Swaenehove Nieuws
Van de domeinmanager
Deze editie heeft als thema ‘tradities’, een onderwerp dat diepgeworteld is in onze gemeenschappen en op vele manieren zichtbaar is binnen onze locaties. Bij Saffier streven wij ernaar om te verbinden. Verbinden doen we ook door middel van tradities, waarbij wij mensen zoveel mogelijk betrekken om de onderlinge band te versterken. Tradities zijn meer dan alleen rituelen; ze zijn de verhalen en waarden die door generaties heen worden doorgegeven. In de zorg voor bewoners met dementie is het essentieel om het gevoel van mens zijn en mens blijven te omarmen. Het vieren van speciale momenten, zoals verjaardagen of seizoensgebonden feesten, biedt bewoners een kans om deel uit te maken van iets groters. Deze activiteiten brengen niet alleen vreugde, maar herinneren bewoners ook aan hun eigen verleden en de tradities die hun leven kleurden.
De betrokkenheid van naasten en het sociaal netwerk speelt hierbij een belangrijke rol. Wanneer familieleden en naasten meedoen aan de vieringen, voelen bewoners zich gesteund en gewaardeerd. Dit versterkt niet alleen de band met dierbaren, maar helpt ook bij het opbouwen van een gemeenschap waarin iedereen zich thuis voelt. Zo is er afgelopen zomer een BBQ georganiseerd waarbij ook de naasten zijn uitgenodigd en waarbij familieleden van medewerkers geholpen hebben met serveren en grillen op de BBQ.
Hoe wij tradities integreren in de dagelijkse praktijk? Dit kan beginnen met het delen van persoonlijke verhalen en het voeren van betekenisvolle gesprekken. Oprechte interesse in elkaars leven en verleden maakt een gesprek waardevol. Wanneer bewoners of medewerkers bijvoorbeeld hun favoriete kerstherinneringen of tradities uit hun jeugd delen, ontstaat er een rijke uitwisseling van ervaringen. Dit kan leiden tot een diepere connectie tussen bewoners en medewerkers.
Hierbij kan de medewerker niet alleen als medewerker fungeren, maar ook als luisteraar en deelnemer aan het leven van de bewoner.
Praktische activiteiten, zoals het samen koken van traditionele gerechten of het voorbereiden van een activiteit, zijn ook manieren om tradities te eren. Laatst vroeg een collega aan bewoners om te helpen bij het bereiden van een traditionele maaltijd. De betrokkenheid was groot en het leidde tot momenten van blijdschap en mooie herinneringen.
Hoewel tradities ons kunnen verbinden, is het belangrijk om te beseffen dat te veel druk op deze tradities ook nadelige effecten kan hebben. Mensen met dementie kunnen veranderen in deze nieuwe fase van hun leven. Té sterk naar het verleden blijven kijken kan de verandering ook beperken doordat het niet meer goed aansluit bij de huidige fase. Veel leesplezier met deze uitgave.
Mijn vraag voor deze keer aan u is: “Welke tradities, herinneringen of ervaringen zijn voor u belangrijk?”
Vriendelijke groet, Pascal van der Kraaij, Domeinmanager Expertise Dementie Locaties Nebo, Swaenehove en De Drie Linden
Van de teammanagers
Tradities
Beste bewoners, familieleden en collega’s, Nu de winter voor de deur staat en de feestdagen naderen, komt er een tijd vol warme tradities en bijzondere momenten. Voor velen van ons zijn deze dagen gevuld met herinneringen aan samenzijn, gezelligheid en rituelen die we koesteren. Bij Swaenehove willen we deze tradities en het vertrouwde gevoel rondom de feestdagen ook voor onze bewoners, die leven met dementie, tot leven brengen.
Als teammanagers van Swaenehove vinden we het belangrijk om de sfeer van deze bijzondere tijd van het jaar naar binnen te halen. Denk aan de geur van verse dennentakken, het warme licht van kaarsjes, en bekende feestliederen die zorgen voor een gevoel van geborgenheid. Samen met onze geweldige collega’s organiseren we activiteiten die
aansluiten bij deze tradities, zoals kerst knutselen, verhalen voorlezen bij een kopje warme chocolademelk en natuurlijk het gezamenlijk zingen van feestliederen. Familieleden en vrienden zijn van harte welkom om mee te doen en hun eigen tradities in te brengen. Misschien is er een bijzonder gerecht, een herinnering aan een oud familieritueel, of een winterse activiteit die u wilt delen met uw dierbaren hier. Op deze manier zorgen we samen voor herkenning en verbondenheid, juist in deze tijd die zoveel mooie herinneringen oproept.
Wij kijken ernaar uit om met jullie deze winter een warme, feestelijke tijd te creëren, vol kleine en grote momenten die het hart verwarmen.
Met warme groet, De Teammanagers van Swaenehove
Nieuwe bestuurder
Beste mensen,
Graag stel ik me hierbij aan jullie voor. Ik ben Thijs Houtappels, de nieuwe bestuurder. Ik ben 60 jaar en woon samen met mijn vriendin Petra in Den Haag. Op mijn dochters van 23 en 20 jaar ben ik enorm trots.
