Sayfa
Mustafa AYVALI
O Þehir Rüzgârý saçýmý tarayan þehir, Beni kucaklayýp yüreðine sar. Sevdam gurbet elde coþkun bir nehir, Hasreti elemim, gönlüm ah-ý zâr. Tuz ekiyor gözler býçkýn bir gence, Ufuk ezen düþte gökten de yüce, Senden bana miras bu sessiz gece, Çýkmaz sokaklarýn vârisiyim yâr. Akþamlar bu þehre apansýz iner. Vurgun yer varoþlar, kondu da bir er Afyon tatmýþ düþe ýðýlca siner. Kaldýrýmý çise, daðlarýnda kar. El ayak çekilmiþ gökte ay tanýk. Çemkirir sokakta öksüz bir yanýk. Gece bana meftun, ben þehre yenik. Kara bir günümdür. Yoksulluk ve ar. Öksürdü lambalar ifritler avda. Tetik düþtü, hüzün yol aldý yivde. Epridi þu ömrüm metruk bir evde. Kül rengi þu dünyam dar geliyor dar. Seyir defterine aþk yazdýðým an, Ýhbarsýz gecede aðarýyor tan. Ýki yüzü keskin býçak, gül ve kan. Kayýp bir adreste þimdi hüzün var.
22