TON 69

LOSSE NUMMERS 4,95

MAGAZINE VOOR MENSEN DIE WERKEN IN TRANSPORT EN LOGISTIEK

J oost: dag en nacht melk rijden 40 Ruby: koerieren met kerst 6 Toon: wat er mis is 17

TONMAGAZINE.NL 69 12 16

TON 69 12-16 • p 2

COL UMN

Stilte Laatst had ik er weer één, zo’n invoeger, die vanuit zijn witte busje al had gezien dat er ruimte naast mij was op de linker baan.Meneer begon alvast met zijn manoeuvre om in te voegen, er van uitgaande dat die grote gele autotransporter wel naar de linkerbaan zou gaan. Dat had zijn timmermansoog hem al vaker laten zien.

Alleen ging Dennis niet naar links.

Ik ben geen king of the road, maar wel een koning van de rechter baan, die zich aan de regels houdt, zeker waar het witte busjes betreft.Graag wijk ik uit naar links als een collega wil invoegen, maar alleen als het kan en niet omdat de invoeger vindt dat ik opzij moet.

Het verkeer is geen spelletje, het is een samenspel.

Op mijn Facebook pagina heb ik mijn beroep omschreven als volgt: Het aansturen en motiveren van medeweggebruikers. Soms wil ik daar ook heftruckchauffeurs en loodsmedewerkers aan toevoegen; om die lui gemotiveerd te krijgen is wel een spelletje.

In mijn huidige werk als internationaal repatriëringschauffeur, heb ik er bijna niet meer mee te maken, maar vroeger speelde ik het spelletje graag mee. Bij een Franse of Spaanse supermarkt of wijnboer zijn heel goedkope flessen wijn te krijgen; als je er 10 koopt voor 1 euro per stuk. Daar krijg je de Nederlandse heftruckchauffeurs wel mee in beweging!

En het kan nog goedkoper, bij een grote budgetketen zijn pakken Hollandse stroopwafels te koop voor nog geen 70 cent. Daar krijg je de Duitse of Franse heftruckchauffeurs weer mee aan de gang.

Het kan zomaar het verschil betekenen tussen vrijdagavond thuis zijn, of pas zaterdagmiddag binnenkomen. Veel spelplezier!

Dennis Ton is 50 jaar en woont in Bovenkarspel. Sinds zijn negentiende is hij vrachtwagenchauffeur.

IN DI T NUMMER Koerieren met kerst. December is pakjesmaand. Cadeautjes vliegen over en weer. En steeds vaker worden die online besteld. Koeriers zoals Ruby, Sjanie en Ad spelen dan voor sinterklaas of kerstman.

Melkrijder bij nacht en ontij.

Ook met de feestdagen melkt de boer voort. En die melk moet naar de fabriek.

Chauffeurs Rijdende Melk Ontvangst zijn dag en nacht in touw. TON stapte in bij Joost Diepens.

Niet alles halleluja. Het is niet allemaal halleluja in transport en logistiek. Toon Wijgers legt graag even de vinger op de zere plek.

TON 69 12-16 • p 3

PAGIN A 6

Vragen? Vragen!

4 Koeriers 6 Inzetbaarheid

bij Lensveld 12 Toon Wijgers 17 Op de parkeerplaats 20 TON-panel: Andere baan?

25

PAGIN A 40

PAGIN A 17

Op het vmbo 28 Zij-instromer

Wesley Aerts 33 Denkend aan Pensioen 36 In Beeld 40 Puzzel 48 Panelportret 50 Colofon 51

TON 69 12-16 p 4

PENSIOEN-V R A AG

L E Z ERS-V R A AG

Mijn pensioenpremie, hoe zit dat?

Nachtwerk

Een lezer vraagt zich af: “Wat gebeurt er met de premie voor mijn pensioen?”

De vraag

De premie hangt af van je salaris Elke maand wordt er op je salaris pensioenpremie ingehouden.

In de vervoerssector is de premie vastgesteld op 30% van de pensioengrondslag, het gedeelte van je salaris dat meetelt voor je pensioenopbouw. Deze premie wordt voor een deel (ongeveer 2/3) betaald door je werkgever en een deel (ongeveer 1/3) betaal je zelf.

Het grootste deel van de premie wordt belegd. Alleen zo is er straks voldoende vermogen om jouw pensioen te betalen. Als het pensioenfonds alleen zou sparen, zou je pensioen veel lager zijn.

Het overgrote deel gaat in je pensioenpot De pensioenpremie die je betaalt, wordt voornamelijk gebruikt om je pensioenpot te vullen. Het pensioenfonds maakt echter ook kosten: voor het beleggen, de administratie en de communicatie.

Pensioenfonds Vervoer probeert deze kosten zo laag mogelijk te houden. De totale kosten zijn per jaar gemiddeld 84 euro per deelnemer. Er zijn weinig fondsen of verzekeraars die nóg minder kosten per deelnemer hebben.

Pensioenpot keert levenslang uit Uit je pot wordt een levenslang pensioen uitgekeerd. Voor een pensioen van bijvoorbeeld 15.000 euro per jaar, heeft het pensioenfonds een bedrag nodig van ongeveer 360.000 euro.

Overlijd je, dan wordt je pensioenpot gebruikt om je partner een partnerpensioen uit te keren. Ook als je pas net bent begonnen met pensioen opbouwen, keert het pensioenfonds een levenslang partnerpensioen uit aan je partner. Een deel van je premie wordt gebruikt voor deze verzekering. Verder is het risico dat je arbeidsongeschikt wordt verzekerd. Je pensioenopbouw loopt dan gewoon door.

Joop Smit vraagt: “Ik ben een chauffeur die ’s nachts rijdt en dit doe ik al enige jaren. Nu merk ik dat omschakelen naar de nacht lastiger wordt en dat ik maar wat aanrommel met mijn maaltijden en zo. Hebben jullie voor nachtwerkers wellicht wat tips om slapen en eten goed te regelen?”

Het antwoord Remco Keus, Adviseur Preventie van het Sectorinstituut Transport en Logistiek antwoordt: “Voor wat betreft dag- en nachtrust: Probeer een vast slaapritueel/ritme te houden. Zorg overdag voor ten minste 7 tot 8 uur slaap. Zorg voor een koele, donkere kamer, zet je telefoon uit. Ga na een nachtdienst direct naar bed. Vermijd slaapmiddelen, die werken vaak langer door dan je denkt. De uren tussen 02.00 en 05.00 zijn vaak de lastigste. Zorg dan voor voldoende variatie en activiteit. Zit je alleen achter het stuur? Zet dan bijvoorbeeld een praatprogramma aan op de radio of luister naar een boek.

Voor wat betreft eten tijdens wisselende diensten: Neem er de tijd voor. Eet met anderen als dat lukt, zowel thuis als op het werk. Te snel eten bevordert spijsverteringsstoornissen. Houdt zoveel mogelijke een ‘normaal eetpatroon’ aan van 3 hoofdmaaltijden per 24 uur. Neem vers eten mee van huis en vermijd snacks en ongezonde tussendoortjes. Drink niet te veel koffie, thee en cola in het tweede deel van de nachtdienst en gebruik geen cafeïne vanaf 3 tot 4 uur voor het slapengaan. Drink ook geen alcohol, je kunt dan wel beter inslapen, maar het bevordert de kwaliteit van het slapen niet. Voor je naar bed gaat, kun je het best iets lichts eten, dat bevordert het langer doorslapen.”

Heb je een vraag? Bel het Sectorinstituut via 088-2596111 of stuur een bericht via WhatsApp naar 06-20205433

V R AGEN? V R AGEN! Vragen over je werk en je vak? Die kun je aan TON stellen. Maar TON heeft niet alle antwoorden in huis. Deze organisaties in het 088 – 2596111, info@stlwerkt.nl, stlwerkt.nl Bij het Sectorinstituut Transport en Logistiek beroepsgoederenvervoer wel! kun je terecht voor: een passende baan of een leerwerkplek, een leven lang leren, gezond en veilig werken en verzuim voorkomen, functiewaardering.

0800 0225022, caonaleving.nl Vragen over rechten en plichten in de transportsector? Leeft je werkgever de cao goed na ?

Wat zijn de regels voor loonberekening? Wat te doen als je een boete krijgt?

0900 1964, pfvervoer.nl Hoe zit het met je pensioen? Vragen over prepensioen of voorwaardelijk ouderdomspensioen? Wil je weten of je mag werken als je met pensioen bent? Of wat de gevolgen van een scheiding zijn voor je pensioen?

0800 0225022, fnv.nl 030 7511007, cnvvakmensen.nl 088 4567111, tln.nl Transport en Logistiek Nederland 0345 516993, verticaaltransport.nl Vereniging Verticaal Transport

TON 69 12-16 p 5

C AO-V R A AG

C A R T ON

Wat verdien je als jongere?

Ben je 21 jaar of jonger en werk je in transport en logistiek, dan is in de cao geregeld wat je moet verdienen.

Als je geen vrachtwagenrijbewijs hebt of geen TCVT-certificaat voor het bedienen van een mobiele kraan, dan heb je recht op een percentage van het wettelijk minimumloon. Ook wanneer je wel in het bezit bent van een van deze getuigschriften, maar deze in je werk niet nodig hebt, gelden de uurlonen in deze tabel: Leeftijd

% wettelijk minimum

Bruto uurloon per 01-07-16

15 jaar

45%

3,99 euro

16 jaar

50%

4,44 euro

17 jaar

56%

4,97 euro

18 jaar

63%

5,59 euro

19 jaar

72%

6,39 euro

20 jaar

83%

7,36 euro

21 jaar

95%

8,42 euro

Ben je jarig geweest, dan gaat de hogere beloning in op de eerste dag van de betalingsperiode volgend op je verjaardag. Daarnaast gaat twee keer per jaar het wettelijk minimumloon omhoog. Per 1 januari en per 1 juli. Ook dan ga je dus iets meer verdienen.

