Nebo Nieuws
Van de domeinmanager
Verbinden: Samen in Gesprek
In deze editie richten we onze aandacht op het thema verbinden. Verbinding is de basis van sociale benadering en persoonsgerichte zorg; écht oog hebben voor de mens achter de beperkingen of ziekte. Bij Saffier geloven we dat verbinden begint met het durven aangaan van het gesprek, ook over onderwerpen die soms gevoelig of lastig zijn.
Vorige maand mochten we een bijzondere voorstelling bijwonen: Rimpels en Vlinders. Deze voorstelling maakte het thema intimiteit en seksualiteit binnen het verpleeghuis op een mooie, open manier bespreekbaar. Na afloop ontstond er een waardevol gesprek met familie, naasten, behandelaren en zorgmedewerkers. Er was ruimte voor herkenning, nieuwe inzichten en vooral voor verbinding. Mensen bleven napraten met een drankje en een hapje, en deelden hun perspectieven met respect en openheid.
Intimiteit en seksualiteit zijn onderwerpen waar niet altijd gemakkelijk over wordt gesproken, maar die voor veel bewoners nog steeds belangrijk zijn. Ze raken aan gevoelens van nabijheid, eigenwaarde en menselijkheid.
Deze voorstelling en het nagesprek liet zien dat verbinden helpend en waardevol kan zijn. Het hoeft niet groots of ingewikkeld te zijn. Juist in één-op-één contact – bijvoorbeeld met een zorgmedewerker of een behandelaar – kunnen persoonlijke thema’s vaak makkelijker besproken worden. Verbinden begint bij een vraag, een luisterend oor of het openstellen voor het perspectief van een ander. Door dit soort momenten te cree ren, bouwen we aan vertrouwen, veiligheid en echte aandacht – precies waar het motto Oog voor wat telt van Saffier voor staat.
Binnen de sociale benadering is het belangrijk dat we ook dit soort onderwerpen niet
uit de weg gaan. Voor bewoners betekent dit erkend worden als mens, met gevoelens en wensen die ertoe doen. Voor medewerkers en naasten biedt het handvatten om het contact te verdiepen en beter af te stemmen op wat iemand nodig heeft.
We willen dit soort thema’s dan ook blijven voeden – met gesprekken, met activiteiten en met openheid. Want verbinden doen we samen, door ruimte te geven aan wat er leeft en door elke dag opnieuw oog te hebben voor wat werkelijk telt.
Veel leesplezier met deze uitgave.
Mijn vraag aan u is: "Hoe maakt u verbinding met bewoners of naasten – juist ook in onderwerpen die niet vanzelfsprekend zijn?"
Hartelijk groet, Pascal van der Kraaij, Domeinmanager Expertise Dementie Locaties Nebo, Swaenehove en De Drie Linden
Van de teammanager
Verbinden
Het thema voor dit nummer van het Nebo nieuws is Verbinden. Op zich voor mij een woord waar ik over na moest denken. Het is een woord met veel betekenissen. Persoonlijk spreekt de volgende omschrijving het meeste aan: “Verbinding gaat verder dan oppervlakkige interacties; het draait om het delen van emoties, ervaringen en wederzijds begrip” Dit lezend lijkt het de gewoonste zaak van de wereld, om verbinding met elkaar te hebben, maar tegelijkertijd is het één van de meest complexe onderwerpen ooit. Kijkend naar de wereld om ons heen is juist het zoeken en vinden van verbinding een enorm issue.
Daarom is het juist heel belangrijk om in eigen kleine kring verbinding te zoeken en “het goede te doen”. Maar wat betekent dat nu eigenlijk exact in het gewone leven? In mijn eigen kleine kring probeer ik zorgzaam te zijn voor mijn man, zus, nichtjes en mijn vriendinnen. Maar ook heel erg belangrijk vind ik verbinding met mijn werk. Met mijn collega’s, met families, maar vooral met de bewoners. Want uiteindelijk is verbinding met de bewoners daar waar we in Nebo goed in zijn. En daar wil ik, al is het van een afstandje, aan bijdragen.
