Nummer 11 - juni 2024
Oog voor wat telt
Nummer 11 - juni 2024
Oog voor wat telt
Voor en door iedereen van Swaenehove
Onder de warme zon
Onder de warme zonnestralen dansen koeien in de wei bouwen vogeltjes hun nesten kijken mopperpotten blij Onder de warme zonnestralen is de sloot vol kikkerdril worden egeltjes weer wakker breken kuikentjes hun schil
Onder de warme zonnestralen worden bomen groen en vol spelen kinderen lekker buiten gaan de bloemen uit hun bol
Onder de warme zonnestralen ontpopt zich elke rups en knop onder de warme zonnestralen bloei ook ik
Naar buiten
De vorige editie ging over “opbloeien” en deze editie gaat over “naar buiten”. Zo op het eerste gezicht gaan beide onderwerpen over de natuur en over buiten. Maar ‘naar buiten’ kan op twee manieren gezien worden: je kan letterlijk naar buiten, lekker de natuur in gaan, iets bezichtigen of op bezoek gaan, maar je kan ook naar buiten treden als mens, je mening geven of je wensen kenbaar maken. Mij valt op dat als ik een onderwerp krijg voor dit huisblad, je bijna eindeloos kan filosoferen over het onderwerp.
Omdat we met het hele Domein Expertise Dementie volop bezig zijn met Sociale Benadering, kijk ik ook altijd met die bril naar het thema:
Nu de knop Sociale Benadering ‘aan’ staat, blijkt dat de zorg steeds vaker met bewoners naar buiten gaat. Dit kan zijn met een groepje maar ook individueel. Bijvoorbeeld kleding kopen, naar een tuincentrum of een visje eten. Dit zijn zomaar wat voorbeelden die ik de afgelopen periode voorbij heb horen komen. Hartstikke leuk. De manager komt vervolgens bij mij met de vraag of we de enthousiaste medewerkers ook (werk)tijd kunnen geven hiervoor. Het is zo mooi dat deze initiatieven genomen worden. Daar zijn we het allemaal over eens, dus dit doen we zoveel mogelijk.
Sociale Benadering is een visie die onderschrijft dat dit soort uitstapjes naar buiten ook heel goed zouden zijn wanneer dit met de familie of andere naasten wordt gedaan. Dan snijdt het mes aan twee kanten: de bewoner kan iets ondernemen met iemand die hem of haar dierbaar is en de zorg kan een andere bewoner meer aandacht geven wanneer er geen naasten meer zijn. Wanneer u met uw naaste naar buiten wil stem dit dan vooraf goed af met de zorgmedewerker.
Zoals gezegd kun je “naar buiten” ook zien als jezelf uiten, in de breedste zin van het woord. Ook dat is heel belangrijk binnen Sociale Benadering. Je wil vooral de mens blijven zien, dus het is heel belangrijk dat we van elkaar weten wat iemand aanspreekt, belangrijk vindt of gelukkig van wordt. Een goed gesprek met aandacht, respect en geduld zijn hiervoor heel belangrijk.
Op deze manier kan er ook ruimte ontstaan voor andere sociale rollen, neemt het gevoel van betekenisgeving toe en groeit het zelfvertrouwen. We bouwen geen muur van veiligheid rondom de mens met dementie, maar veranderen met elkaar naar een omgeving die passend is.
Veel leesplezier met deze uitgave. Mijn vraag voor deze keer aan u is: “waar denkt u aan als u aan “naar buiten” denkt?
Vriendelijke groet, Pascal van der Kraaij, Domeinmanager Expertise Dementie Locaties Nebo, Swaenehove en De Drie Linden
Naar buiten
Er gaat niets boven de frisse geur van de ochtenddauw als je naar buiten stapt, zelfs vanuit het verpleeghuis. De wereld buiten de muren van de kamer lijkt even stil te staan, gehuld in een zacht, helder licht. Vogels fluiten hun vrolijke melodieën, en de bladeren aan de bomen ritselen zachtjes in de bries. Elke stap, zelfs als het met begeleiding is, voelt als een verbinding met de natuur, een herinnering aan de eenvoud en schoonheid van het leven buiten de zorginstelling.
Het gras onder de voeten of de wielen van de rolstoel is koel en de lucht is gevuld met de geur van bloemen en het beloftevolle aroma van de lente. Hier, buiten, lijkt alles even op zijn plek te vallen.
