TON Magazine 105, dec 2022

Reünie

Nog voordat ik mijn motorhelm af zet, hoor ik “Volgn’s mie is dat aine van Pathuus!” Ik draai me om en zeg dat dat klopt. “Tof man”, reageert de man die met uitgestoken hand op me afloopt. Het is Cor, oftewel Spekkie. “Mooi da’ster bist.”

Mooi is het zeker, al heb ik niet zelf bij Newexco gewerkt. Mijn vader Harrie en broer Hilko wel. Maar omdat die zijn overleden en de reünie pas compleet is met een Pathuus was ik van harte welkom. Als ‘leutje jong’ ben ik veel met mijn vader en broer mee geweest, dus ik ken veel mensen. Toen ik later zelf achter het stuur zat, werd ik herkend als ’aine van Pathuus’. Men verwarde mij vaak met mijn broer. Als ik dan vertelde dat ik de jongste van Harrie was, kwamen de verhalen los. Zo ook nu. Ik maak kennis met een collega die nog een paar maanden op de MAN van mijn pa heeft gereden nadat hij de DAF 500 SSC had gekocht. Even later begroet ik Chris, mijn planner bij firma De Boer waar ik nu werk. Hij was ook de planner bij Newexco toentertijd. Daarna krijg ik een klap op de schouder met een enthousiast welkom van een man met mijn postuur, Jans. Oftewel Grote Jans. Hij en de eerdergenoemde Spekkie organiseren deze reünie. Jans en Hilko hebben ooit een wedstrijd priksleeën gehouden op de bedrijfsvijver. Wie er gewonnen heeft weet ik niet meer, maar dat het sleeën met grof geweld ging, weet ik wel! Later spreek ik Super, Karsies en Van Haeringen over hun reizen met mijn vader naar het Midden-Oosten. Dat ze Sinterklaas gevierd hebben in Bagdad. Prachtige avonturen maar te veel voor deze column.

Newexco is al 25 jaar niet meer, de verhalen wel. Die houden de geschiedenis levend. En dat is mooi.

Erik Pathuis (42) uit Winschoten is sinds 2001 vrachtwagen chauffeur en werkt bij Gebr. De Boer Transport in Oude Pekela.

Kerst

met de hele familie

Geert Strum

Anne Hoogland

Marty Hirst

Werken met Kerst –dit zijn de cao-afspraken

Als je met Kerst moet werken, ben je niet de enige. Met de feestdagen is ongeveer de helft van werkend Nederland vrij. Een kwart zou wel vrij willen, maar moet toch werken omdat collega’s al vrij zijn of omdat er geen vrije dagen opgenomen mogen worden.

De regels Vrij met Kerstmis of Nieuwjaar? Daar zijn geen wettelijke regels voor. De overheid schrijft niet voor op welke feestdagen werknemers verplicht vrij horen te zijn. Maar in cao’s is wel een en ander geregeld. Zo ook in het beroepsgoederenvervoer.

Dit zijn de cao-regels die dit jaar gelden. Volgend jaar is dat weer (iets) anders omdat de kerstdagen dan op maandag en dinsdag vallen. Dit jaar vallen de kerstdagen op zondag en maandag. Onderstaande regels zijn daarop, zo nodig, aangepast:

Op eerste en tweede kerstdag wordt niet gewerkt “tenzij de aard of het belang van de onderneming zulks vordert”. Voor kerstavond gelden geen aparte regels. Als tweede kerstdag geen roostervrije dag is en je hoeft niet te werken, dan worden er per dag 8 diensturen genoteerd. Je krijgt die dag dan dus doorbetaald. Moet je op eerste of tweede kerstdag werken, dan krijg je een toeslag van 100 procent op je uurloon betaald. Die toeslag krijg je altijd betaald voor de gewerkte uren op die dagen. Het is wel van belang dat je in die week al 40 uur hebt gewerkt; het basisuurloon van (ook) 100 procent gaat pas tellen voor uren boven die 40. Je kunt overigens ook kiezen voor een vervangende vrije dag. En let op: een dag loopt van 00.00 uur tot 24.00 uur. Dus op kerstavond moet er vanaf middernacht hetzelfde worden betaald als op de rest van eerste kerstdag. Om middernacht is het immers al eerste kerstdag. Op nieuwjaarsdag wordt niet gewerkt “tenzij de aard of het belang van de onderneming zulks vordert”. Voor de betaling van uren op nieuwjaarsdag gelden dezelfde regels als voor eerste kerstdag.

Na twee coronajaren kan het weer: Kerst vieren aan lange tafels. Alleen een werkrooster kan nog roet in het eten gooien. Lekker smullen, het huis versieren of naar de kerk: drie chauffeurs vertellen hoe hun kerstdagen eruitzien dit jaar.

Geen toeters en bellen, wel een mooie rollade

Werken of vrij?

Anne: Op eerste kerstdag ben ik vrij. Ik kijk ernaar uit. Door corona hebben we de afgelopen twee jaar niet met de hele familie Kerst gevierd. Deze Kerst zijn we met alle kinderen met aanhang en kleinkinderen.

Wiepkje: Of hij tweede kerstdag vrij is weten we nog niet. Het is afwachten.

Anne: De meeste bedrijven liggen stil, maar ik ben al blij met de vrije eerste kerstdag. Ik kan bij Melkweg wel aangeven wat ik wil, in overleg is veel mogelijk.

Wiepkje: Anne is een aantal jaren Rijdende Melk Ontvangst (RMO)-chauffeur geweest en dan kwam het voor dat hij met Oud en Nieuw moest werken. Dan zat ik met de kinderen aan de oliebollen en stond hij op een erf melk te laden.

Anne: Dan barstte het vuurwerk los om 00.00 uur en dan miste ik mijn gezin en de gezelligheid van het samenzijn.

Wiepkje: Melk ophalen bij de boer heeft Anne acht jaar gedaan, maar toen liet zijn gezondheid het afweten. Zijn bioritme was helemaal in de war.

Anne: Die continue wisselingen van dag- en nachtdiensten gingen mij opbreken.

Wiepkje: Ondertussen kreeg hij ook nog een hartaanval.

Anne: Ik ging op zoek naar ander werk. In februari dit jaar ben ik bij Melkweg aan het werk gegaan. Ik rijd met vloeibare levensmiddelen op Denemarken, Duitsland en Engeland.

Wiepkje: Ik merk het altijd als Anne niet goed in zijn vel zit. Dan is hij humeurig. Nu heeft hij weer plezier in zijn werk met leuke collega’s.

Uitbundig of sober?

Anne: Voor de kerstviering verbouwen we de hele woonkamer. Zo halen we de tafel van het terras naar binnen. Die is net zo groot als de eettafel. Alle stoelen en banken gaan er dan uit.

Wiepkje: Op eerste kerstdag gaan we altijd naar de kerk. Sommige kinderen gaan dan met ons mee. Ik zit zelf in de kerkenraad.

Anne: Wij vieren Kerst traditioneel, zoals we van huis uit zijn gewend. Geen viergangendiner met dure wijnen maar gewoon groenten, aardappels en een mooie rollade.

Wiepkje: Onze Kerst is niet sober maar gewoon. We hebben wel een kerstboom. Uitbundige verlichting en al die toeters en bellen, daar doen we niet aan. Dat heeft niets met de huidige inflatie te maken. Het is gewoon onze levensstijl.

Anne: We komen allebei uit een groot gezin en hebben zelf ook een groot gezin. We zijn niet gewend aan veel luxe.

Wiepkje: We hebben het er nooit over gehad of we een groot gezin wilden. Wat komt dat komt. Elk kind is een geschenk.

Anne: Ik heb mij nooit met het huishouden bemoeid. Dat is het terrein van Wiepkje. Over het thuisfront heb ik mij nooit druk hoeven maken als ik onderweg was.

Wiepkje: Als vrouw van een internationaal chauffeur ben ik gewend om alles zelf te regelen. Nu vijf van de zes kinderen het huis uit zijn, ben ik gastouder. We redden het financieel prima.

Anne: We merken wel dat alles meer geld kost. Ook de boodschappen bij de Lidl.

Wiepkje: Ik let nu nog meer op aanbiedingen dan vroeger. Maar bij de koffie is er altijd wat lekkers. Dat kan een plak kruidkoek met boter zijn. Iets lekkers hoeft niet duur te zijn.

Verwachtingen voor 2023

Anne: De komende tijd zal alles nog wel duurder worden. De hoge prijs van diesel wordt gewoon doorberekend naar de consument. Wiepkje: Of je komt met je wagen stil te staan en dan krijg je een terugval in inkomen.

Anne: De overheid kan gemakkelijk besluiten tot een boycot van Russische olie, maar hebben ze wel nagedacht over de oplossing? Volgens mij niet. Het blijft allemaal koffiedik kijken. Wiepkje: We maken ons wel zorgen om de kinderen. Hebben ze voldoende achter de hand, kunnen ze hun rekeningen wel betalen? Onze dochter van 21 is net gaan samenwonen. Ze wonen in een tochtig huis en betalen zich blauw aan energie. Halen die het eind van de maand wel met hun salaris?

Anne: In 2023 gaan we met de camper naar Schotland. Toen ik drie dagen in het ziekenhuis lag na mijn hartaanval, ging bij mij de knop om. Ik wil niet meer wachten met leuke dingen doen, want dan kan het te laat zijn.

MARTY HIRST

(59)

Woont in Zevenaar Is 35 jaar internationaal chauffeur Werkt sinds 2022 bij Schenk Tanktransport uit Papendrecht 21 jaar samen met ANJA (60), waarvan vijf jaar getrouwd

Twee volwassen zoons uit eerste huwelijk

Lekker eten met een Engelse touch

Werken of vrij?

Marty: Dit jaar ben ik vrij met Kerst. Ik zit voor mijn werk vier of vijf dagen op de weg, gevolgd door vier of vijf dagen thuis. Mijn ploegmaat en ik delen een auto. Als ik thuis ben, rijdt hij. Deze Kerst zou ik volgens mijn rooster moeten werken. Van collega’s hoorde ik dat het rond feestdagen altijd rustig is. Ik heb direct verlof aangevraagd en gekregen. Nu ben ik bijna zeventien dagen vrij en het kost mij maar drie snipperdagen.

Anja: Ik ben blij dat Marty vrij is met Kerst. In 2020 is mijn broer vlak voor de kerstdagen overleden. Voor mij is het een moeilijke tijd. Mijn broer vierde altijd Kerst bij ons.

