ZorgNu zomer 2017

Page 1

ZORGNU

De paden op, de lanen in! ‘Je moet zelf dingen weer oppakken’ Vrijwilliger in beeld

voor cliënten van

zomer 2017


Keukentafel­ gesprek Gesprekken aan de ‘keukentafel’: iedereen kent ze. Van de dagelijkse bijklets-momenten na school met je moeder tot hilarische discussies met vrienden. Van ‘bomen’ met de buren tot boekbesprekingen met het vaste boekenclubje. Aan keukentafels is gezelligheid troef, al komen natuurlijk ook de serieuze zaken des levens voorbij. Maar dan nog: een kwinkslag of schaterlach is nooit ver weg. Sinds de invoering van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) heeft ‘het keukentafelgesprek’ een extra betekenis en daarmee een ­andere lading gekregen. Tijdens dit gesprek vertel je je beste vrienden niet over je laatste vakantie in T ­ hailand, maar leg je aan de gemeente­ambtenaar uit welke zorg en ondersteuning je nodig denkt te hebben om (vaak letterlijk) vooruit te komen. In deze zakelijke setting breng je geen toast uit op ieders ­gezondheid, maar doe je er alles aan om je individuele hulpvraag zorgvuldig en helder te formuleren. Of de term ‘keukentafelgesprek’ hier handig is gekozen? Ik vind het lastig. Praten over ‘minimaal benodigde zorg’ is misschien niet fijn, maar levert vaak wél oplossingen voor situaties die ook met het leven te maken hebben. Bekijk je het zo, dan is juist de keuken­ tafel - eigenlijk zo’n gekke plek nog niet.

Het beroep van Marieke van Haaren Kwaliteitsfunctionaris

‘Weten wat er leeft’ Marieke van Haaren is één van de drie kwaliteitsfunctionarissen binnen ZZG zorggroep. Daarnaast is zij gebiedsondersteuner voor de teams in Wijchen en Maas en Waal. “Juist het contact met de teams maakt dat ik weet wat er leeft binnen de organisatie; een belangrijke toevoeging om mijn werk als kwaliteitsfunctionaris goed uit te kunnen oefenen.” Protocollen, richtlijnen, ISO-normen, wet- en regelgeving….er worden heel wat eisen aan de kwaliteit van zorg gesteld. Marieke: “En terecht, het gaat om zorg aan mensen, door mensen. We zijn voortdurend bezig met meten en bijsturen, niet alleen

Pieter Matthijssen

‘ Het gaat om zorg aan mensen, door mensen’

Op de voorpagina Mevrouw Van Roozendaal (90) uit Beneden-Leeuwen geniet van een zomerse dag.

vanwege de externe eisen die aan ons als organisatie worden gesteld, maar ook omdat we zelf natuurlijk de beste zorg willen bieden. Als kwaliteitsfunctionaris ondersteun je directie en medewerkers om de verstaalslag te maken.

Heel belangrijk is de jaarlijkse ISOkwaliteitscertificering, waarbij onze organisatie en de zorg die we leveren tijdens zogeheten audits onder de loep wordt genomen. Dit levert een schat aan informatie op over onze sterke en zwakke punten. Als er iets niet helemaal in orde blijkt te zijn, kijken we of het een structureel probleem is en zoeken we naar de juiste oplossing. We adviseren de betreffende teams, locaties en directeuren over verbeter­ mogelijkheden. Ook peilen we continu via Tweespraak (een digitaal formulier om ervaringen te delen) en cliënt­ tevredenheidsonderzoeken de mening van cliënten. Dit werk geeft me veel voldoening; het is prachtig om te zien hoe alle gezamenlijke inspanningen uiteindelijk tot betere zorg leiden. Want daar doen we het allemaal voor!” FA


Straatbibliotheek Woonservicegebied Wijchen-Noord

Een nieuw thuis in Wijchen Het alom bekende woonzorgcentrum St. Jozef in Wijchen sluit dezer dagen haar deuren. Begin februari verhuisde de eerste groep bewoners naar nieuwbouwlocatie Meerstaete in de wijk Oostflank aan het Wijchens Meer. Eind mei en begin juni verhuisden de laatste St. Jozef bewoners naar de nieuwe woonvormen De Passerel en De Elst in woonservicegebied

Wijchen-Noord. Het nieuwe thuis bestaat uit de privacy van een eigen appartement met aparte slaapkamer en ruime badkamer, en de mogelijkheid anderen te ontmoeten in onder andere de buurtkamer en de tuin. Op alle drie locaties ontvangen de bewoners met dementie 24-uurs zorg en toezicht in een veilige omgeving.

