Magazyn c#18 by Węglokoks S.A.

Jesteśmy największym inwestorem w PGG Rozmowa z Jerzym Podsiadło, prezesem zarządu Węglokoks S.A. – s. 18

Po 65 latach funkcjonowania , jeden z filarów polskiej gospodarki – Węglokoks S.A ., wciąż podejmuje nowe, ambitne w yzwania

MENEDŻER 25-LECIA NA ŚLĄSKU Jerzy Podsiadło został wyróżniony przez Śląskie Stowarzyszenie Menedżerów

HISTORYCZNE POROZUMIENIE 11 kopalń Kompanii Węglowej na mocy porozumienia z 26 kwietnia br., weszło do Polskiej Grupy Górniczej

KWIECIEŃ-MAJ 2016 – 02 (18)

MAGAZYN KORPORACYJNY

OFERTA WYNAJMU Centrum Konferencyjno-Administracyjno-Hotelowego przy ul. Pszczyńskiej 10 w Katowicach Pragniemy Państwu przedstawić ofertę wynajmu Centrum Konferencyjno-Administracyjno-Hotelowego, zlokalizowanego w Katowicach przy ul. Pszczyńskiej 10 – przy drodze krajowej nr 86 w kierunku na Bielsko. Nieruchomość położona jest na 2 działkach o powierzchni całkowitej 21.841 m2 i składa się z następujących obiektów: 1. budynku biurowego „A”, składającego się z 4 kondygnacji o powierzchni użytkowej 1.125,06 m2 2. podziemnego łącznika „B”, łączącego budynek „A” i „C” o powierzchni użytkowej 147,59 m2 3. budynku biurowego „C”, składającego się z 5 kondygnacji o powierzchni użytkowej 2.182,87 m2 4. budynku „D”, tj. wolnostojącej portierni o powierzchni użytkowej 13,90 m2.

Budynek „C”

Teren wokół obiektów określonych powyżej jest w całości ogrodzony, oświetlony i zagospodarowany drogami wewnętrznymi, parkingami – 196 miejsc, obiektami małej architektury – ławki parkowe, chodniki, zieleń ozdobna i zieleń parkowa. Warunki najmu: Preferujemy wynajem całego obiektu lub odrębnie budynku „A” i „C”. W ramach czynszu najemca ma zapewnione: obsługę techniczną i eksploatacyjną budynków, ochronę, serwis czystościowy, utrzymanie terenów zewnętrznych (lato–zima), dostęp do sal konferencyjnych, dostęp do wind oraz do sieci informatycznej (telefon, internet, LAN). Dostępne media: energia elektryczna, woda i odprowadzanie ścieków, gaz, telefon, internet, infrastruktura GSM.

Budynek „C”

W przypadku jakichkolwiek pytań prosimy o kontakt: • Jacek Szroborz tel. 32 207 27 44, e-mail: j.szroborz@weglokoks.com.pl • Alicja Janczak tel. 32 207 22 26, email: a.janczak@weglokoks.com.pl Budynek „C” – wnętrze

Budynek „A”

Budynek „A” – wnętrze

Budynek „C” – wnętrze

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

WITAMY

Szanowni Państwo, Drodzy Czytelnicy

a nami pierwsze miesiące 2016 roku. Roku ważnego, wyjątkowego – zarówno dla samego Węglokoksu jak i dla całej Grupy Kapitałowej. W tym roku obchodzimy bowiem 65-lecie powstania Firmy, a to jubileusz dostojny i niebagatelny. Jednocześnie obchodzimy także inną, równie ważną rocznicę – w tym roku upływa 5 lat od momentu, w którym zainicjowaliśmy tworzenie Grupy Kapitałowej Węglokoks. Obecnie obejmuje ona szereg firm, głównie z branży górniczej, hutniczej i ciepłowniczej i rozwija się znakomicie, o czym świadczy kształt Strategii Rozwoju na lata 2016–2020, której zasadnicze punkty prezentujemy Państwu w niniejszym numerze „Magazynu C”. Bieżący rok, to jednak nie tylko świętowanie, ale przede wszystkim nowe i ambitne wyzwania. Pierwszym z nich jest długo wyczekiwany start Polskiej Grupy Górniczej. Fakt, że po długich i niełatwych negocjacjach stronom udało się uzyskać porozumienie, napawa optymizmem tym większym, że Węglokoks jest obecnie głównym inwestorem w tej nowo powstałej grupie. Warto przypomnieć, że łączne zaangażowanie naszej spółki w projekt PGG wynosi 1,16 mld zł. Jednym z kluczowych elementów nowej Strategii jest segment hutniczy. W „Magazynie C” nie może więc zabraknąć informacji o perspektywicznej integracji naszych aktywów hutniczych, która owocuje powstaniem Śląskich Hut Stali. W tym kontekście piszemy jednak nie tylko o połączeniu Huty Łabędy z Hutą Pokój, ale także o podpisaniu listu intencyjnego w sprawie wznowienia produkcji w Walcowni Blach Grubych „Batory”. Od początku roku sporo dzieje się również w segmencie energetycznym. Konsekwentnie i dynamicznie rozwija się rodzina spółek należących do Węglokoks Energia. Poza trzema spółkami: NSE (Nadwiślańska Spółka Energetyczna), ZCP (Zespół Ciepłowni Przemysłowych) i PEC

(Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej), do grupy dołączyła nowo powstała spółka ZUT (Zakład Usług Technicznych). By nie skupiać się tylko na własnym podwórku wychodzimy nieco dalej i zaglądamy między innymi do naszych południowych sąsiadów – Czechów, u których można zaobserwować problemy w obszarze górnictwa, czego przykładem jest upadłość Grupy Górniczej OKD. W numerze pragniemy również zwrócić uwagę na ciekawe projekty budowy nowych kopalń węgla kamiennego w Polsce, realizowane przez zagranicznych inwestorów. Temat to interesujący także dlatego, że – w obliczu światowego kryzysu węgla – są to raczej projekty wysokiego ryzyka... W „Magazynie C” staramy się opisywać i komentować świat bliski Pracownikom i Sympatykom Grupy Kapitałowej Węglokoks – świat przemysłu, zmieniający się coraz szybciej i gwałtowniej. W każdym kolejnym numerze nie tylko więc archiwizujemy bieżące wydarzenia, ale porządkujemy je, pozwalając Czytelnikom oswoić się z tą dynamicznie zmieniającą się rzeczywistością.

Tym serdeczniej zapraszam Państwa do lektury. Marzena Mrozik, Redaktor Naczelna Rzecznik Prasowy Węglokoks S.A.

C – m ag a z y n ko r p o r ac y j n y g r u p y k a p i ta ł ow e j W ę g l o ko k s wydawca :

WĘGLOKOKS S.A. ul. Mickiewicza 29, 40-085 Katowice tel. +48 32 258 24 31 faks +48 32 251 54 53 www.weglokoks.com.pl

redaktor naczelna :

Marzena Mrozik tel. +48 32 207 20 70 m.mrozik@weglokoks.com.pl

przygotowanie, projekt graficzny i skład:

Press Kontakt Agencja Public Relations Michał Bartłomowicz

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

spis treści

4 WIADOMOŚCI

Z KRAJU . . . . . . . . . . . . 6 ZE świata . . . . . . . . . . . 8 Z GRUPY . . . . . . . . . . . 9

w numerze:

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Jerzy Podsiadło – Menedżer 25-lecia na Śląsku Wyróżniono najlepszych menedżerów i firmy na Śląsku

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . .

14 16

Strategia Rozwoju Grupy Kapitałowej WĘGLOKOKS 65 lat Węglokoksu na lata i 5 lat 2016–2020 Grupy Węglokoks . . . . . . . . . . . Historyczne porozumienie Zawarto porozumienie w sprawie rozpoczęcia działalności Polskiej Grupy Górniczej (PGG)

12 18

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Jesteśmy największym inwestorem w PGG

Rozmowa z Jerzym Podsiadło, prezesem zarządu Węglokoks S.A

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

21 23 24

System komorowo-filarowy szansą dla Piekar

Czeska spółka węglowa OKD ogłosiła niewypłacalność i zwróciła się 3 maja br. z wnioskiem do Sądu Wojewódzkiego w Ostrawie o upadłość. Dług spółki przekroczył 17 mld koron podczas gdy jej majątek oszacowano na 7 mld koron.

Pomysł na reindustrializację Śląska

Ceny wciąż na niskich poziomach Prezentujemy ogólną charakterystykę sytuacji na międzynarodowym rynku węglowym w I kwartale 2016 r.

Nowa spółka w rodzinie Węglokoks Energia

Początek 2016 roku przyniósł ważne i znaczące zmiany

. . . . . . . . . . . . . . . . .

OKD ogłasza upadłość

Powstaną Śląskie Huty Stali

. . . . . . . . . . . . . . .

Szansa dla Chorzowa, szansa dla regionu

. . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Projekty wysokiego ryzyka Biorąc pod uwagę nadpodaż węgla na rynku i jego niskie ceny, projekty nowych kopalń wydają się być wielce ryzykowne z biznesowego punktu widzenia.

28 30 32

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

wiadomości

J A S T R Z Ę B S K A S PÓŁK A WĘGLOWA

Aktywa na częściową sprzedaż

iceminister energii Grzegorz Tobiszowski potwierdził możliwość częściowej sprzedaży wybranych spółek zależnych Jastrzębskiej Spółki Węglowej (JSW). Środki na restrukturyzację i inwestycje w JSW mają pochodzić m.in. od inwestorów, którzy zechcą zaangażować się w spółki z grupy. Zapewnił, że Skarb Państwa zachowa kontrolę nad tymi aktywami. Wśród aktywów, które mogłyby pomóc JSW w pozyskaniu środków, wiceminister wymieniał Koksownię Przyjaźń w Dąbrowie Górniczej, Wałbrzyskie Zakłady Koksownicze Victoria oraz Spółkę Energetyczną Jastrzębie (SEJ). W dwóch pierwszych podmiotach, w przypadku powiązania z inwestorem, JSW miałaby zachować większo-

ściowe pakiety; w SEJ większość może mieć inwestor, ale z dominującym udziałem Skarbu Państwa. Na początku 2015 r. w spółce wprowadzono program restrukturyzacji, zakładający m.in. zmniejszenie kosztów i poprawę efektywności. W styczniu wiceminister energii Grzegorz Tobiszowski sygnalizował jednak, że plan naprawczy JSW wymaga weryfikacji, ponieważ założenia przyjęte w nim w ubiegłym roku, stały się nieaktualne w związku z pogorszeniem sytuacji rynkowej. 1 grudnia 2015 r. JSW porozumiała się ze swoimi obligatariuszami ws. uzgodnienia scenariusza restrukturyzacji zadłużenia i zawarcia umowy restrukturyzacyjnej do 30 czerwca 2016 r. Dało to firmie siedem miesięcy na wypracowanie umowy restruktu-

ryzacyjnej – w tym czasie m.in. obligatariusze zobowiązali się do dalszego powstrzymywania od wykonania swoich praw, wynikających z możliwości żądania wcześniejszego wykupu obligacji spółki. W ubiegłym tygodniu JSW podała, że jej strata netto za ubiegły rok przekroczyła 3,1 mld zł; na wynik w znacznym stopniu wpływają odpisy na majątku dokonane na ponad 2,83 mld zł. Chodzi o odpisy aktualizujące, dotyczące aktualizacji majątku w segmencie węglowym, koksowym i energetycznym. [źródło: nettg.pl]

– To jedna z najpoważniejszych prac na tym etapie głębienia, wymagająca zgrania wielu detali tak, aby koń-

cowa betonacja przebiegła bez przeszkód. Co prawda w tego typu pracach mamy spore doświadczenie, ale budowa każdego wlotu jest wyjątkowa. Prace projektowe trwały dość długo, ponieważ trzeba było uwzględnić nowe dane geometryczne i aktualne założenia JSW, dotyczące przeznaczenia szybu – wyjaśnia Daniel Wowra, dyrektor ds. robót szybowych 1 Bzie (Kopex-PBSz SA). Wcześniejsze prace, służące udostępnieniu złoża, prowadzono od strony obszaru macierzystego Ruchu Zofiówka. Było to drążenie szeregu wyrobisk, które miały połączyć położone 900 m pod ziemią chodniki tej kopalni z – sięgającym 200 m niżej – nowym szybem. Ostatnim etapem tych prac było wydrążenie przekopu do szybu 1 Bzie, z którym właśnie połączono szyb. [źródło: nettg.pl]

J A S T R Z Ę B S K A S PÓŁK A WĘGLOWA

Kluczowe połączenie

wiadomości z kraju

zyb 1 Bzie jest już połączony z wyrobiskami Ruchu Zofiówka. Do zbicia z przekopem do szybu 1 Bzie doszło na głębokości około 1113 m. W efekcie tej inwestycji Zofiówka zyska niezbędne połączenie wentylacyjne, dzięki któremu będzie można bez zakłóceń prowadzić prace przygotowawcze, a szczególnie eksploatacyjne w partii N pokładu 505/1, gdzie już w połowie 2017 r. ma ruszyć eksploatacja pierwszej ściany – podało we wtorek (22 marca) biuro prasowe JSW. Aktualnie w szybie trwają prace nad wykonaniem wlotu na poziomie 1110 i obejścia szybu czyli tzw. beczki (nazwa pochodzi od kształtu wlotu). K R A KÓW

PR AWO

Nagrody rozdane

Deputaty na koszt państwa?

lutego br. podczas gali konkursowej XXV Szkoły Eksploatacji Podziemnej w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie ogłoszone zostały wyniki konkursów Bezpieczna Kopalnia i Górniczy Sukces Roku. Za najbezpieczniejszą w 2015 r. uznano kopalnię „Jankowice”. Drugie miejsce ex aequo zajęły kopalnie „Brzeszcze” i „Bolesław Śmiały”. Natomiast miejsce trzecie (także ex aequo) „Pokój” i „Chwałowice”. Jury przyznało dwa wyróżnienia, które trafią do ZG Siltech i Eko Plus. W kategorii kopalń rud miedzi nagrody nie przyznano. Konkurs organizowany jest przez Wyższy Urząd Górniczy, Fundację Bezpieczne Górnictwo im. prof. Wacława Cybulskiego oraz SEP. W konkursie Górniczy Sukces Roku, organizowanym od siedmiu lat przez Górniczą Izbę Przemysłowo-Handlową i SEP, Osobowością Roku został prof. dr hab. inż. Wacław Trutwin. Nagrodę przyznano za całokształt działalności o szczególnym znaczeniu dla polskiego górnictwa. [źródło: nettg.pl]

onad 120 tysięcy podpisów pod obywatelskim projektem ustawy, dotyczącej deputatu węglowego dla emerytów, wyruszyło wraz z delegacją związkowców z ZZG w Polsce, do Warszawy. Paczki wraz z projektem trafiły do Kancelarii Sejmu. Obywatelski projekt nowelizacji ustawy gwarantuje wszystkim emerytom górniczym otrzymywanie deputatu węglowego z budżetu państwa. Jeżeli projekt ustawy zostanie wniesiony zgodnie z postanowieniami art. 7 ust. 2, art. 9 ust. 2 oraz art. 10 ust. 2 ustawy o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli, Marszałek Sejmu kieruje projekt ustawy do pierwszego czytania w Sejmie i zawiadamia o tym pełnomocnika komitetu. Pierwsze czytanie projektu ustawy na posiedzeniu Sejmu przeprowadza się w terminie 3 miesięcy od daty wniesienia projektu ustawy do Marszałka Sejmu. [źródło: nettg.pl]

