Doarpskrantsje Easterein febrewaris 2022

DOARPSKRANTSJE EASTEREIN febrewaris 2022

Kolofon

Nûmer 2 – Febrewaris 2022 Redaksje: Bauke de Boer Helga Develing Klaas de Jager Einredaksje: Mattie Dijkstra Foto foarside: Willy Sybesma Opmaak: Froukje Dijkstra Printwurk: Drukkerij Van der Eems Kopij Doarpskrantsje: doarpskrante@easterein.nl as by Mattie Dijkstra, Wynserdyk 10c Webside Easterein.nl: info@easterein.nl Twitter: @easterein_frl Facebook: Fraach&oanbod&sa Advertinsje?

Mail nei doarpskrante@easterein.nl

Er zijn al aardig wat giften overgemaakt naar aanleiding van de QR code die in de vorige edities van het dorpskrantje stonden.

Hier zijn we natuurlijk heel blij mee. Dit is om de kosten van het dorpskrantje te dekken.

Mochten jullie nog niet in de gelegenheid zijn geweest om een bedrag over te maken en dit nog wel willen doen kan dat via de bijgevoegde code en anders mag het gebracht worden bij: Bauke de Boer, Andries Joustrastrjitte 10 of Klaas de Jager, Eeskwert 25.

Alvast hartelijk dank!

De redactie

Rekkennûmer: NL70 RABO 0349 5017 26 û.f.f. Doarpskrante De redaksje fan de Doarpskrante stelt har net oanspraaklik foar de ynhâld fan ynstjoerde stikken. De redaksje behâldt har it rjocht foar om artikels yn te koartsjen of mooglik te redigearren. Troch it ynstjoeren fan tekst- as beeldmateriaal jouwe jo tastimming foar it fermannichfâldigjen hjirfan.

Kopijdatum: Woansdei 23 febrewaris

SPECIALIST OP HET GEBIED VAN TUINEN PARKMACHINES Onze ervaren medewerkers adviseren u graag over de machines die het beste passen bij uw specifieke situatie.

Dat kunnen nieuwe producten zijn, maar we bieden ook tweedehands machines aan.

Tuin- en parkmachines

Verhuur

Service & Onderhoud

ONZE MERKEN:

mechanisatie SIBADAWEI 24 8734 HE EASTEREIN 0515-332125 WWW.BOSMECH.NL

BOSSHOP LANDBOUW TUIN & PARK INDUSTRIE WWW.BOSMECH.NL

WESTEREIN 9 8571 GB HARICH 0514-602922 WWW.BOSMECH.NL

­­­­­Doarpsaginda Febrewaris 06 febrewaris 07 febrewaris 09 febrewaris 12 febrewaris

26 febrewaris

09:30 hiele dei 07:00-08:30 12:30 14:30 18:00 20:00 07:00-08:30 hiele wike 07:00-08:30 hiele dei 09:00

Tsjerketsjinst mei ds. G. Wessels, Martinitsjerke Studzjedei Foareker, bern frij Grize kontener SDS Vr. 1 - Stiens Vr. 1, De Skoalleseize SDS 1 - Oeverzwaluwen 1, De Skoalleseize Covos DS 1 - vc Joure DS 1, De Greidhoeke Covos HS 1 - vc 058 HS 1, De Greidhoeke Griene kontener Foarjierfakânsje BO + VO Grize kontener Lêste ynleverdei kopij Doarpskrante SDS Jeugdtoernoai, De Skoalleseize

Maart 02 maart 08 maart

07:00-08:30 07:00-08:30

Griene kontener Ald papier kontener

16 febrewaris 21 febrewaris 23 febrewaris

Dizze ynformaasje komt fan easterein.nl en út de mailtsjes dy’t wy krije.

Ha jo ek wat foar de doarpsaginda? Mail it dan nei doarpskrante@easterein.nl

Waar vind je een AED in Easterein?

• Andries Joustrastrjitte 16, plek buitenmuur woning, permanent beschikbaar • Restaurant-Partycentrum Bergsma, Sibadawei 2, plek buitenmuur, permanent beschikbaar • Sporthal de Greidhoeke, Stittenserleane 29, plek buitenmuur, permanent beschikbaar • Martinitsjerke, Tsjerkebuorren 2, plek buitenmuur, permanent beschikbaar • Huisartsenpraktijk Hoepman, Van Eijsingaleane 10, plek binnen, beschikbaar tijdens openingsuren • De Skoalleseize, It Heechhiem 11, plek binnen, beschikbaar tijdens openingsuren • Drukkerij Van der Eems, Sibadawei 20, plek binnen, beschikbaar tijdens openingsuren • Bos Mechanisatie, Sibadawei 24, plek binnen, beschikbaar tijdens openingsuren

Verhuisd Na 40 jaar Easterein, waar we altijd met plezier hebben gewoond, waar onze kinderen zijn opgegroeid, is het tijd geworden voor kleiner wonen.

We wonen nu in Bolsward en hopen nog een poosje van deze stad te mogen genieten.

Graag willen wij bedanken voor alle lidmaatschappen.

We kijken terug naar 40 mooie jaren.

Graach oant sjen yn Boalsert.

Marten en Afke Sijszeling

ng fan...

Ut de húshâldi Wa binne dit?

Fan it bestjoer De nijbou op it terrein fan Joustra branje krijt in eigen postadres. Wy ha jim alris frege om suggestjes, om foar te lizzen oan de kommisje fan Súdwest-fryslân dy’t der oer beslist. We ha oanjûn dat we graach in namme sjogge dy’t ferbûn is mei de lokaasje en de eardere bestimming.

De kommisje giet deryn mei, en komt mei de namme “Branjewâl”. Dizze namme past by de bedriuwichheid fan de firma Joustra dy’t op dit plak turf, koalen en oare branje ferladen en ferhannele hat.

Glêstried Der is al hiel wat oer ôfpraat de lêste jierren, mar no stiet de oanlis foar de doar.

Wa’t him oanmeld hat, hat yntusken al berjocht krigen hoe’t it fierder giet.

Oanmelde kin noch bij Delta fiber! Klik op dizze link: https://www. deltafibernetwerk.nl/gebieden/súdwest-fryslân-kleine-kernen-noord/ nieuws/toch-een-glasvezelabonnement-op-jouw-adres-nu-tijdelijk-geenactivatiekosten-in-de-kernen-van-súdwest-fryslân . Dogge jo dat foar 15 febrewaris, dan kinne jo de oanslúting fergees yn de hûs krije sûnder fierdere ferplichtings en is jo wenning klear foar de takomst.

Hûnepoep bakken Der sil opnij sjoen wurde nei de plakken wer’t de hûnepoepbakken pleatst wurde kinne. Op de plakken dy’t wy oanwiist hiene slagget it net fanwege de leidingen yn de grûn. Koartsein, der moat in frachtauto bykomme kinne foar it leegjen, en der moatte gjin kabels en buizen yn’t paad lizze. Suggestjes noch wolkom!

Berend Santema, Henk Duimelaar, Broer Harmen Abma, Sjoukje van der Eems, Catharina Veenstra, Simon van der Velde, Sjouke Strikwerda

landrover landrover en en 4 4 x4 x4 specialist specialist

Sibadawei 1, 8734 HE Oosterend (Frsl.) Tel.: 0515 - 33 12 50 www.elephantoffroad.nl

Toppers!

Op snein 2 jannewaris kamen wy dizze toppers (Jelke en Sven Sijbesma) tsjin op 'e Sjaardaleane. Hja wiene de restanten fan it fjoerwurk oan it opromjen.

Mei de container en in biezem troch it doarp hinne. In moai inisjatyf!

Oud Easterein 1786 fan fam. Bonnema, troch Willy Sybesma.

Ferwûndering

Troch Helga Develing Elke maand ga ik als nieuwbakken Fryslân bewoner op zoek naar antwoorden.

Ik zie hier dingen die ik als Westers stadsmens niet ken of niet begrijp. Dingen die me verwonderen en nieuwsgierig maken. Deze maand verdiepte ik mij in de wondere wereld van de ijsbaan.

Toen ik ruim een maand geleden langs de ijsbaan in Rien liep, zag die er winterklaar uit: het water lag er prachtig bij, klaar voor de vorst. Hoe blijft dat water daar eigenlijk in staan, in zo’n ijsbaan, vroeg ik me af. Dus zocht ik contact met Jan Boonstra, voorzitter van IJsclub Eensgezindheid.

De ijsbaan Ik had me het al eens eerder afgevraagd: hoe komt dat water in die ijsbaan?

In gedachten zag ik dan iemand met een tuin- of brandslang net zo lang staan spuiten tot de baan vol was. Maar ik ken banen waar ’s zomers de koeien lopen.