Marty: Tot voor kort werkte ik voor Huisman Transport. Twintig jaar heb ik op Engeland gereden. Ik ben Engels, heb een dubbele nationaliteit. Met Kerst 2020 heb ik wel even in de rats gezeten of ik wel op tijd thuis zou zijn. Ik wilde naar huis om Anja te steunen. Door de Brexit en corona was het lastig om een overtocht te boeken. Het kostte mij een werkdag van 17,5 uur om het te regelen. De ferry zat bomvol vrachtwagens. Als het niet gelukt was, had ik Kerst bij mijn Engelse familie gevierd.

Anja: Door de Brexit werd het steeds onvoorspelbaarder of Marty in de weekenden wel thuis zou zijn. De laatste jaren kwam het vaak voor dat Marty op dagen dat we iets gepland hadden, problemen had om op tijd thuis te zijn.

Marty: Soms werd ik bij het verlaten van de ferry aan de kant gezet door de Britse douane. Niemand kon mij dan vertellen hoelang het ging duren. Ik heb wel eens tweeënhalve dag stil gestaan. Dan ging ik gitaar spelen of dook ik in de boeken om mijn vaarbewijs te halen. Anja: Ik was gewend dat Marty maar anderhalve dag weekend had. Zo is het werk nu eenmaal.

Marty: Ik kwam in Nederland terecht omdat ik in het Engelse leger zat. Ik was gestationeerd in Duitsland en ging vaak stappen in Arnhem. Toen mijn bataljon na vijf jaar terug moest naar Engeland, besloot ik in Nederland te blijven. Ik had mijn groot rijbewijs en zo ben ik mijn carrière als vrachtwagenchauffeur begonnen.

Uitbundig of sober?

Marty: Bij ons draait Kerst om familie en gezelligheid. Mijn zoons komen dan bij ons. Mijn ouders wonen helaas te ver weg, ze wonen in Australië.

Anja: Marty kan heel goed koken. Hij maakt de lekkerste gerechten. Hij heeft een hele grote kast gebouwd waar al onze keukenapparatuur in staat. Zo hebben we alles bij de hand. Vroeger maakte hij met Kerst weleens kalkoen met worstjes, maar dat is verleden tijd. De jongens eten allebei vegetarisch.

Marty: De laatste tijd kook ik wel vaker zonder vlees (en vis). Gewoon omdat het lekker is. Ik kan een heerlijke paddenstoelen risotto maken.

Anja: We koken met Kerst wel luxer en specialer dan op andere dagen.

Marty: Als ik onderweg ben, kook ik ook graag. Toen ik nog op Engeland reed, deed ik dat vaak. Ik heb zelfs een Facebookpagina waar ik recepten voor onderweg deel.

Anja: Met Kerst hebben we geen kerstboom in huis. Ik heb een boom van ijzerdraad gemaakt. Ik kijk in de winkels voor inspiratie en dan ga ik thuis knutselen. Dat is veel voordeliger.

Verwachtingen voor 2023

Marty: Wij hebben ons huis verduurzaamd. We zijn van het gas af, hebben dubbel glas en zonnepanelen. En dan nog is onze energierekening flink omhooggegaan. We hebben een hybride auto, maar nu is het voordeliger om op benzine te rijden. We zitten al zo’n vijf jaar bij een energiemaatschappij die groene stroom levert. Dat was een bewuste keuze. Ik begrijp niet waarom ook groene stroom duurder is geworden.

Anja: Boodschappen doen we nu vaker in Duitsland, daar is het goedkoper. We gaan ook minder uit eten, want wat zal de toekomst brengen?

Marty: Ik heb een redelijk inkomen waar we nog steeds goed mee rond kunnen komen.

Anja: Ik kom uit een arbeidersgezin en ben gewend om op de kleintjes te letten. En ik ben ook van een generatie die liever iets zelf maakt dan koopt. In deze tijd is dat een voordeel.

Marty: Ik verwacht dat in de komende tijd meer mensen in de problemen komen door de inflatie. Korter douchen, letten op de boodschappen, de verwarming lager, de tv uitzetten in plaats van op stand-by. Wat kun je nog meer doen?

Naar de kerk en een lekker toetje

Werken of vrij?

Geert: Ik werk in het afvaltransport. Het bedrijf is met de feestdagen gesloten. Alleen als de nood aan de man is, werken we. Het afval halen we na Kerst wel weer op.

Petra: Ik werk in de zorg op een nul-urencontract. Met Kerst moet ik soms wel werken.

Geert: Wij zijn gereformeerd. Eerste kerstdag is voor ons de belangrijkste dag. Als het zou moeten, kan ik op tweede kerstdag wel werken.

Petra: Op zondag gaan we met het hele gezin twee keer naar de kerk. Geert is altijd vrij op zondag. Hij is koster en ik zit in het zangbestuur en het kinderkoor.

Geert: Werken op zondag doe ik niet. Petra moet soms wel werken, maar dat is van een andere orde. Werk in de zorg gaat dag en nacht door. Het is werk voor je medemens.

Petra: Gelukkig is Geert in al die jaren altijd vrij met Kerst. Ook bij zijn vorige werkgevers.

Geert: Hiervoor werkte ik acht jaar bij een drainagebedrijf. Ook op de vrachtwagen. Mijn oudste broer was chauffeur en die heeft mij aangestoken. Als het even kon, ging ik met hem mee. Op mijn negentiende heb ik op eigen kosten mijn rijbewijzen gehaald. Bij Wielemaker ben ik er één jaar tussenuit geweest. Ik reed toen met een LZW-haakwagen met afzetcontainers elke dag hetzelfde rondje. Ik ben toen naar een ander bedrijf gegaan, want ik wilde meer afwisseling.

Petra: Dat was geen succes. Ik wist nooit wanneer Geert thuis zou zijn. Er was geen regelmaat meer. Soms moest hij om tien uur beginnen en dan wist hij niet hoe laat hij thuis zou zijn. Dat gaf ons allebei veel stress.

Geert: Na één jaar belde Wielemaker of ik terug wilde komen. Ik rijd nu al het voorkomende werk met de haakauto en dat maakt wat ik moet doen leuk en afwisselend.

Uitbundig of sober?

Petra: Ons huis ziet er met Kerst net zo uit als nu.

Geert: Wij hebben geen kerstboom of andere kerstversieringen.

Petra: Natuurlijk nemen de kinderen van school wat kerstknutsels mee. En ik brand wel een kaars, maar dat doe ik ook op andere winterse dagen.

Geert: Zo’n kerstboom heeft niets met het geloof te maken. Het leidt alleen maar af van waar het kerstfeest om gaat: de geboorte van Jezus.

Petra: Rond Kerst krijgen we weer stapels kerstfolders die je aansporen om te kopen.

Geert: Kerst en de andere christelijke feestdagen zijn één groot verdienmodel. Daar doen wij niet aan mee.

Petra: Ik kook wel altijd iets bijzonders op eerste kerstdag. Een beetje anders dan wat we normaal eten. En natuurlijk een lekker toetje.

Geert: Op eerste kerstdag gaan we twee keer naar de kerk. Vaak gaan we op tweede kerstdag naar onze familie. Of ze komen bij ons.

Petra: Met Kerst 2020 had het hele gezin corona. Toen waren we de hele periode thuis. Dan heb je toch een heel andere Kerst.

Verwachtingen voor 2023

Geert: We merken nu al dat alles duurder wordt. Vorig jaar ging onze energiemaatschappij failliet. We zijn toen overgestapt naar een andere maatschappij en moesten per maand 100 euro meer gaan betalen.

Petra: We zijn blij dat we toen voor een vast contract gekozen hebben. Je weet niet wat de energieprijzen in deze onzekere tijden gaan doen.

Geert: We hebben zonnepanelen. En in onze woonkamer staat een elektrisch kacheltje.

Petra: Ik let ook op de prijzen van de boodschappen, maar dat deed ik altijd al. Ik ga naar de markt en doe ook boodschappen bij de boer. Ik zou niet weten wat ik nog meer kan doen.

Geert: Toch hebben wij niets te klagen. Ik denk dat veel mensen in de problemen komen door de stijgende prijzen. En de lonen gaan ook niet echt omhoog.

Petra: Ik koop vaak kleding of spullen voor in huis in de kringloop winkel. We moeten bewuster omgaan met de aarde en minder verspillen.

Geert: En als ik zie wat voor goede spullen er zitten tussen het afval dat ik vervoer! Sommige producten zitten nog in het plastic en zijn splinternieuw. Dat wordt dan allemaal vernietigd. Zonde.

Petra: In Nederland hebben we het ondanks alles nog steeds goed. Denk eens aan de mensen in Oekraïne waar oorlog is of aan Afrika waar hongersnood is. Wij komen niets tekort. We eten er geen aardappel minder om.

Familie in dienst bij een familiebedrijf Alledrie op de bulkwagen

bulkwagen

Bulkvervoer is een vak apart, vinden de drie familieleden Ter Haak. Vader Imre, zoon Koen en dochter Lisa rijden in een bulkwagen van het familiebedrijf Van ’t Kruis Bulk Logistics b.v. in Nieuwveen. “Het is een familie in een familie”, vertelt moeder Sandra. “Ze hebben hun wagen wel heel eigen gemaakt. Daarmee onderscheiden ze zich.”

“Schoenen uit!” is het eerste wat je hoort als je de wagen op wilt klimmen, vertelt moeder Sandra. “Je gaat hun huis en slaapkamer binnen.” Lisa vertelt: “We rijden in de Benelux en Duitsland en zijn vaak de hele week weg. We komen bij veevoederbedrijven waar de sfeer gemoedelijk is. Vaak kunnen we aanschuiven met eten.”

Videobellen

Een jaar geleden begon Lisa met rijden en had ze de hele dag door contact met haar vader. “Door omstandigheden kreeg ik maar één dag uitleg over het werk in plaats van twee weken. Als ik dan niet wist wat ik moest doen, videobelde ik m’n vader. Die begeleidde me. En als m’n vader niet opnam, belde ik Koen. Zonder hen had ik dit werk niet zo snel onder de knie gekregen.” Na een jaar hoeft ze niet meer te videobellen, maar hebben ze wel dagelijks contact. “We komen elkaar ook wel eens tegen en als het kan spreken we af. Dan eten we bijvoorbeeld samen.”

Acht jaar gevangenis

“Bulk rijden is specialistisch vervoer”, vertelt vader Imre. “Er is geen opleiding voor. Laat

ze mij maar bellen, denk ik dan. Liever twintig keer mij storen zodat het bij de klant goed gaat, dan dat ze schade rijden. Of in de verkeerde silo blazen.” Imre is na z’n dienstjaren als zelfstandig chauffeur in dienst gegaan bij Van ’t Kruis Bulk Logistics. “Zwaar transport heeft altijd mijn aandacht gehad. Ik ben er wel een tijdje uit geweest. Ik was het rijden zat en heb toen acht jaar in een gevangenis gewerkt. Maar toen die locatie dichtging, ben ik teruggegaan naar het rijden.” Zoon Koen werkte toen al bij Van ’t Kruis Bulk Logistics. “En daar ben ik acht jaar geleden aangehaakt.”

