6 minute read
VERDER
GELIJK SPEELVELD
Afgelopen weken hebben wij vanuit TLN met veel leden gesproken. Nog net voordat het kabinet met de maatregelen kwam die bijeenkomsten vanwege corona beperken, ontmoetten we in alle delen van het land transportondernemers. We vroegen ze om mee te denken over de toekomst van TLN en wat de vereniging voor ze kan betekenen. Dat doen we samen met adviesbureau Berenschot. Op een ander moment kom ik daar graag op terug. Nu wil ik het hebben over één thema dat keer op keer naar voren kwam in genoemde gesprekken.
Gevraagd naar de grootste ergernis van ondernemingen werd overal het gebrek aan een ‘gelijk speelveld’ genoemd. Ondernemers zijn eraan gewend in een concurrerende omgeving te werken. Dat is soms best inspannend, niet altijd even eenvoudig, soms knap vervelend, maar het hoort bij het ondernemerschap. Concurrentie houdt je scherp. Je wordt gedwongen te blijven nadenken waarom de klant jouw aanbod beter vindt dan dat van de buurman. Van oneerlijke concurrentie krijg je echter de pest in. Het is knap frustrerend als regels voor de één veel beter uitpakken dan voor de ander of dat stelselmatige overtreding niet leidt tot bestraffing.
In die regionale bijeenkomsten hebben we kunnen uitleggen dat TLN zich sterk maakt voor een gelijk speelveld. In Nederland en in Europa. Daarom zitten we erbovenop als in Brussel wetgeving wordt bedacht en hameren we op gelijke interpretatie van de regels in de verschillende EU-landen. Daarnaast spreken we de overheid voortdurend aan op de noodzaak van goede handhaving. Niet voor niets is dat een belangrijk thema in ons manifest voor de verkiezingen van volgend jaar.
Maar ik voeg er wel iets aan toe. Een ‘gelijk speelveld’ vergt een inspanning van ons allemaal. En het brengt ook een gezamenlijke verantwoordelijkheid met zich mee. Als er binnenkort weer een kritisch televisieprogramma komt dat meldt dat chauffeurs stelselmatig in opdracht van ‘de baas’ de rij- en rusttijden overtreden, staan we er met elkaar lelijk op. Dan kunnen we niet alleen verwijzen naar onvoldoende handhavers.
Een gelijk speelveld is niet iets ‘van de ander’ maar van iedereen: van wetgevers, van controleurs én van bedrijven. TLN-leden kunnen me erop aanspreken, net zoals ik hen hierop zal blijven aanspreken.
Elisabeth Post Voorzitter TLN
AANDOCKEN Door Annelies van Stijn
HOE BENT U IN DE SECTOR TERECHTGEKOMEN EN WAT VINDT U DAAR LEUK EN UITDAGEND AAN?
“Ik ben in een familiebedrijf geboren, weliswaar geen transportbedrijf, maar mijn ouders hadden een restaurant. Mijn liefde ging echter uit naar transport. Op mijn 8ste tekende ik al niets anders dan vrachtwagens en op mijn 15de droomde ik er al van ooit een eigen transportbedrijf te hebben. Hoe mooi is het dat ik die droom heb kunnen waarmaken in 2011 met Bos Dynamics. Voordat het echter zover was, heb ik de nodige functies binnen het transport doorlopen. Na de havo ben ik in militaire dienst gegaan en heb daar mijn grootrijbewijs gehaald. Vervolgens ben ik bij H&S in Barneveld begonnen als chauffeur. Na een jaar ben ik op de planning terechtgekomen en daar doorgegroeid van hoofd planning naar manager operations. Vervolgens heb ik de overstap gemaakt naar Van der Wal Transport en ben daar werkzaam geweest van manager operations tot aan algemeen directeur van het eigen transportgedeelte. In mijn achterhoofd speelde altijd nog het idee om voor mezelf te beginnen. Aan het einde van de crisis van 2008/2009 waren daar mogelijkheden voor. Er waren in die tijd aardig wat slechtlopende bedrijven en dat bood mogelijkheden. Eind 2009 had ik een zoekprofiel: minimaal dertig vrachtauto’s, geen onroerend goed en ik wilde kunnen blijven wonen in Renswoude. Op 14 februari 2011 heb ik toen officieel een deel van de activiteiten van een failliet transportbedrijf uit Ede kunnen overnemen en zo zijn we gestart. Ik zeg nadrukkelijk ‘we’, omdat vanaf dat moment ook mijn vrouw Diana in de zaak werkt. We zijn autonoom gaan groeien met daarbij vervolgens de overname in 2013 van een deel van de activiteiten van het