Magazyn c nr16 by Węglokoks S.A.

Węglokoks Energia

czyli ciepłe skojarzenia – s. 14 KLUCZOWA INWEST YCJA BLISKA FINALIZACJI Łabędzkie rury już wkrótce na rynku.

DOCENIONY ZASTĘP Ratownic y z „Bobrka” z czterema pucharami w zawodach CSRG!

ZDANIEM EKSPER TA Porozumienie klimatyczne w Paryżu zostanie zawarte.

PAŹDZIERNIK 2015 – 04 (16)

MAGAZYN KORPORACYJNY

Jesteśmy dla Was! Zapraszamy do restauracji znajdującej się na parterze naszego obiektu, gdzie zadowolony klient, najwyższa jakość i doskonały smak są na pierwszym miejscu. Serwujemy wszelkiego rodzaju posiłki lunchowe, jednocześnie w naszej ofercie znajdują się również śniadania, przekąski, desery oraz napoje. Ponadto oferujemy naszym klientom kompleksową obsługę cateringową spotkań firmowych i prywatnych, tj. wesela, komunie, imprezy okolicznościowe.

RESTAURACJA POD WIEŻAMI ul. Mickiewicza 29 tel.: 32 207 21 92, 32 207 27 77 mail: gastronomia@biurocentrum.com.pl

Oferujemy w codziennej sprzedaży: • śniadania • obiady lunchowe na każdą kieszeń • obiady A La Carte Zapraszamy do korzystania z CENTRUM KONFERENCYJNEGO: 300 miejsc w klimatyzowanej sali oraz 4 mniejsze sale szkoleniowe z pełnym wyposażeniem tel. 32 207 22 05 e-mail: administracja@biurocentrum.com.pl

Godziny otwarcia Poniedziałek–Piątek 8.00–17.00 Sobota–Niedziela 9.00–16.00

C – Październik 2015 – 04 (16)

WITAMY

Szanowni Państwo, Drodzy Czytelnicy

owoli dobiega końca 2015 rok, a co za tym idzie

Węglokoks Kraj, nasza spółka wydobywcza udowad-

dobiega końca realizacja „Strategii rozwoju

nia, że nawet w tym trudnym okresie dla producentów

WĘGLOKOKS S.A. na lata 2010–2015”.

węgla można działać efektywnie. Huta Łabędy oraz

W ciągu przeszło 60 lat swego istnienia,

Huta Pokój tworzą podwaliny pod silną grupę hutniczą.

Węglokoks, jako czołowy w świecie eksporter

Węglokoks Energia, czyli dawne Wspólne Przedsiębior-

węgla kamiennego, wniósł ogromny wkład w rozwój

stwo Energetyczne zaspokaja

i odbudowę gospodarki narodowej.

potrzeby klientów w sposób

Z uwagi jednak na zmiany strukturalne, jakie zaczęły

nowoczesny, bezpieczny i eko-

się dokonywać w gospodarce polskiej i trwały trend spad-

logiczny. Nie zapominamy także

kowy w zakresie wydobycia i sprzedaży węgla, ówczesny

o innych spółkach naszej Gru-

zarząd pod kierownictwem Jerzego Podsiadło zdefiniował

py, które także kreślą śmiało

nowe cele strategiczne, które zostały ujęte w 5-letniej

swoją przyszłość. Zapewne już

Strategii Rozwoju Spółki. Dziś możemy z dumą podkre-

wkrótce przyjdzie nam poznać

ślić, że wszystkie cele strategiczne nakreślone w tymże

nową strategię rozwoju Grupy

dokumencie udało się nam zrealizować z nawiązką.

Kapitałowej Węglokoks, która

Dotyczy to zwłaszcza dywersyfikacji działalności handlo-

utrwali przyjęte wcześniej cele

wej, rozwoju działalności w sektorze okołogórniczym czy

i wyznaczy nowe, na kolejne lata

też bezpośredniego zaangażowania w sektor wydobywczy.

swojej działalności.

Obecnie Węglokoks, oprócz intensywnej działalności eksportowej, może pochwalić się silnymi filarami: hutni-

Zapraszam Państwa do lektury.

czym, górniczym czy energetycznym. Każda z firm naszej Grupy Kapitałowej ma ustabilizowaną pozycję rynkową, a także perspektywy dalszego rozwoju.

Marzena Mrozik, Redaktor naczelna Rzecznik Prasowy Węglokoks S.A.

C – M AG A Z Y N KO R P O R AC Y J N Y G R U P Y K A P I TA Ł OW E J W Ę G L O KO K S wydawca :

WĘGLOKOKS S.A. ul. Mickiewicza 29, 40-085 Katowice tel. +48 32 258 24 31 faks +48 32 251 54 53 www.weglokoks.com.pl

redaktor naczelna :

Marzena Mrozik tel. +48 32 207 20 70 m.mrozik@weglokoks.com.pl

przygotowanie, projekt graficzny i skład:

Press Kontakt Agencja Public Relations Michał Bartłomowicz

C – Październik 2015 – 04 (16)

spis treści

4 WIADOMOŚCI

w numerze:

Z KRAJU . . . . . . . . . . . . 6 ZE ŚWIATA . . . . . . . . . . . 8 Z GRUPY . . . . . . . . . . . 10

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Europejska polityka przemysłowa – globalne wyzwania Nie ma sporu co do konieczności redukcji CO2. Wątpliwości budzą jedynie metody redukcji CO2.

13 14

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Jesteśmy blisko Klienta

Węglokoks Energia Powstała w 2014 roku spółka Wspólne Przedsiębiorstwo Energetyczne (WPE) zmieniła nazwę na Węglokoks Energia. Do roku 2020 spółka chce być w pierwszej piątce liderów rynku ciepła w Polsce

. . . . . . . . . . . . . . . . . . .

W stronę cargo

Rozmowa z Tomaszem Mańką, prezesem zarządu spółki Polské Uhlí

5 i 6 października 2015 r. w Katowicach odbył się Europejski Kongres Logistyczny ONECARGO. Partnerem tego wydarzenia były spółki z Grupy Kapitałowej Węglokoks

. . . . . . .

C – Październik 2015 – 04 (16)

Kluczowa inwestycja bliska finalizacji Prawdopodobnie już w połowie grudnia br. rozpocznie się produkcja pierwszej partii rur na nowym Wydziale Produkcji Rur HUTY ŁABĘDY (WPR) – największego i najnowocześniejszego wydziału produkcji rur zgrzewanych wzdłużnie w Polsce

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Huta Pokój obchodzi w tym roku jubileusz 175 lat działalności. To jedna z najstarszych marek przemysłowych, a jednocześnie jeden z najnowocześniejszych zakładów przetwórstwa stali w Polsce

22 28

. . . . . . . . . . . . . . . . . .

Ratownicy z „Bobrka” z czterema pucharami! Zastęp reprezentujący Węglokoks Kraj KWK „Bobrek” odniósł kolejne sukcesy w zawodach ratowniczych

Multi znaczy bezpieczniej

Jak światowe firmy górnicze radzą sobie z kryzysem?

. . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Czy może być jeszcze gorzej? Prezentujemy ogólną charakterystykę sytuacji na międzynarodowym rynku węglowym w III kwartale 2015 r.

Porozumienie klimatyczne w Paryżu zostanie zawarte

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Wiekowa marka z innowacyjnym spojrzeniem

Rozmowa z Bolesławem Jankowskim, wiceprezesem EnergSys Badania Systemowe

24 . . . . . . . . .

3 pytania do... Andrzeja Krzyształowskiego

32 34

C – Październik 2015 – 04 (16)

wiadomości

P R AWO

Ustawa antysmogowa podpisana

rezydent Andrzej Duda podpisał we wtorek 6 października nowelizację Prawa ochrony środowiska, tzw. ustawę antysmogową. Przepisy mają przyczynić się do ograniczenia emisji szkodliwych substancji. Umożliwi ona sejmikom wojewódzkim wprowadzanie czasowych i miejscowych zakazów stosowania określonych paliw stałych w domowych paleniskach. Zgodnie z nią sejmiki wojewódzkie będą mogły wskazać w uchwałach granice obszaru objętego ograniczeniami lub zakazami, rodzaje lub jakość paliw dopuszczonych lub zakazanych, parametry techniczne dopuszczonych do stosowania instalacji i urządzeń oraz obowiązki podmiotów objętych uchwałą i organów administracji. Ustawa doprecyzowuje też przepisy dotyczące wydawania

pozwoleń na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza dla nowo budowanych instalacji lub instalacji zmienianych w sposób istotny. 25 września Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymał orzeczenie stwierdzające nieważność uchwały zakazującej stosowania w stolicy Małopolski paliw stałych do celów grzewczych. Przedstawiciele miasta wyrażali aprobatę dla niezwłocznego przyjęcia adekwatnych przepisów na podstawie nowego brzmienia ustawy, które eliminuje wątpliwości wyrażane przez Sąd. Teraz samorządowcy, nie tylko z Krakowa, ale z całego kraju, będą mieli na to szansę. Jak twierdzą zwolennicy nowych rozwiązań prawnych, jakość powietrza w Polsce, obok Bułgarii, jest najgorsza w Unii Europejskiej. Na po-

czątku roku Komisja Europejska zażądała od Polski wyjaśnień w sprawie niespełniania, od momentu akcesji, wiążących norm ustanowionych dla pyłu zawieszonego PM10. Prawdopodobnie jeszcze w tym roku Komisja skieruje w tej sprawie skargę do Trybunału Sprawiedliwości UE w Luksemburgu. Jeżeli tak się stanie, Polsce będą grozić wielomiliardowe kary. źródło: własne

P O L I T YK A E N E RGE T YCZNA

Węgiel wciąż dominujący

wiadomości z kraju

o konsultacji trafił kluczowy dla sektora akt strategiczny „Polityka energetyczna Polski do 2050 roku”, który określa trendy i metody osiągania założonych celów. Przewiduje się w nim nadal dominującą rolę węgla i równomierny udział pozostałych źródeł w krajowym miksie energetycznym. Głównym wyzwaniem jest dziś konieczność odpowiedniego dostosowania mocy wytwórczych do rosnącego zapotrzebowania na energię oraz wymiany starych i wyeksploatowanych jednostek,

przy jednoczesnym spełnieniu wymogów środowiskowych. Motorem zmian w sektorze będzie prawdopodobnie także konieczność dostosowania się do zmodyfikowanego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych. Dokument ten zakłada wciąż dominującą rolę węgla oraz umiarkowany wzrost znaczenia gazu ziemnego. Jako efekt realizacji wynikających z przepisów unijnych obowiązków przewiduje się w nim jednak stopniowe zwiększenie udziału OZE oraz

włączenie energetyki jądrowej na poziomie ok. 12 proc., oznaczające budowę dwóch elektrowni jądrowych o łącznej mocy 6000 MW. Scenariusz zakłada zróżnicowaną pod względem surowcowym strukturę bilansu energetycznego, a udział poszczególnych nośników ma kształtować się równomiernie na poziomie ok. 15–20 proc., z wyjątkiem paliw stałych, których udział w dalszym ciągu ma być największy. Węgiel kamienny i brunatny nadal będą podstawą bezpieczeństwa energetycznego, choć z uwagi na międzynarodowe trendy ich udział ma się stopniowo zmniejszać. źródło: własne

J A S T R Z Ę B S K A S PÓŁK A WĘGLOWA

Historyczne porozumienie

środę 16 września br. Zarząd Jastrzębskiej Spółki Węglowej (JSW) oraz Reprezentatywne Organizacje Związkowe działające w JSW tj. Zakładowa Organizacja Koordynacyjna NSZZ Solidarność JSW SA, Związek Zawodowy Kadra Pracowników JSW SA i Federacja Związku Zawodowego Górników JSW SA, podpisały porozumienie, które dotyczy ograniczenia części świadczeń na rzecz pracowników Spółki, co będzie miało istotny wpływ na poprawę płynności finansowej JSW w okresie najbliższych trzech lat. Łączny szacunkowy pozytywny efekt ograniczenia kosztów pracy za lata 2016–2018 z tytułu zawartego porozumienia oraz porozumienia z lutego 2015 r. wyniesie ok. 2 mld zł. Zgodnie z porozumieniem Pra-

cownicy JSW otrzymają należną część 14-tej pensji za 2014 rok do końca tego tygodnia oraz drugą część deputatu węglowego – do końca października 2015 roku. Nagroda Barbórkowa za rok 2015 zostanie wypłacona w dwóch równych ratach – do 4 grudnia 2015 r. i do 1 marca 2016 roku. Porozumienie zostało zawarte na okres trzech lat. Począwszy od 2016 roku zostaje wstrzymana m.in. wypłata 14-tki i deputatu węglowego, natomiast do tzw. Nagrody Barbórkowej nie są uprawnieni pracownicy administracji oraz ci, z którymi w okresie obrachunkowym pracodawca rozwiązał umowę o pracę. Przypomnijmy, że miesiąc wcześniej ING Bank Śląski zażądał od JSW wcześniejszego wykupu obligacji, co postawiło JSW w bardzo trudnej sytuacji. Dzięki wspo-

mnianemu porozumieniu 24 września br. zarządowi JSW udało się zawrzeć umowę o dalszej współpracy ze swoimi obligatoriuszami (Powszechna Kasa Oszczędności Bank Polski S.A, Bank Gospodarstwa Krajowego, ING Bank Śląski S.A. oraz PZU Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Aktywów Niepublicznych BIS 1), co oddaliło widmo niekontrolowanej upadłości spółki. źródło: własne

C – Październik 2015 – 04 (16)

KO M PA N I A W Ę G LOWA

Nowa formuła

w podwyższonym kapitale zakładowym tej Spółki”. – Rząd zrealizował dziś porozumienie zawarte z górnikami, wymagało to pracy, ponieważ chcieliśmy, by wszystko co zrobimy, miało solidne podstawy prawne i gwarantowało dobrą przyszłość dla polskiego górnictwa – podkreślił szef MSP na konferencji prasowej po środowym posiedzeniu rządu. – Mamy Silesię Towarzystwo Finansowe, która to spółka wyleczy polskie górnictwo. Dotrzymaliśmy słowa – podkreślił. Pytany o ewentualne zastrzeżenia Komisji Europejskiej dotyczące przedstawionego przez niego planu ratowania KW, minister ocenił, że nowa formuła jest stabilniejsza; „bez ryzyka, albo z minimalnym ryzykiem, że ktoś nam może powiedzieć, że to robicie na skróty, że chcecie subsydiować podmiot gospodarczy”. W komunikacie Ministerstwo Skarbu podkreśliło,

że środowa decyzja rządu o przejęciu kopalń przez TF Silesia to pierwszy krok do utworzenia tzw. Nowej Kompanii Węglowej. Jak dodał, analizę zaangażowania w projekt rozpoczęły lub rozpoczną m.in. PGE, Energa i PGNiG. „Rada Ministrów zdecydowała o wniesieniu do 100 proc. akcji Kompanii Węglowej do spółki Towarzystwo Finansowe Silesia. To pierwszy krok do bezpiecznego wprowadzenia do tego podmiotu inwestorów zewnętrznych i utworzenia tzw. Nowej Kompanii Węglowej. Analizę projektu rozpoczęły m.in. Polska Grupa Energetyczna PGE oraz Energa, które wyraziły zainteresowanie budowaniem na bazie Kompanii Węglowej silnych koncernów paliwowo-energetycznych. Analizę projektu rozpocznie także PGNiG Termika, spółka z grupy kapitałowej PGNiG” – podano w komunikacie. źródło: własne