Eén van de momenten waarop verbinding mij opviel is tijdens de Gedachtenisbijeenkomst van afgelopen donderdag. Ten eerste was het een prachtige bijeenkomst, waarbij ik vond dat de voorbereidingscommissie de bijeenkomst prachtig had ingevuld. Het was ontroerend om van familie te horen hoe hun naaste in het leven stond voordat de diagnose dementie werd gesteld. Een prachtige oproep om Alzheimer Nederland te steunen was recht uit het hart. Maar ook de uitgesproken dankwoorden aan de collega’s van Nebo waren prachtig. Tijdens deze woorden hoefde ik me niet af te vragen of er verbinding was tussen de medewerkers, bewoners en families. En eerlijk gezegd emotioneerde mij dit meer dan ik wilde toegeven.
Naast alle dagelijkse bezigheden, waarvan ik heus weet dat het niet altijd goed gaat en dat er wellicht momenten van verbinding ontbreken, voelde ik me heel trots op alle medewerkers van Nebo.
Wat we ons ook goed moeten realiseren is dat we verbinding gezamenlijk moeten creëren. Niet alleen de zorgmedewerkers zijn van belang, maar ook de collega’s van facilitair zijn superbelangrijk. Eigenlijk zijn we allemaal verantwoordelijk voor het voelen en onderhouden van verbinding. We kunnen u als familie echt niet missen in het scheppen van verbinding met uw naaste. Wilt u, belangrijke gebeurtenissen die u met uw naaste heeft meegemaakt die voor de zorg belangrijk zijn en het proces van verbinding kunnen vergemakkelijken, vooral delen met de zorgverantwoordelijke van uw naaste.
Verder wil ik uw aandacht vragen voor de vele nieuwe medewerkers die de afgelopen tijd en de komende tijd zullen beginnen in Nebo. U zult wellicht nieuwe gezichten zien op de diverse afdelingen. Ook zij kijken uit om verbinding met u te zoeken, maar moeten ook nog zoeken in hun nieuwe werkplek. Probeer hen te helpen in het vinden van verbinding met uw naaste en met u als contactpersoon.
Tevens wil ik u vertellen dat na een lange periode ik een nieuwe collega teammanager heb. Haar naam is Denise Spoor. Denise heeft een schat aan ervaring en zal starten met afdeling De Beek. We zijn blij met haar komst.
Tot het volgende Nebo nieuws.
Ada Bosma Teammanager Nebo
Even voorstellen nieuwe teammanager
Beste bewoners, collega’s, en andere lezers, Even voorstellen.
Ik ben Denise Spoor en sinds kort werkzaam als teammanager bij Nebo Saffier, afdeling De Beek.
Ik werk al heel wat jaartjes in de zorg. Ooit gestart in de gehandicapte zorg en daar heb ik 23 jaar gewerkt als o.a. huiskamer assistent en door de jaren heen steeds een stapje hoger op tot zorgmanager. Acht jaar geleden heb ik toen de stap genomen naar de ouderenzorg. Ook wel geïnspireerd door mijn moeder die werkte als ouderen consulent.
En wat is dit een leuke baan. Zoveel mensen met mooie verhalen, zien dat de regie behouden zo belangrijk is en dat dit weer de kwaliteit van leven versterkt!
Ik heb natuurlijk ook een thuis, ben getrouwd met Cas en wij hebben drie prachtige volwassen kinderen. Vaak gaan wij wandelen of werken in de moestuin. En als het regent dan kan ik mijn energie kwijt met allerlei hobby’s o.a. glaskralen maken, lezen en koken.
Kerkdiensten in Nebo
Rooster:
Tijd en plaats: zondag om de week, om 11.30 uur in De Bron. De kerkdiensten zijn oecumenisch, iedereen is welkom! Ook familie en naasten zijn welkom bij de diensten.
8 juni voorganger: E. Berends (Pinksteren, Woord-Communie)
22 juni voorganger: B. Heckel
6 juli voorganger: E.J. Westera
20 juli voorganger: B. Heckel (Heilig Avondmaal)
3 augustus voorganger: J. de Haan
17 augustus voorganger: E. Berends (Woord-Communie)
31 augustus voorganger: C. Hofschreuder (Woord-Communie)
14 september voorganger: B. Heckel (Heilig Avondmaal)
28 september voorganger: E.J. Westera
Voor vragen of verdere informatie, neem gerust contact op met: Barbara Heckel, geestelijk verzorger, b.heckel@saffiergroep.nl tel. 070-372 2100
Van de geestelijk verzorger
Met een bewoonster van Nebo ga ik regelmatig naar buiten. We lopen een rondje door het mooie landgoed Oosterbeek. Wij staan stil op de brug en kijken naar de weerspiegeling in het water. Wij zien de natuur veranderen, benoemen samen bloemen en vogels. Wij verwonderen ons over een grillige boom. Trekken de jassen om ons heen als het koud is. Als het weer het toelaat, gaan we even zitten op een bankje om de omgeving op ons te laten inwerken.De laatste tijd lukt lopen niet meer zo goed. Nu zit ze in een rolstoel en duw ik haar. De ronde is korter, op het grind is duwen zwaar werk. Maar nog steeds genieten we van ons samenzijn buiten. In de natuur zijn, de wind in je haren voelen… dat is zo fijn, dat heeft een mens nodig.