Stage als start

Het stond al heel vroeg vast dat Koen net als zijn vader chauffeur zou worden. Imre zegt lachend: “Daar twijfelde niemand aan. Zijn eerste woordje was ‘auto’ en hij ging mee in het autostoeltje. Ook het ledikantje en het potje laadde ik in. Hij vond het prachtig.” “Dat vind ik nog steeds”, zegt Koen. “Toen ik een bedrijf moest zoeken van school om stage te lopen ben ik met onze buurman meegegaan. Die was toen al chauffeur hier. Na de stage ben ik blijven hangen om auto’s te wassen. Ik heb ook meteen mijn rijbewijs

gehaald. Ik werk hier nu negen jaar. Ik doe niks liever.”

Hondenbrigade

Voor Lisa was het niet zo vanzelfsprekend dat ze chauffeur zou worden. “Ik wilde eerst iets met dieren. De hondenbrigade bij de politie leek me wel wat. In de schoolvakanties ging ik vaak met m’n vader mee. En dat begon ik echt leuk te vinden. Hij liet me steeds meer zelf doen. Mijn opleiding heb ik er toen op aangepast. Ik werkte in de loods bij een ander transportbedrijf. Na het behalen van mijn groot rijbewijs kon ik meteen de bulkwagen op bij Van ’t Kruis Bulk Logistics. Ik rijd nu al een jaar en ben nog steeds blij met mijn keuze.”

Andere Ter Haak

Ook vader en moeder staan achter de keuze van hun kinderen. Vader Imre: “Ze moeten doen wat ze leuk vinden. Wat het ook is. Ik vind het bijzonder dat we met z’n allen het vak van chauffeur uitoefenen bij hetzelfde bedrijf.” Al zorgt dat soms wel voor

Hart op juiste plek

Als er in het weekend wat is, bel ik Leen uit z’n bed

verwarring bij de planning, vertelt Lisa: “Dan bellen ze en vragen ze of ik wat kan laden in Duitsland, terwijl ik vlakbij Nieuwveen rijd. Ik zeg dan meteen dat ze een andere Ter Haak moeten bellen.”

Bij Van ’t Kruis Bulk Logistics staat inmiddels de derde generatie van de familie Van ’t Kruis aan het roer. Er zijn tweeëntwintig chauffeurs in dienst. Leendert van ’t Kruis is blij met de Ter Haakjes. “Een lekker koppige en robuuste familie met het hart op de juiste plek.” Imre: “Het familie bedrijf heeft als voordeel dat de lijnen kort zijn en de aanpak persoonlijk. In overleg kan bijna alles. En er is geen planning die zit te jagen. Dat is fijn voor beginners zoals Koen en Lisa. En als er in het weekend wat is, bel ik Leen uit z’n bed. Hij zal het niet leuk vinden, maar het kan wel. Mary, z’n vrouw, loopt ook op de zaak en zorgt een beetje voor de jeugd. Dat is fijn, want transport kan best hard zijn.”

Ik geef mensen inzicht, overzicht en uitzicht

“Steek je kop niet in ’t zand”

Door de stijgende prijzen komen veel mensen in geldproblemen. En dat is toch nog een taboe. Met als gevolg: kop in het zand en doorgaan. Maar zo gaan de problemen niet weg. Sterker nog, de schulden lopen verder op. Budgetcoach Nienke Oostra helpt mensen op weg naar een schuldenvrij leven.

“Hoe je voorkomt dat je in de problemen raakt? Een gouden regel is er niet”, begint de 51-jarige Nienke uit Leidschendam. “Wel spelen er bijna altijd andere dingen mee. Financiële problemen krijg je niet zomaar. Ze komen bijvoorbeeld na een scheiding of overlijden. Maar ook een lage eigenwaarde kan leiden tot geldproblemen. Er is altijd een reden waarom mensen hun

administratie laten versloffen. Want niemand kiest voor schulden. En als je eenmaal schulden hebt, dringt het pas tot je door wat het écht betekent. Belangrijk dus om bij geldproblemen niet de kop in het zand te steken!”

POST NIET OPENMAKEN

Nienke komt regelmatig mensen tegen die hun post niet meer durven openmaken. Nienke: “Ze doen dat omdat ze bang zijn de rekeningen niet te kunnen betalen. Maar deze angst is lang niet altijd terecht. Ik heb wel eens blauwe enveloppen met mensen opengemaakt waarin stond dat ze veel geld terug kregen. Vaak valt het aantal rekeningen dat iemand niet kan betalen wel mee. Het helpt dan om alles op een rijtje te zetten.” Nienke spreekt ook mensen die denken dat ze niet zelf hun administratie kunnen bijhouden. “Ze werden eerst geholpen door iemand, bijvoorbeeld een ouder. Maar als die persoon wegvalt of het niet meer kan doen, moeten ze het toch zelf oppakken. Hulp vragen is lastig. In onze maatschappij wordt toch vaak gezegd: ‘als je schulden hebt, ben je stom’. Onterecht natuurlijk!”

DRIE STAPPEN

Nienke biedt hulp. Budgetcoaching gaat uit van drie stappen. “Ik geef mensen inzicht, overzicht en uitzicht. Met inzicht bedoel ik dat we samen de inkomsten en uitkomsten inzichtelijk maken. Vaak denken mensen dat ze het financieel niet meer redden. Maar als we het inzichtelijk maken, valt het soms mee. Stap 2 is overzicht: wat kun je verwachten van je schuldeisers? Komt er loonbeslag aan? Moet het huis naar de veiling? Samen brengen we dat soort vragen en de antwoorden daarop in kaart. Vervolgens bedenken we samen hoe iemand zo snel mogelijk weer controle krijgt over de financiën. Ik maak samen met de cliënt een afbetalingsplan. Dat is het uitzicht op een financieel gezonde toekomst.”

REKENING OP DE MAT

De begeleiding van Nienke duurt meestal een jaar. “In die tijd zijn al een heleboel dingen opgelost. Veel mensen kunnen in een jaar tijd hun gedrag aanpassen. Ze hebben geleerd om hun nieuwe vaste lasten, de schulden die ze moeten afbetalen, maandelijks over te maken. Dat gaat niet altijd goed. Sommige mensen vervallen in oude gewoonten. Als dan de eerste herinnering van een rekening op de mat valt, schieten ze in de stress en denken dat het hele overzicht weg is. Terwijl dat vaak reuze meevalt. Als ze er maar over praten.”

EMOTIE EN CIJFERTJES

Nienke begon in maart 2013 als budgetcoach. Wat spreekt haar aan in haar werk? “De verbinding tussen emotie en de cijfertjes geeft mij voldoening. Ik ben met heel concrete zaken bezig: de cijfertjes. Maar ook met emoties van mensen. Ze hebben vaak veel last van de schulden en krijgen er lichamelijke klachten van, bijvoorbeeld hoofdpijn. Ik vind het interessant om met de cliënt te onderzoeken: waarom overkomt je dit? En hoe kunnen we dat gaan oplossen in de toekomst? Het mooiste is als ik ze kan loslaten omdat hun financiële situatie onder controle is.”

Vier budgettips van Nienke

1 Kijk rustig naar je eigen inkomsten en uitgaven. Merk je dat je iedere maand structureel geld tekortkomt? Kijk kritisch naar je uitgaven. En trek op tijd aan de bel. Laat de schulden niet te lang oplopen!

2 Bepaal wat voor jou het juiste bedrag aan huishoudgeld is. Zet je inkomsten en uitgaven op een rij en bepaal een realistisch bedrag aan leefgeld per maand. Bijvoorbeeld 400 euro. Zet dat op een speciale leefgeldrekening of pin aan het begin van de maand dit bedrag. Als het op is, ben je over je leefgeld heen en moet de rem erop!

Wil jij begeleiding van een budgetcoach?

Via STL kun je online of aan huis persoonlijke begeleiding krijgen van een budgetcoach. Dit is kosteloos wanneer er aan SOOB afgedragen wordt. Je werkgever wordt hiervan niet op de hoogte gebracht. Meer informatie vind je hier: www.stlwerkt.nl/budgetcoach

3 Koop zorg slim in. Zo’n 95% van onze zorg zit in de basisverzekering. Alleen de aanvullingen kun je extra verzekeren. Zoals alternatieve geneeswijzen, brillen en beugels. Hierdoor wordt de verzekering duurder. Dat realiseren veel mensen zich niet. Ook mensen die chronisch ziek zijn, hebben vaak genoeg aan de basisverzekering.

4 Krijg je een aanmaning? Maak het bedrag zo snel mogelijk over of spreek een betalingsregeling af. Als je dit niet doet krijg je al snel extra kosten, soms wel 1.000 tot 1.500 euro meer. Dat komt door executiekosten, incassokosten et cetera.

Hoe zeg je ‘dankjewel’?

Met een warme muts, balletje gehakt of handige mok zetten transportbedrijven hun chauffeurs in het zonnetje op de Dag van de Vrachtwagenchauffeur op de tweede donderdag van december, dit jaar op 8 december. Vier transportbedrijven vertellen hoe zij hun waardering laten blijken. Op deze speciale dag, maar óók tijdens de rest van het jaar. En twee chauffeurs vertellen hoe zij de extra aandacht vorig jaar hebben ervaren.

Deborah Post van H.N. Post en Zonen

Kirsten Bol van Bol Transport

Koen Relou van Distifresh

Jan Jooren van Jooren Transporten

Bart Roos van ID Logistics Maarten Versleijen van De Klok Logistics

Ontbijtje of lunch

Bedrijf Distifresh, Boxtel

Doet dit jaar voor het eerst mee

Transportmanager Koen Relou (29) uit Someren: “Wij zitten in het koeltransport en werken met charters die voor ons rijden. Ondanks dat het niet onze ‘eigen’ chauffeurs zijn, krijgen ze al onze waardering.” De vijftig chauffeurs die vanaf één uur ’s nachts vertrekken kregen een ontbijtje aangeboden. Nog eens veertig chauffeurs gingen overdag op pad en kregen een lunch mee. Het ontbijt of de lunch zat in een koeltasje. “Er zat een flyer bij waarin we onze dank uitspreken voor hun inzet de afgelopen periode.” Niet alleen op de Dag van de Vrachtwagenchauffeur is er een extraatje: Distrifresh deelt regelmatig wat uit. “Als het heel heet is, zijn er ijsjes

en flesjes water. En met Kerst een kopje soep of een worstenbroodje. Onze waardering laten we niet alleen blijken door iets lekkers uit te delen. We hebben een eigen chauffeursbegeleiding in de vorm van twee dames die non-stop met de chauffeurs in contact staan om ze snel te helpen bij vragen. Ook overleggen we regelmatig met chauffeurs om te kijken wat er beter kan. Zo houd je een positieve samenwerking en gemotiveerde chauffeurs. Zij zijn uiteindelijk ons visitekaartje!”