Heb je wel je vrachtwagenrijbewijs of het TCVT-certificaat voor het bedienen van een mobiele kraan en heb je deze ook nodig voor je werk, dan heb je recht op een percentage van trede 0 van de cao-loonschaal behorende bij je functie, met als maximum loonschaal D: Leeftijd Percentage Loonschaal A*

Loonschaal B*

Loonschaal C*

Loonschaal D*

18

80%

7,97 euro

8,37 euro

8,70 euro

9,06 euro

19

90%

8,96 euro

9,41 euro

9,79 euro

10,20 euro

20

95%

9,46 euro

9,94 euro

10,34 euro

10,76 euro

21

100%

9,96 euro

10,46 euro

10,88 euro

11,33 euro

*Bruto uurlonen vanaf 1 januari 2016.

VRagen over de cao?

Bel of mail met Stichting VNB 0800-0225022 (bereikbaar op werkdagen) of transport@fnv.nl. Of kijk op caonaleving.nl

Vragen over je pensioen?

Bezoek de Chauffeurscafédagen van Pensioenfonds Vervoer.

Op de Chauffeurscafédagen kun je met al je pensioenvragen bij de consulenten van Pensioenfonds Vervoer terecht.

Donderdag 15 december, 16:00 – 20:00 uur Wegrestaurant ‘De Goudreinet’ Zelderseweg 63, 3784 LN Terschuur (Barneveld)

c Ters

huu

r

TON 69 12-16 • p 6

De pa k jesbe z orgerS

Koerier in

TON 69 12-16 • p 7

Online winkelen neemt hand over hand toe. Die internetboodschappen moeten bezorgd worden en daar varen koeriersbedrijven wel bij. Een ‘booming markt’ heet dat dan. Decembermaand geschenkenmaand is voor koeriers helemaal toptijd. TON portretteert drie pakjesbezorgers van DHL.

december Sjanie Venema Ik ken iedereen in mijn werkgebied Ad Bracht Zaterdag vóór kerst is een gekkenhuis Ruby Amsen Het werk is één grote puzzel

TON 69 12-16 • p 8

Ik heb mijn eigen klantenkring

Ruby Amsen – 40 jaar – woont in Amstelveen – is een half jaar koerier bij DHL Express Schiphol

TON 69 12-16 • p 9

Extra werken voor kerstdrukte

Ad Bracht – 52 jaar – woont in Nederhemert – is 6 jaar parttime koerier bij DHL Parcel, rayon ’s-Hertogenbosch, depot Hedel – daarnaast werkt hij fulltime als demonteur bij Vos Truckparts in Zaltbommel

TON 69 12-16 • p 10

Er is veel veranderd

Sjanie Venema – 65 jaar – woont in Barendrecht – is 26 jaar parttime koerier bij DHL Parcel – zij is aan het afbouwen en werkt nog 2 dagen per week

TON 69 12-16 • p 11

Ruby: slim plannen

Het bedrijfsterrein van DHL Express op Schiphol grenst aan de luchthaven. Achter het hek staat een vliegtuig van DHL. “Soms heeft een klant een belangrijk document met een verre bestemming. Zeggen ze: ‘Ik heb een leuke vlucht voor je’. Ze denken dat ik het pakketje hoogstpersoonlijk in het buitenland ga afleveren. Dat is wel grappig”.

Eigen klantenkring Om zo efficiënt mogelijk te werken, heeft iedere DHL-koerier een aantal werkgebieden die hij goed kent. Ruby’s favoriet is de ‘AM24’.

“Ik rijd onder andere op Aalsmeer, Uithoorn, Kudelstaart, De Kwakel en De Hoef. Ik beheer mijn eigen route en heb mijn eigen klantenkring. Dat is heerlijk.”

Navigatiesysteem In haar bestelbus zit een geïntegreerd navigatiesysteem waarmee zij kan scannen, bellen en navigeren. Aan de hand van de gescande postcodes van de pakketten, wordt de route bepaald. “In het begin vond ik het werk pittig. Ik moet zo efficiënt mogelijk rijden en ook binnen de juiste tijd. Maar ik leer mijn werkgebied steeds beter kennen, zodat ik nu de ‘sluiproutes’ weet die niet in de navigatie zitten.”

Puzzelen Ook slim plannen maakt verschil. “In het begin reed ik bijvoorbeeld om acht uur ’s morgens naar winkels om pakketten af te leveren. Maar die zijn dan nog gesloten. Dat is dus verspilde tijd. Nu plan ik efficiënter. Ik hou van puzzelen en bij DHL is het werk één grote puzzel: zoeken naar de snelste route om je pakketten af te leveren. Dat vind ik leuk.”

Ad: bekenden en collega’s Sjanie: 26 jaar ervaring Zaterdagmiddag, halftwee. Het depot van DHL in Hedel is bijna leeg. Voor Ad Bracht begint nu het weekend. “Elke zaterdag start ik om kwart voor zeven. Eerst pakketten uitsorteren en inscannen en dan op pad.

Voor negen uur ’s morgens mogen wij op zaterdag niet leveren. Rond één uur in de middag ben ik klaar met mijn ronde.”

Oude bekenden Ook Ad heeft zijn eigen werkgebied: de Bommelerwaard. Hij kent de streek op z’n duimpje; hij is er geboren en getogen. “Als ik aan het werk ben, kom ik vaak oude bekenden tegen. Ook veel collega’s uit de tijd dat ik in de scheepsbouw en in de machinebouw zat.”

Vaste route Omdat Ad al zes jaar, drie keer in de week, in de Bommelerwaard bezorgt, kennen de mensen hem. “Ik heb meestal een vaste route van vijf of zes dorpen. Mensen doen vaak al de deur open als ze mijn gele jasje zien. Soms vragen ze of ik koffie wil, maar daar heb ik geen tijd voor.”

Buren Ad heeft per shift zo’n zeventig tot tachtig pakketten en die moeten binnen een bepaalde tijd bezorgd. “Het voordeel van een vaste route is dat je veel adresjes kent. Dan weet je bij welke buren je een pakketje kan afleveren als er iemand niet thuis is. Het mooiste is om met een lege auto weer op het depot aan te komen.”

Snipperdag In de decembermaand neemt vrijgezel Ad een snipperdag bij Vos Truckparts om extra te koerieren voor DHL. Dit jaar verwacht hij topdrukte. “Kerstmis valt op een zondag en maandag. De zaterdag ervoor zal het een gekkenhuis zijn. Dan moeten de allerlaatste bestellingen bezorgd worden. Of ik dan om één uur klaar ben…”

Postcode 2991 in Barendrecht. Al zesentwintig jaar brengt Sjanie Venema daar pakjes, brieven en pakketten rond. Als ze samen met haar dochter door het dorp loopt, groeten veel mensen. “Mijn dochter zegt dan: ‘Ongelofelijk, jij kent ook iedereen.’ Dat is het leuke van dit werk: het contact met de klanten.”

A4-tje In die zesentwintig jaar is er veel veranderd.

“Ik werkte vier dagen in de week. ’s Ochtends reed ik naar een loods in Ridderkerk. Daar kreeg ik van Annie of Jan, de depothouders, een A4-tje met daarop de pakketjes en adressen. Aan de hand daarvan verzamelde ik de pakjes en vulde op het papier de huisnummers in.”

Scannen Tegenwoordig worden alle pakketten gescand voordat Sjanie op pad gaat. “Daarna laad ik mijn auto. Daar heb ik zo mijn eigen manier voor. Ik leg de pakketten op route. Ik rijd via de scanner, maar ik ken mijn werkgebied zo goed dat ik soms zelf beter weet hoe ik zo snel mogelijk mijn ronde kan doen.”

Beste chauffeur Sjanie is bij DHL al een paar keer ‘beste chauffeur van het jaar’ is geweest. “Die titel houdt in dat ik de minste fouten heb gemaakt en dat ik collegiaal ben. Dat is ook wel logisch, met de ervaring die ik heb. Nieuwe parttimers hebben het moeilijker, vooral als ze hier vreemd zijn. Die weten de juiste routes niet en dan is het stressen.”

TON 69 12-16 • p 12

Inz e t b a a rheid bi j Lens v eld T r a nspor t

Coryan Kooiman ...alles is wennen...

Mike de Groot ...de beste zijn...

Meer luisteren

Rob van der Giessen TON 69 12-16 • p 13 ...professioneel werken...

Er dreigt weer een tekort aan chauffeurs. Hoe zorg je dan als bedrijf dat je werknemers niet weglopen naar een concurrent en dat je zelf de beste nieuwe chauffeurs binnenhaalt? Bij Lensveld Transport in Vlaardingen zijn ze meer gaan luisteren naar de medewerkers. De Inzetbaarheidscheck is daarbij een handig hulpmiddel.

Stephan Brandsma ...luisterend oor...

n naar elkaar

TON 69 12-16 • p 14

Gewoon een babbeltje tussen chauffeurs en planners op de zaterdagochtend “Als tegenwoordig je telefoon gaat, betekent het dat er iets niet goed is. Er klopt een nummer, een adres of een lading niet. Vroeger had je twintig procent probleemtelefoontjes en de rest was gezelligheid. Dat is nu compleet andersom. Dat wordt als nadelig ervaren.” Volgens manager transport Mike de Groot (44) uit Pernis toont dit voorbeeld hoezeer het transport veranderd is. Lensveld wil daarop inspelen, want zegt Mike: “We willen de beste in de sector zijn.”

Knelpunten Wat vinden onze medewerkers, waar liggen de knelpunten en hoe kun je die verbeteren? Vragen die Mike probeert te beantwoorden. “We proberen de mening en beleving van onze mensen in kaart te brengen, onder andere door ze te vragen de Inzetbaarheidscheck van het Sectorinstituut Transport en Logistiek in te vullen”, legt Mike uit. “Daarnaast zijn we drie jaar geleden gaan praten met Advance, ons vaste opleidingscentrum voor Code 95. Dat heeft geleid tot het opzetten van de ‘Lensveld Transport Academy’. In dit programma krijgen medewerkers bijscholing in alle facetten van het vak. Een van de pijlers is duurzame inzetbaarheid.”

