TON Magazine 96, juni 2021

MAGAZINE MAGAZINEVOOR VOORMENSEN MENSENDIE DIEWERKEN WERKENININTRANSPORT TRANSPORTEN ENLOGISTIEK LOGISTIEK

Rémon veel van pa geleerd Redders op de weg TON-panel: corona een jaar later Op pad met eilandvracht TONMAGAZINE.NL 96 • 06 • 21

TON 96 06-21 • p 2

COLUMN

IN DIT NUMMER Redders op de weg

4

STL Talenten 2021

12 16

Op de cover – Rémon Schreurs

18

Pensioenvragen van Hessel Sietsma 23

TON-panel: gevolgen van corona

Quarantaine Waarom gaat het altijd mis als je een afspraak hebt? Om kwart over drie heb ik een afspraak bij de GGD, met het hele gezin.

Kinderen zijn in aanraking geweest met een besmet persoon...

Om twaalf uur sta ik bij mijn laatste klant. Makkie zou je denken.

Maar natuurlijk, systeem eruit en veel vertraging... Pas om twintig voor drie rij ik weg bij de klant en dan is het nog een halfuur naar mijn huis. Ik bel mijn vrouw: Allemaal klaarstaan! We gaan er met de vrachtwagen heen, dan redden we het net.

Thuisgekomen koppel ik in de straat gauw mijn trailer af en ondertussen stappen vrouw en kinderen in.

Met nog twee minuten te gaan rijden we het terrein van de testlocatie op. Een heel gezin met de vrachtwagen… dát hadden ze daar nog niet meegemaakt en we worden hartelijk ontvangen.

Test gedaan, thuis een bak koffie, trailer weer aankoppelen en naar de zaak.

We krijgen al snel de uitslag. Mijn vrouw, dochter en ik zijn negatief, maar helaas: mijn zoon is positief. Heel erg balen natuurlijk. Met ons allen zitten we even in zak en as. Maar dat kan niet te lang, want er moet van alles geregeld worden. Werk, examens, tentamens en afspraken verzetten. Waardeloos.

Mijn zoon gaat heel dapper in isolatie. Met zijn PlayStation en vele lekkernijen op zijn kamer. En ik? Ik sla samen met mijn vrouw maar aan het klussen. Wanneer alle testen weer negatief zijn, is er geschilderd, opgeruimd, zolders en schuren leeggeruimd en tuinen opgeschoond. Van de nood een deugd gemaakt, zeg maar.

Amper een uur nadat ik te horen krijg dat we allemaal weer negatief zijn start ik mijn Volvootje weer.

Gas erop en gaan!

Erik Pathuis (41) uit Winschoten is sinds 2001 vrachtwagenchauffeur en werkt bij Gebr. De Boer Transport in Oude Pekela.

26

Groepsportret bij Martens Best 32

Nieuwe manier van opleiden Cao-vraag Strip

35

36

Leerbedrijf en Praktijkopleider 2021 Op pad met eilandvracht Puzzel

50

Adressen en colofon

51

40

37

TON 96 06-21 • p 3

REDDENDE ENGEL

4

Als je veel op de weg zit, loop je de kans dat je een ernstig ongeluk ziet gebeuren. Hoe handel je dan? Niet denken, maar doen? Dat was in elk geval de reactie van Tommy, Marco en Nick.

HESSELS PENSIOENVRAGEN

16

Veteraan Hessel Sietsma weet hoe kwetsbaar het leven kan zijn. Nu hij een stabiele baan in de burgermaatschappij heeft, besteedt hij af en toe aandacht aan zijn pensioen.

En dan komen er vragen op.

SNELWEG OVER HET WAD

40

Dagelijks vaart er vracht over het Wad. Levensmiddelen en andere goederen voor de eilanden. TON gaat mee naar Terschelling met mensen van De Vlas Transport en Rederij Doeksen.

TON 96 06-21 • p 4

HANDELENDE HELDEN

REDDERS op de weg

MARCO redde een drenkeling

NICK

beschermde slachtoffers

TON 96 06-21 • p 5

TOMMY

voorkwam een ongeluk

Elke dag weer vinden er ernstige verkeersongelukken plaats. Wat doe je als je er eentje ziet gebeuren? Verstijf je van schrik of schiet je in actie? Je weet het pas als het je overkomt. Marco, Tommy en Nick vertellen hoe ze een reddende engel werden – en hoe dat voelt.

TON 96 06-21 • p 6

Tommy Heineman

∫ 29 jaar ∫ woont in Alphen aan den Rijn ∫ is 3 jaar vrachtwagenchauffeur ∫ werkt sinds 3 jaar bij Transportbedrijf Blom & Zn Zwammerdam

Tommie Heineman en Nick van Rijn kregen de TVM Award Ridder. Dat is een prijs die elk jaar wordt toegekend aan een vrachtwagenchauffeur die iets bijzonders gedaan of gepresteerd heeft op het gebied van transportveiligheid.

Bijvoorbeeld jarenlang schadevrij gereden of een heldhaftige actie verricht op de snelweg.

Ken jij een vracht­wagenchauffeur die zich dit jaar verdienstelijk heeft gemaakt of iets betekend heeft voor transportveiligheid? Nomineer je kandidaat dan voor de TVM Award Ridder 2021 op tvmawards.nl/ridder-2021/

TON 96 06-21 • p 7

VEEL ERGER VOORKOMEN “Op de A28 bij Leusden haalde een klein autootje me in. Ik zag dat de bestuurster met haar hoofd op het stuur lag. Ze zal iets hebben laten vallen en raapt dat op, dacht ik. Maar toen schoot het autootje vlak voor de vrachtwagen vóór mij van de linkerbaan naar rechts. Mijn voorganger moest vol in de remmen. Ik schoof een baan naar links en zag het autootje van de vluchtstrook weer de snelweg op gaan. Toen ik naast haar reed, zag ik dat de vrouw de handen niet aan het stuur had.”

Dakdekker Tommy Heineman wilde altijd al vrachtwagenchauffeur worden.

Maar als je uit een dakdekkersfamilie komt, dan word je dakdekker.

Als in 2016 zijn opa – de pater familias van het dakdekkersbedrijf - overlijdt, is dat voor Tommy het moment om zijn jongensdroom waar te maken. Op 12 augustus 2018 slaagt hij voor zijn rijbewijs.

Hij kan bij Blom & Zn Zwammerdam aan de slag. “Ik ben er de enige chauffeur die met afval rijdt. De anderen zitten in het koeltransport of vervoeren levende kippen.”

Vangrail Tommy is amper een half jaar chauffeur als de noodsituatie op de A28 plaatsgrijpt. Op het moment dat hij ziet dat de vrouw achter het stuur onwel is geworden, reageert hij instinctief. Met zijn vrachtwagen drukt hij de personenauto voorzichtig in de vangrail en remt af. Ze komen tot stilstand. Er stoppen meer automobilisten die onmiddellijk proberen de bestuurster uit haar auto te halen. “Ik heb de politie gebeld, en daarna mijn baas. Toen ik hem aan de telefoon had, moest ik opeens huilen. Het eerste wat hij vroeg, was of ik oké was. Toen pas realiseerde ik me dat ik iets heel heftigs meemaakte.”

Overleden Politie en ambulance zijn snel ter plaatse. Een politieagent zegt dat Tommy in zijn cabine moet gaan zitten. De bestuurster is een vrouw van in de zeventig. Bij aankomst in het ziekenhuis blijkt zij te zijn overleden. Waarschijnlijk heeft ze een hartstilstand gehad.

“De politie zei dat ik goed had gehandeld. Want het was een drama geweest als ze met een vaartje van tachtig op een andere auto was geklapt.”

Schade Samen met een politieagent rijdt Tommy zijn beschadigde vrachtwagen naar Soesterberg om te lossen. “Ik zat helemaal trillend achter het stuur. Ik maakte me ook zorgen, want de auto van de

vrouw was total loss en ook mijn wagen had schade.” Na het lossen rijdt Tommy alleen naar de zaak. “Mijn baas zei: ‘Ga maar direct rijden, want anders doe je het niet meer. Als het niet gaat, halen we je op.’ Op de zaak drinkt hij samen met zijn baas een biertje en dan gaat hij naar huis. “Daar heb ik een potje gehuild. Dat moest eruit.

De volgende dag ben ik gewoon gaan werken.”

‘Hero’ Bij Blom & Zn werken zo’n 35 chauffeurs. Het is een hechte club. “Alle chauffeurs hebben mij na het ongeval gebeld. Sommige collega’s wel twee of drie keer per dag. Gewoon, om een praatje te maken, te horen hoe het ging. Op de zaak noemen ze me nu Hero. Op die bijnaam ben ik trots.” Waar Tommy ook trots op is: de bloemen die hij van de burgemeester van Alphen en van de politie krijgt. “Ons hele halletje stond vol boeketten. Dat had ik niet verwacht.”

Slachtofferhulp Tommy praat vier keer met Slachtofferhulp over zijn actie op de A28.

“Dat was fijn om het er met een vreemde over te hebben. Vooral ook omdat op sociale media de naarste verhalen rondgingen over het ongeluk. Allerlei mensen hadden met hun mobieltje foto’s gemaakt.

Dan stond erbij dat ik een auto van de weg had gedrukt, met dodelijke afloop.” Gelukkig vertelt de politie Tommy dat wat hij heeft gedaan heel bijzonder is. Ook de familie van de overleden vrouw bedankt hem. “Dankzij mijn actie konden ze nu met een open kist afscheid nemen.”

Checken Bijna dagelijks komt Tommy langs de plek waar het gebeurd is.

De eerste weken is hij extra waakzaam als hij op de weg zit. “Ik keek dan naar binnen bij langsrijdende auto’s om te checken of alles goed was. Dat doe ik nu niet meer. Maar ik blijf altijd alert op de snelweg, want met personenauto’s weet je het nooit. Die hebben geen idee van de lange remweg van een vrachtwagen en schieten zo voor je.”

Prijs Voor zijn heldhaftige optreden op de A28 krijgt Tommy de TVM Award Ridder 2020. Die prijs is belangrijk voor hem. Want: “Alle nare verhalen op sociale media draaiden als een blad aan een boom. Ik was nu de held.” Verschillende kranten willen een gesprek met de ‘hero van Blom’. Tommy: “Dit interview met TON is het laatste dat ik geef. Dan is het klaar.”

TON 96 06-21 • p 8

VRACHTWAGEN BESCHERMT SLACHTOFFERS “In juni 2019 reed ik rond middernacht op de A2, ter hoogte van Sint-Michielsgestel. Ik had bloemen gelost bij Veiling Rhein-Maas, over de Duitse grens bij Venlo, en was op weg naar huis. Opeens zag ik een stofwolk op de weg. Ik remde af. Het was een donker stukje.

Op de weg zag ik brokstukken liggen. Er kwam een jongen op mij afrennen, zwaaiend met een telefoon. Intussen werd ik ingehaald door ander auto’s. Toen ik ook nog mensen zag liggen, heb ik mijn wagen schuin op de weg gezet en mijn werklampen aangedaan.”

Bloementransport

aankomend verkeer. Zodoende kunnen ambulancepersoneel en politie veilig hulp verlenen aan de slachtoffers. Nick blijft tot het laatst op de onheilsplek. “De jongen die was overleden, werd als laatste weggehaald. Ik heb hem zien liggen. Dat zag er heel heftig uit.