LW B O G DA N K A

KWK „BRZESZCZE”

Pod skrzydłami Enei

Kopalnia za 1 złoty

rząd Ochrony Konsumentów i Konkurencji wydał zgodę na przejęcie Bogdanki przez koncern Enea. W ten sposób powstanie jedno z największych przedsiębiorstw paliwowo-energetycznych w Polsce. 14 września br. koncern energetyczny Enea ogłosił wezwanie na 21 962 189 akcji Lubelskiego Węgla Bogdanka, które stanowią 64,57 proc. wszystkich udziałów. Enea zaproponowała cenę 67,39 zł za sztukę. Co ciekawe, kilka tygodni wcześniej Enea wypowiedziała Bogdance wieloletnią umowę dotyczącą dostaw węgla, Enea Wytwarzanie jest największym odbiorcą lubelskiej kopalni. Obecnie Bogdanka dostarcza do Elektrowni Kozienice ponad 3 mln ton węgla rocznie z 5,5 mln ton węgla jakie zużywa ten zakład (największa w Polsce elektrownia na węgiel kamienny). Z uwagi zatem na silne związki Enei z Bogdanką już od pewnego czasu spekulowano, iż koncern energetyczny byłby zainteresowany przejęciem lubelskiej kopalni. Właściciele akcji kopalni (głównie otwarte fundusze emerytalne) zadeklarowali chęć sprzedania grupie energetycznej akcji LWB. Ostatnim warunkiem, aby przejęcie się udało, była zgoda prezesa UOKiK. – Wejście najlepszego polskiego przedsiębiorstwa górniczego do nowoczesnej grupy paliwowo-energetycznej wzmocni bezpieczeństwo energetyczne państwa i zwiększy naszą konkurencyjność – podkreśla Krzysztof Zamasz, prezes Enei. – Serdecznie witamy kopalnię Bogdanka w Enei! źródło: własne

października br. RSG, spółka celowa z Grupy TAURON oraz Spółka Restrukturyzacji Kopalń podpisały przedwstępną warunkową umowę sprzedaży aktywów KWK „Brzeszcze”. Tego samego dnia zarząd spółki celowej zawarł z organizacjami związkowymi z Brzeszcz porozumienie ustalające warunki przejścia załogi kopalni oraz kluczowe kwestie dotyczące zatrudnienia. Strony wynegocjują w przyszłości nowy układ zbiorowy wprowadzający motywacyjny system wynagrodzeń. TAURON zapłaci za przejmowane aktywa 1 zł. Umowa przedwstępna zawiera zobowiązania warunkujące nabycie od Spółki Restrukturyzacji Kopalń aktywów wydzielonej zorganizowanej części KWK „Brzeszcze” przez spółkę zależną w 100 proc. od TAURONA (obecna nazwa RSG, trwa procedura zmiany na „Nowe Brzeszcze Grupa TAURON”). – Włączenie KWK „Brzeszcze” w struktury TAURONU jest kolejnym krokiem w budowaniu silnej grupy paliwowo-energetycznej wykorzystującej synergię podsektorów wydobycia i wytwarzania. Nabycie kopalni pozwala nam w większym stopniu uniezależnić się od zewnętrznych dostaw surowca i kontrolować koszty jego pozyskania – powiedział Jerzy Kurella, prezes zarządu TAURON Polska Energia. Tego samego dnia Spółka Restrukturyzacji Kopalń podpisała list intencyjny z Polską Grupą Energetyczną w sprawie ewentualnego nabycia przez PGE kopalni „Makoszowy”. źródło: własne

wiadomości z kraju

owarzystwo Finansowe Silesia ma przejąć 11 kopalń i utrzymać ich płynność finansową – poinformował 30 września na konferencji prasowej po posiedzeniu rządu minister skarbu Andrzej Czerwiński. W tym dniu mijał termin styczniowego porozumienia rządu ze związkowcami, które zakładało przeniesienie 11 kopalń do tzw. Nowej Kompanii Węglowej. W środę 30 września odbyło się specjalne posiedzenie rządu właśnie w sprawie Kompanii Węglowej. Minister Czerwiński podkreślił, że to co rząd proponuje to „nowa formuła”. – To, co dotychczas było w KW i SRK to była formuła uzgodniona 17 stycznia. Dziś proponujemy nową formułę, która ma szyld Silesii. Jesteśmy przekonani, że doświadczenie Silesii będzie procentowało w dobrych rozwiązaniach dla górnictwa – dodał. Minister podkreślił, że na bazie Silesii ma powstać „silny koncern paliwowo-energetyczny”, w którym udział wezmą polskie spółki z sektora energetycznego. Posiedzenie dotyczyło wniosku MSP o wyrażenie przez Radę Ministrów zgody „na zbycie w trybie innym niż określony w art. 33 ust. 1 ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji poprzez wniesienie do Towarzystwa Finansowego Silesia Sp. z o.o. należących do Skarbu Państwa do 100 proc. akcji Spółki Kompania Węglowa S.A., w zamian za objęcie udziałów

C – Październik 2015 – 04 (16)

wiadomości

RYN E K W Ę G L A

ROSJA

Spadek w spadku po spadku...

Ujawnione plany

wiadomości ze świata

wiatowa gospodarka zadrżała! Zyski chińskich przedsiębiorstw zmniejszyły się w sierpniu br. aż o 8,8 proc. Co gorsza – zyski w samych tylko chińskich kopalniach węgla pikowały w dół aż o 64,9 proc., a w sektorze naftowym i gazowym o 67,3 proc.! Jest to największy spadek od 2011 r. Pewnie dlatego, 22 września ceny węgla ARA z dostawą na 2016 rok osiągnęły rekordowo niski poziom, schodząc po raz pierwszy w historii poniżej 50 USD/t, a 28 września sesja na nowojorskich giełdach zakończyła się znacznymi spadkami najważniejszych indeksów. W tym kontekście na uwagę zasługują analizy Capital Economics – jednego z największych na świecie, wyspecjalizowanego w chińskim rynku niezależnego ośrodka badań ekonomicznych. Dowodzą one m.in., że ostatnie dane nie zwiastują jeszcze stałej zniżkowej tendencji chińskiej gospodarki, zaś masowe spadki na giełdach w Szanghaju i Szenzen będą ograniczone, ponieważ własność

kapitału chińskich udziałowców w Państwie Środka rozciąga się na względnie małą część prywatnych posiadaczy, których udziały są dziś dużo niższe niż rok temu. Autorzy analiz twierdzą ponadto, że panika, która ogarnęła rynki górnicze i surowcowe, Była nieuzasadniona, a ceny surowców spadły przesadnie nisko. Poza tym, co oczywiste, nawet przy spowolnionym wzroście PKB Chin oczekuje się, że w 2015 r. wyniesie on 7 proc., czyli 700 mld dol., które zostaną dodane do produktu krajowego Chin. [źródło: nettg.pl]

ujawnił je brytyjskiemu pismu World Coal Siergiej Stepanow, wiceszef Ewrazu – największej kompanii węgla koksującego w Rosji, której produkcja w 2014 r. wyniosła 21 mln ton węgla i 14 mln ton jego koncentratu dla metalurgii. W tym roku ma być jeszcze lepiej, a to za sprawą odbudowanej, po eksplozji metanu w 2010 r. kopalni Raspadskaja, której zdolności wydobywcze można zwiększać o 7–8 mln ton rocznie. Duże nadzieje wiąże także Ewraz z budową kopalni Meżgej w Republice Tuwy z zapasami 213,5 mln t węgla o dobrych walorach dla hut. Rozruch kopalni zaplanowano na przyszły rok, a wydobycie szacowane na 1 mln ton węgla koksującego, trafi w eksporcie do zagranicznej metalurgii. Kluczowym zadaniem jest poszukiwanie nowych, nieeuropejskich, rynków zbytu. Stepanow patrzy optymistycznie. Jeszcze w tym roku chce opanować Azję południowo-wschodnią i rynek turecki. Problemem może być jednak brak infrastruktury, bo kopalnia budowana w Republice Tuwa nie ma żadnych szlaków kolejowych. – To nic – ucina Stepanow – zbudujemy! [źródło: nettg.pl]

AZJA

WIELK A BRYTANIA

Przeciwnicy energii węglowej rozczarowani

Czesi wychodzą z Eggborough

łosy przeciwników energii węglowej brzmią coraz donośniej. Tymczasem z wniosków raportu o rozwoju energetyki węglowej w najszybciej rozwijających się gospodarkach świata w południowej i wschodniej Azji, opublikowanego właśnie przez Centrum Czystych Technologii Węglowych, wynika że w 2019 r. spalony zostanie 1 mld ton węgla więcej w porównaniu do dzisiejszego zużycia, a do 2040 r. zużycie węgla na świecie wzrośnie o 40 proc. Dzieje się tak, bo w 10 badanych państwach (Bangladesz, Chiny, Indie, Japonia, Malezja, Filipiny, Korea Południowa, Tajwan, Tajlandia i Wietnam) zaobserwowano boom na technologie HELE, czyli czyste, wysokowydajne i niskoemisyjne sposoby produkcji prądu ze spalania węgla w elektrowniach. Produkcja prądu w technologiach HELE obniża emisję dwutlenku węgla nawet o 25 proc. w stosunku do przeciętnej ze wszystkich elektrowni łącznie i aż o 40 proc. w stosunku do starych elektrowni węglowych. Przy okazji redukcji ulegają wszystkie pozostałe zanieczyszczenia ze spalania węgla.

Co ciekawe, wiadomość ta jest bardzo dobra szczególnie dla górnictwa w Australii, bo to właśnie węgiel wydobywany w tamtejszych kopalniach najlepiej nadaje się do zużycia w nowych i czystych kotłach. Greg Evans, dyrektor wykonawczy Australijskiej Rady Surowcowej konkluduje wręcz na łamach mining.com: – Nie musimy już więcej wybierać między bezpieczeństwem energetycznym a potrzebą ograniczania emisji. Osiągamy oba cele naraz – stwierdza w raporcie. [źródło: nettg.pl]

ymczasem grupa przemysłowa EPH – drugi co do wielkości koncern przemysłowy w Czechach – przygotowuje się do zamknięcia brytyjskiej elektrowni Eggborough, którą kupiła w listopadzie ubiegłego roku. Mimo że elektrownia, zatrudniająca 300 osób, może pochwalić się 15-procentowym wzrostem przychodów, EPH decyzję swoją uzasadnia spadkiem cen energii elektrycznej i wysokim, nie pozwalającym na pokrycie kosztów operacyjnych, podatkiem węglowym, obowiązującym w Wielkiej Brytanii. Koniec produkcji przewiduje się w marcu przyszłego roku. W Polsce EPH znana jest z zakupu kopalni Silesia w Czechowicach Dziedzicach. [źródło: wnp.pl]

C – Październik 2015 – 04 (16)

C Z E C HY

Dzień Górnika we wrześniu?

órnicza orkiestra dęta Májovák rozpoczęła 12 września br. w czeskiej Karwinie uroczyste obchody Dnia Górnika. Przedstawiciele spółki OKD, władze miasta Karwina oraz goście złożyli wieńce pod Pomnikiem Górniczego Trudu, a następnie do kościoła św. Marka przemaszerowała defilada umundurowanych górników. Dzień uświetniły koncerty zespołów czeskiej sceny muzycznej, pokazy sprawności fizycznej w wykonaniu ratowników z Głównej Stacji Ratownictwa Górniczego w Ostrawie-Radwanicach, z kolei Koło Górników Umundurowanych ze Stonawy zaprezentowało szereg unikatowych eksponatów związanych z górnictwem, a Fundacja im. Świętej Barbary przeprowadziła akcję charytatywną dla dzieci, których ojcowie stracili życie lub zdrowie podczas wykonywania pracy. Warto dodać, że wśród jej podopiecznych są również młodzi Polacy. – Pracowałem w różnych częściach świata i muszę przyznać, że tradycje górnicze w Republice Czeskiej i ich pielęgnowanie są swoistym fenomenem, również na skalę światową. Obchody stanowią część tych tradycji i cieszę się, że spół-

ka może podjąć się ich organizacji pomimo trudnego okresu, który przechodzi. Walczymy o swą przyszłość i chcemy złożyć podziękowanie naszym pracownikom oraz całemu regionowi za okazaną nam pomoc i wsparcie w naszym wysiłku – przyznał dyrektor wykonawczy OKD Dale Ekmark. [źródło: nettg.pl]

M I Ę D Z YN A RO D OWA AGENC JA ENERGE T YCZNA

CHINY

Pod rządami nowego szefa

Dramatycznie wyższe liczby zwalnianych

P łającą jako źródło informacji o statystykach dotyczących międzynarodowego rynku ropy i innych sektorów energetycznych. Do innych celów MAE należy promocja i rozwój alternatywnych źródeł energii, racjonalnych polityk energetycznych, a także wielonarodowej współpracy w zakresie technologii energetycznych. [źródło: wnp.pl]

odczas, gdy w Eggborough o miejsce pracy w elektrowni drży 300 osób, działająca na północnym wschodzie Chin Heilongjiang Longmay Mining Holding Group planuje zwolnić 100 tys. górników, czyli niemal 40 proc. zatrudnionych. Firma motywuje swoją decyzję spadkiem cen węgla, a co za tym idzie – pogorszeniem sytuacji finansowej. Jednak – w przeciwieństwie do angielskiej elektrowni – tu nie ma mowy o zysku. W pierwszej połowie obecnego roku strata spółki wzrosła do 1,1 miliarda juanów. Co gorsza – według specjalistów - zwolnienia w chińskiej spółce mogą wywołać prawdziwą falę zamykania chińskich kopalń. [źródło: wnp.pl]

S TA NY Z J E D N O C ZO N E

Road to HELE – echa papieskiej encykliki

ie milkną echa papieskiej encykliki o ochronie środowiska. Wbrew zawartym w niej opiniom o „brudnym przemyśle węglowym”, liczne grupy i organizacje przemysłowe podkreślają, że tylko węgiel zapewni najbiedniejszym mieszkańcom świata dostęp do elektryczności. Poza tym, za sprawą technologii HELE (wysokowydajnych-nieskoemisyjnych sposobów spalania), emisja dwutlenku węgla jest bardzo wyraźnie ograniczona. Amerykańska Rada Węgla (ACC) w wydanym oświadczeniu podkreśliła z kolei, że jakość życia ludzi, nie znających dobrodziejstw prądu elektrycznego w domach (1,3 z 7 mld ludzi na świecie) jest dramatyczna, a przecież to właśnie węgiel, z którego świat wytwarza 40 proc. swej elektryczności, ma tutaj decydujące znaczenie.

