Een eigen huis: een plek van verbondenheid

Gezinscoach Vitalie

Het gezin van Oxana, Grigorie en hun kinderen Sofia (3) en Vasilii (2) uit Moldavië heeft lang moeten wachten op een eigen thuis. Oxana en Grigorie hebben een eenzame en gebroken jeugd gehad. Toen ze opgroeiden, maakten zowel Grigorie als Oxana geen deel uit van een gezinsleven. Ze zijn zelf als kind uit huis geplaatst vanwege verwaarlozing, aangezien hun ouders niet in staat waren voor de kinderen te zorgen. Vervolgens zijn ze in een kindertehuis ondergebracht, waar ze woonden totdat ze zelf ouders werden. Onze lokale gezinscoach Vitalie kent Oxana en Grigorie uit de tijd dat ze in het weeshuis woonden. Hij herinnert zich nog hoe ze als kinderen waren. “Grigorie en Oxana hadden een kleine woordenschat en er was eigenlijk geen interactie met de andere kinderen, vooral niet bij Oxana. Ze was erg teruggetrokken en alleen,” zegt Vitalie. “Ze kenden geen persoonlijke hygiëne en met geen van hen ging het goed op school. Dankzij de vele bezoeken van onze lokale vrijwilligers aan de kinderen van het tehuis, kropen ze beetje bij beetje uit hun schulp, leerden ze zichzelf te verzorgen en stelden ze zich socialer op naar hun omgeving. Toen ze van school kwamen, zijn ze ingetrokken bij de grootouders van Grigorie. Ook daar was echter weinig sprake van een hechte gezinssituatie: beide grootouders waren alcoholverslaafden.” Je kunt je voorstellen hoe zeer Oxana en Grigorie behoefte hadden aan rust en geborgenheid in een eigen huis.

Dolblij met eigen huisje

Enkele jaren geleden is het gezin opgenomen in ons gezinssponsorprogramma. Vitalie brengt maandelijks een voedselen hygiënepakket langs bij het gezin en bemoedigt het gezin met verhalen uit de Bijbel. Stapje voor stapje gaat het steeds beter met het gezin, met als klap op de vuurpijl dat ze in 2021 een eigen huisje konden kopen! Ze hadden lang uitgekeken naar een goedkoop huisje dat ze voor zichzelf konden kopen op afbetaling. Het is weliswaar een oud huis dat in een verlaten deel van het dorp staat en slecht bereikbaar is, maar voor het gezin is dit hun thuis en ze zijn er dolblij mee.

Hard werken en een hard leven Beide ouders streven ernaar om de situatie van hun gezin te verbeteren. Oxana vertelt dat ze haar kinderen de dingen wil geven die ze zelf als kind tekort kwam, zoals zorg en aandacht. Grigorie doet zijn uiterste best om brood op de plank te krijgen en om het huis af te betalen en te verbouwen. Hij schuwt werk niet, of het nu werk in de bouw is, tuinieren, gewassen verbouwen of vrachtwagens laden: hij doet alles. Momenteel doet hij constructiewerk in Chisinau. Hij gaat op weekdagen daarheen en komt in de weekenden naar huis. Ondanks al hun harde werk en toewijding, is het leven zwaar voor het stel. Vitalie vertelt dat ze te maken hebben met veel worstelingen: het gebrek aan een vaste baan, het feit dat Grigorie lange dagen maakt en de locatie van hun huis op een afgelegen plek. Ze moeten nog steeds hun huis afbetalen.

“Maar met Gods hulp lukt het ze om uit de schulden te komen,” zegt Vitalie.

Eenzaam door minderwaardigheidscomplex

Wat moeilijker aan te pakken is, is de diepgewortelde overtuiging van minderwaardigheid, die al van jongs af aan ingesleten is geraakt bij het koppel. Vitalie vertelt dat Grigorie en Oxana zich emotioneel gezien nog steeds minder waard voelen dan andere mensen. Zelfs als ze naar de kerk komen, zitten ze in een hoekje en voelen ze zich ongemakkelijk. Hun lage zelfvertrouwen is een groot probleem. Vitalie doet zijn uiterste best om hen te vertellen over Gods liefde en trouw. Hij herinnert hen er constant aan dat God van hen houdt, dat ze speciaal zijn en dat God hen vooruit wil helpen. We proberen te kijken naar hun behoeften, zodat ze weten dat ze niet alleen zijn. Dit is erg belangrijk voor hen: te weten dat er iemand is die aan hen denkt en voor hen zorgt en dat ze verbonden zijn met mensen waar ze terecht kunnen voor hulp. ❰

In een koude kelder in Krasne, op een dun matras weggestopt onder een bed zoekt een meisje afleiding van de oorlogsgeluiden door rustig in haar kleurboek te kleuren.

De vader van Kataryna en Sascha is omgekomen door een raketaanval. Sascha mist hem enorm en doet soms net alsof zijn vader er nog is en zegt de anderen stil te zijn omdat ‘papa slaapt’.