TON 70

LOSSE NUMMERS 4,95

MAGAZINE VOOR MENSEN DIE WERKEN IN TRANSPORT EN LOGISTIEK

L ucienne: niemand is hetzelfde 6 Amber: leren door te doen 15 Henk: rioollucht went 38

TONMAGAZINE.NL 70 02 17

TON 70 02-17 • p 2

COL UMN

Koud

Het was bitterkoud in St. Anton am Arlberg in Oostenrijk.

Ik kwam een uur te laat aan bij het garagebedrijf waar ik een Nederlandse auto moest laden. Dus moest ik aldaar noodgedwongen langs de weg een plekje voor de nacht zoeken.

De volgende ochtend merkte ik dat de hydrauliek van mijn truckie moeite had met de kou. De oprijklep en de lier werkten op ambtenarenniveau; traag en met tegenzin.

Zevenentwintig jaar geleden moest ik in november naar Steinkjer in Noorwegen. Toen was het daar ook zo ongelooflijk koud, -25. Ik was nog maar een broekie van drieëntwintig en had de vouwen van m’n luier nog in m’n kont staan. Ik stopte ‘s avonds laat bij een tankstation langs de weg en zette de ouwe SK uit en de standkachel met blokverwarming aan. Helaas stopte de kachel er om een uur of vier ‘s morgens mee en om 5 uur werd ik wakker van de kou.

Accu’s leeg.

Gelukkig stond er een Noor naast me. Ik klopte hem wakker hij gaf mij zijn startkabels. Met veel kabaal en rook kon ik de Benz weer starten. Later die ochtend gaf ik de Noor een beker koffie in het restaurantje bij het tankstation en als dank kreeg ik de wind van voren!

‘First time in Norway?’

‘Lesson number one: Never stop your engine, keep it running till you are back in normal temperatures!’

Ik stelde deze vraag laatst via Facebook: Laat ik de motor draaien hier in St. Anton of niet? De antwoorden waren over het algemeen ontkennend.

Uitzetten dus.

Noem mij maar een ouderwetse vent, ik heb de motor laten draaien, de echo van die oude Noorse beroepschauffeur klonk nog te hard in mijn hoofd!

Dennis Ton is 50 jaar en woont in Bovenkarspel. Sinds zijn negentiende is hij vrachtwagenchauffeur.

IN DI T NUMMER Chauffeur m x /v. De economie trekt aan. Er zijn weer meer chauffeurs nodig. Maar trekt het beroep ook vrouwen aan? Lucinda, Agnes en Lucienne vertellen waarom zij – soms na jaren – kiezen voor transport.

Alles automatisch. Digitalisering, automatisering … er is steeds meer mogelijk. Maar maak je daar ook gebruik van? TON vroeg dat aan het TON-panel en op de parkeerplaats.

De lucht went... als je dagelijks het riool schoonmaakt. Henk Kleijwegt rijdt al zeventien jaar van rioolput naar rioolput. Samen met zijn collega’s Piet Gouweleeuw en Sjors van de Sluis neemt hij TON mee op pad.

chnieken kunnen voordeel opleveren. uten, meer tevreden klanten, meer minder tijd, minder fysiek zwaar werk. t TON-panel naar die voordelen:

E OLOGIE ENT…

…meer tevreden klanten …meer mogelijk in minder tijd …minder fouten …minder fysiek zwaar werk

TON 70 02-17 • p 3

(Helemaal) eens

30 % 29 % 26 % 25 %

PAGIN A 6

Neutraal

(Helemaal) oneens

39 % 8% Vragen? Vragen!

36 % 26 % Vrouwen in transport % 29 % Leren is35 doen TON kort 31 % 36 % Op de parkeerplaats TON-panel: Alles automatisch?

Weet niet

4 6 15 19 20

23 % 9% 10 % 8%

25

E NADELEN

chnieken kunnen ook nadelen hebben. an onpersoonlijker worden, je wordt meer PAGIN A dan 20 vakman, het kan f administrateur e aan de andere werkwijze aan te passen.

E OLOGIE ENT…

PAGIN A 38

(Helemaal) (Helemaal) Antoon Coenen eens Neutraal oneens

…onpersoonlijker werk

73 %

…dat je minder vakman/ chauffeur wordt

62 %

…dat je je moet aanpassen, da’s lastig

50 %

over pensioen 28 Inzetbaarheid 13 % 8% bij Van Heugten 32 20 % 14 % 38 In Beeld Tip TON 47 24 % 19 % Puzzel 48 Panelportret 50 Colofon 51

Weet niet

6% 4% 7%

TON 70 02-17 p 4

C AO-V R A AG

L E Z ERS-V R A AG

40-uursgarantie, wat is dat?

Regels rond ziekte

Als je een voltijd dienstverband hebt, heb je recht op een garantieloon van 40 uur per week. Dat schrijft artikel 26, lid 1b van de cao voor. Wat is die 40-uursgarantie en wat heb je eraan?

De vraag

Kort gezegd zijn je contracturen iedere week gegarandeerd. Werk je fulltime, dan hoor je per week 40 uur betaald te krijgen. Iedere week is een gesloten periode die loopt van maandag tot en met zondag. In die periode hoor je minimaal 40 uur te werken. Is er niet voldoende werk en kom je niet aan die 40 uur? Dan moet je werkgever deze uren aanvullen tot je contracturen. Hij draait dus op voor een eventueel tekort aan gewerkte uren in zo’n week. Hij mag niet de (over)uren van een week ervoor of erna gebruiken.

Hij mag ook geen verlofuren inzetten.

Voorbeeld. Stel: Je werkt de ene week 32 uur en de andere 45 uur. Dankzij de 40-uursgarantie van 40 uur, heb je over die twee weken recht op (uitbetaling van) 5 overuren. Over de week met 32 uur krijg je 40 uur uitbetaald. En over de week met 45 uur, krijg je 40 uur plus deze 5 overuren. Overuren zijn namelijk de uren waarmee de diensttijd van 40 uur per week wordt overschreden en die niet op zaterdag of zondag liggen.

Alice Ermes vraagt: “Ik zou graag eens iets lezen over het oerwoud aan regels en verplichtingen als je (tijdelijk) geen chauffeur kunt of mag zijn door een ongeval of ziekte. Kun je bijvoorbeeld verplicht worden tot re-integratie?”

Het antwoord

Er zijn een paar uitzonderingen. Bijvoorbeeld als er een vrijwillige tijd-voor-tijdregeling is afgesproken. De eerder gemaakte overuren kunnen dan worden ingezet om aan te vullen tot de 40 uur. Een dergelijke regeling moet schriftelijk worden vastgesteld en worden aangemeld bij het secretariaat van de cao-partijen.

Een andere uitzondering kan zijn dat er een wachtdag voor arbeidsongeschiktheid is toegepast. In dat geval geldt er een loongarantie van 32 uur per week.

Maarten van Teeseling, adviseur Verzuim bij het Sectorinstituut Transport en Logistiek antwoordt: “Soms zit het tegen, of zelf flink tegen. Het werk dat je altijd met plezier gedaan hebt, kun je niet meer. Je meldt je ziek. Je valt dan onder de Wet Verbetering Poortwachter. In die wet zijn verplichtingen opgenomen voor werknemers en werkgevers. Eerst wordt er gekeken of je werk aangepast kan worden. Als dat niet kan, wordt er gekeken naar ander werk binnen het bedrijf. Een arbeidsdeskundige doet dan een onderzoek welke functies voor jou geschikt zouden zijn. Als er een passende functie is, moet je die gaan uitvoeren.

Blijkt uit het onderzoek dat er geen passend werk meer bij je werkgever is, dan moet je ander werk bij een andere werkgever zoeken. Daar krijg je dan ondersteuning bij. Dit kan je werkgever zelf verzorgen, maar meestal wordt daar een gespecialiseerde re-integratiecoach voor ingezet. Je werkgever betaalt dit.

Het kan ook zijn dat je tijdelijk je eigen werk niet uit kunt voeren.

Bijvoorbeeld als je last van je rug hebt of een gebroken been. Je werkgever mag dan van je vragen om aangepaste werkzaamheden te doen. Een bedrijfsarts bepaalt welke beperkingen je hebt.

Zijn er taken, die rekening houden met je beperkingen, dan ben je verplicht om die uit te voeren. In een gesprek met je werkgever kun je vaak tot de beste ideeën komen welke taken je tijdelijk wel kunt uitvoeren.”

Vragen over je loonbetaling, neem contact op met Stichting VNB via het gratis telefoonnummer 0800-0225022 (kantooruren) of via transport@fnv.nl Of kijk op www.caonaleving.nl

Heb je ervaring met de regels rondom ziek zijn en je werk niet meer kunnen doen en wil je daarover in TON vertellen? Mail dan naar info@tonmagazine.nl

Uitzonderingen

V R AGEN? V R AGEN! Vragen over je werk en je vak? Die kun je aan TON stellen. Maar TON heeft niet alle antwoorden in huis. Deze organisaties in het 088 – 2596111, info@stlwerkt.nl, stlwerkt.nl Bij het Sectorinstituut Transport en Logistiek beroepsgoederenvervoer wel! kun je terecht voor: een passende baan of een leerwerkplek, een leven lang leren, gezond en veilig werken en verzuim voorkomen, functiewaardering.

0800 0225022, caonaleving.nl Vragen over rechten en plichten in de transportsector? Leeft je werkgever de cao goed na ?

Wat zijn de regels voor loonberekening? Wat te doen als je een boete krijgt?

0900 1964, pfvervoer.nl Hoe zit het met je pensioen? Vragen over prepensioen of voorwaardelijk ouderdomspensioen? Wil je weten of je mag werken als je met pensioen bent? Of wat de gevolgen van een scheiding zijn voor je pensioen?

0800 0225022, fnv.nl 030 7511007, cnvvakmensen.nl 088 4567111, tln.nl Transport en Logistiek Nederland 0345 516993, verticaaltransport.nl Vereniging Verticaal Transport

TON 70 02-17 p 5

PENSIOEN-V R A AG

C A R T ON

Hoe vraag ik mijn pensioen aan?

Vraag van een lezer: “Ik mag bijna met pensioen. Hoe vraag ik mijn pensioen aan?”

KIES ZELF het moment waarop je met pensioen gaat Als je vóór 2013 pensioen hebt opgebouwd bij Pensioenfonds Vervoer, gaat een deel van je pensioen standaard in op de eerste dag van de maand waarin je 65 jaar wordt. Wat je na 2012 hebt opgebouwd, gaat standaard in als je 67 jaar wordt. Heb je pensioenen die op verschillende leeftijden ingaan, dan is het goed te weten dat je al deze pensioenen op dezelfde leeftijd in kunt laten gaan. Dit kan bijvoorbeeld je AOW-leeftijd zijn.

Wil je voor je 65e met pensioen?

Als je eerder met pensioen wilt gaan, moet je zelf je pensioen aanvragen. Op pfvervoer.nl vind je het formulier ‘Vervroegd pensioen aanvragen’. Stuur dit formulier minimaal drie maanden voordat je met pensioen wilt gaan naar het pensioenfonds. Je kunt je pensioen laten ingaan vanaf je 55e.

Je ontvangt automatisch een aanvraagformulier als je niets doet Als je zelf geen ingangsdatum voor je pensioen kiest, gaat Pensioenfonds Vervoer er vanuit dat je jouw pensioen op de standaardleeftijd in wilt laten gaan. Zes maanden voor je eerste pensioen standaard ingaat, ontvang je van ons een aanvraagformulier.

Heb je hulp nodig bij het invullen van het aanvraagformulier?

Op pfvervoer.nl/pensioen-aanvragen vind je informatie over de keuzes die je hebt bij het aanvragen van je pensioen. Hier vind je ook een handleiding die je stap voor stap helpt bij je aanvraag. Gebruik het pensioendashboard op pfvervoer.nl om de verschillende keuzemogelijkheden door te rekenen.