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

RZĄD

Tobiszowski zamiast Kowalczyka

eata Szydło powołała Grzegorza Tobiszowskiego na stanowisko pełnomocnika rządu ds. restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego. Pełniący dotychczas tę funkcję wiceminister energii Wojciech Kowalczyk zajmie się pionem analiz ekonomicznych i polityką właścicielską, a także zadaniami z zakresu efektywności gospodarczej spółek skarbu państwa, nadzorowanych przez Ministerstwo Energii. Ta zmiana organizacyjna związana jest z procesem powstawania struktury Ministerstwa Energii. Od 1 kwietnia 2016 r. do kompetencji resortu dojdą zadania związane z wykonywaniem nadzoru właścicielskiego nad spółkami energetycznymi, a w lipcu również nad spółkami gazowymi i paliwowymi. Jak wyjaśnia resort, konieczne jest powo-

łanie departamentu analiz ekonomicznych i polityki właścicielskiej, którego tworzeniem zajmie się, już jako podsekretarz stanu, Wojciech Kowalczyk. – Składając wniosek do Pani Premier uznałem, że zmiana na tym stanowisku posłuży doprecyzowaniu kompetencji kierownictwa resortu – powiedział szef resortu energii Krzysztof Tchórzewski. – Minister Grzegorz Tobiszowski, który prowadzi konsultacje ze stroną górniczą, będzie miał pełny zakres kompetencji w tej dziedzinie. Formuła finansowa Polskiej Grupy Górniczej jest już przygotowana, inwestorzy są w procesie, dlatego uznałem, że czas na nowe zadania dla ministra Wojciecha Kowalczyka – dodał. [źródło: nettg.pl]

P S ZC Z YN A

Mieszkańcy i radni przeciw kopalni

olska grupa kapitałowa ECI chce eksploatować złoża węgla kamiennego zalegające pod Pszczyną, Kobiórem i Bojszowami. Kopalnię ma wybudować jej spółka Studzienice. Jednak przeciw inwestycji są zarówno mieszkańcy pszczyńskiego sołectwa Studzienice, jak i sołectwa Jankowice. Mieszkańcy obawiają się degradacji środowiska, szkód na powierzchni oraz utraty walorów turystycznych gminy. Inwestor uspokaja, że zamierza prowadzić wydobycie jedynie pod lasami, a nie zabudowaniami. Deklaruje m.in. stworzenie filarów ochronnych m.in. pod pszczyńskim rezerwatem żubrów oraz opracowanie, wspólnie z leśnikami, takiego planu, który zminimalizuje szkody w lasach. Mieszkańców Studzienic i Jankowic wsparli radni Pszczyny, którzy jednogłośnie przyjęli negatywne stanowisko wobec planu budowy na terenie gminy nowej kopalni węgla ka-

miennego. Inwestor – spółka z grupy kapitałowej ECI – nie rezygnuje z projektu; zapowiada dialog z mieszkańcami i zminimalizowanie wpływu eksploatacji na środowisko. Grupa ECI realizuje głównie projekty w sektorze nieruchomości biurowych. Wśród najbardziej znanych obiektów wymienić można budynki Alma, Antares, Cirrus, New City i NC2 zlokalizowane w Warszawie w centrum biznesowej dzielnicy Mokotów. Dodatkowo Spółka prowadziła również inwestycje w sektorze nieruchomości logistycznych oraz wystawienniczych. Grupa ECI chce jednak wyjść poza obszar dotychczasowego, biznesowego zainteresowania. Chce zbudować dwie kopalnie. W Mysłowicach – Brzezinkę oraz wspomnianą kopalnię Studzienice pod Pszczyną. Wydobywająca ok. 3 mln ton węgla rocznie kopalnia Studzienice miałaby ruszyć w 2020 roku i zatrudnić nawet 1,5 tys. osób. [źródło: nettg.pl]

Blisko wielkiej fuzji

marca 2016 roku spółka celowa TDJ S.A., dominującego akcjonariusza FAMUR S.A., zawarła z Krzysztofem Jędrzejewskim, większościowym akcjonariuszem Kopex S.A umowę warunkową nabycia kontrolnego pakietu akcji Kopex S.A. FAMUR otrzymał też informację, że będzie mógł wejść w prawa wynikające z powyższej umowy. Zawarcie umowy uzależnione jest m.in. pozytywnych wyników Due Dilligence, restrukturyzacji finansowania Grupy Kapitałowej Kopex oraz otrzymania od Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów zgody na koncentrację. – Mam nadzieję, że biorąc pod uwagę trudną sytuację sektora, podjęcie kluczowych decyzji ze strony wierzycieli Kopex oraz Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów zostanie zrealizowane jak najszybciej, z uwzględnieniem obecnych warunków rynkowych. Jest to absolutnie kluczowe dla powodzenia całe-

go procesu. Jeśli harmonogram będzie przebiegać zgodnie z naszymi oczekiwaniami, mamy szansę przeprowadzić transakcję w sierpniu, a pierwsze efekty współpracy powinny być widoczne już w momencie formalnego przejęcia przez FAMUR kontroli nad Kopexem – mówi Mirosław Bendzera, Prezes Zarządu FAMUR S.A. Ta transakcja jest efektem, m.in. kiepskich wyników Kopex za rok 2015. W minionym roku grupa Kopex odnotowała 497,6 mln zł straty netto przypadającej akcjonariuszom jednostki dominującej przy przychodach ponad 1,09 mld złotych. Strata operacyjna obej-

mująca dokonane w ciężar wyniku odpisy na aktywa niefinansowe wyniosła prawie 440 mln zł, a EBITDA – po uwzględnieniu tych odpisów w wysokości 368 mln zł – wyniosła minus 287 mln zł. – To najważniejszy moment w dotychczasowej historii spółek Famur i Kopex. Przed nami okres, który może przynieść wiele korzyści. To szansa na stabilizację oraz znakomita baza dla rozwoju obu firm, a przez to także całego Śląska. Połączone spółki stanowiłyby jedną z większych firm przemysłowych w Polsce, która z pewnością mogłaby dołączyć do grupy championów narodowych, których tworzenie jest promowane w planie ministra Morawieckiego. Z tej perspektywy jeszcze bardziej realne stanie się podbijanie rynków światowych „Polskim Kombajnem Górniczym” i innymi produktami, z których jako polscy producenci jesteśmy znani już od wielu lat. Chciałbym, aby przyszłe połączenie potencjałów było wspólnym dziełem akcjonariuszy i pracowników spółek Famur i Kopex – mówi prezes zarządu Famur S.A. [źródło: nettg.pl]

wiadomości z kraju

ZAPLECZE GÓRNICZE

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

wiadomości

k a z ac h s ta n

7 tysięcy firm sektora publicznego do prywatyzacji!

akie hasło przyświecało ambasadorowi Kazachstanu w Polsce Erikowi Utembajewowi, który zachęcał polskich inwestorów do uczestnictwa w tym procesie. Plany są szerokie, bo w ciągu najbliższej dekady Kazachstan zamierza osiągnąć coroczny wzrost gospodarki na poziomie 5 proc., dwukrotnie w porównaniu z r poziomem z roku 2015 zwiększyć eksport towarów przetworzonych, a także utworzyć ponad 660 tysięcy nowych miejsc pracy. Utembajew podkreśla, że doskonałą płaszczyzną współpracy posko-kazachskiej jest przemysł wydobywczy. Pod tym względem potencjał Kazachstanu jest imponujący. Kraj ten zajmuje bowiem 6 miejsce na świcie pod względem rezerw zasobów naturalnych, posiadając 99 pierwiastków chemicznych ze 110 widniejących na tablicy Mendelejewa. Jest na pierwszym miejscu w świecie pod względem rezerw cynku, wolframu i barytu, drugim jeśli chodzi o rezerwy uranu, srebra, ołowiu, na ósmym pod względem rezerw węgla, dziewiątym – ropy naftowej. USA

AUSTR ALIA

Trump w obronie węgla

Przedsiębiorczy Pan Simpkins

wiadomości ze świata

Nie bez znaczenia jest fakt, że 30 listopada 2015 r. Kazachstan został członkiem Światowej Organizacji Handlu. [źródło: nettg.pl]

andydat Republikanów w wyborach na prezydenta USA, Donald Trump, podczas wiecu wyborczego w Dayton w stanie Ohio opowiedział się po stronie przemysłu węglowego. Znany biznesmen ustosunkował się do nowych przepisów federalnej Agencji Ochrony Środowiska (EPA), będących częścią Planu Czystej Energii. Przepisy te wprowadzają obniżenie do 2030 r. emisji dwutlenku węgla o 32 proc. w stosunku do poziomu z 2005 r, a to oznacza zamknięcie

wielu elektrowni węglowych. Trzeba pamiętać, że sytuacja górników w USA jest już wystarczająco trudna z powodu nadpodaży i spadających cen węgla. Tylko w zeszłym roku w przemyśle górniczym zlikwidowano 7,5 tys. miejsc pracy, a od 2012 r. w USA bankructwo ogłosiły 42 spółki węglowe. Ohio jest jednym z 24 stanów USA, które zaskarżyły Plan Czystej Energii do sądu federalnego. [źródło: nettg.pl]

C Z E C HY

Czeski rząd nie da kasy

inister przemysłu Jan Mladek oświadczył, w związku z domysłami jakie pojawiły się po objęciu większościowego pakietu akcji spółki węglowej OKD przez brytyjskie konsorcjum AHG, że czeski rząd nie przeznaczy na ratowanie górnictwa węgla kamiennego ani korony. Państwo może finansować jedynie kwestie socjalne, związane ze zwolnieniami grupowymi, ponieważ rząd czeski jest zdania, że ogłoszenie upadłości OKD jest jedynym rozsądnym rozwiązaniem. Stanowisku temu sprzeciwiają się samorządowcy ze Śląska i Moraw, powołując się na… rozwiązania polskie. – Tam państwo w ciągu trzech lat dołożyło do przynoszącej straty eksploatacji węgla 900 mln zł., to jest ok. 5 mld koron. Takie posunięcie z pewnością przyniosłoby konkretne efekty również w naszych warunkach – zauważył Miroslav Novak, hetman okręgu ślą-

sko-morawskiego. Dodał, że sektor górniczy odprowadza rocznie do budżetu państwa kilka miliardów koron z podatków i składek. Sytuację komplikują jeszcze Brytyjczycy, posiadający obecnie większość udziałów w NWR. Spółki Ashmore Investment, Gramercy Funds Management i M&G Investment przez dwa ostatnie lata odprowadziły do budżetu państwa czeskiego dwa miliardy koron, pomagając zredukować zadłużenie OKD i zaciągając nowe kredyty. Mimo to, porozumienia co do przyszłości kopalń w Czechach, pomiędzy państwem, związkowcami i nowymi właścicielami nie widać. [źródło: nettg.pl]

ak podaje „Sydney Morning Hererd” – ubiegłoroczna oficjalna wizyta w Polsce nie wyjdzie na dobre deputowanemu australijskiego parlamentu, Lukowi Simpkinsowi. Oficjalnym celem podróży, finansowanej ze środków publicznych, było zapoznanie się Australijczyków ze stanem dwustronnych stosunków gospodarczych. Wizyta przebiegła dobrze i deputowani, także na koszt podatnika, powrócili do domu. Tymczasem okazało się, że w czasie pobytu w Polsce Luke Simpkins odwiedził także firmę Prairie Mining, która chce wybudować kopalnię węgla kamiennego w sąsiedztwie Lubelskiego Węgla Bogdanka i... której jest udziałowcem. W swoim raporcie z podróży parlamentarzysta chwalił sukcesy Prairie Mining i sugerował, że projekt inwestycyjny tej spółki w okolicach Lublina ma aprobatę polskich lokalnych polityków. Koszt siedmiodniowej podróży wyniósł 5000 dolarów. Rzecznik Simpkinsa stwierdził, że „Pan Simpkins odwiedził potencjalną lokalizację kopalni, jako część czterodniowej wizyty, mającej na celu przyglądnięcie się biznesowi Zachodniej Australii w Polsce. W raporcie nie wspomniał o posiadaniu udziałów firmy Praire, ponieważ informacja o nich jest dostępna publicznie w rejestrze interesów członków parlamentu". Skandal z udziałem Simpkinsa jest drugą aferą związana z podróżami rządzącej obecnie koalicji. [źródło: nettg.pl]

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

W Ę G LO KO K S E N E RG I A

Cztery miesiące do półmaratonu

kwietnia ruszyła kolejna tura treningów biegowych, przygotowujących zawodników do II Rudzkiego Półmaratonu Industrialnego, który odbędzie się 6 sierpnia. W tym roku w organizację rudzkiego półmaratonu włączyła się firma Węglokoks Energia, która wspierając tę cenną inicjatywę, chce promować ideę Ciepła Systemowego i likwidację „niskiej emisji”, lecz również realizuje w ten sposób misję wspierania sportu w lokalnych społecznościach. Udział w imprezie zadeklarowało już teraz ponad 300 osób.Trasa biegu została poprowadzona na 7 km pętli i posiadać będzie atest Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. Organizatorzy imprezy przygotowali również dodatkowe atrakcje. Jedną z nich będzie… bieg na szpilkach. Pierwsza edycja Rudzkiego Półmaratonu Industrialnego odbyła się 1 sierpnia 2015 r. Zawody ukończyło ponad 1 100 osób, z czego blisko 850 przebiegło pełny dystans. Nie zabrakło zawodników z innych miast województwa śląskiego, z Krakowa, Wrocławia, Warszawy, Poznania oraz Łodzi. Wystartowali nawet zawodnicy z Kenii, Ukrainy, Niemiec, Rosji, Holandii, Mołdawii i Węgier. Na dystansie półmaratońskim najlepsi okazali się Kenijczycy. [źródło: własne]

H U TA Ł A B Ę DY

WĘGLOKOKS

Rury z całego świata w Düsseldorfie

Krok w kierunku konsolidacji

wej. Ich pozycję i popularność w branży potwierdza chociażby rosnąca z edycji na edycję liczba wystawców i zwiedzających targi. Ostatnia edycja targów w 2014 roku osiągnęła rekordową liczbę wystawców. Podczas pięciu dni targowych, 2543 firmy prezentowały swoje produkty 72 tysiącom profesjonalistów z branży. [źródło: własne]

W Ę G LO KO K S

Nagrody dla regionalnych liderów eksportu

ęglokoks S.A. otrzymał wyróżnienie w konkursie ORŁY EKSPORTU Województwa Śląskiego, przyznane przez dziennik Rzeczpospolita oraz Partnerów Programu Rozwoju Eksportu. Uroczyste wręczenie nagród, połączone z okolicznościową konferencją, odbyło się 5 kwietnia 2016 r. w Katowicach. Podczas wydarzenia uhonorowani zostali przedsiębiorcy działający w poszczególnych kategoriach konkursu: najlepszy eksporter, najdynamiczniejszy eksporter, innowacyjny produkt eksportu, eksportowy produkt i osobowość eksportu. W tej ostatniej kate-

gorii został wyróżniony Artur Tomasik, Prezes Zarządu Górnośląskiego Towarzystwa Lotniczego S.A., który zarządza Międzynarodowym Portem Lotniczym Katowice w Pyrzowicach. WĘGLOKOKS S.A. jest największym udziałowcem GTL S.A. Regionalne Orły Eksportu to ogólnopolski cykl wydarzeń, który ma na celu promocję eksportu i tematów z nim związanych, poprzez omówienie najciekawszych kierunków zbytu, wskazanie sektorów z największym potencjałem eksportowym oraz wyłonienie i nagrodzenie regionalnych liderów eksportu. [źródło: własne]

kwietnia 2016 r. pomiędzy Węglokoks S.A. a Ferrum S.A. został podpisany list intencyjny, którego przedmiotem jest chęć współpracy i zamiar zainicjowania oraz prowadzenia prac w celu przeprowadzenia analiz możliwych scenariuszy konsolidacji sektora przetwórstwa stali w Polsce, przy wykorzystaniu aktywów pozostających w posiadaniu obu firm i powiązanych z nimi grup kapitałowych. Sytuacja rynkowa wymusza prowadzenie działań dostosowawczych, mających na celu poprawę konkurencyjności podmiotów działających na rynku stalowym. Konsolidacja wybranych aktywów obu firm działających w segmencie przetwórstwa stali pozwoli na lepsze wykorzystanie ich potencjału produkcyjnego, optymalizację zakupów materiałów do produkcji i współpracę przy sprzedaży produktów. [źródło: własne]

wiadomości z Grupy

dniach 4–8 kwietnia 2016 r. w Düsseldorfie w Niemczech odbyły się Międzynarodowe Targi dla Przemysłu Rur – TUBE 2016. HUTA ŁABĘDY S.A. po raz pierwszy wzięła udział w tym prestiżowym, branżowym wydarzeniu, prezentując swoją ofertę, głównie kształtowników zimno giętych zamkniętych oraz rur ze szwem produkowanych na nowym Wydziale Rur. Targi TUBE (organizowane łacznie z Międzynarodowymi Targami dla Przemysłu Kabli i Drutu - WIRE 2016) to największa taka impreza w Europie i jedna z największych na świecie. Odbywają się co 2 lata, zawsze na początku kwietnia. W kilku targowych halach można zobaczyć firmy z całego świata, zapoznać się z ich asortymentem produkcji oraz zobaczyć najnowsze osiągnięcia i oferty branży ruro-

