laat je gegevens achter en ontvang
$ 15.000
Ga als de bliksem naar p. 12 en geef ons ál je gegevens + de bankgegevens en het nummer van je mama
Artsen weigeren patiënten met verhoogde tegemoetkoming
Een sluw arizonaplan om je langer te doen werken
De waarde van de jeugdbeweging
Antwerpen Warme wijkwandeling in Deurne
Ik kan u niet (langer) helpen omdat het voor mij te weinig opbrengt om u te behandelen. Die boodschap kregen een aantal CM-leden met een verhoogde tegemoetkoming recent van hun tandarts. De tandartsen halen de stapsgewijze invoering van het verbod op ereloonsupplementen voor mensen met verhoogde tegemoetkoming aan als drogreden voor de weigering. Voor prestaties waarbij vandaag geen ereloonsupplementen meer mogen worden gevraagd aan die patiënten, worden tandartsen heel billijk vergoed door de ziekteverzekering. De vergoeding voor de prestaties waarop een verbod op supplementen volgt vanaf 1 januari
2026, zijn de inzet van onderhandelingen. Het budget voor de tandartsen verhoogt dit jaar, en ook de drie daaropvolgende jaren. Met 524 miljoen euro om precies te zijn.
Het stoot me tegen de borst dat een maatregel die er gekomen is om financieel zwakkere Belgen te beschermen tegen oplopende medische kosten, nu misbruikt wordt om net díé mensen niet te behandelen, uit winstbejag.
Wie een behandeling uitstelt uit angst die niet te kunnen betalen, komt er niet alleen zelf bekaaid vanaf, met een slechtere gezondheid. Als zo iemand dan
ten langen leste toch bij een zorgverlener aanklopt, kost het aan de sociale zekerheid – en aan ons allemaal dus, want wij dragen bij – net veel méér om die persoon weer gezond te maken. Het gaatje in je tand dat vroegtijdig kan opgespoord en gevuld worden, is daar het beste voorbeeld van. Ikzelf en de patiënten in kwestie kunnen op zo’n weigering maar op een manier reageren: met de mond vol tanden.
BEPERKING WERKLOOSHEID
Ook 55+’ers geviseerd
Nadat eerder bekend raakte dat jonge ouders afgestraft worden door het nieuwe beleid, blijken nu ook 55+’ers niet gevrijwaard. Uit onderzoek van het ACV blijkt dat minstens 20.000 duizenden oudere langdurig werkzoekenden na twee jaar toch hun uitkering verliezen. Minister van Werk Clarinval (MR) repte bewust (?) met geen woord over dat cijfer toen hij eerder communiceerde over de arizonaplannen.
Minimaal 30 jaar loopbaan
‘Om van de uitzonderingsregel te genieten, moet je minimaal een loopbaan van 30 jaar kunnen voorleggen. Vanaf 2030 wordt dat zelfs 35 jaar. Daardoor zou maar een fractie van de werkzoekenden ouder dan 55 jaar hun uitkering behouden’, waarschuwt ACV-voorzitter Ann Vermorgen. ‘Veel oudere, langdurig werkzoekenden hebben geen volledige loopbaan
kunnen opbouwen, door deeltijdse en onderbroken tewerkstelling of arbeidsongeschiktheid.’
Leeftijdsdiscriminatie
Vlaamse cijfers van het Steunpunt Werk tonen aan dat oudere werkzoekenden minder vlot nieuw werk vinden dan andere werkzoekenden, zeker bij langdurige werkloosheid. Veel onderzoeken, onder meer van Acerta en UGent, bewijzen de rol van leeftijdsdiscriminatie en discriminatie van langdurig werkzoekenden.
‘Het is hallucinant dat men net de groep die het moeilijkst opnieuw ingang vindt tot de arbeidsmarkt wil afstraffen. Neem daarbij ook in rekening dat bemiddelings- en opleidingstrajecten niet langer invloed hebben op de duur van de uitkering, en net de groepen met de hoogste nood aan intensieve begeleiding verliezen het meest’, aldus Vermorgen.
Weigert jouw arts patiënten met verhoogde
tegemoetkoming?
CM heeft bij de Federale Toezichtcommissie een klacht ingediend tegen artsen en tandartsen die patiënten met een verhoogde tegemoetkoming weigeren. Sinds 1 januari geldt een verbod op ereloonsupplementen voor mensen met verhoogde tegemoetkoming die een beroep doen op ambulante zorg. CM ontving sindsdien al 45 klachten, voornamelijk over tandartsen. Het weigeren van die patiënten is in strijd met de deontologische code en de kwaliteitswet, die zorgcontinuïteit moet
garanderen. CM moedigt haar leden aan om dergelijke praktijken te melden bij CM Ledenverdediging. CM bekijkt ook de mogelijkheid om een klacht neer te leggen bij Unia wegens discriminatie en schrijft daarnaast betrokken zorgverleners aan, als de patiënt daar de toestemming voor geeft.
Bekijk ook de video met Inge, die wegens haar verhoogde tegemoetkoming werd geweigerd.
Redactieadres Visie, PB 20, 1031 Brussel ¬ e-mail: info@visieredactie.be ¬ Lezersbrieven lezers@visieredactie.be ¬ Abonnementen www.visie.net/contact ¬ Verantwoordelijke uitgever Liesbeth De Winter ¬ Redactie Djorven Ariën, Simon Bellens, Nils De Neubourg, Dominic Zehnder, Lies Van der Auwera, Lieven Bax, Tinne Van Woensel, Rooni Theeboom, David Vanbellinghen, Sim Geerts, Hannah Wellens, Tom Vrancken ¬ Hoofdredactie An-Sofie Bessemans, Wim Troch ¬ Vormgeving Gevaert Graphics ¬ Druk Coldset Printing Partners ¬ Visie verschijnt maandelijks en is inbegrepen in het lidmaatschap van CM, ACV bouw - industrie & energie, ACV-CSC METEA, ACV-Transcom en ACV Voeding en Diensten ¬ De beschrijving van de CM-diensten en -voordelen in deze publicatie heeft enkel een informatieve waarde. Bij twijfel of betwisting gelden enkel de statuten van het ziekenfonds. Meer info: www.cm.be/statuten ¬
Luc Van Gorp, voorzitter CM
Arizona heeft een sluw plan om je langer te doen werken, zonder toeslag voor overuren
De regering wil de werktijd niet langer per week, maar op jaarbasis vastleggen. Dat betekent langer werken in piekperiodes, zonder toeslag of inhaalrust voor overuren. Onvoorspelbare uurroosters leiden tot slecht mentaal welzijn.
‘Dit wordt niet de winwinsituatie die de regering belooft.’
¬ Tekst Simon Bellens ¬ Foto ID / Bas Bogaerts
Na overleg met de sociale partners, wordt voor 30 juni 2025 een nieuw wettelijk kader ingevoerd waarbij een annualisering van de arbeidstijd of ‘accordeon’ uurroosters mogelijk worden voor deeltijdse en voltijdse arbeid.’ Zo klinkt het in het regeerakkoord van de arizonacoalitie (N-VA, MR, Vooruit, CD&V en Les Engagés).
Achter de schermen werkt het kabinet van minister van Werk David Clarinval (MR) aan een wetsontwerp, maar van ‘overleg met de sociale partners’ is voorlopig geen sprake. Werken we binnenkort ruim 45 uur per week als het druk is, en slechts twee halve dagen in de ‘kalmere’ periodes? Bij een annualisering wordt de werktijd niet per week, maar op jaarbasis bepaald.
Expert werk en gezondheid Christophe Vanroelen (VUB) is ongerust. Voor
werknemers dreigt immers onzekerheid over hoeveel uren ze elke week moeten presteren. ‘Samen met de afschaffing van de minimale arbeidsduur (vandaag een derde van een voltijds uurrooster, red.) die het regeerakkoord vooropstelt, komen we heel dicht bij oproepcontracten’, zegt hij. Daarbij worden werknemers opgeroepen als het druk is, zonder dat ze op voorhand weten hoeveel ze kunnen werken. ‘Formeel blijft dat verboden, maar voor sommigen zal het zo aanvoelen.’
Slechter mentaal welzijn
Hoeveel mag de maximale arbeidsduur per week voortaan bedragen en welke inspraak krijgen werknemers? De Europese richtlijn over arbeidstijd biedt alvast een absolute bovengrens. Die stelt dat werknemers niet meer dan gemiddeld 48 uur per week mogen werken over een referteperiode van vier maanden,
inclusief overuren. Met goede reden, aldus Christophe Vanroelen. ‘We kennen de negatieve gezondheidseffecten van structurele periodes met extreem lange werkdagen. Maar vooral onzekerheid over het uurrooster leidt tot een slechter mentaal welzijn.’
In sommige situaties of sectoren zijn nu al 50-urenweken mogelijk, al staat daar inhaalrust of overloon tegenover. De wet op werkbaar en wendbaar werk van 2017 regelt zelfs al hoe werkgevers de arbeidstijd kunnen annualiseren. Die ‘kleine flexibiliteit’ is beperkt tot maximaal vijf uur meer of minder dan de gemiddelde wekelijkse arbeidsduur (en twee uur per dag), met een bovengrens van 45 uren per week. Met een akkoord op sector- of bedrijfsniveau is een ‘grote flexibiliteit’ mogelijk, met werkdagen tot twaalf uur.
Vakbondssecretaris bij ACV Puls Hans Elsen begrijpt dan ook niet waarom de regering de annualisering van de arbeidstijd wil veralgemenen. ‘De sectoren die ik ken, zoals de logistiek en e-commerce, zitten niet geblokkeerd omdat ze hun werk niet kunnen afstemmen op de economische situatie’, zegt hij. Integendeel, een grondafhandelaar op de luchthaven van Zaventem die enkele jaren geleden een annualisering van de arbeidsduur oplegde, stapt daar inmid-
dels alweer van af. ‘Mensen staan niet te springen om extreem lange dagen of weken te draaien als daar geen premies of rust tegenover staan’, aldus Elsen. ‘Ze vonden niet genoeg personeel in het hoogseizoen en daarbuiten bleef te veel werk over. Het werkte gewoon niet.’
Machtsrelatie
Dat een annualisering een win-winsituatie is voor werkgevers en werknemers, gelooft ook Christophe Vanroelen niet. Kunnen werknemers niet net zo goed kiezen om minder te werken tijdens schoolvakanties? ‘In de praktijk speelt de machtsrelatie met de werkgever’, zegt Vanroelen. ‘Hoe vrijwillig kiezen werknemers om weken van 48 uren te presteren, zonder inhaalrust of overloon?’ Bovendien maakt een annualisering het ‘waanzinnig complex’ om de effectieve arbeidsduur goed te bepalen, zegt Hans Elsen. ‘Dat maakt het moeilijker om te controleren of werknemers juist betaald worden, en om misbruik tegen te gaan.’
