@yourservice | Koen Hendrix

Koen Hendrix, directeur VKW Limburg en Expertisecentrum Familiebedrijven

Hoe ben je bij VKW beland?

Eind jaren '80 ben ik afgestudeerd als handelsingenieur. Na een specialisatiejaar aan de universiteit van Rijsel, ging ik aan de slag als assistent aan de universiteit van Diepenbeek. Daar kwam ik in contact met VKW en na een tijdje maakte ik de overstap, nu 31 jaar geleden.

Wat houdt je functie in?

Als directeur zorg ik er mee voor dat VKW rendabel én relevant blijft. Daarnaast ben ik één van de oprichters en bezielers van het Expertisecentrum Familiebedrijven, waarin we familiebedrijven samenbrengen, leergroepen organiseren, bedrijfseigenaars en -leiders vernieuwende concepten en inzichten aanreiken.

Wat boeit je in je job?

Ondernemerschap en bedrijven ondersteunen en naar een hoger niveau tillen, is mijn grootste drijfveer. Dit betekent dat ik zelf voortdurend creatief, ondernemend en vooruitdenkend moet zijn. Ik ben iemand die de lat altijd hoog legt en ik gedij goed in moeilijke omstandigheden. Uitdagingen aangaan en intellectueel geprikkeld worden, vind ik prettig. Als iets te gemakkelijk wordt, kan ik er minder energie voor opbrengen.

Wat is de grootste uitdaging in je werk?

Naast mijn functie bij VKW zetel ik ook in verschillende raden van advies en bestuur. Hard werken vind ik evident. Ik moet dus opletten dat de balans niet uit evenwicht geraakt.

Waar kijk je naar uit op professioneel gebied?

Aan de wieg staan van vernieuwende initiatieven, zoals het Expertisecentrum Familiebedrijven of de Netw@lks, is iets wat me altijd getriggerd heeft. Maar ook het uitdenken van nieuwe methodieken en tools, samen met specialisten. En dat is een nooit eindigend verhaal gelukkig.

Wie is Koen privé?

Ik ben 54 jaar en 18 jaar gelukkig getrouwd met Mieke. Wij hebben geen kinderen, wel twee honden: Bo en Snorre. Ik noem ze ook wel eens Nicole en Hugo. De liefde tussen hen is vertederend en ongezien.

Hoe laad je de batterijen op?

Met fietsen, wandelen en in de natuur zijn. Mijn vrouw deelt dezelfde passie. We leerden elkaar via de sport kennen. Ooit was ik een verdienstelijk voetballer (doelman), zij een triatlete. Competitief sporten zit er niet meer in, omdat onze ruggen dat niet meer toelaten.

Hoe ziet een ideaal weekendje eruit?

Een dag 6 à 7 uur buiten zijn, dat is het summum voor ons. Een weekend begint met 10 km wandelen. Onze honden zijn daarna uitgeteld, maar wij kruipen dan nog de fiets op. De ene keer is dat op een mountainbike, de andere keer op een wegfiets. Als we in vorm zijn, tennissen we nog een uurtje. Tussendoor doen we boodschappen met de cargo bike.

Wat maakt je gelukkig?

Af en toe een weekje Malmedy en back to basics gaan. O ja, én koffie! Het leven is te kort om slechte koffie te drinken. Ik ben fan van een lokaal gebrande, smaakvolle, eerlijke koffieboon.

Wat wilde je als kind later worden?

Voetballer. En daarna cartoonist.

Met wie wil je wel eens een avondje doorzakken?

Hoe ouder ik word, hoe meer ik geboeid geraak door de mens. Hoe komt het dat je bent zoals je bent? Wat bepaalt je gedrag? Een avondje doorbomen met filosofen Maarten Boudry of Ignaas Devisch, daar zeg ik geen neen tegen.