Jaarverslag online

Bij onze locatie Campanula in de Nijmeegse wijk Lent wordt volop de verbinding met de wijk gezocht. Via deze creatieve minibieb hopen bewoners, hun naasten, de vrijwilligers en medewerkers wijkbewoners te ontmoeten. En ook nóg meer mensen te inspireren om vrijwilligerswerk bij Campanula te komen doen.

Colofon ZorgNu is een uitgave van ZZG zorggroep. Redactie: Tamara Besseling (hoofdredactie), Marion van de Coevering, Jolan Dufourné, Marcel de Groot, Stefanie Hendriks, Rita van Hulst, Gabri Jansen, Marleen Kessels, Dorien Pouwels Met medewerking van: Frouke Arns, Pieter Matthijssen, Marianne Peters Fotografie: Goedele Monnens, Judith Visser Vormgeving: COOLBRAND, Arnhem Druk: DPN - Rikken Print, Nijmegen Oplage: 8.000 Redactieadres: Postbus 6810, 6503 GH Nijmegen T 024 - 301 79 18 E communicatie@zzgzorggroep.nl www.zzgzorggroep.nl ZorgNu verschijnt viermaal per jaar: medio maart, juni, september en december. Heeft u vragen over de bezorging? Bel 024 - 301 79 18. Verveelvoudigen of overnemen van artikelen uitsluitend na toestemming van de redactie. © ZZG zorggroep 2017

2016 was een jaar met ingrijpende veranderingen op allerlei fronten. Veranderingen die we als ZZG zorggroep zelf in gang hebben gezet, maar ook veranderingen die van buiten kwamen. Dat had gevolgen voor alle onderdelen van onze organisatie. Om in deze roerige omgeving onze doelen te bereiken, was het voeren van een dialoog binnen ZZG, met

s­ amenwerkingspartners, én vooral met u als cliënt van groot belang. Voor de terugblik op 2016 stelden we onszelf de vraag: Hoe zijn we samen tot de beste zorg gekomen? Daar zijn legio voorbeelden van! Lees meer hierover in het digitale magazine op: www.jaarverslagzzgzorggroep2016.nl

Slechtziend? ZorgNu is ook in gesproken versie verkrijgbaar. Handig voor wie moeite heeft met lezen. Interesse? Bel 024 - 301 79 18.


De paden op, de lanen in! Geniet u ook zo van het zomerseizoen? Alles staat in bloei, er is volop licht en iedereen is vrolijker. Lekker eropuit, wandelen of fietsen, een beetje tuinieren, of gewoon heerlijk in een stoel op het balkon met het zonnetje op uw gezicht.

Altijd al een buiten­ mens geweest Hanneke Geerdink (65) woonde jarenlang met haar man en drie kinderen midden in de natuur, in Grafwegen, vlakbij de Duitse grens. “Echt een plek om van te houden”, zegt ze. “Groen, rust, en heel veel ruimte. We hadden een prachtige tuin en een boomgaard met appels, peren en noten waar we veel tijd aan besteedden. We zijn altijd een actief gezin geweest, sportief en ondernemend. We hebben allemaal gehockeyd en heel veel gefietst,” vertelt de oud-lerares kunstzinnige vorming. Er is veel gebeurd sinds die tijd; de kinderen zijn volwassen geworden, er is een prachtig kleinkind geboren, maar er was ook veel verdriet. Zowel Hanneke als haar man werden in dezelfde periode ernstig ziek. “Mijn man overleed enkele jaren geleden en bij mij werd vasculaire dementie vastgesteld, de reden waarom ik nu sinds ruim een jaar in De Plataan op Park Dekkerswald woon. Mijn leven is door dit alles drastisch veranderd. Het ging niet meer in mijn eentje in dat grote huis in Grafwegen. In plaats van een tuin heb ik nu een balkon, waarop ik mooie plantjes heb staan. Lange fietstochten zitten er niet meer in; tegenwoordig maak ik samen met een begeleider ritjes op een duo-fiets, langs de hockeyvelden en de vertrouwde plekjes in Groesbeek. Gelukkig wonen mijn drie kinderen vlakbij, en zien we elkaar geregeld. Ondanks mijn ziekte probeer ik zoveel mogelijk te genieten van het leven. Van mijn familie en vrienden én van de natuur, die voor mij een grote bron van inspiratie en troost is.”