Bardziej bezpośrednią opinię o encyklice wyraził Bill Raney, prezes Stowarzyszenia Węglowego Zachodniej Wirginii, twierdząc że skoro ludzkość – co mówi Franciszek – ma obowiązek działać jak dobry sługa tego świata, który Bóg nam powierzył, musimy zrobić wszystko, by każdy człowiek zdolny fizycznie do pracy mógł ją znaleźć, inaczej niż górnicy wyrzuceni na bezrobocie z kopalń likwidowanych w wyniku nowej polityki". Głos w tej sprawie zabrało także World Coal Association (Światowe Towarzystwo Węglowe), wzywając z początkiem sierpnia Bank Światowy do potwierdzenia znaczenia węgla jako źródła bezpiecznej i łatwo dostępnej energii elektrycznej dla setek milionów ludzi w biednych i rozwijających się państwach świata. [źródło: wnp.pl]

wiadomości ze świata

owym szefem Międzynarodowej Agencji Energetycznej (MAE) został z początkiem września Turek Fatih Birol – pierwszy w historii tej organizacji szef wybrany spośród grona jej pracowników. Zastąpił na tym stanowisku Marię van der Hoeven, byłą minister energetyki Holandii. Fatih Birol jest szanowanym ekspertem w dziedzinie energii, do Międzynarodowej Agencji Energetycznej dołączył w 1995 roku, a ostatnio pełnił funkcję głównego ekonomisty i dyrektora działu Global Energy Economics. Magazyn "Forbes" wymienił go wśród najbardziej wpływowych przedstawicieli światowej sceny energetycznej. MAE jest organizacją międzynarodową z siedzibą w Paryżu, założoną pierwotnie dla celów zapobiegania przerwom w dostawach ropy naftowej, obecnie dzia-

C – Październik 2015 – 04 (16)

wiadomości

W Ę G L O KO K S K R A J

Bezpieczeństwo – konkursowo

wiadomości z grupy

kopalniach „Bobrek” i „Piekary” należących do spółki Węglokoks Kraj rozstrzygnięto konkursy wiedzy ze znajomości przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Do tegorocznej edycji konkursu BHP w KWK „Bobrek” przystąpiło 51 pracowników kopalni. Konkurs stał na bardzo wysokim poziomie, a jego zwycięzców wyłoniła dopiero dogrywka. Najlepszą wiedzą na temat spraw BHP wykazał się Damian Kabała z oddziału MEUD3. Na kolejnych miejscach uplasowali się Marcin Galiński z oddziału GRP2 przed Arkadiuszem Wolarkiem z oddziału GTD. Okazją do wręczenia nagród dla laureatów konkursu był festyn BHP zorganizowany w sobotę (5 września) w Zielonej koło Kalet. W imprezie bawiło się kilkuset pracowników kopalni. Trzy tygodnie później w tym samym miejscu, czyli w Zielonej poznaliśmy laureatów konkursu BHP przeprowadzonego wśród pracowników kopalni „Piekary”. W tegorocznej edycji konkursu BHP Pracuję Bezpiecznie udział wzięło 158 pracowników powierzchni i pracowników dołowych. Pierwsze miejsce w kon-

kursie zdobył Stanisław Seletyn, pracownik oddziału MEUD-2. Drugie miejsce wywalczył Tomasz Toma z oddziału GS, a trzecie miejsce przypadło Tomaszowi Hojce, pracownikowi oddziału KSRG. Podczas festynu rodzinnego w Zielonej – gdzie także bawiło się kilkuset pracowników z rodzinami – laureaci konkursu zostali obdarowani symbolicznymi czekami pieniężnymi.

RANKINGI

CZW WĘGLOZBYT

Wysoka lokata

Nowy prezes spółki

irma Deloitte wraz z dziennikiem „Rzeczpospolita” przeprowadziła analizę największych firm w 18 krajach Europy Środkowej i Ukrainie („CE Top 500”) Węglokoks S.A. znalazł się na 297 pozycji rankingu, co stanowi wysoką lokatę, pomimo obecnej trudnej sytuacji w górnictwie, branży, z którą firma jest związana od ponad 60 lat. Jest to dziewiąta edycja raportu „CE Top 500”. Została ona opublikowana podczas Forum Ekonomicznego w Krynicy i zawiera listę 500 największych firm w oparciu o ich przychody w podziale na 7 sektorów gospodarki (Technologie-Media-Telekomunikacja, Sektor publiczny, Farmaceutyki i ochrona zdrowia, Dobra konsumpcyjne i transport, Energetyka i zasoby naturalne, Wyroby przemysłowe, Sektor budowlany). Dodatkowo raport zawiera ranking 50 największych firm ubezpieczeniowych oraz 50 największych banków.

ecyzją Rady Nadzorczej Centrali Zbytu Węgla WĘGLOZBYT S.A., na stanowisko nowego prezesa zarządu spółki powołany został Andrzej Krzyształowski – pełniąc nadal obowiązki wiceprezesa ds. handlowych w Węglokoksie Kraj. Dotychczasowy prezes Węglozbytu Jerzy Nabiałczyk został z tego stanowiska odwołany i jednocześnie powołany na stanowisko wiceprezesa spółki. Andrzej Krzyształowski jest absolwentem Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Przez wiele lat związany zawodowo z mediami. W latach 2002–2009 pracował jako dyrektor Biura Komunikacji Społecznej w ArcelorMittal Poland. Kierował dużymi zespołami pracowników odpowiadając między innymi za rozwój, marketing i promocję. W 2011 r. objął stanowisko rzecznika prasowego w spółce Węglokoks S.A. i od tego momentu uczestniczył w opracowaniu, podejmowaniu i wdrażaniu szeregu decyzji mających kluczowy wpływ na rozwój spółki, dywersyfikację jej działalności, a także budowę Grupy Kapitałowej Węglokoks. Z Węglokoksem Kraj związany jest od kwietnia 2013 roku, gdzie początkowo pełnił funkcję wiceprezesa ds. rozwoju, a następnie wiceprezesa ds. handlowych. CZW WĘGLOZBYT S.A. funkcjonuje na krajowym rynku obrotu węglem już od 1945 r., a obecnie jest właścicielem, między innymi, jednego z największych europejskich składowisk węgla (powierzchnia – 42 ha) zlokalizowanego w Ostrowie Wielkopolskim. o planach rozwojowych spółki >> s. 34

C – Październik 2015 – 04 (16)

G A L A B CC

Prezes Węglokoksu uhonorowany

sierpnia br. w Promnicach odbyła się jubileuszowa 20. Gala Loży Katowickiej Business Centre Club, podczas której Jerzy Podsiadło, Prezes Zarządu Węglokoks S.A. otrzymał dwa wyjątkowe wyróżnienia: Odznakę Honorową za Zasługi dla Rozwoju Gospodarki RP przyznawane przez Ministra Gospodarki oraz statuetkę Menedżera XX lecia. Prezes Podsiadło, kierujący Węglokoksem od 2009 r, znalazł się w gronie 10 laureatów wyłonionych spośród firm, które w swojej, minimum 20-letniej działalności nie tylko nieustannie się rozwijały, lecz również kierowały się zasadą społecznej odpowiedzialności biz-

nesu. Doroczna Gala Loży Katowickiej to okazja do nagrodzenia osób, firm i instytucji, które w szczególny sposób wpływają na rozwój gospodarki nie tylko w regionie, ale również w kraju i zagranicą. W tym roku miała jednak szczególnie uroczysty charakter, bo mija 20 lat od założenia Śląskiej Loży BCC i 25 lat od powstania BCC w Polsce. Śląska Gala BCC jest największym tego typu przedsięwzięciem regionalnym. Gromadzi elity intelektualne, finansowe i polityczne naszego regionu przyjmując formę współczesnego współistnienia tych środowisk, nawiązania współpracy między nimi oraz forum wymiany poglądów. Podobnie jak w poprzednich latach, jednym z Partnerów tego wyjątkowego wydarzenia był Węglokoks S.A., który jest członkiem BCC od 2010 r.

H U TA Ł A B Ę DY

liwicka HUTA ŁABĘDY, należąca do Grupy Kapitałowej Węglokoks, podczas zakończonych niedawno Międzynarodowych Targów Górnictwa, Przemysłu Energetycznego i Hutniczego KATOWICE 2015 zaprezentowała swój nowy produkt – odrzwia obudowy ŁPS. – Odrzwia obudowy ŁPS zaprojektowane zostały jako czteroelementowe o zarysie łukowo-prostokątnym z kształtowników V29, V32 i V 36. W podstawowym wykonaniu składają się z czterech jednakowych łuków. Każdy z łuków posiada dwie różne krzywizny. Łuki łączone są ze sobą końcami o jednakowych promieniach gięcia. Podstawowy typoszereg obejmuje 17 odrzwi . W całym typoszeregu odrzwi geometria połą-

czenia łuków ociosowych i stropnicowych jest jednakowa, dzięki czemu możliwe jest kompletowanie odrzwi z łuków różnych wielkości. W związku z tym możliwe jest uzyskanie kolejnych 272 odrzwi o różnych wymiarach w świetle – mówi Marek Grodzicki, główny technolog HUTY ŁABĘDY. Poza nowymi odrzwiami gliwicka huta zaprezentowała wiele innych produktów dla sektora górniczego, w tym m.in. kształtowniki i akcesoria do obudów chodnikowych, a także skrzyżowania i odgałęzienia wyrobisk. Międzynarodowe Targi Górnictwa Przemysłu Energetycznego i Hutniczego, które odbyły się 8–11

września br. w Katowicach, pomimo odczuwalnego kryzysu w branży górniczej, zgromadziły rekordową ilość wystawców i zwiedzających. Wśród 480 wystawców po raz pierwszy znaleźli się producenci sprzętu dla kopalń z Francji, Belgii, a nawet z Grecji. W targach uczestniczyli goście z Afryki i obu Ameryk, Australii i Indii.

W Ę G LO KO K S K R A J

Górnicy na szlaku

sobotę, 19 września br., kilkaset osób wzięło udział w Złazie Górskim – tradycyjnej imprezie turystycznej organizowanej przez Związek Zawodowy Górników w Polsce Węglokoks Kraj dla członków związku i ich rodzin. W tym roku Złaz odbywał się na szlakach górskich Beskidu Żywieckiego. Meta Złazu zlokalizowana była w Węgierskiej Górce. Organizatorzy imprezy przygotowali kilka tras o różnej skali trudności. – Każdą grupą uczestników opiekował się przewodnik, którego zadaniem było oprowadzenie swojej grupy po atrakcjach zlokalizowanych na trasie, do których można było zaliczyć bunkry, zabytkowe kościoły oraz schroniska turystyczne. Na mecie czekała na uczestników porządna strawa oraz zabawa – mówi Leszek Piotrowski, przewodniczący organizacji zakładowej ZZG w Polsce.

Oprócz smacznych posiłków i oprawy muzycznej, organizatorzy przeprowadzili także dla uczestników Złazu loterię z atrakcyjnymi nagrodami.

wiadomości z grupy

Nowości dla górnictwa

C – Październik 2015 – 04 (16)

Węg lokoks par tnerem Forum Ekonomicznego

Europejska polityka przemysłowa – globalne wyzwania Nie ma sporu co do konieczności redukcji CO2 . Wątpliwości budzą jedynie metody redukcji CO2 .

Krynica

zy postindustrialna Europa powinna się zindustrializować? Czy cel wytyczony w strategii lizbońskiej, aby Unia Europejska była najbardziej konkurencyjną i najszybciej rozwijającą się na świecie gospodarką bazującą na wiedzy, może zostać osiągnięty? Na te oraz inne pytania odpowiadali uczestnicy panelu dyskusyjnego „Europejska polityka przemysłowa – globalne wyzwania” jaki odbył się 8 września 2015 r., w ramach XXV Forum Ekonomicznego w Krynicy. Partnerem wydarzenia był Węglokoks S.A. Do udziału w panelu zaproszony został Jerzy Podsiadło, Prezes Zarządu Węglokoks S.A. Paneliści zgodzili się, że po kryzysie z 2008 r. konieczne dla odbudowy europejskiego przemysłu są innowacje w przemyśle oraz właściwa polityka klimatyczna. Jako przykład wskazano inwestycję koncernu energetycznego Enea w nowoczesny blok węglowy w Kozienicach. Podkreślono znaczenie tegorocznego szczytu klimatycznego ONZ w Paryżu, na którym mają zapaść decyzje dotyczące redukcji emisji CO2. Jerzy Podsiadło, Prezes Zarządu, Węglokoks S.A., przyznał, że nie ma sporu co do samej konieczności redukcji CO2. Jednak czasami sama polityka klimatyczna jest bardziej histeryczna niż realnie przyczynia się do redukcji gazów

cieplarnianych. Wydaje się spore środki, które nie zmniejszają emisji, a na dodatek ograniczają konkurencyjność gospodarek europejskich. Jako przykład nietrafionego pomysłu na ograniczenie emisji CO2 podał przykład technologii CCS, polegającej na wychwytywaniu i podziemnym magazynowaniu dwutlenku węgla. – CCS to science fiction – przekonywał w Krynicy prezes Podsiadło. Jego zdaniem technologia jest niedopracowana także pod względem ryzyka środowiskowego, związanego z przetrzymywaniem CO2 pod ziemią, a ceny uprawnień do emisji CO2 są zbyt niskie, aby CCS była opłacalna. W ocenie prezesa Węglokoksu niezbędna jest za to zmiana sposobu pro-

dukcji energii, a ściślej przestawienie się na lepsze, nowoczesne technologie węglowe, jak choćby omawiany blok w Kozienicach, wyposażony w kotły o tzw. wysokiej sprawności, które potrzebują znacznie mniej węgla, aby wyprodukować tę samą ilość energii. Równocześnie w trakcie spalania dają mniejszą emisję CO2 do atmosfery. Organizowana od 1992 roku konferencja w Krynicy stała się jednym z najistotniejszych miejsc spotkań elit polityczno-biznesowych w Europie. Co roku Forum Ekonomiczne gości premierów, ministrów, Komisarzy Europejskich oraz inne najważniejsze osoby sceny politycznej i gospodarczej naszego kraju. Jakub Michalski

C – Październik 2015 – 04 (16)

w y wiad

Jesteśmy blisko Klienta Czy polski węgiel cieszy się renomą odbiorców na rynkach Czech i Słowacji? – Polski węgiel jest uznanym i cenio-

nym paliwem dla szeregu odbiorców w Czechach i na Słowacji takich jak elektrownie, ciepłownie, koksownie, cementownie, czy wreszcie odbiorcy indywidualni. Na markę polskiego węgla, oprócz odpowiednio dobrej jakości, składają się również inne czynniki takie jak profesjonalna obsługa handlowo-logistyczna oraz – a może przede wszystkim- dogłębnie rozeznane profile działalności poszczególnych Klientów, co wielokrotnie pozwalało wychodzić naprzeciw ich, nierzadko niestandardowym oczekiwaniom. Jesteśmy po prostu blisko Klienta. Niestety, od czasu do czasu dochodzą do nas również negatywne informacje o dostarczanym indywidualnym odbiorcom węglu sortowanym, którego jakość nie do końca zgadza się z oczekiwaniami Klientów. W znakomitej większości jest to materiał oferowany przez działających na terenach przygranicznych małych dostawców węgla, ale na szczęście są to przypadki marginalne. Czy są to rynki węglowe wykazujące się tendencją wzrostową czy raczej jest odwrotnie?

– Dostrzegamy zagrożenia wynikające z modnego ostatnio odchodzenia od „brudnego węgla”, co na rynku naszych południowych sąsiadów czerpiących energię z elektrowni jądrowych, wodnych czy też źródeł odnawialnych, w dłuższej perspektywie czasowej nie jest trudne do wyobrażenia. Na szczęście poza energetyką, dostawy polskiego węgla realizowane są do szerszego grona odbiorców – od hut, koksowni, gdzie dostarcza się węgiel koksujący, poprzez ciepłownie, papiernie, cementownie po drobnych użytkowników węgli sortowa-

nych. I w tych zdefiniowanych kręgach odbiorców polskiego węgla widzimy potencjał stabilnego poziomu dostaw – mamy nadzieję obsługiwanych przez nasza Spółkę również w przyszłych okresach. A zatem, pomimo założeń różnych koncepcji energetycznych wierzymy, iż z racji bliskości naszych południowych sąsiadów ten naturalny niejako kierunek sprzedaży polskiego węgla będzie się naturalnie i z powodzeniem utrzymywał.

