Doarpskrantsje septimber 2019

Page 1

DOARPSKRANTSJE EASTEREIN septimber 2019


Couperus Hydrauliek uw specialist voor hydraulische systemen, aandrijftechniek en machinebouw.

Kwaliteit staat bij ons voorop. Onze uitstekende dienstverlening, de persoonlijke aandacht voor elke klant en het meedenken in een oplossing in de technieken die afhankelijk zijn van oliedruk, zijn daarvoor het bewijs. Wij zijn dan ook snel in staat om op een vakkundige manier storingen te verhelpen, reparaties uit te voeren of nieuwe machines voor u te ontwikkelen. Wij leveren onder andere de aggregaten en machines voor bijvoorbeeld de kunststofindustrie, destructiebedrijven, papierverwerkende industrie, landbouw en de scheepvaart. Daarnaast bouwt Couperus Hydrauliek ook eigen machines. Zo hebben wij ervaring met het bouwen van: • Miniheistellingen• JPL-Persen • Plamuurpersen • Krammenpersen • Palenkrakers • Kielklemmen Door de steeds strenger wordende regelgeving omtrent veiligheid en milieu, leveren wij CE gekeurde systemen en machines. Dit geeft u dus de zekerheid dat u een goed product koopt bij een deskundige en betrouwbare leverancier.

Couperus Hydrauliek BV | Fabrykswei 9 | 8734 HV te Easterein info@couperushydrauliek.nl | T 0515-332288 | F 0515-331640


Kolofon

Nûmer 8 – Septimber 2019

Redaksje: Kopij Doarpskrantsje: Webside Easterein.nl: Facebook: Advertinsje? Rekkennûmer: Printwurk: Foto foarside: Opmaak: Kopijdatum:

Bauke de Boer, Paul David Meesters, Nathalie Oliveiro doarpskrante@easterein.nl as by Nathalie Oliveiro, Dobbelân 7 info@easterein.nl Twitter: @easterein_frl Fraach&oanbod&sa en Easterein fan earder en no Mail nei doarpskrante@easterein.nl NL70 RABO 0349 5017 26 û.f.f. Doarpskrante Drukkerij Van der Eems Willy Sybesma Froukje Dijkstra 25 septimber

De redaksje fan de Doarpskrante is net oanspraaklik foar de ynhâld of strekking fan de stikken. De redaksje behâldt har it rjocht foar om artikels yn te koartsjen of mooglik te redigearren. Troch it ynstjoeren fan tekst- of beeldmateriaal jouwe jo tastemming foar it fermannichfâldigjen hjirfan.


Doarpsaginda Septimber 6 septimber

20.30 oere

11 septimber 13 septimber

Griene container 20.30 oere

14 septimber 15 septimber

Darten Tsjerne

Darten Tsjerne Ald papier

12.00 oere

18 septimber

Slotwedstriid KF Easterein, mei barbecue De Skoalleseize Griene container

19.30 oere

Passage De Skoalleseize

20 septimber

20.30 oere

Darten Tsjerne

21 septimber

Fan 15.00 oere ôf

Speurtocht foar groep 1 o/m 8 Tsjerne

25 septimber

Grize container Lêste ynleverdatum kopij doarpskrantsje

Oktober 2 oktober

Griene containter

Dizze ynformaasje komt fan easterein.nl en út de mailtsjes dy’t wy krije. Ha jo ek wat foar de doarpsaginda? Mail it dan nei doarpskrante@easterein.nl


Fanôf dit boekjeseizoen 2019-2020 is Gerben van Snits gjin fêst redaksjelid mear. Hy bliuwt al foar de Doarpskrante skriuwen. Gerben tige dank foar dyn ynset!

50 jier troud Op 24 july wiene wij 50 jier troud. It wie foar ús in bysûndere dei. We ha genoaten fan safolle kaarten, blommen en kado's en fan jim kommen. Tige tank dêrfoar!! Ultsje en Pytsje Bouma

Bedankje Begjin maaie opereart en sûnt ein july wer werom op de Ljits 6. Der is hiel wat bart, mar it giet no de goede kant wer op. Graach wol ik eltsenien tank sizze foar alle oandacht yn de foarm fan besoekjes, tillefoantsjes, blommen, kaartsjes en lekkernijen. Dat hat my tige goed dien. It wie geweldich! Groetnis, Aagje Schaafsma


Interview met Sara Orsel en Lisa Sijbesma, winnaressen van SJONG 2019 Door Nathalie Oliveiro en Paul David Meesters

“Volgens mij konden mensen m’n hart zien bonken” Easterein heeft er weer twee beroemde dorpsgenoten bij! Want Sara Orsel (19 jaar) en Lisa Sijbesma (16 jaar) wonnen deze zomer als duo de eerste prijs op SJONG, het Friestalige songfestival voor jongeren. Met het nummer ‘Dreamelân’ veroverden ze de harten van de jury. Ze schreven zelf een Friese tekst op de melodie van het nummer ‘A million dreams’ uit de film The Greatest Showman. Lisa speelt de piano, Sara zingt. Het liedje gaat over het waarmaken van je dromen.


Het is alweer een tijdje terug dat ze hun prijs wonnen, maar op het moment dat het Doarpskrantsje over hun optreden komt praten, kunnen Sara en Lisa kunnen hun succes nog steeds niet echt bevatten. Lisa: “Als we er nu over praten, voel ik de spanning weer helemaal opkomen”. De vriendschap van Sara en Lisa begon zo vroeg dat ze het gevoel hebben eigenlijk zussen te zijn. Hun ouders kenden elkaar al van vroeger. Lisa werd geboren in Easterein, Sara kwam daar 9 jaar geleden ook te wonen. Ze zijn onafscheidelijk, zo’n beetje altijd met elkaar. Lisa: “Veel vrienden en vriendinnen kennen mij alleen maar samen met Sara”. Sara merkte al heel jong dat ze van zingen hield. Ze deed mee in schoolmusicals en kreeg zangles van een van de leraren. Vanaf haar 15e jaar ging ze op les bij Joke Krist, daar heeft ze veel techniek én durf geleerd. Zo ging ze een octaaf hoger zingen dan toen ze begon. Inmiddels heeft ze helemaal voor de muziek gekozen met Artiest Muziek, een MBO muziekopleiding in Leeuwarden. Daarvan heeft ze nu het eerste jaar voltooid. Op deze opleiding heeft ze het gevoel: “Dit is het, dit is wat ik wil”. Zangles krijgt ze inmiddels van Elske DeWall, binnen en buiten Friesland natuurlijk een beroemdheid. Ook Lisa ontdekte haar liefde voor muziek al heel vroeg. Ze was gefascineerd door het piano spelen van haar moeder Sandra, probeerde dat op haar gehoor na te spelen. Op haar 8e jaar begon ze met pianoles bij Sjoukje Heins, van wie ze veel techniek leerde. Sinds haar 14e jaar is ze in de leer bij muzikant Sytze Verbeek, die heel goed bij haar aansluit. Na de zomer gaat Lisa met het HAVOeindexamen een pittig schooljaar tegemoet. Wat ze daarna kiest als vervolg weet ze nog niet. Puur voor de muziek kiezen, lijkt haar een te grote stap, maar misschien wordt het wel iets waarin je muziek ook kwijt kan, bijvoorbeeld muziektherapie. Zo stiekem aan gingen Sara en Lisa met z’n tweeën muziek maken. In het begin was dat best spannend. Lisa: “Jij begon eigenlijk met zingen en toen werd dat helemaal ontdekt.” Sara: “Het was eerst heel eng allemaal, ik durfde niet eens voor Lisa te zingen. Dat komt omdat je nog heel jong bent, en het is allemaal nieuw. En ik zong toen nog niet echt. Wel voor de leuk maar niet echt zangles. Daarna werd het steeds meer vertrouwd en dan kun je gewoon doen wat je wilt.” Lisa vult aan: “...en serieuzer, en ik speelde ook al piano. Eerst was het nog simpel met akkoorden en toen gingen we het gewoon combineren en dat is uitgebloeid tot dit.” Op den duur kregen ze er steeds meer lol in en inmiddels