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

wiadomości

h u ta p o kó j

Dzień Hutnika w grupie kapitałowej HUTA POKÓJ

wiadomości z Grupy

maja w grupie kapitałowej HUTA POKÓJ świętowano Dzień Hutnika. To ważny dzień również dla całego miasta, którego władze i społeczność sympatyzują z tym zakładem pracy. Obchody zaczęły się od tradycyjnego przemarszu Hutników i gości ulicami Nowego Bytomia (dzielnicy, w której mieści się HUTA POKÓJ) do kościoła, w którym odbyła się msza święta w intencji Wielkiej Rodziny Hutniczej. Jubilaci – wieloletni pracownicy grupy kapitałowej oraz liczni goście rozpoczęli biesiadowanie przy śląskim obiedzie i muzyce. Poprzedziło je wystąpienie Henryka Sławika, Prezesa Zarządu i Dyrektora Naczelnego HUTY POKÓJ oraz dekoracja pracowników z najdłuższym stażem pacy zawodowej. W sposób szczególny doceniono osiągnięcia zawodowe sześciu pracowników grupy kapitałowej, nadając im odznakę Zasłużony Pracownik Huty Pokój – najwyższe wyróż-

nienie w firmie. Za wieloletnią pracę nagrodzonych zostało również 182 jubilatów, w tym 48 pań. Prezes Henryk Sławik podkreślił w swoim wystąpieniu, że HUTA POKÓJ jest finansowo bezpieczna. „Było to możliwe dzięki naszej wspólnej rzetelnej pracy, zrozumienia sytuacji i konsekwentnej strategii oraz co najmniej – dwóm osobom.” Tu wymienił i podziękował Jerzemu Podsiadło, Prezesowi Zarządu Węglokoksu, który podjął decyzje biznesowe, oraz Grzegorzowi Tobiszowskiemu, Wiceministrowi Energii i Sekretarzowi Stanu, który podjął decyzje polityczne. Henryk Sławik zapewnił, że wyniki finansowe HUTY POKÓJ są dobre, a grupy kapitałowej stabilne. Wspominał również o zrealizowanym w całości pierwszym etapie inwestycji w segmencie konstrukcji stalowych oraz przedstawił optymistyczne perspektywy rozwoju hutnictwa na Śląsku. Szerzej o tych planach i pro-

jekcie Śląskie Huty Stali opowiedział obecny na uroczystościach Minister Grzegorz Tobiszowski. Po południu rozpoczął się festyn Rodziny Hutniczej z licznymi atrakcjami dla (naj)młodszych i starszych gości. Największym powodzeniem cieszyły się chyba ślónskie kreple przygotowane dla każdego uczestnika imprezy.

O Ś R O D E K W Y POCZ Y NK I I R E K R E ACJ I V E NUS s p. z o. o.

Czynne cały rok – zapraszamy!

środek Wypoczynku i Rekreacji Venus Sp. z o.o. – położony jest bezpośrednio przy sosnowym lesie i piaszczystej plaży (ok. 50–100 m) w nadmorskiej miejscowości Mrzeżyno – ok. 20 km na zachód od Kołobrzegu. Ośrodek wyposażony jest w pokoje 2, 3, 4– osobowe standard, apartamenty i pokoje jedno i dwuosobowe LUX bez balkonu z możliwością połączenia dwóch pokoi dwuosobowych w studio.

Ośrodek Wypoczynku i Rekreacji Venus Sp. z o.o. ul. Bursztynowa 6, 72-330 Mrzeżyno tel.: +48 91 38 66 230, kom.: +48 91 38 66 171 kom.: +48 605 886 448 recepcja@venusmrzezyno.pl recepcja@spa-venus.pl

www.spa-venus.pl

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

Jerzy Podsiadło – Menedżer 25-lecia na Śląsku

W Urzędzie Wojewódzkim w Katowicach, 26 lutego 2016 r. odbyła się Uroczysta Gala Śląskiego Stowarzyszenia Menedżerów, podczas której wyróżniono najlepszych menedżerów i firmy na Śląsku

uroczysta

kwentną rozbudowę bazy lotniskowej w Międzynarodowym Porcie Lotniczym w Pyrzowicach, systematyczny wzrost ilości przewozów pasażerskich i cargo w okresie ostatniej dekady, a także za dobre wyniki techniczno-ekonomiczne. W uzasadnieniu do tego wyróżnienia podkreślono, że pyrzowicki port w 2015 r. obsłużył ponad 3 mln podróżnych, oferując siatkę połączeń regularnych i czarterowych, obejmującą 95 tras. W ostatnich latach GTL S.A. z powodzeniem realizowało projekty w ramach największego w historii lotniska programu rozbudowy infrastruktury o łącznej wartości prawie 500 mln zł. Historia Śląskiego Stowarzyszenia Menedżerów sięga początków lat 90-tych ub. wieku. Zespół inicjatywny zaczął działać w 1991 roku. Jego członkowie byli wówczas słuchaczami studiów podyplomowych w Katowickiej Szkole Menedżerów. Potem utworzono Stowarzyszenie Absolwentów Katowickiej Szkoły Menedżerów, które w 1997 przekształciło się w Śląskie Stowarzyszenie Menedżerów. Główne kierunki działania Stowarzyszenia, to integracja regionalnego środowiska menedżerskiego w kierunku bardziej produktywnego rozwoju gospodarki regionu, organizacja wielu konferencji, seminariów i prezentacja w zakresie aktualnych problemów w gospodarce – szczególnie nowoczesnego zarządzania. Emil Różański

gala

ytuł „Menedżera 25-lecia na Śląsku” otrzymał Jerzy Podsiadło, prezes zarządu Węglokoks S.A. Wyróżnienie „Firma 25-lecia na Śląsku” otrzymało Górnośląskie Towarzystwo Lotnicze S.A., którego Węglokoks S.A. jest większościowym udziałowcem. – Promujemy indywidualne osiągnięcia menedżerów i firm – szczególnie w innowacyjnym podejściu do biznesu – organizując od 14 lat konkurs „Sukces na Śląsku”, wyróżniając najlepszych menedżerów i firmy tytułami – Menedżer Roku na Śląsku, Firma Roku na Śląsku czy Innowacyjna Firma Roku na Śląsku – wyjaśnia Tomasz Jachimowicz, prezes zarządu Śląskiego Stowarzyszenia Menedżerów. Nagradzając Jerzego Podsiadłę tytułem „Menedżera 25-lecia na Śląsku” brano pod uwagę takie kryteria jak przebieg dotychczasowej kariery zawodowej, najwyższe kwalifikacje menedżerskie, stały innowacyjny rozwój kierowanej firmy oraz działalność społeczną w środowisku menedżerskim. – Jerzy Podsiadło w czasie swojej przeszło 40 letniej pracy zawodowej dał się poznać jako doskonały strateg i menedżer podejmujący się rozwiązywaniu nowych trudnych wyzwań. Zawsze życzliwy i koleżeński, udziela się aktywnie w organizacjach gospodarczych np. w Regionalnej Izbie Gospodarczej. Od roku 2009 jest członkiem honorowym Śląskiego Stowarzyszenia Menedżerów – napisano w uzasadnieniu wyróżnienia. W rekomendacji do tytułu „Menedżer 25-lecia na Śląsku” przedstawionej przez Regionalną Izbę Gospodarczą w Katowicach, podkreślono m.in., że Jerzy Podsiadło stworzył silną grupę biznesową generującą możliwie największy do uzyskania efekt synergii. Grupa Kapitałowa Węglokoks wypracowała pozycję jednego z czołowych europejskich dostawców paliw stałych, a jej znak firmowy stał się wizytówką polskiego węgla na świecie – czytamy w rekomendacji RIG. Wśród wyróżnionych firm, które odegrały ważną rolę w procesie rozwoju regionalnej logistyki biznesowej znalazło się także Górnośląskie Towarzystwo Lotnicze S.A., którego Węglokoks S.A. jest większościowym udziałowcem, a Jerzy Podsiadło przewodniczącym Rady Nadzorczej. Przedsiębiorstwo otrzymało wyróżnienie „Firma 25-lecia na Śląsku”. Nagrodę dla GTL przyznano za konse-

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

jubileusz

Grupa Kapitałowa Węglokoks

65 lat Węglokoksu i 5 lat Grupy Węglokoks Początki Koordynacją rozwoju górnictwa węglowego w krajach socjalistycznych zajmowała się – utworzona w 1949 roku – Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej, w ramach której działała tzw. Komisja Węglowa. W pierwszych latach powojennych sprzedażą polskiego węgla za granicę zajmowało się Biuro Eksportowe Centrali Zbytu Węgla, będące od roku 1946, generalnym dystrybutorem paliw stałych w Polsce. W latach 1950–1957 Ministerstwo Handlu Zagranicznego powołało do życia 30 central handlu zagranicznego, które uzyskały monopol na wywóz towarów z Polski. Z dniem 31 grudnia 1951 roku wśród nich, znalazła się katowicka Centrala Handlu Zagranicznego Węglokoks, która powstała poprzez usamodzielnienie Biura Eksportowego CZW. W przedsiębiorstwie było wówczas pięć głównych działów: obrotu towarowego, finansowy, rynków zachodnich, wschodnich oraz placówki zagraniczne w Paryżu, Sztokholmie, Wiedniu, Genui, Berlinie, Hamburgu i Buenos Aires. Z chwilą powstania, Węglokoks zatrudniał 60 pracowników i otrzymał nową siedzibę przy ulicy Armii Czerwonej 119 (dziś Aleja Korfantego), w dawnym budynku dyrekcji Zakładów Hohenlohego. Rozwój Lata 60. to dekada ropy naftowej. Taki stan rzeczy spowodował stopniowe zmniejszenie produkcji węgla we Wspólnocie Europejskiej. Spadek zapotrzebowania i cen pociągnął za sobą

ograniczanie inwestycji w górnictwie węglowym, zamykanie kopalń i stopniową redukcję załóg. Jednocześnie jednak, zbyt szybka likwidacja kopalń spowodowała w wielu krajach kłopoty z zaopatrzeniem w paliwo. Szczególnie poszukiwany stał się węgiel koksujący, którego nie można było zastąpić produktami otrzymywanymi z ropy naftowej. Od 1964 r. dla polskiego eksportu węgla zaczął się więc okres rozkwitu, do czego w istotnej mierze przyczyniło się poszerzenie oferty Weglokoksu właśnie o węgiel koksujący z Rybnickiego Okręgu Węglowego. W latach 60. struktura organizacyjna firmy ugruntowała się już na dobre. Coraz lepsza organizacja biur handlowych sprawiała, że węgiel z Polski trafiał na chłonne rynki Afryki, Azji (np. do Japonii) oraz Ameryki Południowej. Światowy potentat Na początku lat 70. świat coraz bardziej uzależniał się od ropy naftowej, z której wytwarzano już połowę energii. Z roku na rok przybywało pojazdów mechanicznych i póki co, nikt nie przejmował się jeszcze kosztami paliwa. Nagle, nieomal z dnia na dzień, ten piękny sen przerodził się w koszmar. 17 października 1973 r., arabscy członkowie OPEC zadecydowali wstrzymać handel ropą naftową z USA i krajami Europy Zachodniej, popierającymi Izrael w wojnie z Egiptem. W USA cena baryłki skoczyła o 600 proc., wywołując szok i niedowierzanie. Świat po raz pierwszy zrozumiał jak bardzo jest uzależniony od energii i jakie zna-

czenie ma rozsądne nią gospodarowanie. Wegiel wrócił do łask w wielkim stylu, a na rynkach pogrążonych w kryzysie naftowym zaczął panować „polski król węgiel”. Węglokoks „wdarł się” nawet na chroniony przed importem tego surowca teren USA, stając się największą w świecie firmą handlującą węglem i koksem. Pod koniec dekady wydobycie węgla kamiennego w Polsce przekroczyło 200 mln ton, a jego eksport po raz pierwszy przekroczył poziom 40 mln ton. Ciężkie czasy Na przełomie lat 70. i 80. kraj popadał jednak w coraz większy chaos. Dla władzy było jasne, że bez węgla polska gospodarka dosłownie się „rozleci”. Wpływy walutowe były bowiem dla niej kluczowe, szczególnie w sytuacjach kryzysowych, jak na początku lat 80. A warto wiedzieć, że udział wpływów dewizowych z eksportu węgla sięgał 20 proc. Sytuacja wymagała nadzwyczajnych działań, bowiem z powodu spadku produkcji, eksport węgla zmniejszał się lawinowo – do 31 mln ton w 1980 r. i zaledwie 15 mln ton w 1981 r. To oznaczało katastrofę – a nagłe „wypadnięcie” z rynku mogło wywołać panikę u odbiorców. Pomimo coraz gorszego stanu polskiego górnictwa eksport węgla rozwijał się jednak w latach 80., po części dlatego, że „zwijać się” zaczęło górnictwo węglowe w Europie Zachodniej, jednak przede wszystkim dzięki nieprzeciętnym kompetencjom i zaangażowaniu pracowników Węglokoksu. Oprócz wielu dra-

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

matycznych wydarzeń tej dekady, lata 80. przyniosły też momenty radosne. Bez wątpienia do takich chwil należała przeprowadzka do nowej siedziby – dzisiaj jednej z najbardziej charakterystycznych katowickich budowli – biurowców przy ul. Mickiewicza. Stało się to w 1982 roku. Wieżowce zaprojektowane zostały przez jugosłowiańskiego architekta Georga Gruićicia i przez lata były najwyższymi budynkami w Katowicach.