Sinds het jaar 2000 werk ik in de zorg, eerst vooral als directeur bedrijfsvoering. Vanaf 2015 was ik bestuurder van Atlant in Apeldoorn en vanaf 2020 van de Zonnehuisgroep Amstelland in Amstelveen. Bij Saffier hoop ik het goede werk van Annemiek Overboom en Marcel van Woensel voort te zetten.
In de komende tijd hoop ik velen van jullie te ontmoeten. In gesprek met bewoners, verwanten, medewerkers en vrijwilligers denk ik het best te kunnen begrijpen wat nodig is om invulling te kunnen blijven geven aan de
Saffier ambities rondom leef- en werkplezier.
Voor mijn eigen plezier kun je me zomaar treffen met mijn oude fiets uit 1953 dwalend over De Haagse Mar(k)t of genietend bij De Posthoorn, de Wiener Konditorei of Florencia.
Tot gauw, Thijs Houtappels
Maandag 16 december komt Thijs Houtappels kennis maken in Swaenehove.
Een kerstgedicht van Hein Stufkens
Steek een kaars aan in het duister
Laat het licht toe in je hart
Maak je handen niet tot vuisten
Streel maar zacht wat is verhard.
Steek een kaars aan in het duister
En zaai vrede waar je gaat
Strek je armen uit en luister
Naar de mens, die naast je staat.
Steek een kaars aan in het duister
Eer wat kwetsbaar is en klein
Ga geduldig tot het uiterst
Laat waar jij bent vrede zijn.
Van de cliëntenraad
Omdenken
De komende tijd is er weer eentje waarin we stilstaan bij veel tradities. Kerst natuurlijk. Een tijd waarin we elkaar opzoeken en die voor veel mensen in het teken staat van tijd doorbrengen met familie en geliefden. Maar ook Sinterklaas is zo’n traditie. Tegenwoordig niet meer helemaal onomstreden. En daardoor hebben we nu roze, groene en gele Pieten in plaats van de traditionele Zwarte Piet.
Sommige tradities veranderen dus. Ook al is daar soms veel discussie over en vindt niet iedereen dat een vooruitgang, tegenhouden kun je het niet. Dingen veranderen.
Ook in de zorg zien we dat. We vergrijzen, de zorg wordt zwaarder, wij worden ouder, de maatschappij individualistischer, we hebben tekort aan medewerkers, steeds minder vrijwilligers en de druk op mantelzorgers neemt steeds meer toe. En dus verandert de zorg. Móet de zorg veranderen. Het is belangrijk dat we anders kijken en anders denken. En de beschikbare middelen anders inzetten. Waarbij vaker dan in het verleden een beroep gedaan zal worden op de omgeving van de ouderen. En in plaats van vooral naar de zorg te kijken en daar alles op te richten zal er steeds meer gekeken worden naar hoe ouderen een zo leuk mogelijke laatste fase van hun leven bezorgd kan worden.
Dat is anders dan de traditionele manier waarop de ouderenzorg ingericht is dus. Als Clientenraad omarmen we dat en volgen we dat bij Saffier natuurlijk op de voet. We denken erover mee en proberen we dit te stimuleren. Maar natuurlijk kijken we er ook naar dat veranderingen zorgvuldig worden doorgevoerd. Als je daar ook over wilt meepraten en denken doe dan met ons mee, we hebben weer wat aanvulling nodig!
Maar goed. Komende tijd gaan we ons richten op andere tradities. Sinterklaas en Kerst en Oud en Nieuw. Leuke dagen die we graag met onze familie doorbrengen. En ook in Swaenehove een mooie sfeer. Pakjes, gezelligheid en vooral….. veel aandacht voor onze bewoners. En dat is misschien wel het meest waardevolle dat je kado kunt krijgen.
Daarom sluit ik graag af met de volgende oproep: Als u komende periode langs gaat bij uw geliefde, vader, moeder, broer, neef, tante of nicht loop dan ook even langs bij de bewoners op uw verdieping die geen of veel minder familie en vrienden hebben. Knoop even een gesprekje aan, drink ook met hen een kopje koffie of loop even samen een klein rondje. Helaas is het zo dat we ook bewoners hebben die weinig bezoek krijgen en dien ten gevolge ook wat minder aandacht krijgen. Wat is er mooier dan om juist tijdens de komende feestdagen ook aan hen net een beetje meer aandacht te geven. Dan hebben ook zij warme feestdagen.
En dat wensen we u vanuit de Clientenraad ook allemaal toe; Warme feestdagen met veel aandacht van iedereen die u lief hebt.
Vriendelijke groeten, Marc Bloemhard Voorzitter Clientenraad Swaenehove
Van de geestelijk verzorger
“De
Gouden Regel”
De afgelopen tijd heb ik van meerdere bewoners gehoord dat zij zich verdrietig en angstig voelen in reactie op het nieuws. Sommigen voelen zich ook onveilig vanwege de politieke situatie in ons eigen land en vanwege grote conflicten in de wereld, die hen persoonlijk raken. Een paar hebben mij verteld dat zij bang zijn om gediscrimineerd te worden, vanwege hun geloof of huidskleur. Dit gaat mij aan het hart.