Een wandeling door de tuin, een ritje langs de paden rondom het verpleeghuis, of simpelweg zitten op een bankje in de buitenlucht, naar buiten gaan herinnert ons aan de wereld buiten onze dagelijkse zorgen. Het herinnert ons aan de vrijheid en het avontuur dat de natuur te bieden heeft, zelfs op kleine schaal. Hier kunnen we ademen, denken en zijn zonder de druk van binnen.
De natuur biedt niet alleen fysieke voordelen, zoals frisse lucht en een lichte beweging, maar ook mentaal welzijn. Het helpt ons los te komen van de vier muren en de dagelijkse routine, en herinnert ons aan de eenvoudige geneugten van het leven. Naar buiten gaan is een uitnodiging om opnieuw te verbinden met de aarde, met onszelf, en met elkaar.
Samen met collega’s, mantelzorgers en vrijwilligers proberen we voor onze bewoners zoveel mogelijk “buiten” momenten te creëren. Zo hadden onze bewoners een prachtige “naar buiten” ervaring toen zij naar De Keukenhof zijn geweest. De rit ernaar toe, het samen zijn, de mooie omgeving, kortom
de hele dag was een groot succes! Maar ook onze wekelijkse wandelclub en onze gezellige tuin dragen bij aan het “buiten zijn”.
Wij hopen samen het thema ‘Naar Buiten’ binnen Swaenehove steeds meer betekenis te gaan geven. Dit houdt in dat we niet alleen veel naar buiten willen gaan met bewoners, maar dat we ook willen weten hoe belangrijk ‘buiten’ voor onze bewoners is. Dit belangrijke thema komt ook weer terug in de Sociale Benadering, verderop in het Swaenehove Nieuws leest u hier meer over.
Laten we met zijn allen nieuwe deuren openen, de stap naar buiten zetten en daar de rust, inspiratie en een hernieuwd gevoel van vrijheid vinden.
Wij wensen u een hele mooie zomer!
Hartelijke groet, Anke Duyne en Marco van Son Teammanagers Swaenehove
Met gemengde gevoelens kondigen wij aan dat onze bestuurder, Annemiek Overboom, na zeven succesvolle jaren op eigen verzoek Saffier gaat verlaten. Bij haar aantreden lag er een grote opgave. Onder Annemieks leiderschap hebben we grote stappen voorwaarts gezet. Wij zijn Annemiek zeer erkentelijk en bedanken haar voor haar toewijding, expertise, visie en bijdrage aan Saffier.
Graag kondigen wij aan dat de Raad van Toezicht van Saffier op 23 mei 2024 de heer drs. M.P.L.M. van Woensel MHA (Marcel) benoemd heeft tot interim-bestuurder van Saffier. Per 1 juni neemt hij tijdelijk het stokje over van vertrekkend bestuurder mevrouw Annemiek Overboom.
Hoi ik ben Linda, een geboren en getogen Haagse.
Als ervaren danstherapeute heb ik een passie voor de kracht van verbinding. Muziek en dans zijn in mijn leven een bepalende factor, zowel in goede als in slechte tijden. Zo heb ik zelf de kracht van danstherapie mogen ervaren. Als ik dans, ben ik in contact met mezelf, mijn emoties en met de wereld om me heen. Die helende werking van dans deel ik graag met anderen, ongeacht hun leeftijd of uitdagingen.
Een optimist die denkt in mogelijkheden, dat is hoe mensen mij kennen. Ik focus op wat wel kan en wat helpend is. Door kennis en ervaring zie ik snel wat iemand nodig heeft om zich veilig en gezien te voelen. Dat is voor mij de essentiële basis voor een goede samenwerking. Het is mijn missie om de helende kracht van dans voor iedereen toegankelijk te maken.
De heer van Woensel heeft al ruim 20 jaar ervaring als bestuurder en eindverantwoordelijke in vier VVT-organisaties. Daarnaast heeft hij een achtergrond als bedrijfskundige en arts. Gedurende de zomer vindt de werving voor de vaste aanstelling als bestuurder plaats. De Raad van Toezicht van Saffier streeft ernaar om de nieuwe vaste bestuurder in het najaar te benoemen. Wij hopen u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd.
Met vriendelijke groet, Ton Horn Voorzitter Raad van Toezicht Saffier
Muziek, bewegen en dansen zorgen voor contact maken met emoties, ervaringen en verhalen. Ik hoef niet van a tot z te weten hoe en wat. Voor mij gaat het om wat ik in het moment zie. Een verhaal dat naar buiten wilde komen, erkend wilde worden en gezien. Ik zie een danser die zich veilig genoeg voelt. Ik zie een lichaam dat zich veilig genoeg voelt om dit nu te uiten. Misschien wel voor het eerst, wie zal het zeggen. Er zijn geen vragen en er is geen oordeel. Mooiere momenten dan dat woordeloos delen zijn er naar mijn mening niet. Van mens tot mens los van eventuele uitdagingen of leeftijd.