Thermosfles met bedrijfsnaam

Bedrijf H.N. Post en Zonen, Pijnacker

Doet mee vanaf het eerste begin

Deborah Post (28), afdeling HR: “We vinden het een heel goed initiatief van de werkgeversorganisaties en vakbonden in de sector. Onze chauffeurs gaan iedere dag weer voor ons de weg op om de goederen van A naar B te brengen. Het blijft een verantwoordelijk en risicovol beroep en we zijn heel trots op onze chauffeurs. Ze verdienen een pluim! We proberen elk jaar wat leuks te bedenken. Dit jaar lieten we een thermosfles graveren met onze bedrijfsnaam. Die houdt je drankje 24 uur koud en 12 uur warm. Superhandig voor onderweg. Vorig jaar gaven we een muts met ons logo, gekoppeld aan een actie om een leuke foto op social media te delen. Veel mensen deden hieraan mee.” Ook op andere momenten tijdens het jaar wordt aan de chauffeurs gedacht, zoals met Pasen, sinterklaas en Kerst. “Daarnaast hebben we een bedrijfsbarbecue en een nieuwjaarsreceptie om met elkaar in contact te blijven. Dat vinden we heel belangrijk.”

Hoodie met capuchon

Bedrijf Jooren Transporten, Ouderkerk aan de Amstel

Doet elk jaar mee aan de Dag van de Vrachtwagenchauffeur

Voor directeur Jan Jooren (60) is het niet meer dan logisch om mee te doen aan de Dag van de Vrachtwagenchauffeur. “Natuurlijk zetten wij onze chauffeurs in het zonnetje. Wij vinden dat dit erbij hoort. En niet alleen op deze dag. Onze mannen en vrouwen maken lange dagen; ze zetten zich ook vaak in het weekend of op feestdagen in. In Nederland vinden we het maar normaal dat je altijd alles kan kopen. Maar zonder onze vakmensen blijven veel supermarkten en winkels leeg. Wij vinden het leuk om de chauffeurs te verrassen en ze happy te houden. Dan is het vrij logisch dat je ze beloont. Dit jaar kozen we voor een hoodie met op de rug de tekst: ‘Dit is de leukste en meest geweldige chauffeur van Jooren’. We hebben ook een keer een gepersonaliseerde mok gegeven, om al het plastic tegen te gaan. En we doen met alle feestdagen wel wat. Het wordt echt gewaardeerd, de reacties zijn altijd positief.”

Gehaktballen met jus

Bedrijf Bol Transport, Zuidbroek

Doet voor de tweede keer mee

Ook bij Bol Transport zijn de reacties positief. “Net als vorig jaar hadden we een feestelijk aangeklede koffiestand met koffie, thee en frisdrank. En een grote pan met gehaktballen. Dat beviel heel goed, het wordt echt gewaardeerd”, vertelt officemanager Kirsten Bol (35) uit Veendam. Ze benadrukt dat de chauffeurs ook op andere momenten, zoals met sinterklaas en Kerst, een extraatje krijgen. “We zijn heel blij met de mensen die we hebben. Dat laten we graag blijken. We rijden met slachtafval en dat is een specialistische tak van sport. Zeker in deze tijd van chauffeurstekorten is het extra belangrijk om aandacht aan je mensen te schenken.”

“Ik ben geen kenteken, maar heb een naam”

‘Jij bent vandaag onze driver of the day’. Een kaart met deze tekst, plus een lunchpakket voor onderweg, kreeg Bart Roos vorig jaar op de Dag van de Vrachtwagenchauffeur van zijn werkgever. Bart: “Ons werk wordt vaak onderschat en ondergewaardeerd. De Dag van de Vrachtwa genchauffeur is zeker goed voor een meer positieve beeldvorming én waardering. Bij ID Logistics ben ik geen kenteken, maar een naam.” Bart Roos werkte hiervoor tien jaar in de autoverhuur. Het onderdeel van zijn vak dat hij het leukst vond, was de weg op gaan. “Daarom besloot ik mij zes jaar geleden om te scholen tot vrachtwagenchauffeur. Toen ik mijn rijbewijs haalde, zei een vriendin ‘jij kunt toch wel meer dan dat?’. Het is tekenend voor hoe er tegen ons vak wordt aangekeken. Het is erg ondergewaardeerd. Mensen denken dat het niet zulk moeilijk werk is en dat we alleen maar gehaktballen eten onderweg.”

Positieve beeldvorming

Bij klanten ervaart Bart die negatieve houding niet. “Zeker bij zakelijke klanten voel ik me gewaardeerd, als ik mijn werk goed doe natuurlijk. Zij hebben ook een reëler beeld van hoe intensief dit werk soms kan zijn.” De Dag van de Vrachtwagenchauffeur vindt Bart een goed initiatief, dat kan bijdragen aan meer positieve beeldvorming. “Het kan alleen maar helpen om meer mensen naar deze sector en dit mooie beroep te trekken.”

Samen oliebollen eten

Gemoedelijke sfeer

Bij ID Logistics heerst een gemoedelijke sfeer, vertelt Bart. “Het is een groot bedrijf, maar toch merk ik dat ik hier geen nummer ben. De afdeling planning spreekt me aan met mijn naam. Ze weten wie je bent. Dat is zeker niet overal zo! Bij mijn eerste werkgever in het transport, in Duitsland, werd ik alleen maar op mijn fouten aangesproken. Een complimentje zat er niet in. Bij ID Logistics is er jaarlijks een bedrijfsfeest. Het kerstpakket haal je op in een feestelijke sfeer met een oliebollenkraam. En op vrijdag staat er soms een frietkraam. Het is leuk om zo samen de week af te sluiten. Ik zit hier erg op mijn plek en voel me gewaardeerd.”

43 jaar Woont in Moergestel

Is zes jaar chauffeur Werkt bij ID Logistics, voorheen GVT Transport &

Bart Roos

Logistics, uit Tilburg

“Een mooi gebaar”

Al drie jaar op rij krijgt Maarten Versleijen een attentie tijdens de Dag van de Vrachtwagenchauffeur van zijn werkgever. “Ik vind dat ze hiermee laten zien dat je gewaardeerd wordt. Ze hoeven het immers niet te doen!”

Een worsten- of saucijzenbroodje, gebak of een lunchpakketje voor onderweg: De Klok Logistics weet de chauffeurs op deze speciale dag ieder jaar met wat lekkers te verrassen. Maarten voelt deze waardering niet alleen op de Dag van de Vrachtwagenchauffeur. “Bij dit bedrijf wordt er regelmatig wat

gedaan. We hebben laatst een barbecue gehad, soms staat er een frietkar, dan weer is er erwtensoep met worst. In de zomer staat er bij hete dagen altijd een koelkast vol flesjes water. Het zijn de kleine dingen, maar helaas worden ze niet door iedereen gezien. Ik ben ook mentorchauffeur en spreek daardoor veel mensen die van andere bedrijven af komen. Ze denken altijd dat het gras bij de buren groener is, maar we hebben het hier zeker niet slecht!”

Kind aan huis

Waardering krijgt Maarten ook zeker van zijn klanten. “Ik kom zelf uit Landgraaf en rijd altijd in de regio Zuid-Limburg. Daar heb ik een vaste route en ken ik de klanten. Ik praat dialect en ben daar kind aan huis. Zo weet ik per klant waar ze het liefst de goederen geplaatst willen hebben. Net dat stapje extra zetten hoort erbij. Het is leuk om na de vakantie te horen dat ze blij zijn dat je weer terug bent.”

Net dat stapje extra zetten hoort erbij

Balletje halen Maarten vindt het goed dat de Dag van de Vrachtwagenchauffeur bestaat. “Ik weet dat je op die dag bij de tankstations van BP gratis een balletje mag halen als chauffeur. Ik heb daar nog nooit gebruik van gemaakt, maar toch vind ik het fijn dat een ander bedrijf daaraan denkt. BP ziet dat chauffeurs belangrijk zijn voor de maatschappij, het is een mooi gebaar.”

Voor elk beroep een dag Maarten twijfelt eraan of de Dag meer mensen kan enthousiasmeren voor het vak. “Je hebt tegenwoordig bijna voor elke beroepskracht wel een dag. Secretaressedag en de Dag van de Leerkracht bijvoorbeeld. Dus ik denk niet dat deze dag helpt om mensen naar het transport te trekken. Wel zorgt het ervoor dat mensen zich gewaardeerd voelen en bij het bedrijf blijven waar ze werken.”

Maarten Versleijen 43 jaar Woont in Cuijk Is 21,5 jaar chauffeur Werkt bij De Klok Logistics uit Nijmegen

De Dag van de Vrachtwagenchauffeur zet de sector in de schijnwerpers. Maar hoe gewaardeerd voel jij je écht? En hoeveel plezier heb je in je werk? TON vroeg het aan de panelleden. Hieronder zie je dat bijna twee derde een 8 of hoger scoort voor plezier in het werk.

29 % gemiddeld

onvoldoende (1 t/m 5) 9 % 62 % TON 105 12-22 • p 23

FLUITEND

NAAR JE WERK

voldoende (6 of 7)

Wat maakt het werk nou zo leuk? Het TON-panel gaf antwoord op de vraag:

WAT GEEFT JOU WERKPLEZIER?

werken met goede materialen een goede beloning vrijheid om zelf te beslissen sociale contacten begrip van collega’s / leidinggevende / opdrachtgevers

EEN SCHOUDERKLOPJE

Panelleden ervaren de meeste waardering van familie en partner. Ze deelden de volgende rapportcijfers uit.

DE WAARDERING UIT MIJN OMGEVING GEEF IK DIT CIJFER:

familie en partner collega's klanten leidinggevende samenleving andere weggebruikers

Persoonlijke aandacht is beste waardering. Bijvoorbeeld als er gevraagd wordt hoe het met je gaat. Of als je merkt dat jouw mening ertoe doet. Daar kan een ongevraagde loonsverhoging nauwelijks tegenop. TON vroeg het panel om de volgende zin af te maken:

IK VOEL MIJ GEWAARDEERD VOOR MIJN WERK…

…door de vraag “hoe gaat het met je?” 60 % …als mijn privéleven telt 52 % …als mijn mening wordt gevraagd 41 % …als ik een compliment krijg 40 % …door zomaar een loonsverhoging 21 % …als ik een verrassing krijg 18 % …als mijn werkgever in me investeert 17 % …door de Dag van de Vrachtwagenchauffeur 9 % …als ik extra vrije dagen krijg 5 % …ander antwoord 3 %

BIJ DEZE VRAAG KON HET TON-PANEL UIT MEERDERE ANTWOORDEN KIEZEN

Inpakken doorpakken

doorpakken uitpakken

Je moet het samen doen. Dat gaat makkelijker met goede collega’s en een prettige werksfeer. Dat het een team van aanpakkers is, laat het groepsportret van internationaal verhuisbedrijf De Haan in Alblasserdam zien. Een bedrijf dat na 245 jaar en acht generaties nog steeds een familiebedrijf is.