Chauffeursdag Op zaterdag 8 oktober hield Lensveld Transport, samen met het Sectorinstituut Transport en Logistiek, een chauffeursdag over duurzame inzetbaarheid. Er was een quiz over leefstijl en de chauffeurs kregen stellingen voorgelegd, bijvoorbeeld over de vraag of zij een droombaan hebben. Daarnaast vond de aftrap van de Inzetsbaarheidscheck plaats. En dat alles werd afgesloten met een barbecue.

Lensveld Transport bestaat sinds 1921. Het bedrijf is uitgegroeid tot een internationaal opererende logistiek dienstverlener, met wereldwijd ruim 500 medewerkers. Het transportbedrijf in Vlaardingen vervoert vooral staal. Het telt 70 chauffeurs, 70 wagens en 110 trailers.

Stress Vooral oudere medewerkers ervaren stress en vinden het lastig om te gaan met veranderingen. Drukte op de weg is een veel gehoorde ergernis. Ook de boordcomputer speelt een rol. Mike: “Toen we die nog niet hadden, belden de chauffeurs de planning voor een vervolgopdracht.

Dan had je even een gezellig contact, kon je een praatje maken.”

Workshops Die verandering ervaren ook de medewerkers op de planning. Waar die vroeger over koetjes en kalfjes konden praten, zijn ze nu vooral brenger van slecht nieuws.

Om dit verlies van direct contact te compenseren, wil Lensveld workshops gaan geven. “Gewoon een babbeltje tussen chauffeurs en planners op de zaterdagochtend, liefst met een thema. Iemand van Transport in Nood bijvoorbeeld weet veel over boetes, of wat te doen als je wordt aangehouden. Daar kun je het dan over hebben, onder het genot van een kop koffie en een gebakje.”

Voorbeeldfunctie Een belangrijke stap in het verbeteren van het onderlinge contact, is het aanstellen van een chauffeursbegeleider en van drie chauffeursmentoren. De chauffeursbegeleider ondersteunt chauffeurs in hun dagelijkse werk.

Zij kunnen hem benaderen met bijvoorbeeld persoonlijke problemen. De chauffeursmentoren hebben een voorbeeldfunctie. Een van hun taken: het inwerken van nieuwe chauffeurs. Gedurende een aantal dagen geven zij de bedrijfscultuur van Lensveld door aan de nieuwe medewerkers.

Bedrijfskleding Rob van der Giessen (61) uit Spijkenisse is zo’n chauffeursmentor. Als ervaren vakman begeleidt hij nieuwe chauffeurs. Hij geeft een voorbeeld van wat hij dan zoal aan de orde stelt: “Draag altijd bedrijfskleding en je PBM, je persoonlijke beschermingsmiddelen. Niet alleen voor de veiligheid, maar ook als signaal naar de klanten.

Namelijk dat je professioneel je werk doet.”

TON 69 12-16 • p 15

TON 69 12-16 • p 16

De mannen zijn dagen van huis en kunnen over van alles nadenken Bedrijfsongeval Over die veiligheid kan Rob uit eigen ervaring meepraten.

In januari van dit jaar moest hij stalen kokers lossen bij een klant. Een scheidingshoutje brak doormidden en een koker rolde op zijn voet. Samen met een toegesnelde BHV’er lukt het Rob de buis van zijn voet te halen. Hij weet, al hinkend, bedrijf en thuis te bellen, zijn wagen netjes te maken, spullen te pakken en zelfstandig in de ambulance te klimmen.

“Tien minuten later word ik in het ziekenhuis geopereerd.

Waarschijnlijk heeft de adrenaline me op de been gehouden.

Dankzij de stalen plaat in mijn veiligheidsschoen is mijn voet niet verbrijzeld.”

Zwaar beroep Als je niet lekker in je vel zit, kun je je werk niet goed doen.

Planners merken het vaak als eerste wanneer er bij een chauffeur iets speelt. Hoofd planning Stephan Brandsma (36) uit Badhoevedorp zegt: “Je kan het zien aan op tijd komen, aan schades. Je merkt gewoon dat iemand iets dwarszit.” Stephan seint dan chauffeursbegeleider Dick van Duijn (52) uit Pijnacker in. “Ik vraag Dick dan om te kijken of hij die chauffeur kan helpen zodat hij zich weer beter kan gaan voelen. Sociaal gezien is chauffeur een zwaar beroep.

De mannen zijn dagen van huis en kunnen over van alles nadenken, maar niemand die ze daarmee helpt”, legt Stephan uit. “Niet dat wij alles kunnen oplossen, maar we vragen hoe het gaat en hebben een luisterend oor.”

Vertrouwen Voor zo’n relatie tussen collega’s is vertrouwen nodig en heldere communicatie. Stephan: “We hebben een training gehad met het kantoorpersoneel. Die kennis kun je natuurlijk ook inzetten naar de chauffeurs.” Overigens denkt Stephan dat er maar weinig medewerkers met problemen zijn. “Zevenennegentig procent van de tijd gaat het goed.

We focussen misschien te veel op die andere drie procent en denken dan dat die het belangrijkste is.”

Veranderingen Coryan Kooiman (44) uit Fijnaart heeft zoals alle ervaren chauffeurs zijn werk in de loop der tijd zien veranderen.

Hij heeft de snelheidsbegrenzer, digitale tachograaf en boordcomputer zien komen. “Je gaat er langzaam in mee, alles is wennen”, zegt hij. Zelf veranderde hij, tegen wil en dank, ook. Terwijl hij jarenlang gemiddeld twee weekenden per maand van huis was, rijdt Coryan nu elke vrijdagavond naar zijn vrouw. Zij had een jaar lang last van complicaties, na een mislukte operatie. Coryan voelde zich, ver van huis in zijn wagen, onmachtig en wilde vaker thuis zijn. Zijn toenmalige werkgever was in het begin nog begripvol. “Maar die wagen moest wel aan het rijden blijven, vonden ze natuurlijk. Dat is ook de reden dat ik nu bij Lensveld werk. Hier kan ik rustig in het weekend naar huis.”

Begripvol Doe ook de check De Inzetbaarheidscheck van het Sectorinstituut Transport en Logistiek is een online test waarmee je snel – en gratis – een beeld krijgt van hoe je ervoor staat. Lichamelijk, psychisch, qua leefstijl en loopbaan. Ook als jij je prima voelt, geeft de check inzicht. Blijkt dat je inzetbaarheid mogelijk risico loopt, dan belt een coach om je uit te nodigen voor een persoonlijk gesprek. En als je daarvoor openstaat: begeleiding. Jezelf testen? Ga naar stlwerkt.nl/inzetbaarheidscheck

Dat je werkgever begrip voor je heeft, is voor Coryan belangrijk. Voor wat betreft de ‘Lensveld Transport Academy’ laat hij alles maar op zich afkomen. “Het is goed dat ze een stap zetten, het is een handreiking. De verhouding tussen kantoor en chauffeurs was toch een beetje uit balans.” In eerste instantie was de deelname aan de Inzetbaarheidscheck niet heel groot. Inmiddels heeft 60 procent van de medewerkers de online vragenlijst ingevuld. Als het nodig is, krijgen zij dan vervolgens een gesprek met een coach om te kijken hoe ze hun inzetbaarheid kunnen verbeteren. De werkgever krijgt alleen de aantallen door van mensen die gesprekken hebben, niet wie dat zijn.

TON 69 12-16 • p 17

MIJ al rha N ve

Da

l i tw

n e v e ik

t j i kw

Toon Wijgers (49) is geen beroepsklager. Maar hij vindt wel dat er genoeg is aan te merken op de manier waarop chauffeurs tegenwoordig hun vak moeten uitoefenen. Dat wil Toon graag even uit de doeken doen.

TON 69 12-16 • p 18

Automobilisten maken er een potje van...

Mentaliteit “Als klein mannetje wilde ik al vrachtwagenchauffeur worden. Op vakantie vroeg ik mijn vader om te stoppen op een parkeerplaats met veel vrachtauto’s. Zodat ik in een truck kon zitten. Van mijn beroepskeuze heb ik nooit spijt gehad. Maar in de loop van de tijd is de lol in het werk wel stukken minder geworden. Dat ligt vooral aan de mentaliteit van de mensen.

En dan heb ik het over medeweggebruikers, maar ook over sommige collega’s en over de concullega’s uit het oosten.

Of over de manier waarop je soms bij bedrijven ontvangen wordt.”

Nummer “Sinds 2012 rijd ik voor Verbruggen Internationaal Transport in Dreumel. Daarvoor zat ik bij een mega-concern, waar je echt een nummer was. Je moest je bij de planner melden onder je wagennummer, namen kenden ze niet. Bij Verbruggen bevalt het me veel beter. Ik rijd zeecontainers, in een straal van zevenhonderd kilometer rond Rotterdam. De laatste drie maanden van het jaar komt er altijd veel transport van vuurwerk bij. Dat gaat in containers van de haven naar de bunkers.”

Fileleed “De afgelopen dertig jaar heb ik het nodige zien veranderen.

De opkomst van de mobiele telefoon, de boordcomputer, toenemende tijdsdruk, files, agressiever verkeersgedrag.

Nu het weer drukker wordt, is het fileleed helemaal terug.

Momenteel heb ik veel last van de voor vrachtverkeer afgesloten Merwedebrug. Het staat op de A15 en A27 elke dag helemaal dicht. Vrachtwagens richting Antwerpen moeten vijfendertig kilometer omrijden. Moet je eens uitrekenen wat dat de transportwereld kost! Het devies is om met behulp van de boordnavigatie zoveel mogelijk de files te omzeilen. Maar ontkomen doe je er niet aan.”

