Doarpskrantsje novimber 2020

Page 1

EASTEREIN novimber 2020

DOARPSKRANTSJE


Couperus Hydrauliek ontwikkelt, ontwerpt en bouwt hydraulische systemen voor elke denkbare toepassing.

Mobiele hydrauliek

Hydrauliek voor industrie

Maritieme hydrauliek

Techniek is onze drive! Couperus Hydrauliek BV | Fabrykswei 9 | 8736 HV | Easterein info@couperushydrauliek.nl | 0515-332288 | www.couperushydrauliek.nl


Kolofon

Nûmer 9 – Novimber 2020 Redaksje: Bauke de Boer Marijke de Boer Paul David Meesters Nathalie Oliveiro Einredaksje: Amarins de Haan Foto foarside: Wilma Sjaarda Opmaak: Froukje Dijkstra Printwurk: Drukkerij Van der Eems Kopij Doarpskrantsje: doarpskrante@easterein.nl as by Nathalie Oliveiro, Dobbelân 7 Webside Easterein.nl: info@easterein.nl Twitter: @easterein_frl Facebook: Fraach&oanbod&sa Advertinsje? Mail nei doarpskrante@easterein.nl Rekkennûmer: NL70 RABO 0349 5017 26 û.f.f. Doarpskrante De redaksje fan de Doarpskrante stelt har net oanspraaklik foar de ynhâld fan ynstjoerde stikken. De redaksje behâldt har it rjocht foar om artikels yn te koartsjen of mooglik te redigearren. Troch it ynstjoeren fan tekst- as beeldmateriaal jouwe jo tastimming foar it fermannichfâldigjen hjirfan.

Kopijdatum: Woansdei 25 novimber



Doarpsaginda Novimber 08 novimber 11 novimber 14 novimber 18 novimber

14.00

25 novimber

07:30-08:30 09:00-10:00 07:30-08:30 19.00 07:30-08:30

29 novimber

16.00

Desimber 02 desimber

07:30-08:30

Befêstiging ds Nicolette Vlaming (te folgjen fia www.kerkomroep.nl) Griene kontener Ald papier Wilhelmina Grize kontener Passage, Skoalleseize Griene kontener Ynleverje kopij Doarpskrante Bluecruise Eastersnein mei The Goshawks, Bergsma Easterein Grize kontener

Dizze ynformaasje komt fan easterein.nl en út de mailtsjes dy’t wy krije. Ha jo ek wat foar de doarpsaginda? Mail it dan nei doarpskrante@easterein.nl fan... shâlding ú h e d t U e dit? Wa binn


Nijs fan Hâld Faesje

Troch Berend Santema Appe, maile, skype, webinars folgje! Dat is foaral de wize wêrop we as doarpsbelang dwaande binne yn ús kontakten mei de ynstânsjes wêr’t we mei te dwaan ha. Lokkich ha we de lêste gearkomsten wer om tafel sitten. Mar begjin oktober moasten we foar 10 oere alwer op é stoepe stean. En hoe’t it de folgjende kear giet is noch ôfwachtsjen. De Griene Leane It opknappen fan de kaai fan de Griene Leane is no folop geande. Der is aardich wat oerlis oan foarôf gien. Mei om’t wy mei de oanwenners ek graach in oantal oare saken regele ha woene. Mei namme op it terrein fan it ferkear. In warskôging op ‘e hoeke fan Griene Leane/ Skoallestrjitte foar frachtauto’s dat it fierderop krap is. In foarsjenning op ’e hoeke fan “ús gebou” sadat de muorre beskerme wurdt. En in goed parkearplan en ienrjochtingsferkear foar de Griene Leane. Dat lêste wol de gemeente net oan meiwurkje. We ha lang om let de wethâlder útnûge foar in persoanlike besite. In goede kuier en petear, mar it is dochs net honoreare. Spitich, mar we bin dochs bliid mei alles wat wol trochgiet.

Van Eysingaleane In twadde ferkearsprobleem is de Van Eysingaleane. De dyk is te smel foar grut ferkear dat elkoar passearje wol. Der wurdt te hurd riden. De stoepen binne


bonkebrekkers en de maatregels oant no ta ha gjin effekt, dan wol meitsje it slimmer yn stee fan better. Meikoarten sille we opnij mei de gemeente om tafel. Fan ferskate kant ha we al suggestjes krigen om yn te bringen. Wa’t foto’s hat út oare doarpen fan in dyk dy’t kwa ynrjochting wol foldocht binne tige wolkom. Kontribúsje Yn de lêste bestjoersgearkomste is fêststelt dat de kontribúsje foar it doarpsbelang gelyk bliuwt op € 7,- . Lykas yn foargeande jierren wurdt, by leden dy Doarpsbelang Hâld Faesje machtige ha, yn novimber de kontribúsje oer 2020 fan syn/har bankrekken ôfskreaun. Berend Santema, Annemieke Dinkla, Broer Harmen Abma, Baukje de Jong, Simon van der Velde, Sjoukje van der Eems en Catharina Veenstra

Neibrâner Aanleg auto laadpalen in Easterein De gemeente SWF wil meer laadpalen voor elektrische auto’s plaatsen. Er loopt inmiddels een aanbesteding om aan één bedrijf een contract te geven om laadpalen te plaatsen, te exploiteren en te beheren. De verwachting is dat begin december bekend is welk bedrijf dit wordt. Ook is het vanaf dan mogelijk om een openbare laadpaal op gemeentegrond aan te vragen. Welke locaties in Easterein? De gemeente heeft al onderzoek en voorwerk gedaan. Er is nu een digitale kaart beschikbaar van mogelijke toekomstige locaties. Voor Easterein zijn dat Dobbelân, Sibadawei en Vrijburg. Op https://geo.sudwestfryslan.nl/public/index.html#6/53.004/5.508 staan alle (mogelijke) locaties in de gemeente aangegeven als je als zoekcriterium laadpalen aanklikt. Wat vindt u? Graag horen we van de inwoners of dit een juiste keus is en welke aanvullende, dan wel andere keuzes gewenst zijn. Stuur een mail doarpsbelang@easterein.nl of neem contact op met een bestuurslid.


Bergsma

Easterein

Restaurant-partycentrum Sibadawei 2, 8734 HE Easterein Telefoon: 0515 - 331290


Nijs fan de oranjeferiening Oranje en Heitelân It jierlikse ledejild fan Oranje en Heitelân fan € 1,15 geane we wer yn novimber ôfskriuwen as jo ús in machtiging derfoar jûn hawwe. It binne ûnwisse tiden mar we hoopje dat we takom jier wer in feest organisearje meie. De feesten binne at alles wer mei op 25 en 26 juny. Bliuw sûn en tink om inoar! Groetnis, Oranjeferiening Oranje & Heitelân Jan Jetze, Hendrik, Jelte, Johannes, Klaas, Christian, Hieke, Vera en Frida

Nijs fan de Tsjerne Beste Eastereiners, wat is it in nuvere tiid. De Tsjerne hat efkes iepen west nei it simmerskoft mar is op it stuit, nei de nijste koronamaatregels spitigernôch wer ticht. Mocht de Tsjerne, at it kin en mei, wer iepen gean dan sille jimme hjir en dêr wat oanpassings sjen. Sa ha wy ienrjochtingsferkear, stiet der desynfektearrings middel en in registraasjelist by de yngong en ha we papieren doekjes by de wc’s. Ek hâlde wy (fansels) 1,5 meter ôfstân fan elkoar. En as jim lâns komme, soene jim dan it leafst pinne wolle? Hâld yn ferbân mei de feroarings fan de konronamaatregels de Facebook side fan de Tsjerne en/of fraach en oanbod goed yn de gaten. Foar no, bliuw sûn, tink om jimme sels en de minsken om jimme hinne! Mochten we wer iepen kinne dan oant gau yn de Tsjerne! It bestjoer Sjors, Sieta, Kees, Sanne, Elske, Franca en Kelly


It Boek fan Easterein It is dit jier alwer 25 jier lyn dat ‘It Boek fan Easterein’ makke is. Fiif jongerein, Christian Hoekstra, Hotze Heeres, Froukje Stilma, Iris Helder en Alex Nauta, ha destiids in stikje skreaun, oer wat se doe tochten hoe’t Easterein der 25 jier letter út sjen soe. No’t it safier is, yn 2020, ha wy se frege at se dêr op reageare wolle. En, hoe sil it der oer 25 jier útsjen yn ús doarp? Hjirûnder lêze jimme wer twa stikjes.