Van bestelbus naar management

Vanaf zijn 21ste werkt Jan-Eric Bos bij De Haan. “Ik begon op een bestelbus, haalde het vrachtwagenrijbewijs en heb toen heel wat jaren als internationaal chauffeur/verhuizer gewerkt. Maar toen ik kleine kinderen had wilde ik meer thuis zijn. Zeven jaar geleden stopte ik daarom met EU-rijden en werd voorman projectverhuizingen in Nederland. Toen ben ik ook taxaties gaan doen en de verhuizingen gaan plannen in het buitenland.

Jan-Eric Bos · 41 jaar Woont in Alblasserdam

Door mijn werkervaring kan ik alle facetten van het verhuizen goed overzien. Dat komt uitstekend van pas in mijn huidige functie als manager operations. Ik stuur de buitendienst aan en maak de planning. Daarnaast heb ik de verantwoording over de loods, het wagenpark, de kleding en het verpakkings materiaal.”

Het is nooit Jan-Erics ambitie geweest om zo ver te komen. “Ik doe wat mij gevraagd wordt en vaak iets meer. Dat wordt beloond. Via cursussen en opleidingen kom je dan steeds verder. Dat laat zien hoe je bij dit bedrijf door kunt groeien.” Samen met collega Patrick sprak hij met verhuizers om vervolgens een praktische opleiding voor nieuwe medewerkers op te zetten.

Hart voor de zaak

Als global manager household moves heeft Linda Rovekamp met haar team flink wat verantwoordelijkheid. “Ik zorg voor een goede balans van (inter)nationale verhuizingen van onze zakelijke klanten, particulieren en partners. Ook onderhoud ik de contacten met partners waarmee, in opdracht van collega-verhuisbedrijven, in het buitenland verhuizingen worden uitgevoerd. Al die activiteiten moeten goed verdeeld blijven om te zorgen dat De Haan ook in de toekomst steeds door kan. Daarbij komt ook de marketing, waarbij ik kijk naar ontwikkelingen en trends in de branche. En ik onderhoud contacten met leveranciers van verhuismaterialen en rederijen die onze containers transporteren.” Linda werkt bij De Haan omdat het bedrijf goed bij haar past. “Door de goede zorg van collega’s onder elkaar en voor de klanten heb ik snel hart voor de zaak gekregen. De collega’s en klanten maken het werk aantrekkelijk.”

Linda Rovekamp · 44 jaar

Woont in Alphen aan de Rijn

Dertigers-dilemma

De vader en een oom van Pieter van Loij werkten bij De Haan. Na kort gewerkt te hebben voor een ander verhuisbedrijf, startte Pieter ook bij De Haan Verhuizingen. “Hier haalde ik mijn grootrijbewijs en werd voorman/chauffeur. Maar dat valt lastig te combineren met jonge kinderen en een vrouw die vier dagen in de week werkt. Door files kwam ik vaker te laat op privé-afspraken. Toch wilde ik niet weg bij De Haan omdat het leuk is om hier te werken.” Toen zich de mogelijkheid voordeed om als warehouse-supervisor aan de slag te gaan, aarzelde hij niet. “Dat paste uitstekend.”

Kenmerkend voor het bedrijf vindt Pieter de betrokkenheid van de mensen, inclusief de directeur. “Onze directeur heeft een groot rijbewijs. Is het ‘s zomers erg druk, dan kunnen we hem inplannen als verhuizer. Dat lukt door zijn eigen werk natuurlijk niet altijd. Maar alleen al dat hij er om half zeven ’s morgens staat om met de vrachtwagen op pad te gaan, geeft het gevoel dat we met z’n allen de schouders eronder zetten.”

Pieter van Loij · 38 jaar Woont in Papendrecht

Steeds ergens anders

André van Vliet is sinds 1991 internationaal verhuizer bij De Haan. “Ik verhuis vooral particulieren, waaronder veel expats. Meestal ben ik in het weekend thuis. Soms zijn het wat kortere weekends, bijvoorbeeld omdat ik op zondagavond weg moet. Het leuke van het vak is dat je steeds ergens anders bent en telkens andere mensen ontmoet. Je moet er ook zelf wat van maken. Ik ga uit van ‘een dag niet gelachen is een dag niet geleefd’. Ook als je tegenvallers hebt, zoals lastige klanten of zware spullen. Adressen waar de wagens niet goed kunnen komen, vind ik juist een leuke uitdaging. En dan proberen om zo dicht mogelijk voor de deur te komen. Lopen doen we immers al genoeg.”

Lekker afwisselend werk

Eigenlijk wilde Dennis Nijssen iets heel anders gaan doen. Hij volgde de opleiding sportmarketing. “Maar het bleek heel lastig om in die sector een baan te vinden. Ik had bij De Haan een fijne meewerkstage gedaan en besloot in 2013 te solliciteren.” Dennis begon als move-coördi nator, maar deed ook ruim twee jaar taxaties. Sinds vier jaar is hij move-manager. “Dat houdt in dat ik het eerste contact verzorg met de klanten om te zien wat ze wanneer willen. Daarna plan ik de afspraak voor de taxateur in en help ik inschatten wat het verhuisvolume is en wat er nodig is aan materiaal. Dat werk ik uit in een offerte. Als de vraag een opdracht is, coördineer ik het werk verder. Dan overleg ik met de planning wanneer er verhuizers beschikbaar zijn. Je maakt alle facetten van verhuizen mee. Van begin tot eind. In mijn functie heb ik veel in eigen hand. Dat vind ik fijn. Ik regel graag veel zelf.”

Dat verhuizen een vak apart is, merkt Dennis aan zendingen uit andere landen. ”Die zijn heel anders verpakt. Verhuizers zijn echt vakmensen. Het is niet alleen fysiek werk, maar het gaat ook om zorgvuldig inpakken en de omgang met soms gespannen mensen. Je moet goed zelfstandig kunnen werken, maar ook een teamspeler zijn.”

André van Vliet · 56 jaar Woont in Dordrecht

Mike de Niet ·

Dennis Nijssen · 33 jaar · Woont in

Aanbevolen door klasgenoten

Mike de Niet is BBL’er. “Op maandag ga ik naar school. De rest van de week werk ik bij De Haan als verhuizer. En soms in het magazijn. Ik volg de opleiding logistiek medewerker niveau 3. Tijdens niveau 2 leerde ik op school jongens kennen die bij De Haan stage liepen en er heel positief over waren. Dus heb ik contact opgenomen.” Het bevalt hem goed. Een exacte functie heeft Mike nog niet voor ogen. “Het is niet mijn doel om internationaal chauffeur te worden. Maar een baan als binnenlandverhuizer lijkt me wel leuk.” Om ervaring op te doen, krijgt elke leerling bij De Haan een buddy toegewezen. “Dat is in mijn geval Mark van der Linde, een ervaren medewerker. Aan het begin van mijn traject heb ik ook de introductietraining met Jan-Eric gevolgd.”

Op naar de vijftig!

Als het aan Ab Jakobs ligt, maakt hij zijn vijftig jaar bij De Haan beslist vol. Hij werkt er nu 45 jaar. “De sfeer en het werk maken het leuk bij De Haan. Ik zeg wel eens dat verhuizen mijn hobby is. Vooral nu ik het onderdeel projectverhuizingen heb mogen uitbouwen naar het verhuizen van complete magazijnen bij bedrijven. Dat zijn klussen die zomaar twee weken kunnen duren. In het nieuwe magazijn moeten alle artikelen weer in de juiste volgorde staan. En vaak ook met een strakke planning, want er kan bijvoorbeeld tijdsdruk voor een winkel achter zitten.”

Dat Ab van school af meteen bij de Haan kon beginnen, kwam mede door zijn broer. “Die werkte hier en had het naar zijn zin.” Ab haalde alle rijbewijzen en was buitenland-chauffeur totdat hij verkering kreeg. “Twintig jaar geleden was er de mogelijkheid om taxateur op de afdeling projectverhuizingen te worden. Dan kijk je wat er bij de mensen staat, maak je een calculatie van de benodigde uren en het materiaal. Met die gegevens maken ze op kantoor de offerte. Als het project loopt, dan ga ik ook regelmatig bij de jongens kijken hoe het gaat en of mijn aannames inderdaad kloppen.” Ab heeft het werk in de loop der jaren flink zien veranderen. “Vroeger ging veel met de hand. Takelen bijvoorbeeld. Dan knoopten we een kabel om een schoorsteen. Tegenwoordig zijn er mobiele liften en is het gewicht van de verhuisdozen wettelijk beperkt.”

· 18 jaar · Woont in Alblasserdam

Ab Jakobs · 62 jaar · Woont in Alblasserdam

Alblasserdam

“Ik ga voor onze tweede leg

zorgen”

Richard Spoelder (51) is ruim twintig jaar vrachtwagenchauffeur. Hij vraagt zich af of hij minder kan gaan werken. Of misschien zelfs eerder kan stoppen. Wat betekent dat voor zijn pensioen? Na een gesprek met pensioenconsulent Ben Kerkhof blijkt dat Richard op zijn 64e met pensioen kan. Zonder al te veel in te leveren. “Dat is iets om naar uit te kijken.”

Tot zo’n vijf jaar geleden werkte Richard zestig uur in de week. Het opgroeien van zijn kinderen Daisy en Ferron maakte hij amper mee. Die zorg kwam vooral op de schouders van Corry terecht, die ook nog eens twee dagen in de week in de kinderopvang werkte. Totdat Richard vijf jaar geleden een burn-out kreeg. De vele files braken hem op en hij was net gestopt met roken, wat een groot gemis was voor Richard. Noodgedwongen moest hij terug naar een werkweek van rond de 45 uur. “Ik vond mezelf daarmee geen echte chauffeur meer. En ik voelde me schuldig omdat collega’s wél vaak langere dagen maakten.” Richard rijdt distributie met stukgoed binnen Nederland, ‘variërend van het vervoer van een envelop tot een container.’ En op het moment rijdt hij pendelwerk binnen Apeldoorn, van de fabriek naar de opslag van Beekman Warehousing.