Wordt er dan een boarding of iets dergelijks gemaakt in de winter? Hoe gaat dat toch? Het blijkt, in ieder geval voor de ijsbaan in Rien, anders in elkaar te zitten. De ijsbaan in Rien wordt gevuld met slootwater. Een ingenieus systeem van sloten, hoogte- en laagtepunten zorgt ervoor dat met het openzetten van een luik de ijsbaan zich vult. Met slootwater dus. Het vullen van de baan duurt, afhankelijk de stroming en het weer, van een paar dagen tot een paar weken.

En als de winter voorbij is, wordt het luik weer opengezet, zodat het water van de baan in de omliggende sloten loopt. Niks verspilling van schoon leidingwater, maar slim gebruik maken van de natuurlijke omgeving.

Schaatsen Ik ben al vol verlangen een paar keer langs de ijsbaan gelopen, maar vooralsnog ligt er vooral water. Kort lag er een ijslaagje op het water, maar er is deze winter nog niet geschaatst. “Veiligheid staat voorop,” vertelt Jan me. Ook die bijzonder koude tweede kerstdag was de baan nog niet veilig genoeg en dus gesloten.

Er ligt best wat water in de baan en er is een ijslaag van 5 á 6 cm nodig om iedereen veilig over de baan te laten gaan. Dat betekent dat het ongeveer een week moet vriezen voor er veilig geschaatst kan worden. Daarbij is zo’n buitenbaan natuurlijk afhankelijk van de weersomstandigheden. De baan ligt in de luwte van het dorp, mits er een ‘goede wind’ staat. Vorig jaar bijvoorbeeld stond er veel wind vanuit de verkeerde hoek, zodat het ijs heel hobbelig was.

Het luik openzetten om een nieuw ijslaagje op de ontstane hobbels te laten ontstaan was geen optie. “Dan verlaag je de waterspiegel en ontstaat er een ruimte tussen het ijs en het water. Dat kan bomijs opleveren en dat wil je niet,” legt de voorzitter me uit.

De ijsclub Ijsclub Eensgezindheid bestaat dit jaar 160 jaar. Het mag dan geen jubileum zijn, het is wel een heel respectabele leeftijd. De vereniging heeft op dit moment zo’n 195 leden. Eigenlijk moet ik het anders stellen: er zijn 195 gezinnen lid van de vereniging. Partners en kinderen tot 18 jaar vallen onder één lidmaatschap.

En dat voor €5,- per jaar. “Het wordt wel steeds moeilijker,” vertelt Jan. Er zijn steeds minder echte schaatswinters en dan haken leden gemakkelijk af. En een kwakkelwinter levert ook niet echt nieuwe leden op. Wat de club als service biedt als er een winter niet geschaatst heeft kunnen worden, is een eenmalige schaatsmiddag in de Elfstedenhal.

Het bestuur van de ijsclub telt zeven leden. “Dat klinkt misschien veel, maar áls er ijs is, dan zijn er veel activiteiten en hebben we veel mensen nodig.”

Zoals in 2018, toen was er een mooie schaatsweek waarin er onder andere werd geknobbeld. “Het leuke daarvan is dat je niet snel hoeft te kunnen schaatsen om te kunnen winnen,” legt Jan uit. Voor wie het niet kent: er staan 6 tafels, en je schaatst van tafel naar tafel. Bij tafel 1 moet je een 1 gooien voor een stempel, bij tafel 2 een 2, enzovoorts. Wie het eerst de kaart vol heeft is de winnaar.

Als je pech hebt, moet je heel vaak van de ene naar de andere tafel schaatsen.

Of vorige winter, toen waren er bijvoorbeeld wedstrijden voor schaatsers tot 17 jaar. Jammer was wel dat om 21.00 uur iedereen thuis moest zijn. Juist ‘s avonds is zo’n ijsbaan heel gezellig. Overdag schaatst men meestal op de vaarten, als het te donker wordt daarvoor komt men naar de ijsbaan.

Corona Vorig jaar was de ijspret voor menigeen één van de hoogtepunten. Door de corona maatregelen was er niet veel mogelijk, maar schaatsen mócht!

“We hebben ruimte genoeg, ook in corona tijd,” vertelt Jan. “Er kunnen zo’n 60 á 70 mensen tegelijk op de ijsbaan schaatsen als er anderhalve meter afstand bewaard moet worden. Meer mensen zijn er eigenlijk nooit tegelijk.”

Verhalen “Ijs verbroedert,” stelt Jan. En dat geloof ik direct. Het blijft toch een beetje magisch, zeker bij lamplicht, zo’n ijsbaan. De kou, die maakt dat iedereen dik is ingepakt. De sfeer, iedereen opgetogen als er geschaatst kan worden. Het geluid, het krassen van de ijzers, de stemmen, het gelach en de kreetjes als er iemand dreigt te vallen.

Dat alles zorgt ook voor mooie verhalen. Jan wil er wel een paar met ons delen. Zo vertelt hij van de jaarvergaderingen die ongekend gezellig zijn. “Die vergaderingen zijn doorspekt met drank en sterke verhalen.” Alle dorpelingen wisten wanneer de jaarvergadering geweest was, want mijn vader maakte op zijn terugtocht naar huis ‘het hele dorp’ wakker.”

Jan vertelt van bestuursleden die bij het testen van het ijs er doorheen zakten.

Hij verhaalt van liefdes die ontstaan zijn op en om de ijsbaan. “Zo is er de liefde ontstaan tussen wat later onze voorzitter werd en een meisje. Voorzitter is hij niet meer, maar hij en het meisje zijn getrouwd en nog altijd bij elkaar.”

Geld tellen Een prachtig verhaal vind ik het verhaal van de broer van de veekoopman. In een winter dat er geschaatst kon worden moest de ijsbaan met man en macht geveegd worden. Er was een team mannen druk bezig met vegen. Eén van hen bleef steeds even achter. De anderen waren nieuwsgierig en misschien ook wel wat ontevreden: probeerde hij zijn snor te drukken? Wat bleek: de man had net geld gekregen van zijn broer, die goede zaken gedaan had. Hij had het geld op de ijsbaan gekregen en het daar ergens neergelegd. Ongerust als hij was moest hij steeds zijn werkzaamheden even onderbreken om te tellen of alles nog aanwezig was.

Koek en zopie Als ik naar de koek en zopie vraag hoor ik Jan bijna zuchten. Vroeger…

Vroeger maakte zijn moeder vette chocolademelk van echte boerenmelk. Ik kan aan Jan horen hoe lekker hij die vond. Ik kan het bijna zelf proeven, zoals hij

erover vertelt. Jammer genoeg is er geen vaste koek en zopie tent meer. Maar we hoeven niet al te teleurgesteld te zijn: bij evenementen is er koek en zopie.

Vanuit een rijdende koek en zopie kraam, maar dat zal de pret niet drukken.

Wie de jeugd heeft…

Ook al wordt het steeds moeilijker om het ledenaantal stabiel te houden, of liever nog te doen groeien, toch gelooft Jan in ‘zijn’ ijsclub. Een paar jaar geleden heeft de vereniging nieuwe verlichting aangeschaft, met hulp van subsidie van verschillende instanties en de gemeente. “Daar zijn we trots op,” vertelt Jan. Zo’n investering getuigt van vertrouwen in de toekomst. Niet alleen de nieuwe verlichting doet Jan doorgaan. “Het beeld van kinderen die voor het eerst van hun leven op de schaats staan, daar doe je het voor.”

Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. En wat mij betreft kunnen we daar van maken: wie plezier en geloof heeft in de jeugd, heeft toekomst. Op naar de volgende 160 jaar!

Ferwûndering Ik wandel en loop veel rondjes in en om Easterein. Daarbij kom ik vaak langs de boerderij van Kuiper aan de Sjaardaleane. Een tijd lang hing er in het weiland een canvas doek met daarop een foto van de boerderij en een slogan die kenbaar maakte dat men daar vernieuwend bezig is. ‘Wat doen ze daar eigenlijk?’, vroeg ik me af. ‘ En hoe vernieuwend zijn ze?’ Ik heb het op internet opgezocht, maar dat is een ingewikkeld verhaal. Komende maand mag ik op de boerderij meekijken en hoor ik alles over de werkzaamheden op de boerderij daar. Ik ben nu al nieuwsgierig!

U kunt ook reserveren via l e.n www.metzstyl

Terp 27 8731 AX Wommels tel. 0515 333 873 www.metzstyle.nl

Maandag 8.30-12.30 13.30-16.00 uur* Dinsdag 8.30-12.30 13.30-18.00 uur Woensdag 8.30-12.30 13.30-18.00 uur Donderdag 8.30-12.30 13.30-20.00 uur Vrijdag 8.30-12.30 13.30-20.00 uur Zaterdag 8.00-12.30 uur * onder voorbehoud

Deze cadeaubon is 1 jaar geldig.

De Pinne...

Troch Bauke de Boer Wij zijn Michelle Schooten en Indy Arifagic.