Ik kon pas weer rijden toen de hulpverleners weg waren. Ik heb mijn werk afgemaakt en ben naar huis gereden. Daar ben ik direct gaan slapen.”

Complimenten

Twaalf jaar werkt Nick van Rijn voor De Viersprong, het bedrijf van zijn schoonouders. Tot het begint te kriebelen. “Misschien is het de leeftijd, maar ik had opeens geen zin meer om tot mijn pensioen in het bloementransport te zitten. Sinds april ben ik materieelcoördinator in de bouw. Af en toe zit ik nog achter het stuur bij De Viersprong, als invalchauffeur.” Zijn reddingsactie van twee jaar geleden beschrijft hij voor TON nog één keer.

De volgende ochtend dringt het tot Nick door wat hij eigenlijk heeft meegemaakt. “Bij mijn baas stond de telefoon roodgloeiend, want op mijn wagen staat met grote letters ‘De Viersprong’. Dat was niet onopgemerkt gebleven. Ik kreeg op sociale media veel complimenten. Er waren ook een paar negatieve reacties, maar daar haal ik mijn schouders over op. Zoals iemand die schreef: ‘Stel dat ik op je vrachtwagen was geklapt’. Ja, dan reed je sowieso te hard, denk ik dan.”

Ravage

Dank

Nadat hij met zijn wagen de weg heeft versperd, belt Nick direct 112. Als hij uitstapt, ziet hij de ravage van het ongeluk. “Overal brokstukken en lichamen. Op zo’n moment giert de adrenaline door je lijf. Heel heftig. Er lag een meisje vlak voor mijn wagen. Die was er heel ernstig aan toe. Een ander meisje zat tegen de vangrail. En de jongen die ik met zijn telefoon zag rennen, was in shock. Die liep tussen de brokstukken te zoeken naar spullen van zijn vrienden.”

Na het ongeluk heeft Nick contact met de families van de slachtoffers. Ze bedanken hem voor zijn optreden. “De vader van het meisje dat vlak voor mijn vrachtwagen lag zei: ‘Je hebt mijn dochter beschermd’.” Nick krijgt Slachtofferhulp aangeboden, maar daar maakt hij geen gebruik van. “Ik ben heel nuchter. Het is gebeurd en we gaan weer verder. Ik had nog nooit zoiets meegemaakt, maar ik heb er geen nacht wakker van gelegen.”

Klapband

EHBO

Intussen zijn er meer automobilisten gestopt om te helpen. Politie en ambulances zijn ook snel ter plaatse. Het blijkt een eenzijdig ongeluk te zijn. In de personenwagen zaten vijf jonge mensen van tussen de achttien en vijfentwintig jaar. “Volgens mij hadden ze niet te hard gereden, want ik had geen auto met hoge snelheid voorbij zien komen. In de buurt was er een kermis. Daar zijn ze waarschijnlijk geweest. Een klapband en toen zijn ze een paar keer over de kop gegaan en in de middenberm beland. Alle vijf werden uit de wagen geslingerd. Twee jongens liepen rond of er niets aan de hand was.

Eén jongen was er ernstig aan toe en is helaas ter plekke overleden.”

Voor zijn heldhaftige optreden op de A2 krijgt Nick de TVM Award Ridder 2019. Het ongeluk zorgt er ook voor dat hij zijn EHBO-papieren opfrist en dat hij nu bedrijfshulpverlener is. “Tijdens mijn tijd bij Defensie heb ik een EHBO-cursus gevolgd. Dat heb ik weer opgepakt, zodat ik nu precies weet hoe ik hulp moet verlenen, mocht dat nodig zijn.”

Heftig Nicks vrachtwagen sluit de snelweg af. Er kan geen verkeer meer langs. Zijn werklampen zorgen dat de wagen goed zichtbaar is voor

Nuchter Verrichtte hij een heldendaad, in juli 2019? Nick vindt van niet.

Volgens hem zouden ander chauffeurs net zo handelen. “Ik heb niets bijzonders gedaan. De echte helden zijn de politie en de mensen van de ambulance. Ik heb alleen met mijn vrachtwagen de weg afgesloten. Je moet daar natuurlijk wel opkomen. Ik ben vrij kalm in zo’n situatie en doe wat ik op dat moment vind dat ik moet doen.”

TON 96 06-21 • p 9

Nick van Rijn

∫ 37 jaar ∫ woont in Tuil ∫ was 12 jaar chauffeur/planner bij Bloemenexpresse De Viersprong in Kerkdriel ∫ werkt sinds april 2021 als materieel-coördinator bij een bouwbedrijf

TON 96 06-21 • p 10

Marco van de Kamp

∫ 59 jaar ∫ woont in Arnhem ∫ is 30 jaar vrachtwagenchauffeur ∫ werkt sinds 1 jaar voor Simon Loos, standplaats Tiel

TON 96 06-21 • p 11

VAN DE VERDRINKINGSDOOD GERED “Het was begin dit jaar, 20 januari. Ik reed bij Avenhorn op de N194.

Had bij Bakker Braas in Opdam brood geladen en was op weg naar Wognum. Bij een rotonde zag ik een auto op de kop in de sloot liggen. Een man stond al in het water en probeerde het portier open te krijgen. Ik heb direct mijn auto stilgezet en ben over de vangrails gestapt, zo het water in. Geen moment heb ik getwijfeld.”

Wel zag ik dat er auto’s gewoon doorreden. En ik zag een man met zijn telefoon in de hand staan. Ik weet nog dat ik riep dat hij in plaats van te filmen in het water moest springen en komen helpen. Nadat we de vrouw gered hadden, ben ik op hem afgestapt. ‘Als ik ook maar één filmpje op sociale media zie, kom ik je opzoeken’, heb ik hem gezegd.”

Huldiging

Onderkoeld

Marco van de Kamp zit al zo’n dertig jaar achter het stuur. Een tijdje is hij er tussenuit geweest om met een eigen bedrijf in schoonmaak-, onderhoud- en schilderwerk zijn brood te verdienen. “Maar toen het financieel minder ging, ben ik weer gaan rijden. Sinds 2020 werk ik bij Simon Loos en dat bevalt heel goed.” Voor zijn reddingsactie is hij in mei gehuldigd in de gemeente Koggeland. Al die aandacht hoeft niet zo voor Marco. En van interviews houdt hij ook niet, maar voor TON maakt hij een uitzondering en gaat hij terug naar die winterdag.

Het slachtoffer is onderkoeld, maar mankeert verder niets. Dat blijkt als de ambulance en brandweer arriveren. Marco en Kees, de andere redder, gaan mee naar de brandweerkazerne. Daar nemen ze een warme douche. “Een brandweerman had mijn auto naar de kazerne gereden. Ik overnacht altijd in mijn wagen, dus ik had schone kleren.

Kees heeft heel lang onder de douche gestaan, tot zijn vrouw er was met droge kleren.”

Woedeaanval Tot aan hun knieën staan de mannen in de bagger. Het water reikt tot hun schouders. “Door de bagger lukte het ons niet het portier open te krijgen. In de auto hoorden we een vrouw roepen en gillen. Opeens was het stil. Dit is mis, dacht ik. Toen kreeg ik een woedeaanval.”

Marco trapt keihard tegen het portier, waardoor een kier ontstaat.

“Ik riep tegen die ander dat hij de deur van boven moest vastpakken.

Toen kregen we hem open. Ik heb de vrouw uit de auto gesleept.

Ze zag helemaal blauw en had paarse lippen. Het had geen minuut langer moeten duren. Dat zei de brandweer later ook.”

Uitwijkactie De automobiliste is een vrouw van 28 jaar. Door een uitwijkactie raakte ze in een slip; bij het tegensturen schoot ze in de sloot.

Ondersteboven zonk de auto naar de bodem. Na de redding is zij in shock. “Ik heb haar zeker vier keer gevraagd of er nog iemand in de auto zat. Gelukkig was dat niet het geval. Zij maakte zich heel druk om haar wagen. Die had ze een dag eerder van haar broer gekocht.

En ze wilde ook nog spullen eruit halen. Later begreep ik dat er in de auto een doekje lag van haar overleden baby.”

Adrenaline Het is die 20e januari erg koud, maar Marco merkt daar door de adrenaline niets van. “Ik wilde gewoon het portier open krijgen.

Opgevangen Ondertussen gaat het nieuws over de reddingsactie als een lopend vuurtje rond. Bij Simon Loos in Wognum zijn ze al op de hoogte. Daar wordt Marco goed opgevangen. “Ik heb met verschillende mensen in het bedrijf gepraat. Dat deed me goed.” In de dertig jaar dat hij op de weg zit, heeft Marco vaker ernstige ongelukken gezien. Hij weet van zichzelf dat hij als het kan altijd helpt. Maar deze keer hakt het er wel flink in. Dat merkt hij de dag erna.

Flashbacks “Ik ging gewoon weer aan het werk, maar halverwege de dag kreeg ik flashbacks. Ik reed in de Achterhoek en hoorde weer die vrouw gillen.

Zelf heb ik twee dochters in dezelfde leeftijd. Dat hakte er flink in.”

Als een collega hem belt en vraagt hoe het gaat, vertelt Marco eerlijk: niet zo goed. “Mijn collega zei: ‘Ga naar Tiel, parkeer je auto, ga naar huis en praat erover.’ Dat laatste heb ik een weekend lang gedaan en dat hielp.”

Emotioneel Een held vindt Marco zichzelf niet. Hij heeft gewoon zijn plicht gedaan – en zou het zo weer doen. Even wordt hij emotioneel als hij bedenkt dat het ook anders had kunnen aflopen. “Gelukkig hebben we haar kunnen redden. Als dat niet was gelukt, had ik wel hulp nodig gehad. Stel dat het een van mijn dochters was geweest... daar moet ik niet aan denken.”

TON 96 06-21 • p 12

STL TALENTEN 2021

STL Transport Talent 2021

Tom Vogel: “Hartstikke mooi om te winnen” Met het idee dat er iets met zijn contract niet in orde is, komt Tom Vogel het terrein van VM Rental in Groningen oprijden. Het verbaast hem dat er zoveel vrachtwagens van collega's op het terrein staan. Als hij met de broodtrommel onder zijn arm de kantine binnenstapt, schrikt hij als hij ook zijn docent van het Noorderpoort ziet zitten. Zijn verbazing is nog groter als hij hoort waarom hij op kantoor moet komen. Het contract is in orde. Iedereen feliciteert hem. Tom Vogel is STL Transport Talent 2021.

“Dit had ik echt niet verwacht. Superleuk.” Dat is Toms eerste reactie.

Maar zijn broodtrommel heeft hij niet voor niets meegenomen, dus legt hij enkele sneetjes brood op het tosti-ijzer. Tom krijgt een oorkonde, een trofee en een enorme doos vol lekkernijen. Daarna komt ook zijn praktijkopleider met een cadeau en een enorme bos bloemen. Er worden foto's gemaakt. “Normaal ben ik niet zo van de foto's. Maar als het moet. Natuurlijk is het hartstikke mooi om zoiets te winnen. Ik ben wel de enige in Nederland.”

