Ruben Rechtuit

Inflatiespook

Het einde van het jaar nadert met rasse schreden. Donker, koud maar met cadeautjes van de Sint en de Kerstman. Vadertje Staat speelt dat graag na. Ons Belgisch gevecht over de lonen wordt met de dag schrijnender.

Een concreet voorbeeld. Terwijl vele van onze bedrijven op 1 januari de nominale lonen met maar liefst 11,6% moeten optrekken, sloten de vakbonden van IG Metall in de Duitse deelstaat Baden-Württemberg een akkoord over een indexering van ‘slechts’ 5,2 procent. De werknemers in de thuisstaat van industriële kleppers als Mercedes-Benz, Opel en Porsche geven dus het signaal dat de helft van wat wij in België moeten doen, volstaat. Concreet kiezen ze voor jobbescherming in functie van de bedrijfsresultaten. Dat klinkt logisch, maar in ons land utopisch.

Blijkt bovendien dat onze Belgische lonen automatisch meestijgen met een inflatie die wordt overschat. Ook de Nationale Bank erkende dit. Het euvel is ontstaan door de zeer snel stijgende prijzen voor nieuwe energiecontracten, die de inflatie omhoogduwden. Maar in realiteit genieten veel gezinnen nog van lagere prijzen van een oud contract dat nog even loopt. Dit zorgt ervoor dat de werknemers – als groep – eigenlijk al de extra opslag krijgen waarvoor de vakbonden onlangs nog betoogden. Volgens ons is de grote meerderheid van de Limburgse werknemers veel realistischer, betrokken en begaan met hun jobs en werkgever dan de vakbonden waarvan ze lid zijn. Zo wordt Kerstmis toch een feest van hoop.

Ruben Lemmens

gedelegeerd bestuurder VKW Limburg