Telefoon “Sta je in de file, blijf dan maar rustig… Dat valt niet altijd mee. Automobilisten maken er een potje van. Zoals niet netjes invoegen, maar een hele rij inhalen om hem er op het laatst tussen te drukken. Of met van alles en nog wat bezig zijn, behalve met autorijden. Dan vallen er gaten die tot

achterin de file doorwerken. De mobiele telefoon is echt een onding. Ook buiten de file zorgt het bellen voor veel overlast. Bestuurders die op een rotonde geen richting kunnen aangeven omdat ze met hun telefoon in de hand zitten. Of die gewoon tijdens het rijden veel te veel afgeleid zijn.”

Wachten “Die files zorgen er ook voor dat je bij het lossen in de knel komt. Laatst stond ik van Dreumel naar Uden weer vast. Het scheelde nog dat ik bij Ravenstein van de A50 af ging, om het laatste stuk binnendoor te rijden. Ik deed over die ochtendrit vijfenzeventig minuten; normaal zijn dat er vijfentwintig. In Uden stond een losploeg klaar om de zeecontainer met de hand te legen. Omdat ik later kwam, waren ze al begonnen met een container van een andere transporteur die altijd bij het bedrijf overnacht. Dit gaat extra wachttijd kosten.”

Rijtijden “Tijd inhalen is vaak onmogelijk. Want als je de Rijtijdenwet overtreedt, loop je grote financiële risico’s. Zelfs in een pauze is het al oppassen als je de auto moet verzetten. Daar heb ik maximaal negenentwintig seconden voor. Duurt het langer, dan gaat de klok van de pauzestand en is je rusttijd onderbroken. Die strenge rijtijdenregels leiden tot absurde situaties, vooral als de parkeerplaatsen langs de snelwegen tegen de avond overvol zijn. Je probeert op tijd een plek te vinden, maar als je onverwachts in een file komt of door moet rijden omdat het vol is, zit je knijp. Dan kun je twee dingen doen.

Ofwel doorrijden tot je ergens een plaatsje vindt en dan loop je nog wekenlang bij een controle de kans op een hoge boete.

Of de vrachtwagen op de vluchtstrook zetten. Maar of je daar nou zo goed uitrust …”

Service “Op steeds meer laad- en losadressen zijn de voorzieningen voor chauffeurs afgebouwd of helemaal gesloten. Soms staat er een Dixie op het terrein. Een oplossing zou zijn om meer bewaakte parkeerterreinen langs de snelwegen aan te leggen.

Maar het probleem is ook ontstaan omdat de mentaliteit door de komst van veel buitenlandse chauffeurs is achteruitgegaan.”

TON 69 12-16 • p 19

Plezier “Je zou zeggen: als het allemaal zoveel minder is geworden, waarom ga je dan niet iets anders doen? Maar ik kan niks anders. Bij een ongeluk zijn mijn benen en heup verbrijzeld, dus ik kan niet lang staan. En niet met pallets of rolcontainers sjouwen, dus zeecontainers zijn voor mij wel een uitkomst. Ik neem de ergernissen maar voor lief. Als je het niet kunt veranderen, dan moet je het ermee doen. Ik blijf met plezier chauffeur, maar ik wilde dit verhaal wel graag een keertje kwijt.”

Drive Toon kijkt kritisch naar zijn vak en naar de bedrijfstak. Toch zegt hij:

“Ik blijf met plezier chauffeur.” Dat heeft ongetwijfeld met zijn DRIVE te maken.

Met plezier en op een gezonde manier je werk doen en leven, dat is belangrijk voor jezelf. En voor je werkgever. Het Sectorinstituut Transport en Logistiek ondersteunt met het project DRIVE werkgevers en personeel bij het samen bespreken en nadenken over vragen als: Waar word je blij van? Wat moet beter?

Wat geeft je energie? Wat vind je mooi? Waar lig je wakker van?

Meer weten? Kijk op stlwerkt.nl/drive

Op de pa rk eerpl a at s

Krijg je een kopje koffie, als je bij je klant arriveert?

Mag je ‘een kleine boodschap’ doen?

Moet je je ID-kaart laten zien – of zelfs afgeven? Kortom: hoe welkom ben je als je komt laden of lossen?

TON vroeg het op de parkeerplaats.

Wel w

TON 69 12-16 • p 20

/niet* elkom TON 69 12-16 • p 21

*DOORH A L EN WAT VA N T OEPA S SING IS

TON 69 12-16 • p 22

Autosleutels inleveren

Stefan Wouters (27) uit Schijndel is chauffeur bij Transportbedrijf A. Verhoeven in Schijndel.

“Ik rij levensmiddelen naar distributiecentra. Hoe snel je kunt lossen, hangt af van de drukte. Dat wisselt sterk. Op sommige losadressen mag ik het gebouw niet in of moet ik zelfs tijdens het lossen in de auto blijven zitten. Bij andere moet je de autosleutels in de loods inleveren. Maar er zijn ook adressen waar ik in de bedrijfskantine koffie kan pakken en naar het toilet mag.

Als ze om een identiteitsbewijs vragen, lever ik een kopie van mijn IDkaart in. Het origineel geef ik nooit af.”

Kopie beschrijven

Martijn van Tilborg (28) uit Nederhemert vervoert wagens bij L. van Zandwijk Autotransport in Wijk en Aalburg.

“Omdat ik de auto’s zelf laad en los bij fabrieken en garages, heb ik maar zelden te maken met wachttijden. Een heel enkele keer duurt het bij de fabriek even. Negen van de tien keer is er koffie. En ik kan altijd wel van het toilet gebruikmaken.

Bij autohandelaren in Duitsland moet ik me weleens legitimeren. Ik laat ze dan een kopie van mijn legitimatie maken en vraag die eerst terug om er met een stift ‘Kopie’ op te schrijven.”

Echt ranzige Dixie

André de Rijk (52) is kraanmachinist bij Brouwer Zwaar & Speciaal Transport in Nieuwegein.

“Bij een hijsklus is de locatie vooraf bekeken. Op een erg kritische plek doe ik dat zelf. Ligt er iets in de weg, dan kan de aannemer dat nog laten weghalen. Ik bouw veel torenkranen op. Die moeten zo snel mogelijk op hun plek staan om bouwmaterialen te lossen. Bovendien kost elk uur dat ik langer sta geld. Meestal ben ik in een uur wel ‘hijsgereed’. Op de bouw is er altijd wel koffie. Je behoefte doen is wel een ding. Op het toilet van de uitvoerder mag ik vaak niet komen. Dan moet ik naar een bouwkeet of een Dixie, maar die zijn vaak echt ranzig. Dus dat liever niet.

Het komt weleens voor dat er problemen zijn met de legitimatie. Laatst wilde een Engelse monteur zijn paspoort niet afgeven. Dat mag wettelijk ook niet. Toch heb ik het op militair vliegveld Soesterberg een keer gedaan. Daar dwongen de Amerikanen me toen toe, anders mocht ik de basis niet op.”

TON 69 12-16 • p 23

Alleen met pas

Piebe Bouma (41) uit Opeinde is chauffeur Rijdende Melk Ontvangst bij AB Texel.

“Ik haal melk bij de boeren en los bij fabrieken in Heerenveen en Coevorden. Wachttijden zijn er niet omdat ik zelf laad en los. De nieuwe stallen zijn groot en hebben een kantine met toilet, waarvan ik gebruik mag maken. We laden nu gemiddeld drie tot vier boeren en dan is de tank vol. Vroeger warden dat er dertig. De boeren kennen me en zorgen dat er koffie staat.

Bij de fabriek heeft elke chauffeur een eigen badge om het terrein op te komen en zich te melden bij de weegbrug. Bij die weegbrug voer ik in welke melk ik bij me heb. Dan doe ik eerst een penicillinetest. Als er geen penicilline in de melk zit, kan ik door naar een bepaalde losplaats. Daar moet ik weer mijn badge invoeren. Zo kun je nooit per ongeluk op de verkeerde plek lossen.”

Gesloopte douches

Geer van Vliet (58) uit Winschoten rijdt bij Alphatrans, vestiging Rotterdam.

“We doen uitzonderlijk transport op diverse landen. Ik los op heel verschillende adressen: bij een fabriek, op bouwplaatsen, of zoals laatst staalmatten op vliegveld Berlijn. De faciliteiten wisselen. Op een windmolenlocatie is er niks. Als het lossen uit de hand loopt, moet je er blijven overnachten. Daarom douche ik ergens op weg er naartoe.

De omstandigheden bij terminals verschillen. Er zijn er waar je goed kunt douchen. Maar bijvoorbeeld bij Kobelfret is de douche gesloten nadat alle leidingen en kranen waren gestolen.

Op terminals moeten we ons legitimeren. Ze maken dan een kopie van mij ID-kaart. Mijn sofinummer heb ik afgeplakt.”

Soms de sleutel

Yanick Wielinga (29) uit Marum vervoert schoenen voor Portena Logistiek in Heerenveen.

“Ik laad in Assen en los bij diverse winkels. Een kwartiertje voordat ik er kom, bel ik. Dan zetten ze meteen de retouren klaar. Bij sommige winkels moeten we voor openingstijd zijn, of we mogen het centrum alleen ’s ochtends tot elf uur in.

Maar ik los ook wel buiten winkeltijden; dan wacht iemand me op of ik heb de sleutel. Het winkelpersoneel kent me, dus ik hoef me niet te legitimeren.”

TON 69 12-16 • p 24

Binnen bloktijden

Wim Eertink (62) uit Markelo rijdt levensmiddelen voor Müller Fresh Food Logistics in Holten.

“De trailer wordt op de zaak geladen. Dus elke dag begin ik met het aankoppelen van een nieuwe trailer. Ik los zelf met een elektrische pompwagen bij de distributiecentra. Daar heb ik rekening te houden met bloktijden. Dat is het uur waarbinnen je je op de losplaats moet melden. Ben je te vroeg, dan moet je gewoon wachten tot je bloktijd ingaat.

