


OPDR_3 (WOON)CULTUUR: JACQUES DUPUIS
(KIN+RVG+CAD+ASC)
MAISON LANDSHEERE, 1961 / MAISON VAN DEN SCHRIECK, 1962 / MAISON MARCEL WITTMANN, 1961
MAISON VAN DER VAEREN, 1959 / MAISON ROBERT WERY, 1963 / MAISON DE BRUYCKER, 1966
MAISON MICHAUX, 1958 / MAISON FRANEAU, 1960 / MAISON VLIERS, 1968 / MAISON BEDEROT, 1957
MAISON EVERAERT, 1953 / MAISON BONTRIDDER, 1959, ARCH. ALBERT BONTRIDDER
OPDR_1 ARCHITECTURAAL NORMSCHRIFT
OPDR_2 TEMPIETTO DI SAN PIETRO IN MONTORIO, ROME, 510, DONATO BRAMANTE
OPDR_3 BARCELONA PAVILJOEN, BARCELONA, 1929, LUDWIG MIES VAN DER ROHE
OPDR_4 JACQUES DUPUIS
OPDR_5 ELEMENTS OF ARCHITECTURE
KSAR AÏT-BEN-HADDOU, QUARZAZATE, MAROKKO
SOLOMON R. GUGGENHEIM MUSEUM, NEW YORK, 1956, FRANK LLOYD WRIGHT NEUE NATIONALGALERIE, BERLIJN, 1968, LUDWIG MIES VAN DER ROHE
BERKELEY ART MUSEUM, CALIFORNIË, 1970, MARIO J. CIAMPI
KIMBELL ART MUSEUM, FORTH WORTH, TEXAS, 1972, LOUIS KAHN FUNDACIÓ JOAN MIRÓ, BARCELONA, SPANJE, 1975, JOSEP LLUIS SERT FUNDACAO IBERÊ CAMARGO, PORTO ALEGRE, BRAZILIË, 2003, ALVARO SIZA
MUSEUM OF CONTEMPORARY ART, KANAZAWA, JAPAN, 2004, SANAA
NEUES MUSEUM, BERLIJN, 1843-1855; 1999-2009, DAVID CHIPPERFIELD
MUSEUM AAN DE STROOM, ANTWERPEN, 2011, NEUTELINGS-RIEDIJK
ORGANISCH
ANORGANISCH
MEETKUNDIG
Vanuit een analyse van enkele kenmerkende verticale gebouwen ontwerpen we een ruimtelijk werk dat een intensifiëring (groeiproces) in zich draagt.
Startend vanuit een organisch of anorganisch basiselement wordt een verticaal ruimtelijk groeiproces gevraagd, te presenteren op sokkel.
De student exploreert in deze oefening zijn creatieve mogelijkheden in tekening en maquette, op basis van de reeds opgedane kennis. De bedoeling is om naar een totaalbeeld (gestalt) te werken, waarbij het geheel meer is dan de som van de samenstellende delen.
We ontwerpen een radiaal of axiaal groeiproces vanuit de studie/ abstractie en repetitie van een organisch of anorganisch basiselement.
HOL-VOL
Architectuur articuleert zich doorheen massa, hol en vol. Zo zijn begrippen als convex en concaaf, holte en uitstulping belangrijke inspiratiebronnen.
Ruimtelijkheid wordt gevormd door de leegte die zich tussen massieve volumes ontplooid.
Op stedenbouwkundige schaal spelen dezelfde begrippen, waarbij tussenruimtelijkheid van gebouwen een pleinwerking kan genereren.
De abstracte architecturale vormstudies en architectons uit 5ARVO vormen de inspiratie tot het verder ontwikkelen van deze ruimtelijkheid met hol en vol, massa en leegte.
Wooncultuur
Jacques Dupuis werd voor de oorlog opgeleid aan de Ecole Nationale Supérieure d’Architecture de la Cambre in Brussel bij de modernistische architect Victor BOURGEOIS. Van 1940 tot 1951 werkte hij nauw samen met zijn goede vriend Roger BASTIN, een andere belangrijke figuur in de Belgische architectuur. Zijn obsessie met witheid, de spanning tussen wit en zwart in zijn gebouwen, de invoering van “cesuren” in lelijke, tevreden straten, weerspiegelen allemaal zijn innerlijke overtuiging, zijn opstand. Architectuur kan levens helpen veranderen. De reizen die hij maakte naar Japan en Scandinavië drukten hun stempel op zijn opvatting: de Zweed Gunnar ASPLUND en de Fin Alvar AALTO waren erin geslaagd modernisme en traditie samen te brengen.