4


Buitenleven met de paplepel ingegoten Theo Janssen (81) is een echte natuurliefhebber. Geen wonder, want hij kreeg het buitenleven met de paplepel ingegoten. Zijn ouders hadden in Persingen een fruit- en veeteeltbedrijf dat hij als oudste van acht kinderen overnam. Ook nu het bedrijf allang is opgedoekt, is hij nog altijd veel buiten te vinden. Schoffelen in de tuin en de moestuin, fietsen of samen met zijn vrouw Riet wandelen in de omgeving. Theo: “Ik heb mijn hele leven op deze boerderij gewoond. Het is schitterend hier, in elk seizoen. We genieten er met volle teugen van en proberen zo lang mogelijk fit en actief te blijven. Helaas hebben we de boerderij moeten verkopen; we worden tenslotte ook een dagje ouder.” Over de velden kun je Ooij zien liggen. “Dáár”, wijst hij, “hebben we een appartementje gekocht waar we in januari 2018 naartoe zullen verhuizen. We hebben dan weliswaar geen tuin meer, maar we blijven natuurlijk wél in beweging. En wie weet mag ik van de nieuwe bewoners ook nog eens af en toe een handje komen helpen in mijn oude moestuin”, knipoogt hij.

De geuren en kleuren van vroeger Theo Gerrits heeft als medewerker en klusjesman bij De Meent in Groesbeek (beschermd wonen voor mensen met dementie) al jarenlang de (moes)tuin onder zijn hoede. “Ik hou erg van tuinieren en vind het leuk om er, samen met vrijwilligers en bewoners, elk jaar weer iets moois van te ­maken. In het voorjaar kopen we altijd allerlei eenjarige bloeiers die we in de afgeschermde binnentuin planten. Dan hangen we ook de plantenbakken met geraniums aan de reling. Verder staan er hortensiastruiken, hosta’s en fuchsia’s. Ook zetten we de partytent op en hebben we overal zitjes voor de bewoners. Het pronkstuk is de moestuin, een grote diepe tafel gevuld met aarde, waarin allerlei groentes zoals bonen, sla, courgette en snackkomkommers groeien. Maar we hebben ook kruiden als peterselie, citroenmelisse, maggiplant en kervel. Zowel de groenten als de kruiden worden in de keuken gebruikt. De bewoners genieten in de zomerdag volop van de tuin. Van het licht, de warmte, de kleuren, maar ook van de geuren. Het herinnert hen soms aan vroeger. Iedereen wordt er blij van!” Theo (rechts) maakt een praatje met bewoners.

5


Ontmoetingsplek voor jong en oud Erna (links) in gesprek met vrijwilligers.

Buiten zijn is gezond! We zijn niet gemaakt om de hele dag binnen te zitten. Het daglicht en de buitenlucht zijn onmisbaar voor een mens. Bijvoorbeeld voor de regulatie van de biologische klok en het op peil houden van het vitamine D gehalte. Maar ook de zuurstof buiten doet wonderen. Licht en frisse lucht ondersteunen het lichaam bij allerlei processen. Wandelen, fietsen, golfen, tuinieren, of gewoon, zitten in een stoel op uw balkon; wat u ook doet in de buitenlucht, het is wetenschappelijk bewezen dat buiten zijn en van de natuur genieten het stressniveau verlaagt, de weerstand en de concentratie verhoogt en depressie tegengaat. Buiten zijn en bewegen maakt endorfines aan, hormonen die een mens gelukkig maken!