Vragen over je pensioen?

Bezoek de Chauffeurscafédagen van Pensioenfonds Vervoer.

Donderdag 30 maart, 15:00 – 19:00 uur Café Treurenburg, Treurenburg 1, 5221 CD ‘s-Hertogenbosch Donderdag 20 april, 15.00 – 19.00 uur Van der Valk Avifauna Hoorn 65, 2404 HG Alphen aan den Rijn

Meer info: pfvervoer.nl/ pensioenconsulenten

De pensioenconsulenten kunnen je helpen bij de aanvraag van je (vervroegde) pensioen. Ga naar pfvervoer.nl/ pensioenconsulenten om een afspraak te maken.

In de Cao-vraag in TON 69 over de minimumjeugdlonen is een storende fout gemaakt. Er wordt twee keer gesproken over ‘vrachtwagenrijbewijs’. Dat is niet juist. Er had moeten staan: ‘de aantekening Vakbekwaamheid Code 95 op je rijbewijs’ en dat is dus iets anders dan alleen vrachtwagenrijbewijs.

A

‘s-H

ge erto

na lphe

nbo

sch

/d R

ijn

TON 70 02-17 • p 6

K a nsen voor v rou w en

Vrouwen op de vrachtwagen, het zijn er nog steeds maar weinig. Op de chauffeurs vind je er drie of vier. Dat was twintig jaar geleden ook al zo, terwijl in de loop der tijd het beroep toch minder zwaar geworden is.

honderd

Chauffeur m/v X Lucinda, Agnes en Lucienne kozen wĂŠl voor de vrachtwagen.

Zij vertellen hoe het hun bevalt als

chauffeur m/v.

X

TON 70 02-17 • p 7

LUCINDA GENNISSEN Tip van oom en tante

TON 70 02-17 • p 8

R E D L U M E N LUCIEN tussen vier muren Niet meer

TON 70 02-17 • p 9

AGNES KRUIS Na 21 jaar komt droom uit

TON 70 02-17 • p 10

Lucinda Gennissen – 22 jaar – woont in Alkmaar – was kassamedewerkster – is sinds eind 2016 vrachtwagenchauffeur bij Peter Appel Transport

Examens gehaald in één keer Lucinda Gennissen parkeert haar bakwagen op het parkeerterrein in Zwanenburg. Ze is net klaar met haar ochtenddienst. Voor Peter Appel Transport rijdt ze brood van Bakkersland naar de filialen van Albert Heijn in Amsterdam, Purmerend en Haarlem. Op 4 oktober 2016 haalde ze haar vrachtwagenrijbewijs. “Ik heb alle toetsen en het praktijkdeel in één keer gehaald, ondanks mijn dyslexie”, vertelt zij trots.

Al te oud voor allerlei baantjes Lucinda volgt na haar vmbo de driejarige opleiding voor onderwijsassistent. Dan komt ze erachter dat ze dyslectisch is. Met hard studeren haalt ze haar diploma, maar een toekomst in het onderwijs zit er met dyslexie niet in. Ze is twee jaar caissière, waarna haar contract niet verlengd wordt. Een andere baan is niet snel gevonden. “Ik was toen al te oud en daardoor te duur voor veel baantjes. Aan het beroep van vrachtwagenchauffeur had ik niet gedacht. Tot ik een tip kreeg van mijn oom en tante. Die hadden op tv een reclame gezien van het Sectorinstituut Transport en Logistiek, over ‘zij-instromers’. Ik was direct enthousiast.”

Stiekeme droom: vrachtwagen Wat het beroep inhoudt, weet Lucinda wel een beetje.

Zeven familieleden, waaronder haar vader, zijn vrachtwagenchauffeur. “Eigenlijk dus wel gek dat ik voor mezelf dat beroep nog niet bedacht had. Als klein meisje ging ik af en toe mee met mijn vader. Pas toen mijn oom en tante me tipten, realiseerde ik mij dat het een stiekeme droom was om op een vrachtwagen te rijden”

Goed gevoel geeft hoop Na die tip van oom en tante meldt Lucinda zich aan voor een informatieavond in Hoorn, van het project ‘2000 chauffeurs gezocht’ (zie advertentie op de achterkant van deze TON). Daar moet zij een proefsollicitatie doen bij de aanwezige transportbedrijven. “Nadat ik in de WW kwam, had ik al een paar keer een sollicitatiegesprek gedaan. Die liepen niet zo goed.

TON 70 02-17 • p 11

2000 chauffeurs

Het Sectorinstituut Transport en Logistiek wil voor eind van dit jaar 2.000 nieuwe chauffeurs aan het werk hebben. Daartoe is de campagne ‘2000 chauffeurs gezocht’ opgezet. Mensen die het vak nu gaan leren, krijgen het lesgeld voor 90 procent vergoed en hebben een baangarantie bij een transportbedrijf. Dus ken je iemand van wie je zegt: “Die moet chauffeur worden”? Kijk dan op de achterkant van deze TON voor meer informatie.

Tijdens de informatieavond ging het proefgesprek met een transportbedrijf heel goed. Ik ben wel een babbelaar.

Na afloop had ik een prima gevoel. Dat gaf hoop.”

Proefles op handgeschakelde wagen Ook het Mobiliteitscentrum (onderdeel van het Sectorinstituut Transport en Logistiek) heeft een goed gevoel bij Lucinda. Er volgt een testdag, waarin theorie en praktijk getoetst worden. “We werden in tweetallen verdeeld. Ik moest samen met een man eerst een proefles op de vrachtwagen doen. Geen automaat, maar een handgeschakelde. Bij mij ging alles in één keer goed.

De andere kandidaat moest sommige oefeningen wel drie keer overdoen. Dan krijg je wel vertrouwen.”

Eerst een werkgever vinden Nadat ze van het Mobiliteitscentrum groen licht heeft gekregen, gaat Lucinda op zoek naar een werkgever.

Makkelijk is dat niet. “Voor ik met mijn rijlessen kon beginnen, moest ik een werkgever vinden die me wilde aannemen voor minimaal tweeëndertig uur per week.

Dat was lastig, want ik heb geen ervaring in deze branche. Via het Mobiliteitscentrum ben ik in contact gekomen met Peter Appel Transport. Ze hadden alle vertrouwen in mij. Toen kon ik echt beginnen.”

Veel oefententamens doen Lucinda start bij Peter Appel Transport als bijrijder en haalt ondertussen haar rijbewijs C en alle de benodigde certificaten. “Eerst moest ik Verkeer en Techniek halen, eerder kon ik niet beginnen met de rijles. Dat was best

pittig met mijn dyslexie. Ik heb alles twintig keer gelezen en heel veel oefententamens gedaan. Ik woon nog bij mijn ouders en als ik moest leren voor een tentamen was het stil in huis. Mijn vader heeft mij echt geholpen, vooral bij de techniek. Het grappige is dat ik nu vijf jaar eerder op de vrachtwagen zit dan hij. Mijn vader begon op zijn zevenentwintigste. Maar hij is erg trots op mij.”

Gaaf dat je dit doet Sinds december rijdt Lucinda alleen op de bakwagen.

“De eerste maand werd ik ingewerkt. Bij Peter Appel Transport krijg je de tijd om werkervaring op te doen.

Omdat ik als bijrijder al veel had gezien en gedaan, ging ik goed voorbereid op pad.” Nu geniet ze elke dag van haar werk. “Door weer en wind onderweg zijn, vind ik fantastisch.” Haar nieuwe baan heeft wel haar privéleven veranderd. “Ik lig nu elke avond om negen uur in bed, net als mijn vader. We moeten ’s ochtends om halfvier en vier uur op. Daardoor heb ik doordeweeks geen tijd meer voor sociale contacten. Jammer dan, dit werk vind ik geweldig en ik blijf het nog jaren doen. Ik krijg onderweg zoveel leuke reacties. Zoals: ‘Gaaf dat je dit doet!’ Dat vind ik ook.”

Lucienne Mulder – 50 jaar – woont in Meppel – was boekhouder – werkt sinds maart 2016 als vrachtwagenchauffeur bij Oegema Transport

Vier nachten per week Lucienne Mulder komt net uit de nachtdienst als ze met TON spreekt in de kantine van Oegema Transport in Dedemsvaart. Sinds december 2016 vervoert ze vier nachten per week pakketjes voor DHL Parcel. Met de trekker-oplegger pendelt ze tussen Wehkamp in Zwolle en het distributiecentrum van DHL Parcel in Utrecht.

“Prachtig om te doen”, zegt ze opgewekt. “Het mooie van dit werk is dat ik niet meer tussen vier muren zit.”

Niet de rest van mijn leven Lucienne was beroepsmilitair. Vijf jaar diende ze als sergeant administrateur het vaderland. Na haar diensttijd werd haar zoon geboren en was het ‘vrije’ leven voorbij. “Met een kind heb je meer structuur nodig

TON 70 02-17 • p 12

en kun je niet onverwacht van huis zijn. Zo ben ik op kantoor beland. Ik dacht toen al: Dit doe ik niet voor de rest van mijn leven.”

Het roer omgooien Twintig jaar lang werkte Lucienne als boekhouder. Door een reorganisatie komt zij op straat te staan. “Alle oudere werknemers raakten hun baan kwijt. Het voelde eerst als verlies. Later besefte ik dat het tijd was om het roer om te gooien. Vrachtwagenchauffeur leek me wel wat. Ik heb altijd interesse gehad in groot materieel. In het leger vond ik de pantservoertuigen prachtig.”

Niet iedereen is hetzelfde Haar C-rijbewijs heeft ze al. En op eigen kosten haalt ze haar ADR en Code 95. Op een open dag van het UWV merkt ze dat werkgevers in haar omgeving niet bepaald staan te springen om vrouwelijke chauffeurs aan te nemen. Lucienne merkt ook dat bij het solliciteren haar leeftijd een rol speelt. “Werkgevers hebben een bepaald idee bij een vrouw van vijftig. Ze denken: Dat wordt niks.

Ik kan me daar wel iets bij voorstellen, want het werken in het transport is best zwaar. Maar niet iedereen is hetzelfde.”

Vrouwen en zij-instromers een kans Lucienne gaat op internet zoeken naar werk en komt zo terecht op de website van het Sectorinstituut Transport en Logistiek. Zij doet een assessment en een toelatingstest en kan vervolgens meedoen aan het zij-instromerstraject. Voordat ze met rijlessen voor haar CE-rijbewijs kan beginnen, moet ze een transportwerkgever vinden die haar voor tweeëndertig uur per week in dienst wil nemen. Ze klopt aan bij Oegema Transport. “Oegema geeft vrouwen en zijinstromers een kans. Bij het bedrijf werken meer vrouwelijke chauffeurs en mensen die later voor het vak gekozen hebben. En het tekort aan chauffeurs speelt natuurlijk ook een rol. Als er meer dan genoeg chauffeurs waren, was het misschien lastiger geweest.”

Terugvallen op collega’s Bij Oegema begint Lucienne op een bakwagen en in de distributie. “De eerste week reed er een mentorchauffeur mee. Daar heb ik heel veel aan gehad. Daarna ging ik alleen op pad. Je komt in het begin veel nieuwe situaties tegen, die je zelf moet oplossen. Achteraf zie

TON 70 02-17 • p 13

Mobiliteitscentrum transport

Het Mobiliteitscentrum transport (onderdeel van het Sectorinstituut Transport en Logistiek) helpt mensen bij het vinden van een (andere) baan in de bedrijfstak. Op stlwerkt.nl kun je je inschrijven als je werk zoekt. Zeker voor chauffeurs met ervaring zijn er volop kansen. Het MobiliteitsCentrum ondersteunt je bij het hele sollicitatieproces.