TON 96 06-21 • p 13

Naam: Tom Vogel Leeftijd: 19 jaar Woonplaats: Uithuizen Opleiding: Chauffeur Wegvervoer, ROC Noorderpoort Vooropleiding: vmbo kader Werkt bij: VM Rental in Groningen

Alles zelfstandig De chauffeur uit het Groningse Uithuizen blijft vrij nuchter onder felicitaties van collega's. Praktijkopleider Steven Visser vindt de hulde voor zijn pupil terecht. “Hij heeft alles zo verschrikkelijk snel opgepakt. Hij kwam hier anderhalf jaar geleden binnen zonder ervaring op de vrachtwagen en nu voert hij alle werkzaamheden zelfstandig uit. Bijvoorbeeld met een autolaadkraan rijplaten leggen op de lastigste plekken. En ook hier op het depot redt hij zich uitstekend. Of het nu gaat om het afhandelen van opdrachten, heftruck rijden of het maken van bonnen. Hij doet het allemaal.”

Vast contract Het bedrijf is zo blij met Tom dat hem een contract is aangeboden.

Steven: “Zo'n kans laten we niet aan ons voorbijgaan. Het is best lastig om vandaag de dag goede mensen te vinden. Dus als iemand zoals Tom zich aanbiedt, moet je er als de kippen bij zijn. Zo iemand willen wij er graag bij hebben en dus hebben we hem een contract aangeboden. En gelukkig zei hij ja.”

Transport

TOP 3 Talenten Tom Vogel is hét STL Transport Talent 2021.

Hij bleef nipt twee runners-up voor: Britt van den Berg (19) uit Zoetermeer.

Britt werkt bij Getru Koeltransport in Bleiswijk.

Haar praktijkopleider is Mark Hofland

Jort Scheidsbach (17) uit Druten.

Jort werkt bij Simon Loos in Tiel.

Zijn praktijkopleider is John van der Leij.

Praktijkopleider van Tom Vogel Naam: Steven Visser Leeftijd: 45 jaar Woonplaats: Joure Beroep: projectbegeleider

Beetje gevoel VM Rental is een toeleverancier voor infrastructurele projecten. In de praktijk komt het erop neer dat Tom rijplaten en draglineschotten legt door heel Nederland. Tom: “Voor dit werk moet je een beetje gevoel hebben. Dat begint met het rijden op een heftruck hier op het terrein. Dat deed ik al toen ik nog geen CE-rijbewijs had. Ook met zo'n autolaadkraan gaat het vooral om gevoel. Als je dat niet hebt, is het heel lastig om te leren. Vorige week had ik best een lastig klusje. Toen moest ik rijplaten leggen onder hoogspanningsleidingen.

Dat heb ik toen met de afstandsbediening gedaan. Op mijn wagen zit zo'n bediening. Ik moest ook nog keren. Best lastig, maar het is gelukt.”

Theorie gehaald Over de vraag wat hij moeilijk vond aan de opleiding en het werk, moet Tom lang nadenken. “Uit mijn Cito-toets kwam havo-vwo naar voren, dus het leren ging mij erg makkelijk af. Voordat ik met de opleiding begon, had ik mijn theorie voor het rijbewijs al gehaald. Dat scheelde heel veel, omdat je dan meer tijd hebt voor de opleiding.”

Autolaadkraan Tom wist altijd al dat hij vrachtwagenchauffeur wilde worden. Het soort chauffeurswerk maakte hem niet zoveel uit. “Als het maar verdient”, grapt hij. Bij VM Rental heeft hij het uitstekend naar de zin.

“Ik rij nu met een autolaadkraan en dat vind ik te gek. Het mooiste van dit werk is dat je op plekken komt waar normaal nooit iemand komt. En zeker niet met een vrachtwagen.”

Aan het werk Maar alle feestelijkheden zijn mooi geweest, Tom mag nog aan het werk. Hij moet twaalf schotten ophalen in Tolbert. Daarna door naar Heerenveen, omdat zijn MAN voor onderhoud naar de garage moet.

Dus stapt Tom weer in de cabine en rijdt het terrein af. Zijn wagen volgeladen met bloemen en cadeaus.

TON 96 06-21 • p 14

STL Logistiek Talent 2021 Senna Stienen:

“Dit is echt een verrassing”

Thijs Logistiek uit Weert maakt er een klein feestje van. In de grote loods is een vrachtwagen naar binnen gereden en voor de trailer is met europallets een heus podium gebouwd. Ballonnen geven het geheel een feestelijk tintje. Als Senna Stienen binnenstapt, kan ze haar ogen niet geloven. Ze doet zichtbaar moeite om geen traantje te laten. Ze groet haar ouders en vriend en kijkt naar haar collega's die zich ook in de loods hebben verzameld. Senna Stienen is STL Logistiek Talent 2021.

Van alle leerlingen scoorde Senna het hoogst en daarom hoort ze op het podium. Directeur Marius Verschuuren feliciteert haar en overhandigt enkele cadeaus. Zoals een speciaal gemaakt poloshirt en jas met daarop de tekst ‘Logistiek Talent 2021'. “Je bent een topper”, zegt de directeur. En daar is de praktijkopleider van Senna, Michael Bloemers, het helemaal mee eens. “Ze is altijd geïnteresseerd en wil altijd nieuwe dingen leren. Als ze even niks te doen heeft, komt ze naar ons toe en vraagt wat ze kan doen. Echt een ongelofelijk goede leerling. Senna werkt hier nu een jaar en ik maak het eigenlijk nooit mee dat iemand in zo'n korte tijd al zoveel taken zelfstandig uitvoert.”

TON 96 06-21 • p 15

Naam: Senna Stienen Leeftijd: 16 jaar Woonplaats: Weert Opleiding: Logistiek Medewerker, Summa College Eindhoven Vooropleiding: vmbo kader Werkt bij: Thijs Logistiek Weert, afdeling warehouse

Geen idee Senna kan het zelf nog steeds amper geloven. “Dit is echt een verrassing voor me. Toen ik hier de loods binnenstapte, had ik natuurlijk geen idee wat me te wachten stond. Ik zag mijn ouders staan en dacht eerst: heb ik iets verkeerds gedaan? Maar toen zag ik het bord van Logistiek Talent en toen wist ik wel wat er aan de hand was.”

Tussenoplossing Ze is verbaasd dat ze Logistiek Talent is geworden, vooral omdat dit min of meer een tussenoplossing is. Haar ambitie is om vrachtwagenchauffeur te worden. Senna: “Maar daarvoor ben ik nog te jong. Daarom heb ik eerst voor deze opleiding gekozen en ga ik hierna de bbl-opleiding voor vrachtwagenchauffeur doen.”

Logistiek

TOP 3 Talenten Senna Stienen is hét STL Logistiek Talent 2021.

Nummer 2 en 3 zijn: Silvan Goosen (16) uit Zwartsluis.

Silvan werkt bij Van Dijk Transport in Kampen.

Zijn praktijkopleider is Gerwin van Dijk.

Ruben Hofwegen (18) uit Papendrecht.

Ruben werkt bij Dijco Internationaal Transport in Bleiswijk. Zijn praktijkopleider is Bertus Oosterman.

Praktijkopleider van Senna Stienen Naam: Michael Bloemers Leeftijd: 27 jaar Woonplaats: Nederweert Beroep: logistiek teamleider warehouse

Actief bezig Ondanks de ‘tussenoplossing’ gaat Senna elke dag met plezier naar haar werk. “Voordat ik hieraan begon, leek distributie mij niets. Maar ik wist niet dat dit werk, fijnmazige distributie, zo leuk kon zijn. Af en toe heb ik er zelfs aan gedacht of ik dit misschien leuker zou vinden dan op de vrachtwagen. Ik mag graag bezig zijn. Op de vrachtwagen zit je toch heel veel en hier in het warehouse ben je de hele dag lekker actief bezig. Dat vind ik erg leuk. Maar dat houdt me niet tegen om volledig voor het vak van vrachtwagenchauffeur te gaan. Dat is wat ik wil.”

Alle systemen Dat Senna nu STL Logistiek Talent is, komt ook omdat ze in één jaar tijd enorm veel geleerd heeft. Michael: “In het begin moest ze echt leren om secuur te werken. Bij vrachtwagens die hier binnenkomen, moeten we goed controleren of alle vracht wel aanwezig is. Daar ging ze in het begin nog wel eens te vlug bij langs. Ook het controleren van de CMR kon wel iets nauwkeuriger. Maar dat heeft ze allemaal heel snel opgepakt. Ze doet het nu perfect en ze is thuis in alle systemen waarmee we hier werken.”

Vervolgopleiding Bij Thijs Logistiek zijn ze zo blij met Senna, dat ze haar graag willen houden. Daarom hebben ze haar ook voor de opleiding tot vracht­wagenchauffeur een plek aangeboden. Een aanbod waar Senna graag gebruik van maakt. “Ik heb het hier prima naar mijn zin.”

TON 96 06-21 • p 16

OP DE COVER

Veel

Rémon Schreurs

∫ 26 jaar ∫ woont in Kampen ∫ is vrachtwagenchauffeur bij Müller Fresh Food Logistics in Holten ∫ woont samen met Laura; ze hebben een dochter, Lynn, van 9 maanden

TON 96 06-21 • p 17

van pa geleerd Al op de basisschool zei Rémon Schreurs: “Ik word vrachtwagenchauffeur.”

Net als zijn vader, met wie hij elke vakantie en vrije dag meeging. Op de stoelverhoger, groeiend in zijn rol van ‘bijrijder’. Nu heeft Rémon zelf het stuur in handen.

DIE VRACHTWAGENPASSIE HEB JE VAN JE VADER? “Jazeker. Mijn vader werkte eerst bij een drukkerij. Ik kan me nog goed herinneren dat hij vrachtwagenchauffeur werd. Dat mocht ik aan niemand vertellen, omdat het nog allemaal onzeker was. Maar dat lukte me natuurlijk niet. In het kringgesprek floepte het eruit. Dat heb ik nooit aan mijn ouders durven vertellen. Ik ging altijd mee met mijn vader, elke vrije dag en alle schoolvakantie. Vanaf mijn zesde zat ik naast hem op de stoelverhoger. Bij het laden en lossen tilde hij me eruit en begon ik rond de wagen te lopen. Dan was het: ‘In de buurt blijven, hè!’ Uiteindelijk stapte ik natuurlijk zelf in en uit. Weer later deed ik het laden en lossen in mijn eentje. En het papierwerk met de klanten. Mijn vader hoefde alleen nog maar te rijden. Makkie voor hem, eigenlijk. Ik heb veel van hem geleerd, ook het contact met de klanten. Nog steeds bellen we dagelijks als we onderweg zijn.

Dat kan zo een uur tot anderhalf uur duren. Dan hebben we het over werk, klanten, van alles.”

HOE VERLIEP JE OPLEIDING? “Op de basisschool had ik moeite me te concentreren. Ook had ik moeite met rekenen. Leuk, die cijfertjes, maar ik kon er niet zoveel mee. Via via kwamen mijn ouders terecht bij de directeur van een school voor speciaal basisonderwijs hier in Kampen. ‘Rémon is een jongen met handen, hij is geen boekenwurm,’ zei die. ‘Sommige kinderen gaan rechtstreeks van A naar B en anderen nemen een omweg. Die jongens met een omweg hebben iets meer begeleiding nodig.’ Met die extra begeleiding van het speciaal onderwijs heb ik de

basisschool afgemaakt. Daarna ben ik naar het vmbo gegaan. In het derde jaar koos ik de richting autotechniek. Met in het achterhoofd dat als ik ooit op de weg rij in een wagen, ik wel wil weten hoe die werkt vanbinnen. Op m’n negentiende had ik m’n chauffeursdiploma op zak. Mijn ouders hebben me gelukkig altijd gesteund. Via wat omwegen ben ik nu aan het werk bij Müller Fresh Foods Logistics.”

