BLVRD34

Infodag Zaterdag

1 juli 2023

van 10u tot 16u Rijselstraat 5 8200 Brugge

EXPERIENCE DESIGN

*

Dé bacheloropleiding voor het ontwerpen van Ruimtelijke & Visuele Totaalbelevingen!

Je wil later de tofste ruimtelijke belevingen bedenken? Je wil je graag uitleven met foto’s, grafische designs, maquettes, storytelling, motion, video, 2D en 3D ? En je kan je vlot inleven in de ervaringen van de bezoeker? Dan is de designgerichte bacheloropleiding Mixed Experience Design (MXD) echt iets voor jou! Je creëert er inspirerende concepten voor events, expo’s, podia, interieurs, publieke ruimtes, festivals of beurzen!

mxd@howest.be howest_mxd howestMXD

04/06/23

editie vierendertig

First seen at woesh circusatelier

On the cover:

anne vandendriessche

Photo by jana germanus

sPecial tnx to

Bibliotheek Brugge Bruggeplus Cactus

Muziekcentrum Cinema Lumière Concertgebouw

Brugge Het Entrepot Howest Jeugddienst Brugge

Jong Volk KAAP Musea Brugge Snuffel Stad Brugge

TURBO · Woesh Circusatelier

eindredactie Jordy Vermote

lay-out Faldona Vande Velde · Sanne De Muynck

druk VCP Graphics

BLVRD magazine is een gratis, tweemaandelijks jongerenmagazine. Vorige edities gemist? Lees alle edities op blvrdmagazine.com.

team

Eva Vandendriessche · Gaëlle Lefrancq Jasper van het

Groenewoud Jasper Vermeesch · Jolien Van Acker

Laura Du Bois Layla Cornelissen Lindsi Dendauw ·

Luka Franck · Marjolein Velleman Paulien De Muynck ·

Sara Bouvry · Shavawn Somers

@blvrdmagazine

www.blvrdmagazine.com

circusatelier woesh zet in oP circuslessen voor jongeren, maar wil zich ook meer en meer Focussen oP cursussen voor 18-Plussers. in het weekend van 3 en 4 juni gooien ze de deuren oPen, de tuin wordt oPengesteld als zomerbar en de docenten geven er korte demo’s in de verschillende disciPlines. wij hadden een gesPrek met docentes manon en charlotte, over hoe ze bij woesh terechtkwamen en waar hun ambitie ligt.

Laten we beginnen bij het begin, hoe zijn jullie in de circuswereld terechtgekomen?

Manon: “Op het moment dat ik samen met een vriend de ESAC in Brussel ontdekte, ging voor mij de circuswereld open. Ik deed toen al 15 jaar competitieturnen, en heb toen de overstap naar circus gemaakt. De ESAC host stages tijdens de zomermaanden waarvoor ik me inschreef, daarna deed ik auditie bij Codarts in Rotterdam en werd ik toegelaten tot de bachelor Circus Arts, waarin ik afstudeerde.”

Charlotte: “Ik ben als zesjarige gestart bij Woesh in de Vlieger in Oostende en ben er tot mijn twaalfde gebleven. Toen ik ging studeren in Gent, heb ik het circus weer opgepikt bij de Gentse circusschool Circusplaneet. Daarna ben ik aan het KASK film gaan studeren en begon ik de link tussen circus en film te zien. Ik ontdekte dat circus een grote invloed heeft op de manier waarop ik films maak.”

Dat is inderdaad een interessant gegeven, jullie werken allebei interdisciplinair. Charlotte, jij combineert film met circus en Manon, jij legt je toe op fotografie binnen de circuswereld. Een interessante mix.

Charlotte: “In film merkte ik al vroeg dat ik veel meer ‘in beweging’ denk dan in conversaties. Ook tijdens het schrijven van scenario’s merkte ik dat het ‘doen’ veel makkelijker kwam voor mij, dus zeker naar het einde van mijn studies toe, zag ik dat circus een grote rol speelt in mijn films. In die zin is het supertof dat ik nu bij Woesh kan werken en die evolutie verder kan ontwikkelen en onderzoeken.”

Manon: “Op dit moment fotografeer ik vooral compagnieën en theatergezelschappen, maar mijn interesse ligt veel breder dan enkel binnen de circuswereld. Sinds kort ga ik bands fotograferen, wat ik echt tof vind. Heel graag zou ik ook eens een vernissage doen, maar dat is voorlopig toekomstmuziek. Op de planning staat nu een promofilm voor Woesh die Charlotte en ik zullen maken. Dus ook hier vinden we elkaar en kunnen we samen ontdekken.”

Daarnaast zijn jullie allebei docent bij circusatelier Woesh. Hoe is dit zo gekomen?

Charlotte: “Ik heb de BIC-stage gevolgd, een cursus van Circuscentrum en Cirkus in Beweging. BIC staat voor Begeleider in de Circuskunsten. Enerzijds leer je enkele belangrijke circusvaardigheden, zoals acrobatie, evenwicht, jongleren, spel en theater. Anderzijds leer je deze vaardigheden over te brengen op kinderen, jongeren en volwassenen. Nu ik halftijds werk als docent bij Woesh, heb ik nog tijd over om me met mijn films bezig te houden. Win-win.”

Manon: “Ik heb geen pedagogische opleiding gevolgd, maar heb wel ervaring door les te geven bij het turnen en bij circus Rotjeknor in Rotterdam. Het feit dat ik uit de turnwereld kom, zorgt ervoor dat ik heel technisch gericht lesgeef. Techniek is heel belangrijk in turnen, en ik trok dat in het begin heel hard door tijdens mijn lessen. Misschien te hard. Maar ik heb me snel aangepast en mijn eigen manier gevonden.”

Charlotte: “Bij mij is het misschien het andere uiterste. Ik geef altijd de techniek mee, maar als iemand in de les zelf aan de slag gaat en iets anders uitvindt, denk ik: ‘Ook supertof.’ Creatief zijn en zelf dingen uitvinden en ontdekken vind ik heel belangrijk.”

Manon: “We hebben een heel diverse groep docenten bij Woesh. Iedereen heeft zijn eigen aanpak, ervaring, specialiteit en insteek en dat maakt het heel boeiend. We leren heel veel van elkaar en beïnvloeden elkaars werk.”

Wat vinden jullie belangrijk om onder de aandacht te brengen in de circuswereld?

Manon: “Ik wil graag het oubollige beeld dat mensen van circus hebben, wegwerken. Circus heeft niet meer de traditionele ‘Cirque du Soleil’vibe van 20 jaar geleden, met dieren die kunstjes doen en clowns die flauwe grappen uithalen. Van die clichés moeten we echt afstappen. Je merkt dat dit in de hele community speelt. Veel vrienden van mij introduceren zich als ‘danser’ om niet constant te moeten uitleggen dat je als circusartiest niet alleen maar trucjes op een trapeze doet. Ik zeg vaak dat ik werk voor een theatergezelschap, niet omdat ik me niet wil uiten als circusartieste, maar ook omdat ik wat wij doen ook echt zie als een combinatie van allerlei disciplines die samen theater vormen.”

Charlotte: “Soms zorgt dit ook voor problemen bij de programmatie van cultuurcentra. Heel

wat theaters programmeren geen ‘circus’ terwijl sommige producties zoveel meer zijn dan dat. We moeten dus op die nagel blijven kloppen. Mijn doel is om circus heel toegankelijk te maken voor iedereen, net om van die clichés af te geraken. Woesh is daar sowieso heel hard mee bezig, dat inspireert me enorm. We merken de laatste jaren een interesse in circus die er voordien niet of minder was, en volgens mij heeft dat daarmee te maken. Circus wordt meer en meer gezien als kunstvorm en minder als entertainment (waar ook helemaal niets mis mee is natuurlijk).”

Je zegt het al, Woesh zet heel hard in op ‘sociaal circus’. Wat is dit juist en hoe staan jullie hier tegenover?

Charlotte: “Voor mij gaat het erom dat we circus introduceren bij doelgroepen die op het eerste gezicht geen link hebben met circus. Onlangs

deed ik een workshop in een kinderopvang, met ouders en hun baby’s en peuters. Baby’s liggen te kijken, en zijn gefascineerd door je mimiek bijvoorbeeld, met hen heb je een totaal andere interactie dan met peuters die prutsen met dingen of wegkruipen. Je moet inspelen op wat hun interesse wekt, en daarmee verdergaan. Ook workshops met senioren zijn waanzinnig tof. We leren samen hoe je je bewust kunt worden van je lichaam, de manier waarop je staat, wandelt, of in contact staat met de persoon naast je. Alles rondom je wordt circusmateriaal: je eigen lichaam, je partner, de grond, de locatie en nog zoveel meer. De mogelijkheden zijn eindeloos. Of met mensen die geen Nederlands spreken bijvoorbeeld, toch een manier vinden om met elkaar in contact te treden. Mensen met een beperking die zichzelf niet op een bepaalde manier kunnen uiten, toch uitdagen om zich op een andere - eventueel fysieke - manier te uiten. Dat is sociaal circus, en is zich de laatste jaren enorm aan het ontwikkelen.”

Manon: “Het is ook heel interessant om mensen uit andere disciplines aan te spreken. Een goede act staat niet per se gelijk aan een goede circusproductie. Er komt zoveel meer bij kijken. Techniek, licht, muziek, locatie, … Ook mensen die in deze werelden thuis zijn kunnen aangesproken worden door circus.”