Kijk op stlwerkt.nl

ik hoeveel ik die eerste maanden geleerd heb. In die tijd kon ik altijd terugvallen op de ervaring en de tips van collega-chauffeurs, medewerkers in de loods en planning.”

Rolcontainers met pakketten Nu ze haar CE-rijbewijs heeft, is de bakwagen verruild voor een trekker-oplegger. “Ik haal in Zwolle rolcontainers met pakketten op en breng die naar Utrecht. Daar neem ik de retouren voor de Wehkamp mee of rolcontainers met pakketten die naar DHLdepots in het noorden moeten.” Zwaar werk? Met momenten zeker. “Met rolcontainers is het goed te doen.

Fysiek zijn mannen sterker, maar als de containers erg vol zijn, loop ik een keer extra heen en weer.”

Zo veel mogelijk rij-uren maken Lucienne heeft het goed naar haar zin bij Oegema. “Ik heb fijne collega’s. Het is een gezellige ploeg. We helpen elkaar als we in het distributiecentrum zijn. Het is wel een andere wereld dan op kantoor.” En de toekomst?

Voor Lucienne is het duidelijk. “Eerst zo veel mogelijk rij-uren maken met de trekker-oplegger en ervaring opdoen. En dan kijken waaraan ze bij Oegema behoefte hebben.”

Agnes Kruis – 42 jaar – woont in BenedenLeeuwen – was 21 jaar banketbakker – werkt sinds 1,5 jaar als chauffeur bij Aldi, vestiging Culemborg

Droom van een kleine meid Agnes Kruis zit in de bedrijfskleding van Aldi koffie te drinken in haar nieuwe keuken. Samen met haar man Maikel verbouwt ze hun huis in Beneden-Leeuwen. Het is vijf uur in de middag, Agnes is net thuis van haar werk. Voor Aldi rijdt ze vierendertig uur per week met een trekker-oplegger door Midden-Nederland. Winkels bevoorraden. Als kleine meid droomde ze al van een leven als vrachtwagenchauffeur. Na éénentwintig jaar werken in een bakkerij werd haar droom werkelijkheid.

Geen goed idee, zei pa “Ik wilde altijd al vrachtwagenchauffeur worden, maar mijn vader vond dat twintig jaar geleden geen goed idee.

Dat beroep is niet geschikt voor vrouwen, zei hij. Na mijn middelbare school ben ik daarom een opleiding voor banketbakker gaan volgen. Tot mijn negenendertigste heb ik in een bakkerij gewerkt.”

Droom moest wachten Op haar twintigste, gaat Agnes samenwonen met haar eerste man. “Ik dacht: Zodra ik de kans heb, ga ik mijn groot rijbewijs halen. Maar een trouwerij kost geld en mijn droom moest wachten.” Als zij éénendertig is, overlijdt haar man aan een hartstilstand. De eerste jaren na zijn dood staat Agnes in de ‘overlevingstand’.

Kiezen voor zekerheid Drie jaar later klopt Agnes aan bij VTL (tegenwoordig het Sectorinstituut Transport en Logistiek). “Ik wilde kijken of ik vrachtwagenchauffeur kon worden. Alle testen gingen, maar ik durfde de stap niet te wagen. Ik was bang dat ik geen baan zou kunnen vinden. Bij de bakkerij had ik een vast contract en dat was mijn zekerheid. Ik dacht dat het bij een droom zou blijven. Voor mij stond wel vast dat als ik vóór mijn veertigste mijn C-rijbewijs niet zou halen, ik het nooit meer zou doen.

Maikel geeft laatste zet Haar man Maikel is nu kraanwagenchauffeur. Als Agnes

TON 70 02-17 • p 14

hem in 2010 op de Mini Cooper Club leert kennen, werkt hij nog als uitvoerder. “In het weekend reed Maikel met de vrachtwagen groente en fruit. Hij vroeg of ik een keer wilde meerijden. We liepen al een tijdje om elkaar heen te draaien en na dat ritje was het aan.” Maikel geeft Agnes het laatste zetje om haar droom te verwezenlijken.

‘Pret-les’ op de vrachtwagen “Voor mijn achtendertigste verjaardag kreeg ik van Maikel een ‘pret-les’ op de vrachtwagen. Het was een wagen met een neusje. Prachtig! Ik heb tijdens de les één keer een stoeprandje geraakt. Maikel reed mee en was heel erg trots op mij. Toen was ik helemaal verkocht.”

Lessen van het spaargeld Een jaar later, in 2014, staat de bakkerij waar Agnes werkt op het punt failliet te gaan. Zij krijgt onregelmatig haar salaris. “Dan weet je wel hoe laat het is. Maikel zei toen: ‘Je gaat nú je rijbewijs halen. Geld of niet, van ons spaargeld ga je het doen.’ Ik ben in mei 2014 met theorie begonnen en in november had ik mijn CE en natuurlijk alle andere papieren. Alles in één keer gehaald. Dat was pittig, want intussen werkte ik nog bij de bakkerij en hadden we ons huis verkocht en moesten we verhuizen.”

Niet fysiek te zwaar In december 2014 gaat de bakkerij daadwerkelijk op de fles en begint Agnes te solliciteren. “Maikel hield in de gaten bij welke bedrijven ik me meldde, want hij wilde niet dat het fysiek te zwaar zou zijn. Bij Aldi werd ik direct uitgenodigd. Ze vonden het mooi dat ik met eigen middelen mijn rijbewijzen had gehaald. Op 1 juni 2015 kon ik beginnen. Na twee tijdelijke contracten ben ik nu in vaste dienst. Als ik wilde, had ik bij Aldi parttime kunnen werken. Ik heb een vrouwelijke collega met kinderen en die kan haar werk goed combineren met het gezinsleven. Aldi wil graag een mix van mannen en vrouwen op de wagen.”

Rijden leer je pas als je werkt In het begin is Agnes doodmoe na haar werk. Alles is nieuw en spannend. “De eerste weken werd ik ingewerkt.

Toen ik voor het eerst alleen op pad ging, zei mijn baas: ‘We weten dat je geen ervaring hebt, dat je nog veel moet leren en dat je schade kan maken. Maar meldt dat eerlijk, dan is er niets aan de hand.’ Dat was een hele geruststelling. Rijden leer je pas als je werkt. Nu draai ik er mijn hand niet meer voor om.”

TON 70 02-17 • p 15

Pr a k t i jk opl eiden

Leren is doen Een vak leer je het beste in de praktijk, van een vakman die alle kneepjes kent. Dat geldt zeker ook voor de beroepen in transport en logistiek.

Bij veel bedrijven zijn praktijkopleiders actief.

Zo ook bij Grando Logistics in Oisterwijk.

TON 70 02-17 • p 16

Amber Velings en Loek de Bruin, oudleerling-werknemers van het Sectorinstituut Transport en Logistiek, vertellen over hun ervaringen. En directeur Frank van de Griendt legt uit wat leren in de praktijk oplevert.

Frank van de Griend (45) uit Udenhout is naast directeur ook praktijkopleider. Hij heeft meerdere leerling-werknemers ‘onder handen’ gehad. Zelf kreeg hij ook de kans om al werkende te leren. Dat gunt hij nu de volgende generatie.

Amber Velings (19) uit Udenhout is deel van die nieuwe lichting. Zij volgde de opleiding voor chauffeur goederenvervoer aan het ROC. Twee jaar geleden klopte ze met haar moeder bij Frank aan. Ze waren al bij veel bedrijven geweest, maar niemand durfde het aan: zo’n jongedame op de wagen.

‘Derde man’ Frank zette haar meteen in. Eerst als ‘derde man’, met een extra busje achter de grote wagen aan. Daarna als bijrijder. “Met als gevolg dat de chauffeur de volgende dag vroeg of Amber weer mee kon. Die pakte tenminste door”, herinnert Frank zich. Als meisje in een mannenwereld moest zij zich wel meer bewijzen. “De eerste chauffeur met wie ik meeging, dacht van: moet ik de hele dag met een vrouw op stap? Maar zijn mond viel toch open toen ik voor het eerst een kastje bij een klant naar binnen sjouwde”, lacht Amber.

Boomkwekerij Fysiek zwaar werk was ze wel gewend. “Ik heb altijd in een boomkwekerij gewerkt, dus dit ging me ook wel lukken.” Ook het rijden zit haar in het bloed. Vader en moeder zijn allebei chauffeur. Amber werkt nu tweeënhalf jaar bij Grando Logistics en nog steeds met veel plezier. “Ik heb leuke collega’s, het is gezellig, maar als het serieus moet zijn, is het serieus”, zo schetst zij de sfeer. En over het leven als chauffeur: “Dat is toch een soort van vrijheid op de wagen.

Je komt overal en ontmoet verschillende mensen. Die zijn nog wel steeds verbaasd als ik aanbel.”

Verantwoordelijkheid Frank geeft zijn leerling-werknemers veel verantwoordelijkheid.

Laat ze het eerst maar eens zelf doen. Zo ook Amber. “Ik ben goed opgevangen”, zegt zij, “en heb gewoon mijn best gedaan om zoveel mogelijk af te kijken hoe andere chauffeurs het doen.” Doordat ze in haar beginperiode ook in het magazijn werd ingezet, zag ze ook die kant van het bedrijf. “Ik vind er niks aan, de vrachtwagen is toch meer mijn ding. Maar je pikt er wel veel dingen op en je ziet welk proces eraan voorafgaat voordat je de keukens bij de klant kunt afleveren.”

TON 70 02-17 • p 17

Grando Logistics Vanuit het 8.000 m2 grote magazijn in Oisterwijk levert Grando Logistics met 25 man vast personeel en 5 oproepkrachten tussen de 150 en 175 keukens en badkamers per week af in Nederland en België. Het bedrijf bestaat sinds 2000.

Telefoontje Loek de Bruin (22) uit Oirschot ontdekte zijn interesse in logistiek tijdens zijn Business Studies op het hbo. Die opleiding haalde hij niet, maar daardoor koos hij wel voor een opleiding tot Logistiek Teamleider op het ROC. “Ik liep stage bij een keukenbedrijf toen ik werd opgebeld door Frank. Of ik bij Grando Logistics wilde komen werken. Dat vond ik maar een raar verhaal. Ik werkte er maar een paar weken en ging er in eerste instantie niet op in.” Maar ook deze studie was te theoretisch voor Loek en dus koos hij een BBL-traject (Beroepsbegeleidende Leerweg). Daarbij werk je vier dagen per week op een bedrijf en ga je één dag naar school voor theorie. “Toen had ik een leerwerkplek nodig en dacht weer aan dat telefoontje van Frank. Via het Sectorinstituut Transport en Logistiek kon ik bij Grando aan de slag. Ik werd eigenlijk meteen in een team gezet: doe maar met alles mee.”

‘Snel ff’ In tegenstelling tot Amber doen vrachtwagens Loek niets. Hij heeft het prima naar zijn zin in het apparatenmagazijn. Veel heeft hij gehad aan de begeleiding van zijn praktijkopleider Joost. “Een heel aardige man, met veel geduld. Hij legt zaken elke keer opnieuw uit,

totdat je het echt snapt. Dat zie je toch weinig; het is altijd haast.”

Volgens Loek zijn de meest gehoorde woorden in de logistiek: ‘Snel ff’. Zelf moet hij nu ook omgaan met leerling-werknemers. “Ik ben niet iemand die er bovenop duikt, ik blijf rustig. Maar ze moeten wel interesse tonen.” Dat was ‘in zijn tijd’ niet anders. “De jongens op de werkvloer investeren best veel tijd in je en verwachten natuurlijk wel wat terug. Als je dat waarmaakt, hebben zij het met plezier gedaan.”

