TON Magazine 116, okt 2024

COLUMN

Sleurhut & co

De zomermaanden zitten erop. Een periode waarin het grootste deel van werkend Nederland een welverdiende vakantie viert.

Dit wordt veelal kamperend gedaan en niet zelden wordt er dan gebruik gemaakt van de caravan. Het populaire kampeermiddel dat ook bekend staat als sleurhut.

Die naam heeft het te danken aan het feit dat deze rollende hutjes, zonder naar het maximaal laadvermogen of gewichtsverdeling te kijken, achter de auto worden gehangen en volgepropt met van alles en nog wat. Met grote zekerheid weet je dat twee items sowieso aan boord zijn geladen: de skottelbraai en badmintonrackets.

Als de zwaarlijvige teckel Bello weer bij het dierenpension is achtergelaten voor zijn jaarlijkse dieet én Blub de goudvis van de glijbaan in het toilet is gegaan, vertrekt men vol goede moed richting camping Hutjemutje. Waarbij het voor de beroepschauffeur elke keer weer een flinke uitdaging is om met deze slingerende weggebruikers zo veilig mogelijk om te gaan. Om nog maar te zwijgen over de parkeerplaatsen voor vrachtwagens die ze bezet houden en zittend op een klapstoeltje hun kleffe broodje kaas belangrijker vinden dan onze rijtijdenwet.

Na drie weken skottelbraaien en, dankzij de intrede van de smartphone, welgeteld nul keer badmintonnen, keren de vakantievierders met de onaangeroerde rackets weer huiswaarts om ons als hardwerkende professionals nogmaals op hun capriolen te trakteren. Caravans en vrachtwagens, het is nooit een goed huwelijk geweest en dat zal het ook nooit worden. Een jaarlijks terugkerend onderwerp in de gesprekken tussen chauffeurs.

Ook ik raak wel eens betrokken bij zo’n gesprek. Om de paar seconden knik ik instemmend. Verder houd ik wijselijk mijn mond. Ik heb deze column namelijk geschreven tijdens de vakantie met m'n gezin. Op de camping. In onze sleurhut. Ik had ook tijd om te schrijven. Niemand wilde badmintonnen

Coen van Extel, (mentor)chauffeur bij Sanders|Fritom

IN DIT NUMMER

Michael, Yara en Indy stromen door 4

Dit zegt de cao 12

Jubilaris in ’t zonnetje 13

Load & Road Experience 16

LZV-chauffeur Bas Braam 20

TON-panel 23

Groepsportret van Rooijen 26

Open over de overgang 32

Strip 35

Pensioenverhaal 36

Agenda 41

In beeld: Op pad met Wim en Délano van Grando logistics 42

Puzzel 50

Adressen en colofon 51

DOORWERKEN NA JE PENSIOEN

36

Daar waar de een stopt, wil de ander verder. Doorwerken na je pensioen: wat levert het op? Henk Bonestroo gaat in gesprek met de pensioenconsulent.

20

LZV-CHAUFFEUR

26

GROEPSPORTRET

‘De warehouse acht’ vertellen over werken bij Van Rooijen: “In een goede sfeer presteer je beter.” Logistiek puzzelen voor gevorderden.

Rijden met een LZV (lang, zwaar voertuig) is Bas Braam op het lijf geschreven. “De extra lange combinatie maakt manoeuvreren soms lastig. Dat vind ik gaaf.”

DOORSTROMEN

4

Verder komen in transport en logistiek: Michael, Yara en Indy zetten stappen.

DOORSTROMEN

Carrièresprong

Van magazijnmedewerker naar planner. Of van administratief medewerker naar chauffeur.

Doorstromen van de ene naar de andere functie binnen een bedrijf is voor veel transportbedrijven én hun medewerkers een investering in de toekomst. Yara, Indy en Michael vertellen hun verhaal.

WAS magazijnmedewerker, chauffeur en teamleider Crossdock WORDT planner & chauffeur

Michael Krijnen is 34 jaar woont in Oosterhout werkt 17 jaar voor De Graaf Logistics in Oosterhout getrouwd met Barbara heeft 2 dochters: Nomy (9) en Romee (6)

‘De combinatie plannen en rijden vind ik fijn’

Michael Krijnen kwam op jonge leeftijd binnen als magazijnmedewerker bij De Graaf Logistics. Hij werd chauffeur en groeide door naar teamleider Crossdock. Nu is Michael weer terug op de wagen en wordt hij intern opgeleid tot planner.

Hoe kwam je bij De Graaf Logistics terecht?

“Ik begon als scholier met een bijbaantje als medewerker crossdock. Drie dagen per week werkte ik dan van zes tot ongeveer elf uur ‘s avonds. Na mijn middelbare school begon ik aan een BBL­opleiding Electrotechniek. Ik stopte met de opleiding: ik werkte vier dagen per week in de bouw en dat beviel mij helemaal niet. Toen ik wegging bij De Graaf Logistics, werd mij verteld dat ik altijd terug mocht komen. Ik kende het bedrijf en de mensen goed en wilde daar graag weer gaan werken. Op mijn zeventiende ging ik fulltime in het crossdock werken.”

En toen zocht je nieuwe uitdagingen?

“Ik haalde mijn rijbewijs B en mocht vanaf dat moment pakketjes gaan bezorgen. Ik reed met een klein busje. Het werk was afwisselend, het gaf mij een gevoel van vrijheid. In het begin reed ik verschillende routes mee met collega’s. Daarna kreeg ik de sleutels en mocht ik zelf op pad. Vanaf dat moment werkte ik om de week in het crossdock en als chauffeur van een bus. Mijn vaste route werd Goeree­Overflakkee.”

Het gevoel van vrijheid en de afwisseling smaakte naar meer?

“Ik reed twee jaar in een bus en kreeg daarna de kans mijn groot rijbewijs te halen. Het examen techniek vond ik erg lastig. Ik dacht: waar ben ik in aan begonnen? Na twee pogingen had ik de theorie toch

in the pocket. Ik was twintig toen ik mijn CE­rijbewijs haalde en mocht direct op pad met een citytrailer. Gelukkig kreeg ik allemaal adressen in Brabant, waar ik de omgeving goed ken. Het is natuurlijk nogal een verschil of je in een bus of in een vrachtwagen de weg op gaat. Maar als ik iets niet wist, kon ik altijd mijn collega’s bellen voor advies. Tegenwoordig worden alle beginnende chauffeurs eerst met een mentor op pad gestuurd.”

En dan ben je een volleerd chauffeur. Je hebt je ADR-papieren en levert ook biertanks op grote evenementen. Toch besloot je om terug het magazijn in te gaan. Waarom?

“Mijn dochters worden zo snel groot, daar wil ik meer bij betrokken zijn. Drie jaar geleden besloot ik daarom terug te gaan naar het magazijn. Ik werkte in een tweeploegensysteem. Zo was ik om de week overdag thuis bij mijn dochters. Ik werd assistent teamleider en groeide na een half jaar door naar teamleider. Overdag stuurde ik een ploeg van acht magazijnmedewerkers aan, in de avonddiensten zo’n vijftien. Leidinggeven vond ik best lastig. Oosterhout is een kleine gemeente. Veel mensen die in het magazijn werken, wonen hier. Je komt elkaar overal tegen. Het laveren tussen aansturen en aanspreken op werkhouding vond ik moeilijk. Op het laatst ging ik met steeds minder plezier naar mijn werk. Na twee jaar als teamleider vond ik het het

genoeg. Ik wilde weer op de wagen. Ik miste de vrijheid en had genoeg van het gezeur aan mijn hoofd.”

Dat voelde misschien als een stap terug: van teamleider naar chauffeur?

“Dat gevoel van een stap terug had ik ook. Wat vinden mijn collega’s daarvan? Na een half jaar op de wagen was ik weer de oude. En toen kwam transportmanager Tim de Haan, die zag dat ik meer in huis had. Het bedrijf vergrijst en Tim zoekt naar verjonging voor de afdeling planning. Hij vroeg of dit iets voor mij was: ‘Je kent het bedrijf goed, je kent de klanten en de werkregio. Dat is een enorm voordeel als je planner bent.’ Gelukkig hoef ik geen externe opleiding te volgen.

Mijn collega’s leiden mij op. Ik leer het best in de praktijk.”

Hoe bevalt het?

“Ik ben nu twaalf weken bezig. De ene week werk ik als chauffeur, de andere week zit ik op de planning. Ik heb het voordeel dat ik veel van onze klanten ken. Daardoor kan ik goed inschatten hoeveel tijd sommige klussen kosten. Het is puzzelen en soms is het stressvol, maar ik heb het erg naar mijn zin. Tot nu toe vind ik de combinatie plannen en rijden heel fijn. Deze week werk ik op kantoor. Volgende week zit ik weer achter het stuur. Ik zie mijzelf de komende jaren wel als planner/chauffeur werken.”

medewerksteradministratiefInvoer en Customer Service IS NU chauffeur C

Yara Ketting is 21 jaar woont in Pernis werkt 3 jaar bij CTG Logistics uit Vondelingenplaat Rotterdam

‘Mijn leidinggevende dacht dat ik een geintje maakte’

Yara Ketting werkte als administratief medewerker. Ze zag een collega soms een spoedklus uitvoeren: hij bracht met een busje pallets naar een klant. Dat wilde Yara ook. Van haar leidinggevende mocht ze het proberen. Nu rijdt Yara op een bakwagen. Binnenkort gaat ze op voor haar CE-rijbewijs.

Hoe ben je bij CTG terechtgekomen?

“Ik deed de BBL­opleiding Horeca. Ik liep stage in een hotel­restaurant in Pernis. Vier dagen per week werkte ik in de bediening, één dag ging ik naar school. De onregelmatige diensten vond ik vervelend. Dan zaten mijn vrienden in het weekend gezellig te borrelen en liep ik ze te bedienen. Mijn diploma heb ik gehaald, maar ik wilde niet verder in de horeca.

Omdat ik minderjarig was, moest ik nog wel naar school. In Pernis zie je veel van de Rotterdamse haven. Dat trok mij aan. Daarom koos ik voor de BBL­opleiding

Coördinator Haven Logistiek. Bij CTG in Pernis kon ik als stagiair aan de slag.”

Wat voor werk deed je als stagiair?

“Ik kwam terecht op de afdeling Order Entry als administratieve kracht. Daar moest ik onder andere import­ en exportopdrachten van klanten invoeren in ons computersysteem. Het werk paste niet echt bij me: ik ben nogal snel afgeleid en een erg druk persoontje. Ik heb ook niet altijd de concentratie die nodig is. Het was daarom een goede stap om te gaan werken op de afdeling Customer Service. Ik had veel contact met chauffeurs en klanten. Het was veel regelwerk en daar houd ik van.”

Waarom wilde je wat anders?

