De Globe 10 jaar:
Wereld van verschil! Samen maken we De Globe: 10 jaar in vogelvlucht
D e G lo
a a r j 0 1 e b
De Globe 10 jaar: Wereld van verschil!
Keizer Karelplein
St. Annast raat
weg
afse
Gra
Bottendaal
Colofon
Deze productie is
Medewerkers
Jacqueline Niekerk*
Vrijwilligers
Oplage: 300
bedoeld voor direct
Tineke Aalders*
Marieke Nooij
Martin van Aken
Redactie, eindredactie en
betrokkenen bij
Marion Brouwer*
Linda Oude Weernink*
Joan Bann
productiebegeleiding:
De Globe. Met dank
Anita Gijore*
Iris Prins
Martin Boere
Com-dt, Elise Overes
aan alle mensen die
Marianne de Graaf*
Marieke de Ronde*
Ciska Borger
Vormgeving:
meewerkten aan de
Jacqueline Hamen*
Sandra Scheper
Jasmijn Coenen
Verheij & Van der Heide
totstandkoming ervan.
Mirella Hasselman
Miriam Spruijtenburg
Theo van Duijnhoven
Anja Heinen
Susan Zegers
Kadzu Everaert
Foto’s: Goedele Monnens, voor- en achterzijde,
Reacties:
Angelique Helebrant
Ien van Gerwen
p. 3, 4, 7, 9, 15, 20, 21, 23
globe-algemeen@
Ricky Hendriks
Roos Ingels
Willemien Geboers, p. 24
zzgzorggroep.nl
Joke Janse
Willy Jansen
Overige foto's: ZZG zorg-
Janet Janssen
Marlène Kamphuis
groep en Elise Overes
Ursula Krechting*
Sander Ram
Illustratie: Famegroep,
Postbus 9001
Joce van der List
Aukje Remmerswaal
Niels Lindhout
6560 GB Groesbeek
Juul Meeuwissen
Sabine Schreuder
Gedicht: Frouke Arns
024 - 366 57 77
Petra Mug*
* 10 jaar in dienst op of
Drukwerk: DPN Rikken Print
www.zzgzorggroep.nl
Toby Mulder
rond 1 augustus 2017
2
Wim Veldman
0b0e 710 jaar lo 0 jaar 1 e D b e G lo 01De 7 Globe: Wereld van verschil! voorwoord
Midden in de multiculturele wijk Bottendaal staat gebouw De Globe, naamgever van de eerste kleinschalige beschermde woonvorm voor mensen met dementie van ZZG zorggroep in Nijmegen. Een wereld van verschil met de woonzorgconcepten en instellingen die je tot dan toe meestal tegen kwam. Wat ben ik ongelooflijk trots op wat medewerkers en vrijwilligers, bewoners en mantelzorgers en alle andere betrokkenen in de afgelopen 10 jaar met De Globe in de wijk tot stand hebben gebracht. Tussen start en nu is er ook een wereld van verschil: van eerst nog organisatiegericht, werken we nu huiskamergericht. Met in elk van de drie huiskamers daarom een eigen sfeer. Vanuit de bewoner* – hoe wil hij het hebben – wordt in mogelijkheden gedacht, liefst met zijn naasten en de vrijwilligers. En kan iets niet binnenshuis of in de tuin dan zoeken we naar oplossingen in de wijk, samen met
andere organisaties, buurtgenoten en ondernemers. Dit jubileumboekje geeft een beeld van hoe we tot hier gekomen zijn. We doen dat aan de hand van highlights en quotes van medewerkers en andere betrokkenen. En ook met dagboekfragmenten vanuit het perspectief van de mantelzorger. Gefingeerd, maar gebaseerd op wat we elke dag zouden kunnen meemaken. Onze meer dan 80 bewoners uit het afgelopen decennium stonden hier model voor. Het gedicht van Nijmeegs voormalig stadsdichter Frouke Arns laat prachtig zien voor wie we ons uiterste best doen. En natuurlijk ontbreken onze wensen en ideeën voor verbetering niet: daar werken we aan! De Globe blijft een wereld van verschil… Veel leesplezier! Ricky Hendriks
Vergeten groente Hij is een man van eindeloze jaren, hoofd vol buitelende beelden, lichaam vol geschiedenis. Elke nacht zit de oorlog aan zijn bed om te horen of hij niets vergeten is. Het kraken van de schorseneren klinkt oorverdovend in zijn mond. Hij luistert naar de regen op zijn zonnepanelen en ’s avonds ligt hij dwars in bed. Alsof ze er nog is. Hij schuifelt door zijn dagen en houdt zich wankel vast aan alles wat hem niet ontviel. Zijn vrienden gingen hem al voor. Soms gebruikt hij ‘s middags pas zijn stem.
Manager De Globe
* Overal waar de mannelijke vorm wordt gebruikt, bedoelen we ook de vrouwelijke.
Frouke Arns
3
De Globe 10 jaar: Wereld van verschil!
De Globe: 10 jaar in v We schrijven circa 2002: in het centrum van Nijmegen is behoefte aan een woonvoorziening voor ouderen met dementie. ZZG zorggroep wil graag, innovatief, voor hen een kleinschalige beschermde woonvorm realiseren, samen met een woningcorporatie. In Bottendaal wordt de Dobbel manfabriek gesloopt en op dat terrein komt daar ruimte voor. Talis gaat er aan de slag, voor ZZG zorggroep, maar ook voor Pluryn en Driestroom.
Voormalig directeur Nijmegen Marcel de Groot: “We hadden als motto voor onze nieuwe locatie: De Globe: Wereldzorg! Dit had niet alleen te maken met de kwaliteit en belevingsgerichte zorg die ZZG zorggroep wilde realiseren, maar ook met het samenkomen van verschillende culturen en bewonersgroepen die in het gebouw kwamen wonen.” Medio 2007 is het zover: De Globe wordt opgeleverd! Het is een kleinschalige voorziening die woonruimte biedt aan ouderen met dementie (begane grond), begeleid wonende cliënten van Pluryn en Driestroom (derde verdieping) en mensen met verschillende leefstijlen en culturele achtergronden (eerste en tweede verdieping).
De Bruine huiskamer, al weer even geleden...
4
De Globe: 10 jaar in vogelvlucht
Trots Directeur gebied Nijmegen, Annelies de Jong:
ogelvlucht
“Wat ben ik ongelooflijk trots op De Globe! Onze medewerkers hebben zich ontwikkeld van verzorgenden die volgden tot zelfdenkende professionals. Met die rijkdom aan kennis en ervaring willen we het ZZG zorggroep-motto ’t Blijft mijn leven’ voor iedere bewoner blijven waarmaken.”
Woonbegeleider Marianne de Graaf: “Op 1 augustus 2007 zijn we met een paar verzorgenden begonnen met de inrichting van ons deel van het gebouw. Een hele kluif en als je nu die foto’s van toen ziet: nog helemaal niet zo gezellig ingericht. Maar wat waren we blij dat we 1 oktober zover waren dat we onze bewoners in De Globe konden verwelkomen.”
gebouw in het begin kampte. Er zijn wel spontaan vormen van geïntegreerde dienstverlening ontstaan maar echt goed van de grond gekomen is het niet. Ook het geïntegreerde zorgteam voor het gehele gebouw dat het vanuit een teamkamer op de begane grond met alle mogelijke moeite heeft geprobeerd, is in 2009 gestopt en ontvlecht. Jammer, maar veel beter voor onze bewoners. Het was te onrustig.”
Los van bestaande kaders organiseren
Doorgaan
Met ZZG zorggroep, Pluryn en Driestroom onder één dak die elk voor een beperkt aantal cliënten of bewoners zorgden, ontstond het idee van geïntegreerde zorg- en dienstverlening. Samen, los van bestaande kaders, de zorg organiseren en wat er verder nodig is. Belevingsgericht, vanuit één team. Kernwoorden daarin onder andere: samen op alle niveaus, kwaliteit, continuïteit en efficiency. De gedachte was ook om vanuit hier de wijk te kunnen verbinden en bedienen om zo dicht bij de burger te zijn. Later zou deze werkwijze dan ook kunnen worden gebruikt bij andere initiatieven.
Met 15 bewoners De Globe overeind houden, was een te lastige opgave. Daarom is besloten de grote open ruimte om te bouwen tot twee zitslaapkamers. Nu zijn er 16 of 17 bewoners en kan het financieel net uit. Wat ook al snel duidelijk werd, was dat De Globe te kleinschalig was om van alles aan voorzieningen in eigen huis te hebben. De ver binding is gezocht met de wijk, bijvoorbeeld via artikelen in buurtkrant De Zeeheld, en met ondernemers en instellingen zoals de basisscholen, peuterspeelzaal, speeltuin, SWON-NIM (voorheen Swon seniorennetwerk), supermarkt, café’s.
Praktijk weerbarstig
Hoe het nu is
Het idee was prima, de praktijk weerbarstig. Doelgroep- en cultuurverschillen stonden in de weg. Woonbegeleider Ursula Krechting: “Het was sowieso al pionieren. Wij waren gewend aan het werken op een afdeling, in een grootschalige setting. In deze k leinschalige woonvorm moesten we onze weg nog zoeken, regeltjes leren loslaten, oplossingen bedenken voor organisatorische kleinschalige uitdagingen en voor de ‘kinderziektes’ waarmee het
Ursula vervolgt: “Pluryn, Driestroom en ZZG zorggroep werken op zichzelf, maar wij ondersteunen cliënten van Driestroom als dat nodig is, bijvoorbeeld bij de medicatietoediening. Als iemand uit het ziekenhuis komt, verlenen wij de eerste dagen de nazorg. Verder zijn twee cliënten heel gewaardeerde ondersteuningsvrijwilligers: ze helpen mee in de tuin of de keuken, doen boodschappen. En ook andere cliënten wippen binnen voor een kop koffie met de bewoners.”