Iedereen kan dansen, groot, klein, staand, zittend, alleen met de tenen of vingers. Zelfs als je nog nooit gedanst hebt. Iedereen kan dansen! Er is geen goed of fout het is altijd precies goed.
Danst u met me mee? Elke laatste woensdag van de maand om 10.30 uur in het restaurant van Swaenehove!
Als kind was ik dromerig en verlegen en zat het liefst met een boek op de bank. Mijn grootmoeder zei dat ik een “bleke toet” had en nam mij mee naar buiten. Ik had daar meestal geen zin in. Nu denk ik met ontroering terug aan de tijden met haar in de natuur. We wandelden door het bos en verzamelden herfstbladeren. Ik hielp met aardappels rooien in de moestuin. In de zomer leerde ze mij fietsen en gingen we langs bij de boerderijen in de buurt.
Er is één herinnering met mijn grootmoeder in de natuur die mij nog heel helder voor de geest staat. In de winter leerde ze mij schaatsen op de vijver bij haar huis. Ik was vijf. Ik herinner mij nog hoe het opeens lukte om slagen te maken en ik zzzooeefff weggleed op het ijs! De lucht was strakblauw. Ik draaide mij om en mijn grootmoeder zwaaide trots van de kant. Mijn tenen waren koud. Op het ijs lag een dun laagje sneeuw. Niemand was nog op het ijs geweest. Met elke slag liet ik een spoor achter op het ijs. Dat zag er zo mooi uit. Ik weet het nog precies. De zon scheen fel en weerkaatste op het ijs waardoor ik niet zo goed in de verte kon kijken. Het leven was een groot avontuur. Ik voelde me gelukkig en sterk.
Als ik terugdenk aan dit moment, voel ik me weer even gelukkig en sterk. Ik ben dankbaar dat ik zo’n lieve grootmoeder heb gehad die mij mee naar buiten nam en leuke dingen met mij deed.
Een korte meditatie: uw eigen herinneringen aan buiten
Als u denkt aan uw leven, is er een plek in de natuur waar u fijne herinneringen aan heeft? Een plaats waar u in uw gedachten graag naar teruggaat?
Dat kan lang geleden zijn, of nog onlangs.
Aan welke plek denkt u?
Wat ziet u om u heen?
Was u alleen of met anderen?
Was er een detail dat u nog precies voor u ziet?
En kunt u zich nog uw gevoel herinneren?
Hoe is het voor u om daar nu aan te denken?
Wilt u nog eens over napraten met mij over deze herinnering? U kunt uw zorgteam laten weten dat u een gesprek met mij wilt.
Hartelijke groet, Stephanie Kröner
Zoals u weet zijn we in Swaenehove volop bezig met de Sociale Benadering. Binnen de Sociale Benadering wordt er gesproken over de “binnenwereld” en de “buitenwereld”. Verschillende medewerkers hebben de rol als “Expert Buitenwereld”, maar wat is dat nu eigenlijk?
De Experts Buitenwereld zijn mensen binnen
Swaenehove die specifiek opgeleid zijn in het ondersteunen van de bewoner bij de verbinding met de buitenwereld. Het doel daarbij is om zoveel mogelijk plezier en zingeving in het leven te ervaren. Wie zijn deze Experts Buitenwereld? Denk aan de activiteitenbegeleiders, begeleiders naasten, coördinator vrijwilligers. En wat is dan die buitenwereld? Kort gezegd is dat alles dat zich buiten lichaam en geest van de bewoner bevindt. Dat is feitelijk de hele wereld buiten jezelf: andere mensen die zich om je heen bewegen, het gebouw waar je woont, de natuur buiten, de relaties die je hebt met andere mensen, de clubs waar je lid van bent (geweest), het gedrag van andere mensen.
Verbinding
Mensen met de ziekte dementie hebben, net als gezonde mensen, behoefte om verbonden te zijn met de wereld om hen heen. Mensen zijn sociale wezens: zonder anderen kunnen we geen gelukkig en zinvol leven leiden. De biologie en psychologie van ons lichaam en brein zijn erop gemaakt om in verbinding te zijn met anderen. Zeker wanneer we ziek worden en bijvoorbeeld dementie krijgen, hebben we anderen nodig die ons daarbij helpen. Met hulp van anderen kunnen mensen met dementie verbinding behouden met de buitenwereld: de natuur in, terug naar betekenisvolle plekken en terug in hun vroegere sociale rollen in contact met anderen.