Waar ligt jullie ambitie voor Woesh?

Manon: “Ik wil heel graag volwassenen betrekken bij de circuslessen. Ik vind lesgeven aan volwassenen heel tof, omdat ze echt gemotiveerd zijn om bij te leren. De droom is om te blijven groeien. In de mogelijkheid zijn om opleidingen aan te bieden aan studenten zou echt het summum zijn.”

Charlotte: “Het zou fijn zijn om een nog grotere circuscommunity uit te bouwen in West-Vlaanderen. Ik wil vooral inzetten op toegankelijkheid: de deuren opengooien, mensen uitnodigen om te komen kijken, mee te doen, … Duidelijk maken dat er geen specifieke kennis of

ervaring nodig is om deel te worden van Woesh. Iedereen heeft wel een talent of interesse die een bijdrage kan leveren aan een community, je hoeft daarom geen circusartiest te zijn.”

Voor de lezers die volledig hyped zijn door dit interview, welk festival zou je ons aanraden om circus beter te leren kennen?

Manon: “Voor mij is Circusstad Festival in Rotterdam het toppunt van de circusfestivals. Het is spijtig genoeg net afgelopen, het vindt altijd plaats in de eerste week van mei. Dat festival bruist van energie, er treden ook heel veel Belgische gezelschappen op, er zijn muziekoptredens, de programmatie is elk jaar opnieuw fantastisch.”

Charlotte: “Voor mij is dat Miramiro in Gent en Theater op de Markt in Neerpelt. Ook UP-Festival in Brussel. Te veel om te kiezen eigenlijk. Lees gewoon het driemaandelijke Circusmagazine van Circuscentrum. Daarin staat alles wat je moet weten over de circuswereld in Vlaanderen en verder.”

www.woesh.be

circusatelierwoesh

tekst: Paulien de muynck

beeld: cato crevits

janne cuvelier:

“In ruil voor je inzet biedt Cactusfestival je een leerrijke belevenis en

terwijl je in het weekend van 7,8 en 9 juli voloP kan genieten van het cactusFestival, wordt er achter de schermen hard gewerkt. misschien merk je dit niet helemaal als bezoeker, maar een grote groeP vrijwilligers staat in voor het vlotte verlooP van het jaarlijkse gebeuren. hun helPende handen, harde inzet en aanstekelijke enthousiasme zorgen ervoor dat de Festivalgangers een onvergetelijke ervaring beleven.

Vrijwilliger zijn tijdens een festival betekent namelijk dat je nét iets meer meekrijgt van het festivalgebeuren. Zo kan je een glimp opvangen van de backstage waar organisatoren, artiesten en gasten rondlopen en je energieke flow ervaren van een meerdaags festival. Ook als je ambitie hebt om in het culturele veld aan de slag te gaan, is vrijwilligerswerk een geschikte manier om wat ervaring op te doen. In ruil voor je inzet biedt Cactusfestival je een leerrijke belevenis en inkijk achter de schermen.

Niet alleen tijdens de festivaldriedaagse, maar ook doorheen het jaar zijn vrijwilligers dé drijvende kracht achter een geslaagde concertavond. Hoe dat precies allemaal in z’n werk gaat, vertelt Janne Cuvelier, de verantwoordelijke van de vrijwilligerswerking van Cactus.

Wat houden je taken precies in als vrijwilligerscoördinator van Cactus?

Janne: “Het komt er op neer dat ik alle vrijwilligers voor de concertwerking en tijdens het festival inplan. Op het festival werken we met een enorm veelvoud van de helpende handen die we doorheen het jaar mogen ontvangen. Dat zal dan ongeveer gaan over een 700-tal mensen waarop we tijdens het festival beroep doen. Vrijwilliger zijn kan bij ons op vele manieren: bandjes knippen, bonnen verkopen, aan de bar de bezoekers voorzien van frisse drankjes... Niet alleen gedurende het festivalweekend maar ook voor- en nadien worden er vrijwilligers opgetrommeld voor de opbouw en afbraak. De mensen van het onthaal starten ook iets vroeger met het voorbereiden van hun taken. En ook het social mediateam komt vroeger bijeen om de content planning te finaliseren.”

inkijk achter de schermen.”

Hoe kan iemand zich aanmelden als vrijwilliger?

“Voor de concertwerking kan iedereen zich het hele jaar door kandidaat stellen door mij een mailtje te sturen via janne@cactusmusic.be. Doorheen het jaar spelen onze vrijwilligers een cruciale rol tijdens de concerten. We hebben nog een heleboel taken waarvoor we extra gemotiveerde handen kunnen gebruiken, zeker tijdens de party’s.”

En als je je op het festival als vrijwilliger wil opgeven?

“Voor het festival bestaat er een aparte procedure. Begin april zijn de inschrijvingen geopend voor de bestaande medewerkers. Hiervoor krijgt iedereen die de voorbije 2 jaar heeft meegeholpen een uitnodiging om zich in te schrijven. Twee weken later stellen we deze link open naar het grote publiek. Hier geldt het principe: wie eerst komt, eerst maalt. Snel zijn is dus de boodschap. Bovendien leggen we ook een reservelijst aan, want het kan altijd gebeuren dat er mensen last minute afhaken.”

tamino © jeton bakalli

Kan je zelf kiezen welke taken je uitvoert op het Cactusfestival?

“Ja, dat kan zeker. Dat gaat allemaal via onze online planningstool Beeple. Hierop maak je eerst een profiel aan en daarna kan je aanduiden op welke dag je beschikbaar bent, met wie je graag samen wil werken, en welke taak je voorkeur heeft. Daarna maak ik de planning op en worden de shiften ingedeeld. Voor andere teams zoals de opbouw, afbraak en de stewards zijn het de festivalverantwoordelijken zelf die hun eigen ploeg samenstellen. Eens deze planning is opgemaakt, bezorgen ze dit aan mij zodat ik het finale overzicht krijg. Er komt wel heel wat communicatie bij kijken. Op het festival werken we met 2 shiften van 2 uur op vrijdag, en 3 shiften van 2 uur op zaterdag & zondag.”

En hoe zit dat juist met de concertwerking?

“Doordat we nu een eigen zaal hebben, beschikken we over een eigen bar. Dat wil zeggen dat we moeten rekenen op een zestal mensen om de bar te bemannen. Voorts zoeken we ook mensen voor de toegang & ticketing. Een shift van een concert loopt ongeveer van 20u tot 23u, waarbij je op voorhand kort wordt gebrieft. Tijdens de feestjes loopt de shift van 22u tot 4u ’s morgens. Het lijkt mij een ideale opdracht om samen met vrienden uit te voeren. Hiervoor zoeken we zeker nog wat gemotiveerde vrijwilligers. Dus bij deze een oproep.”

CACTUSFESTIVAL

Wat zijn de belangrijkste eigenschappen van een ideale vrijwilliger?

“Flexibiliteit, sowieso. Voorts is het voor ons heel belangrijk dat je openminded bent en je met andere mensen kan samenwerken. Beschikken over een teamgeest en groepsgevoel zijn essentieel, maar dat is natuurlijk ook weer afhankelijk van de plek waar je staat en wat je precies wil doen.”

Hoe houden jullie vrijwilligers gemotiveerd?

“Het is mijn doel om de vrijwilligersactiviteiten nieuw leven in te blazen. Zo organiseerden we onlangs een afterwork waar trouwe en nieuwe leden met elkaar kennis konden maken. Onze groep vrijwilligers is heel divers: dat gaat van 18-jarigen tot 60-plussers en alles tussenin. Onze concertmedewerkers worden op regelmatige basis ook uitgenodigd om een gratis concert mee te pikken. Extra leuk: onlangs introduceerden we een medewerkerskaart. Telkens je meewerkt krijg je een stempel en na vier keer heb je een volle kaart, die kan je inruilen voor een gratis concert of feestje naar keuze. We hopen natuurlijk extra vrijwilligers aan te trekken zodat de ganse ploeg eens tijdens z’n shift een drankje kan drinken of even naar het concert kan kijken.”

Wat was je meest memorabele moment het afgelopen jaar op Cactusfestival?

“Op de vorige editie deed ik mijn stage op het Cactusfestival en daar mocht ik Sylvie Kreusch mee begeleiden doorheen Brugge na haar interview voor Radio 1. Een unieke ervaring! Ook live was ze super goed.”

Tussen het werken door, heb je dan tijd om een

optreden mee te pikken, en welke band zou je dit jaar graag zien?

“Moeilijk! Charlotte Adigéry & Bolis Pupul op vrijdag staan hoog op het lijstje! Ik heb ze helaas moeten missen toen ze bij ons in de zaal stonden, maar ik heb er zoveel goeie dingen over gehoord dat ik het altijd jammer heb gevonden dat ik er toen niet kon bij zijn. Maar gelukkig voor mij komen ze deze zomer nog eens naar Brugge.” cactusFestival.be cactusFestival

tekst: layla cornelissen

merol

DORP 2023

liesje mertens studeerde cultuurmanagement aan vives brugge en werkt sinds enkele weken als Productie- en Projectmanager bij het entrePot. ze houdt van Poëzie, dikke knuFFels, de zee, eten en kunst. ze hangt graag rond met haar vrienden, maar geniet er ook van om thuis te zijn. liesje staat in voor de organisatie van dorP en Prisma Festival, tussendoor helPt ze met alle andere Projecten die door het entrePot georganiseerd worden. samen met klara camerlinck, verantwoordelijke voor Publiekswerking bij het entrePot, wil ze deze zomer oPnieuw een onvergetelijke editie van dorP waarmaken. enthousiasme ontbreekt er alvast niet aan.