Easterein yn de takomst Troch Bauke de Boer

Alex Nauta

25 jier lyn hasto skreaun oer Easterein yn de takomst. Wat fynst dat der fan Easterein wurden is? Ik vind Easterein nog steeds een mooi knus dorpje, ondanks dat ik er al een tijdje niet meer woon. Het is jammer om te zien dat er sindsdien een hoop is verdwenen, zoals het supermarktje, de bakker, de slager, etc... Maar er zijn ook mooie dingen voor teruggekomen, zoals bijvoorbeeld de horeca in het oude café Bergsma. Hâldst Easterein yn ‘e gaten, bygelyks fia Facebook, de webside as freonen? Easterein blijf ik altijd stiekem wel een beetje in de gaten houden, vooral via


Facebook komen er her en der nog veel dingen voorbij over mijn oude dorpje. Echt veel contact met (oud)Eastereiners heb ik helaas niet meer, maar af en toe heb ik zeker nog wel eens een leuk praatje met iemand die er woont of heeft gewoond, of met oud-klasgenoten van de Foareker natuurlijk die ik her en der in Nederland nog wel eens tegenkom. Komst noch wolris yn it doarp? Ik tour graag door Fryslan in mijn cabrio'tje, daarbij rijdt ik ook geregeld nog even door het dorp, uit nieuwsgierigheid natuurlijk, en om af en toe weer even leuke herinneringen op te halen aan mijn jeugd in het dorp. Het blijft een mooi dorp om ook even doorheen te lopen, rijden en/of fietsen! Hoe is it nei 25 jier mei dy? Kinsto koart wat oer dysels fertelle? (Wurk/studzje, huisje - boompje - beestje) In die 25 jaar is er veel veranderd, ondertussen woon ik alweer 20 jaar in Harlingen, ondertussen samen met mijn vriendin. Vorig jaar mochten we onze dochter Lena op de wereld verwelkomen. Daarnaast werk al geruime tijd (een jaartje of 13/14) voor een kassa-leverancier in Leeuwarden (MplusKASSA). Naast deze baan run ik ook nog een eigen ICT bedrijf (Lexpro) waarbij ik webshops opzet en beheer voor andere bedrijven. Hoe sjochst Easterein oer 25 jier? En ûntwikkelingen/fernijingen yn de wrâld? Ergens hoop ik stiekem, dat als ik over 25 jaar weer eens door Easterein loop (of rijdt), dat het allemaal voor een groot deel nog hetzelfde is. De wereld staat niet stil, in mijn voorspelling van 25 jaar geleden zaten enkele waarheden. Voor de komende 25 jaar wordt het interessant, technologisch zijn we in 25 jaar ver vooruit gegaan! Van de telefooncel (waarin je je ouders moest bellen om je op te halen als je fiets ergens kilometers verderop stuk was gegaan) zijn we naar draagbare telefoons gegaan waar je ook foto's mee kunt maken, chatten, etc. De computers en spelcomputers waar we 25 jaar geleden nog met een boek "computers voor dummy's" achter zaten zijn vervangen door telefoons, tablets en auto-navigatiesets die het altijd beter weten dan de bestuurder... Wat de toekomst dan mag brengen? Uitdagingen denk ik, heel veel uitdagingen kwa duurzaamheid, milieu, gezondheid (kijk maar naar COVID 19) en huisvesting. Allemaal onderwerpen waarover nu nog niemand het met elkaar eens is in Nederland, maar ook in de wereld. Ik gok dat we kwa technologie minder vooruit zullen gaan dan de afgelopen 25 jaar, maar dat we aan de huidige technologieën meer gaan verbeteren voor een beter milieu, kostenbesparingen en gemak.


Hotze Heeres

25 jier lyn hasto skreaun oer Easterein yn de takomst. Wat fynst dat der fan Easterein wurden is? Leuk dat jullie mij vragen om te reageren, naar aanleiding van het stukje van 25 jaar geleden. Ik woon zelf al 15 jaar niet meer in Easterein. Ik moet toegeven dat ik er nog maar hooguit een of twee keer per jaar kom, bij mijn vader op visite. Hâldst Easterein yn ‘e gaten, bygelyks fia Facebook, de webside as freonen? Ik volg het dorp verder ook niet meer, ik ben daardoor wel echt een buitenstaander geworden. Komst noch wolris yn it doarp? Als ik het dorp bezoek zie ik wel een keurig en in mijn ogen levendig dorp, wat in tegenstelling tot veel andere plattelandsdorpen behouden is gebleven voor verpaupering, en teveel vergrijzing. Het is mooi dat Easterein nog een school heeft, met nog een vergelijkbare omvang als 25 jaar geleden. En daardoor ook aantrekkelijk blijft voor jonge gezinnen. Wel is het jammer dat alle middenstand uit het dorp verdwenen is. 25 jaar geleden had het dorp alle


voorzieningen nog, je hoefde voor het levensonderhoud het dorp niet uit. Er was bijvoorbeeld zelfs nog een kledingwinkel en electronicazaak, dat is in deze tijd niet meer voor stellen. Hoe is it nei 25 jier mei dy? Kinsto koart wat oer dysels fertelle? (Wurk/studzje, huisje - boompje - beestje) Zoals ik in het eerste stukje al schreef ben ik al een lange tijd weg uit Easterein, en zelfs uit Fryslân. Ik woon samen met mijn partner Ramona en onze twee kinderen Veerle en Jesper van vijf en vier jaar, in het Overijsselse Holthone, op het drielandenpunt van Overijssel, Drenthe en Duitsland. Wij wonen op een keuterboerderij op een oud landgoed. Ik ben in het dagelijks leven medewerker op een melkveebedrijf in de buurt. Daarnaast hebben wij op het landgoed een moderne keuterboerderij, zoals wij dat in deze tijd noemen. We doen aan natuurbeheer op het landgoed, wij hebben een grote moestuin en boomgaard waarvan we de overschotten aan huis verkopen, we hebben wat kleinvee, en ik ben imker. Hoe sjochst Easterein oer 25 jier? En ûntwikkelingen/fernijingen yn de wrâld? Easterein blijft in mijn ogen ook in de komende 25 jaar een leefbaar dorp. Het westen van het land wordt nog verder vol gebouwd, waardoor mensen hun toevlucht verder zoeken in de plattelandsregio’s op goed bereikbare afstand van het westen. Easterein zal daardoor vast en zeker meer import krijgen. De import welke hun toevluchtsoord in plattelandsdorpen als Easterein zoeken geven in de toekomst een impuls aan het dorpsleven, kinderen gaan naar school, ze doen actief mee in het verenigingsleven, en koesteren vaak ook de historie en oorspronkelijke karakter van het dorp. Misschien is er op termijn wel weer ruimte voor een nieuwe vorm van middenstand in het dorp. In alle globalisering gaan de mensen op zoek naar een vorm van eenvoud, kleinschaligheid en lokaal. Na verloop van tijd komen veel verloren gegane zaken in het dorps- en plattelandsleven weer terug, in een modern jasje. Deze ontwikkelingen zijn nu al gaande, je ziet steeds meer landwinkeltjes, ruimte voor ambachtwerk, en zelfs dat er weer ruimte is voor het verdreven begrip ‘keuterboer’ op het platteland.



Nijs fan de biblioteek Het is handig in deze tijden via www.bmf.nl te kijken of de bibliotheek in Wommels geopend is. We zijn momenteel alleen open op woensdag en vrijdag om zoveel mogelijk bibliotheken in de gemeente Súdwest Fryslân open te houden. Zoek niet via Google want dan krijg je oude informatie die niet actueel is. Tot het einde van dit jaar zijn er geen volwassen activiteiten meer in de bibliotheek. Dit i.v.m. de tweede coronagolf. Jeugdactiviteiten gaan wel door. Kijk ook weer op de website voor actuele informatie. We zien je graag in goede gezondheid in de bibliotheek. Mocht dat niet lukken dan is er de Bibliotheek aan Huis dienst. Wil je daar gebruik van maken, dan mag je bellen met 0515-332000 tijdens openingsuren of mailen met wommels@bmf.nl. Als je dan je telefoonnummer achterlaat dan bellen wij om te overleggen over de te brengen boeken. In samenwerking met de MIK worden ze dan aan de deur gebracht. Ondertussen zijn de eerste boeken gebracht bij klanten die in quarantaine zitten.