Een sector die al veel gebruik maakt van geannualiseerde arbeidsduur is de bewaking. Secretaris van ACV Voeding en Diensten Hervé Emeleer: ‘Op het einde van het jaar stellen werkgevers soms vast dat hun mensen niet aan 1.940 uren zullen komen. Dan proberen ze die nog snel te laten inhalen, hoogseizoen of niet, anders moeten ze niet-gepresteerde uren uitbetalen. Werknemers kunnen wel zien hoeveel ze al gewerkt hebben in het jaar, maar kennen pas op het einde van de maand hun uurrooster voor de volgende maand. Dat veroorzaakt veel onzekerheid.’
Voor werkgevers is het voordeel vooral dat ze geen overloon meer moeten uitbetalen in drukke periodes, vermoedt Christophe Vanroelen. Bij een geannualiseerde arbeidstijd tellen de ‘extra’ uren in piekperiodes immers niet als overuren. ‘In tijden van arbeidsmarktkrapte zoeken werkgevers manieren om hun personeel nog efficiënter te laten renderen zonder hoge meerkosten. De vraag is maar hoe duurzaam dat is.’
We zitten in de Goede Week. Weet je nog? De judaskus, de voetenwassing, de ontkenning iets met Jezus te maken te hebben, het overlijden en daarna de verrijzenis op paasdag. Ik herhaal het even, want in het christendom is dit een van de belangrijkste gebeurtenissen, vol met verwijzingen naar hoe wij samenleven: verraad, nederigheid, angst, dood en heropstanding.
¬ Peter Wouters, Voorzitter beweging.net
In de Goede Week
We zien heel wat punten van herkenning in de wereld van vandaag. Tegen de achtergrond van twee dominant aanwezige oorlogen, in Gaza en in Oekraïne, is de president van Amerika op zoek naar meer handelsoverschot, meer anti-diversiteit en meer militaire kracht. Ik geloof dat de doorsnee Amerikaan al eens gedacht heeft hoe het mogelijk is dat één man dat allemaal kan beslissen. Scheiding der machten? Checks and balances? Nooit van gehoord. Dit Amerika ruikt inderdaad opnieuw naar het Wilde Westen.
Maar wanneer de handelsoorlog onze prijzen doet stijgen, wanneer verschillende genders niet langer gelijkwaardig geacht worden in de bedrijven, wanneer de investeringen in militair materieel de principes van onze welvaartstaat ondergraven, schieten we allemaal wakker. En worden we angstig. We voelen ons verraden door een vriend. Dit is niet meer Amerika dat veranderd is, dit is onze samenleving die onder druk staat.
Onze weerstand vandaag moet niet gelezen worden als een afwijzing van de feiten. Het is een oproep om
naar eer en geweten de vraagstukken van vandaag in de ogen kijken. Actief bondgenootschap met landen die zich daartoe willen bekennen kan op alle fronten winst brengen: een radicale veroordeling van alle oorlogsmisdaden, het ontwikkelen van een visie op een Europees defensiebeleid, een verwerping van een fiscale race-to-the-bottom en de doortastende organisatie van een wereld waarin ieder mens even veel waarde heeft. Daar kan ik onze achterban voor aanspreken en draagvlak voor zoeken.
Ik las deze week in de media de vraag wie we het meest moesten vrezen: Trump of Poetin. Ik vrees elk land waarvan de leider los is gekomen van zijn volk.
Zalig Pasen
Cultuur. Een selectie
1.
FESTIVAL
Accordéon, moi j’aime!
Vrijdag 30 mei vullen al zo’n 80 groepen en artiesten met hun accordeon de straten van Doornik. Op en rond de Place Saint-Pierre kun je je laten meevoeren door onder meer tango, wals, punkrock, chanson, samba, klassiek, klezmer, jazz, swing en fanfare. Dertigste editie van een gratis muzikale ontmoeting die buiten de lijntjes van het gewone durft te kleuren.
CM-ONDERZOEK
Amper helft ouderen naar de tandarts
www.accordeontournai.be
2.
PODCAST
Verenigd!
Hoe diep zit het verenigingsleven in ons Vlaams DNA?
Welke uitdagingen zetten verenigingen onder druk? En hoe kunnen digitale tools helpen in plaats van hinderen? In de laatste aflevering van Verenigd! gaat Winny Janssens in gesprek met Lies De Winter, algemeen directeur beweging.net, over het belang van sterke samenwerkingen en vrijwilligers.
~ VERENIGD, dé podcast over én voor verenigingen, beluister je gratis onder meer via Spotify.
Slechts 52 procent van de Vlaamse 65-plussers ging in 2023 minstens één keer naar de tandarts, blijkt uit onderzoek van CM. Vooral ouderen met een lager inkomen en bewoners van woonzorgcentra hebben moeite om de weg naar tandzorg te vinden. In die groepen bezocht slechts een derde tot een vijfde van de ouderen de tandarts in 2023. Ook paradontologische controles, zoals van het tandvlees, blijven beperkt, al groeit de aandacht daarvoor langzaam.
Daarnaast blijkt uit het onderzoek het gebruik van medicijnen opvallend hoog: meer dan twee derde van de ouderen gebruikt langdurig minstens vijf verschillende geneesmiddelen. Vooral 85-plussers lopen daardoor
risico op bijwerkingen. Huisartsen worden ook intensief bezocht: 94 procent had vorig jaar contact, gemiddeld 9,5 keer per jaar. Verder neemt thuisverpleging sterk toe: een op de vijf ouderen ontvangt thuis hulp van verpleegkundigen.
CM roept daarom op tot betere terugbetaling van tandzorg en meer aandacht voor toegankelijke, betaalbare en preventieve ouderenzorg, vooral voor kwetsbare ouderen.
Kinderopvang wordt privilege
Afgelopen maand trok de Kinderopvangzaak, een coalitie van twintig organisaties waaronder het ACV, naar het Grondwettelijk Hof om de verscherpte voorrangsregels in de kinderopvang aan te klagen. Sinds april 2024 krijgen tweeverdieners die samen minstens vier vijfde werken, voorrang. Daarnaast daalde het aantal plaatsen die een kinderopvang moet hebben voor gezinnen in een kwetsbare situatie, van minstens twintig naar maximaal tien procent. ‘De Vlaamse regering lijkt kinderopvang zo tot een economische functie of zelfs een privilege te vernauwen’, aldus het ACV. ‘Alleenstaande ouders of gezinnen met een laag inkomen vallen uit de boot.
Wie deeltijds of als uitzendkracht werkt, werkloos of arbeidsongeschikt is, dreigt het nog moeilijker te krijgen.’
ACV NAAR GRONDWETTELIJK HOF
¬ DAVID VAN REYBROUCK, DENKER DER NEDERLANDEN op Radio1
SCHOOLVERLATERS
Besparingen VDAB treffen jongeren
Een aantal trajecten die kwetsbare jongeren vlotter moeten begeleiden naar de arbeidsmarkt, krijgt voortaan geen financiering meer. Nochtans is dat broodnodig. Dat de besparingen bij de VDAB zo’n kwetsbare groep treffen, is pijnlijk, vindt Jong ACV, dat de beleidsaanbevelingen van Jong SERV voor begeleiding naar duurzaam werk mee onderschrijft.
Begeleiding blijft cruciaal. In 2023 waren er in Vlaanderen 83.700 van de jongeren tussen 15 en 29 jaar, goed voor 7 procent, die geen opleiding volgden of niet aan het werk waren. Wie kortgeschoold is, niet uit de EU komt of een arbeidshandicap heeft, loopt een hoog risico om langdurig in een situatie zonder werk of opleiding terecht te komen, aldus Jong SERV.
BEVRAGING
De toekomst van de zorg
‘Iedereen zorgt voor zichzelf. Mensen ademen zelfstandig, wassen zich, voeden zich. Heel wat mensen, jong en oud, hebben voor al die zaken ook iemand anders nodig. Maar wanneer we straks meer zorgbehoevenden hebben dan zorgverstrekkers, gaat het systeem failliet’, zo luiden CM-voorzitter Luc Van Gorp en ondervoorzitter Elise Deroitte de alarmbel. Daarom verzamelt CM op 22 november een duizendtal mensen op een zorgtop Caruna over hoe we zorg in ons land moeten organiseren en (her)waarderen.
Via een online bevraging kun je je mening geven over verschillende stellingen, zoals ‘Als je tijd maakt om voor een naaste te zorgen, moet dat altijd meetellen voor je pensioen’, of ‘Hoe (on)gezond iemands keuzes zijn, mag geen verschil maken voor de toegang tot zorg’. CM trekt daarnaast het land door om rechtstreeks in debat te gaan.
~ Lees het volledige interview op www.visie.net
HET CIJFER
Voor 43 procent van de Belgische én de Europese bevraagden van de Eurobarometer moeten inflatie, stijgende prijzen en de kosten van het levensonderhoud de hoogste prioriteit krijgen van het Europees Parlement. Op nummer twee volgt de strijd tegen armoede en sociale uitsluiting (32 procent), nog voor de defensie en veiligheid van de EU (31 procent), en migratie en asiel (29 procent).
En toch heeft Brigitte haar droge humor terug. Dankzij de hulp en het advies van onze specialisten incontinentiezorg vond ze de oplossing die perfect bij haar past.
d
incontinentie is geen lachertje goed.be/drogehumor
Ontdek ons ruim assortiment incontinentiemateriaal.
© FRANK RUITER
waarde van jeugdwerk
Een uitgesproken waardering voor mensenrechten. Dat is het eerste wat oudKAJ’er en gewezen ACVvoorzitter Luc Cortebeeck en kinderrechtencommissaris Caroline Vrijens bindt. En laat het belang van inspraak – voor jongeren of voor werknemers – nu net iets zijn wat Jozef Cardijn, oprichter van de Katholieke Arbeidersjeugd, na aan het hart lag. Honderd jaar nadat Cardijn de KAJ oprichtte, zijn Cortebeeck en Vrijens de geknipte personen om het over jongeren in onze samenleving te hebben.
¬ Tekst Lies Van der Auwera ¬ Foto’s Bart Dewaele
Nog voor de aanvang van het gesprek schuiven twee boeken over tafel. De kinderrechtencommissaris en oud-ACV-voorzitter schreven er allebei een en wisselen die met de glimlach uit. Tussen beiden zijn er verrassende raakpunten.
Wat u beiden bindt is mensenrechten. Kunnen we stellen dat Jozef Cardijn een voorloper op dat vlak was?
