BLVRD33

On the cover:

Janne HeLeWaUT

PHoTo by HanneS VanDenbroUcke

SPeciaL Tnx To

Bibliotheek Brugge Cinema Lumière Concertgebouw

Brugge De Republiek Dienst Erfgoedcel Het Entrepot

Howest Jeugddienst Brugge Jong Volk KAAP

MOOOV Musea Brugge Snuffel Stad Brugge

Syntra West TURBO

einDreDacTie Jordy Vermote

Lay-oUT Faldona Vande Velde · Sanne De Muynck

DrUk VCP Graphics

BLVRD magazine is een gratis, tweemaandelijks jongerenmagazine. Vorige edities gemist?

Lees alle edities op blvrdmagazine.com.

Team

Audrey Van den Bogaerde Ellemijn Van Puymbroeck

Esmée Borkelmans Gaëlle Lefrancq Hannelore Geldhof

Jasper van het Groenewoud Jolien Van Acker Laura Du

Bois Layla Cornelissen Luka Franck · Marjolein Velleman

Nicholas Vandenbussche Shavawn Somers @bLVrDmagazine WWW.bLVrDmagazine.com

31/03/23 eDiTie DrieënDerTig FirST Seen aT STera

Janne HeLeWaUT:

“Ik geef elk item een identiteit door kleur en patronen toe te kennen.”

Janne HeLeWaUT creëerT

SPeeLSe ScULPTUren Die zoWeL aLS kUnSTWerken, FUncTioneLe obJecTen oF meUbeLS Werken. Door miDDeL Van PaPierPULP TranSFormeerT ze aLLeDaagSe VoorWerPen in Unieke HanDgemaakTe obJecTen, WaarbiJ ze eLk STUk meT zorg een iDenTiTeiT en kLeUr ToekenT. Janne onTVing onS in Haar LicHT- en kLeUrriJke aTeLierrUimTe De Tank Voor een geSPrek.

Niet enkel in haar studies, maar ook in haar dagdagelijkse leven keert een creatief patroon terug. “Mijn eerste creatieve uitspatting begon als ontwerper van een klein sweaterbedrijfje dat ik zelf heb opgericht. Ik bedrukte thuis sweaters met zelfontworpen, geometrische graphics. Al snel voelde ik dat ik als kleine garnaal niet kon opboksen tegen de groten. Ook bleef ik qua creativiteit wat op mijn honger zitten.”

Daarna verdiepte Janne zich in de wereld van de keramiek. “Ik vind het zalig om materialen te verkennen met mijn handen. Keramiek biedt tevens ook talloze expressiemogelijkheden. Om een mooi eindresultaat te bekomen met keramiek is er voorafgaand een heel verloop aan verbonden. Hoe graag ik ook met keramiek en klei wilde werken, dit was het voor mij nog niet helemaal. Ik deed toen nog alles thuis vanuit de woonkamer. Die techniek was voor mij te omslachtig waardoor ik terug verder zocht naar een andere, even waardevolle materie om mee aan de slag te gaan.”

Milieubewust

“Ik ben me altijd al bewust geweest van de wegwerpcultuur waar we ons in begeven, daardoor begon ik te experimenteren met papier en karton. Het was even zoeken om tot een perfecte, boetseerbare substantie te komen. Maar door dit proces voelde ik al snel aan dat dit was wat ik zocht.”

Elk object is een eigen creatie die voortkomt uit wergwerpmaterialen in combinatie met papierpulp. “Wanneer ik een idee heb, start ik aan de basis in resten karton die ik dan verder sculpteer aan de hand van papierklei. Ook zie ik soms bestaande voorwerpen in kringwinkels of op rommelmarkten waar ik dan rond boetseer. Zo geef ik verouderde, leuke items een tweede leven.”

Elke vaas, potje of object is langzaam met de hand gebeeldhouwd, daarom maken de sporen van Jannes vingertoppen en handen op het oppervlak elk stuk voelbaar en uniek. Wanneer de pulp droogt, krijgt deze een mooie structuur die een absolute meerwaarde geeft aan ieder stuk. “Wanneer het blanco object droog is, geef ik elk item een identiteit door kleur en patronen toe te kennen”. Aan de binnenkant werk ik ze af met een waterafstotende epoxylaag, zodat ze ook bruikbaar worden als functioneel object, een fruitschaal of een vaas met droogbloemen bijvoorbeeld.”

Unieke stukken

Janne hoopt dat juist het unieke aspect de mensen zal aanspreken. “Vaak staan objecten een tijdje blanco in mijn atelier tot ik er een kleur bij ‘voel’. Zelden of nooit zal ik dus twee identieke stukken maken. Het lijkt mij leuk om een lamp of decoratiestuk in je woonkamer te hebben staan waarvan er maar eentje bestaat. Daarom voelt dit voor mij veel beter en comfortabeler aan dan toen ik met kledij bezig was. In de textielwereld is er een enorme druk om jezelf per seizoen opnieuw uit te vinden en zo ontstaat er terug overconsumptie. Daar wou ik niet aan bijdragen. Om daar tegenin te gaan heb ik besloten dat ik zelf mijn seizoenen bepaal.”

“Nu ben ik volop bezig aan mijn season onecollectie, die is heel kleurrijk en speels. Momenteel voel ik me heel fel aangetrokken tot die kleuren maar het kan dat mijn tweede seizoenscollectie bijvoorbeeld helemaal wit is en dat ik de nadruk meer ga leggen op de vorm in plaats van op de kleur. Elk werk wordt ook genummerd aan de hand van episodes. Van elke episode neem ik dan een polaroid foto die ik meegeef met de koper.”

De Tank

Sinds kort werkt Janne vanuit haar eigen atelier in De Tank, die zich nu nog op de Burg bevindt, maar binnenkort verhuist ze mee naar de nieuwe locatie in Assebroek. “In het atelier kan ik veel rustiger te werk gaan dan middenin de huiskamer, ik heb drie kinderen die maar al te graag eens mee experimenteren (lacht). Hier kan ik mijn tijd nemen voor het creatieproces.”

“Ik woon zelf in Assebroek dus qua ligging is de nieuwe locatie van De Tank voor mij sowieso al een pluspunt. Ik ben heel benieuwd wat de atelierruimte daar mij van inspiratie zal brengen. In het gebouw op de Burg hangt een bepaalde vibe waar ik me wel direct goed bij voelde. Aangezien ik in Assebroek terug omringd zal zijn door allemaal talentvolle kunstenaars ben ik ervan overtuigd dat die vibe zal mee verhuizen.”

Toekomst

Ook een samenwerking met andere kunstenaars sluit Janne niet uit. “Het lijkt me ook enorm boeiend om eens een collab te doen met een andere creatieveling. Ik kan als uitvoerder van de vorm fungeren en een externe artiest zet zijn stempel dan op mijn werk aan de hand van schilderkunst of zo. Ik ben heel benieuwd wat dit als eindresultaat zou geven. Ik voel dat ik nog niet op mijn creatieve eindbestemming ben en dat ik nog heel wat mogelijkheden en avonturen zal beleven met deze vorm van expressie. Ik kijk er alvast naar uit!”

Er komt hier en daar wel al vraag naar verkoop, maar Janne wil alles eerst gefinetuned hebben. “Ik werk de potjes af met een epoxylaag binnenin, maar wil toch zelf nog even aftasten hoe goed dat zijn werk doet. Het is nog steeds papierpulp, dus ik hoop dat mensen wel snappen dat dat niet helemaal waterproof is.” Voorlopig zullen wel enkele stukken te koop zijn in de supergezellige winkel Stera. In de jungle van mooie plantjes komen mijn kleurrijke potjes helemaal tot hun recht. Maar aan een website met webshop wordt volop gewerkt, hou mijn Instagram maar in de gaten voor meer info daarrond. (lacht)”

TekST: Sanne De mUynck

beeLD: HanneS VanDenbroUcke

HeLeWaUTJanne

Van Krieken & Llukaj

meT HeT kriJgen Van De PriJS Jonge makerS ’22 Van HanDmaDe in brUgge kregen anna en aLbi De beVeSTiging

DaT ze goeD bezig Waren, en DaT amPer één Jaar na HeT aanVangen Van HUn oPLeiDing. De oVerWinning gaF Hen De noDige STimULanS om nieUWe en concreTe STaPPen Te zeTTen in HUn onDerneming. zo STaan ze oP 22 aPriL aLS makerS oP De mkrS.be-beUrS in La brUgoiSe. oP een DrUiLerige VriJDag in maarT HaDDen We een boeienD geSPrek meT anna en aLbi. Samen maakTen ze De baLanS oP en bLikken ze VoorUiT naar HUn beLoFTeVoLLe ToekomST

TekST: LayLa corneLiSSen beeLD: Femke Den HoLLanDer

Tijdens hun studie diergeneeskunde kwamen ze tot de realisatie dat het leven van een dierenarts misschien toch niet helemaal het pad was dat ze verder willen bewandelen. Met een flinke dosis talent voor precisiewerk, liefde voor dieren en oog voor schatten op rommelmarkten, besloten ze samen te starten met de voltijdse dagopleiding ‘Juwelier-Goudsmid’ bij Syntra West in Kortrijk. Niet eens de bedoeling om daarvan ooit hun job te maken, waren ze wel meteen verkocht door de kunst en ambacht. De brede waaier aan kennis die ze samen hebben opgedaan, zorgt voor unieke stukken waar ze verborgen boodschappen van hun verhaal in verwerken.

