november 2020
Ik ben geen tegelzetter, maar… In deze kwartaalcolumn graaft Remus Aussen, de hoofdredacteur van BOVATINfo, wat in het vak van de tegelzetter. Hebt u een onderwerp waar hij eens in mag graven? Mail het naar redactie@bovatin.nl! Ook als u op deze column wilt reageren, natuurlijk.
Sorry, afspraak gaat niet door… Er gaan de laatste tijd veel afspraken ineens niet door. Gewone afspraken. Vreemd? Nee, want Nederland is in een situatie waarin veel zaken af-, op- en toch-maar-niet-gezegd worden: er gaat al zo veel niet door, dan kan het afzeggen van een gewone afspraak op locatie er nog wel bij, lijkt men te denken. Ik heb dat zelf natuurlijk in de muziekwereld gemerkt: ineens een lege agenda, en daarna langzaam-aan weer wat optredens ‘online’ met een minimaal verdienmodel (zeg maar…) en op uitverkochte festivals waarvan je vroeger gezegd zou hebben ‘er was niemand’, daar stonden nu dan wat kleine podia bij, met nóg minder mensen. Aan tafeltjes. En merkbaar was dat er vaker afgezegd werd, want anders deed toch de overheid het wel, aan de hand van nieuwe maatregelen. Die we met elkaar zelf veroorzaakten, omdat we best vaak ons niet meer ‘aan de voorgeschreven afspraak’ hielden. Zelfs dit blad had er last van. Veel zaken werden uitgesteld, of gingen om allerlei redenen (nog) niet door. Ook de campagne ‘Meerwaarde van Tegels’ moest met kunst- en vliegwerk door (filmwerk kun je immers niet achter je bureau doen), want onze consumenten bezoeken de pagina’s volop, maar veel afspraken voor nieuwe ‘online content’ gingen niet door. Altijd om legitieme redenen, maar – best lastig. De BOVATINfo verschijnt, zoals u merkt, zelfs iets later… Mensen worden ook eerder boos. Op de Facebookpagina van ‘Meerwaarde van Tegels’ reageert iemand bijzonder geprikkeld op al die voordelen van tegels. Hij vindt dat het met vinyl, tapijt en parket ook ‘prima werkt’, die vloerverwarming. Daar heeft hij, zo blijkt, namelijk een zaak in. Dat hij wel wat klanten zal verliezen als die op onderzoek uit gaan of later teleurgesteld zullen
blijken, maakt hem niet uit: ‘Klanten zat!’. Daar val ik een beetje stil van. Hoe kun je dat nou over je klanten zeggen? Als dit die klanten bereikt, schiet je jezelf net zo in je voet als zangeres Famke Louise met haar ‘#Ik doe niet meer mee’. De universele afspraak is dat alle winkeliers een goed product en goede informatie leveren. Ofwel, als de tegelbranche nu gewoon wèl die informatie deelt… Dus we proberen die winkelier, en ook een architect die blijft volhouden dat ‘hij met parket ook gewoon tevreden klanten heeft’, aan de juiste informatie te helpen. Net als Diederik Gommers (voorzitter Nederlandse Vereniging voor Intensive Care) de verbinding zocht met toch enigszins ‘uitgegleden’ Famke Louise (leiderschap!). Wat pijn deed, was dat in deze periode iemand overleed die nou net een voorbeeld was van koste wat het kost je afspraken houden. Chris van Herpen was een terriër als het ging om het behalen van resultaten. Zoals bij het Keuzedeel Tegelzetten op het VMBO, waar hij zo ongeveer in zijn eentje het Ministerie van Onderwijs aan het jasje de goede kant uit trok. Eigenlijk zelf een geboren docent, die ook nog als ondernemer en later als bestuurslid gedurende zijn gehele loopbaan veel betekend heeft voor flink wat tegelzetters en tegelzetbedrijven: Chris kon veel mensen iets vragen, want hij had ook van erg veel mensen, in positieve zin, nog wel iets tegoed. Credits opbouwen was een deel van zijn levenswerk. Ik vind het dan ook best lastig dat ik nu voortaan een ander antwoord zal moeten geven op die vraag, die ik van vrijwel iedereen krijg die ik in een straal van zo’n 100 kilometer of (veel) meer rond Nistelrode interview: ‘Zeg, die Chris van Herpen, zit die nog steeds bij BOVATIN? Ik heb zó veel aan die man te danken…’ ■ Reageren? redactie@BOVATIN.nl
73