Sinds juni afgelopen jaar zijn wij samen met een stel vissen de bewoners van Skoallestrjitte 48 hier in Easterein, inmiddels hebben we ons gezin uitgebreid met een klein eigenwijs hondje genaamd Rosie.

Vanuit IJmuiden hier naartoe verhuisd. Daar woonden wij in een flat, in een drukke buurt, buiten spelen was voor Indy niet echt een optie. En ik kwam daar vooral tot de conclusie geen stadsmens te zijn.

Ondanks dat ik wel geboren ben in Amsterdam, heb ik toch een groot deel van mijn leven aardig dorps gewoond. Voor ons was het terug naar Friesland, wij hebben voorheen in Makkum gewoond, Ik ook nog in Bolsward en juist hier in de omgeving hebben wij zowel vrienden als familie. Terug naar Friesland voelde voor ons ook als thuis komen.

Wij wonen volgens ons in een leuk huis, waar we gelijk aardig wat onderhoud aan hadden, we hopen dit jaar zowel de voor als de achter tuin aan te kunnen pakken. Maar we voelen ons hier in elk geval wel erg fijn. Easterein ervaren wij als een prettig dorp om te wonen en leven.

Ik spreek geen Fries maar versta het over het algemeen wel redelijk. Indy gaat hier nu naar school en begint al wat Friese woorden te leren.

De eerste maanden dat wij hier woonden heb ik vooral thuis gewerkt als salarisadministrateur. Sinds afgelopen zomer heb ik mijn baan opgezegd om samen met mijn moeder een winkel in Sneek te beginnen. Het gaat een delicatessenwinkel worden genaamd ‘Amusing food’. Maanden zijn we bezig geweest met verbouwen van het pand waar voorheen de zeeman in zat op de Peperstraat 9. En op 1 februari zal de winkel toch eindelijk open gaan.

Heel spannend natuurlijk.

Yn en om Easterein (De Gavere’s pleats) Troch Jan Hiemstra

Iuwenlang lei der oan de dyk nei Hidaard, doe noch deun bûten it doarp, in mânske pleats. Op datselde plak steane no oan de Wynserdyk trije wenten.

Yn 1963 waard dy pleats ôfbrutsen en ik stie der op ’e noas by. Wat bin ik bliid dat ik dêr doe in pear foto’s fan makke ha. Mar net allinne doe. Twa jier dêrfoar hie ik ûnder myn strúntochten yn de toer in pear foto’s makke fanút it heechste puntsje fan de toer. Op ien dêrfan stiet de pleats yn syn hiele hear en fear (= kompleet). Mei dizze foto wol ik dan ek begjinne.

1. Sicht op it súdwesten mei û. o. de grifformearde tsjerke, de opslachromte foar fruit en de pleats fan De Gavere.

Dúdlik is te sjen dat wy hjir net samar mei in boerespultsje te krijen ha. It is in mânske kop-hals-romppleats út begjin 19e iuw en dy stiet dan bûten it doarp.

De de grifformearde tsjerke is de yn 1902 delsetten (op Wopkes pôle) op it plak der ’t doe al in earder boud houten tsjerkje stie. De wenningen oan deselde dyk kamen der sa rûn 1900; it hôf fan R.R. van der Valk waard der fan 1940 ôf oanplante. Foar de pleats rûn der lâns de skuorrekant in brede grêft en foar de kopskant in brede feart rjochting in wettermûne. Dêr’t it hûs fan Tacoma no stiet, stie eartiids (oan de oare kant fan de feart) in tsjerkepleats.

Op de hjir ôfbylde pleats hat jierrenlang in De Gavere wenne. Yn Easterein wie dit in hiele fername famylje. Der kaam hjir yn 1740 in De Gavere as dûmny. Guon út syn neiteam binne letter op de ôfbylde pleats boer wurden. NB. Sjoch foar in oersicht fan de De Gavere ’s op ferskate plakken yn it boek Easterein 1995.

2. Ek tusken de Hidaarderdyk en de pleats leit de grêft

Yn myn nei-oarlochske libben ha ik de pleats foar it grutste part yn ferfal meimakke. It lân dat der oarspronklik by siet wie yn de rin fan de jierren ferkocht. Sa wiene de wenningen, de iepenbiere skoalle en de grifformearde tsjerke oan de Hidaarderdyk op lân dat by dizze pleats hearde, setten. Nei de oarloch waard de pleats troch trije hierders brûkt: de kop, it wengedielte wie as wenhûs ferhierd en dêr wennen ‘âlde’ Lolke Bouma mei frou en dochter yn, it bûthús mei de golle wie ferhierd oan Jap Bergsma dy’t dêr buorke en de trochreed mei skuorre waard hierd troch Rienk Reinder van der Valk dy ’t de romte as opslach foar syn fruit brûkte.

3. Merk Vermeulen (l) en Andries Smeding (r) meitsje in kuierke.

Jap Bergsma is net âld wurden en ferstoar yn 1953; al rillegau kaam de stâl leech te stean. Rienk van der Valk wie in jonge ambisjeuze ûndernimmer dy’t fruit fan de alderbeste kwaliteit ôfleverje woe. Dêrom wie de opslach fan de apels en de parren yn in skuorre net de manier om earsteklasse fruit oan de feiling te leverjen. Op de foto kinne je sjen dat der oan de efterkant fan de pleats, tsjin de beamwâl oan, in gebou setten is: dit waard de nije opslachromte mei de foar dy tiid moderne foarsjenning om it fruit oant djip yn de winter ta goed te hâlden.

Fanôf dat momint waard de âld pleats allinne noch wat as opslachromte brûkt en fertutearze hieltyd mear. Doe’t de frou fan Lolke Bouma yn 1962 stoarn wie en harre dochter Lien dêrnei ferhuze wie it hiele spul leech. It gebou hie gjin doel mear en it plak soe moai foar wentebou brûkt wurde kinne. En dan moat sa ’n leechsteand, mar dochs ek noch hecht gebou ôfbrutsen wurde. Dat ôfbrekken foel net ta. Sels doe’t alle muorren al as pún ôffierd wiene foel it net ta om de bynten om te krijen. It heucht my noch dat it in enoarm spektakel wie.

Uteinlik is it slagge, en wat ek slagge is, is de bou fan kreaze nije wenten oan de Hidaarderdyk. Foar Eastereiners fan no is it krekt as der nea wat oars stien hat.

4. It momint fan de ôfbraak yn 1963.

It ljocht op ’e adverteerder

Hallo Eastereiners, mij is gevraagd iets te schrijven over mijn werk als fotograaf; leuk!

Ja, waarom ben je een fotograaf hè? Ik ben al van jongs af aan bezig met foto’s maken, eerst stiekem de camera van mijn ouders pakken en het rolletje volschieten (iets wat mijn moeder minder leuk vond). Ik zag en zie overal de ‘plaatjes’.

Later mijn eigen camera gekocht en altijd alles vastleggen. En wat is het mooi als je later weer boeken terugvindt met daarin de foto’s van bv. het huwelijksjubileum van je ouders, de prachtige vakantiefoto’s, de foto’s van je kinderen, van je ouders, of alle kinderen weet ik hoeveel fotoboeken mee te kunnen geven als ze het huis uitgaan. Dat zijn echt tastbare herinneringen die je altijd weer even terug kunt kijken. En ze worden nog dierbaarder na het overlijden of missen van dierbaren.

Ik had in het begin ook een eigen donkere kamer, een Doka. Helemaal geweldig.

Zelf je foto’s afdrukken, zo spannend altijd om te zien wat er op het papier tevoorschijn kwam. De hele bijkeuken hing dan vol met foto’s aan een lijn en daar mocht echt niemand aankomen.

Toen kwam de digitale camera en het ‘speelgoed’ werd alleen maar leuker.

Ik kon zoveel foto’s schieten als ik wou en gelijk op mijn computer bekijken, helemaal te gek! Geen rolletjes meer, gewoon heel veel foto’s maken. Ook moest ik destijds nog leren om de foto’s te bewerken, dat is nog wel een ding maar superleuk als je eenmaal alles onder de knie hebt. Fotograferen werd steeds leuker. Het wordt bijna een beetje schilderen; iets meer kleur daar, iets minder schaduw daar. Echt te leuk.

Later heb ik mijn vakdiploma nog gehaald, ik had al zoveel cursussen en workshops gevolgd en wilde nu alleen nog dat papiertje. En dat is me gelukt.

Ik heb altijd een baan naast mijn fotografiebedrijf gehad; op mijn vrije dagen en weekenden fotograferen en studeren. Later steeds meer opdrachten krijgen en gewaardeerd worden als fotograaf.