Huiskamergericht werken Het was niet meteen het idee waar iedereen voor warm liep,
maar voor woonbegeleider van het eerste uur Linda Oude Weernink was het een van de highlights. “De beleidskeuze huiskamer- in plaats van locatiegericht te gaan werken is fijn. Vroeger stond je in het hele huis, nu vooral nog op je eigen huiskamer. Dan leer je je bewoners en hun naasten heel goed kennen. Dat werkt voor alle partijen zoveel prettiger. Maar als de zorg op een andere huiskamer zwaarder is, help je natuurlijk wel mee als dat kan.” 5
De Globe 10 jaar: Wereld van verschil!
Samen maken we De Zonder de bewoners, hun naasten, de vrijwilligers en de mede werkers is De Globe een leeg gebouw. Waarom kiezen zij voor wonen en werken op De Globe? De naasten waarderen bovenal de kleinschaligheid en wat daarmee samenhangt. Ook de ligging, de gezellige ontspannen sfeer en de persoonlijke aandacht voor de bewoners worden veel genoemd. Rode draad bij wel alle vrijwilligers is, dat ze hun inzet op De Globe zo’n leuk en dankbaar werk vinden en dat ze iedereen aanraden om het te doen. “Alleen al zo’n glimlach van een bewoner. Daar doe je het voor!“ Wat je ook doet, in vaste uren, of alleen af en toe: het is altijd zeer nuttig bestede tijd.
“We doen het hier samen, nemen onze verantwoordelijkheid en zijn allemaal gelijk. De Globe is voor mensenmensen, gevoelsmensen. Alles wat thuis kan, kan ook op De Globe. We zijn flexibel, de bewoner is leidend, niet de structuur of de organisatie: hij woont hier, is onze grote inspirator, wij zijn te gast. Het is
Medewerkers Janet Janssen: “Voor de psycho geriatrie kies je bewust en hier werken doe je vanuit je hart: je kunt niet hier werken en het niet leuk vinden.”
6
Marieke de Ronde: “Nieuwe bewoners komen in een later stadium binnen en vaker zonder actief netwerk. Dan moet er meer uit jezelf komen. Het geeft energie als je de zorg samen met de familie kunt doen.”
Woonhuis De Globe, een unieke locatie waar iedereen welkom is, volledig geïntegreerd in de wijk. We voelen ons er thuis. De Globe is klein, ja, maar groot in het denken in kansen. En als ultieme doel van het werken: de bewoner heeft het naar zijn zin en de familie kan met een gerust hart naar huis.“ Dát is de strekking bij de medewerkers: “Samen maken we De Globe!“
Joce van der List: “De inspiratie haal ik vooral uit mezelf. Hoe zou ik later zelf behandeld willen worden? Zou ik mijn moeder hier willen laten wonen? Je neemt beslissingen voor anderen. Daar moet je goed bij stilstaan.” Marieke de Ronde, Jacqueline Hamen en Ursula Krechting:“We geloven in de kracht van humor, lekker geinen, ook met de collega’s.”
samen maken we de globe
Globe Sandra Scheper: “Op De Globe ben ik aan de slag met recepten van vroeger. Maar ook met fingerfood. En met hoe je gemalen voedsel op smaak maakt, met behoud van alle voedingsstoffen.” Jacqueline Niekerk: “Leuk om te experimenteren met broodbeleg van vroeger: banaan op brood, tomaat met suiker of juist met peper en zout, gebakken appels met kaneel en suiker.” Jacqueline Hamen: “Moeilijk is het als mensen in-en-in verdrietig zijn en je hen niet kunt helpen, als je bewoners ziet beseffen dat ze hun autonomie kwijt raken, steeds meer afhankelijk worden van ons terwijl ze dat niet willen. Dan ben ik blij dat ik in een team werk dat me opbeurt en nieuwe energie geeft.” Ricky Hendriks: “De Globe moet rendabel zijn. Dat zou met de oorspronkelijke opzet ook wel lukken, maar die is losgelaten. Kunnen we De Globe anders organiseren zodat het beter uit kan, rekening houdend met ieders belangen? Maar met dat van de bewoners voorop.”
lees verder op pagina 8
7
De Globe 10 jaar: Wereld van verschil!
Samen maken we De Globe
Mantelzorgers
Wendy van Dijk-Frederiks: “De voorkeur van mijn moeder ging uit naar het haar vertrouwde Waterrijk, maar toen we een plekje nodig achtten waren er nog veel mensen voor haar. Na even Piushove is anderhalf jaar geleden gekozen voor De Globe. Ze is op de Rode huiskamer. En we zijn enthousiast. Ze doet aan alle activiteiten met veel plezier mee: zingen met Sander, met Jos, gymmen met Wilfred, sjoelen, bingo. Ook gaat ze graag mee met de wandelgroep.” Wendy is daar vaak bij.
8
“Daarvoor is één-op-één begeleiding nodig. We lopen het Thiemepark in, gaan naar de moestuin, drinken koffie in het Bakkerscafé Brood op de plank.” Wat ze ziet is dat de medewerkers veel met en voor de bewoners doen, werken vanuit hún behoefte. “Dat wil ik graag zo houden. Iets om goed te bewaken nu er personeelswisselingen aanstaande zijn.” Voor haar een mooie aanleiding om zich aan te sluiten bij de Welzijnsraad.
Margot Vincken: “Mijn moeder is sinds december 2015 op Terracotta. Het voelt vertrouwd, ook omdat je maar met een beperkt aantal woon begeleiders te maken hebt. Ze doet aan bijna alle activiteiten mee. Het ritje met de riksjafiets is een van de favorieten. Het enige is dat ze nu in een wel hele rustige groep zit.” Als Margot ’s middags komt, zit iedereen in zijn stoel te dutten en is de woonbegeleider op de pc bezig. ”Ma maakte graag een praatje. We zien dat dit minder gebeurt, maar sluiten niet uit dat dit ook aan haar gehoor ligt. Hopelijk gaat het straks met gehoorapparaten beter en kan ze weer grapjes maken.” Elke dag van de week komt een van haar zeven kinderen langs. Margot vindt het leuk om met haar te wandelen, lezen, scrabbelen. Als de groep bijvoorbeeld met de tovertafel bezig is, helpt ze mee, maar één-op-één vindt ze fijner. Juliet Pouwels-Zwart: “Sinds twee jaar is mijn vader op de Bruine huiskamer. Hij kwam vanuit Hatert door crisisopvang in Arnhem terecht in een grootschalig verpleeghuis. Daar was van alles mis, dus al snel zijn we in Nijmegen gaan kijken. Omdat ma dat zou kunnen belopen, hadden we het liefst een plekje in Waterrijk gehad,
samen maken we de globe
maar daar was de wachtlijst zo lang. Bij De Globe kon hij sneller terecht en toen we kwamen kijken zag het er heerlijk huiselijk uit, met veel aandacht voor de bewoners. Toen is toch de keus voor De Globe gemaakt. De zorg is hier veel beter, hij eet prima. Pa is in goede handen. We hopen dat die aandacht voor de mensen, voor activiteiten in groepsverband, blijft. Dat is de kracht van De Globe.” Anton Rieken: “Het had wat voeten in aarde voor ma in De Globe was, maar thuis ging het niet meer. We hebben eerst via internet en toen in het echt gekeken naar wat er mogelijk was in Nijmegen. Hier kregen we er een goed gevoel bij. En dat gevoel hebben we nog steeds. Ze heeft een mooie, ruime kamer op Bruin. Het huis is overzichtelijk en er is aandacht voor alle bewoners. De medewerkers vangen haar goed op, denken mee en geven ons tips voor de omgang met een Alzheimerpatiënt. Want dat is echt niet gemakkelijk, maar het blijft je moeder dus je blijft toch komen. Ze is er nu ruim een jaar en onze waardering voor de medewerkers neemt alleen maar toe.”
John van de Ven: “De sfeer binnen De Globe én de ligging in Bottendaal, dichtbij ons, waren bepalend voor onze keus voor dit verpleeghuis voor ma in februari 2017. En het bevalt in het algemeen goed op Terracotta. Voorheen ging ze vier dagen per week naar de zorgboerderij. Daar gebeurde van alles. Ze doet ook hier aan zoveel mogelijk activiteiten mee, dat geeft haar een fijn gevoel. De riksjafiets en de moestuin zijn favoriet.” Het valt hem op dat er ’s middags en ’s avonds weinig gebeurt: het lijkt saai. “Jammer dat er geen activiteitenbegeleider is. Al is het maar om de woonbegeleiders meer tijd te geven voor de zo belangrijke persoonlijke aandacht en behoeftepeiling. De dagelijkse gang van zaken houdt iemand in leven, maar zijn welbevinden hangt ook samen met wat hij kan doen en betekenen. Het blijven activeren van de bewoners, daar mag meer structureel aandacht voor zijn.” En daarom gaat hij ook in de Welzijnsraad.
Wilma van de Heijde: “Met drie van de zeven kinderen in Nijmegen wilden we graag dat ma hier zou komen wonen vóór het in haar woonplaats Eindhoven crisisopvang zou worden. Daar woont niemand van ons in de buurt. We zijn gaan kijken op Piushove, Terra en - waar ze nu tweeënhalf jaar is - De Globe. In eerste instantie vonden we het jammer dat ze geen eigen sanitair had, maar voor haar maakte het eigenlijk niet uit. Ze is heel enthousiast over het sportuurtje, is nog best mobiel. En bij de snoezelbus was ze niet weg te slaan! Ook van de visiteclowns kan ze genieten. Dat kun je goed aan haar zien. Ze zingt niet mee, daar houdt ze niet van. In Eindhoven zei ze vaak dat ze zo alleen was. Daar horen we haar sinds ze op De Globe - op de Bruine huiskamer - is niet meer over. Het bevalt haar en ons hier goed.”
lees verder op pagina 10
9
De Globe 10 jaar: Wereld van verschil!