Wandelen en de natuur in Het daglicht in, de zon op je gezicht voelen,
bomen, bloemen, vlinders zien, vogeltjes horen. Verbinding met de natuur. Familie, vrijwilligers en activiteitenbegeleiders gaan vaak naar buiten met bewoners. Heel fijn! Het lijkt niets bijzonders, een ommetje maken… maar zulke wandelingen, kort of lang, zijn van het grootste belang voor de gezondheid van onze bewoners. Het lichaam heeft voor alle biologische processen licht nodig en daarnaast is voldoende daglicht ook nodig voor een goede stemming. Dit geldt voor alle mensen maar misschien wel des te meer voor mensen met een ziekte. Voor onze bewoners met dementie is een wandeling (lopend of in de rolstoel) een activiteit die bijdraagt aan het welzijn.
Daarnaast is er in de buitenwereld voor elk mens wel een plek (bijvoorbeeld het strand, het bos, de begraafplaats waar een dierbare begraven is) die belangrijk is. Er kan ook een gebouw zijn dat een bijzondere betekenis heeft gehad in het leven, zoals een specifieke kerk of het Binnenhof. Of een huis waar men nog een keer naar toe wil, bijvoorbeeld het ouderlijk huis of het laatste woonhuis. Door in gedachte of als dat mogelijk is fysiek terug te gaan naar een bekende plek komen de mensen weer in verbinding met de buitenwereld en dit zorgt ervoor dat mensen met dementie terug kunnen gaan naar de mens die ze altijd zijn geweest.
Sociale rollen
Maar de buitenwereld is meer dan alleen letterlijk naar buiten of naar een andere plek. De buitenwereld is ook ‘de ander’: familieleden, vrienden, naasten, alle medewerkers en vrijwilligers van Nebo. Door in verbinding te zijn met een ander mens, ervaar je zelf dat je mens bent, dat je belangrijk bent, dat je ertoe doet. Het maakt dat je zogenoemde ‘sociale rollen’ weer betekenis krijgen: dit zijn als het ware de titels die iemand in zijn/haar leven heeft gehad, zoals bijvoorbeeld moeder,
tante, buurvrouw, vriendin, fysiotherapeut, vrijwilligster bij de reddingsbrigade, vertrouwenspersoon van een neef. Als je in een verpleeghuis woont, zijn veel rollen niet meer mogelijk. Vanuit de visie van de Sociale Benadering kijken we dan hoe een sociale rol toch weer in een vorm teruggehaald kan worden, zodat de bewoner weer van betekenis kan zijn in een betekenisvolle rol. Een voorbeeld hiervan is een mevrouw voor wie het geloof van grote betekenis is geweest. In haar werk als juf kon zij haar geloof goed uitdragen. Nu helpt deze mevrouw soms bij het uitzoeken van liederen voor de kerkdiensten.
Samenwerking
Zulke mooie initiatieven ontstaan uit samenwerking tussen bewoner, naasten, medewerkers en vrijwilligers. De Experts Buitenwereld zijn specifiek hierin deskundig en kunnen bij deze samenwerking helpen zodat de bewoner zoveel mogelijk plezier en zingeving ervaart in het leven. Naast de Experts Buitenwereld zijn er natuurlijk nog meer rollen binnen de Sociale Benadering die belangrijk zijn voor het contact met bewoner en naasten.
Stephanie KrönerGeestelijk verzorger op Swaenehove
Op woensdag 10 april vond er een naastenbijeenkomst plaats. Tijdens deze avond hebben naasten informatie gekregen over Caren Zorgt en hebben wij het verloop van Sociale Benadering bij Swaenehove besproken. De informatieavond was een fijne bijeenkomst. Naasten hebben de ruimte gekregen om hun vragen te stellen en om ervaringen uit te wisselen.
De uitnodigingen voor de informatieavonden versturen wij u via de mail, maar wij hangen ook de uitnodigingen op in de liften, in het restaurant en op de afdelingen.
Wij hopen bij de volgende informatieavonden meer naasten te mogen verwelkomen! Uw betrokkenheid is zeer waardevol voor ons.
Caren Zorgt
Het is voor u als mantelzorger mogelijk om digitaal mee te lezen in het elektronisch cliëntendossier
(ONS) van uw naaste via Caren. Hier heeft u toegang tot de rapportages, het zorgplan en de agenda van uw naaste.