“As it net kin sa as it moat, dan moat it mar sa as it kin …”


Hoe is it no mei… Rindert van der Eems Troch Bauke de Boer

Hoi, voor wie mij niet (meer haha…) kent; ik ben Rindert van der Eems. 45 jaar en opgegroeid in een zeer dynamisch en warm ondernemersgezin (Drukkerij van der Eems). Tot mijn 23-ste ben ik in Easterein gebleven. Ik heb er een fantastische jeugd gehad met veel vrienden en uiteraard de muziek (Wilhelmina en Sebeare). Dit is tot op de dag van vandaag nog steeds mijn grootste passie. Na het afronden van het VWO en de HEAO ben ik in Sneek gaan werken bij het toenmalige Zijlstra Assurantiën. Wat moet een creatieve geest in de verzekeringen hoor ik je denken dus laten we maar zeggen: “wenn nichts ist gelungen geht man in versicherungen”. Een spreuk die ik zelf altijd gebruik om het toe te lichten en ook hard om moet lachen maar misschien klopt het ook wel een beetje; ik ben er in gerold en geen spijt van gekregen. Het is een markt waar ik ondertussen veel uitdagende jaren in heb beleefd. Prelude Na mijn prelude van dik 20 jaar in Easterein ben ik samen met mijn toenmalige vriendin verhuisd naar Sneek en twee jaar later naar Terherne. Vooral Terherne was prachtig; het was elke dag vakantie zo midden tussen alle meren en als watersporter voelde ik mij daar als een vis in het water. Rond mijn 30-ste ging er echt veel veranderen in mijn leven: ik trouwde met Alien en een jaar later werd onze eerste dochter (Famke) geboren. We verhuisden naar Boazum en tegelijkertijd ben ik toen bedrijfskunde gaan studeren aan de Rijksuniversiteit van Groningen. Zakelijk maakte ik de overstap naar Friesland Bank Assurantiën waar ik al vrij snel in het management terecht kwam. Een hele nieuwe fase in mijn leven dus. Was ik tot mijn 30-ste vooral (en soms bijna alleen maar) bezig met de muziek; vanaf nu had ik een eigen gezin en kreeg ik zakelijk steeds meer kansen. De opvolgende jaren werd ons gezin nog uitgebreid met Mette en Jurre en ben ik wat werk betreft een aantal keren veranderd van werkgever en kwam daardoor ook steeds meer in het westen van ons land te werken (o.a. Delta Lloyd en Rabobank). Wat betreft de vakanties waren we als gezin in die tijd vaak met een camper op reis of verbleven we heel graag bij het meer van Annecy of op Terschelling.


En voor de snelle rekenaars onder ons; 5 jaar geleden kwam er een eind aan de dynamische jaren als 30-er en kwam de 4 ervoor. Passie en werk combineren Een nieuw decennium met toch ook weer veel verandering. Er kwam een eind aan mijn huwelijk en ook qua werk ging er het e.e.a. veranderen. Na een sabbatical heb ik de overstap gemaakt naar DAS rechtsbijstand waar ik nu verantwoordelijk ben voor alle strategische programma’s. Daarnaast heb ik een lang gekoesterde droom uit laten komen: sinds begin dit jaar ben ik medeoprichter van Musicbox (www.musicbox.nl). Een verzekeringstussenpersoon specifiek voor muzikanten met een heel eigen uniek concept. Als onze klanten een jaar lang geen schade hebben gehad maken wij €100 over naar hun eigen muziekvereniging. Een moderne manier van subsidiëren dat steeds belangrijker wordt. Op deze manier wil ik met mijn achtergrond in verzekeringen iets bijdragen aan mijn grote passie: de Muziek! Tot zover deel 1 van mijn leven zou ik zeggen. Agendeer mij maar alvast voor over 45 jaar dan hoop ik wat meer over deel 2 te kunnen vertellen. Oant sjen yn Easterein!


Nieuws van Griene Enerzjy Koöperaasje Easterein De donkere dagen staan weer voor de deur wat traditioneel ook weer de periode is om na te denken bij welke maatschappij zal ik mijn gas/ licht inkopen. Daarom willen de Griene Enerzy Koöperaasje Easterein (GEKE) weer onder de aandacht brengen. GEKE is als energie coöperatie sinds 2014 actief om de leefbaarheid in Easterein te versterken en Easterein duurzamer te maken. Door gezamenlijk energie in te kopen via Energie Van Ons maken we het voor de bewoners van Easterein mogelijk 100% groene, lokale opgewekte energie te gebruiken. De winst die Energie van Ons hiermee maakt wordt weer terug geïnvesteerd in de regio. Zo krijgt GEKE voor elk aangesloten lid € 70/jaar. Dit geld wordt deels (50%) aan de verenigingen uitgekeerd in Easterein om de leefbaarheid te vergroten. Hierbij kunt u zelf aangeven naar welke vereniging dit geld moet gaan. De andere helft wordt weer geïnvesteerd in (duurzame) projecten in Easterein. Daarnaast is het goed te weten dat de Griene Enerzy Koöperaasje Easterein (GEKE) via Energie van Ons in Oktober het goedkoopste energie aanbod had. Wil je overstappen van energieleverancier neem GEKE dan mee in jullie keuze. Via onze website geke-easterein.nl kun je de overstap regelen en heb je er verdere vragen over dan kun je ons ook altijd bereiken via info@geke-easterein.nl.

Aansluiten bij de coöperatie GEKE = Investeren in het dorp Easterein


Zonnepanelen project Op dit moment is GEKE actief bezig met een Postcoderoos project. Dit houdt in dat we zonnepanelen willen gaan plaatsen op schuur van Steven Strikwerda aan de Sibadawei. Dit project konden we mooi combineren met het project van de provincie Friesland die de regeling Samen ZONder Asbest (SZA) opengesteld heeft voor 20 nieuwe projecten. Hierbij wordt de asbest van het dak gehaald en vervangen met een nieuw dak met daarop zonnepanelen van een lokale energie coöperatie. Hiervoor is ons project goedgekeurd en wordt nu onderzocht of de constructie van het dak geschikt is. Zodra hier groen licht voor is kunnen we actief aan de slag met de verdere uitwerking van het postcoderoos project. Consumenten, verenigingen, stichtingen en bedrijven met een klein verbruikersaansluiting die in onze postcode of aanliggende postcodes wonen krijgen de kans om samen met GEKE lokale en duurzame energie op te wekken. Door mee te doen profiteren zij de komende 15 jaar van duurzame en lokaal opgewekte energie, en van een lagere energierekening. Als bestuur van GEKE zijn we druk bezig met uitwerken van het plan en wij zullen jullie via de lokale media op de hoogte houden. Wil jij je alvast aanmelden als belangstellende om aan dit project deel te nemen dan kan dit op info@geke-easterein.nl Groet, Bestuur Geke Gerrit Bergsma, Johannes Dijkstra, Marcel Janssen www.geke-easterein.nl