WAT IS ZO MOOI AAN HET RIJDEN? “De vrijheid die je hebt. En ik vind die grote wagens op de weg prachtig. Müller Fresh Foods is een fijn bedrijf. Ik kan het met iedereen goed vinden. Ik heb vaak nachtritten, dan begin ik tussen één en drie uur. Dat is wel pittig, maar tijdens de rit kan ik zelf veel bepalen. Als ik dan een keer moe ben, kan ik de wagen zo langs de kant zetten en even een dutje doen in m’n slaapcabine.”

NU BEN JE ZELF VADER. HOE BEVALT DAT? “Ik vind het heel fijn. Laura en ik kennen elkaar al zeven jaar. Nu met Lynn erbij zijn we met z’n drietjes. Natuurlijk verandert er veel als je een kind krijgt. Je kunt niet zomaar meer ergens naartoe. Je moet rekening houden met slaapjes en flesjes en er moeten veel spullen mee. Samen met Laura het huishouden doen en de kleine verzorgen is belangrijk voor me. Omdat ik nachtdiensten heb, kan ik overdag veel thuis zijn. Toen Lynn werd geboren, heb ik ook tien weken vrij gehad. Ik wil graag meemaken hoe Lynn opgroeit. En natuurlijk, als ze wil, mag ze zo naast me komen zitten op een stoelverhoger. Dat zou ik mooi vinden.”

TON 96 06-21 • p 18

PENSIOENVRAGEN

Hessel wil wete Hessel Sietsma

∫ 48 jaar ∫ woont in Varsseveld ∫ is kraanmachinist bij WIDO Kraanverhuur in Doetinchem ∫ heeft twee zoons (14 en 12) en een samenlevings­contract met Ellis (44) ∫ gaat met pensioen: onbekend ∫ krijgt AOW (zoals het er nu voorstaat): rond 2040

TON 96 06-21 • p 19

en hoe het zit

Hessel Sietsma grijnst elke ochtend even in de spiegel. “Zo. Weer een nacht overleefd.” Zo moet je het leven bekijken, vindt hij. “Lekker positief.” Hessel maakte in de jaren ’90 deel uit van de vredesmissie in voormalig Joegoslavië en ervoer daar aan den lijve hoe kwetsbaar het leven kan zijn. Nu leidt hij een stabiel bestaan als kraanmachinist. En hij heeft de blik op de toekomst, bijvoorbeeld als het om zijn pensioen gaat.

Dagelijks beschietingen “Ik ben in ‘94 uitgezonden geweest naar voormalig Joegoslavië.

Heel spannend. Ik reed bevoorradingskonvooien naar Srebrenica.

Beschietingen van onze transporten waren aan de orde van de dag.

Ik ben zelfs, samen met twintig collega’s, negen dagen gegijzeld geweest.” Nét voor de val van de stad was Hessel weer terug in Nederland. “Maar ik heb niettemin genoeg meegemaakt.” Hessel kijkt er kalm op terug. Lachend: “Het helpt natuurlijk als je al gek bent vóór je naar zo’n oorlogsgebied toe gaat. En hoe oud was ik nou helemaal? Net 21 of zo, en dan is het ook allemaal een avontuur hè?”

Een beetje onverschrokkenheid zit ook in de aard van het beestje, denkt hij. “Mijn vader, een Amsterdammer, was kapitein op de kustvaart. En mijn moeder was vrij makkelijk in de opvoeding, erg ruimdenkend. We kregen de vrije hand. Paniek was er nooit. En weet je: ikzelf ben opgegroeid in de Achterhoek, toch met een niet-lullenmaar-poetsen-mentaliteit. Ik denk dat dit allemaal geholpen heeft.

Bovendien: het was daar in Joegoslavië ook gewoon keihard werken geblazen. Ik had helemaal geen tijd om stress te krijgen.” Toch was het op een gegeven moment genoeg: “Toen realiseerde ik me: Hé,

TON 96 06-21 • p 20

TON 96 06-21 • p 21

hoeveel geluk kun je eigenlijk hebben in je leven? Hoe zeker is het dat ik er bij een volgende uitzending weer onbeschadigd vandaan kom, fysiek en mentaal? Misschien moet ik het gevaar voortaan maar niet meer opzoeken.”

Nieuwe carrière Achteraf is het een goede tijd geweest. Hij heeft vooral heel veel te danken aan het ministerie van Defensie, zegt Hessel. “Ik heb daar alle diploma’s gehaald – voor de hijskraan, voor de vrachtwagen, voor transportplanning. Dus nadat mijn contract afliep kon ik gewoon een nieuwe carrière opbouwen. In een wat veiliger omgeving, zeg maar.”

Die veilige omgeving vond hij als kraanmachinist bij afvalverwerkingsbedrijf Ter Horst in Varsseveld en bij Lammerts Kraanverhuur in Doetinchem. Maar het werd pas echt plezierig en stabiel toen Lammerts vijf jaar geleden werd overgenomen en een vestiging werd van WIDO Kraanverhuur in Nijmegen.

Ben laat het bedrag zien en het kwartje valt onmiddellijk: Die overname, zegt Hessel, was toch wel het mooiste geweest wat hem kon overkomen. “WIDO is écht een fantastisch bedrijf. Heel sociaal en gewoon écht leuk. En ik kan het weten, want ik heb voor genoeg bazen gewerkt om te kunnen vergelijken.”

Waar is mijn legerpensioen?

Zijn carrière was dus gevarieerd: eerst ambtenaar bij Defensie, daarna zes maanden in de metaalsector en sindsdien in het transport. En precies daarom heeft Hessel zich aangemeld voor een videogesprek met een consulent van Pensioenfonds Vervoer. Want wat is er gebeurd met het pensioen dat hij heeft opgebouwd in zijn legertijd?

Zodra die consulent – Ben Kerkhof – op zijn beeldscherm verschijnt, brandt Hessel los.

Hessel: “Die zes jaar bij Defensie, die vind ik in de papieren nergens terug.”

Ben: “Hmm. Eens even kijken in je dossier. Aha, ik zie hier dat er waardeoverdracht heeft plaatsgevonden. Dat was in 2003. Toen is er geld overgeschreven van het pensioenfonds in de metaalsector naar Pensioenfonds Vervoer.”

Hessel: “Hé. Dat is veel. Dat kan niet van die zes maanden zijn die ik in de metaal heb gewerkt.”

Ben: “Inderdaad.”

Hessel: “Ik dacht eerst: dat legerpensioen is verdwenen.”

Ben: “Logisch, zou ik ook hebben. Blijkbaar heb je na je tijd bij Defensie je pensioen daar meegenomen naar het pensioenfonds in de metaalsector.”

Gunstige voorwaarden Hessel is duidelijk gerustgesteld. “Dank Ben. Dat is uit de wereld. Dan komt nu mijn volgende vraag: Kan of moet ik bij-sparen? Voor extra pensioen?”

Ben legt uit dat je natuurlijk altijd zelf kunt sparen. Bij Pensioenfonds Vervoer bouw je in ieder geval maximaal pensioen op.

Ben: “Je pensioen wordt berekend op basis van je uurloon inclusief je overwerkuren. Maximaal mogen 364 overwerkuren per jaar meetellen. En ik zie hier in jouw dossier dat jij eigenlijk altijd meer overuren werkt dan die 364. Je zit dus al aan het maximum; meer opbouwen kan niet.”

TON 96 06-21 • p 22

Ook dat antwoord stelt Hessel tevreden. Op naar de volgende kwestie: “Mijn scheiding.”

Hessel: “Ik heb een prima verhouding met mijn ex, maar ik weet niet meer precies wat we destijds hebben afgesproken.”

Ben: “In principe is de helft van het pensioen dat je opbouwde tijdens je huwelijk voor je ex. Tenzij je daar samen andere afspraken over maakt en die ook officieel vastlegt.”

Hessel: “Het staat me bij dat wij dat hebben gedaan. Zij werkt zelf ook, en had een eigen pensioen opgebouwd. Ik geloof dat we dat tegen elkaar hebben weggestreept. Anders had zij haar pensioen weer met míj moeten delen.”

Ben: “Ja, zo werkt dat inderdaad. Je kunt afspreken dat je een andere verdeling kiest of je pensioen niet verdeelt.”

Nieuwe partner Maar dan, zegt Ben, is er nog het partnerpensioen. De uitkering voor je partner als jij overlijdt. “Na je scheiding blijft dat partnerpensioen gewoon staan voor je ex. Ook daarover kun je trouwens samen afspraken maken: je ex kan afzien van het partnerpensioen.”

Ben: “Wat ik hier in jouw dossier zie, is dat jullie hebben afgesproken dat jouw ex recht houdt op het partnerpensioen dat jij tot jullie scheiding hebt opgebouwd. Zij krijgt dus een uitkering van Pensioenfonds Vervoer als jij overlijdt.’

Hessel: “Klopt ja. Ik heb trouwens al jaren een nieuwe partner. Ons samenlevingscontract ligt hier ergens in een kast.”

Ben: “Dan is dit mijn raad: Maak een kopie van dat samenlevingscontract en stuur dat op naar Pensioenfonds Vervoer. Dan wordt ook je nieuwe partner bij ons geregistreerd.”

Hessel: “Dus als ik de pijp uitga, krijgen zowel mijn ex als mijn huidige partner allebei een deel van het partnerpensioen?”

Ben: “Klopt. En als de kinderen dan nog geen achttien jaar oud zijn, krijgen zij een wezenpensioen.”

Hessel: “Hahaha. Ik mag wel oppassen. Een van mijn zoons staat hier bij me. Zo dadelijk krijg ik nog een knuppel in m’n nek gelegd!”

Hele dag op je reet Het wordt algauw weer serieus.

Hessel: “Ik heb nog één vraag. En die is best belangrijk.”

Ben: “Kom maar op.”

Hessel: “Nou, eigenlijk heb ik een heel zwaar beroep. Mensen die op kantoor zitten, onderschatten dat weleens. Die denken: als kraanmachinist zit je de hele dag op je reet. Maar dóe dat maar eens. Je moet altijd op je qui-vive zijn. Altijd. Je kunt niet verslappen, want zo’n kraan is dan gewoon een levensgevaarlijk

wapen. En als je klaar bent met je werk, moet je met koude spieren met die stempels in de weer. Die wegen vijfendertig kilo per stuk.

Wat ik dus eigenlijk wil weten: wat gebeurt er met mijn pensioen als ik arbeidsongeschikt zou raken?”

Ben: “Dat is een heel goede vraag. Terecht dat je daarover nadenkt.

In grote lijnen zit het zo: Stel dat je na twee jaar in de ziektewet volledig wordt afgekeurd. Dan krijg je van UWV een uitkering. En dan zorgt het pensioenfonds voor verdere opbouw van je pensioen.

