Verlenging vervallen rijbewijzen

© De Werkvennootschap

het kruispunt aan Euro-Silo en Zelzate (R4 Oost).Zo wil Vlaanderen een vlotte verbinding garanderen tussen de E34 en Nederland en met de E40 en E17. Het aantal knooppunten waar het verkeer de R4 kan op- en afrijden, zal verminderen. Zo moet het verkeer vlotter verlopen en wordt de R4 ook een stuk veiliger. Door op- en afritten te schrappen, wil men ook het zwaar verkeer uit de woonkernen weren en kan het verkeer beter worden gestuurd. Bruggen, tunnels en onderdoorgangen over en onder de R4 garanderen een goede en veilige verbinding tussen de woonkernen.

De volledige ombouw van achttien knooppunten zal in twee grote delen verlopen. In de periode 20212022 worden vier zogenaamde quick wins aangepakt. Deze werken zijn makkelijker en sneller uit te voeren dan de andere knooppunten. Het gaat om de aanleg van het turboverkeersplein op de R4 Oost en de bouw van drie fietsbruggen op de R4 West. Daarna worden de veertien resterende knooppunten en tussenliggende gedeelten aangepakt. Deze werken zijn groter en zullen ook langer duren. Hier schat men nu in dat de werken zullen lopen van het najaar 2022 tot het voorjaar van 2028. Voor de uitvoering van deze veertien werven sluit De Werkvennootschap een zogenaamde DBFM-overeenkomst af met een private aannemer. Die zal zorgen voor het ontwerp (Design), de bouw (Build), de financiering (Finance) en het onderhoud (Maintain) van het infrastructuurproject.

Benieuwd naar alle werken? Surf dan snel naar https://r4wo.be De tweede coronagolf in het najaar zorgde opnieuw voor uitgestelde cursussen code 95 en voor uitgestelde medische onderzoeken. Niet enkel in België, maar ook in andere Europese lidstaten.

evy@tlv.be

In Europa werd dan ook druk onderhandeld over nieuwe verlengingen van vervallen rijbewijzen en kwalificatiekaarten. De nieuwe regels werden midden februari gepubliceerd in het Europees publicatieblad.

Verlenging

De verlengingen hebben betrekking op: - De einddatum van het rijbewijs, vermeld in rubriek 4b op de voorzijde van het rijbewijs; - De geldigheid van de categorieën, vermeld in de rubriek 11 op de achterzijde van het rijbewijs. Deze verlenging heeft dus specifiek betrekking op de medische schifting bij de rijbewijzen categorie C; - De geldigheid van de code 95, vermeld in kolom 12 van het rijbewijs of op een aparte kwalificatiekaart; - De gevolgde nascholingen, waarvan de vijfjarige geldigheidsduur verstreken is of verstrijkt tussen 31 januari 2020 en voor 1 juli 2021.

De duurtijd van de verlenging hangt af van de oorspronkelijke vervaldatum van het rijbewijs. Voor de rijbewijzen die vervallen zijn vóór 31 augustus 2020 komt er een nieuwe verlenging bovenop de eerdere verlenging uit het voorjaar. De verlengingstermijn wordt ook gerekend vanaf de oorspronkelijke vervaldatum. Het overzicht van de verschillende verlengingstermijnen kan je in dit schema nalezen.

Vervaldatum document 01/02/2020 - 30/06/2020 01/07/2020 - 31/08/2020 01/09/2020 - 30/06/2021 Duurtijd van de verlenging Tot en met 1 juli 2021 Vervaldatum + 13 maanden Vervaldatum + 10 maanden

In theorie kunnen lidstaten nog beslissen om deze Europese regels niet toe te passen. België en Vlaanderen hebben ondertussen al bevestigd dat de Europese verlengingen zullen worden toegepast.

“In onze hechte groep is er wel altijd iemand die de rest op sleeptouw neemt.”

42 (!) jaar dienst bij SAV/TLV als enige werkgever. Dat kunnen niet veel mensen zeggen. Onlangs trok Lieve Bauwens de deur van het welverdiend pensioen open. Tijd voor een terugblik!

Interview: Lode Verkinderen

TLV magazine: Wat weet je nog van je beginperiode bij TLV, dat toen nog SAV heette? Hoe anders zag een typische werkdag er uit toen dan vandaag?

Lieve Bauwens: Het was een compleet andere tijd, vooral op technologisch vlak. De telex en telefoon waren ons belangrijkste venster op de wereld. Van computers was nog geen sprake. Ook toen al vroeg de organisatie vervoersvergunningen aan voor de leden bij wat toen het Ministerie heette. Alleen gebeurde dat per telex en had je nog verschillende types, zoals de P-vergunning, de nationale en de internationale. Rittenboeken waren onmisbaar om alles in te noteren. Uitgaande facturen maakte ik op de typmachine, uiteraard helemaal manueel. En het toenmalige magazine was een verzameling van losse stencils die we zelf verzamelden door rond een tafel te lopen en katern per katern samen legden alvorens alles zelf te nieten.

TLV: Welk aspect van jouw werk deed je al die jaren het liefst?