Voor de bewoners van Nebo is dat niet vanzelfsprekend. Om naar buiten te kunnen hebben ze begeleiding nodig. Dan blijkt weer dat mensen door dementie meer kwijtraken dan alleen hun geheugen. Iets eenvoudigs zoals een wandeling, wordt een probleem. Het lijkt iets kleins, maar het is
essentieel voor je welbevinden: de wind in je haren voelen, bladeren horen ritselen, het knerpen van het grind onder je voeten. Ikzelf zou dit echt niet kunnen missen. En veel van onze bewoners ook niet. Dat verbindt mij met de bewoners met wie ik naar buiten ga.
Misschien vraagt u zich af of het de taak van een geestelijk verzorger is om met bewoners naar buiten te gaan. Ik vind van wel. Geestelijk welbevinden, ruimte voor wie je bent, ruimte voor hoe je in het leven staat, dat is veel meer dan geloof en levensbeschouwing. Dat zijn ook de alledaagse dingen die het leven zinvol maken. Zoals buiten lopen, op een bankje zitten, van de natuur genieten en de wind in je haren voelen.
Barbara Heckel
Geestelijk verzorger
Ontmoetingsgroep
in de stilteruimte
Woensdag om de week van 11-12 uur
woensdag 25 juni
woensdag 9 juli
woensdag 23 juli
woensdag 6 augustus
woensdag 3 september
woensdag 17 september
woensdag 1 oktober
woensdag 15 oktober
woensdag 12 november
woensdag 26 november
Bewoners van alle afdelingen zijn van harte welkom!
Barbara Heckel, geestelijk verzorger
Ook naasten zijn welkom. Graag even contact van tevoren via: b.heckel@saffiergroep.nl of tel. 070-372 2100
Interview
Interview met Edith (van de receptie)
Wie is Edith?
Ik ben 58 jaar en werk 40 jaar bij Saffier, 17 april jl. was mijn jubileum.
40 jaar dat is wel een hele lange tijd bij één “baas”.
Ja dat is heel lang, maar ik heb altijd met plezier gewerkt. Het is fijn werk, je bent er altijd voor de mensen, zowel voor bezoek, bewoners en niet te vergeten het personeel.
Hoe kwam je hier 40 jaar geleden binnen? Ik ben begonnen in Bronovo, via mijn zus hoorde ik van een advertentie voor tijdelijke vervanging van 3 maanden. Na 3 maanden vroegen “ze” of ik alsjeblieft wilde blijven. Het beviel zo goed en dus werd een ja. En kijk nu 40 jaar! Het werd dus veel langer.
Zoals gezegd begon ik in Bronovo, daarna ben ik gegaan naar Nebo op de Scheveningse weg, dat was een oud gebouw maar had zeker ook zijn charme. En nu hier op het Floris Arntzeniusplein ook al weer 20 jaar, dus ook alweer de helft van “mijn tijd”.
Was het je 1e baan?
Nee, ik had de opleiding gedaan aan de kappersschool en ben daarna in een kapperszaak gaan werken.
Dat beviel toch niet altijd. Je bent natuurlijk jong en dan wil je op tijd weg om op stap te gaan en dat lukte niet altijd. Ik was heel blij toen ik dit via mijn zus hoorde.
Wat is het verschil in werkwijze tussen toen en nu?
Er is heel veel veranderd. Er was helemaal geen computer. De telefooncentrale is natuurlijk veel moderner geworden.
Vroeger had je ordners met informatie en een kaartenbakje met de namen van de bewoners. Op die kaartjes stond heel veel informatie over de bewoners.
In de hal was een winkeltje waar zelfs nog sigaretten werden verkocht.
