

ATELIER RUIMTELIJKE VORMGEVING

ETHEL AND CHARLES H. WOLFE HOUSE (1928), LOS ANGELES
GUY C. WILSON HOUSE (1935), LOS ANGELES
RUPERT R. RYAN BEACH HOUSE (1937), LOS ANGELES
RICHARD LECHNER HOUSE (1948), LOS ANGELES
HOOGBOUWWIJK KIEL (1951-1958), ANTWERPEN, BELGIE, RENAAT BRAEM
UNITE D’HABITATION (1946-1952), MARSEILLE, FRANKRIJK, LE CORBUSIER
NEUE VAHR (1959-1961), BREMEN, DUITSLAND, ALVAR AALTO
ROMEO & JULIA (1955-1959), STUTTGART, DUITSLAND, HANS SCHAROUN
KVARTERET ORTDRIVAREN (1961), KIRUNA, ZWEDEN, RALPH ERKSINE















VORMSTUDIE NAAR HET WERK
VAN R.M. SCHINDLER

RESIDENTIËLE ARCHITECTUUR
De eerste vormstudie is een overgangsoefening op basis van enkele archetypische tekeningen uit het oeuvre van architect Rudolf Schindler. Zijn ontwerpstudies voor residentiële gebouwen vormen de basis voor deze opdracht.




Naar eigen affiniteit wordt één van deze werken gekozen. Startend vanuit de afbeelding wordt een ruimtelijke voorstelling gevraagd in de derde dimensie, gepresenteerd op een grond- en achtervlak. De bedoeling is geenszins een correct meetkundig model af te leveren, maar wel een voorstelling te creëren die de ruimtelijke continuïteit van het werk evoceert.




























(AN)ORGANISCHE POLARITEIT
ORGANISCH
ANORGANISCH
MEETKUNDIG
Vanuit kenmerkende voorbeelden in de architectuur (bv. Romeo & Julia appartementsgebouwen van Hans Scharoun te Stuttgart) en geïnspireerd op een (an) organisch basiselement wordt een tweeledig ruimtelijk werk ontworpen dat polariteit (vraag en aanbod) in zich draagt.
De student exploreert in deze oefening zijn creatieve mogelijkheden in tekening en maquette, op basis van de reeds opgedane kennis. De bedoeling is om naar een totaalbeeld (gestalt) te werken, waarbij het geheel meer is dan de som van de samenstellende delen.






























VORMSTUDIE NAAR JAPAN / YEMEN
NAGEIRE-DÔ, TOTTORI, JAPAN

DAR-AL-HAJAR, SANA’A, YEMEN


De laatste vormstudie neemt ons mee naar het verre en Midden-Oosten, waar in respectievelijk traditionele -vernaculaire- en tempelarchitectuur het omgevende landschap gesublimeerd wordt. De integratie in de omgeving bereikt in de geselecteerde gebouwen een hoogtepunt.
Architectuur als kader om de essentie van een omgeving/natuur zichtbaar te maken voor het menselijk oog.



























DE TOREN VAN BABEL



PIETER BRUEGEL DE OUDE, 1563
Torens spreken sinds mensenheugenis tot de verbeelding. De drang naar steeds hoger begint bij het boek Genesis, waar de mens een toren wilde bouwen die tot aan de hemel rijkte.
Pieter Bruegel de Oude schilderde de toren driemaal; zijn eerste versie is verloren gegaan. De twee behouden werken (beide vermoedelijk uit 1563) zijn enorm gedetailleerd. De ‘grote’ toren meet 114 bij 155 cm en bevindt zich in het Kunsthistorisch Museum te Wenen; de ‘kleine’ meet 60 bij 74,5 cm in hangt in Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam.
Naar eigen affiniteit wordt één van de werken gekozen. HIervan wordt een ruimtelijke voorstelling gevraagd in de derde dimensie, gepresenteerd op een sokkel. De bedoeling is geenszins een correct meetkundig model af te leveren, maar wel een voorstelling te creëren die de ruimtelijke dynamiek van het werk van Breugel evoceert.

Na de kaalslag van de twee wereldoorlogen experimenteerden diverse architecten met nieuwe visies op de samenleving en de vormgeving van haar wooncultuur, al dan niet gekoppeld aan een opkomend socialisme. Het onderzoek spitst zich toe op enkele visionaire verticale woonexperimenten en wordt geëvoceerd in ruimtelijk en grafisch werk, op basis van één van de volgende projecten:
1/ Hoogbouwwijk Kiel, 1951-1958, Antwerpen, arch. Renaat Braem


2/ Unité d’habitation, 1946-1952, Marseille, Frankrijk, arch. Le Corbusier


3/ Neue Vahr, 1959-61, Bremen, Duitsland, arch. Alvar Aalto
4/ Romeo & Julia, 1955-59, Stuttgart, Duitsland, arch. Hans Sharoun
5/ Kvarteret Ortdrivaren, 1961, Kiruna, Zweden, arch. Ralph Erskine