Truckstar-weekeind

Na de middelbare school werkte Richard eerst tien jaar als contract beheerder bij Centraal Beheer. Een bureaufunctie dus. Hij kreeg fysieke klachten en ging op zoek naar ander werk. “Ik ging met een kennis mee naar een Truckstar-weekeind, omdat ik altijd al gek was van auto’s. Alle merken kon ik zonder problemen opsommen.” Hij was meteen verkocht. Richard haalde zijn groot rijbewijs en sloeg aan het solliciteren. Hij begon bij Vos Transport, toen nog in Apeldoorn. Daar reed hij dagritten naar België en Duitsland. Het bedrijf verhuisde naar Deventer en Richard stapte over naar werkgever Beekman Transport. Daar werkt hij nu vijftien jaar. Richard: “Het mooie van rijden op de vrachtwagen vind ik dat je in je spiegel kijkt en dat lange end van

Richard Spoelder

51 jaar

Woont in Apeldoorn

Werkt bij Beekman Transport in Apeldoorn

Is getrouwd met Corry (44)

Twee kinderen: Daisy (19) en Ferron (17)

Krijgt AOW in mei 2039 (hij is dan 68 jaar)

een wagen ziet. Maar vooral ook het buiten zijn, niet meer achter een bureau in een gebouw.’ Op het moment rijdt hij pendelwerk binnen Apeldoorn, van de fabriek naar de opslag van Beekman Warehousing.

Kanjerdag

De lol van het werken voor een transportbedrijf is binnen het gezin Spoelder overgeslagen: dochter Daisy werkt in de avonduren op de planning van Beekman Transport. Zoon Ferron wast donderdag- en vrijdagavond en op zaterdag de auto’s van het transportbedrijf. De liefde voor de truck draagt Richard ook maar al te graag over tijdens de jaarlijkse Kanjerdag in Apeldoorn, waarbij chauffeurs in konvooi mensen met een verstandelijke beperking meenemen in hun truck. “Ik hoop elk jaar dat ik er weer voor ingeloot word.”

Hondjes

Ondanks zijn liefde voor het rijden kijkt Richard uit naar minder ‘moeten’. Hij wil minder werken. Met Corry heeft hij afgesproken dat hij meer gaat zorgen voor hun ‘tweede leg’: de hondjes. Hij heeft

Het hoog-laag pensioen

Je kunt de eerste vijf of tien jaar na je pensionering een hoger pensioen ontvangen en daarna een iets lager pensioen voor de rest van je leven. Een pensioenconsulent kan je precies vertellen hoe het hoog-laag pensioen uitpakt. Je kunt ook zelf een pensioenplan maken om te zien wat een hoog-laag pensioen voor jou betekent. Meer weten? www.pfvervoer.nl/keuzes

een gesprek aangevraagd met Ben Kerkhof, pensioenconsulent van Pensioenfonds Vervoer. Via een videogesprek laat Ben op het computerscherm zien wat Richard kan verwachten. Omdat Richard nog jong is, krijgt hij waarschijnlijk pas rond zijn 68e AOW: de AOW-leeftijd gaat namelijk geleidelijk omhoog. Richard is benieuwd hoeveel hij krijgt als hij op zijn 64e met pensioen gaat. Ben laat dit zien op het scherm. Richard vindt dat niet genoeg.

Bijverdienen tijdens pensioen

Ben vertelt dat je kunt schuiven met je pensioen: “Je kunt een deel gebruiken om de periode te overbruggen tot je AOW krijgt. Als Richard zijn pensioen op zijn 64e laat ingaan, mag hij onbeperkt bijklussen, voor het geval hij nog wat extra’s wil verdienen.” Belangrijk, vindt Richard: “Vooral omdat je nog niet weet hoe de gezinssituatie dan zal zijn.” Je mag alleen bijverdienen als je niet eerder dan vijf jaar voor je AOW krijgt je pensioen laat ingaan. Volgend jaar is dat niet voor je 61e jaar en tien maanden, maar voor Richard zal dat wat later zijn.

Hoog-laag pensioen

Er is nóg een mogelijkheid om het pensioen die eerste jaren te verhogen, vertelt Ben. “Dat is een aanrader voor mensen die van de eerste, hopelijk fysiek nog goede jaren van het pensioen maximaal willen genieten. Je kunt je pensioen gedurende de eerste vijf of tien jaar verhogen en na die tijd verlagen. Dat noemen we het hoog-laag pensioen.” Richard krijgt dan bijvoorbeeld van zijn 64e tot zijn 69e een hoger pensioen. En vanaf zijn 69e zo lang hij leeft een iets lager pensioen. Ben laat zien hoeveel Richard krijgt als hij kiest voor vijf jaar of tien jaar een hoger pensioen.

Technisch Lego

Richard krijgt van Ben alle berekeningen per e-mail toegestuurd en als hij vragen heeft, kan hij ook altijd naar een van de pensioen spreekuren komen, bijvoorbeeld in Deventer. Voor nu wil Richard alles even laten bezinken. “Op m’n 64e stoppen met werken, dat is iets om naar uit te kijken.” Want dan is er bijvoorbeeld meer tijd voor hond Bibi. Richard straalt als hij over haar vertelt. Er is een pup op komst: Suus. En Richard loopt halve marathons, waarvoor hij twee tot drie keer in de week traint. Ook het technisch Lego lonkt. Op de kast staat een enorme truck om in elkaar te zetten. Het liefst

bouwt hij er zelf een motortje in om de wagen te laten rijden. Dan is er nog de muziek: hij is een groot fan van Elvis Presley. En Richard is al sinds 1988 een vaste bezoeker van de concerten van Bruce Springsteen in Nederland. Tot slot wil hij ooit nog eens een zeilboot om de rust en de wind op het water te ervaren. Maar dat is een droom die zijn vrouw Corry niet deelt.

Nog even over je hogere pensioen

Rectificatie

…

In het vorige nummer van TON las je het verhaal van Ad en Tiny Vergoossen. In dit artikel stond, dat de pensioenen bij Pensioenfonds Vervoer omhoog zijn gegaan. In juli 2022 is er 3,24% bijgekomen. Eén deel in de uitleg klopte niet. Er stond dat de pensioenen niet meer omhoog konden dan de stijging van de prijzen. Dat moet de stijging van de lonen zijn.

De lonen zijn tussen 1 juli 2020 en 2 juli 2021 met gemiddeld 3,24% omhooggegaan. Het gaat om de lonen in het beroepsgoederenvervoer, het besloten busvervoer en het taxivervoer volgens de cao.

En goed om te weten: niet alleen de pensioenen van de gepensioneerden zijn omhooggegaan. Ook van iedereen die nog werkt. Iedereen hoopt natuurlijk dat de pensioenen volgend jaar weer omhoog kunnen. Maar helaas is dat nog niet te zeggen. Zodra duidelijk is wat er in 2023 met de pensioenen gebeurt, laat Pensioenfonds Vervoer het weten.

Afspraken en regels rondom de vakantiedagen

De zomer laat nog even op zich wachten. Maar binnenkort komt wel de vraag of je je vakantie voor 2023 in wilt plannen. Hoe zit het ook weer met de cao-regels voor vakantiedagen?

Verplichte vrije dagen

In de cao staat verder dat je werkgever van die vakantiedagen drie verplichte vrije dagen mag aanwijzen. Deze dagen moeten wel voor of na een feestdag worden ingepland. De dag na Hemelvaart is bijvoorbeeld vaak een verplichte vrije dag.

Vakantiedagen opnemen – hoe doe je dat?

Je vakantie moet je schriftelijk aanvragen bij je werkgever. Bijvoorbeeld via de mail. Je laat weten wanneer je met vakantie wilt. En hoe lang. Je werkgever heeft twee weken de tijd om je aanvraag goed te keuren. Heb je na twee weken niets gehoord over jouw aanvraag? Dan mag je ervan uitgaan dat je vrij bent in de periode dat je met vakantie wilt.

Mag je baas jouw vakantieaanvraag weigeren?

Waar heb je recht op?

Wettelijke vakantiedagen

Ieder jaar heb je recht op minimaal vier keer je wekelijkse arbeidsduur aan vakantie. Werk je 40 uur per week? Dan heb je dus recht op 160 uur. Dat zijn 20 vakantiedagen. Je noemt dit wettelijke vakantiedagen. Deze dagen zijn een halfjaar geldig nadat je ze hebt opgebouwd. De wettelijke vakantiedagen die je in 2023 opbouwt, vervallen pas per 1 juli 2024.

Bovenwettelijke vakantiedagen

In de cao zijn extra vakantiedagen afgesproken, afhankelijk van je leeftijd en dienstjaren. Dit noem je bovenwettelijke vakantie dagen. Deze extra dagen zijn vijf jaar geldig nadat je ze hebt opgebouwd.

In sommige situaties mag je werkgever jouw vakantieaanvraag weigeren. Zelfs als deze aanvraag al is goedgekeurd. Dit mag als het bedrijf door jouw verlof in grote problemen komt. Hij moet altijd goede redenen geven voor zijn weigering. Doet hij dat niet? Vraag dan schriftelijk om uitleg.

Heb je al een vakantie geboekt en moet je toch komen werken? Dan kan je werkgever opdraaien voor de kosten die je al gemaakt hebt. Zelf mag je ook je vakantie intrekken als je dat zou willen.

Vragen over de cao? Bel dan tijdens kantooruren gratis met de Stichting VNB op 0800-0225022. Kijk op caonaleving.nl of mail naar transport@fnv.nl

stappen tellen

WILLEM SWEERS · 79 jaar Woont in Velp Werkte 35 jaar bij Schotpoort

HARRY KOK · 77 jaar Woont in Dieren Werkte 30 jaar bij Schotpoort

Maandagmiddag. In de Achterhoek trekken zes zeventigplussers de natuur in. Het zijn Jan Put (76), Willem Nieuwenhuis (86), Harry Kok (77), Rien van Zeist (76), Willem Zweers (79) en Ginus Strijk (81). De wandeling begint bij het Callunaplein in Dieren. “We stoppen bij de picknickbanken en de veerpont. Van daaruit gaan we verder het bos in.” Wekelijks wandelen ze zo’n zes kilometer. Veel

voorbijgangers herkennen de mannen, ook al weten ze niet dat ze ooit allemaal bij hetzelfde transportbedrijf werkten: Schotpoort uit Eerbeek.

10 TOT 13 KILOMETER

Zo’n zeventien jaar geleden ging Jan, als laatste van de zes, met de VUT (een regeling die stoppen met werken mogelijk maakte). Jan: “Ik was de laatste die daar nog gebruik van kon maken.” Een jaar later begonnen ze met hun wekelijkse wandeling.