Heel veel familiefoto’s heb ik in de loop van de jaren gemaakt, vaak de eer gehad om tijdens een huwelijk de foto’s te mogen maken. Maar ook veel portret- en bedrijfsfoto’s in al die jaren gemaakt. En in het komende jaar misschien geboortefotografie gaan doen. Hoe mooi is het als je foto’s hebt van de eerste kennismaking met je kindje. Maar ook afscheidsfotografie lijkt me heel bijzonder om te mogen doen. Deze tak van fotografie krijgt ook steeds meer bekendheid en is een tastbare herinnering voor later, want tijdens de laatste fase van een leven zijn emoties zo intens dat dierbare momenten vaak aan je voorbijgaan. Troostvolle herinneringen na een uitvaart worden dan ook vaak gemist, doordat een uitvaart in een roes wordt beleefd. Momenten van verbinding en connectie, van liefde en warmte gaan soms zomaar langs je heen.

En juist dan kan uitvaartfotografie zoveel betekenen.

De laatste 11 jaar was ik directie assistent op een basisschool in Grou en zo is ook eigenlijk de schoolfotografie op mijn pad gekomen. Mijn directeur had het volste vertrouwen in mij als schoolfotograaf. Dus gewoon doen. Alles op orde maken; website, bestelsystemen, achtergrondsystemen, studiolampen en nog zoveel meer. En mijn stijl van schoolfotografie sloeg aan. Zonder verder iets aan reclame te hebben gedaan mag ik nu voor zoveel scholen (15) de schoolfotografie verzorgen. En echt ik geniet dan zo. De kinderen als echte modellen behandelen, er een gezellige shoot van maken. En dat voelen kinderen en dat resulteert in mooie foto’s.

Het werd zo druk met al het fotografiewerk dat ik mijn baan heb opgezegd op school en helemaal voor de fotografie ben gegaan. Spannend maar absoluut geen spijt. En ik weet niet hoe dat gaat; ze zeggen altijd als je ergens een deur dichtdoet er ergens anders weer een deur opengaat. En dat blijkt een waarheid als een koe te zijn. Vanaf de eerste dag dat ik niet meer naar school ging kwamen er nieuwe opdrachten binnen, nieuwe scholen en leuke families waar ik de fotografie voor mocht verzorgen.

Ben ook begonnen met een opleiding (en gelijk maar na het stoppen van mijn werk op school want stel je voor… dat zwarte gat en daar wou ik niet in terechtkomen). Nou dat viel dus reuze mee, het is druk en ik ben zo dankbaar en blij dat dit allemaal op mijn pad komt.

Deze opleiding is fotograferen in een stijl die mij heel erg ligt; een methode waarmee je ongedwongen, pure en oprecht de onderlinge band van mensen vastlegt. Het benadruk hoe mooi en waardevol het hebben van een relatie is.

Of dat nu met je vader, moeder, kind, vriendin, geliefde of jezelf is. Het draait niet om poseren maar de klant gaat samen met mij op ontdekkingstocht naar mooie herinneringen, belangrijke momenten en geliefde personen. Met een oprechte lach; een verliefde blik; en soms met een echte traan. Al die kostbare momenten leg ik voor je vast en dat wordt dan écht een waardevolle herinnering. Daarnaast ben ik nog fotograaf voor stichting Make a Memory; foto’s maken van kinderen als ouders hun kind moe(s)ten verliezen. Een tastbare herinnering voor later en ongelofelijk dankbaar (vrijwilligers) werk.

Soms is het druk of is mijn hoofd even te vol met allemaal ideeën en gedachten; dan ga ik de natuur in, maar wel met mijn camera! Ik kan zo genieten van mooie luchten, van de prachtige natuur en van zonsondergangen.

Elke keer weer. En in Easterein e.o. is het mooi, dus plekken genoeg om te fotograferen en even mijn hoofd leeg te maken en te genieten. Jullie hebben vast weleens een foto van mij voorbij zien komen in deze dorpskrant.

Nou dit was toch alweer een langer verhaal dan ik vooraf dacht. Ik hoop dat u begrijpt wat mijn grote passie is; fotograferen. En dat ik nog lang niet uitgeleerd ben en er nog heel veel dingen zijn die ik zou willen doen en leren. Wie weet tref ik u eens voor mijn camera, ik ben ervoor in. U ook? En anders komen we elkaar vast ergens tegen in of rondom het altijd mooie Easterein.

Hartelijke groet, Willy Sybesma (www.willysybesma.nl )

Fan de Foareker Folle lok en seine! Wat fijn dat wy, neidat we earder ticht moasten fanwege de coronamaatrigels, dochs op 10 jannewaris wer iepen mochten. In goede reden om it nije jier feestlik te begjinnen mei oaljebollen en in gleske bubbels.

Bern en learkrêften fan de Foareker winskje eltsenien in goed en lokkich 2022!

Fan groep 1/2

Fan groep 5/6

Fan groep 3/4

Fan groep 7/8

Muzyklessen De kommende wiken jout master Andries Kramer muzykles oan de bern fan groep 6.

Alle bern ha in ynstrumint te brûken krigen fan it korps fan Easterein. It is in hiele toer om út it ynstrumint in moaie toan te krijen, mar Andries leart it elts jier op ‘e nij mei in soad nocht oan in groep bern fan de Foareker. En no mar hoopje dat er in pear talinten tusken sitte!

De Foareker digitaal Al sûnt jierren ha wy op de Foareker kompjûters. De bern oefenje geregeld op dizze kompjûters dy’t yn de gongen fan de skoalle steane. Dit jier ha wy foar it earst Chromebooks op skoalle. Mei in Chromebook kinne de bern moai yn it

klasselokaal op harren eigen plak sitte bliuwe. Se dogge taal- en rekkenwurk, mar ek hieltyd mear oare fakken op de kompjûters en de Chromebooks, sa as wurkstikjes ensfh. Geandewei wurdt it ûnderwiis, lyk as de maatskippij, digitaler, mar boartsje mei elkoar en skriuwe mei pinne en papier sille we dwaan bliuwe.

Bankjes op it skoalplein Miskien ha jimme it al sjoen? We hawwe 2 nije bankjes krigen op it plein. De âlde bankjes wiene al hielendal ferrotte en net mear feilich om op te sitten. De klusjesman fan De Greiden, Iwan, hat fan oerbleaun hout 2 prachtige en stevige bankjes makke. De bern kinne no, as se lekker draaft en boarte ha, op it plein efkes noflik sitte en útrêste.

De “quarantainekeet” Fanwege de quarantainerigels sitte der geregeld bern thús dy’t sels net siik binne, mar net op skoalle komme meie om’t der ien by harren thús posityf test wurden is. Dat is hiel lestich, om’t wy no krekt Citotoetsen ha. Master Harm betocht om in caravan by skoalle te setten. Doe’t hy in oprop die, kaam de Ljouwert krante der op ôf en hat der in stikje oer yn de krante set. Juf Hanneke wist immen dy’t in boukeet hat en dizze wol op skoalle bringe woe. Nei wat himmelwurk en ynrjochtsjen fan Harm en Hanneke, is it no in smûk plakje wurden, wêr’t bern yn alle rêst allinne harren toetsen meitsje kinne.

Fan de Aldjiersploech Jaja, jo soene hast tinke, de Aldjiersploech fan Easterein hat ûndertusken hast hiel Fryslân al lech rooft as it giet om in pasjende stunt. Om der straks mar op werom te kommen. Lit we earst ris beneame dat we as in stekker bale dat we foar it twadde jier op rige net in fjoerwurksjo organisearje koene.

Dit is/wie dochs altyd wol in ferrekt mooi spektakel. Undertusken dat we dit op papier sette, wolle wy as ien fan de ienichste rubriken wêze die dat iene wurd …… net brûke wol. Mar dat is de reden dat it dit jier wer net troch gean koe. Undertusken ha wy contact hân mei de gemeente. Wa wit, as we allegearre de hannen gear slaan, kin we miskien takom jier in fjoerwurksjo organisearje. Mar dat krijt noch wol in ferfolch. Folgje ús dêrom ek op Facebook! Aldjiersploech Easterein.

Dan werom kommende op de stunt. As 10 koppig bestjoer ha wy op de tarieding fan de stunt en fjoerwurksjo altyd in strak en drok skema fan ungefear oktober ôf. Op jûntiids sammelje we in pear kear om in oere as 20.00 en begjinne rêstich mei in bakje bier en in droege woarst. Dit ferfolget soms tot yn de lette oeren en sa ûntstean plannen. Hjir boppe hiene wy al oanjûn, dat je hiel Fryslân hast wol ris leech rooft ha. No, dit is net it gefal. It bulkt fan de ideeën. En sa rôle dit jier it Maarten vd Weijden stânbyld der út.

In nacht op paad en hoppa, der wie der al yn Easterein, sa'n twa wike foar de jierwikseling. In knappe tekst derop bordure en klaar is Kees. En dan noch te betinken dat we der in geweldige aksje omhinne bouwt ha, troch jimme op te roppen om jild te skinken foar syn/it goeie doel!! Ik tink dat we grutsk wêze meie dat we sa’n 2500 euro op de plank krigen ha foar dit hiel goeie doel Undertusken is it stânbyld wer werom brocht en pleatst yn Burdaard.