W stronę Grupy Rok 2011 był szczególnym okresem w historii Węglokoksu. Był to rok jubileuszowy, pełen uroczystości, spotkań, wspomnień, ale – jak to przy takiej okazji bywa – również rozliczeń i podsumowań. Obchodów jubileuszu 60-lecia dopełniła uroczysta gala, która odbyła się 17 listopada 2011 r., w zabytkowym szybie Wilson. Rok 2011 był istotny również z innego ważnego powodu. Po sześćdziesięciu latach dźwigania na własnych barkach odpowiedzialności za eksport polskiego węgla – w obliczu globalnej dekoniunktury na ten surowiec – w Węglokoksie, podjęto decyzje mające na celu nie tylko ratowanie rynkowej pozycji spółki, ale – wbrew czarnym przepowiedniom – jej dynamiczny rozwój, a także realne wsparcie całego sektora górniczego. Strategia Rozwoju Węglokoksu na lata 2010–2015, zakładała między innymi znaczące rozszerzenie oferty towarów i usług dla firm wydobywczych oraz energetyki, a także bezpośrednie zaangażowanie się w wydobycie, z jednoczesnym utrzymaniem wiodącej pozycji w eksporcie polskiego węgla. Stworzenie własnego zaplecza surowcowego dywersyfikujące działalność spółki, miało stać się częścią naturalnego procesu dostosowania do realiów współczesnego rynku. Podsumo-

wując ten ostatni okres można z całą odpowiedzialnością uznać, że Strategia Rozwoju na lata 2010–2015 została zrealizowana z pełnym sukcesem. Nowa strategia W filozofii zakładającej kontrolowanie całego łańcucha działań rynkowych związanych z węglem – od wydobycia, poprzez dostawy i usługi wspierające branżę, aż po handel krajowy i zagraniczny – kluczowe znaczenie uzyskał proces tworzenia Grupy Kapitałowej zapoczątkowany we wrześniu 2011 roku, a więc niejako w przeddzień 60 rocznicy powstania Węglokoksu, poprzez zakup gliwickiej Huty Łabędy S.A. Dzisiaj, po pięciu latach od tego momentu, Węglokoks z dumą prezentuje światu dynamicznie rozwijający się holding, składający się z szeregu spółek, połączonych łańcuchem wspólnych wartości i celów. Tak więc, po 65 latach funkcjonowania, jeden z filarów polskiej gospodarki – Węglokoks S.A., wciąż podejmuje nowe, ambitne wyzwania, które mają na celu rozwój trzech głównych gałęzi grupy: górnictwo, hutnictwo i energetykę cieplną. W Węglokoksie wierzymy bowiem, że zdywersyfikowana działalność jest lepsza niż wąska specjalizacja, a wizje i strategie należy budować z myślą o następnych pokoleniach.

Grupa Kapitałowa Węglokoks

Po transformacji W 1990 r., w wyniku dokonanej demonopolizacji handlu, Węglokoks utracił pozycję wyłącznego eksportera paliw stałych. Nowa rzeczywistość gospodarcza stworzyła jednak warunki do szerokiej dywersyfikacji działalności gospodarczej, co Węglokoks natychmiast wykorzystał. W 1996 r. firma stała się leasingodawcą maszyn i sprzętu górniczego dla kopalń. Jednak prawdziwym „strzałem w dziesiątkę” okazał się udział w tworzeniu operatora sieci telefonii komórkowej Polkomtel. Zakup nieco ponad 4 proc. akcji, okazał się w następnych latach świetną inwestycją, dającą każdego roku spory zastrzyk gotówki. Równie udany był udział w powstaniu Górnośląskiego Towarzystwa Lotniczego S.A., firmy zarządzającej lotniskiem w Pyrzowicach. Węglokoks był zawsze wiarygodnym partnerem dla rynku finansowego – przy obrotach kilku miliardów złotych rocznie, przez całe lata 90., plasował się na czołowych miejscach rankingów polskich firm, nie wspominając o rankingach największych eksporterów. Dostrzegając problemy polskiego górnictwa, Węglokoks sam wychodził z pomysłami na reorganizację tego sektora. Między innymi proponował zakup kilku kopalń, aby stworzyć sobie własne zaplecze surowcowe. Ostatecznie żaden z pomysłów nie doczekał się w tamtym okresie realizacji. Podobnie jak późniejsze koncepcje powiązania kapitałowego z Południowym Koncernem Węglowym oraz związania się z Katowickim Holdingiem Węglowym.

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

Grupa Kapitałowa Węglokoks

Strategia Rozwoju Grupy Kapitałowej Węglokoks na lata 2016–2020 Grupa Kapitałowa WĘGLOKOKS WĘGLOKOKS S.A. z firmy zajmującej się niemal wyłącznie eksportem węgla został przekształcony w dużą grupę kapitałową, która objęła również swoją działalnością wydobycie i przeróbkę węgla, hutnictwo oraz energetykę cieplną. Skonsolidowane obroty Grupy Kapitałowej WĘGLOKOKS kształtują się aktualnie na poziomie 3 mld PLN a wielkość zatrudnienia to prawie 5 tys. osób.

Segmenty działalności Przeprowadzone w ostatnich latach akwizycje doprowadziły do powstania trzech istotnych segmentów działalności Grupy Kapitałowej WĘGLOKOKS: I. Segment Górnictwo II. Segment Hutnictwo III. Segment Energetyka Pozostała działalność jest skupiona wokół WĘGLOKOKS S.A. jako jednostki zarządzającej.

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

I. Segment Górnictwo Cele strategiczne Planowane inwestycje 1. Pogłębianie zaangażowania w sektor wydobywczy poprzez: 1. Kapitałowe wejście w spółkę Polską Grupa Górnicza Sp. z o.o. (PGG). • kolejne akwizycje, • dalsze wejście kapitałowe w sektor wydobywczy. 2. WĘGLOKOKS KRAJ Sp. z o.o.: 2. Utrzymanie wiodącej pozycji w dostawach węgla polskiego • obudowy zmechanizowane, urządzenia dla zakładów przeróbczych, na rynki zagraniczne. urządzenia transportowe, inwestycje w wyrobiska, itp., 3. Zwiększenie udziału w handlu węglem na rynku krajowym: • instalacja do pakowania ekogroszków, • ochrona środowiska, • sprzedaż węgla z własnej produkcji na rynku krajowym • realizowana przez WĘGLOKOKS KRAJ Sp. z o.o., • innowacyjne procesy w górnictwie, tj. budowa instalacji • dostawy węgla dla WĘGLOKOKS ENERGIA Sp. z o.o. do produkcji peletu węglowego oraz tzw. „Blue coal”. 4. Zaangażowanie w innowacyjne procesy w górnictwie, w tym m.in.: • budowa instalacji do produkcji peletu węglowego, • budowa instalacji do produkcji „Blue coal”.

Cele strategiczne Planowane inwestycje 1. Wzmocnienie potencjału konkurencyjności posiadanych 1. Huta Łabędy: aktywów segmentu poprzez połączenie Huty Łabędy • akwizycje na rynku hutniczym, oraz Huty Pokój. • wydział rur, 2. Inwestycje rozwojowe – wzrost poziomu innowacyjności • inwestycje modernizacyjne i odtworzeniowe. oferowanego portfela produktów, procesów oraz technologii 2. Huta Pokój: poprzez: • wytwarzanie kształtowników formowanych na zimno i na gorąco, • uruchomienie nowego Wydziału Produkcji Rur Huty Łabędy, • konstrukcje lekkie budowlane, stalowe i elementy konstrukcyjne, • poszukiwanie rozwiązań technologicznych na potrzeby • rozbudowa infrastruktury. polskiego systemu obronnego, • współpracę z instytutami badawczymi i środowiskami naukowymi. 3. Stworzenie grupy przetwórstwa hutniczego poprzez podjęcie następujących działań: • połączenie hut, • dalsze akwizycje i w efekcie końcowym utworzenie silnej grupy przetwórstwa hutniczego (pod roboczą firmą: ŚLĄSKIE HUTY STALI), • skonsolidowanie zakupów wsadów dla ŚLĄSKICH HUT STALI.

III. Segment Energetyka Planowane inwestycje Cele strategiczne 1. Akwizycje i przejęcia. 1. Rozwój segmentu poprzez akwizycje i przejęcia kolejnych firm ciepłowniczych oraz zwiększenie udziałów w rynkach wytwarzania 2. Kogeneracja, automatyzacja, platforma obrotu energią. i dystrybucji energii cieplnej dla klientów przemysłowych i komunalnych. 3. Inwestycyjne odtworzeniowe. 2. Inwestycje w instalacje do termicznego przekształcania odpadów Poprzez odpowiednio prowadzoną politykę inwestycyjną WĘGLOKOKS komunalnych. ENERGIA chce stać się liderem rynku ciepła, uzyskać znaczącą poprawę 3. Wejście na rynek obrotu energią elektryczną. 4. Poprawa efektywności energetycznej, ograniczanie emisji gazów efektywności energetycznej, ograniczyć emisję gazów cieplarnianych cieplarnianych (CO2) oraz dostosowanie emisji zanieczyszczeń do (CO2) oraz dostosować emisję zanieczyszczeń do nowych standardów. nowych standardów.

Grupa Kapitałowa Węglokoks

II. Segment Hutnictwo

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

Startuje Polska Grupa Górnicza

Historyczne porozumienie 26 kwietnia 2016 r. zawarto porozumienie w sprawie rozpoczęcia działalności Polskiej Grupy Górniczej (PGG). Inwestorzy angażują się w PGG na warunkach rynkowych i będą konsekwentnie nadzorować realizację biznesplanu spółki. Przeprowadzone analizy wskazują, że inwestycja generuje dodatnie stopy zwrotu dla inwestorów.

PGG

tronami porozumienia są Węglokoks S.A. ,Grupa Energa, Grupa PGE, Grupa PGNiG, Towarzystwo Finansowe „Silesia” (TFS), Fundusz Inwestycji Polskich Przedsiębiorstw (FIPP) FIZAN, a także banki – obligatariusze Kompanii Węglowej – Alior Bank, BGK, BGŻ BNP Paribas, PKO BP, Bank Zachodni WBK oraz 13 organizacji związkowych Kompanii Węglowej. Spółka PGG, która stanie się największym producentem węgla kamiennego w Polsce i w Europie, została utworzona z 11 kopalń, 4 zakładów oraz części centrali wydzielonych z Kompanii Węglowej. Zaangażowanie w PGG daje udziałowcom z sektora energetyki dostęp do bogatych zasobów węgla energetycznego o parametrach dopasowanych do potrzeb istniejących i planowanych jednostek wytwórczych, co wpisuje się w cele strategiczne grup energetycznych. Ponadto współpraca sektora wytwarzania z sektorem wydobywczym gwarantuje odbiorcom usług energetycznych możliwość pozyskania stabilnych partnerów zapewniających nieprzerwane dostawy energii elektrycznej i cieplnej po przewidywalnej cenie. Inwestorzy zadeklarowali objęcie nowych udziałów w PGG na łączną kwotę 2 mld 417 mln zł, z czego 1 mld 800 mln zł będzie wkładem gotówkowym, a pozostała kwota 617 mln zł to konwersja wierzytelności TFS i Węglokoksu. Energa Kogeneracja, będąca częścią Grupy Energa zainwestuje w PGG 500

mln zł, PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna, będąca częścią Grupy PGE 500 mln zł, PGNiG Termika

z Grupy PGNiG 500 mln zł, FIPP FIZAN 300 mln zł, TFS 400 mln zł oraz Węglokoks 217 mln zł (łączne zaanga-

żowanie Węglokoksu w PGG razem z wcześniej poniesionymi nakładami w wysokości 500 mln zł wyniesie 717 mln zł). Inwestorzy nie planują konsolidacji wyniku PGG metodą pełną. W ramach refinansowania aktualnego programu emisji obligacji w Kompanii Węglowej banki oraz Węglokoks deklarują objęcie nowych obligacji wyemitowanych przez PGG na kwotę 1 mld 37 mln zł w trzech transzach spłacanych w latach 2019–2026. Zaangażowanie Węglokoksu osiągnie poziomu 421,5 mln zł, a zaangażowanie banków 615,5 mln zł. W pracach nad osiągnięciem porozumienia brali udział wierzyciele finansowi, okazując w ten sposób gotowość do długoterminowego uczestnic-

twa w przemianach kluczowych sektorów gospodarki w Polsce, czego efektem jest zaakceptowanie przez obligatariuszy zawartego porozumienia zakładającego osiągnięcie rentowności i poprawę efektywności przedsiębiorstwa. PGG będzie funkcjonować w oparciu o biznesplan, którego celem jest utrzymanie kosztów produkcji węgla pod ścisłą kontrolą, poprawa efektywności funkcjonowania spółki oraz osiągnięcie określonych poziomów rentowności. Szczegóły w tym zakresie reguluje umowa inwestycyjna, której podpisanie nastąpiło w piątek 29 kwietnia 2016 r. Inwestorzy z sektora energetyki są świadomi zmian zachodzących na rynku energii, aktywnie dywersyfikują

swój miks energetyczny, ale to krajowe zasoby węgla pozostają gwarantem bezpieczeństwa energetycznego kraju i stanowią podstawowe źródło, z którego w Polsce wytwarza się energię elektryczną i ciepło. Taki stan rzeczy utrzyma się jeszcze przez wiele dekad. Istotnym warunkiem utworzenia PGG oraz zaangażowania inwestorów było porozumienie z organizacjami związkowymi z 19 kwietnia 2016 r. dotyczące uprawnień strony społecznej. Przewiduje ono realizację biznesplanu PGG, a w konsekwencji usprawnienie pracy zakładów górniczych poprzez tworzenie kopalń zespolonych oraz czasowe zawieszenie niektórych świadczeń pracowniczych.

PGG

Premier Beata Szydło obok głównych architektów PGG: ministra energii Krzysztofa Tchórzewskiego i jego zastępcy Grzegorza Tobiszowskiego

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

w y wiad

Jesteśmy największym inwestorem w PGG Rozmowa z Jerzym Podsiadło, prezesem zarządu Węglokoks S.A

w y wiad

W Katowicach 26 kwietnia 2016 r. podpisano porozumienie ws. utworzenia Polskiej Grupy Górniczej (PGG).W nowo powstałą spółkę zaangażował się także Węglokoks. Po co Węglokoks angażował się najpierw w restrukturyzację Kompanii Węglowej (KW) a następnie w powstanie PGG?

– Zaangażowanie się Węglokoksu w restrukturyzację górnictwa, w tym w KW (PGG), było wynikiem analiz rynkowych i negocjacji pomiędzy zarządami Węglokoksu oraz Kompanii Węglowej. Kompania Węglowa, obecnie PGG, jest głównym partnerem Węglokoksu i byliśmy w naturalny sposób zainteresowani przezwyciężeniem przez nich kryzysu. Zaangażowanie Węglokoksu w przemysł wydobywczy wynika z długofalowej strategii rozwoju naszej firmy. Tego typu scenariusz rozwojowy nie jest czymś niezwykłym, jest on realizowany przez wiele firm w świecie, które zaczynały swój biznes od handlu i stopniowo poprzez kolejne akwizycje mocowały swoją działalność w produkcji, dzięki czemu następowała stabilizacja ich pozycji rynkowej. Strategia Węglokoksu, jaką realizowaliśmy w latach 2010–2015, opierała się na dwóch zasadniczych założeniach: dywersyfikacji działalności biznesowej poprzez rozszerzenie jej na inne obszary oraz utrzymania dominującej pozycji w eksporcie węgla kamiennego, poprzez między innymi bezpośrednie zaangażowanie się w wydobycie

węgla. Grupa Kapitałowa Węglokoks była więc od paru lat konsekwentnie budowana poprzez kolejne akwizycje. Obecnie składa się ona z trzech podstawowych segmentów, tj. wydobycia i handlu węglem, produkcji i sprzedaży wyrobów hutniczych oraz energetyki cieplnej. Jak wygląda historia zaangażowania Węglokoksu na rzecz restrukturyzacji Kompanii Węglowej?