Jan en Ginus kwamen erachter dat ze allebei veel wandelden. “Waarom dan niet samen, dachten we.” Op een seniorendag van hun oude werkgever maakten ze meer ex-collega’s enthousiast. Zo werd de loopgroep gevormd. “In het begin wandelden we hele einden. Wel 10 tot 13 kilometer.

Naar de Posbank bijvoorbeeld, een heuvel bij Rheden. Heuvel op en af. Dat doen we nu niet meer. We worden wat ouder. Als we een bankje zien, gaan we gauw even rusten.”

Al zestien jaar wandelen ze iedere week: zes oud-collega’s van Schotpoort uit Eerbeek.

Elf jaar geleden werden de mannen geportretteerd voor TON 38. Hoe gaat het nu met ze?

BIJ BREUDJE

De oudste van het stel loopt nog soepel rond met zijn twee kunstknieën. “Willem had altijd al haast,” zeggen zijn kameraden in koor. “En als iemand wil stoppen of terugkeren, doen we dat met z’n allen. Dan gaan we gewoon wat eerder koffiedrinken bij Breudje. Dat hoort er sowieso standaard bij.” Tien jaar geleden lieten ze zich niet tegenhouden door een buitje. Tegenwoordig is dat anders. Ze hebben de wekelijkse wandeling dit jaar al vier keer afgezegd omdat het te hard regende. “Ja, dan blijven we nu toch echt liever binnen.”

WANDELPAUZE DOOR CORONA

Tijdens corona is het wandelen gestopt. “Met zijn zessen wandelen lukte niet, we konden niet genoeg afstand houden. Wel hielden we contact met elkaar via WhatsApp. En ik ging wat vaker met mijn vrouw wandelen,” vertelt Jan. Tot de lockdowns spraken de wandelaars eens per jaar af met hun vrouw erbij, vlak voor Kerst. “Dan gingen we gezellig samen naar een pannenkoekenhuis. Wie weet doen we dat dit jaar weer.”

HERINNERINGEN OPHALEN

De mannen kletsen gezellig bij. “Er wordt veel geouwehoerd hoor. En politiek en sport zijn gevoelige onderwerpen.” “Laten we maar zwijgen over voetbal hè?” “Ach, ik ben toch niet voor Ajax,” kaatst Willem de bal terug. Ook halen ze herinneringen op aan hun jaren in het transport. “Dan zien we een vrachtwagen langsrijden en dan komen er hele verhalen van vroeger. Prachtig. In de manier waarop we met elkaar omgaan, is niets veranderd.”

MEE OP DE VRACHTWAGEN

Alle mannen hebben dertig tot veertig jaar bij Schotpoort gewerkt. “Een hecht familiebedrijf,” vertelt Jan. “Mensen bleven er lang.” Op 59-jarige leeftijd gingen de oud-collega’s elk met de VUT. De een vond het wat makkelijker om thuis te blijven dan de ander. Maar ze vonden nieuwe manieren om hun dagen te vullen. Met wandelen en fietsen bijvoorbeeld. Ook andere werkzaamheden hebben ze opgepakt. Zo rijdt Harrie op de buurtbus. Rien handelt in aanhangwagens. Jan werkt mee aan de nieuwsbrief voor de volksdansvereniging waar zijn vrouw bij zit. En Willem Nieuwenhuis ging laatst nog mee op pad met zijn zoon. “Die rijdt ook met de vrachtwagen. We waren al om half zeven ’s ochtends in Amsterdam. Ik vond het heerlijk.”

WE ZULLEN DOORGAAN

Hoe lang gaat de wandelclub nog door? Die vraag blijkt overbodig. “Zolang onze gezondheid het toelaat en we het gezellig hebben met elkaar. Na zestien jaar geven we dit niet zomaar op.”

OP PAD MET De Holland Norway Lines

Volle kracht

Wie op Noorwegen rijdt, moest tot voor kort altijd eerst naar Duitsland of Denemarken en daar de boot naar Noorwegen nemen. Vanaf april 2022 is er een kortere weg: de nieuwe veerdienst van de Holland Norway Lines vaart tussen Eemshaven en Kristiansand in het zuiden van Noorwegen. Wat vinden Nederlandse vrachtwagenchauffeurs van deze nieuwe, directe zeeverbinding?

vooruit!

Dinsdagmiddag

12:30 inchecken

Op het terrein van de Holland Norway Lines in de Eemshaven staat al een aantal vrachtwagens te wachten voor ze kunnen inschepen. De Eemshaven is een internationale zeehaven. De Holland Norway Lines heeft dan ook de taak om lading te controleren en toe te zien op illegale passagiers. Grondpersoneel van de veerdienst fotografeert de kentekens van de auto’s voor douaneregistratie en om schades vast te leggen. Passagiers lopen ondertussen via het autodek de boot op.

13:30 de eerste keer

Chauffeurs controleren hun lading voor ze het autodek oprijden. Personeel van de veerdienst geeft aanwijzingen. Een van de eerste wagens aan boord is van Bolk Transport uit Almelo. Het bedrijf is gespecialiseerd in exceptioneel vervoer. Voor chauffeur Henry Kijk in de Vegte (56) uit Hardenberg en collega Jeroen Arts (48) en zijn zoon Tom (9) uit Enschede is dit de eerste overtocht met de Holland Norway Lines. “Enkele collega’s zijn ons voorgegaan met onderdelen voor een recyclingmachine voor gescheiden afval. Wij hebben de laatste onderdelen op onze wagens. Dat grote ronde ding is een sorteerlager.”

Rechtsachter: Henry Kijk in de Vegte (56) uit Hardenberg. Linksachter Jeroen Arts (48) en zijn zoon Tom (9) uit Enschede. Henry werkt 31 jaar voor Bolk Transport uit Almelo. Jeroen is 25 jaar chauffeur en werkt 5 jaar voor Bolk Transport. Tom weet zeker dat hij later chauffeur wordt.

15:00 beginnersfoutje

De meeste passagiers zijn aan boord. Het autodek is half gevuld met personenauto’s, een enkele camper en acht vrachtwagens. Vlak voor sluitingstijd van het inschepen komt de laatste vrachtwagen het schip opgereden. Het is een wagen van een vaste klant van de veerdienst: Van Dijken Nordic Logistics B.V. uit Zuidbroek. Chauffeur Ruben van de Veen (28) uit Ten Post zit bijna elke week op een veerboot naar Scandinavië. “Ik heb de eerste afvaart van de MS Romantika vanuit Kristiansand meegemaakt in april. Een collega en ik scheepten als laatsten in. Dat ging maar nét, want de crew had de personenauto’s en campers iets te ruim opgesteld. Een beginnersfoutje.” Als zijn wagen is vastgezet, neemt Ruben de lift naar zijn hut.

15:30 de afvaart

Veel passagiers staan op het dek en genieten van het mooie herfstweer. Anderen zitten in een van de restaurantjes aan de koffie of drinken een biertje. Voor de receptie op dek 6 staat een wachtrij. De vrachtwagenchauffeurs krijgen hier hun gratis wificode en een voucher voor het diner- en ontbijtbuffet. De trossen zijn los. Uit de speaker klinkt in het Nederlands, Engels en Noors het bericht dat de taxfreewinkel is geopend. Langzaam verdwijnt de Eemshaven uit zicht.

Ruben van de Veen (28) uit Ten Post werkt voor Van Dijken Nordic Logistics B.V. uit Zuidbroek. Ruben is een doorgewinterde Scandinaviërijder.

20:00: the Seabar

Op de MS Romantika is geen speciale chauffeurs afdeling, zoals op de Stena Line tussen Hoek van Holland en Harwich. Chauffeurs weten elkaar altijd te vinden, zegt Ruben. “We zien elkaar als we staan te wachten voor de ferry. Ook ken ik sommige chauffeurs van andere overtochten, bijvoorbeeld vanuit Kiel met de Colorline. Als ik zin heb, dan zoek ik ze op.”

Rubens collega Hans van Noort (49) uit Lelystad is blij dat er geen speciale chauffeursafdeling is op het schip. “Ik zit het liefst tussen gewone passagiers aan de bar.” Hans werkt vijf jaar voor TTM Cargo uit Marknesse en rijdt op Scandinavië. Hij vervoert vrachtwagens en machines naar Noorwegen. Dit is zijn tiende overtocht met de MS Romantika.

21:00 uitslapen

Een muzikant zingt nummers van onder andere Bob Dylan en Rod Stewart en begeleidt zich daarbij op de gitaar. Op een groot tv-scherm is een voetbalwedstrijd te zien. Matthieu Hartsuijker (51) uit Oost-Souburg en zijn collega Edze Tuik (30) uit Goes zijn verhuizers die werken voor Geijtenbeek Verhuizers uit Goes. Ze zijn vanochtend om vijf uur vertrokken. Ze varen voor het eerst vanuit de Eemshaven naar Noorwegen. “We gaan een jong Nederlands gezin uit Koningsberg terugverhuizen naar Zeeland. Morgenochtend slapen we uit, want we kunnen niet te vroeg op de stoep staan”, lacht Edze. “Lekker anders dan het normale rondje om de kerk”, zegt Matthieu.

Hans van Noort (49) uit Lelystad werkt vijf jaar voor TTM Cargo uit Markenesse en rijdt op Scandinavië. Hij vervoert vrachtwagens en machines naar Noorwegen. “Wij vervoeren alles wat wielen heeft.”

Matthieu Hartsuijker (51) uit Oost-Souburg en zijn collega Edze Tuik (30) uit Goes werken voor Geijtenbeek Verhuizers uit Goes. “Deze overtocht is een uitje voor ons. Het scheelt twee dagen rijden.”

Teus van Ommeren (53 jaar) uit Garderen is 25 jaar chauffeur en werkt voor De Haan Transport uit Nijkerk.

Dit is zijn tweede rit op Noorwegen. “Ik zit in het speciaal vervoer. Op mijn trailer staat een loopbrug.”

21.20 voordelen

Teus van Ommeren (53) uit Garderen schuift aan. Hij is 25 jaar chauffeur en werkt voor De Haan Transport uit Nijkerk. Dit is zijn tweede rit op Noorwegen. “Dit voelt voor mij als een uitje. Ik krijg er een vakantiegevoel van. Het voordeel is dat ik nu rustig op de boot zit en niet door Duitsland hoef te rijden.”