Te laat, dan is het maar afwachten wanneer je aan de beurt komt. Namelijk pas als er plek is, omdat er een collega uitvalt. Dat kan uren duren. En met de drukte rond Kerst en Pasen sta je ook wel lang te wachten voordat je kunt lossen. Maar er is altijd wel een kantine en een wc.

Ik hoef me niet te legitimeren. Maar de huisregels bij bedrijven worden wel steeds strenger met betrekking tot de veiligheid. Dat heeft er misschien ook wel mee te maken dat ze steeds verder uitgekauwde verzekeringspolissen hebben.”

Niet naar de wc

Johan van der Haven (47) uit Waalwijk is chauffeur bij Circle Logistix in Dordrecht.

“Of er koffie en een toilet voor je is, wisselt. In Duitsland laten ze je vaker niet naar de wc gaan. Misschien zijn ze daar minder tolerant door een bepaalde categorie buitenlandse chauffeurs. In Nederland is het beter, maar juist bij de grote losadressen krijg ik vaak geen koffie en kan ik niet naar het toilet. Daar moet ik bij het dock in de auto blijven zitten. Ook is het weleens wachten tot er een dock vrij komt, of dat ik zelf moet lossen en dat er geen pompwagen vrij is. De wachttijden vul ik op de CRM in en ik geef ze ook door aan de planning. Die kan het dan doorberekenen. Het komt regelmatig voor dat ik mijn identiteitskaart moet afgeven, hoewel dat verboden is. Maar als ik weiger, dan kom ik het terrein niet op. Als ik mijn ID-kaart afgeef, krijg ik een pasje. En als ik dat pasje weer inlever, krijg ik mijn identiteitskaart terug. Wat er in de tussentijd mee gebeurd is, dat weet je nooit.”

TON 69 12-16 • p 25

TON 69 12-16 • p 1

TON 69 12-16 • p 2

TON 69 12-16 • p 28

Eers te k ennism a k ing

Doen

i

TON 69 12-16 • p 29

is begrijpen

Kiezen deze kinderen straks voor transport? Vroeg kennismaken met het vak is belangrijk, vindt ook

docent Wim van Wanrooij.

TON 69 12-16 • p 30

Op Scholengemeenschap De Overlaat in Waalwijk vertelt docent Mobiliteit & Transport Wim van Wanrooij (56) het de zes vmbo-leerlingen in zijn klasje nog maar eens. Er is veel werk in transport en logistiek. Of het allemaal even goed overkomt, is een tweede.

Alleen de veertienjarige Mark van der Plaat wil echt het vak in.

Als kraanmachinist, net als zijn vader.

MA

RK

In het vmbo kies je aan het eind van je tweede jaar een profiel. Bijvoorbeeld Mobiliteit & Transport. Ter voorbereiding maken leerlingen – via theorie en praktijk – kennis met vakken. Het Sectorinstituut Transport en Logistiek helpt docenten daarbij met de zogenoemde PSO-box (Praktische Sector Oriëntatie). De leerlingen krijgen opdrachten, spelen een bordspel en kijken filmpjes van jongeren die vertellen over hun werk als chauffeur, logistiek medewerker, kraanmachinist en planner.

Van A naar E Aan tafel steggelen Talha, Ahmed en Tanil – allen veertien jaar oud – over de snelste route van A naar E. In het spel moeten ze kiezen tussen verschillende

transportmiddelen om over land, water en door de lucht de bestemming te bereiken. Als alle kaartjes goed op de route liggen, blijken ze een koelwagen voor normaal vervoer te hebben gebruikt. Toch vindt Talha het een makkelijk spel. Maar in het transport zal hij niet terechtkomen. “Ik wil bij de politie. En daarna bij een arrestatieteam.” Ook Ahmed en Tanil gaan niet op de vrachtwagen of in loods. Ahmed wil soldaat worden.

Tanil weet het nog niet, maar wil in ieder geval niet op een kantoor belanden.

Chauffeursnest Docent Wim komt uit een chauffeursnest. Zijn vader reed met zandwagens en Wim ging vaak mee. Toch

TON 69 12-16 • p 31

SU

RA

YA

TA L

werd het niet de vrachtwagen; personenauto’s trokken hem meer. “Ik zag mijn ooms vaak sleutelen aan wagens en raakte geïnteresseerd.” Wim deed autotechniek en werkte vervolgens twaalf-en-een-half jaar voor Volkswagen. Hij klom op van eerste monteur, APK-keurmeester, voorman en leermeester. Lesgeven ging hem goed af en na drie jaar avondschool in Eindhoven stapte hij over naar het onderwijs. Wim stond zesentwintig jaar voor de klas op een vmbo in de Rotterdamse wijk Spangen. Maar de sfeer ging hem tegenstaan. De drukte, de desinteresse van de leerlingen. Hij verkaste naar Waalwijk, naar Scholengemeenschap ‘de Overlaat’.

HA

Handschoentjes “Meneer!”, klinkt het constant door de praktijkruimte.

De leerlingen strijden om Wim’s aandacht, terwijl ze een band verwisselen, een accu controleren of manoeuvreren met een handmatige stapelaar. Met haar glinsterende lange nagels valt Suraya Dreijer (14) op tussen de jongens. Dat weerhoudt haar er niet van flink te klussen. “Ik wil motormonteur worden. Ik vind motors gewoon heel gaaf”, vertelt zij, terwijl ze plastic handschoentjes aantrekt.

Google Maps De theorievragen van de PSO-box vindt Suraya nog best moeilijk. Wat bedoelen ze bijvoorbeeld met een

TON 69 12-16 • p 32

Gerichter kiezen Leerlingen die weten waarvoor ze leren, gaan gemotiveerder naar school en kiezen gerichter. Dat is het idee achter de Praktische Sectororiëntatie (PSO). Doel is leerlingen in het eerst en tweede jaar van het vmbo te helpen bij hun sectorkeuze. Kies je voor een beroep in het transport of wordt het toch de bouw? Bij de Praktische Sectororiëntatie staat ‘doen’ centraal.

Leerlingen gebruiken hun handen en proeven aan de vaardigheden die nodig zijn om in de bovenbouw het onderwijs succesvol te kunnen volgen.

Meer weten? stlwerkt.nl/gastles

Ook gastdocent worden? Sinds eind vorig jaar kunnen vmbo-scholen gastlessen van ervaren vakmensen aanvragen bij het Sectorinstituut transport en logistiek. Chauffeurs en logistiek medewerkers geven de leerlingen voorlichting over hun beroep.

Wil jij ook gastdocent worden of heb je vragen? Kijk op stlwerkt.nl/gastles of mail naar gastlessen@stlwerkt.nl

TA N

IL

AH

9-tot-5-mentaliteit? En routes maken via Google Maps valt niet mee. “Ik heb nog nooit Google Maps gebruikt.”

Theorie is sowieso iets waar de leerlingen weinig aandacht voor kunnen opbrengen. Wim probeert altijd snel door de vragen heen te klikken. Liever gaat het klasje aan de slag met materiaal en gereedschap. Wim probeert dan vanuit die praktijk de theorie aan de orde te stellen: doen is begrijpen.

Donderstralen Het mooiste van zijn vak vindt Wim leerlingen die nog van niets weten kennis en vaardigheden bij te brengen, zodat ze slagen voor hun diploma. En het is niet alleen die kennisoverdracht. Ook de band die hij met leerlingen krijgt, is hem veel waard. “Natuurlijk heb je er af en

ME

D

toe donderstralen tussen. Maar ook daar probeer ik het beste uit te halen en ze op het goede spoor te krijgen.”

Doel Suraya wil dus in de motortechniek. Ook Mark heeft een doel: internationaal aan het werk als kraanmachinist. Net als zijn vader. “Die werkte eerst bij BAM, nu is hij zelfstandig en verhuurt hij zichzelf.” Trots vertelt Mark over de klus van zijn vader bij Hoog-Catharijne in Utrecht. Daar werd een enorme bouwput gegraven voor een parkeergarage. “Op de Open Dag mocht ik als enige in de cabine van de kraan.” Na het vmbo gaat Mark een interne opleiding tot kraanmachinist volgen bij een leerbedrijf.

TON 69 12-16 • p 33

W erv ing e x t r a ch auffeurs Hij wilde timmerman worden en werd autotechnicus. Maar zijn grote droom? Rijden op een bergingswagen, auto’s uit de sloot halen, mensen helpen. Toen Wesley Aerts (27) hoorde dat er nieuwe chauffeurs nodig zijn en dat je een opleiding met baangarantie kunt volgen, greep hij zijn kans. Inmiddels heeft hij zijn groot rijbewijs en een baan. Bij JLN Transport in zijn woonplaats Etten-Leur bekwaamt hij zich in het chauffeursvak.

Helemaal top, zegt hij, al is dat vroege opstaan wel wennen.

Wennen aan vroeg opstaan

TON 69 12-16 • p 34

2000 chauffeurs De economie trekt aan en de bedrijfstak vergrijst. Daarom zijn er extra chauffeurs nodig.

Wie nu voor het vak kiest, krijgt de opleiding voor 90 procent vergoed en een baangarantie bij zijn of haar nieuwe werkgever. Dus ken je iemand van wie je denkt: “Die zou een goede chauffeur zijn”? Tip hem of haar. En er zijn regelmatig informatiebijeenkomsten. Kijk op stlwerkt.nl/2000chauffeurs wanneer en waar.

TON 69 12-16 • p 35

Waarom werd jij ‘pas’ op je 26ste chauffeur?

Was het wennen?

“Mijn opa had een aannemersbedrijf. Als kind wilde ik daarom timmerman worden. Toen ik op het vmbo kennismaakte met de bouwopleiding, viel het me toch tegen. Ik moest metselen en dat ging me minder goed af. De meeste van mijn vrienden kozen autotechniek en dat trok me ook wel. Dus op mijn zestiende was ik assistent autotechnicus. Tot begin dit jaar heb ik bij verschillende bazen in dat beroep gewerkt. Bij mijn laatste werkgever zat ik niet zo lekker. En ik dacht: als ik tot mijn zevenenzestigste of langer moet werken, zie ik me niet al die tijd onder auto’s staan.”