Wat is DORP?

Liesje: “DORP is elk jaar anders, je weet nooit wat je kan verwachten. In tegenstelling tot de andere jaren gaat DORP deze zomer maar twee weekends door. Het weekend van 14 tot 16 juli en het weekend van 21 tot 23 juli palmen we de site van het Entrepot in. Dat het dit jaar maar twee weekends is, wil zeggen dat we al onze energie en ideeën in een korte periode moeten uitwerken. Dat kan voor een uitdaging zorgen, maar ik weet zeker dat we zullen slagen. Ik heb er heel veel zin in.”

Dit jaar is er vóór DORP ook een bouwweek, deze loopt van 3 tot 13 juli. Het is de week waarin alles gebouwd en geknutseld zal worden. Van palletten omvormen naar zetels tot tiny houses maken, het is de week waarin ieders zotte dromen werkelijkheid kunnen worden.

Liesje: “Het maakt niet uit of je ervaring hebt of niet, het is de moeite waard om af te komen. Die bouwweek zal een heel cruciale week zijn, de mensen die komen maken DORP tot wat het zal zijn. We hebben al heel wat materiaal verzameld en hebben veel ideeën om heel leuke dingen te bouwen.”

Er zijn ondertussen ook al enkele DORP meet-ups geweest. Het zijn vergaderingen waar er gepraat, gelachen en gedroomd wordt over DORP. Op deze meet-ups wordt besproken hoe ze de site willen inrichten, welke artiesten ze graag zouden zien optreden, welke kunstenaars ze willen laten exposeren, hoe ze de sociale media zullen aanpakken en nog zo veel meer.

Liesje: “We hebben ondertussen al heel wat besproken. Zo zijn we tot de beslissing gekomen om van de zondagen chille dagen

te maken, waarop je een hele dag kunt rondhangen, ook al heb je een dikke kater. Maar ook werd besproken wat we met de site willen doen en hoe we deze willen inrichten. Er was ook een DORP-barbecue om elkaar beter te leren kennen, wat leidde tot een heel gezellige avond. We gingen van eten en babbelen naar iedereen die enthousiast begon te knutselen.”

Wat betekent DORP voor jou?

Liesje: “Ik zie DORP als een plek waar alles mag. De drempel kan soms hoog zijn om mee te doen aan zo’n projecten, maar DORP is iets waar je alles kan doen en waar iedereen welkom is. Je kan er, bij wijze van spreken, je ideeën uitschreeuwen. Het is iets wat wordt opgebouwd met een groep mensen die je eerder niet kende. We kunnen er dito verhaal mee vertellen en een heel mooi resultaat brengen, waar anderen ook van kunnen genieten. DORP is niet enkel de

weekends waarin iedereen komt, DORP is heel de opbouw. Je leert nieuwe mensen kennen, nieuwe dingen doen en ideeën schrappen of juist uitvinden. DORP is beire.”

Wat hebben de afgelopen edities voor jou betekend?

Liesje: “Omdat ik vorige edities gewoon als bezoeker kwam, keek ik er op een andere manier naar. Tijdens de eerste editie werd het bijna een gewoonte om naar DORP te trekken. Ik was na corona even vergeten dat zoiets gezellig ook in Brugge kon bestaan. Je kwam er altijd iedereen tegen want iedereen was daar. Je wist dat DORP de ‘place to be’ was en dat zal dit jaar niet anders zijn. Ook de inrichting vond ik uitzonderlijk. De site van Het Entrepot ziet er op het eerste gezicht al cool uit, maar als je dieper gaat kijken kun je verwonderd wordend. Dingen die je doen afvragen: hoe kom je op zoiets?

Eigenlijk ben ik bij Het Entrepot beginnen werken omdat ik nu een deel van Klara's takenpakket overneem. Klara heeft een heel mooie basis gelegd, heel mooie mensen samen gebracht en heel mooie ideeën uitgewerkt. Zij heeft me enorm geholpen, zonder haar zou ik aan het verdrinken zijn. Ze toonde me wat DORP kan zijn en geeft

mij inspiratie. We hebben enorm veel zin om te spelen op de bouwweek, vuile kleren aan te doen, te werken en er iets moois van te maken. We hebben heel veel hoop over wat DORP zal zijn en zijn trots op wat we al bereikt hebben.”

dorP 2023 14 - 16 juli & 21 - 23 juli

zelF meewerken aan dorP? dorP.brugge

tekst: marjolein velleman beeld: brecht vanhoutte (blvrd takeover 2022)

zomerFestivals:

Feest in ’t Park en Cirque Plus

tekst: eva vandendriessche

Feest in 't Park © jonatan Fux

het zomerProgramma van brugge Plus zit weer rijkelijk gevuld. Feest in ’t Park is een oude bekende in het minnewaterPark, maar stoPt het jaarlijks in een nieuw jasje door zich te Focussen oP diverse duurzame ontwikkelingsdoelstellingen. hun 31ste editie staat in het teken van water en wil hiermee vooral hun bezoekers bewuster maken.

het vierdaagse cirque Plus mikt oP een talrijke oPkomst eind juli en hooPt dat het jongerenPubliek hun weg vindt naar het circusFestival. zo Probeert de organisatie telkens een gevarieerd aanbod van muziek, beweging en PerFormance aan de man te brengen.

Projectverantwoordelijken karel standaert en tim billiet vertellen graag meer.

Feest in ’t Park is aan zijn 31ste editie toe. Hoe zorgen jullie ervoor dat elk jaar vernieuwend blijft?

Karel: “We focussen ons jaarlijks op andere SDG’s die we als kapstok gebruiken voor het festival. Het thema dit jaar is ‘water’ en SDG6 ‘schoon sanitair’ en SDG14 ‘leven in het water’ sluiten daarbij aan. Deze gebruiken we om het park in te kleden. We proberen ook genoeg variatie te brengen in onze programmatie, alsook de aanwezige gevestigde waarden zoals Team DAMP.  Kinderen kunnen interactief meedoen, want we organiseren spelletjes die focussen op het duurzamer omgaan met water. Het Wereldkinderdorp is daar een voorbeeld van.”

“De keuze voor de duurzame ontwikkelingsdoelstellingen wordt genomen in overleg met de Feest in ’t Park-werkgroep.. Er zijn er 17 en we proberen er elk jaar twee of drie te behandelen. We brengen het thema in challenges en dilemma’s aan bod, zodat het leuk blijft en niet snel saai wordt. Zo willen we onze bezoekers op een leuke en interactieve manier toch aandachtig maken over water. Water is een verworven goed, maar het is geen evidentie.”

Welke doelpubliek hoop je hiermee te bereiken? Karel: “Iedereen. Er zijn verschillende informatieve standen, alsook de wereldmarkt waar 38 organisaties zich voorstellen en waar je kan doorwandelen. Zij bezorgen de nodige kennis aan onze bezoekers. Je kan er in gesprek gaan en ze tonen aan hoe je hen kan steunen. ’s Middags is het voornamelijk familiegericht, met de focus op kinderen tijdens het Wereldkinderdorp. ’s Avonds is er dan voor jong en minder jong een feestje, met diverse bands en muziek. We verwelkomen jullie allemaal graag!”

“We proberen met Brugge Plus in het algemeen, en ook met Jong Volk, een kanaal te hebben dat meer aanvoelt wat onze jongeren willen. We proberen hen in te zetten als ambassadeurs. Met Feest in ’t Park is dat een beetje hetzelfde. Wij hebben heel wat topbands kunnen strikken, die bijvoorbeeld op de grotere festivals zoals Dour en Couleur Café stonden. Dat zorgt voor heel wat topkwaliteit die je gratis kan beleven. Het is een unieke kans om de verschillende genres muziek te ontdekken. We bieden een gevarieerd aanbod aan zoals latin, afrobeat, hiphop, reggae… Je bent meer dan welkom om mee te dansen of om gezellig te luisteren. Op gelijk welke manier steek je er wel iets van op.”

Met welke bedoeling is Cirque Plus opgestart?

Tim: “We zijn ondertussen aan onze 16de editie bezig. Sinds 2013 ligt onze locatie aan het Grootseminarie. Het is een heel mooie en open locatie en dat proberen we zo goed mogelijk uit te spelen. De mensen komen alleen al daarvoor naar het festival. Wij willen ieder jaar een circusprogramma brengen waarbij we aantonen wat er leeft in de circuswereld. Dat gaat over zowel lokale voorstellingen, als buitenlandse voorstellingen. Onze focus ligt voornamelijk op openluchtvoorstellingen en dat maakt ons in België uniek.”

“We proberen ons in te zetten voor jonge gezelschappen die van de circusschool komen. Zij hebben nieuw werk dat nog niet per se kant-enklaar is. We willen het wel professioneel houden. Het is minder in de trant van straattheater. Op die manier hebben we een kwalitatief programma.”