“Op kantoor werd personeel soms ingezet voor een ‘spoedje’. Dat is een spoedklus

waarin je met een busje met laadklep een paar pallets naar een klant brengt. Een collega op kantoor werd hier altijd voor gevraagd. Ik vroeg mijn leidinggevende Koen Schox of ik ook op de bus mocht. Hij dacht dat ik een geintje maakte. In een gesprek maakte ik hem duidelijk dat ik het echt wilde. Toen mocht ik het proberen. De eerste keer ging ik samen met een collega op pad. Dat was een rit naar Limburg. Ik vond het veel leuker dan op kantoor. Lekker onderweg en rijden maar. De volgende dag vroeg Koen of ik nog een rit wilde maken. Vanaf dat moment werkte ik om de week op kantoor en op de bus. Op kantoor keek ik steeds uit naar de week dat ik op de bus zat.”

Wanneer besloot je dat je niet meer op kantoor wilde werken?

“Als ik op de bus zat, had ik het naar mijn zin. Ik wilde geld verdienen en die verplichte dag naar school vond ik zonde van mijn tijd en geld. Bij CTG heb ik mijn vriend leren kennen. Hij is eigen rijder en rijdt ook voor CTG. Ik ging vaak met hem mee. Ik merkte dat het rijden mij meer plezier gaf dan een dag op kantoor.

Mijn ouders heb ik als eerste verteld dat ik wilde stoppen met mijn BBL­opleiding en dat ik chauffeur wilde worden. Dat vonden ze oké, als ik maar wel een vast contract zou krijgen. Toen heb ik Koen, mijn leidinggevende, verteld dat ik chauffeur wilde

worden. Ik denk dat ze bij CTG eerst dachten: laat haar maar twee maanden op de bus rijden, dan is ze het daarna wel zat. Maar dat was niet zo. Ik kreeg een vast contract.”

En dat was niet je eindstation?

“Nee, ik wilde het echte werk. Ik ging vanaf dat moment elke werkdag met de bus op pad. Bij het eindejaarsgesprek met mijn leidinggevende spraken we af dat ik mijn C­rijbewijs mocht halen. Ik haalde dit rijbewijs plus mijn theorie in één keer.”

Hoe bevalt het?

“Een collega reed één dag met mij mee. De tweede dag wilde ik alleen rijden. Gelukkig vond de chauffeur die met mij mee was geweest dat ik het goed had gedaan. Ik heb mijn eigen wagen. Ik rijd van alles: van potjes sambal tot dozen met kleding. Het mooie is dat ik nooit weet waar ik morgen naar toe ga. Ik vind het heerlijk. Mijn werkgebied is Nederland en België. Vaak gaat om 03.00 uur de wekker. Dan sta ik direct naast mijn bed, want ik weet dat ik dan een rit naar het noorden heb. Die zijn favoriet. Ik ken de planners op kantoor en ze weten welke ritten ik leuk vind. CTG wil dat ik eerst veel ervaring opdoe met de bakwagen. Binnenkort ga ik lessen voor mijn CE­rijbewijs. Daar kijk ik nu al naar uit.”

Wil jij ook doorstromen?

Scan de code voor meer info over doorstromen naar vrachtwagenchauffeur

WAS stagiaire IS NU administratief medewerker en volgt de tweejarige opleiding HBO Associate degree finance

Indy Gaertner is 20 jaar woont in Wijchen werkt 2 jaar voor De Klok Logistics in Nijmegen

‘Wat ik leer, kan ik direct toepassen’

Administratief medewerkster Indy Gaertner grijpt de kans om door te stromen binnen haar bedrijf met beide handen aan. Sinds september volgt ze een tweejarige opleiding HBO Associate degree finance.

Hoe ben je bij De Klok Logistics binnengekomen?

“Mijn tante woont vlakbij De Klok, daar kende ik het bedrijf van. Op de mbo­opleiding financieel administratief medewerker loop je een paar keer stage. Ik wilde na mijn eerste stage bij een klein administratiebureau graag bij een groot bedrijf werken. In het derde schooljaar kon ik een halfjaar stagelopen bij De Klok Logistics. Het bedrijf heeft 250 man personeel, 100 eigen voertuigen en zo’n 120 chauffeurs. Daar valt genoeg voor mij te leren.”

Wilde je altijd al de financieeladministratieve kant op?

“Als kind had ik ADHD. Ik slikte een tijdje medicijnen. Met mijn havo­advies besloot ik daarom toch een niveau lager te kiezen. Om een extra uitdaging te hebben, ben ik naar een tweetalige vmbo tl (theoretische leerweg) gegaan. Dan krijg je les in het Engels. Ik was vijftien toen ik mijn diploma op zak had. Omdat ik goed ben in economie en wiskunde, koos ik voor een mbo­opleiding financiële administratie. De opleiding beviel me goed. Er zaten wel weinig meiden bij mij in de klas. Ik was ook één van de weinigen die na het tweede jaar doorging met de opleiding. Met twee jaar heb je namelijk een mbo­diploma niveau 3. Ik heb in het derde jaar extra lessen en vakken erbij genomen. Daardoor heb ik nu twee mbo­diploma’s niveau 4: bedrijfsadministrateur en junior assistent accountant. Dat klinkt chic hè.”

Hoe beviel je stage bij een transportbedrijf?

“In het begin vond ik het heel spannend om bij De Klok te werken. Ik ben één van de jongsten op kantoor. Veel van mijn collega’s zijn veertig­plus. Ik merkte al snel dat ik door mijn collega’s gewaardeerd werd. Als ik vragen had of een fout maakte, namen ze alle tijd om het uit te leggen. Hierdoor voelde ik mij al snel thuis.

Drie dagen in de week werkte ik bij De Klok en twee dagen ging ik naar school. Ik ben begonnen op de afdeling crediteuren. Daar controleerde ik de facturen. Later mocht ik facturen inboeken en doorboeken. Aan het eind van mijn stage deed ik bankzaken. Het is werk waar je geconcentreerd en accuraat voor moet zijn. Ik houd ervan en ben heel gefocust als ik werk. Gelukkig heb ik geen last meer van ADHD.”

Wist je of je na het behalen van je diploma terug mocht komen?

“Mijn stage eindigde in februari 2023. Ik kreeg toen een nul­urencontract. Ik wist wel dat ze mijn werk waardeerden. Maar dat ik na het halen van mijn diploma een vast contract kreeg, had ik niet zien aankomen. Sinds juli 2023 werkte ik vijf dagen in de week bij De Klok. Mijn bijbaantje bij de Jumbo kon ik eindelijk opzeggen. Daar was ik blij mee. Ik werkte daar al vierenhalf jaar elk weekend. Vanaf dat moment heb ik elk weekend vrij.”

Heb je ambities om door te groeien?

“Het afgelopen jaar bij De Klok voelt voor mij als een tussenjaar. Geen school en geen Jumbo, gewoon vijf dagen in de week werken en de luxe van elk weekend vrij! Ik heb altijd gezegd dat ik een hbo­diploma wil hebben. Tijdens een evaluatiegesprek met mijn leidinggevende Jan Koopmans begon hij over doorleren. Die kans heb ik met beide handen aangegrepen. Ik wil mezelf ontwikkelen. Sinds half september volg ik een tweejarige opleiding HBO Associate degree finance in Den Bosch. Elke week ga ik op vrijdag naar school. Het is een praktijkgerichte opleiding. Alles wat ik leer, kan ik direct toepassen bij De Klok.”

Wie betaalt de hbo-opleiding?

“Helaas kan ik geen gebruik maken van het STL­opleidingsbudget: sinds januari zijn de regels veranderd. Een tweejarige opleiding wordt niet vergoed. Gelukkig betaalt De Klok Logistics de kosten van de opleiding. Mijn investering is één dag naar school en iets minder loon omdat ik een dag minder werk. Maar dat heb ik ervoor over. Ik zie mezelf wel doorgroeien bij De Klok Logistics. Het is een mooi bedrijf en transport is een belangrijke sector. Iedereen moet toch zijn spullen kopen? Zonder transport zijn alle winkels leeg.”

Loopbaancoaches

Scan de code voor meer info over hulp van loopbaancoaches

DIT ZEGT DE CAO

55+? Dit zegt de cao over jou

De meeste regels in de cao gelden voor alle werknemers. Maar voor sommige groepen werknemers gelden aanvullende afspraken. Zoals voor 55-plussers. Welke dat zijn, lees je hieronder.

Vakantiedagen

In de cao staat dat je recht hebt op minimaal 27 vakantiedagen per jaar als je 55 jaar of ouder bent. Heb je voldoende vakantiedagen? Dan mag je vier weken aaneengesloten vakantie opnemen in overleg met je werkgever.

Persoonlijke toeslag

Het kan gebeuren dat je werkgever je in een lagere loonschaal indeelt door omstandigheden waar jij niets aan kunt doen. En ook niet op je eigen verzoek. Bijvoorbeeld omdat je bij je werkgever andere werkzaamheden krijgt met een lager loon dan in je vorige functie. Of omdat je een te hoog salaris krijgt voor het werk wat je doet. Om te voorkomen dat je minder gaat verdienen, krijg je van je werkgever een persoonlijke toeslag voor het verschil in je loon. Ben je 55 jaar of ouder, dan wordt deze persoonlijke toeslag niet afgebouwd.

Andere regelingen voor 55+

Naast deze regelingen gelden er nog meer afspraken voor 55­plussers. Bijvoorbeeld:

Je bent niet verplicht om in ploegendienst te werken.

Je bent niet verplicht om te werken in de nacht: dat betekent meer dan een uur tussen 00.00 en 06.00 uur.

Je bent niet verplicht om overuren te maken.

Wil je gebruikmaken van deze afspraken? Vertel dat dan aan je werkgever aan het begin van het kalenderjaar. Samen met je werkgever overleg je of jullie de regeling kunnen toepassen.

Heb je een vraag over de cao voor het beroepsgoederenvervoer over de weg? Mail dan naar Stichting VNB via transport@fnv.nl Je kunt ook bellen, kantooruren: 0800­0225022

In ’t zonnetje

Thuis op de bank met één been omhoog. Door een werkongeval brengt Co Boekhout zijn vijftigjarige jubileum bij Van Reenen Transport anders door dan verwacht. Een halfjaar en veel fysio-oefeningen later rijdt Co weer op de wagen alsof hij nooit is weggeweest. Reden voor zoons Chris en André Boekhout, ook beiden chauffeurs, om hun vader in het zonnetje te zetten.

jubileum

“Kijk, dit is mijn eigen wagen. Mooi toch?” Co wijst naar één van de tientallen glimmende rood­gele vrachtwagens op het terrein van Van Reenen in Barneveld. Het is zaterdag en de chauffeur is bezig zijn wagen rijklaar te maken voor maandag. Voor een gesprek heeft hij wel even tijd. Dat hij door zijn zoons in het zonnetje wordt gezet, vindt hij prachtig. “Liever had ik mijn jubileum op een normale manier gevierd natuurlijk, maar het is fijn dat er op deze wijze aandacht voor is.”