Jakie sortymenty węgla cieszą się szczególnym wzięciem odbiorców na tychże rynkach?

– Dostarczamy szerokie spektrum jakościowe węgli – zarówno koksujący do hut, koksowni jak i energetyczny – do elektrowni, elektrociepłowni, przemysłu chemicznego i cementowni w Czechach na Słowacji. Niejako osobny rynek stanowią węgle energetyczne – sortowane, które dostarczamy z powodzeniem na rynek Czech i Słowacji - przykładem jest tu chociażby promowanie nowej marki ekogroszku SKARBEK – znanego wcześniej jako Pieklorz, a produkowanego obecnie w zakładach wydobywczych Węglokoks Kraj. Polski węgiel jest chwalony głównie za sprawdzoną i stabilną jakość. Jakie są zatem plany rozwojowe spółki Polské Uhlí?

– Jest to bardzo aktualne pytanie. Jako f irma mocno osadzona w węglu staramy się pr zede wszystkim utrzymywać nasze przyczółki, oraz poprzez działania marketingowe, tam gdzie jest to możliwe, rozszerzać ten zwarty i zdeklarowany koszyk odbiorców. W naszych planach rozwojowych przewidujemy dywersyfikację działalności Spółki w dużej mierze opartej na ofercie pozostałych Spółek z naszej Grupy Kapitałowej. I tak w ostatnim okresie podpisaliśmy umowę agencyjną z HUTĄ ŁABĘDY, regulująca naszą współpracę w zakresie obrotu materiałami hutniczymi na rynku Czech i Słowacji. Prowadzimy również szeroko zakrojoną akcję promowania węgla pochodzącego z kopalń należących do Węglokoks Kraj. Oczywiście jako Autoryzowany Sprzedawca węgli sortowanych z KWSA i KHW nie zapominamy o promowaniu węgli tych producentów – starając się również docierać do nowych odbiorców indywidualnych tego materiału. Osobnym tematem jest systematyczna praca nad rozszerzaniem możliwości oferowania usług logistycznych – od tych podstawowych jak logistyka lądowa – wagonowa i samochodowa, po logistykę morską dedykowaną dla wybranych Klientów lokalnego rynku. Z uwagi na nasz potencjał „przygraniczny” pracujemy również nad projektami współpracy z firmami czeskimi, które poszukują rynku zbytu na swoje towary w Polsce. Rozmawiał: Michał Jakubowski

Polské Uhlí

Rozmowa z Tomaszem Mańką, prezesem zarządu spółki Polské Uhlí

C – Październik 2015 – 04 (16)

Nowa nazwa w Grupie Kapitałowej Węglokoks

Powstała w 2014 roku spółka Wspólne Przedsiębiorstwo Energetyczne (WPE) zmieniła nazwę na Węglokoks Energia. Do roku 2020 spółka chce być w pierwszej piątce liderów rynku ciepła w Polsce

Węglokoks Energia

miana nazwy ma przede wszystkim podkreślić naszą przynależność do Grupy Kapitałowej Węglokoks. Jesteśmy bardzo zadowoleni z faktu, iż energetyka i ciepłownictwo na stałe weszły w struktury wspomnianej grupy, ponieważ postrzegamy to jako ogromną szansę dalszego rozwoju – mówi Sławomir Obidziński, prezes zarządu Węglokoks Energia. Nowe otwarcie to także zmiana identyfikacji wizualnej spółki. – Wpisujemy się w standardy korporacyjne i nasz znak graficzny oparty jest na charakterystycznym dla Węglokoksu heksagonie – konturze Polski, ale kolorystykę mamy zgodną ze swoją branżą – czerwień symbolizuje naszą dynamikę i energię. Wpisująca się w znak litera E zakończona motywem płomienia to oczywiście symbol ciepła, które jest naszym kluczowym produktem – wyjaśnia Kamil Kamiński, wiceprezes Węglokoks Energia ds. korporacyjnych, restrukturyzacji i rozwoju. W sierpniu br. spółka zmieniła adres i wprowadziła się do głównej siedziby Węglokoks, w której swoje biura mają także inne spółki Grupy Kapitałowej Węglokoks. – Skompletowaliśmy optymalny zespół, bazując tak na dotychczasowych kadrach spółek zależnych, jak i branżowcach pozyskanych z korporacji międzynarodowych. Teraz, kiedy znajdujemy się w jednym budynku, współpraca jest zdecydowanie łatwiejsza – dodaje Kamil Kamiński.

Centrum Usług Wspólnych już obejmuje m.in. obsługę prawną, planowanie, controlling, księgowość i finanse (w tym również płace), ochronę środowiska, audyt i kontrolę, a także zintegrowane systemy zarządzania, marketing, PR, sprzedaż oraz wspólne zakupy

C – Październik 2015 – 04 (16)

systemy zarządzania, marketing, PR, sprzedaż oraz wspólne zakupy. – Stworzyliśmy także na poziomie Węglokoks Energia departament operacyjny, który jest odpowiedzialny m.in. za planowanie i realizację inwestycji oraz remontów w Grupie Kapitałowej. Będzie się też zajmował podnoszeniem poziomu efektywności energetycznej w działalności operacyjnej spółek zależnych – dodaje Sławomir Obidziński. Podejmowane są również działania zmierzające do podnoszenia efektywności spółek kontrolowanych przez Węglokoks Energia. Głównym zadaniem jest uporządkowanie struktury organizacyjnej grupy poprzez utworzenie nowej spółki technicznej świadczącej usługi na rzecz spółek zależnych grupy Węglokoks Energia. W przyszłości

taka spółka będzie mogła rozszerzyć swoją działalność, oferując swoje usługi na rynku. Analizowana jest ponadto możliwość połączenia dwóch spółek zależnych – produkującej ciepło CarboEnergii oraz czysto dystrybucyjnego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej w jeden podmiot gospodarczy. – A to wszystko w celu lepszego zarządzania wspólnym majątkiem i osiągnięcia korzyści poprzez wyeliminowanie dublujących się działań – zapewnia Kamil Kamiński. W spółce już uruchomiono szereg projektów rozwojowych. Jednym z ważniejszych jest projekt monitoringu i automatyzacji, który umożliwi otrzymywanie w czasie rzeczywistym kompletnej informacji związanej z produkcją i przesyłem ciepła. – Pozwoli nam to na efektywne sterowanie procesami występującymi w infrastrukturze ciepłowniczej, podnosząc jej sprawność operacyjną. Umożliwi to nam także szybszą reakcję na potencjalne awarie – wyjaśnia Sławomir Obidziński. NOWE RYNKI SPRZEDAŻY Obecnie jednym z głównych odbiorców ciepła spółek z grupy Węglokoks Energia są kopalnie węgla kamiennego. Uzależnienie sprzedaży ciepła od jednego rodzaju klientów nie jest bezpieczne, dlatego w drugim kwartale bieżącego roku powołano w Węglokoks Energia struktury handlowe odpowiedzialne za szeroko rozumianą sprzedaż i rozwój. Nowi handlowcy będą zajmować się rozwojem rynku i pozyskiwanie klientów. – Zależy nam również na dywersyfikacji świadczonych usług – planujemy ją poprzez poszerzenie tradycyjnych dostaw ciepła o inne media przemysłowe takie jak prąd, sprężone powietrze, woda przemysłowa i chłód – deklaruje Kamil Kamiński. Innym ważnym elementem strategii spółki są akwizycje i przejęcia. – Do roku 2020 chcemy być w pierwszej piątce liderów rynku ciepła w Polsce, gwarantując najwyższą jakość usług. Aby to osiągnąć, konieczne jest zdobywanie nowych rynków. Nie chcemy ograniczać się do rynku Śląska i Małopolski. Mamy duży potencjał na rozszerzenie działalności i z pewnością będziemy o to zabiegać – deklaruje prezes Sławomir Obidziński.

Węglokoks Energia

NOWA STRATEGIA ROZWOJU Zmiana nazwy to nie wszystko. Zakończono prace nad strategią spółki, która będzie obejmowała najbliższe 5 lat. – Mamy już wypracowane i wprowadzone mechanizmy współpracy z naszymi spółkami zależnymi w ramach struktury holdingowej. Centrala w Katowicach prowadzić będzie wspólne usługi dla całej grupy Węglokoks Energia, natomiast zadania jej spółek zależnych skoncentrują się wyłącznie na działalności operacyjnej – informuje Sławomir Obidziński. Jak wyjaśnia Kamil Kamiński, Centrum Usług Wspólnych już obejmuje m.in. obsługę prawną, planowanie, controlling, księgowość i finanse (w tym również płace), ochronę środowiska, audyt i kontrolę, a także zintegrowane

C – Październik 2015 – 04 (16)

W październiku br. prezydent Andrzej Duda podpisał tzw. ustawę antysmogową. To kolejna duża szansa na rozwój spółki. Jej przedstawiciele podkreślają, że stale wzrasta społeczna świadomość ekologiczna, tak w lokalnych samorządach, jak i w indywidualnych gospodarstwach domowych palących węglem. Węglo-

INWESTYCJE TO PODSTAWA W strategii rozwoju nie mogło zabraknąć inwestycji, które już teraz są na wysokim poziomie. Modernizacja sieci ciepłowniczych pochłania rocznie ok. 20 proc. rocznych przychodów Węglokoks Energia. Sfinansowanie tak dużych przedsięwzięć inwestycyjnych możliwe jest także dzięki środkom

Węglokoks Energia

na zdjęciu, od lewej:

Krzysztof Rzyski – Wiceprezes ds. finansów, Sławomir Obidziński – Prezes Zarządu, Kamil Kamiński – Wiceprezes Zarządu ds. korporacyjnych, restrukturyzacji i rozwoju

koks Energia również używa węgiel kamienny, jednak kotłownie spółek z grupy spełniają wysokie standardy ochrony środowiska w zakresie emisji zanieczyszczeń do powietrza. Dlatego Węglokoks Energia chce bardzo aktywnie współpracować z lokalnymi samorządami w zakresie redukcji niskiej emisji i likwidacji małych, wyeksploatowanych kotłowni. – Zaoferujemy w zamian nasze usługi. Jest to również okazja dla gmin do skorzystania z funduszy związanych z ochroną środowiska. Prowadzimy już zresztą rozmowy z kilkoma gminami na ten temat. Jeżeli chodzi o właścicieli i zarządców nieruchomości, to będziemy próbowali przekonać ich, że korzystanie z oferowanego przez nas ciepła systemowego to rozwiązanie naprawdę warte rozważenia – dodaje Sławomir Obidziński.

pomocowym z funduszy, m.in. z WFOŚiGW, przykładem czego jest duża inwestycja w spółce zależnej CarboEnergia z Rudy Śląskiej. – W sierpniu spółka otrzymała od Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach dofinansowanie na wielkie zadanie modernizacyjne – budowę kotła typu WR 15 w Elektrociepłowni „Mikołaj”. Stary kocioł z lat 50. zostanie zastąpiony nowoczesnym kotłem o znacznie większej sprawności. Zmodernizujemy też instalację odpylania spalin za wspomnianym kotłem. WFOŚiGW przeznaczył na ten cel ponad 4 mln złotych, co stanowi 66 proc. całkowitego kosztu inwestycji i 73 proc. kosztów kwalifikowanych – informuje Krzysztof Rzyski, wiceprezes Węglokoks Energia ds. finansów.

Jeżeli natomiast chodzi o finansowanie na poziomie zarządczym – planowane jest wprowadzenie mechanizmu tzw. „cash pooling”. – Gromadząc w jednym miejscu środki finansowe całej grupy WE będziemy w stanie zoptymalizować ich wykorzystanie, przesuwając środki tam, gdzie w danym momencie będą najbardziej potrzebne – wyjaśnia Krzysztof Rzyski. Węglokoks Energia zamierza również umacniać współpracę z innymi podmiotami Grupy Kapitałowej Węglokoks. Celem spółki jest zaoferowanie spółkom należącym do GK Węglokoks usług związanych z outsourcingiem całego obszaru energetycznego. Obecnie Węglokoks Energia przygotowuje się do przeprowadzenia audytów efektywności energetycznej, w przyszłości planowane jest stworzenie oferty w zakresie usług dotyczących mediów przemysłowych. Pozwoliłoby to na istotną redukcję kosztów związanych z zakupem mediów energetycznych i przemysłowych przez pozostałe spółki. – Zainteresowani jesteśmy wdrażaniem innowacyjnych i nowoczesnych technologii, wykorzystujących lokalne zasoby, działając w porozumieniu z wiodącymi ośrodkami naukowo-badawczymi, takimi jak GIG, WAT, Politechnika Śląska czy PAN – podkreśla Sławomir Obidziński. WYPROMOWAĆ MARKĘ W związku ze zmianą nazwy i przyjęciem nowej strategii działalności, planowane są działania promocyjne, mające zapoznać odbiorców firmy z nową nazwą. – To oczywiście obowiązkowa część strategii działu sprzedaży i marketingu. Nasi kontrahenci już o zmianie nazwy zostali poinformowani. W najbliższym czasie zmianie ulegną także nazwy spółek zależnych i tu czeka nas najważniejsze zadanie, jeśli chodzi o politykę informacyjną Węglokoks Energia – firmy zbudowanej na fundamencie spółek z tradycjami, a takimi są nasze spółki zależne. Chcemy, aby nasi klienci czuli, że połączenie sił w jedną grupę kapitałową usprawni naszą pracę, spowoduje, że poziom naszych usług energetyczno-ciepłowniczych wzrośnie, a cena będzie korzystniejsza – przekonuje Kamil Kamiński. Emil Różański

C – Październik 2015 – 04 (16)

Europejski Kongres Logistyczny

W stronę cargo 5 i 6 października 2015 r., w Katowicach odbył się Europejski Kongres Logistyczny ONECARGO. Partnerem tego wydarzenia były spółki z Grupy Kapitałowej Węglokoks.

Jak podkreślał, przy współpracy grup przemysłowych i firm transportowych ważne jest jasne wyartykułowanie swoich potrzeb oraz wysłuchanie argumentów partnera biznesowego. Odpowiedni dialog przyniesie korzyści obu stronom. Artur Tomasik, prezes Górnośląskiego Towarzystwa Lotniczego (GTL), zarządzającego Katowice Airport uczestniczył m.in. w dyskusji poświęconej wyzwaniom w rozwoju lotniczych przewozów cargo. – Choć powoli, to rozwój rynku cargo lotniczego w Polsce następuje. Porty lotnicze realizują inwestycje, mające umożliwić zwiększenie przewozów cargo, takie inwestycje trwają m.in. na lotnisku w Pyrzowicach – mówił Artur Tomasik. Jak wyjaśnił, obecnie w Katowice Airport trwa budowa nowego terminalu cargo, który jest najważniejszą z obecnie realizowanych inwestycji.