hebben ze een aardig eigen repertoire met liedjes als Stay with me, Shallow, You are the reason en Hold my girl. Twee jaar terug deden ze ook al mee aan SJONG. SJONG begint met een workshop waarin zo’n 20 deelnemers aan hun liedje kunnen werken en ze leren hoe ze hun nummer zo goed mogelijk kunnen uitvoeren. Je leert daar bijvoorbeeld hoe belangrijk goede communicatie is, en hoe je je boodschap in muziek overbrengt… Dan volgt een auditie, waarna er 10 deelnemers doorgaan naar de finale. Bij SJONG 2017 haalden ze de finale ook al, daar hebben ze veel van geleerd. Hun deelname aan SJONG 2019 was van tevoren niet zeker. Op het laatste moment leverden ze de tekst in. “Dat scheelde niet veel. We hebben ook echt getwijfeld, omdat dit voor ons de tweede keer was.” Bij SJONG 2019 stonden ze opnieuw in de finale. Ze hadden wel een goed voorgevoel want hun uitvoering ging prima. De spanning vlak voor de prijsuitreiking was bijna ondraaglijk. De concurrentie was behoorlijk, maar uiteindelijk stonden ze daar met hun eerste prijs – een grote beker - op het podium. Dat was een ervaring om nooit te vergeten. Voor beide dames is het nog steeds onwerkelijk dat ze gewonnen hebben. Als ze vertellen over het moment zelf, voelen ze de spanning weer helemaal terugkomen. Lisa: “Het duurde zolang totdat ze bij de eerste prijsuitreiking kwamen. Het was echt zenuwslopend. Wij stonden daar en ik dacht:” Volgens mij kunnen mensen mijn hart zien bonken.” Sara: “Ook toen ze dat zeiden van Dreamelân van Lisa en Sara, ik besefte dat gelijk niet.” Het was even stil en toen ineens kwam het besef. We hebben echt staan janken. Het was echt heel leuk, echt huilen. Dan is je wereld gewoon geweldig.” Lisa: “Mensen begonnen mee te zingen en met zaklampen heen en weer te gaan. Ik deed echt mijn best om mijn tranen in te houden.” De jury vond het vooral ook sterk dat ze zelf hun tekst hadden geschreven. “We wilden dit jaar echt onze tekst zelf schrijven, elk woord hebben we zelf bedacht.” Hoe het na hun SJONG succes nu verder gaat, weten ze nog niet precies. Maar er komt in ieder geval een hoop op hen af. Als onderdeel van de eerste prijs hebben ze in studio De Noorderzon een ‘radio edit’ van hun nummer gemaakt, een wat kortere versie die ergens de komende tijd in debuut gaat bij het programma Noorderwind Live van Omrop Fryslan. Daarna zal ‘Dreamelân’ vast vaker op de radio worden gedraaid. Ook krijgen ze een workshopweek in Drachten, die hun ontwikkeling verder kan helpen. En naar wie luisteren de dames op hun beurt graag, wie inspireert hen? Luister dan maar eens naar Ariana Grande en Mac Miller.


Yn bedriuw... Couperus Hydrauliek Troch Gerben van Snits

Lykas net ien feriening kin ek it keatsen net sûnder stiper. Haadstiper fan de keatsferiening is Couperus Hydrauliek. “Wy stipe it keatsen al hiel lang. It keatsen heart by it doarp en dêr steane wy foar. Wy hoege gjin reklame te meitsje, ús nammebekendheid is grut genôch. Hjirtroch hâlde wy jild oer om te stypjen.” Oan it wurd is Harmen Stegenga, ien fan de trije eigners fan Couperus Hydrauliek. Thomas (Tom) Couperus is yn 1990 nei Easterein ferfearn, neidat er it jier dêrfoar yn Drachten mei in kompanjon in bedriuw yn hydraulyk opset hat. Stadichoan bout hy syn wurk ôf en fan 2011 ôf nimme Harmen, syn broer Bennie en Titus Andringa part yn it bedriuw. Harmen en Bennie wurkje sûnt mids njoggentiger jierren by it bedriuw, Titus sûnt 2006. Sy hawwen in eigen wurkferdieling mei elk syn eigen ekspertize. Hydraulyk Hydrauliek is een aandrijftechniek die gebruik maakt van vloeistof onder (hoge) druk. Het is een onderdeel van werktuigbouwkunde. Hydrauliek wordt in veel verschillende systemen gebruikt, van een vuilniswagen of een lier via graafmachines naar bruggen, windturbines, waterkeringen, boorplatvormen en schepen. Het voordeel van hydrauliek boven elektrisch is dat er meer vermogen geleverd kan worden en dat de motor niet direct bij de pomp geplaatst hoeft te worden. Vroeger werd er met minerale oliën gewerkt, maar tegenwoordig steeds meer met plantaardige oliën of op basis van synthetische esters om het milieu te ontlasten.i Boaten Yn 1995 hat Tom Couperus op it nije yndustryterrein oan ‘e Fabrykswei syn earste fabrykshal bouwe litten. Yn tsien jier tiid wie it bedriuw groeit en moast der in twadde hal by bout wurde en yn 2010 in tredde hal mei totaal 2250 m2 bedriuwsromte. Oan de oare kant fan de dyk binne noch


opslachloadsen. It bedriuw is immens en op tal fan plakken wurdt wurke oan masines. “Wy hawwe sa’n tweintich man personiel oan it wurk. Titus hellet it wurk binnen en makket de tekeningen. Wy meitsje alles klantspesifyk, it is gjin massaprodukt en dat makket it wurk sa moai en ôfwikseljend. Mar it is like belangryk dat je mei in goed team wurkje en it seit wol wat dat personiel hjir lang wurkje bliuwt. It is in hechte groep. Doe’t Tom begûn is, wie in part fan it wurk al mei boaten. Dit is hieltyd mear wurden, it is sa groeit. Dêrneist dogge wy fabrykswurk, aggregatenbouw, offshore… Wy meitsje it fan begjin oant ein en dêrnei it ûnderhâld en de service. Wy wolle de klant goed behertigjen en dat dogge wy goed. Reklame hoege wy net te meitsje, it wurk komt ús kant wol út.” Ynternasjonaal Yn de kantine mei rom sicht oar ien fan de hallen stiet ien grutte tafel foar al it personiel. Foto’s fan ynstallaasjes hingje oan de muorre, in tekening mei kleuren, siferkes en letterkes is foar in leek net te begripe. “Tsjintwurdich komt der by de hydraulyk ek in stikje elektroanika sjen, by nammen yn de betsjinning. Je moatte meigean yn de technyk en sadwaande wurdt ús personiel ek byskoald. De lêste jierren wurkje wy ek yn it bûtenlân. Sa binne wy no dwaande yn Ierlân. De masines wurde hjir makke en dan ferskeept. Wy freegje wa fan it personiel mei wol foar de ynstallaasje, it is faaks wol in pear wike wurk en ek it reizgje freget in soad. Je kinne je eigen ark en wite wat je nedich hawwe, dus moat der ien mei de bus hinne ride. Wat ús unyk makket, is dat wy alles kinne. Nijbou, ûnderhâld, service en wy hawwe in steuringstsjinst.”



De Pinne… Gerke en Martha Woudstra Hoi allegearre, wy krigen it fersyk om ús efkes foar te stellen. Gelokkich krigen wy der wol in soart list mei fragen by wêrtroch wol it wat makliker waard. Om dan mar by it begjin te begjinnen. Wy binne Gerke en Martha WoudstraVenema en wenje sûnt april 2018 yn Easterein. Us adres is de Foarbuorren 1, mar it is by de measte minsken better bekend as it hûs fan Theunis en Geeske. Myn frou is berne yn Achlum en dêrnei ferhuze nei Warkum, wêr hja 42 jier wenne hat. Sels bin ik hikke en tein yn Drachten. In oantal jierren lyn hawwe wy elkoar kinnen leard en binne yn Drachten wenje gean. Om't de famylje fan myn frou noch hieltyd yn Warkum en Boalsert wennet sochten wy in wenning yn dizze omjouwing. Op dat momint stie de wenning oan de Foarbuorren te keap mei it gefolch dat wy hjir te lâne kamen. Lykas de measte minsken wol tocht hawwe, is it in wenning mei âlde details en mooglikheden (en in soad wurk). It wenjen yn Easterein fine wy beide hiel noflik, wat de omjouwing oan giet, ferskille wy wat fan miening. Myn frou fynt as greidhintsje it iepen lânskip geweldich, wêr ik as echte wâldpyk dochs wat oars oer tink. Troch ridlik drokke wurksumheden binne wy beide noch net sa slim belutsen by it ferieningslibben, mar wy besykje dat de kommende jierren wol te dwaan. Myn frou wurket yn de thússoarch op wikseljende lokaasjes. Sels hâld ik my dwaande mei de beoardieling fan de skea oan wenningen ûntstean troch de aktiviteiten fan de NAM yn Grins en omkriten. Us grutste hobby is wol it motor riden, mar ek dêr ha we de ôfrûne twa jier te min tiid foar frijmakke. Wy binne dit jier wol nei it Harley Davidson treffe (de sa neamde super rally) yn Finlân west. Dêrnjonken gean ik geregeld nei sc Hearrenfean om dêr fanôf de tribune goede advizen te jaan. Net dat hja dêr nei harkje mar dochs. Wy hoopje hjir noch lang mei een protte wille te wenjen. Groetnis, Gerke en Martha