Gescheurde pezen

“Hoe het precies gebeurde, weet ik nog steeds niet”, vertelt Co als hij terugdenkt aan zijn ongeluk. Hij is voor zijn werk in Zuid­Frankrijk pallets aan het lossen, als hij ineens op de

Daarna werd ik in Nederland geopereerd. De dokters zeiden dat het herstel zes tot negen maanden zou duren.” Dat wordt uiteindelijk zo’n vijfeneenhalve maand dankzij een goede fysiotherapeut en het doorzettingsvermogen van Co.

Puzzelen

Het stilzitten is wennen voor Co. “De eerste weken kon ik alleen mijn tenen bewegen. Ik was nooit zo van het puzzelen, maar ik heb in die tijd heel wat puzzelboekjes versleten. Ik las de TON natuurlijk. En ik nam een abonnement op de Quest.”

Dat hij thuis zat op de dag dat hij vijftig jaar in dienst was, vindt hij nog steeds jammer. “Dat was wel even zuur. Ik kreeg het ongeluk precies twee weken voor mijn jubileum.”

Vakantie op de wagen

Co bouwt zijn werkzaamheden langzaamaan op. Hij kan inmiddels weer op volle sterkte aan de slag. Dat harde werken zijn de broers wel gewend van hun vader. Zolang ze zich herinneren werkt hij op de vrachtwagen. André: “Hij was daardoor weinig thuis natuurlijk.” Co: “Ja, maar jullie hadden wel het voordeel dat je mee mocht op vakantie, toch?” Dat weet André nog wel. “Dat was altijd mooi. In onze schoolvakanties konden we met pa mee op de wagen, meestal naar Frankrijk. Soms gingen we mee met onze oom of neef, die reden ook. De broer van mijn vader maakte hier ook de vijftig jaar vol en hij werkt er nog steeds.”

Bijbaantje

Een echte chauffeursfamilie, dat zijn de Boekhoutjes dus. André en Chris rollen als vanzelfsprekend het vak in. Beiden beginnen bij Van Reenen. Chris: “Toen ik een jaar of dertien was, had ik een bijbaantje hier op het terrein. Wassen, auto’s laden, dat soort dingen. Toen ik mijn rijbewijs haalde en wilde rijden, wilden ze me liever op het terrein houden omdat ik daar veel over wist. Maar ik wilde rijden natuurlijk, ik had mijn rijbewijs niet voor niks. Daarom heb ik mijn ontslag genomen.” Inmiddels verhuurt Chris zich zo’n zes jaar als chauffeur aan verschillende bedrijven.

Twee eetlepels zout

André werkt ruim vijftien jaar bij Van Reenen. Nu is hij chauffeur bij de gemeente Barneveld. “Die keuze maakte ik vooral voor de werktijden. Vroeger wist ik nooit hoe laat ik thuis zou zijn, nu wel. Ik heb veel meer tijd voor mijn gezin.” Voor Co hoort die opoffering bij het vak. Al eisen de lange dagen soms hun tol. “Tussen drie en vier uur ’s nachts reed ik weg, en dan was ik rond half zeven ‘s avonds weer thuis. Tijdens een ziekteperiode van mijn vrouw moest ik nog koken voor de jongens. Eén keer maakte ik aardappelpuree. In het recept stond:

voeg twee theelepels zout toe. Uit vermoeidheid gooide ik er twee eetlepels in. Ik geloof dat we het hebben weggegooid, haha!”

Hema-kladblok

In vijftig jaar maakte Co veel modernisering mee in het werk. De tijd zonder al die techniek herinnert hij zich nog wel. “Vroeger hadden we een Hema­kladblokje waar de baas in schreef wat je moest doen. Dan kwam ik op donderdagavond na een rit weer op kantoor en stond er op een papiertje gekrabbeld: morgen naar Denemarken.” Voor zijn ritten kreeg Co een enorme kaart van de plek van bestemming mee in de auto – op zachtboard. “Die paste maar net voorin. Nu gebruiken we gewoon Google Maps natuurlijk. Dat is een uitkomst hoor, zeker als je in Parijs rijdt.”

Wegenboek

“Vroeger gebruikten we zo’n wegenboek”, vult Chris zijn vader aan. “Kijk, hier ligt er nog een. Dit is echt nostalgie. Kleine plaatsen staan hier niet in, dus dan keek je op een bord met een kaart aan het begin van het dorp. Als je pech had, viel het adres waar je zijn moest daar net buiten.”

Co is blij met alle technische ontwikkelingen die het werk makkelijker hebben gemaakt. “Je hoeft niet meer zo te zoeken dankzij die routeplanner. En het is fysiek minder zwaar. Ik hoef minder te sjouwen. Vroeger nam ik acht of tien sneetjes brood mee, nu vier.”

Afscheid van een mooie tijd

Wat Co zo mooi vindt aan het werk? “Tja, het is een soort roeping. Ik kan echt genieten van die rust onderweg.” Samen met zijn vrouw besluit Co om tot volgend jaar april door te gaan. “Dan ben ik precies 51 jaar in dienst. Een mooi rond getal, daar houd ik van. Wat ik daarna ga doen weet ik niet. Ik moet nog wat meer hobby’s zoeken.” Chris: “Hij heeft alvast een halfjaartje kunnen oefenen met thuiszitten.” “Het zal even wennen worden”, zegt Co. “Het is een mooie tijd waar ik afscheid van neem.”

Co Boekhout

is 67 jaar

woont in Barneveld werkt 50 jaar als chauffeur

bij Van Reenen Transport in Barneveld

OPROEP

Wil jij ook iemand in het zonnetje zetten? Je collega, die er voor je was in een moeilijke tijd? Je vrouw, die thuis alle ballen in de lucht houdt? Of iemand anders die een interview plus foto in TON verdient? Mail jouw voorstel naar redactie@tonmagazine.nl

LOAD & ROAD EXPERIENCE

De snuffelstagiaires (v.l.n.r.) Lesley

Van powerpointpresentatie naar praktijk

van Wessel, Liam Nouws, Levi Tazelaar en Noud Frensdorff

Een game waarin je zoveel mogelijk pakketten probeert op te halen binnen twee minuten. Met een afstandsbesturing een vrachtwagen laten docken. In een simulator een heftruck besturen. Allemaal onderdelen van de Logistieke straat/Load & Road Experience. Zeshonderd vmbo-leerlingen uit

Bergen op Zoom en omgeving doen mee aan dit evenement. Het doel: kennismaken met de wereld van transport en logistiek.

Docent Peter Hems komt met tien van zijn leerlingen van Curio uit Bergen op Zoom naar het evenement. “Ze volgen de vmbo­opleiding Economie en Ondernemen en willen graag even de schoolbanken uit. Als de meest drukke jongen uit de klas enthousiast is, is de rest dat ook. Hier kunnen ze goed zien wat transport inhoudt. In mijn klaslokaal krijg ik dat niet voor elkaar.” Het evenement vindt plaats in een hal van H. Essers Logistics Services en is een initiatief van de West­Brabantse beroepsopleider Curio, H. Essers en Sectorinstituut Transport en Logistiek (STL).

‘Beetje in- en uitladen’

Jeffrey Linders (15) weet nog niet wat hij wil worden. “Het lijkt me wel leuk om andere landen te leren kennen. Ik denk dat je niet zo hard hoeft te werken op de vrachtwagen. Alleen een beetje in­ en uitladen.” Zijn klasgenoot Aman Tewelde (15) weet al dat hij een vrachtwagen te groot vindt om mee te rijden. “Een scooter of personenauto, oké. Maar zo’n grote vrachtwagen: nee. Ik wil graag zelfstandige worden. Een eigen kapperszaak beginnen.”

Ronald Nuijten (16) stuurt met een pompwagen pallets door een parcours. “Ik vind het vooral fijn om even weg te zijn uit het schoolgebouw. Het lijkt me niks om opgesloten te zitten in een cabine achter het stuur. Ik denk dat ik later acteur wil worden.”

Niet ontmoedigd

Praktijkopleider John van Akkeren raakt niet ontmoedigd door het gebrek aan animo van deze leerlingen. “Het kan makkelijk dat er bij deze groep toch iets van blijft hangen. Je moet het nooit van tevoren uitsluiten.” En hij krijgt gelijk. Want één van de leerlingen van docent Peter Hems laat na het bezoek in een mentorgesprek weten dat hij wil switchen naar de opleiding logistiek.

Ronald Nuijten

Alles ademt transport en logistiek

Ultieme wens

John van Akkeren verzorgt voor H. Essers alle interne logistieke opleidingen. “De Curio mbo­opleiding voor logistiek medewerker en chauffeur wegvervoer staat sinds vorig jaar hier op het H. Essers­terrein. Het resultaat van heel veel overleg. Daarmee komt een ultieme wens van me uit. Want je raakt enthousiast voor de wereld van het transport door dingen in de praktijk te ervaren –niet door een PowerPointpresentatie in de klas. De studenten gaan dus op onze locatie naar school. Alles in en om de school ademt transport en logistiek. We hebben studenten van H. Essers in de opleiding én dertig tot veertig studenten van andere leerbedrijven uit de regio.”

Speelse manier

Jeffrey Linders

“Het is erg moeilijk om aan goede mensen te komen. Daarom moet je vroeg beginnen en jongeren op een speelse manier in aanraking laten komen met de transportwereld.” STL ondersteunt de Logistieke straat/Load & Road Experience. Peter Lanza, sectoradviseur van STL: “We organiseren het evenement in het hele land in samenwerking met opleiders en scholen. Het is belangrijk jongeren een goed beeld van de transportwereld mee te geven. Hun ouders hebben vaak het idee dat robots alles overnemen in het transport. Maar dat is niet zo. Er is juist veel gevarieerd werk en een enorm toekomstperspectief in onze sector.”

Snuffelstage

Bij de games en simulatoren geven vier jongens uitleg aan de deelnemers. Ze volgen het OriëntatieKeuzejaar bij Curio om erachter te komen welke kant ze op willen in het mbo. Deze week hebben ze een snuffelstage bij H. Essers. Liam Nouws (16) heeft een bijbaantje bij een bedrijf in sierbestrating en rijdt daar vaak op de heftruck. “Ik weet nog niet of het transport mijn toekomst is. In ieder geval wil ik iets met techniek.” Levi Tazelaar (17): “Ik wil liever richting douane.” Noud Frensdorff (16) gaat waarschijnlijk iets in de handhaving of veiligheid zoeken. “Het transport lijkt me saai.” En Lesley van Wessel (15) wil het onderwijs in. “Ik denk docent wiskunde.”