– Do tej pory Węglokoks zaangażował się w KW i PGG w łącznej kwocie ok. 1,2 mld zł. Niemal od początku mojego pobytu w Węglokoksie, czyli od sierpnia 2009 r., nasza spółka aktywnie wspierała Kompanię Węglową. Wcześniej Węglokoks także wspierał Kompanię, choć w mniejszym zakresie. To zaangażowanie znacznie się zwiększyło po zakończeniu boomu na węgiel, kiedy ceny tego surowca na rynkach międzynarodowych zaczęły dość gwałtownie spadać, co miało miejsce w latach 2012–2013. Węglokoks dokonywał przedpłat eksportowych i akwizycji wybranych aktywów, należących do Kompanii Węglowej, takich jak Huta Łabędy w Gliwicach, Zakład Wzbogacania Węgla Julian w Piekarach Śląskich, czy przejęcie 100 proc. udziałów w firmie Wspólne Przedsiębiorstwo Energetyczne (WPE), które nosi teraz nazwę Węglokoks Energia. Miało to na celu większe zaangażowanie w

dbałość energetyczną zgodnie ze strategią rozwoju spółki. Na jakich warunkach Węglokoks zaangażował się w PGG?

– W umowie inwestycyjnej Polskiej Grupy Górniczej podkreślono, że inwestorzy – w tym Węglokoks – angażują się w PGG na warunkach rynkowych i będą konsekwentnie nadzorować realizację biznesplanu spółki. Inwestorzy zadeklarowali objęcie nowych udziałów w PGG na łączną kwotę 2,41 mld zł, z czego 1,8 mld zł będzie wkładem gotówkowym, a pozostała kwota 617 mln zł to konwersja wierzytelności Węglokoksu i TF Silesia. Umowa przewiduje, że spółka Energa Kogeneracja, będąca częścią grupy Energa, spółka PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna, będąca częścią grupy PGE oraz PGNiG Termika z grupy PGNiG zainwestują w PGG po 500 mln zł. Ponadto, w PGG 300 mln zł zainwestuje Fundusz Inwestycji Polskich Przedsiębiorstw (FIPP) FIZAN, TF Silesia zainwestuje 400 mln zł a Węglokoks 217 mln zł. Łączne zaangażowanie Węglokoksu w PGG, razem z wcześniejszymi przedpłatami w wysokości 500 mln zł, wyniesie 716,6 mln zł. To największy udział ze wszystkich inwestorów. Dokapitalizowanie zostanie przeprowadzone w trzech etapach. W pierwszym etapie PGG zostanie dokapitalizowana przez Węglokoks, w efekcie

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

czego nasza spółka obejmie 31,1 proc. akcji PGG a grupy PGE, Energa oraz PGNiG będą miały po 15,7 proc. Z kolei TF Silesia obejmie 12,5 proc. akcji PGG a fundusz FIPP FIZAN 9,4 proc. W dwóch kolejnych etapach pozostali partnerzy dokapitalizują PGG kwotą 2 mld zł, w efekcie czego nasz udział będzie spadać. I tak, w drugim etapie będzie on na poziomie 26,8 proc. a w trzecim, już po całkowitym dokapitalizowaniu PGG, w rękach Węglokoksu będzie 24,6 proc. akcji PGG. Nadal jednak będziemy największym udziałowcem PGG. Trzeba podkreślić, że żaden z tych partnerów nie jest – tak jak Węglokoks – zaangażowany w obligacje KW. Przypomnijmy, że Węglokoks wraz z grupą banków: Alior Bank, Bank Gospodarstwa Krajowego, BGŻ BNP Paribas, PKO BP, Bank Zachodni WBK wykupił obligacje Kompanii Węglowej na łączną kwotę 1,2 mld zł, z czego 500 mln zł zostało objęte przez naszą spółkę. Część tej tych obligacji KW już wykupiła, w efekcie czego Węglokoks posiada obecnie obligacje wartości 426 mln zł. Należy podkreślić, że

w programie obligacji również jesteśmy największym partnerem. Jak więc widać, Węglokoks posiada bardzo duży udział w restrukturyzacji Kompanii Węglowej i PGG. Czy tak duże zaangażowanie w PGG nie zachwieje stabilnością finansową Weglokoksu?

– To zaangażowanie, pomimo tego, że jest bardzo duże, nie zachwiało naszą stabilnością i płynnością finansową. Nadal posiadamy duże możliwości rozwoju. PGG będzie miało dość rozdrobniony akcjonariat. Czy to nie będzie przeszkadzało w skutecznym zarządzaniu tą spółką?

– Wszystko zależeć będzie od zarządu PGG. Jeżeli zarząd PGG będzie dostrzegał konieczność kompleksowych zmian, to rozdrobniony akcjonariat nie będzie miał większego znaczenia. Jakie pańskim zdaniem powinny być pierwsze, najważniejsze działania naprawcze w PGG?

– Z całą pewnością niezbędne są radykalne zmiany organizacyjne, które można podzielić na dwie części. Pierwsza z nich, to zmiany wymaga-

jące uzgodnień ze związkami zawodowymi. Do nich należy zaliczyć zmianę sytemu organizacji pracy, w tym przejście na 6 dniowy tydzień pracy. Konieczna jest także zmiana systemu wynagrodzenia. Wynagrodzenie nie może być stałe, niezależne od sytuacji, w jakiej znajduje się spółka. Płaca powinna się składać z części stałej i części zmiennej, która musi być uzależniona od wyników firmy. System płac powinien zostać również uproszczony, mało kto jest w stanie z pamięci wymienić wszystkie dodatki płacowe, jakie mają pracownicy PGG. To sprawia, że system płac jest nieczytelny i niejasny więc kompletnie nie spełnia jakichkolwiek kryteriów ekonomicznych i nie stymuluje do dobrej pracy. System wynagrodzeń powinien być tak zorganizowany, że im bliżej węgla, tj. im bliżej przodka, tym większa płaca, a im dalej od węgla, tym mniejsze są przywileje płacowe. Taki system płac powinien być jak najszybciej wynegocjowany ze związkami zawodowymi. Oprócz tego jest ogromna masa czynników, które również

w y wiad

Prezes Węglokoksu Jerzy Podsiadło był jednym z sygnatariuszy porozumienia z udziałem inwestorów, banków, strony społecznej oraz zarządów PGG i Kompanii Węglowej.

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

trzeba zmienić, a które nie wymagają uzgodnień ze związkami zawodowymi. To np. kwestia lepszej organizacji pracy na kopalni, czyli wydłużenia czasu pracy oraz optymalnego wykorzystania maszyn i urządzeń. Trzeba także zniwelować przeinwestowanie na niektórych kopalniach. Mówi się często, że w górnictwie są prowadzone zbyt małe inwestycje i w niektórych miejscach rzeczywiście poziom inwestycji jest zbyt niski, ale są też kopalnie przeinwestowane, gdzie racjonalności wydatków inwestycyjnych nikt nie kontrolował. Porozumienie w sprawie powstania Polskiej Grupy Górniczej zakłada m.in. integrację kopalń. Jak Pan tę decyzję ocenia?

w y wiad

– Decyzję o integracji kopalń w PGG należy ocenić bardzo pozytywnie, ponieważ to oznacza zmniejszenie kosztów funkcjonowania tych kopalń. Kiedyś w KW był realizowany podobny projekt, kiedy utworzono tzw. centra wydobywcze. Pomysł ten realizowano przez prawie 5 lat, ale z początkiem 2012 r. z niego zrezygnowano. W mojej ocenie nie była to dobra decyzja, ponieważ nawet jeżeli jego realizacja niezbyt poprawnie przebiegała, to założenia tego projektu były dobre.

Integracja kopalń powinna być jednym z elementów zmiany systemu funkcjonowania PGG. Kopalnie nie powinny decydować o tym, jakie inwestycje powinny zostać zrealizowane, to powinno leżeć w gestii centrali spółki. Dyrektor połączonego kompleksu kopalń powinien natomiast odpowiadać za koszty, poziom i jakość wydobycia oraz za bezpieczeństwo pracy. O powodzeniu każdego przedsięwzięcia w dużej mierze decydują kadry. Jak to powinno wyglądać w PGG?

– Kopalniami powinny kierować osoby, które identyfikują się z celami firmy, mają pasję, entuzjazm i chcą te kopalnie wyprowadzić na prostą. Niezwykle ważne przy tym jest zaangażowanie jak największej liczby pracowników w proces zarządzania. Tu można wykorzystać doświadczenia naszej spółki Węglokoks Kraj. W kopalniach Bobrek i Piekary zorganizowaliśmy cotygodniowe narady, które podsumowują wyniki minionego tygodnia i wyznaczają zadania na kolejny tydzień. W tych spotkaniach uczestniczy grupa zarządcza oraz związki zawodowe. Otwarcie dyskutuje się tu o wszystkich problemach i następuje pełna wymiana informacji. To jest niezwykle ważne w realizacji wspólnych celów.

Jakie szanse na sukces posiada PGG przy obecnych cenach węgla?

– PGG ma duże szanse na osiągnięcie sukcesu nawet przy obecnych, niskich cenach węgla. Istnieje szansa na obniżenie kosztów wydobycia nawet poniżej 200 zł za tonę. Aktualna cena benchmarkowa węgla energetycznego wynosi 46 dolarów za tonę. Trzeba zauważyć, że obecnie ceny węgla energetycznego nie rosną, ale – co bardzo ważne – także nie spadają. Okres od kwietnia do czerwca zawsze był dla górnictwa najtrudniejszy, ponieważ wtedy zapotrzebowanie na węgiel było najmniejsze, w efekcie czego ceny spadały. Zazwyczaj w tym okresie mieliśmy do czynienia z dołkiem cenowym. W tym roku sytuacja jest odmienna, ceny węgla w tym okresie nie spadają, lecz utrzymują się na poziomach z lutego. To dobrze rokuje na przyszłość, ponieważ można spodziewać się, że z końcem sierpnia czy we wrześniu ceny węgla wzrosną. PGG nie może jednak biernie czekać na wzrost cen węgla, w bliskiej perspektywie musi zmniejszyć koszty wydobycia poniżej 200 zł na tonie. To jest gwarantem wyjścia na prostą. rozmawiał :

Emil Różański

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

System komorowo-filarowy szansą dla Piekar

Nie stosowany w polskich kopalniach system komorowo-filarowy ma przedłużyć żywotność kopalni Piekary o co najmniej 10 lat. Jeśli projekt się powiedzie, otworzy on perspektywy innym kopalniom na Śląsku.

Największe potencjalne korzyści wprowadzenia kotwienia i stabilnych filarów międzyścianowych, to szybsze postępy przodków, a co najważniejsze szybszy postęp ścian

KWK Bobrek-Piekar y

rójstronne porozumienie, dotyczące prowadzenia eksploatacji systemami komorowo-filarowymi z zastosowaniem obudowy kotwiowej w KWK Bobrek-Piekary Ruch Piekary, zostało podpisane 8 lutego br. w Katowicach pomiędzy Węglokoks Kraj Sp. z o.o., Głównym Instytutem Górnictwa i Joy Global Poland sp. z o.o. w obecności wiceministra energii Grzegorza Tobiszowskiego. – Ta technologia wpłynie na obniżenie koszów wydobycia i pozwoli sięgnąć po węgiel, który jest zablokowany przez czynniki urbanistyczne – powiedział Grzegorz Tobiszowski, wiceminister energii, obecny podczas podpisywania porozumienia. – Cieszy mnie niezmiernie, że w momencie kiedy budujemy nową konstrukcję organizacyjną polskiego górnictwa pojawiają się i będą wdrażane nowe technologie obniżające koszty wydobycia węgla. Wyraził też nadzieję, że eksploatacja systemami komorowo-filarowymi znajdzie zastosowanie w innych polskich kopalniach. Warto podkreślić że system komorowo-filarowy system eksploatacji nie jest stosowany w polskich kopalniach węglowych, podczas gdy w krajach rozwiniętego górnictwa węglowego, z tego systemu pochodzi do 45% wydobycia. System może być stosowany do wybierania resztek pokładów. Technologia robót eksploatacyjnych jest analogiczna jak w przypadku drążenia wyrobisk korytarzowych. Jednak daje się z niej korzystać tylko w sytuacji możliwości stosowania obudowy kotwiowej.

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

KWK Bobrek-Piekar y

Porozumienie dotyczące prowadzenia eksploatacji systemami komorowo-filarowymi z zastosowaniem obudowy kotwiowej w KWK „Bobrek-Piekary” ruch „Piekary” zostało podpisane w obecności wiceministra Grzegorza Tobiszowskiego

– Naszym celem jest też ochrona miejsc pracy. Dlatego wobec spadających cen węgla poszukujemy wciąż sposobów na obniżanie koszów wydobycia – tak, by nie sięgać do kieszeni górników – powiedział Krystian Kozakowski, prezes zarządu spółki Węglokoks Kraj, do której należy kopalnia „Bobrek-Piekary”. Zdaniem prof. Stanisława Pruska, naczelnego dyrektora Głównego Instytutu Górnictwa, nic nie stoi na przeszkodzie, by system komorowo-filarowy, stosowany w światowym górnictwie implementować do polskich warunków górniczych. – System komorowo-filarowy w mojej opinii jest systemem wydajnym i może stanowić alternatywę dla systemu ścianowego w polskim górnictwie. Prof. Prusek podkreślił jednak, że podstawowym warunkiem jego wdrożenia jest zapewnienie bezpieczeństwa pracownikom. Dlatego w pierwszej fazie projektu eksperci Głównego Instytutu Górniczego przeprowadzą prace badawcze, mające określić możliwości i uwarunkowania prowadzenia eksploatacji systemami komorowo-filarowymi z zastosowaniem obudowy kotwiowej w warunkach zagrożenia tąpaniami i pożarami oraz jego wpływu na powierzchnię. W przypadku uzyskania pozytywnych wyników badań nastąpi wdroże-

nie projektu, w tym zastosowanie nowoczesnych technologii kotwienia i urabiania złoża firmy Joy Global. Przedstawiciele spółki Węglokoks Kraj, do której należy piekarska kopalnia, szacują, że zastosowanie ww. systemu eksploatacji może przedłużyć żywotność KWK „Bobrek-Piekary” ruch „Piekary” o co najmniej 10 lat. W 2020 roku sczerpane zostanie złoże „Brzeziny”, w którym ścianami eksploatowany jest pokład 510. Rejon „Brzeziny” w latach 2020–2021 zostanie zlikwidowany (wraz z peryferyjnym szybem „Dołki”). Od 2020 r. KWK „Piekary” bazować będzie na złożu „Piekary”, w którym eksploatacja prowadzona będzie w wysokojakościowych pokładach 504 i 510 metodami specjalnymi, w sposób maksymalnie ograniczający wpływ eksploatacji na powierzchnię (dzielnice Piekar Śląskich: Szarlej i Brzozowice-Kamień). Jedną z planowanych metod specjalnych jest eksploatacja systemami komorowo-filarowymi z zastosowaniem obudowy kotwiowej. W schyłkowej fazie istnienia zakładu górniczego, systematycznie maleją zasoby węgla, które mogą być przedmiotem eksploatacji ścianowej. Pozostają jednak zasoby węgla zalegające w obrębie pól resztkowych, filarów ochronnych oraz w polach o sil-

nie rozwiniętej tektonice. Zasoby takie zazwyczaj traktowane są jako straty lub mogą zostać wyeksploatowane między innymi systemami komorowo-filarowymi. Wybieranie w tym systemie polega na tym, że rozcina się pole pokładu chodnikami prowadzonymi w dwóch do siebie przeważnie prostopadłych kierunkach. Powstają w ten sposób filary, których wymiary dostosowuje się do własności nośnych skał stropowych. Wyposażenie przodka jest analogiczne jak w przypadku drążenia przodka chodnikowego. Maszyna urabiająca – kombajn chodnikowy, podaje urobek na samojezdny wóz odstawczy, dostarczający urobek do dozownika taśmociągu odstawy głównej. Zabezpieczenie stropu wyrobiska odbywa się poprzez samojezdne maszyny wiertarko-kotwiarki. W nowszych rozwiązaniach mechanizacji systemu stosuje się kombajny z zabudowanymi kotwiarkami pozwalające na równoczesne urabianie i zabezpieczanie stropu obudową. Największe potencjalne korzyści wprowadzenia kotwienia i stabilnych filarów miedzy ścianowych, to szybsze postępy przodków, a co najważniejsze szybszy postęp ścian. Korzyści te są uzyskiwane poprzez zmniejszenie poziomu naprężeń, co z kolei daje lepsze warunki, w których kotwie mogą zapewnić bardziej skuteczne wzmocnienie skał. Prowadzenie przodków i zabudowa obudowy są znacznie uproszczone, co oznacza szybszy postęp. Przy postępie ściany, stabilność skrzyżowania rozcinki ścianowej z chodnikami jest zwiększona i opóźnienia związane z usuwaniem nóg obudowy zostały wyeliminowane. Korzyści te przekładają się na większe wskaźniki produkcji i większą wydajność, jak pokazały to dane z kopalni brytyjskich. Ponadto, dane Brytyjskiego Urzędu Górniczego wykazały, że kotwienie jest bezpieczniejsze od łuków stalowych. Stwierdzono, że dla okresu 2000–2006, mimo że 95% wyrobisk było zakotwionych, tylko 20% ogólnej liczby wypadków spowodowanych opadem skał, było w tych wyrobiskach. mk