Total loss Frank van de Griendt heeft al jaren ervaring met leerling-werknemers in zijn bedrijf. Een van zijn beste chauffeurs volgde een BBLtraject via het Sectorinstituut bij een bedrijf dat Frank overnam.

“Toen ik hem de eerste keer zag wegrijden met mijn bus, stond ik met de handen voor mijn ogen. Die komt of niet terug, of met een total loss wagen. Dat is intussen zestien jaar gelden.” Tachtig procent van zijn personeel is ooit als leerling-werknemer begonnen of volgt nu een leerwerktraject. “Ik zit er bij het Sectorinstituut bovenop, zodat ik goede leerlingen kan binnenhalen. Ik ben ook niet bang om jongens met een ‘rugzakje’ aan te nemen.”

TON 70 02-17 • p 18

Eilandjes Frank stuurt zijn leerlingen nooit langer dan een week met dezelfde chauffeur de weg op. “Dan krijg je van die eilandjes, dat wil ik absoluut niet.” In de begeleiding van de leerlingen gaat natuurlijk tijd zitten. En soms is het een gok. “Er zitten jongelui tussen zonder enige motivatie. Dat is moeilijk werken. Als mijn mensen daardoor geërgerd raken, dan ligt die leerling eruit.” Dat gebeurt hoogst zelden. “Echt moeilijk zijn wel autistische leerlingen, zegt Frank.

“Daar zou het Sectorinstituut meer aandacht aan kunnen besteden, voordat ze deze jongens detacheren.”

Portal voor praktijkopleiders Hoe geef je op een positieve manier kritiek? Wat vraag je aan een leerling-werknemer tijdens een sollicitatiegesprek?

Zit een leerling goed in zijn vel? Op dit soort vragen krijgen praktijkopleiders antwoord via een nieuwe website exclusief voor praktijkopleiders. De portal is in nauwe samenwerking met bedrijven ontwikkeld en staat daarom vol praktijkvoorbeelden.

Praktijkopleiders loggen online in en krijgen hulp bij het begeleiden van leerling-werknemers. Ze vinden er interviews

Diversiteit Frank heeft zelf ervaren hoe het is om bij een bedrijf te werken waar goed wordt uitgelegd hoe je iets moet aanpakken. “Daar heb ik veel geleerd, want ik was er niet alleen kraanmachinist, maar deed ook nog tweehonderd andere dingen.”

Diversiteit in het werk is volgens Frank het grote pluspunt voor wie het vak bij Grando Logistics komt leren. “We hebben het magazijn, waar je ervaring opdoet met laden en lossen, orders picken, spullen ontvangen en klaarzetten. En er is veel controlewerk. Ook rijden ze mee als bijrijder. Dat is heel belangrijk. Ze leren veel over het verkeer, over navigeren en ook communiceren.”

met andere praktijkopleiders, video’s, voorbeeldvragen en checklists. De website is exclusief bestemd voor praktijkopleiders die via het Sectorinstituut een praktijkopleidersbijeenkomst bezoeken of de opleiding Praktijkopleider Transport & Logistiek volgen.

Kijk op stlwerkt.nl/praktijkopleider voor informatie.

TON 70 02-17 • p 19

T ON KOR T

Kom in actie: Chauffeur brengt nieuwe chauffeur aan Jij bent chauffeur en kent het vak als geen ander. Je houdt van je vrijheid en van de verantwoordelijkheid die het werk met zich meebrengt. Je manoeuvreert de vrachtwagen met gemak door de kleinste straatjes en de schijnbaar onmogelijkste bochten. Je hebt veel contact met klanten en bent het visitekaartje van het bedrijf. Geen dag is hetzelfde. Zo’n baan gun je je vrienden en familie toch ook?

Ken jij mensen in je omgeving die enthousiast van jouw verhalen over je werk worden? Rijden ze weleens met je mee en willen zij ook graag chauffeur worden? Schat jij bovendien in dat ze geschikt zijn om als chauffeur aan de slag te gaan?

Vertel ze dan dat het project ‘2.000 chauffeurs gezocht’ hen een unieke kans biedt: - het lesgeld wordt voor 90% vergoed; - een baangarantie bij de nieuwe werkgever; - na de opleiding gaan ze direct aan de slag.

Aanmelden Hoe zij die kans grijpen? Door zich om te beginnen aan te melden voor een informatiebijeenkomst in de buurt.

Dat kan via: stlwerkt.nl/2000chauffeurs Jij maakt kans op een dinerbon Meld dat jij een vriend of familielid hebt aangebracht, zodra deze zich heeft aangemeld via stlwerkt.nl/2000chauffeurs Stuur een mail naar communicatie@stlwerkt.nl onder vermelding van ‘chauffeur zoekt chauffeur’ met de naam en woonplaats van degene die je hebt getipt. Het Sectorinstituut Transport en Logistiek verloot onder de mensen die kandidaten aandragen en door zijn naar de volgende ronde 10 dinerbonnen ter waarde van 75 euro. Deze actie is geldig tot en met 31 maart 2017.

ID-chauffeurspas

In TON 69 adviseert Geer van Vliet om je sofinummer af te plakken als er bij een bedrijf een kopie van je ID-kaart gemaakt moet worden. Goeie tip, vindt Jan van de Pol uit Tilburg. Hij mailt: “Ik heb dat inmiddels gedaan en laat nu mijn ID met afgeplakt sofinummer zien. Twee jaar geleden heb ik mijn ID vervangen, omdat ik het niet meer vertrouwde. Er waren zoveel kopietjes van mijn oude ID gemaakt.” Jan heeft ook nog een tip: “Een ID-chauffeurspas zou een leuke oplossing zijn.”

Tunnelhoogte

Dirk Koning uit Spierdijk ergert zich aan de manier waarop Rijkswaterstaat de hoogte van tunnels aangeeft. Dirk werkt als chauffeur bij een wegenbouwbedrijf, dat machines vervoert op semi-diepladers. Ze komen door het hele land. Wat hem opvalt, is dat op een aantal plaatsen de hoogte van tunnels niet goed wordt aangegeven. Hij geeft een voorbeeld. “Voor de Coentunnel geldt: komende vanaf Utrecht ga je door een gloednieuwe tunnelbuis, 4,50 meter hoog, geweldig! Maar kom je weer terug en is de spitsbuis richting Rotterdam afgesloten, dan moet je door een tunnelbuis van 4,00 meter – en daarvoor ben ik te hoog. Als hier op de A8 aangegeven wordt dat de Coentunnel 4,00 meter hoog is en dat de Zeeburgertunnel 4,30 hoog is, kun je een keuze maken. Maar er staat niets, je moet het zelf maar weten en dan kiezen sommige chauffeurs voor de route die ze op de heenweg hebben genomen, met als gevolg: file!” En zo heeft Dirk nog een paar voorbeelden.

Zijn vraag: waarom doet Rijkswaterstaat daar niks aan? Hij mailde die instantie, maar wacht nog op antwoord.

Ziek uit dienst?

Vrachtwagenchauffeurs of kraanmachinisten die ziek uit dienst zijn gegaan na een tijdelijk dienstverband (zogenoemde ‘vangnetters’), komen vaak lastiger weer aan het werk. Het Sectorinstituut begeleidt deze herstelde medewerkers bij het zoeken naar een baan. Ook een korte scholing behoort tot de mogelijkheden. Dit project is onderdeel van het sectorplan Transport en Logistiek en kosteloos voor zowel de deelnemer als de ex-werkgever. Ben je vrachtwagenchauffeur of kraanmachinist en herken je deze situatie? Mail dan je contactgegevens naar ziekuitdienst@stlwerkt.nl

Op de pa rk eerpl a at s

TON 70 02-17 • p 20

Op de auto

TON 70 02-17 • p 21

omaat

Is dat de toekomst?

Alles op de automaat.

Zelfrijdende vrachtwagens waarop de chauffeur hooguit als operator actief is. Of wordt je cabine een rijdend kantoor, voorzien van allerlei digitaal gemak?

Hoe ervaren chauffeurs de technologische vernieuwingen.

Er is meer dan genoeg mogelijk op automatiseringsterrein. Maar wordt daar ook gebruik van gemaakt?

TON vroeg op de parkeerplaats.

TON 70 02-17 • p 22

Alleen een mobieltje

Gerrit Holstege (52) uit Nunspeet vervoert kippen voor GPS in Nunspeet. “Tachtig procent van mijn ritten is ’s nachts op Duitsland.

Ik kom bijna elke dag op kantoor, daar krijg ik de vrachtbrief. Maar twee dagen van tevoren sturen ze me een mail met het werk. De laadploeg van de kippen krijgt die mail ook. Dan weten zij hoe laat ze mij kunnen verwachten. Want er moet om de drie kwartier een volgende auto zijn. Op de planninglijst staan ook de ritten van mijn collega’s. Ik heb alleen een mobiele telefoon van de zaak. Mijn eigen TomTom gaat mee. In het verleden is weleens geprobeerd om bij een collega met CarCube te werken. Die raakte ervan in de stress. Daarom is het na een paar maanden weer afgeschaft.”

Berichten via boordcomputer

Eugene Cantineau (57) uit Vlijmen is chauffeur bij Int. Transportbedrijf KUIJS in Vlijmen. “Via de boordcomputer ben ik overal te volgen.

Daar stoor ik me niet aan. ’s Avonds komt in mijn boordcomputer de rit voor de volgende dag. Dat is inclusief de route en de los- en laadadressen. Toch wordt er ook regelmatig gebeld. Via de boordcomputer stuur ik ook berichten naar de planning. Als ik gelost ben, voer ik dat adres af op de boordcomputer. En als ik onderweg laad, bel ik als ik klaar ben en geef info over het laadadres op de boordcomputer door. Op kantoor zijn ze bezig met verdere automatisering in de trucks. Maar iets concreets weet ik daar niet van.”

Vrij als een vogeltje

Wilfred Clements (49) uit Varik transporteert sanitair voor Plieger in Zaltbommel. “Ik heb in de auto alleen de digitale schijf.

Ben eigenlijk nog als een vogeltje zo vrij. Geen boordcomputer, zelfs geen navigatie. De meeste adressen ken ik uit mijn hoofd. Mijn TomTom bevindt zich dus ongeveer dertig centimeter boven mijn hart. Ik kan me wel voorstellen dat er voordelen aan automatisering zitten. Bijvoorbeeld het scannen van je lading. Als het goed geseald op de pallet staat, hoef ik het niet te controleren. Maar een losse doos wil weleens op een ander stapel schuiven. Dan moet ik handmatig checken. Als je alles scant, weet je zeker dat het juiste er bij de klant is uitgegaan. Een boordcomputer kan voorkomen dat je documenten kwijtraakt. Ik heb elke dag toch een stapel pakbonnen en chauffeurslijsten bij me. Op een warme dag had ik een keer een raam open en woei er van alles uit de cabine. Dat heb je met een computer natuurlijk niet.”

TON 70 02-17 • p 23

Kortere lijnen

Mark Tijsma (35) uit Franeker is eigen rijder en chartert momenteel voor Boonstra Transport in Haulerwijk.

“Ik heb veel vaste losadressen. Via de boordcomputer geeft de planning laad- en losadressen door en andere bijzonderheden. Vrachtbrieven en ritlijsten gaan nog wel handmatig. Alle vrachtbrieven lever ik eind van de week op kantoor in. Automatisering is een goede zaak, vind ik. Daardoor krijg je kortere lijnen. Op je computerscherm zie je meteen alle gegevens. Je maakt dus ook geen schrijffouten. Het systeem werkt goed en is duidelijk. Natuurlijk kan ik altijd bellen met de planning. Maar deze hele week heb ik de planner nog niet aan de lijn gehad.”

