12
DUURZAAMHEID & MVO
Column
Don’t make things better, make better things Aan die ontwerpfilosofie – verbeter de dingen niet, maar ontwikkel betere dingen - moest ik denken toen ik het gesponsorde artikel op een krantenwebsite zag: ‘Koffiecapsules: recyclagepotentieel van aluminium onderschat’. Nu wil ik helemaal niet mijn kritische pijlen afschieten op één bepaald product of bedrijf, ik gebruik het alleen als sprekend voorbeeld. Het toont hoe we de ernst van de ecologische, meervoudige crisissen blijven ontkennen. Wie zich daar iets bij wil voorstellen, denkt best aan hoe de maatschappij zich keihard, voor de tweede keer, miskeek op de exponentiële verspreiding van het COVID-19 virus. En dat virus is, met alle respect, klein bier tegenover de klimaatontwrichting.
Kern van de zaak De kern van de zaak: om aan onze kinderen een leefbare aarde achter te laten, moeten we op opgezien korte tijd de uitstoot van broeikassen halveren, om voor 2050 te transformeren in een samenleving die geen broeikasgassen netto meer uitstoot. Tegelijk moeten we het ineenstorten van de biodiversiteit (zag u ook geen insecten meer op uw voorruit na een lange zomerrit?) keren door de introductie van generatieve landbouw, die bodems verrijkt, de natuur ondersteunt (want die zit vol natuurlijke vijanden van plagen), niet meer water verbruikt dan voorhanden is, enzovoorts. Dat vergt niets minder dan het bestaande agroindustriële model te vervangen door een veerkrachtig nieuw model, dat kringlopen sluit met een minimum
aan grondstoffen en energie. Aluminium hersmelten omdat we de capsules niet willen weggooien, is de dingen beter maken. Heerlijke koffie serveren zonder aluminium of andere eenmalige verpakking is een betere zaak. En eigenlijk back to the future.
Groene jongen En gelooft u niet direct een groene jongen, dan citeer ik graag de CEO van Danone. Emmanuel Faber getuigde de deze lente voor de coronacommissie van de Franse senaat dat “het huidig landbouwmodel niet meer houdbaar is”. Herinnert me direct aan de agrobusiness in West-Vlaanderen afgelopen zomer. Denken dat je elk jaar meer groenten kunt produceren op dezelfde plek, bleek ineens een illusie. Zeker als de gekozen gewassen waterslurpers zijn en de zomerse hittegolven het nieuwe normaal. Faber deed er nog enkele scheppen bovenop: statiegeld invoeren vindt hij noodzakelijk, massief eiwitten invoeren om onze dieren te voederen is onhoudbaar en leidt tot ongekende ontbossing in Zuid-Amerika. Uiteraard zijn er al heel wat spelers in de voedingssector die werken rond duurzaamheid. Valt alleen toe te juichen. Ik wil hen echter uitnodigen om in de spiegel te kijken: maken jullie de dingen beter, of mogen we op korte termijn betere dingen verwachten? •
Dirk Holemans Dirk Holemans is coördinator van de Denktank Oikos en auteur van het boek ‘Het Ecologisch Kompas’.