ook failliete Van Maanen Transport. Zo zijn we uitgegroeid tot het bedrijf dat we nu zijn; een specialist in het transport van buitenmaatse goederen in het kwetsbare segment die we veelal leveren met de kooiaap. Denk daarbij aan veranda’s, gipsplaten, hekwerk, garagedeuren enzovoorts. Die specialisatie heb je nodig om je als logistiek dienstverlener staande te kunnen houden. Het mooie is dat ik met dit familiebedrijf van mijn hobby mijn beroep heb kunnen maken. En juist omdat ik allerlei functies heb gehad, heb ik een goed beeld van wat er nodig is. Zo ben ik vaak op de zaak als onze chauffeurs op vrijdagmiddag of zaterdagochtend terug komen van een rit. Dat maakt dit werk ook zo leuk. Met de enorme waarde van onze 110 betrokken medewerkers en vloot van tachtig vrachtwagens en honderd opleggers zijn we een familiebedrijf en tegelijk een flexibele, dynamische en professionele partner voor onze klanten. Ons werkgebied ligt in Nederland, maar ook in
Transport & Logistiek dockt aan bij:
Wie : Cor-Albert Bos (47) Bedrijf : Bos Dynamics, Ede Functie : directeur/eigenaar
In deze serie dockt Transport & Logistiek aan bij een ondernemer in de transport- en logistieksector. Hem of haar wordt gevraagd naar zijn drijfveren. Deze keer Cor-Albert Bos, directeur/eigenaar van Bos Dynamics. “Wij zouden als transportsector meer onze nek mogen uitsteken als het gaat om het terugdringen van lege kilometers en dus meer efficiency en hogere beladingsgraad. Bedrijven moeten daar allemaal hun steentje aan bijdragen.”
België, Duitsland, Frankrijk, Oostenrijk en Zwitserland.”
WELKE ONTWIKKELINGEN VINDT U BELANGRIJK?
“Wij willen graag een professioneel
bedrijf zijn. En om professionaliseringsslagen
TE VERSCHILLEND’
te kunnen maken, is bijvoorbeeld digitalisering erg belangrijk. We zijn dan ook een heel eind op weg om onze gehele documentenstroom digitaal te laten verlopen. Gewoon geen papierwerk meer. In dit kader zijn we in Nederland volop bezig met de digitale vrachtbrief ofwel eCMR. Helaas is dat in het buitenland nog niet overal mogelijk, omdat nog niet alle landen daarvoor hun akkoord hebben gegeven. Verder constateer ik dat, ondanks alle gevaren, nadelen enzovoorts van corona, dit virus ook voordelen heeft. Zo zijn de arbeidsverhoudingen in de
sector weer genormaliseerd. De druk is van de arbeidsmarkt en mensen waarderen hun baan nu meer. Als Bos Dynamics hebben wij geluk gehad dat we opereren in een markt die juist door de corona een boost heeft gehad. Omdat mensen niet op vakantie gingen, spendeerden zij hun geld veelal in buitenleven en dat zagen we door de stijgende vraag naar bijvoorbeeld veranda’s en houtpakketten.”
WAT ZOU U WILLEN VERANDEREN IN/ AAN DE SECTOR EN WAAROM?
“Dat zijn drie dingen. Ten eerste onszelf als transportsector. Wij zouden wat meer onze nek mogen uitsteken als het gaat om het terugdringen van lege kilometers en dus meer efficiency en hogere beladingsgraad. Bedrijven moeten daar allemaal hun steentje aan bijdragen. Ten tweede zou de Nederlandse overheid meer moeten investeren in infrastructuur. Er zijn nog te veel knelpunten die een goede doorstroom in de weg staan. Ook dat heeft een nadelige invloed op het milieu. Daar ligt nog een taak voor TLN. We kunnen Duitsland daarbij als voorbeeld nemen, want daar wordt immers al jaren hard gewerkt om de infrastructuur op het gewenste niveau te krijgen. Ten derde zou ik graag een verandering willen zien in de Europese regelgeving. De verschillen tussen de EU-landen zijn te groot als het gaat om documenten en handhaving. Dat kan veel efficiënter bij een eenduidige regelgeving.”
WAT IS EEN HOBBY OF LEUKE BEZIGHEID BUITEN HET WERK?
“Naast transport is voetbal de tweede rode draad in mijn leven. Ik voetbal ook zelf nog steeds bij vv Renswoude en begeleid daar voor voetballers ook de doorstroom van jeugd naar senioren. Verder besteed ik mijn tijd aan mijn gezin. Mijn dochter studeert bedrijfskunde aan de universiteit van Nijmegen en werkt twee dagen in de zaak. Daarnaast zijn we druk met onze zoon die voetbalt bij FC Utrecht.”