)PS S PS EF "EF NM P[F .F F S LBNQ &E 5VS L G PU PH S BÄ–F


Tjalle-Durk van der Eems Noord Nederlands Kampioen atletiek meerkamp In het weekend van 6 en 7 juli heeft Tjalle-Durk (15 jaar) uit Easterein meegedaan met de atletiek meerkamp in Stadskanaal categorie Jongens C2. In het eind klassement werd hij 4-de, maar omdat de nummers 1, 2 en 3 uit Midden en Zuid-Nederland kwamen werd Tjalle-Durk de Noord-Nederlandse kampioen en daar was hij superblij mee! Tjalle-Durk doet al een paar jaar mee in Stadskanaal en is dit jaar voor de eerste keer Noord Nederlands Kampioen. De meerkamp bestond uit 8 onderdelen: 100 meter horden, 100 meter sprint, verspringen, hoogspringen, speerwerpen, kogelstoten, discuswerpen en 1000 meter hardlopen. Zaterdags 4 onderdelen en zondags 4 onderdelen. Tjalle-Durk zit sinds 2013 op atletiek bij AV Horror in Sneek. De meerkamp wedstrijd in Stadskanaal is altijd een hele gezellige happening waarbij meerdere clubleden met hun families met elkaar op de camping overnachten. Doel van elke atletiekwedstrijd is je eigen persoonlijke records (pr’s) verbeteren. Tjalle-Durk traint 3 keer in de week in Sneek. In Stadskanaal behaalde TjalleDurk op 6 vd 8 onderdelen pr’s, dus dat was een top-weekend. Vanwege deze hoge plaatsing kan Tjalle-Durk meedoen met de nationale meerkamp in Zoetermeer op 21 en 22 september. Het niveau ligt daar erg hoog. Zijn doel is daar in de top 20 te komen.

Passage Christelijke Maatschappelijk Vrouwenbeweging Woensdag 18 september 2019 om 19.45 uur in de Skoalleseize te Easterein. De Fam. Spronk komt ons vanavond vertellen over de ‘Stichting Faridpur’. Stichting ‘Faridpur’ helpt gehandicapte kinderen en weeskinderen een toekomst op te bouwen door corrigerende chirurgie, huisvesting en scholing. Ook verkopen ze sjaals en kralen voor de stichting. Wie hier meer van wil weten, is van Harte welkom. Graag tot ziens op woensdagavond 18 september. Het Bestuur


Juf Gryt swaait ôf

Troch Gerben van Snits Nei 41 jier hat juf Gryt ôfskie nommen fan skoalle. Foar it earst sille Eastereiner beukers it sûnder dizze entûsjaste juf dwaan moatte. Rom twa generaasjes binne mei har grutbrocht en troch de jierren hinne hat sy hiel wat minsken kinnen leart.

Myn kennismakking mei juf Gryt wie mei de doarpsfeesten. Op ‘e karre mei de beukers fan doe en fan no. Oan it jeugdich entûsjasme dat fan harren útstrielet is net te sjen dat sy no al mei pensjoen giet. Mei fjoer ferhaalt sy oar har libben en it wurk. 100 beukers “Myn famylje hat hinne en wer reizige tusken Easterein en Aldeboarn. Pake en beppe fan memmeskant kamen fan Easterein, mar ik bin hikke en tein op in pleats yn Aldeboarn, dy’t al ferskate generaasjes yn ‘e famylje is. De leafde foar it agraryske libben sit djip. Doe’t ik oan skoalle kaam yn Easterein, wie de beukerskoalle noch apart. Sa’n 100 beukers kamen fan Easterein en omlizzende doarpen, in buske ride


twa rûtes om elkenien op skoalle te krijen en tusken de middei gongen de bern nei hûs foar it middeisiten. Nei tsien jier, yn ’88, kaam de beukerskoalle by de basisskoalle. Ik wie oplieden ta beukerliedster en moast myn oplieding yn it begjin wol ferdigenje. It wurkjen mei beukers wie hiel oars as mei legere skoallebern. Je sjogge nei it hiele bern, nei alles wat er kin en docht, hoe ’t er him ûntwikkelet op sosjaal en emosjoneel flak en it boartsjen stiet sintraal. Yn groep 3 komme de lês- en rekkenfeardichheden hieltyd mear op ‘e foargrûn te stean.” Skrok Juf Gryt springt fan entûsjasme fan it iene op it oare ûnderwerp oer, safolle hat sy te fertellen. Ast har harren gong gean litte soest, dan wie de doarpskrante gau fol. Wy sitte yn ‘e ytkeamer yn de nijbou fan Wommels. Rom sicht oer de lânderijen en pleatsen fan it Skrok, wêr’t sy 38 jier wenne hat. “Je moasten foarhinne yn it doarp wenje at je dêr oan skoalle stiene. Ik haw twa jier boppe de Spar wenne, in prachtige tiid! Doe’t ik krekt yn Easterein wie, rûn ik by kafee Bergsma del en waard der op it rút kloppe. Ik moast efkes binnen komme om my foar te stellen, ‘de nije juffer.’ It kafee hat altyd in bysûnder plak ynnommen yn myn libben en dêr haw ik mei de kollega’s ek ôfskie nommen fan it wurk. Yn 1981 haw ik mei myn freon Siebe in pleatske kocht op it Skrok. In moai buorskip, mei in protte bern op ‘e buert, yn in agraryske omjouwing mei in soad bedriuwichheid. We hiene útsicht op Wommels, mar no sjogge wy de oare kant op. Us dochter Maaike, mei har freon Jan, wennet der no. Wy wenje noch like fier fan Easterein as foarhinne en sille dêr grif noch faak komme.” Doarpslibben “Yn de rin fan ‘e jierren haw ik in soad minsken kinnen leart. Yn’t begjin witte se net wa at je binne, mar it skeelde dat ik ‘ien fan…’ wie. Dat makke dat ik my al gau thús fielde. Op it lêst hie ik bern yn ‘e klasse fan minsken dy’t ik froeger ek yn ‘e klasse hân hie. En harren pakes en beppes koe ik ek noch..” Fol entûsjasme fertelt juf Gryt oer it alâlde ferneamen fan pakes en beppes, mar ek oer it doarpslibben. “Noch net sa lang lyn wie ik te betiid mei it stimmen foar de Europeeske ferkiezingen. Gewoanwei stimme wy altyd op woansdei, mar sûnder op ‘e kaart te sjen stie ik op woansdeitemoarn betiid by de Skoalleseize, mar der wie gjin minske te sjen. It stimmen blike dizze kear op tongerdei te wêzen. De oare deis wie der al ien yn ’t doarp dy’t sei ‘Wiest juster ek mar moai op tiid foar it stimmen net!’ Machtich fyn ik dat!” Se kin der noch hieltyd om laitsje. Sa is it op in doarp, de ferhalen binne samar rûn. En je dogge der dochs nimmen kwea mei?