Die opbouw is wel iets lager dan wanneer je niet arbeidsongeschikt bent.”

Niks te klagen Nu is Hessel minder snel overtuigd: “Dat is hartstikke mooi”, zegt hij zuinigjes. “Maar als je twee jaar ziek was, dan heb je twee jaar lang een kaal salaris gebeurd, zonder je overuren. Welk salaris is dan bepalend? Dat van vóór je ziekte of tijdens je ziekte?”

Ben: “Het salaris vóór de eerste ziektedag. Dat is allemaal vastgelegd in je cao.”

Hessel: “En als je voor de helft bent afgekeurd?”

Ben: “Dan betaalt het fonds 30 procent van je opbouw. Voor het deel dat je nog werkt, bouw je gewoon zelf op.

En vergeet niet, voegt Ben toe, het fonds zorgt er niet alleen voor dat jij pensioen blijft opbouwen. Je krijgt ook nog een aanvulling op je WIA-uitkering.

Ben: “Dat is in jouw geval een aanvulling van 5.000 euro per jaar, zo lang je arbeidsongeschikt bent.”

Hessel: “Huh? Dus dan heb ik eigenlijk niks te klagen?”

Ben: “Nee. Eigenlijk niet.”

Hessel: “Ik hoop natuurlijk gewoon te blijven werken tot mijn 65e of zo. Maar het is wel heel prettig om te weten dat dit afgezekerd is – dat er iets geregeld is voor áls je wat overkomt.”

Je pensioen en arbeidsongeschiktheid Bij ziekte betaalt je werkgever je loon door. Je blijft pensioen opbouwen.

Kun je na twee jaar nog niet werken, dan bepaalt UWV de mate van arbeidsongeschiktheid. Als je meer dan 35 procent arbeidsongeschikt bent, betaalt het pensioenfonds geheel of gedeeltelijk de premie voor de opbouw van je pensioen.

Kijk voor meer informatie op pfvervoer.nl. Daar vind je ook een brochure over arbeidsongeschiktheid en pensioen.

TON 96 06-21 • p 23

DESIGN: BORINKA -AND- SHAMROCK .COM

orona beheerst al bijna anderhalf jaar de samenleving.

Maatregelen om de pandemie te bestrijden hebben gevolgen voor werk en privéleven. Vorig jaar juni peilde TON de impact van de coronacrisis op mensen in transport en logistiek.

Hoe staat het er een jaar later voor? Op de volgende pagina’s de resultaten. Hiernaast zie je dat het virus soms meer werk – en irritatie – oplevert.

Het lijkt erop dat corona tot meer werk en een tekort aan personeel leidt. Kijk maar hoe het panel antwoordt op de vraag:

42 26 19 18

WELKE GEVOLGEN VAN CORONA ZIE JE BIJ JOUW BEDRIJF?

% Er is meer werk

% Er is te weinig personeel

% Er is minder werk

% Er is meer onderlinge irritatie

VORIG JAAR IS DEZE VRAAG NIET GESTELD. HET TON-PANEL KON UIT MEER MOGELIJKHEDEN KIEZEN.

TON 96 06-21 • p 24

INVLOED OP WERK EN LEVEN Al meer dan een jaar zijn er allerlei beperkingen om corona te bestrijden. Wat merk je daarvan?

Vergeleken met 2020 lijken panelleden in het werk iets minder last van de maatregelen te hebben.

34

44 %

45 2020

9

%

12

%

IN WELKE MATE BEÏNVLOEDEN DE CORONAMAATREGELEN JE WERK EN JE PRIVÉLEVEN?

33

%

40

2020

9

%

15

18

GEWEND

%

%

15

%

PRIVÉ

Het moet % niet te lang meer duren

28

%

45

%

Ik ben eraan gewend

47

%

22

Het valt % best mee

23

%

28 2020

16

2

5

%

2021

Ik houd het nauwelijks nog vol

%

37

%

%

%

HELEMAAL

HOE MOEILIJK VIND JIJ HET OM MET DE BEPERKINGEN OM TE GAAN?

niet of nauwelijks

%

WERK

Een jaar geleden bleek het TON-panel al redelijk gewend aan de beperkingen.

Daar is weinig verandering in gekomen. Bijna 70 procent van de panelleden kan leven met de coronamaatregelen.

weinig invloed

32

%

2021

19

enige invloed

%

%

22

(zeer) sterke invloed

%

2021

TON 96 06-21 • p 25

HORECA MEEST GEMIST

Net als vorig jaar ziet het TON-panel ook voordelen van de coronacrisis. Zoals bijvoorbeeld minder reistijd – al is het percentage panelleden dat dit pluspunt noemt gehalveerd.

Mogelijk wordt er weer meer gereisd voor het werk.

WELKE VOORDELEN HEEFT DE CORONACRISIS VOOR JOU? 2020 2021

Wat mis je het meest als gevolg van de beperkingen?

Vorig jaar stonden de horeca en familiebezoek bovenaan.

Dat is nog steeds zo, al is het gemis aan familiebezoek flink gedaald.

WAT MIS JE HET MEEST?

2020 2021

Uit eten, terrasje pikken, café Familiebezoek Contact met vrienden Vakantie Zelf sporten Bioscoop, festivals, theater Bezoek (voetbal-) sportevenementen

48 % 45 % 31 % 22 % 14 % 11 % 9%

Meer tijd en aandacht voor mijn gezin Meer tijd voor klussen in huis Minder gejaagd en gestresst Minder reistijd Meer films kijken Meer tijd voor hobby’s en spelletjes Meer saamhorigheid in het bedrijf

51 % 33 % 33 % 25 % 13 % 11 % 11 %

26 % 26 % 25 % 34 % 7% 10 % 8%

24 % 18 % 18 % 17 % 11 % 9% 4%

BIJ DEZE VRAAG KON HET TON-PANEL TWEE ONDERWERPEN KIEZEN.

MEER STRESS, MINDER PLEZIER Bijna anderhalf jaar corona.

Wat heeft dat betekend voor plezier in het werk en stress in het privéleven? Zo kijkt het TON-panel terug:

…ik het plezier in mijn werk kwijtraakte

IK HEB GEMERKT DAT IN DE LOOP VAN DE CORONACRISIS…

…ik meer stress in mijn privéleven kreeg

20

%

28

%

50

%

(helemaal)eens

neutraal

(helemaal)oneens

16

26

57

%

%

%

2% weet niet

1%

TON 96 06-21 • p 26

GROEPSPORTRET

Het team van

Martens Best

TON 96 06-21 • p 27

Je moet het samen doen, in het werk.

Dat gaat makkelijker als je goede collega’s hebt en de sfeer prettig is. Als je een echt team vormt. TON maakt een groepsportret bij Martens Best in Best.

TON 96 06-21 • p 28

Kok op de weg

“Af en toe is het best zwaar, als je bij elke hijs naar boven moet lopen en dan weer naar beneden. En dat dan de hele dag door. Niet alleen lichamelijk, je moet ook goed je hoofd erbij houden.”

Gertjan Verbaandert (50) uit Best werkte op 1 mei dit jaar twaalf-en-een-half jaar bij Martens Best. Chauffeur worden was niet z’n droom. Hij werd kok, en werkte vijf jaar in een professionele keuken. “Bezig zijn met voedsel en eten bereiden. Ik kookte graag. Maar door de vele uren, het zware werk en het lage loon wilde ik switchen.” Het werk bij Martens Best noemt hij afwisselend. “De ene keer ben je een uurtje bezig op locatie, de andere keer zit je de hele week op hetzelfde bouwterrein. Ik hou er wel van. De avond van tevoren krijg je te horen hoe laat je kan beginnen ‘s ochtends. Dat kan wisselen van vijf uur tot halfacht. Elke keer is het afwachten. Dan weer glas plaatsen in een flatgebouw en dan weer bij een particulier in een woonhuisje, of reclame plaatsen. Ik voel me lekker bij het bedrijf. We hebben goed materiaal en alles wordt ook erg goed bijgehouden.”

Met de motor naar het werk

“Ik sta altijd met plezier op, tenzij ik het hoor regenen. We staan met die kraan wel in weer en wind, natuurlijk.”

Vijf jaar lang reed Luuk van der Heijden (37) uit Sint-Oedenrode internationaal. “Spanje, Portugal, Engeland, Oostenrijk, overal eigenlijk. Ik vertrok vrijdagmiddag en kwam vrijdagochtend terug.

Ik had alleen tijd om mijn kleren te wisselen en dan vertrok ik weer.” Nu werkt hij al veertien jaar voor Martens Best. “Toen mijn telefoonrekening hoger en hoger werd, besefte ik dat er iets niet klopte. Ik heb veel meegemaakt onderweg, maar thuis valt er ook veel te beleven.” Luuk werkt graag bij Martens Best. En bestuurt er Nederlands grootste autolaadkraan. “De wagen start ik nog steeds met een glimlach. Het klantcontact tijdens het werk met de kraan is daarnaast ook heel leuk. Nu heb ik van alles een beetje. Ik wil niks anders meer.” Alleen dan een motorrijbewijs. “Na mijn examen begin juni ga ik op mijn tourmotor naar het werk. Ik kan niet wachten.”

TON 96 06-21 • p 29

Voor iedere uitdaging een oplossing Kraanwagens. Dat is de specialiteit van Transportbedrijf Martens Best. Het bedrijf is opgericht in 1958. Sinds 2005 richten ze zich op transport met kraanwagens. Vijftien mensen werken er: elf chauffeurs, een monteur, een planner en vader Kees en zoon Chiel Martens. Sinds vorig jaar staat met Chiel de derde generatie aan het roer. De eerste kraanwagen koopt Martens in 1978. Twee jaar later komt er een tweede kraanwagen van vijftien meter bij, voor die tijd een enorme kraan. In 2000 schaft Martens Best een nog grotere kraanwagen aan, eentje van vijfentwintig meter. Vanaf dat moment begint het bedrijf met plaatsen van glas met behulp van de kraan om zich vijf jaar later volledig te richten op transport met kraanwagens. Inmiddels hebben ze er tien, waaronder Nederlands grootste autolaadkraan met een hijshoogte van 57 meter, om voor iedere uitdaging een oplossing te kunnen bieden.

Nuchtere blik

“Ik kan me nog goed herinneren dat ik met m’n vader meeging als jongen van elf. Anders zat ik thuis te janken.”

Kees Martens (67) uit Best stapte in 1968 als werknemer bij vader in het bedrijf en nam het in 1982 over. Toentertijd was het nog gericht op de agrarische sector, met drie wagentjes. Kees maakte met een nuchtere en vooruitziende blik de switch naar het huidige bedrijf van kraanmachines. “De agrarische sector had de toekomst niet. Dit was noodzakelijk. In 2005 hebben we alle transport van A naar B uiteindelijk afgestoten. We gingen van drie naar de tien kraanmachines van nu. Het personeel blijft plakken. Dat is het mooie van dit bedrijf.” Kees woont naast het bedrijf; hij is er dagelijks. “Ik werk als er werk is, en dat is vaak van vijf uur ’s ochtends tot acht uur ’s avonds. Nogal omgekeerde kantoortijden dus.” In het begin reed z’n vader met paard en wagen van en naar de boerenbedrijven in de buurt. “Mijn vader haalde z’n rijbewijs pas op z’n 43e.” In september hoopt Kees met zijn vrouw naar Canada te gaan. “We hebben het al drie keer uitgesteld. Hopelijk kan het deze keer wel doorgaan.”