Anna en Albi creëren, maken en ontwerpen alles samen. Het idee vloeit voort uit de ene, de andere stuurt het idee de goeie richting uit. Eens het idee op papier staat, werken ze beiden het ontwerp verder uit. Enkele andere taken splitsen ze op: het realistisch tekenen, certificaten en het schrijven van teksten neemt Albi voor zijn rekening. Anna neemt foto’s, bewerkt deze met Photoshop en

is verantwoordelijk voor de website. De stukken die ze maakten voor hun eindwerk kan je omschrijven als 'statement pieces', gekenmerkt door de geometrische art-decostijl. Hun drie leerkrachten (Bernard Ceyssens, Nathalie Perneel en Tanja Katzmann) stonden aan de zijlijn als mentors waarbij ze nog steeds terecht kunnen voor tips & tricks. Elk stuk moet ook kloppen, qua stevigheid, verhouding, het gebruikte edelmetaal, stenen... Het zit steeds in de kleine details. Dit alles beïnvloedt het eindresultaat. Zo mag een juweel niet te zwaar zijn en moet het draagbaar zijn. Het liefst werkt het duo met diamant en geel goud, gebruiksvriendelijke materialen waar je van alles kan mee doen. Tot slot gaat het juweel ook naar de steenzetter – een beroep apart – die zorgt voor de kers op de taart, als het ware. Op termijn denken ze eraan om deze bijkomende opleiding nog te volgen zodat ze het volledige werkproces in handen hebben. Dat het een tijdsintensief proces is dat vele facetten kent, is een understatement.

Nu de opleiding van ‘Juwelier-Goudsmid’ er op zit, hebben ze twee uniseks collecties uit. Hun creaties zijn daardoor niet enkel juwelen maar werkelijke conversation pieces. De inspiratie van de stukken komt voort van niet-alledaagse dieren. Zo symboliseert de bijenring (het eindwerk van Albi) een bij met een Aziatische bijenparasiet de Varroa destructor, als eyecatcher. Geïntroduceerd in de Europese bijenpopulaties door menselijke globalisering, kan deze parasiet leiden tot de vernietiging van hele bijenkolonies. Door die ring is het allemaal ook begonnen voor hen. Ook met de Polished Pollution-collectie (het eindwerk van Anna), probeerden ze op subtiele wijze de watervervuiling aan te kaarten. De oorbellen zijn geïnspireerd op de chemische structuur van PCB (polychloorbifenylen), een chemische verbinding die veel werd gebruikt in industriële toepassingen. Deze chemische stof, die bijvoorbeeld te vinden was in verf, is al decennia geleden verboden, maar is nog steeds detecteerbaar in het milieu. Deze stof lag ook mogelijks aan de oorzaak van de verdwijning van de otter in België.

“De Spiteful Secrets collectie bevatte bij aanvang drie stukken om onze kenmerkende stijl te showcasen. En die willen we nu uitbreiden naar negen stuks. Momenteel zitten we al aan zes items, maar we hebben een deadline te halen. (lacht)” Tijdens de uitreiking van de Prijs Jonge Makers, maakten ze bekend dat hun onderneming toen nog in oprichting was, intussen is het enkele maanden later en laten ze weten in april een vliegende start te zullen nemen, net op tijd voor hun eerste toonmoment tijdens het MKRS-event, dat plaats zal vinden op zaterdag 22 april in de Brugeoise in Brugge. Syntra West biedt op deze manier de mogelijkheid om de cursisten die een creatieve opleiding gevolgd hebben hun creaties, hun winkel of hun merk voor te stellen. MKRS zal niet de enige beurs zijn waar ze in de toekomst hun stukken willen showcasen: kunstbeurzen en galerijen zijn voorbeelden van hoe ze hun werk in de toekomst te koop zullen aanbieden, en waar ze ook hopen zelf inspiratie op te doen. Ze benaderen hun stukken als draagbare kunst. Dat is dan ook de richting die ze verder willen opgaan. Om in de gaten te houden!

mkrS.be

MKRS.BE

KOM LANGS EN MAAK KENNIS MET ONZE MAKERS!

LA BRUGEOISE

FREDDIE KRUV

oP 15 aPriL organiSeerT HeT enTrePoT oPnieUW een eDiTie Van HyPerLab, een miniFeSTiVaL Waarin

De aTeLierWerking Van HeT Lab De grenzen DoeT

VerVagen TUSSen PrinT en SoUnD, TUSSen anaLoog en DigiTaaL, TUSSen ToeScHoUWer en maker. DiT Jaar kregen enkeLe Jonge

arTiSTiekeLingen De kanS om een eigen ProJecT

UiT Te Werken en Te PreSenTeren TiJDenS HeT

FeSTiVaL een DaarVan iS brecHT VanHoUTTe, aLiaS FreDDie krUV

Brecht Vanhoutte is kunstenaar met een focus op het audiovisuele. Hij is geboren en getogen in Brugge, waar hij studeerde aan de Stedelijke Academie. Op 18-jarige leeftijd studeerde hij af van het Deeltijds Kunstonderwijs in de richting animatiefilm. Een jaar later ook van het Voltijds Kunstonderwijs in de richting Audiovisuele Vorming. Ondertussen werkte hij als freelance fotograaf en videograaf, al gebruikt hij die laatste term zelf niet zo graag, het is volgens hem zijn stiel niet. "Ik denk niet dat ik per se de beste allin-one filmcrew ben, ook al heb ik dat wel heel veel geprobeerd. Ik heb altijd mijn camera zelf willen doen en kon het niet echt loslaten. Op dit moment besef ik wel dat ik mij liever focus op het schrijven en realiseren, voor camera moet ik andere mensen vertrouwen,” aldus Brecht.

Waar kunnen mensen jou van kennen?

Brecht: “Ik denk dat de meeste mensen mij kennen als freelance fotograaf, de persoon die rondloopt met zijn camera en flitst wanneer het nodig is. Ik doe dit vooral voor vrienden en bands zoals The Christian Club, Kakapunk, Barno Koevoet & De Duimschpijkers en alle projecten die in dezelfde kringen liggen. Op feestjes is het dan vooral Club Stout of afterparties van evenementen waar ik zelf aan mee deed. Ik heb veel aan Het Entrepot te danken, voor hen heb ik veel opdrachten mogen doen. Ik ben ook Tankresident geweest, daar hebben veel mensen mij erkend. Tijdens het URB-festival van 2019 werd er voor de eerste keer werk van mij getoond. Ik heb toen analoge prints op A1-formaat tentoongesteld in een wasserette. Ik denk dat

ik één van de laatste personen was die DOKAtechnieken leerde tijdens de lessen fotografie in de academie en heb dat daar dan ook gebruikt.”

Wat ga je doen op Hyperlab?

en wat er samen uitbloeit. Ik heb ‘danszaal 2’ gekregen als ruimte en vul deze helemaal in onder mijn artiestennaam Freddie Kruv. Ik doe dit met twee dingen: een interactieve filmset en een fotostudio. De filmset dient dus als test voor mijn grote onderzoek. Er wordt een camera geplaatst die de ruimte gaat scannen in de vorm van een webcam. Met alle informatie die de camera leest ga ik een onderscheid kunnen maken tussen de ruimte en de mensen die er in lopen. Al die data ga ik visualiseren en er een soundscape mee creëren. In de fotostudio ga ik met een technische camera foto’s nemen direct op fotopapier, die de mensen zelf kunnen ontwikkelen. Het is dus een samenspel tussen interactief en belonend."

Van waar de naam Freddie Kruv?

"Mijn vader, Frederik Vanhoutte, is kunstenaar onder artiestennaam 'Winterbloed'. Er waren ooit een vijftigtal namen die plagiaat pleegden met het werk van mijn vader. Ze verkochten nepwerk onder andere namen en hebben daar toen heel veel geld aan verdiend. Hij kwam dat te weten, waardoor toen een hele lijst namen gevonden, verbannen en verwijderd werd. De laatste naam op die lijst was 'Freddie Kruv', wat eigenlijk een lelijke vertaling is van Frederik en bloed naar het Bulgaars. Mijn producer zei dat ik niet echt een internationale naam heb, waarna ik dus besliste om Freddie Kruv te gaan gebruiken."

Op dit moment werkt Brecht voor Ruben Van Leer in Amsterdam. Een gekende regisseur die al heel wat mooie projecten op zijn naam staan heeft. “Zijn projecten inspireren mij en liggen in het genre van wat ik wil maken. Ik heb hem gecontacteerd met de vraag om eens te praten over mijn volgende project en of hij mij daarin wou begeleiden als mentor. We zijn toen samen een koffie gaan drinken, wat leidde tot een jobaanbieding om samen te werken aan zijn scenario’s. De persoon die mij dingen bijleerde, zorgt er nu dus voor dat ik kan blijven overleven als kunstenaar.”

Ondanks het feit dat Brecht al in verschillende Belgische grootsteden vertoefde, blijft hij altijd terugkomen naar Brugge. "Ik denk dat ik hier nog steeds de beste kringen heb om mezelf te ontplooien en mijn werk te realiseren in deze fase. Toen ik besloot om iets groots te maken, realiseerde ik me dat ik dat ook terug kon gaan vinden in Brugge. Dat ik iedereen kon betrekken waarvan ik heb geleerd. Brugge wordt volgens mij gedragen door de mensen die hier zijn en de kleine creatieve familie die we hebben. Niet dat ik iedereen ken bij naam, maar ik ken wel veel mensen van gezicht. Mensen die enkel eens lachen en anderen die wel eens komen praten. En de mensen die ik wel ken bij volledige naam of mensen waar ik de mama’s en papa’s van ken, dat is voor mij het mooiste aan Brugge. Iedereen houdt zich hier vast aan elkaar om te kunnen overleven in wat ze allemaal doen. Van schilderkunstenaars tot muzikanten die zich openbloeien en met veel liefde blijven. Ik zie Brugge als een collectief huisje voor iedereen die hier is ontplooid en dat hebben we allemaal samen gedaan."