https://energie.vanons.org


Verslag Iepenloftspul Bûter, Brea & Sûre molke

Troch Frans Stap

Ik werd door Bauke de Boer benaderd om een stukje te schrijven voor het dorpskrantje over mijn deelname aan het Iepenloftspul van theatercollectief Griene Sjippe, geheten Bûter, Brea & Sûre Molke, afgelopen september/ oktober. Het bleek dat meerdere dorpsgenoten de moeite had genomen om afgelopen maand af te reizen naar de boerderij van de familie Galema in Welsrijp om dit stuk te aanschouwen. Hallo, ik ben Frans Stap. Voor mensen die mij niet kennen. Ik woon alweer sinds 1999 in Easterein, samen met mijn partner Carin en 2 kinderen, Mette en Jorrit. Beide kinderen zijn hier geboren en getogen en nu beide op het middelbaar onderwijs. Laatbloeier Wat toneelspelen betreft ben ik een laatbloeier. Het ging wel eens vaker in me om, om het eens te proberen en werd hierin ook wel gestimuleerd door twee zusters die al jaren met enthousiasme toneel spelen. Maar ik was niet zo’n durfal. In 2017 ben ik er bij toeval ingerold, zeg maar ingepraat, en heb een klein rolletje gespeeld in een scène in het openlucht theaterstuk It kistke fan Sybrant Roorda in Spannum. Dit was een leuke ervaring. Hierop ben ik door mijn zus, verbonden aan de toneelvereniging van Tzum, gevraagd om mee te spelen in hun stuk. Ook hier had ik een kleine rol, maar werd ik wel enthousiast over het spelen. De regisseur, Hotze Karsten, merkte dit op en benaderde me of ik het leuk zou vinden om mee te doen met een productie van zijn theatercollectief Griene Sjippe. Hoofdrol te pakken Zo kwam het dat ik zomaar een hoofdrol kreeg, als boer Fokke, in wat eerst een cabaretesk stuk zou worden over de problemen in de agrarische sector, in de boerderij van Galema, dicht op het publiek met veel interactie zoals dat gaat bij cabaret. En liedjes met een 6-koppige band, waarbij mij zelfs een solo toebedeeld was. Compleet nieuw dus voor mij en erg spannend. Na een half jaar intensieve voorbereiding met een zestal spelers en rol voor mijn neefje van 10, Jan Vollema, waren we er min of meer klaar voor. Op de dag voor de première op 12 maart waren we bijeen voor de laatste voorbereidingen, toen… het coronavirus roet in het eten gooide, middels een aankondiging van


premier Rutte met een volledige lock-down. Na de eerste schok bedachten we dat het wel niet te lang zou duren en werd het verschoven naar begin mei, maar zoals iedereen weet liep het anders. Van binnen naar buiten Doordat er al zoveel tijd en ook geld in geïnvesteerd was, en we ook wel dachten dat we een relevant en interessant stuk hadden, werd er koortsachtig nagedacht hoe we het toch op de planken konden brengen. Het werd, om aan de coronavoorschriften te kunnen voldoen, omgezet naar een Iepenloftspul achter de boerderij voor 100 man publiek. Dit vroeg behoorlijke aanpassingen, qua spel, omdat de afstanden veel groter zijn en meer afstand tot het publiek en ook moesten scenes herschreven worden. Daarbij was er in de tussentijd ook een speler afgehaakt, waarvoor we een nieuwe speler in moesten passen. Dit werd uiteindelijk de schrijver van het stuk, Folkert Sijbrandij, van Hidaard. Bij velen wel bekend als voormalig boer en toneelschrijver, o.a. van het theaterstuk Elk Sines, over Tjerkje fan de Kliuw. Ook dit vroeg een aantal rol- en tekstaanpassingen. Daarbij genomen de korte tijddie we ervoor hadden, want het moest natuurlijk voor het herfstweer inviel gespeeld worden om niet het risico te lopen dat we gehinderd werden door kou en regen en we alsnog moesten annuleren. Een behoorlijke uitdaging dus.



Vanaf de vakantieperiode weer bij elkaar gekomen en in een dikke maand tijd intensief met elkaar samengewerkt om er een soepel lopend verhaal van te maken. Grote belangstelling Dat is ons inziens uiteindelijk geslaagd, ook gezien de positieve reacties en enorme belangstelling. Veel herkenning in de actuele onderwerpen die er binnen de agrarische wereld spelen, zoals de stikstofproblemen, alle regelgeving waar boeren aan moeten voldoen, de verschillen in belangen tussen de consument die goedkoop wil, milieuorganisaties, dierenactivisten, de politiek en de spanningen die dit binnen boerengezinnen teweeg brengt. Hierbij veel credits voor de schrijver en de regisseur die dit in een luchtige vorm toch voelbaar naar voren hebben weten te brengen.

Alle zes voorstellingen waren vooraf uitverkocht en we konden nog twee extra voorstellingen vullen. Uiteindelijk een vijftal voorstellingen voor 100 man publiek kunnen spelen en nog twee voorstellingen met 40 mensen. Dit laatste omdat het coronavirus weer om zich heen begon te slaan en de overheid weer verder gaande restricties doorvoerde over het aantal mensen dat bij een voorstelling mocht zijn. Een lang en intensief project met veel hobbels en noodzakelijke aanpassingen, wat veel van onze flexibiliteit vroeg. Maar, mede daardoor, veel geleerd van toneelspel, cabaret en zingen. Precies waar Griene Sjippe voor staat; een leerschool voor toneelspelen en alles wat daar bij komt kijken.


De Pinne

Troch Bauke de Boer Wij zijn Wouter en Helga Develing en wonen sinds afgelopen kerst in Easterein. We zijn beiden Leidenaar, geboren en getogen. We hebben daar steeds met veel plezier gewoond: Leiden is een prachtige stad! Maar de Randstad ging ons steeds meer benauwen. Alles moet altijd maar doorgaan, iedereen is altijd druk en 24/7 is de norm. Als we door de polders liepen of fietsten, Helga loopt hard en samen doen we aan recreatief wielrennen, dan gebeurt er iets met ons. Het ervaren van stilte en rust, de horizon kunnen zien, vogels kunnen horen. En dus gingen we op zoek naar een plek buiten de Randstad. Voor ons was alleen de provincie Friesland een mogelijkheid: polders en vriendelijke mensen. Rike ferieningslibben joech trochslach We kozen uiteindelijk voor Easterein, omdat we daar een prachtig, gezellig, oud huis vonden en omdat Easterein een actief dorp is. We zochten de rust, maar houden ook wel van leven in de brouwerij. Het rijke verenigingsleven hier was voor ons een belangrijke reden om voor dit dorp te kiezen. We hadden het al helemaal uitgedacht: eerst wat tijd nemen om te settelen en dan geven we een grote buurtborrel en gaan we vrijwilligerswerk doen bij SDS. Zo leren we mensen kennen. Jammer genoeg gooide corona roet in het eten. De borrel kon niet doorgaan en ook de geplande bardiensten bij SDS gingen niet door, op één na. Dat zette geen zoden aan de dijk. Afgelopen winter waren we wel trouwe bezoekers van de bluesmiddagen bij Bergsma, waar we ook graag eten. En afgelopen zomer hebben we een kaatstoernooi bezocht en een spontane muziekmiddag op het Skilplein. Zo hebben we toch nog wel wat mensen ontmoet. Yn harren frije tiid Wouter is op dit moment nog werkzoekend, hij was jarenlang werkzaam als administrateur. Helga werkt als logopedist in het speciaal onderwijs in NoordHolland. Zij werkt op een basisschool en een school voor voortgezet onderwijs voor leerlingen met spraaktaalproblemen en/of slechthorendheid. Ondanks het feit dat we nog maar weinig mensen hebben leren kennen, wonen we met heel veel plezier op ’t Heechhiem 1. We genieten ervan zó de polder in te kunnen lopen of fietsen, we genieten van onze lekkere tuin, de groenten uit


het karretje van de buurman, bij mooi weer een biertje op het terras bij Bergsma, kletspraatjes als we iemand tegenkomen, de stilte en het rustige leeftempo. We hopen dat dit stukje jullie een beetje nieuwsgierig naar ons hebben gemaakt en nodigen eenieder uit eens een keer langs te komen voor een drankje. We hebben gelukkig ruimte genoeg om 1,5 meter afstand te kunnen bewaren ;) Wouter en Helga Develing