“We willen dat het jonge volk ook ziet wat er leeft.”

cirque Plus © jasPer van het groenewoud

Hoe ziet het verloop van het festival eruit?

Tim: “We beginnen het festival met een openingsavond ‘Late Night’. Om 20u start er een voorstelling in de grote weide van Collectif

Malunés: ‘We Agree To Disagree’. Het is een voorstelling waarbij het publiek actief wordt betrokken, als burger, als toeschouwer, als acteur, als beslisser... Deze is op vrijdag en zaterdag te zien. Het volledige programma is ongeveer in één dag te bekijken, maar de meeste mensen komen op hun gemak twee of drie dagen. Op donderdag doet Harvey Cobb zijn ding in de tent. Hij is een jonge gast die een mix brengt van cabaret en circus. Zijn act is wat losser en het is een waarmee we het jongerenpubliek willen aantrekken.”

“Op die manier willen we jongeren de boodschap brengen dat Cirque Plus en het circus in het algemeen niet per se iets voor enkel kinderen of families hoeft te zijn. We willen van dat idee af. Cirque Plus is één van de festivals in Brugge waar, ook al interesseert het programma je minder, je iets kan drinken in de mooie locatie van het seminarie. We willen dat het jonge volk ook ziet wat er leeft.”

“Veel van de geprogrammeerde voorstellingen zijn door jonge gasten zelf gemaakt. Ze vertellen in hun acts over thema’s die leven bij het jongerenpubliek. Het gaat over genderneutraliteit, het klimaat, actuele thema’s… Het is interessant voor hen om te zien dat er naast een opleiding bedrijfsbeheer, ook een opleiding circus is, bijvoorbeeld.”

wat organiseert brugge Plus nog deze zomer?

uitwijken

16 - 18 juni

gandhiPlein sint-jozeF

uitwijken circus

14 - 19 juli

verschillende locaties

uitwijken muziektoer

18 en 23 augustus

verschillende locaties

Film oP het strand

elke donderdag in juli en augustus (niet oP 31 aug) oP het strand van strand zeebrugge, naast icarus surFclub

reieFestival

18 - 20 augustus in de brugse binnenstad

lichtFeest lissewege

18 en 19 augustus dorP lissewege

de volledige Programmatie en alle inFo: www.bruggePlus.be

cirquePlusbrugge FeestintParkbrugge

het is een zonnige zaterdagochtend wanneer ik met mijn Parelwitte Fiat 500 richting de gistelse steenweg vertrek. met het zonnetje oP mijn gezicht en wat achtergrondmuziek ben ik helemaal klaar om angie te interviewen. ik heb haar al een tijdje niet meer gezien. angie en ik kennen elkaar sinds de lagere school, maar je kent dat, iedereen gaat zijn eigen weg. ondertussen is er veel gebeurd: middelbare school, hogeschool, extra oPleidingen én zelFstandig worden. angie startte in sePtember 'nourish.’ oP met haar diPloma’s voor (sPort) diëtist en Personal trainer, helPt ze vrouwen om hun innerlijke kracht te ontdekken en te ontwikkelen oP Fysiek, mentaal en sPiritueel vlak. ik heb mij geParkeerd en staP binnen. angie staat me oP te wachten en neemt me mee naar haar lichtrijke Praktijkruimte. dit wordt een Fijn gesPrek.

N o URISH.

We zetten ons aan haar tafel die mooi gevuld staat met het materiaal waarmee ze te werk gaat. Ik krijg meteen een huiselijke vibe en dat is voor Angie heel belangrijk: “Wanneer ik consultaties doe, wil ik dat mensen zich hier thuis voelen. Ik wil een vertrouwelijke positieve energie creëren.” Ik zie een houten kistje staan vol figuurtjes en elementen die ik niet ken. Ik kan mijn nieuwsgierigheid niet meer bedwingen en vraag haar meteen uit over alles wat met ‘Nourish.’ te maken heeft. “‘Nourish. Your body. Mind. & Soul.’ staat voor mij gelijk aan het feit dat gezondheid niet enkel voeding of sporten is. Je mindset en de connectie met jezelf zijn minstens even belangrijk. Ik bekijk het totaalplaatje, van de probleemstelling tot mindset/slaap/stress en zelfs een onderzoek van je bloedresultaten.”

Nu we weten waar ‘Nourish.’ voor staat, ben ik heel benieuwd naar wat een consultatie bij Angie inhoudt. Ook dat houten kistje triggert nog steeds mijn aandacht. Ik vraag dus: “Hoe ga je precies te werk en waarvoor gebruik je dat houten kistje?” Met een brede glimlach op haar gezicht legt ze me uit hoe ze werkt. “Iemand komt bijvoorbeeld bij mij terecht wanneer vermageren niet wil lukken. Dan ga ik via tools op zoek naar de onderliggende oorzaak en werk ik daarop verder. Ik ga vooral adviserend en oplossingsgericht te werk. Gewicht verliezen

is voor mij geen doel op zich, maar een manier om je doel te bereiken. Het is eenvoudig om een standaard voedingsplan mee te geven, maar als je je eigen lichaam niet kent, is het heel moeilijk om dat aan te houden. Daarom werk ik bewust niet met standaard voedingsplannen, al zijn sporters een uitzondering. Daar werk ik met een platform waar ik een flexibel voedingsplan samenstel gericht op  hun doelstellingen waarbij ik de macro’s (eiwitten, vetten en koolhydraten) bijhoud zodat ik toch een algemeen overzicht kan houden. Daarnaast geef ik ook educatieve sessies.”

Het houten kistje is aan de beurt. “Ik gebruik deze tool om mijn consultaties meer vorm te geven.” Angie haalt een heleboel elementen boven en legt me de principes uit. Het doel is voornamelijk om alles visueler voor te stellen. Een rood touw vormt de weg naar je doel, potjes krijgen de invulling van ‘grote honger’ naar ‘kleine honger’ en de orka staat (als metafoor) voor extreem diëten. De orka (denk maar aan free willy) ziet er aantrekkelijk uit, maar opgepast: hij is één van de gevaarlijkste dieren in de oceaan (killer whale). Net zoals strikte diëten vaak veelbelovend zijn maar schadelijk zijn voor je gezondheid.

“Mijn doelgroep bestaat uit millennials die vrij intensief sporten. Daarmee bedoel ik toch zeker drie keer per week. Mijn expertise ligt voornamelijk op het gebied van krachttraining, maar ik kan me ook toespitsen op  duursporters. Door me te richten op deze specifieke doelgroep kan ik dieper ingaan op hun unieke behoeften en doelstellingen."

Wie het nu al warm krijgt om bij Angie aan te kloppen, mag zich binnenkort aan een extra initiatief verwachten waar haar hart en ziel in ligt. “Ik werk momenteel een twaalfwekentraject uit  waarin ik vrouwen ontvang die ook aandacht hebben voor hun  body, mind & soul-balans.

Vrouwen zijn vaak onzeker en durven dat vuur in zichzelf niet naar buiten brengen. Met mijn traject wil ik dat doorbreken en aan elke vrouw kunnen zeggen: ‘Komaan, sta recht in je schoenen, je bent fantastisch’. Ik wil dat vuur in hen terugzien!”

nourish_be

tekst: sara bouvry

vul via instagram het intakeFormulier in oF geeF angie een belletje om een kennismakingsgesPrek te boeken 0498 11 23 12. consultaties loPen drie maanden en bestaan uit een intakegesPrek, vier oPvolgingen en een eindgesPrek.

KRACHTWERK BoXING

een exPlosieve en uitdagende hobby draaide voor anne uit tot een bloeiend bijberoeP als bokstrainer. ze begon met trainen bij bokscoach tjorven mergaert en besloot twee jaar geleden om zelFstandig bokslessen oP te starten bij context gym in sintkruis. naast haar Fulltime job als barmanager in de rePubliek, creëert ze tijdens haar lessen oP woensdag en zaterdag een sPortieve en laagdremPelige sFeer. haar ervaring als oPvoedster in de jeugdzorg zorgt voor een extra motivatie om jongeren een uitlaatkleP te geven en zo jong en oud een veilig gevoel te geven.

KRACHTWERK

tekst: eva vandendriessche beeld: jana germanus

“Sporten bij ons is niet enkel voldoening halen uit het trainen zelf; de laagdrempeligheid zorgt voor een betere connectie, waardoor je geest én fysiek allebei gestimuleerd worden.”

Wat was de initiële bedoeling van het oprichten van Krachtwerk Boxing?

Anne: “Toen ik de technieken onder de knie had bij Tjorven, kreeg ik het gevoel dat ik een been had om op te staan om zelf iets te beginnen. Ik ben zelf wel geen professionele bokser en verwijs mensen met die verwachting graag door. Mijn lessen hebben een kleinere capaciteit van maximum zes personen zodat het persoonlijk blijft en niemand verdwijnt. Ik heb zelf nog gebokst in groepen van 20 à 30 man, maar dan begeef je je snel naar de achtergrond en ik haalde daar niet altijd even veel voldoening uit.”