Fleetboard werkt makkelijk

Tonny Bentert (53) uit Aalten rijdt met vloeibare veevoeders voor FF Logistic in Lochem. “Ik heb een Fleetboard computer. Daarop stuurt de planner alle ritgegevens. Ik toets in wanneer ik bij een boer begin met lossen en wanneer ik klaar ben. Ook geef ik mijn wachten pauzetijden aan. Na het lossen voer ik het nummer van de afleverbon in en het geloste gewicht. Dat zend ik dan meteen door naar de planning. Er zit ook een volgsysteem ingebouwd, zodat de planning steeds ziet waar de auto is. Daar wen je snel aan. Ik doe gewoon mijn werk en merk er verder ook weinig van. Er komen steeds nieuwe ritten op het scherm. Als ik het afleveradres aan toets, kan ik doorklikken naar het navigatiesysteem. Dan krijg ik een routeplanner met te verwachten reis- en aankomsttijd. Sommige collega’s rijden met een computer van Groenewegen.

Ik heb liever deze Fleetboard. Dankzij de computer bel ik alleen nog met de planning als het onverwacht heel anders loopt met het werk.”

Privé tablet voor navigatie

Jurjen van der Velde (60) uit Meeden rijdt voor Reym in Veendam. “De boordcomputer gebruik ik weinig. Ik ben de hele week weg naar bijvoorbeeld Denemarken of Frankrijk. Normaal gesproken krijg ik de ritten voor vertrek op kantoor schriftelijk door. We hebben wel regelmatig contact via de telefoon en app-en doen we ook weleens. Mijn Fleetboard computer heeft een tracking systeem. Maar de navigatie-mogelijkheid gebruik ik niet. Daar heb ik een privé tablet voor. Eventueel kan ik met de planning appen via die tablet. Maar deze week heb ik onderweg nog geen contact met de planning gehad.”

TON 70 02-17 • p 24

Op de ouderwetse manier

Douwe Kluin (65) uit Biddinghuizen rijdt aardappelen voor Schaap Holland in Biddinghuizen.

“Ik ben nog van de oude stempel. Heb zelf geen mobiele telefoon of computer. Vroeger redde ik mij er zo mee en nu dus ook. In mijn wagen zit wel een boordcomputer met tracing. Die registreert ook de rijtijden. ’s Middags meld ik me op kantoor bij de planner. Die geeft dan de rit met de vrachtbrieven aan me door.

Het zijn veel vaste ritten, met vaste klanten, omdat dit het prettigst en snelst werkt. Bij de klant zet ik de computer op ‘lossen’. Na het lossen vul ik het tonnage en de hoeveelheid fusten of pallets in die gelost zijn.

Dan krijg ik de vraag of er retourzending is. Bij ‘ja’ vul ik ook daar de hoeveelheid fusten en pallets in. Maar zonder papier gaat het werk niet. De klant wil immers nog steeds een bon.”

Bel maar gewoon

Marcel Hendriks (48) uit Tilburg vervoert stukgoed en gebruikte kleding voor RTM in Middelbeers.

“Ik heb van het bedrijf een mobiele telefoon en de Scania navigatie. Geen boordcomputer. We zijn een klein bedrijf met vier chauffeurs. ‘Bel maar gewoon’ is het devies. En we hebben een groeps-app. Hoewel de Scania supercompleet is, willen ze niet aan de boordcomputer. Toch denk ik dat we door onze grootste opdrachtgever wel zullen moeten. Ze gaan ons verplichten om in hun systeem mee te doen. Ik heb zelf vele jaren met boordcomputers gereden en zou er liever weer een in de auto hebben. Als je niks te verbergen hebt, is een boordcomputer goud. Er zijn er die je in breedtegraden nauwkeurig aangeven waar je moet zijn. Dat is handig bij een bedrijf met een terrein van 2,8 kilometer, zoals wij die hebben. Als de loslocatie met graden is aangeduid, geeft de computer precies de route over het terrein naar de juiste loods. Nu moet je dat aan de portier vragen en zelf zoeken.”

TON 70 02-17 • p 25

utomatisering, digitalisering… de technologische nieuwigheden vliegen je om de oren, ook in transport en logistiek. Veel mensen kennen die nieuwe snufjes … maar ze maken er nog weinig gebruik van.

Het TON-panel over slimme systemen en wat die voor het werk betekenen.

En hieronder zie je hoe de TON-panelleden denken over zelfrijdende vrachtwagens.

ZELFRIJDENDE VRACHTAUTO’S Komen ze nou wel of niet, die zelfrijdende vrachtwagens? Het TON-panel ziet het nog niet zo snel gebeuren, al zijn wat meer mensen gaan twijfelen.

ZIJN ER BINNEN VIJF JAAR ZELFRIJDENDE VRACHTAUTO’S? (IN DE KLEINE BL AU WE BO LLETJ ES STA AT H OE HET TON-PANEL HIER TWE E JA AR GEL EDEN OVER DACHT.)

DA’S TWIJFELACHTIG

38 %

3%

4

47

%

57 %

45

%

, DAT GEBEURT NIET

3 %

ZEKER WETEN

3% %

WEET NIET

TON 70 02-17 • p 26

SLIMME SYSTEMEN Apparaten die je al langer gebruikt, worden steeds slimmer.

Er zijn boordcomputers die kunnen bepalen wanneer reparatie of onderhoud nodig is. Er zijn systemen die de temperatuur van de lading continu meten en andere die je waarschuwen voor een Slimme boordcomputer moeilijke aanrijroute.

Slimme temperatuurmeting KEN JE DIE SYSTEMEN

EN GEBRUIK JE ZE?

Ken ik

Gaan we mogelijk gebruiken

Gebruiken we al

10 %

40 %

8%

28 %

14 %

7%

38 %

2%

24 %

29 %

30 %

42 %

4%

10 %

14 %

Ken ik niet

Ken ik

Gaan we mogelijk gebruiken

Gebruiken we al

Digitale vrachtbrief

10 %

48 %

12 %

16 %

14 %

Geautomatiseerde order-picking

7%

45 %

5%

13 %

30 %

Intelligent transportsysteem

26 %

42 %

9%

9%

14 %

Slimme navigatie

ALLES DIGITAAL Alles kan zo’n beetje digitaal.

Waarom zou je dan nog met een papieren vrachtbrief werken. Of zelf de orders picken? En waarom gebruik je niet een intelligent transportsysteem (ITS)?

Ken ik niet

n.v.t.

n.v.t.

TON 70 02-17 • p 27

DE VOORDELEN

Nieuwe technieken kunnen voordeel opleveren.

Minder fouten, meer tevreden klanten, meer mogelijk in minder tijd, minder fysiek zwaar werk.

Zo kijkt het TON-panel naar die voordelen:

NIEUWE TECHNOLOGIE BETEKENT…

(Helemaal) eens

Neutraal

(Helemaal) oneens

Weet niet

30 % 29 % 26 % 25 %

39 % 36 % 35 % 31 %

8% 26 % 29 % 36 %

23 % 9% 10 % 8%

(Helemaal) eens

Neutraal

(Helemaal) oneens

Weet niet

…onpersoonlijker werk

73 %

13 %

8%

6%

…dat je minder vakman/ chauffeur wordt

62 %

20 %

14 %

4%

…dat je je moet aanpassen, da’s lastig

50 %

24 %

19 %

7%

…meer tevreden klanten …meer mogelijk in minder tijd …minder fouten …minder fysiek zwaar werk

DE NADELEN Nieuwe technieken kunnen ook nadelen hebben.

Je werk kan onpersoonlijker worden, je wordt meer operator of administrateur dan vakman, het kan lastig zijn je aan de andere werkwijze aan te passen.

NIEUWE TECHNOLOGIE BETEKENT…

TON 70 02-17 • p 28 Denk end a a n pensioen

Antoon Coenen (66) is ruim anderhalf jaar met pensioen en hij heeft zich nog geen minuut verveeld. “Er is hier rond het huis genoeg te doen. Als je op een flatje woont, is het natuurlijk een heel ander verhaal.”

Antoon heeft het altijd heerlijk gehad als chauffeur bij Van der Lee in Herten, zoals hij het nu ook heerlijk heeft als gepensioneerde.

Hij vertelt over wat hij verwachtte en wat daarvan uitkwam.

TON 70 02-17 • p 29

o

Gen

Ant

nen

o

oe on C

oen

ed eg t

Geen dag spijt Antoon met zijn tuinfrees, die hij helemaal uit elkaar haalde en opnieuw in elkaar zette. Op de achtergrond de ruïne van kasteel Montfort.

TON 70 02-17 • p 30

Genieten Op zijn zeventiende werd Antoon vrachtwagenchauffeur. Tien jaar werkte hij bij Peeters in zijn woonplaats Montfort. Daarna reed hij zevenendertig jaar gevaarlijke stoffen voor Van der Lee. De tankwagen was zijn tweede huis. En tot zijn laatste werkdag, 31 mei 2015, klom hij met plezier in die wagen. Toch is hij blij dat hij een half jaar vóór zijn vijfenzestigste stopte.

“Ik ben nog goed gezond, kan nog genieten van het leven. En ik heb achtenveertig jaar rondgereden, dan denk je: er zijn ook nog andere dingen.”

Mopperen Antoon komt uit een chauffeursfamilie. Vijf van zijn zes broers zaten op de wagen. Als op één na jongste zag Antoon hoe ze eerder konden thuisblijven, dankzij vut en prepensioen. “Ik heb weleens gemopperd dat ik alles misliep.” Toch kon ook hij uiteindelijk een jaartje vroeger stoppen. “Eigenlijk had ik er nooit zo naar gekeken. Ik dacht dat ik gewoon door moest tot vijfenzestig-half.” Maar zo’n tweeënhalf jaar geleden gingen Antoon en zijn vrouw Truus naar een informatieavond van Pensioenfonds Vervoer. Bleek dat hij toch eerder de wagen aan de kant kon zetten.

Michael Buhrs van Pensioenfonds Vervoer: “Met pensioen gaan kan op veel manieren. Allereerst kies je zelf het moment waarop je met pensioen gaat.

Daarnaast hoef je niet direct volledig met pensioen te gaan. Je kunt ook eerst een periode met deeltijdpensioen. Je blijft dan parttime werken, minimaal 20 procent, terwijl je daarnaast alvast een deel van je pensioen ontvangt. Je pensioenopbouw loopt door tot je 67e voor het deel dat je nog werkt. Ook na je 67e kun je blijven werken, maar bouw je geen pensioen meer op. Je pensioen kun je uiterlijk vijf jaar nadat je voor het eerst een AOW-uitkering hebt ontvangen in laten gaan. Werk je én ontvang je pensioen? De website van de Sociale Verzekeringsbank heeft een tool die laat zien waar je het beste de loonheffingskorting kunt laten toepassen.”

Voorrekenen De ‘truc’ zit ‘m in het naar voren halen van een deel van zijn pensioen. Truus is een stuk jonger dan Antoon; zij krijgt pas over zo’n acht jaar AOW. Tegen die tijd kunnen zij met een lagere pensioenuitkering toe, ook al omdat hun huis dan ‘vrij’ is. Zij lieten het zich in een persoonlijk gesprek met een pensioenconsulent precies voorrekenen. Want hoewel Antoon elk

jaar zijn pensioenoverzicht bekeek (en liet zien aan een boekhouder, die dan zei dat het goed geregeld was), kenden hij en Truus niet alle details van de pensioenregeling. Zo leerden zij in het gesprek ook dat de vrijwillige verzekering van het Anwpensioen via het pensioenfonds stopt als je uit dienst gaat.

Zij moesten dus privé iets regelen om de verzekering te laten doorlopen totdat Truus AOW krijgt.

Michael Buhrs van Pensioenfonds Vervoer: “Ben je getrouwd, dan krijgt je partner een uitkering als je overlijdt. Deze uitkering loopt door tot hij of zij zelf overlijdt. Ook als je samenwoont, kan je partner in aanmerking komen voor een nabestaandenpensioen.