Yn en om Easterein (Skilplein 1) troch Jan Hiemstra

Tal fan Eastereiner beukers út de perioade 1947 – 1954 ha by ‘juffer Rinkje’ (Rinkje van der Wal) yn de klasse sitten. Doe ’t ik yn 1947 op de beukerskoalle kaam, kaam sy der ek. Noch net as juffer, mar as in jong fanke om it fak by Anneke van der Meer te learen. Ik wit net mear hoefolle dagen se ‘staazje’ rûn, mar se wie yn dat earste jier ek noch faam by Tiede Hijlkema oan de Wommelserdyk (no Van Eijsingaleane 27) en gong nei de oplieding foar beukerliedster yn Snits. Dat ferrûn allegearre poer bêst en se helle har ‘akte’ (diploma) as beukerliedster. Juffer Anneke waard yn 1948 yn Wommels beneamd. Dêr kaam doe ek in beukerskoalle. Rinkje folge har, noch mar 17 jier âld, op. Se wie noch wol hiel jong, mar hie it fak yn de fingers. Op de foto links sjogge wy de jonge juffer Rinkje by de doar der ’t tal fan bern yn de rin fan de jierren trochhinne gongen binne. Dyselde Rinkje komme wy ek tsjin op de foto op de oare side mei de klasse dy ’t se yn 1951 hie. Dy foto is op in hiel bysûnder plak nommen. It is no in part fan de dyk oan de efterkant fan de huzen fan it Skilplein en de kopskant fan de Skoalseize. Hjir rûn oant 1958 ta in feart. It wie in ferbining tusken de Skippersbuorrenfeart en de Sebeare. Oan de parkearplakken mei no de glêskontener wie de sânbak der ’t de bern fan de bewaarskoalle yn boarten. De foto is ûngefear op dit plak makke. De sânbak Yn de oarloch (WO II) fûnen de Dútsers ‘beweging’ belangryk en soks moast al mei de bern begjinne. Dêrom waard der op it plak op dizze foto in sânbak oanlein. Tusken Skilplein 25 en doe noch de legere skoalle (no Skilplein 27) kaam in paadsje mei in brechje oer de feart foar ‘t Heechhiem 7. Ferfolgens in tegelpaadsje nei links op it plak der ’t no it trottoir lâns de dyk nei De Skoalleseize leit.


Op ûngefear de yngong nei de kantine bûgde it paadsje links ôf en dan kamen je by de sânbak. Dêr waard in gat groeven der ’t read sân yn kaam en foar de sânbak kaam in tegele pleintsje. De bern koene dêr boartsje en ... gymnastykje.

De liedsters: Rinkje van der Wal (links) en Iet Bergsma (Scheltema) De boppeste rige fan l/r (en dêrnei nûmerje ik fan l/r troch): 1 Geert Leeman, 2 Arie Klarenbeek?, 3 Jan van der Heide, 4 Siemen de Haan?, 5 Tjitske van der Valk, 6 ?, 7 Jopie van der Berg, 8 Akke de Haan, 9 Douwe Oosterbos Twadde rige fan boppen: 10 ?, 11 Siepie Feenstra, 12 Emma Bergstra, 13 Hein Hoekstra, 14 Sijke de Jong, 15 ?, 16 Afke van der Eems, 17 Lida (Puk) Sijtsema, 18 ?, 19 ?, 20 Rinske Joustra, 21 ?, 22 Piet Zijlstra Tredde rige fan boppen op knibbels: 23 Jellie Romkema, 24 Eke Hofstra, 25 Lammert Zwaagstra. 26 Folkert Vellinga, 27 Douwe Hiemstra, 28 ?, 29 Griet van der Valk, 30 Aaltsje Stapersma?, 31 Mintje Vellinga, 32 Tjerkje de Vries, 33 Theunis Arema, 34 Ietje Visser Underoan sittend: 35 ?, 36 Geeske Leeman, 37 Rinze Strikwerda, 38 Jan de Boer, 39 Clara Kornelis, 40 Arie Klarenbeek, 41Poppie Suomokil, 42 Saarke Bouma, 43 Tjitske Feenstra, 44 Bauke Overal



Nei de oarloch Nei de oarloch moast alles wat troch de Dútsers betocht wie sa gau as mooglik ferdwine. De sânbak fertutearze. As kattebak die er it geweldich, mar foar bern net mear geskikt om te boartsje. Boppedat waarden de bern fan it reade sân sa smoarch as bargen. Mar tiden hawwe tiden en soks jilde ek foar de sânbak. Ein 40-er jierren kamen de minsken dy ’t der ferstân fan hiene dat beweging ek foar pjutten en beukers goed wie op it idee de âld sânbak te renovearjen. De tegels foar de sânbak waarden op ‘e nij lein, it gat der ’t it sân yn lei waard op ‘e nij útgroeven, der kaam drainaazje op ‘e boaiem. It readsân waard ferfongen troch giel, it tal m2 waard útwreide, der kaam in kreas stek omhinne om minsken en bisten ‘bûtendoar’ te hâlden en der waard in oerkaping mei in bankje makke der ’t de bern sitte en boarstje koene as it waar net alte-alte wie. Ik tink dat de sânbak oant 1964 doe ’t de beukerskoalle ferpleatst waard nei Vrijburg 1 yn gebrûk west hat. Op de foto boppe-oan stiet de klasse mei de lieding. Mei Tjerkje de Vries (Kooistra) ha ik de foto besjoen. Wy koene net alle bern thúsbringe, mar de nammen der ‘t wy fan tinke dat wy it witte folgje, somtiden mei in fraachteken en as wy it hielendal net wisten allinne in fraachteken.


Tsjerkenijs Protestantse gemeente te Easterein Adventsviering 2020 In januari van dit jaar hadden we de Skoalleseize gereserveerd voor onze adventsviering in december. Wie had toen kunnen denken dat dit, doordat de wereld nu al maanden in de ban is van het coronavirus, nu niet door kan gaan. We hebben onze reservering geannuleerd. We beseffen terdege dat dit voor veel mensen een grote teleurstelling zal zijn. Maar we zien geen mogelijkheden om aan de regels van het RIVM te kunnen voldoen. Ook wij, als diakenen vinden dit één van de hoogte punten van het kerkelijk jaar en zullen het dus zelf ook zeker missen. We hopen en bidden dat er weer andere tijden komen en dat we volgend jaar deze viering weer kunnen houden. Kerstpakkettenactie 2020 De diaconie van Easterein is steeds bezig om projecten dichtbij en veraf financieel te ondersteunen. Het is fijn om dit werk te kunnen doen. Met de feestdagen van december in het vooruitzicht willen we graag weer kerstpakketten brengen bij mensen in ons eigen dorp die rond moeten komen van een minimuminkomen. Behoort u of behoren jullie bij deze groep? Dan kunt u het antwoordstrookje voor 14 december in een gesloten envelop bij Folkje Visser in de brievenbus doen. Zet dan op de envelop “diaconie”. Deze actie is ook bedoeld voor mensen die geen lid zijn van de kerk in Easterein. Wij zullen uw gegevens vertrouwelijk behandelen en na gebruik vernietigen. Dat betekent dat we elk jaar opnieuw uw aanmelding nodig hebben. Dus ook mensen die in 2019 een kerstpakket van de kerk hebben ontvangen kunnen zich nu weer aanmelden. ……………………………………………………………………………………………………………………….... Antwoordstrookje (inleveren in een dichte envelop) bij: Folkje Visser, Koaifinne 4 Easterein Naam en adres: ___________________________________________________


Inmiddels is onze nieuwe dominee, ds. Nicolette Vlaming, in Easterein komen wonen. Om haar welkom te heten, willen we iedereen vragen een kaartje bij haar in de bus te bezorgen; Populiereleane 9, 8734 HS Easterein. We bezorgen touw met knijpers bij haar. Hiermee kan ze jullie welkomstkaartjes door het hele huis ophangen! Idee voor de creatievelingen onder jullie: maak een kaartje met een foto of tekening van jezelf erop, zodat Nicolette vast kan oefenen met namen en gezichten. Naast dit coronaproof welkom, hopen we uiteraard de komende tijd op meer mogelijkheden om verder met Nicolette kennis te kunnen maken. Bevestigingsdienst In de dienst van zondag 8 november om 14.00 uur zal ds. Nicolette Vlaming worden bevestigd in het ambt door ds. J. Hilverda uit Winsum. Vanwege de coronamaatregelen kunnen er niet veel mensen in de kerk zijn (vooraf opgeven is nodig), maar gelukkig is een geluidsopname te beluisteren via www.kerkomroep.nl (> Friesland > Easterein). Ook zal een video-opname beschikbaar zijn op www.kerkeasterein.nl één of twee dagen na de dienst.