“Bij m’n groep van de ‘general population’ zijn er ook mensen van 20 jaar die samen komen boksen met mensen van 60. Ik ben opvoedster van opleiding en heb zelf jaren in de jeugdzorg gewerkt. De voorbije maanden stelde ik mijn lessen open voor jongeren uit verschillende jeugdvoorzieningen, omdat ik geloof dat eenop-een sporten helpen bij sociaal kwetsbare mensen. Zo krijgen zij ook de nodige uitlaatklep. Ik zie dat ze mondjesmaat hun weg vinden naar mij en geleidelijk aan effectief meedoen voor een volledig uur, bijvoorbeeld. De sfeer is er los, want ze hoeven geen ellenlange gesprekken te voeren over wat er die week allemaal fout liep. Dat klinkt misschien allemaal evident, maar het is een vorm van vrijheid en een momentje voor zichzelf. Op dat moment ben ik er 100% en kunnen ze zijn wie ze zijn.”

“Ik probeer om general population en sociaal kwetsbare personen samen te laten komen sporten. Ik merk dat de tweede groep vaak meer sturing nodig heeft, waardoor het niet altijd eenvoudig is om mijn aandacht te verdelen. Ik leerde daaruit dat ik beter verschillende soorten lessen maak die aangepast zijn aan de persoon die voor me staat.”

Welke filosofie hoop je mee te geven tijdens het lesgeven?

“Het klinkt misschien banaal, maar ik wil graag dat m’n gasten zich amuseren. Ik zie graag mensen groeien in een sport die ze nooit eerder gedaan hebben. Iedereen mag hier echt zijn wie ze zijn. Bij sommige mensen die komen sporten, zie je duidelijk dat het niet goed gaat. De ene begint er spontaan over te praten, anderen houden het liever voor zichzelf en hopen tijdens de les hun wrang gevoel kwijt te kunnen. Doe maar. Ik voel dat bij de meesten wel aan ondertussen.”

“Op die manier pas ik mijn lessen aan naar de noden van m’n gasten op dat moment. Ik zorg ervoor dat er ruimte is na de les om na te praten mocht dat nodig zijn. Het is de bedoeling dat mensen hun wensen kunnen uitspreken, zoals spieropbouw, gewichtsverlies, maar evengoed als ze een uur willen ventileren. Ik vermeld dat niet zo op de website, maar herhaal vaak dat ze gewoon mogen langskomen. Zo wil ik een veilige

omgeving creëren voor iedereen. Een plaats waar iedereen de vruchten van kan plukken, op zijn of haar eigen manier en tempo.”

“Onze gym is nu outdoor. Mensen komen er sporten in -4 of 32 graden. Dat is zeker een grote troef en in de toekomst heb ik het plan om eventueel op een andere locatie, ergens rustig en groen, een ruimte te creëren waar er achteraf kan nagepraat worden op een gezapige manier. Zo kunnen er connecties gemaakt worden en kan iedereen van gelijk welke achtergrond een netwerk uitbouwen. Het creëert meer kansen en zorgt ervoor dat ze minder vastzitten in hun eigen beperkte leefwereld.”

Op welke manier zie je dat je vooropgestelde doelstellingen al deels vervuld zijn?

“Sporten bij ons is niet enkel voldoening halen uit het trainen zelf; de laagdrempeligheid zorgt voor een betere connectie, waardoor je geest én fysiek allebei gestimuleerd worden.”

“De eerste mensen die twee jaar geleden bij mij begonnen zijn, blijven komen en op die manier ontstaat er een kleine community. Dat is heerlijk om te zien. Sommigen spreken onderling af zodat ze op hetzelfde uur komen trainen, bijvoorbeeld. Context Gym organiseert dan eens een barbecue waarbij vrienden en familie ook uitgenodigd zijn en zo leren we elkaar telkens beter kennen.”

“Ik wil nog veel groeien en volg nu een opleiding voor pre- en postnatale coaching. In Brugge is er een tekort aan opvolging op dat vlak en ik vind het belangrijk om daar meer over te leren. Dat komt er nog eens bij, maar ik denk dat ik voor mezelf moet toelaten dat dat natuurlijk moet groeien. Ik kan niet alles in één keer willen en doen slagen. Ik wil graag uitbreiden en mijn filosofie doordragen.”

LoTA LIFESTYLE

lota staat voor een gezonde levensstijl, waarbij de Focus oP voeding ligt, maar lore tack het breder trekt. deze holistische aPProach werPt z’n vruchten aF, want haar Praktijk is booming. en het aantal tevreden klanten stijgt razendsnel. wat zijn haar geheimen voor een gezond zomerlichaam dat blaakt van de energie?

Wilskracht

“Het goede nieuws is: dankzij gezonde voeding krijg je automatisch meer zelfvertrouwen en energie. Wat je nodig hebt is een goede dosis wilskracht en ondersteuning. Zelf heb ik ook een hobbelig parcours en moeilijke relatie met voeding achter de rug. Op mijn achttiende werd ik slachtoffer van seksueel misbruik, en was ik het vertrouwen in mijn lichaam volledig kwijt. Ik verstopte het onder lagen kleding, en mijn relatie met voeding vertaalde zich in extremen: sommige dagen at ik te weinig, andere dagen propte ik mezelf vol met ongezond eten. Tot ik op een dag besloot om het kookboek van Rens Kroes - Powerfood te kopen. Haar visie op gezond eten sprak mij aan en ik besloot om opnieuw controle te nemen over mijn eigen lichaam en gezondheid. Ik beloofde aan mezelf dat ik mijn grootste angst zou overwinnen en dat ik er mijn sterkte van zou maken. Dankzij koken en gezond eten won ik stap voor stap opnieuw het vertrouwen in mezelf, én in mijn lichaam. In mijn tweede jaar vertaler-tolk ruilde ik mijn studies om voor voeding en dieetkunde met een bewust doel: anderen helpen zodat ze ook het vertrouwen in zichzelf en hun lichaam zouden ontdekken.”

Op maat

“Ik merkte dat de klassieke dieetleer mij op mijn honger liet zitten. Ik vond het belangrijk om een nieuwe visie op gezond eten te delen, waarbij er aandacht besteed wordt aan het wetenschappelijke luik, maar ook aan de schoonheid van een gerecht op vlak van smaak en kleur. Eten doe je namelijk met al je zintuigen. Met mijn gerechten wil ik mensen met elkaar verbinden, daarom vind ik het belangrijk dat mijn gerechten toegankelijk zijn voor je hele gezin. Tenslotte heeft elke mens een andere rugzak en een verhaal. Daarom ben ik ervan overtuigd dat een persoonlijke kijk en 360° aanpak het beste werkt om duurzame resultaten te bereiken.”

LIFESTYLE

Gezond genieten

“Ik geloof in de kracht van gezonde, volle, pure voeding waarmee je lekkere en toegankelijke gerechten maakt, en op maat gemaakte voedingsplannen. Elke maand maak ik voor mijn klanten en mezelf een voedingsplan op met een bijhorende boodschappenlijst en handige tips & tricks om je wekelijkse sociale uitjes gezond te houden. Door op voorhand een plan te voorzien, kan je je gezonde gewoontes volhouden. Als levensgenieter en bourgondiër vind ik het belangrijk om wekelijks een cheatday in te lassen. Die dag eet je alles waar je zin in hebt: vers afgebakken boterkoeken, pannenkoeken, frietjes, chocolade,... noem maar op. Bij Lota geloven we in een gezonde levensstijl die je op lange termijn kan volhouden.”

SUMMER BoDY READY

Nu er (gelukkig) niet langer alleen maar erg slanke dames en Baywatch-style mannen de covers van magazines bekleden en de focus meer en meer komt te liggen op je goed voelen in plaats van er enkel goed uitzien, komt er ook steeds meer ruimte om bezig te zijn met zelfzorg. Het is dankzij organisaties zoals Zalando, Dove en de grotere diversiteit in reeksen op televisie dat steeds meer mensen onder ons zich kunnen herkennen in het straatbeeld. Oef, eindelijk.

Ik kom nog uit de generatie waarin Nicole Richie, Paris Hilton en Lindsay Lohan het boegbeeld van perfectie waren. Heel erg slank dat wel, maar van gezondheid en een positief zelfbeeld was er nog weinig sprake. Ook bodypositivity was nog geen ding en diversiteit werd alleen toegejuicht op het all-you-can-eat-buffet bij de lokale schrokchinees. Het is dan ook voor mij een hele weg geweest om goed voor mezelf te leren zorgen, zowel fysiek als mentaal. Lang heb ik geprobeerd om aan idealen te voldoen die eigenlijk gewoon niet passen bij mijn lichaam, bij wie ik ben of waar ik blij van word.

Ondertussen weet ik dat de weg van zelfliefde en zelfzorg me bij de mooiste plekken brengt. En dat je, zolang je op weg bent en op zoek durft te gaan, begonnen bent aan de mooiste reis die je ooit zult maken. Want eerlijk, you’re always summerbody ready als je je goed voelt in je vel. Uitstraling en plezier zijn wat iemand echt mooi maken. Die dingen komen van binnenuit en hebben geen dieet of strenge regels nodig om mooi te zijn.

Daarnaast weet ik ook dat die weg niet de makkelijkste is. En dat het een work-in-progress blijft, misschien wel een leven lang. Vergelijken met anderen of kritiek hebben op wat nog niet goed is aan jezelf blijft een valkuil die meer dan eens verstopt ligt onderweg. Maar door veel te oefenen, ook over je onzekerheid te durven praten met anderen en bewust aan zelfzorg te doen wordt het steeds makkelijker om ze te zien liggen. En als je er dan toch nog eens invalt, is zelfzorg een ladder die je altijd bij de hand hebt om er weer uit te komen.