Voorwaarde is dan wel dat je een samenlevingsovereenkomst hebt èn minimaal 6 maanden samenwoont.

Via het pensioenfonds kun je daarnaast nog een extra uitkering verzekeren: een Anw-pensioen. Deze verzekering is zinvol als je een jongere partner hebt met weinig of geen eigen inkomen. Je partner krijgt de extra uitkering na jouw overlijden totdat hij of zij AOW ontvangt.

Het Anw-pensioen ontvangt je partner bovenop het nabestaandenpensioen. Je regelt een Anw-pensioen via je werkgever.”

Voorbereiden Thuis zijn bevalt Antoon prima. “Ik heb hier zat bezigheden.

Ik haal de gekste dingen uit elkaar. Heb nu toevallig een tuinfrees opgeknapt. Dat was één bonk roest. Ik heb op internet gekeken hoe het zit met al die slangetjes.” Dat ze haar man nu dag-in-dag-uit over de vloer heeft, is voor Truus geen probleem. “We hebben afgesproken dat als dingen ons storen, we het meteen zeggen. En we lopen elkaar niet voor de voeten. Als Antoon ’s ochtends de krant uit heeft, gaat hij naar de garage. Hij heeft altijd wat te doen.” Niet zo lang geleden hoorde Antoon van bedrijven die een cursus aanbieden voor echtparen om je voor te bereiden op pensioen. Hebben zij niet nodig gehad, maar Truus zegt: “Dat zou voor veel vrachtwagenchauffeurs toch wel goed zijn.”

Michael Buhrs van Pensioenfonds Vervoer: “De meeste chauffeurs denken al lang voordat zij met pensioen gaan na over hun leven na hun pensionering.

Zodra ze hun financiële situatie duidelijk willen hebben, maken veel chauffeurs een afspraak met één van de pensioenconsulenten. Tijdens zo’n gesprek helpen wij je bij het krijgen van inzicht in je eigen pensioensituatie en de keuzemogelijkheden.”

TON 70 02-17 • p 31

etails

lle d ooit a

kent n e J s ruu n en T

Antoo

Missen Mist Antoon de vrachtwagen? “Zo af en toe een ritje doen, zal altijd nog eens leuk zijn. Ik word regelmatig gebeld door transportbedrijven of ik nog wil komen werken. Tot eind van dit jaar heb ik mijn Code 95, dus het zou kunnen. Maar ik vind het goed geweest.”

Wat hij ook niet mist: de chauffeurskaart. “Dat is een grote ergernis. Je hebt geen speling, zodat je nog even kunt doorrijden naar een klant. Dat is zo frustrerend. Je zit te veel aan de klok te denken. Ik heb het meegemaakt dat ik op tien minuten van een bedrijf waar ik moest lossen, drie kwartier moest gaan pauzeren. Door die krapheid ga je haasten. Daardoor gebeuren vaak ongelukken.”

Inleveren Financieel lever je natuurlijk wat in, als je met pensioen gaat.

Maar Antoon en Truus kunnen er goed van rondkomen. Zijn

lange loopbaan in het beroepsgoederenvervoer heeft voor een ‘net’ pensioen gezorgd. En ze zijn altijd verstandig met geld omgesprongen. Antoon vindt: “Als je het na je zestigste nog niet voor elkaar hebt, krijg je het nooit voor elkaar.”

Michael Buhrs van Pensioenfonds Vervoer: “Je kunt niet op voorhand precies weten hoeveel pensioen je later krijgt. Het is daarom goed om ieder jaar te kijken hoe je pensioenopbouw verloopt. Houd een vinger aan de pols en check of je verwachte pensioen in evenwicht is met je verwachte uitgaven. Begin daarmee niet vlak voor je pensionering. Naarmate je ouder wordt, kun je deze inschatting steeds preciezer maken. Pensioenfonds Vervoer heeft op de website een tool die je daarbij helpt: het dashboard.”

TON 70 02-17 • p 32

Inz e t b a a rheid bi j Va n Heug t en T r a nsp or t

Hollen

TON 70 02-17 • p 33

NIET STILSTAAN

TON 70 02-17 • p 34

Gertjan Vonk, 48, woont in Veenendaal, chauffeur, 19 jaar bij Van Heugten Transport – loopt hard sinds voorjaar 2016 om zijn conditie te verbeteren

Jan van Bennekom, 41, woont in Scherpenzeel, magazijnbeheerder, 20 jaar bij Van Heugten Transport – loopt hard sinds voorjaar 2015 om zich fitter te voelen

Saskia van den Broek, 46, woont in Scherpenzeel, vrouw van eigenaar Gijs van den Broek, is sinds ruim een jaar één dag per week als HR-adviseur bij Van Heugten Transport (naast haar baan bij ABN-AMRO) – loopt hard om fit te blijven

Bal gehakt

Niet meer roken

Conditie

“Ik ben zelf al een poosje bezig met gezonder leven.

“Danny, een collega in het magazijn, liep me te dollen.

“Bij Van Heugten was er nog niemand voor perso-

Een bal gehakt uit de muur trekken, dat doe ik al een

Maakte opmerkingen over mijn buikje. Ik werd inder-

neelszaken en daar was wel behoefte aan. Sinds vorig

paar jaar niet meer. Ik heb het hier goed naar mijn

daad dikker en voelde me niet helemaal fit. Ben met

jaar doe ik de functioneringsgesprekken, samen met

zin en wil dit werk de rest van mijn leven blijven doen.

Danny meegegaan naar de sportschool. Vervolgens

Dick Stoffelsen, en houd ik me bezig met duurzame

Als thuis alles goed blijft gaan en hier op het bedrijf

ben ik gaan mountainbiken en daarna gaan hardlo-

inzetbaarheid. Dan begin je natuurlijk met informa-

ook, dan zal ik niet vertrekken. Thuis is belangrijk;

pen. Ik ben twee jaar geleden gestopt met roken. Dat

tie geven over gezond leven en bewegen. Zo staat er

zonder een sterke echtgenote kun je het immers niet

merk je echt met sporten. Laatst heb ik in Egmond

nu een mand met fruit op de balie. Genoeg bewegen

volhouden. Wat zo mooi is aan dit werk? De vrijheid,

de halve marathon gelopen. Voor volgend jaar staat

is heel belangrijk, ook voor chauffeurs die zwaar werk

zou je vroeger zeggen. Maar dat is toch wel minder

een marathon in de planning, liefst in het buitenland.

doen. Hardlopen is een makkelijke en snelle manier

geworden. En de drukte onderweg valt ook niet mee.

Mijn vrouw en twee zonen motiveren me ook heel erg.

om aan je conditie te werken. Zelf liep ik al hard, met

Je kunt je eigen net zo druk maken als je zelf wilt.

Die vinden het echt leuk dat ik de knop heb omgezet

mijn hond, zo’n zeven of acht kilometer. Begin dit jaar

Ik probeer mijn werk goed te doen, op een norma-

om fitter te worden. Van sporten word ik rustiger. Ik

zei een medewerker tegen me: ‘Als jij de tien kilome-

le manier. Je doet je best, meer kan niet. Zwaar vind

heb een drukke baan. De balans werk-privé is wel een

ter gaat lopen, loop ik mee.’ Nou, hier in Rhenen ren ik

ik het werk niet. Als je je spullen bijhoudt, zodat het

punt van aandacht. Ik kies er nog weleens voor om

mijn tweede tien kilometer. Je wordt steeds fanatie-

goed functioneert, heb je de helft al gewonnen.”

een avond te gaan werken, terwijl ik dan eigenlijk zou

ker, hè. Het geeft echt een kick.”

moeten hardlopen.”

TON 70 02-17 • p 35

Een ploegje hardlopers vlak voor de start van de Kwintelooyen Winterrun in Rhenen, eind januari.

Medewerkers van Van Heugten Transport uit Scherpenzeel. Ze rennen vandaag voor een goed doel en voor de meesten zijn de vijf of tien kilometer ‘een eitje’. Want bij Van Heugten is sporten zo’n beetje bedrijfsbeleid. Niet vreemd dat het ziekteverzuim er laag is en de mensen het er naar hun zin hebben.

De een sport al zijn hele leven, de ander begon eraan omdat iemand een opmerking maakte over zijn buikje.

Er wordt bij Van Heugten Transport niet vreemd opgekeken als je meldt dat je een halve of hele marathon gaat lopen. Of dat je op de mountainbike door de Limburgse heuvels wilt rossen. Integendeel: je krijgt van de baas een ren- of fietstenue en je kunt je aansluiten bij het app-groepje voor hardlopers of voor de mountainbikers. Chauffeur Gert Vermeulen is zo’n fanatieke loper.

Hij zegt: “Een sterk lichaam levert een gezonde geest op. Het liefst ga ik het bos in en sjouw met een boomstam op mijn rug. Da’s een natuurlijke wijze van trainen, heb ik geleerd bij kickboksen. Als je mentaal sterk bent, kun je beter tegen de stress.”

Mooie score Vorig jaar volgden de ruim honderd personeelsleden een vitaliteitscursus. Ter voorbereiding vulden zij de Inzetbaarheidscheck van het Sectorinstituut Transport en Logistiek in. HR-adviseur Saskia van den Broek en directeur Gijs van den Broek waren aangenaam verrast toen zij de uitkomst*) zagen. Bij van Heugten hebben gemiddeld minder mensen stress, ze herstellen beter van hun werk en ze hebben minder pijnklachten. “De

mensen zitten hier goed in hun vel en daarin speelt zeker mee dat velen intensief sporten”, vertelt Saskia.

Vitaliteitsprijs Net als voor veel andere transportbedrijven is het voor Van Heugten Transport lastig om nieuwe chauffeurs te vinden. “En dus moet je extra zuinig zijn op je mensen”, zegt Saskia. “We zien de gemiddelde leeftijd oplopen; die is nu vijfenveertig jaar. Sinds zo’n anderhalf jaar zetten we echt in op duurzame inzetbaarheid. In 2015 hebben we de Vitaliteitsprijs Midden-Nederland gewonnen en dat inspireerde om nog meer met gezondheid bezig te gaan. De Vitaliteitscursus, aangeboden door KICKwerkt, maakte mensen bewuster hoe ze ervoor staan en wat ze zelf kunnen doen aan hun inzetbaarheid.”

Bier en patat Het zijn geen blinde fanaten, bij Van Heugten. Chauffeur Henry Westerveld schetst een ontspannen beeld *) Als medewerkers van een bedrijf de Inzetbaarheidscheck invullen, ziet de werkgever niet de individuele resultaten. Wel krijgt het bedrijf een samenvatting van hoe het er met het personeel voorstaat.