BIO
CAROLINE VRIJENS
• Studeerde rechten
• Werkte bij Integrale Jeugdhulp
• Werkte bij SOS Kinderdorpen
• Sinds 2019 Kinderrechtencommissaris
LUC CORTEBEECK
• Oud-leider KAJ
• Studeerde maatschappelijk werk
• Erevoorzitter ACV
• Voormalig voorzitter Internationale Arbeidsorganisatie
CORTEBEECK: ‘Absoluut. Cardijn vocht in zijn tijd – al van voor de Eerste Wereldoorlog – voor de rechten van fabrieksjongens, later ook voor de werkende meisjes. Veertienjarigen deden vuil en zwaar werk in fabrieken. Ze waren onbeschermd, uitgebuit. Niemand trok zich iets aan van hun lot. Tot Cardijn hen samenbracht en wees op hun rechten en sociale situatie. Hij wilde hen vormen op vlak van welzijn, veiligheid en inspraak. Daar ligt de kiem van KAJ als vormende, maatschappelijk geëngageerde en christelijk geïnspireerde jeugdbeweging.’
U bent zelf ook leider bij de KAJ geweest.
CORTEBEECK: ‘Dat klopt. In het landelijke Tisselt werd een afdeling heropgestart door Jan, Herman en Louis, respectievelijk onderhoudsarbeider, postbode en onderwijzer. Als zestienjarige was ik de jongste. Ik studeerde nog, maar heel wat leden en leeftijdsgenoten werkten al. We brachten hen samen rond hun vragen en zorgen over werk, zelfwaarde en maatschappelijk respect voor werkmensen. ‘Laat je niet onderdrukken, zorg dat je respect krijgt en dat je ook anderen respecteert’, was een levensles die we hen wilden meegeven.’
VRIJENS: ‘Inspraak is voor het kinderrechtencommissariaat ook cruciaal. Artikel twaalf van het Internationaal Kinderrechtenverdrag Recht op participatie is onwaarschijnlijk belangrijk. Dat gaat niet enkel over je mening geven, maar ook over deelnemen aan de samenleving. Hoe krijgt mijn klas vorm? Wie luistert er echt naar mij bij een scheiding? Ik herinner me het verhaal van een jongere die in een leefgroep verbleef en het advies kreeg om een makkelijkere studierichting te volgen want het zou toch niet lukken. Zoveel gemiste kansen kunnen we vermijden door beter naar hen te luisteren.’
Jongeren moeten ruimte hebben die ze vrij mogen invullen.
¬ CAROLINE VRIJENS
Grensoverschrijdend gedrag of verbaal geweld waren vroeger op de fabrieksvloer schering en inslag. Datzelfde vertaalt zich vandaag vaak online. Hoe kunnen we jongeren wapenen tegen online haatspraak of echokamers?
VRIJENS: ‘Dat jongeren al te makkelijk in een online tunnelvisie terechtkomen, is een reëel gevaar. Ze zitten daar vaak alleen. Onlangs vertelde een pediater me dat zowat de helft van zijn consultaties jongeren met een eetstoornis zijn, vaak meisjes. Onderzoek toont een overtuigende link met sociale media en algoritmes. Jongeren komen als vanzelf terecht op plekken waar anorexia normaal is. Hetzelfde zie je bij jongens en toxische mannelijkheid. Dat is griezelig en ontoelaatbaar.’
‘Moeten we kinderen meer afschermen van sociale media? Zomaar verbieden kan niet, want ze hebben ook recht op informatie en participatie. Europees zoekt men naar manieren om mediaplatformen als TikTok en Meta (moederbedrijf van onder andere Facebook en Instagram, red.) verantwoordelijk te stellen. We mogen niet vergeten dat sociale media ook heel emanciperend kunnen zijn. Kinderen die zich anders voelen vinden er soms lotgenoten. Maar er is nood aan verkeersregels, die duidelijk aangeven wat wel en niet mag. In de online wereld bestaat dat nauwelijks.’
CORTEBEECK: ‘Helemaal mee eens. De school en ouders hebben een belangrijke verantwoordelijkheid, maar zij kunnen niet alles. Daarom zie ik ook op dat vlak een rol voor het jeugdwerk.’
Op welk vlak kan jeugdwerk dan het verschil maken?
CORTEBEECK: ‘Ik vind het belangrijk dat jongeren een gemeenschapsleven hebben, vandaag meer dan ooit. Heel wat jongeren worstelen met eenzaamheid, of met de opdringerige aanwezigheid van smartphones in hun leven. Net daarom zijn fysieke contacten en connectie zo belangrijk. Daarnaast leerden we bij onze vorming als KAJ-leider leiderschap en kritische zin ontplooien. Bijvoorbeeld hoe je gesprekken voert met jongeren, vergaderingen organiseert, de situatie op de werkvloer verbetert, een netwerk uitbouwt … Ook nu is vorming van leiders bij jeugdbewegingen cruciaal.’
VRIJENS: ‘Jeugdwerk kan ongeziene kansen bieden aan jongeren, zeker als ze thuis minder middelen hebben. Ze kunnen op kamp gaan, ontdekken wat ze fijn vinden, vrienden leren kennen … Jeugdwerk biedt ook de kans om te ontsnappen aan het toeziend oog van volwassenen. Een ruimte die jongeren
Op 1 mei is er een demonstratie en viering in Laken. Van 2 tot en met 4 mei vindt het KAJ-feestweekend plaats in het Bautershof in Sint-Truiden. Alle leden, oud-kajotters en sympathisanten zijn welkom op 3 mei voor een groot spel, netwerkmoment en live optredens. Op 10 mei is er een feestzitting in Halle.
~ Het uitgebreide programma en online inschrijving vind je op www.kaj.be
vrij mogen invullen, dat is zo belangrijk.’
Klopt het dat het jeugdwerk vandaag onder druk staat?
VRIJENS: ‘Helaas wel. Vanuit de Vlaamse Jeugdraad horen we dat heel wat jeugdbewegingen moeite hebben om genoeg vrijwilligers te vinden die leider willen worden. Terwijl het vaak stormloopt bij de inschrijvingen. Onder meer de toename van studentenarbeid lijkt daarin een concurrerende rol te spelen.’
CORTEBEECK: ‘Ik vang ook die signalen op. Terwijl we die sterke jonge trekkers net zo hard nodig hebben. Wat studentenarbeid betreft: de regering heeft een grens overschreden. Het aantal uren is weer uitgebreid naar 650 per jaar, terwijl experts eensgezind zijn: Dit is erover. Ze bouwen daarbij niet eens rechten op. En de studie lijdt er vaak onder. Laat ons jongeren niet te vlug in een systeem steken waar alleen werken van belang is. Als samenleving mag je niet enkel de boodschap geven: de arbeidsmarkt op. Daar zou het Kinderrechtencommissariaat ook een rol kunnen spelen.’
Jongeren niet loslaten is voor u beiden belangrijk, zegt u. Wat bedoelt u precies?
VRIJENS: ‘Als wij die woorden in de mond nemen, bedoelen we vaak kinderen met een vluchtelingenstatuut, of in armoede. Kinderen die daardoor kansen missen. Dat mogen we niet lossen. Onze rol als kinderrechtencommissariaat is echt om het voor die kinderen op te nemen. Hun ouders zijn vaak minder mondig of kampen met heel wat problemen. Die mensen bereik je niet met een poster op school. Daarom vind ik het belangrijk om rechtstreeks in dialoog te blijven met jeugdwelzijnswerkers. Wat ervaren zij op het terrein? Waar liggen onze blinde vlekken? Dat voedt ons voor ons advieswerk.’
CORTEBEECK: ‘Diezelfde insteek zag ik ook bij KAJ. Opkomen voor kwetsbare jongeren, hen kansen bieden die ze anders niet zouden krijgen. Heel wat KAJ’ers zeggen vandaag nog steeds: Dat was een springplank voor het leven.’
Fysiek zwaar werk zorgt voor een grotere kans op overlijden door hart- en vaatziekten
Wie een fysiek zware baan heeft, loopt meer risico op vroegtijdig overlijden door hart- en vaatziekten.
Wie een goede cardiorespiratoire fitheid heeft, loopt minder kans op hart- en vaatziekten. Die fitheid bouw je op door voldoende te sporten en te bewegen. Maar wie een fysiek zware baan heeft, is volgens verschillende onderzoeken logischerwijs minder geneigd om na het werk nog te gaan sporten. Uit een bevraging van HR-dienstverlener Liantis in 2023 blijkt dat bijna de helft van de werknemers in de bouwsector na de uren niet meer sport. Nochtans heeft fysiek werk niet altijd dezelfde positieve effecten als sport, integendeel.
Onderzoeker aan de UGent
Margot Ketels toonde vorig jaar al aan dat fysiek zware
banen negatieve effecten hebben, waaronder een hogere kans om te overlijden aan hart- en vaatziekten. Ook Nederlands onderzoek van de Rijksdienst voor Volksgezondheid toonde aan dat onder andere wie in de bouwsector fysiek zwaar werk uitvoert, 65 procent meer kans heeft op een slechtere gezondheid dan werknemers die geen lichamelijk zwaar werk uitoefenen. Nieuw onderzoek van Ketels, op basis van vijf studies die bijna 10.000 mannen volgden over heel Europa, bevestigt nogmaals: wie een fysiek zware baan heeft, loopt een grotere kans op vroegtijdig overlijden door hart- en vaatproblemen.
Fysiek inspannend werk levert volgens experten weinig gezondheidsvoordelen op, omdat er vaak te weinig afwisseling is tussen enerzijds activiteiten met de juiste intensiteit die goed zijn voor je gezondheid en anderzijds periodes van rust en herstel. Bovendien zijn werknemers met fysiek zwaar werk vaak zo uitgeput van het werk dat ze niet meer sporten of de nood er niet van inzien omdat ze toch al de hele dag bewegen op het werk. Ketels wijst erop dat het belangrijk is om preventief te werk te gaan door takenpakketten doordacht samen te stellen, zodat er voldoende afwisseling is in soorten van taken en mate van inspanning.
Krijg
ik ook een
vergoeding als ik te voet of met een step ga werken?
Je ziet het steeds vaker: collega’s die niet alleen de klassieke of elektrische fiets gebruiken, maar te voet of op een (elektrische) step, monowheel of ander modern transportmiddel naar het werk gaan. Maar hoe zit dat dan met de vergoeding?
Momenteel voorziet de nationale regeling enkel in een vergoeding voor wie met een gewone fiets, elektrische fiets of speedpedelec (een snelle elektrische fiets) naar het werk komt. Alternatieven zoals steps vallen buiten die regeling. Sommige bedrijven of sectoren maakten wel bijkomende afspraken waardoor je toch een vergoeding krijgt wanneer je op een andere manier naar je werk komt. Al zijn die vergoedingen meestal lager dan de fietsvergoeding en zelden volledig kostendekkend.
Ga je soms te voet of jog je naar je werk, zoals ruim 100.000 Belgische werknemers? Dan val je vaak helemaal uit de boot, omdat de benenwagen doorgaans niet als een vervoermiddel wordt gezien. Ook hier hangt alles af van wat er binnen jouw bedrijf of sector is afgesproken.