De opdracht koppelt binnen meerdere vakken (RVG/ ART/KIN) een breed spectrum aan onderdelen van de architecturale vorming, zowel ruimtelijk (volume, materiaal en textuur) als grafisch (voorstelling in plan, foto en tekening).
bron: http://www.jacquesdupuis.be
Jacques Dupuis, l’architect, M. Cohen, J. Thomaes
SINT-GENESIUS-RODE
LEGENDE
1. GARAGE
2. LABORATORIUM
3. EETKAMER
4. WOONKAMER
5. BUREAU
6. KEUKEN
7. WASRUIMTE
La maison du docteur de Landsheere
Jacques Dupuis (1914-1984) was een Belgische architect die bekend stond om zijn modernistische ontwerpen met een sterke integratie van natuur en ruimte. Hij werd beïnvloed door verschillende architecten en architecturale stromingen. Een belangrijke invloed kwam van Frank Lloyd Wright, waarbij organische architectuur en gebruik van horizontale lijnen bedoeld waren om de agressiviteit van gebouwen ten opzichte van het landschap te verzachten. Dit principe komt terug in de manier waarop de woning opgaat in het terrein, met schuin geplaatste muren en daken die de overgang tussen gebouw en natuur verzachten.
La maison du docteur de Landsheere
De voorgevel van La maison du docteur heeft een uitgesproken modernistische stijl en een sterke verbinding met de natuur. De gevel is opgebouwd uit meerdere volumes die naar voren en naar achteren springen, waardoor diepte en dynamiek ontstaan. Twee parallelle zijmuren bieden isolatie tegen geluid en inkijk en beschermen tegen de wind. Grote ramen en schuifdeuren maximaliseren het uitzicht op de Leie en het landschap van Sint-Martens-Latem. De gevel bestaat uit witte bakstenen muren, grote ramen en een dak met schuine vlakken bedekt met leischilfers. De hoge schoorsteen, bekleed met zwarte terragotta tegels, geeft de gevel een strak en modern karakter.
La Maison du Docteur de Landsheere is ontworpen op één niveau, met een dynamische, diagonale circulatie die de ruimtes verbindt De kinderkamers liggen in een aparte vleugel aan de patio, een intieme tuin omringd door drie wanden en een zijmuur. De haardhoek in de salon heeft een onregelmatige, hexagonale vorm en is ingegraven in de vloer. De schouw, tussen twee ramen met verschillend uitzicht, trekt de natuur naar binnen. Het terras naast de salon vormt het eindpunt van de interne circulatie en biedt een serene blik op de rivier en het landschap.
grondplan
Jacques Dupuis (1914-1984) was een Belgische architect met een unieke, expressieve stijl. Hij stond bekend om zijn speelse omgang met modernisme, waarbij hij rechte hoeken vaak vermeed en lichte, organische structuren creëerde. Zijn ontwerpen combineren moderne en klassieke invloeden met oog voor detail en een bijna poëtische benadering van ruimte en licht. Dupuis wist moderniteit en traditie op een subtiele manier te verenigen, wat zijn werk tijdloos en eigenzinnig maakt.
Maison Franeau heeft een doordachte indeling waarin openheid en privacy mooi in balans zijn. De inkomhal vormt het centrale knooppunt en leidt naar de open woonkamer, die dankzij de grote ramen in direct contact staat met de natuur. Een bijzonder element is de cirkelvormige eetkamer, die een speels contrast biedt met de verder strakke vormgeving en de ruimte een unieke dynamiek geeft. De keuken sluit hier logisch op aan. De slaapkamers liggen apart, wat zorgt voor rust en afzondering.
De gevel van Maison Franeau lijkt op het eerste gezicht een banale, eenvoudige gevel, maar na een diepere kijk merk je al snel op dat het geen oppervlakkig gebouw is. De gevel straalt dynamiek uit door de in en uitspringende vlakken en muren, die ook van verschillende materialen bestaan: voornamelijk wit geschilderd beton, maar ook beton en hout. We zien een mooi evenwicht tussen de horizontale en verticale elementen van de voorgevel, waar ook de luifel die de entree overdekt een grote rol in speelt. Met zijn sobere uitstraling lijkt het gebouw de rustgevende natuur rondom zich te bevestigen
Maison Franeau is een werk uit de latere carrière van Jacques Dupuis en laat zien hoe zijn stijl zich heeft ontwikkeld. In de jaren ‘40 werkte hij samen met Roger Bastin, wat zijn vroege modernistische invloeden verklaart. Later reisde hij veel naar Scandinavië, en die invloeden zijn hier goed te zien: de combinatie van hout, baksteen en beton geeft de woning een warme, tijdloze uitstraling.