Andere plannen heeft hij nog niet. Misschien een campertje kopen en rondrijden. “Maar m’n vrouw is straks wel blij als ik wat meer thuis ben.”

TON 96 06-21 • p 30

Met de paplepel

“Ik heb het ontzettend naar mijn zin. Normaal zit je als chauffeur veel op de weg. Hier heb ik veel meer contact met mensen tijdens de dag. Dat bevalt me wel.”

Carel van Kempen (37) uit Sint-Oedenrode is minikraanmachinist.

Hij kreeg de liefde voor transport met de paplepel ingegoten. “Mijn vader was chauffeur bij Heineken. Ik kan me nog herinneren dat ik als kleine jongen met ons pap meeging. In de weekenden en vakanties.

Mooie tijden waren dat. Hij moest dan bijvoorbeeld de tap met bier aansluiten bij concerten. Dan bleven we daar tot de tank van de auto leeg was. Zo ben ik wel eens backstage geweest bij The Golden Earring, Linda, Roos en Jessica en Normaal. Dat maakt wel indruk op een kleine jongen.” Carel werkt sinds januari dit jaar bij Martens Best.

“Na jarenlang werken als vrachtwagenchauffeur, met lange dagen rijden en veel weg van huis, vond ik het wel tijd voor wat anders. Ik mis het onderweg zijn en het rijden wel. De lange dagen niet.”

In de vingers “We hebben hier een oldtimer staan. Zo eentje waar mijn opa mee reed. Die heb ik helemaal uit elkaar gehaald en weer in elkaar gezet.”

Chiel Martens (28) uit Best heeft het bedrijf in z’n vingers. Althans, dat zegt z’n vader Kees: “Hij snapt het.” Zo’n zes jaar geleden ging hij bij Martens Best aan de slag als monteur. “Als kind had ik niet zoveel interesse in het bedrijf. Ik wilde vooral brandweerman worden.

Al snel haalde ik wel alle diploma’s om te rijden en ging ik werken als monteur in een werkplaats voor de brandweer, waar bluswagens werden gemaakt en onderhouden.” De nuchtere blik heeft hij van z’n vader. “Maak je niet druk om dingen waaraan je niks kunt veranderen.

En werk als er werk te doen is, wanneer maakt niet uit.” Wekelijks valt hij nog in op de wagen. “Die afwisseling is ook leuk. En je blijft zelf op de hoogte van het werk. Dat vind ik belangrijk.” Chiel is ook erg blij met de mensen om hem heen in het bedrijf. “Vaak komen ze binnen zonder ervaring en maken wij er samen vakmensen van.”

TON 96 06-21 • p 31

Opa mee op pad Grappenmaker

“De ene dag breng je een containerbak met zaagsel weg en de andere dag rijd je een keuken naar Berlijn.”

Voor Edwin Kuys (45) uit Vlijmen is het zijn vierde jaar bij Martens Best. Hij houdt van de afwisseling. “Hiervoor werkte ik als vrachtwagenchauffeur. Ik wilde meer thuis zijn. Op m’n vorige werk wist ik nooit of ik die avond thuis zou slapen. Het werk bij Martens Best bevalt me prima. Fijne collega’s en veel vrijheid.” In de groep is hij de grappenmaker, maar niet als hij aan het werk is. “Ik wil niet met levens spelen. Zolang het glas aan de zuiger hangt, ben ik bloedserieus. Als het los is, ga ik ook los.” Zijn vrouw werkt in de kermisbranche. Daar is hij ook vaak voor onderweg. “Al is dat in deze coronatijd wat minder.

Maar normaal gesproken rij ik dan met de vrachtwagen de kermis heen en weer. Het kermiswereldje staat me wel aan. Werken als de anderen plezier hebben en tussen de mensen zijn.”

“Ik heb het reuze naar mijn zin bij Martens Transport. De uit­daging van het werk, wanneer je voor moeilijke situaties met je kraan komt te staan bijvoorbeeld, maakt het super uitdagend.”

Zes jaar geleden verhuisde Gert-Jan Rietveld (32) vanuit Zuid-Holland naar Valkenswaard, voor de liefde. Zoekend naar werk kwam hij bij Martens Best terecht. “Ik zit goed op mijn plek hier. Het is een heel gezellig bedrijf. Als collega's onder elkaar hebben we het heel gezellig en helpen we de ander waar nodig.” Vroeger ging hij als klein jongetje al met zijn opa mee op de vrachtwagen. “Dan mocht ik helpen met afbinden en materiaal lossen. Opa werkte ook met een kraan. Later is hij nog met mij mee op pad geweest. Mooi was dat.

Dan ging hij alles vergelijken met hoe het vroeger ging.” Als Gert-Jan niet aan het barbecueën is in zijn tuin met vrienden of familie, is hij aan het klussen of rommelen in en om het huis. “We hebben een baby van acht maanden en een zoon van elf jaar. Hij mag soms mee wanneer het kan en dat is ook erg gezellig.”

TON 96 06-21 • p 32

LES

NIEUWE MANIER VAN OPLEIDEN

Niet meer naar school, maar les op een werkplek. Die nieuwe manier van opleiden krijgt op steeds meer plekken vorm. Zo ook op The Greenery Campus in Barendrecht. Docenten van het Scheepvaart en Transport College geven de ‘schoolse’ theorievakken op locatie.

Daar varen de leerlingen wel bij, al stak corona het afgelopen jaar een spaak in het wiel. Docent Johan Irik vertelt.

Laatste instructies Een woensdag half april. Op de locatie Rotterdam van het Scheepvaart en Transport Collega (STC) bereiden de BBL-studenten van The Greenery zich voor op hun examen.

In het praktijklokaal geeft docent Johan Irik (62) de laatste instructies. Hij legt uit welke opdrachten ze zullen krijgen. Heel boeiend is het niet voor de jongeren, want in de praktijk van hun dagelijkse werk hebben ze al vaak genoeg met dit bijltje gehakt. Johan pepert ze vooral in, dat er gelet zal worden op veiligheid. “Dus begin met de pilonnen op te stellen”, tipt hij. “En zorg dat de werkvloer schoon is.”

Ingrijpende gevolgen Johan heeft zijn BBL’ers dit jaar veel te weinig gezien. “Normaal gesproken zou

ik deze studenten vier uur per week op The Greenery lesgeven. En twee van mijn collega’s de andere vier uur van hun ‘schooldag’. Maar door corona kon dat niet meer. We hebben ze online gezien en gelukkig de laatste weken hier op school.

Maar het blijft behelpen.” Corona heeft ingrijpende gevolgen voor jonge mensen, ziet Johan aan zijn studenten. De afstand tot school is groter, dus het vraagt van de docenten extra inspanning de leerlingen te bereiken.

Postbode wordt docent Johan is op latere leeftijd in het onderwijs beland. Hij begon als postbode, bij de PTT, en vertrok er elf jaar geleden als operations manager. Als zzp’er ging hij in het onderwijs aan de slag. Eerst als begeleider BPV

OP THE

TON 96 06-21 • p 33

GREENERY CAMPUS

TON 96 06-21 • p 34

de rest van de week ook gebruiken.” Johan ziet een groot verschil tussen BBL’ers en studenten die de Beroepsopleidende Leerweg (BOL) volgen. Die laatste leren alles op school. Johan: “BBL-studenten weten wat aanpakken is. Ze zijn gemotiveerder en zelfstandiger.”

Principes van logistiek

Leren op locatie ‘The Greenery Campus’. Zo heet de nieuwe onderwijsvorm bij The Greenery in Barendrecht. Afgelopen jaar volgden veertien BBL-studenten met succes dit leerwerktraject. Ook komend schooljaar krijgen twintig BBL-leerlingen de mogelijkheid om in een werkomgeving de ‘schoollessen’ te volgen. Zo kan de theorie onmiddellijk in praktijk worden gebracht. Dat vergroot de kans dat studenten binnen een jaar het mbo 2-diploma halen.

De leerling-werknemers zijn in dienst van het Sectorinstituut Transport en Logistiek, dat ze detacheert bij The Greenery of bij dochterbedrijven Dijco en Hollander Barendrecht. Meer weten?

Kijk op stlwerkt.nl/greenery

(Beroepspraktijkvorming), daarna als docent bij het ROC West-Brabant. Vier jaar geleden begon hij bij het STC, waar hij de logistieke vakken onderwijst en loopbaanbegeleider van de studenten is. Zo is hij ook bij The Greenery Campus betrokken geraakt, een nieuwe vorm van opleiding, onder regie van het Sectorinstituut Transport en Logistiek (STL).

Verschil tussen BBL en BOL Lesgeven op de werkplek heeft volgens Johan een aantal voordelen. Voor de BBL’ers, “want ze hoeven niet naar school te reizen.

Daarnaast is de professionaliteit op het bedrijf beter dan op school. En ze werken met producten en hulpmiddelen die ze in

Wat kan Johan die BBL’ers dan nog bijbrengen? “De principes van de logistiek.

Ik vraag ze tijdens de eerste les altijd: Wat is logistiek? Komen ze met dit en dat. En dan zeg ik: álles is logistiek. Zonder logistiek zouden we hier niet zijn. Want alles moet op de een of andere manier vervoerd worden. Ik vertel ook over de plaats van logistiek in de maatschappij. Bijvoorbeeld zoals toen laatst een vrachtschip dwars kwam te liggen in het Suezkanaal en hoe dat dan hele processen lamlegt.”

Kort maar krachtig De instructie in het praktijklokaal is kort maar krachtig. Voor de foto wil student Mark van der Steen wel even laten zien hoe hij met de pompwagen een pallet in de oefentrailer zet. Johan kijkt goedkeurend toe. “Dat is ook kenmerkend voor veel BBL’ers: ze hebben alles wat er op een examen gevraagd wordt al vaak in hun werk gedaan. Dus die gaan er wel komen.”

TON 96 06-21 • p 35

CAO-VRAAG

Heb jij inmiddels je vakantiegeld ontvangen?

De maand mei is de maand waarin het wordt uitgekeerd. Controleer daarom je loonstrook en kijk dan meteen of de hoogte klopt.

Hieronder lees je hoe je dat doet.

Hoe zit het met je vakantiegeld?

Verschillen Word je per 4 weken betaald? Dan vermenigvuldig je het loon over de 4de periode met 13. Als je per maand wordt uitbetaald, vermenigvuldig je het loon over de maand april met 12.

De uitkomst deel je door 100 en vermenigvuldig je met 8... en dan heb je de correcte vakantiegeld.

Let op: onder loon wordt niet alleen het functieloon verstaan; het is inclusief een eventuele ploegendiensttoeslag en/of persoonlijke toeslag.

Berekening Je som ziet er dan als volgt uit: ∫ bij 4-wekenbetaling: loon 4de periode x 13 x 0,08 = vakantiegeld. ∫ bij maandbetaling: loon april x 12 x 0,08 = vakantiegeld.

Minimum Je ontvangt in ieder geval altijd het minimum aan vakantiegeld.

Dit bedrag is bij een vier-wekenbetaling 2.100,34 euro bruto (bij een fulltime dienstverband).