Er was ook een molen met sieraden en dergelijke, veel mensen die bij ons voor revalidatie waren kochten dat dan.
De vaste bewoners waren toen nog meer op hun afdeling, de afdelingen waren gesloten, behalve die voor de revalidatie. Vroeger was de receptie van 8.00 tot 20.00 uur geopend.
Wat heeft je al die jaren gemotiveerd als receptioniste?
Het is gewoon leuk werk, je hebt veel contacten met iedereen. Het team is leuk. Eigenlijk alles wat wij onderling delen qua werkzaamheden.
Het is ook altijd grappig om flarden van gesprekken op te vangen van collega’s en bewoners. En soms heb je ook nog iets aan die informatie.
Wat zijn de belangrijkste vaardigheden die je moet hebben als receptioniste?
Je moet goede communicatieve vaardigheden hebben ook door de telefoon, een vrolijke uitstraling.
Behulpzaam zijn, opmerkzaam en collegiaal. Flexibel is een ding wat je ook zeker moet zijn. En natuurlijk heel doortastend, dat is ook zeker van belang.
Wat maakt het dat je graag naar je werk gaat?
De sfeer en het weer klaar staan voor de mensen.
Zijn er verhalen die je bij blijven?
Ja zeker, één mevrouw woonde hier op een somatisch afdeling. Zij ging altijd in de race stand met haar elektrische rolstoel over de Van Alkemadelaan naar de Gall en Gall. Ook ging zij, bijna iedere dag, uit eten bij de Bijhorst. Daar ging zij met het busje heen en ook weer terug. Als zij haar glas wijn mee het busje in wilde nemen weigerde de chauffeur haar. Soms had zij echt wat veel te veel op.
Ook belde zij bijna elke dag naar haar zus in Zuid Afrika, dat moest dan via de receptie. Natuurlijk net op het moment dat je naar huis wilde gaan.
Je moest dan de tijd bijhouden dat zij had gebeld en de kosten daarvoor berekenen. Eén keer is zij daar zelfs nog heen geweest. Haar zal ik zeker nooit vergeten.
En nu ga je toch Nebo verlaten? Heel wat anders?
Ja, nu na 40 jaar wat anders ik ga werken als doktersassistente.
Het is wel zo dat hier mij alles, qua werk, bekend is en daar moet ik eigenlijk opnieuw beginnen dat is natuurlijk wel spannend. Maar er is ook een groot voordeel: ik kan erheen lopen.
Ben je helemaal klaar voor deze verandering?
Ja, zeker. Na 40 jaar kwam dit op mijn pad en ik ben inderdaad toe aan iets nieuws. Het is goed: een nieuwe uitdaging.
Heb je adviezen voor je opvolger?
Blijf jezelf, in combinatie met inleving in de mensen en situaties. Succes en veel werkplezier!
Wat wil je kwijt over je privésituatie?
In privé gaat het mij zeker meer rust geven, geen weekend diensten meer, lekker op tijd naar huis. Niet meer werken met de feestdagen, nu kan ik altijd plannen maken.
De patio opfleurploeg
De patio opfleurploeg is vrijdag 14 maart en dinsdag 6 mei aan de slag geweest met de terrassen en de patio’s. Misschien heeft u dat al gezien. Iedere keer wordt het een klein beetje mooier, daar doen we het voor. Daarnaast is het ook nog heel gezellig.
Twee uurtjes waarbij we starten met elkaar met koffie en een lekkere koek en afsluiten met een lunch of bittergarnituur.
Gelukkig hebben we Klazien en Frans, die planten experts zijn en ons wegwijs maken. Denkt u nu daar wil ik aan meedoen dan zijn we daar heel erg blij mee. U kunt contact opnemen voor meer info.
En heb je een pot zonder bestemming? Een paar plantjes over?
Ze zijn meer dan welkom. Ps: ze mogen niet giftig zijn.
Informatie, vragen en aanmelden kan bij Rita Scholten; R.Scholten@saffiergroep.nl
Verbinding in het Verpleeghuis
In een wereld die soms draait om efficiëntie en het organiseren van activiteiten, vergeten we vaak wat écht belangrijk is: verbinding. Verbinding met elkaar, met de bewoners, met de herinneringen die we koesteren, en vooral: verbinding door samen te beleven.