“Vooral dat vroege opstaan! Ik begon altijd om acht uur en nu moet ik vaak om vier uur of zelfs om drie uur aan de bak. Heb me dan ook al een keer verslapen. Terwijl ik mijn schoenen stond aan te trekken, werd ik gebeld. Waar ik bleef. Als ik er vroeg uit moet, ga ik wel eerder mijn bed in. En soms val ik op de bank in slaap. Nou ja, de uren voor twaalf tellen dubbel, toch?”

Hoe hoorde je van de mogelijkheid om met baangarantie je rijbewijs te halen?

“Ik zag op Facebook een advertentie van het Sectorinstituut Transport en Logistiek. Omdat het mijn droom is om ooit berger te worden – en daar heb je het vrachtwagenrijbewijs voor nodig – vond ik dit een mooie kans: Je rijbewijs bijna voor niets en de zekerheid van werk. Dus ik heb me gelijk ingeschreven.”

Viel de selectie mee?

“Ik ben naar een informatiebijeenkomst in Dordrecht geweest. Daar had ik een sollicitatiegesprek met twee dames van een uitzendbureau. Ik was wel heel erg zenuwachtig, maar ik mocht door. Vervolgens was er een testdag, bij een rijschool in Dordrecht. Eerst krijg je dan theorietesten: intelligentie, Nederlandse taal, reactie- en concentratievermogen. Ook daar was ik nerveus voor, want ik ben dyslectisch. Maar het ging goed. Daarna de praktijktest: drie kwartier rijden op een bakwagen. En ook dat verliep prima. Bij mijn vorige baas had ik op het terrein al weleens met vrachtwagens gereden.”

Hoe heb je deze baan bij JLN Transport gevonden?

“Als je door de test komt, moet je zelf werk gaan zoeken. Een vriend van me is bevriend met de zoon van de directeur van JLN. Die zei: ‘Als je het wilt proberen, kan ik wel regelen dat je een dag mee mag.’

Ik kende het bedrijf al, wist dat ze verschillende soorten transport doen. Dat sprak me aan; hier kan ik me breed oriënteren. Op een zaterdag had ik een gesprek en het was zo geregeld. Sinds 1 juli ben ik hier in dienst op een jaarcontract.”

En het rijden? Ging dat meteen goed?

“Ja, al is ook dat wel wennen. Ik heb twee keer schade gereden.

Een keer een kleine; moest ik een bus ruimte geven en tikte daarbij een spiegel van een personenwagen. En een keertje groter. Op een rotonde in Utrecht zat er opeens een wagen naast me. Dat was krassen en deuken. Toen moest ik wel bij de baas komen en uitleggen hoe dat kon gebeuren.”

Wat voor soort transport doe je?

“Ik ben begonnen op een bestelwagen, bezorgen en installeren van wit- en bruingoed bij consumenten. Dat is een van de specialiteiten van JLN Transport. We stoppen niet voorbij de eerste drempel. We bezorgen, als de klant dat wil, op etage en installeren de apparaten volledig. Dan ben je dus echt het visitekaartje van de winkel. Omdat ik een technische achtergrond heb, paste dat goed. Nu rijd ik op een bakwagen en vervoer voornamelijk witgoed naar elektronicabedrijven.”

Wat is het grote verschil tussen autotechniek en transport?

“In het transport zijn de zaken veel beter geregeld dan in de garage.

Werktijden, overuren, vergoedingen, dat ligt allemaal vast. En JLN Transport is een prima werkgever, dus alles is in orde.”

Hoe ziet je verdere loopbaan eruit?

“Uiteindelijk wil ik toch die droom waarmaken: op een bergingswagen rijden, al is het maar voor een jaar. Voor mij komt dan alles bij elkaar: de vrachtwagen, mijn technische kennis en contact met klanten.”

TON 69 12-16 • p 36

Denk end a a n pensioen

Goede Rinus Jansen Er moeten vijftien kilo af

TON 69 12-16 • p 37

In december zijn mensen meer met hun toekomst bezig dan in de rest van het jaar. Al was het maar omdat ze elkaar bestoken met: “En? Heb je nog goede voornemens?”

TON stelt die vraag aan drie werknemers van Bos Dynamics in Barneveld. Rinus, Ellard en Timon vertellen hoe ver ze vooruitkijken en wat ze dan zien.

Record verbeteren “Volgend jaar wil ik de tien kilometer onder de veertig minuten lopen.” Ellard Schutte (26) uit Apeldoorn heeft een helder en haalbaar voornemen. Zijn persoonlijk record staat op 40.50. Sinds de zomer is hij weer ‘vol gas’ gaan trainen, dus in 2017 sneuvelt dat record.

Ellard werkt ruim twee jaar bij Bos Dynamics. Hij is accountmanager en heeft contact met veel internationale klanten. Wat zijn werk inhoudt? “Ik manage de verwachting van de klant naar de planning toe.” En dat bevalt hem prima.

werker. Hij gaat nog naar school, om door te leren voor manager transport en logistiek. Op dit moment loopt hij stage, ook bij Bos Dynamics, dus dat is mooi meegenomen. Zijn goede voornemen heeft met zijn loopbaan te maken. “Ik wil veel van het bedrijf proeven en leren. Ik heb het idee dat hier mijn toekomst ligt, heb het ontzettend naar mijn zin. En ik krijg veel kansen.”

Sparen voor later

voornemens Vijftien kilo eraf

“Ik ben een paar keer aardig wat gewicht kwijtgeraakt.

Maar nu weeg ik weer 97 kilo. Daar moeten er vijftien vanaf.” Ziedaar het plan van Rinus Jansen (bijna 62) uit Voorthuizen. Rinus is 41 jaar chauffeur en rijdt sinds drie jaar voor Bos Dynamics. Zijn vorige werkgever ging failliet. “Ik heb drie uurtjes zonder werk gezeten”, meldt Rinus monter. Of die vijftien kilo er komend jaar ook inderdaad vanaf zullen gaan? Rinus denkt van wel. Het is een kwestie van eten laten staan, weet hij. Al is de verlokking soms groot. “Ik rijd gedurig op Duitsland. Daar heb je van die schnitzeltjes, die vind ik niet vervelend.”

Proeven en leren Timon Joosten (21) uit Lunteren is op 1 januari 2017 één jaar bij Bos Dynamics in dienst als loodsmede-

Timon heeft wel een beeld van hoe zijn leven er de komende jaren uitziet. “Op mijn dertigste hoop ik een leidinggevende functie te hebben.” Daarvoor zal hij nog

enkele opleidingen moeten volgen. Hij woont nog thuis.

Spaart voor later, onder andere voor als hij gaat samenwonen met zijn vriendin. “Sparen is echt een must, zo ben ik ook opgevoed.” Sinds een half jaar spaart Timon ook voor zijn pensioen, maar daar is hij nog niet mee bezig.

Ben Kerkhof, consulent Pensioenfonds Vervoer: “In de vervoerssector bouw je vanaf je 21ste pensioen op. We merken dat veel jonge mensen nog niet zo bezig zijn met hun pensioen. Toch is het zinvol er af en toe naar te kijken, zodat je je op de hoogte blijft van je eigen pensioensituatie.

Ook al heb je op je 21ste nog niet veel pensioen opgebouwd, ook dan kun je je toch een beeld vormen van je situatie door eens in te loggen op

TON 69 12-16 • p 38

Timon Joosten Veel proeven en leren

het pensioendashboard. Je ziet hier het pensioen dat je naar verwachting gaat opbouwen: ‘het te bereiken pensioen’. Voor de berekening van dit verwachte pensioen wordt ervan uitgegaan dat je hetzelfde salaris blijft verdienen en via dezelfde regeling pensioen blijft opbouwen. De bedragen die je ziet, zijn ook een verwachting op basis van de huidige financiële situatie van Pensioenfonds Vervoer. Je pensioen is dus niet gegarandeerd.

Een belangrijke reden om je pensioenopbouw geregeld te volgen.”

Stappenplan Ook Ellard is iemand die zijn leven plant. “Uiteindelijk wil ik zelfstandig ondernemer worden. In mijn hoofd heb ik een stappenplan om dat te bereiken.” Op financieel terrein neemt Ellard de zaken eveneens serieus ter hand. “Ik geef niet meer uit dan er binnenkomt.” Dat hij pensioen opbouwt, vindt hij op dit moment nog niet zo

heel boeiend. “Er gaat vast nog van alles veranderen en mijn pensioen is nog zo ver weg. Al hoop ik niet dat ik tot mijn 72ste door moet werken.” Wel denkt hij dat hij op den duur zelf een potje zal aanleggen om na zijn pensionering wat meer armslag te hebben. “Wat dat betreft zou het wel mooi zijn als je bij het pensioenfonds je eigen pakket zou kunnen samenstellen.”

Ben Kerkhof: “Je pensioenpakket bij Pensioenfonds Vervoer bevat standaard een aantal zaken, waaronder een uitkering voor je partner als jij overlijdt en doorlopende pensioenopbouw als je arbeidsongeschikt wordt. De pensioenleeftijd op je overzicht is een standaard leeftijd; zie het als een voorbeeld. Je kiest zelf wanneer je met pensioen gaat. Op de website pfvervoer.nl kun je zien hoe hoog je pensioen is als je op een bepaalde leeftijd stopt. Daar staat ook andere keuzes uitgelegd. En er valt veel te kiezen!”

TON 69 12-16 • p 39

Ellard Schutte Tien kilometer binnen veertig minuten

Achter het net vissen Timon en Ellard staan aan het begin van hun carrière.

Voor Rinus zit het grootste deel erop. Hij ‘moet’ nog vijf jaar tot zijn zevenenzestigste. Net als veel van zijn leeftijdsgenoten heeft Rinus zijn ‘oude dag’ zien opschuiven. “Eigenlijk is het niet helemaal eerlijk”, zegt hij.