– Oddanie do eksploatacji nowego terminalu w czerwcu 2016 r., pozwoli nam na dynamiczny rozwój cargo w Pyrzowicach – zapewnia Artur Tomasik. Prezes GTL uczestniczył również w panelu poświęconym uczelniom wyższym oraz współpracy i komunikacji pomiędzy nauką a biznesem. W Europejskim Kongresie Logistycznym uczestniczyli także przedstawiciele, należącej do Grupy Kapitałowej Węglokoks, spółki Inter Balt z Gdańska, która również była partnerem tego wydarzenia. Podczas Kongresu odbyła się gala wręczenia Motorów Polskiej Logistyki, czyli wyróżnień, wskazujących najważniejsze zjawiska i trendy, które gruntownie zmieniają rynek transportowy, infrastrukturę i branżę TSL w Polsce. Wśród wyróżnionych znalazł się Związek Regionalnych Portów Lotniczych, który otrzymał nagrodę za rozwój infrastruktury lotnisk regionalnych w Polsce. Nagrodę odebrał prezes Związku, Artur Tomasik. Inicjatorem i pomysłodawcą Europejskiego Kongresu Logistycznego ONECARGO była spółka PKP CARGO, konferencję zorganizowała Grupa PTWP. Emil Różański

Europejski Kongres Logistyczny

odbywającym się w dniach 5–6 października 2015r., Europejskim Kongresie Logistycznym ONECARGO w Katowicach, wzięły udział najważniejsze postaci Europy środkowej z sektora logistyki, eksperci międzynarodowej branży TSL, przedstawiciele samorządu oraz krajowej i europejskiej administracji oraz osoby odpowiedzialne za strategie wiodących firm reprezentujących główne gałęzie branży logistycznej z Polski i Europy. Łącznie w Kongresie uczestniczyło blisko 1,2 tys. osób. Podczas EKL odbyło się 15 sesji tematycznych, poświęconych takim zagadnieniom jak inwestycje infrastrukturalne w Europie środkowej, e-commerce – w tym nowym technologiom rewolucjonizującym rynek, zintegrowanym usługom logistycznym, polityce Unii Europejskiej wobec kolei, infrastrukturze dla transportu intermodalnego w Polsce i Europie, roli portów morskich w polskiej i europejskiej logistyce, gospodarczym szansom na nowych trasach na Wschodzie oraz dylematom współczesnej logistyki. W Kongresie aktywny udział brali udział przedstawiciele spółek z Grupy Kapitałowej Węglokoks. Sławomir M. Suchoń, wiceprezes zarządu Węglokoks S.A. ds. Grupy Kapitałowej, brał udział w dwóch panelach, w tym dotyczącym obsługi grup przemysłowych przez kolej. Grupa Węglokoks jest znaczącym klientem przewoźników kolejowych. – Łącznie przewozimy ok. 8 mln ton ładunków rocznie, w większości jest to węgiel kamienny, ale znaczący udział w przewozach ma także wsad do hut – poinformował Sławomir M. Suchoń.

C – Październik 2015 – 04 (16)

Inwest ycje HUT Y Ł ABĘDY

Kluczowa inwestycja bliska finalizacji Prawdopodobnie już w połowie grudnia br. rozpocznie się produkcja próbna pierwszej partii rur na nowym Wydziale Produkcji Rur HUTY ŁABĘDY (WPR) – największym i najnowocześniejszym wydziale produkcji rur zgrzewanych wzdłużnie w Polsce

ierwsze prace budowlane, przy kluczowej dla HUTY ŁABĘDY inwestycji, rozpoczęły się we wrześniu ubiegłego roku. W bieżącym roku sukcesywnie następowały odbiory prac. W pierwszym kwartale tego roku wybudowano budynki obsługi energetycznej WPR oraz budynek socjalno-biurowy dla załogi. W kwietniu zakończono prace instalacyjne, związane z halami produkcyjnymi, które są gotowe do odbioru PINB. W lutym generalny wykonaw-

Huta Łabędy

Montaż wykańczalni

ca robót budowlanych (GW) – firma Skanska S.A. – rozpoczął budowę fundamentów technologicznych w hali produkcyjnej i hali magazynowej, które sukcesywnie były przekazywane pod montaż urządzeń. Ostatni fundament, pod akumulator taśmy stalowej został wykonany na przełomie sierpnia i września. Tymi pracami GW zakończył budowę bardzo skomplikowanych fundamentów technologicznych pod urządzenia WPR.

W marcu br. rozpoczęły się dostawy urządzeń WPR na plac budowy. Główne urządzenia i osprzęt WPR były wytwarzane w Niemczech, Holandii, Włoszech, Chorwacji, Rumunii, Chinach i zostały dostarczone do huty ok. 230 ciężarówkami, przeznaczonymi do specjalnego transportu ciężkich i ponadgabarytowych urządzeń. Ciężkie – 40–100 t urządzenia – były bezpośrednio osadzane na fundamentach z wykorzystaniem specjalnej przenośnej suwnicy bramowej. Równolegle z pracami fundamentowymi, od maja podwykonawca SMS Meer, firma Beck & Pollitzer rozpoczęła montaż mechaniczny i elektryczny urządzeń linii WPR. Część prac montażowych jest wykonywana przez ZEM Łabędy Sp. z o.o., który jest podwykonawcą firmy Beck & Pollitzer dla zakresu elektrycznego i orurowania. Prace montażowe potrwają do połowy listopada. Przed rozpoczęciem prac montażowych, w halach produkcyjnej i magazynowej firma Nores Sp. z o.o. zainstalowała 6 nowych oraz 2 częściowo zmodernizowane stare suwnice. Są one także wykorzystywane do prac budowlanych i montażowych. – Biuro Inwestycji HUTY ŁABĘDY rozpoczęło odbiory urządzeń bez obciążenia w 3 dekadzie września. W pierwszej

C – Październik 2015 – 04 (16)

W HUCIE ŁABĘDY powstaje pierwsza w Polsce instalacja do produkcji rur o długości do 18 metrów

Montaż mechaniczny w wykańczalni i zgrzewalni

Suwnice półportalowe do obsługi osprzetu

Gotowa hala magazynowa

Huta Łabędy

kolejności były wykonywane odbiory na stacji prób ciśnieniowych rur, tzw. hydroteście. W październiku i listopadzie są wykonywane odbiory i testy bez obciążenia i pod obciążeniem na kolejnych urządzeniach linii WPR, tak aby wyprodukować pierwszą partię rur pomiędzy 10–20 grudnia br. – informuje Grzegorz Lukas, Wiceprezes Zarządu ds. Inwestycji. W nowym zakładzie odbywać się będzie produkcja rur ze szwem do zastosowań ciśnieniowych w ciepłownictwie i transporcie mediów energetycznych (tzw. rury API) oraz kształtowników konstrukcyjnych o przekrojach kwadratowych i prostokątnych. Planowane nakłady inwestycyjne, związane z przedsięwzięciem to ok. 200 mln PLN. Wielkość produkcji docelowo ma wynieść ok. 100 tys. t rocznie. W HUCIE Ł ABĘDY powstanie pierwsza w Polsce instalacja do produkcji rur o długości do 18 metrów, co daje większe możliwości przy ich zastosowaniu, szczególnie jeśli chodzi o budowę rurociągów. Jakub Michalski

C – Październik 2015 – 04 (16)

Huta Pokój ma już 175 lat!

Huta Pokój, wchodząca w skład Grupy Kapitałowej Węglokoks, obchodzi w tym roku jubileusz 175 lat działalności. To jedna z najstarszych marek przemysłowych, a jednocześnie jeden z najnowocześniejszych zakładów przetwórstwa stali w Polsce.

Huta Pokój

Wiekowa marka z innowacyjnym spojrzeniem

rzedmiotem działalności Huty Pokój jest głównie produkcja przetworzonych wyrobów stalowych: profili formowanych na zimno, konstrukcji stalowych kształtowników walcowanych na gorąco, blach grubych oraz kształtowników spawanych. Spółka zajmuje silną pozycję wśród krajowych producentów profili formowanych na zimno, a w zakresie konstrukcji stalowych jest drugą co do wielkości wytwórnią w kraju.

Główni klienci Huty Pokój to duże firmy dystrybucyjne i hurtowe. Spółka prowadzi również sprzedaż do klientów finalnych, reprezentujących różne segmenty rynku. To do nich Huta kieruje głównie produkty specjalistyczne, wykonywane według indywidualnych rozwiązań i wymagań. W tym roku Huta Pokój po raz kolejny silnie zaznaczyła obecność na rynku konstrukcji stalowych. Najlepszym tego przykładem było dostarczenie

konstrukcji stalowej dwutorowego mostu kolejowego na rzece Martwa Wisła w Gdańsku. Huta Pokój odpowiedzialna była także za montaż konstrukcji. Na uwagę zasługuje nowatorski sposób transportu i technologia montażu konstrukcji – całe przedsięwzięcie odbywało się na wodzie. – Do transportu mostu użyto ogromnego pontonu o nośności 8 tys. ton, o wymiarach 80 × 25 m. Transport odbywał się przy użyciu holowników i pchaczy. Ponton zo-

C – Październik 2015 – 04 (16)

ma nastąpić do 31 października 2015 r. W pierwszych 9 miesiącach 2015 r. ok. 40 proc. sprzedaży Huty Pokój trafiło na eksport, przede wszystkim na rynki państw Unii Europejskiej. Na eksport trafiają przede wszystkim kształtowniki formowane na zimno i kształtowniki gorącowalcowane. Jednak Huta Pokój zamierza umocnić się

Innym ciekawym przedsięwzięciem, właśnie zrealizowanym przez Hutę Pokój, jest udział w przebudowie Mostu Łazienkowskiego w Warszawie. Spółka wykonała i dostarczyła konstrukcje stalowe pomostów górnych jezdni oraz pomostów roboczych na całej długości wraz z zabezpieczeniem antykorozyjnym. Łącznie to ponad 1000 ton konstrukcji. We wrześniu br. zakończyło się nasuwanie ostatniego fragmentu nowej konstrukcji mostu, uzyskanie przejezdności przeprawy

również na zagranicznych rynkach konstrukcji stalowych. We wrześniu br. spółka uczestniczyła w targach SUBCONTRACTING, odbywających się w Tampere w Finlandii. Były to targi skierowane do firm skandynawskich, poszukujących nowych, konkurencyjnych poddostawców. Oferta Huty Pokój obejmowała dostawy konstrukcji stalowych, jak również wyrobów hutniczych i została przyjęta z dużym zainteresowaniem. Michał Stanisławski

Grupa Węglokoks właścicielem 51,65% akcji Huty Pokój Na Zwyczajnym Walnym Zgromadzeniu spółki „Huta Pokój” S.A., które odbyło się w dniu 29 czerwca 2015 r., podjęto uchwałę w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego Spółki, poprzez emisję nowych akcji imiennych i objęcia nowych akcji w drodze subskrypcji prywatnej, skierowanej do HUTY ŁABĘDY S.A. z siedzibą w Gliwicach. W dniu 24 września br. Sąd Rejonowy w Gliwicach wydał postanowienie w przedmiocie rejestracji podwyższenia kapitału zakładowego spółki „Huta Pokój” S.A. Wobec powyższego, spółka HUTA ŁABĘDY S.A. stała się akcjonariuszem spółki „Huta Pokój” S.A. z 35,09% udziałem w kapitale zakładowym tej Spółki. Aktualne łączne zaangażowanie kapitałowe WĘGLOKOKS S.A. i HUTY ŁABĘDY S.A. w spółce „Huta Pokój” S.A. wynosi 51,65%.

Huta Pokój

stał przeprowadzony drogą morską z portu w Gdyni, gdzie jego konstrukcja została scalona, do miejsca cumowania na rzece Martwa Wisła w Gdańsku, w pobliżu starego mostu kolejowego. Po zacumowaniu pontonu rozpoczęło się podnoszenie łuków mostu. W pierwszej kolejności zostały podniesione segmenty skrajne łuków, następnie podniesiono segment środkowy. 23 lipca konstrukcja napłynęła na docelową lokalizację i została posadowiona na przyczółkach – informuje Robert Drachal, kierownik kontraktu Huty Pokój, który bezpośrednio nadzorował przebieg prac. Most ma długość ponad 125 m i szerokość prawie 15 m. Jego przęsła ważą ponad 2 tys. ton. To najcięższy stalowy most o tego typu konstrukcji w Polsce. Inwestycja umożliwi przejazd sześciokrotnie większej liczby

pociągów do Portu w Gdańsku niż dotychczas. Oprócz budowy mostu przez Martwą Wisłę, prace modernizacyjne w ramach poprawy dostępu do Portu Gdańsk, obejmą również kilka wiaduktów oraz most nad rzeką Radunia. Również dla tych obiektów Huta Pokój dostarczy i zmontuje konstrukcje stalowe.

C – Październik 2015 – 04 (16)

C e n t r a l ne Z a w od y Ra t o w n i c t w a Gó r n i c z e g o

Ratownicy z „Bobrka” z czterema pucharami! Zastęp, reprezentujący Węglokoks Kraj KWK „Bobrek”, odniósł kolejne sukcesy w zawodach

wydarzenie

ratowniczych

kipa z „Bobrka”, jako jedyna wśród startujących drużyn, wywalczyła cztery puchary w Centralnych Zawodach Ratownictwa Górniczego, które odbyły się w dniach 8–9 października w Bytomiu. W tegorocznej edycji zawodów wystartowało 10 zastępów, reprezentujących: Węglokoks Kraj („Bobrek)”, Kompanię Węglową („ Jankowice”, „Ziemowit”), Jastrzębską Spółkę Wę-

glową („Pniówek”, „Borynia-ZofiówkaJastrzębie” ruch „Borynia”), Katowicki Holding Węglowy („Mysłowice-Wesoła” ruch „Wesoła”, „Murcki-Staszic” ruch „Staszic”), Spółkę Restrukturyzacji Kopalń („Makoszowy”), Tauron Wydobycie oraz – gościnnie – zastęp ze Słowacji, czyli HBZS Previdza. Zastęp Węglokoksu Kraj reprezentowali: Grzegorz Kaleja – zastępowy, kapitan drużyny – Adam Mazgaj, Mateusz

Jasiński, Krzysztof Nowakowski, Daniel Jęksa, Arkadiusz Żaba – ratownicy, Robert Szwajcok, Marcin Kaczmarczyk – inżynierowie bazowi, Krzysztof Pieprzak – mechanik-pomiarowiec, Marek Kosina – mechanik aparatowy oraz Romuald Dzionsko – kierownik drużyny. Zastępy ratownicze rywalizowały ze sobą w następujących konkurencjach: symulowanej akcji ratowniczej, przepro-

C – Październik 2015 – 04 (16)

Same przygotowania do zawodów pozwalają ratownikom z „Bobrka” zintensyfikować codzienne ćwiczenia, niezbędne do wykonywania pracy ratowniczej. Przede wszystkim jednak, dzięki nim zespół ratowniczy zgrywa się. Ratownicy z „Bobrka” do zawodów przygotowywali się m.in. na specjalnie przygotowanym torze, który sami nazwali żartobliwie „małpim gajem”. Na treningi przeznaczali 5–6 godzin dziennie. Sporą część tego czasu poświęcali ćwiczeniom na torze, gdzie symulowali różne akcje ratunkowe (przed zawodami, drużyny nie wiedzą, jakiego rodzaju akcję będą musieli przeprowadzić, dopiero w dniu zawodów poznają szczegóły – red.). Reszta to ćwiczenia z zakresu pomocy medycznej, rozwiązań inżynieryjnych.