Laura du Bois is - zoals ze het zelf zo mooi verwoordt - wayfinder, lifecoach. Je kan bij haar terecht voor workshops, lichaamswerk en rituelen op maat. Ze schrijft dit jaar in elke editie een column over een toepasselijk onderwerp.

Ik kan nu vlot 100 tips geven om te oefenen in zelfliefde en zelfzorg, en dat zal ik zo meteen ook even doen. Maar wat misschien wel mijn belangrijkste advies is, is dit: wees gewoon helemaal en ongegeneerd jezelf. Laat jezelf zien, want je weet maar nooit dat een ander zichzelf net het meeste in jou herkent. En dat je daarmee iemand anders de spiegel kunt geven dat die helemaal goed is, zoals die is. So, be the most delicious en yummy dish in the all-you-can-eatbuffet you can possibly be en inspireer hiermee anderen om dit ook te doen. Want zo wordt de wereld het meest lekkere en divers mogelijke buffet en is dat niet het mooiste wat er is?

Heb je soms ook last van summerbodyblues?

Schrijf eens op wat je lichaam allemaal kan en waarmee het je helpt, in plaats van hoe het eruit ziet. Zo kunnen je benen je naar ergens brengen, je armen je helpen knuffelen, je mond je helpen genieten van een yummy cappucino...

Ga de uitdaging aan om elke dag een paar minuten naar jezelf te kijken in de spiegel. Terwijl je dit doet, focus je op de delen van jezelf die je wel mooi vindt. Adem goed terwijl je dit doet en neem de tijd om jezelf te leren (graag) zien.

Praat erover met anderen. Grote kans dat ook anderen in jouw omgeving ook vaak aan zichzelf twijfelen en dat je hier helemaal niet alleen in bent. Door er samen over te praten wordt het oordeel over jezelf vaak wat zachter. Als je merkt dat je het echt lastig hebt, kan het goed zijn om hier met een professional over te spreken.

Een erfenis van oud papier

ik bel aan bij Pieter van eenoge, de nieuwe museumkunstenaar van musea brugge. zijn naam is gelinkt met grote namen zoals knack, humo, de standaard en de tijd. hij heeFt ook een gouden medaille van de society oF illustrators in new york oP zak en ten slotte zag ik de term 'introvert exPressionisme’ oP het scherm Passeren. tijd om dit talent te ontmoeten.

Not a musician

Een grote plant begroet me bij het binnenkomen van zijn atelier op de zolder. Ik zie witte kasten gevuld met boeken van kunstenaars als Mark Rothko. Over heel de kamer zie ik papier met kleurrijke illustraties en in het midden van de kamer staan tafels gevuld met nog meer illustraties, schildermateriaal en een ukelele.

Aan de werktafel zit Pieter, goed belicht door het grote glasraam met zicht op de Assebroekse huizen. “Niet letten op het vuil, we zijn aan het verbouwen… het is hier een eeuwige werf.”

Enthousiast begint hij over zijn huis en gezin te praten. Hij schenkt me koffie in een mok waarop een foto van zijn zoon staat. “Vroeger heeft hij gedrumd, net als ik. Ik vind het wel jammer dat ik dat gestopt ben, maar ergens moet je keuzes maken.”

Een unieke stijl

“Van elektrische drumstellen was ik nooit fan, dat voelde niet juist.” De liefde voor het analoge neemt Pieter ook mee in zijn illustraties. Geen digitale tekeningen op een usb-stick, maar een erfenis van oud papier met geschilderde illustraties.

Zijn term ‘introvert expressionisme’ is gemakkelijk te begrijpen: “Ik ben geen tafelspringer en ik ben grote fan van het Vlaamse en Duitse expressionisme.” De liefde voor die stijlen is terug te vinden in zijn werk. Simpele, maar toch gedetailleerde illustraties. Enkel van de sombere aardekleuren stapt Pieter af, hij vervangt die door een levendig palet.

papier

“Ik ben grote fan van het Vlaamse en Duitse expressionisme.”

Gouden medaille

Als grafisch vormgever studeerde Pieter in 1999 af van het Sint-Lucas. In die tijd werd zijn tekenstijl geïnspireerd door zijn docent, gevierd illustrator Ever Meulen. Toen deze stijl zijn creativiteit begon te blokkeren, ging Pieter experimenteren met verf en borstels. Zo evolueerden zijn illustraties tot zijn huidige unieke prenten. “Ik ben heel zelfkritisch. Er is een constant gevecht met een soort van norm, een kwaliteit die ik wil halen en meestal ligt m’n werk er net onder… en dan is mijn dag om zeep.”

In 2003 besloot Pieter om fulltime freelance illustrator te worden. Zijn illustraties vonden een weg tot in grote publicaties zoals Humo, maar zijn echte doorbraak kwam pas later. “Om mezelf te promoten, schreef ik me eind 2012 in voor de Society of Illustrators in New York met het Ganzenbord dat ik dat jaar had gemaakt voor het Openluchtmuseum in Bokrijk.” Daarmee ging hij direct met de gouden medaille naar huis. “Na tien jaar zoeken, was ik eindelijk geland. 2013 was een echt kantelmoment. De klanten kwamen opeens bij me aankloppen.”

Nog eens tien jaar later en Pieter heeft eindelijk een job bij ‘t Stad. “Ik ben enorm trots op deze opdracht voor Musea Brugge. Als Bruggeling wacht ik al 20 jaar op een opdracht als deze…” Tot en met april 2024 zal hij twee maal per maand een illustratie maken over alles wat te linken is aan Musea Brugge. “Het Canon van Vlaanderen, de opening van het Sint-Janshospitaal, de bouw van BRUSK… Uiteindelijk zijn er 24 prenten, dus er is ook ruimte voor mijn impressies en de actualiteit.”

“Om mijn werk interessanter te maken werk ik steeds met tegenstellingen: uitbundige taferelen op een ingetogen manier; suikerzoet met iets luguber; gedetailleerd, maar minimalistisch...”

Naast de twee prenten elke maand, zal Pieter ook op andere manieren zijn stempel drukken op Musea Brugge. “Losstaand van mijn opdracht, maakte ik bijvoorbeeld ook de cover voor de volgende editie van het magazine van Musea Brugge. Een illustratie over het Volkskundemuseum dat 50 jaar bestaat.” Al zijn werken zullen volgend jaar te zien zijn in een tentoonstelling.

Een boek vol huizen

Pieter werkt terwijl verder aan zijn boek waarin hij zijn passie voor architectuur en design uitdrukt. “Illustraties gespreid over twee bladzijden. Op dit werk zie je op de ene pagina The Glass House van Philip Johnson en op de andere pagina een Samoaanse Hut.” Hierbij geeft hij een uitleg hoe deze gebouwen creatief gelinkt zijn aan elkaar, maar tegelijkertijd tegengestelden zijn. Hij toont me nog een werk waarin La Fabrica voorkomt en een ander over The Hill House. Meer uitleg zal je kunnen lezen in zijn boek, met teksten

geschreven door de Nederlandse schrijfster Julie de Graaf.

“Als kers op de taart van mijn carrière zou ik graag samenwerken met een architect, om kunstintegratie te doen, zoals Le Corbusier vaak deed. Als de nieuwe bibliotheek in Brugge er ooit zou komen, lijkt het me een ideaal project. Mocht er een architect dit artikel lezen…”

Op de eerste plaats droomt Pieter echter dat hij nog 20 jaar mag doen waar hij van houdt: illustreren met een menselijke touch. “Een volledige carrière als illustrator is maar weinigen gegeven.”

Misschien kom je Pieter deze zomer tegen op een rommelmarkt, waar hij zoekt naar leuke oude meubeltjes.

De grootste comeback sinds de low-rise jeans?

middeleeuwen.

Proef van de nieuwe Duke of Burgundy-wafel bij Otto Waffle Atelier en reis terug naar de Bourgondische straatcultuur.

Tip: Bezoek eerst het Gruuthusemuseum en krijg een kortingsbon voor de Duke.

een boekenclub voor kinderen en jongeren

“ik las toch zoveel als kind!” hoe vaak hoor je het mensen niet zeggen? vaak gevolgd door een zucht en een lamentatie over hoe die Persoon vandaag helaas de tijd niet meer vindt om nog te verdwijnen in een boek zoals die dat vroeger deed. dat lezen goed is voor je, dat weten we al langer. wetenschaPPelijk onderzoek toont aan dat kinderen die regelmatig lezen een grotere woordenschat hebben, zich beter kunnen concentreren en bovendien emPathischer zijn. maar lezen is niet enkel slim, het is ook verdomd Plezierig.

Ook als volwassene kan het fijn zijn om nog eens een jeugdboek in je handen te nemen. Als jij een millennial bent, dan is de kans groot dat jij, zoals ik, geregeld opnieuw leest hoe Harry uit de bezemkast komt. Of misschien grijp je eerder nostalgisch terug naar Minoes, Charlie en de Chocoladefabriek of Dolfje Weerwolfje. Je vindt in kinderboeken dan ook een geweldige fantasiewereld waarmee in vergelijking volwassen boeken een beetje - tja - saai zijn.

