COLUMN JULES
Lockdownlover
Jules woont met man en drie kinderen in Oud-Zuid. Ze leidt het perfecte leven. Tenminste, zo líjkt het.
“Jij hebt tenminste een lockdownlover”, snauwt Elsa als ik over mijn thuissituatie begin. Het is een terugkerend thema tijdens onze zondagochtend koffiedate, als we een flat white to go halen bij Scandinavian Embassy en het bekende rondje Sarphatipark lopen. Mijn gescheiden vriendin Elsa klaagt dan steevast over haar vrijgezellenbestaan, want ‘oh wat is het moeilijk in deze tijd, zonder knuffelcontact’. Ik daarentegen vertel hoe beklemmend het is om thuis opgesloten te zitten met een man. “Lockdownlover, míjn man?”, reageer ik geërgerd, “De man die nu ineens tijd heeft om zich te bemoeien met het huishouden en compleet uit zijn dak gaat als ik een ‘veilig’ schoonmaak-doekje gebruik voor een ‘onveilig’ oppervlak?” Elsa kijkt me niet begrijpend aan. “Hij heeft een soort van smetvrees gekregen”, licht ik toe. “En nu heeft hij een systeem bedacht: de blauwe schoonmaakdoekjes zijn de ‘veilige’ en de rode schoonmaakdoekjes de ‘onveilige’. Het blauwe doekje moet ik bijvoorbeeld gebruiken om de tafel mee af te nemen, het rode doekje om deurklinken mee schoon te maken.” Nog steeds lijkt Elsa me niet helemaal te begrijpen. “Want deurklinken zijn onveilig? En de eettafel niet?”, vraagt ze. “Deurklinken zijn inderdaad onveilig, aangezien er regelmatig vriendjes en vriendinnetjes van de kinderen komen spelen, snap je. En de eettafel is veilig, zolang er geen mensen van buitenaf aan hebben gezeten”, leg ik uit. “En als je niet zeker weet of anderen aan de
tafel hebben gezeten? Welk doekje gebruik je dan?”, informeert Elsa. “Daar hebben we dan weer een oranje doekje voor, het semi-onveilige doekje”, zucht ik. Ik vind het zelf ook ingewikkeld worden, met die doekjes. En dan heb ik nog achterwege gelaten dat er ook een geel doekje is. “Anyway”, vervolg ik, “Wat heb ik dus in godsnaam aan zo’n lockdownlover? Jij beleeft tenminste nog avonturen met je zogenaamde wandeldates.” Sinds de eerste lockdown is Elsa volop aan het Tinderen geslagen. Ze heeft de ene na de andere date, waarmee ze wandelingetjes maakt. Dan halen ze een coffee to go, of een beker glühwein, en iedere date eindigt met een tongpartij. Het is een wonder dat ze COVID-vrij is gebleven. En neem mijn dagelijkse uitje: een bezoek aan de Albert Heijn. Dan speel ik het nog zo dat ik altijd een keer terug moet, omdat ik iets vergeten ben. Op die manier kom ik aan twee uitjes per dag. En oh ja, het koffiebekermoment op zondag, met Elsa. “Maar Jules, jij kunt tenminste thuis nog een discussie voeren over veilige of onveilige doekjes. Ik kan thuis alleen maar een discussie voeren met mezelf en dat is verdomd confronterend, hoor.” Daar heeft Elsa ook een punt. Toch weet ik niet zo zeker wie de strijd om ‘wie is het meest zielig?’ heeft gewonnen. Degene die hunkert naar een lockdownlover of degene die thuiszit met een lockdownloser?
Liefs, Jules DECEMBER - 11