Het ACV zet zich tijdens de onderhandelingen over het nieuwe Interprofessioneel Akkoord (IPA) alvast extra in om ervoor te zorgen dat iedereen die kiest voor een duurzame of actieve manier om naar het werk te komen, recht heeft op een eerlijke vergoeding voor die inspanning.
Piet Van den Bergh, Juridisch expert ACV
© MICHAEL DE LAUSNAY
Achtergrond. Belgen verloren vorig jaar recordbedrag aan phishing en online fraude
Oplichters op het internet worden steeds gewiekster
Vorig jaar ontving de FOD Economie meer dan 2.300 klachten over phishing. Die gedupeerden verloren daarmee in totaal 5,6 miljoen euro. Slechts het topje van de ijsberg, want volgens Belgische bankvereniging Febelfin werd in 2023 zo’n 40 miljoen euro gestolen door internetcriminelen. Safe on Web, de phishing-afdeling van het Centrum voor cybersecurity België (CCB), ontving afgelopen jaar gemiddeld meer dan 25.000 meldingen per dag.
‘We denken vaak dat je de grootste oen moet zijn, maar werkelijk iedereen kan HELP!
Wat te doen als er geld van je rekening ging?
Of het nu om emails in naam van CM gaat, telefoontjes van valse bankmedewerkers of nagemaakte webshops: we trappen massaal in de val van cybercriminelen. Hoe wapen je je tegen fraude en wat als je ondanks alle voorzichtigheid toch geld kwijt bent?
¬ Tekst Dominic Zehnder
slachtoffer worden’, vertelt Wouter Van Dyck van beweging.academie. Hij trekt Vlaanderen rond met zijn vormingssessie Laat je niet vangen. Intussen heeft hij 200 vormingen op zijn conto, maar de vraag blijft groot. ‘Het wordt alsmaar moeilijker om oplichters te ontmaskeren. Zo zag ik een website die leek op die van een bekende grootbank, waar je enkel kon zien dat je op de verkeerde site zat doordat er geen punt op de i stond, maar een accentje. De tijd dat je een gebrekkig opgestelde mail over een verloren gewaande erfenis ontvangt, is voorbij.’
Aangifte
• Licht zo snel mogelijk je bank in en bel Card Stop (078 170 170). Blokkeer je bankrekening, je account en bankapplicaties.
• Meld de oplichting via www.consumerconnect.be.
• Doe aangifte bij de politie in je buurt.
Wie in de val trapt, doet best zo snel mogelijk aangifte bij de bank en bij de politie. Als dat binnen de 48 uur gebeurt, is de kans op een goede afloop groter. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. ‘De bereikbaarheid van politie is een oud zeer. Bij heel wat kantoren kun je enkel op afspraak terecht, waarbij je vaak enkele dagen tot weken moet wachten om een PV op
te stellen. Overal wordt gedwongen bespaard. In vergelijking met andere secties van de politie, zijn de afdelingen cybercriminaliteit serieus onderbemand, weet Van Dyck. ‘Al doet het CCB fikse inspanningen. Het anti-phishing schild dat zij samen met de telecomoperatoren ontwikkelden hield vorig jaar 15 miljoen verdachte sms-berichten tegen. Niettemin hebben we nood aan een nationaal cyberveiligheidscommissaris én een gecoördineerde aanpak op Europees niveau.’
Banken moeten samenwerken
Dat beaamt ook Jean Cattaruzza van Ombudsfin. ‘Criminelen proberen altijd om het geld zo snel mogelijk naar een andere rekening te sluizen, wat door de recent ingevoerde instant overschrijvingen ook naar andere landen binnen enkele seconden gebeurt. Zodra het geld de landsgrenzen verlaat, kun je het nog maar moeilijk onderscheppen. Binnen de EU kunnen regels per land verschillen en banken tonen weinig
GRIET* (27) WOU EEN JONGE KAT ADOPTEREN
VIA EEN ONLINE ADVERTENTIE EN VERLOOR 2.000 EURO
‘Op het moment ga je mee in het verhaal’
‘Op Facebook toonde ik interesse in een nestje kittens, waarop ik de persoon via WhatsApp contacteerde. De katjes werden voorgesteld met tal van video’s en foto’s, ik mocht mijn favoriet kiezen en kreeg allerhande vragen over mijn woon- en gezinssituatie, om zeker te zijn dat de kitten op een goede plek zou terechtkomen … Ik moest wel snel beslissen, want er waren nog andere geïnteresseerden. Op zo’n moment ga je mee in het verhaal en betaal je al snel een voorschot voor dierenartskosten en de overdracht van eigenaarschap.’
bereidheid om samen te werken. Buiten de EU is het zelfs bijna onmogelijk.’ Al wil de ombudsman ook niet gezegd hebben dat banken de criminelen vrij spel geven. ‘Zij doen hun best om hun systemen te beveiligen. Alle transacties worden wel degelijk gescreend, waardoor opvallende of atypische overschrijvingen geblokkeerd kunnen worden.’
Aansprakelijkheid en vergoeding
‘De betaalverzoeken volgden elkaar in snel tempo op. Ik moest een waarborg overschrij ven, om te bewijzen dat ik voor het katje kon zorgen. Tot twee keer toe werd ik gevraagd om bij te storten, omdat er zogezegd pas vanaf een bepaald bedrag teruggestort kon worden. Pas toen rook ik onraad.’
‘Ik schaam me voor mijn naïviteit. Alles gebeurde zo snel. Ik ben naar de politie gegaan, maar ze zeiden me dat ze er niet veel aan konden doen, omdat ik het geld zelf had overge-
IBAN-nummers. ‘Samen met mijn bevoegde collega’s zal ik erover waken dat banken hun verantwoordelijkheid nemen. Momenteel wordt er Europees
In bepaalde gevallen voorziet de wetgeving in aansprakelijkheid voor de banken om klanten in geval van fraude te vergoeden. ‘Helaas roepen banken nog te vaak onterecht grove nalatigheid van de klant in’, aldus Cattaruzza. ‘In meer dan een op de drie fraudedossiers die wij vorig jaar behandelden, ging de bank uiteindelijk over tot betaling. Al zijn onze adviezen niet bindend. Daar wil de regering verandering in brengen.’
Minister van Consumentenbescherming Rob Beenders (Vooruit) wil onder andere een verplichte controle van de
licht zijn. Maar omdat de daders spoorloos zijn, zal ik mijn geld waarschijnlijk nooit terugzien.’
*Griet is een schuilnaam.
aan betere regels gewerkt, maar ook nationaal willen we ervoor zorgen dat gedupeerden vaker vergoed worden.’
Hoe online fraude herkennen?
• Bekend zijn valse e-mails met links naar malafide websites, maar criminelen doen zich ook telefonisch en aan de deur voor als medewerkers die beweren dat je rekening in gevaar is. Nieuw is vacaturefraude, waarbij men via valse werkaanbiedingen probeert je gegevens te bemachtigen.
• Lees goed na: heeft de afzender een officieel mailadres, wordt er verwezen naar de juiste website, zonder spelfouten of verkeerde tekens?
• Stel bijvragen: doet iemand zich voor als een vriend of gezinslid? Wees altijd argwanend en stel gerichte bijvragen waarop enkel die persoon kan antwoorden.
• Reageer niet overhaast: word je telefonisch of via sms onder druk gezet? Niets is zo dringend
dat je onmiddellijk een beslissing moet nemen.
• Geef nooit zomaar gevoelige informatie door: een medewerker van een bank of instelling zal nooit wachtwoorden, gebruikersnamen, bankgegevens of pincodes vragen. Twijfel je? Hang dan op en bel naar de instelling, zodat je zeker bent dat je met een echte medewerker praat.
• Geef verdachte zaken door: een verdacht bericht, telefoontje of e-mail bezorg je aan verdacht@safeonweb.be, of download de app Safeonweb waarmee je verdachte zaken kunt doorgeven en regelmatig geinformeerd wordt over actuele gevaren.
~ www.safeonweb.be
Nieuw leven voor de kerk
Geen rijen stoelen vol gelovigen, geen priester in vol ornaat achter het altaar. De kerk in Overbeke kreeg een heel nieuwe invulling. Buren droomden van een verbindende plek voor de hele wijk, en zo geschiedde. De kleurige units verwijzen naar arbeidershuisjes, want de kerk ligt midden in een voormalige fabriekswijk. Aan het digipunt kan iedereen met vragen over digitale diensten terecht. Ernaast kun je voedseloverschotten ophalen. Aan het altaar kunnen buurtbewoners even zitten en praten.
Buren verbinden met laagdrempelige activiteiten was het doel van deze herbestemde kerk. En ze is niet de enige in Vlaanderen. Vanaf 1 januari 2025 bepaalt het Eredienstendecreet dat iedere gemeente een kerkenbeleidsplan moet hebben. Eind juni zouden de plannen voor de invulling van de kerken klaar moeten zijn. Een kerk kan zo transformeren in een bibliotheek, buurtkeuken of stille werkplek … Maar evengoed kan ze simpelweg een kerk blijven. Hoe het ook zij, lang leegstaande kerken kunnen zo in het hart van de gemeenschap weer mensen verbinden en buurten versterken.
¬ Foto
Wouter Van Vooren
‘Twintig jaar ruzie om een schutting of een boom die verkeerd staat, dat verbaast me telkens opnieuw’
Uit heimwee of gewoonte houden velen het nog steeds op kwartier of wijkagent, maar Marks* officiële titel luidt wijkinspecteur. Zo komt hij in een kleine Vlaamse stad in allerlei huizen over de vloer. Dat betekent ook omgaan met onverwachte verzoeken, zoals wanneer mensen hem vragen om zijn schoenen uit te trekken bij binnenkomst.
¬ Tekst Nils De Neubourg ¬ Illustratie Peter Goes
In principe heb ik daar geen probleem mee – ook uit respect voor culturele verschillen – maar dat mag echt niet. Ik kan ieder moment dringend weggeroepen worden. Meteen vertrekken is dan moeilijk als ik eerst nog op zoek moet naar mijn schoenen.’
Mark begon zijn loopbaan bij de politie zoals heel veel collega’s bij de ‘spannendere’ diensten: de interventie- en verkeersafdeling. Verschillende jaren geleden maakt hij de overstap naar de wijkwerking. ‘Vroeger werd al eens gezegd dat de wijkagenten de postbodes van de burgemeester waren. Dat idee sprak mij niet aan.’ Het beeld veranderde helemaal toen Mark het eenmaal zelf was. ‘Bij interventiewerk zie je mensen vooral op slechte momenten: bij ongevallen, conflicten of misdrij-
ven. Maar in wijkwerking zien mensen je meestal graag komen, en dat was een openbaring.’