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

Szansa dla Chorzowa, szansa dla regionu

marca tego roku został podpisany list intencyjny pomiędzy Węglokoksem S.A., Centralą Zaopatrzenia Hutnictwa S.A., Zakładem Konstrukcji Spawanych Ferrum S.A. oraz Agencją Rozwoju Przemysłu, dotyczący uruchomienia produkcji Walcowni Blach Grubych (WBG Batory) w Chorzowie. Walcownia Blach Grubych Batory jeszcze do niedawna produkowała blachy grube ze stali niestopowych i stopowych oraz ze stali o specjalnym przeznaczeniu. Na początku 2012 roku HW Pietrzak Holding S.A. kupił ją od ArcelorMittal Poland. Nowy właściciel planował rozwój chorzowskiego zakładu. Inwestycje w Walcowni Blach Grubych Batory miały pochodzić z pożyczki udzielonej HW Pietrzak Holding S.A. przez Agencję Rozwoju Przemysłu. Niestety, pod koniec ubiegłego roku HW Pietrzak Holding S.A. ogłosił upadłość, co pokrzyżowało wspomniane plany. Węglokoks, Centrala Zaopatrzenia Hutnictwa oraz Zakład Konstruk-

cji Spawanych Ferrum postanowiły wspólnie przeanalizować scenariusz mający na celu ponowne uruchomienie tejże walcowni w wyniku jej przejęcia – w pierwszym etapie w oparciu o umowę dzierżawy, a następnie w wyniku bezobciążeniowego nabycia tego majątku w postępowaniu upadłościowym. Realizacja scenariusza restrukturyzacji WBG Batory uwarunkowana jest w pierwszej kolejności przeprowadzeniem analiz i ustaleń dotyczących działań i oszacowania kosztów koniecznych dla umożliwiania wznowienia działalności produkcyjnej przez chorzowski zakład. Jerzy Podsiadło, prezes Węglokoks S.A., który stawia na rozwój części hutniczej w Grupie Kapitałowej Węglokoks, uważa, że to przedsięwzięcie ma szansę powodzenia. – W efekcie tych działań utrzymana zostanie integralność i zdolności produkcyjne walcowni, a jej dalsze funkcjonowanie pozwoli na zachowanie miejsc pracy. Węglokoks, CZH i ZKS, wykorzystując zdobywane przez lata funkcjonowania na rynku kompetencje, zamierzają uru-

chomić WBG Batory, której ok. 50 proc. produkcji zaspokoi zapotrzebowanie na blachy u samych udziałowców, pozostała część produkcji trafi do odbiorców zewnętrznych z kluczowych obszarów gospodarki. Działająca walcownia, to przede wszystkim miejsca pracy, ale i potencjalne ograniczenie np. importu. Udziałowcy sami wyprodukują blachy na własne potrzeby, przez co poprawią swoją elastyczność i konkurencyjność. WBG Batory produkując, zużywać będzie energię elektryczną i gaz, korzystając z dostaw i usług podmiotów, które przed unieruchomieniem walcowni były jej nieodzownymi kooperantami, a które dzisiaj z niepokojem patrzą na sytuację tego zakładu. W celu realizacji działań opisanych w liście intencyjnym, strony porozumienia zamierzają powołać zespół roboczy, w skład którego będą wchodzić przedstawiciele Węglokoks, CZH, ZKS Ferrum i ARP. Zespół ten przeanalizuje wszelkie możliwe scenariusze projektu. W przypadku uruchomienia projektu i wznowienia produkcji, zakłada się, że Walcownia Blach Grubych Batory dołączy do tworzonej właśnie grupy Śląskie Huty Stali.

Walcownia Blach Grubych Batory

Walcownia Blach Grubych Batory wznowi produkcję?

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

Powstaną Śląskie Huty Stali komentarz

Ś? l?ą?s k i e H u t y S t a l i

Pomysł na reindustrializację Śląska

ykorzystując efekt synergii, Grupa Kapitałowa Węglokoks planuje połączyć należące do niej huty i utworzyć jedną silną grupę hutniczą, działającą pod wspólną nazwą – Śląskie Huty Stali. Hutnictwo stanowi dziś bardzo ważną część Grupy Kapitałowej Węglokoks. Na początku roku 2015 Węglo-

koks S.A. objął 25,5 proc. akcji Huty Pokój z Rudy Śląskiej. Następnie zapadła decyzja o podwyższeniu kapitału zakładowego Huty Pokój, poprzez emisję nowych akcji, które objęła Huta Łabędy z Gliwic, wchodząca w skład Grupy Kapitałowej Węglokoks. Huta Łabędy posiada obecnie 35,09 proc. akcji Huty Pokój. Oznacza to, że łączne udziały Węglo-

koks S.A. oraz Huty Łabędy S.A. w Hucie Pokój wynoszą 51,65 proc. Grupa Kapitałowa Węglokoks mając kontrolę nad dwoma hutami, rozpoczęła integrację swoich aktywów hutniczych. W ten sposób urzeczywistnia się idea Śląskich Hut Stali, co stanowi ukoronowanie koncepcji Węglokoksu S.A. – budowy silnego hutniczego organizmu, zdolnego do konkurowania na rynku i mającego ogromne znaczenie dla rozwoju regionu. – Pierwszy etap powstania ŚHS to połączenie dwóch hut, wchodzących w skład Grupy Węglokoks – Huty Łabędy i Huty Pokój, w jednolitą strukturę techniczno-ekonomiczną. Następnie planujemy uruchomić, a w następnym etapie przejąć – Walcownię Blach Grubych, usytuowaną w Chorzowie – mówi Jerzy Podsiadło, prezes Węglokoks S.A. Nowy podmiot będzie zatrudniał ok. 2,5 tys. osób, a jego roczne przychody to ok. 1,5 mld zł. Połączenie sił

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

funkcjonowania ciepłownictwa systemowego, a więc w wytwarzaniu i sieciach ciepłowniczych. Ponadto w ciągu najbliższych 8 lat sam tylko Operator Gazociągów Przesyłowych Gaz-System planuje wybudować blisko 2 tysiące gazociągów w zachodniej, południowej i wschodniej Polsce. Spółka planuje wydać na ten cel ponad 1,8 miliarda złotych. Inwestycje te wpisują się w strategię Huty Łabędy, która zakończyła właśnie budowę Wydziału Rur, który będzie najnowocześniejszym wydziałem produkcji rur zgrzewanych wzdłużnie w Polsce. Wielkość produkcji ma wynieść docelowo ok 100 tys. ton rocznie. – Utworzenie przez Węglokoks silnego organizmu gospodarczego pod marką Śląskie Huty Stali będzie stanowić ważny element reindustrializacji Śląska i odrodzenia tej gałęzi przemysłu w naszym regionie. Mam nadzieję, że ta część działalności naszej Grupy wpłynie bardzo mocno na rozwój hutnictwa w regionie, a w aspekcie społecznym – zachowanie, a być może nawet zwiększenie liczby miejsc pracy i rozwój usług okołohutniczych. Nie wykluczamy dalszych akwizycji w tym obszarze. Węglokoks, poza aktywnym wsparciem restrukturyzacji śląskiego górnictwa, również w ob-

szarze hutniczym pragnie przyczynić się do wzmocnienia roli gospodarczej Śląska na arenie krajowej i międzynarodowej – uważa Jerzy Podsiadło. Obecnie trwają analizy, służące ustaleniu ostatecznego składu grupy. Niewykluczone, że w jej skład wejdą również inne aktywa hutnicze zlokalizowane w woj. śląskim, co ma poszerzyć ofertę. Opracowywana jest również konstrukcja finansowa tego przedsięwzięcia. Jednym z głównych celów powstania grupy hutniczej na Śląsku ma być koordynacja oraz pobudzenie postępu naukowo-technicznego w hutnictwie, a także prowadzenie wspólnej polityki marketingowej i promocyjnej. Skoordynowane mają być inwestycje oraz prace nad wspólną strategią rozwoju. Plany utworzenia Śląskich Hut Stali wspiera mocno Grzegorz Tobiszowski, wiceminister w resorcie energii. Według Tobiszowskiego, działania konsolidacyjne wpisują się w rządową koncepcję reindustrializacji Śląska i są częścią Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju, ogłoszonego kilka tygodni temu przez wicepremiera Mateusza Morawieckiego. – Powołanie ŚHS może być nowym otwarciem dla Śląska; to wielkie, pozytywne wyzwanie i wzmocnienie potencjału regionu – ocenia wiceminister.

???

ma m.in. wzmocnić pozycję polskich producentów wobec zagranicznej konkurencji i doprowadzić do ograniczenia importu, m.in. blach grubych i rur. Według szacunków, w ubiegłym roku z Białorusi i Chin napłynęło do Polski ponad 450 tys. ton wyrobów stalowych (w tym z Białorusi 300 tys. ton, dwa razy więcej niż w 2014 r.) – przy krajowej produkcji stali surowej, wynoszącej niespełna 9 mln ton i polskim zużyciu stali przekraczającym 12 mln ton rocznie. Środowisko hutnicze wskazuje na brak skutecznej ochrony unijnego rynku, dzięki czemu umacnia się na nim nieuczciwy import, czyli oferowanie wyrobów po cenach poniżej kosztów produkcji. Polski rynek stanowi łakomy kąsek dla producentów wyrobów stalowych. W projekcie „Polityki energetycznej Polski do roku 2050” założono m.in. dwukrotny wzrost do 2030 r. (w porównaniu z 2006 r.) produkcji energii elektrycznej wytwarzanej w technologii wysokosprawnej kogeneracji w oparciu o lokalne zasoby. W związku z tym powstaną w Polsce nowe źródła kogeneracyjne, o mocy ok. 2 tys. MW, które będą opalane przede wszystkim gazem ziemnym. Zmiany muszą nastąpić w każdym obszarze

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

Nowa spółka w rodzinie Choć Nadwiślańska Spółka Energetyczna sp. z o.o. i ZCP „Carbo-Energia” sp. z o. o. były członkami grupy energetycznej Węglokoks Energia już od kwietnia 2014 roku, to początek 2016 roku przyniósł ważne i znaczące zmiany – spółka z Brzeszcz zmieniła nazwę na Węglokoks Energia NSE, a producent ciepła z Rudy Śląskiej na Węglokoks Energia ZCP. Do grupy dołączyła także nowo powstała firma usługowa Węglokoks Energia ZUT.

ęglokoks Energia ZUT sp. z o.o. jest nowo powstałą strukturą w grupie Węglokoks Energia. Jako zakład usług technicznych będzie przede wszystkim świadczyła usługi techniczno-eksploatacyjne dla grupy, powalczy też o klientów zewnętrznych. Dzięki powołaniu spółki usługowej, firmy ciepłownicze wchodzące w skład Węglokoks Energia będą mogły skupić się na głównej działalności jaką jest produkcja ciepła. Węglokoks Energia ZUT skoncentruje się natomiast na następujących kierunkach działania: • świadczeniu usług remontowych na infrastrukturze ciepłowniczej – wykonywaniu bieżących prac remontowych na sieciach przesyłowych, wymiennikach, źródłach wytwarzania, innych urządzeniach pomocniczych; • świadczeniu usług wykonawczych – pełnej realizacji zadań związanych

z inwestycjami, w tym świadczeniu usługi kompleksowej od fazy projektowania do końcowych odbiorów; • świadczeniu usług obsługi technicznej – bieżącej obsłudze i utrzymaniu infrastruktury technicznej i obiektowej w tym energetycznej oraz optymalizacji i zarządzaniu mediami; • świadczeniu usług pogotowia technicznego. Bazą dla działalności spółki będzie przejęty z PEC Ruda Śląska Zakład Remontowy wraz z jego pracownikami, infrastrukturą techniczną oraz prowadzonymi inwestycjami i remontami. Ponadto spółka obejmie także eksploatację sieci cieplnych oraz realizację zleceń zewnętrznych w Węglokoks Energia NSE oraz Węglokoks Energia ZCP, co związane będzie z przejęciem części pracujących w tych spółkach pracowników. Węglokoks Energia ZUT specjalizuje się w kompleksowej obsłudze wszystkich podmiotów należących do Grupy Kapitałowej Węglokoks w obszarze całościowego zarządzania systemami ciepłowniczymi, w tym rozpro-

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

szonymi źródłami ciepła oraz obsługą urządzeń i instalacji obiektowych. Jednocześnie zakłada się intensywne wyjście na rynek zewnętrzny, na którym duża grupa specjalistów posiadających wieloletnie doświadczenie w branży, będzie gwarancją jakości oferowanych usług. Prezesem Węglokoks Energia ZUT został Pan Bogdan Jaksik, od 30 lat związany z rynkiem energetycznym – 19 lat pracował w Zespole Elektrociepłowni Bytom S.A., ostatnie 9 lat związany z Dalkią/Veolią na stanowisku Dyrektora Operacyjnego Regionu Południe w zakresie usług energetycznych. Wiceprezesem spółki został pan Krzysztof Żoch, związany dotychczas z Węglokoks Energia jako Kierownik Działu Zintegrowanych Systemów Zarządzania, a wcześniej wieloletni pracownik Węglokoks Energia NSE.

Węglokoks Energia NSE sp. z o. o. skupia łącznie 5 zakładów ciepłowniczych, z czego 3 na terenie województwa śląskiego: „Czeczott” w Woli, „Piast” w Bieruniu i „Ziemowit” w Lędzinach oraz 2 zakłady ciepłownicze na terenie województwa małopolskiego: „Brzesz-

cze” w Brzeszczach i „Janina” w Libiążu. W tym roku będzie obchodziła 20-lecie działalności. – Cieszymy się, że tuż przed 20 rocznicą działalności możemy pochwalić się kolejnym ważnym krokiem w historii spółki – mówi Bogdan Gorgol, prezes Węglokoks Energia NSE. – Nowa nazwa jest prestiżowa i znacząca. Zaznaczamy dzięki niej przynależność do Grupy Kapitałowej Węglokoks, pokazujemy, że nowoczesna produkcja i sprzedaż ciepła jest dla nas priorytetem. Cieszymy się, że nową nazwę pod znakiem Węglokoks Energia możemy zaprezentować w tak szczególnym dla nas, jubileuszowym roku – dodaje prezes.