6

Park Mariëndaal in het centrum van Groesbeek is een bijzondere plek, waar wonen, zorg en ontmoeten in het groen centraal staan. De tuinen en groenvoorzieningen van het complex hebben dankzij de inzet van talloze vrijwilligers een flinke impuls gehad. Jong, oud, inwoner of toerist; iedereen mag hier komen genieten van de zorg­ vuldig aangelegde perken, de kruiden- en moestuin, het parklandschap en het aangrenzende buurtpark ’t Groeske. De tuinen worden onderhouden door jongeren in leerwerktrajecten, samen met ouderen, vrijwilligers en buurtbewoners. Erna Gerrits is als buurtbewoner en vrijwilliger betrokken bij het project: “Ik kom oorspronkelijk niet uit Groesbeek, maar mijn levenslange liefde voor tuinieren, mijn groene vingers en mijn ervaring als vrijwilligerscoördinator mantelzorg in de regio Brabant Noordoost, brachten me algauw op het spoor van dit initiatief. De bloementuin en het vlindereiland beheren we met acht vrijwilligers. De moestuin, die oorspronkelijk bij het klooster hoorde, is zoveel mogelijk in ere hersteld en levert fruit, groenten en kruiden voor de gerechten die in de naastgelegen Gasterij ’t Groeske worden geserveerd. Met een tiental vrijwilligers zorgen we hier dat onder meer aardbeien, bessen, sla, bieten, vergeten groenten en diverse kruiden hun weg naar de keuken kunnen vinden. De gasterij, die nu een jaar draait, is een initiatief van ZZG zorggroep, Pluryn en RIWB. Jongeren met een afstand tot de arbeidsmarkt krijgen hier de kans om werkervaring op te doen. Het is prachtig om te zien hoeveel mensen zich willen inzetten voor een prettige leefomgeving waar we allemaal volop van mogen genieten!” FA


OUDEREN OP DREEF

‘ Op mijn tachtigste besloot ik zangles te gaan volgen’ Wim van der Hoeff (83) uit Beuningen is wat je noemt een ‘krasse tachtiger’. Daar moet hij zelf het meest om lachen. “Vroeger vond ik mensen van tachtig stokoud en stoffig. Nu ik zelf die leeftijd heb bereikt, voel ik me springlevend. Als je geluk hebt dat je je verstand bij elkaar houdt en je gebreken je niet hinderen, dan kun je fit oud worden en nog veel uit het leven halen. Dat doe ik dan ook.” Een aantal jaren was meneer Van der Hoeff mantelzorger voor zijn vrouw, die in verpleeghuis De Weegbree in Wijchen woonde. Als vrijwilliger filmde hij daar optredens, de carnavalsoptocht en de doorgang van de Nijmeegse Vier­ daagse. “Ik kwam dagelijks bij mijn vrouw op bezoek en vond het leuk dat soort dingen erbij te doen. Ik ben graag bezig.”

Ik kon geen noten lezen “Op mijn tachtigste besloot ik zangles te gaan volgen. Als jongen zong ik al in een kerkkoor en dat wilde ik nu weer doen. Ik meldde me aan bij een koor in Nijmegen, maar daar mocht ik wegens ‘verregaande domheid’ niet deelnemen. Ik kon namelijk geen noten lezen”, zegt Wim lachend. “En dus ging mijn dochter op zoek naar een zanglerares. Ze vond in Alverna lerares Saskia Jonk. Van haar heb ik veel geleerd.”

Zonder tranen Wim van der Hoeff geniet van het zingen. “Ik zing altijd en overal. Daar word ik vrolijk van. Voor mijn vrouw zong ik altijd Het Wiegenlied van Brahms. Op haar sterfbed werd ze er rustig van. Het was mijn manier om haar nog te bereiken. Dat was zo bijzonder en waardevol. Het heeft lang geduurd, maar tegenwoordig kan ik het weer zingen zonder tranen.”