TON 70 02-17 • p 36

Henry Westerveld, 38, woont in Veenendaal, chauffeur, 5 jaar bij Van Heugten Transport – loopt hard sinds 2009 omdat het leuk is

Dick Stoffelsen, 49, woont in Scherpenzeel, hoofd planning, 30 jaar ‘officieel’ bij Van Heugten Transport (komt er al 36 jaar) – hardlopen, mountainbiken, racefietsen omdat sporten zo mooi is

Gert Vermeulen, 57, woont in Scherpenzeel, chauffeur, 16 jaar bij Van Heugten Transport – mountainbiken en hardlopen omdat een sterk lichaam meer aankan

Saamhorigheid

Tegen stress

Slijtage

“Sporten zorgt voor saamhorigheid, vind ik. Omdat je

“In mijn werk heb je toch weleens stress. Daarom

“Ik wil gewoon altijd winnen. Sport is de rode draad

het samen doet, sla je minder snel over. Er zijn chauf-

ben ik veel gaan sporten. Dan raakt mijn hoofd hele-

in mijn leven. Vanaf mijn vijfde zat ik op voetbal, tot

feurs in onze hardloop-appgroep die nooit hadden

maal leeg. Toen ik jong was, liep ik hard om condi-

en met het eerste elftal. Heb lange tijd aan kickbok-

gedacht dat ze sportschoenen zouden aantrekken.

tie op te bouwen voor de motorcross. Op mijn vijfen-

sen gedaan. Nu zit ik veel op de mountainbike en loop

Maar nu doen ze het wel en met veel plezier. Er zit

twintigste ben ik daarmee gestopt, maar toen mijn

ik hard. Alhoewel dat lopen de laatste tijd wat minder

ook een praktische kant aan het hardlopen. Ik ben

vrouw een paar jaar later ging hardlopen, ben ik ook

gaat. Ik voel toch de slijtage, maar dan doe ik gewoon

de hele week van huis. Als je twee dagen thuis bent,

weer begonnen. Alleen … ik liep mijn rondjes maar

wat rustiger aan. Ik zat met een dikke knie, de dokter

waarin je er ook voor je gezin wilt zijn, dan kun je alle

niet echt sneller. Daarvoor zou je moeten interval-

adviseerde me goed naar mijn lichaam te luisteren.

tijd gebruiken. Vroeger voetbalde ik altijd op zater-

len, maar daar heb ik een hekel aan. Toen zei iemand

Dus hier in Rhenen ren ik de vijf in plaats van de tien

dag. Maar dan ben je de hele dag kwijt. En op de fiets

tegen me: ‘Ga mountainbiken, dat is eigenlijk een

kilometer. Ik laat de dingen over me heen komen. Ik

ben je ook drie uur bezig voor wat je in één uurtje eraf

constante interval. Na een paar maanden rende ik

heb twee keer blaaskanker gehad. Mijn vrouw was

rent. Elke zondag loop ik nu een rondje, soms samen

mijn rondjes drie minuten sneller.”

bezorgder dan ik. Je moet gewoon de knop omzet-

met mijn collega Jan van Bennekom.”

ten. Over van alles nadenken heeft geen zin. Ik was er wel een half jaar goed ziek van. Maar toen ben ik het sporten ook weer kalm gaan opbouwen.”

TON 70 02-17 • p 37

van het sporten. Zijn vader rende altijd. “Die spoort niet, dacht ik. Tot ik acht jaar geleden met een maatje ging hardlopen. Schema gedownload van internet en gewoon beginnen. Eerst een vijf kilometer, daarna opbouwen naar tien, vijftien. En uiteindelijk naar een halve marathon, iets meer dan eenentwintig kilometer.

Daarvan heb ik er nu twee gedaan. Niet dat ik zo’n ontzettende fanatiekeling ben, hoor. Ik houd ook van bier en patat. Maar het is leuk. En als het druk is geweest, kan ik even resetten.

Vasthouden Iedereen die sport, weet dat je conditie moet onderhouden. Dat geldt ook voor duurzame inzetbaarheid, vertelt Saskia. “We willen dat beleid vasthouden. Dit voorjaar huren we één avond per week de sporthal bij het gezondheidscentrum. Daar kunnen onze medewerkers dan sporten onder begeleiding van een fysiotherapeut. Voor de chauffeurs die door de week van huis zijn, huren we de sporthal ook nog een uur in het weekend.

En in april komt er een vervolg op de Vitaliteitscursus; dan gericht op communicatie.”

Halve triathlon

Eén van de aanstichters van de sportbeleving bij Van Heugten is hoofd planning Dick Stoffelsen. Hij kwam als jochie van dertien al bij het bedrijf, begon er als autowasser. In de jaren tachtig belandde hij via Steef van Heugten - broer van de wereldkampioen zijspancross Ton van Heugten - in de motorcross. “Daar moet je een goede conditie voor hebben, dus toen ben ik gaan hardlopen.” Dick is dat blijven doen en intussen draait hij zijn hand niet om voor een marathon of een halve triathlon. Toch leerde ook Dick nog iets van de Inzetbaarheidscheck. “Lichamelijk was natuurlijk alles prima. Maar ik kwam er wel achter dat ik te veel suiker binnenkrijg. Komt door de multifruit drink die ik gebruik.

Dus dat ben ik gaan minderen.”

Van Heugten Transport in Scherpenzeel vervoert droge producten naar Frankrijk, Duitsland, Engeland, Oostenrijk en Denemarken. Het bedrijf is gespecialiseerd in pallettransport, vanaf één pallet (groupage) tot full load. Er werken 104 mensen. Van Heugten heeft 53 trucks, 102 trailers, 13.000 m2 warehousing en 400 m2 crossdock. vanheugtentransport.nl

In Beeld: Riool reiniging TON 70 02-17 • p 38

TON 70 02-17 • p 39

Dat is weer eens een heel andere tak van transport: chauffeur bij de rioolreiniging. Met een zuig- of spuitwagen langs putten, om te zorgen dat wat mensen doorspoelen ook echt afgevoerd kan blijven worden.

TON gaat mee met drie rioolreinigers van SUEZ Riool Services: Henk Kleijwegt en zijn collega’s Piet Gouweleeuw en Sjors van de Sluis.

Aan die lucht wen je

TON 70 02-17 • p 40

Vies werk Henk Kleijwegt zit in het rookhok van de kantine van SUEZ-vestiging in Delft. Op de voor de hand liggende eerste vraag of het ‘vies werk’ is, chauffeur/machinist bij de rioolreiniging, heeft hij het antwoord klaar. “Och, dat valt reuze mee. We hebben handschoenen en beschermende kleding. Af en toe stinkt het, maar aan die lucht wen je.”

Niet bij vorst Henk Kleijwegt (47) – woont in Nootdorp - werkt bij SUEZ Delft - 28 jaar in dienst, waarvan 17 jaar als chauffeur/machinist op een spuitwagen.

Vandaag gaat Henk met zijn spuitwagen, samen met collega Piet Gouweleeuw op een zuigwagen, een riool in Delft schoonmaken. Bijrijder Sjors van de Sluis is ook van de partij. Sjors werkt normaal in de omgeving Arnhem, maar door de vorst is het rioolwerk daar afgeblazen. En dus is Sjors uitgeleend aan de Suez-vestiging Delft. Henk legt uit: “Als het meer dan vijf graden vriest, gaan we niet aan de slag. We werken met water. Sommige gemeenten die ons inhuren, willen niet dat er bij vorst water op straat komt. Door bevriezing kan dat tot gevaarlijke situaties leiden.”

Klein riooltje

Piet Gouweleeuw (53) – woont in Pijnacker - werkt bij SUEZ Delft - 31 jaar in dienst - is chauffeur/machinist op een zuigwagen.

De taakverdeling is helder: Henk spuit (met oppervlaktewater) het riool schoon, Piet zuigt het zand en de andere troep op. Bijrijder Sjors gaat mee omdat Henk in de put afdaalt en dan moet er voor de veiligheid met drie man gewerkt worden. Voor de mannen van Suez is dit een klusje van niets. “Dit is een klein riooltje, dat heb je zo schoongespoten. Grote riolen met een diameter van anderhalve meter, dát zijn de mooie klussen. Dan is het een kunst die helemaal schoon te krijgen”, zegt Henk.

Kolkenzuiger

Sjors van de Sluis (33) woont in Arnhem - werkt 3 jaar als bijrijder bij SUEZ Duiven.

Henk is vijftien als hij van school gaat. “Leren was niet aan mij besteed. Van mijn vader moest ik gaan werken.

Ben bij een tuinder begonnen en daarna naar een bedrijf waar ik grote haspels moest slopen. Dat vond mijn vader maar niks. Hij werkte voor Zegwaard Rioolontstopping hier in Delft en is met de oude Zegwaard gaan praten. Zo ben ik in dit werk gerold, eerst als bijrijder op een vuilniswagen. Daarna werd ik bijrijder op een kolkenzuiger. Die maken van die kleine putjes op straat schoon”, vertelt Henk met een grote lach op zijn gezicht.

Weinig kilometers Na zijn militaire dienst komt Henk in 1989 in vaste dienst. Op zijn twintigste haalt hij zijn groot rijbewijs.

Vanaf dat moment bestuurt hij alles wat wielen heeft. “Ik zou het hele wagenpark van SUEZ kunnen rijden: veegwagens, kraanwagens, tien- en veertigtonners.”

De laatste zeventien jaar zit Henk op de spuitwagen. Veel kilometers maakt hij niet. “We rijden naar de gemeente waar we zijn ingehuurd, spuiten de riolen schoon en als de klus geklaard is, rijden we weer terug naar Delft.”

Gas meten Om op een spuit- of zuigwagen te kunnen werken, hebben Henk en zijn collega’s een aantal cursussen gedaan.

Henk: “Onder andere ‘Veilig werken langs de weg’ en ‘Gas meten’. En natuurlijk VCA, maar dat heb je tegenwoordig zo’n beetje bij alles nodig. Dit werk leer je in de praktijk.

In het begin is alles moeilijk, maar nu draai ik mijn hand er niet meer voor om. Vies werk vind ik het niet. Als ik iemand meekrijg op de wagen, dan weet ik na één dag of het een blijvertje is. Dit werk moet je liggen.”

Goed manoeuvreren Henk houdt van dat werk. “Iedere dag is anders en geen riool is hetzelfde. Zo blijft het leuk. Je moet goed kunnen manoeuvreren met je wagen, want de slang met spuitkop moet mooi boven de rioolput hangen. En de zuigwagen moet er ook nog bij kunnen. Dat is in smalle straatjes soms een heel gepuzzel. De ene wagen moet er vooruit en de andere achteruit.”

Zware spuitkop Is het zwaar werk? “Sporten hoef ik niet”, lacht Henk. “Ik sleep de hele dag met een slang. En die spuitkop weegt zo’n vijfenveertig kilo. Vroeger was het nog zwaarder, want toen moest alles met de hand. Tegenwoordig gaat veel automatisch. Op deze manier kan ik dit werk nog heel lang volhouden. En als het te zwaar wordt, ga ik gewoon bij een andere tak van Suez aan de slag.”

TON 70 02-17 • p 41

Oppervlaktewater Henk laadt water in de Schie. Voor het reinigen van riolen wordt oppervlaktewater gebruikt. Het water dat collega Piet Gouweleeuw in zijn zuigwagen verzamelt, wordt in de buurt van het werk geloosd. Het zand en andere vaste bestanddelen zakken naar de bodem van de tankwagen. “Die rommel los ik bij SUEZ Eco Service in Schiedam”, vertelt Piet.

TON 70 02-17 • p 42

Afzetting Voordat Henk en zijn collega’s de

putdeksels kunnen liften, wordt de weg afgezet met pionnen. Henk: “We werken op de openbare weg, dus daarom die afzetting. Die grote ronde putten kunnen van het riool of de regenwaterafvoer zijn. Op sommige putten staat RW, regenwater, of VW, vuilwater. Als het er niet op staat, moet je de put openen en kijken. Staat er veel water in, dan is het vaak een regenwaterput en moet je bij de andere zijn.”

TON 70 02-17 • p 43

Skippy Henk en Piet bevestigen de 45

kilo zware spuitkop (skippy) aan de slang.

Behoedzaam laten de mannen de kop in het riool zakken. Daarna komt de zuigslang van de wagen van Piet erbij.

TON 70 02-17 • p 44

Enorme kracht De spuitkop

zit in het riool. Henk zet de eerst pomp aan en daarna de tweede.

Met een enorme kracht verdwijnt de spuitkop in het riool. Even later lichten Henk en Piet verderop in de straat het tweede putdeksel. “Kijk, je ziet de spuitkop voorbijkomen.

Het water erachter is helder, dus dat gedeelte van het riool is schoon.”

TON 70 02-17 • p 45

Inspectie Af en toe is een inspectie nodig. “Als we een riool ingaan, moet er een derde man bij zijn. Met z’n tweeën zorgen we ervoor dat de man in het riool veilig is. Dat zijn de regels”, legt Piet uit.