Met ons welzijnsteam in het verpleeghuis hebben we gemerkt dat het soms de kleine, simpele momenten zijn die de grootste betekenis hebben. Het is niet altijd nodig om veel woorden te gebruiken. Soms is het al genoeg om samen te zitten, te luisteren naar muziek, of samen te lachen om een kleine grap. De aanwezigheid van elkaar, het gedeelde moment, zorgt voor een band die dieper gaat dan woorden kunnen uitdrukken.
Wanneer we samen een activiteit ondernemen, ongeacht of het groot of klein is, voelen we die band sterker worden. Dat is precies waar we ons als welzijnsteam op richten: het creëren van momenten van samenzijn die onze bewoners en hun naasten dichter bij elkaar brengen.
Recent hebben we de eerste ‘beleef dag’ georganiseerd: de Winter Beleefmarkt. In plaats van een traditionele markt met kraampjes vol spullen, hebben we de nadruk gelegd op beleving. We hebben alle zintuigen aangesproken – van het luisteren naar rustgevende muziek in een stille ruimte tot het omrollen van pinguïns in een speelse winteromgeving. Er was gelegenheid om de handen te laten masseren of geurtjes te ruiken o.a. van de heerlijke versgebakken poffertjes.
Deze activiteiten zijn niet alleen bedoeld om de zintuigen te prikkelen, maar ook om een gevoel van verbondenheid te creëren. We zien vaak dat een bewoner en zijn of haar familie in zo’n moment opnieuw verbinding vinden, zonder dat er veel woorden nodig zijn.
Een naaste van een bewoner vertelde ons laatst hoe fijn ze het vond om samen met haar man donderdag naar het zingen te luisteren op het Plein. Ze gaf aan dat het voor haar soms lastig is om de juiste woorden te vinden voor een gesprek met haar man, maar dat ze samen zijn, dat ze naast elkaar zitten en genieten van muziek, dat was voor hen een manier om opnieuw contact te maken. Dit soort momenten zijn goud waard. Soms hoeven we niet te praten, maar kunnen we samen zijn en onze nabijheid ervaren. En dat geeft kracht, rust en verbinding.
We hebben als welzijnsteam besloten om ons nog meer te richten op het aanbieden van activiteiten die niet alleen vermaken, maar die een echte ervaring bieden. Beleefdagen zijn een manier om momenten te creëren die bewoners, familie en vrienden dichter bij elkaar brengen, en die hen laten voelen dat ze samen iets bijzonder meemaken. We hopen dat jullie als mantelzorgers en familie ook deze momenten kunnen delen en ervaren, want uiteindelijk zijn het die gedeelde herinneringen en ervaringen die ons verbinden.
Wij geloven dat ‘samen beleven’ een krachtig middel is om niet alleen de kwaliteit van leven van onze bewoners te verbeteren, maar ook de banden met hun dierbaren te versterken. Want verbinding is wat ons samenbrengt, en dat is misschien wel het mooiste cadeau dat we elkaar kunnen geven.
Namens het welzijnsteam, Meena Donker
Samen delen en beleven
Door als zorgverlener bewust samen met de bewoners te beleven en het moment te doorleven, ontstaat de verbinding. Je ziet wat de ander raakt. Onverwachts een moment van verwondering en/of blijdschap delen.
Bijvoorbeeld door met elkaar op een mooie zonnige dag te genieten van de natuur om ons heen. De warmte van de eerste zonnestralen op je gezicht te voelen. En wanneer je dan naar de bewoner, de ander kijkt en hij glimlachend zegt: “Dit is fijn, dit voelt goed”! Niet één keer maar telkens wanneer wij samen, van onder de beschutting van de bomen, weer in het zonnetje lopen.
Of met verwondering kijken naar de meerkoet die met zijn jongen op het nest zit,
midden in de grote vijver van park Clingendael, achter het verpleeghuis. Of stilstaan bij de wei van de paarden achter het huis. Samen lachen wanneer één van de paarden, zonder zich iets van zijn bewonderaars aan te trekken, de bladeren uit de hoge boom voor hem trekt en vervolgens eet alsof hij een giraf is.
Je draait je om en kijkt de ander aan en ziet dat haar ogen stralen en dat er een grote glimlach op haar gezicht verschijnt.
Het gevoel blijft!
Ingrid Spaans, Activiteiten begeleidster
Rimpels en Vlinders
Dinsdag 29 april keken wij naar de voorstelling: Rimpels en Vlinders.