Fizel

D R O G I ST E R I J - PA R F U M E R I E

TERP 52, 8731 BA WOMMELS TELEFOON 0515 333 210


Regiotinken Juf Gryt hie nea tocht dat se salang yn Easterein bliuwe soe, mar troch dat se op Skrok kamen te wenjen en Siebe syn wurk hjir hie, rûn it sa yn it libben. “De stap nei Wommels is ek net grut, de ôfstân nei it doarp bliuwt hast gelyk en de minsken komme je by de winkels ek wer tsjin. Lyk as ús beukerskoalle rom tritich jier werom in regiofunksje hie, sa moatte wy yn de takomst ek hieltyd mear tinke om it plattelân te behâlden. Winkels, ferienings, sport, plakken foar âlderein om te wenjen… De ûntwikkelingen geane sa hurd, je kinne op it plattelân hast alles krije wat je yn de stêd ek krije kinne. Je moatte net benaud wêze foar fernijingen, eangstme is in minne riejouwer.” Dat positivisme sprekt út alles wat juf Gryt docht. Bliid is se dat se noch sa fit is en alles dwaan kin. Wat faker der op út stiet seker op it listje. “Mar at se op skoalle omheech sitte, kinne sy my altyd skilje!” Tsja, nocht om mei bern om te gean, dat sil juf Gryt grif net ferlieze.

fan... Ut de húshâlding Wa binne dit?


Nijs fan Hâld Faesje

Hâld Faesje EASTEREIN

Lytse Farwegen: Steigers worden aangelegd Alweer twee jaar geleden hadden we de crowdfundactie voor het project “wer troch de Greiden farre! Voor de lytse Farwegen rondom Easterein, Hartwert en Hidaard. Dit heeft toen maar liefst 10.500 opgebracht. Vorig jaar zomer heeft leanbedriuw Okkema de gehele 20 km vaarweg gehekkeld. Je ziet echt een groot verschil met gedeeltes waar niet gehekkeld is. En gelukkig hebben we ook een toename gezien van het aantal bootjes dat door de dorpen vaart. Afgelopen voorjaar is de bebording aangebracht! Dat is natuurlijk prachtig. In het projectplan hoorden ook nieuwe aanlegsteigers in de dorpen Easterein, Hidaard en Hartwert bij! Hier moest een omgevingsvergunning voor worden aangevraagd. Deze nam veel meer tijd in beslag dan vooraf ingeschat… Samen met de Gemeente Súdwest Fryslân en Hûs en Hiem hebben we opnieuw getekend en gerekend zodat de aanlegsteigers en de bebording voldoen aan de huidige eisen.

Dus er is goed nieuws! De aanlegsteigers worden deze maand nog in de dorpen aangelegd! In Easterein is Okkema al begonnen met het vervangen van de walbeschoeiing die straks onder de steiger ligt. De Gemeente SúdWest Fryslân heeft ervoor gekozen om de walbeschoeiing ter plekke van de steiger in Easterein nu alvast te vernieuwen. Doordat de steigers aan een aantal extra wensen moesten voldoen kwamen er ook extra kosten bij. De Gemeente is hier zeer toegankelijk geweest en dekt alle buiten het project vallende kosten (zo’n


€10.000). Daar zijn we natuurlijk super blij mee. Voor Easterein, Hidaard en Hartwert geldt dat de situatie er straks piko Bello bij ligt. Trossen los! Het totale project van zo’n €90.000 is gefinancierd door de crowdfundactie in de drie dorpen, subsidies en giften van de Provincie Fryslan, Gemeente Súdwest, voormalig Gemeente Littenseradiel, de Bolswarder Stichtingen, de Ondernemersvereniging Wommels en Easterein (OVWE), de Martinikerk en vele kleine fondsen. Easterein op de kaart Een aantal weken terug werd de vraag door Omrop Fryslan gesteld of Easterein belangstelling had om mee te doen aan het programma Buro de Vries. Natuurlijk hadden we dat. De locatie was snel gevonden, namelijk Café Bergsma. Ondanks dat het in de vakantieperiode viel is Annemiek er mee aan de slag gegaan en volgens mij is dat prima geslaagd. De presentator Rene Koster stelde Annemiek en Baukje van Doarpsbelang enkele vragen en daarna kwamen de gasten aan de beurt. De aftrap werd gedaan door meester Strikwerda die samen met Simone Scheffer buiten vertelde over de geschiedenis van Easterein. Vanuit de studio aangevuld met muziek van Sebeare.

Daarna kwam Johannes Huitema aan het woord over de Jeneverpôle. Simone Scheffer ging ondertussen op bezoek bij de oudste inwoner van Easterein, dhr. Sikke de Jong. In het café schoven Lisa Sijbesma en Sara Orsel aan. Ze hadden het Sjong festival gewonnen. Twee muzikale talenten uit Easterein! Simone Scheffer sprak daarna met Catharina Veenstra en gevolgd door de muziek van Sara en Lisa. Dirk-Yde Sjaarda kwam langs om te vertellen over de kaatsvereniging van Easterein. Simone Scheffer was in gesprek met Jan Vellinga



over de bedrijven van Easterein. Aan tafel hadden ondertussen Boudewijn Kramer en Elisabeth Breeuwsma plaats genomen om te vertellen over de Skoalleseize. Daarna was Simone Scheffer aan de beurt met een interview met Tineke Meijer en Wilma Overal van het korps Wilhelmina. En tot slot vertelde Jelien Pompstra over het café Bergsma. De twee uurtjes van het programma zijn voorbij gevlogen en we hebben geprobeerd om een brede kijk op Easterein te geven. Namens Doarpsbelang alle deelnemers nogmaals bedankt. Jullie hebben Easterein op de kaart gezet. Gesprek mei de wethâlder Op 23 septimber ha we wer in petear mei wethâlder Offringa. We sille mei him trochnimme hoe’t de saken der foar stean. Wat is der ôfrûne jier realiseart, wat is yntusken ûnderhannen nommen, en wat moat der barre om fuortgong te krijen op û.o. it wenningbou dossier. Ek sille we opnij oanjaan dat de kaai fan de Griene Leane dringend oanpakt wurde moat. Ha jim noch punten dy’t fan belang binne, jow it dan noch efkes troch oan ien fan it bestjoer. Oanliz Glêstried yn Easterein We binne tige bliid dat de oanliz fan glêstried yn it bûtengebiettroch giet. Dat soarget al foar in hiele ferbettering. Yn it doarp binne de oanmeldingen noch net genoch foar de oanliz, mar der is besletten om de termyn fan oanmelding te ferskowen nei 1 oktober. Easterein komt noch 48 oanmeldingen tekoart. We wolle elke ynwenner de gelegenheid jaan om in goede ôfwaging te meitsjen, en besykje yn september in ynformaasje jûn te hâlden. Jim krije nijer berjocht. Ledenwerfaksje Yn de earste twa wiken fan september hâlde we in ledenwerfaksje foar Hâld Faasje. Troch ferhúzing en allegear oare omstandigheden binne der noch in tal adressen wer’t de bewenners gjin lid binne. Der besoargje we yn de earste wike fan september de ynformaasje oer it Doarpsbelang, mei de fraach om lid te wurden. Berend Santema, Annemieke Dinkla, Baukje de Jong, Broer Harmen Abma, Simon van der Velde, Catharina Veenstra en Sjoukje van der Eems



Fotocollage’ Tsjerkebuorren’

OPROP! It jongereintoaniel giet wer los! Ynkoarten geane wy wer los mei it jongereintoaniel. Ek dit jier sil Theresia Zeinstra de regy op har nimme. Fansels wolle wy graach witte hoefolle bern dit jier meispylje wolle. Jim kinne jim opjaan foar 1 septimber 2019 by Theresia Zeinstra, Hofsleane 13 yn Easterein of fia tel.nr: 06-33805193 • e-mail: t.zeinstra@rsg-sneek.nl


Hoe is it mei‌ Jan Jelsma Even voorstellen: Mijn naam is Jan Jelsma geb. 30-07-1945 te Lippenhuizen. Nadat mijn vader als bedrijfsleider bij de grasdrogerij was aangesteld en in eerste instantie in de kost is geweest bij de fam. Bruinsma aan de Sjaardaleane ben ik met mijn ouders en broer Theo in 1951 vanuit Ureterp naar Oosterend verhuisd. We kwamen te wonen aan de toenmalige doodlopende weg, Andries Joustrastrjitte nr. 8.