22 november: Gedenken van overledenen in de kerk Zondag 22 november is het ‘Eeuwigheidszondag’. Tijdens de kerkdienst gedenken wij als gemeente met de familie, de overledenen die gerelateerd zijn aan onze kerkelijke gemeente. We noemen hun namen en steken een kaars voor hen op. Daarnaast kan ieder die dit wil een kaars aansteken voor mensen die zij zelf missen of met liefde aan terug denken. Echter, door de coronamaatregelen mogen er maar een beperkt aantal mensen in de kerk. De kerk is ’s middags open voor iedereen die iemand wil gedenken. Daarom hebben wij besloten om iedereen uit Easterein e.o. de gelegenheid te bieden om op die zondagmiddag in de kerk een kaars aan te steken voor diegene(n) die jij/u graag wilt gedenken. Jullie zijn daarom welkom op zondag 22 november tussen 11.30 en 16.30 uur in de Martinitsjerke, om in een gepaste omgeving, gedenkkaarsen aan te steken voor jullie overleden geliefden, vrienden, familieleden of anderen.


Alle Eastereinders op de foto: Andries Joustrastrjitte


Opening van de kinderboekenweek Op woensdag 30 september was de start van de jaarlijkse kinderboekenweek. Het thema was dit keer ‘En toen......’ Alle kinderen verzamelden zich op het plein, juf Rennie las een verhaal voor ‘de held op sokken’. Jonkvrouw Tryntsje kwam een bezoekje brengen aan school. In de anderhalve week voor de herfstvakantie hebben de kinderen aan dit thema gewerkt. CBS de Foareker


It wurk fan… Hendrikje Bouma Troch Marijke de Boer

Op in tiisdei te moarn (foar de semi-lockdown) drinke we spontaan efkes in bakje. Sa as wol faker, komt yn ús petear ek it ûnderwerp wurk foarby. Op it momint dat wy it der oer hawwe, komt my ynienen yn it sin dat it ek hast wer tiid is om in stikje oan te leverjen foar de doarpskrante. Om’t ien en ien faaks twa is, wie it net hiel muoilik om te betinken wa’t ik dit kear hjir foar freegje moast. Hendrikje is 23 jier en wennet op ’e Andries Joustrastrjitte tegearre mei Stefan. Se ferteld dat se by de thússoarch yn Makkum wurket as ferpleechkundige. Hendrikje: “Ik ha yn myn tredde jier fan de oplieding MBO Ferpleechkunde staazje rûn by de thússoarch yn Makkum. Dernei ha ik in 0-oeren kontrakt krigen en bin dêr úteinlik bleaun. Earst bin ik oan ’e slach gien as fersoargjende IG, mar sûnt jannewaris bin ik dêr wurksum as ferpleechkundige”.

Oplieding “Yn 2017 ha ik de oplieding MBO-ferpleegkunde ôfmakke. Yn it letste jier fan ferpleegkunde twifele ik, wat ik dernei graach dwaan woe. Woe ik HBO-ferpleegkunde dwaan, as dochs wat oars? Om’t alternative genêskunde doe al wat myn ynteresse hie, ha ik op ynternet socht of der ek opliedingen wiene. Ik seach doe dat der in iepen dei wie en bin mei de yntinsje om der allinnich mar efkes te sjen nei ta gien. Ik bin doe sa entûsjast wurden, dat ik yn 2017 dochs út ein setten bin mei de dieltiid oplieding Natuergenêskunde. Dizze oplieding duorret


yn totaal 5 jier en dit kombinearje ik neist myn wurk. Dit jier sit ik alwer yn it fjirde jier fan ’e oplieding. Ungefear trije kear yn ’e moanne ha ik op sneons les yn Zaltbommel. Lokkich binne d’r noch twa klasgenoatsjes dy’t ek út Fryslân komme en kin ik moai mei harren ride”. “Dat ik ynteresse hie yn dizze oplieding, komt mei nammen dat ik it yn de oplieding MBO-ferpleegkunde it hiel jammer fûn dat die mear rjochten wie op symptoombestriding. Ik hie foar myn gefoel net genôch tiid en in lústerjend ear foar de pasjint. Sa kaam ik der ek efter dat ik it foaral hiel wichtich fyn in folslein bield te krijen fan immen. Ek hie ik de driuw om op in oare manier nei de minske ta te sjen. Yn dizze oplieding is alles op syn plak fallen en doar no wol te sizzen dat ik echt myn passy fûn ha”.

“De Natuer genêst, de arts is net de master, mar de tsjinner fan de natuer; hij tsjinnet de sykte werom te lieden nei hearrigens oan de wetten fan de natuer”. Natuergenêskunde “It fak natuergenêskunde hearst net sa faak. Ik krij dan ek faaks de fraach wat ik krekt doch. Eins is it al in hiel âlde genêskunde dy’t oeral op ’e wrâld út oefene waar, foardat de wittenskiplike revolúsje kaam. Hippokrates, in Griekse natuerfilosoof, is de grûnlizzer fan natuergenêskunde, krekt as de reguliere genêswize. Yn de natuergenêskunde is der sprake fan in holistische fyzje. Dit betekent dat der op fysike, sosjaal, emosjoneel en spiritueel flak nei de minske sjocht. Dit hâld yn dat we de minske as ien sjogge, neat is skieden. Ek tinke we net yn sykte, mar yn sûnens. It lichem besit in kracht om steuringen te bestriden en hat in herstellend fermogen. Dit hjit it sels genêzend fermogen. Troch in passende prikkel te jaan, kinne we it sels genêzend fermogen stimulearje sa dat de sûnens fan immen ferbetterje kin. As natuergenêskundige sjogge je ek fierder dan allinnich de klacht en probearje ek de oarsaak oan te pakken. Want wêrom krijt immen eins in te hege bloeddruk? Wat sit der ûnder? Is it in ferswakke orgaansysteem sa de lever as nieren dy’t net mear oan kin? As binne je mar drok, drok, drok en rint de druk letterlik op? As immen komt mei in klacht, fynt der earst in petear plak fan oardel oere oant twa oeren. Yn dy twa oeren krij ik in soad ynformaasje oer immen. Op basis fan dy ynformaasje stel ik in diagnose en meitsje ik in behandelplan. De wurksumheden It fak natuergenêskunde is hiel breed. Yn myn oplieding krij ik no in soart ‘basispakket’. Sa krij ik les yn fysioterapy, dit is in terapy wêrby we leare krûden


yn te setten om organen te fersterken en te reinigjen. Dit kin mei tee, mar faaks sette we yn op in tinktuer, omdat dit wat makliker is. Ek krij ik les yn sûn iten, iriscopie, LGW (massaazjes ensa), terapeutyske foarming, bachbloesemterapy, medyske basiskennis, staazje en it fak natuergenêskunde neffens de fjouwer natuerkwaliteiten. Myn wurksumheden sille letter bestean út it ôfnimmen fan in anamnese, it stellen fan in diagnose, it meitsjen fan in behandelplan en it tapassen fan de ferskillende terapyen. mei it opstellen fan in behandelplan binne de fjouwer natuerkwaliteiten myn hâldfêst. Myn doel is om de organen dy’t dat nedich ha te fersterkjen en te reinigjen. Eigen bedriuw “Ik sit yn it fierde jier en ha sûnt juny myn eigen bedriuw ‘praktyk de bûterblom’ opsetten. Myn yntinsje hjirfan is om lyts te begjinnen en sa kennis te meitsjen mei it terapeutskip en it hawwen fan in eigen bedriuw. Sa kin ik ûntdekke hoe’t ik bin as terapeut, hoe’t ik dizze rol ynfolje wol en kin ik myn eigen learproses befoarderje. Ek kin ik sa myn bedriuw stapke foar stapke op bouwe en kin ik der efter komme, wat der allegear bij komt sjen. Om’t ik noch net ôfstudearre bin, is it noch net tastien om de folsleine wurksumheden út te fieren en alle terapyen ta te passen. Derom bestiet in behanneling op it stút allinnich noch út it jaan fan in ûntspannende massaazje en it eventueel jaan fan advizen. Wannear’t immen komt foar de ûntspannende massaazje start ik altyd earst mei in lyts petear. Ik freegje hoe’t it mei dejinge giet en oft der ek noch bysûnderheden as bepaalde klachten binne. Hjirtroch krij ik in bytsje in bield fan dejinge. Yn oerlis beslút ik hokker gebied(en) ik gean masseren en hokker techniken ik tapassen gean. Dit kin gean om in rêch-, gesicht-, búk- as fuottenmassaazje. In behanneling duorret gemiddeld in oere. As ik oan it massearen bin sjuch ik nei de hûd hoe die der út sjocht en reageart en as my ek bepaalde dingen opfalle. Derneist wurkje ik mei bepaalde reflexgebieden, wat mei bepaalde organen of wat te meitsjen kin ha. Dit jou ik dan wer werom. It komt soms ek wol foar, dat ik de behanneling op basis derfan oanpas. Hjirby folgje ik myn yntuysje en is foar mysels bygelyks in moai learproses”. Ambysje/takomst “Yn it earste jier fan de oplieding hie ik noait betinke kinnen dat ik myn eigen bedriuw starte soe. Dit fûn ik earst dan ek hiel spannend, mar bin hjir no wol hiel grutsk op”. By de fraach wat se sels it moaiste fynt oan dit fak, is Hendrikje har antwurd dat se it hiel moai fynt om minsken bewust te meitsjen dat je ek oars nei sûnens en eventuele klachten ta sjen kinne. Derneist jout it tapassen fan in ûntspannende massazje as oare terapy my in hiel foldien gefoel en fyn