Bij een maandbetaling staat dit gelijk aan 2.107,45 euro bruto (bij een fulltime dienstverband).

Uitzonderingen Ben je korter dan een jaar in dienst bij je werkgever of heb je een tijdelijk contract? Dan mag je werkgever jou de vakantiegeld in twee termijnen uitbetalen. De termijnen zijn dan de maanden mei en november.

Periode Vakantiegeld wordt uitbetaald over de periode van 1 januari tot en met 31 december van het lopende kalenderjaar. Je ontvangt dus een deel met terugwerkende kracht en een deel vooruit. Als je eerder uit dienst gaat, moet je mogelijk een deel terugbetalen.

Deeltijdwerknemers Een deeltijdwerknemer krijgt naar rato vakantiegeld. Maar let op! Als je meestal méér hebt gewerkt dan je contracturen, bijvoorbeeld gemiddeld 40 in plaats van 30 uur, heb je over die 10 (meer-)uren nog recht op extra vakantiegeld (tot aan het maximum van een fulltimer).

Vragen? Bel gratis met Stichting VNB 0800-0225022, kijk op caonaleving.nl of mail naar transport@fnv.nl.

Oproepkrachten Ben je een oproepkracht? Dan wordt je uurloon vermeerderd met 8 procent vakantiegeld. Dit krijg je dan in tegenstelling tot een fulltime- of deeltijdwerknemer elke periode/maand uitgekeerd. Je vakantiegeld is immers bij je uurloon opgeteld.

TON 96 06-21 • p 37

Beste praktijkopleider en leerbedrijf 2021

Leerbedrijven en praktijkopleiders zijn belangrijk voor transport en logistiek. Zij zorgen dat jonge mensen zich het vak in de praktijk eigen kunnen maken. Elk jaar wordt de beste praktijkopleider en het beste leerbedrijf gekozen.

In 2021 zijn dat respectievelijk: praktijkopleider Lars Wever van Roele de Vries Recycling in Wognum en leerbedrijf Cevotrans in Oisterwijk.

TON 96 06-21 • p 38

BEVLOGEN EN BETROKKEN Lars Wever

“Toen ik me opgaf, bedacht ik dat wij als bedrijf nog een titel misten. In 2019 was Roele de Vries leerbedrijf van het jaar. In 2020 werd ‘onze’ Lucas den Engelsman STL Talent Transport van het jaar.

Maar praktijkopleider van het jaar hadden we nog niet.” En ziedaar: de derde titel is binnen. Lars Wever (55) uit Zuidschermer is Beste Praktijkopleider transport en logistiek 2021.

Lars is logistiek manager bij Roele de Vries in Wognum. Het bedrijf (onderdeel van de GP Groot groep) is gespecialiseerd in afvalinzameling en recycling. Lars stuurt als manager de planning en de technische dienst aan. Daarnaast is hij sinds anderhalf jaar praktijkopleider. Hij heeft nu vier leerling-werknemers onder zijn hoede. Lars heeft veel ervaring met het begeleiden van leerlingen.

Bij zijn vorige werkgever KLM was hij stagebegeleider, waarvoor hij indertijd een opleiding volgde.

DE JURY SPREEKT De jury voor de verkiezing van Beste Praktijkopleider transport en logistiek 2021 schrijft in haar rapport onder andere over Lars: “Hij neemt zijn leerlingen onder de vleugels tot het leerwerktraject een succes is. Zijn stijl van begeleiden typeert hij als “ondersteuning bieden waar nodig”. Daar maakt hij net zo veel tijd voor vrij als nodig is. Hij overlegt regelmatig met de leerling, ook tussendoor, want zijn deur staat altijd open. Hij helpt de leerling-werknemers met hun praktijkopdrachten of verwijst ze naar techniek- of andere specialisten in de organisatie. Als de kans zich voordoet, brengt hij ze ook nog wat levenswijsheid bij.”

Voor de verkiezing van beste praktijkopleider meldden zich dertien mensen aan. Drie daarvan werden na een selectieprocedure genomineerd: Tijl Kok, teamleider bij Heemskerk fresh & easy in Rijnsburg, Paul Peters, teamleider afdeling Fust bij The Greenery in Barendrecht en dus Lars Wever. Na een stemming via een speciale website kwam Lars als publieksfavoriet uit de bus.

TON 96 06-21 • p 39

Cevotrans

OPLEIDING STAAT ALS EEN HUIS “Dit is natuurlijk super. We zijn al jaren leerbedrijf en bieden een persoonlijke begeleiding. Bij elke stagiaire kijken we wat de beste aanpak is. En we koppelen ze allemaal aan een eigen chauffeur, voor de dagelijkse begeleiding.” Bart Donders, manager transport bij Cevotrans, verwoordt de trots bij het Oisterwijkse bedrijf, nu het verkozen is tot Beste Leerbedrijf transport en logistiek 2021.

Cevotrans is gespecialiseerd in transport van bouwproducten. De relatief kleine onderneming biedt volgens de jury* mbo-studenten

een ideale leer- en werkomgeving. “De wens om jongeren een kans te geven zit diep in de haarvaten van dit transportbedrijf. Niet alleen aan de top of bij een bevlogen praktijkopleider, maar werkelijk bij alle medewerkers. Alle chauffeurs zijn mentorchauffeur”, zo meldt het juryrapport.

ONDER DE INDRUK De jury is diep onder de indruk van de manier waarop Cevotrans de rol van leerbedrijf invult. “Het hele opleidingstraject staat als een huis waarin de student warm ontvangen wordt en alle kansen krijgt om tot bloei te komen. Dat geldt ook voor de arbeidsmigrant die de Nederlandse taal niet of nauwelijks spreekt en op het bedrijf taaltraining krijgt. Cevotrans stelt alles in het werk om mensen hun draai te laten vinden.”

Voor de verkiezing van beste leerbedrijf werden drie bedrijven genomineerd. Naasts Cevotrans waren dan: KLG Europe Venlo in Venlo en Althuisius Opslag in Meppel. * De jury voor het beste leerbedrijf in transport en logistiek bestaat uit: Gabby Delhaas, manager instroom bij Sectorinstituut Transport en Logistiek (voorzitter); Caroline Blom, adviseur strategisch Arbeidsmarktbeleid bij TLN; Huub van den Dungen, vakbondsbestuurder bij FNV; Jan Kuipers, bedrijfsleider van NNRD, de winnaar van beste leerbedrijf 2020.

Plant Manager Roger Hamann krijgt uit handen van Gabby Delhaas (STL) de trofee die hoort bij de verkiezing tot Beste Leerbedrijf 2021.

TON 96 06-21 • p 40

OP PAD MET

Eilandvracht

Varende

Kapitein Willem Bijleveld stuurt MS Noord-Nederland van Rederij Doeksen de haven van West-Terschelling binnen. Aan boord een stuk of tien vrachtwagens met levensmiddelen, bouwmaterialen en horecabenodigdheden. Tweemaal per dag gaat de Noord-Nederland heen en weer. TON volgt een eilandvracht vanaf de loods in Harlingen tot aan het lossen bij een strandpaviljoen.

TON 96 06-21 • p 41

vrachtwagens

TON 96 06-21 • p 42

Volop bedrijvigheid

Een grauwe maandagmorgen in mei. Er heerst al volop bedrijvigheid in de loods van De Vlas Transport aan de Korte Lijnbaan in Harlingen.

Loodsbaas Pieter de Jong (34) uit Sexbierum is met zijn collega’s druk doende de vrachtwagens voor Terschelling te laden. Vandaag zijn dat er vijf. Dat is niet heel druk, vertelt Pieter. Toch is het aanpoten, want de vrachtboot vertrekt om 08.45 uur.

Chauffeurs aan de overkant

Pieter zit dertien jaar bij De Vlas. Hoewel hij uit een transportfamilie komt, start hij zijn loopbaan in de informatica. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, dus na een paar jaar haalt Pieter zijn groot rijbewijs en gaat hij bij De Vlas aan de slag. In zijn huidige functie van loodsbaas blijft het rijden meestal beperkt tot terreinwerk.

Want zo gaat dat bij het transport naar Terschelling: de geladen vrachtwagens worden op het schip gezet en aan de overkant halen chauffeurs van De Vlas ze er weer af.

Vooral supermarkten en horeca

Leveranciers lossen vroeg in de ochtend hun goederen bij de loods. Pieter en zijn collega’s verdelen die over de verschillende vrachtwagens. Met de ochtendboot gaan vooral bestellingen van supermarkten en horeca mee – en de post. ’s Middags bestaat de lading uit bouwmaterialen en al het andere dat de Terschellingers nodig hebben. Net na halfnegen maakt kapitein Bijleveld de ketting los die de toegang geeft tot de Noord-Nederland. Pieter en chauffeur Harald Teuben rijden de vijf vrachtwagens aan boord.

TON 96 06-21 • p 43

TON 96 06-21 • p 44

TON 96 06-21 • p 45

Volle kracht vooruit

Op de brug van de Noord Nederland houdt kapitein Willem Bijleveld (60) net na vertrek even in voor een binnenvarend vrachtschip. En daarna moet hij voorrang verlenen aan het MS Willem Barentsz, een van de passagiersboten van Rederij Doeksen. Dus met wat vertraging gaat het naar Terschelling. Die tijd inhalen kan niet; de vrachtboot gaat altijd volle kracht vooruit. Het betekent dat de chauffeurs van De Vlas op het eiland minder tijd hebben om de bestellingen af te leveren. Want ook de middagboot vertrekt stipt: om 16.00 uur.

Vrachtschip is persoonlijker

Harlinger Willem Bijleveld vaart veertien jaar voor Rederij Doeksen.

Het liefst staat hij aan het roer van de vrachtboot. “Op de passagiersschepen heb je meer een regelfunctie. Hier doe ik alles wat met varen te maken heeft. Het is ook persoonlijker. Chauffeurs komen een praatje maken en je leert de vaste passagiers kennen.”

Willem heeft zeventien jaar in de visserij gezeten, waarvan zo’n tien jaar op een eigen garnalenkotter. De regelmaat van de veerboot bevalt hem uitstekend. Dit heen-en-weer blijft hij doen tot zijn pensioen.

Dansende vrachtwagens

Er staat windkracht 4, met een aardige deining. De Noord-Nederland is een catamaran. Bij de introductie, in 2002, was het de allereerste vrachtcatamaran van Europa. “Het zijn eigenlijk twee kano’s die over het water glijden”, zegt Willem. “Het schip is zo stabiel, dat hij meteen wil compenseren als hij uit evenwicht raakt.” Nadeel heeft die stabiliteit ook: vrachtwagens volgen de schommeling met vertraging. Willem: “Dan gaan ze ‘dansen’. Vooral bij tankauto’s zoals melkwagens en betonmixers merk je dat.”

Ook bij zware storm varen

Wat gebeurt er bij zware storm? Blijven de eilanders dan verstoken van levensmiddelen? “Nee hoor”, lacht Willem. “Bij zware storm varen we alleen bij laag water, omdat de kades op de eilanden dan onderlopen. En we nemen dan alleen het noodzakelijke mee, zoals versproducten. Sjorren doen we bij uitzonderlijke situaties. En bij windkracht 7, 8, halen we de vrachtwagens uit de luchtvering.”