Antivries

Ondertussen leidt John van Akkeren de tien leerlingen van Curio rond in het warehouse van H. Essers. “Hier is van alles opgeslagen. Bijvoorbeeld deze tankjes met smaakstoffen. Die zijn heel duur. Dit tankje kost misschien wel een paar duizend euro.” De jongeren zien mogelijkheden om zo’n tankje misschien door te verkopen voor een leuk prijsje. John: “Vergeet het maar. Misschien kun je het als antivries in een auto gebruiken, maar alles staat geregistreerd. Dus doorverkopen is geen optie.”

Opleider John van Akkeren leidt de Curio-leerlingen en hun docent Peter Hems rond in de warehouse van H. Essers

Behalve de Logistieke straat/Load & Road

Experience biedt STL ook andere evenementen aan voor loopbaanoriëntatie. Interesse?

Neem contact op met Irene Slats-van Ommen, projectcoördinator Load & Road: 06 46715305 of islats@stlwerkt.nl.

Aman Tewelde

LZV-CHAUFFEUR

Bas Braam

is 48 jaar

woont in Kedichem

is 28 jaar chauffeur, waarvan

7 jaar LZV-chauffeur

werkt 3 jaar bij Kivits Drunen

Stuurmanskunst

“Hoe lomper, hoe mooier”, vindt Bas Braam. Rijden met een LZV (lang, zwaar voertuig) is hem op het lijf geschreven. “Het vraagt om veel meer stuurmanskunst dan het rijden met een bakwagen of trekker-oplegger. De extra lange combinatie maakt manoeuvreren soms lastig.

Dat vind ik gaaf.”

Elke ochtend staat Bas om 02.00 uur op.

Een uur later is hij in Waalwijk om zijn LZV op te halen. Daarna rijdt hij naar Best om bij de vleesfabriek zijn koelwagen vol te laden met pakjes vlees voor de Jumbo.

“Mijn wagen laad ik zelf. Mijn LZV mag in totaal 60 ton wegen. Daarna rijd ik naar het distributiecentrum van Jumbo in Beilen. Meestal ben ik daar rond half acht.” Bas lost daar zijn wagen en rijdt daarna door naar Ochten, Woerden of Bunschoten. “Vandaag moet ik naar Fruityline in Ochten om flesjes groente­ en fruitsap te laden. Ik ben zo’n uurtje bezig met laden. Daarna rijd ik naar Waalwijk en zit mijn werkdag erop.”

24/7 BESCHIKBAAR

Als jochie al is Bas gefascineerd door vrachtwagens. Zodra hij oud genoeg is, gaat hij op zaterdag vrachtauto’s wassen. “Ik zag dat als opstapje voor het echte werk. Ik mocht in de wagens rijden op het terrein.” Bas wordt na zijn middelbare school monteur en daarna chauffeur. “Ik heb jaren op het buitenland gereden. Maar

dat hoeft voor mij niet meer.” Daarna werkte hij als transportmanager. “Na tien jaar was ik daar helemaal klaar mee. Ik had twee telefoons en was 24/7 beschikbaar. Toen was ik opgebrand.” Bas besluit om weer als chauffeur aan de slag te gaan.

CERTIFICAAT

Bas gaat bij Hartog en Bikker Logistics werken en krijgt de vraag of hij LZV­chauffeur wil worden. “Dat leek mij wel wat. Om het certificaat te halen kreeg ik twee middagen praktijkles en theorie. Dat was niet zo moeilijk. De handelingen

zijn hetzelfde als bij een combi. En ik had als vijftienjarige in de wasstraat ervaring opgedaan met een schamelaanhanger. Dat kwam me nu van pas.” Toen Bas net aan het werk was als LZV­chauffeur, keek hij elke dag op de website van de RDW. “Op die website staan alle wegen waar je met een LZV mag rijden. Inmiddels hoef ik de website niet meer te bekijken. Omdat ik veel vaste ritten heb, weet ik onderhand wel waar ik mag rijden.”

TOELATINGSEIS VERSOEPELEN

Beroepschauffeurs mogen LZV­examen doen als zij minimaal vijf jaar een CE­rijbewijs hebben. Het CBR start dit jaar met een pilot om de toelatingseis te versoepelen, zodat chauffeurs met twee jaar

ervaring al LZV­examen mogen doen. De chauffeur moet dan wel 21 jaar of ouder zijn. Zo hoopt de transportsector het personeelstekort te verminderen. Bas vindt versoepelen van de eisen prima. “Als je genoeg rijervaring hebt, kun je met een beetje oefenen leren om met een LZV te rijden. Al doende leer je het wel.”

STEEDS MEER LZV’S

Bas verwacht dat er steeds meer LZV’s op de weg komen. “Door milieuregels mogen vrachtwagens steeds minder vaak de steden in. LZV’s rijden van het ene naar het andere distributiecentrum. Vandaaruit kunnen elektrische bakwagens de winkels bevoorraden. Hoe meer lading je in één keer mee kan nemen, hoe beter dat is.” En hoe zit

het met elektrische LZV’s? ”Met de huidige techniek gaat dat nog niet”, zegt Bas. Als ik met mijn volgeladen LZV één keer optrek, is de accu al leeg. Bij Simon Loos rijdt wel een elektrische LZV. Maar die vervoert chips – stukken lichter dan mijn vracht. Over tien jaar zijn er zeker elektrische LZV’s. Daar wil ik dan best in rijden.”

en stapje hoger op de carrièreladder. Een minder zware baan. Of een ander soort functie. Er zijn verschillende redenen om van baan te veranderen. Dat blijkt uit het panelonderzoek over doorstromen. Hieronder zie je dat twee derde van het TON-panel honkvast is en op dit moment geen behoefte heeft aan doorstroming.

HOE

IK BEN TEVREDEN MET

MIJN HUIDIGE FUNCTIE

DOORSTROMEN HOEFT NIET VOOR MIJ

JOBHOPPEN

De panelleden zijn zeker geen jobhoppers.

Toch is 15% meerdere malen van baan of functie veranderd. 10% deed dat tot nu toe één keer.

BEN JIJ WEL EENS

‘DOORGESTROOMD’ NAAR EEN ANDERE FUNCTIE OF VERANTWOORDELIJKHEID?

% ja, meerdere keren

ja, tot nu toe één keer

nee, nog nooit

% nee, maar ik wil wel

nee, ik heb er geen behoefte aan

nee, en ik weet niet of ik het wil

Minder zwaar werk: dat is voor 24% van de panelleden een reden om door te stromen. Bijna een vijfde denkt meer te kunnen dan hij/zij nu doet en wil daarom op zoek naar een andere functie.

WELKE REDENEN HEB JE OM DOOR TE STROMEN?

ik wil een fysiek minder zware baan

ik denk dat ik meer kan dan wat ik nu doe

%

% ik wil gewoon wel eens wat anders

ik wil niet tot mijn pensioen in deze functie

wil regelmatiger werktijden

ik wil mijzelf verder ontwikkelen

ik wil een baan die beter betaalt

% ik wil meer verantwoordelijkheid 8 %

ik vind mijn baan/beroep niet leuk 3 %

Voor ander werk is soms een opleiding nodig. Twee derde van de panelleden is bereid zo’n opleiding te doen voor een nieuwe functie of baan. Een kwart wil dit wel, onder bepaalde voorwaarden. WIL JIJ EEN

OPLEIDING OF TRAINING DOEN OM DOOR TE KUNNEN STROMEN?

39 % ja, dat zou ik zeker doen

9 % ja, als het niet te lang duurt

12 % ja, bij zekerheid over die andere functie

6 % ja, als mijn werkgever betaalt

34 % nee, ik wil geen opleiding meer doen

Doorstromen kan op je pad komen, maar je kunt ook het heft in eigen handen nemen. Bijna 20% van de panelleden heeft daarom een carrièreplanning gemaakt.

IK HEB VOOR MEZELF EEN

CARRIÈREPLANNING GEMAAKT

27 % neutraal

19 % mee eens

10 % weet ik niet

44 % oneens

Dag en nacht

Logistiek Dienstverlener Van Rooijen is ontstaan in 1947 en wordt geleid door twee directeur-eigenaren. Het is de derde generatie in deze familiezaak. Het bedrijf is vooral actief in de Benelux en heeft locaties in Eindhoven en Turnhout. Van Rooijen verzorgt opslag en doorvoer van consumentenproducten, zoals voeding, elektronica, medicijnen en cosmetica. Het bedrijf heeft 600 medewerkers. Daarnaast zijn bijna 230 medewerkers in de sociale werkplaats op het bedrijfsterrein voor Van Rooijen aan het werk.

nacht in touw

Je moet het samen doen. Dat gaat gemakkelijker als je goede collega’s hebt en de sfeer prettig is. De magazijnmeesters van het warehouse van Logistiek Dienstverlener Van Rooijen in Eindhoven weten dat. Dag en nacht zorgen zij voor volle schappen bij grote en kleinere supermarkten. Samen met de collega’s van de rijdende dienst. Een kijkje achter de schermen bij acht professionele puzzelaars en systematische doeners. Wil jij ook samen met je collega’s in het groepsportret?

Stuur dan een mail naar redactie@tonmagazine.nl

‘Ik ken de weg blindelings’

“Meiden die rijden, waarom niet? Daarom wil ik vrachtwagenchauffeur worden. Bij Van Rooijen Logistiek wordt die droom werkelijkheid. Maar eerst wil ik het bedrijf leren kennen, het hele logistieke proces. Als orderpicker. Niet het moeilijkste werk, al moet je wel goed opletten. Vanaf het moment dat je de bestellijst scant en de artikelen oppikt met de elektrische pompwagen in de opslaghallen totdat je alles geseald en bestickerd in het ‘klaarzetvak’ plaatst. Ik ken de weg blindelings. Elke gang, stelling en niveau is met letters en nummers in kaart gebracht. De scanner stuurt me naar de juiste plek aan de hand van de ingevoerde barcode van het product.

Kim van Rooij ∫ is 24 jaar ∫ woont in Mierlo ∫ werkt sinds 1 jaar als warehousemedewerker bij Van Rooijen Logistiek ∫ was ooit draaier en frezer bij een metaalbewerkingsbedrijf in Nuenen

Zes jaar geleden werkte ik bij een metaalbewerkingsbedrijf in Nuenen. Daar hield ik me bezig met draaien en frezen. Dit is heel wat anders. Over een paar maanden start mijn rijopleiding voor het groot rijbewijs. Dan kan ik alle kanten op. Al ga ik voorlopig echt niet verkassen naar een ander bedrijf. Het is hier gezellig. Je kunt ook zomaar Henry van Rooijen tegenkomen, één van de twee directeuren. Die loopt regelmatig door de hallen en heeft altijd een vriendelijk woord voor iedereen.”