1959-1961, jacques dupuis
TEMPIETTO DI SAN PIETRO IN MONTOIRA
ROME, 1510
DONATE BRAMANTE
Tempietto de San Pietro 1:50
TEMPIETTO DI SAN PIETRO IN MONTORIO
Aanzicht EN GRONDPLAN
Roba abumattar 6ARVO 2024-2025
Het ruimtelijk onderzoek voor het persoonlijk artistiek traject focust dit schooljaar op musea. Enkele markante voorbeelden uit de 20e en 21e eeuw worden tegen het licht gehouden.
Het museum is vandaag veel meer dan een gebouw waar kunstwerken bewaard en getoond worden. Als bewaarplaatsen van het collectief kunstzinnig geheugen willen deze gebouwen verhalen vertellen.
Het Joods museum in Berlijn (arch. Daniel Libeskind) wil een door zijn vorm en structuur een uitdrukking zijn van de herinneringen aan de Joodse geschiedenis in Berlijn. Terwijl het Kunsthaus te Bregenz (arch. Peter Zumthor) introvert is, zonder visuele relatie met de buitenkant wil het M-Museum in Leuven (arch. Stephan Beel) een ‘stadskamer met meubilair’ zijn. Het Museum aan de Stroom (arch. Neutelings Riedijk) wil een stedelijke route initiëren vanaf de ingang van het gebouw naar de tiende verdieping, en op die manier zowel de 3 samengevoegde collecties ontsluiten, als opeenvolgende panoramische uitzichten op de stad ontsluiten.
Daarnaast wordt het onderzoek van één van de volgende musea (1 t.e.m. 12) geëvoceerd in ruimtelijk en grafisch werk.
0 / KSAR AÏT-BEN-HADDOU, OUARZAZATE, MAROKKO
1 / KUNSTMUSEUM DEN HAAG, NEDERLAND, 1935, HENDRIK PETRUS BERLAGE
2 / SOLOMON R. GUGGENHEIM MUSEUM, NEW YORK, 1956, FRANK LLOYD WRIGHT
3 / ALVAR AALTO MUSEUM, JYVASKYLA, FINLAND, 1966, ALVAR AALTO
4 / NEUE NATIONALGALERIE, BERLIJN, 1968, LUDWIG MIES VAN DER ROHE
5 / BERKELEY ART MUSEUM, CALIFORNIË, 1970, MARIO J. CIAMPI
6 / KIMBELL ART MUSEUM, FORTH WORTH, TEXAS, 1972, LOUIS KAHN
7 / MUSEUM DI CASTELVECCHIO, VERONA, ITALIË, 1924; 1959-73, CARLO SCARPA
8 / FUNDACIO JOAN MIRO, BARCELONA, SPANJE, 1975, JOSEP LLUIS SERT
9 / FUNDAÇÃO IBERÊ CAMARGO, PORTO ALEGRE, BRAZILIË, 2003, ÁLVARO SIZA
10 / MUSEUM OF CONTEMPORARY ART, KANAZAWA, JAPAN, 2004, SANAA
11 / NEUES MUSEUM, BERLIJN, 1843-55; 1999-2009, DAVID CHIPPERFIELD
12 / MUSEUM AAN DE STROOM, ANTWERPEN, 2011, NEUTELINGS-RIEDIJK
De site van Aït-Ben-Haddou, de beroemde ksar gelegen in de uitlopers op de zuidelijke hellingen van de Hoge Atlas in de provincie Ouarzazate, vormt de uitdaging voor het PAT-onderdeel voor Ruimtelijke Vormgeving. Een vormstudie naar dit openluchtmuseum evoceert de ruimtelijke zoektocht naar de ziel van de plaats, de genius loci, van deze Berberarchitectuur.