Onze toenmalige buren waren politieagent Stoel en de fam. H. Heringa, die ook werkzaam was op de grasdrogerij. Wat ik me nog van deze tijd herinner is het feit dat er achter de tuin de afvoersloot liep van de mestvaalt van de boerderij van Schaafsma (Nu de Tjerne) die voor de nodige stankoverlast zorgde. Simon is in 1956 in dit huis geboren nadat mijn vader na een grote schoonmaak de oude wieg had opgebrand. Onze speelmaatjes waren toen Sypie Veenstra en Gosse en Iepke (Later omgekomen in Canada) Smeding. In 1960 zijn we binnen Oosterend verhuisd naar de van Eijsingaleane 8. Nadat ik in 1968 getrouwd ben met Richtje Terpstra (1 van de schaatsen- en kaatsende tweeling uit het rusthuis uit Wommels) ben ik verhuisd naar Oosterlittens. (Trouwens de andere helft van de tweeling Lieske is getrouwd met de eveneens uit Oosterend komende Gerrit Okkinga).


Hoe heb ik mijn jeugdtijd in Oosterend ervaren Daar wij van onze ouders een principiële opvoeding hebben genoten gingen wij niet naar de dichtstbijzijnde in school in de Skoallestrjitte maar naar de Openbare School in Itens. Deze keus heeft wel als consequentie gehad dat ik weinig op trok met de jeugd uit Oosterend en meer georiënteerd was op de schoolvrienden uit Itens. Ook het vervolgonderwijs, de MULO heb ik niet in Wommels gevolgd maar in Sneek. Het fietsen naar deze school ging ook via Itens en niet met de groep vanuit Oosterend. Ik heb weinig jeugdherinneringen aan mijn jeugd in Oosterend. Ik herinner mij wel het knikkeren op het Skilplein, het zwemmen in de vaart aan de Skippersbuorren voorbij de boerderij van Hiemstra en het ’s winters roverspelen door het dorp. Ook de strijd met Sypie Veenstra tijdens schaatswedstrijden op de Griene Leane staan mij nog helder voor ogen. Zoals jullie uit het bovenstaande zullen begrijpen heb ik geen jeugdvrienden uit Oosterend overgehouden. Alleen de aanwezigheid van mijn familie in Oosterend is nog reden dat ik hier op gezette tijden nog eens kom. Ook de jaarlijkse feesten, met de optocht, zijn nog wel eens aanleiding om naar Oosterend af te reizen. Ik zie dan echter weinig bekenden meer. Deelname aan het verenigingsleven Nadat mijn eerste lidmaatschap bij de padvinders op een drama is uitgelopen (de club ging na een maand ter ziele) ben ik lid van het korps geworden. Ik ben gestart met het bespelen van de blokfluit met de bedoeling om later door te stromen naar een ander instrument. Door het ontbreken van het juiste maatgevoel was deze poging echter geen succes. Toen er tijdens een muziekuitvoering in- en buiten de Gereformeerde Kerk een aantal mensen flauw vielen als gevolg van het inademen van koolmonoxide heb ik mijn muzikale carrière beëindigd. Ook het lidmaatschap van de kaatsvereniging heeft geen grootse prestaties opgeleverd, verder dan het deelnemen aan de avondcompetitie ben ik nooit gekomen. Het lidmaatschap van SDS heeft wat meer voldoening opgeleverd. Ik was geen supertalent en door gebrek aan trainingstijd i.v.m. mijn studie en militaire dienst heb ik steeds tussen het 1e en 2e elftal in gezweefd. Het was elke keer weer spannend wanneer je achter het beslagen raampje van het opstellingskastje op de hoek van de Griene Leane moest kijken in welke elftal en op welke plek je voor de komende zaterdag stond opgesteld. De eerlijkheid dient mij te zeggen dat ik de meeste wedstrijden in het 2e heb gespeeld. Dit heeft mij nog een jaar de gezamenlijke topscoorders titel met Liouwe Huitinga opgeleverd.


Wat ben ik verder gaan doen Na het behalen van mijn MULO-diploma heb ik mijn diploma Weg- en Waterbouwkundige aan de HTS te Leeuwarden behaald. Na het vervullen van mijn diensttijd bij de Cavalerie in Amersfoort ben ik vanaf 1969 mijn werkzame leven begonnen als ontwerper/toezichthouder wegenbouw bij de Provinciale Waterstaat Zuid Holland met als standplaats Alphen aan de Rijn. Hier heb ik ruim 3 jaar gewerkt. Daarna zijn we teruggekeerd naar Friesland en wel naar Oosterwolde waar ik bij de gemeente Ooststellingwerf ook weer op de afdeling wegenbouw werkzaam ben geweest. In 1979 heb ik bij de toenmalige gemeente Beilen een betrekking als hoofd afdeling onderhoud- en nieuwbouw wegen aanvaard. In 1998 is deze gemeente samengevoegd met de gemeenten Smilde en Westerbork tot de gemeente Midden Drenthe. Na deze samenvoeging ben ik aangesteld als hoofd Openbare Werken. Toen in 2005 bleek dat er aanzienlijk meer ambtenaren bij de gemeente in dienst waren dan waar men bij de samenvoeging vanuit was gegaan heeft men een aantal ‘oudgedienden’ een goede vertrekregeling aangeboden waarvan ik gebruik heb gemaakt. Sinds december 2005 ben ik pensionado. Wat heb/doe ik naast mijn reguliere werkzaamheden Hoewel ik nooit een uitblinker in de voetbalsport ben geweest ben ik daar tot op dit moment nog steeds actief in. Ik heb in eerst instantie tot 1979 bij verschillende verenigingen gevoetbald. Na mijn verhuizing vanuit Oosterwolde naar Beilen ben ik een aantal jaren gestopt met voetballen om een vervolg te geven aan mijn scheidsrechterscarrière. Ik heb tot 1985 op zondag op een redelijk hoog niveau voor de KNVB gefloten met als gevolg dat ik bijna alle velden in het noorden wel een keer heb bezocht. Na het beëindigen van mijn scheidrechterscarrière heb ik mijn voetballoopbaan weer opgepakt en heb tot mijn 55e jaar in een van de veteranen teams van Beilen gevoetbald. Na beëindiging van mijn voetbalcarrière heb ik de fluit weer ter hand genomen. Ik fluit tot op dit moment met veel plezier nog ieder weekend een juniorendan wel seniorenwedstrijd. Binnen de voetballerij heb ik verschillende functies bekleed, zoals voorzitter van de Griffioen in Oosterwolde en de vv Beilen. Tevens heb ik aan verschillende werkgroepen van de KNVB deelgenomen. Momenteel ben ik nog adviseur van het bestuur van de vv Beilen m.b.t. gemeentelijk overleg en uitvoering van renovatie het sportcomplex in Beilen waarbij 5 velden gerenoveerd- en 1 kunstgrasveld aangelegd moet worden. Naast de hobby van voetballen ben ik steeds de zeilsport blijven beoefenen.


Hoe kijk je terug naar het dorp Oosterend Terugkijkend zie ik een dorp met verschillende kerkelijke stromingen die in harmonie met elkaar leefden. Het verschil in geloofsrichting kwam vooral tot uiting bij welke winkelier men zijn inkopen deed. Terugkijkend met de kennis van nu verbaast het mij hoe het vrij grote aantal middenstanders een belegde boterham konden verdienen. Globaal terugtellend waren tussen de 25 en 30 middenstanders die hun boterham vanuit een relatief kleine bevolkingsgroep moesten verdienen. Ik denk daarbij aan b.v. Renske Hingst met haar eieren / boter winkeltje, de gebroeders Muurling met hun brandstofhandel vanuit het skûtsje aan de Skippersbouren en Zijlstra met zijn sigaren- en sigarettenhandel waar je voor 5 cent 1 sigaret kon kopen. Ook opvallend voor deze tijd was dat er 4 kleine melkveehouders bedrijven (rond max 15 koeien) binnen de bebouwing werden gerund met alle milieukundige nadelen van dien. Over de voetbal accommodatie van SDS valt ook nog wel het een en ander te vertellen. Het veld lag globaal waar nu het kunstgrasveld ligt. Aansluitend daaraan, richting de bebouwing, lag de manege van de Donia’s. Het binnenterrein van de manege werd als trainingsaccommodatie gebruikt. ’s Winters werd er, onder een minimale verlichting, op de sintelbaan rondom het complex van de manege getraind. Het schapenkeutel rapen voorafgaand aan de wedstrijd was een wekelijks weerkerende bezigheid. Op de zachte keutels kom je lekker uitglijden. Douches en kleedgelegen waren er nog niet, er werd gedoucht in het café bij Jelle Bergsma wat in hield dat je bezweet door het dorp moest lopen. Er werd in die tijd nog gepeeld op voetbalschoenen met stalen neuzen en leren proppen die met spijkertjes onder de zool waren gespijkerd (voor de wedstrijd altijd controle of de spijkers niet te ver buiten de prop staken, afslijpen op een tegel). Nu ik dit schrijf komen mij nog weer enkele prominente namen vanuit het verleden naar boven zoals, Meinte Siksma uit Wommels, Gelf Eringa uit Spannum, keeper Willem Agema, de gebroeder Ypma, de gebroeders de Bruin en Minne Schaafsma, die thuis al een kopgalg had om zijn koptechniek te verbeteren. In dit rijtje mag de naam van Henk (Boem) Boersma niet onvermeld blijven, dit was de materiaalman/thee verzorger (Weet niet of deze benaming destijds al in gebruik was) die elke keer er weer voor zorgde dat de ballen goed in waren ingevet omdat ze anders bij nat weer zoveel vocht aan trokken dat ze veel te zwaar werden. Ook het oppompen van de ballen was een kunst op zich want de veter moest eerst los worden gemaakt. Zie hem nog lopen met een kannetje met thee voor de spelers in de rust.