Wy kinne no efkes yn 'e rêst en hooplik kinne we ús dit jier, as alles wat knap ferrint, wer focusje op in mooie stunt en hooplik ek wer lekker âlderwetsk in fjoerwurksjo. Foar no winskje wy jimme de alderbeste winsken en in lokkich en sûn 2022.

Groetnis, Aldjiersploech Easterein

Ald & Nij yn Easterein

Hospice "De Kime"

Troch Froukje Kooistra - Inia (Jutryp)

Minsken op 'e ein fan harren libben krije hjir in plak. As it thús net mear slagget om de soarch te jaan, biedt de Kime harren in kâns om hjir it lêste stikje fan harren libben te wêzen. Gastfrijheid, help, soarch en oandacht, steane hjir op it earste plak.

De Kime stiet yn in wenwyk yn Snits, mei derom hinne in grutte tún. Elke gast hat in romme keamer mei in eigen keuken en badkeamer. By elke keamer heard ek in terras. Fierder kin de gast gebrûk meitsje fan in mienskiplike húskeamer en in stilte keamer. Dizze romten binne ek beskikber foar harren neisten. Yn ‘e Hospice is ek in grutte keuken dêr’t de frijwilligers it iten tariede foar de gasten en as it sa útkomt ek foar harren neisten en besite. Foar de lêsten is der ek in útfanhúzers keamer.

Der binne gjin fêste besikers tiden en de frijwilligers lit de minsken der yn as hja foar de doar steane. Yn 'e keuken is in grutte kar oan iten dat troch frijwilligers makke en brocht wurdt.

Frijwilliger wêze Krekt yn it lêste stikje fan it libben is de kwaliteit fan it libben tige belangryk.

Oandacht is dêrby in grut ding. Belutsen wêze en respekt foar eigen keuze is it minste wat der foar ien dien wurde kin. It werom sjen op it libben en de libbenswize spilet ek in grutte rol. In frijwilliger kin hjir in belangryke rol hawwe. Frijwilligers binne it ek, dy’t it ûnderhâld dogge fan it gebouw en de tún. Frijwilligers hâlde de boel skjin, bringe iten, dogge boadskippen, dogge oan blomskikken en hâlde de boel technysk draaien. Mear as 70 persoanen binne hjir sa meiinoar dwaande. Dêr njonken komme ferpleechkundigen en dokters geregeld lâns, is der in muzyktherapeut en in masseur.

Myn taak as frijwilliger As gastfrou bin ik in pear kear yn 'e wike, alle kearen sa’n fjouwer oeren oanwêzich foar de gast, de famylje en de neisten. Dan help ik by de deistige fersoarging en help de thússoarch, as soks frege wurdt. Boppedat besykje ik in harkjend ear te wêzen foar de gast en oandacht te hawwen foar de ferhalen en fragen oer it libben. Ek wol ik der graach wêze foar emoasjes en sosjale stipe oan de gast en harren neisten. As der wekke wurde moat is it faaks al genôch troch der te wêzen...

as frijwilligers soargje wy foar in noflike sfear en dat alles der noflik, netsjes en húslik útsjocht. Wy binne der fan moarns 7, oant jûns 11 oere. Altyd tegearre en yn parten fan 4 oeren. Yn ‘e nacht komt der in meiwurker fan 'e thús soarch.

As frijwilliger is it ek mooglik om minsken thús te fersoargjen. Hja kinne in taak fan in mantelsoarger oernimme, like goed oerdei, as jûns en yn 'e nacht.

Wêrom bin ik frijwilliger wurden?

Myn wurk yn it ferpleechhûs en erfaringen yn 'e privé sfear, ha my op dit paad set. It like my in foarrjocht om tiid te hawwen foar in minske yn dizze fase fan it libben. Minsken binne dan écht, sa’t se binne. Alles komt byinoar: pine, fertriet, soargen om neisten, leafde, berêsting, stilte en leauwen. Wat is der no moaier om as frijwilliger sa sin oan it libben te jaan en jo libben sa yn te fuljen. It jout my in grut foldien gefoel. Ek de kontakten mei de oare frijwilligers binne derby fan grutte wearde.

Frijwilliger wurde Frijwilligers binne en bliuwe altyd nedich. Elkenien dy’t it wurde wol kriget earst in koarte kursus en in ynwurk perioade.

Jo kinne it wurk ek stypje troch in gift oer te meitsjen op: “Stichting Vrienden van de VPTZ Zuidwest Friesland” (www.vptz-zwf.nl) Sjoch foar fierdere ynformaasje op: Hospice De Kime, Palliatieve Terminale Zorg

Op 'e ein fan it libbenspaad...

Túntsjeleafhawwers fan Easterein e.o.

It foarjier komt der wer oan en de griente/blomme tún kin wer klearmakke wurde, ha jimme sin en nocht om jimme eigen griente te ferbouwen of in blommetún, nim kontakt op mei de

“Túnbouw feriening Easterein” “Der is noch romte" en hier in stikje grún (fan 2 oant wol 100m2) oan de skoallestrjitte.

Der is no ek romte foar in pluktún, ha jimme nocht kom der by en wurd lid.

P.S. ha jimme noch blomme sied oer dan wolle wy dat graach brûke.

De túnkers: Els, Frans & Carin, Jan, Jelien, Marjo, Meile & Jellie, Egbert, Hannah, Halbe Lûk ien oan de jas of belje, 06 18426986 of mail: halbeoveral@gmail.com

Ut de âlde doaze...

Troch Bauke de Boer

Skoalle ‘school met de bijbel’, ‘t Skilplein fan 1892 oant 1953.

De skoalle waard ferkocht oan de bruorren Vellinga, dy’t hjir fan 1955 oant 1980 harren pakhûs hiene. De ‘skoalle’ waard yn 1983 ôfbrutsen en op itselfde stee kamen 2 nije wenten ûnder ien kap te stean.

Napret

Troch Helga Develing In het novembernummer van ons Doarpskrantsje vertelde Siebo Boersma over zijn aankomend avontuur: de hoofdrol in ‘It Mearke’. Hoe kijkt hij daarop terug?

Het heeft voor mij bijna iets pijnlijks: in een tijd waarin de theaters gesloten zijn praten over toneelvoorstellingen. Gelukkig kijkt Siebo met zó veel plezier op die speelperiode terug, dat het verre van pijnlijk is.

Heerlijk!

Het antwoord op de vraag ‘hoe was het?’ komt direct en uit de grond van zijn hart: “Heerlijk!” Er klinken verlangen en heimwee door in dat woord. Verlangen en heimwee naar die week in november waarin Siebo samen met anderen het ‘Mearke Winsum’ vormde en het stuk ‘De lytze kaptein’ op de planken bracht.

Het begon veelbelovend. Tijdens de première zat de zaal bomvol. Maar vlak daarna werden de maatregelen aangescherpt en mochten er minder bezoekers bij de voorstellingen aanwezig zijn. Het doorgaan van de speciale voorstellingen voor scholen werd steeds spannender. Sommige scholen belden af omdat het risico hen te groot werd. Dat was te begrijpen, maar er was zoveel werk verzet aan repetities, kleding en decor, wat zou het zonde zijn als de voorstellingen zouden worden gecanceld. Gelukkig waren er alle voorstellingen genoeg toeschouwers om wél door te blijven spelen. En hoewel het heel jammer is om voor een halfvolle zaal te spelen, het had ook iets bijzonders vertelt Siebo. De voorstellingen werden daardoor persoonlijker, voelden intiemer. Het publiek werd gemakkelijker bij de voorstelling betrokken. Zo had ook dit nadeel een voordeel, om met Johan Cruijff te spreken.

Het publiek ‘It Mearke’ is een bijzondere gebeurtenis. Jaarlijks rond sinterklaas vinden de voorstellingen plaats. Er zijn openbare en kindervoorstellingen. De speciale kindervoorstellingen zijn voor de scholen uit de omgeving, zij komen met klassen naar de voorstelling kijken. Dit jaar waren er veel afzeggingen door alle maatregelen en zorgen omtrent Corona. Ook ‘De Foareker’ moest afzeggen.

“Heel jammer”, zegt Siebo. Gelukkig kwam een aantal kinderen met hun ouders naar de openbare voorstellingen. “Het is natuurlijk heel erg leuk om voor

bekenden te spelen.” Het spelen voor kinderen was een van de hoogtepunten voor Siebo. “Kinderen kunnen zo spontaan reageren op kleine grapjes. Dat was echt bijzonder om mee te maken.”