Een voorstelling over liefde in al haar vormen. Aansluitend was er gelegenheid met elkaar van gedachten te wisselen.
Ik vond het een beetje spannend een theaterstuk over intimiteit, Vooraf vroeg ik me af; wat zullen ze spelen? Wat zullen de reacties zijn? worden mensen in verlegenheid gebracht? Wat gaat het ons brengen?
De reacties vooraf waren ook heel verschillend, van terughoudend tot “moet dat nou”.
Maar ook nieuwsgierigheid.
Het stuk riep herkenning op, mensen reageerde eerlijk, open en kwetsbaar.
Er vonden gesprekken plaats over ervaringen en er werden vragen gesteld bijvoorbeeld over wat mogelijk is binnen Nebo als het gaat over privacy en intimiteit.
Het heeft ons aan het denken gezet. En verder was het gewoon ook gezellig bij de borrel.
Rita Scholten Begeleider sociaal netwerk
Even voorstellen...
Beste bewoners, collega’s, en andere lezers,
Mijn naam is Cathelijne van Lunteren en ik ben sinds eind maart van dit jaar werkzaam bij zowel locatie Nebo als De Drie Linden als psycholoog.
Bij Nebo zal ik op zowel afdeling Het Dael (samen met Rachel) als De Beek te vinden zijn. Afgelopen december heb ik mijn studie clinical neuropsychology in Leiden afgerond, welke ik met veel plezier heb gevolgd. Nu is het dus echt tijd om officieel de starten met een “grote mensen baan”, en ik kan eigenlijk alleen maar zeggen dat ik daar tot nu toe vooral veel plezier in heb. Ik heb altijd al veel interesse gehad in de relatie tussen het menselijk brein en het ontstaan van gedrag, dus ik zit hier helemaal op mijn plek.
Buiten werk ben ik graag actief bezig en vind ik het heerlijk om te sporten of te wandelen in de natuur. Daarnaast vind ik het ook erg leuk om met koken (en eten) bezig te zijn. Ik woon zelf in Leiden, dus daar ben ik vaak ook met vrienden te vinden. Ook bezoek ik geregeld het gezellige Alkmaar, waar ik ben geboren. Ik heb erg veel zin om de komende tijd iedereen te leren kennen en hier meer kennis op te doen over het werkveld.
Tot ziens in Nebo!
Bij de receptie staat in het weekend de belevenistafel voor u klaar.
Een digitale tafel waarop u allerlei spelletjes kunt spelen of filmpjes kunt kijken.
Een fijne manier om samen bezig te zijn.
U kunt aan de receptie vragen of ze de tafel voor u willen klaarzetten.
Zij starten de tafel op en sluiten hem weer af.
Dringend verzoek: geen drankjes op de tafel te plaatsen!
De dag van de zorg
Maandag 12 mei was de “Dag van de Zorg”.
Een dag waarop alle zorgmedewerkers extra in het zonnetje worden gezet. Zo natuurlijk ook bij Nebo.
Onze lieve collega’s (allemaal, niet alleen die op de foto’s) werden ontvangen met bubbels en een leuke attentie. Later in de ochtend was er een goed verzorgde High Tea en om 14.00 uur een poffertjes kraam.
Al met al een dag om van te genieten voor onze TOPPERS!
Allemaal heel veel dank voor jullie inzet en goede zorgen voor onze bewoners!
Verbinden op 5 mei
Op 5 Mei scharen we ons met 10 bewoners rondom een grote tafel in de huiskamer.
Ik laat een oude Libelle zien, een speciale uitgave over 5 Mei van 5 jaar geleden. 75 jaar bevrijding.
Daar vertel ik bij dat het vandaag 5 Mei is en we alweer 5 jaar verder zijn. 80 jaar bevrijding.
Wie kan zich nu na 80 jaar die bevrijding nog herinneren, was je al geboren, was je oud genoeg om dit nog te herinneren? We gaan het rijtje af, ik ben van 1947 zegt een mevrouw. Maar ik van 1937 zegt een andere dame. Even rekenen dan was u 8 aan het einde van de oorlog. De één na de ander
graaft in zijn geheugen, van welk jaar ben ik ook alweer. Sommigen help ik een handje en zoek het snel op.
Ondanks de geheugenproblemen komt bij de meesten wel iets van herinnering uit die periode of van de jaren erna naar boven.