dat dêrom ek hiel moai om te dwaan. “Yn ’e takomst hoopje ik myn bedriuw fierder út te breidzjen, sels noch mear troch te groeien as terapeut en hoopje ik dat ik my folslein rjochtsje kin op it terapeut wêze. Om’t ik it wurk as ferpleegkundige ek hiel leuk fyn, hâld ik dat der dan miskien noch by op flexbasis. Ta beslút Dit ynterview hat my dochs efkes oan it tinken setten. Wannear binne je no echt sûn? Hokker klachten fine je der sels ‘by hearren’/binne foar je sels ‘akseptabel’? en wannear lûk je oan’ e bel? En hokker ynfloed ha je sels op je sûnens? binne fragen dy’t yn my opkomme. Hoe moai kin it wêze dat Hendrikje miskien wol antwurd jaan kin op ferskillende fragen, of in lústerjende ear biede kin en der tegearre mei dy efter komme kin wat it efterlizzende eins is. Entûsjast wurden? As mear witte wolle oer natuergenêskunde? Hendrikje lit witte dat jim har altyd skilje meie, as in mail stjoere kinne.

Kennis maken met natuurgeneeskunde? Voor jouw een nieuwe ervaring en voor mij praktijkervaring! Bent u benieuwd wat de visie van een natuurgeneeskundige (student) is? Ik geef ontspannende massages met verschillende technieken en ik geef daarbij passend advies. Ik ben op zoek naar (proef) cliënten die voor een schappelijke prijs kennis willen maken met natuurgeneeskunde en daarbij een nieuwe ervaring op willen doen. Voor meer informatie neem gerust contact met mij op. Warme groet, Hendrikje Bouma



Ut de âlde doaze

Troch Bauke de Boer Foto: Bauke Tj. de Boer

Dizze foto ha ik makke fan út de toer yn Febr. 1983. De sportfjilden mei de tennisbaan wêr it stek om hinne stiet.

Ut de húshâlding fan... Oplossing Dizze kear in foto út de húshâlding fan de famylje Gelf & Ria Dijkstra. Op de foto, f.l.n.r. Sabine, Jan Joost en Astrid.


Op reis mei … Eefje en Sipke Troch Bauke de Boer

It is begjin oktober as Bauke de Boer my freget as ik ek in reisferslach skriuwe wol oer Amearika. Hoewol reizgje yn dizze Corona tiid miskien net hiel aktueel is (behalve dan Willem Alexander, mar dy hat spyt krigen) kin it foar sommigen miskien dochs in bron fan ynspiraasje wêze as der wer bettere tiden komme. Eefje en ik ha yn 2014 en yn 2016 in reis nei Amearika makke. Beide kearen binne we yn april nei Chicago flein en ha der in camper oppikt. Nije campers wurde yn Chicago makke en moatte dernei troch it hiele lân (foardat it heechseizoen begjint) nei de ferhieradressen brocht wurde. Sa ha wy dus in kear in camper nei San Francisco brocht en nei Los Angeles. Wy hiene in camper fan 25 feet (sis mar 7,5 meter), net te grut en net te lyts en alles sit der yn. Wat in kjeld yn april Omdat it yn april yn Chicago best noch wol kâld is, binne ek net alle camping al iepen. De earste dagen sliepe we dan ek faak yn in motel. Wy binne moarnsminsken, dus ek op fakânsje geane we reedlik betiid fan bêd om de dei goed mei te nimmen. De 3e dei steane we sa moarns al foar 7 oere op in prachtich plakje oan de grutte rivier de Mississippi as de sinne opkomt! We ride yn in pear dagen nei it begjin fan de Rocky Mountains. We fine in prachtige camping yn Coaldale (Colorado) oan de rivier Arkansas. We sjogge beverdammen en prachtige natuer. We sitte behoarlik heech yn ’e bergen, dat it is ’s nachts kâld (-20). We ride nei Silverton en dernei nei Durengo. In skitterende route, we sitte soms midden yn ’e snie (3000 m), mar de diken binne goed te riden. Soms wat pine yn ’e holle, sil wol troch de hichte komme. Wat in yndrukken We geane nei de Nationale Parken Mesa Verde, Arches, Moab en Canyon de Chelly. We ha in NP pas kocht sadat we net foar elk park apart yntree betelje. We meitsje ferskillende kuiertochten (trails) yn it werklik prachtige natuer! Fia Petrified Forest (verstinde boomstammen) geane we nei de Grand Canyon. It is noch betiid yn it seizoen, mar dochs is it al wol drok. Dat is ek wol te begripen, want it is yndrukwekkend wat we te sjen krije. Wat in ymposante rotspartij mei djippe kloven!


Nei 2 dagen geane we nei Page en sjogge dêr Horse Shoe Bend, Antelope Canyon en de Glen Canyon Dam (we fine deze Dam moaier as de Hoover Dam). Dernei geane we nei Bryce Canyon. Wie de Grand Canyon foaral ymposant, dizze Canyon is echt moai! Geane jim ooit nei Amearika besykje dan foaral dit NP! (sjoch mar ris op ynternet). Ek de Nationale Parken Zion en Mono Lake binne it besykjen mear as wurdich.

Las Vegas mei net ûntbrekke We geane no richting Las Vegas, mar steane earst noch in nacht yn de Valley of Fire (wat minder bekend miskien, mar ek hiel moai). Yn Las Vegas is de camping yn ’e stêd, gewoan op asfalt. It is hjir lekker waarm, sa’n 25 graden. Wat in ljochtsjes en wat in protte gokautomaten, der steane sa in pear hûndert neist elkoar… Leuk om in kear te sjen en mei te meitsjen, mar net echt ús ding. We geane troch nei Death Valley. Hjir meie je mei in hiercamper net hinne fan 15 juny oant 15 augustus omdat it dan te waarm is. It is no ein april en oerdei is it 42 graden. Op de camping is it om 23 oere noch dik 36 graden en fanwege it lawaai moat de airco út… Sliepe komt der net echt fan.


Fizel

D R O G I ST E R I J - PA R F U M E R I E

TERP 52, 8731 BA WOMMELS TELEFOON 0515 333 210


De oare deis sjogge we dochs ek hjir wer prachtige natuer. Op nei Sequoia NP. Wat in grutte beammen, dik 80 meter heech en de Shermans Tree hat in omtrek fan 33 meter! Fia Yosemite NP (ek wer hiel moai) geane we nei de kust richting San Francisco. De roete fan San Francisco nei Los Angeles is in belevenis, je ride flak langs de Pacific Oceaan.