‘Dit is een topbedrijf’

“In Syrië heb ik mijn bachelor Bedrijfskunde gehaald. Maar zeven jaar geleden moest ik het land ontvluchten. Gelukkig kon ik in Nederland terecht. Maar ik had niets aan mijn opleiding, vooral door de taalbarrière. Toch wilde ik snel geld verdienen en leren. Die kans bood Van Rooijen Logistiek me. Ik had het werk snel onder de knie: orders oppikken, controles, laden, lossen. En nu ben ik teamleider. Ik start om half zeven ’s morgens met de planning inzien, werk verdelen, zaken regelen. Zo zorg ik dat het laden en lossen van vrachtwagens vlekkeloos verloopt.

Dit is een topbedrijf. Ik ben vanaf de allereerste dag goed opgevangen en voelde me meteen thuis. Het is gezellig, er worden grapjes gemaakt, mensen gaan netjes met elkaar om. Vanwege die fijne sfeer wordt er keihard en heel secuur gewerkt. Alle spullen die binnenkomen of de hal verlaten, vind je terug in de computer. Het gaat eigenlijk nooit fout en anders lossen we het altijd samen op. Wat ik bijzonder vind van Nederland, is dat vrouwen en mannen gewoon samenwerken. Ook daarom mis ik Syrië niet.”

Fadi Cino ∫ is 34 jaar ∫ woont in Eindhoven ∫ werkt 4 jaar bij Van Rooijen Logistiek, is nu teamleider warehouse ∫ was vroeger kapper in Syrië ∫ deelt lief en leed met zijn Siberische Husky

‘Leidinggeven moet in je zitten’

“Ik was 17 jaar en wist niets van logistiek. Inmiddels ben ik een specialist. Met dank aan het bedrijf en de collega’s. Zonder hen was ik nooit zo ver gekomen. Ik ben begonnen als orderpicker en ben inmiddels assistent warehouse–manager. Leidinggeven kun je leren, maar het moet ook in je zitten. Al bereik je ook veel als je collegiaal bent en bijspringt als dat nodig is. Dan kan iedereen op tijd naar huis, ook in drukke periodes als Pasen, Pinksteren en Kerst.

Vaak ben ik rond 06.15 uur op de zaak. Dan kijk ik eerst wat er die dag op stapel staat: hoeveel gaat erin, hoeveel eruit? Ik check meteen of iedereen aanwezig is en regel eventueel vervanging. Daarna stuur ik de planning naar de teamleiders met onder meer aantallen vrachtwagens, wat binnenkomt, wat eruit gaat. Zij zorgen ervoor dat de warehousemedewerkers aan de slag kunnen. Tussendoor voer ik de nodige controles uit. Maar ik zit ook bij meetings als er sollicitanten komen. Met collega Tjeu. Na vier jaar zijn we goed op elkaar ingespeeld. Ook daardoor loopt het op rolletjes.”

Mojib Hekmat ∫ is 27 jaar ∫ woont in Eindhoven ∫ werkt acht jaar bij Van Rooijen Logistiek en sinds 2021 als assistent warehousemanager ∫ wilde na zijn vlucht uit Afghanistan in 2013 heel snel Nederlands leren ∫ haalde in 2023 zijn diploma van de BBL opleiding logistiek op het Summa College

‘Handig als je Engels spreekt’

“Bij het Summa College in Eindhoven deed ik BBL­Logistiek. Een praktijkopleiding waarbij je vier dagen per week werkt en een dag naar school gaat. Bij Van Rooijen kon ik meteen in de praktijk brengen wat ik op school geleerd had: Nederlands, rekenen, burgerschap, praktijklessen én Engels. Logistiek is een internationale tak van sport en kent allerlei Engelse termen. Er werken hier mensen van over de hele wereld. Dan is het handig als je een woordje Engels spreekt.

Brian van Doren ∫ is 21 jaar ∫ woont in Best ∫ werkt sinds 2 jaar als warehousemedewerker bij Van Rooijen Logistiek ∫ heeft het inmiddels tot teamleider geschopt ∫ speelt bij voetbalclub Best Vooruit ook een centrale rol in het team

Logistiek is leuk, afwisselend en interessant. Het is puzzelen, problemen oplossen en in systemen denken. Ik houd ervan en ben er goed in. Voor een buitenstaander lijkt het misschien heel ingewikkeld: al die stellingen vol pallets in zo’n enorme hal. Maar voor mij is het gesneden koek. Inmiddels ben ik teamleider en verantwoordelijk voor het eindresultaat van de groep. Ik wil nog veel meer ervaring opdoen. Misschien stap ik ooit nog eens over naar een andere functie binnen het bedrijf. Maar voorlopig ben ik heel tevreden.”

‘Deze megalocatie ken ik op m’n duimpje’

“Om vijf uur gaat de wekker. Voor mij is dat uitslapen. Als chauffeur stond ik soms al om drie uur naast mijn bed. Na 35 jaar op de weg ben ik erg blij met mijn overstap. Inmiddels heb ik mijn draai gevonden als orderpicker in het warehouse. Acht uur per dag werk ik op de elektrische pompwagen of heftruck. Een luxe leventje vergeleken bij die lange werkdagen van vroeger. Dutch Bakery, met het voorgebakken brood, is mijn afdeling. Maar ik spring zo ergens anders bij als het daar druk is.

Veiligheid is heel belangrijk hier. Ik heb nog nooit een pallet naar beneden zien zeilen. Zelfs niet tijdens topdrukte. Overigens blijft ook in hectische periodes de sfeer gemoedelijk en echt Brabants. Dat draagt natuurlijk bij aan het werkplezier. Mensen die hier voor het eerst binnen stappen, maak ik graag wegwijs. Tenslotte ken ik deze megalocatie op mijn duimpje. Maar over goed twee jaar ga ik met pensioen en andere leuke dingen doen. Al houd ik alle opties nog open.”

Frank Waterschoot ∫ is 65 jaar ∫ woont in Veldhoven ∫ werkt sinds een jaar als warehousemedewerker bij Van Rooijen Logistiek ∫ werkte daarvoor heel wat jaren als vrachtwagenchauffeur ∫ bracht als mentorchauffeur jonkies de fijne kneepjes bij

‘De collegialiteit tussen mannen en vrouwen is goed’

“Van wisselende vakantieperiodes vol gezelligheid en drukte bij Landal, naar rust en regelmaat in het warehouse. Dat is een hele verandering! Maar ik ben nog steeds blij met deze overstap. In mijn tijd bij Landal stond ik altijd aan, bij Van Rooijen ervaar ik veel meer balans tussen werk en privé. Toch gooi ik nu weer het roer om. Ik heb dezelfde droom als mijn collega Kim: vrachtwagenchauffeur worden. Van Rooijen biedt die kans. Ik ben al begonnen met rijlessen, doe in oktober examen en ga dan het diepe in. Met steun van een mentorchauffeur.

Jaimy van Weert ∫ is 23 jaar ∫ woont in Valkenswaard ∫ werkt sinds april 2024 bij Van Rooijen Logistiek ∫ was voorheen Shiftleader Fun & Entertainment bij Landal Greenparks

Ook vind ik het fijn dat ik niet de enige vrouw ben die hier rondloopt. De collegialiteit tussen mannen en vrouwen is goed. Misschien is dat ook één van de redenen dat het werk in de hallen soepel verloopt. Als ik producten aflever in het klaarzetvak, checkt een collega of alles klopt en brengt de order naar het chauffeursvak. Daar gaan ze de vrachtwagen in en bijvoorbeeld naar het distributiecentrum van Albert Heijn. We zijn een geoliede machine.”

‘Logistiek gezien een topkeuze’

“Tillen en tellen. Zo noem ik het altijd. Als je gezond bent en goed kunt rekenen, dan kom je een heel eind in de logistiek. Een dynamische sector die altijd in beweging is. Geen dag is hetzelfde en er zijn volop loopbaankansen. Van orderpicker ben ik doorgegroeid naar assistent warehousemanager. Nog een voordeel: Van Rooijen zit bijna bij mij om de hoek. Op de fiets doe ik er tien minuten over. Logistiek gezien dus echt een topkeuze.

Ook qua werk en arbeidsvoorwaarden. Ze zorgen hier goed voor ons.

Ook voor onze stagiaires zorgen we goed. Ik ben praktijkbegeleider en begeleid ze. Om ze iets bij te brengen en ook om ze enthousiast te maken voor deze sector. Dat is hard nodig, want er komt een nieuwe hal bij en we zijn op zoek naar extra mensen. Die groei vind ik een mooie uitdaging. We blijven hameren op de veiligheid. Het is hier geen speeltuin. Iedereen moet de nodige veiligheidscertificaten halen en bijhouden: voor de elektrische pompwagen, de heftruck of combitruck. Ook daarin speel ik een rol als trainer interne opleidingen. Over afwisseling heb ik niets te klagen.”

Tjeu Bakermans ∫ is 43 jaar ∫ woont in Eindhoven ∫ werkt sinds 2009 bij Van Rooijen Logistiek, daarvoor bij de Sligro ∫ is assistent warehousemanager ∫ zat op zijn zesendertigste in de schoolbanken voor zijn BBL-opleiding Supervisor Logistiek niveau 4

‘In een goede sfeer presteer je beter’

“Van Rooijen Logistiek is een familiebedrijf. Opa van Rooijen begon in 1947 met paard en wagen. Vijfentwintig jaar geleden werkte ik met pen en papier. Nu hebben we ingenieuze software: het Warehouse Management Systeem. Daarmee monitoren we het hele proces. We zien waar een pallet is, hoe lang een artikel er is, wat de temperatuur in de hal is. Ook al is het systeem top, de collega’s moeten het voeden. Daarom investeert ons bedrijf in een hechte band. In een goede sfeer presteer je beter en kun je elke belofte aan de klant nakomen. Niet voor niets bestaat dit bedrijf al ruim 75 jaar.

Theo Kuijken ∫ is 48 jaar ∫ woont in Valkenswaard ∫ werkt 25 jaar bij Van Rooijen Logistiek ∫ van orderpicker opgeklommen tot warehousemanager

Per 1 januari 2025 gaan we het logistieke proces voor een bekende snoepproducent verzorgen.

Hiervoor bouwen we nieuwe magazijnen met een capaciteit van 13.500 pallets. Door onze korte lijnen kunnen we snel beslissen en dit project binnen de gestelde tijd realiseren. Bedrijven, van groot tot klein, schakelen ons in omdat wij de specialist in logistiek zijn. Doordat wij het hele logistieke proces uit handen nemen, kunnen zij zich richten op hun belangrijkste taken.”