Ogen en oren
Toch blijft dat wijkwerk voor buitenstaanders nog vaak een mysterie, merkt Mark. ‘Sommigen denken dat het een baan is om rustig uit te bollen, maar zoals bijna alle politiediensten kampen we met een flinke onderbezetting. In onze zone zouden we eigenlijk met twaalf wijkinspecteurs moeten zijn, maar we zijn amper met vijf. Daardoor verliezen we stilaan het contact en de voeling met de wijk en gaat er belangrijke informatie verloren.’ Wijkinspecteurs zijn dan ook de oren en ogen van de andere politiediensten. ‘Wij pikken signalen en informatie op waar de recherche of andere afdelingen dikwijls een beroep op doen.’
vaak klein, maar kunnen jarenlang aanslepen. ‘Twintig jaar ruzie om een schutting of een boom die verkeerd staat, dat verbaast me telkens opnieuw. Mijn eerste vraag is altijd of die buren zelf al eens met elkaar gesproken hebben. Meestal blijkt dan dat het al jaren geleden is.’ Uiteindelijk willen we
Behalve het controleren of mensen ook werkelijk wonen waar ze zeggen dat ze wonen is bemiddeling bij conflicten – vaak tussen buren – een belangrijk deel van Marks werk. Die beginnen
Omdat we met te weinig zijn verliezen we stilaan de voeling met de wijken
¬ WIJKAGENT MARK
Steeds vaker zoeken mensen eerst online naar antwoorden. ‘Ze denken al precies te weten hoe alles zit, wat het bemiddelen moeilijker maakt. Uit de loopgraven komen wordt lastig als iedereen z’n eigen versie bevestigd ziet op internet.’
Wat ook speelt: stad of dorp. ‘In kleine dorpen zijn burenruzies vaak heftiger en langduriger. In steden zijn mensen individualistischer, wat soms helpt om conflicten te vermijden. Keerzijde is dat buren elkaar daar ook vaak minder goed kennen. Toch merk je overal dat mensen steeds meer met zichzelf en minder met elkaar bezig zijn.’
Oorlog of dictaturen
Tijdens zijn werk bewondert Mark vooral de veerkracht en flexibiliteit van mensen van buitenlandse origine. ‘Wij klagen snel over kleine problemen, terwijl zij vaak uit moeilijke situaties komen, zoals oorlogen of dictaturen. Toch bouwen ze met veel inzet hier opnieuw een leven op. Voor mij is dat een les in nederigheid.’
‘Sommige dagen voelt het alsof ik op wereldreis ben: zoveel verschillende mensen ontmoet ik. Wat mij iedere keer opvalt is dat hoe verschillend mensen ook kunnen zijn, we uiteindelijk allemaal hetzelfde willen: een rustig leven, veiligheid voor ons gezin en begrip van anderen.’
Ondertussen komt het pensioen in zicht voor Mark en blikt hij terug. ‘Na een hele periode op interventie loop je het risico cynisch te worden, want je wordt vooral geconfronteerd met de minder mooie kanten van de mens. De wijkwerking is een mooie reset om weer een positief mensbeeld te krijgen.’
* Mark is een schuilnaam
GELD
Automatische terugbetaling vervoer oncologie en dialyse
CM-leden die regelmatig met eigen of openbaar vervoer naar het ziekenhuis gaan voor kankerbehandeling of nierdialyse, hoeven vanaf 1 april geen terugbetaling meer aan te vragen. De terugbetaling gaat nu automatisch via de ziekenhuisfactuur.
Voor ritten vanaf 1 april aangevraagd via Mutas in het kader van een kankerbehandeling of nierdialyse, zal de facturatie van het verlaagd persoonlijk aandeel voortaan door Mutas gefactureerd worden. Mutas maakt de gegevens van het ziekenvervoer automatisch over aan CM. Je hoeft dus zelf niets te doen.
Je betaalt dankzij je CM-bijdrage een beperkt eigen aandeel per rit voor oncologie of nierdialyse: tussen 3,20 euro en 21,20 euro, afhankelijk van het soort vervoer en je statuut.
Met CM-Hospitaalplan kun je daarbovenop tot 250 euro per jaar terugkrijgen voor het persoonlijk aandeel reeksvervoer binnen de waarborg ernstige ziekte, CM-Hospitaalplan Plus vergoedt tot maximaal 300 euro per jaar.
Ontvang je al de Visienieuwsbrief?
Schrijf je in op onze nieuwsbrief en ontvang elke week het beste van Visie in je mailbox! www.visie.net/nieuwsbrief
Vacatures
ACV zoekt
• Communicatieverantwoordelijke West-Vlaanderen – Roeselare
• Software engineer – Schaarbeek
~ www.hetacv.be/jobs
CM zoekt
• Paramedisch adviseur –Vlaams-Brabant en Brussel (100 of 80%)
~ www.cm.be/jobs
Beweging.net zoekt
• Administratieve ondersteuner – Schaarbeek (100 of 80%) www.beweging.net/vacatures
Raak vzw zoekt
• 2 educatief medewerkers / ondersteuners lokale groepen
– Noorderkempen en Zuid- en West-Limburg
~ www.raakvzw.be/vacatures
CM OP HET VRIJWILLIGERSFESTIVAL IN
MECHELEN
‘Vrijwilligers zijn onze beste ambassadeurs’
In Mechelen is één op de vijf mensen actief als vrijwilliger en dus mag de Dijlestad zich in 2025 Europese vrijwilligershoofdstad noemen. Die titel krijgt uiteraard het hele jaar door extra aandacht. In het weekend van 9 en 10 mei vindt er zelfs een heus vrijwilligersfestival plaats in de Kruidtuin in Mechelen. Ook CM zal hier aanwezig zijn.
¬ Tekst Natalie Van den Heule ¬ Foto Rudi Van Beek
Omdat vrijwilligers zo belangrijk zijn voor Mechelen, organiseert de stad sowieso elk jaar een vrijwilligersbeurs,’ vertelt Isabel Slootmaekers, de netwerkcoördinator voor CM in Mechelen. ‘Op die beurs kunnen kandidaat-vrijwilligers en organisaties die op zoek zijn, elkaar vinden. Dit jaar is uiteraard bijzonder en dus mikt de stad nu op een heus festival.’
Krachten bundelen
kunnen krijgen over vrijwilligen bij CM Gezonde Buurt. Ook Intersoc, Kazou, Samana, Okra, Wiegwijs en zorgend vrijwilligerswerk stellen zichzelf heel graag aan iedereen voor. Doordat CM zoveel verschillende uitzichten heeft, kan je bij ons ook terecht voor heel uiteenlopend vrijwilligerswerk. Dat is onze sterkte, er is voor elk wat wils!’
Voor elk talent een engagement
bij zorgend vrijwilligerswerk. Ook voor wie erg zorgzaam is, is het aanbod groot: je kan mensen in een rolwagen op hun bestemming brengen of mantelzorgers ontlasten als oppasser. Pik je graag een festival mee, dan ben je meer dan welkom om oordoppen uit te delen op het terrein. De sfeer en de muziek krijg je er gratis bij. Moet ik nog verder gaan?’ lacht Isabel.
CM kan vandaag al rekenen op de hulp van duizenden vrijwilligers en die willen we ook vieren. ‘Het is de bedoeling dat we dit festival maken samen met hen’, vertelt Isabel. ‘We nodigen ze allemaal uit om te komen vieren en uiteraard om een beetje reclame te maken. Wie kan er beter vertellen over vrijwilligen bij CM? Zij zijn onze beste ambassadeurs.’
Kom langs!
Vrijwilligers zijn voor CM van onschatbare waarde omdat ze lokaal verbinding creëren, vooral voor wie sociaal geïsoleerd of kwetsbaar is, en op een warme, mensgerichte manier bijdragen aan zorg en verbondenheid in de samenleving. Elk engagement, groot of klein, maakt een verschil. Bij CM kan je je dan ook op vele manieren engageren. En dat zal je merken op het festival in Mechelen. Isabel: ‘We gaan de krachten echt bundelen. Zo zal je bij de stand van CM in de Kruidtuin niet alleen meer info
‘Wat dan zoal de mogelijkheden zijn als vrijwilliger bij CM? Je kan bijvoorbeeld de held van de vakantie zijn als Kazou-monitor of baby’s wegen bij Wiegwijs. Ben je erg sociaal dan zoeken we jou om deelnemers aan cursussen en infosessies een warm welkom te geven. Ben je een kei in administratie en organisatie dan klop je best aan
Ben jij nog op zoek naar een deugddoend engagement? Heb je wat tijd over om er te zijn voor anderen? Kom dan zeker eens langs op de stand van CM in de Kruidtuin. Om kennis te maken, te genieten van de randanimatie of voor een kop koffie of thee. We zien je graag komen op 9 mei van 14 tot 19 uur en op 10 mei van 11 tot 16 uur. Tot dan?
WARME WIJKWANDELING IN DEURNE-NOORD
Van frustraties en discussies naar gedeelde plannen en dromen voor de buurt…
Op donderdag 13 maart trokken buurtbewoners en lokale vrijwilligers samen door de wijken van Deurne-Noord tijdens de Warmste Wijkwandeling. Onder begeleiding van schepenen Frank Vercammen en Karen Maes en enkele andere professionals actief in de wijk, wandelden deelnemers langs verschillende locaties die een belangrijke rol spelen in het sociale weefsel van de wijk. Tijdens vier verschillende wandelroutes kregen zij de kans om niet alleen hun buurt beter te leren kennen, maar ook om met elkaar in gesprek te gaan over noden, dromen en mogelijke verbeteringen voor hun leef/speel/school/werkomgeving.
Luisteren naar de buurt
De Warmste Wijkwandeling komt voort uit STAD24, een initiatief waarmee beweging. net Antwerpen in 2024 door de stad trok om te luisteren naar de inwoners en hun ervaringen met de politiek. Uit de honderden gevoerde gesprekken bleek dat achter boosheid en teleurstelling vaak ook hoop en kracht schuilt. ‘Veel mensen zijn erg geëngageerd en geïnteresseerd, maar helaas slagen we er niet (meer) in om iedereen echt te laten participeren aan het beleid. Zeker op het microniveau van een wijk liggen daar dus enorme kansen’, zegt Karolien Huyghe, stadscoördinator van beweging.net Antwerpen. ‘Maar om hen die kans te geven, moeten wij als professionals, ambtenaren en beleidsmakers uit ons kot komen, écht in gesprek gaan met alle bewoners en veel meer inzetten op co-creatie.’
Van ontmoeting naar participatie Tijdens de wandeling werd opnieuw duidelijk hoe groot de nood is aan laagdrempelige ontmoetingsplekken. Schepen Frank Vercammen: ‘Ik geloof enorm in de kracht van het kleine en grote ontmoeten. En daarom hebben we plekken nodig waar mensen kunnen samenkomen om te dromen en te doen, te spelen en te leren, te filosoferen en te discussiëren. Kortom, plekken waar een gemeenschap kan groeien en bloeien.’