TekST: marJoLein VeLLeman

beeLD: FreDDie krUV

15.04.2023 PRINTMARKT LIVE MUSIC X VISUALS SHOWCASES RESIDENCIES WORKSHOPS & TALKS

DALILLA HERMANS

Come as you are

DaLiLLa HermanS SamenVaTTen in een WoorD, iS aLS Vragen om een DrUPPeL VerF in een gLaS WaTer VaST Te HoUDen. aLS maker, ScHriJVer, PerFormer en acTiViSTe VLoeiT ze nameLiJk aLS VanzeLF UiTeen oVer VerScHiLLenDe kUnSTDiSciPLineS en Domeinen en eLk Van Hen zeT ze neer meT een enTHoUSiaSmerenD engagemenT. DaT Herken Je ook meTeen in Haar TWee recenTSTe ProJecTen WeerWoorD en De maSTercLaSS ‘een inTroDUcTie ToT anTi-raciSme’.

Het overkomt ons allemaal wel eens: soms wil je weerwoord bieden, maar vind je je stem niet. Met het vrij podium WeerWoord en de masterclass overhandigt Dalilla je bijna letterlijk en figuurlijk een spreekbuis om die blokkades in een veilige omgeving te overwinnen.

WeerWoord is in de eerste plaats een antwoord op de behoefte aan een vrij podium in Brugge en een gezamenlijk initiatief van koppels Nina Everaert en Karim Shatla en Willem Blontrock en Dalilla Hermans in samenwerking met De Republiek. Tweewekelijks organiseren ze in Korf open mics die een platform bieden aan jonge woordkunstenaars en stand-up comedians, twee vaatjes talent die in Brugge niet vaak aangetapt worden. Podiumervaring is niet vereist en de safe space die de vier makers er creëren moedigt iedereen aan om de microfoon in de hand te nemen.

“De ene avond ligt de focus op spoken word, de andere op stand-up comedy. Op spoken word avonden kan iedereen vrij langskomen en de avond zelf inschrijven. Starten doen we telkens om 20u. Iedereen krijgt zo’n drie à vijf minuten de tijd om z’n ding te doen, maar dat mag van alles zijn: poëzie, spoken word, rap, dans, muziek, … We creëren een veilige ruimte. De comedy avonden worden getrokken door Karim, daar werken we wel met inschrijvingen, maar ook daar geldt vooral come as you are,” legt Dalilla uit.

“Open mics zijn niet nieuw: in Antwerpen, Brussel en Gent vind je er veel, maar in Brugge ontbrak zo’n vrij podium, terwijl er in Brugge zeker ook veel talent zit.’ Insert WeerWoord. Het concept ontsproot zo goed als spontaan nadat ze het idee tot bij De Republiek bracht en hoorde dat Nina op hetzelfde creatieve ei broedde. ‘Enkele jaren geleden werkten Nina en ik al eens samen voor een podcast voor vrouwendag en het klikte toen meteen. Dat we tegelijkertijd de nood aan een open mic naar voren brachten, liet de puzzelstukjes dus mooi samenvallen. In september vorig jaar sloegen we de handen met z’n vieren in elkaar en die hele organisatie verliep eigenlijk supervlot. De open mics zijn volledig gratis, maar we hopen dankzij vrije bijdrages ook na juni ons initiatief te laten groeien.”

Intussen vond een meer dan geslaagde kickoff plaats. Nina en Karim kan je zelf ook op het podium spotten, Dalilla ziet zichzelf voorlopig eerder als host. “Daar heb ik zelf veel ervaring in, maar niets staat vast. Het ding is: eens je een keertje op het podium kruipt, kriebelt het wel om dat nog eens te doen. Het geeft een enorm fijn gevoel om in zo’n veilige setting te performen voor een aandachtig publiek dat je wil ontdekken. Ook tijdens de pauze stromen inschrijvingen daarom op zo’n avonden vanzelf binnen.”

Een andere blinde vlek die Dalilla aankaart in Brugge, is de aanwezigheid van racisme. In 2021 doceerde ze de lezingenreeks ‘An introduction to anti-racism’ aan de VUB, in april brengt ze die masterclass naar Brugge in De Republiek. Maar ook die masterclass biedt een safe space, eentje om bij te leren én vragen te stellen.

“Die lezingenreeks richtte zich tot universiteitsstudenten, vandaag is de masterclass er eigenlijk voor iedereen die meer wil weten over het mechanisme achter racisme. Vragen zoals hoe je een betere bondgenoot kunt zijn, wat je moet denken over racisme, wat wit privilege inhoudt, komen er aan bod. Het is in die zin eerder een introductie en basiscursus die handvaten en tools aanreikt om de debatten rond racisme te begrijpen, maar ook jezelf en hoe je anders kunt omgaan met het thema. In vijf sessies van telkens twee uur gaan we in een uur dieper in op de theorie rond bepaalde terminologie en openen we erna een uur lang de discussie.”

Dat Dalilla de stereotypering van mensen van kleur aan de kaak stelt, is niet nieuw, maar ook op vandaag nog nodig. “Ik merk dat er veel meer informatie is vrijgekomen in vergelijking met vroeger en dat jongeren vaak al over meer kennis beschikken dan een ouder doelpubliek. In die zin richt de masterclass zich misschien eerder tot Bruggelingen die in het onderwijs staan of in de culturele

TekST: SHaVaWn SomerS beeLD: Jana germanUS

sector actief zijn, maar doordat het om een introductie tot anti-racisme gaat, kan iedereen aansluiten. Zelf heb ik acht jaar in het jeugdwerk gestaan en ik merk dat er onder jongeren op een veel vrijere manier over dat soort zaken gesproken wordt. Maar die stigmatisering van en het gebrek aan mensen van kleur in de media blijft op vandaag bestaan. De masterclass kan op die manier ook de deur openen naar hoe je je eigen organisatie inclusiever kunt maken.”

Racisme ontmantelen lukt niet in enkele sessies, maar de masterclass biedt alvast een unieke kans om op een interactieve en laagdrempelige manier de dialoog aan te gaan. Kriebelt het bij jou om op het podium te staan of wil je graag deelnemen aan de masterclass? Op de website van De Republiek vind je de volledige agenda van WeerWoord en alle informatie over de masterclass. rePUbLiekbrUgge.be/agenDa

Ons huis bruist van leven!

Check onze agenda.

International Coalition of Filmmakers at Risk op MOOOV FILMFESTIVAL

TekST: HanneLore geLDHoF

Van 20 ToT en meT 28 aPriL VinDT in cinema

LUmière HeT moooV FiLmFeSTiVaL PLaaTS. acHT

Dagen Lang WorDen excLUSieVe FiLmS UiT aLLe

Hoeken Van De WereLD VerToonD moooV geeFT

Hiermee kanSen aan FiLmmakerS Die Vaak in barre omSTanDigHeDen HUn Werk moeTen

UiTVoeren. moooV iS LiD Van De inTernaTionaL

coaLiTion For FiLmmakerS aT riSk (icFr), een

organiSaTie Die zicH inzeT Voor FiLmmakerS Die Door HUn beroeP, kriTiScHe bLik oF rUimDenkenDe creaTiViTeiT in geVaar Verkeren. FiLmProDUcenT

mike DoWney iS één Van De oPricHTerS

STiLL: nezoUH

Wat is het ICFR?

“Het ICFR is opgericht door de European Film Academy, het documentairefestival van Amsterdam (IDFA) en het filmfestival van Rotterdam (IFFR). We streven naar solidariteit met filmmakers over de hele wereld die gevaar lopen door hun professionele activiteiten. De laatste jaren worden ze steeds vaker bedreigd, gearresteerd, gevangen genomen of zelfs vermoord in een poging om hen het zwijgen op te leggen. Vaak gebeurt dat tegen de achtergrond van autoritaire of corrupte, politieke regimes.”

“In het verleden zijn er altijd reacties geweest op onrecht dat filmmakers werd aangedaan, maar toch vonden we dat er nood was aan een meer gecoördineerde werking in plaats van enkel fragmentarische initiatieven. De oprichting van het ICFR was hier een eerste belangrijke stap in. Ondertussen zijn we gegroeid en werken we nauw samen met een internationaal netwerk van strategische partners (bv. ngo’s, mensenrechtenorganisaties en ambassadeurs) om overal ter wereld ogen en oren open te houden. Zo proberen we goed op de hoogte te blijven van de actuele situaties in verschillende landen, en de mogelijke risico’s die daaruit voortvloeien. Concreet wil dat zeggen dat we steeds alert zijn om te reageren op gevallen van vervolging of bedreiging van de persoonlijke veiligheid van filmmakers.”

“Als er risicogevallen gesignaleerd worden, gaat het ICFR op de barricade staan. Te allen tijde verdedigen we het recht van de filmmaker om zijn/haar beroep te kunnen blijven uitoefenen. We mobiliseren de internationale filmgemeenschap om mee hun stem te laten horen en proberen zo het onrecht aan te kaarten en – beter nog – uit de wereld te helpen.”

Je hebt het over filmmakers in gevaar. Over welke risico’s spreken we?

“Er valt altijd een parallel te trekken tussen maatschappelijke en politieke conflicten in een land en de bedreigde positie van haar meest creatieve en kritische denkers. Heel vaak worden pogingen ondernomen om stemmen die ingaan tegen een bepaald regime het zwijgen op te leggen. De meeste bekende voorbeelden zijn op dit moment Iran, Oekraïne, Afghanistan en Myanmar. Maar uiteraard willen we niet enkel de macroproblemen belichten. Ook de kleinere conflicten overal ter wereld houden we met het ICFR nauwlettend in de gaten.”

STiLL: kLonDike

“Regeringen gebruiken verschillende instrumenten om te onderdrukken. Een voorbeeld dat me te binnen schiet, is wat wij noemen het “systematisch draaideurbeleid” dat autoriteiten opwerpen om opposities het leven zuur te maken. De Egyptische producent Moataz Abdelwahab werd aangeklaagd omdat hij zich zogezegd had aangesloten bij een terroristische groepering. Na 22 weken voorlopige hechtenis en een eis van het ICFR voor onmiddellijke vrijlating, deed de Egyptische regering er nog een schepje bovenop. Ze dienden een nieuwe aanklacht in en het verhaal moest terug van het begin hernomen worden. En zo herhaalt dezelfde situatie zich keer op keer, en blijft de maker achter slot en grendel… Het is een bijzonder wrede manier om tegenstanders en families (psychologisch) kapot te maken en hen hun fundamentele mensenrechten te ontnemen. Natuurlijk waren de aanklachten verzonnen. En even onaanvaardbaar waren de omstandigheden waarin hij werd vastgehouden.”