LB: Ongetwijfeld het beantwoorden van de telefoons. Zodra ik het rinkelen hoor, pak ik altijd op, zodat de ondernemer niet te lang hoeft te wachten. Maar ook de producten zoals de vrachtbrief verkopen deed ik ook altijd graag. En het was altijd speciaal om op onze beurs Trailer te werken. Eerst met een klein hartje de familie achterlaten, maar zodra ik in Kortrijk was, voelde dit altijd goed, met onder meer een heel positief contact met standhouders maar uiteraard ook alle vrijwilligers en de rest van het team. Het intense werk ging er gepaard met een heel persoonlijk contact met onder meer de toenmalige bestuurders.

TLV: Zijn er leuke anekdotes die je met ons wil delen?

LB: Deze zal ik nooit vergeten: op een avond na het afronden van de lange werkdag op de beurs, namen twee collega’s en ik de auto voor de korte rit naar het hotel dat eigenlijk op loopafstand van de beursgebouwen lag. Hoe we er in geslaagd zijn,

HET DRAMA IN DE MONTBLANCTUNNEL... EEN GESPREK DAT IK NOOIT ZAL VERGETEN

weet ik niet, maar pas na meer dan tien minuten vonden we de uitgang van het parkeerterrein van Kortrijk Xpo, via een tussenstop in de drive in van McDonalds, maar voor we het wisten zaten we op de snelweg richting Gent. Van bij de eerste afrit die we namen zijn we zowaar meteen verloren gereden. In de auto hielden we het met ons drie niet meer van het lachen.

We besloten maar om bestuurslid Melchior Roosens op te bellen die al in de hotelbar zat. Met zijn uitleg en na een stop in een tankstation om daar te vragen waar we waren, zijn we dan nog eens in de verkeerde richting in een éénrichtingsstraat gereden. Uiteindelijk, na meer dan een uur, kwamen we uiteindelijk in het hotel terecht. De hele hotelbar had het gesprek en onze tocht kunnen meevolgen. Omdat zowat de hele ploeg meer dan een uur had gewacht voor het avondeten, lachte iedereen zich een kriek en bleef het de hele avond jolijt alom.

TLV: Niet elke dag is een feestdag, dat geldt voor elke job. Voor welk onderdeel glimlach je het meest als je weet dat je het voortaan niet meer zal doen?

LB: Er was eigenlijk niets dat ik niet met de glimlach deed. Soms kreeg ik wel eens een boze telefoon, maar uiteindelijk was ik toch altijd content dat ik of een collega het probleem kon oplossen.

TLV: Je stond graag in de schaduw en zocht nooit de aandacht op. De leden kennen jou wel allemaal van je warme stem aan de telefoon en je eindeloos geduld. Maar leden ontmoeten hoefde niet per se voor jou. Had je dan niet bij veel stemmen de behoefte om te weten hoe die mensen er in het echt uitzien?

LB: Ooit belde een Engelsman ons op en ik had de lijn aangenomen. En de toenmalige secretaris generaal die ik mocht doorverbinden, mevrouw De Wilde, was best nog wel lang in gesprek met iemand anders aan de lijn. Mijn talenkennis was voldoende om zelf om de zoveel tijd te herhalen “Wait a moment please”. Enige tijd later was zij bij de man te gast geweest en kwam ze zowaar terug met een klein geschenkje, een klokje, zodat ik voortaan perfect zou weten wat een “little moment” was…

TLV: 42 jaar carrière bij dezelfde werkgever, het is weinigen gegeven. Wat was jouw geheim om al die jaren je motivatie te behouden?

LB: Dat is geen moeilijke vraag. Ik ben dankbaar voor de goede collega’s, mensen bij wie je iets kwijt kon. Bij onze organisatie hebben we echt een hechte groep en er is altijd iemand die de rest op sleeptouw neemt. Is er een probleem? Dan lossen we het toch gewoon samen op!

TLV: Voortaan ligt jouw focus op andere belangrijke dingen in het leven. Welke drie dingen ga je met de meeste prioriteit doen de komende periode?

LB: Bovenaan staan voortaan mijn kleinkinderen die ik graag van school zal afhalen. Daarnaast wil ik met mijn man, die al vijf jaar met pensioen is, kunnen fietsen en wandelen. Bovendien maak ik graag meer tijd vrij voor familie in ruimere zin zoals een tante en een neef. In de tijd die nog rest plan ik ook nog mijn hobby handwerken meer uit te oefenen. De Gentse Feesten wil ik uiteraard ook niet missen en lange weekends met kinderen en kleinkinderen.

TLV: Heb je nog een wens of boodschap voor de TLV-leden?

LB: Ik wens ze allen gezondheid en geluk in de kleine dingen.

TLV: Is er een verhaal van een lid dat je nooit zal vergeten?

LB: In maart van 1999 hadden we op een dag de melding gekregen van een zware brand in de Mont Blanc tunnel. Luttele tijd later kreeg ik telefoon van een lid. Een chauffeur was vermist, al uren niet meer bereikbaar en hij moest de tunnel doorrijden net op het noodlottige moment. Er werd ons enkel gevraagd of we navraag konden doen, maar de chaos was uiteraard compleet voor alle hulpdiensten die dag. We stonden allemaal machteloos en wij konden niets doen. In de loop van het gesprek en de momenten die erop volgden, drong het besef helemaal door dat de man één van de slachtoffers van deze vreselijke brand ging worden. Dat gesprek zal me voor altijd bij blijven..

TLV: Wat zal je het meest missen als je met pensioen bent?

LB: Vraag me dat eens volgend jaar want dat weet ik nog niet (lacht). Maar met de collega’s zou ik toch graag nog contact houden.