We bekijken de foto’s en lezen korte verhaaltjes van Libelle lezers over de bevrijding. Dit helpt om verder te komen in het geheugen van sommige bewoners.
Ja, wij hadden wel genoeg te eten, want wij woonden in Friesland. Bij ons kwamen kinderen uit de stad logeren. Die keken met grote ogen naar de borden met eten die mijn moeder opschepte.
*5 Mei 2025 samen lief en leed delen aan de eettafel, vertellen wat je wilt delen. Muziek luisteren die herinneringen oproept. Ontdekken wat je met elkaar verbindt en wat niet. Zo leer je elkaar een beetje beter kennen.
Wij hadden honger, zegt een andere dame zachtjes. Een medebewoonster legt bemoedigend een hand op haar arm. Dat was ook een rot tijd. Ik weet er niks van maar, mijn moeder vertelde er wel over en zei: opeten ook al lustte je het niet graag, je verspilde geen eten.
Een andere veel jongere bewoonster zegt hierop: ik riep weleens bij het buitenspelen, ik heb geen honger als mijn moeder mij riep, voor een boterham. Dan zei moeders boos, jij weet helemaal niet wat honger is maar je moet een boterham eten om te groeien.
Opeens gaan er 2 ogen wijd open en vertelt een meneer, ik woonde in Utrecht en kreeg van een Canadees een hele dikke belegde boterham. Gewoon omdat ik zo naar hem keek toen hij er een hap uit nam. Ik ben met die boterham terug naar huis gerend, met die hap eruit, en bracht hem bij mijn vader die ziek op bed lag.
Nou zegt een andere dame, wij hadden een meisje van een jaar of 16 in huis en die liep op de Engelsen af, omdat ze sigaretten en chocolade uitdeelden en zij rookte stiekem. Toen werd mijn vader heel boos want dat was gevaarlijk.
Moesten jullie ook uit huis, vraagt de ene dame nu aan de andere? Dat weet ik niet meer hoor.
Maar ken je dat liedje van Trees had een Canadees, speel dat eens voor ons Simona? Ik zoek het op en we luisteren ernaar. Er worden grapjes over de tafel geroepen zoals: je kon heel lang plezier hebben van een cadeautje van een Canadees. Die cadeautjes lopen nu nog rond.
Plotseling zegt een dame: ik weet niet meer waarom maar, die meiden werden toch kaalgeschoren. Ik kan mij zoiets herinneren.
We praten even verder hoe dat zat en velen herinneren zich plotseling toch wat. Uit eigen ervaring of uit verhalen uit de jaren na de bevrijding. Van een jurk maken van parachutestof tot het smokkelen van groenten van het platteland, in een mand met dubbele bodem naar de binnenstad.
Ik heb een andere oorlog meegemaakt met de Japanners…….zucht….maar nu is het fijn. Het is bijzonder om te zien hoe iedereen met elkaar verbonden is deze ochtend en samen lief en leed deelt.
Eén dame komt moeilijk uit haar woorden. Ik leg uit dat mevrouw moeite heeft met praten. Dat de woorden wel in haar hoofd zitten maar, er niet uitkomen zoals ze dat graag zou willen. Mw voelt zich begrepen en knikt driftig en een medebewoonster zegt, nou snap ik jou pas met je gebrabbel. Gelukkig kun je nog wel meezingen, dat is ook gezellig.
Samen zaaien, samen oogsten
Wij zaaien veldbloemenzaadjes in hoge bakken, om zonder bukken nog bloemen te kunnen plukken.
Wij hebben 2 van deze bakken staan.
Activiteitenoverzicht Nebo
Voorjaar 2025
Dinsdag 3 juni Open atelier / creamiddag 14.00-16.00 uur De Bron
Donderdag 5 juni Gaan we om 14.00 uur met een groep vrijwilligers personeel van het World Forum wandelen door Clingendael.