Hier op Swaenehove zijn wij een gemeenschap. In de eerste plaats van bewoners en in de tweede plaats van iedereen die hier komt werken en direct of indirect met de zorg voor bewoners te maken heeft. Samen creëren wij onze leef –en werkomgeving.
Ik zie hier in huis veel mooie voorbeelden van respect en zorgzame houding voor elkaar. Mijn hoop is dat iedereen zich veilig en geborgen kan voelen om te zijn wie zij zijn op Swaenehove.
Wij kunnen allemaal op een positieve en actieve manier hier aan bijdragen.
In alle religieuze en filosofische tradities is een rode draad te herkennen, namelijk die van de zogenaamde ‘Gouden Regel.’ Deze regel verkondigt een moraal, die luidt: “Behandel anderen zoals jijzelf behandeld wil worden.” Anders gezegd: “Heb uw naaste lief zoals uzelf.” Dit is iets om naar te streven, voor mezelf net zo goed als voor iedereen die dit leest.
Om over na te denken:
Hoe draag ik bij aan een beter leefklimaat op Swaenehove? Hoe dragen wij samen bij aan een meer vreedzame wereld?
Stephanie Kröner Geestelijk verzorger
Interview
In gesprek met Max Boogaard
Eind april kwam de 25-jarige journalist en podcastmaker Max Boogaard een paar dagen in het Nebo logeren. Hij was bezig om een podcast te maken over dementie. En dan vooral over de méns in dementie. Hij maakte deze podcast samen met Joeri Bakker (68) die in zijn werkzame leven reclamemaker was en een aantal jaar geleden de diagnose Lewy Body dementie kreeg. “Terwijl je weet” is een podcastserie geworden vol gesprekken en verhalen van mensen met dementie. Ook wetenschappers als Erik Scherder en Anne-Mei The komen aan het woord. De podcast is een zoektocht naar, maar ook een prachtige illustratie van de Sociale Benadering. Vanuit zijn studio in Amsterdam vertelt Max erover. En over zijn verblijf in het Nebo.
Verhalenverteller
“Ik ben een journalist die graag verhalen vertelt. Podcasts zijn mijn favoriete manier om verhalen van mensen te vertellen. Het fijne ervan is dat je geen team nodig hebt. Ik kan alles alleen doen, van begin tot eind.
Op een gegeven moment werd ik door iemand van de Sociale Benadering Dementie benaderd om een podcast te maken met Joeri Bakker, die zelf dementie heeft en die al heel veel materiaal had liggen.
Om eerlijk te zeggen voelde ik eerst veel weerstand. Ik vond dementie een eng onderwerp. Het stond erg ver van me af, ik ben nog jong tenslotte. Ik had allerlei vooroordelen. Zoals bijvoorbeeld dat je met iemand die dementie heeft geen gesprek meer kan voeren. Ik zag die vooroordelen ook bij vrienden van me. Maar als journalist wist ik, dat er juist dan ook een uitdaging is. Ik besloot de uitdaging aan te gaan en maakte kennis met Joeri. We hadden een leuk en energiek gesprek en mijn eerste vooroordeel kon gelijk de deur uit!”.
Confronterend
“Om de wereld van dementie echt te begrijpen, besloot ik mezelf nog verder uit te dagen en een paar dagen in het verpleeghuis te gaan logeren. Dat werd het Nebo, op afdeling Het Dael. Na een hartelijke ontvangst kreeg ik een kamer op de spoedunit, compleet met naambordje, foto bij de deur en zelfs een voorraadje incontinentie-materiaal. En zo begon mijn avontuur, dat te beluisteren is in aflevering 3 van de serie. Het werd een ervaring met een enorme impact. Ik wist gewoon niets van de zorg. Het is zulk zwaar werk, ook emotioneel, ik vond het indrukwekkend met hoeveel liefde en overtuiging het personeel hun werk deed. En ook, hoe belangrijk en zinvol dit werk is, dat vond ik heel mooi. Ik merkte dat ik er in de loop van de dagen steeds meer plezier in kreeg om mensen te helpen. In plaats van dat ik het moeilijk vond, werd ik er echt gelukkig van. Dat had ik echt niet verwacht. Tegelijkertijd vond ik die paar dagen ook heel erg confronterend. En dat kwam niet door al die geweldige mensen, maar door het systeem. Dat systeem, daar was ik echt van in shock. Dat we mensen die geestelijk achteruitgaan wegstoppen, opsluiten, ver van de samenleving. En dat we dat dan normaal vinden. Dat maakte me boos. Mensen met dementie zouden langer moeten kunnen meedoen in de samenleving, we zouden mensen niet zo moeten afschrijven. Tegelijkertijd moet ik eerlijk bekennen dat ik ook niet zo één-twee-drie zou weten hoe het anders zou moeten”.
Druk met de Sociale Benadering “Wat ik van de Sociale Benadering heb gemerkt? Vooral dat er heel veel aandacht werd gegeven aan de bewoners. Ik moet meteen denken aan Noa, die dat heel leuk deed. Hij had altijd hele gesprekken over vroeger met de bewoners. Als hij dan geroepen werd voor een praktisch klusje grapte hij: “ik ben heel druk met de Sociale Benadering”. Het viel me verder op dat er maar weinig was dat móest. Mensen konden zelf aangeven wanneer ze naar bed wilden of wanneer ze wilden opstaan. Als mensen zoals Guus geen zin hadden om smartlappen te zingen op het Plein, dan was dat prima.
