z
Wolontariuj się! Honorata PIWOWARSKA
Chcesz podzielić się swoimi zdolnościami i umiejętnościami? Zrealizować pomysły, które rodzą się w twojej głowie? A może stopniowo i łagodnie uczyć się, czym jest praca i odpowiedzialne jej wykonywanie? W Bankach Żywności każda twoja motywacja będzie z pożytkiem wykorzystana na rzecz potrzebujących – z satysfakcją dla naszych wolontariuszy. Możesz mieć lat naście lub dziesiąt, różne wykształcenie i doświadczenie – liczy się jedynie chęć pomagania innym oraz uczciwość i odpowiedzialność.
Zostań wolontariuszem już na stałe! Szczypta historii, odrobina językoznawstwa. Działalność charytatywna ma bardzo długą tradycję. Kto wie, może nawet sumeryjskie gliniane tabliczki czy egipskie papirusy są źródłem informacji o bezpłatnej pomocy na rzecz biednych (a wiele z nich czeka jeszcze na odczytanie). Od dawna znane są także terminy określające działalność charytatywną:
OCHOTNICZA
FILANTROPIA DOBRODZIEJSTWO
DZIAŁALNOŚĆ I PRACA SPOŁECZNA
OCHOTNICZA
FILANTROPIA
DZIAŁALNOŚĆ I PRACA SPOŁECZNA
DOBRODZIEJSTWO Stosunkowo młodym pojęciem jest wolontariat, które wywodzi się z łacińskiego volontarius, czyli 'dobrowolny, chętny, zgodny z wolną wolą'. Jeszcze w XIX w. mianem tym określano bezpłatną formę stażu w celu zapoznania się z zawodem (w sumie w naszych Bankach to przetrwało – u nas bowiem także możesz się nauczyć wielu profesji). W obecnym znaczeniu pojęcie zaczęło funkcjonować po I wojnie światowej. Blisko francuskiego miasta Verdun szwajcarski fizyk Pierre Ceresole zorganizował obóz Service Civil Volontaire. W jego skład weszły wrogie sobie wcześniej osoby, które wspólnie i ochotniczo odbudowały wioskę. Od tej pory dobrowolne, bezpłatne współdziałanie określa się mianem wolontariatu.
Akcja! Ale nie tylko jednorazowa. Wioska odbudowana, wolontariusze do domu. A może nie? Dzięki inicjatywie Pierra Ceresole wiele osób uznało za wielce sensowną podobną pomoc, tak bardzo potrzebną po okrucieństwach i barbarzyństwie wojennym. Pałeczkę po panu Ceresole przejęli inni ludzie, stowarzyszenia i instytucje, które na stałe zaangażowały się w wolontariacką działalność. Wolontariat zaczął przejawiać się w rozmaitej aktywności, dlatego istnieją różne jego formy. Tą jednak, która pozwoliła mu się rozwinąć w pełni jest wolontariat stały – regularna współpraca organizacji i ochotników. Szacuje się, ze około dwóch milionów Polaków jest lub bywa wolontariuszami. To dużo czy mało można zapytać? Procentowo na pewno mniej niż w krajach Europy Zachodniej, co oznacza, jak wielki, niewykorzystany potencjał tkwi w nas jeszcze. Gdzie człowiek, tam i reguły prawne… Już wiemy, że volontariusem może być każdy bez względu na wiek, płeć, poziom zamożności, zawód, doświadczenie i wykształcenie. Osoba taka świadomie i bezpłatnie wykonuje pracę na rzecz innych lub całego społeczeństwa, wykraczającą poza związki rodzinnoprzyjacielskie. Oznacza to, że nie każda praca na rzecz innych jest wolontariatem (pomoc własnej babci nim nie jest, starszej osobie już tak). Możemy pomagać organizacjom i instytucjom pozarządowym, ale tylko tym, które nie prowadzą działalności gospodarczej, czyli zwyczajnie – nie czerpią z tego zysków. W czerwcu 2003 r.
7