijndienst kans maken op slagen, dan moeten er voldoende volumes vervoerd worden. Dit kan door het Trailer on Barge-concept in te schakelen in transportcorridors waar goederenstromen van verschillende partijen worden gebundeld. Een partij als het multimodaal Adviespunt (www.multimodaal.vlaanderen) kan hier optreden als matchmaker of facilitator om bedrijven uit bepaalde regio’s of sectoren samen te brengen;

• Slimme routes: de vaarroutes of corridors moeten ‘slim’ worden uitgetekend, zodat ze een alternatief bieden waarbij congestiegevoelige verkeersknooppunten worden vermeden. Zo worden ook mogelijke extra kosten verbonden aan congestie vermeden.

• Efficiënte inzet van mensen en middelen: in terminals in havengebied moet worden nagedacht over de mogelijkheden om ploegen van havenarbeiders samen te stellen die zijn afgestemd op dit concept. Bij het laden en lossen van roro-binnenschepen dienen kleinere ploegen ingezet te worden voor een grotere efficiëntie en een lagere kost.

• Ondersteuning door de overheid: vanuit de overheid moet er worden nagedacht over slimme steunmaatregelen om (de opstart van) het vervoer van trailers via de binnenvaart te stimuleren. • Inzet duurzame en innovatieve technologie: bij het ontwerp van nieuwe roro-binnenschepen moet gekeken worden naar technologieën die ‘future proof’ zijn.

Dit project heeft bewezen dat er mogelijkheden zijn en dat er interesse is in multimodaal roro-vervoer. Nu komt het erop aan om deze interesse om te zetten in daden, waarbij verladers, transporteurs en binnenvaartondernemingen het aan durven om samen te werken aan een duurzame oplossing die het kortetermijndenken overstijgt.