De tijden voor de jeugd om wat zakgeld te verdienen zijn weinig veranderd. Mijn eerste vakantiewerk was het schrijven van “melklijsten” (lijsten per koe met vermelding van de hoeveelheid melkgift, vetgehalte en eiwitten) op het kantoor van de zuivelfabriek tegen een weekvergoeding van F 7,50. Op zaterdagmorgen bracht ik voor slager Bouma op de brommer de bestellingen in de buitendorpen rond. Het gebied strekte zich daarbij uit van Hartwerd tot bijna in Oosterlittens. Toen ik mijn rijbewijs had behaald kon ik gebruik maken van de bedrijfswagen de Daf 33 Variomatic. Mijn handmelklessen heb ik gehad van Jelle Bergsma van café /annex boerenbedrijf Bergsma. Als tegenprestatie heb ik elke dag de melk op de fiets met daarachter een karretje met 2 melkbussen van 30 liter resp. 40 liter naar de melkfabriek gebracht. De moeilijkst te melken koe was Jantje 13, wanneer deze afgekalfd had hingen de uiers zo laag dat zij er alleen in een schoteltje gemolken kon worden. Dit zou in deze tijd ondenkbaar zijn met de het machinale melken. Een ander leuke anekdote is: Hoe is het gekomen dat er nu een draaimolen/ zweef tijdens de feestdagen op het feestterrein staat. Zoals ik bij overlevering van mijn vader heb gehoord, die destijds in de feestcommissie zat, was het de dominee die uiteindelijk de doorslag heeft gegeven dat er een draaimolen kwam omdat hij heeft verklaard dat hij “Nog nooit de duivel in een draaimolen had gezien”. Wat doet een pensionado Vooral genieten van de vrije tijd en dingen doen die leuk zijn. De vakanties in Nederland gaan vaak naar Terschelling of Vlissingen. In het buitenland wordt de warmte op gezocht (Kreta, Portugal, Gran Canaria o.i.d.) Nadat ik mij tijdens mijn werkzame leven al een aantal keren op een reisje met het grootste langs getuigde zeilschip de Eendracht had getrakteerd (Noordzee, Middellandsezee en Canarische Eilanden) ben ik vanaf 2006 als vrijwilliger als kwartiermeester gaan varen. (Zie YouTube “Zeilschip Eendracht”). Ik ben gedurende 11 jaar gemiddeld 2,5 maand aan boord geweest. Dit heeft mijn blik op de wereld erg verruimd vooral de leefwijze van de mensen in het Caribisch gebied waar ik bijna alle eilanden vanaf Suriname tot Cuba heb bezocht heeft mij getroffen. Wanneer de leefwijze in de landen rondom de Noordzee/ Middellandse zee hiermee wordt vergeleken dan constateer ik een levensgroot verschil.


Via “de Ankerwacht� (Club van ereleden van de Eendracht die een grote bijdrage aan het in de vaart houden van het zeilschip hebben geleverd) en de club van Oude Gebouwen (Oud kwartiermeesters) ben ik nog steeds betrokken bij de Eendracht. Ik kan nog geregeld gebruik maken van de zeilboot van broer Simon zodat ik af en toe nog eens in Friesland en op het IJsselmeer kan zeilen.

Ik geniet tevens nog van mijn 4 kleinkinderen die allen voetballen. De oudste krijgt toch wat meer aandacht omdat hij redelijk getalenteerd is. Hij is nu 20 jaar en speelt vanaf zijn 16e jaar binnenkort zijn 150e wedstrijd in het 1e team van Hoogeveen op Hoofdklas niveau. Tevens heeft hij zijn 1e interland gespeeld in het Noordelijk Nederlands Amateurelftal tegen Noord Duitsland. Daar de andere jongere kleinkinderen ook redelijk getalenteerd zijn (de jongere broer hoopt ooit nog eens gezamenlijk met zijn broer in het 1e team van Hoogeveen te spelen) is het elk weekend druk voor opa om de wedstrijden te volgen. Ik hoop jullie hiermee een inkijkje te hebben gegeven hoe het mij nadat ik Oosterend heb verlaten is vergaan en nog gaat. Groet, Jan Jelsma


OI VLS? (S $³vÀ À³ ½ ŭ Èƨ­ Ŵ

O® ³® Ůŭ Ã ½ $v®µ ŭűƛŬŬ ³ À

OÈvÀÈÈ ® ÜËÀ ® ³½¦ È § ® ­v§§ dž ŮƜư ½ À ½ Àóv®

?½¦vv® v ® ³ǩ Èæ À® ƛ®¨ ³vÀ ŭŰ Ã ½

9váƛ Ų ½ Àóv® ® ½ À È v­ ® ¨ƛ ¨ ® ƛ ¨ ® à ® ³vÀ È v­Ã v® À³ ½ ŭ Èƨ­ Ųƛ


WHOOP WHOOP!

De Tsjerne giet wer iepen Yn septimber starte we wer mei it nije seizoen. Mei it bestjoer en in oantal frijwilligers ha wy de Tsjerne fan binnen wat opknapt en in nij logo makke! Ek de aktiviteiten steane wer foar de doar. De darters gean wer los en we ha in leuke speurtocht! Aginda septimber 6 septimber Darten 13 septimber Darten 20 septimber Darten 21 septimber Speurtocht foar groep 1 o/m 8 27 septimber Darten VET COOLE SPEURTOCHT – sneon 21 septimber Dizze speurtocht giet troch Easterein. Foar de âldere bern binne der in pear kwis fragen yn ferwurke en moast in koade kreakje. De jongere bern meie mear aktiviteiten dwaan. It is foar groep 1 oant en mei 8. Mear ynfo stiet op de poster yn dit doarpskrantsje! Do komst dochs ek efkes sneupen? WY SYKJE DJ’S! Foar de kinderdisco’s en oare feesten binne wy noch op syk nei in oantal DJ’s! Meist it ek tegearre mei dyn freontsje as freondintsje dwaan. Betink in leuke namme foar dysels/team. Jan Bouke Bouma jout jim dan útlis oer de knopkes, it ljocht en lûd en hoe at de laptop wurket. De measte plaatsjes kinst mei spotify draaie. Bist entûsjast wurden? Mail dan nei info@detsjerne.nl Wy soene sizze, kom del yn de Tsjerne. Oant gau! It bestjoer Sjors Witteveen Sanne de Graaf Kelly Fekkes Franca Rijpma