Ruimtelijk onderzoek naar de interpretaties van het thema ‘de toren van Babel’ in de schilderkunst, gekoppeld aan 20e eeuwse residentiële woonexperimenten.
6AVO GIP DE TOREN
VAN BABEL

JURY
R. BLANCKE
M. WILLAERT
L. VAN DE WOESTYNE ARCH. P. VAN ACCOLEYEN
IR.-ARCH. S. PIERS ARCH. S. GILBERT
ARCH.
G. DECOUVREUR ARCH. S. VERZELE
DE TOREN VAN BABEL (ROTTERDAM)






FIEN DE VOS


DE TOREN VAN BABEL (ROTTERDAM)
ROMEO & JULIA ARCH. HANS SHAROUN





FRANCESKA-VICTORIA INDEHERBERGE

DE TOREN VAN BABEL (WENEN)

HOOGBOUWWIJK KIEL
ARCH. RENAAT BRAEM




MANFRED MAERTENS


DE TOREN VAN BABEL (ROTTERDAM)


UNITE D’HABITATION ARCH. LE CORBUSIER




HANNE MANNENS


DE TOREN VAN BABEL (WENEN)



ROMEO & JULIA
ARCH. HANS SHAROUN


YINTHE VALCKE

DE TOREN VAN BABEL (WENEN)


ROMEO & JULIA
ARCH. HANS SHAROUN




LEONTIEN VANDENBULCKE



DE TOREN VAN BABEL (ROTTERDAM)

KVARTERET ORTDRIVAREN ARCH. RALPH ERSKINE



MADELEINE VAN KERKHOVE


DE TOREN VAN BABEL (WENEN)

ROMEO & JULIA ARCH. HANS SHAROUN



DE TOREN VAN BABEL (ROTTERDAM)


UNITE D’HABITATION ARCH. LE CORBUSIER





ARCHITECTURAAL TEKENEN



PAIMIO SANATORIUM ARCH. ALVAR AALTO
1929-1933, PAIMIO, FINLAND




MULLER HOUSE



VILLA MULLER ARCH. ADOLF LOOS

1928-1930, PRAAG, TSJECHIE



















SCHETSEN









VORMSTUDIES DOOR DE LEERLINGEN VAN
HET 6e JAAR ARCHITECTURALE VORMING OP KUNSTHUMANIORA SINT-LUCAS, OP BASIS VAN DE PEDAGOGISCHE METHODE ONTWIKKELD DOOR G.DECOUVREUR.
ATELIERBEGELEIDING, OPMAAK & FOTOGRAFIE ARCH. STIJN GILBERT


DANK AAN
KUNSTHUMANIORA SINT-LUCAS voor het artistieke nest
FIENDEVOS.BE voor de fotografische expertise
GILBERT DECOUVREUR voor zijn visie en mentorschap

Gilbert Decouvreur leidde tussen 1977 en 2015 het atelier Ruimtelijke Vormgeving op het Kunsthumaniora Sint-Lucas. Hij verfijnde er over deze bijna 4 decennia zijn pedagogische methode, gebaseerd op de natuur en haar verlengstuk, de menselijke nederzetting. Via het aanbrengen van architecturale basisconcepten zoals ruimtelijkheid, geborgenheid en massa in vormelijke experimenten binnen een afgebakende ruimte komen de leerlingen er toe om aan de hand van foto’s van (historische) complexe architectuur en cultureel erfgoed via analysetekeningen tot een ruimtelijke voorstelling te komen in de vorm van maquettes.
De boekdelen van het atelier Architecturale Vorming 1977-2015 zijn te bekijken en te bestellen op http://nl.blurb.com/bookstore/ c-architecture.
Stijn Gilbert startte in 1999 zijn architecturale vorming in de kunsthumaniora Sint-Lucas te Gent onder Gilbert Decouvreur.
Na zijn architectuurstudies aan de LUCA School of Arts te Brussel behaalde hij in 2005 zijn masterdiploma na een uitwisselingsjaar in Japan (Tokyo University).
Sinds 2010 is hij als leerkrachtarchitect terug op de kunsthumaniora, waar hij vanaf 2015 in de derde graad Architecturale Vorming de vakken ruimtelijke vormgeving, architecturaal tekenen/CAD en schetsen continueert.
De catalogi Ruimtelijke Vormgeving vanaf 2015 zijn te bekijken via https://issuu.com/stijngilbert
Sven Piers volgde vanaf 1991 de middelbare graad architecturale vorming in de Kunstacademie Tielt bij Johan Laethem.
In 1999 studeerde hij af als ir.-architect aan de Universiteit Gent.
Na zijn tweejarige architectuurstage in België werkte hij één jaar op een architectenbureau in de Filippijnen (Manila).
Hij begon als leraar op de kunsthumaniora in 2003, waar hij sinds 2008 binnen de derde graad architecturale vorming de vakken architecturaal tekenen en CAD geeft.