OPEN OVER DE OVERGANG

‘Blijf lekker doorgaan met leven’

Birgit Haeleydt is 52 jaar is getrouwd met Gerdina (52) woont in Geertruidenberg heeft twee dochters, een zoon en een kleindochter rijdt bij Hoek Containerbedrijf uit Polsbroek

Birgit Haeleydt uit

Geertruidenberg vroeg zich lange tijd af waar haar vage gezondheidsklachten vandaan kwamen. “Ik herkende de overgang niet, omdat ik dacht dat je dan opvliegers moest hebben. Bij mij was het vooral gewrichtspijn en een heel kort lontje. Het boek van Caroline Tensen over de overgang heeft mij de ogen geopend. Dankzij het advies van een overgangsconsulent en supplementen gaat het nu een stuk beter.”

“Het is hoog tijd dat meer vrouwen informatie krijgen over de overgang. Vrouwen denken soms dat ze minder moeten gaan werken omdat ze allerlei vage klachten krijgen. Ze denken dan misschien aan een burn­out, of vinden dat ze te oud worden voor dit werk. Blijkt dat de overgang de boosdoener is, dan kun je met supplementen of hormonen de klachten een heel stuk verminderen. Zo kun je je werk nog goed doen. Ik raad deze vrouwen echt aan naar een erkende overgangsconsulent te gaan. Dat kan ook zonder verwijzing van de huisarts. De overgang duurt een periode en ik heb van anderen gehoord dat het na die periode weer een stuk beter wordt. Ik wil vooral ook zeggen: ‘Blijf lekker doorgaan met leven’. Dit werk wil ik heel graag tot aan mijn pensioen blijven doen. Ik vind het rijden ontzettend leuk.”

Birgit Haeleydt vervoert zeecontainers voor Hoek Containerbedrijf. Ze rijdt het hele land door. “Mijn vrouw en ik passen op maandag samen op onze kleindochter. Maandagavond na het eten rijd ik naar mijn vrachtauto om daar te overnachten en van dinsdag tot en met vrijdag ben ik onderweg. Ik slaap onderweg in mijn vrachtwagen. Gelukkig krijg ik veel mee van de ontwikkeling van onze kleindochter dankzij beeldbellen.”

“Voor een vrouwelijke chauffeur is het lastig dat er onderweg weinig voorzieningen zijn als schone wc’s en douches. Dat is vooral vervelend als je ongesteld bent of in de overgang zit. Toen ik een jaar of drie geleden allerlei vage klachten kreeg, had ik niet door dat het met de overgang te maken had. Ik dacht altijd: als je niet meer ongesteld wordt, ben je in de overgang. Maar ik menstrueerde nog en had geen opvliegers. Ik was wel heel labiel en was snel geïrriteerd. Ik sliep slecht, zweette ontzettend ’s nachts en had rare dromen. En ik had veel gewrichtspijn in mijn polsen en heupen. Ik voelde me wel tachtig jaar. Mijn huisarts dacht bij mijn klachten niet aan de overgang.”

“Ik ben van alles gaan lezen over de overgang. Zo ontdekte ik Het verboden woord, een boek van Caroline Tensen. Toen viel het kwartje: mijn klachten hebben wél te maken met de overgang. Die periode is bij elke vrouw anders. Begin van dit jaar heb ik een

afspraak gemaakt met een overgangsconsulent. Ze raadde me aan magnesium en multivitaminen voor 50 plus­vrouwen te slikken. Dat helpt op het moment goed. Ik kan later eventueel nog hormonen nemen als het nodig mocht zijn.”

“Mijn klachten zijn niet helemaal weg, maar ik kan er veel beter mee omgaan. Soms heb ik nog wel een kort lontje. Dan fantaseer ik bijvoorbeeld dat ik een automobilist ga slaan als die me afsnijdt. Dat had ik eerder nooit, ik moet daar erg aan wennen.”

‘Magnesium en multivitaminen helpen me op dit moment goed’

“Ik ben heel open over mijn overgangsklachten op mijn werk. En dan blijkt dat mannelijke collega’s er helemaal niet moeilijk over doen. Vaak krijg ik de reactie ‘O, daar heeft mijn vrouw ook last van’. Soms krijg ik zelfs tips van hen. Of ik heb adviezen voor mijn collega’s waar hun vrouw wat aan kan hebben. Ik hoor van mannelijke chauffeurs die een dagje ouder worden dat ze ook zo hun klachten hebben. Ze moeten ’s nachts veel vaker hun cabine uit om te plassen. Mijn vrouw Gerdina zit trouwens ook in de overgang. Gelukkig heeft zij er veel minder last van.”

Hulp van STL bij de overgang

Informatie en advies

Aandacht voor de overgang op het werk is belangrijk. Dat kan door erover te praten en de klachten te herkennen. STL helpt met informatie en ondersteuning. Denk aan advies van een overgangsconsulent, tipboekjes, workshops en coaching.

Scan de QR-code voor meer informatie

Podcast

Actrice en presentatrice Tanja Jess maakte voor STL een podcastreeks over de overgang.

Beluister de podcast hier

22.000 vrouwen werken in de sector transport en logistiek

8.000 van hen zijn in de overgangsleeftijd (40-60 jaar)

80% van hen heeft lichte tot zware overgangsklachten, blijkt uit onderzoek van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM)

Ongeveer 30% loopt het risico om langdurig uit te vallen

‘Doorwerken na mijn pensioen?

Dat bekijk ik

pensioen? per jaar’

Henk Bonestroo is veertig jaar chauffeur. In januari wordt hij 67 en krijgt hij AOW. Ook zijn pensioen laat hij dan ingaan. Zin om te stoppen met werken heeft hij nog niet. Maar loont het wel om door te werken als je AOW krijgt? Of werk je dan voor de Belastingdienst?

Met die vraag kloppen Henk en zijn vrouw Annelies aan bij Pensioenfonds Vervoer.

Henk Bonestroo houdt van zijn werk. Elke ochtend om vier uur gaat de wekker en rijdt hij voor de file uit naar Amsterdam. “Al twaalf jaar is Amsterdam, met de plaatsen eromheen, mijn vaste werkgebied. Daar ben ik nog steeds blij mee.” Henk vervoert verwarmingsmaterialen voor technische groothandel Wasco. Zoals cv­ketels, radiatoren, zonnepanelen en warmtepompen. Voor het centrum van de stad heeft hij een ontheffing. “Laatst moest ik lossen op de Leliegracht. Ik moet dan veel manoeuvreren en uitkijken dat ik niets raak. Dat vind ik mooi werk!”

Geen hobby’s

Henk heeft het door de jaren heen drukker zien worden in de hoofdstad. Hij heeft daar geen problemen mee. “Ik ben meegegroeid met de drukte. Mijn collega’s mijden Amsterdam liever, maar ik zou niets anders willen.” Zijn vrouw Annelies vult aan: “Henk kent veel klanten. Bij de één krijgt hij een beschuitje, bij de ander eet hij mee. Hij vindt zijn werk te leuk om ermee te stoppen. En hobby’s heeft hij niet.” Henk reageert: “Annelies is jonger en werkt nog. Ik moet er niet aan denken in m’n eentje thuis te zitten.”

Oppassen op kleinkinderen

Henk wil blijven werken als hij in januari zijn AOW­leeftijd bereikt. Annelies: “Zijn baas is daar heel blij mee, want het is lastig om nieuwe chauffeurs te vinden.” Henk gaat wel minder werken: hij wil dinsdag en donderdag vrij. “Op donderdag passen we op onze twee kleinkinderen.” Zijn code 95 is geldig tot 2026 en Henk is al bezig met het halen van het vervolg. “Dan is mijn code 95 geldig tot 2031. Of ik zo lang door wil werken weet ik niet. Dat bekijk ik per jaar. Ik ben nu gezond, maar heb genoeg collega’s verloren aan ziektes voordat ze aan hun pensioen toe waren. Ik laat daarom mijn pensioen in januari ingaan.”

Terugbetalen? Liever niet!

Henk en Annelies vragen zich af of werken na je AOW­leeftijd wel loont. Met die vraag kloppen ze aan bij pensioenconsulent Martijn Mulder van Pensioenfonds Vervoer. Henk: “Ik hoor verhalen over pensionado’s die doorwerken en dan belastingaanslagen van 5.000 euro krijgen. Daar hebben wij helemaal geen zin in. Terugbetalen is nooit leuk!”

Meerdere pensioenen

Martijn Mulder bekijkt het pensioenoverzicht van Henk op de website Mijnpensioenoverzicht.nl. Henk heeft een levensverzekering van Aegon, een pensioen van

SPNG (pensioenfonds van de groothandel) en een pensioen van Pensioenfonds Vervoer. “Je krijgt al sinds je vijfenzestigste € 215 bruto per maand van Aegon”, ziet Martijn in het overzicht. “Via SPNG krijg je € 761 bruto per jaar. Dat is € 63 per maand. Het bedrag van Pensioenfonds Vervoer is € 9.796 bruto per jaar: € 816 bruto per maand. Als ik jouw pensioenen en AOW bij elkaar optel, kom ik uit op € 2.161 bruto per maand. Dat is € 1.934 netto. In mei krijg je dan elk jaar nog vakantiegeld van de AOW, ongeveer € 500 netto.”

Lager belastingtarief

Henk wil weten hoe het met de Belastingdienst zit als hij drie dagen gaat werken. “Werken loont altijd”, zegt Martijn stellig. Hij kent de verhalen van gepensioneerden die hoge belastingaanslagen krijgen. Maar, zegt Martijn: “Ook als je met pensioen bent, moet je inkomstenbelasting betalen over je pensioenen, AOW­uitkering en eventueel loon. Wel betaal je vanaf je AOW­leeftijd een lager belastingtarief over je inkomsten in de eerste belastingschijf: 19%. Heb je meer dan € 38.098 aan inkomsten, dan kom je voor het bedrag daarboven weer in het reguliere tarief van 37%. Omdat je drie dagen per week gaat werken, kom je zeker boven dit bedrag uit.”

Geen dikke aanslag

De pensioenconsulent geeft Henk het advies om zijn werkgever Sluyter Logistics te vertellen dat hij geen loonheffingskorting over zijn salaris wil en dat het inkomen belast wordt in het reguliere tarief. “Dan

betaal je elke maand te veel belasting over je loon. Daardoor krijg je per maand netto minder geld binnen. Maar aan het eind van het jaar krijg je alles wat je te veel hebt betaald weer terug. Je krijgt dan geen dikke aanslag van duizenden euro’s.”

Loonheffingskorting

Henk heeft straks, naast zijn werk, vier inkomens: AOW, een levensverzekering van Aegon en pensioen van SPNG en Pensioenfonds Vervoer. “Over welk inkomen moet ik dan de loonheffingskorting aanvragen?”, vraagt Henk.