Wees nieuwsgierig! Wim woont zelfstandig in een appartement en krijgt onder­steuning van team wijkverpleging Beuningen. Hij zingt inmiddels in een koor in Beuningen en treedt regelmatig samen met een sopraan op voor mensen met dementie in zorgcentrum Alde Steeg in Beuningen. “Eén keer per maand verzorgen wij een optreden. Ik kan aanvoelen wat er in die mensen omgaat en doe het graag. Ik leer nog altijd dingen bij en dat vind ik belangrijk. Ik zeg vaak tegen anderen: probeer open te staan voor nieuwe dingen. Wees nieuwsgierig naar wat er om je heen gebeurt! Dat houdt je mentaal fit en op de been.” MP

7


‘ Wind door de haren doet wonderen’

Bewoners van Boszicht blijven wijkbewoners! Op onze locaties bieden we mensen een nieuw thuis. Een plek waar ze hun leven zo veel mogelijk kunnen voortzetten zoals ze gewend zijn. Net als thuis is de omgeving daarbij van groot belang. Voor bewoners van woonlocatie Boszicht is dat de Nijmeegse wijk Brakkenstein. Veel bewoners komen uit die wijk. Ze ­hebben zich altijd wijkbewoner ­gevoeld. Om ervoor te zorgen dat dat zo blijft, wordt er met hulp van studenten van de HAN, geïnvesteerd in de relaties tussen de bewoners van Boszicht en de wijk. Via het netwerk Zorgalliantie van de HAN verrichten studenten van verpleegkunde, paramedische en ­sociale studies enkele jaren onderzoek in Brakkenstein. Ze bekijken bijvoorbeeld welke ondernemers in de wijk samen met Boszicht iets willen ondernemen, welke wijk­ bewoners iets willen betekenen voor hun wijkgenoten, hoe het restaurant van Boszicht een wijkfunctie kan krijgen en hoe bewoners met behulp van techniek meer vrijheid kunnen hebben om door gebouw en omgeving te lopen. Met de informatie die we uit de onderzoeken krijgen, kunnen we ervoor zorgen dat de bewoners van Boszicht zich wijkbewoner blijven voelen en heeft de wijk er waardevolle wijkbewoners bij. 8

Stichting ‘Fietsen Alle Jaren Nijmegen’ organiseert met twee riksja’s en een groep vrijwilligers tochten voor mensen die er zelf niet meer op uit kunnen. Mevrouw Willems (94), woonachtig in beschermde woonvorm Terra, maakte onlangs een fietstocht door Nijmegen. Riksjapiloot Winfried Smolders is ook haar mantelzorger en nam haar mee. Vergezeld door vrij­ willigster Mieke Teunissen bezochten zij locaties in Nijmegen waar veel ­herinneringen liggen. Winfried vertelt: “Mevrouw Willems heeft veertig jaar bij boek­handel Dekker van de Vegt gewerkt en dus maakten we daar een stop. Deze ontmoeting terug in de tijd deed iets met haar. Ze straalde. Ze vertelde honderduit en herkende oud-collega’s. Grapjes over vroeger gingen over en weer. Heel bijzonder. Je merkt dat mensen met dementie helderder worden wanneer ze dingen van vroeger zien. De riksjavrijwilligers spelen daarop in. Met de fietstochten kun je dan ook veel bereiken. De wind door de haren doet wonderen.” MP

Cursus ‘Stoppen met roken’ Een cursus van negen bijeenkomsten voor iedereen die graag het rook­ gordijn definitief optrekt. Tijdens het STIVORO-trainingstraject leert u om het niet-­roken vol te houden. Daarbij krijgt u steun van de trainer en ­andere deelnemers. De eerstvolgende cursus start in Nijmegen op 23 oktober 2017. Voor meer informatie kijkt u op www.zzgzorggroep.nl onder Andere diensten > cursussen en bijeenkomsten of bel 024 - 366 57 77.


HOE IS HET NU MET…?

‘Je moet zelf dingen weer oppakken’ In ZorgNu Winter 2016 maakten we k ­ ennis met Annemarie Willems (78) uit Beuningen. Na een zware knieoperatie revalideerde zij in het ZZG Herstelhotel (nu ZZG Herstelcentrum) op Park Dekkers­wald. Nu, een half jaar later, zochten wij haar thuis op. Hoe is het met haar?