Kees Zijlstra Sieta Tessemaker Elske Ketelaar


Snypsnaren: It keatsen nei de oarloch Troch Jan Hiemstra

Op 31 augustus 1945 stie de Nederlânske trijekleur op de Eastereiner toer. It wie in bysûndere dei; keninginne Wilhelmina waard 65-jier en soks moast fierd wurde. It wie de earste keninginnedei nei de befrijing. De jonges droegen in oranje sjerp, de famkes hiene oranje strikken yn it hier en de folwoeksenen túgden harren op mei oranjespjeltsjes en linten. Der moast op it Dobbelân feest fierd wurde en dat organisearre ‘Oranje en Heitelân’, de oranjeferiening. It Dobbelân It stikje lân links en rjochts fan de reed fan de Sibadawei nei Elba wie it Dobbelân. It part oan de rjochterkant mei it sicht op de pastorij, de moestún en de tsjerke foarme it feestterrein. In sportterrein wie der noch net. No wie it Dobbelân net it ienige feestterrein. As der bygelyks grutte muzykkonkoersen hâlden waarden, mar ek foar keatspartijen en doarps-feesten waard der soms gebrûk makke fan it lân efter de Van Eisingaleane of de Zonnehoek. In sliepende feriening Ien fan de fêste feestûnderdielen wie it keatsen. Der is dus yn de rin fan de jierren neat feroare! Dochs wie it bysûnder dat der yn 1945 mar leafst 50 partoer meidiene en ... noch gjin froulju. It grutte tal dielnimmers hie neffens Pieter Sipkes Hiemstra silliger ta gefolch dat de partij de oare deis út keatst wurde moast. By de doarpsfeesten wie it keatsen ien fan de ‘spultsjes’ en waard, krekt as de oare spultsjes, organisearre troch de oranjeferiening en net troch de keatsferiening. Yn it Bolswards Nieuwsblad komt in pear dagen nei it feest de útslach te stean. Guon nammen binne no noch yn ús doarp werkenber. It keatsen Wat der oan keatsferiening nei de oarloch noch yn libben wie mocht gjin namme ha. Al yn de tritigerjierren hie it organisearre keatsen neat mear om de hakken. Net allinne de Oranjeferiening skreau bygelyks mei it doarpsfeest in keatspartij út, ek de herfoarme jongfeinteferiening (de ‘jongelingsferiening’) hold yn 1947 in ûnderlinge wedstriid. Keatsen waard as bysûnderheid sjoen. Dat docht ek wol bliken út in berjocht fan 24 septimber 1948 yn it ‘Bolswards Nieuwsblad’:


‘Het was iets bijzonders, dat er in Oosterend werd gekaatst’. De stabylste ploech keatsers bestie út de arbeiders fan it bûterfabryk. Jierliks hâlden se harren keatsmiddei. De keatsferiening Gjin libbene keatsferiening yn it doarp waard as in skandaal sjoen en gelokkich kaam dêr feroaring yn. Op 1 maaie 1950 kamen in tolftal keatsleafhawwers yn kafee Bergsma by ien (dêr is oant en mei 1989 ta fergadere) om de âlde feriening nij libben yn te blazen. Der waarden dy jûn sels spikers mei koppen slein en der kaam in bestjoer: Durk van der Duim (foarsitter), Jacobus (Jap) Bergsma (sekretaris), Bindert Faber (ponghâlder), en Yme Zijlstra en Klaas van der Meer (leden). Keatsen mocht net it measte kostje; de jierlikse kontribúsje waard 1 gûne it lid. De minsken hiene yn de gaten dat wa ‘t de jeugd hat, de takomst ha sil. Dêrom koene jonges ûnder de 15 jier aspirant-lid wurde. Natuerlik moasten der foar de jeugd wedstriden útskreaun wurde. Bestjoerslid âld-slachter Klaas van der Meer stelde him beskikber om de jonges it keatsen te learen. Hy wie net de earste de beste. Fan Wommelser Eastereiner wurden hie er sels foar de oarloch geregeld oan trochinoarlotterspartijen meidien. Oan de doarpsminsken moast dúdlik makke wurde dat it keatsen wer in plakje yn it doarp krigen hie. Dêrom waard besletten om op befrijingsdei 5 maaie 1950 in propagandawedstriid te organisearjen. Fjild en oanklaaiing Keatst koe der wurde op it Dobbelân. It wie wat oan de krappe kant, foaral doe ‘t de huzen op de nûmers 12 en 14 oan de Sibadawei boud wiene. Der waard noch wol net ‘ferwoestend’ slein, mar oates en toates leine de ballen yn de feart lâns pastorij en moestún. It materiaal om it fjild te lizzen wie suterich: gjin platte linen, mar stikken tou, gjin oanmerkblokjes, gjin telegrafen, gjin banken om it fjild. Ek de ballen wiene faaks strie min. Se wiene wat sacht en om der dochs mei keatse te kinnen moasten se earst in nacht yn it wetter. Mar dan rûnen je wer it risiko dat se út de naden knapten! Figen wiene it. In dreech punt De oarloch hie de minsken wat mylder makke, want de 32 leden yn 1950 hiene in herfoarme, grifformearde, reade of liberale eftergrûn. Mar ien punt bleau hingjen: moast de feriening wol of net by it KNKB bliuwe. De jierlikse ledegearkomste fan it KNKB wie op snein en dat soe sa net moatte. De fraach ‘Kin de bûnsfergadering yn Frjentsjer ek op in oare dei as op snein hâlden wurde?’



kaam yn 1953 yn Easterein oan de oarder. Foarsitter Durk van der Duim, sels |net tsjerklik, hie der gjin muoite mei en gong derhinne om it te freegjen. Der feroare neat en Easterein betanke yn 1954 as KNKB-lid. Dat der yn Easterein net op snein keatst wurde koe wie wol dúdlik. Sawol it Dobbelân as de Skoalseize wiene tsjerkelân en yn dy tiid moast men neat fan sport op de rêstdei ‘de dag des Heeren’ ha. Bestjoerskrisis Ek yn de weropstiene feriening wie it net allegearre rys mei rezinen. Yn 1954 die bliken dat der ‘ûngenoegen’ wie doe ‘t de bestjoersferkiezing oan ’e oarder kaam. Foarsitter Durk van der Duim kin op ‘e nij keazen wurde mar wol yn it foarút net ferklearje dat hy by werstimming de funksje oannimme sil! It probleem loste him fansels op, want Germ Okkinga waard yn syn plak keazen. De jûn ferrûn fierder mei noch al wat argewaasje. Yn dizze sfear wiene de leden der ryp foar te besluten it lidmaatskip fan it KNKB op te sizzen. Nei dizze gearkomste foel der in bestjoerlike stilte. Earst op 24 jannewaris 1956 waarden de notulen troch sekretaris en foarsitter ûndertekene. Wol of net op snein Foar in keatsferiening mei ambysje is it noait goed om net by it keatsbûn oansletten te wêzen. Dêrom die de skriuwer in oprop om mei it each op de jongerein it lidmaatskip fan in bûn nochris rêstich en sûnder lilk te wurden te besprekken. Dat barde op de jiergearkomste fan 25 jannewaris 1956. It wichtichste punt fan de aginda wie it teare punt fan it bûnslidmaatskip. Op taktyske wize besocht de foarsitter de feriening rjochting KNKB te stjoeren. ‘Op it lêst seit de foarsitter as it ek mooglik is dat wy by it KNKB geane, mar dat ús leden net op snein fuort geane te keatsen, teminsten net út ’e feriening wei. Persoanlik mei men wol keatse op snein, dat moat men sels witte.’ Doe waard der stimd: alle 22 leden wiene foar it útstel fan de foarsitter en KF Easterein waard op ‘e nij KNKB-lid. Nij elan Doe ‘t it beslút oer it wer lid wurden fan it KNKB nommen wie, waard de feriening stabiler. Der ûntstie nij elan. Foar it earst sûnt jierren stie Easterein wer op ’e freulelist. It tal dielnimmers oan it kompetysjekeatsen naam ta en de jierlikse doarpspartij krige foar de dielnimmers de status fan in wrâldkampioenskip! Yn dizze jierren wie it lange gers in pleach. Der rûnen skiep op it lân om it koart te hâlden. Dat diene se, mar se skieten ek. Dy skieppestront wie soms noflik by it oanmerken; mar om’t der safolle lei wisten de keatsers net altyd hokker keutel foar hokker keats by hokker perk hearde! Mar ek dit probleem waard oplost.