Of er gevaren wordt, is aan het oordeel van de kapitein. “Zelf heb ik nog nooit gehad dat ik niet wilde uitvaren. Wel ben ik een keer omgekeerd. Toen hadden we broei in een van de vrachtwagens.”

TON 96 06-21 • p 46

Lossen bij strandpaviljoen De Branding in Midsland aan Zee. Harald rijdt de vrachtwagen achteruit over het duin tot op het strand. “Ik moet niet naast de betonplaten belanden, want dan zit ik vast. Dat is me in het begin één keertje overkomen.”

TON 96 06-21 • p 47

TON 96 06-21 • p 48

Terschelling is gemoedelijk

Ook aan boord op deze maandagochtendovertocht: Harald Teuben (27) uit Harlingen. Hij zal de hele week aan de overkant blijven. Vracht uitrijden en retourvracht ophalen, samen met een collega die op Terschelling woont. Harald is een van de drie chauffeurs bij De Vlas die deze eilanddienst draaien. Eens per drie weken is hij aan de beurt en dat vindt Harald geen straf. “Het is hier gemoedelijk. Ik ken mijn klanten. En wat ook wel eens fijn is: op het eiland begin ik om een uur of acht en ben ik tegen zessen klaar.”

Pensioen of stacaravan

Net na elven start Harald zijn rondje over het eiland. Met zijn bakwagen doet hij vooral horeca aan. Sinds drie jaar werkt Harald bij De Vlas. Daarvoor zat hij als chauffeur in de vishandel. “Ik kwam bij De Vlas vis brengen voor de eilanden. Toen zei een jongen: ‘Er staat een vacature open’.” Harald solliciteerde en al vrij snel kreeg hij Terschelling in zijn takenpakket. Als hij een eilandweek heeft, verblijft hij in een pension of stacaravan.

Kratje met smeerkaasjes

Zeventien stops telt Haralds rit vandaag. Bij de ene klant gaat het om zes rolcontainers, bij de ander om een kratje met smeerkaasjes.

Op de terugweg laadt hij leeggoed. Dan rijdt hij zijn wagen de vrachtboot op – en de zojuist overgevaren vrachtwagens er weer af. De Vlas heeft op het eiland een eigen vestiging. Daar worden de vrachtwagens omgeladen voor de volgende dag. Als dat gedaan is, zit Haralds werkdag erop en kan hij genieten van het eilandgevoel.

Tegen die tijd legt kapitein Willem de Noord-Nederland aan in Harlingen en is ook hij klaar. Voor vandaag... Morgen staan er gewoon weer twee overtochten op de rol.

TON 96 06-21 • p 49

TON 96 06-21 • p 50

PUZZEL Horizontaal 1. conditietraining; 7. aantrekkelijke vrouw; 12. tuimeling; 13. rookartikel; 14. verwaande houding; 15. grote kledingmaat (afk.); 17. wandelhoofd; 19. land in Azië; 21. naschrift (Lat. afk.); 22. ogenblik; 24. leuk voordeeltje; 27. gevangen verblijf; 28. oevergewas; 30. keel-, neus- en oorheelkunde (afk.); 31. uitroep van schrik; 32. spijskaart; 33. tijdperk; 35. spottende glimlach; 37. hemellichaam; 38. rode vrucht; 41. Europeaan; 42. ensemble van zeven personen; 44. operalied; 46. militair voertuig; 47. mannelijk hoen; 48. Islamitische vastenmaand; 49. wild zwijn;

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

1

12 2

3

4

13 5

6

7

14 8

9

10

15

16

22 15

16

28 22

12

23

23

33

28

38

39

38

39

47

in Overijssel; 61. nachtroofvogel; 62. ondergrondse

55

67. natuurgebied; 68. ogenblik; 70. overschot; 72. deel

54

61 55

van het oor; 73. een besluit nemen; 76. boerderijdier;

65

trein; 64. son altesse eminentissime (afk.); 65. insect; 66

77. jongensnaam; 78. betaalmiddel; 79. deel van de

rustoord; 5. bundel garen of wol; 6. Zweedse

24

34

34

50

54

middel (afk.); 3. houten drinkbakje; 4. bijbels

29

24

72 65

50

78

86

26

25

31 26

45

36 41

19

20

14

27

37

46

56

57

68

62

74

52

63

63

68

83

43

53 58

58

69

69

59

64

64

75

84

87

49

53

75

79

83

43

49

79

74

32

42

52 57

21

27

37

46

56

11

21

32

36

45

73

82

20

42

41

67

78

19

31

48

67 73

82

35

62

66

77

30

40

25

35

51

61

77 72

30

48 51

13

18

40

44

47

Verticaal 1. Amerikaanse stapdans; 2. communicatie­

29

18

44

blaasinstrument; 56. open plek in een bos; 58. plaats

84. gordijnrail; 86. telwoord; 87. deel van een lied.

17

33

50. jongensnaam; 52. Europeaan; 54. historisch

voet; 81. titel (afk.); 82. schil of vel; 83. Britse zangeres;

17

11

60

59

70

70

80

80

84

60

71 76

76

85

71

81

81

85

popgroep; 7. sportonderricht; 8. bewaarplaats voor vis; 9. baardje; 10. uiting van koude; 11. gefaald (niet

86

goed); 16. soort dakbedekking; 18. eikenschors;

25

20. koordans; 21. schrijfgerei; 23. taaie grondsoort; 25. ploegsnede; 26. ontstekingskoord; 27. deel van een euro; 29. afvoerkanaal van oogvocht; 32. klager (nurks

87

OPLOSSING

25

83

8

44

52

86

19

43

70

63

39

5

29

60

87

83

8

44

52

86

19

43

70

63

39

5

29

60

87

mens); 34. bloeiwijze; 36. koude lekkernij; 37. oceaan; 39. ex-president van Amerika; 40. ongenadig heerser; 42. meneer (Spaans); 43. muggenlarve; 45. vochtmaat van vier ankers wijn; 46. jongensnaam;

Vul de oplossing in op

51. groef in karton of papier; 53. organisatie van

Doe dat vóór 21 juli 2021. TON loot uit de goede inzendingen 5 gelukkigen, die een VVV Cadeaukaart van 25 euro winnen.

Amerikaanse staten (afk.); 54. overbodige vracht; 55. stenen kolom (pilaar); 56. metalen wasbak;

tonmagazine.nl

57. geneesheer; 59. niet deskundige; 60. een schip aanklampen; 62. Haagse zeeschilder; 63. schaaldier; 66. u edele (afk.); 67. duivelsoord; 69. waterloop; 71. rekenopgave; 73. stadsmestvaalt; 74. evenzo (Lat.); 75. bladader; 78. erfelijkheidsdrager; 80. gevangenis; 82. onmeetbaar getal; 85. rivier in Friesland.

2

Oplossing puzzel in TON 95:

loopbaanadvies

De 5 winnaars van een VVV Cadeaukaart zijn: Piet van Diest uit Wamel Peter Goud uit Driewegen Carry van Heiningen uit Hoogvliet Gerrit Kleinjan uit Sibculo Alphons van der Ven uit Dieren.

Met de VVV Cadeaukaart kies je zelf je favoriete cadeau. Je kunt de kaart gebruiken in winkels en in webwinkels.

En je betaalt er ook een deel van je dagje uit mee.

2

TON 96 06-21 • p 51

VRAGEN? VRAGEN!

COLOFON

Vragen over je werk, je vak? Die kun je aan TON stellen.

Maar TON heeft niet alle antwoorden.

Deze organisaties in het beroepsgoederenvervoer wél!

TON is het magazine voor mensen die werken in transport en logistiek. TON verschijnt zes keer per jaar. TON wordt gemaakt in opdracht van werkgeversorganisaties TLN, VVT en werknemersorganisaties FNV Transport &

088 25 96 111 info@stlwerkt.nl stlwerkt.nl Bij Sectorinstituut Transport en Logistiek kun je terecht voor: een passende baan of een leerwerkplek, een leven lang leren, gezond en veilig werken en verzuim voorkomen, functiewaardering.

Logistiek, en CNV Vakmensen.

UITGEVER en REDACTIE Boss en Wijnhoven BV, Vondellaan 156, 3521 GH Utrecht, 06 38 07 67 51, info@tonmagazine.nl REDACTIERAAD bestaat uit vertegenwoordigers van het Sectorinstituut Transport en Logistiek, Pensioenfonds Vervoer, VNB, VVT MET BIJDRAGEN VAN Yessie Vanden Branden,

0800 02 25 022 caonaleving.nl Vragen over rechten en plichten in de transportsector?

Leeft je werkgever de cao goed na?

Wat zijn de regels voor loonberekening?

Wat te doen als je een boete krijgt?

VNB heeft ook een handige Looncheck App, waarmee je je loon kunt berekenen. Kijk op de website.

CAONALEVING.NL

Peter Boss, Bas Broesder, Mariëtte de Bruijn, Ad van Dun, Harry Linker, Frank de Man, Erik Pathuis, Shamrock, Geert Wijnhoven FOTOGRAFIE Bas Broesder, Marco Hofsté, Annelies van ’t Hul, Harry Linker ONTWERP en OPMAAK Via Bertha, Utrecht DRUK Habo da Costa, Vianen WEBSITE tonmagazine.nl FACEBOOK facebook.com/magazineton ISSN 1871-1790

088 33 22 999 (0,0 cent per minuut) pfvervoer.nl Hoe zit het met je pensioen?

Kun je je pensioen eerder in laten gaan?

Mag je werken als je met pensioen bent?

Wat zijn de gevolgen van een scheiding voor je pensioen?

TON wordt gratis toegestuurd aan alle werknemers voor wie de Cao Beroepgoederenvervoer geldt én naar de leden van TLN en VVT. TON wordt verzonden door Pensioenfonds Vervoer. Omdat Pensioenfonds Vervoer het blad zelf verzendt, is de privacy van je gegevens gewaarborgd. Je gegevens worden niet aan derden verstrekt. Deelnemers

0800 02 25 022 fnv.nl

in Pensioenfonds Vervoer worden niet als abonnee geregistreerd.

Meer informatie pfvervoer.nl/privacybeleid ADRESWIJZIGINGEN hoef je niet aan TON door te geven. TON komt automatisch op je nieuwe

030 75 11 007 cnvvakmensen.nl

adres. Soms gaat daar enige tijd overheen.

Heb je toch het idee dat er iets niet goed gegaan is? Stuur dan een mail naar info@tonmagazine.nl

088 45 67 111 tln.nl Transport en Logistiek Nederland

OPLAGE 150.000 exemplaren © TON Magazine 2021 Boss en Wijnhoven/ SOOB Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en/of gereproduceerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever en/

0345 516 993 verticaaltransport.nl Vereniging Verticaal Transport

of zijn partners.

TON wordt mede mogelijk gemaakt door

EEN EXTRA DIPLOMA HALEN EN NOG GRATIS OOK! GA ERVOOR. JE KAN HET!

Blijf jezelf ontwikkelen. Met een extra (vak)diploma of training die bij jou past.

Dat kan je nu zélf regelen. Wij helpen je. Met je persoonlijke opleidingsbudget: er ligt € 1.000,- voor je opleiding, training of cursus klaar! Pak je kans en bel ons op 088 - 2596 271 of scan de QR-code voor meer informatie.

Vraag na a r je pers oonlijk e opleid ingsbudge t