De Warmste Wijkwandeling sloot af in Bazaar2100, waar deelnemers konden genieten van een buurtmaaltijd. Die gedeelde maaltijden worden trouwens vier keer per jaar georganiseerd door de partners van Bazaar2100 en staan open voor alle mensen uit de buurt. Want samen aan tafel gaan en elkaar leren kennen is essentieel voor een warme wijk.
Een blijvend engagement
Met dit initiatief zet beweging.net Antwerpen een volgende stap richting een meer inclusieve en betrokken stad. De inzichten uit de wandeling worden meegenomen in
verdere gesprekken met beleidsmakers en buurtorganisaties.
Schepen Karen Maes: ‘De komende jaren willen we extra inzetten op participatie. Betrokken bewoners die Deurne mee willen vormgeven, gaan we meer ondersteunen. We willen samenwerken met alle bewoners om van ons een district een aangename plek te maken voor iedereen.’
B(r)oos Brussel
hoe het middenveld zich vastklampt aan een zijden draadje
Brussel heeft haar tiende maand ingezet zonder ook maar enig uitzicht op een nieuw Gewestelijk bestuur. De onderhandelaars zijn zelfs nog niet aan inhoudelijke discussies toegekomen. Nochtans zijn er dringend hervormingen nodig om financieel gezond te worden of Brussel dreigt verder weg te zinken in het moeras waarop de stad destijds werd gebouwd.
¬ Tekst Tijs De Geyndt ¬ Foto Michael De Lausnay
Intussen worden ingrijpende maatregelen voorbereid op federaal niveau, zoals de beperking van werkloosheidsuitkering in de tijd. ‘Al die mensen zullen aankloppen bij de OCMW’s, die nu al overbevraagd zijn en afhangen van gemeentelijke besturen die het aan mensen en middelen ontbreekt om die schok op te vangen’, duidt Celie Huybens van ACV-CSC Brussel.
Niemand zit aan tafel
‘De impact zal gigantisch zijn voor Brussel die via het Gewest instaat voor de invoering ervan. Maar er zit niemand mee aan tafel. Daardoor verdedigt niemand de noden, het lijkt alsof niemand ermee bezig is. Maar al die mensen die overboord gaan verdwijnen niet hé’, zegt directeur Liesbeth Driesen van vzw Groot Eiland. Dat is een
organisatie die opleiding, werkervaring, jobcoaching en arbeidszorg biedt aan Brusselaars die ver van de arbeidsmarkt staan.
Het Brussels middenveld is boos. Terwijl verkozenen veto’s formuleren en stratego spelen om hun politieke toekomst te verzekeren ziet het middenveld hoe de politieke verwaarlozing heel wat Brusselaars finaal kopje onder dreigt te duwen.
Talent verdwijnt
‘Brussel is een plek met veel tegenstellingen en extremen, de non-profit zorgt in Brussel voor de verbindingen tussen mensen. Voor veel Brusselaars die van de kar dreigen te vallen is dat de enige link die ze hebben met de samenleving’, vervolgt Driesen. ‘Die verbinding hangt aan een zijden draadje door de aanhoudende on-
Verschillende middenveldorganisaties kwamen in Brussel op straat om de nood aan een regering duidelijk te maken.
zekerheid, het maakt ook dat medewerkers kiezen voor zekerheid in andere sectoren.’ Met hen vertrekt kennis en expertise die je niet zomaar vervangt. Als je hen al kan vervangen. ‘Wij durven een voltijds medewerker die is weggegaan voorlopig niet te vervangen, de middelen zijn onzeker na juni. Andere medewerkers steken een tandje bij maar dat wordt stilaan onhoudbaar’, zegt coördinator Bart Van de Ven van Buurthuis Anneessens. Ook hier zijn de meest kwetsbaren de grootste slachtoffers. ‘Middelen die na corona werden vrijgemaakt om de band te versterken met buurtbewoners die helemaal tussen de plooien waren gevallen leken vanzelfsprekend maar gaan nu op de schop omdat ze via het Gewest niet meer aan de gemeenten worden toebedeeld.’
Ook bij JES, de stadsorganisatie die met jongeren werkt, is de ongerustheid groot. ‘Veel hervormingen die vanuit het Vlaams en federaal regeerakkoord op ons afkomen, bieden weinig hoop. Er is dringend nood aan daadkracht en goed beleid’, zegt Liselotte Van Heukelom. ‘Het is dweilen met de kraan open terwijl het water ons al aan de lippen staat. Minder middelen, minder mensen, minder tijd, minder ruimte. Daar zijn onze jongeren de dupe van én uiteindelijk ook de buurt, de stad, onze hele samenleving.’
Besparen, maar hoe?
Het besparingsvraagstuk hangt als een dreigende wolk boven Brussel en maakt beslissingen nemen over de toekomst quasi onmogelijk. ‘We kunnen blijven bestaan, maar amper nieuwe initiatieven op poten zetten. Zonder beleids- of financieel kader, is het moeilijk om naar de toekomst te kijken, terwijl de essentie van ons werk net het bouwen aan een betere leefomgeving is. Het betekent minder verbindende en constructieve activiteiten, in een stad die dagelijks ruwer en rauwer wordt – en nood heeft aan perspectief’, vat Cultureghem het samen.
Vrijwilliger Annie en Kristien pakken de eenzaamheid in Aarschot aan.
‘Cakejes tegen eenzaamheid’
Maar liefst een op de drie mensen voelt zich eenzaam. Omdat eenzaamheid een negatieve impact heeft op onze gezondheid, organiseert CM in Aarschot verschillende activiteiten om ontmoetingen te stimuleren.
¬ Tekst Philip Hoorne ¬ Foto Rob Stevens
Door de sociale media zijn we meer dan ooit met elkaar verbonden, maar in de werkelijke wereld leven we vaak naast elkaar.
Bij Gezonde Buurt Aarschot wijden ze het hele voorjaar aan het thema eenzaamheid. ‘We zien dat mensen ondanks alle digitale mogelijkheden toch een gevoel van eenzaamheid ervaren’, zegt Kristien Pauwels, educatief medewerker gezondheid & participatie bij CM. ‘Met Gezonde Buurt Aarschot organiseren we activiteiten om drempels te verlagen en ontmoeting te stimuleren. Het gaat erom dat mensen zich gehoord en gezien voelen.’
Vrijwilliger Annie Fluyt sluit zich daarbij aan: ‘Kleine gebaren kunnen een groot verschil maken. Een praatje slaan, samen wandelen, een glimlach delen … dat zijn momenten waarop je verbinding voelt. Daarom zet ik mij graag in voor dit initiatief.’
Babbelcakejes en Gezondheidswandeling
Een van de acties is het project Babbelcakejes. Mensen bestellen een cakeje voor zichzelf en een voor iemand anders. Annie bakt de cakejes. Op 26 april kunnen ze afgehaald worden aan het CM-Gezondheidspunt van Aarschot bij de koffiekar van Samana, wat meteen een ontmoetingsmoment creëert.
‘Daarnaast organiseren we op 22 juni de jaarlijkse Gezondheidswandeling’, zegt Kristien. ‘Iedereen is welkom. We nodigen expliciet mensen met een beperking of een ziekte uit. De wandeling is rolstoeltoegankelijk.’
‘Iedereen gaat samen op pad’, vervolgt Annie. ‘Gezond of ziek, jong of oud, het doet er niet toe. Heerlijk hoe tijdens het wandelen spontaan gesprekken ontstaan.’
Naar een warmer Aarschot
Kristien besluit: ‘Heb je interesse in onze activiteiten, neem dan zeker een kijkje op de Facebookpagina van Gezonde Buurt Demerland. We hopen dat mensen door deze acties geïnspireerd raken om meer aandacht te hebben voor elkaar. Als we daar met Gezonde Buurt Aarschot toe kunnen bijdragen, is onze missie geslaagd.’
MET EEN HAP EN EEN STAP NAAR EEN WARMER AARSCHOT
FELLOWS CARIEN NEVEN EN LUC VAN GORP HELPEN UHASSELT UITBREKEN
Bruggen bouwen tussen universiteit en middenveld
Universiteit Hasselt stelde vorige maand acht nieuwe ‘fellows’ aan. Deze UHasselt-ambassadeurs zullen zich de volgende drie jaar engageren rond uiteenlopende thema’s zoals duurzaamheid, inclusie, gezondheid, ondernemerschap en talentontwikkeling. Zij vormen de brug tussen de universiteit en ‘hun eigen wereld’ zoals het bedrijfsleven, de overheid, sport, cultuur en middenveld. Bij deze acht fellows ook Carien Neven, provinciaal directeur beweging.net Limburg en Luc Van Gorp, voorzitter CM Gezondheidsfonds.
¬ Tekst Bart Bynens ¬ Foto Boumediene Belbachir
BERNARD VANHEUSDEN, rector UHasselt: ‘UHasselt profileert zich steeds meer als een civic universiteit, een universiteit die midden in de samenleving staat. Ze produceert niet al leen kennis over de wereld, maar draagt ook actief bij aan de wereld. Hierbij geloven we dat we enkel maatschappelijke winst kunnen boeken door samenwerkingen te zoeken. Dat is ook de idee achter ons fellowsprogram ma. De fellows reiken ideeën aan, adviseren en kijken kritisch naar wat we doen. Dat is belangrijk om ons onderwijs en onderzoek relevant te houden.’
CARIEN NEVEN, provinciaal directeur bewe ging.net Limburg: ‘Door meer samenwerkin gen met het middenveld, lokale gemeen schappen, sociale organisaties, bedrijven en beleidsmakers kan UHasselt een motor zijn voor positieve verandering. Een civic univer siteit moet ook blijven investeren in toegan kelijkheid en diversiteit, zodat iedereen met talent hier kan studeren, ongeacht culturele achtergrond of financiële situatie.’
LUC VAN GORP, voorzitter CM Gezondheids fonds: ‘In alles wat ik in mijn leven onder nomen heb, heb ik steeds over het muurtje van mijn organisatie gekeken. Wat je doet, moet altijd in relatie staan tot de samenle ving en kan alleen maar werken als je over de grenzen van organisaties en beroeps groepen met elkaar samenwerkt. Ook met CM willen we een open huis zijn. Om die reden heb ik geen moment getwijfeld toen de faculteit Revalidatiewetenschappen mij voorstelde om fellow te worden. Het spreekt mij nog meer aan omdat het wellicht ook de enige faculteit is met het voorvoegsel “re” in haar naam, wat wijst op het circulaire ka rakter.’