D! NIEUW IN FRIESLAN

en leren bespelen? ill w t en m ru st in n g ee ment of zou je graa s! Speel jij al een instrukschool Friesland aan het juiste adre e les op het instrument dat je ie rst uz ee M de f Dan ben je bij ten en speelt vana er ervaren muzikan luidstechniek. ge ofessionele en ze s of zelfs licht- en Je krijgt les van pr r, drums, zang, ba aa git , rd oa yb ke , no graag wilt leren. Pia

! n i e r e t s a E n i s Nu ookerritgHiintgast avoorrlmeeer informatie, l Bel of mail G hoolfriesland.n sc ek zi u m t@ ri er g 06 184 21 578 /

riesland.nl lf o o h c s k ie z u .m www


Wilhelminanijs Foarige wike moandei 26 augustus hat de earste repetysje fan Wilhelmina alwer plak fûn yn de Skoalleseize. It is altyd moai elkoar wer te sjen nei de simmertiid en mei elkoar muzyk te meitsjen. By de earste klanken tink je alwer, oh ja, hjir doch ik it foar! Wy meie gelyk flink oan de bak om te oefenjen foar Easterein Rocks. Jim sille der fêst al mear oer heard ha, mar Wilhelmina sil tegearre mei sjongers en sjongeressen út Easterein grut útpakke mei in optreden mei-inoar op 9 novimber. Ek de Wilhelmini’s sille meidwaan yn it foarprogramma. Reservear de datum mar alfêst! Om’t ús eigen dirigent Anne v/d Berg it begjin novimber drok hat mei de Nederlânske Brassband Kampioenskappen ha wy Wilbert Zwier ree fûn om ús mei de lêste repetysjes foar Easterein Rocks en op de jûn sels te begelieden. Wy ha ek alfêst foarút sjoen yn it jier en ha neist de Sinterklaas- en Krystaktiviteiten plannen foar in Nijjierskonsert en om mei te dwaan oan it ONFK (Open Nederlandse Fanfare Kampioenschappen) yn april. Wy ha der wer in soad nocht oan en hoopje jim faak te sjen by ús optredens yn it nije seizoen! Mei hertlike groetnis, Tina de Boer

Ut de húshâlding fan... Oplossing Dizze kear in foto út de húshâlding fan de famylje De Jager: Tjitske, Anne Marije en Tineke.


Yn Easterein stiet in hús… Troch Gerben van Snits

… En yn dat hûs dêr wenje… Yn dit hûs, boud yn 1994 troch Tjeerd en Mattie Dijkstra, wenje no sûnt 2015 Bas en Annica van der Weij mei harren bern Jarno en Marrit. “Hoe komst sa by ús? Safolle hawwe wy net te fertellen!” Mar ik leau dat elkenien in ferhaal hat en dy krâns hat ferrieden dat hjir in keatser wennet. Bas: “Ik keats wol in bytsje, mar dy is fan ús dochter. De bern binne no op ‘e bou, wêr’t wy dit jier foar it earst wat griente ferbouwe.” Efkes letter komme de bern oan, wy sitte efter hûs. Sy stelle harren netsjes foar, want sa’t Marrit seit: “Dy kin ik net…” Bas: “Dy komt foar dy!” Marrit is acht jier âld en sit no in pear jier op keatsen. De earste wedstriid fan it jier helle sy de krâns binnen. “Sa’n lyts famke mei sa’n grute krâns, dat docht je wol wat,” seit Annica grutsk. “Ik bin net sa hiel goed,” seit Marrit beskieden. “Elke tiisdei oefenje wy en ik haw ek al op keatskamp west!” Wat hâldt jimme yn it deistich libben dwaande? Bas wurket by Lankhorst yn Snits as machine operator yn fiifploegentsjinst. “Je kinne net altyd nei in feestje, mar it ritme foldocht my tige goed. Foardat de deitsjinst begjint te ferfele, sitte je alwer yn de jûnstsjinst.” Annica wurket sa’n trije dagen by Patyna, by de minsken thús yn de eardere gemeente Littenseradiel. “Hjir wurkje ik al fan 2012 ôf en der binne minske wêr’t ik no ek al sa lang oer de flier kom.” Bas is trije jier lyn operearre en krige it advys om mear mei de earms te bewege. “Sadwaande bin ik mei volleybal begûn. It is beregesellich en wy kinne noch wol nij libben brûke! Simmers wol ik wol ris keatse, mar dat fyn ik in ‘moaiwaarsport.’ Wannear’t it min waar is, haw ik der net folle nocht yn.” It docht wol bliken dat geselligens belangryk is, it giet net om it winnen. Jarno (11) docht oan fuotbalje en winterdeis kinne je Marrit fine by it volleybal. Annica docht har gjin tiid foar sport. “Ik haw wol op tennis sitten, mar dat begjint my te let op ‘e jûn. De wykeins bin ik mei de bern op ‘en paad en sjoch ik gau ris by in wedstriid. Ik mei graach wat yn de tún ompiele en ik sit yn de âlderried fan de skoalle. De bern bepale it ritme.”


Bas hat it net sa op it túnkje stean, mar it gers is wol syn ding, “dat moat minstens like grien as de buorman syntes wêze… It wurk op ‘e bou falt wol ôf, mar je leare der ek fan.” Annica: “Wannear’t je alle slaad tagelyk plantsje, ite je wikenlang allinnich slaad…” Underwylst komt Marrit wer ûnder, it hier noch wiet fan ‘e brûs en de earms fol mei prizen. Op in rigeltsje wurde se delset: trije earste prizen en twa twadden. Sy kin se no noch yn de earms hâlde, mar hoe sil dat oer in pear jier wêze? Bas en Annica geane foar ûntspanning graach nei in konsert. Muzyk fan Volbeat wurdt opsocht op ‘e tillefoan. Annica: “In jier lyn hawwe wy nei in konsert west yn Utert. In lytse seal, goede sfear en ek live spylje sy hiel goed!” Marrit: “It is moaie muzyk, je kinne der op dûnsje. Ik haw it meinommen nei Jarno en no lústert hy der ek nei.” Wat betsjut Easterein foar jimme? “Ik bin yn De Lemmer berne, mar al gau hjirhinne ferfearn, wylst myn heit hjir wurk krige,” jout Bas oan. Annica is hikke en tein in Tsjummearum. Yn De Hof van Holland/The Dancefactory yn Berltsum hawwe sy inoar kennen leart en sûnt 2001 wennet Annica ek yn Easterein. Bas: “Easterein is net te grut, it is gemoedlik, de stêden hawwe je tichteby en it is dreech om itselde earne oars wer op te bouwen. Hjir op ‘e buert hawwe wy nije freonen kinne leart en de manlju sitte sneontejûns faak mei in ploechje in bierke te drinken. Ek de froulje skowe dan geregeld oan.” Annica: “Je moatte je wol jaan op in doarp, mar dat is hjir net oars as yn in oar plak.” It mei wol dúdlik wêze dat Bas en Annica thús binne yn Easterein en harren plak fûn ha. Ik haw it net frege, mar ik tink dat sy der net ienen oar neitocht hawwen om te sykje nei in hûs bûten Easterein, foardat sy dit kochten.



Ut de âlde doaze

Skippersbuorren 1955

Skoallestrjitte 1957, dizze binne ôfbrutsen rûn 1966



In lyts leske Frysk: De stavering fan twalûden (part 3) Troch Gerben van Snits Noch in tredde part oer twalûden. De eau / eo / eu By guon twalûden is de útspraak (hast) gelyk, mar dochs skriuwe wy se oars. Foar wurden as freon / kleur / bleaun jilde de folgjende regels: Doetiid en mulwurd: eau eo foar de -n sneon eu foar de -r sjauffeur

preau / preaun freon kleur

bleau / bleaun gleon fleur

Bygelyks: Myn fleurige freon is sneon thúsbleaun. De ui en de eu Dy twalûden komme yn it Nederlânsk ek foar, de skriuwwize is deselde. Bygelyks:

kleur

dreun

trui

fruit

De eau en de iuw De útspraak fan wurden mei dy stavering is net oaral gelyk. Foar it skriuwen jilde de folgjende regels: As in wurd net mei de iuw fan liuw útsprutsen wurde kin: eau As in wurd wol mei de iuw fan liuw én mei eau útsprutsen wurde kin: iuw Bygelyks:

leauwe (de) liuw

ik leau triuwe

wat sleau bliuwe

De oai De oai wurdt útsprutsen as ooi (mooi) Bygelyks:

moai

oktroai

De oere kear de trijelûden en in rigeltsje mei wurden mei twa- en trijelûden Boarne: Skriuw mar Frysk, module 1 (Afûk)

bedriuw


Bernehoekje

Troch Froukje Dijkstra Makkesto dizze kleurplaat ôf troch de sifers te ferbinen? En dêrnei fansels moai ynkleurje!



nieuwsgierig

kansen. Welkom bij van der Eems.

VA N D ER EEM S . N L E A S T ER EI N / HEER EN V EEN