pa ratownicza. Na koncie mają wiele zwycięstw, nie tylko na krajowym podwórku. Podczas ubiegłorocznych IX Międzynarodowych Zawodów Ratownictwa Górniczego w Polsce, ratownicy z „Bobrka” okazali się bezkonkurencyjni w międzynarodowej stawce. Warto wspomnieć, że impreza ta uznawana jest za nieoficjalne mistrzostwa świata drużyn ratowniczych. Obrona tytułu ratowniczych mistrzów świata to kolejne wyzwanie przed chłopakami z „Bytom team”. Przyszłoroczne mistrzostwa odbywać się będą w kanadyjskim Toronto. – Udział w zawodach międzynarodowych tej rangi to ogromne wyzwanie. To szansa, by poznać ratowników górniczych z całego świata. Przyznam uczciwie, w wielu przypadkach to inny świat, inna bajka, każde ratownictwo

– Staraliśmy sobie maksymalnie utrudnić życie, by w zawodach było łatwiej, ale także i w prawdziwym boju na dole – podkreśla Kaleja. – Dzięki ćwiczeniom rozumiemy się bez słów, co ma szczególne znaczenie podczas prawdziwych akcji. Jako zastępowy znam lepiej możliwości poszczególnych chłopaków. Sukcesy w zawodach to bowiem nie tylko splendor i chwała; to także odpowiedzialność, bo drużyna bytomska była wzywana w ostatnich latach do wszystkich większych akcji ratunkowych w polskich kopalniach, ostatnio w akcji w kopalni „Mysłowice-Wesoła”, gdzie przez ponad tydzień trwały poszukiwania zaginionego kombajnisty. Drużyna z „Bobrka” to najbardziej utytułowana w ostatnich latach eki-

jest bowiem inne, bo np. w górnictwie australijskim czy kolumbijskim występują zupełnie inne zagrożenia naturalne niż u nas, zaś tam gdzie warunki są podobne, jak w Rosji czy na Ukrainie, funkcjonuje zupełnie inna struktura organizacyjna ratownictwa górniczego, gdyż jednostki ratownicze działają jako służby militarne, jak np. nasza państwowa straż pożarna – mówi Grzegorz Kaleja. Do mistrzostw w Kanadzie pozostało kilka miesięcy, ale – znając profesjonalizm i determinację chłopaków z „Bytom team” – to możemy się domyślać, że przygotowania do tychże zawodów już od dziś idą pełną parą. Obronić tytuł mistrzów świata to dopiero wyzwanie! Jacek Srokowski

wydarzenie

wadzanej w wyrobiskach podziemnych CSRG S.A., mechanika sprzętu ochrony dróg oddechowych, mechanika sprzętu pomiarowego, pierwszej pomocy przedmedycznej. Wśród pomiarowców trzecie miejsce zajął Krzysztof Pieprzak. W konkurencji dla mechanika aparatu oddechowego W-70 najlepszy okazał się Marek Kosina. W konkurencji, związanej z pierwszą pomocą, nasz zastęp uplasował się na drugiej pozycji, podobnie jak w najbardziej prestiżowej rywalizacji: symulowanej akcji ratowniczej. – W tym roku o zwycięstwie zadecydowały niuanse. W konkurencji „akcja symulowana” było do stracenia ponad 1200 punktów. Zwycięzcy stracili ich tylko 15. Warto też dodać, że pierwsze i drugie miejsce dzieli zaledwie 5 punktów. To najlepiej świadczy o poziomie tych zawodów – mówił Andrzej Kleszcz, zastępca dyrektora Departamentu Górnictwa Podziemnego i Odkrywkowego Wyższego Urzędu Górniczego, a równocześnie główny sędzia zawodów. – Cztery puchary cieszą, ale szkoda ogromnie, że nie udało nam się wywalczyć zwycięstwa w akcji symulowanej, tym bardziej, że przegraliśmy tę konkurencję dosłownie o włos – stwierdził po zawodach Grzegorz Kaleja, kapitan drużyny „Bytom team” (w ten sposób bobrkowska ekipa identyfikuje się z rodzinnym miastem). Kaleja zaznacza jednak, że celem zawodów nie jest tylko spotkanie, rywalizacja i zdobycie pucharu: – Spotykamy się z kolegami z innych kopalń przede wszystkim po to, by wymienić doświadczenia, uczyć się wzajemnie od siebie. Czasami z pozoru banalne ćwiczenia techniczne dają nam bardzo wiele, bo okazuje się, że pewne rzeczy można zrobić prościej, niż by nam się wydawało. A wiadomo, że w prawdziwych akcjach ratowniczych liczą się dosłownie sekundy. Na dole, zwłaszcza kiedy przebywa się w strefie niezdatnej do oddychania, jeden mały błąd może kosztować życie. Zawody pozwalają testować nowinki techniczne, typu przyrządy kontrolno-pomiarowe, kamery, urządzenia do łączności. – Mamy wówczas możliwość testowania takich urządzeń, poznawania ich możliwości. Producenci także korzystają na tym, bo mogą zasięgać naszych opinii – podkreśla kapitan drużyny.

C – Październik 2015 – 04 (16)

rozmowa

Porozumienie klimatyczne w Paryżu zostanie zawarte

C – Październik 2015 – 04 (16)

Rozmowa z Bolesławem Jankowskim, wiceprezesem EnergSys Badania Systemowe

– Porozumienie w Paryżu z pewnością zostanie zawarte, jest tylko niewiadome, jaka będzie jego treść. UE zmierza do tego, aby doprowadzić do wiążących zobowiązań dla państw będących głównymi emitentami CO2, co oznacza, że porozumienie musiałoby objąć takie kraje, oprócz UE, jak Stany Zjednoczone i Chiny. To są dwaj najwięksi emitorzy. UE oczekuje, że zostaną przyjęte wiążące prawnie zobowiązania redukcyjne,

które będą obudowane mechanizmem monitorowania i wymuszania wypełniania tych zobowiązań. Tego typu rozwiązanie miało już zostać zawarte podczas konferencji klimatycznej w Kopenhadze w 2009 r. Wówczas zawarcie takiego porozumienia się nie udało, obecnie mamy do czynienia z próbą powrotu do tej koncepcji. Jest mało prawdopodobne, że w Paryżu do tego dojdzie. Obecne negocjacje zmierzają w kierunku mechanizmu bazującego na koncepcji deklarowanych wkładów krajowych. Pojęcie deklarowanych wkładów jest dość elastyczne, nie jest określone, że to musi być redukcja emisji CO2, to mogą być również takie zobowiązania, jak zmniejszenie energochłonności gospodarki. Z racji tego, że pojęcie deklarowanych wkładów krajowych jest szerokie, to poszczególne kraje deklarują to, co uważają, że mogą zrealizować i przyczynić się w ten sposób do globalnych redukcji. Już spora grupa krajów przedstawiła swoje deklaracje dot. przyszłych zobowiązań. Jest to podejście, które jest znacznie łagodniejsze i znacznie bardziej elastyczne od tego, co przyjęła UE, która w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych prowadzi politykę bardzo restrykcyjną. Jeżeli porozumienie zawarte w Paryżu będzie bazować na dobrowolnych wkładach krajowych, to rygory unijne będą znacznie ostrzejsze niż to, co będzie uzgodnione na poziomie globalnym. Jakie znaczenie będzie miało dla Polski porozumienie paryskie?

– Dla Polski będzie to miało bardzo istotne znaczenie, ponieważ oznacza prawdopodobnie, że poza Unią moglibyśmy realizować nasze zobowiązania znacznie taniej, bez ponoszenia takich kosztów, jak w wyniku działań unijnych. Ponieważ problem redukcji emisji gazów cieplarnianych jest problemem globalnym, to może powstać uzasadnione pytanie dlaczego Polska ma realizować politykę, która nie jest spójna z mechanizmami przyjętymi na poziomie globalnym.

Dlaczego trudno uzgodnić globalne, wiążące cele?

– Są tu dwie bardzo istotne kwestie. Pierwsza jest taka, że w konwencji klimatycznej przyjęto podział na kraje rozwinięte, czyli kraje zawarte w tzw. Aneksie I i kraje pozostałe, określane jako rozwijające się. Dotychczasowe uzgodnienia wyglądały tak, że to kraje rozwinięte, jakie zostały określone w Aneksie I, mają redukować emisje, a inne – określane jako kraje rozwijające się – nie mają takiego obowiązku. Taki podział zastosowano np. w Protokole z Kyoto. Do krajów rozwiniętych zaliczono także Polskę. Ten podział, po ponad 20 latach, jakie minęły od czasu podpisania konwencji klimatycznej, jest już dość archaiczny. Wśród krajów, które się znalazły poza

Zawarte na szczycie Rady Europejskiej porozumienie przewiduje, że Unia Europejska ograniczy emisję CO2 o co najmniej 40 procent do 2030 r. w porównaniu do roku 1990

rozmowa

Czy globalne porozumienie na konferencji klimatycznej ONZ w Paryżu zostanie zawarte?

C – Październik 2015 – 04 (16)

rozmowa

Aneksem I są Chiny, które są obecnie głównym emitentem CO2 na świecie. W międzyczasie Chiny stały się największą gospodarką na świecie, a w wielu dziedzinach poziom rozwoju jest tam wyższy niż w Polsce. Do krajów rozwijających zaliczono m.in. tak zaawansowane gospodarczo kraje jak Korea Płd., Izrael, Singapur, bogate kraje arabskie: Katar, Arabia Saudyjska, dynamiczne gospodarczo kraje Ameryki Płd: Chile, Brazylia, Argentyna, Meksyk a także RPA. Redukcje emisji w tych krajach mają być dokonywane w oparciu o środki przekazane przez kraje rozwinięte. Utrzymanie podziału na kraje Aneksu I i kraje pozostałe – czyli kraje rzekomo rozwinięte i rzekomo rozwijające się – nie odpowiada obecnej sytuacji gospodarczej na świecie. Trzeba też pamiętać o tym, że w sytuacji, kiedy Chiny emitują ok. 30 proc. globalnych emisji CO2, to redukcja emisji bez krajów, które są poza Aneksem I, nie da żadnych efektów. Pojawiła się presja, aby zlikwidować podział na kraje rozwinięte i rozwijające się, ale kraje, które nie są w Aneksie I, nie bardzo chcą się na to zgodzić, przynajmniej nie chcą się zgodzić za darmo. Mają ku temu podstawy, ponieważ na wcześniejszych konferencjach klimatycznych kraje rozwinięte obiecały, że uruchomią działania, dzięki którym kraje rozwijające się zyskają na redukcję emisji 100 miliardów dolarów rocznie. Kraje rozwijające się dopytują się o te pieniądze. Gotowość i możliwości tych krajów, które miałyby te pieniądze płacić, są mniejsze niż jeszcze niedawno. UE nie bardzo się do tego pali, ponieważ sama ma różne, poważne problemy. Jakie jest stanowisko Stanów Zjednoczonych?

– Stany Zjednoczone są jednym z kluczowych podmiotów w dyskusji o światowej redukcji emisji CO2. Już zadeklarowały redukcję emisji CO2, ale w praktyce jest mała szansa na to, aby kraj ten zgodził się na ustalenie w Paryżu wiążących prawnie limitów emisji. Wynika to z faktu, że w Senacie

większość posiadają Republikanie, którzy są przeciwni takim zobowiązaniom i którzy zablokują ratyfikacje ewentualnych tego rodzaju uzgodnień, Stany Zjednoczone mogą sobie pozwolić na dobrowolne zobowiązania dotyczące redukcji emisji CO2, ponieważ dzięki gazowi łupkowemu już dokonały znacznego zmniejszenia emisji CO2 i mogą bez szkody dla własnej gospodarki zadeklarować znaczący poziom redukcji emisji. Podobne jest podejście większości krajów, które w ramach krajowych wkładów deklarują to, co jest dla nich możliwe do zrealizowania, bez ponoszenia kosztów gospodarczych i społecznych.

Polityka klimatyczna ma bardzo duże znaczenie na arenie międzynarodowej, wiele środków i uwagi poświęcono jej promocji, za tym stoją bardzo poważne interesy gospodarcze i finansowe, dlatego nie ma co się spodziewać, że to nastawienie szybko się zmieni

Czyli konferencja w Paryżu nie zakończy się wielkim sukcesem?

– Oczekuję, że w Paryżu zostanie zawarte porozumienie, które będzie oparte na wkładach poszczególnych państw, być może znajdą się tam zapisy, które będą wzywać do zwiększenia tych celów i ich ujednolicenia w skali globalnej, ale na tym się zakończy. Nie sądzę, że dojdzie do wprowadzenia podobnego dokumentu jak Protokół z Kioto, który by definiował limity emisji CO2 dla poszczególnych krajów, obejmując tymi limitami nie tylko kraje Aneksu I, ale również kraje pozostałe, i żeby to było obudowane restrykcjami za nieprzestrzeganie tych zobowiązań. Będzie prawdopodobnie przyjęte elastyczne

podejście. Pomimo tego UE utrzyma swoje wysokie reżimy klimatyczne, które będą znacznie ostrzejsze niż to, na co zgodzą się inne kraje. Trzeba zwrócić uwagę, że na świecie zmniejszenie emisji CO2 i dążenie do zmniejszania zużycia energii nie budzi kontrowersji, kontrowersje natomiast budzi to, w jakim tempie i jak głęboko swoje cele zamierza realizować UE. Plany UE nie mają odpowiednika w dążeniach innych krajów, a niektóre kraje, jak Kanada, podejmują działania idące w odwrotnym kierunku. Kanada wystąpiła z protokołu z Kioto, Australia, po zmianie rządu, wycofała się z planów wprowadzenia systemu handlu emisjami. Polityka klimatyczna ma bardzo duże znaczenie na arenie międzynarodowej, wiele środków i uwagi poświęcono jej promocji, za tym stoją bardzo poważne interesy gospodarcze i finansowe, dlatego nie ma co się spodziewać, że to nastawienie szybko się zmieni. Deklarowanie poparcia dla działań na rzecz ochrony klimatu jest ważnym elementem poprawności politycznej i mało kto decyduje się na wyłamywanie z tego trendu. Większość poszczególnych krajów poza UE, podchodzi do tego jednak bardzo pragmatycznie, wykonując te zalecenia w takim zakresie, w jakim jest to dla nich korzystne i nie podejmuje działań, które byłyby dla nich kosztowne. Chyba najbardziej promowaną niskoemisyjną technologią energetyczną są OZE. Czy Pana zdaniem nadal będą one się silnie rozwijały?

– OZE z pewnością będą się rozwijały, co już widzimy. Spory potencjał dalszego rozwoju ma fotowoltaika integrowana z innymi instalacjami budynkowymi. Trudno jednak obecnie przesądzić, czy dojdzie do zapowiadanej rewolucji w energetyce. Przyszłość OZE w dużej mierze będzie zależała od rozwoju technologii magazynowania energii. Są rozwiązania, które byłyby możliwe do zastosowania w nowym modelu energetyki, jak przejście na pojazdy elektryczne lub paliwa wodorowe, których produkcja pełnić będzie także rolę magazynowania energii. Na razie

C – Październik 2015 – 04 (16)

te technologie są droższe od technologii konwencjonalnych i większości krajów nie stać na ich masowe wdrażanie. Dlatego racjonalne jest, z punktu widzenia większości krajów, aby nie wdrażać tych technologii, póki są drogie. Jest jednak presja dosyć silnych grup interesu, które na transformacji energetyki mogą bardzo dużo zarobić i dążą do tego, by ją przyspieszyć m.in. poprzez porozumienia klimatyczne. Trudno w tej chwili ocenić wynik końcowy tej rywalizacji. Jeżeli przełomowych technologii nie będzie, to większość krajów będzie podchodziła do tego pragmatycznie, wdrażając nowe technologie stopniowo, w ograniczonym zakresie. Pojawienie się przełomowych rozwiązań może natomiast zdecydować o przyspieszeniu transformacji energetyki. Sytuacja jest dość dynamiczna i będzie z pewnością wahać się w jedną bądź drugą stronę. A co z technologiami CCS?