Henk trekt waterdichte lieslaarzen aan. Piet en bijrijder Sjors zetten alvast de ladder in het rioolgat en plaatsen een driepoot boven de put. Henk heeft een veiligheidsgordel om, die aan de driepoot wordt bevestigd. Op zijn borst draagt hij een gasmeter.

TON 70 02-17 • p 46

Claustrofobisch Piet houdt Henk, die het rioolgat inspecteert, goed in de gaten.

Vertrouwen op je collega’s is heel belangrijk.

“En je moet niet claustrofobisch zijn, je moet tegen kleine ruimtes kunnen. Ook als je te dik bent, kun je dit werk niet doen”, zegt Piet lachend. “Dan kom je niet in de putten.”

Na de inspectie strooit Henk zout op de weg.

“Het gaat vanavond vriezen. Dan moeten we zout strooien. Je wilt niet dat iemand door jouw werk een ongeluk krijgt.”

TON 70 02-17 • p 47

T ON KOR T

App VNB Looncheck slaat aan De mobiele applicatie van Stichting VNB die vrachtwagenchauffeurs helpt bij de controle van hun loonstrook, is populair. Sinds de lancering in juni 2016 hebben veel chauffeurs de weg gevonden naar de digitale rekenhulp.

Met de app VNB Looncheck kun jij je diensten en ritten bijhouden.

Controleren De app VNB Looncheck berekent het loon en de meeste toeslagen vanaf 1 januari 2015. Zo kunnen chauffeurs die vallen onder de Cao Beroepsgoederenvervoer over de weg hun loonstrook adequaat controleren. En zij kunnen, onderbouwd met een heldere berekening, bij hun werkgever bezwaar maken als ze te weinig loon krijgen uitbetaald.

Feedback Denny Karakusevic, regiomedewerker bij Stichting VNB en nauw betrokken bij de ontwikkeling van de app VNB Looncheck, zegt: ‘We zijn erg tevreden over het gebruik van de app. We merken dat ze aanslaat bij chauffeurs.

Mede dankzij hun feedback kunnen we de app ook blijven verbeteren. Sowieso is het geregeld nodig veranderingen toe te passen, bijvoorbeeld als er straks een nieuwe cao komt. De sector Transport en Logistiek blijft altijd in ontwikkeling en datzelfde geldt voor onze app VNB Looncheck.’ Zo zal de App binnenkort ook dubbelbemande ritten kunnen verwerken.

Tot nu toe hebben 4200 individuele gebruikers de App gedownload en zijn er 600 à 700 dagelijkse gebruikers.

De app VNB Looncheck is gratis te downloaden voor Apple- en Android-telefoons.

p i T

N O T

Wat staat er in TON 71?

Die verschijnt op 21 april.

Heb je tips voor artikelen?

Mail naar info@tonmagazine.nl

TON 70 02-17 • p 48

PUZ Z EL

1

2

3

4

5

12 15

16

22

23

19

29

25

34

39

35

21

32 37

41

42

43

46

48 50

54

49

51

52

55

56

61

57

62

66

77

60

64 70 75

79 83

86

59

69

74

78 82

58

68

73

53

63

67

72

11

27

36

45

47

10

20

31

40

9

26

30

44

65

8 14

18 24

33 38

7

13 17

28

6

71 76

80 84

81 85

87 2

Horizontaal 1. Frans automerk; 7. deel van een uitlaat; wig; 13. tieren; 8 12. houten 25 48 32 19 14. oorvijg; 15. natrium (scheik. afk.); 17. rivier in Rusland; 19. god van de liefde; 21. onder andere (afk.); 22. bierkraan; 24. terreinwagen; 27.

De Nederlandsche Bank (afk.); 28. Indisch handweefwerk; 30. op grote afstand; 31. steen; 32. land in het Caribisch gebied; 33. bontgekleurde papegaai; 35. uitvinder van het dynamiet; 37. de heer (afk.); 38. Italiaanse operazanger; 41. bouw en isolatie schuim; 42. het meest gaarne; 44. plaats in Normandië; 46 plaats in Oekraïne; 47. gekriebel; 48. Frans automerk; 49. deel van een vrachtschip; 50. flesafsluiting; 52. korte mededeling; 54. stekelige tropische plant; 56. Baskische afscheidingsbeweging (afk.); 58. beeldverhoging; 61. deel van schoen; 62. tekengerei met een viltpunt; 64. tennisterm; 65. omwenteling; 67. son altesse eminentissime (afk.); 68. snel; 70. zwarte kleverige stof; 72. rotsbank in zee; 73. auto met open dak; 76. oud Russisch ruimtestation; 77. ondernemingsraad (afk.); 78. computerterm; 79. ontschorsen van eiken; 81. vogel; 82. horizon; 83. plaats in België; 84. rivier in Utrecht; 86. het Boeddhistisch hiernamaals; 87. tweedelig damesbadpak.

-

Verticaal 1. automark; 2.74United haarversteviger; 4.

13Amerikaans 11 28 60 54Kingdom 39 (afk.); 33 3.87 insectenetend zoogdier; 5 oogvocht (mv.); 6. metaal; 7. snor; 8. god van de liefde; 9. onderricht; 10. per persoon (afk.); 11. (oost)Duits automerk; 16. binnenvaartuig; 18. naar aanleiding van (afk.); 20. koordans; 21. onbewolkt (afk.); 23. tweetal: 25. zwarte lekkernij; 26. berggeel; 27. lef (moed); 29. vakblad voor Truckers; 32. Amerikaans automerk; 34. term uit de fotografie; 36. historisch automerk; 37. aanwijzend voornaamwoord; 39. stadion van Ajax; 40. prehistorisch dier; 42. inhoudsmaat; 43. rivier in Frankrijk; 45. namaak; 46. Nederlandse luchtvaartmaatschappij (afk.); 51. hazenslaap; 53. snijwerktuig; 54. Frans automerk; 55. afdelingshoofd; 56. tafelgast; 57. Afrikaanse Amerikaan (afk.); 59. onderwerp (punt); 60. Italiaans automerk; 62. Belgische luchtvaartmaatschappij; 63. begaafdheid; 66. nageslacht; 67. jongensnaam; 69. zwarte kleverige stof; 71. boomsoort; 73. diepe bewusteloosheid; 74. honingbij; 74. deel van voet; 78. infectieziekte (afk.); 80. deel van hals; 82. krypton (scheik. afk.); 85. muzieknoot.

82

83

84

86

85

87 TON 70 02-17 • p 49

2

OPL OSSING 8

25

48

-

32

19

13

11

28

60

74

54

39

33

87

Vul de oplossing in op tonmagazine.nl Doe dat vóór 15 maart 2017.

TON loot uit de goede inzendingen 5 gelukkigen, die een VVV Cadeaubon van 25 euro winnen..

Oplossing puzzel in TON 69: bakwagen De drie winnaars van de Liebherr LTM 1030-2.1. modelkraan zijn: Bertus Werndlij uit Beilen, René van Kampen uit Sint-Maartensdijk en Manon van der Winden uit Warmenhuizen..

Cadeaubon Met de VVV Cadeaubon kies je zelf je favoriete cadeau. Je kunt de bon inleveren in 24.000 winkels en via de webwinkel. En je betaalt er ook een deel van je dagje uit mee.

PA NELP OR T RE T NAAM Marc Latour

WOONT in Best, met zijn vrouw

BEROEP chauffeur sinds 1985

Autom Marc Latour deed voor de vijftiende keer mee aan het TON-panel.

COL OFON LEEFTIJD 52 jaar

TON is het magazine voor mensen die werken in transport en logistiek. TON verschijnt zes keer per jaar. TON wordt

Shirley; zij hebben drie dochters

gemaakt in opdracht van werkgeversorganisaties TLN, VVT en werknemersorganisaties FNV Transport & Logistiek, en CNV Vakmensen.

UITGEVER en REDACTIE Boss en Wijnhoven BV, Postbus 85293, 3508 AG Utrecht, 030 2303080, info@tonmagazine.nl REDACTIERAAD bestaat uit vertegenwoordigers van het Sectorinstituut Transport en Logistiek, Pensioenfonds Vervoer, VNB, VVT MET BIJDRAGEN VAN Arthur van Beveren, Melle Bos, Peter

WERKT BIJ Nico Witlox Transport B.V.

maten “Bij ons is er eigenlijk nog weinig geautomatiseerd. Ik werk nog steeds met papieren pakbonnen en dergelijke in plaats van digitale vrachtbrieven. Naar mijn gevoel gaat dat nog prima. Het is wel een hele papierwinkel, maar ik ben eraan gewend. Als er iets in mijn planning verandert, word ik gewoon gebeld.

Daar heb ik geen boordcomputer voor nodig. De automatisering van je werk zal er vanzelf wel komen, dat houd je niet tegen. Vooral voor de grotere bedrijven, met veel chauffeurs, is het wel gemakkelijk in verband met de hoeveelheid administratie. Maar bij ons met vijftien chauffeurs is het wel overzichtelijk en weet de planning toch wel wat je aan het doen bent. Of er ooit zelfrijdende vrachtwagens zullen zijn?

Dat weet ik niet, maar ik geloof alleen niet dat de automaten de chauffeur compleet zullen vervangen. Aan het eind van de dag moet er toch iemand zijn om problemen op te lossen.”

Boss, Ad van Dun, Harry Linker, Frank de Man, Carien Neeleman, Shamrock, Dennis Ton, Geert Wijnhoven FOTOGRAFIE Arthur van Beveren, Marco Hofsté, Harry Linker, Hans van der Mast, Chris Pennarts ONTWERP en OPMAAK Rik Tazelaar/Studio Id DRUK Habo da Costa, Vianen WEBSITE tonmagazine.nl FACEBOOK facebook.com/magazineton ISSN 1871-1790 TON wordt gratis toegestuurd aan alle werknemers voor wie de Cao Beroepgoederenvervoer geldt én naar de leden van TLN en VVT. TON wordt verzonden door Pensioenfonds Vervoer. Omdat Pensioenfonds Vervoer het blad zelf verzendt, is de privacy van je gegevens gewaarborgd.

Je gegevens worden niet aan derden verstrekt.

Deelnemers in Pensioenfonds Vervoer worden niet als abonnee geregistreerd.

Adreswijzigingen hoef je niet aan TON door te geven.

TON komt automatisch op je nieuwe adres. Soms gaat daar enige tijd overheen. Heb je toch het idee dat er iets niet goed gegaan is? Stuur dan een mail naar info@tonmagazine.nl Jaarabonnement Zes nummers 27,50 euro Losse nummers Voor zover voorradig 4,95 Oplage 143.000 exemplaren © TON Magazine 2017 Boss en Wijnhoven/SOOB Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en/of gereproduceerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever en/of zijn partners.

TON wordt mede mogelijk gemaakt door

rsu e ff Chau ng met idi ople arantie! g baan

Ken jij iemand die jouw collega wil worden?

Dit is hét moment om in te stappen!

De economie trekt aan en daarom zijn er de komende jaren veel nieuwe chauffeurs nodig. Er zijn dus volop banen in de transportsector. De opleiding wordt voor 90% vergoed en je krijgt een baangarantie bij je nieuwe werkgever. Ken jij iemand die net als jij chauffeur wil worden? Op één van onze informatiebijeenkomsten leggen we alles uit over de opleiding en het vak van chauffeur.

Maak van je vrienden je collega’s!

Meer informatie of aanmelden informatiebijeenkomsten: stlwerkt.nl/2000chauffeurs

SCHAKEL SNEL!

00chauffeurs

stlwerkt.nl/20

Nader kennismaken? Je kunt ons bereiken via 088 – 2596111 of via info@stlwerkt.nl