BERNARD VANHEUSDEN ¬ ‘De verscheiden heid van onze fellows wérkt. De sterkte van Carien en Luc, bijvoorbeeld, is dat zij uitdagingen op de radar houden, waarachter vele mensen schuilgaan. Zoals de toegang tot hoger onderwijs of mentaal welzijn.’
v.l.n.r. Bernard Vanheusden (UHasselt), Carien Neven (beweging.net) en Luc Van Gorp (CM)
CARIEN NEVEN ¬ ‘Academische kennis en praktijkervaring komen samen waar stu denten worden opgeleid om het verschil te maken, en waar middenveldorganisaties zoals Beweging.net en CM een directe link hebben met vernieuwend onderzoek en beleid. Dit is een duidelijke investering in de toekomst van Limburg.’
BERNARD VANHEUSDEN ¬ ‘Onze regio heeft de voorbije halve eeuw een heuse transformatie doorgemaakt. De mijnen maakten plaats voor campussen voor on derzoek en innovatie. Vandaag trekken méér Limburgse jongeren naar de universi teit. En deze regio trekt ook méér buiten landse investeringen aan. Ik ben trots op de rol van UHasselt hierbij. Met onze fel lows kunnen we die maatschappelijke rol nog sterker opnemen.’
LUC VAN GORP ¬ ‘Revalidatie is bij uitstek een discipline die ons leert omgaan met onze eigen kwetsbaarheid. Het leven is niet volmaakt, maar het is onze plicht om elkaar nooit los te laten, zeker niet tijdens moeilij ke momenten. Op dat vlak zie ik zeer veel raakvlakken tussen deze faculteit en CM Gezondheidsfonds, maar eveneens met andere faculteiten, zoals Geneeskunde of de School voor Sociale Wetenschappen. Samen kunnen we mensen tonen hoe we vanuit een ander perspectief kunnen kijken.’
CARIEN NEVEN ¬ ‘Onze provincie staat voor specifieke sociale uitdagingen: ver grijzing, armoedebestrijding, de transitie van oude industrieën naar een nieuwe economie. UHasselt kan zich onderschei den door duurzaamheid en inclusiviteit als kernwaarden te omarmen. Niet als ‘extraa tje’, maar als fundamenteel uitgangspunt in alle opleidingen en onderzoek. Hiermee kan UHasselt een universiteit zijn die niet alleen kennis overdraagt, maar ook maat schappelijke verantwoordelijkheid neemt. En daar kunnen Luc en ik, samen met onze partners in de beweging, zeker ons steentje toe bijdragen.’
Rerum Novarum is hét feest van onze sociale beweging. We houden dan een pleidooi voor rechtvaardigheid, solidariteit en waardigheid voor iedereen. Kom dit jaar kijken naar een unieke voorstelling van ‘Klub Karbon’: laat je raken door de jongeren van Arktos die op een eigentijdse en creatieve manier een invulling geven aan deze boodschap. Nadien verwelkomen we je op onze netwerkreceptie.
Onze Rerum Novarumviering vindt plaats op dinsdag 27 mei vanaf 19 uur in het Muzecafé in Heusden-Zolder (Marktplein 3).
Inschrijven kan via www.beweging.net/renolimburg of scan deze QR-code.
WIN EEN
GRATIS TICKET
VOOR DE LEZING
VAN PETER ADRIAENSSENS
Prof. emeritus dr. Peter Adriaenssens deelt vanuit zijn expertise in kinder- en jeugdpsychiatrie de impact en de mogelijkheden van sociale media en schermgebruik op jongeren. Het bewustzijn over de verslavende invloed op het jonge brein en de socio-emotionele weerslag, neemt toe. Handvaten en inzichten zijn welkom zodat we meer duiding krijgen bij het anders omgaan met deze verleidelijke technologie. Maandag 19 mei om 19.30u in C-mine Genk.
Meer info: www.beweging.net/lezing-peter-adriaenssens/ Scan deze QR-code om mee te spelen!
Deelnemen kan tot 30 april 2025.
Nieuw Veerkrachtpad in Zottegem
Na het succes van de Veerkrachtpaden in Vurste en Deinze krijgt nu ook Zottegem een Veerkrachtpad. Op zaterdag 26 april 2025 wordt het officieel geopend voor het publiek.
¬ Tekst Philip Hoorne ¬ Foto Jana Schmitt
Een Veerkrachtpad is een bewegwijzerd wandeltraject van ongeveer 1,5 à 2 km, ontworpen om de mentale gezondheid te bevorderen. Door middel van eenvoudige aandachtsoefeningen stimuleert het pad je om de natuur bewust te ervaren en stil te staan bij je gevoelens en gedachten.
Vrijwilliger Stefaan Vanwanzeele, bekend met de Veerkrachtpaden in Vurste en Deinze, vond dat Zottegem niet kon achterblijven. Een ideale locatie werd gevonden in park Breivelde. Dat prachtig stuk natuur biedt een weldadig gevoel van ruimte en rust.
‘Het stadsbestuur was enthousiast en maakte een budget vrij om het Veer-
krachtpad te realiseren’, zegt Sari Stoops, netwerkcoördinator bij Gezonde
Buurt CM. ‘Voor de ontwikkeling van het pad werd opnieuw samengewerkt met
NatureMinded, een bedrijf dat de positieve link tussen natuur en gezondheid onderzoekt.’
Sari beklemtoont dat het project grotendeels steunde op de inzet van vrijwilligers. ‘Sommigen werkten actief mee aan de ontwikkeling van het pad. Anderen dachten na over het bereiken van doelgroepen of spitsten zich toe op het werven van de gidsen.’
De begeleide wandelingen in Zottegem gaan dit voorjaar door op 21 mei en 21 juni, telkens om 18 uur. In de winter gaan ze door in de voormiddag.
De begeleide wandelingen in Vurste gaan dit voorjaar telkens door op de 14de van de maand. In Deinze is dat op de 28ste van de maand.
Je kan de Veerkrachtpaden ook zonder begeleiding bewandelen. Volg de bewegwijzering. De paden zijn niet rolstoeltoegankelijk.
Wil je met je groep een Veerkrachtpad bewandelen? Dan kan je een gids reserveren via Gezonde Buurt. Die begeleidt de groep en ondersteunt bij de oefeningen.
www.cm.be/gezonde-buurt/ ~ www.cm.be/nl/toepassingen/cm-gezondheidsacademie#/home
‘We zijn het niet gewend om even te pauzeren en bewust te worden van het moment’, zegt Karen Kerkhofs, educatief medewerker gezondheid en participatie bij CM Oost-Vlaanderen. ‘De oefeningen helpen je om je zintuigen te activeren, je focus te verbeteren en je stress te verminderen. Dit leidt tot een verhoogde vitaliteit en een betere mentale balans.’
Wetenschappelijk onderbouwd
Uit een bevraging van NatureMinded bij de gebruikers van het Veerkrachtpad in domein Borgwal in Vurste, blijkt dat wandelen in combinatie met aandachtsoefeningen een duidelijk positieve invloed heeft op de mentale gezondheid. ‘Vooral mensen die kampen met stress, negatieve stemmingen of een tekort aan energie ervaren een heilzaam effect’, stelt Karen. ‘Hoe vroeger op de dag men het pad bewandelt en hoe vaker men de natuur opzoekt, hoe sterker het effect. Zelfs bij koude weersomstandigheden draagt deze vorm van natuurbeleving bij aan een groter gevoel van vitaliteit.’
Rustpunt
‘Een Veerkrachtpad biedt niet alleen een waardevolle natuurbeleving voor recreanten, maar is ook een rustpunt voor iedereen die er nood aan heeft’, gaat Karen verder. ‘De preventieve impact van natuur op de mentale en fysieke gezondheid wordt steeds meer erkend. CM zet heel sterk in op preventie. De combinatie van beweging en natuur helpt om gezondheidsklachten te verminderen en het welzijnsgevoel te verhogen.’
Burgerpanel.
Het gedacht van
ELKE MAAND LATEN DRIE LEZERS HUN LICHT SCHIJNEN
OVER EEN NETELIGE KWESTIE
DE STELLING
De 3-30-300-regel
verhoogt de levenskwaliteit
volgens de 3-30-300-regel zou je minstens 3 bomen moeten kunnen zien vanuit je woning, zou 30 procent van je wijk bedekt moeten zijn met groen en zou je op 300 meter van een publieke groene ruimte moeten wonen.
Sofie (47)
Sofie Devogelaere is teamcoach, mama en sociale duizendpoot
Ara (30)
Ara Pauwels (die/hun) is ouder, hobbykok en langdurig arbeidsongeschikt.
Bernard (75)
Bernard Casteels is grafisch vormgever uit Mariakerke, actief in pensioen en grootvader
Je kiest waar je woont
Groen in je omgeving is uiteraard fijn. Maar als je kiest om in de stad te wonen dan weet je dat je minder in het groen zal zitten. Wil je meer groen dan moet je kiezen voor het platteland. Ik woon al meer dan 25 jaar in de stad. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik te weinig groen in mijn buurt had. Dit hangt ook af van welk type mens je bent. Ik verwacht niet dat er meer groen komt in de stad. Er is naar mijn gevoel voldoende groen.
Weinig groen in de buurt
Zelf woon ik in een wijk die niet voldoet aan de 3/30/300-regel. Er staan wel een paar boompjes in mijn straat maar er is zeer weinig groen terug te vinden, zeker geen 30 %. Er zijn 2 parkjes op ongeveer 600 meter bij mijn woonst vandaan en dat voelt best ver aan. Ik merk dat de stad waar ik woon sterk inzet op meer groen maar jammer genoeg is dit een hele onderneming die lang duurt, zeker in een dicht bebouwde stad. Bij mijn vorige woonplaats was er openbaar groen recht voor de deur en ik moet toegeven dat ik dit wel mis.
Moeilijk in stedelijk gebied
De vooropgestelde regel is beter te realiseren in een landelijke omgeving dan in stedelijk gebied. Hoewel mijn woonomgeving in Mariakerke bij Gent aan de 3-30-300 regel beantwoordt en een goed gevoel geeft, is er nog veel werk aan de winkel in Gent om de doelstelling te behalen. Hoe dan ook, elk stukje groen, park of pleintje nodigt ook in een stad uit tot rust en bevordert het mentaal welzijn. Het helpt ook voor een betere luchtkwaliteit en biodiversiteit.
INCLUSIEVE BEWEEGROUTE
Bewegen voor iedereen
Wat als een wandeling niet alleen een ontspannend uitje is, maar ook een echte beleving voor iedereen,
met of zonder beperking? Dat is precies wat de Inclusieve Beweegroute in Bulskampveld wil bereiken. Een unieke, toegankelijke route van 2,3 km met acht beweegstops, speciaal ontworpen om mensen te laten bewegen en ontdekken, ongeacht hun fysieke of visuele mogelijkheden.
¬ Tekst en foto Cynthia Bulteel
Ik testte de route samen met Bart en Abdel, beiden met een visuele beperking, en coördinatoren Marie-France en Alain van Licht & Liefde. ‘Voor ons is zo’n route niet vanzelfsprekend’, vertelt Bart. ‘Vaak denken mensen dat iets toegankelijk is, maar in de praktijk lopen we tegen allerlei obstakels aan.’