Dinsdag 10 juni Muziekgroep met muziektherapeute 14.00-15.00 uur De Bron Joske (max. 4 bewoners per afdeling)
Zondag 15 juni Vaderdag; optreden van accordeonvereniging DOV 14.30-16.00 uur Het Plein
Maandag 16 juni Dansworkshop van New Memories 10.30 uur De Bron
Dinsdag 17 juni Dansvoorstelling optreden van New Memories 14.30 uur Het Plein
Woensdag 18 juni Uit eten in eigen huis 17.00-19.00 uur Het Plein
Dinsdag 24 juni Stoel yoga en klankschalen met Meena en Ingrid 14.00 uur De Bron
Zaterdag 28 juni *Klassiek ochtend concert 10.30-12.00 uur Het Plein Collegium Musicum Haganum *restaurant is tijdens het concert gesloten
Dinsdag 1 Juli Open atelier / creamiddag 14.00-16.00 uur De Bron
Donderdag 3 Juli Zomerse belevenismarkt 14.00-16.00 uur Het Plein
Zondag 6 Juli Optreden Duo Carmen 14.00-16.00 uur Het Plein
Dinsdag 8 Juli Muziekgroep met muziektherapeute Joske 14.00-15.00 uur De Bron (max. 4 bewoners per afdeling)
Zondag 20 Juli Pianoconcert van Maarten Bakker 14.30 uur Het Plein
Tijdens de zomervakantie organiseert het activiteitenteam diverse activiteiten op de afdelingen en gezamenlijk in het restaurant, in de belevenistuin en op de camping. In landen thema’s: Nederland, Frankrijk, Duitsland en Spanje.
Zaterdag 16 Augustus Lafi mode verkoop 11.00-15.30 uur De Bron
Zaterdag 13 September Zingt het YMCA popkoor 14.30 uur Het Plein
Bij alle activiteiten zijn mantelzorgers van harte welkom om aan te sluiten. Iedere donderdagochtend is er muziek op het plein.
Alle evenementen zijn onder voorbehoud. In ons restaurant hangt het programma van de centrale activiteiten de komende weken.
Per afdeling worden er individuele en kleine groepsactiviteiten georganiseerd in de huiskamers. Dit wordt wekelijks bekend gemaakt op het weekprogramma bij de entree. Tevens worden er per afdeling activiteiten georganiseerd in het Haags Herinneringsmuseum en uitstapjes met de Nebobus.
HANDIG OM TE WETEN...
Medewerkers Nebo
Teammanager - Ada Bosma (Het Dael, Het Hout en Het Bosch) - Denise Spoor (De Beek)
Woonzorgcoördinatoren - Julia Adam, Kimberly van Herwaarden en Rima Premchand
Begeleider sociaal netwerk - Rita Scholten
Vrijwilligerscoördinator - Simona de Roos
Coördinator restaurant - Hajra Smajlovic
Geestelijk verzorger - Barbara Heckel
Klachtenfunctionaris - Cora Hensems
Fysiotherapeuten - Froukje Jol, Sandra Brussee en Ita Bakker
Ergotherapeut - Lotte van der Voort
Psychologen - Rachel Adriaanse, Kathy Beckers en Cathelijne van Lunteren
Maatschappelijk werker - Malissa van den Berg
Logopedist - Sharda Kanhai
Diëtist - Renske Wesselingh
Verpleegkundig specialist - Martien van Gaalen
Praktijkverpleegkundige - Shanti Sewtahal
Geestelijke verzorging
Heeft u behoefte aan een gesprek met onze geestelijk verzorger?
Op dinsdag, woensdag (in de even weken) en op donderdag is Barbara Heckel in Nebo.
Openingstijden
Restaurant Het Plein
Alle dagen van 10.00 – 17.30 uur
Receptie
Maandag t/m vrijdag van 8.00 – 19.15 uur
Zaterdag en zondag van 8.30 – 19.15 uur
Kapsalon
Dames: dinsdag t/m vrijdag
Heren: dinsdag t/m zaterdag
Redactie: Kathy Beckers (psycholoog), Rita Scholten (begeleider sociaal netwerk), Anouck Lonis (activiteitenbegeleider), Meena Donker (activiteitenbegeleider), Ilse Jansen van der Sligte (managementassistent), Stella Badon Ghijben (managementondersteuning en eindredactie).
Voor: Bewoners, bezoekers, naasten, vrijwilligers en medewerkers van Nebo
Drukwerk en ontwerp: Kamp Media Groep
Oplage: 80 prints (4 keer per jaar) en digitaal te lezen via www.saffiergroep.nl
Inzendingen voor het volgende nummer: Inzendingen worden erg op prijs gesteld. Kopij graag aanleveren voor 10 augustus 2025, bij voorkeur digitaal, bij managementondersteuning. dementie@saffiergroep.nl
COLOFON