“Om een lang verhaal kort te maken: Abdelwahab heeft twee jaar in de cel gezeten door valse beschuldigingen. Dankzij interventies van het ICFR en tussenkomsten van het Hooggerechtshof

is zijn vrijlating dan toch goedgekeurd. Een cruciale factor hierin is de samenwerking met de familie en dichte kring van de filmmaker. We ondernemen niets zonder hun expliciete goedkeuring.”

Is er iets wat het MOOOV-publiek kan doen om het ICFR en filmmakers over de hele wereld te steunen?

“Ja! MOOOV is een gewaardeerde partner van het ICFR en door naar het festival te komen, steunen bezoekers indirect ook onze werking.”

FiLmTiPS Van HeT icFr oP HeT moooV FiLmFeSTiVaL:

no bearS (iran)

zonDag 23 aPriL, 19U30

kLonDike (oekraïne)

zonDag 23 aPriL, 20U

nezoUH (Syrië)

VriJDag 21 aPriL, 20U30

SnoW anD THe bear (TUrkiJe)

WoenSDag 26 aPriL, 20U30

meer inFo en FiLmS: WWW.moooV.be

STiLL: no bearS

ELKE MAAND

FILMONTBIJT in Lumière Brugge

Geniet van een heerlijk ontbijtbuffet in het gezellige De Republiek en vlij je daarna neer in onze fluwelen zeteltjes voor één van onze films. Geen betere manier om je zondag te starten!

Houd onze website in de gaten voor het programma van onze volgende filmontbijten op 9 april, 7 mei en 11 juni.

St-Jakobsstraat 36 · 8000 Brugge - 050 34 34 65

/lumierebrugge

/cinemalumierebrugge

lumiere-brugge.be

© Femke Den Hollander

© Femke Den Hollander

JoURNALEN

Weet je nog toen je als kind aan jouw dagboek je diepste geheimen toevertrouwde? Hoe heerlijk was het om de dingen waarmee je zat van je af te schrijven? Hoe zalig het was om een plekje papier te hebben dat je met niemand hoefde te delen?

Het lijkt wel alsof velen met ouder worden de kracht van het schrijven wat uit het oog verloren zijn en dat is ontzettend jammer. Journalen is een veel te waardevolle tool om enkel aan schattige meisjes en verliefde pubers over te laten. Het is een zalige manier om aan zelfzorg te doen en zo grip te krijgen op wat je voelt of waar je naar verlangt.

Journalen komt van het Engelse woord ‘journal’ wat zoveel als dagboek betekent. Journalen is dus schrijven aan jezelf in een boekje. Als je het internet er op naleest zijn er ontelbare manieren om dit te doen, maar uiteindelijk komt elk van die methodes op hetzelfde neer: je maakt bewust tijd om even bij jezelf, je gedachten en gevoelens stil te staan door ze toe te vertrouwen aan het oordeelloze papier.

Je hoeft je trouwens niet eens slecht te voelen om te journalen, al kan het dan zeker en vast troost brengen. Je kunt journaling ook inzetten om je dromen en je doelen heel concreet te maken. Of om terug te kijken en te ontdekken

welke gigantische stappen jij de laatste tijd zette. Één tool, tal van mogelijkheden.

Ben je er nog niet helemaal aan uit of dit iets voor jou is of gewoon de zoveelste hipstertrend die vanzelf wel weer verdwijnt? I get it. Dit zouden de voordelen zijn, aan jou om te testen of dat voor jou ook klopt: wanneer je over iets nadenkt, dan zweven die gedachten vooral rond in je hoofd. Dit kan soms prettig zijn, maar zo blijven ze ook weinig gestructureerd. Door ze op papier te zetten, worden ze heel concreet en krijg je er grip op. Je kan zo ook nalezen wat er in je hoofd omgaat en dit maakt het een pak makkelijker om er iets mee te doen of om een mogelijke oplossing te bedenken.

Door te schrijven kom je vaak op gedachten of bij inzichten waar je niet toe was gekomen had je ze niet opgeschreven. Zo kan het enorm helpen om je doelen uit te schrijven. Op die manier worden ze heel concreet en kun je jezelf blijven checken of je nog op de juiste weg zit. Accountability, yes!

Door tijd te maken voor jezelf doe je aan zelfzorg en versterk je de band met jezelf. Je leert jezelf beter kennen en je leert luisteren naar je binnenkant. Zo leer je goed voor jezelf te zorgen op moeilijke momenten en sta je daarna veel sterker in je schoenen.

Soms is er niemand bereikbaar om even naar je te luisteren of ben je niet op een plek waar je vrijuit kunt spreken. Op die momenten is journalen een goede oplossing, want het kan letterlijk altijd en overal. Ook even tijdens de middagpauze op het werk of in je gsm terwijl je aan de kassa staat.

Hoe begin je daaraan?

o Zoek een mooi boekje en een rustige plek en neem een kop warms in de hand. Maak je schrijfmoment gezellig.

o Een goede starter is om vijf dingen op te schrijven waar je dankbaar voor bent en dit een tijdje elke dag te doen. Dankbaarheid is de kortste weg naar geluk.

o Zit je hoofd vol? Begin dan te schrijven zonder veel na te denken. Laat je hand het werk doen en ontdek wat er in je hoofd speelt. Laat spelling, grammatica en schoonschrift maar even los. Het gaat vooral over wat het brengt en niet over hoe het eruit ziet.

o Start je liever ergens concreet? Google dan ‘journaling prompts’ en vind een aanzet om te beginnen schrijven of kies er eentje hieronder.

o Of kom naar een journaling workshop en ontdek wat journaling voor jou kan betekenen.

Laura du Bois is - zoals ze het zelf zo mooi verwoordt - wayfinder, lifecoach. Je kan bij haar terecht voor workshops, lichaamswerk en rituelen op maat. Ze schrijft dit jaar in elke editie een column over een toepasselijk onderwerp.

ommeToer

WWW.ommeToer.be

miJn DoeL Voor Deze maanD iS

ik ben TroTS oP mezeLF Voor ...

aLS ik TerUg Denk aan De VoorbiJe TiJD, Dan zoU ik DiT anDerS Doen ...

ik geLooF oVer mezeLF DaT

Hierin WiL ik graag groeien:

aLS ik eerLiJk ben, VoeL ik me ...

aLS ik minDer zoU naDenken, Dan ...

Jong

YOUNG ONES #8 RACHANA’

Samen meT Sarazon creaTiVe maken We meT Jong VoLk De ‘yoUng oneS’, een reekS Van korTe DocUmenTaireS Waarin We Proberen een eerLiJk beeLD Te geVen Van WaT onze STaD brUiSenD, LeVenD en aanTrekkeLiJk maakT Door De ogen Van zeer UiTeenLoPenDe Jongeren. De FocUS biJ De ‘yoUng oneS‘

LigT oP WaT Jongeren DriJFT in Deze STaD, WaT Hen naar Hier HaaLT oF SimPeLWeg WaT Hen Hier HoUDT

In de nieuwste ‘Young Ones’ brengen we een stukje uit het leven van Rachana in beeld. Toen ze 10 jaar was verhuisde ze samen met haar familie van Nepal naar België. Ze staat met één been in de Nepalese cultuur en met het andere in de Brugse. In maart lanceerden we de docu met een screening in Korf en interviewden we Rachana over haar verhaal:

Vertel eens, waar begint jouw verhaal, Rachana?

“Ik zal beginnen met het begin (lacht). Ik ben Rachana Kandel, ik ben 22 jaar en ik ben geboren in Nepal. Vlak na mijn geboorte is mijn papa naar België moeten verhuizen, om ons een betere toekomst te kunnen geven. Hij heeft 10 jaar in België geleefd, zonder zijn familie, zonder zijn

kinderen te zien opgroeien. Ik heb mijn papa dus pas leren kennen toen ik 13 jaar was. Hier in België. Het was hard om mijn eigen land te verlaten, maar tegelijkertijd was ik ook heel benieuwd hoe het zou zijn om samen te wonen met mijn papa en ook wel nieuwsgierig om deze ‘nieuwe wereld’ te ontdekken.”

Heb je hier snel je plekje gevonden dan?

“Voor mij betekende Brugge thuiskomen. Toen ik in het middelbaar zat, in de Frères, was ik het enige buitenlandse meisje in de klas, maar ik vond dat net heel leuk. De andere leerlingen stelden vaak vragen aan mij over mijn cultuur en over mijn land en ik stelde dan ook vragen terug aan hen over hun cultuur, die dan ook nu een beetje mijn

cultuur is geworden. Ik hou ontzettend veel van Brugge, ik zie elke dag hoe de stad is gemaakt en dat geeft me heel veel moed. De stad heeft me ook veel geholpen om te worden wie ik nu ben, daarom zie ik het echt als een geluk dat ik hier mag wonen.”

Naast de goeie vrienden die je hier gemaakt hebt, speelt familie voor jou ook nog steeds een heel belangrijke rol hé?

“Mijn familie betekent alles voor mij, zij zijn de sterkste kracht die ik heb. Ze hebben heel veel opgeofferd om ons een goed leven te kunnen geven en dat kan niet genoeg gevierd worden. In Nepal vieren wij ‘Tihar’: op het einde van de dag komt de familie samen, zodat broers en zussen

elkaar kunnen eren. Ik vind dat onze cultuur, met onze normen en waarden, ons dagelijks leven beter maakt. En dat ze meer betekenis geeft aan ons dagelijks bestaan en aan onze dagelijkse activiteiten. Dus als ik dat zou moeten missen, zou er een heel belangrijk deel van wie ik ben verloren gaan.”