Samen maken we De Globe
Vrijwilligers De bewoners bepalen Ciska Borger woont sinds 2016 met man en dochter in Nijmegen, vlak tegenover De Globe. “Omdat ik graag nieuwe mensen wilde ontmoeten én me nuttig wil maken, heb ik me gemeld als vrijwilliger. Vanaf november ben ik er twee ochtenden in de week. Ik help met het ontbijt, knutsel met de bewoners, speel af en toe een spelletje. Elke dag is anders: de bewoners bepalen. Goed naar hen kijken en luisteren, hun stemming aanvoelen, en dat vertalen in activiteiten. Dat heb ik hier geleerd.” Het bevalt haar zó goed dat ze overweegt een extra ochtend te komen!
De mens zien Ook Marlène Kamphuis vindt het belangrijk dat je de mens ziet, dat je contact maakt. “Als dat lukt, geeft dat zoveel voldoening.” Ze woont ook in de wijk, is nu drie jaar bij De Globe. “Je doet iets nuttigs, bent onder de mensen en het vormt een mooie tegenhanger van mijn twee lange dagen bij de Bloedbank in Amsterdam. Door de ziekte van mijn vader raakte ik bekend met dementie. Ik zag hoeveel je dan als vrijwilliger kunt betekenen.” Ze is als
10
Het dak eraf Sportleider Wilfred van Rooij: “Als mensen lekker meedoen, het gezellig hebben met elkaar, dat is elke keer weer mooi. En af en toe een les ertussen waar het dak eraf gaat door al de energie die vrijkomt: heerlijk!”
wandelmaatje overdag begonnen, maar inmiddels houdt ze ook af en toe ’s avonds een bewoner gezelschap. “Dan lees ik bijvoorbeeld korte stukjes van Martin Bril voor.”
Wandelen… “Wat is de wijk leuk. Die kende ik eigenlijk niet.” Nu loopt Wim Veldman er elke zondag met een bewoner een ommetje. “Er is veel te zien en er hangt een gezellige sfeer. Mooi dat park, het pleintje, het Bakkerscafé.“ Hij doet dat nu al vier jaar, sinds zijn moeder - na ongeveer een jaar in De Globe - is overleden. “Zij woonde in Amsterdam. De Globe was kleinschalig, een warme, hartelijke omgeving én niet ver van het station. Familie en vrienden uit het westen konden gemakkelijk met de trein op bezoek komen. Het wandelen vind ik leuk om te doen, ook omdat je aan de bewoner merkt dat hij er blij van wordt.” Wim speelt ook verdienstelijk piano: tijdens de Paas- en Kerstvieringen laat hij dat graag horen.
Bewegen, zo belangrijk! “Als sportkundige weet ik hoe belangrijk bewegen is en dan vooral
voor ouderen.” Jasmijn Coenen, net afgestudeerd en zoekend naar een baan in de sport: “Zolang ik er de tijd voor heb, wil ik graag iets nuttigs doen. Omgaan met ouderen heeft me altijd getrokken, dus toen De Globe vroeg om een vrijwilliger heb ik me gemeld. Ik kom nu elke week op maandag om met bewoners te wandelen. Buiten zijn doet ieder mens goed.” Ze wil ook meer gaan doen met het meergeneratietoestel in speeltuin ’t Kraaienest, mogelijk samen met een andere vrijwilliger. Wat ze vooral mooi vindt, is dat bewoners en medewerkers laten merken dat ze je waarderen. “Zo’n glimlach of een bedankje, dat maakt het extra fijn!”
samen maken we de globe
Op de riksjafiets Aukje Remmerswaal zat als student klassieke talen veel in de boeken, maar had ook affiniteit met ouderen. “Om iets voor hen te kunnen betekenen en te ervaren hoe het is om met hen te werken, ben ik na mijn studie als vrijwilliger bij Piushove aan de slag gegaan. Daar merkte ik dat ik energie krijg van de wisselwerking die er vaak ontstaat, bijvoorbeeld als ik zie dat een bewoner het gezellig vindt of rustig wordt. Toen Piushove sloot, ben ik naar De Globe overgestapt. Een ander huis en andere bewoners, dus ik moest toch wel wennen. Mijn taak hier – ik begeleid bewoners op de riksjafiets – is geweldig. Bewoners zijn vaak heel dankbaar dat we hen mee uit nemen en associëren me door die uitstapjes met iets leuks. Maar er is nog iets: naasten kennen een bewoner zoals hij was voordat hij ziek werd. Dan kan het heel lastig zijn om iemand achteruit te zien gaan. Als vrijwilliger heb ik dat minder: ik kan open naast iemand staan en heb weinig verwachtingen. Daar hoeft de bewoner dus ook niet aan te voldoen. Dat lijkt me fijn voor hem en ik geniet van het contact dat zo kan ontstaan.”
Iets leuks doen voor anderen Elke dag van haar leven wil ze iets leuks doen voor anderen. Anderhalve dag in de week doet ze dat op De Globe. Joan Bann is er vierenhalfjaar en zolang haar gezondheid het toelaat (ze is 76), blijft ze komen. “Voor de bewoners, want de medewerkers kunnen niet alles tegelijk.” Via haar zoon kwam ze op De Globe, na 30 jaar in een grootschalige instelling vrijwilliger te zijn geweest. En op de Rode huiskamer is ze gebleven. “Daar kregen twee bewoners zelden bezoek en kon ik wat betekenen.” Wat haar opviel: er is geen plekje voor bezinning, geen viering. Dat regelt ze nu. Ook met de Paas- en Kerstviering helpt ze mee. Verder ondersteunt ze woensdags bij het ontbijt en de lunch en op de donderdagmiddag leidt ze de door haar opgezette wandelgroep. “Dan lopen we nogal eens naar Moestuin Bottendaal of de kerk, drinken ergens koffie of eten een ijsje. Heel gezellig. Fijn als er meer vrijwilligers zouden komen. Dan kunnen er meer bewoners mee!”
Contact maken Al sinds 2012 is Kadzu Everaert op De Globe aan de slag. “Opkrabbe-
lend na een zware ziekte zocht ik vrijwilligerswerk, het liefst in de ouderenzorg. Via de vrijwilligerscentrale ben ik hier gekomen. Wat ik doe – opruimen van boodschappen, aanvullen van linnengoed op de slaapkamers – is niet het leukste werk voor iemand die geschiedenis heeft gestudeerd, maar de contacten met de bewoners vind ik heel fijn. Je bouwt er toch een band mee op als je hen regelmatig ziet. Met een mevrouw ging ik regelmatig wandelen. Zijn bewoners bedlegerig dan loop ik graag bij hen binnen voor een praatje of om er alleen maar even voor hen te zijn, hun hand vast te houden. Ik ben er elke dinsdag en vrijdag vanaf 13.00 uur, totdat ik klaar ben. Zo wil ik mijn steentje aan goede zorg bijdragen.”
Thuis Willy Jansen van de Driestroom hoort er helemaal bij: ze werkt al negen jaar elke vrijdag op De Globe. “En met heel veel plezier. Koelkasten en besteklades schoonmaken, vaatwassers uitruimen. Maar ik drink ook graag een kop koffie met de bewoners. Ben ik op vakantie, gaat er altijd een kaartje naar De Globe. Ik voel me er thuis.”
lees verder op pagina 12
11
De Globe 10 jaar: Wereld van verschil!
samen maken we de globe
Waarom stoppen?
Herkenbare planten
Met muziek meer mens
Sinds haar schoonmoeder op Terracotta kwam in 2010 verzorgt Ien van Gerwen daar het ontbijt zo tussen 10.00 en 12.00 uur op de zaterdag- of soms zondagochtend. “Toen zij overleed in 2013 ben ik ermee doorgegaan. Het gaat goed en het is zo leuk om te doen, om met de vijf bewoners om te gaan. Mensen vinden het fijn dat ik er ben. Waarom stoppen?” Ze zet thee, dekt de tafel, helpt bewoners als dat nodig is. Ze is jurist, heeft veel hobby’s maar dat verzorgende en het zich verantwoordelijk voelen voor mensen, zit ook in haar. Wat haar in De Globe aantrekt is het kleinschalige, de kleine groep medewerkers die het warm en huiselijk maken. “Het draait om de bewoner. Als iemand zijn oude servies meeneemt en het kan niet in de vaatwasser, gebruiken ze het toch. Wil hij zijn stoel mee in de huiskamer dan kan dat. Dat maakt de inrichting wat speciaal, maar voor de bewoner heel vertrouwd.”
Van maart tot november is Theo van Duijnhoven elke week meestal zo’n anderhalf uur op De Globe. “Daarin hou ik de tuin bij, een liefhebberij van mij. Bij een droge periode kom ik tot wel drie keer per week om te sproeien. Anders zijn de planten zo weg.” Martin van Aken, ook vrijwilliger bij De Globe, helpt soms met onkruid wieden. Theo heeft graag ouderen om zich heen en weet welke planten ze herkennen: geraniums, viooltjes, fuchsia’s. Die poot hij dan ook, en in de kruidentuin groeien peterselie, selderie, bonenkruid en tomaten. Voormalig woonbegeleider Lieke van der Putten, nu flexwerker, is daar ook bij betrokken. Theo: “Dit is mijn tweede seizoen en ik vind het leuk. De b ewoners zijn hier gelukkig, de verzorging is goed. Het gaat heel mooi hier. Laat het maar op dezelfde voet doorgaan!”
Sander Ram kwam vier jaar geleden bij De Globe. “Als ze vragen om liedjes te komen zingen… Dat is wat ik het liefste doe! Daar maak je tijd voor.” Hij is er een ochtend in de twee weken. De oude liedjes leerde hij met name van zijn moeder. “Zij houdt van zingen, heeft een mooie stem. De liedjes - ook door de telefoon - hielpen haar door angstige momenten heen toen ze nog alleen woonde. Nu ze met zwaardere dementie kampt, helpen ze mee contact te maken. Dan gebeurt er iets. Dat zie ik op De Globe ook.” Muziek vitaliseert mensen, geeft herkenning, maakt blij en het leven leefbaarder. Het vergemakkelijkt vaak ook de zorg.