Wat me het meeste opviel was dat aandacht zo belangrijk is. Zo’n verpleeghuis is een emotionele omgeving om in te leven, er is naast plezier ook veel verdriet, angst en geruzie. Die persoonlijke aandacht is dan zo helpend. Wat me ook opviel was hoe belangrijk bezoek is. Mensen waren echt heel blij als er bezoek was geweest, dat effect hield soms uren of dagen aan. Ik zal nooit meer denken dat het zinloos is om iemand met dementie te bezoeken omdat diegene jou toch niet herkent. Dat is ook zo’n vooroordeel dat de deur is uitgegaan! Verder merkte ik hoeveel geluk kleine dingen kunnen geven. Zoals de wandelingen die ik met Ben en Bep in het bos maakte. Of het tuinieren met Paul. Hij leefde daar echt van op, vroeg ook dingen aan mij, er was echt wederkerigheid in het contact met hem. We deden iets zinvols samen. En we hadden dan zoveel plezier. Dat stelt me op een bepaalde manier ook wel gerust en gaf me positieve energie”.
Niet meer zo bang
“Terugkijkend ben ik veel van mijn vooroordelen over dementie kwijtgeraakt. Het is veel menselijker geworden. De ziekte is niet allesbepalend. Ik vond het Nebo een fijne plek met heel aardige en liefdevolle mensen. Daardoor is het allemaal veel minder eng geworden. Ik ben nu niet meer zo bang voor de ziekte, maar wel voor de manier waarop we er als samenleving mee omgaan.
Er zijn zoveel vooroordelen en ik deed er net zo hard aan mee om die in stand te houden. Het zou een goed idee zijn als veel meer jonge mensen een tijdje in het verpleeghuis zouden verblijven, voor een paar dagen. Daar zou ik één ruimte permanent voor inrichten. Je leert daar ontzettend veel van en misschien helpt het, zoals ook Teun Toebes
dat probeert, om het systeem verder te veranderen. Veel dank aan het Nebo en al haar bewoners en medewerkers!”
Nieuwsgierig geworden?
De podcastserie “Terwijl je weet” is te vinden op Spotify en op de Podcast-app.
Van de vaktherapeut
Het eren én veranderen van rituelen en gewoontes
-Elise Bergshoeff 18-11-2024
Tradities, rituelen en gewoontes - wat maakt een veilige en plezierige omgeving? Wanneer is het fijn om een traditie te blijven eren? Wanneer is het tijd om een traditie te veranderen?
Binnen het verpleeghuis hebben we bepaalde tradities, net zoals we die in de maatschappij hebben.
In onze maatschappij vieren wij verjaardagen en feestdagen.
Elk huishouden heeft binnenshuis weer een cirkeltje van eigen tradities en gewoontes. Misschien zijn dit tradities die al vele generaties worden overgedragen, die ooit vanuit 1 voorouder zijn begonnen, of misschien zijn ontstaan vanuit een hele cultuur of zelfs collectief.
Binnen het verpleeghuis geven wij, naast verjaardagen en feestdagen, aandacht aan seizoenen.
Vanaf aankomend jaar worden er seizoensvieringen georganiseerd.
Dit soort vieringen zijn belangrijk: we staan stil bij het ‘nu’ van dit moment. Het zal mooi zijn als dit een nieuwe traditie kan worden.
Daarnaast kijken we naar buiten, of wandelen samen buiten, en zien of de blaadjes naar beneden komen, of dat de dagen langer en zonniger worden. Dit helpt ons om ons te verbinden met de wereld buiten het verpleeghuis, en herinneren ons eraan in welke maanden van het jaar we leven. Voor ons cirkeltje, is dit dus belangrijk.
Zo zijn er op elke woonetage ook gewoontes en rituelen die afgestemd zijn op bewoners.
En deze veranderen steeds mee met de behoeften van de mensen die hier wonen. Wat is belangrijk voor jou? Misschien is er wel een bepaalde begroeting die elke dag opnieuw plaatst vindt, een bepaald dagritme, een bepaald theemoment, een moment om de post te halen of, een moment dat iemand je komt bezoeken.
Deze gewoontes zorgen ervoor dat we weten waar we zijn, in welke tijd, en met welke mensen. Het verbindt ons meer met dit moment, en helpt ons te weten waar we aan toe zijn.
Binnen mijn werk als vaktherapeut sluit ik aan met rituelen en gewoontes.
Ik creëer momenten die helpen in het ‘hier en nu’ te zijn, te weten welke dag het is, welk weer het is, wie de mensen om ons heen zijn, wat we gaan doen.
Door iedereen, ongeacht of het nu in een groepsverband of individueel is, te erkennen en te benoemen, ontstaat een gevoel van veiligheid en warmte.
Ik benoem mijn naam, ik benoem de naam van de persoon voor me, we nemen een moment om uit het raam te kijken, te zien in welke ruimte we ons bevinden, en welke andere mensen hierbij aanwezig zijn. We ‘landen’ in het moment, en vanuit daar kunnen we met elkaar verbinden. Eigenlijk heel mindful.