In de ‘Young Ones’ komt jouw liefde voor dans ook heel duidelijk naar voor. Waar komt die vandaan?

“Als sinds mijn geboorte heeft mijn mama me leren dansen. Ik hoop dat ik mijn passie voor dans, net zoals zij, kan doorgeven. Ik vind dat dans, muziek en taal de connectie zijn die onze cultuur levendig houdt. Ik merk op dat de nieuwe generatie Nepalezen dat veel minder ervaren en

ik wil hen daarmee verder helpen. Ik vind het belangrijk dat wij onze cultuur voortzetten en daarom geef ik dansles aan kleine Nepalese kinderen in Bloso. Via de dans en muziek leren ze ook de taal en de cultuur. Ik hoop dat ze, als zij ooit teruggaan naar Nepal, via die muziek en dans ergens hun roots kunnen herkennen.

Dans is ook vrijheid voor mij, een manier van expressie. Ik dans zelfs in mijn kamer (lacht), maar tijdens de danslessen is het allerleukste. Dat is ook iets waar ik echt heel trots op ben. Alle andere dingen die ik doe, zoals studeren bijvoorbeeld, zijn logische stappen in mijn leven, maar danslessen geven voelt als iets extra. Ik vind het ook fijn dat de kindjes aan wie ik lesgeef, naar me opkijken en dat ik een voorbeeld voor hen kan zijn.”

Waar droom jij van in de toekomst?

“Waar ik nu ben voelt een beetje als een droom. Ik ben blij in de stad waar ik woon, ik heb mijn vrienden en familie dichtbij en m’n studies lopen goed. Ik kijk ernaar uit om nog verder te ontdekken wie ik verder kan zijn. Namaste, het is een zegen om hier te mogen leven”.

De nieUWe ‘yoUng oneS’ meT

racHana iS VanaF nU Te bekiJken

Via JongVoLk.be oF recHTSTreekS

Via Deze Qr-coDe.

TekST: LUka Franck

“DE FOCUS BIJ DE YOUNG ONES LIGT OP WAT HEN DRIJFT IN DEZE STAD, WAT HEN NAAR

HIER HAALT OF SIMPELWEG WAT HEN HIER HOUDT. NAAR MIJN IDEE, SLAGEN WE ERIN OM

EEN EERLIJK BEELD TE GEVEN VAN WAT ONZE STAD BRUISEND, LEVEND EN AANTREKKELIJK

MAAKT DOOR DE OGEN VAN ZEER UITEENLOPENDE JONGEREN.”

- SARAH (SARAZON CREATIVE)

YOUNG ONES IS EEN SHORT DOCU REEKS DOOR JONG VOLK I.S.M. SARAZON CREATIVE CHECK ALLE VERHALEN VIA JONGVOLK.BE

“De huiswijn, alstublieft”

“De HUiSWiJn, aLSTUbLieFT, een WiTTe.” “Voor miJ De roDe”. “en Voor miJ roSé”.

Deze zinnen ziJn De aFgeLoPen Weken enkeLe keren oVer onze Tongen geroLD: We gingen in enkeLe zaken HUiSWiJnen ProeVen. nieT DaT We De PreTenTie Hebben om WiJn Te beScHriJVen zoaLS HeT moeT, maar We Hebben onS geamUSeerD. en omDaT We er TocH nieTS Van kennen, geVen We Door miDDeL Van De LeTTerS b - L - V - r - D een QUoTering.

roSe reD

(Cordoeaniersstraat 16)

bijzonder

Lekker

Visueel

romantisch

Democratisch

De naam van dit café verraadt zijn visuele vibe: deze zaak hangt vol rode rozen, wat de avond meteen een romantische vibe geeft. We dronken bijzonder lekkere wijntjes aan democratische prijzen.

gaUTHierz

(Westmeers 72)

buitengewoon

Levendig

Veelzijdig

reuze

Doorslaggevend

Een levendige brasserie/bar met een veelzijdige keuze aan huiswijnen (we kregen opties) die buitengewoon gesmaakt werden. Proef zeker de Kiwi Cuvée Sauvignon Blanc als je van een frisse witte wijn houdt, reuzegoed! Niet alleen de wijn, maar ook de patron, de inrichting en sfeer maken het doorslaggevend om hier onze vaste stek van te maken.

De WiJnDrinkerS Van DienST: LUka, JaSPer, Sanne, kareL en anDrèS beeLD: JaSPer Van HeT groeneWoUD

HoTeL caSSeLbergH

(Hoogstraat 6)

blij

Luxe

Variatie

rustig

Divan

Het is eens iets anders: de standaard bruine kroeg inruilen voor de rustige lobby van een luxehotel. We nestelden ons in de divan en kregen een gevarieerd aanbod van wijnen aangeboden, ook hier heb je meerdere keuzes. Hier werden we blij van en bleven dus net iets langer plakken ...

THe reD HUnTer

(Genthof 42)

behoorlijk

Liefdevol

Vrijgevig

royaal

Duidelijk

Dit café opende nog niet zo lang geleden de deuren, maar de uitbaters - een liefdevol, vrijgevig gepensioneerd koppel - ontvangen je met open armen! Bij de huiswijn is meteen duidelijk waar je je kan aan verwachten, maar we kregen royaal gevulde glazen op tafel, op zijn minst behoorlijk te benoemen. Het café hangt vol oude krantenknipsels uit het Brugsch Handelsblad, wat het meteen een historische avond maakt.

De VLoamSe Trine

(Kraanplein 5)

bourgondisch

Luchtig

Verdienstelijk

ruim

Deftig

Onze eerste terrasavond van 2023 is een feit: we namen plaats op het ruime terras van De Vloamse Trine en kregen luchtige, frisse wijntjes voorgeschoteld, bourgondisch gevuld en deftig van smaak. De definitie van verdienstelijk: wie ergens een compliment voor verdient.

€ 7

Soundcast, de jongerengroep van het Concertgebouw, selecteerde zeven zinderende voorstellingen.

WO 26 APR 2023

Triptych

Peeping Tom

Verzeker je van een van de laatste tickets voor een meesterlijk dansdrieluik met filmische allures

WO 10 MEI 2023

FUTUR PROCHE

Opera Ballet Vlaanderen / Jan Martens

Belgische topchoreograaf Jan Martens leidt een groot dansensemble naar een nabije toekomst

Tussen 26 en 35?

Dan beleef je een toffe selectie voorstellingen aan -35%. Laat die cultuurkriebels los!

concertgebouw.be/7x7

concertgebouw.be/actie-35

Met de steun van

© Pippa Samaya

neLe Vereecken Angel

TWee Jaar na DaTUm, zo Lang HeeFT ze eroP moeTen WacHTen om De VoorSTeLLing LoS

Te LaTen oP HeT PUbLiek. neLe Vereecken, meT Wie ik in FebrUari 2020 een geSPrek HaD, WaS

Toen VoLLeDig kLaar Voor De Première Van Haar THeaTerSTUk angeL, VerWiJzenD naar en geïnSPireerD oP angeLa merkeL. HeT inTerVieW meT Haar VerScHeen ook in bLVrD#15, maar HeT STUk kWam nieT oP De PLanken. in TUSSenTiJD bLeeF ze naTUUrLiJk nieT STiLziTTen, maar De VoorSTeLLing moeST WeL in De koeLkaST. Hoog TiJD Voor een remaTcH.

Hoe voelt het om eindelijk weer te mogen optreden?

Nele: “Goed. Spelen is altijd leuk en spannend. You never know what is going to happen.”

Waarover gaat het stuk?

“Ik ben samen met Mieke Verdin en Joachim Robbrecht vertrokken van Angela Merkels speeches. Met ons drieën hebben we al haar speeches geresearched van 2009 tot en met haar pensioen. We hebben hier en daar wat geknipt en spelen de speeches in een bepaalde volgorde waardoor we ze zachtjes fictionaliseren. Ik zeg zachtjes omdat het ons om de verbeelding te doen is. Niet om de leugen zoals bij fake news. En omdat we Merkel toch een bewonderenswaardig politiek beest vinden.”

Is de voorstelling geëvolueerd de afgelopen drie jaar?

“Ja, alles is zowat gewijzigd! We gingen normaal in première in 2020, toen Angela Merkel nog aan de macht was. Maar dat is door welbekende redenen niet doorgegaan. Met de aanhoudende coronacrisis die woedde en nog andere ongeziene situaties zoals het Trumpisme in de VS, vonden we het belangrijk om ook die speeches van Merkel te verzamelen en onderzoeken. Dus toen ze haar pensioen aankondigde, was ik eerlijk gezegd wel blij."

“Vorig jaar gingen we uiteindelijk in première. Maar twee dagen later viel Poetin Oekraïne binnen. Dat had ook weer zijn impact, niet alleen op de teksten maar ook op mijn manier van spelen. Nu we het stuk hernemen, hebben we het opnieuw herwerkt. Met een meer drastische

ondertoon, omdat de Europese realiteit toch een andere dramaturgie vraagt.”

Waar mag het publiek zich aan verwachten?

“Hm, moeilijk. We willen ze politiek, of wat voor mij politiek is met de vele moeilijkheden of net de mogelijkheden, laten voelen. Ook al gaat het over Merkel, op één of ander manier is het heel persoonlijk, het is geen hommage of persiflage. Ik interpreteer haar woorden op mijn manier. Zelf zou ik alvast nooit in de politiek gaan, maar ik ben er wel enorm door getriggerd: hoe je zo’n functie uitoefent. Waar politiekers hun drive vandaan blijven halen om andermans belangen te verdedigen. Maar ook hoe ze durven denken voor een ander. Want dat is het ook, denken én beslissen. De verantwoordelijkheid van een politieker is verpletterend, maar tegelijkertijd moet je

licht blijven. Een best indrukwekkende job die ik NOOIT zou willen uitproberen.”

Hoe sta je nu tegenover het stuk in vergelijking met 3 jaar geleden?

“Door de vele verschuivingen, annulaties en versplinterde tournee is ANGEL een dynamisch werk gebleken. Het voelt gelaagder, nog steeds urgent, gedifferentieerd. Al die annulaties waren zwaar. Zelftwijfel is me niet vreemd, het was lang geleden dat ik nog zelf iets had gemaakt. Ook persoonlijk waren er verschuivingen, en dan mocht ik niet spelen. Op een bepaald moment begin je echt aan alles te twijfelen… Gelukkig kon ik nog spelen in Enkidu Khaleds stuk. Dat heeft me gered denk ik, en het leuke team waarin ik terecht kwam.”

© Herman SorgeLooS

Waarom de keuze om een stuk te maken, geïnspireerd op Angela Merkel?

“Wir shaffen das. Daarom. Je kan het. Ik vond dat zo mooi. Het was maar een banale persmededeling, maar dat zinnetje vat haar hele leven samen. Obama heeft met de Engelse versie “Yes we can” een nobelprijs gekregen, maar dat was nog vóór hij iets gedaan had. Merkel daarentegen had er al twee ambtstermijnen op zitten.”

“Ik word echt kwaad als mensen haar op die zin afrekenen die ze overigens niet meer gebruikt. Terwijl het zo simpel is: je kan het. Dat is iets wat elke mens, ouder, leraar, … tegen zijn of haar kind zou moeten zeggen, En wat kunstenaars eigenlijk ook vaker zouden mogen horen. De precariteit in de culturele sector vermoordt het experiment en ik heb het gevoel dat we ons moeten bewijzen in plaats van spelend onderzoeken.”

Op welke manier(en) inspireert het hoofdpersonage jou?

“Nou, ik kijk wel naar haar op. Ze is moedig, houdt het hoofd koel, maar ze is vooral iemand die handelt vanuit hoop. En dat maakt haar in mijn ogen één van de grootste leiders van deze tijd. Ha, en ze heeft de ballen om echt in gesprek te gaan met mannen met wie ze het volstrekt oneens is. Zoals met Poetin, die haar intimideerde door zijn hond mee te nemen naar meetings, terwijl hij wist dat Merkel bang was van honden.”

Hoe heeft dit stuk jou, als theatermaker, veranderd?

“Helemaal, ik merk dat ik meer wil schrijven. En ook als speler heb ik meer dingen over mezelf geleerd. Ik voel toch dat het voor mij belangrijk is om vanuit een historisch besef met voeten in de realiteit te staan en zo dingen te doen.”

Wat zou je graag nog realiseren met ANGEL?

“Ik wil in het Europees parlement spelen. Dat willen we echt. En het stuk is vertaald naar het Duits met behulp van Goethe dus we hopen het nog in het Duits te kunnen spelen. Maar dat is een hele productiemolen die weer opgetrokken dient te worden, niet evident. Mijn ultieme droom is natuurlijk om samen met Mieke Verdin in een Berlijns theatertje voor dé Angela Merkel te spelen. Dat zou echt heel leuk zijn. Bij deze, mocht iemand haar kennen?”

DonDerDag 27/04 om 20:00 UUr biekorF, brUgge

TickeTS €11 VVk | €14 aDD

WWW.kaaP.be

© Herman SorgeLooS

TekST: JoLien Van acker

27

Apr - jun 23

19

RVB Quartet W.E.R.F. Records release

Biekorf Theaterzaal 20:00

RVB Quartet is de band rond gitariste Rebekka Van Bockstal. Stuwende grooves, heldere melodieën met een stevig fundament in de bas kenmerken de sound van de band. Noem het jazzrock, modern jazz of impro-jazz maar laat het vooral het resultaat zijn van vier muzikanten die samen zichzelf en het publiek trachten te verrassen met momenten van spitsvondigheid in hun samenspel.

Deze eigenzinnige bende bracht vorig jaar hun tweede langspeler Operation Dinner Out bij W.E.R.F. Records.

Eindelijk de langverwachte live voorstelling van dat album.

angel - Nele Vereecken

Biekorf Theaterzaal 20:00

Angela Kasner – voormalig bondskanselier Duitslandis een vrouw die bestaat. angel is een voorstelling over een vrouw die niet bestaat en die lichtelijk op de echte Angela is gebaseerd: een vrouw die in haar zoektocht naar steeds meer mogelijkheden wereldleider wordt. Een fictief portret gebaseerd op waargebeurde feiten. Door het onmogelijke te dromen wordt soms de helft ervan waar. In angel laat Nele Vereecken de verbeelding los op een belangrijk hedendaags politiek figuur.

Double bill: Miss - Joshua Serafin

Slow Tongue - Olivia Douglass

Biekorf Theaterzaal 20:00

Een double bill van twee fenomenale artiesten die ons dankzij hun performance iets kunnen leren over gender en identiteit.

In de Filipijnen zijn transgender missverkiezingen big business. In MISS onderzoekt Joshua Serafin aan de hand van choreografie wat deze (sub)cultuur ons kan leren over gender, identiteit, schoonheidspolitiek en verborgen koloniale verledens.

Debuutbundel Slow Tongue van Olivia Douglass is een hybride lyrische essay die ras, seksualiteit en de relatie tussen zwarte vrouwelijke kunstenaars onderzoekt.

BOEKEN TROEF

Hoe zoU HeT ziJn om een HeLe Dag in Teken Van LiTeraTUUr Te STeLLen? om Samen Te komen en Te PraTen oVer Je FaVorieTe boeken? om eVen een UUrTJe in Te PLannen WaarbiJ Je in STiLTe meT anDeren einDeLiJk eenS Weer VerDer kan Lezen in HeT boek DaT aL eeUWen oP Je nacHTkaSTJe LigT? om Je eigen Pen oP Te Pakken en Te beginnen ScHriJVen aan DaT iDee DaT aL een TiJDJe in Je HooFD ronDzWeeFT? geLUkkig HoeF Je er nieT Te VeeL oVer Te DagDromen, WanT oP 23 aPriL 2023 organiSeerT HooFDbibLioTHeek biekorF Dé LiTeraTUUrnamiDDag Van HeT Jaar.

TekST:

beeLD: Femke Den HoLLanDer

aUDrey Van Den bogaerDe

Boeken Troef!

Op zondag 23 april 2023 is het Wereldboekendag en ook Vlaanderenleestdag. Dat betekent ten eerste dat je die zondag een extra excuus heb om eens naar de boekhandel te gaan voor een nieuw boek. Maar het betekent ook dat het een dag is om je literatuurliefde met anderen te delen. De lezerscommunity Brugge Leest organiseert daarom in de Biekorf een namiddag waarin dat allemaal mogelijk is.

Van 14u tot 16u30 kan je gratis deelnemen aan een aantal activiteiten. Er is een slow-readinguurtje waarin je eerst met anderen in stilte leest en daarna nog even napraat over wat iedereen aan het lezen is. Tijdens de ‘Shut Up & Write’sessie kan je eindelijk eens verderwerken aan je schrijfprojecten. En er is zelfs een leesclub!

In Between Books

In Between Books is een nieuwe leesclub in Brugge voor lezers met een liefde voor New Adult-literatuur. De naam is daarom ook best toepasselijk. New Adult-literatuur ligt net tussen Young Adult- en volwassenenliteratuur, en is voor lezers die van net een beetje meer spice in hun boeken houden. De personages zijn vaak ook wat ouder, net afgestudeerd of nog aan het studeren.

De bezieler van de leesclub is Kelsey Ackx, een vierentwintigjarige communicatiestudente met een passie voor TikTok en Engelse New Adult. Ze vond nooit echt haar plekje in de bestaande leesgroepen in Brugge. “Ik had het er eens over met iemand van de bib dat er in Brugge niet echt een plekje is voor jongeren die niet meer graag Young Adult lezen of geen volwassenenliteratuur lezen. Op dat moment was het niets concreets, maar plots bestaan we.”

De boeken van Colleen Hoover behoren tot haar favorieten, dus het is geen verrassing dat de allereerste leesclub over ‘Verity (De waarheid)’ van Colleen Hoover zal gaan. Het is volgens Ackx een van de populairste en spraakmakendste boeken van dit moment. De thriller met diepgelaagde thema’s en een beetje romance leek voor haar daarom dan ook het perfecte boek om te bespreken. Maar wat kunnen mensen zoal verwachten van zo’n leesclub? “Het is de bedoeling dat mensen het boek op voorhand lezen zodat we het daarna op 23 april samen kunnen bespreken. Ik zorg voor een aantal vragen over belangrijke punten in het boek, maar eigenlijk is het gewoon een moment om je mening over het boek met anderen te delen.” Zin gekregen? Iedereen vanaf 17 jaar is welkom op de eerste leesclub van In Between Books op 23 april in de Biekorf.

brUggeLeeST.be/nieUWS/boekenTroeF

Je kan Je Voor De LeeScLUb én De anDere acTiViTeiTen Van boeken TroeF! nU aL graTiS inScHriJVen. Voor meer inFo, Scan De Qr-coDe.

Boeken Troef !

met

• Slow Reading voor lezers

• Shut Up & Write voor schrijvers

• In Between Books voor new adults

VLAANDERENLEESTDAG

Zondag 23 april

VAN 14 TOT 16.30 UUR

HOOFDBIBLIOTHEEK BIEKORF

Gratis, mits inschrijven: www.bruggeleest.be/nieuws/boeken-troef

Organisatie: Brugge Leest i.s.m. Openbare Bibliotheek Brugge

rooTS reTainerS

Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?

“We zijn allebei afkomstig uit Oostkamp en hebben elkaar voor het eerst ontmoet op het skatepark. Al snel werden we goede vrienden.”

Hoe is Roots Retainers ontstaan?

“We hebben eerst met nog een paar andere vrienden met wie we skaten een soundsystem opgestart, Humaithi Sound. Uiteindelijk zijn we gesplitst. Er is geen ruzie ontstaan of zo, we wilden gewoon iets met z’n tweeën oprichten. Dat leek ons interessanter.”

THymen Van Loocke (18) en emiLe STaeL (19) Hebben een Jaar geLeDen HUn eigen

SoUnDySTem rooTS reTainerS

oPgericHT. Daarmee WiL HeT

DUo reggaemUziek Weer oP De kaarT zeTTen in brUgge. Je kUnT

Hen Voor HeT eerST aan HeT

Werk zien in SnUFFeL HoSTeL

oP 14 aPriL. TiJD om kenniS

Te maken meT De mUzikaLe

JongenS

Wat kwam er allemaal bij kijken?

“Platen zijn heel belangrijk. Je selectie platen bepaalt wie je bent in de soundscene. Emile spaart al drie jaar reggaeplaten, dus dat kwam van pas. En dan komt er technisch ook wel wat bij kijken: je hebt een mixer nodig, een versterker, speakers, kasten … We wisten heel goed wat we wilden en hadden wat geld liggen, dus het ging allemaal vrij vlot.”

Hoe zou je het genre omschrijven?

“We spelen veel roots. De verzamelnaam is reggae, daaronder heb je onder andere roots en rythm. We draaien van alles een beetje. Telkens met de insteek van good vibes only.”

Vanwaar de naam Roots Retainers?

“Emile studeert Japanologie en Chinees en tijdens z’n studies heeft hij geleerd dat ‘retainer’ in het Japans een vazal is. ‘To retain’ betekent ook het behouden/beschermen van. Dat vinden we mooi: het genre beschermen.”

Hebben jullie al eens voor een publiek gespeeld?

“Als Roots Retainers nog niet. Vroeger hebben we onder Humaithi wel al sessies gegeven en we hebben ook samen met een vriendin opgetreden, maar nog niet als duo. Het event in Snuffel Hostel zal dus ons debuut zijn, als we het zo mogen noemen.”

Kijken jullie op naar iemand?

“Als we het lokaal bekijken, dan hebben we heel veel respect voor Roots Explosion. Wat zij doen is zoals het zou moeten zijn, vinden wij. Ze geven geregeld sessies in Snuffel Hostel, we hopen dat wij gelijkaardige vibes kunnen brengen.”

“HeT iS onS eerDer om Die FamiLy VibeS Te Doen.”

Dromen jullie ervan om voor een groter publiek te spelen? Op festivals bijvoorbeeld?

“Dat zou natuurlijk leuk zijn, maar het is niet direct het doel dat we voor ogen hebben. Het is fijn om in Brugge ons ding te kunnen doen. De meeste mensen die naar ons komen kijken, kennen we en zij kennen ons. Het is ons eerder om die family vibes te doen. Alleen zijn er in Brugge jammer genoeg niet zoveel venues waar we kunnen spelen. Maar we vinden het dus het leukst om in onze eigen stad te spelen.”

Waarom moeten mensen naar jullie komen kijken?

“Zoals we al zeiden: wij zorgen voor good vibes! Reggae wordt ook niet via de radio verspreid. Andere muziek is heel toegankelijk, bij reggae ligt dat een beetje anders. Met onze sessies willen we reggaemuziek promoten en nieuw leven inblazen. Je ziet eigenlijk wel dat het ook lukt. Wij zijn er nu met Roots Retainers, maar er zijn nog veel andere jongeren uit Brugge die een soundsystem oprichten om reggae te promoten. Je ziet dat het leeft.”

rooTS reSTainerS SPeLen oP 14 aPriL in SnUFFeL HoSTeL. graTiS!

SnUFFeLHoSTeL rooTSreTainerS

WinSTon SUrFSHirT, riSing STar in aUSTraLië, SLUiT HUn ‘Panna coTTa’ ToUr aF in brUgge. DeeLS r&b, WeST coaST HiPHoP, SoUL, THe LiST keePS going. De banD beSTaaT onDerTUSSen

UiT zeS PerSonen, maar bLiJFT in De eerSTe PLaaTS HeT kinD

Van raPPer, zanger en ProDUcer WinSTon SUrFSHirT HimSeLF

FeeLgooD, zomerSe VibeS en Sir eLTon JoHnS FaVorieTe

banD Van HeT momenT. onDerTUSSen ziTTen ze aL aan HUn

DerDe aLbUm ‘Panna coTTa’ en DaT komen ze in cacTUS

mUziekcenTrUm VoorSTeLLen. We moeSTen WeTen Hoe HeT

aLLemaaL begon.

WINSTON SURFSHIRT: Jamiroquai for stoners

Waar, wanneer en hoe heb je de naam Winston Surfshirt bedacht? Er lijkt een goed verhaal achter te zitten.

“In mijn slaapkamer toen ik ongeveer 14 of 15 was. Ik zat in een band met een paar vrienden en ik was de gitarist. Ik schreef ook muziek in mijn eentje en zette ze op iTunes onder 2 verschillende namen: Winston Surfshirt & Jungle Jim. Pas jaren later stopte ik met de bands, toen ik iets nieuws wou beginnen. Ik koos Winston Surfshirt omdat het me gewoon bijbleef om de een of andere reden.

Het kwam uit ‘Rolling Stones Rock ‘n Roll Circus’ waar John Lennon zichzelf voorstelt aan Mick Jagger als Winston Legthigh - achteraf gezien

had ik gewoon die naam moeten nemen - maar ik dacht dat twee woorden samen grappig waren voor een achternaam en plakte surf en shirt aan elkaar. Ik surf niet voor de duidelijkheid en ik hou niet van het strand, maar ik draag wel shirts.”

Winston Surfshirt ontsnapt een beetje aan categorisering, hoe zou je het zelf omschrijven?

“Ik heb zelf moeite om er de vinger op te leggen, waarschijnlijk omdat ik het maak. Het is niet zo dat ik ooit echt probeer om een bepaald geluid aan te boren. Ik schrijf en schrijf gewoon tot ik iets leuks vind. Onlangs hoorde ik iemand zeggen dat het een beetje Jamiroquai voor stoners is, misschien beantwoordt dat de vraag?”

TekST: nicHoLaS VanDenbUSScHe © xingerxanger

Hoe verloopt je creatieve proces dan precies? Is het echt gewoon schrijven of komt er meer aan te pas?

“Het draait om meer, het is constant in ontwikkeling, dat is het mooie van muziek - er zijn zoveel manieren om een nummer te schrijven en schrijven is mijn favoriete bezigheid. Je hebt constant nieuwe manieren nodig om te verkennen, zelfs een nummer gewoon beginnen met een keyboard en dan de volgende keer een beat beginnen met een kit of een gitaar of sampling of fluiten. Iets nieuws doen helpt altijd.”

Tekst of melodie? Welke komt eerst?

“Meestal de tune. Ik maak eigenlijk beats tot ik er een vind die ik wil schrijven en uitbreiden. Daarbij komen soms wel al wat losse woorden - nooit een volledige verse of zo. Soms komt  een titel voor een nummer ook gewoon binnen in mijn hoofd. Dan zet ik een herinnering voor de volgende dag als ik thuis ben of geen muziek maak en begin ik er de volgende dag aan. Zo zijn al heel wat nummers gemaakt, eerst de beat en wat losse woorden, maar er moet eerst een titel in mijn hoofd rondzweven.”

Hoe ben je eigenlijk met muziek begonnen?

“Voor mij was het gewoon gitaar spelen. Ik groeide op in West Sussex tot ik 12 was en had een paar lessen maar hield er nooit echt van totdat ik naar Australië verhuisde. Het was te warm om iets anders te doen dan gitaar te spelen. Daarna raakte ik geobsedeerd door de Beatles en sindsdien heb ik niets anders meer gedaan dan muziek maken.”

Hoe heb je uiteindelijk de rest van de band ontmoet? Waar kwam de behoefte vandaan?

“Ik heb ze echt overal en nergens ontmoet, het ging allemaal heel organisch. Met twee ervan ging ik naar school, zij zitten al heel mijn leven mee in bands - Mi-K & Bik Julio, de gitarist en bassist. Dool, die de keys bespeelt, is Julio’s neef en ben ik al langer vrienden mee. Bustlip, die beats speelt, heb ik later via via leren kennen. Hij introduceerde mij veel muziek die ik niet kende en heeft echt de manier waarop ik schrijf veranderd. Door de muziek klikte het echt meteen. Bone, ten slotte, speelt trombone. We hebben elkaar leren kennen op een huisfeestje met gemeenschappelijke vrienden toen Surfshirt al een paar jaar bezig was. We speelden er en hij had zoiets van ‘ik speel de trombone’ en dan ging het snel, hij kwam de volgende dag langs voor opnames en we spelen samen sindsdien. Het is echt pas Winston Surfshirt als je het live ziet!”

© xingerxanger

CONCERTEN ‘23

15.04 STAKE + NO PRISONERS

19.04 DINO & THE CHICKS(FT. RUDY TROUVÉ, STEF KAMIL CARLENS, ELKO BLIJWEERT, JEROEN

Hebben jullie veel fans in België?

“Ben jij een fan?”

Of course!

“Ah, dan ja - we hebben een fan in België. Laatste keer in Europa speelden we in Brussel. Het was ongeveer twee weken voor de lockdown, maar wat een show, ongelooflijk! Ik was zo verrast met de opkomst omdat ik het gewoon niet mogelijk achtte.”

Ben je ooit in Brugge geweest?

“Ik ben nog nooit in Brugge geweest, maar ik kan niet wachten om het eindelijk persoonlijk te zien. Het is ook de laatste stop op de tour dus we gaan er echt alles geven!”

WinSTon SUrFSHirT SPeeLT oP DonDerDag 20 aPriL in cacTUS mUziekcenTrUm

TickeTS: cacTUSmUSic.be cactusmusic.be Brugge

Vergeten en verdwenen: Bench Mark

Je zit in een strakke witte ruimte, gevuld met kleine vlakken van kleur genaamd kunst. Het lijkt allemaal wel iets te betekenen maar het voelt nogal kil en intimiderend aan. De lectuur die je meekrijgt is vaag en in de verte hoor je een gids die dan weer te veel achtergrondinformatie deelt. Kunst en musea zijn misschien toch niet iets voor jou. Je voelt je geen echte kenner, maar waarom precies? Wat maakt jouw blik minderwaardig tegenover die van kunstcritici? Moeten we het concept van een museum in vraag stellen?

Met hun nieuwe tentoonstelling Bench Mark in het Arentshuis benadrukt Musea Brugge dat jouw blik wel degelijk telt. Een combinatie van fysieke kunstwerken en onzichtbare performance art, gebaseerd op de vergeten en verdwenen kunstwerken vanuit hun collectie. Curator Michel Dewilde verwoordt het als volgt: “We zijn allemaal lopende musea geworden. Bijna iedereen zit tegenwoordig op Instagram. Van elke citytrip maken we duizenden foto’s, maar herinneren we ons al die foto’s en momenten

wel nog? We hebben er zodanig veel dat we het bos door de bomen niet meer zien binnen onze fotogalerij. Dit principe geldt ook voor de kunstcollecties. Hoe komt dit werk nu precies in ons bezit? Welke verhalen schuilen erachter? Er heerst veel mysterie en dat maakt het ook net zo interessant.”

Vergeten kunst staat dus voor vergeten werken, verhalen en kunstenaars, maar ook de weg die het heeft afgelegd is een herkenbaar mysterie. “Hoeveel mensen weten wanneer ze een erfstuk krijgen van hun grootouders waar het precies vandaan komt? Dat kan tot zeer interessante verhalen leiden. Het is net zoals een groot familiealbum waarvan je niet weet waar de verschillende foto’s precies vandaan komen. Er zit zoveel meer achter de foto van je grootmoeder dan je denkt.”

De collectie bestaat dan ook onder meer uit werken van vrouwelijke en niet-westerse kunstenaars. Zoals het verhaal van de Amerikaanse kunstenares Margaret Keane die vocht om erkend te worden als de auteur van haar eigen schilderijen, nadat haar man met de eer ging lopen. Of het mysterie van de Brugse maffia, een kunstenaarscollectief en hun progressieve visie anno 1930. Kunst en hun achtergrondverhalen die volgens Musea Brugge gezien en gehoord moeten worden, halen ze bij deze tentoonstelling uit de vergeetput. “Je zal dingen zien die je nog nooit hebt gezien. Alle werken zijn nog nooit of zelden aan publiek vertoond. Van sommige wisten we zelfs niet dat ze in de collectie zaten”

Ook die intimiderende setting wordt in het Arentshuis aangepakt. “Je kan even stil op een bank gaan zitten en reflecteren, de tijd nemen om te gaan nadenken. Het gaat over een gesprek, waarbij je als bezoeker de tentoonstelling activeert.” Uniek en op maat gemaakt, gevuld met performance en diverse kunstvormen.

De tentoonstelling is te beleven van 6 tot 16 april 2023. Ga je tussen 14 en 15 uur, dan staat je een extra verrassing te wachten. “We nodigen je uit om je open te stellen en een spel mee te spelen.” Op zaterdag 8 april is de officiële opening met een toepasselijke performance van het duo Gem Heads en kunstenaar Gabriela Acha.

mUSeabrUgge.be/bencHmark

© gabrieLaacHa. inSTaLLaTion eVery mUSeUm iS a TraP coDe War FeSTiVaL mUSeUm oF THe WorLS cULTUreS genoVa iTaLy. 2021.

Mixed Experience Design

ben JiJ een creaTieVe Doener Die oUT oF THe box DUrFT Te

Denken? ben Je benieUWD Hoe Je meT een mix Van FySieke eLemenTen en DigiTaLe TecHnoLogieën een immerSieVe

ToTaaLbeLeVing kan creëren? Voor exPo’S, mUSea, eVenTS oF FeSTiVaLS zoaLS TomorroWLanD biJVoorbeeLD? Dan iS

De nieUWe DeSigngericHTe bacHeLoroPLeiDing mxD (mixeD exPerience DeSign) aan HoWeST zeker ieTS Voor JoU!

© JoLien cHieLenS

bLVrD SPrak meT JocHen maTTHyS (arT DirecTor / graFiScH VormgeVer) en marie aSTaeS (arcHiTecT) oVer Deze Unieke oPLeiDing

Die in naVoLging Van onze bUUrLanDen VanaF SePTember ook in onS LanD WorDT ingericHT.

Mixed Experience Design. What’s in a name? Mixed Experience Design is een bacheloropleiding met focus op spatial design. Vrij vertaald: je geeft binnen- of buitenruimtes creatief vorm om bezoekers een unieke en inspirerende ervaring te laten beleven. Vanaf september wordt deze driejarige opleiding in ons land enkel en alleen aan Howest in Brugge ingericht.

Jochen: “Onze opleiding richt zich niet op één bepaald aspect, maar is zoals de naam zelf zegt ‘mixed’: ze speelt in op alle zintuigen met een mix van sound, video, foto, motion, grafisch ontwerp, 2D en 3D. Je combineert software, grafische tools en fysieke elementen om ruimtelijke concepten te ontwikkelen voor events, expo’s, festivals of beurzen. Denk bijvoorbeeld aan het podiumontwerp, het geluid, maar ook de videoprojecties bij een festival als Tomorrowland. Als Mixed Experience Designer kan je later net zo goed terecht in

reclamebureaus, architectenbureaus of in de toeristische sector waar je toffe projecten bedenkt om de stad aantrekkelijker te kunnen maken.”

Wat komt allemaal aan bod in de opleiding?

De opleiding is gebaseerd op drie pijlers: Branding, Concept & Storytelling; Space & Place Design en Visual Design & Content Creation.

Jochen: “In het eerste jaar krijg je vooral theorie, in het tweede en derde jaar ga je die theorie toepassen op je concepten. In de eerste pijler ‘Branding, Concept & Storytelling’ leren we je hoe je visuele identiteiten ontwerpt en hoe je concepten bedenkt op maat van de opdrachtgever.”

Marie: “In de pijler ‘Space & Place Design’ toetsen we het concept af aan de ruimte waarbinnen we werken en zorgen we ervoor dat ruimte en concept elkaar weten te versterken. Daarbij houden we rekening met materialen,

“Creëer totaalbelevingen met unieke ruimtelijke concepten”

geluid, kleuren, licht, bewegende beelden… Tijdens de atelierdagen maken we heel wat prototypes om onze ideeën te testen! In de pijler ‘Visual Design & Content Creation’ leggen we de focus op de visuele voorstelling van het totale concept en het creëren van de content voor de invulling van het ruimtelijk concept. Daarbij komen veel grafische skills aan bod: schetsen in 2D, 3D Modeling, videoprojectie, fotografie, Illustrator, InDesign… Zo maak je een totaalontwerp voor een podium, een museum, een volledige festivalsite of de bewegwijzering in een pretpark.”

Waar kan je later terecht?

Marie: “De basis voor het concept van Tomorrowland en voor het ruimtelijke en visuele ontwerp had perfect binnen onze opleiding gelegd kunnen worden.”

Jochen: “Naast events en festivals kan je terecht bij communicatie- en reclamebureaus of in de toeristische sector. Je kan ook decor of sets aankleden of als creatieveling aan de slag in een architectenbureau. Als MXD’er groei je uit tot een creatieve allrounder die de leuke werkplekken voor het uitkiezen heeft.”

Zijn er stages tijdens de opleiding?

Marie: “In het derde jaar duik je tijdens je stage de wereld van Mixed Experience Design binnen. Dat kan zelfs in het buitenland. De internationale dimensie is trouwens alomtegenwoordig. Je kan op Erasmus, we maken een buitenlandse studiereis en we tonen je heel wat internationale voorbeelden van inspirerende ruimtelijke belevingen.”

Zit deze opleiding toevallig in Brugge?

Jochen: “Zeker niet. Brugge bruist van de initiatieven vol ruimtelijke beleving die als inspiratie dienen voor de opleiding: het lichtfestival Wintergloed, de Triënnale, Cactusfestival, Het Entrepot… Vanaf september 2024 verhuizen we met de opleiding trouwens naar de gloednieuwe campus aan het station van Brugge.”

Ook de Mind- and Makerspace zit op de campus. Wat is dit precies?

Jochen: “De MaM is onze creatieve ruimte voor de denkers en doeners. Je kan er je eigen logo’s ontwerpen, kledij borduren, werken met onze 3D-printers, er is een radiostudio en er hangen greenscreens in de videoruimte. Met de opleiding gaan we er heel vaak aan de slag voor de vertaling en visualisering van de ruimtelijke concepten. Maar ook buiten de lessen kan je er volop experimenteren en je design- en makerskills ontwikkelen en finetunen.”

WWW HoWeST.be/mxD

TekST: eSmée borkeLmanS

*

MIXED EXPERIENCE DESIGN

Dé bacheloropleiding voor het ontwerpen van Ruimtelijke & Visuele Totaalbelevingen!

Je wil later de tofste ruimtelijke belevingen bedenken? Je wil je graag uitleven met foto’s, grafische designs, maquettes, storytelling, motion, video, 2D en 3D ? En je kan je vlot inleven in de ervaringen van de bezoeker? Dan is de designgerichte bacheloropleiding Mixed Experience Design (MXD) echt iets voor jou! Je creëert er inspirerende concepten voor events, expo’s, podia, interieurs, publieke ruimtes, festivals of beurzen!

mxd@howest.be howest_mxd howestMXD www.howest.be/mxd

INFODAG

Zaterdag 6 mei 2023 (van 10u tot 16u)

Rijselstraat 5, 8200 Brugge