We meitsje ek noch in Walvisexcursie en de “spuitlucht” fan dy bisten stjonkt enorm! We sjogge ek dolfinen, pelikanen en in protte seeliuwen. We kampeare noch in nacht op in hege rots mei de foartsjillen fan de camper 2 meter fan de ôfgrûn (ik doar net om ’e camper hinne te rinnen), mar wat in útsicht! Fia it wat mondaine Malibu Beach geane we nei Los Angeles. Hollywood, in tsjinfaller Fansels wolle we de letters “Hollywood” ek efkes sjen. Dat slagget, mar echt bysûnder is it net iens... Noch 1 nacht yn in motel, camper skjin meitsje en ynleverje. Mei de taksi nei it fleanfjild en wer nei hûs. It wie prachtich, san 7000 km riden en foaral skitterjende natuer sjoen. Wat dat oanbelanget is Amearika in oanrieder! Groetnis fan Eefje en Sipke


Dobbelân

Troch Karin Everhardus ‘t Dobbelân is een bekende straatnaam in het noorden van Easterein. Maar waar deze naam vandaan komt? De naam grijpt terug op een landschappelijk verschijnsel. Voorbijkomend aan de bushalte op de Sibadawei, volgen aan de rechterkant nog twee vrijstaande huizen. Daarnaast ligt een stuk grasland, aan weerszijden begrensd door bomen. Op dit veld - verscholen en verzonken in de grond - bevindt zich een grote, vrij steil aflopende kuil waar water in staat. Deze lijkt een aantal meters diep te zijn. Ontstaan in het verleden, misschien wel meer dan duizend jaar oud. Dit is de dobbe van Easterein. Een dobbe - waarvan er meerdere in Noord-Nederland te vinden zijn - is een komvormige uitholling in de grond. Het ontstaan kan divers zijn. Als het een natuurlijke oorzaak heeft, zal het gevormd zijn tijdens de laatste ijstijd, zo’n tienduizend jaar geleden. Echter, een dobbe kan ook gegraven zijn om een drenkplaats voor vee te verkrijgen. Een andere mogelijke ontstaanswijze is als gevolg van een dijkdoorbraak, waarna het water zich een weg zocht. Hoe de dobbe van Easterein is ontstaan, blijft onduidelijk. Pastoraliagrond Vroeger was het land waar de Eastereinse dobbe op lag, vele malen groter dan nu. Het werd ernaar vernoemd en was eeuwenlang in eigendom van de kerk. Vandaar dat het dobbelân - of dobbeland - ook wel ‘pastoraliagrond’ werd genoemd. Om het land op te komen vanaf de Sibadawei - in de eerste helft van de 20ste eeuw - ging via een opstapje en een wit toegangshek. Deze stond bekend als ‘de wite hikke’, beschreven in het mei-nummer van dit jaar door Jan Hiemstra. Het dobbeland werd niet alleen gebruikt voor het weiden van vee. Zo blijken er volkstuintjes te zijn geweest, om de dobbe heen. Handig hierbij was dat men gebruik kon maken van het water, vooral tijdens droge zomers. Bij droogte haalden ook huisvrouwen water uit de dobbe - voor de was - en boeren deden dit voor hun vee. In 1925 werd het nodig gevonden om de waterkuil op te schonen. Niet iedereen zag het nut in van de dobbe. Zo werd er in 1934 een voorstel gedaan om de dobbe te dempen omdat het water niet geschikt zou zijn voor


gebruik. Er was nog een reden ter afkeuring. In 1935 werd er gepleit voor een afrastering om de dobbe heen, omdat het water gevaarlijk zou zijn voor de jeugd. In andere Friese plaatsen kwam het namelijk nogal eens voor, dat kinderen vol overmoed een dobbe indoken om vervolgens niet meer boven te komen. Of dit in Easterein is voorgekomen vermeldt de historie niet, tot nu toe. Muziekconcours Dobbe-lân Het land - vooral het gedeelte in de directe nabijheid van het dorp - was ook het terrein voor bijeenkomsten en festiviteiten. Op een zomerdag anno 1938 werd er waarschijnlijk een zendingsdag in de open lucht gehouden, met een aantal sprekers en een optreden van het muziekkorps Wilhelmina. Een jaar later was er “op het zoogenaamde ‘dobbe-lân’ achter café Bergsma” een muziekconcours, waar zo’n zestig harmonie- en fanfarekorpsen aan deelnamen. In de herfstmaand van 1938 was er op het land een openluchtvoorstelling, ter gelegenheid van het 40-jarige jubileum van koningin Wilhelmina. De teksten waren geschreven door de heer S. Dantuma, die een bakkerij had aan het Skilplein. Zijn naam is nog altijd terug te vinden boven de voordeur van het pand. Het dobbeland grensde aan de tuin van de pastorie. Deze lag aan de overkant van het water, dat deel uitmaakte van de pastoriegracht. Daarmee was de tuin bij uitstek geschikt als podium, tussen de bomen door kwamen de spelers op. Na twee succesvolle uitvoeringen in de open lucht kwam er eind september nog een derde keer. Deze vond plaats in een grote tent op het dobbeland. Sportveld In de loop van de 20ste eeuw werden er stukken grond van het dobbeland opgekocht. Het begon in 1939 toen een stuk werd verkocht als bouwgrond, hierop werd een twee-onder-een-kapwoning gebouwd, Sibadawei nr. 12 en 14.


In 1941 werd een stuk land door de gemeente aangewezen als bestemmingsplan voor een sportterrein. Voor die tijd werd er ook al gesport, de eerste voetballers renden op het dobbeland achter de bal aan! Anno 1969 werd een flinke lap grond ten NO van de kerk verkocht aan de gemeente, als bouwgrond voor een nieuwe woonwijk. Dit tot grote teleurstelling van de dominee, want hiermee raakte zijn woning - de pastorie - het vrije uitzicht in noordoostelijke richting kwijt. Er werd nog wel bedongen dat de pastorie een uitrit zou krijgen op de Stittenserleane. Strjitte Dobbelân Tussen 1969 en 1972 werd de hele noordelijke woonwijk uit de grond gestampt, met in totaal 53 woningen voor gezinnen en bejaarden. Zo kwamen er vier straatnamen bij in Easterein, waaronder ‘t Dobbelân. Een verwijzing en als herinnering aan hoe het vroeger was. Andersoortige dobbes Panorama midden jaren ‘70 voHet zal interessant zijn om te weten, rige eeuw, rechts tegen de nieuwe dat er in het verleden niet alleen wijk aan ligt de dobbe. water- maar ook andersoortige dobbes voorkwamen. In Easterein was er ooit een ‘jiskedobbe’, deze lag aan ‘t Heechhiem. Deze dobbe was in gebruik als afvalkuil voor het hele dorp. Speciaal hiervoor werd de functie van ‘jiske-opheller’ ingesteld. In 1882 lieten de kerkvoogden deze dobbe verplaatsen naar een stuk boerenland, aan de overkant van de Skippersbuorren. Op de voormalige afvalplaats kwam een vier-onder-een-kapwoning te staan, tot in de vijftiger


jaren van de vorige eeuw. Toen werd het pand in tweeĂŤn verdeeld en is tegenwoordig bekend als ‘t Heechhiem nr. 3 en 7. Terugkerend naar de dobbe aan de Sibadawei, naar het water toe. Daar dringt de vraag zich op of er mogelijk iets verscholen ligt onder het rimpelloze, stille wateroppervlak...



De koksmûtse: Canadese appeltaart Door Annebeth de Jong

Ingrediënten • 200 gram (room)boter • 100 gram havermout • 250 gram zelfrijzend bakmeel • 200 gram bruine basterdsuiker

• 4 goudrenetten • 0,5 theelepel kaneelpoeder of koek- en speculaaskruiden • snufje zout

Benodigdheden: Springvorm 24 cm

De appels uit eigen tuin zijn geplukt, nu ervan genieten!

Bereiding 1. Verwarm de oven voor op 180 graden. 2. Schil de appels en snij ze in blokjes. 3. Meng ze in een kom met de kaneel. 4. Laat de boter in een pannetje langzaam smelten. 5. Meng in een andere kom de overige ingrediënten en roer daar de gesmolten boter doorheen met een vork tot een kruimeldeeg ontstaat. 6. Bekleed een springvorm (24 centimeter) met bakpapier en druk 2/3 van het deeg op de bodem plat. 7. Druk de zijkanten iets omhoog tot een klein opstaand randje. 8. Verdeel de appelstukjes over de bodem en als laatste het overgebleven kruimeldeeg er bovenop. 9. Zet de Canadese appeltaart een uur in de oven, laat ‘m afkoelen en geniet! Bron: https://www.pukster.nl/recepten/canadese-appeltaart




nieuwsgierig

kansen. Welkom bij van der Eems.

VA N D ER EEM S . N L E A S T ER EI N / HEER EN V EEN


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.