Er is dan ook absoluut geen reden waarom je als ‘grote mens’ niet nog altijd graag een kinder- of jongerenboek zou lezen. Meer zelfs, Hoofdbibliotheek Biekorf is net op zoek naar lezers met een liefde voor kinder- en jeugdliteratuur. Ik sprak met Katelijne en Siebald, twee enthousiaste begeleiders bij de Leesjury. Beiden zijn ze er al 12 jaar vrijwilliger, de perfecte mensen dus om me te vertellen waar het om gaat!

Jeugdbeweging voor lezers

“De leesjury is een vereniging voor kinderen en jongeren waarbij er boeken gelezen worden om ze dan samen creatief te verwerken en uiteindelijk zo het beste boek te vinden,”

vertelt Katelijne me. “De deelnemers stemmen op wat zij het beste boek vonden en de auteurs kunnen zo een prijs winnen.” De leesjury is een beetje als een jeugdbeweging, maar dan eentje waar je niet vuil kan worden en je vrijuit je mening mag geven? “Dat klopt!” antwoordt Siebald. Hij is het toonvoorbeeld van hoe aanstekelijk dat kan werken: “Ik ben er al van mijn 12e bij. Eerst als deelnemer en daarna als begeleider. Ik ben nu 28, dus dat is toch al een eindje! Ik moet ook steeds mijn best doen om het niet meer over de KJV te hebben want een paar jaar geleden is de Kinder- en Jeugdjury Vlaanderen veranderd naar de Leesjury. Sindsdien is het ook een pak diverser en speelser geworden.”

Creatief aan de slag

Er worden dus geen droge boekbesprekingen gemaakt? “Helemaal niet!” verklaart Katelijne. “We gaan echt creatief aan de slag met de inhoud van de boeken. Bij iedere bijeenkomst laten we de kinderen vertellen wat ze er goed of net niet goed aan vonden, en geloof mij, dat doen ze super graag! Daarna gaan we aan de slag met de inhoud. Soms is dat via toneel, dan tekenen we of houden we een quiz...” De Leesjury wordt over gans Vlaanderen georganiseerd door Iedereen Leest. Zij maken jaarlijks een diverse selectie aan boeken en zorgen ook voor materiaal dat de begeleiders kunnen gebruiken. “Ik vind het heel fijn om babbelen af te wisselen met iets actiefs,” vertelt Siebald. “En soms zijn de kinderen zo enthousiast dat je eigenlijk niet zoveel hoeft te doen. Zo hadden we onlangs een boek over een kind met twee papa’s. Toen een van onze deelnemers vertelde dat hij dat heel leuk vond omdat hij zelf twee papa’s had, ging het gesprek haast als vanzelf.”

De Leesjury telt zeven groepen in totaal. De jongste groep is tussen de 4 en de 6 jaar oud en de oudste groep zijn de 16+’ers. “Wij gaven tot nu toe altijd samen groep 3, die voor het derde en vierde leerjaar,” vertelt Katelijne. “Ik geef ook les in het vierde leerjaar en ik vind het heel fijn dat ik door de leesjury altijd nieuwe titels kan aanraden aan mijn leerlingen. Zo genoot ik zelf al heel hard van reeksen als De Waanzinnige Boomhut en De Keukenprins van Mocano. Allemaal boeken die ik heb leren kennen door de Leesjury.”

Tof leesvoer

Maar je hoeft niet zoals Katelijne leerkracht te zijn om begeleider te worden. “Iedereen kan vrijwilliger worden,” vertelt Siebald me. “Als je graag met kinderen en boeken bezig bent, dan moet je zeker niet twijfelen. Gewoon doen!”

Katelijne vindt het net heel leuk om zich te laten verrassen door wat er gebeurt in de Leesjury. “De jongeren hebben echt hun eigen mening en wij weten eigenlijk nooit welk boek er zal verkozen worden tot beste boek. En dat maakt het altijd heel plezant.”

wil je graag begeleider worden bij de leesjury in brugge? contacteer dan de bib via leesjury@brugge.be

brugge.bibliotheek.be/e-boeken

wes anderson: designer, schrijver, regisseur, Producent en humorist. in deze vijF kernwoorden kunnen we het Filmgenie kort samenvatten, echter valt er nog zoveel meer te vertellen over dit amerikaanse toPtalent.

een duik in de absurde wereld van

Wes Anderson

Maker van hits zoals The Life Aquatic with Steve Zissou, The Grand Budapest Hotel en zijn meest recente The French Dispatch, is welgekend bij vele filmliefhebbers. Misschien doet de naam Anderson niet meteen een belletje rinkelen, maar heb je wel al de hype op social media opgemerkt. Kleurrijke taferelen met extreem symmetrische beelden gegoten in TikTok-formaat.. De ideale manier om het dagdagelijkse ongewoon te maken en schaamteloos te romantiseren. Deze trend werd in gang gezet na de aankondiging van het elfde werk van Wes Anderson: Asteroid City. Naar aanleiding van de première vatten we hier alvast samen wat je nu kan verwachten van een originele Anderson.

Tijdens zijn studentenjaren leefde Wes Anderson samen met kotgenoot en toekomstige collega Owen Wilson. Na het behalen van een bachelor in kunst met een master binnen de filosofie, creëerde hij de film Bottle Rocket samen met Owen en broer Luke Wilson. Hoewel de film niet bij iedereen warm onthaald werd, was dit de grondlegger van zijn unieke en eigenwijze stijl.

Uniek en eigenwijs

De reden dat #WesAnderson 1,3 miljard views behaalt op TikTok, is omdat Wes Anderson een zeer unieke en uitgesproken stijl heeft. Dit maakt het dan een leuke uitdaging om zijn stijl na te apen. Je zou kunnen zeggen dat hij zijn eigen taal op beeld heeft uitgevonden.

tekst: gaëlle leFrancq

Geen Anderson zonder symmetrie. Dit betekent dat de beelden breed worden gefilmd met het hoofdpersonage centraal. Daarbij blijkt de duur van veel opeenvolgende shots exact even lang zijn. Je zou dus kunnen stellen dat hij symmetrie in tijd creëert. Hierdoor krijgt de film een bepaald ritme, wat alweer eigen is aan de regisseur.

Ook bij dialogen merk je dit op. Een dialoog tussen twee personages pingpongt tussen beelden waarbij de acteurs recht tegenover de camera zitten, waardoor je als toeschouwer precies zelf deel uitmaakt van de conversatie. Hierdoor krijg je een sterkere band met de personages en is het makkelijker om je in te leven in het verhaal.

Naast de manier van filmen, gebruikt Anderson een apart kleurencontrast doorheen zijn werk. Deze kleuren zijn een knipoog naar de jaren 60 en 70, vaak de periode waarin de films zich afspelen. Naast de felle kleuren, maakt hij sporadisch gebruik van zwart-witbeelden.

Opvallend is dat hij veel met dezelfde acteurs samenwerkt. Doorheen de afgelopen 10 films heeft hij zowaar zijn eigen ‘Anderson family’ samengesteld waaronder vele sterrenacteurs zoals Bill Murray, Owen Wilson, Tilda Swinton, Willem Dafoe, Jason Schwartzman, Adrien Brody, Luke Wilson en Jeff Goldblum.

Macaber en hilarisch

Naast het regisseren heeft Anderson de meerderheid van zijn films zelf geschreven. Dit zorgt ervoor dat je ook door de verhalen en scripts een rode draad kan trekken. De personages hebben veel meegemaakt zoals verlies of familiedrama’s. Ze zijn apart, maar toch extreem verzorgd, slim en snel in antwoorden. Vaak zit er een bepaalde hyperactiviteit bij de personages die tot bij de kijker zeer voelbaar blijft. Net zoals zijn filmstijl, zijn de personages unieke individuen.

De kers op de taart is de humor die de inhoud overspoelt. De personages blijven uiterst emotieloos en serieus, terwijl de ene punchline na de andere over hun lippen rolt. De volwassenen gedragen zich wat kinderlijk, terwijl de kinderen de volwassenen overstijgen. Deze dynamiek zorgt ervoor dat de beleving van deze films leuk blijft. De combinatie met de filmstijl zorgt voor spanning, humor, snelheid en een waar plezier voor het oog.

Wes Anderson mocht hierdoor al een aantal mooie prijzen binnenhalen. Daarbij werden hij al zeven maal genomineerd voor een Oscar, echter werd deze telkens weggekaapt door de concurrentie. Zal de volgende creatie daar verandering in brengen?

asteroid city gaat oP 14 juni in Première in belgië. je kan alvast duotickets winnen bij cinema lumière door deel te nemen aan de #wesandersontrend. wes anderson your liFe en maak een instagram reel oF tiktok in de stijl van de regisseur.

vergeet niet om de tags

@cinemalumierebrugge & @blvrdmagazine erbij te vermelden en maak kans oP gratis tickets!

Asteroïden en aliens

De trailer van Asteroid City werd in maart 2023 gelanceerd en ziet er alvast veelbelovend uit. Met extra A-listers die de Wes Anderson-sterrencast vervoegen zoals Tom Hanks, Margot Robbie, Steve Carell en Scarlett Johansson.