We herhalen wat we eerder hebben besproken of gedaan, en kijken hoe we in dit moment verder willen hiermee, of niet. En dit is telkens weer anders, want dit beweegt mee met wat er in het moment nodig is.
Voor de ene bewoner betekent dat, dat we elke week dezelfde muziek luisteren, of met hetzelfde kunstzinnig gereedschap werken, dit is een ritueel geworden. Het geeft zekerheid en veiligheid.
Voor een andere bewoner betekent dat dat we wellicht juist nieuwe muziek gaan ontdekken, of in stilte werken, of dat we elke week wisselen in kunstzinnige materialen.
Binnen de vaktherapie, maar ook binnen alle ontmoetingen die ik met mensen heb binnen het verpleeghuis, zijn er steeds twee tradities belangrijk.
Het eerste is: Het aansluiten in het moment, bij de persoon, en de tijd nemen om samen ‘hier’ te zijn en te verbinden. Dit is elke keer opnieuw de traditie.
Het tweede is: De traditie van het continue meebewegen op de stroom van de ander –wat is er nodig in dit moment? Wat voelt goed om eens te proberen vandaag? Hierin zijn we flexibel en soms komen we tot de meest verassende ontdekkingen.
Een klein voorbeeld hiervan: er is een meneer die ik ophaal. We groeten op dezelfde manier, waardoor er herkenning is. De eerste vragen en opmerkingen die ik maak zijn elke keer hetzelfde, wat een gevoel van houvast en veiligheid geeft.
Maar daarna kleuren we buiten de lijntjes. Deze meneer luistert altijd naar klassieke muziek, maar door op hem af te stemmen kwamen we erachter dat hij helemaal opleefde van Zuid-Amerikaanse muziek, en hier zelfs, wiebelend op de benen, zijn stoel voor uitkwam om mij ten dans te vragen. Wat weer een nieuwe impuls geeft voor het vergroten van het bekende cirkeltje, en meer verbinding en vreugde biedt.
In een notendop is het de kunst van een veilige grond voelen om op te staan, elke keer opnieuw. En vanuit daar, kunnen de vleugels worden opengeslagen naar nieuwe mogelijkheden.
‘Flying starts from the ground. The more grounded you are, the higher you fly.’
Van de activiteiten begeleiders
Traditie biedt ouderen een herkenningspunt en verbindt hen met hun verleden, familie en cultuur. Veel ouderen hechten waarde aan de rituelen, feestdagen, gebruiken en ambachten die zij hun hele leven hebben gekend. Door deze elementen in activiteiten te integreren, bevorderen we niet alleen hun welzijn, maar roepen we ook emoties en herinneringen op, wat vooral belangrijk is voor ouderen met dementie. Tradities dragen bovendien bij aan een vertrouwde en veilige omgeving waarin ouderen zich begrepen en gewaardeerd voelen.
Hier zijn enkele voorbeelden van manieren waarop wij traditiegericht welzijn bevorderen, zowel individueel als in groepsverband:
Seizoensgebonden feesten en rituelen
Wij organiseren vieringen rondom feestdagen zoals Kerstmis, Pasen, of het Suikerfeest, waarbij je traditionele elementen toevoegt zoals muziek, decoraties en gerechten. Het opzetten van een kerstboom of het gezamenlijk maken van paasversieringen kan voor velen een bron van vreugde en herkenning zijn.
Kookactiviteit met traditionele gerechten
Koken en eten zijn vaak sterk verbonden met cultuur en herinneringen. Een kookactiviteit organiseren waarbij ouderen hun favoriete traditionele gerechten kunnen maken of bespreken is een leuke activiteit die vaak mooie herinneringen oproept.
Ambachtelijke activiteiten
Veel ouderen hebben vroeger zelf ambachtelijke vaardigheden beoefend, zoals breien, borduren, of bloemschikken. Door deze activiteiten opnieuw aan te bieden, geef je ouderen de kans om hun vaardigheden te laten zien en zich verbonden te voelen met hun verleden. Bovendien kunnen zij deze vaardigheden delen met medebewoners of het personeel, wat hun zelfvertrouwen en sociale interactie bevordert.
Religieuze en culturele rituelen
Religie en cultuur zijn vaak diepgeworteld en kunnen bijdragen aan het welzijn van ouderen. Wij proberen hier onze activiteiten op aan te passen door rekening te houden met de behoefte van onze bewoners.
Herinneringsactiviteiten en verhalen vertellen Veel ouderen vinden het fijn om herinneringen op te halen en hun levensverhalen te delen. Daarom gebruiken wij oude foto’s, muziek of voorwerpen uit hun verleden. Deze activiteit is niet alleen waardevol voor de deelnemers zelf, maar ook voor medebewoners en verzorgers, die hierdoor meer begrip krijgen voor de bewoner en diens achtergrond.