Węglokoks Energia ZCP sp. z o.o. z siedzibą w Rudzie Śląskiej powstała w 1995 roku w wyniku restrukturyzacji Rudzkiej Spółki Węglowej S.A. Rozpoczynając działalność produkcyjną, spółka przejęła ciepłownie działające dotąd w obrębie rudzkich kopalń. Oprócz działalności produkcyjnej Węglokoks Energia ZCP bierze aktywny udział w życiu społeczno-gospodarczym Górnego Śląska. Spółka jest jednym z inicjatorów powstania, a obecnie udziałowcem „Śląskiego Parku Prze-

mysłowo-Technologicznego”. W ramach spółki działają następujące źródła ciepła: Elektrociepłownia „Mikołaj”, ciepłownie: „Nowy Wirek”, „Wanda”, „Bielszowice”, „Halemba” i kotłownia „Szyb VI”. – Odkąd jesteśmy częścią grupy Węglokoks Energia, przed ZCP otworzyły się nowe możliwości finansowania przedsięwzięć i inwestycji – mówi Andrzej Łokas, prezes Węglokoks Energia ZCP. – Korzystając z synergii doświadczeń i wiedzy w spółkach Węglokoks Energia, w zakresie technologii i organizacji, będziemy brali udział w dobrze przygotowanej konsolidacji technologicznej i organizacyjnej, wspólnie realizując strategię Grupy. Rebranding wizerunkowy wszystkich spółek oparty został na wspólnych założeniach kreatywno-graficznych i cementuje wspólną działalność z Węglokoks Energia sp. z o. o., która rozwija się coraz prężniej od 2014 roku. Wszystkie trzy spółki będą posługiwały się symbolami graficznymi tożsamymi z symbolem Grupy Węglokoks Energia – wschodzącym „E”. Kolorystyka także pozostanie jednolita – spółki będą posługiwać się, niosącym w sobie dużo energii, połączeniem szarości i czerwieni. Witold Dominik

Węglokoks Energia

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

Czeskie górnictwo w mega kryzysie

OKD ogłasza upadłość Czeska spółka węglowa OKD ogłosiła niewypłacalność i zwróciła się 3 maja br. z wnioskiem do Sądu Wojewódzkiego w Ostrawie o upadłość. Dług spółki przekroczył 17 mld koron podczas gdy jej majątek oszacowano na 7 mld koron.

górnictwo w Czechach

ecyzji takiej można było się spodziewać od dłuższego czasu. Grupa New World Resources (NWR) w 2015 r. zanotowała stratę netto w wys. 223,17 mln euro, rok wcześniej również strata netto wyniosła 21,08 mln euro. Przychody grupy NWR w 2015 r. wyniosły 629,57 mln euro, co oznacza spadek o 7 proc. wobec roku 2014, kiedy były na poziomie 676,38 mln euro. W roku 2015 grupa NWR wydobyła 8,0 mln ton węgla, czyli o 7 proc. mniej niż rok wcześniej, kiedy było to 8,6 mln ton. Sprzedaż węgla była na poziomie 8,0 ton, to o 4 proc. mniej niż w 2014 r., kiedy było to 8,3 mln ton. Szefowie NWR zwracali uwagę, że w całym 2015 r. spółka musiała się zmagać z bardzo trudnym otoczeniem rynkowym, czyli światowym spadkiem cen węgla koksowego i energetycznego i jednocześnie dużą nadpodażą węgla. Reagując na tę sytuację NWR starało się obniżać koszty działalności, w ubiegłym roku obniżono więc koszty sprzedaży węgla o 12 proc. oraz koszty administracyjne o 11 proc., dodatkowo aż o 42 proc. ograniczono inwestycje. W grupie NWR zmniejszono także o 6 proc. zatrudnienie. NWR prognozuje, że niskie ceny węgla energetycznego i koksowego przez najbliższe lata nadal będą się utrzymywać. Dlatego firma szukała wszelkich możliwych desek ratunku. Pod koniec 2015 r. władze OKD zwróciły się do rządu Czech o pomoc w wysokości 3 mld koron, spółka w zamian

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

Czeski rząd jest zdania, że wobec stale pogarszającej się sytuacji na rynku węgla udziałowcy OKD nie będą w nieskoñczoność inwestowali w kopalnie i ogłoszenie upadłości OKD byłoby najprawdopodobniej jedynym rozsądnym rozwiązaniem.

ści dwóch kopalń: Paskov i Lazy oraz części kopalni ČSM. Zapowiadano, że w ciągu najbliższych lat liczba zatrudnionych zostanie zmniejszona do ok. 5–6 tysięcy. To by oznaczało zwolnienie ponad połowy pracowników OKD, gdyż teraz spółka zatrudnia ok. 13 tys. osób. Czeski rząd już od dłuższego czasu deklarował, że nie będzie finansowo pomagał w utrzymaniu tamtejszych kopalń, może jednak zmienić zdanie, gdyby doszło np. do zwolnień grupowych. – Czeski rząd nie przeznaczy na ratowanie górnictwa węgla kamiennego ani korony – powiedział minister przemysłu Jan Mladek. Czeski rząd jest zdania, że wobec stale pogarszającej się sytuacji na rynku węgla, udziałowcy OKD nie będą w nieskończoność inwestowali w kopalnie i ogłoszenie upadłości OKD byłoby najprawdopodobniej jedynym rozsądnym rozwiązaniem. Tymczasem prezydent Republiki Czeskiej Milos Zeman uważa, że najlepszym rozwiązaniem byłaby nacjonalizacja firmy, co wobec postawy rządu raczej nie dziwi, bowiem rząd i prezydent są na dwóch biegunach czeskiej sceny politycznej. Jednak pod wpływem ostatnich wydarzeń rząd oświadczył, iż uznaje za priorytet utrzymanie wydobycia w jak największej części zakładów należących do spółki i w razie potrzeby jest gotów udzielić pomocy pracownikom OKD w całym regionie. Oczywiście całą sytuacją zaniepokojeni są pracownicy i związkowcy z OKD. Cześć pracowników rozpoczęło spontaniczne akcje protestacyjne. – Nasze stanowisko jest jasne - chcieliśmy ogłoszenia niewypłacalności i tak się stało. Ci ludzie podzielają stanowisko związkowe, chcą się odciąć od tych, którzy wyciągają pieniądze, to znaczy od AHG i NWR. Powiedzieli, że chcą, aby OKD stało się firmą niezależną, wolną od przekrętów - powiedział Jaromir Pytlik, szef Porozumienia Związków Zawodowych w OKD. Igor D. Stanisławski

w Czechach

Zdeněk Bakala, zdecydował się odejść ze spółki. Nowe władze firmy zapewniły, że głównym celem jest teraz zapewnienie środków finansowych niezbędnych na bieżącą działalność. Środki pieniężne, które będą do dyspozycji, będą miały wpływ na strategiczne decyzje dotyczące możliwości realizacji projektów inwestycyjnych i rozwojowych. Nowi właściciele NWR przyznali, że zamknięcie części kopalń oraz redukcja zatrudnienia będą konieczne, jednak nie podali żadnych konkretów. Jeszcze na początku tego roku zapowiadano szybkie zamknięcie w cało-

górnictwo

gwarantowała utrzymanie miejsc pracy i poziomu wydobycia do 2020 r. To żądanie zostało jednak odrzucone przez czeski rząd. Jedną z szans na wyjście na prostą była zmiana właścicieli NWR. W lutym 2016 r. grupa Ad Hoc Group (AHG), która skupia trzy brytyjskie spółki inwestycyjne – Ashmore Investment Management Limited, Gramercy Funds Management LLC i M&G Investment Management Limited – została nowym właścicielem NWR oraz OKD. AHG ma teraz 60 proc. akcji. Dotychczasowy większościowy akcjonariusz NWR, jeden z najbogatszych Czechów, czyli

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

komentarz

Ceny wciąż na niskich poziomach J

e r z y

a l e m b a

Prezentujemy ogólną charakterystykę

Dyrektor Biura Analiz Strategicznych i Rynkowych Węglokoks S.A.

sytuacji na międzynarodowym rynku węglowym w I kwartale 2016 r.

k o m e n t a r z e k s p e r c k i

pierwszych miesiącach br. można było zaobserwować dwie, różne ścieżki rozwoju cen dla węgla energetycznego. Europa i Kolumbia z tendencją cenową spadkową oraz Australia i RPA nieco rosnącą. Dopiero w marcu br. odnotowano wzrost cen na wszystkich analizowanych rynkach, ale z przyczyn mających charakter krótkotrwały. Ustalone na I kwartał br. ceny referencyjne węgla koksowego zostały obniżone w zależności od typu od 2 do 8 USD/t.

Na notowania cen w marcu br. miała wpływ groźba rozpoczęcia akcji strajkowej w Kolumbii, co mogło spowodować ograniczenie podaży tego węgla w dostawach eksportowych. Z tego też względu średniomiesięczny indeks węglowy w Europie wzrósł do 46,20 USD/t tj. o 2,30 USD/t w stosunku do lutego br. (vide wykres). Początek roku był okazją do oceny importu i zużycia węgla energetycznego w niektórych krajach europejskich. Według wstępnych danych w roku 2015 sprowadzono do Niemiec 41 mln ton węgla energetycznego ( 41,9 mln ton w 2014). Spadek zużycia węgla w porównaniu do roku 2014 odnotowano w sektorze energetyki (0,8%) oraz sektorze ciepłowniczym (7,1%). W Wielkiej Brytanii elektrownie zużyły ponad 29 mln ton węgla, co

oznaczało spadek o 9,3 mln ton w relacji do roku poprzedniego. Trzeba również zaznaczyć, że ubiegłoroczny import węgla energetycznego na rynek brytyjski osiągnął wielkość 26 mln ton i był o 16 mln ton mniejszy niż w roku 2014. Według francuskich statystyk w roku 2015 sprowadzono do Francji 8,5 mln ton węgla energetycznego tj. o 0,4 mln ton mniej niż w roku poprzednim. W roku 2015 do Włoch zaimportowano 16,3 mln ton węgla energetycznego i praktycznie dostawy te były w tej samej wysokości, jak w roku 2014. Z danych statystycznych za 2015 rok wynika, że w przypadku Hiszpanii import węgla energetycznego wzrósł do 18 mln ton i był o 2 mln ton wyższy od wielkości dostaw z roku poprzedniego.

RYNEK WĘGLA ENERGETYCZNEGO EUROPA W styczniu br. średniomiesięczna wartość indeksu węglowego w Europie osiągnęła poziom 45,80 USD/t CIF ARA (za 6000 kcal/kg)*. Był to kolejny miesiąc spadku notowań, a war- Średniomiesięczne ceny węgla energetycznego w wybranych rejonach świata IV.2015-III.2016 tość tego indeksu obniżyła się o 2,40 USD/t USD/t w relacji do grudnia 2015. Ten65,00 dencja spadkowa cen węgla energetycznego dominowała również w lutym 60,00 br. i średniomiesięczny indeks węgla energetycznego wyniósł 43,90 USD/t 55,00 CIF ARA (spadek o 1,90 USD/t w relacji do poprzedniego miesiąca). Pro50,00 ces ten był następstwem dużej aktywności dostawców węgla z Kolumbii, 45,00 którzy mocno obniżali ceny w swoich ofertach handlowych. 40,00

IV 2015 V 2015 VI 2015 VII 2015 VII 2015 IX 2015 X 2015 XI 2015 XII 2015 I 2016 II 2016 III 2016

CIF ARA

FOB Richards Bay RPA

FOB porty Australii

FOB Puerto Bolivar

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

AUSTRALIA Jeszcze w styczniu br., średniomiesięczny indeks australijskiego węgla energetycznego obniżył się do 49,30 USD/t i potwierdzał spadkową tendencję z poprzednich miesięcy. W lutym i marcu br. nastąpiło odwrócenie tej tendencji i średniomiesięczne jego wartości wynosiły odpowiednio 50,40 USD/t i 51,80 USD/t FOB porty Australii (vide wykres). Na ww. zmianę miały wpływ z pewnością ulewne deszcze, jakie nawiedziły stan Queensland, a co przełożyło się na obniżenie podaży węgla z tego rejonu. Nie mniej ważnym czynnikiem, który przemawiał za utrzymaniem się cen na wysokim poziomie były zapowiadane negocjacje pomiędzy dostawcami węgla z Australii a odbiorcami – elektrowniami japońskimi. KOLUMBIA Spadki cen węgla kolumbijskiego, które nasiliły się w grudniu u.br., były kontynuowane w styczniu i lutym br. Średniomiesięczne notowania indeksu węglowego za te miesiące wynosiły odpowiednio 43,40 USD/t i 42,00 USD/t

FOB Puerto Bolivar. Spośród czterech analizowanych indeksów węgla energetycznego, ten kolumbijski w okresie I kwartału 2016 charakteryzował się najniższymi notowaniami. Ze względu na mniejsze zainteresowanie zakupami węgla w Europie, eksporterzy z Kolumbii, poprzez oferowanie niższych cen, starali się zdobyć nowe lub odzyskać utracone rynki zbytu węgla. Strategia ta przyniosła im w pewnym sensie sukces, ponieważ skutecznie konkurowali z węglem południowoafrykańskim na rynku indyjskim. Średniomiesięczne notowanie indeksu węglowego za marzec wzrosło jednak o 1,30 USD/t do 43,30 USD/t FOB Puerto Bolivar (vide wykres). Groźba rozpoczęcia akcji strajkowej w jednej z kopalń oraz obawy związane z możliwością spadku podaży węgla kolumbijskiego przyczyniły się do wzrostu ww. indeksu węglowego. Warto przypomnieć, że w roku 2015 eksport węgla energetycznego z Kolumbii przekroczył wielkość 80 mln ton i był o ponad 5 mln ton wyższy niż w roku poprzednim. RYNEK WĘGLA KOKSOWEGO Utrzymująca się nadal, niekorzystna koniunktura na światowym rynku stali wpłynęła na poziomy cen węgla koksowego (vide wykres). Odbiorcy japońscy uzgodnili kolejne obniżki cen referencyjnych (na bazie FOB porty Australii), w dostawach węgla w I kwartale br., a mianowicie: • 81 USD/t – dla węgla typu hard, • 66 USD/t – dla węgla typu semi-soft, • 69 USD/t – dla węgla typu PCI.