– Technologie wychwytu i magazynowania CO2 miały być rozwiązaniem, umożliwiającym utrzymanie elektrowni węglowych w warunkach wysokich cen CO2. UE obiecała środki na sfi-

nansowanie kilku obiektów pilotowych. Obecnie jednak w tej kwestii nie widać postępu. Dotychczas opracowane rozwiązania technologiczne zostały sprawdzone w znacznie mniejszej skali, są drogie, energochłonne i stwarzają poważne obawy społeczne, dotyczące transportu skroplonego CO2 i jego zatłaczania pod ziemię. Nie spełniają one warunków zrównoważonego rozwoju. Okoliczność ta powoduje, że większość scenariuszy, opracowanych przez KE, w których technologie CCS odgrywały istotna rolę w redukcji CO2, wymaga zrewidowania. W związku z tym zrewidowania wymaga także podejście do wdrażania polityki klimatycznej w krajach ze znacznym udziałem energetyki węglowej. Jak wygląda pozycja Polski w tych negocjacjach i jakie działania powinniśmy podjąć?

– Warto zauważyć, że pozycja Polski w tych negocjacjach jest potrójnie niekorzystna: jako kraj zaliczony do Aneksu I, będziemy w pierwszej kolejności zobowiązani do redukcji emisji, możemy być także zobowiązani do przekazywania krajom rzekomo mniej

rozwiniętym (spoza Aneksu I), a więc także Chinom, Korei Płd, Arabii Saudyjskiej itp. środków na redukcję emisji, zaś jako członek UE jesteśmy poddani polityce bardziej restrykcyjnej, niż inne kraje w ramach globalnych mechanizmów. Polska nie może godzić się na takie zasady uczestnictwa w polityce klimatycznej. Pokazaliśmy, że jesteśmy w stanie redukować emisje CO2 równolegle z rozwojem gospodarczym i nadal możemy zmierzać w tym kierunku. Nie możemy się jednak godzić na to, by polityka klimatyczna obciążała nasz kraj nieproporcjonalnie więcej, niż inne kraje o podobnym poziomie rozwoju. A takie nieproporcjonalnie wysokie obciążania nakłada na nasz kraj unijna polityka klimatyczna. Celem polskiej dyplomacji powinno być doprowadzenie do sytuacji, w której Polska uczestniczy w globalnych wysiłkach na takich samych zasadach, jak inne kraje – poprzez dostosowanie wymagań redukcyjnych do warunków i możliwości danego kraju.

Rozmawiał: Emil Różański

Od 30 listopada do 11 grudnia br. w podparyskim centrum wystawienniczym Le Bourget odbędzie się 21 konferencja klimatyczna ONZ. Organizatorzy spodziewają się nawet 40 tys. gości ze 196 państw świata, zarówno przedstawicieli rządu, jak i organizacji pozarządowych oraz mediów. Konferencja COP (Konferencja Stron, ang. Conference of the Parties) jest najważniejszym organem Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (United Nations Framework Convention on Climate Change – UNFCCC). Celem Konwencji, podpisanej w 1992 r. podczas Szczytu Ziemi w Rio de Janeiro, jest ochrona klimatu i redukcja emisji gazów cieplarnianych na świecie. Konferencja COP czuwa nad procesem wdrażania postanowień Konwencji przez poszczególne państwa (strony Konwencji), a także wypracowuje nowe postanowienia w formie decyzji. To właśnie podczas Konferencji Stron w 1997 r. (podczas COP 3) został podpisany Protokół z Kioto, jak dotąd jedyne prawnie wiążące porozumienie, ustanawiające zobowiązania krajów rozwiniętych w sprawie ochrony klimatu, a w szczególności zobowiązania do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. Pierwszy COP odbył się w Berlinie w 1995 r. Konferencje COP odbywają się co roku w innym państwie. W ostatnich latach konferencje te dwukrotnie odbywały się w Polsce: COP 19 odbył się w Warszawie w listopadzie 2013 roku, a COP 14 odbył się w grudniu 2008 roku w Poznaniu. Tegoroczna Konferencja COP ma być przełomowa, ponieważ ma doprowadzić do zawarcia międzynarodowego porozumienia, które pozwoli ograniczyć ocieplenie klimatu nawet o 2 stopnie Celsjusza. Ocenia się, że tegoroczna konferencja będzie jedną z największych konferencji klimatycznych w historii i jednym z najważniejszych wydarzeń dyplomatycznych w historii Francji. Emil Różański

rozmowa

Największa konferencja klimatyczna w historii

C – Październik 2015 – 04 (16)

Jak światowe firmy górnicze radzą sobie z kryzysem?

Multi znaczy bezpieczniej

wokół węgla

statnie dwa lata na rynkach surowców przyniosły coś, co miało nigdy nie nadejść – potężny spadek cen niemal wszystkich surowców. Cenowego tsunami najmniej mogą obawiać się ci, którzy mają odpowiednio zdywersyfikowaną działalność. Obrazowo sprawa wygląda tak: po dekadzie panowania „byka”, cenami surowców zaczął rządzić „niedźwiedź”. Niektórzy analitycy zapowiadają wręcz, że musimy przygotować się na „długą zimę”. Reguła „byka” i „niedźwiedzia” rządzi rynkiem surowców już od wielu dziesięcioleci. Dzieje się tak dlatego, że wzmożonemu popytowi na surowce towarzyszą zwykle wzmożone działania inwestycyjne w obszarze poszukiwania i zagospodarowywania nowych złóż surowców. Do tego jeszcze dochodzi zbieżność inwestycji w obszarze logistyki. W pewnym momencie następuje kumulacja tych działań – podaż surowców staje się wyższa od popytu, a do tego jeszcze dochodzą niskie ceny frachtu, co boli szczególnie tych producentów surowców, którzy nie potrafili się dostosować kosztowo do dekoniunktury. Mało tego, byli zdani na monokulturę surowcową. Wśród największych firm górniczych w świecie na próżno szukać producentów, którzy wiązaliby swoją przyszłość z jednym surowcem (wyjątek stanowią producenci z Chin oraz Indii, gdzie skala robi swoje). Czołowe światowe koncerny wydobywcze m.in. BHP Billiton, Rio Tinto, Vale, Glencore, Anglo American mają bardzo rozbudowane portfolio surowcowe, dzięki któremu dywersyfikują swoje ryzyko biznesowe.

C – Październik 2015 – 04 (16)

wokół węgla

BHP Billiton, największa firma wydobywcza na świecie, mocno odczuwa spadki cen surowców, gdyż jej zysk za ubiegły rok spadł aż o 86 proc. wobec zanotowanego rok wcześniej i był to najgorszy wynik w działalności firmy od 2003 roku. Mimo to, firma ta zarobiła w 2014 r. „na czysto” 1,9 miliarda dolarów! Jednak jej strategia od początku istnienia (firma powstała w 2001 r. poprzez połączenie australijskiej Broken Hill Proprietary Company z brytyjską Billiton) zakładała multisurowcowość. Firma zajmuje się wydobyciem boksytów, węgla, miedzi, manganu, rud żelaza, niklu, uranu, diamentów, srebra i platyny. W ostatnich latach, coraz większą rolę w biznesie spółki odgrywa ropa naftowa i gaz ziemny. Ostatnie dwa lata przyniosły spadek cen niemal wszystkich surowców, jednak nie wszędzie był on tak dotkliwy.

C – Październik 2015 – 04 (16)

Szczególnie widoczne spadki notują surowce energetyczne, być może dlatego, że ich ceny były w ostatnich latach windowane groźbą wyczerpania. Dotyczyło to zwłaszcza ropy naftowej, której ceny są wyznacznikiem dla innych surowców energetycznych. Ponieważ ropa naftowa jest najintensywniej wykorzystywanym przez ludzkość źródłem energii, toczy się aktywna debata na temat tego, kiedy nastąpi tzw. peak oil (moment w czasie, w którym wydobycie ropy naftowej osiągnie maksimum i rozpocznie się nieodwracalny spadek wydobycia) i jakie będzie miało to skutki dla ludzkości. Odkrycia nowych zasobów (np. Arktyka) oraz coraz większe znaczenie niekonwencjonalnych źródeł (tzw. złoża łupkowe) sprawiły, że świat zapomniał o efekcie peak oil. Nawet polityczna niestabilność w obszarze Bliskiego Wschodu, w tym sankcje nałożone na Iran, nie spowodowały oczekiwanego przez producentów wzrostu cen. Trochę inaczej rzecz się ma z surowcami nieenergetycznymi. W pierwszej dekadzie tego stulecia ich ceny wzrosły trzykrotnie. Pomimo, że w ostatnich dwóch latach nastąpił spadek ich cen (mniejsza chłonność chińskiego rynku), to większość prognoz zakłada ich długoterminowy wzrost, związany z rosnącym standardem życia, urbanizacją i wzrostem liczby ludności. Dokładnie tym kieruje się nasz krajowy potentat KGHM Polska Miedź, który rozpoczął właśnie w okolicach Zatoki Puckiej szczegółowe badania geofizyczne, które w przyszłości mogą doprowadzić do powstania kopalni głębinowej, wydobywającej sole potasowo-magnezowe. – Firma górnicza musi sobie stworzyć potencjał wzrostowy. Jeden z tych potencjałów jest oparty na bazie zasobowej – podkreśla Herbert Wirth, prezes KGHM. – Z perspektywy rozwoju cywilizacyjnego uznaliśmy, że warto inwestować w sole potasowe i surowce fosforowe, bo są one potrzebne do produkcji żywności, a ściślej do podniesienia jej efektywności. Podobnie jest z metalami nieżelaznymi, które są niezbędne w procesach urbanizacyjnych. To jest dziś obszar naszej głównej aktywności biznesowej. KGHM otrzymał koncesję na prowadzenie działań poszukiwawczych

i planuje wykonać szereg badań geofizycznych w okolicach Pucka, Władysławowa i Krokowej. Według wstępnych szacunków, w tym rejonie może występować niemal 600 mln ton surowca o zawartości od 7–13,7% tlenku potasu, służącego do produkcji nawozów sztucznych dla rolnictwa, może on znajdować się w kilku sąsiadujących ze sobą złożach soli potasowo-magnezowych i soli kamiennej w okolicach Zatoki Puckiej. Zgodnie z przyjętymi założeniami, KGHM planuje eksploatację złóż potasowo-magnezowych wspólnie z Grupą Azoty. Obu spółkom przyniesie to istotną wartość dodaną. Dla KGHM oznaczać to będzie dywersyfikację surowcową działalności górniczej. Spółka, która obecnie prowadzi eksploatację soli kamiennej w kopalni PolkowiceSieroszowice, chce rozwijać posiadane technologie i wykorzystać swe doświadczenie przy wydobyciu soli potasowomagnezowych. Z kolei Grupa Azoty uzyska dzięki inwestycji dostęp do stabilnych i konkurencyjnych cenowo dostaw surowca, niezbędnego w przemyśle chemicznym i nawozowym. Sole potasowo-magnezowe dołączą do szerokiej już palety surowcowej KGHM, który jest szóstym producentem miedzi elektrolitycznej (około 500–550 tys. ton) oraz jednym z największych w świecie wytwórców srebra metalicznego. W mniejszych ilościach KGHM produkuje także złoto, koncentrat palladu i platyny, ołów i inne metale, szczególnie tak cenne jak molibden i ren (wykorzystywane w przemyśle lotniczym i kosmicznym). KGHM wydobywa także sól kamienną. Jeśli dodać do tego, iż koncern przymierza się do podziemnego zgazowania węgla brunatnego, którego ogromne złoża występują w okolicach Legnicy i Głogowa, odsłania nam się obraz firmy górniczej, której pomysłem na biznes jest multisurowcowość. Nie należy jednak ulegać iluzji, że multisurowcowość to recepta na dekoniunkturę surowcową. Ostatnie kłopoty koncernu Glencore, którego wartość akcji tylko w ostatnim miesiącu spadła o 30 proc. (a to jedynie część spadków, bo akcje firmy w tym roku

straciły blisko 67 proc.) pokazuje, że spółka nawet przy stosunkowo bogatym portfolio surowcowym może popaść w kłopoty, jeśli na czas nie reaguje na wahania koniunktury, choćby poprzez odpowiednie dostosowanie podaży do potrzeb rynkowych. Analitycy Bank of America Merrill Lynch uważają, że do stabilizacji na rynku potrzeba Glencore dodatkowych cięć produkcji miedzi o około 500 tys. ton rocznie. – Spadki zakończą się, kiedy kopalnie dostosują wzrost podaży do mniejszego popytu – piszą eksperci Bank of America. Michał Jakubowski

C – Październik 2015 – 04 (16)

Najlepszy węgiel ze Śląska

Dajemy ciepło! SKARBEK powstaje na bazie węgla kamiennego o niskiej zawartości siarki, z wyselekcjonowanych partii urobku, które charakteryzują się dużą kalorycznością, przy stosunkowo małej wilgotności i niewielkiej ilości substancji niepalnych. SKARBEK przeznaczony jest głównie do spalania w kotłach z automatycznymi paleniskami retortowymi i rusztowymi oraz we wszystkich kotłach rusztowych komorowych górnego i dolnego spalania.

www.weglokokskraj.pl

C – Październik 2015 – 04 (16)

komentarz

Czy może być jeszcze gorzej? J

e r z y

a l e m b a

Prezentujemy ogólną charakterystykę

Dyrektor Biura Analiz Strategicznych i Rynkowych WĘGLOKOKS S.A.

sytuacji na międzynarodowym rynku węglowym w III kwartale 2015 r.

D k o m e n t a r z e k s p e r c k i

la producentów węgla kamiennego nastały niebywale trudne czasy. Kolejne miesiące bieżącego roku przynoszą informacje o spadających cenach zarówno węgla energetycznego, jak i koksowego. Zapowiadany przez odbiorców proces zmniejszania zużycia węgla kamiennego jeszcze bardziej pogłębia złą sytuację na rynku. RYNEK WĘGLA ENERGETYCZNEGO EUROPA W lipcu br. średniomiesięczne notowanie europejskiego indeksu węglowego nieco wzrosło w relacji do poprzedniego miesiąca (0,20 USD/t). W następnych dwóch miesiącach nastąpił jednak już wyraźny jego spadek. Ostatecznie we wrześniu średniomiesięczny indeks dla węgla energetycznego wynosił 53,90 CIF ARA (za 6000 kcal/kg)1 i był o 4,30 USD/t niższy od jego wartości z czerwca br. (vide wykres). W III kwartale br. rynek węgla energetycznego w Europie kształtowały czynniki takie jak: wysokie stany zapasów w portach ARA, spore nadwyżki podaży nad popytem, sukcesywne spadki stawek frachtowych od lipca br., spadające ceny ropy i gazu. Rekordowo niskie zużycie węgla w Wielkiej Brytanii spowodowało ograniczenie jego importu. W okresie styczeń–lipiec br. do tego kraju sprowadzono 11,6 mln ton węgla energetycznego tj. o 45% mniej niż w tym samym okresie roku ubiegłego. W Niemczech za 9 miesięcy br. odnotowano wzrost produkcji energii elektrycznej na bazie węgla kamiennego o 7% w odniesieniu

do tego samego okresu roku poprzedniego. Niskie ceny węgla spowodowały zwiększenie konkurencyjności wytwarzania energii w elektrowniach węglowych, wobec elektrowni wykorzystujących gaz ziemny. Pojawiają się już wstępne oceny wielkości zaimportowanego węgla do krajów Europy Zachodniej i Południowej w roku 2015. Według tych prognoz, największy spadek importu węgla energetycznego odnotuje Wielka Brytania, która sprowadzi łącznie 22 mln ton (10 mln ton mniej niż w roku poprzednim). Niemcy sprowadzą około 41 mln ton węgla energetycznego, co oznaczać będzie spadek importu o około 1 mln ton. Włochy i Francja utrzymają wielkość importu węgla energetycznego na niezmienionym poziomie z roku poprzedniego, tj. odpowiednio 14 i 9 mln ton. W obecnych warunkach tylko Hiszpania zwiększy import węgla energetycznego o 2 mln ton do 16 mln ton w skali całego roku.