Traditionele muziek en dans
Muziek heeft de kracht om herinneringen op te roepen en emoties los te maken. Daarom organiseren we muziekmiddagen, een muziekbox en dansen met Linda. Voor ouderen is het vaak prettig om liederen te horen die ze nog van vroeger kennen. Ook nodigen we soms een accordeonist of andere muzikanten uit voor live optredens, die vaak veel enthousiasme en herkenning oproepen.
Als activiteitenbegeleider kunnen we met deze traditiegerichte activiteiten een verschil maken in het welzijn van ouderen. Door het verleden en de cultuur van de bewoners te erkennen en te eren, dragen we bij aan hun gevoel van identiteit, verbondenheid en plezier.
Zo geven wij ouderen de mogelijkheid om in een zorgomgeving hun eigen tradities te blijven beleven, wat hun levenskwaliteit en geluk aanzienlijk verhoogt.
Monica Baboeram Activiteiten begeleider 1e etage Swaenehove
Verschil
Om een verschil te maken in iemands leven
Hoef je niet briljant te zijn
Of rijk, mooi of perfect
Je moet om die ander geven
Iedereen kan dus het verschil maken
Ook jij
In het leven van die ander
Maar ook voor jezelf
Geef om elkaar
Geef om jezelf
Wees het verschil
Wees het lichtpuntje
Het steuntje in de rug
Het luisterend oor
Alles wat je nodig hebt
Is compassie
Begrip
Voor die ander
Maar óók voor jezelf
Terugblik op activiteiten
Afgelopen periode hebben wij weer veel leuke activiteiten georganiseerd voor onze bewoners.
Workshop Djembé
Activiteiten in de Decembermaand
De decembermaand is een bijzondere tijd vol warmte, lichtjes en tradities die we elk jaar koesteren. Naast dat deze periode vaak in het teken staat van gezelligheid en samenzijn, zijn er ook diverse tradities die voor velen niet mogen ontbreken. Denk aan het vieren van Sinterklaas, het versieren van de kerstboom, het eten van speculaas en kerstkoekjes, en het zingen van bekende kerstliederen. Het zijn momenten die we delen en die ons een gevoel van verbondenheid geven. In deze periode staan verschillende activiteiten op het programma die perfect aansluiten bij deze tradities.
Zo mogen wij op dinsdag 4 december Sinterklaas verwelkomen samen met zijn muziekpiet.
Op donderdag 5 december is er BINGO met weer leuke prijzen te winnen. Komt u ook gezellig dit spel spelen?
Maandag 9 december gaan we Swaenehove omtoveren in kerstsfeer, zowel de afdelingen maar ook het restaurant.
En op dinsdag 10 december om 14.00 uur is er gelegenheid om kerststukjes te maken. Mantelzorgers zijn van harte welkom om hun naasten hierbij te ondersteunen.
Woensdag 11 december om 19.00 uur brengen we de kerstsfeer in huis met een optreden van “The Christmas Voices”.
Ook hier zijn mantelzorgers van harte welkom.
Deze keer op een maandagmiddag de BINGO (Kerst Bingo) en wel op maandag 23 december om 14.00 uur.
We sluiten het jaar af met een optreden op dinsdag 31 december . Het theatergezelschap genaamd “De Speelgasten” verzorgd een middagprogramma vol nostalgie en mooie liedjes.
Op het activiteitenprogramma van december vind u het gehele overzicht.
Het jaar is nu nog niet voorbij, toch zijn we achter de schermen alweer volop bezig met het maken van een jaarprogramma voor 2025.Hierbij ligt ik alvast een tipje van de sluier: op 8 januari 2025 is het precies 90 jaar gelden dat Elvis Presley werd geboren. Om stil te staan bij de muzikale erfenis van de King of Rock and Roll zal er deze avond een optreden van de look a like Elvis plaats vinden.
Ik kijk uit naar een mooi nieuw jaar vol gezellige, belevingsgerichte en betekenisvolle momenten voor alle bewoners in Swaenehove.
Jolanda Reijnders Activiteitenbegeleiding Centrale activiteiten
Schilderclub
Na vele jaren heeft Enny de Schilderclub overgedragen aan twee nieuwe enthousiaste vrijwilligers.
Zij zetten de Schilderclub voort.
Enny, heel hartelijk dank voor jouw trouwe inzet bij de Schilderclub. Dankzij jouw warmte en betrokkenheid wist je een bijzondere sfeer te creëren waarin bewoners zich welkom en geïnspireerd voelde. Jouw enthousiasme en zorg hebben ons allen geraakt en aangemoedigd. We zijn enorm dankbaar voor alles wat je hebt bijgedragen en ons nalaat.
Dag van de Mantelzorg
In Nederland zorgen ongeveer 3,7 miljoen mensen voor een ander. Van hen besteden maar liefst 750.000 mantelzorgers meer dan 8 uur per week aan de zorg voor iemand anders, vaak gedurende langere tijd. Daarom worden mantelzorgers elk jaar op 10 november in het zonnetje gezet tijdens de Dag van de Mantelzorg
Veel mantelzorgers doen hun werk in stilte. We zien hoe zij zich inzetten voor hun naasten, en dat waarderen wij enorm.
Swaenehove organiseerde ter ere van deze dag een muzikale ode aan de mantelzorgers! Bewoners en mantelzorgers konden samen genieten van een prachtig optreden van het Haagse pop-jazzkoor Canzone . Het was een mooie dag, waarbij het samen genieten en waardering voor elkaar centraal stonden.