“Je krijgt het idee dat we steeds achter het net vissen.

Maar ja, het is niet anders. En zolang ik gezond ben en plezier heb in mijn werk, kan ik nog prima meekomen.”

Mogelijk afbouwen Niet zo lang geleden is bij Bos Dynamics een bijeenkomst gehouden voor oudere werknemers. Een consulent van Pensioenfonds Vervoer kwam uitleg geven over wat er mogelijk is. Rinus begreep daaruit dat hij wellicht zou kunnen afbouwen na zijn vierenzestigste. Dat zou mooi wezen. Hoewel: “Als ik me blijf voelen zoals ik me nu voel, ga ik gewoon door. Thuis vind ik het ook wel grappig, maar na een bepaalde tijd ga je je vervelen.”

Ben Kerkhof: “Wij horen vaak dat chauffeurs als ze ouder worden het werk vooral fysiek zwaarder gaan vinden. Hoewel ze het werk zelf nog steeds prettig vinden, is een volledige werkweek soms moeilijker vol te houden. In die situatie kan deeltijdpensioen een oplossing zijn. Bij deeltijdpensioen blijf je nog gedeeltelijk werken en voor het gedeelte dat je bent gestopt, ontvang je alvast een deel van je pensioen. Zo is het beter vol te houden tot het moment dat je volledig met pensioen gaat. Niet iedereen is op de hoogte van deze mogelijkheid. Pensioenfonds Vervoer hier voorlichting over. Dit kan zijn door een bijeenkomst bij werkgevers, maar je kunt ook als werknemer een persoonlijke afspraak maken met een van de consulenten op het pensioenspreekuur.” Kijk daarvoor op pfvervoer.nl/contact/pensioenconsulenten

De koe die met kerst geen melk geeft, moet nog worden uitgevonden. Dus zijn ook RMOchauffeurs (Rijdende Melk Ontvangst) met de feestdagen aan het werk. Joost Diepens (46) uit Lage Mierde vindt het geen probleem. En zijn vriendin Maud evenmin. Gaat ze toch gewoon – net als TON - een nachtje mee.

TON 69 12-16 • p 40

De boer op

TON 69 12-16 • p 41

IN BEELD

TON 69 12-16 • p 42

Nachtdienst Het is vier uur in de middag. Joost en zijn vriendin Maud Lendering (42) zitten aan de koffie. Dewi, de achtjarige dochter van Maud, speelt met de rode kitten. Joost heeft nachtdienst en gaat straks van huis. Maud: “We eten om vijf uur warm en om halfzes vertrekt Joost naar Molenschot om zijn tankwagen op te halen.”

Ritplanning Waar Joost vandaag zijn melk zal lossen, is nog niet bekend. “Vaak moet ik naar Aalter, in België, daar staat ook een melkfabriek van Campina. Dat is ongeveer één uur en drie kwartier rijden vanaf mijn werkgebied in West- en Midden-Brabant.”

Rond halfvijf krijgt Joost een mailtje van Campina: de ritplanning. Vanavond moet hij zijn eerste lading melk lossen in Maasdam. “Da’s vlakbij Rotterdam.

Scheelt me weer een lange rit door België. En de tweede lading moet naar Veghel.” De boeren waar hij de melk gaat ophalen, zitten allemaal dicht bij elkaar. Deze dienst zijn het er tien.

Meerijden Joost en Maud wonen sinds drie jaar samen. In de vijf jaar dat ze een relatie hebben, is Maud al een aantal keren meegereden. “Joost moest een keer met oud en nieuw werken en Dewi was bij haar vader. Toen kon ik wel naar mijn ouders of vrienden gaan om de jaarwisseling te vieren, maar ik vond het veel gezelliger om met Joost mee te gaan. En met kerst ben ik ook een paar keer mee geweest.”

Hoe het dit jaar met de feestdagen zal zijn, weten ze nog niet.

Binnendoor-weggetjes Tijd om te vertrekken. Via binnendoor-weggetjes rijdt Joost naar Molenschot. Hij werkt sinds anderhalf jaar voor VOF De Jong. “Hiervoor was ik 23,5 jaar in dienst bij VOF Scheepens. Daar had ik graag mijn vijfentwintigjarig jubileum gevierd, maar Scheepens ging met pensioen. De Jong heeft toen een wagen en twee chauffeurs van Scheepens overgenomen. Mijn baas, Bas de Jong, ken ik al

vijftien jaar. Hij is ook melkrijder. En zijn vader ken ik al zolang als ik in de melk zit.”

Koeien Dat Joost nu melk rijdt, was eigenlijk niet de bedoeling. Hij had varkensboer willen worden.

“Ik ben een boerenzoon. Toen ik zes was, gingen bij ons de koeien weg. Mijn vader had reuma en het melken ging niet meer. Mijn pa is toen in de varkens gegaan, maar dat vond hij helemaal niets.

Hij zei altijd dat als ik groot zou zijn, de koeien terug zouden komen. Als enige zoon zou ik dan het bedrijf overnemen. Toen ik tien jaar was, overleed mijn vader. Mijn moeder is toen doorgegaan met de varkens.”

Regelgeving Op zijn negentiende kwam Joost van de middelbare agrarische school. Twee jaar lang werkte hij bij een varkensboer. Het idee was om de kleine varkenshouderij van zijn moeder over te nemen en uit te bouwen. “Ik had al vergunningen aangevraagd, maar in die tijd veranderde de regelgeving. Uiteindelijk durfde ik de stap niet aan. Bij ons op het dorp zat een melkrijder en die zocht een knecht. Maar dat bedrijf reed met opleggers en daar had ik geen ervaring mee. Hij stuurde me door naar Scheepens, want daar hadden ze bakwagen. Zo ben ik melkrijder geworden.”

Controle Spijt heeft Joost niet van die keuze. Hij geniet van zijn vak. “Ik ben méér dan alleen chauffeur. Ik bén de Rijdende Melk Ontvangst. Ik ben de eerste die de melk controleert. Als ik bij een boer aankom, check ik eerst de temperatuur van de melk. Die moet tussen de vier en vijf graden zijn. En ik ruik er ook altijd aan. Als je niets ruikt, is het goed. Ook kijk ik naar de kleur; die moet mooi melkwit zijn. Als ik het niet vertrouw, dan laad ik de melk niet en bel ik Campina om te controleren. Maar dat is in mijn loopbaan pas twee keer gebeurd. De boeren checken het zelf heel goed.”

TON 69 12-16 • p 43

WENNEN In het begin moesten vriendin

Maud en haar dochter Dewi wennen aan het dag- en nachtwerk van Joost. Maud: “Ik houd ervan om spontaan uitjes te plannen in het weekend. Maar tussen nachtdiensten in gaat Joost niet op pad. Nu zijn we eraan gewend. Dewi is ook al een keer met Joost meegereden. Vond ze heel erg leuk.”

VASTE WAGEN In Molensloot staat zijn tankwagen klaar. VOF De Jong heeft twee RMO-wagens en vier man personeel. Bas de Jong (rechts) rijdt zelf ook. Samen met een collega heeft Joost een vaste wagen.

Ze rijden dag en nacht. Eén keer in de vierentwintig uur wordt de tank gereinigd.

TON 69 12-16 • p 44

WEL EN WEE Het mooie van zijn werk

vindt Joost de vrijheid, het contact met de boeren en natuurlijk het gemanoeuvreer met de tankwagen. “Die kleine weggetjes en lastige erven zijn uitdagingen. Daar geniet ik van. En elke dag is anders. Het komt weleens voor dat ik tijdens een dienst geen enkele boer spreek. Voor het laden is het ook niet nodig, want bij alle boeren kan ik zo de slang aankoppelen. Maar als ik mijn eerste adres een boer zie, dan is het vaak zo dat ik bij de andere boerderijen ook de boer tegenkom.

Maken we even een praatje en ben ik weer op de hoogte van het wel en wee van iedereen.”

TON 69 12-16 • p 45

ROBOTBOEREN Om de drie dagen komt de RMO bij een boer langs om de melk op te halen.

Joost gaat altijd eerst langs bij de ‘robotboeren’.

“Dat zijn bedrijven waar de koeien automatisch gemolken worden. Je weet dat daar altijd melk is. Bij boeren die nog traditioneel melken ga ik als laatste langs. Je bent dan afhankelijk van of ze al klaar zijn met melken.”

MONSTERPOTJE Voordat Joost de melk uit de tank of silo in zijn tankwagen laadt, neemt hij eerst een monster. Het monsterpotje gaat achterin de wagen in een bak met ijswatermengsel. “Bovenop mijn wagen zit een gps-systeem. De computer in de wagen ‘weet’ dat ik bij deze boer ben en onderop het monsterpotje zit een chip. Als ik dadelijk de melk los, gaan alle monsterpotjes naar het onderzoekscentrum en wordt de melk van de veehouders gecontroleerd.”

TON 69 12-16 • p 46

SLEUREN Als RMO-chauffeur krijg je

genoeg beweging. “Het is wagen in en wagen uit. Bij de ene boer klim je op de tank om een monster te nemen. Bij de andere zit je op je hurken om de slang aan te sluiten op de silo.

En natuurlijk altijd sleuren met die slang. Hoe zwaar die is? Geen idee. Zwaar, maar ik ben het gewend. Het houdt mij in elk geval fit.”

TON 69 12-16 • p 47

Penicillinetest Na vijf boerderijen is de

tankwagen vol. Joost moet nu een penicillinetest uitvoeren. In de grote monsterfles achterin de wagen zit een mengsel van alle melk die geladen is.

Een teststrookje gaat in de melk en vervolgens in een apparaat in de cabine. “Als het onderste streepje op de strip roder is dan het bovenste, is de melk negatief. Dat betekent dat er geen penicilline in zit en dat is goed. Dan kan ik gaan lossen.”