Mooi visitekaartje “Toen er vorig
jaar een nieuwe brochure voor De Globe moest komen, lag de tuin er prachtig bij. Een mooi visitekaartje!” Theo van Duijnhoven is trots op zijn bloemen- en kruidentuin.
12
“Meestal wachten de mensen in de Rode huiskamer al aan tafel op mij. In de Terracotta huiskamer, waar ze ook uit de Bruine huiskamer aanschuiven, zitten we rond de tv. Daarop draai ik een powerpointpresentatie met de liedteksten: mensen willen ze hier graag meelezen. Op de laptop hou ik bij welke liedjes aanslaan. Daar maak ik series van, ook aangepast aan de tijd van het jaar. Zo is het steeds anders, blijft het voor iedereen leuk. Een bewoner zei me eens: muziek? Je kunt je hart eraan ophalen. En zo is het!” Zingen met Sander is inmiddels op meer locaties een begrip.
Uit het boekje…
Het komt voor dat de familie in een boekje bijhoudt wat er zoal met hun naaste gebeurt. Daarmee hebben bewoner en familie een mooi naslagwerkje en weten ze van elkaar wie wat gedaan heeft. Een greep uit wat er zoal in dergelijke boekjes op De Globe zou kunnen staan…
Ik zag dat voor pa woensdagochtend de opticien gepland staat. Dan is er ook ‘Ontmoeting’. En daar wil hij naar toe. Kan die afspraak verplaatst worden? Elke twee weken is er een ‘Ontmoeting’, woensdagsochtends om 10.30 uur. Vrijwilliger Joan Bann verzorgt dan een kleine gebedsdienst op huiskamer Terracotta, maar ook bewoners uit de andere huiskamers en een cliënt van Driestroom schuiven aan. Ze sluit aan op ieders niveau.
Ma blij vanochtend: Jack, de zwarte herder van Petra was er weer. Ze wist het vanmiddag nog! Petra Mug hier met Jack, Juul Meeuwissen met Finn, Joke Janse met Truusje, Ursula Krechting met Sammie, Tineke Aalders met Buddy: regelmatig nemen de woon begeleiders hun hond mee naar hun huiskamer. Natuurlijk blijven ze uit de buurt van bewoners die niets met honden hebben, maar de meesten vinden het leuk als ze er zijn.
De hele kinderboerderij was er weer. Iedereen vond het bokje zo leuk. Mensen die op bed lagen, kregen een konijn om te knuffelen. Kinderboerderij De Goffert wordt bestierd door cliënten van de Driestroom. Eens in de maand komen zij met een begeleider de huiskamers van De Globe langs. Altijd een groot succes! Voorheen had De Globe ook dieren: konijnen, kippen. Toen was er een vrijwilliger die hen kwam verzorgen. Toen zij wegviel en er niemand was die hen structureel aandacht kon geven, is een ander huis voor hen gezocht.
Vanochtend is Bianca geweest. Ma zat al te wachten, klaar voor haar watergolf. Ze heeft er weer echt van zitten genieten, vertelde Jacqueline (Hamen). En als je haar dan complimentjes geeft, glimt ze. Uiterlijke verzorging vindt ze nog steeds belangrijk. Fijn dat de zorg daar aandacht voor heeft. Vanaf dat de schoonmoeder van Anita Elings in De Globe woonde, komt er elke twee weken op de vrijdagochtend een kapster van ‘Anita’s hairstyling’. Al weer ruim drie jaar is dat Bianca Schreuders, als het druk is samen met collega Dion Coenders. Ze kappen, op drie na, alle bewoners volgens rooster, meestal op de gang. Dan is er voor de andere bewoners ook wat te zien. Bianca Schreuders, kapster: “Ik kom erg graag op De Globe, wil de bewoners verwennen en er mooi laten uitzien. Maar bovenal vind ik het belangrijk dat ze ontspannen en er vrolijk van worden. Daarom heb ik nooit haast, maak ik een praatje, zing als het hen tot rust brengt of geef een pop om vast te houden. Als ik geen kapster meer ben, word ik vrijwilliger bij De Globe!”
lees verder op pagina 14
13
De Globe 10 jaar: Wereld van verschil!
Ik hoorde van Susan (Zegers) dat ma zo had genoten van De muzikale nachtzoen. Om 19.00 uur kwamen er twee dames op de Rode huis kamer muziek maken, maar twee bewoners van de Bruine huiskamer mochten er ook bij. Ze hebben ook een handmassage gedaan. Ma ging veel rustiger naar bed dan anders.
Pa is met Tineke (Aalders) naar het sportuurtje geweest op de Rode huis kamer. Hij zat er eerst wat onwennig bij zei ze, maar deed op een gegeven moment mee. Laten we dat er maar in houden!
Het doel van De muzikale nachtzoen, een avondritueel, is een rustige sfeer te creëren waardoor mensen zich veilig, geborgen en gezien voelen. Maximaal 10 bewoners kunnen eraan meedoen. Muziektherapeut Ilse Tummers en psycholoog Vera Wild komen langs met harp, gitaar en dwarsfluit en ze zingen avond- en wiegeliedjes. Soms is er ook alleen harpmuziek, zijn er gedichten of een klein verhaal.
Sportleider seniorensport Wilfred van Rooij komt dinsdags van 13.45 tot 14.30 uur om te bewegen met alle bewoners die dat willen. Meestal zijn dat er zo’n tien. Alle meubels gaan aan de kant. Hij werkt met een jaarprogramma en een vaste lesopbouw. Warming up, spierversterkende of lenigheidsoefeningen, spel en cooling down: alles gaat op Oudhollandse liedjes. Meezingen, meeklappen, alles mag niets hoeft. Daarbij gebruikt hij materialen zoals ballen, ballonnen, isolatiebuizen, frisbees en een grote parachute.
Woonbegeleider Susan Zegers: “Het klonk zo mooi, die harp! De mensen tot rust brengen, dat was echt gelukt. Voor iedere bewoner hadden ze een eigen nachtwens, heel persoonlijk. Het duurde ongeveer een uur. In oktober komen ze weer.”
Woonbegeleider Tineke Aalders: Wilfred van Rooij geeft al bijna 10 jaar sport en bewegen in wooncentra voor ouderen. Mensen doen vooral mee voor de gezelligheid, zijn niet uit op competitie of conditievergroting. Dat maakt het leuk.”
Vanochtend is ma met Ursula (Krechting) naar de stad geweest: ze hebben versiering gekocht voor de carnaval. Ma had alle hoedjes gepast die er in de winkel waren en er ook een voor de buurman meegenomen. Ze hadden het heel leuk gehad samen. Met carnaval komt de Raad van 11 van de Spoorspiekers langs met muziek en gebak. Er is veel één-op-één contact met de bewoners en dan wordt er ook gedanst.
14
Vanavond kookt familie van een bewoner. Als we willen, kunnen wij ook een keer. Pa hield zo van nasi. Wie helpt mij mee? De vrijwilliger die komt koken, haalt zelf zijn boodschappen en heeft de supervisie. Elke week weer een verrassing wat er komt, maar altijd lekker. Bewoners zijn welkom om mee te helpen. Er zijn ook ontbijt- en lunchvrijwilligers. Even afstemmen met de woonbegeleiding als er interesse is om te komen koken.
De fysiotherapeut is geweest. Ze heeft met Lieke (van der Putten) gekeken hoe het uit bed komen voor pa gemakkelijker kan en tips gegeven. Over twee weken evaluatie. Op vraag van de arts, ergotherapeut of de woonbegeleiders wordt de fysiotherapeut ingeschakeld. Ze komt twee keer per week een aantal uren. Flex-woonbegeleider Lieke van der Putten: “Soms volgt een behandeling, een andere keer komen er alleen tips en adviezen voor ons.”
Ma is met Pinksteren de hele dag buiten geweest, helpen achter de kraam op de rommelmarkt. Ze was niet naar binnen te krijgen. Maar hopen dat ze niet verkouden wordt. Het was best fris. Elke Eerste Pinksterdag is er op initiatief van de buurt een rommelmarkt op het plein naast De Globe. Meestal heeft De Globe ook een kraam. Medewerkers en mantelzorgers verkopen er dan de door het jaar heen verzamelde spullen. Het is altijd een gezellige boel en het geeft reuring in de huiskamers. De opbrengst komt ten goede aan de bewoners.
uit het boekje
Er was een clown op de huiskamer. Hij danste met wat bewoners en aan tafel maakte hij grapjes. Iedereen moest er om lachen. Ook pa was heel ontspannen. De VisiteClowns komen iedere maand een ochtend buurten. Dan zitten de bewoners klaar, de radio staat uit. De clowns maken contact met iedereen en blinken uit in originaliteit, muzikaliteit en in hun liedjeskennis. Elke keer een feestje! Familie is van harte welkom.
Ma had de middag van haar leven: ze ging mee in de riksja fiets! Het had wat voeten in aarde, maar omdat ze nog best mobiel is, lukte het. Ze zijn door het Kronen burgerpark naar het centrum gereden en op de terugweg hebben ze bij Fika een (gesponsord) kopje koffie gedronken. Met een – ook vrijwillige – piloot van ‘Fietsen Alle Jaren’ en een bewoner van De Globe zit Globe-vrijwilliger Aukje Remmerswaal nagenoeg elke woensdag tussen 13.30 en 16.00 uur op de riksjafiets. Ook afhankelijk van het weer maken ze soms één lange rit, vaker gaan ze twee keer een kortere. Dan kunnen er twee bewoners achter elkaar mee. Waarheen kiezen ze samen. Aukje Remmerswaal: “Rustig rijdend genieten we van wat we tegenkomen, gezellig en warm onder een dekentje en in de veiligheidsriem. Niet voor niets want de Nijmeegse straten kennen veel hobbels en kuilen.”