Hoe was het om weer thuis te komen? “Ik zag er best een beetje tegenop. Dat lege huis en weer alleen zijn. Ik werd in het ZZG Herstelhotel goed begeleid, door de verzorging en de fysiotherapie. Dat zorgde ervoor dat ik alweer heel veel zelf kon, maar toch kom je thuis in een leeg huis en komt het echt op jezelf aan. Mijn kleindochter had gebak gehaald en de verwarming stond aan. Dat deed me zo goed. Iedereen stond voor me klaar: de kinderen, de kleinkinderen en de buren. Mijn buurvrouw wilde dat ik iedere ochtend even appte dat alles goed ging. Het voelde als een warm bad.”

Bent u inmiddels weer de oude? “Ik ben een heel eind op weg, maar ik ben er nog niet. De knie blijft gevoelig en ik ben veel eerder moe dan voor­heen.

‘ Ik ben een heel eind op weg’

Hoe kijkt u terug op het afgelopen half jaar? “Het is niet niets, zo’n operatie en de herstelperiode. Er verandert veel wanneer je ineens afhankelijk bent van anderen. Ik heb geleerd dat je hulp moet aanvaarden, al is dat niet gemakkelijk. Maar ik heb ook geleerd dat, wanneer het kan, je zelf weer dingen op moet pakken. Anders stagneert je herstel. Ik ben dankbaar dat ik zoveel goede en lieve mensen om me heen heb, die altijd voor me klaar staan. Dat voelt veilig.”

U heeft weer zin in de toekomst? In het begin ging ik voor therapie naar een fysiotherapeut, nu ben ik zover dat ik zelfstandig mijn oefeningen doe. De trap op en af en in beweging blijven. Met de rollator naar het dorp lopen en doorzetten. Ervoor gaan is belangrijk. Je moet het toch zelf doen.”

“Jazeker. Ik heb zojuist met een vriendin een vakantie geboekt. We zullen nog een beetje rustig aan moeten doen. Fietsen durf ik nog niet, maar dat komt hopelijk ook nog wel een keer goed. Er zijn nog heel veel dingen die wel kunnen. En die gaan iedere dag een beetje beter.” MP 9


VRIJWILLIGER IN BEELD

Taxibuschauffeur Paul Kuijpers

‘ Chauffeur zijn is mijn ideale vrijwilligersbaan’ Mensenmens en verwoed autorijder Paul Kuijpers (70) werkt als vrijwilliger in een voor hem perfecte baan: taxibuschauffeur. Elke maandag vervoert de sympathieke Nijmegenaar cliënten op een zo veilig mogelijke manier van hun huis naar het ZZG Herstelcentrum en weer terug. Maandagmiddag, iets na 16.00 uur. Paul Kuijpers parkeert de taxibus van het ZZG Herstelcentrum in de Nijmeegse Thijmstraat, thuisbasis van zijn laatste passagier voor vandaag: mevrouw Schmidt. “Al acht jaar breng ik haar elke week naar de dagbehandeling”, vertelt Paul als mevrouw met haar rollator richting voordeur loopt. “We maken altijd een praatje, vertellen over hoe ons weekend is geweest. Zo leer je elkaar toch een beetje kennen.”

Zoektocht Paul werkte eerder als gezinsvoogd bij Stichting Nidos, dat de opvang regelt van alleenstaande minder­ jarige vluchtelingen. Zijn baan stopte toen het aantal vluchtelingen drastisch 10

afnam. Paul was 57 en koos bewust voor vrijwilligerswerk.

Drempels Sinds 2009 vervoert Paul cliënten vanuit hun huis naar de dagbehandeling en weer terug. In de tussenliggende uren haalt hij nieuwe cliënten op in het ziekenhuis of brengt hij mensen naar de apotheek, oogarts of hun familie. “Het leuke aan mijn werk? Mensen veilig en comfortabel van A naar B vervoeren. Willen ze dat ik langzamer rijd, dan doe ik dat. Verder probeer ik straten met drempels te ontwijken, omdat passagiers soms pijn hebben. Hebben zij een prettige reis, dan heb ik dat ook.”