Rozwój cen referencyjnych węgla koksowego w ramach kontraktów zawartych z producentami węgla na bazie FOB porty Australii

USD/t

110,00

60,00

2014 II kw.

Wynegocjowane ceny referencyjne dla węgla typu hard były o 8 USD/t niższe od cen obowiązujących w IV kwartale ub.r. Dla węgla typu semi-soft oraz PCI obniżki te wyniosły odpowiednio o 5 USD/t i 2 USD/t. Dane opublikowane przez World Steel Association za 2015 rok wskazują, że globalna produkcja stali surowej osiągnęła wielkość 1,6 mld ton (prawie 3% spadku w relacji do roku poprzedniego). Skala spadku tej produkcji w znacznym stopniu ograniczyła zapotrzebowanie na węgiel koksowy i w dalszej konsekwencji doprowadziła do obniżenia jego cen. OCENA PERSPEKTYW ROZWOJU RYNKU WĘGLOWEGO W najnowszym raporcie British Petroleum Energy Outlook 2016 prognozuje się, że do roku 2030 zapotrzebowanie na węgiel w skali globalnej charakteryzować się będzie o wiele wolniejszym wzrostem, niż miało to miejsce w ciągu ostatnich dziesięcioleci. Szacowane w raporcie tempo wzrostu popytu osiągnie średnio 0,5% w skali rocznej. Dla porównania, w ciągu ostatnich dwudziestu lat średnioroczna stopa wzrostu wyniosła prawie 3%. Władze Chin planują redukcję udziału węgla w krajowym miksie energetycznym z 64,4% w roku 2015 do 62,6% w roku 2016. W ocenie banku Goldman Sachs, w roku 2016 należy spodziewać się dalszego osłabienia chińskiej gospodarki oraz kursu juana w stosunku do dolara. Te czynniki mogą wpłynąć na dalszy spadek importu węgla do Chin. W roku 2016 w Chinach planowane jest zamknięcie około 1000 małych kopalń węgla. Jest to część rządowego planu, przewidującego redukcję krajowego wydobycia węgla o 500 mln ton, w ciągu najbliższych 3–5 lat. W bieżącym roku w Wielkiej Brytanii planuje się sukcesywne zamykanie kolejnych bloków energetycznych wykorzystujących węgiel. Łączna zainstalowana moc w tamtejszych elektrowniach węglowych zostanie zredukowana o 6,2 GW. *) Ceny węgla energetycznego w całym tekście niniejszego artykułu dotyczą kaloryczności 6000 kcal/kg NAR

2014 III kw.

2014 IV kw.

Węgiel typu hard (HCC)

2015 I kw.

2015 II kw.

2015 III kw.

Węgiel typu semi-soft (SS)

2015 IV kw.

Węgiel typu PCI

2016 I kw.

k o m e n t a r z e k s p e r c k i

REPUBLIKA POŁUDNIOWEJ AFRYKI. Inaczej niż w Europie, od stycznia do marca br., średniomiesięczne notowania indeksu dla południowoafrykańskiego węgla energetycznego systematycznie wzrastały, odpowiednio do 50,70 USD/t, 52,40 USD/t oraz 53,60 USD/t FOB Richards Bay (vide wykres). Wyższe niż na innych rynkach poziomy cen, były efektem zwiększonego zapotrzebowania na węgiel ze strony elektrowni w Indiach.

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

Nowe kopalnie k o m e n węgla t a r z w Polsce

Projekty wysokiego ryzyka

no w e p r oje k t y g ó r n i c z e

ajwiększe plany związane z budową nowych kopalń węgla kamiennego w Polsce posiada australijska spółka Balamara Resources, która ma aż trzy tego typu projekty. Najbardziej znanym jest projekt wybudowania od podstaw nowego zakładu górniczego w obszarze obejmującym niewyeksploatowane pokłady dawnej podziemnej kopalni Nowa Ruda w woj. dolnośląskim. Zakończono już program wierceń rozpoznawczych mający na celu stworzenie zaktualizowanego raportu JORC, czyli dokumentacji zasobów węgla zgodnej z międzynarodowymi standardami. W czerwcu 2015 r. sporządzono wstępne studium wykonalności. Nowa Ruda Projekt Nowa Ruda zlokalizowany jest w Sudetach Środkowych w Dolnośląskim Zagłębiu Węglowym, blisko granicy z Czechami. Składa się z jednej koncesji, obejmującej dwa przylegające do siebie złoża węgla – znane jako złoża Wacław i Lech. Projekt obejmuje teren o powierzchni około 20 kilometrów kwadratowych, na którym znajduje się rozbudowana infrastruktura, obejmująca drogi, kolej, linie energetyczne i wodociągi. Grubość pokładów węgla sięga do 2,75 m dla złoża Wacław i do 7,0 m dla złoża Lech.

W Polsce istnieją projekty budowy kilku nowych kopalń węgla kamiennego. Biorąc pod uwagę nadpodaż węgla na rynku i jego niskie ceny, projekty nowych kopalń mogą być ryzykowne z biznesowego punktu widzenia.

W ciągu ostatnich dwóch dekad przed zamknięciem w 1995 r., kopalnia Nowa Ruda produkowała rocznie około 1,0–1,2 mln ton węgla koksującego. Podobny poziom wydobycia ma być utrzymany w nowo powstałej kopalni, która ma rozpocząć eksploatację za ok. 2–3 lata. Koszt całej inwestycji szacowany jest na 300–500 mln zł. Mariola Balamara posiada także projekt Mariola, który zakłada budowę dwóch kopalń w Jaworznie: Mariola 1 oraz Mariola 2. Pomysł na kopalnię Mariola 1 zakłada eksploatację węgla kamiennego ze złoża Siersza 2, które obejmuje obszar ponad 13 kilometrów kwadratowych i rozciąga się od północno-zachodniej części osiedla Siersza w gminie Trzebinia, po Ciężkowice w gminie Jaworzno. Zasobność złoża, którego większa i nienaruszona dotychczas część znajduje się po stronie Jaworzna, jest szacowana na blisko 40 mln ton węgla energetycznego. Budowa kopalni ma kosztować ok. 550 mln zł. Roczne wydobycie węgla ma być na poziomie ok. 2,5 mln ton. Z kolei kopalnia Mariola 2 ma wykorzystywać obszar 11 kilometrów kwadratowych złoża Jan Kanty Szczakowa, położony w obszarze miasta Ja-

worzno. W lipcu 2015 spółka Carbon Investment, będąca w 100 proc. spółką zależną Balamary, uzyskała dwuletnią koncesję na rozpoznanie złoża, z wymogiem wykonania jednego odwiertu w przeciągu kolejnych sześciu miesięcy, oraz przeprowadzenia na jego podstawie badań, niezbędnych do ostatecznej modyfikacji dostępnych danych geologicznych. Australijska grupa ocenia, że docelowe zatrudnienie w każdej z dwóch kopalń wyniesie ok. od 800 do 1000 pracowników. W połowie lutego 2015 r. w Jaworznie, miejscowi radni oraz mieszkańcy miasta spotkali się z przedstawicielem Balamary. Spotkanie było dość gorące i jak to bywa w przypadku każdej inwestycji, mieszkańcy są i tym razem podzieleni – część jest przychylnie nastawiona do tych projektów – inni zdecydowanie protestują. Sawin Balamara zainteresowana jest także lubelskim zagłębiem węglowym, gdzie przygotowuje projekt Sawin. Koncesja Sawin obejmuje obszar 137 kilometrów kwadratowych i bezpośrednio graniczy z koncesją innej australijskiej grupy węglowej Prairie Mining. Obszar koncesyjny leży w bliskim sąsiedztwie kopalni Bogdanka.

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

konCesja rozpoznawCza Balamara sawin ii kolej planowane odwierty ostrów Lubelski

Lubratów

Bogdanka

projekt grupy węglowej praire mining

włodawa

sawin ii

137 km2

Łęczna Lublin

Świdnik

chełm 20 km

jan karski W zagłębiu lubelskim swoją kopalnię planuje również wybudować wspomniana wyżej grupa Prairie Mining. Zanim jednak australijska grupa rozpocznie budowę zakładu, najpierw musi wygrać batalię sądową o złoża z kopalnią Bogdanka. Ostatnim wydarzeniem w tym sporze była decyzja Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który 16 marca 2016 r. oddalił złożoną przez kopalnię Bogdanka skargę na decyzję Ministra Środowiska z 5 listopada 2014 r. o utrzymaniu w mocy, zaskarżonej przez spółkę decyzji Ministra z 5 września 2014 r., o odmowie udzielenia kon-

cesji na wydobywanie węgla kamiennego ze złoża „Lubelskie Zagłębie Węglowe – obszar K-6 i K-7”. Bogdanka złożyła wniosek o pisemne uzasadnienie wyroku WSA oraz zamierza złożyć skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Złoże „K-6, K-7” bezpośrednio sąsiaduje z eksploatowanymi przez Bogdankę polami wydobywczymi i, jak podkreśla kopalnia, jest ona w stanie zagospodarować ten obszar w stosunkowo krótkim czasie i relatywnie niskim kosztem, wykorzystując istniejącą infrastrukturę – a zatem najbardziej racjonalnie i efektywnie. Na razie więcej atutów mają w swoich rękach przedstawiciele Prairie Mining. Spółka deklaruje, że do końca pierwszego półrocza 2016 r. zakończy prace nad przygotowaniem oceny oddziaływania projektu na środowisko, a uzyskania decyzji środowiskowej spodziewa się do końca pierwszego kwartału 2017 r. Budowa kopalni, która ma się nazywać Jan Karski, miałaby się rozpocząć w 2018 r. i w zależności od tempa prac,

rozpoczęcie eksploatacji mogłoby nastąpić w latach 2023–2024. Cała inwestycja ma kosztować ok. 631,7 mln dolarów, a wkrótce ma rozpocząć się przygotowanie finansowania tego projektu. Proces ten ma zakończyć się w 2017 r. Przeciszów Projekt budowy własnej kopalni posiada także grupa Kopex. Spółka Kopex Ex Coal (z grupy Kopex) posiada prawa do dokumentacji geologicznej złoża węgla kamiennego Oświęcim-Polanka 1. Złoże ma obszar 42 kilometrów kwadratowych i jest zlokalizowane w trzech gminach: Przeciszów, Polanka Wielka i Oświęcim, w zachodniej Małopolsce. Planowane wydobycie nowej kopalni, to od 3 do 4 mln ton węgla rocznie. Wydobycie miałoby ruszyć ok. roku 2020. Wartość inwestycji to ok. 1,5 mld zł. Choć kopalnia ma zatrudniać ok. 1000 pracowników i z pewnością będzie sporym źródłem podatków dla lokalnego samorządu, to spora część mieszkańców Przeciszowa jest przeciwna tej inwestycji. W lutym 2016 r. odbyło

no w e p r oje k t y g ó r n i c z e

Balamara wystąpiła o koncesję rozpoznawczą w obszarze Sawin w 2013 r., niedługo po tym jak firma zabezpieczyła swoją pierwszą inwestycję węglową, czyli projekt Nowa Ruda. Ocenia się, że budowa kopalni Sawin kosztowałaby nawet 600 mln dolarów, ale rocznie wydobycie byłoby na poziomie 7 mln ton. Jest to więc największy polski projekt Balamary.

C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)

no w e p r oje k t y g ó r n i c z e

Wizualizacja sposobu wiercenia tzw. „upadowej” w planowanej kopalni w Przeciszowie (Spółka Kopex Ex Coal)

się referendum, w którym próbowano odwołać radę gminy i wójta Przeciszowa, którzy są przyjaźnie nastawieni do budowy kopalni. Większość głosujących opowiedziała się za odwołaniem wójta i rady, ale z powodu zbyt niskiej frekwencji referendum okazało się nieważne. Nie wykluczone jednak, że kopalnia Przeciszów nie powstanie. Przypomnijmy, że Krzysztof Jędrzejewski, większościowy akcjonariusz Kopex S.A., podpisał 17 marca 2016 r. umowę warunkową ze spółką celową (SPV), zależną od TDJ S.A., ws. przejęcia kontroli nad większościowym pakietem akcji Kopex. TDJ S.A. pośrednio kontroluje większościowy pakiet akcji grupy Famur. Nie wykluczone, że nowy właściciel Kopexu zrezygnuje z tego projektu. Czy tak się stanie, okaże się za kilka miesięcy, na razie Famur i Kopex oceniają, że zakończenie transakcji przejęcia może zakończyć się w sierpniu br. Liczne kłopoty i przeszkody Samo wybudowanie kopalni, choć łatwym zadaniem nie jest, stanowi tylko część problemu. Znacznie trudniejsze jest takie prowadzenie działalności, aby nowe kopalnie na siebie zarabiały i pozwoliły na zwrot z zaangażowanego kapitału na budowę. A z tym mogą być trudności. Każdy kto prowadził nawet niewielki remont mieszkania wie, że planowane pierwotnie koszty szybko mogą się wymknąć spod kontroli i ostateczny koszt

staje się wyższy od planowanego. Przy dużych inwestycjach przemysłowych przekroczenia pierwotnie zakładanych terminów i kosztów budowy nie są niczym niezwykłym i zdarzają się często. Nie można tego wykluczyć także w przypadku nowych kopalń w Polsce. Z pewnością sporym wyzwaniem dla tych wszystkich projektów będzie zdobycie finansowania. W obecnej sytuacji rynkowej może być to bardzo trudne. Podstawową kwestią w każdej inwestycji jest zwrot z zaangażowanego kapitału. Obecne ceny węgla energetycznego i koksowego są na bardzo niskich poziomach. Wydaje się, że nie powinny już spadać w sposób istotny, ale prognozy na najbliższe lata wskazują, że ceny te nie będą też rosnąć. Na początku kwietnia br. kontrakty węgla energetycznego w portach ARA wyceniano na ok. 44 dolarów za tonę, jednak kontrakty na lata 2018 i 2019 wyceniano poniżej 40 dolarów za tonę. A pamiętajmy, że z uzyskanej ceny trzeba pokryć bieżące koszty funkcjonowania kopalni, spłacić kredyty a dobrze by było, gdyby jeszcze na tej działalności się zarobiło. Prognozowanie jak ceny węgla będą zachowywać się po roku 2019 jest niezwykle trudne, ale z dzisiejszej perspektywy wydaje się, że raczej nie będzie przesłanek do ogromnych zwyżek cen. Działania na rzecz ograniczania emisji CO2 są podejmowane nie tylko w Unii Europejskiej i nadpodaż na rynku ropy,

gazu ziemnego i węgla nie sprzyjają wzrostowi cen. Zakładając nawet, że obecne spowolnienie gospodarcze na świecie minie i światowa gospodarka przyśpieszy zwiększając zapotrzebowanie na surowce, w tym surowce energetyczne, to powrót do cen w wys. 120 dolarów za tonę (jakie były jeszcze w roku 2011) jest mało prawdopodobny. Podczas konferencji prasowej w marcu 2016 r. Ben Stoikovich, prezes Prairie Mining, mówił, że w ciągu najbliższych 5–6 lat należy się spodziewać odbicia cen węgla dostarczanego do portów ARA, do poziomu 75 dolarów za tonę w przypadku węgla energetycznego i 110 dolarów za tonę w przypadku węgla koksującego. Zdaniem inwestorów takie ceny pozwoliłyby na rentowność planowanych projektów. Wszystkie planowane kopalnie zakładają znacznie niższe koszty eksploatacji niż to jest w obecnie działających kopalniach w Polsce. Ma na to pozwolić zastosowanie najnowocześniejszego sprzętu i relatywnie niskie zatrudnienie i wyższa wydajność wydobycia w przeliczeniu na jednego zatrudnionego. Koszty wydobycia w planowanych kopalniach będą głównym czynnikiem decydującym o tym, czy te projekty zostaną zrealizowane. Prairie Mining prognozuje, że w przypadku kopalni Jan Karski średni koszt operacyjny wydobycia jednej tony węgla wyniesie ok. 25 dolarów (przy ustabilizowanej produkcji węgla). Emil Różański

Jesteśmy dla Was! Zapraszamy do restauracji znajdującej się na parterze naszego obiektu, gdzie zadowolony klient, najwyższa jakość i doskonały smak są na pierwszym miejscu. Serwujemy wszelkiego rodzaju posiłki lunchowe, jednocześnie w naszej ofercie znajdują się również śniadania, przekąski, desery oraz napoje. Ponadto oferujemy naszym klientom kompleksową obsługę cateringową spotkań firmowych i prywatnych, tj. wesela, komunie, imprezy okolicznościowe.

RESTAURACJA POD WIEŻAMI ul. Mickiewicza 29 tel.: 32 207 21 92, 32 207 27 77 mail: gastronomia@biurocentrum.com.pl

Oferujemy w codziennej sprzedaży: • śniadania • obiady lunchowe na każdą kieszeń • obiady A La Carte Zapraszamy do korzystania z CENTRUM KONFERENCYJNEGO: 300 miejsc w klimatyzowanej sali oraz 4 mniejsze sale szkoleniowe z pełnym wyposażeniem tel. 32 207 22 05 e-mail: administracja@biurocentrum.com.pl

Godziny otwarcia Poniedziałek–Piątek 8.00–17.00 Sobota–Niedziela 9.00–16.00