BUIZENPOST Voordat Joost in Maasdam kan gaan

lossen, moet hij in de losruimte eerst het controlestripje in de computer invoeren. “Ik tik ook mijn nummerbord in, mijn ritnummer en de hoeveelheid liters die ik ga lossen. Als het stripje wordt goedgekeurd, kan ik de slang aankoppelen. Dan wordt de eerste zeshonderd liter gelost.

Daar maak ik dan weer een monster van. Die gaat met de buizenpost naar het laboratorium. Binnen een paar minuten is de controle klaar. Als de melk is goedgekeurd, wordt de rest automatisch gelost. Ik kan dat op de computer in de losruimte zien. En daarna is het: slang loskoppelen en op naar de volgende ronde boeren.”

TON 69 12-16 • p 48

PUZ Z EL

1

2

3

4

5

12 15

16

22

23

19

29

25

34

39

35

21

32 37

41

42

43

46

48 50

54

49

51

52

55

56

61

57

62

66

77

86

59

70 75

79 83

60

64 69

74

78 82

58

68

73

53

63

67

72

11

27

36

45

47

10

20

31

40

9

26

30

44

65

8 14

18 24

33 38

7

13 17

28

6

71 76

80 84

81 85

87 2

Horizontaal 1. met ontblote boezem; 7. dierentuin in7Rotterdam; 12.

13. 69 61 27 spie32(wig);28 slot (afloop); 14. kathedraal; 15. radon (scheik. afk.); 17. roofdier; 19. omwenteling; 21. persoonlijk voornaamwoord (Engels); 22. hoogste punt van een huis; 24. plaats in Engeland; 27. vaatwerk; 28. rijstbrandewijn; 30. tennisterm; 31. platte zeevis; 32. handschoen zonder vingers; 33. mannetjesbij; 35. weer naar het punt van uitgang; 37. groot dansfeest; 38. op alle plaatsen; 41. zandachtig en pulverig; 42. licht ontvlambaar scheikundig element; 44. inwendig orgaan; 46. verbinding van twee stukken stof; 47. telwoord; 48. bedrag van anderhalve gulden; 49. hooivork; 50. zangvogel; 52. smal sportvaartuigje; 54. donder en bliksem; 56. springstof (afk.); 58. deel van gelaat; 61. bergweide; 62. deel van fiets; 64. Sociaal Economische Raad (afk.); 65. land in Azië; 67. naaldboom; 68. Europese Economische Gemeenschap (afk.); 70. spoorstaaf; 72. heftig (nijdig); 73. africhter van roofvogels; 76. open strook in een bos; 77. aluminium (scheik. afk.); 78. dom onhandig iemand; 79. gang van een paard; 81. paardenslee; 82. er meer dan genoeg van hebben; 83. gouden tien dollarstuk; 84. meisjesnaam; 86. verdriet hebben; 87. zenuwachtig.

Verticaal 1.

83hevige 87 storm (orkaan); 2. krachteenheid (afk.); 3. koeienmaag; 4. insecteneter; 5. tafeldoekje; 6. knevel; 7. uiteenzetting (redevoering); 8. pronkzuchtig (verwaand); 9. droog (kaal); 10. openbaar ministerie (afk.); 11. bijdehand (slim); 16. gevangenis; 18. vordering; 20. deel van het gelaat; 21. mand om gedorst graan te schudden; 23. losplaats voor schepen; 25. logé (tafelgast); 26. waardeloos ding; 27. jong herkauwend dier; 29. zuivelproduct; 32. huishoudelijk apparaat; 34. tentoonstellingsgebouw in Amsterdam; 36. Europees/Aziatisch land; 37. reuzenslang; 39. sporenplant; 40. gelooide huid; 42. oude Egyptische koning; 43. toneelstuk met muziek; 45. snel (vlug); 46. deel van hals; 51. rivier in Utrecht; 53. Nederlandse Omroep Stichting (afk.); 54. groot dikhuidig zoogdier; 55. Nederlandse rivier; 56. militair voertuig; 57. deel van voet; 59. kist van open latwerk; 60. loon (gage); 62. niet vaak (bijna nooit); 63. plaats in Zuid-Holland; 66. opstootje; 67. judograad; 69. jongensnaam; 71. Ierse vrijheidsbeweging (afk.); 73. warmtebron (fik); 74. echtgenoot; 75. vreemd; 78. mannetjeshond; 80. Nederlandse vakbond (afk.); 82. bedrijfseconoom (afk.); 85. selenium (scheik. afk.).

82

83

84

86

85

87 TON 69 12-16 • p 49

2

OPL OSSING 7

61

27

32

28

69

83

87

Vul de oplossing in op tonmagazine.nl Doe dat vóór 15 januari 2017.

TON loot uit de goede inzendingen 3 gelukkigen, die een modelkraan winnen.

Oplossing puzzel in TON 68: inzetbaarheidscheck. De drie winnaars van een trucksimulatietraining zijn: Piet Boekee uit Westmaas, Max Gjaltema uit Surhuisterveen en Thom Clausing uit Geldrop.

Liebherr LTM 1030-2.1.

De 2-assige AT telescoopkraan Liebherr LTM 1030-2.1 kan ‘in het echt’ 35 ton tillen; de telescoop bereikt een lengte van 30 meter. De modelkranen worden ter beschikking gesteld door de VVT, de Vereniging voor Verticaal Transport.

Maak kans op dit model. En puzzel mee...

PA NEL P OR T RE T NAAM Petricia van Zonsbeek

WOONT in Alphen (Gelderland),

BEROEP chauffeur sinds 2009

WERKT BIJ Kuehne+Nagel in Vegh

Loopb Petricia van Zonsbeek deed voor de achttiende keer mee aan het TON-panel.

Zij is vanaf het begin trouw panellid.

COL OFON LEEFTIJD 26 jaar

TON is het magazine voor mensen die werken in transport en logistiek. TON verschijnt zes keer per jaar. TON wordt

bij haar ouders

gemaakt in opdracht van werkgeversorganisaties TLN, VVT en werknemersorganisaties FNV Transport & Logistiek, en CNV Vakmensen.

UITGEVER en REDACTIE Boss en Wijnhoven BV, Postbus 85293, 3508 AG Utrecht, 030 2303080, info@tonmagazine.nl REDACTIERAAD bestaat uit vertegenwoordigers van het Sectorinstituut Transport en Logistiek, Pensioenfonds

hel, op dit moment distributie voor alle grote supermarkten

baan “Mijn opa en ooms van moederskant waren allemaal chauffeurs. Als klein meisje reed ik al mee. Ik heb mijn mbo-opleiding eraan gegeven om op de vrachtwagen te kunnen rijden. Maar ik kijk wel om me heen en vraag me af hoe het verder moet. Misschien wil ik toch nog wel een opleiding gaan doen. Het werk wordt er door al die regeltjes niet fijner van. En de pensioengerechtigde leeftijd gaat omhoog.

Zie je mij al als bejaarde vrouw achter het stuur zitten? Als je ouder bent, is het werk ook zwaarder. Ik zou misschien met verstandelijk gehandicapte mensen willen werken. Ik heb weleens zo iemand op de vrachtwagen gehad om zijn grootste wens te vervullen. Dat was prachtig. Mijn schoonzusje doet nu een opleiding in de zorg. Ze heeft het helemaal naar haar zin.

Dus wie weet is dat ook wel iets voor mij. Al zou ik de vrijheid van het rijden heel erg missen.”

Vervoer, VNB, VVT MET BIJDRAGEN VAN Arthur van Beveren, Peter Boss, Ad van Dun, Harry Linker, Frank de Man, Carien Neeleman, Shamrock, Dennis Ton, Geert Wijnhoven FOTOGRAFIE Arthur van Beveren, Shanna Hillebrand, Marco Hofsté, Harry Linker, Hans van der Mast, Chris Pennarts ONTWERP en OPMAAK Rik Tazelaar/Studio Id DRUK Habo da Costa, Vianen WEBSITE tonmagazine.nl FACEBOOK facebook.com/magazineton ISSN 1871-1790 TON wordt gratis toegestuurd aan alle werknemers voor wie de Cao Beroepgoederenvervoer geldt én naar de leden van TLN en VVT. TON wordt verzonden door Pensioenfonds Vervoer. Omdat Pensioenfonds Vervoer het blad zelf verzendt, is de privacy van je gegevens gewaarborgd.

Je gegevens worden niet aan derden verstrekt.

Deelnemers in Pensioenfonds Vervoer worden niet als abonnee geregistreerd.

Adreswijzigingen hoef je niet aan TON door te geven.

TON komt automatisch op je nieuwe adres. Soms gaat daar enige tijd overheen. Heb je toch het idee dat er iets niet goed gegaan is? Stuur dan een mail naar info@tonmagazine.nl Jaarabonnement Zes nummers 27,50 euro Losse nummers Voor zover voorradig 4,95 Oplage 143.000 exemplaren © TON Magazine 2016 Boss en Wijnhoven/SOOB Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en/of gereproduceerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever en/of zijn partners.

TON wordt mede mogelijk gemaakt door

rsu e ff Chau ng met idi ople arantie! g baan

Ken jij iemand die jouw collega wil worden?

Dit is hét moment om in te stappen!

De economie trekt aan en daarom zijn er de komende jaren veel nieuwe chauffeurs nodig. Er zijn dus volop banen in de transportsector. De opleiding wordt voor 90% vergoed en je krijgt een baangarantie bij je nieuwe werkgever. Ken jij iemand die net als jij chauffeur wil worden? Op één van onze informatiebijeenkomsten leggen we alles uit over de opleiding en het vak van chauffeur.

Maak van je vrienden je collega’s!

Meer informatie of aanmelden informatiebijeenkomsten: stlwerkt.nl/2000chauffeurs

SCHAKEL SNEL!

00chauffeurs

stlwerkt.nl/20

Nader kennismaken? Je kunt ons bereiken via 088 – 2596111 of via info@stlwerkt.nl