Aanvulling

‘ Ik ben een mensenmens’ “Ik begon als campinginspecteur bij de ANWB en ging ook aan de slag bij ZZG zorggroep die chauffeurs zocht. Mijn ANWB-werk heb ik na een aantal jaar opgezegd, omdat het steeds maar drie maanden duurde en dus niet structureel was. Bovendien is rijden een hobby; hoe groter de bus, hoe beter. En ik ben een mensenmens. Chauffeur zijn is mijn ideale vrijwilligersbaan.”

Paul ziet veel mensen en hoort de nodige persoonlijke verhalen. “Ik kan goed luisteren en straal dat ook uit. Als ik anderen kan helpen: graag. Soms kom ik mensen tegen die ik ken van vroeger. Laatst zat de vrouw van de voormalige tuinman van mijn oom en tante in de bus. Bijzonder, zo’n toevallige ontmoeting.” Voorlopig blijft Paul zijn taxibus en dus ZZG zorggroep trouw. “Ik maak muziek, knutsel een beetje en pas met mijn vrouw op de kleinkinderen; leid een leventje met weinig ver­ plichtingen. Mijn vrijwilligerswerk is daarop de perfecte aanvulling.” PM


Tot 2020 extra overheidsgeld voor bewonersactiviteiten

‘ Onverwachte momenten van geluk ’ Verpleeghuizen krijgen de komende jaren geld uit het VWS-programma ‘Waardigheid en Trots’ (W&T) om extra bewonersactiviteiten te organiseren. Familie en cliënten­­raden hebben een belangrijke stem in de besteding ervan. ZorgNu bezoekt locaties van ZZG zorggroep om te kijken hoe zij de bonus inzetten. In deze tweede aflevering: Meander in Wijchen en het Nijmeegse Terra.

Rembrandt “Dankzij de extra inkomsten kunnen we andere activiteiten aanbieden dan normaal”, vertelt Corry Custers, welzijnscoach in Meander. “Begin mei organi­ seerden we de workshop ‘Rembrandt onder de Arm’, waar deelnemers onder begeleiding van Museum Het Rembrandthuis een eigen etstekening mochten maken. Een paar weken later stond ’t HuisTheater hier op de planken met ‘Ja Zuster, Nee Zuster’. Binnenkort willen we een ijskar huren en een barbecue houden. Deelnemers betalen voor alle W&T-activiteiten een kleine vergoeding. Corry. “Meander heeft geen activiteiten­budget, dus mensen zijn gewend iets bij te dragen. Ook nu. Of dat scheve gezichten oplevert? Integendeel! Mensen zien activiteiten als een uitje, juist omdat ze ervoor betalen. Veel dames komen niet meer op hun pantoffels naar de ontmoetingsruimte, maar in hun nette kleren. Mooi toch?”

« Zwemmen

«

“Wij hebben bewoners gevraagd wat zij met het geld ­wilden doen”, vertelt Terra-manager Diana van Gogh. “Daar kwamen wonderlijke dingen uit naar voren. Met een paar bewoners zijn we gaan zwemmen, iets wat je normaal niet snel doet met mensen met dementie. Verder hebben we een bewoner meegenomen naar zijn favoriete kroeg en zijn we met mensen gaan shoppen. Ook zijn we naar de kermis en de dierentuin geweest en hebben we een boottocht gemaakt.” Het is heerlijk om even niet na te denken over het budget, merkt Diana. “Van het W&T-geld betalen we bijvoorbeeld een visiteclown en een gitarist. Normaal lukt dit ons niet. Geweldig hoe deze inkomsten zorgen voor nieuwe dynamiek en onverwachte momenten van geluk.” PM

11


Puzzel mee

Vul de kruiswoordpuzzel in en stuur uw oplossing voor 1 augustus 2017 naar: Redactie ZorgNu, Postbus 6810, 6503 GH Nijmegen. Zet het woord ‘puzzel’ en de oplossing op de envelop of kaart. Vergeet niet uw naam, adres en telefoonnummer te vermelden.

eet

Onder de goede inzendingen verloten we drie keer een bladcadeau van € 25,- voor een tijdschriftabonnement naar keuze. De winnaars en de oplossing maken we bekend in het volgende nummer van ZorgNu.