Rock & Roll-avond
Samen een avondje uit?
Op woensdag 2 oktober vond er een Rock & Roll-avond plaats bij Swaenehove. Het was een prachtige avond waarop naasten hun dierbaren van hun kamer konden ophalen en samen in ons restaurant konden genieten van een gezellige avond.
Bewoners en hun naasten hebben volop genoten van de band The Rockin’ Giants . Er werd gedanst, gelachen en vooral samen genoten.
Met een avondje uit willen wij naasten de gelegenheid geven om samen met hun dierbare mooie momenten te beleven. Zo’n avond biedt ruimte om samen te dansen, herinneringen op te halen en opnieuw te genieten van muziek.
Ook onze bewoners beleven veel plezier aan deze avonden. Het is prachtig om te zien hoe iedereen op zijn of haar eigen manier geniet van de muziek en de sfeer.
Waar komt onze kerstboom vandaan?
Het verrassende verhaal achter een eeuwenoude traditie
Grote kans dat er deze donkere decemberweken een goed verlichte kerstboom je huiskamer siert. En grote kans dat deze vlak na de jaarwisseling weer op straat (of terug in de grond) wordt gezet. Best een aparte traditie eigenlijk, voor die paar weken per jaar. Maar waar komt deze gewoonte vandaan? En hoe is deze overgewaaid naar de rest van de wereld? Lees hier het verrassende verhaal achter de kerstboomtraditie.
Viering van het licht op de duisternis
Sowieso vormen takjes van groenblijvende bomen en planten al sinds mensenheugenis een fundamenteel onderdeel van heidense vieringen rond de winterzonnewende. ‘Al in de Oudheid werden op midwinterfeesten groenblijvende planten gebruikt, waarmee de zege van het leven op de dood en van het licht op de duisternis werd gevierd,’ aldus Carole Cusack, hoogleraar religiestudies aan de University of Sydney.
Hoe, wanneer en waar zulke heidense vieringen precies transformeerde tot de kerstboomtraditie zoals we die tegenwoordig kennen is voer voor discussie. Want meerdere landen claimen de bakermat van deze traditie te zijn. En hoewel de kerstboom nu zo’n beetje overal ter wereld wordt omarmd, gaat de oorsprong ervan terug tot gebieden waar groenblijvende naaldbomen het landschap beheersen: Noord-Europa.
Eeuwenoude kerstboomdiscussie in de Baltische staten
Discussie over de bakermat van de kerstboom woedt vooral in de Baltische staten. Letland beroept zich op het jaar 1510, toen een koopmansgilde met de
naam Broederschap der Zwarthoofden in een optocht door hoofdstad Riga de boom met zich meedroeg, optuigde en vervolgens verbrandde. Estland bestrijdt deze theorie met bewijzen voor een ceremonie van hetzelfde gilde, maar dan al in 1441 en in hún hoofdstad: Tallinn.
Historici trekken beide claims in twijfel. Volgens historicus Gustavs Strenga, werkzaam voor de Nationale Bibliotheek van Letland, hielden alle twee de festiviteiten waarschijnlijk geen verband met Kerstmis. Niet dat de Letten zich daar iets van aantrek- ken: pontificaal op het Raadhuis - plein in Riga herinnert een plaquette aan de plek van ‘de allereerste kerst- boom ooit’.
Is de kerstboom dan van Duitse komaf?
Cusack acht een andere herkomst geloofwaardiger: de kerstboomtraditie ontstond in de zestiende eeuw in de – nu Franse, maar toen nog Duitse – Elzas. Uit historische bronnen blijkt dat hier in 1539 in de gigantische kathedraal van Straatsburg voor het eerst een kerstboom werd neergezet. Dat bleek een succes: vanaf dat moment werden rondom iedere kerstperiode in de Elzas massaal bomen gekapt. Zelfs zo veel, dat de stad Freiburg zich genoodzaakt voelde om in 1554 het kappen van bomen voor Kerstmis te verbieden.
Kapverbod of niet, de kerstboomtraditie sloeg aan bij steeds meer Duitse families. En de toevoeging van sfeervolle verlichting aan de boom? Dat was volgens Cusack een idee van niemand minder dan Maarten Luther. De Duitse reformator zou op het idee zijn gekomen toen hij tijdens een nachtelijke boswandeling twinkelende sterren aan het hemelgewelf aanschouwde. Ondertussen introduceerden Duitse emigranten de kerstboomtraditie in de loop de jaren ook in andere landen. Tegen de achttiende eeuw was de (toen nog met kaarsen) verlichte kerstboom gemeengoed geworden in vrijwel heel Europa.
Vrijwilligersbijeenkomst
Op maandag 7 oktober vond er een vrijwilligersbijeenkomst plaats. Tijdens deze bijeenkomst stond de samenwerking centraal. Vrijwilligers zijn de lichtpuntjes van Swaenehove, en hun inzet is van onschatbare waarde. Wij willen de samenwerking met hen graag versterken en hen zo nóg beter in hun kracht zetten.