Hoe werkt het?
De route start met een infobord met een QR-code en NFC-chip, die meteen audio-uitleg geven. In het Urban Café kun je een tactiel boekje met braille, QR-code en NFC-chip lenen. Bij elke beweegoefening staat een paaltje met een knop die de uitleg afspeelt.
Alain legt uit: ‘De NFC-chip is handig: je houdt er je smartphone tegen en de audio start vanzelf.’ Abdel en Bart testen het startpunt en voelen met hun vingers de in-reliëf-gemaakte stippellijn. Bart merkt meteen op: ‘Is braille wel nodig? De meeste blinden gebruiken tegenwoordig spraaktechnologie via de smartphone.’ Ook de plaatsing van de QR-code roept discussie op. Rechts onderaan, bovenaan of op meerdere plekken? Zaken waar mensen zonder visuele beperking niet over nadenken, springen er voor Bart en Abdel direct uit.
Op pad met alle zintuigen
We wandelen verder. De eerste stop is bij een kapel, waar we drie rondjes omheen moeten lopen. Bart neemt Abdel bij de arm en lachend volgen ze de oefening. Het boekje bevat naast de uitleg ook tastbare foto’s, zodat slechtzienden zich de omgeving kunnen voorstellen.
Tijdens de tweede stop doen we een stretchoefening: buigen naar voren, links en rechts. Bij een volgende oefening moeten we op één been staan. Abdel leunt stiekem op zijn stok, tot hilariteit van de groep. ‘Dat is valsspelen!’, klinkt het.
Tijdens de tocht maakt Abdel klikgeluiden met zijn tong en stopt plots. ‘Wat staat hier voor ons?’ Ik kijk om me heen en zie een kasteeltje en een tractor. Hoe weet hij dat? ‘Ik gebruik echolocatie. Door naar de weerkaatsing van mijn klik-
Ik gebruik echolocatie. Door naar de weerkaatsing van mijn klikgeluiden te luisteren, kan ik vormen en afstanden inschatten.
¬
ABDEL
geluiden te luisteren, kan ik vormen en afstanden inschatten.’
Een aanrader voor iedereen Bart en Abdel zijn enthousiast. ‘Dit is echt een aanrader voor iedereen met een beperking!’ Alain licht toe: ‘De route is slechts 2,3 km lang, volledig verhard en dus rolstoeltoegankelijk. Er zijn rustbanken en twee toiletten onderweg. De ideale mix van bewegen en ontdekken. En als kers op de taart geniet je achteraf van een koffie in het Urban Café.’
Op 29 maart werd de beweegroute officieel geopend. Bezoekers konden info krijgen over het project, oefeningen uitproberen en de route bewandelen. Dankzij partners zoals CM, Licht & Liefde, Gezonde Buurt en het Vlaamse Oogpunt is deze route een duurzame en inclusieve activiteit geworden.
Benieuwd? De route is gratis toegankelijk in provinciaal domein Bulskampveld, startend vanaf parking Driekoningen.
~ Meer info? Ga naar www.cm.be/gezondebuurt.
ACV WEST-VLAANDEREN ORGANISEERT WORKSHOPEVENT ROND GEZONDHEID OP HET WERK
Werk in balans
Op 28 april is er de jaarlijkse ‘Internationale Dag voor Veiligheid en Gezondheid op het werk’. Naar aanleiding daarvan organiseert ACV West-Vlaanderen een evenement met een groot aanbod aan workshops rond gezondheid op het werk. ‘Uiteraard hebben we aandacht voor ergonomie, maar er staan ook sessies rond veerkracht, stress en zelfs gezond lunchen op het programma’, vertelt organisator Eline Vansteelandt.
¬ Tekst en foto Jeroen Pollet
De ziektecijfers scheren hoge toppen. Eline: ‘Met de nieuwe regeringsmaatregelen vrezen we zelfs nog een toename doordat de mogelijkheden om gas terug te nemen beperkt zullen worden. We gaan er dan ook tegen in verzet. Maar we voelen dat de nood bij veel werknemers hoog is om even stil te staan bij de mentale of fysieke ongemakken die zij door het werk ondervinden. Daarom sloegen we de handen in elkaar om dit event te organiseren.’
Intern samenwerkingsverband
‘We organiseren dit eigenlijk met verschillende ACV-diensten samen’, gaat Eline verder. ‘De vzw ACV Innovatief, die ondersteuning biedt aan mensen die even de weg zoeken op de arbeidsmarkt én een project rond inclusieve werkvloeren heeft, is betrokken. Daarnaast organiseert vzw De Vormers mee, die o.a. nieuwe CPBW-verkozenen (Comité voor Preventie en Bescherming op het Werk – nvdr.) opleidt. En uiteraard ook de arbeidsmarktwerking van ACV West-Vlaanderen. Iedere dienst heeft vanuit zijn expertise op de één of de andere manier voeling met het thema. Een ideaal samenwerkingsverband om zo’n organisatie op poten te zetten dus.’
Rugpijn, nekpijn, tillen
Uit de cijfers blijkt dat heel veel werknemers tijdens hun carrière last krijgen
West-Vlaanderen Contact.
van zogenaamde musculoskeletale aandoeningen. Dat zijn klachten zoals bv. rugpijn, of pijn aan de spieren of gewrichten. Eline: ‘We hebben hiervoor bv. een workshop ‘ergonomisch werken met beeldschermen’ en ‘Oei, ik til, wat maakt het verschil?’ over technieken om te tillen zonder je rug te zwaar te belasten.’
Veerkracht en rust in je hoofd
Naast de musculoskeletale aandoeningen valt ook een grote groep mensen uit
Eline Vansteelandt, verantwoordelijke arbeidsmarktwerking bij ACV West-Vlaanderen en coördinator van ‘Werk in balans’.
door stress en burn-out. ‘Die mensen worden te lang en te veel over hun grenzen geduwd, waardoor ze uiteindelijk ziek vallen. Met een workshop kunnen we uiteraard de problemen op de werkvloer zelf niet oplossen, maar kunnen we werknemers wel tools meegeven om stress te verminderen’, zegt Eline. ‘Workshops zoals ‘Rust in je hoofd, ontspanning in je lijf’, ‘Menopauze’ en ‘Van rush naar rust’ bieden die zeker aan. Voor wie met slaapproblemen kampt, is de sessie ‘De nacht als spiegel van de dag’ een aanrader.’
Theorie en psychosociale risico’s Daarnaast biedt de organisatie ook wat meer theoretische workshops aan. ‘We hebben bv. een sessie over loopbaanonderbrekingen in de privésector en één waar de maatregelen aan bod komen om met een gezondheidsproblematiek aan het werk te gaan. Daarnaast is er ook een workshop rond psychosociale risico’s op de werkvloer: wat kan je doen ingeval van toxisch leiderschap, pesterijen, agressie en ongewenst (seksueel) gedrag?’
‘Voor wie moeite heeft om er één workshop uit te kiezen, is er goed nieuws: je kan er twee volgen. Daarnaast voorzien we – gezien het startuur – voldoende (inbegrepen) catering voor alle deelnemers. Weinig redenen om niet aanwezig te zijn dus’, glimlacht Eline.
Het event ‘Werk in balans’ vindt plaats op 24 april vanaf 17.30 uur in Kortijk (Penta, Howest).
Kostprijs: 5 euro voor ACV-leden, 10 euro voor niet ACV-leden (workshops, broodjes, receptie, … inclusief).
Meer info en inschrijven: www.hetacv.be/werkinbalans
CM in West-Vlaanderen Contacteer ons via 050 44 05 00, westvlaanderen@cm.be of kijk op www.cm.be/kantoren voor de dienstverlening. ACV in West-Vlaanderen Contacteer ons via www.hetacv.be/stel-je-vraag of 02 244 30 00. Boek een gesprek met een medewerker via www.hetacv.be/plan-je-contact.. Regioredactie Beweging.net West-Vlaanderen, westvlaanderen@beweging.net
Comedian en jurist
Bert Gabriëls
Wetstraat
‘Mijn nieuwe zaalshow, Live vanuit de Wetstraat, is geïnspireerd op de afgelopen vier jaar waarin ik als jurist werkte op het Kabinet van Asiel en Migratie, onder staatssecretarissen Sammy Mahdi en Nicole De Moor. Ik heb het podium toen gemist. De combinatie van mijn werk als jurist én standup comedy maakt me gelukkig, al is het een hele puzzel.’
Optimist
‘De administratie is overwerkt, maar ik ben optimistisch. Ik heb vertrouwen dat het beter kan en dat het niet zo ingewikkeld is. Op dat vlak zie ik mijn show en mijn werk op het kabinet als één project: proberen uitleggen hoe het beter kan en het dan ook echt in de praktijk brengen.’
Toon
‘De juiste toon vinden voor een show is een moeilijke oefening. Comedy is een kunstvorm waarbij je heel snel in negativiteit en cynisme kunt vervallen. Het feit dat je met iets lacht, betekent niet dat je het niet belangrijk vindt.
Daarom vond ik het ook nodig om collega’s van de administratie uit te nodigen voor een try-out.’
Moraal
Luisteren
‘Politiek is macht verwerven en proberen te behouden, soms met trekken en duwen. Dan gebeurt het dat ego’s of principes het luisteren naar elkaar in de weg staan. Kijk hoe sommige politici met elkaar omgaan en over maatschappelijke problemen praten. Zo raken mensen op den duur overtuigd dat er linkse en rechtse Vlamingen bestaan die elkaar het leven zuur willen maken. Dat is natuurlijk niet waar, en als iedereen elkaar wantrouwt, raken we niet verder.’
‘Moraal is in de vergetelheid geraakt. Het lijkt wat belegen en is door een aantal instellingen misbruikt ... Dat is jammer, want eigenlijk dient moraal om elkaar te kunnen informeren en overtuigen van het goede. We mogen dat wat vaker doen, elkaar aanspreken op de plicht om goed te doen. Dat klinkt oubollig, maar als je zo leeft dan worden jij en de mensen rondom je ook gelukkiger.’
Op het lente-event van Visie onderhoudt Bert Gabriëls ons over beleid en bestuur vandaag, over mensen, middenveld en politiek. Met rake humor en ernstige observaties. Visie nodigt je uit!
Wil je er graag bij zijn op donderdag 8 mei in Au Bassin in Brussel (deuren om 17:15, start om 17:45)? Maak kans op een plaatsje via de QR-code hiernaast of via https://visie.net/artikel/lente-event of stuur ons een briefje: Visie, Postbus 20, 1031 Brussel. Vermeld je naam en je telefoonnummer.
¬ Tekst Djorven Ariën ¬ Foto Joost Van Hoey