Visiteclown Annet van Zeijst: “We vinden het als Visiteclowns fijn spelen in De Globe vanwege de bewoners – Hello Mary Lou –, de harmonieuze sfeer, de aandacht voor details, de gezellige inrichting. Er komt ook bijna altijd een woonbegeleider bij zitten als we spelen. Soms geeft ze wat achtergrondinformatie, maar het is vooral heel vertrouwd voor de bewoner. Die kan er dan nog meer van genieten.”
Wilma was er weer voor de voetreflex massage. Ma ontspande, deed haar ogen dicht. Mooi om te zien. Zulke aanrakingen doen goed. Voormalig medewerker Wilma Huilmand komt nog regelmatig op De Globe voor een voetreflexmassage. Dat duurt een half uur. Vaak draagt de woonbegeleider deze mogelijkheid aan de familie aan als aanraking leidt tot ontspanning. Dan kan de familie contact opnemen met Wilma. Een verwijzing is niet nodig. Afhankelijk van de verzekering vergoedt de zorgverzekeraar (een deel van) de kosten want ze is gecertificeerd.
Ma was er niet toen ik binnen waaide. Ze was mee naar de Coop. Ze kwamen wat te kort en weten dat ma het heerlijk vindt naar de winkel te gaan. Toen heb ik even bij de buurman zitten praten. Ook gezellig.
Mee naar de kerstboom geweest in het Thiemepark. Heel sfeervol. Een nieuwjaarswens namens pa opgehangen. Het was best druk. De chocomel smaakte hem goed. Er was ook glühwein.
In het verleden werden de boodschappen bij de supermarkt in de buurt besteld. Vaak was daar niet alles te koop. Groenten zijn bijvoorbeeld meestal voorgesneden, terwijl het hier juist gaat om kroppen sla, struiken andijvie en boerenkool, schorseneren, bossen worteltjes of steeltjes. Nu lopen bestellingen vaak via internet. Voor vers fruit is de Turkse groenteboer om de hoek een goed alternatief.
Het is inmiddels traditie: vlak voor kerst organiseert de buurt een straatborrel. Iedereen is welkom.
Woonbegeleider Juul Meeuwissen: “Dat vind ik zo leuk. Bewoner mee, even de hort op naar de winkel. Je loopt bewust langs de schappen en vraagt bijvoorbeeld welke soep iemand altijd nam.”
Sint en Piet op bezoek vanmiddag! Het was zo gezellig, ook met de familie erbij. Pa heeft genoten… Met Sinterklaas bakt elke huiskamer pepernoten, brengt de familie een kleinigheidje mee voor in de zak en soms komen Sint en Piet ook even langs. Met alle bekende Sintliedjes is het steevast een gezellige middag voor alle bewoners.
lees verder op pagina 16
15
De Globe 10 jaar: Wereld van verschil!
uit het boekje
Vanmiddag is de rolstoel van pa aangepast. Hopelijk zit hij nu lekkerder. Hij kan in ieder geval beter bij de tafel.
Het rook heerlijk vanmiddag. Hadden ze een taart gebakken. Ma heeft meegeholpen! Ik weet niet of er morgen nog een stukje over is… Woonbegeleider Mirella Hasselman: “Taarten of cake bakken is leuk om te doen met de bewoners. Ze mixen beslag, rollen deeg uit als de spieren het toelaten. Soms versieren ze het gebak. Onderwijl praten we over wat de bewoners zelf bakten, of over wat hun moeder maakte. En later is er het genieten van de lekkere geur, van het samen opeten.”
Het was weer feest voor pa (en mij). Eerst liedjes zingen met Sander op de Rode huiskamer. Vooral die Indische doen wat met hem. En dan hoor je hem ook goed! Daarna ‘op tournee’, zoals Sander dat zo mooi tegen hem zei. Om harten te veroveren op Terracotta. Pa droeg de gitaar met eerbied. Mensen werden wakker van de bekende deuntjes, klapten mee. Ga ook een keer kijken! Om de week op de donderdag komt vrijwilliger Sander Ram met zijn gitaar tussen 10.00 en 12.15 uur zingen met de bewoners. Iedereen is welkom mee te doen.
16
Elke huiskamer heeft een ergocoach, een woonbegeleider die zich in ergonomie heeft verdiept. Zij (of een collega) signaleert het vaak als iets beter kan en belt de ergotherapeut als ze het zelf niet kan oplossen. Woonbegeleider Anja Heinen: “Hij helpt de dagelijkse handelingen beter mogelijk te maken. Als er een andere rolstoel moet komen, loopt dat via de specialist ouderengeneeskunde.”
De verzorging vertelde: er waren ineens allemaal kinderen van basis school Meander over de vloer met palmpaasstokken. Ze zongen mooi. Ma vond het ‘gezellig spul hoor’. Maar ze vond het ook fijn dat ze weer weg waren. Ze maakten wel veel lawaai. Wat was het heerlijk om ma te zien genieten. Dat gefriemel aan haar voeten, de nagels mooi gelakt. Ze viel er bij in slaap. Ik hoorde de buurman alleen maar mopperen. “Dat gefrot. Waar heb dat voor nodig?” Maar ik zag hem daarna wel weer mooi een rondje lopen.
Kwam ik binnen, staat er zo’n ouder wetse handnaaimachine op tafel. En hij deed het nog ook. Leuk om te zien dat de verzorging dat ook kan! Woonbegeleider Marianne de Graaf: “We zijn bezig met vlaggetjes van stof voor het 10-jarig jubileumfeest. Het aan de lijn naaien van de feestvlaggetjes is wat lastig; dat is mijn klusje. Maar met het omzomen kunnen bewoners vaak nog wel helpen. De voorbereiding van zo’n activiteit doe ik thuis.”
Bij De Globe werken al bijna vanaf de start twee vrijgevestigde pedicures: Renate Vos (links op de foto) en Lilian Kippers. Bij nagenoeg alle bewoners verzorgen zij eens in de zes weken de voeten en soms ook de handen. Per bewoner zijn ze zo’n 30 tot 45 minuten bezig. Renate Vos, pedicure: “Het is heel anders dan een praktijk aan huis. Je moet feeling hebben voor mensen met dementie, je hart voor hen openstellen. En warme aandacht geven terwijl je hun voeten doet. Als iemand dan lacht als je klaar bent…. In De Globe komen we graag: de mede werkers maken er een fijn huis van.”
Welzijnsraad
ZZG-collega’s
Net als elke andere beschermde woonvorm van ZZG zorggroep kent De Globe sinds 2013 een Welzijnsraad voor de behartiging van de dagelijkse belangen en het welzijn van de bewoners. Het gaat dan om de kwaliteit van de dienstverlening, de dagelijkse activiteiten, de bejegening door de medewerkers en de woonomgeving. Idealiter zit uit elke huis kamer minstens één belangenbehartiger in de Welzijnsraad. De voorzitter heeft regelmatig overleg met het lid van de gebiedscliëntenraad met als aandachtsveld beschermd wonen PG.
Psycholoog Eline Versteegen: “De Globe is een fijne o mgeving om te werken. De klein schaligheid, met drie huiskamers op één w oonlaag en een binnentuin die aan alle huiskamers grenst, maakt dat het een overzichtelijk geheel is. De woon begeleiders kennen alle bewoners. Wat ik bijzonder vind, is de connectie met de wijk, waardoor de bewoners bijvoorbeeld naar de musical van de school in de buurt gaan.”
Wilma van de Heijde is sinds anderhalf jaar lid van de Welzijnsraad vanuit de Bruine huiskamer. “We zijn een spil tussen bewoners en medewerkers en vergaderen eens in de zes tot acht weken met zorgmanager Ricky Hendriks. Het gaat dan over hoe alles op De Globe loopt. En over bijvoorbeeld de aanschaf van apparatuur zoals de tovertafel. Laatst was dat op onze voorspraak de brain trainer, een computer met touchscreen voor geheugenspelletjes op zes niveaus. We hebben het ook over de CRDL gehad, een soort klankschaal waarmee je met bewoners die diep dement zijn in contact kunt komen. Ricky legt ons daarnaast stukken voor ter bespreking, zoals
de besteding van de gelden uit de extra Rijksbijdrage ‘Waardigheid en Trots’ en het onderzoeksverslag van het Trimbosinstituut. De Globe kwam er goed uit. Ze verwoordden bijvoorbeeld dat de woonbegeleiders heel betrokken zijn bij de bewoners, goed daarop gericht zijn in hun zorgverlening. We herkenden ons in het verslag.”
Verrijking “De tijdsinvestering is zo’n twee uur in de zes weken. Dat is goed te doen.” Wilma vindt het een verrijking voor haarzelf omdat ze meer meekrijgt van wat er speelt, overal wat dichterbij zit. “De vertegenwoordigers uit de Terracotta en de Rode huiskamer zijn onlangs uit de raad gestapt omdat hun naasten zijn overleden. Inmiddels zijn al twee nieuwe leden gevonden: Wendy van Dijk namens Rood en John van de Ven namens Terracotta. Maar meer mensen erbij zou fijn zijn. Welkom!”