11 11 14 14

22

33

44

66

77

88

12 12 15 15

16 16

17 17

21 21

24 24 28 28

Tropische salade met vis

10 10

32 32

30 30

31 31

33 33

34 34 39 39

43 43

50 50

35 35

36 36

40 40

44 44

47 47

Ingrediënten

27 27

38 38 42 42

19 19 23 23

26 26 29 29

46 46

18 18

22 22

25 25

37 37

99

13 13

20 20

41 41

55

45 45

48 48

49 49

53 53

54 54

51 51

52 52

Copyright Sanders PuzzelMedia Groep

11

smakelijk

© Sanders Sanders puzzelboeken, puzzelboeken,Vaassen Vaassen ©

Breng de letters uit de overeenkomstig genummerde vakjes over naar de vakjes hieronder, zodat er een trefwoord ontstaat. 22 22

45 45

47 47

27 27

17 17

50 50

36 36

48 48

52 52

55

15 15

29 29

HORIZONTAAL: 1. strafwerktuig; 4. kort baardje; 7. aanhaling; 12. hoofdpost; 13. afstandsbediening; 14. bloedvat; 16. ondiepte in zee; 17. tel; 20. papegaai; 21. zangvogel; 22. vismand; 23. plaats in Gelderland; 24. zuivelproduct; 26. podium; 28. gezondheid; 30. overjas; 32. plaats om te schaatsen; 34. reinigen; 38. deel van een snelweg; 40. dichtbij gelegen; 41. deel van het hoofd; 43. voorwaarde; 44. halt!; 45. eigenschap van kippen; 46. boomstomp; 48. vragend voornaamwoord; 49. graad; 50. europium (symbool); 51. salaris; 52. korte afstand; 53. wedstrijdonderdeel; 54. gravure. VERTICAAL: 2. grote zee; 3. hoog aanzien; 4. ruzie; 5. bloem; 6. graanafval; 7. bouwstof; 8. gedwee; 9. zilverpopulier; 10. benaming; 11. rechthoekig; 15. naaigerei; 18. schande; 19. niet parkeren (afk.); 22. plaats in Duitsland; 25. stram; 26. rivier in Spanje; 27. geestdrift; 29. houtsoort; 30. West-Europese rivier; 31. tegoed; 33. trommeltje; 35. beleefd; 36. buigen; 37. stukje grond met bomen; 38. met een paardenslee rijden; 39. stok met een voetsteun; 42. Bijbeldeel; 44. vorstentitel; 47. bejaard; 48. bijenproduct; 49. vermoeid.

Winnaars lentenummer De oplossing van de puzzel in de vorige ZorgNu is: 425967318. Onder de goede inzendingen zijn de prijzen verloot. De winnaars zijn: Mevrouw A. Marks uit Lent, De heer L. Jacobs uit Ooij, W. Zwitserloot uit Groesbeek. Zij ontvangen een cadeaubon van € 25,- van Het Molentje, Bloem & Tuin, uit Nijmegen.

2 personen - hoofdgerecht 150 gram zilvervliesrijst

 1 papaja  1 kiwi  150 gram verse ananas  1 limoen  1 eetlepel olie  100 gram gerookte  heilbot- of zalmfilet gram krabsticks  100  1 komkommer

(surimi)

Bereiding • Kook de rijst gaar. • Halveer de papaja en schraap de pitjes eruit. Schil de vrucht en snijd het vrucht­ vlees in blokjes en vang het sap op. • Schil de kiwi en snijd hem in blokjes en vang het sap op. • Snijd de ananas in kleinere stukjes. • Was de limoen en rasp wat van de schil. Pers de limoen uit. • Maak een sausje van het limoensap, het opgevangen sap, de olie en peper. • Snijd de visfilet en de krabsticks wat kleiner. • Schep het fruit, het sausje en de vis door de gare rijst. • Was de komkommer en schaaf hem in dunne plakken. • Bedek een schaal met de plakken komkommer en schep de salade erop. Dit recept is afkomstig van het Voedingscentrum. Voor nog meer gezonde en lekkere recepten, bezoek de website: www.voedingscentrum.nl/recepten.


Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.