FUNDAÇÃO IBERÊ CAMARGO
PORTO ALEGRE, 2003
ÁLVARO SIZA
KIMBELL ART MUSEUM
FORTH WORTH, TEXAS, 1972
LOUIS KAHN
BERLIJN, 1968
LUDWIG MIES VAN DER ROHE
FUNDAÇÃO IBERÊ CAMARGO
PORTO ALEGRE, 2003
ÁLVARO SIZA
PORTO ALEGRE, 2003
ÁLVARO SIZA
ANTWERPEN, 2011
NEUTELINGS-RIEDIJK
ANTWERPEN, 2011
NEUTELINGS-RIEDIJK
BERLIJN, 1968
LUDWIG MIES VAN DER ROHE
BERKELEY ART MUSEUM
CALIFORNIË, 1970
BARCELONA, SPANJE, 1975
JOSEP LLUIS SERT
ELISE BAUWENS
BERLIJN, 1968
LUDWIG MIES VAN DER ROHE
NEW YORK, 1956
BERKELEY ART MUSEUM
CALIFORNIË, 1970
ANTWERPEN, 2011
NEUTELINGS-RIEDIJK
ANTWERPEN, 2011
NEUTELINGS-RIEDIJK
ALINA POCHINKOVA
BERLIJN, 1843-1855; 1999-2009
DAVID CHIPPERFIELD
PORTO ALEGRE, 2003
ÁLVARO SIZA
KIMBELL ART MUSEUM
FORTH WORTH, TEXAS, 1972
LOUIS KAHN
BERLIJN, 1968
LUDWIG MIES VAN DER ROHE
Gilbert Decouvreur leidde tussen 1977 en 2015 het atelier Ruimtelijke Vormgeving op de Kunsthumaniora Sint-Lucas. Hij verfijnde er over deze bijna 4 decennia zijn pedagogische methode, gebaseerd op de natuur en haar verlengstuk, de menselijke nederzetting. Via het aanbrengen van architecturale basisconcepten zoals ruimtelijkheid, geborgenheid en massa in vormelijke experimenten binnen een afgebakende ruimte komen de leerlingen er toe om aan de hand van foto’s van (historische) complexe architectuur en cultureel erfgoed via analysetekeningen tot een ruimtelijke voorstelling te komen in de vorm van maquettes.
De boekdelen van het atelier Architecturale Vorming 1977-2015 zijn te bekijken en bestellen via http://nl.blurb.com/bookstore/c-architecture.
Stijn Gilbert volgde vanaf 1999 architecturale vorming in kunsthumaniora Sint-Lucas te Gent onder Gilbert Decouvreur.
Na zijn architectuurstudies aan de LUCA School of Arts te Brussel behaalde hij in 2005 zijn masterdiploma na een uitwisselingsjaar in Japan (Tokyo & Kyushu University).
Sinds 2010 is hij als leerkracht-architect terug op de kunsthumaniora, waar hij vanaf 2015 in de tweede en derde graad Architecturale Vorming geeft.
De catalogi van het atelier Architecturale
Vorming vanaf 2015 zijn te bekijken en bestellen via https://issuu.com/stijngilbert
Pieter-Jan Eggermont
volgde vanaf 2007 architecturale vorming in kunsthumaniora Sint-Lucas te Gent.
In 2015 studeerde hij na een uitwisseling in Milaan bij de Politecnico di Milano af als master in de interieurarchitect aan de KU Leuven. Hij doceerde interieurontwerp als gastdocent aan de hogeschool van Rotterdam in de richting Arts & Crafts. Sinds 2023 is hij terug op de kunsthumaniora, waar hij in de 2e graad architecturale vorming geeft en in de 3e graad architecturaal tekenen & CAD.
Floris Vieren
volgde vanaf 2009 architecturale vorming en later architecturale en binnenhuiskunst in kunsthumaniora Sint-Lucas te Gent.
In 2018 behaalde hij zijn Master in de Architectuur aan de KU Leuven. Na zijn architectuurstage gaat hij aan de slag als architect, tentoonstellingsontwerper en leerkracht architecturaal schetsen aan kunsthumaniora Sint-Lucas.
VORMSTUDIES DOOR DE LEERLINGEN VAN HET 6e JAAR ARCHITECTURALE VORMING OP KUNSTHUMANIORA SINT-LUCAS, OP BASIS VAN DE PEDAGOGISCHE METHODE ONTWIKKELD DOOR G.DECOUVREUR.
ATELIERBEGELEIDING, OPMAAK & FOTOGRAFIE ARCH. STIJN GILBERT
DANK AAN
KUNSTHUMANIORA SINT-LUCAS voor het artistieke nest
SABRINA STERCKI voor de fotografische expertise GILBERT DECOUVREUR voor zijn visie en mentorschap