Pake en beppe Als ik Siebo naar het hoogtepunt vraag, kan hij niet kiezen. Er zijn een paar hoogtepunten, allemaal even bijzonder op hun eigen manier. Eén daarvan is de avond dat zijn pake en beppe in de zaal zaten. Zij hadden hun plaatsen op de eerste rij, waardoor ze goed zichtbaar waren. Eén scène was precies daar waar zij zaten. Het was bijzonder te zien hoezeer ook zij in het stuk zaten, dat was aan hun gezichten te zien. “Dat doet je wel wat, dat is zó bijzonder.”

Hartverwarmend was dat pake na de voorstelling achter de schermen niet alleen oog had voor zijn eigen kleinkind, maar alle spelers even toesprak en complimenteerde met de voorstelling.

De cast Siebo is een nieuwkomer in deze groep spelers. Hij kent wel een paar andere acteurs van een aantal jaren geleden toen hij bij BIS speelde, maar zo in deze groep voelde het toch anders, vertelt Siebo. De vier jonge spelers in dit theatergezelschap hebben de afgelopen maanden een nauwe band gekregen.

SUCCESSVOL AFVALLEN DAT IS ONZE ZAAK

Dat afvallen ook leuk kan zijn bewijst PowerSlim; het programma dat verse groenten, zuivel, vlees(vervangers) en vis combineert met koolhydraatarme én eiwitrijke producten zodat je vet verbrandt en geen spieren.

Dé manier waarop het wel lukt.

Begeleiding

Gedragsverandering

Gewichtsbehoud

Professionele en ervaringsdeskundige coaches in Wommels & Leeuwarden

Wij leren je hoe je anders kunt denken, waardoor je anders kunt doen, betere keuzes kunt maken.

Wensgewicht behaald?

Wij bieden je minimaal één jaar gratis nabegeleiding!

Daarom ga je naar Balansie!

Wil jij ook gezonder leven én lekker blijven eten?

Plan dan nu je GRATIS intakegesprek en wij informeren je graag naar de mogelijkheden van onze begeleiding. www.balansie.nl | 06 - 15 90 61 19

Dat heeft Siebo als heel waardevol ervaren, het met elkaar vertrouwd raken, het elkaar steeds beter leren kennen en steeds meer het gevoel krijgen van bij elkaar horen, gehecht te zijn.

Vooruitblik Siebo verheugt zich al op komend najaar. Dan zal hij opnieuw deel uitmaken van de cast voor ‘It Mearke’. Maar voordat het zover is speelt hij eerst nog in een ander stuk: in april speelt Siebo de hoofdrol in ‘Oorlogswinter’, een musical naar het boek van Jan Terlouw. Hij heeft ontzettend veel zin in die voorstellingen, al liggen de repetities nu even stil door alle maatregelen. In die repetitiestilte kan hij zich wel blijven voorbereiden op zijn rol.

“Het is een moeilijke rol,” vertelt Siebo, “want ik speel een jongen in oorlogstijd. Maar wat is oorlog en wat doet dat met je? Ik weet dat niet, ik heb nog nooit oorlog meegemaakt.” Het feit dat hij zich met deze vraag bezighoudt zegt wat mij betreft al iets over het hoge niveau van de voorstelling. Ik hoop dat de repetities snel kunnen worden hervat, want ik verheug me er ook al op, een avond theater in Drachten.

Ut de húshâlding fan... Oplossing Dizze kear in foto út de húshâlding fan famylje Vellinga: Klaske, Tiede en Albert

Alle Eastereiners op 'e foto: De Wynserdyk Troch Willy Sybesma

Ik heb geprobeerd om zoveel mogelijk bewoners in Easterein op de foto te zetten, maar het is me niet helemaal gelukt. Ik moest nog 6 straten, ik was er bijna maar het het gaat me niet meer lukken.

Er zijn nu al veel mensen verhuisd of overleden en ik kan het nu niet meer bijhouden. Daarom ben ik wel genoodzaakt om mijn project stoppen, ook al vond ik het zo super om te doen. Het kost teveel tijd om iedereen thuis te treffen of nog een keer te bezoeken op het nieuwe adres.

Bedankt aan iedereen die mee heeft gewerkt en op de foto ging.

Uit de stal van hoop en verlangen…

Foto André Vink

Troch Ds. Nicolette

Aan de oproep om de kerstbal, die huis aan huis werd uitgedeeld, te vullen met een wens of een hoopvolle gedachten, is massaal gehoor gegeven. Ruim tachtig ballen vonden een plekje in de stal bij de Martinitsjerke. Mooie uitspraken, wensen en gedichtjes lazen we in de online kerstnachtviering voor. Dank voor het meedoen, voor de liefde en zorgvuldigheid waarmee de ballen waren versierd, de mooie woorden.

Inmiddels zijn alle ballen in de pastorie aangekomen. Daar lees ik alle teksten en het is soms heel verrassend dat een klein opgevouwen briefje een heel A4-tje is dat staat volgeschreven. Het gaat te ver om alle teksten hier op te schrijven, maar ik heb ze met aandacht en soms ook ontroering gelezen en een aantal wil ik graag met jullie delen. Er zitten zulke mooie tussen! Ook heel veel wensen voor het nieuwe jaar. Alle ballen maak ik leeg en de ballen die nog schoon zijn kunnen weer voor een andere gelegenheid gebruikt worden. Laat maar weten als er belangstelling voor is!

Hoop is ’t hert ljocht yn jout d moed e jo h t a d arn! foar mo ft ê r k n e

Langstm e bestean nei ’n fredich foar elk wêryn wy der oar b In freon inne en gean. like go tawinsk je en elk eie dei oar komme thûs, op temjitte ’t wur en op ’e strjitte. k

Er zit iets moois in str aks en later. Er zit iets mo ois in moeten smachten.

Er zit iets moois in heb geduld. Ook al moet je lang erop wachten.

Vrede op aar de.

Veroor deel n iet.

Sta op en voo r je zelf en voo r ande ren en zie wat vo or moo het kan is brenge n.

ten ten we even la je il w k Ik en an je d dat ik a brand je r o o arsje v a k n e e ent. allen b je niet

ls Hoop is a

een ster

ht.

in de nac

Lichtpuntjes.

Je kunt ze helaas niet kopen, maar je kunt ze wel zijn.

Ik ben er graag eentje voor jou, ook al is hij maar klein.

ntje…

Lichtpu et? eker we wat ik z je t e s e e W htj , kerstlic Dat alle n klein, groot e , or stuk stuk vo u Dit jaar jo r o o ciaal v ook spe ijn! token z e g aan s

God, Geef on s licht, opdat w ij kunne n zien of wij o p de go ede weg zijn.

Dat er v oor ons allemaa l licht in d e duiste rnis ma g zijn.

Hoop geef elkander hoop dan gaat alles goed.

Geef elkander hoop als je elkaar ontmoet.

Behoedzje my God ik fertrou op Jo, Jo wize de wei nei ’t Libben.

BY Jo is freugde, freug de yn oerfloed.

Nei Ps. 16: 1, 11 Taizé

licht ek jouw Ontste cht s het li en wee zelf voor je ensen r alle m en voo een. om je h

Leafd e it kin is sterk w Libbe ûnders d w n lêsten s feroarje aan. f e r s ê it fyn ftsje, t troch freugde freug jout y de te n aan it hâld en g jaan lâns libben .

Geniet, dans, groei en straal.

Kies er niet eentje, maar doe ze allemaal!

Licht in ieders ziel brengt liefde tot leven harmonie in ons hart in deze rust bloeit vrede.

Blijf bidden voor deze wereld in angst.

Er zijn geen grenzen aan Zijn macht.

Niet met dure woorden, een rede of een preek nee, zo maar bij de slager of in de apotheek.

Op een caféterrasje of in de bioscoop, al is het nog zo vluchtig maar geef elkander hoop.

Toon Hermans

Iedereen is een ster en schittert op zijn eigen manier.

Fuort m ei de yndividu alisering .

Lit ús w er Ferbinin g mei elko ar meits je.

rk.

Zing, vecht, huil, bid, lach, we

mijn wens Drievoudig klinkt . en voor iedere het nieuwe jaar: Voor iedere dag in n je zijde Een goede engel aa wegen wijst e ilig ve die Een ster n zijn om vele Een hart dat blij ka kleine dingen.

Een boekje op weg naar Pasen We hebben de feestdagen in december nog maar net achter de rug, lijkt het wel. In de kerk gaat al gauw de blik weer vooruit op het volgende feest namelijk Pasen!

Nu spreekt het paasfeest minder tot de verbeelding, al zijn we maar wat blij met die extra vrije dag op tweede paasdag.

Alle feesten vragen een periode van voorbereiden. Zo is de tijd voor kerst een tijd van verwachten, Advent. Het Paasfeest kent veertigdagen als voorbereidingstijd. Deze periode begint op Aswoensdag, de woensdag na het carnaval, en eindigt met het feest van Pasen.

