COLUMN
Bedrijfsmatig Vastgoed
transparantie rond vastgoedtransacties; ook bij de overheid! Of je nu een boek over taxatieleer openslaat of een publicatie over vastgoedtransacties leest; hét woord dat voortdurend terugkomt is ‘transparantie’. Door tal van regels wordt onze beroepsgroep er steeds weer – terecht – op gewezen dat makelaars en taxateurs transparant dienen te handelen vanwege het grote economische en maatschappelijk belang. Iedereen moet erop kunnen vertrouwen dat vastgoedtransacties open en transparant verlopen. Transparant handelen is dus een van de sleutelwoorden in onze sector, en daar wil ik het op deze plaats eens over hebben. Want geldt die eis dan ook niet voor de overheid?
A
ls taxateur dien ik de regels van European
Makelaars en taxateurs die betrokken zijn bij onteige-
gen en dat is niet zonder reden. In het verleden
meen wel herkennen: wie transactiegegevens probeert
Valuation Standard (EVS) van TEGoVA te vol-
is de vastgoedwereld te vaak geconfronteerd met aller-
lei ondoorzichtige transacties. Die hadden maar één doel: ze moesten iets verbergen.
Rechtszaken waren het gevolg, met – alweer terecht –
forse straffen. Wie kent de ‘Klimopaffaire’ niet? Al die zaken die het daglicht niet konden verdragen en een
grote groep integere beroepsbeoefenaren schaadden, hebben geleid tot een groot aantal maatregelen, zoals de aansluiting door beroepsbeoefenaren bij EVS of IVS
en de oprichting van het veelbesproken NRVT (Nederlands Register Vastgoed Taxateurs).
Er kwamen ook taxatiestandaarden en reglementen die duidelijke richtlijnen geven voor de handelwijze van taxateurs en andere beroepsgroepen die zich met vast-
goedwaarderingen en -transacties bezighouden. Prima: de samenleving heeft immers recht op duidelijkheid en op integere beroepsbeoefenaren. En de overheid?
De overheid verwacht van deze beroepsgroepen dat ze
zich aan die richtlijnen houden. Echter: als het voor de eigen portemonnee van diezelfde overheid goed uit-
komt, mis ik nog wel eens de zo gewenste transparantie. Nóg kwalijker is het als burgers op een dwaalspoor komen omdat de overheid niet volledig transparant is in
ningszaken tussen overheid en burgers zullen dit fenote achterhalen, loopt tegen een woud van allerminst
transparante transacties aan. Door dat gebrek aan
transparantie is er geen duidelijkheid over de bedragen
die de overheid bij bepaalde transacties heeft betaald. Op deze manier wordt het voor andere belanghebbenden onmogelijk om op basis van vergelijking hun prijs volledig onderbouwd te bepalen. Terwijl juist die onder-
bouwing met de volledige feiten zorgt voor de broodnodige transparantie. Patroon
Vaak zie ik het zelfde patroon: er wordt een prijs bepaald, die altijd lager ligt dan de prijs van de verkopende partij. Vervolgens wordt dan toch een akkoord bereikt met de
verkoper, maar wel onder één belangrijke voorwaarde: dat het te betalen bedrag gesplitst wordt in één deel als
koopsom en één deel als schadevergoeding of compensatie in welke vorm dan ook. Deze handelwijze leidt ertoe dat in openbare registers zoals het Kadaster niet
te achterhalen is wat werkelijk is betaald voor een object. Vervolgens beschikken taxateurs niet over de
exacte informatie, zodat er niet tot achter de komma onderbouwd kan worden met de juiste gegevens. Een kwalijke zaak.
Er ligt een schone taak voor de overheid om de broodnodige transparantie tot stand te brengen. ■
hun informatieverschaffing.
VBO M AK ELAAR | V A STGOE D A DV I SEU R | 23
Louis Huijts REV RT, voorzitter sectie Bedrijfsmatig Vastgoed