Tijdens de bijeenkomst bespraken we vragen zoals:
Wat gaat er goed en wat kan er beter? en hoe kunnen we de verbinding versterken?
Er was ook ruimte om praktische zaken aan te kaarten.
Het is prachtig om te zien hoeveel plezier iedere vrijwilliger haalt uit hun werk bij Swaenehove. We sloten de bijeenkomst af met een heerlijke lunch, als dank voor hun inzet en betrokkenheid.
Vrijwilliger aan het woord
Voor ons huisblad interviewen wij graag onze vrijwilligers. In het interview kom je erachter wat onze vrijwilligers het allerleukst vinden aan hun vrijwilligerswerk en wat vrijwilligerswerk voor hen betekent.
Dit keer interviewen wij Alwina van Leeuwen. Alwina heeft gewerkt als Helpende niveau 2 bij HWW zorg. Helaas kan zij wegens omstandigheden niet meer werken als helpende. Haar coach en zij waren op zoek naar passend vrijwilligerswerk. Vrijwilligerswerk dat aansluit op de wensen en behoeften van Alwina. Alwina wilt zich graag blijven ontwikkelen en staat open voor nieuwe uitdagingen. Haar coach kwam in contact met Manisha (vrijwilligers coördinator), samen hebben zij gekeken naar passende mogelijkheden voor Alwina. Alwina doet nu vrijwilligerswerk als huiskamerbegeleider bij Swaenehove. Lees hieronder het hele interview met Alwina en kom er aan het einde van het artikel achter wie Alwina is en wat zij voor onze bewoners betekent.
• Kun je je voorstellen?
Ik ben Alwina. Ik ben in 1966 geboren in Dordrecht. Ik heb 9 jaar in Papendrecht gewoond. Van Papendrecht ben ik verhuisd naar ’s-Gravenzande. Inmiddels woon ik al ongeveer 40 jaar in ’s-Gravenzande. Ik heb daar mijn plekje gevonden. Ik had een zus, maar zij is helaas overleden. Ik heb een kat. Mijn hobby’s zijn: koken, tuinieren (op mijn balkon) en ik ben vooral lekker creatief bezig.
• Waarom heb je gekozen voor vrijwilligerswerk bij Swaenehove?
Mijn coach en ik hadden een gesprek bij Swaenehove. Samen hebben wij gekeken naar passende mogelijkheden. Swaenehove sloot goed aan bij mijn wensen. Ik kon samen met de activiteitenbegeleiders samenwerken. Mijn eerdere ervaringen in de zorg sluiten goed aan bij mijn vrijwilligerswerk. Het benaderen van bewoners
heb ik in mijn vak geleerd.
Bij Swaenehove kan ik mijn ervaringen en kennis delen. Ik heb mijn draai gevonden bij Swaenehove. Bewoners en collega’s zijn vriendelijk.
• Wat vind je zo mooi aan vrijwilligerswerk?
Dat je iets voor de bewoners kan betekenen. De bewoners zijn enthousiast en gaan stralen. Extra aandacht maakt al veel verschil. Ik word ook enthousiast van hun enthousiasme. Daarnaast kan je als vrijwilliger op verschillenden afdelingen ingezet worden. Dat maakt dat vrijwilligerswerk uitdagend is en je jezelf blijft ontwikkelen.
• Welk moment is jou tot nu toe het meest bijgebleven?
Ik heb genoten van de uitjes met bewoners. In de afgelopen periode zijn er diverse uitjes georganiseerd voor bewoners. De bewoners hebben ontzettend veel genoten. Ze waren in een andere omgeving. Dat maakt dat de bewoners anders waren. Ze waren enthousiast en dat straalde zij ook uit. Ook geniet ik van de diverse activiteiten die worden georganiseerd door de activiteitenbegeleiders. Het doel is prachtig en de bewoners genieten ervan.
HANDIG OM TE WETEN...
Teammanager etages BG-1, 4 en 9 t/m 11 Anke Duyne
Teamanager etages 2, 3 en 5-8
Secretaresse teammanagers
Marco van Son
Sabrine van der Kruk
Coördinator restaurant Francisca de Gelder
Coördinator schoonmaak
Coördinator vrijwilligers en mantelzorg
Geestelijk verzorger
Klachtenfunctionaris
Erika Pronk
Manisha Mahabier
Stephanie Kröner
Cora Hensems
Redactie: Jolanda Reijnders (centrale activiteitenbegeleider), Monica Baboeram (activiteitenbegeleider), Manisha Mahabier (coördinator vrijwilligers en mantelzorg), Sabrine van der Kruk (secretaresse en eindredactie)
Doelgroep: Bewoners, familie, bezoekers en vrijwilligers van Swaenehove
Oplage: 130 prints 4x per jaar (maart, juni, september, december) voor interne verspreiding en digitaal te lezen via www.saffiergroep.nl
Druk en ontwerp: Kamp Media, marketing & communicatie
Inzendingen: Inzendingen worden erg op prijs gesteld. Kopij kunt u tot 10 februari 2025 inzenden naar s.vanderkruk@saffiergroep.nl
De redactie kan eventuele aanpassingen in de tekst aanbrengen of besluiten ingezonden kopij niet te plaatsen.