Er worden verschillende boekjes uitgegeven waarin voor iedere dag in die voorbereidingstijd een mooie tekst of gedicht staat. Een leuk recept om eens uit te proberen, een knutselwerkje, een puzzel en ga zo maar door.

Nu leek het ons een leuk plan om als dorp zo’n boekje samen te stellen.

Iedereen kan een bijdrage inleveren en zo vullen we met elkaar een boekje, dat dan bij alle inwoners van Easterein in de brievenbus komt in de eerste week van maart. Het thema dat we willen gebruiken voor het boekje is ‘Alles komt goed’.

Jaap Reesema schreef een prachtig lied ‘Alles komt goed’ dat je op You Tube kan beluisteren. De verkorte tekst zet ik hieronder: Het is al laat, maar ik kan wel komen De tweede bel, dan de trap naar boven Je weet dat als ik voor je sta Dat ik voor je ga Dat ik alles doe voor jou En wat ik in je ogen zie Doet mij verdriet Dus stil maar, lief Als de wereld stopt met draaien En je hart alleen maar bloedt Leg je hoofd maar op mijn schouder Alles komt, alles komt, alles komt goed Als je alles wil vergeten Maar je weet alleen niet hoe

Lеg je hoofd maar op mijn schouder Alles komt, allеs komt, alles komt goed Je kijkt me aan en je weegt je woorden Je houdt je sterk, maar van binnen storm je Maar weet dat als ik voor je sta Dat ik voor je ga Dat ik alles doe voor jou En, nee, ik laat je nooit alleen Ik ben hier Het is oké En, o Ik laat je, laat je niet los Ik laat je niet los

We zeggen het wel eens tegen elkaar als het even tegen zit of dingen niet zo goed lukken, het komt goed! In de twee jaren dat Covid ons leven sterk bepaalt zeggen we ook tegen elkaar: het komt goed! Zo willen we ook geloven dát het allemaal goedkomt maar het kan goedkoop klinken, omdat er steeds dingen niet goed gaan.

Ik kan en wil niet anders dan geloven dát het goed komt! Ik geloof in een God die beloofd heeft dat Hij er altijd is, of het leven nu flink tegen zit of wanneer het allemaal goed gaat. Hoe dat voor jou werkt kan ik niet zeggen, alleen hoop ik dat we de moed niet verliezen en hoop houden op een andere tijd. Waar we elkaar als mens recht doen, naar elkaar luisteren zonder vooroordelen.

Voor mij is dat de wereld waar ik naar uitkijk, je kan het ook Gods koninkrijk noemen, maar misschien heb jij er andere woorden voor. Ik wil me daarvoor inzetten zodat ik durf te zeggen: ‘Alles komt goed’!

Doe je mee?

Heb je een mooie tekst die iets zegt over het thema ‘Alles komt goed’, een gedicht, een bijbeltekst, een lied, een verhaal, een afbeelding, of iets creatiefs, lever het in! De ruimte die iedere bijdrage maximaal kan innemen is een pagina op A5 formaat. Dat zijn zo’n 250 woorden en eventueel een afbeelding.

Inleveren vóór 14 februari op onderstaand adres: Mailadres: predikant@kerkeasterein.nl of Populiereleane 9 We hebben in totaal zo’n 46 bijdrages nodig om het boekje te vullen!

De Friese rijschool (examengebied Leeuwarden en Sneek) die jou opleidt tot een veilige vastberaden bestuurder, auto en motor. www.verkeersschoolgruttepier.nl

Depeter@verkeersschoolgruttepier.nl Friese rijschool (examengebied Leeuwarden en Sneek) die jou De Friese (examengebied Leeuwarden en Sneek) opleidt totrijschool een veilige vastberaden bestuurder, autodieenjou motor. opleidt tot een veilige vastberaden bestuurder, auto en motor. www.verkeersschoolgruttepier.nl • peter@verkeersschoolgruttepier.nl www.verkeersschoolgruttepier.nl peter@verkeersschoolgruttepier.nl

Beleef als motorrijder prachtige routes door Friesland. De geschiedenis, de cultuur en de Beleef natuurals beleven vanaf jeprachtige motor inroutes combinatie met een goed motorrijder door Friesland.

De verhaal! www.motortoursgruttepier.nl info@motortoursgruttepier.nl geschiedenis, de cultuur en de•natuur beleven vanaf je

Pier staat voor “Leren (&) Genieten” motor Grutte in combinatie met een goed verhaal!

Tel: 0629373700

www.motortoursgruttepier.nl Beleef als motorrijder prachtige routes door Friesland. De info@motortoursgruttepier.nl geschiedenis, de cultuur en de natuur beleven vanaf je motor in combinatie met een goed verhaal!

Grutte Pier staat voor www.motortoursgruttepier.nl info@motortoursgruttepier.nl Tel: 0629373700

“Leren (&) Genieten”

Grutte Pier staat voor “Leren (&) Genieten”

Tel: 0629373700

Even voorstellen...

Hoi, wij zijn Soraya en Arjan, samen met onze zoon Jonah van bijna 6 maanden, onze hond Ringo en onze drie katten wonen wij sinds januari 2021 op de Foarbuorren 1.

Wij kregen de mogelijkheid om het huis te kopen nadat wij te horen kregen dat Arjan’s moeder en stiefvader gingen verhuizen die het huis vijf jaar eerder hadden gekocht. Een mogelijkheid waar wij niet al te lang over hoefden na te denken.

Wel moest er veel gebeuren, de gehele bovenverdieping is verbouwd en er is een nieuwe keuken geplaatst. Zoals met elk oud huis moet er nog veel gebeuren maar wij hebben de tijd en doen dit stap voor stap.

In deze bijzondere tijd en wereld waar corona er voor zorgde dat wij de gemeenschap nog niet goed hebben kunnen leren kennen, hopen wij dat daar binnenkort toch verandering in komt en dat wij kennis gaan maken met de inwoners van dit prachtige dorp.

Met vriendelijke groet, Arjan Prins en Soraya Prins-van Commenee

Armenzorg

Troch Karin Everhardus Armoede kwam en komt nog steeds voor, door alle eeuwen heen en waar dan ook ter wereld. De dorpsgemeenschap Oosterend (Easterein) kende eveneens haar ‘dorpsarmen’, naast de bewoners die in hun eigen onderhoud konden voorzien. Men kon tot armoede vervallen door omstandigheden als ouderdom, ziekte of dood van de kostwinner. In het verleden kon dan een verzoek om hulp worden gedaan bij de kerkvoogdij, die zich verantwoordelijk voelde voor het welzijn van alle dorpsbewoners.

Het was rond 1450 dat er een ‘earmegoed’ werd opgericht, waarschijnlijk door de Oosterender pastoor Teake. Hiermee konden de dorpsarmen worden voorzien van de meest basale levensbehoeften. De financiële hulp kwam uit de kas van de kerkvoogdij.

Eind 16e eeuw werd er door de kerk een diaconie opgericht, voor de zorg van de ‘eigen’ armen.

Een ijzeren armenbus, met de tekst: Gedenck den armen.

Problematisch In april 1864 sprak de diaconie tijdens een vergadering de reeds langgekoesterde wens uit, om haar armen ofwel ‘gealimenteerden’ behoorlijke woonruimte te verschaffen.

Gelijktijdig speelde er het probleem, dat armelui van elders het dorp wisten binnen te dringen. Door aan te komen varen met hun “vlottende en drijfbare” woningen (arken genoemd), en deze vervolgens gewoon maar ergens aan de kant vast te leggen. Alom was bekend dat de Oosterender kerk rijk en vrijgevig was, mits je maar binnen de dorpsgrenzen woonde. Dan zou je nooit tevergeefs aankloppen! Maar veel van deze woonschepen werden na verloop van tijd onbewoonbaar en steeds weer kwamen er nieuwe aan... Hier diende wel een halt aan toegebracht te worden, waarover lang overlegd werd.

Uiteindelijk werd besloten tot de bouw van een wooncomplex met ruimte voor meerdere ‘keamers’. Een aanduiding die perfect klopte, want het zouden kleine

éénkamerwoninkjes worden. Mocht de onmisbaarheid van meer woonruimte blijken - door toename van onbewoonbaar verklaarde arken... - dan zouden deze door de kerkvoogdij bekostigd worden.

Napoleon Het allereerste wooncomplex kwam buiten het eigenlijke dorp te staan, de 4 onder 1 kap werd in 1867 op oorspronkelijk ‘pastorale’ grond gebouwd.

Het huis lag erg afgelegen, al helemaal doordat de ‘weg’ ernaartoe nauwelijks begaanbaar te noemen was. Het ging om een uitermate modderig pad waar je na regenachtig weer met enkels en al in weg zakte! En recht op verlichting van een eigen lantaarnpaal kreeg het gebouw niet.

Daarmee zagen de dorpelingen het huis als een soort van verbanningsoord, het deed hen denken aan het eiland waar Napoleon naartoe gestuurd was.