Henk Bonestroo

is 66 jaar woont in Apeldoorn is 40 jaar chauffeur werkt sinds 2008 bij Sluyter Logistics is 40 jaar getrouwd met Annelies (61) 2 dochters, 4 kleinkinderen

Heb je vragen over je pensioen?

Neem contact op met een van de pensioenconsulenten van Pensioenfonds Vervoer. De consulent ontvangt je graag op het spreekuur op een FNV­locatie in je regio of plant een videogesprek met je in. Bel 088 33 22 999 of mail pensioen@pfvervoer.nl

Martijn maakt een aantal berekeningen. Omdat Henk ervoor kiest om zijn pensioen van Pensioenfonds Vervoer de eerste 10 jaar te verhogen, wordt zijn bruto maandinkomen (pensioenen en AOW) € 2.254 bruto per maand. Henk kan de loonheffingskorting het best toepassen op de AOW. Hij heeft daardoor netto elke maand iets minder dan € 2.012 inkomen. “Henk, je betaalt dan wel te veel belasting, maar dat krijg je terug bij de belastingaangifte”, legt Martijn uit. Henk is opgelucht: “Het is leuker om iets terug te krijgen van de Belastingdienst dan dat je moet betalen. Dank voor je uitleg. Ik begrijp het wel, maar onthoud het niet allemaal. Ik krijg toch nog wel een mail van je?”. Martijn knikt bevestigend.

Maar eerst: vakantie!

“Nu alle pensioenzaken geregeld zijn, kunnen we met een gerust hart de deur achter ons dichttrekken”, zegt Henk na het gesprek. Vannacht om 2.00 uur gaat de wekker: dan rijden Henk en Annelies naar Schiphol. De bolletjes kaas voor onderweg liggen al klaar, de koffers zijn gepakt. Ze gaan met vakantie naar Turkije. Henk zal na hun terugkomst bij pensioenfonds SPNG zijn pensioen aanvragen. Martijn regelt zijn pensioen bij Pensioenfonds Vervoer. Van de Sociale Verzekeringsbank (SVB) krijgt Henk drie maanden voor hij 67 jaar wordt een brief over zijn AOW.

AGENDA

Training preventiemedewerker

Ben je preventiemedewerker? En wil je jouw taken nog beter uitvoeren? Volg dan de training preventiemedewerker en leer wat er komt kijken bij veilig en gezond werken in jouw bedrijf.

Donderdag 12 december 2024 9.30 tot 17.00 uur ∫ Utrecht.

Scan de code voor meer informatie en aanmelding

Ken je iemand die vrachtwagenchauffeur wil worden?

Kom naar een instapdag!

Tijdens de instapdagen ervaar je hoe het is om in een vrachtwagen te rijden. Ook staan werkgevers en een adviseur van het sectorinstituut STL klaar om vragen te beantwoorden. De instapdagen zijn van 18.15 tot 22.00 uur op deze data en locaties:

Dinsdag 5 november

Verkeersschool Striekwold, Doetinchem

Donderdag 21 november

Johan Cruijff ArenA , Amsterdam

Dinsdag 26 november

Erve Asito Stadion, Almelo

Dinsdag 10 december

Bingoal Stadion, Den Haag

Schrijf je snel in

Chauffeurscafédagen

Op de chauffeurscafédagen staan de pensioenconsulenten van Pensioenfonds Vervoer voor je klaar om vragen over je pensioen te beantwoorden. Ze kunnen ook een berekening voor je maken als je dat wilt. Kom langs tussen 13.00 en 18.00 uur op een van de locaties. Een afspraak maken is niet nodig!

Vrijdag 8 november

De Gouden Leeuw

Moerdijkseweg 1 4765 SJ Zevenbergschen Hoek

Donderdag 12 december

Goudreinet Barneveld

Zelderseweg 63 3784 LN Terschuur

Werken in transport en logistiek?

Open dagen op mbo’s

Ken jij iemand die meer wil weten over opleidingen in transport en logistiek? In november zijn op diverse data en scholen in Zuid-Nederland adviseurs van STL aanwezig.

Meer info en aanmelden

Meer weten ? kijk op www.stl.nl

De Gouden Leeuw Goudreinet Barneveld

IN BEELD

‘Wij hoeven naar de

Elke werkdag om 05.00 uur vertrekken zeven vrachtwagens van Grando Logistics uit Oisterwijk. De trailers zijn volgeladen met keukens en badkamers. Per jaar levert Grando Logistics zo’n twaalfduizend keukens en badkamers in Nederland en België. Chauffeur Wim van der Steen en bijrijder Délano van Pruissen hebben vandaag vijf adressen in Rotterdam.

niet sportschool’

Chauffeur Wim van der Steen ∫ is 42 jaar ∫ woont in Best ∫ werkt 24 jaar voor Grando Logistics uit Oisterwijk

Bijrijder Délano van Pruissen ∫ is 21 jaar ∫ woont in Tilburg ∫ werkt 4,5 jaar bij Grando Logistics uit Oisterwijk

Rotterdam Platostraat: keuken met composieten blad

06.50 uur

In z’n achteruit rijdt Wim van der Steen de straat in, waar bijrijder Délano staat om aanwijzingen te geven. Hij houdt een auto tegen en waarschuwt Wim voor een fietser. Als de wagen voor het losadres staat, pakt Wim een pylon en zet die een eind achter de wagen. Dan laat hij de laadklep zakken. Délano plaatst op de punt van de laadklep een pylon. “Veilig werken is belangrijk. Ik heb via mijn oortjes contact met Wim. Zo weet hij of de weg vrij is. We lossen altijd in woonwijken en houden rekening met verkeer zoals bijvoorbeeld kinderen op de fiets”, legt Délano uit.

In de voortuin staan delen van de oude keuken. De eerste pallet staat inmiddels op straat. Wim laadt de tweede pallet uit de trailer. “Hier leveren we een keuken met een composieten keukenblad”, vertelt Wim. “De planning rekent zo’n drie kwartier voor het lossen van een keuken.” Met een steekwagen pakt Wim een koelkast verpakt in karton op van de pallet. Geroutineerd maakt hij in de krappe hal de bocht naar de woonkamer en zet hem neer voor de nieuwe serre. Délano komt hem tegemoet met een kast die maar net door de deur kan. Bewoonster Stefanie: “Eindelijk is de keuken er. We zijn net verhuisd. Mijn man en zwager gaan in het weekend de keuken installeren.”

Wim en Délano dragen het keukenblad naar binnen. Délano maakt foto’s van het werkblad. “Kunt u even meekijken of het blad onbeschadigd is?”, vraagt hij aan Stefanie. Nadat ze het blad goed heeft nagekeken, zet ze haar handtekening. “De foto’s zijn het bewijs dat we de onderdelen onbeschadigd hebben afgeleverd.” De nieuwe keuken staat in dozen in de serre. Wim en Délano zijn klaar voor vertrek.

Spitsuur in het centrum van Rotterdam

07.45 uur

Wim rijdt de Platostraat uit terwijl Délano op het kruispunt het verkeer in de gaten houdt. Wim keert de wagen en dan gaan ze dwars door het centrum van Rotterdam naar het Loydkwartier. “Bel jij de klant om te zeggen dat we onderweg zijn?”, vraagt Wim aan Délano. Het is spitsuur in de stad. Daardoor duurt de rit een half uur langer dan gepland. “Dat hoort bij het werk. Er zijn altijd wel opstoppingen of wegomleidingen”, vertelt Wim.

Kratonkade: badkamer naar zeshoog

08.45 uur

Bewoner Kees de Jong en zijn vader staan de mannen van Grando Logistics buiten op te wachten. Zodra de wagen stilstaat, gaat de laadklep open. Délano zet de pylonnen neer en haalt twee steekwagens uit de trailer. Direct beginnen ze met uitladen.

Het is duidelijk dat Wim en Délano op elkaar zijn ingespeeld. “We werken veel samen. Ik zou het prima vinden om elke dag met Wim op pad te gaan”, zegt Délano. Na een kort overleg weten ze hoe ze hun lading vlakbij de ingang van het flatgebouw kunnen krijgen. Al het materiaal voor de badkamer moet met de lift omhoog. “Gelukkig is de badkamer voor dit adres niet al te zwaar.”

Kees woont zeshoog. “Over twee weken wordt de oude badkamer gesloopt en de nieuwe geïnstalleerd. Voorlopig moet ik de huiskamer en mijn slaapkamer gebruiken als opslag voor de nieuwe badkamer”, vertelt Kees.

Wim en Délano tillen de badkuip met z’n tweeën naar binnen. De douchedeur past maar net schuin in de lift. Bewoner Kees: “Ik was bang dat ik alles zelf naar binnen moest brengen. Gelukkig geldt dat alleen voor de tegels.” Na het maken van de foto’s en de handtekening van Kees, vertrekken de mannen naar het volgende adres.

Houtlaan: lossen bij een nieuwe woontoren

09.30 uur

Het volgende adres ligt in het Scheepsvaartkwartier. In een nauwe straat met aan het eind een bouwplaats voor een nieuwe hoge woontoren, parkeert Wim zijn wagen. “Hier is veel verkeer. Ik heb mijn wagen zo neergezet zodat auto’s erlangs kunnen.” Tijdens het uitladen moeten ze uitkijken voor het passerende verkeer.

Als een geoliede machine lossen Wim en Délano de vier pallets op straat en brengen de lading met de lift naar de zesde etage. “Dit is een grote keuken met twee granieten bladen. Het uitladen kost een dik uur”, zegt Wim. Wim en Délano plaatsen zuignappen op het zware keukenblad. Wim: “Die zuignappen trekken vacuüm. Dit blad weegt zestig kilo en dat is met twee mannen goed te doen. Ik heb ook wel eens met vier man een keukenblad van driehonderd kilo moeten tillen. Dan zijn die zuignappen echt nodig.”

Door naar hartje centrum

10.45 uur

Wim belt Délano die boven in het appartement is. “Je kunt foto’s maken. Dan ruim ik beneden de pallets op”. Met de steekwagen pakt Wim de pallets op en laadt ze in. Tijd voor een pauze? Wim: “De planning is ruim, zodat we pauze kunnen nemen wanneer we willen. Meestal werken we lekker door en pakken op de terugweg naar Oisterwijk ons rustmoment. De boterhammen eten we onder het rijden.” Zodra Délano beneden is, vertrekken ze naar hartje centrum.

Binnenrotte: levering met verhuislift

11.30 uur

Wim parkeert voor een flatgebouw met glazen balkons. “We gaan hier een heel grote keuken met een verhuislift naar de zesde etage brengen. Voor deze levering krijgen we hulp van Dimitri en John, twee verhuizers van Jan Schut Verhuizingen en Transporten B.V. Zij hebben een verhuislift bij zich”, vertelt Délano. De verhuizers bekijken samen met de mannen van Grando waar ze de verhuislift tegen de buitengevel kunnen plaatsen. “Naast het raam moet het wel lukken”, zegt John. Al snel gaat de eerste lading omhoog.