Aanmelden kan bij Wilma van de Heijde persoonlijk of door een mailtje te sturen naar r.hendriks@ zzgzorggroep.nl. De brain trainer
Praktijkopleider Dorien Kuypers: “Het fijne aan De Globe is dat álle woonbegeleiders en ik samen de stagiaires en leerlingen b egeleiden. Zij vooral op de werkvloer – ook als het goede voorbeeld –, ik de coördinerende en de administratieve kant, eventueel aangevuld met coaching of advies bij de begeleiding. Iedereen staat hier open voor elke leerling of stagiaire. Hoe moeilijk het leerproces ook loopt en wat de leerling of stagiaire ook aan bagage heeft, ze proberen altijd het hoogst haalbare eruit te halen. Als het niet lukt, beslissen we dat samen, goed onderbouwd, open en eerlijk.” Specialist ouderengeneeskunde Maud Kuiper: “In De Globe is iedereen welkom: bij de bewoners zie je een grote verscheidenheid aan achtergrond en interesses. Het is een knusse woonvorm met een informele sfeer, waar mensen veel gezelligheid kunnen vinden en waar ondertussen heel professioneel gewerkt wordt. Ik kom met veel plezier al een jaar op deze locatie en hoop hier nog veel langer te blijven werken!”
17
De Globe 10 jaar: Wereld van verschil!
Highlights Als je betrokkenen bij De Globe vraagt naar hun highlights in de afgelopen 10 jaar, komt er heel veel naar boven. Van materieel en heel de wijk omvattend tot persoonlijk en intiem. Hier kan alles! “Woonbegeleiders zijn zo creatief! In de fijne, rustige sfeer die ze neerzetten, kan eigenlijk alles.” Casemanager Toby Mulder herinnert zich met name de bewoner die sondevoeding nodig had. “Dat regelden ze door zelf weer bekwaam te worden in het toedienen ervan, door de thuiszorg en de familie in te schakelen, een tandje harder te lopen. Het alternatief was het ziekenhuis en dat was zeer ongewenst. Ze hadden ook kunnen zeggen dat het niet mogelijk was, maar iedereen is bereid verder te kijken.” De voormalig wijkverpleegkundige heeft veel respect voor wat zij dag in dag uit doen.
Moestuin In september 2016 zijn Anne Polhout en Minke Terwisscha van Moestuin Bottendaal op bezoek geweest bij De Globe met de vraag of de bewoners het fijn zouden vinden om te komen genieten in de tuin: het is zo’n heerlijke plek. Sindsdien loopt de wandelgroep
18
er regelmatig naar toe. Minke: “De groenten en de bloemen, het zingen van de vogels en het ruisen van de populieren, de geuren en ook het gereedschapsschuurtje brengen allerlei herinneringen naar boven. De moestuin bestaat uit ca. 30 volkstuintjes en een gemeenschappelijke tuin en ook drie zitjes voor een rustmoment of een picknick.“ Met de moestuin in de
huidige vorm zijn ze vanuit Bewoners Overleg Bottendaal bezig vanaf januari 2015. Het is een onderdeel van het Spoorkuilproject. De NS is eigenaar. “We hopen dat de gemeente de Spoorkuil aankoopt en dat deze groen blijft. Als je de mensen ervan ziet genieten, zo mooi! Mocht er hulp nodig zijn voor het wandelen met de bewoners naar de moestuin dan mogen ze me bellen!”
HIGHLIGHTS
Sjoelen en bingo Niet het organiseren van de maandelijkse sjoel- en/of bingoavond is voor woonbegeleider Joce van der List een hoogtepunt – al vindt ze het wel heel fijn om te doen – het gaat er haar om dat de bewoners het leuk hebben. Als dan een mevrouw naar haar toe komt en uitgebreid bedankt voor de gezellige avond…
Uitstapjes
Aandacht voor het individu
“Uitstapjes zijn altijd heel leuk, even in een andere omgeving.” Woon begeleider Juul Meeuwissen ging graag met familie samen naar de markt. “Als er animo voor is, plannen we het weer in.” Woonbegeleider Marianne de Graaf: “Het kan ook een trip met de bus zijn, naar het Openluchtmuseum in Arnhem bijvoorbeeld. Of naar de Pannenkoekenboot, naar Overloon of Intratuin. De wandelgroep geeft ook dat 'uitstapjesgevoel'. Maar ik heb bewoners ook wel uitgenodigd om bij mij thuis te komen lunchen.“
Mantelzorger Juliet Pouwels-Zwart vindt de aandacht voor het individu heel fijn. “Pa wilde altijd helpen. Dat is lastig nu in de rolstoel, maar hij kon wel de tuin sproeien toen het zo droog was. Hij genoot! Hij las ook graag en dus zorgen ze ervoor dat hij altijd een boek in de buurt heeft. Of een natuurfilm kan kijken op zijn dvd.”
Altijd een feestje Bianca Schreuders, kapster: “Elke keer als ik er werk is het een feestje, vooral als ik merk dat de bewoners blij worden van wat ik doe.”
Elke tweede maandag van de maand is er zo’n spelavond. De avonddienst zorgt dat er kleine prijsjes zijn (leve de Action zo dichtbij).
Herkenning Joan Bann, vrijwilliger: “Als ik binnenkom en herkenning zie bij de bewoners, als ze vragen waarom ze er niet vaker is, als een mantelzorger zegt dat haar moeder haar zo leuk vindt. Daar doe je het voor!”
lees verder op pagina 20
19
De Globe 10 jaar: Wereld van verschil!
‘Etenstijd’ won in 2012 de Grand Prix Customer Media voor het beste eenmalige magazine.
Etenstijd! De (warme) maaltijd is voor velen het hoogtepunt van de dag. Bij De Globe is daarom al vrij snel na de start afgestapt van het eten uit de grootkeuken en begonnen met het koken op de huiskamers. De kennis en ervaring die daarmee is opgedaan vasthouden en uitbouwen, de kwaliteit van het ‘samen koken, samen eten’ verder verbeteren, dat was het doel van het project Etenstijd (2010). Het resulteerde in het prachtige magazine ‘Etenstijd voor de globe’, gemaakt door ‘de vrijwillige bladenmakers’. Hier is nog steeds veel vraag naar en het was aanleiding voor presentaties in het hele land. Alle ervaringen van zo’n vijf jaar koken met en voor bewoners zijn in 'Etenstijd' gebundeld. Het staat bol van de tips: hoe betrek je mensen met dementie meer bij de menukeuze en de bereiding? Hoe boor je hun kwaliteiten op dat gebied aan? Welke recepten, welke ingrediënten zijn favoriet en hoe gebruik je die? Want samen koken, samen eten, geeft verbinding, versterkt het gevoel van eigenwaarde, geeft betekenis én wekt de eetlust op. En vooral: het is voor iedereen lekker te maken!
20
Tot mei 2013 is etenstijdmagazine. blogspot.nl bijgehouden, maar deze blog is nog steeds te raadplegen. Bij ‘Kookproject bij TV Gelderland’ staat een link naar ‘In Gelderland’ van 4 april 2013: de reportage over de Rode huiskamer geeft een goed beeld van een maaltijd op De Globe.
Kookworkshops over bereidingswijzen van vroeger waren onderdeel van het project. Woonbegeleider Anita Gijore: "We leerden over het gebruik van geuren om herinneringen op te halen.“ Anita stond aan de wieg van het zelf koken. Toen ze een keer een boerenomelet bij de lunch maakte, vroeg ze bewoners mee te helpen. ”En dat ging fantastisch. Marion Brouwer zette het in gang álles zelf te koken en nu vindt iedereen het prettig! Wie avonddienst heeft, bepaalt het menu en vult op de bestellijst in wat nodig is.”
Genieten Als mensen genieten, geniet vrijwilliger Ien van Gerwen mee. Ze denkt graag terug aan alle activiteiten die georganiseerd zijn, barbecues, muziek optredens, wandelingen.
Wandelroutes Na maanden van voorbereiding is het feest! Op 4 september 2014 zijn drie wandelroutes onthuld. Stickers op de lantaarnpalen markeren de routes, maar er zijn ook geplastificeerde routekaarten gemaakt. De BiB - Bewegen in Bottendaal - realiseerde dit. De BiB is een samenwerkingsverband van De Globe, SWON-NIM (voorheen Swon s eniorennetwerk), de gemeente Nijmegen, speeltuin ’t Kraaienest en Fysiotherapie Bottendaal. Ook de Nederlandse Wandelbond deed mee in dit project.
highlights
De bus heeft een volwaardige snoezelruimte: een bubble-unit, Fiberglow, waterbol en twee blacklight-aquaria. Op een fotowand staan de jaargetijden. Ook is er een waterbed en een massagestoel, zijn er speciale geurkokers, vele kleine snoezelmaterialen en ook een heerlijk handmassage is mogelijk.
Snoezelbus
Biografie
Een highlight voor zorgmanager Ricky Hendriks was de komst van de snoezelbus in februari 2017. “Acht bewoners hebben er heerlijk kunnen ontspannen in een ruimte waarin voorwerpen, beelden, kleuren, geuren en geluiden de zintuigen aangenaam prikkelen. Met tussendoor een lunch bij de Thiemeloods, waar de bus voor geparkeerd stond, was het echt een dagje uit. Robotzeehond Paro was er ook. De bus trok best veel aandacht; kleine kinderen mochten even binnen kijken.”
“Het idee vindt overal navolging, maar het begon op De Globe!” Adviseur Welzijn Marion Brouwer verwijst naar de biografievrijwilligers die een familielid interviewen en het levensverhaal van de bewoner uitschrijven. “Ik ben ervan overtuigd dat als je veel weet van een bewoner je betere zorg kunt geven. Je krijgt handvatten voor de omgang en kunt met de activiteiten ook beter bij hem aansluiten.” Voorheen was het Barbara van Maurik die voor De Globe actief was. Sinds kort is het Marjo Glaser. De groep biografievrijwilligers heeft dit jaar de Dick Herfstprijs gewonnen.
Contact met basisscholen Highlight voor woonbegeleider Janet Janssen was het enthousiast krijgen van de directeur van basisschool Driemaster voor meer contact met De Globe. “Met Annerieke, de kleuter juf, en haar leerlingen hebben we dit jaar activiteiten gedaan rond Pasen en spelletjes op de tovertafel. Met Kerst gaan we ook iets samen doen. De uitnodiging voor de eindmusical in het wijkcentrum was een succes: er zijn veel bewoners naar toe geweest. Ook Meander, de vrije school, loopt regelmatig binnen.”