Naar hoe erover gedacht werd, verkreeg het zijn naam: Elba (Stittenserleane 25). De ‘keamers’ hadden slechts één kamer - met bedsteden erin - met ernaast een smal gangetje van waaruit een steile trap naar boven liep, naar een klein, laag zoldertje. In latere jaren kwam er vanaf de kerk een smal pad van kleine gele klinkers naar het complex toe.

Primitief Na de bouw van ‘Elba’ kwamen er in de loop der tijd nog meer van deze woongebouwen. Een van de grootste lag en ligt aan ‘t Heechhiem, bood ruimte aan maar liefst acht ‘keamers’. Deze hadden op de gang een primitief keukentje in de vorm van een los aanrechtblad, waar een petroleumstel op stond.

Hoe klein de woninkjes ook waren, sommige bewoners hielden er ook nog een winkeltje bij in. Heden ten dage wordt het gebouw in tweeën bewoond, met als adres Heechhiem 2 en De Streek 3a.

De Griene Leane 5 - op de hoek met de Skoallestrjitte - werd in vijven opgedeeld. Hoe benauwd en gehorig moet dat zijn geweest, gezien de kinderrijke gezinnen in die tijd...

De indeling van het gebouw is op bijgevoegde plattegrond te zien. De huizen aan weerszijden ervan, waren destijds in tweeën gesplitst.

De brug die in het verlengde van de Skoallestrjitte ligt en naar de kerk toe loopt, bestaat allang niet meer.

Kerks Vanuit de kerkvoogdij werd er (vooral) in de wintermaanden aan werkverschaffing gedaan, waarvoor men een vergoeding kreeg. Dit gebeurde in een tijd dat er nog geen landelijk geregelde uitkeringen bestonden. Hiermee werd een lange traditie gevolgd om degenen die 's winters zonder werk zaten, “door de tijd te helpen”. Met diverse - niet altijd even aangename - karweitjes.

Eenmaal in het jaar - nadat de winter voorbij was - werden op ‘doarpshimmeldei’ alle straatjes en paden van het dorp geschrobd, door meest werkloze arbeiders.

Een lange werkdag was dat, van ‘s ochtends acht uur af tot zes uur ‘s avonds.

Nadelig was wel dat het hele dorp zo kon zien wie het waren, wie de ermee te verdienen rijksdaalder niet missen kon. Daar kwam nog bij dat het manvolk het gevoel had voor schut te staan met werk, wat zo typisch des vrouws was.

Wat de kerkvoogdij ook graag liet doen, was het ‘leiken’ ofwel het uitbaggeren van de vaart, die door het dorp liep.

Verder werden er klussen uitbesteed zoals het ‘wjudzjen’ (onkruid wieden) van de straten en paden, schoonmaakwerk en ook turf dragen. Hiertegenover stond een geldelijke beloning.

Ook een paar bakkers lieten zich niet onbetuigd. Huisvrouwen die het krap hadden, gingen met volle broodmanden de straten af, tegen een gepaste vergoeding. In de decembermaand was het een stuk drukker, dan kon er iets meer bijverdiend worden.

Achter de ‘bôlekoerrinster’ op de Foarbuorren, zie je de voorganger van het huidige houten bruggetje naar de kerk.

Wachtrûn In 1882 werd het wachtlopen tijdens de wintermaanden ingesteld, voor werklozen en seizoenarbeiders, “tot eener tegemoetkoming hunner schrale verdiensten in deze tijd”. Dit gebeurde ‘s nachts door het dorp maar ook om de landerijen rond Reahus heen. Ter bewijs dat de wachtlopers hun ronde liepen, dienden ze briefjes in bussen te stoppen. Deze bevonden zich op strategisch gelegen punten van de looproute. Mochten ze onderweg een geval van ‘keallerij’ - een koe die aan het kalven gaat - tegenkomen, waren ze verplicht om hulp aan te bieden. Eens in de week kregen ze hun loon, degenen die ziek waren kregen een uitkering en bij wegblijven kregen ze niets.

Deze wachtloperij zal het een en ander aan verhalen opgeleverd hebben.

Zoals het verhaal over “wachtrinners en in ‘frjemd’ frommiske”. Het was nacht en ver na 22:00, het tijdstip waarop de petroleum straatlantaarns altijd gedoofd werden. Aardedonker was het dus.

Opeens bemerkten de wachtlopers, dat er nog een vrouwelijk persoon door het dorp heen wandelde. Dit vonden zij uiterst verdacht, want waarom zou je nog zo laat in het donker gaan rondlopen? Daarom begonnen zij haar te achtervolgen. De wandelaarster- toch heus een brave, fatsoenlijke huisvrouw had niet eens door dat het wachtlopers waren die achter haar aan zaten!

De dag erop ging het verhaal rond, over een midden in de nacht gesignaleerde onbekende vrouw. Toch was er één Oosterender die wist wie het geweest was, namelijk zijn bloedeigen moeder.

Uitdeling In de winter zorgde de kerk voor het uitdelen van “erwten, gort, smeer en katoen”. Ook werd er spek uitgedeeld, dit gebeurde vanuit een slagerij vlakbij de kerk. Met het oog op het barre jaargetij kregen de weduwen in het dorp een geldelijke ondersteuning, bestaande uit giften van rijke dorpelingen. De ‘gepensioneerde’ dorpsbewoners kregen vanuit een apart potje een uitkering, om rond te kunnen komen.

Elk dorp en elke stad bleef verantwoordelijk voor de verzorging van zijn ‘gealimenteerden’, ook als ze na een verhuizing niet meer in de plaats zelf woonden. Met een overlijden werden alle kosten die bij een begrafenis kwamen kijken, uit de kas van de kerkvoogdij betaald. Tot het ‘leedomsizzen’ aan toe, de traditionele rondgang van een bode die alle huizen van het dorp afging, om te melden wie er overleden was.

De koksmûtse: Bananenbrood Troch Annebeth de Jong

Aan het begin e jaar, een van het nieuw !

Ingrediënten gezond recept

• 300 gr rijpe banaan, gewogen zonder schil (3bananen) • 3 eieren • 1 tl bakpoeder • snuf zout • 1 tl kaneel • 75 gr rozijnen • 150 gr havermout

Benodigdheden: C akevorm, olie om in te vetten en bakpapier Bereidingswijze • Verwarm de oven voor op 180 °C. Vet een cakevorm van 25 centimeter in met olie en bekleed de bodem en twee zijkanten met bakpapier.

• Doe de eieren, bananen, kaneel en het zout in een blender of keukenmachine met messen. Blend dit tot er een gladde massa ontstaat. Voeg de havermout en het bakpoeder toe en mix alles nogmaals, tot alle havermoutvlokken fijn zijn. Het beslag hoeft niet helemaal glad te zijn, je mag nog kleine stukjes van de havermoutvlokken zien. Roer tot slot de rozijnen door het beslag. Doe dit niet in de blender, je wilt namelijk dat de rozijnen heel blijven.

Tip: Je kunt een deel van de havermout vervangen door amandelmeel.

• Schep het beslag in de vorm en bak het in 45-60 minuten gaar. Wil je checken of de bananencake met havermout gaar is? Je kunt dit checken door een satéprikker in de cake te prikken. Zit er geen beslag aan de prikker als je deze eruit haalt? Dan is de cake gaar. Zit er nog wel wat beslag aan de prikker, dan kan je de gezonde bananencake nog wat langer bakken. Hoe rijper de bananen, hoe smeuïger het suikervrije bananenbrood wordt. Heb je dus hele rijpe bananen, dan kan het bakken wat langer duren.

• Haal het blik uit de oven en til de bananencake met havermout uit de vorm.

Hiervoor kun je goed het bakpapier gebruiken. Laat de bananencake afkoelen op een rooster. Tijdens het afkoelen zakt de cake nog wat in, dat hoort zo.

Tip: In dit recept voeg ik rozijnen toe, maar je kunt hier goed mee variëren. Droog fruit, zoals stukjes abrikoos of cranberries doen het altijd goed. Ook zonnebloempitten, pompoenpitten, of stukjes noot/chocolade zijn een aanrader.

Bron: https://rutgerbakt.nl/gezond-bakken-recepten/gezond-bananenbrood-met-havermout-recept

Bernehoekje

Troch Froukje Dijkstra

“Duurzaamheid zit in ons hart”

Duurzaamheid is het goed doorgeven aan de volgende generatie. Dit zit in het hart van ons familiebedrijf.

Omdat elke generatie een mijlsteen voor de volgende wil leggen. Dit vraagt om langetermijnvisie. Voor ons is de relatie tussen leven en werken – ons bedrijf en de samenleving – zonneklaar. Werken is voor ons daarom ook synoniem aan meewerken aan een duurzame(re) wereld. Juist daarom produceren wij drukwerk CO2 neutraal!

VANDEREEMS.NL EASTEREIN / HEERENVEEN