REPUBLIKA POŁUDNIOWEJ AFRYKI. Średniomiesięczny indeks dla węgla energetycznego z RPA w ciągu całego III kwartału odnotowywał mocną tendencję spadkową. O ile jeszcze w czerwcu br., wynosił on 61 USD/t, to we wrześniu br. obniżył się do 51,80 FOB Richards Bay (spadek o ponad 9 USD/t) – vide wykres. W omawianym okresie w RPA dało się zauważyć niewielkie zainteresowanie zakupami węgla, zwłaszcza ze strony odbiorców indyjskich. Nie pomogło też eksportowi osłabienie kursu południowoafrykańskiej waluty i sukcesywne obniżanie cen węgla. Eksport węgla z RPA za 7 miesięcy br. osiągnął poziom 42 mln ton. AUSTRALIA Pomimo sporych spadków cen węgla energetycznego na rynkach światowych, w Australii zmiany jego cen w III kwartale br. nie były aż tak drastyczne. W lipcu, średniomiesięczny indeks

Średniomiesięczne ceny węgla energetycznego w wybranych rejonach świata (X 2014–IX 2015)

USD/t 78,00 73,00 68,00 63,00 58,00 53,00 48,00

X 2014 XI 2014 XII 2014 I 2015 II 2015 III 2015 IV 2015 V 2015 VI 2015 VII 2015 VII 2015 IX 2015

CIF ARA

FOB Richards Bay RPA

FOB porty Australii

FOB Puerto Bolivar

C – Październik 2015 – 04 (16)

KOLUMBIA Eksport węgla energetycznego z Kolumbii za okres ośmiu miesięcy br., osiągnął poziom 52,4 mln ton i był o 6 mln wyższy od jego wykonania w porównywalnym okresie roku 2014. Nie powinno być dalszych przeszkód w realizacji kolumbijskich zamierzeń eksportowych, ponieważ w połowie września władze tego kraju uchyliły wcześniejszy zakaz przewozów nocnych na linii kolejowej łączącej zagłębie węglowe z portem załadunku.

Średniomiesięczny indeks węglowy za wrzesień br. wynosił 49,60 USD/t FOB Puerto Bolivar i obniżył się o 3,70 USD/t w stosunku do notowań z czerwca br. (vide wykres). RYNEK WĘGLA KOKSOWEGO Dostawcy węgla z Australii oraz odbiorcy japońscy uzgodnili cenę referencyjną na III kwartał dla węgla typu hard w wysokości 93 USD/t FOB porty Australii. W porównaniu do ceny z kwartału poprzedniego, oznaczało to obniżkę o 16,50 USD/t (15%). Jak dotąd uzgodniona cena była najniższą ceną dla tego typu węgla i ostatnio obowiązywała w roku 2004. Dla pozostałych typów węgla koksowego i kontraktów zawieranych pomiędzy dostawcami z Australii a stalowniami japońskimi ceny referencyjne na bazie FOB porty Australii wyniosły odpowiednio: • węgiel typu semi-soft – 74 USD/t, • węgiel typu PCI – 73 USD/t. W przypadku węgla typu semi-soft nowa cena została obniżona o 7 USD/t w stosunku do ceny z II kwartału, natomiast w przypadku węgla typu PCI jest to redukcja o 19,50 USD/t (vide wykres). OCENA PERSPEKTYW ROZWOJU RYNKU WĘGLOWEGO Australijski rząd opublikował swój wrześniowy raport „Resources and Energy Quarterly”, zawierający m.in. ocenę światowego wzrostu gospodarczego oraz prognozę dotyczącą rozwoju cen węgla kamiennego. Wg tego raportu stopa wzrostu w ogólnoświatowej gospodarce w roku 2016 wyniesie 3,7% (wobec 3,4% zakładane na 2015 rok). Zwraca się uwagę na fakt, że poziom tego wzrostu nie będzie na tyle

Rozwój cen referencyjnych węgla koksowego w ramach kontraktów zawartych z producentami węgla na bazie FOB porty Australii

USD/t

165,00

115,00

65,00

2014 I kw.

2014 II kw.

2014 III kw.

Węgiel typu hard (HCC)

2014 IV kw.

2015 I kw.

Węgiel typu semi-soft (SS)

2015 II kw.

2015 III kw.

Węgiel typu PCI

wystarczający, żeby ożywić popyt na surowce i przyczynić się do wzrostu ich cen. Pomimo zapowiadanych redukcji mocy wydobywczych w najważniejszych światowych ośrodkach produkcji węgla, w perspektywie najbliższych lat, światowy rynek węgla energetycznego nadal zmagać się będzie z problemem nadpodaży. Istotnym czynnikiem, oddziałującym negatywnie na ceny, jest spodziewany znaczący spadek importu węgla do Chin. Zdaniem autorów ww. raportu, ceny na międzynarodowym rynku węgla energetycznego będą spadać, co najmniej do końca roku 2016. Podobną ocenę zawarto w tym raporcie odnośnie cen wysokiej jakości węgla koksowego, gdzie podano, że jego cena obniży się o 6% w relacji do średniorocznej ceny z 2015 roku. W Wielkiej Brytanii, w kolejnych latach zużycie węgla energetycznego zmniejszy się. Będzie to związane z postępującą redukcją zainstalowanej mocy w elektrowniach węglowych. W wyniku redukcji węglowych bloków energetycznych w okresie od III kwartału 2015 roku do końca I kwartału 2016, zainstalowana moc w elektrowniach węglowych w Wielkiej Brytanii obniży się łącznie o 5,3 GW. Według ocen krajowego dystrybutora energii elektrycznej, do roku 2021 zainstalowana moc w brytyjskich elektrowniach węglowych będzie zredukowana o 2/3, natomiast do roku 2030 zostanie całkowicie zastąpiona przez gaz ziemny, OZE oraz energię pochodzącą z elektrowni atomowych. Zdaniem przedstawicieli rządu Japonii, w ciągu nadchodzących lat udział elektrowni węglowych w wytwarzaniu energii elektrycznej, ulegnie zmniejszeniu. Pomimo, iż węgiel energetyczny pozostanie nośnikiem o kluczowym znaczeniu w japońskim miksie energetycznym, jego udział spadnie z 30% w roku 2014 do około 26% w roku 2030. Biorąc pod uwagę wszystkie informacje przedstawione w niniejszym artykule, można zauważyć, że te negatywne wyraźnie przeważają. Odpowiadając zatem na postawione pytanie („czy może być jeszcze gorzej?”) trzeba przyznać, że dalsze pogorszenie sytuacji na międzynarodowym rynku węglowym jest możliwe. *) Ceny węgla energetycznego w całym tekście niniejszego artykułu dotyczą kaloryczności 6000 kcal/kg NAR

k o m e n t a r z e k s p e r c k i

węglowy wzrósł do 59,60 FOB porty australijskie (z poziomu 58,90 USD/t) i dopiero w kolejnych dwóch miesiącach jego notowania obniżyły się. We wrześniu średniomiesięczny indeks dla węgla australijskiego wyniósł 57,50 USD/t, co w porównaniu z notowaniem z czerwca br. oznaczało spadek o 1,30 USD/t (vide wykres). W lipcu br. na notowania cenowe w Australii wpływał efekt krachu giełdowego w Chinach. Jednakże w drugiej części miesiąca, po ogłoszeniu wyników o wygraniu dużych przetargów przez eksporterów australijskich (dostawy węgla do Japonii) ceny węgla energetycznego nieco wzrosły. W kolejnych miesiącach w rejonie Azji-Pacyfiku zaobserwowano spadek popytu na węgiel, głównie w Chinach i Indiach, co przyczyniło się do spadku cen w całym rejonie. Z posiadanych informacji wynika, że chiński import węgla kamiennego za 7 miesięcy br. obniżył się do 121 mln ton i był o 62 mln ton niższy od wielkości zrealizowanej w analogicznym okresie roku ubiegłego.

C – Październik 2015 – 04 (16)

komentarz

3 pytania do... Andrzeja Krzyształowskiego Od niedawna pełni Pan funkcję prezesa Centrali Zbytu Węgla WĘGLOZBYT S.A., spółki zależnej Węglokoks Kraj, pełniąc nadal obowiązki wiceprezesa ds. handlowych w Węglokoksie Kraj. Co to de facto oznacza?

– Jest to element klasycznej unii personalnej spółek. Dodam ponadto, że od niedawna pełnię także funkcję prezesa Przedsiębiorstwa Handlowo-Usługowego „PSK Rzeszów” Sp. z o.o. – spółki zależnej Węglokoks SA, zarządzanej przez Węglokoks Kraj. Powstała unia personalna zarządów wymienionych spółek ma przyczynić się do wykorzystania powstającego efektu synergii, zwiększenia efektywności ekonomicznej działań biznesowych, optymalizacji i maksymalizacji wykorzystania potencjału infrastrukturalnego i geograficznego.

3 py tani a do...

Co to konkretnie oznacza?

– Węglokoks Kraj jest producentem węgla kamiennego bardzo mocno nastawionym na rynek komunalnobytowy z uwagi na specyfikę swoich produktów. Z kolei CZW Węglozbyt jak i PSK-Rzeszów to spółki handlowe działające we wspomnianym obszarze rynkowym. Składy węgla, będące w posiadaniu wspomnianych spółek, będą ważnym elementem rozwoju Węglokoks Kraj. Poprzez skład CZW Węglozbyt w Ostrowie Wielkopolskim będziemy intensyfikować sprzedaż węgla w obszarze województw wielkopolskiego, opolskiego, a nawet dolnośląskiego. Są to rejony, gdzie mocno rozwija się branża przetwórstwa rolnego (m.in. cukrownie, szklarnie), w której węgiel z „Bobrka” i „Piekar” cieszy się popu-

larnością odbiorców. Z kolei PSK Rzeszów ma kilka znaczących składów na terenie województwa podkarpackiego, gdzie także chcemy mocniej zaistnieć. Mnożenie bytów handlowych zapewne na dłuższą metę nie ma większego sensu. Czy spółki te pozostaną przy dotychczasowej działalności, czy może ma Pan pomysł na dywersyfikację ich działalności.

– Owszem. Jako szef pionu handlowego Węglokoksu Kraj chcę podkreślić, że minęły już czasy kiedy odbiorcy węgla korzystali z usług firm pośredniczących (nie dotyczy to jedynie klienta indywidualnego). Klienci z segmentu przemysłowego starają się optymalizować proces zakupowe poprzez odbiór węgla bezpośrednio u producenta. Z uwagi na to, trudno będzie nam w pełni wykorzystać potencjał ogromnego składowiska węgla w Ostrowie Wielkopolskim. Przypomnę, że kilkadziesiąt lat temu w Ostrowie Wielkopolskim i w Elblągu powstały dwa strategiczne składy węgla, których celem było umożliwienie

tworzenia rezerw państwowych węgla oraz zapewnienie płynności w jego dostarczaniu. Dziś już funkcjonujemy w innej rzeczywistości gospodarczej i politycznej. Pojawia się zatem pytanie, w jakim alternatywnym kierunku należałoby rozwijać CZW Węglozbyt. Uznaliśmy, że należy rozbudować drugą, usługową nogę spółki. Biorąc pod uwagę fakt, że kopalnie należące do Węglokoks Kraj korzystają z usług wielu firm zewnętrznych, obsługujących głównie powierzchnię kopalń, doszliśmy do wniosku, że daje to możliwość dywersyfikacji działalności CZW Węglozbyt. Początkowo spółka przejmowałaby usługi, które nie wymagają większych kompetencji, jak choćby obsługa łaźni, pralni, czy placów składowych, by z czasem, wraz ze zdobywaniem większych kompetencji, wejść w nowe obszary działalności usługowej wobec kopalń. Rzecz jasna, że z punktu widzenia interesów całej grupy kapitałowej Węglokoks Kraj, usługi te muszą pozostać konkurencyjne cenowo wobec dostawców zewnętrznych, co wynika także z obwarowań formalno-prawnych (m.in. kwestia cen transferowych). Uważamy jednak, że tak skonstruowany model biznesowy pozwoli kopalniom Węglokoks Kraj zwiększyć efektywność, ponieważ możemy w ten sposób wyeliminować niepożądane zjawiska, jak choćby problem zmów cenowych, a takie rzeczy, nie ukrywajmy, mają miejsce. Natomiast dzięki temu, iż pieniądz będzie pracował w obrębie grupy kapitałowej, stwarza to szansę zwiększenia jej wartości rynkowej. Rozmawiał: Jacek Srokowski

OFERTA WYNAJMU Centrum Konferencyjno-Administracyjno-Hotelowego przy ul. Pszczyńskiej 10 w Katowicach Pragniemy Państwu przedstawić ofertę wynajmu Centrum Konferencyjno-Administracyjno-Hotelowego, zlokalizowanego w Katowicach przy ul. Pszczyńskiej 10 – przy drodze krajowej nr 86 w kierunku na Bielsko. Nieruchomość położona jest na 2 działkach o powierzchni całkowitej 21.841 m2 i składa się z następujących obiektów: 1. budynku biurowego „A”, składającego się z 4 kondygnacji o powierzchni użytkowej 1.125,06 m2 2. podziemnego łącznika „B”, łączącego budynek „A” i „C” o powierzchni użytkowej 147,59 m2 3. budynku biurowego „C”, składającego się z 5 kondygnacji o powierzchni użytkowej 2.182,87 m2 4. budynku „D”, tj. wolnostojącej portierni o powierzchni użytkowej 13,90 m2.

Budynek „C”

Teren wokół obiektów określonych powyżej jest w całości ogrodzony, oświetlony i zagospodarowany drogami wewnętrznymi, parkingami – 196 miejsc, obiektami małej architektury – ławki parkowe, chodniki, zieleń ozdobna i zieleń parkowa. Warunki najmu: Preferujemy wynajem całego obiektu lub odrębnie budynku „A” i „C”. W ramach czynszu najemca ma zapewnione: obsługę techniczną i eksploatacyjną budynków, ochronę, serwis czystościowy, utrzymanie terenów zewnętrznych (lato–zima), dostęp do sal konferencyjnych, dostęp do wind oraz do sieci informatycznej (telefon, internet, LAN). Dostępne media: energia elektryczna, woda i odprowadzanie ścieków, gaz, telefon, internet, infrastruktura GSM.

Budynek „C”

W przypadku jakichkolwiek pytań prosimy o kontakt: • Jacek Szroborz tel. 32 207 27 44, e-mail: j.szroborz@weglokoks.com.pl • Alicja Janczak tel. 32 207 22 26, email: a.janczak@weglokoks.com.pl Budynek „C” – wnętrze

Budynek „A”

Budynek „A” – wnętrze

Budynek „C” – wnętrze