Het fictieve verhaal speelt zich af anno 1955 in een woestijnstadje waar er jaarlijks een wetenschapsconventie plaatsvindt. Ditmaal wordt het schema van de conventie drastisch verstoord door wereldschokkende gebeurtenissen.

cinemalumierebrugge

De nieuwe film van Wes Anderson,

JONG VOLK x Brake-Out

jong volk brengt verhalen, dromen en Projecten van jongeren in brugge in beeld. ze willen oP die manier een diverse groeP jongeren een PlatForm geven, tonen dat brugge leeFt en dat heel veel jongeren met van alles bezig zijn.

Via de verhalen van onder andere Jochen, Jeffrey en Laura leren we het project Brake-Out kennen, waar jongeren met een ondersteuningsnood hulp krijgen bij het maken van een toekomstplan. Tijdens een driejarige opleiding werken jongeren met een verstandelijke beperking, ASS of een niet-aangeboren hersenletsel rond hun talenten en krijgen ze hulp in het verwezenlijken van hun dromen. De eerste lichting derdejaars in Brugge studeert in juni af en Jong Volk vroeg hun vriendin Renée Herleef om hun portret en dromen vast te leggen op papier én in de vorm van podcastafleveringen. Een jaar na de lancering van Rénees podcastreeks ‘8 miljard ontmoetingen’ voegen ze er 7 nieuwe ontmoetingen aan toe!

jochen

“Mijn naam is Jochen en ik ben al sinds mijn achttiende dj. Ik droom ervan om ooit op een festival voor mensen met een beperking te mogen draaien, zoals Rock For Specials. Soms mag ik wel eens draaien op een trouwfeest of een communiefeest en dan ga ik vooral voor hits uit de 80’s, 90’s en 00’s. Ik heb ondertussen 500 cd’s en die heb ik allemaal gesorteerd op jaar en naam. Dat is dan weer een voordeel van autisme… ik ben gestructureerd, geen rommel bij mij, ik raak niets kwijt. Ik vind het soms wel moeilijk dat er zoveel vooroordelen zijn ten opzichte van mensen met autisme - dat ze geen empathie hebben bijvoorbeeld - en dat wil ik graag weerleggen!”

jeFFrey

“Mijn naam is Jeffrey en mijn talent is dat ik een stille helper ben: ik zie goed waar en wanneer mensen hulp nodig hebben met iets. Het leukst aan Brake-Out vind ik mijn stage bij Beestjes in Nesten, een voedselbank voor dieren. Mensen die maar net genoeg eten hebben voor zichzelf, maar niet voor hun dieren, kunnen bij ons om eten komen. Mijn droom voor de toekomst is dat ik na mijn stage als vrijwilliger mag blijven bij Beestjes in Nesten.”

laura

“Via Brake-Out deed ik stage bij de kringloopwinkel. Za-lig, want ik mocht de hele tijd met kleren bezig zijn. Mode is dan ook echt mijn passie en ik droom ervan om later kapster te worden. Haren wassen, alles op zijn plaats zetten, de handdoeken plooien, … die dingen doe ik graag! En tussendoor wil ik vooral veel op girls weekend en shoppen!”

de Podcast reeks met de jongeren van brake-out is vanaF nu te beluisteren via jongvolk.be.

jongvolk

Een eigen podcast opstarten, een videoreeks maken, via interviews andere jongeren een stem geven, ... Jong Volk is dé plek waar al die ideeën, verhalen en projecten een zichtbare plaats krijgen en vanwaar ze gedeeld kunnen worden.

CHECK MEER VERHALEN VIA JONGVOLK.BE OF VERTEL ONS JE EIGEN IDEE VIA HALLO@JONGVOLK.BE!

>>> ONLINE CONTENTPLATFORM VOOR JONGEREN IN BRUGGE <<<

KIND OF BRUGES 2023

Na een succesvolle eerste editie in 2022 organiseerden BLVRD Magazine, JONG VOLK en MOOOV op 21 april een tweede editie van Kind of Bruges: een avond gericht op jongeren tijdens MOOOV filmfestival in cinema Lumière. Dit keer kreeg Kind of Bruges de vorm van een kortfilmwedstrijd én award night, met als bedoeling om jonge kunstenaars in Brugge een platform te geven. De voorwaarden om in te zenden: de film moest gemaakt zijn door jong volk en er moest een link met Brugge zijn.

De promovideo waarin we Jelle Vos ingesmeerd met choco door Brugge lieten wandelen, die werkte goed, want maar liefst 19 (!) filmmakers stuurden hun werk in. Een selectie van 7 werd uiteindelijk vertoond tijdens het festival. De genomineerden op een rijtje:

icarus Project - lauren rolly

arme jongen zo ver van huis - jonas

hollevoet

je Fais mon Possible - Febe achtergael

the act oF Pleasure - hanne bogaert

wieder - maïm dedeene

broos - lucas nonneman

vier vlinders - anaïs vereecke

tekst: luka Franck

beeld: cato crevits

Portretten: jasPer van het groenewoud

tijdens de award night van kind oF bruges werden twee winnaars gekozen, eentje door het Publiek en eentje door de ProFessionele doch jolige jury, gevormd door david galle, sarah van daele, sePPe vanhaecke, viktor van hooF en twee vertegenwoordigers van het brussels FilmFestival system d. de winnaars gingen naar huis met o.a. een award (oF 'roze klomP’ zoals david galle door de micro aankondigde) gemaakt door brugse kunstenares janne helewaut en een bon van kamera exPress t.w.v. 100 euro. wij interviewden lucas nonneman (PublieksPrijs) en Febe achtergael (juryPrijs), winnaars van kind oF bruges 2023, over hun werk.

Hoe heb jij Kind of Bruges ervaren?

“Het was meer dan een geslaagde avond! Er waren een hele hoop vrienden die (zonder dat ik er van wist) kwamen opdagen en daarnaast was ik gewoon al enorm content om bij de selectie te mogen zijn en mijn werk te kunnen tonen aan een volle zaal. Om dan tegen al mijn verwachtingen in de publieksprijs mee naar huis te nemen was wel iets dat ik niet voor ogen had toen ik de cinema binnenstapte. Los daarvan ben ik ook enorm enthousiast over de andere schone werken die getoond werden. Zo zie je maar wat voor talent er in Brugge rondloopt en hoe zij kwalitatief prachtige werken maken zonder de nood aan grote budgetten. Voor mij kon er eigenlijk geen onterechte winnaar zijn. Daarbij ook een enorme bedanking naar de organisatie om dit initiatief voor de Brugse jeugd op poten te zetten, want zoiets kan alleen maar als stimulans werken om nog meer filmmakers dingen te laten creëren in Brugge, inclusief mezelf!”

lukas

Hoe is Broos tot stand gekomen?

Lukas: “Broos is een campagnefilm omtrent mentale gezondheid die ik gemaakt heb als bachelorproef voor mijn afgelopen studie: Audiovisueel Design. Ik hoop dat de film herkenbaar aanvoelt voor mensen die zelf dat soort gevoelens ervaren. Met Broos wil ik tonen dat er onderzoek naar het thema gedaan wordt, dat er mensen zijn die er aandacht voor hebben en dat er ook mensen zijn die willen luisteren naar anderen met mentale problemen.”

Wat is de link met Brugge in jouw film?

“In Broos zit de link met Brugge vooral in de details en in de keuze van de omgeving waarin alles gefilmd is. Ik ben zelf Bruggeling en ik vind dat je zo’n werk dan niet ergens anders moet maken als je hier ook de mogelijkheden hebt.”

Wat zijn jouw dromen voor de toekomst?

“Mijn droom voor de toekomst is natuurlijk een feature film maken en geselecteerd worden op grote festivals als Cannes, Berlijn, Venetië, … Ik zou gewoon graag een vaste job vinden als regisseur in videoclips of toffe reclames of campagnefilms. Gewoon een job waarin ik me kan amuseren!”

Febe

Wat is het thema van jouw film?

Febe: “Mijn film in kernwoorden: eenzaamheid, solitude, kleurrijk en … handicap. Je fais mon possible gaat over een man die alleen is in zijn huis in Brugge en in zijn eigen atelier zit te schilderen. Hij is een oude vriend van mijn papa en een personage dat mij meteen intrigeerde. Mijn film is een mooi portret van een persoon in eenzaamheid, die zijn dagen vult met kleur. En de manier waarop ik dat in beeld heb gebracht is heel realistisch. Ik wil mensen aanmoedigen om naar de documentaire te kijken zonder verwachtingen en het vooral op zich te laten afkomen.”

Hoe heb jij Kind of Bruges ervaren?

“Kind of Bruges was voor mij vooral verrassend, omdat ik niet had verwacht de juryprijs te winnen. Ik ben natuurlijk supercontent, maar ik had vooral deelgenomen om mijn film eens op groot scherm te kunnen zien en hem zo ook met vrienden te kunnen delen. Daarnaast vind ik het cool dat er in Brugge plaats is voor evenementen zoals deze. Voor mij is het heel belangrijk dat creatieve jongeren ook een plaats en stem krijgen in deze stad. ”

Wat zijn jouw dromen voor de toekomst?

Ik denk dat iedereen wel droomt om regisseur te worden. Dat is alleszins mijn grote droom, om zelf films te produceren, om mijn eigen film te maken. En moest dat niet lukken zou ik graag reizen en iets doen met film.”