Delano en een van de verhuizers hangen uit het raam om de dozen van de lift te halen. Met gemak tilt Wim een afwasmachine op en zet deze op de lift. Boven halen John en Délano de keukenonderdelen van de lift en zetten de spullen in het lege appartement. Terwijl John en Délano een grote kast van de lift naar binnen dragen, horen ze een luid gekraak. “Gelukkig zijn het de transportpootjes maar”, zegt Délano. “Hé Wim, hoeveel pallets moeten we nog?” roept hij naar beneden. “Er zijn er al vier boven. Nog één pallet te gaan.”

Op weg naar het wooncenrum

12.50 uur

“Voor dit werk hoe je niet sterk te zijn. Het gaat om de juiste techniek van tillen”, zegt verhuizer John. Délano is het met hem eens. “We hebben ook allemaal hulpmiddelen om het werk lichter te maken. Veel beweging krijg je wel met dit werk. Naar de sportschool hoeven we niet.” De keuken is binnen. Op de zesde verdieping handelt Délano de administratie af. Beneden ruimt Wim de pallets op. Wim: “We gaan nu naar wooncentrum Alexandrium. En dan zijn we klaar voor vandaag.”

Nog één klein pakketje

13.30 uur

Met de knipperlichten aan rijdt Wim zijn wagen achteruit de schuine oprit van de parkeergarage op. “Hier zit een winkel van Grando, maar daar gaan we niet naar toe”, zegt Wim. “We hebben een klein pakketje voor een concurrent.” Nadat ze het hebben afgeleverd, vertrekken de mannen naar de zaak. Wim: “Als we in Oisterwijk zijn, koppel ik mijn oplegger af. Van de planning krijg ik dan te horen welke geladen oplegger ik aan kan koppelen voor morgen.” Délano rijdt de volgende dag niet mee: hij gaat met vakantie.

Wim van der Steen werkt al 24 jaar voor Grando Logistics. “Ik kende het bedrijf omdat mijn oom er werkte. Als BBL’er Wegvervoer kwam ik op mijn zeventiende binnen. Ik werkte in het magazijn en als bijrijder. Toen ik mijn CE­rijbewijs had in 2007 werd ik fulltime chauffeur. Ik heb ook een half jaar op de planning gewerkt, maar dat beviel me niet. Ik kreeg er stress van. Nu werk ik weer als chauffeur. Ik houd van de afwisseling en het gevoel eigen baas te zijn. Mijn pensioen wil ik bij Grando Logistics halen. Ik weet zeker dat onze werkgever Frank van de Griendt daarvoor gaat zorgen. Nu zegt hij al, als ik een zware lading heb: neem twee bijrijders mee.”

Délano Pruissen kwam vierenhalf jaar geleden als BBL’er

Chauffeur wegvervoer binnen bij Grando Logistics. “Helaas lukte het me niet om mijn rijbewijs B te halen. De theorie vond ik lastig. Toen ben ik met school gestopt en heb ik aan onze baas gevraagd of ik kon blijven. Vanaf dat moment werk ik als bijrijder. Elke ochtend om half vijf stap ik op mijn elektrische fiets om van Tilburg naar Grando in Oisterwijk te rijden. In de toekomst wil ik mijn vrachtwagenrijbewijs gaan halen.”

PUZZEL

Horizontaal 1. musicus (strijker); 7. besturingssysteem van Microsoft; 12. Japanse munt; 13. Caribisch eiland; 14. boomsoort; 15. kippenproduct; 17. Scandinavische heildronk; 19. niet deskundige; 21. zijne excellentie (afk.); 22. bontgekleurde papegaai; 24. niet voortmaken; 27. sociaal economische raad (afk.); 28. spoorstaaf; 30. tamme loot; 31. heidemeertje; 32. gentleman; 33. droog en kaal; 35. in glans afnemen; 37. haarkrul; 38. strijkmes voor zalf; 41. raamscherm; 42. plaats in Amerika; 44. kleur van de regenboog; 46. zwarte lekkernij; 47. geheimschrift; 48. Duits kledingbedrijf; 49. een weinig; 50. uiting van verkoudheid; 52. kampeerverblijf; 54. citrusvrucht; 56. straalvliegtuig; 58. plaats in Overijssel; 61. gehoororgaan; 62. appelsoort; 64. Pan American Airways (afk.); 65. kerel (man); 67. mannetjeshond; 68. oude wijnmaat van vier ankers; 70. bewoner van de Efteling; 72. plechtige belofte; 73. een paard borstelen; 76. gelijke stand bij golf; 77. godsdienst (afk.); 78. balspel te paard; 79. plaats in Gelderland; 81. radon (scheik. afk.); 82. vlaktemaat; 83. limonadesiroop; 84. muzieknoot; 86. gevolg van te veel drank; 87. zeeman van de laagste rang.

Verticaal 1. dierendokter; 2. gesneden stier; 3. onderricht; 4. schrijfvloeistof; 5. aangeboren begaafdheid; 6. kennistest (vragenspel); 7. zakken onder de ogen; 8. ontkenning; 9. gezet (lijvig); 10. operatie kamer (afk.); 11. hemellichaam (mv.); 16. Ierse vrijheidsbeweging (afk.); 18. Scandinavische munt; 20. lidwoord; 21. oceaan; 23. opera van Verdi; 25. Amerikaanse staat; 26. wild zwijn; 27. mousserende Duitse wijn; 29. iemand in dezelfde situatie; 32. militair ziekenhuis; 34. klein hertje; 36. rondzwervende stammen; 37. paleis in Apeldoorn; 39. rimpel in stof; 40. ontspannende bezigheid; 42. familielid; 43. ensemble voor acht personen; 45. verbindingsstuk (naad); 46. insecten dodend middel (afk.); 51. Europeaan; 53. houten drinkbakje; 54. tegen de wind opzeilen; 55. deel van gelaat; 56. kriebel; 57. groep spelers; 59. ver gevorderd in de tijd; 60. nalatenschap; 62. luxueus vakantieverblijf; 63. Afrikaans handtrom; 66. eikenschors; 67. cilinder; 69. bloeimaand; 71. verwaande houding; 73. deel van een schip; 74. in het jaar (Lat.); 75. vogelverblijf; 78. voor (in samenst.); 80. oude lap; 82. jongensnaam; 85. lager onderwijs (afk.).

Vul de oplossing in op tonmagazine.nl Doe dat vóór 13 november 2024. TON loot uit de goede inzendingen 5 gelukkigen, die een VVV Cadeaukaart van 25 euro winnen.

Oplossing puzzel in TON 115: Stuurmanskunst

De 5 winnaars van een VVV Cadeaukaart zijn:

Leander Balmer uit ’s­Hertogenbosch

Willem Wttewaall uit Rotterdam

André Klijn uit Stellendam

Met de VVV Cadeaukaart kies je zelf je favoriete cadeau. Je kunt de kaart gebruiken in winkels en in webwinkels. En je betaalt er ook een deel van je dagje uit mee.

VRAGEN? VRAGEN!

Vragen over je werk, je vak? Die kun je aan TON stellen. Maar TON heeft niet alle antwoorden.

Deze organisaties in het beroepsgoederenvervoer wél!

088 25 96 111 info@stlwerkt.nl stl.nl

Bij Sectorinstituut Transport en Logistiek kun je terecht voor: beroepsbegeleidende leerweg (BBL), vacatures, functiewaardering, loopbaanbegeleiding en subsidies. STL helpt je graag om veilig, gezond en met plezier aan het werk te blijven.

0800 02 25 022 caonaleving.nl

Vragen over rechten en plichten in de transportsector?

Leeft je werkgever de cao goed na?

Wat zijn de regels voor loonberekening?

Wat te doen als je een boete krijgt?

CAONALEVING.NL

VNB heeft ook een handige Looncheck App, waarmee je je loon kunt berekenen. Kijk op de website.

088 33 22 999 (0,0 cent per minuut) pfvervoer.nl

Hoe zit het met je pensioen?

Kun je je pensioen eerder in laten gaan?

Mag je werken als je met pensioen bent?

Wat zijn de gevolgen van een scheiding voor je pensioen?

0800 02 25 022 fnv.nl

030 75 11 007 cnvvakmensen.nl

088 45 67 567 tln.nl

Transport en Logistiek Nederland

0345 516 993 verticaaltransport.nl

Vereniging Verticaal Transport

COLOFON

TON is het magazine voor mensen die werken in transport en logistiek. TON verschijnt zes keer per jaar. TON wordt gemaakt in opdracht van werkgeversorganisaties TLN, VVT en werknemersorganisaties FNV Transport & Logistiek, en CNV Vakmensen. UITGEVER en REDACTIE Via Bertha, Vondellaan 156, 3521 GH Utrecht, 06 38 07 67 51, info@tonmagazine.nl

REDACTIERAAD bestaat uit vertegenwoordigers van het Sectorinstituut Transport en Logistiek, Pensioenfonds Vervoer, VNB, VVT

MET BIJDRAGEN VAN Gerrit Jan van Barneveld, Coen van Extel, Annet Koops, Marcel de Korte, Olga Leever, Carien Neeleman, Gerjanne van Oort, Shamrock, Ingrid Timmermans, Eric Vocking en Ben Westervoorde FOTOGRAFIE Marco Hofsté, Annelies van ’t Hul, Ruud Jonkers, Harry Linker en Shutterstock ONTWERP en OPMAAK Via Bertha, Utrecht

DRUK Senefelder Misset, Doetinchem WEBSITE tonmagazine.nl

FACEBOOK facebook.com/magazineton ISSN 1871­1790

TON wordt gratis toegestuurd aan alle werknemers voor wie de Cao Beroepgoederenvervoer geldt én naar de leden van TLN en VVT. TON wordt verzonden door Pensioenfonds Vervoer. Omdat Pensioenfonds Vervoer het blad zelf verzendt, is de privacy van je gegevens gewaarborgd. Je gegevens worden niet aan derden verstrekt. Deelnemers in Pensioenfonds Vervoer worden niet als abonnee geregistreerd. Meer informatie pfvervoer.nl/privacybeleid ADRESWIJZIGINGEN hoef je niet aan TON door te geven. TON komt automatisch op je nieuwe adres. Soms gaat daar enige tijd overheen. Heb je toch het idee dat er iets niet goed gegaan is? Stuur dan een mail naar info@tonmagazine.nl

OPLAGE 155.000 exemplaren © TON Magazine 2024 Via Bertha / SOOB Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en/of gereproduceerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever en/ of zijn partners.

TON wordt mede mogelijk gemaakt door

Rook je meer dan je vrachtwagen?