Naar Buitenleven Mee naar boerderij Buitenleven in Groesbeek, met naasten van vijf van de zes bewoners van de Bruine huiskamer. Voor woonbegeleider Ursula Krechting een hoogtepunt in 10 jaar De Globe. “We hadden een prachtige dag en konden meegenieten van het leven op het platteland. Annemiek Poelen, de boerin, is zelf verzorgende en inmiddels heeft ze op hun moderne rundveebedrijf een dagvoorziening voor ouderen gerealiseerd.”
Kaartje Een highlight kan ook iets kleins zijn. Een bedankkaartje van een dochter uit Amerika bijvoorbeeld. Muziek vrijwilliger Sander Ram: “Haar moeder was in de laatste fase van haar leven. Mijn muziek maakte het mogelijk nog met haar in contact te komen, samen terug te kunnen naar wie ze was. En daarmee konden ze het leven goed afronden. Onvergetelijk…“
Zorgmanager Ricky Hendriks: "Uit eigen - verhoogde - tuin de kruiden voor je maaltijd halen, is heerlijk."
lees verder op pagina 22
21
De Globe 10 jaar: Wereld van verschil!
Mooie stageplek
Teamuitjes
Diploma
Ja, die teamuitjes! Dat waren ook highlights. Koeien knuffelen en Gek op Holland bijvoorbeeld. En Samen naar de eindstreep, met als ingrediënten nostalgie, humor én teambuilding. Adviseur Welzijn Marion Brouwer: “Die organiseerden we zelf, op een middag en avond. Alle medewerkers waren erbij. De Globe draaide dan op vertrouwde flexwerkers en stagiaires. Doel was elkaar op een andere manier te leren kennen: samen een parcours afleggen hoog in de boom, op een zelfgebouwd vlot het water oversteken. Dan heb je elkaar nodig, het vraagt vertrouwen. En het was soms hilarisch. Daar kijken we met veel plezier op terug.”
“In mei 2017 heb ik op De Globe het diploma Verzorgende 3 IG gehaald!” Susan Zegers was 23 jaar verkoopster bij de HEMA en gooide vier jaar geleden het roer rigoureus om: “Ik wilde meer kunnen betekenen voor de mensen. Heel fijn om in deze speciale kleinschalige woonvorm de kans te krijgen de opleiding af te ronden. Hiervoor heb ik onder andere bij een grootschalige instelling stage gelopen. Dan is het even omschakelen, want hier zijn alle stadia van dementie bij elkaar. Het dan iedereen naar de zin maken, is soms puzzelen. Maar het is zo’n warm bad. Ik kan veel meer vanuit mijn gevoel werken en hoop te mogen blijven.”
Goed begeleid
Geven wat nodig is
Sandra Scheper: “Als een leerling door mij begeleid de opleiding goed afrondt en aangeeft een fijne tijd te hebben gehad op De Globe, is dat voor mij een hoogtepunt. En helemaal fijn als ze dan als vakantiekracht wil blijven!”
Een absoluut hoogtepunt is het voor vrijwilliger Aukje Remmerswaal als ze het gevoel heeft dat ze iemand kan geven wat hij op dat moment nodig heeft. “Als ik zie dat iemand tot zichzelf komt en weer licht wordt, dat is zo bijzonder.”
22
Voor Iris Prins, student Maatschappelijke zorg (niveau 4) was De Globe een mooie eerste stageplek. “Je leert er veel en het is zo leuk hier! Met het team, met de bewoners. Je leert hen goed kennen en je kunt iedereen aandacht geven. Ook de begeleiding was prettig: de c ollega’s zijn heel behulpzaam, geven je de ruimte en volgen jouw tempo. Na die stage mocht ik gelijk blijven als oproepkracht…!”
Overstap Dé highlight van Mirella Hasselman is dat ze het lef had om na 18,5 jaar in een grootschalige instelling de overstap te maken naar De Globe. “Wat ik verwachtte en hoopte is uitgekomen: meer tijd om echt bij de bewoners te zijn, om me te richten naar hun behoeften. Ik voel me op mijn plek.” Voor Anja Heinen geldt dat ook: “In een warm bad ben ik terechtgekomen, na een zware periode.”
highlights
Familiecontactavond
Tovertafel In het laatste weekend van september 2016 is de tovertafel feestelijk in gebruik genomen. Dat is een beamer die interactieve spellen op tafel kan projecteren. De tovertafel prikkelt mensen in de wat latere stadia van dementie tot bewegen en interactie. Het Fonds NutsOhra maakte de tovertafel mogelijk. Hij hangt elke maand in een andere huiskamer. Familie kan ermee werken.
Marieke de Ronde wil heel graag de familie meer betrekken bij het leven van hun naaste op De Globe. “Daarom organiseren we jaarlijkse familiecontactavonden. Iedereen stelt zich voor, we blikken terug en vooruit en nieuwe ontwikkelingen lichten we toe. We geven aan wat er al gebeurt, waar we hulp kunnen gebruiken en wat er allemaal mogelijk is. Als families dan enthousiast worden, is dat een fijn resultaat. Van de avond, maar ook voor de bewoners in de toekomst.”
Woonbegeleider Angelique Helebrant: "Zingen, meeklappen, het kan zoveel losmaken in mensen. Een hoogtepunt als dat lukt."
Kerst Kerstvieringen zijn altijd speciaal. Op De Globe is dat niet anders. Het hele huis is in kerstsfeer gebracht en een paar dagen voor de kerst komen Tom en Agnes Westerman. Zij dekken zo rond 10.30 uur een grote tafel als een altaar, met een wit kleed, kelk, kaars op standaard, de bijbel en bloemen. B ewoners helpen mee als dat kan. Iedereen die wil, schuift aan. Tom vertelt het kerstverhaal en drie heel herkenbare kerstliederen worden gezongen. Vrijwilliger Wim Veldman begeleidt dan op de piano. Aansluitend is er koffie en iets lekkers. De viering zelf duurt misschien een half uur, maar de sfeer die ontstaat maakt het zo bijzonder… Met Pasen is er een soortgelijke viering. Een familielid: “Zo mooi en sfeervol als het hier gaat, nog mooier dan in de nachtmis.”
Met zijn allen Mantelzorger Wendy van Dijk-Frederiks vindt het met zijn allen een a ctiviteit doen zo leuk. “Vorig jaar hadden we met alle bewoners, naasten, vrijwil ligers en medewerkers een barbecue. Het was erg gezellig. Je ziet de mensen genieten, ieder op zijn eigen manier. Dat smaakt naar meer!”
lees verder op pagina 24
23
De Globe 10 jaar: Wereld van verschil!
Feest in ’t Kraaienest
Multigeneratiebeweegtoestel in Op 22 maart 2017 opende Renske Helmer, wethouder onder andere van ‘wijken’ en ‘sport’, het nieuwe beweegtoestel in wijkspeeltuin ‘t Kraaienest. Ze deed dat samen met mevrouw Ram vanuit Deel de Dag Bottendaal (voorheen Dagbesteding de Ceder). ZZG zorggroep was een van de partners die ervoor gezorgd heeft dat het multi generatietoestel er kwam. Het is het eerste toestel dat op deze manier in Nederland wordt gebruikt. Lokale ondernemers maakten het feest nagenoeg kosteloos mogelijk. Trekker van het project was Mark Hut, voorzitter van de speeltuin. “Natuurlijk zijn wij er voor de kinderen uit de wijk en hun ouders. Maar kunnen wij, als bijna 50-jarige speeltuin, ook wat doen voor de andere wijkbewoners?
Een laagdrempelige ruimte voor ontmoeting creëren? Waar dan ook iets te doen is… Gevoed door een onderzoek van HAN-studenten ontstond drie jaar geleden het idee ons beheerdersgebouwtje uit te breiden met een toilet voor minder validen en een serreachtig overdekt terras waar je gezellig iets kunt drinken en naar de spelende kinderen kunt kijken. Ook wilden we een toestel neerzetten waarmee jong en oud, rolstoeler of niet, in beweging kan komen. Met De Globe, het SWON-NIM, de gemeente en Fysiotherapie Bottendaal zijn we in gesprek gegaan over de mogelijkheden. Alle partijen dachten én betaalden ook mee aan het meergeneratietoestel. Het staat er, lekker beschut en wat uit het zicht: een uitdagende ‘hindernisbaan’ met wel 20 oefenmogelijkheden van ca. 4x12 m! Nu ligt de focus op het gaan gebruiken ervan, mogelijk met hulp van studenten Sport en Beweging. Het terras wacht nog op financiering; de uitgewerkte plannen liggen er.”
Prachtresultaat Voorzitter speeltuin
't Kraaienest Mark Hut: “Wat een prettig, open en warm contact was het met ZZG zorggroep. Marion Brouwer en haar collega’s keken en dachten met ons mee en wij met hen. Uitgangspunt was steeds: wat kunnen we voor elkaar en onze wijkbewoners betekenen. Er werd snel geschakeld en dat leidde tot dit prachtresultaat!”