Ook de twee chauffeurs van Bolk Transport zien het grote voordeel van de Holland Norway Lines: “Voor het speciaal transport moet je in Duitsland lang van tevoren vergunningen aanvragen. De regels zijn strenger dan in Nederland. Deze directe verbinding is voor onze baas financieel aantrekkelijk. Minder geregel en minder diesel”, vertelt Henry. Jeroen knikt. “Het is een leuke trip. Mijn zoon heeft herfstvakantie en gaat dan altijd met mij mee. Bij Bolk zijn ze goed voor hun personeel. Vandaag waren we al om twee uur al aan boord en onze dag-uren worden dan gewoon uitbetaald. Dat doet niet iedere baas.”

Hans van Noort ziet nog meer voordelen. “Duitsland is een grote bouwput. Er zijn vaak files en wegwerkzaam heden. Daardoor is het nooit zeker of je op tijd in Kiel aankomt voor de ferry van de Colorline naar Oslo. Dat probleem heb je niet als je vanaf de Eemshaven vertrekt.” De doorgewinterde Scandinaviërijder Ruben rijdt liever wel door Duitsland. ”Want dat is beter voor mijn portemonnee.”

Woensdagochtend

09:00

ontbijt

De chauffeurs eten een broodje en drinken koffie en een sapje. Nog even en dan kunnen ze van boord. Hans van Noort merkt op: “Dit schip is twintig jaar oud en dat merk je. Maar ach, het is een jonge maatschappij en die moet de kans krijgen om op te starten. Want het getuigt van lef om deze lijn op te zetten.” Ruben van Veen is het met hem eens, maar heeft wel een punt van kritiek: “Er was deze zomer een stop voor het goederenvervoer. Dat is niet slim: zo bied je transportbedrijven geen zekerheid. En dan verlies je klanten aan de Stena- of de Colorline.”

10:00 aankomst

De chauffeurs rijden van de boot en gaan over de fly-over richting snelweg. De verhuizers en de mannen van Bolk weten al dat ze vrijdag weer aan boord zitten van de MS Romantika. De andere chauffeurs zullen waarschijnlijk een andere route naar huis nemen. Ha det! (Tot ziens!)

14:00

boarden voor Nederland

Op het autodek van de MS Romantika staat een vrachtwagen van Meester Nautic Transport. Achter op de trailer staat een jacht. Eigenaar van het transport bedrijf is Tjeerd Anne Meester (45) uit Sneek. Samen met zijn dochtertje Sophie (5) heeft hij deze week een rondje Scandinavië gedaan. “We hebben in Stokke overnacht. Het was daar 11 graden onder nul. Zelfs met de verwarming aan vond Sophie het toch wel een beetje koud.” Tjeerd Anne is vaste klant van de Holland Norway Lines. “Het liefst zou ik alvast elke week een plek reserveren, maar dat doen ze helaas niet. Deze veerdienst is voor mij veel voordeliger. Ik bespaar zo’n vijfhonderd euro per overtocht. En ik kom uitgerust aan. Morgenochtend ben ik in anderhalf uur thuis. Dat vindt Sophie jammer, want die zou nog wel een week weg willen.”

Holland Norway Lines

Holland Norway Lines begon in 2022 met de exploitatie van de route Eemshaven (NL) – Kristiansand (NO), een directe verbinding tussen Nederland en Noorwegen. Het is de dichtstbijzijnde haven naar Noorwegen voor een groot deel van West-Europa. Vrachtverkeer mijdt met de dienst Duits verkeer en Duitse regelgeving. Op de MS Romantika is plaats voor 1.500 passagiers. Iedere passagier heeft een hut voor de nacht. Vanaf 750 passagiers is het schip duurzamer dan andere vormen van transport. De maatschappij wil in 2026 varen zonder CO2-uitstoot.

Horizontaal 1. aansteekhoutje; 7. rondzwervende stammen; 12. oude lap; 13. welpenleidster; 14. priem; 15. Rolls Royce (afk.); 17. bladader; 19. wandelplaats; 21. meterton (afk.); 22. haarversteviger; 24. berg in Zuid-Afrika; 27. projectieplaatje; 28. inwendig orgaan; 30. aanwijzend voornaamwoord; 31. een ieder; 32. overzetpont; 33. houten drinkbakje; 35. bergketen in Zuid-Amerika; 37. Amerikaans schrijver; 38. telwoord; 41. scheepsherstelplaats; 42. hoofdstad van Texas; 44. afgesneden stuk vis; 46 aan het werk (bezig); 47. hik bij het huilen; 48. verkeersplein; 49. naaldboom; 50. berggeel; 52. kampeerverblijf; 54. steentjes (grind); 56. op grote afstand; 58. opnameruimte; 61. lichaam (romp); 62. bloedgever; 64. Engelse aanspreektitel; 65. paard en wagen; 67. droog en kaal; 68. insect; 70. onvriendelijk (nurks); 72. Engels telwoord; 73. eerste tanden en kiezen; 76. schaakterm; 77. klein kind; 78. ondiep stilstaand water; 79. deel van een boom; 81. rivier in Italië; 82. lage mannenstem; 83. positieve elektrode; 84. voorzetsel; 86. proefexemplaar 87. ongeoefend soldaat.

Verticaal 1. toneelkijker; 2. inhoudsmaat (afk.); 3. positief geladen deeltje; 4. marterachtig roofdiertje; 5. vezels van de palm; 6. gemalen graan; 7. plaats in Italië; 8. binnenste van botten; 9. waadvogel; 10. dominee (afk.); 11. openbaar ambtenaar; 16. koordans; 18. aandrijfwiel; 20. woonboot; 21. Chinese vermicelli; 23. rivier in Rusland; 25. zwemvogel; 26. smal stromend water; 27. part (stuk); 29. vensterframe; 32. hobbylandje; 34. Palestijnse bevrijdingsorganisatie (afk.); 36. sufferds; 37. Franse badplaats; 39. Afro-Surinaamse religie; 40. zalmachtige vis; 42. staatsman die de AOW invoerde; 43. trompetvogel; 45. kever; 46. bestrijdingsmiddel (afk.); 51. hondengeluid; 53. Nederlandse televisie stichting (afk.); 54. maatpak; 55. geestdrift; 56. deel van bestek; 57. plaats in Italië; 59. zwarte lekkernij; 60. boksterm; 62. Amerikaanse munt; 63. materiaal voor autobanden; 66. zwarte kleverige stof; 67. rivier in Engeland; 69. schreeuw of kreet; 71. vlug en snel; 73. ongegist druivensap; 74. wildebeest; 75. opgelegd werk; 78. stap; 80. mannetjes bij; 82. bekende Nederlander (afk.); 85. heden.

OPLOSSING

Vul de oplossing in op tonmagazine.nl Doe dat vóór 3 januari 2023. TON loot uit de goede inzendingen 5 gelukkigen, die een VVV Cadeaukaart van 25 euro winnen.

Oplossing puzzel in TON 104: zelfreflectie

De 5 winnaars van een VVV Cadeaukaart zijn: W. van Ringelenstein uit Veldhoven Peter Verhoeven uit Son Hans Westra uit Barneveld Wim Slingerland uit Kapelle Rob van der Giessen uit Spijkenisse

Met de VVV Cadeaukaart kies je zelf je favoriete cadeau. Je kunt de kaart gebruiken in winkels en in webwinkels. En je betaalt er ook een deel van je dagje uit mee.

VRAGEN? VRAGEN!

Vragen over je werk, je vak? Die kun je aan TON stellen. Maar TON heeft niet alle antwoorden. Deze organisaties in het beroepsgoederenvervoer wél!

088 25 96 111 info@stlwerkt.nl stl.nl

Bij Sectorinstituut Transport en Logistiek kun je terecht voor: een passende baan of een leerwerkplek, een leven lang leren, gezond en veilig werken en verzuim voorkomen, functiewaardering.

0800 02 25 022 caonaleving.nl

Vragen over rechten en plichten in de transportsector?

Leeft je werkgever de cao goed na?

Wat zijn de regels voor loonberekening?

Wat te doen als je een boete krijgt?

CAONALEVING.NL

VNB heeft ook een handige Looncheck App, waarmee je je loon kunt berekenen. Kijk op de website.

088 33 22 999 (0,0 cent per minuut) pfvervoer.nl

Hoe zit het met je pensioen?

Kun je je pensioen eerder in laten gaan?

Mag je werken als je met pensioen bent? Wat zijn de gevolgen van een scheiding voor je pensioen? 0800 02 25 022 fnv.nl 030 75 11 007 cnvvakmensen.nl 088 45 67 111 tln.nl

Transport en Logistiek Nederland 0345 516 993 verticaaltransport.nl Vereniging Verticaal Transport

COLOFON

TON is het magazine voor mensen die werken in transport en logistiek. TON verschijnt zes keer per jaar. TON wordt gemaakt in opdracht van werkgeversorganisaties TLN, VVT en werknemersorganisaties FNV Transport & Logistiek, en CNV Vakmensen.

UITGEVER en REDACTIE Boss en Wijnhoven BV, Vondellaan 156, 3521 GH Utrecht, 06 38 07 67 51, info@tonmagazine.nl

REDACTIERAAD bestaat uit vertegenwoordigers van het Sectorinstituut Transport en Logistiek, Pensioenfonds Vervoer, VNB, VVT

MET BIJDRAGEN VAN Gerrit Jan van Barneveld, Peter Boss, Yessie van den Branden, Daphne Doemges-Engelen, Annet Koops, Olga Leever, Harry Linker, Frank de Man, Carien Neeleman, Erik Pathuis, Shamrock en Geert Wijnhoven

FOTOGRAFIE Marco Hofsté, Annelies van ’t Hul, Ruud Jonkers, Harry Linker, Shutterstock

ONTWERP en OPMAAK Via Bertha, Utrecht DRUK Habo da Costa, Vianen

WEBSITE tonmagazine.nl

FACEBOOK facebook.com/magazineton ISSN 1871-1790

TON wordt gratis toegestuurd aan alle werknemers voor wie de Cao Beroepgoederenvervoer geldt én naar de leden van TLN en VVT. TON wordt verzonden door Pensioenfonds Vervoer. Omdat Pensioenfonds Vervoer het blad zelf verzendt, is de privacy van je gegevens gewaarborgd. Je gegevens worden niet aan derden verstrekt. Deelnemers in Pensioenfonds Vervoer worden niet als abonnee geregistreerd.

Meer informatie pfvervoer.nl/privacybeleid

ADRESWIJZIGINGEN hoef je niet aan TON door te geven. TON komt automatisch op je nieuwe adres. Soms gaat daar enige tijd overheen. Heb je toch het idee dat er iets niet goed gegaan is? Stuur dan een mail naar info@tonmagazine.nl

OPLAGE 160.000 exemplaren

© TON Magazine 2022 Boss en Wijnhoven/ SOOB

Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en/of gereproduceerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever en/ of zijn partners.

TON wordt mede mogelijk gemaakt door

Mogelijk gemaakt door: