Er worden ‘marihuana-sigaretten’ gerookt…
Marihuana-smokkel in Maastricht Door: Rob Tuinstra
Is er echte Nederlandse pulp zoals de oude Amerikaanse misdaadromans over het duivelskruid cannabis in Nederland? Een zoektocht levert in eerste instantie niets op. Wat we wel hebben is Marihuanasmokkel in Maastricht, een boek van Jan de Winter dat in 1972 verscheen. Het is net zo hilarisch als die oude paperbacks uit de USA.
Jan de Winter, werkzaam bij de KLM, schreef in zijn vrije tijd een enorme stapel boeken, deels jeugdliteratuur, waarvan de titels altijd alliteraties waren, zoals Marihuana-smokkel in Maastricht, Hellekermis in Helmond of Schaduw over Scheveningen. Wat de boeken gemeen hebben met de Amerikaanse
40
pulpromans is de cover; die is erg geïnspireerd op de illustere voorgangers aan de andere zijde van de Atlantische Oceaan.
Verdiende loon Marihuana-smokkel in Maastricht (verschenen bij De Eekhoorn) is een van de jeugdboeken die De Winter schreef. Hoofdpersoon is de scholier Fons Verdam. Hij vertelt privé-detective Paul Nijst, die ooit hoofdinspecteur bij de politie Maastricht was, dat er op zijn school ‘marihuana-sigaretten’ worden gerookt. Nijst ‘verafschuwt de handel in verdovende middelen, en als hij hoort dat er jonge mensen bij betrokken zijn, wordt hij erg fel.’ Wat volgt is een oud-Hollandsch avontuur, waarbij aan het eind onze held Fons natuurlijk aan het langste eind trekt, en de smokkelaars hun verdiende loon krijgen.
Marihuana! Wie was Jan de Winter? Zijn volledige naam was Jan Johannes Gerrit de Winter (1900 – 1992). Hij schreef minstens 60 tot 70 boeken, vooral misdaadromans en westerns, maar dus ook een kleinere serie jeugdboeken. Zijn westerns schreef hij onder de pseudoniemen Peter Harris en Jack Donald Williams. Interessant is dat hij naast de hier genoemde jeugdroman Marihuanasmokkel in Maastricht in 1954 het boek Marihuana! schreef, dat in de S.O.S. reeks verscheen. Dit was het derde deel in zijn oorspronkelijke serie over hoofdinspecteur Paul Nijst. Meer informatie over deze uitgave is echter niet te vinden.
Formuleschrijver Of het veel soeps is geweest? Lastig, als je het boek niet kent. Thrillerkenner en schrijver Rinus Ferdinanudusse schreef in Vrij Nederland ooit het volgende over Jan de Winter: ‘In 1952 startte nog een formuleschrijver: Jan de Winter, die tot ver in de jaren zestig de avonturen van een Limburgse politieman, inspecteur Paul Nijst, boekstaafde. Hoe jongensboekachtig-sensationeel dat gebeurde is al aan de titels te zien: Rumour in Rotterdam, Bravour in Brazilië, Hellekermis in Helmond en Gruwel in Gouda. Het was heel érg toen wat die misdadigers allemaal in hun schild voerden.’ In dat artikel plaatst hij een mooi citaat van schrijver Joop van den Broek (Parels voor Nadia), die ooit zei: “De meeste Nederlandse detectives ruiken vanzelf naar spruitjes, zoals de Amerikaanse pockets vanzelf ruiken naar bloed en sperma.”