24
highlights
gebruik
De laatste zorg Voor mensen die met hart en ziel in de zorg werken, gaan hun hoogtepunten vaak over wat ze hebben kunnen betekenen voor anderen. Verschillende woonbegeleiders noemen vooral het
Blij met samenwerking Ook Anita Ruster, dagbegeleidster bij SWON-NIM was blij met de samen werking. “Met De Globe deelden we van 2014 tot 2016 stagiaires van de HAN-opleiding Sport en Bewegen. Daar kwamen leuke dingen uit. Zo brachten ze de BiB-leden samen (zie 'Wandelroutes' op pagina 20), zorgden voor structuur in het bewegen en liepen mee met de Globewandelgroep. Bij de opening van het beweegtoestel zong het Nijmeegs kinderkoor, mét de Globebewoners en onze cliënten van de dagbesteding. Het samen oefenen op Deel de Dag Bottendaal (voorheen de Ceder) was ook leuk.” De stagiaires zijn klaar; de BiB ‘slaapt’. De SWON-NIM trok zich terug, maar Anita - ook stagebegeleider ROC Sport en Beweging - ziet mogelijkheden voor haar stagiaires. “Weer samen met De Globe zou leuk zijn, bijvoorbeeld rond het beweegtoestel. Ook de dirigente wil weer samen een lied oppakken, waarschijnlijk met Kerst 2018.”
verlenen van de laatste zorg. Hoe verdrietig ook, Tineke Aalders vindt het mooi om iemand in de laatste fase te begeleiden en de familie bij te staan. Soms is het extra mooi. “Ik kende haar al lang als cliënt in de thuiszorg, had een klik met haar. Toen ik naar De Globe was overgestapt, ben ik een keer gaan kijken hoe het ging. Ze bleek gevallen te zijn en in verpleeghuis Margriet te liggen, met dementie. Haar zoon vroeg overplaatsing naar De Globe en dat lukte. Ze herkende me nog. Dat ik erbij was in de nacht dat ze overleed, was heel fijn, ook voor haar zoon. Toevallig had een collega met mij net die dienst geruild…”
“Het mogen bidden met terminale bewoners, hen de laatste zorg bieden als ze zijn overleden is altijd heel speciaal“, vindt Jacqueline Hamen. “Als familie dat ook zo ervaart en me bedankt voor de bijzondere band die ik met hun naaste had, maakt me dat helemaal warm.”
Petra Mug: “In die nacht raakte ik in gesprek met een zoon die bij zijn moeder waakte. Hij was altijd een buitenbeentje geweest, maar zoals hij daar zat, voelde ik veel liefde van hem voor zijn moeder en sprak dat ook uit. Later hoorde ik dat hij op facebook had geschreven over de nachtzuster en de rust en warmte die zij had gebracht. En over hoe we zijn moeder naar haar laatste rustplaats hadden begeleid. Geweldig.”
Voor Anita Gijore die de laatste jaren met name de nachtdiensten draait, is er vaak alleen op het laatst contact met de familie. “Maar dan ben ik er helemaal voor hen. Dat maakt het werk mooi.”
"Echt met familie een band krijgen is heel mooi." Juul Meeuwissen: “Vaak is dat pas in de laatste fase, als mensen meer over de vloer komen. Dan zien ze wat we voor alle bewoners doen. Je zou dat graag al eerder willen, in het belang van de bewoner.“
Mariaverering in de tuin: bewoners konden een kaars (laten) aansteken tijdens een korte viering. Er staan er al 10.
25
De Globe 10 jaar: Wereld van verschil!
Felicitaties, wensen, ideeën, tips
En nog eens 10 jaar erbij...! Van alle kanten komen de felicitaties, wensen, ideeën en tips voor de jarige Globe. Nog eens 10 jaar erbij, participerend midden in deze dynamische wijk! En dat het dan nog steeds voor mensen met dementie de beste plek is in Nijmegen. Dat het maar zo gezellig, gemoedelijk en huiselijk mag blijven: geen zorgfabriek maar een mooie woonvorm, een fijn huis waar je met een gerust hart je naaste laat wonen, waar hij mens blijft en zoveel als mogelijk zijn eigen leven kan leiden. En dat het de fijne opleidingsplek blijft waarbij het draait om de mogelijkheden (en niet de onmogelijkheden) van de leerling of stagiaire.
Wensen zijn er ook. Meer mantelzorgers die al vanaf het begin bij het leven op De Globe betrokken zijn, dat ze ontdekken wat er allemaal gebeurt, het meer ook hun huis wordt en dat ze daar een mooie rol in gaan spelen. Voor hun naaste, maar ook voor de andere bewoners. Graag meer vaste en gekwalificeerde krachten, goed op elkaar ingespeeld en ook met meerurencontracten voor de continuïteit en voor aandacht aan de bewoners. De zorg wordt alleen maar zwaarder. Maar ook: hou de helpenden! Hun creativiteit, hun kijk op de zorg, hun rust blijft nodig. Meer vrijwilligers, minder regeltjes en géén kortingen meer. Een zorgmanager die meer bij de locatie kan blijven om feeling met zowel de bewoners als de mede werkers te houden. De wegbezuinigde activiteitenbegeleider mag meteen weer terugkomen. Meer aandacht en waardering voor het werk van de woonbegeleiders zou mooi zijn, net als volop gebruik van de beweegtuin. En twee keer in de week sportles?!
Even met woonbegeleider Marianne de Graaf controleren hoe lang de feestslinger van stoffen vlaggetjes al is.
26
Felicitaties, wensen, ideeën, tips
Ideeën en tips voor verbetering Ook tips en ideeën zijn er in overvloed. Die appartementen boven De Globe, kunnen daar geen echtparen in gehuisvest worden? Dan geven we de partner met dementie hulp en kunnen ze langer bij elkaar blijven. Het is zo triest als een van hen bij ons komt wonen en de ander afhankelijk is van de naasten om op bezoek te kunnen komen. Zou de tuin groter kunnen? Met dieren erin? Achter onze tuin ligt een plein dat weinig wordt gebruikt. Daar wordt eens per jaar een rommelmarkt gehouden en er spelen wel eens kinderen. Maar verder? Je zou er wipkippen, schommels etc. kunnen plaatsen, met doorkijkjes vanuit onze tuin. Kan er (weer) een crèche komen? Bewoners kunnen zo genieten van die kleine hummeltjes. We maken het mee dat ze niet meer in beweging zijn te brengen, en dan ineens staan ze op om te gaan kijken! De tipgever biedt zich meteen aan als oppas…
Hou per huiskamer in een boekje de uitspraken van de bewoners bij. Ze zijn soms zo raak en grappig! Als een bewoner onverwacht zegt over een door een ander bewierookte maar wel al oudere vrouw, ‘die is op sterven na dood’ dan wil je dat vasthouden. Het is ondoenlijk om ze allemaal te onthouden. Jammer als ze in vergetelheid raken. Met alle vrijwilligers ideeën uitwis selen en brainstormen over de mogelijkheden. Iedere vrijwilliger heeft zijn eigen verhaal en talent en er is vast veel van elkaar te leren. Meer doen met muziek. Als iemand ergens last van heeft of de verzorging moeilijk gaat, kan een bekend liedje afleiden en een handeling draaglijk maken. Een liedje meezingen brengt je op hetzelfde niveau, geeft regie: met muziek meer mens en minder patiënt. Praat open met elkaar! Van fouten is te leren, maar dan moet je het er wel over hebben. Luister naar het team: vooral zij weten waar de pijnpunten zitten.
Een betere klimaatbeheersing zou fijn zijn! En een bad…
Als je baalt, denk aan de mooie momenten en blijf positief.
Meer samen doen met Deel de Dag Bottendaal van SWON-NIM: weer een stagiaire delen bijvoorbeeld?
Er mag meer georganiseerd worden voor de bewoners: het hele creatieve deel is afgebrokkeld. Iedereen moet van alle markten thuis zijn, maar dat ís niet zo: activiteiten begeleiden is een vak apart. Bovendien, je kunt proberen het net als thuis te maken, maar bewoners weten best dat ze niet meer thuis zijn. Het is dan fijn als er afleiding is.
Blijf vernieuwen: jongeren zijn nodig om niet stil te vallen. Het serreachtige terras realiseren in speeltuin ’t Kraaienest: laagdrempelig voor álle bewoners van Bottendaal!
Alles slijt. De huiskamers kunnen goed een opknapbeurt gebruiken. Nieuw behang, wat vrolijker, huiselijker. Als er materiaal is, zijn familie en vrijwilligers hiervoor misschien te mobiliseren? Of is een wens indienen bij een tv- programma een idee? Af en toe een sopje door de huiskamers kan ook geen kwaad. Een aparte ruimte voor het sporten zou ideaal zijn. Dat kan natuurlijk ook op een andere locatie. Sporten in de ochtend heeft meer effect: ’s middags is de aandacht en de motivatie minder. Een tweede gesprek met de familie, zo’n zes weken na de komst van de bewoner, om te (laten) horen hoe het gaat en de mogelijkheden voor participatie te bespreken. Wat zouden zij leuk vinden dat er gebeurt? Welke rol kunnen zij daarin spelen? Voor elke bewoner een buddy of maatje voor meer persoonlijke aandacht: iemand die bij de bewoner past en er plezier in heeft hem af en toe te bezoeken. Dat de bewoner voelt dat hij gezien en gewaardeerd wordt, en ertoe doet. In het verleden is Familienet geprobeerd om het contact tussen De Globe en de familie te onderhouden. Dat liep toen niet zo, misschien nog eens proberen? Nog meer de deuren open: werken met GPS bijvoorbeeld en meer met domotica. En nog meer integratie in de wijk.
27
De Globe 10 jaar: Wereld van verschil!
De G De Globe is een kleinschalige beschermde woonvorm voor mensen met dementie. Net als thuis staat in De Globe het dagelijks leven en het ritme van de bewoners centraal. Ieder mens is uniek en vindt in De Globe wat hij of zij nodig heeft. Binnen de drie groepen van maximaal zes bewoners met dementie is zowel privacy als huiselijkheid gewaarborgd. Het realiseren van ‘wonen als thuis’ en het betrekken van de bewoners bij huis houdelijke bezigheden, is de basis van het dagritme.
28
e b o l
a r a j 10
De medewerkers stimuleren bewoners om zo actief en zelfstandig mogelijk te blijven. Samen met een begeleider koken of het huishouden doen, is dan ook kenmerkend voor de bewoners van De Globe. Familie is van harte welkom om hun naasten te vergezellen en wordt actief betrokken bij het leven in de beschermde woonvorm. Zo wordt er samen gewerkt aan woongenot voor de bewoner.