Mocht u hier nog geen toegang voor hebben, dan kunt u dit via de woonzorgcoördinator van de afdeling aanvragen.
Mocht u meer willen weten over Caren, kijk dan even op de website www.carenzorgt.nl
Mijn naam is Cornelia Adriaantje HoogwerfSlager, meer bekend als ’’Corrie’’ en geboren op 9 februari 1939, aan de Pastorie Dijk in Pernis. De beste herinnering van mijn leven was met mijn ouders, mijn 4 broers en 3 zussen. Ik ben de 5e van de 8
Wij waren een gewoon arbeiders gezin en het was na de oorlog (40-50) hard werken. De eigenschappen die ik meegekregen heb van
Maar ook voor opera voorstellingen zoals ‘Un Ballo In Maschera’ ‘’Het gemaskerde Bal’’
Liefde en gezin:
Mijn grote liefde was Evert Slager, mijn man. Ik leerde hem kennen op de kermis in Pernis.
School:
Ik heb op de Christelijke kleuterschool in de Burg v. Esstraat in Pernis gezeten. De basisschool achter de gereformeerde kerk in Pernis en op de Middelbare school in Rotterdam op de industrie school gestudeerd.
Werken:
Ik was 15,5 jaar toen ik begon met werken.
Mijn eerste baan was als verkoopster in een brood en banket winkel in Rotterdam. Ik had toen een eigen winkel tot dat ik ging trouwen. Ik heb daarna van 1978 tot 1988 bij Henny
Van Dam- Simons gewerkt als naaister voor de Haagse Komedie en ook een aantal grote musicals. Ik heb zelfs in de krant gestaan.
Het was liefde op het eerste gezicht. Wij zijn toen op 9 februari 1957 verloofd, en getrouwd op 27 november 1957.
Wij hebben samen 2 dochters Esther en Saskia. Ik had een mooi gezin en we waren heel gelukkig met onze 2 dochters.
Ik voel me door de jaren heen zeer gezegend want nu heb ik 3 kleinkinderen en 5 achterkleinkinderen.
Vroeger ging ik vaak met familie weg naar
Kralingse Plas, of naar de camping van mijn zus Inge. Ik ging veel wandelen, schaatsen, of heerlijk op vakantie naar Luxemburg.
Wonen/ Verhuizing:
Mijn ouderlijke huis was in Pernis aan de Pastoriedijk tot 1955.
Van 1955 tot 1957 in de Burg Byenstraat en vanaf dit huis getrouwd.
Ik heb aan de Hillestraat tot 1957 en Rechthuislaan in Rotterdam tot 1964 gewoond.
Van 1964 tot 1971 aan de Stadionweg in Rotterdam.
In 1971 zijn wij verhuisd naar Den Haag aan de Cederstraat tot 1975.
Van 1975 tot 1996 verhuisd naar de Louis Davidstraat.
Van 1996 tot 2021 de Dreef.
Van 2021 tot heden woon ik nu op Swaenehove (1e etage) een verpleeghuis aan de Heiloostraat in Den Haag.
Mijn leven nu:
Hier doe ik actief mee met allerlei activiteiten. Ik hou het meest van breien, puzzelen of helpen met het huishouden en vooral veel wandelen. Elke dag een stukje buiten lopen geeft mij een goed gevoel en het is goed voor de gezondheid. Van de dokter moet ik elke dag minstens een half uurtje lopen en 2 glaasjes wijn drinken. Dit is goed voor de gezondheid, voor mijn bloed en ik slaap hier beter van.
Ik krijg regelmatig bezoek van mijn dochter Saskia, de kleinkinderen en andere familieleden. Daar ben ik heel blij mee. Mijn leven fleurt op als ik mijn kinderen zie.
Levenswijze:
In maakte ook veel kleding voor feestjes en voor de kleinkinderen. Ik was veel te vinden achter de naaimachine.
Doe wat je moet doen en praat het uit als iets
Koningsdag 2024
Dit jaar was Zijne Majesteit de Koning op zaterdag 27 april 2024 met leden van het Koninklijk gezin en leden van de Koninklijke familie uitgenodigd om de viering bij te wonen van Koningsdag in Emmen in de provincie Drenthe. Via een georganiseerde route door Emmen, werd de Koninklijke familie die dag getrakteerd op vrolijke optredens, dans acts, Tompoucen, kunst en quizzen. We hebben dit allemaal weer mogen volgen op t.v. en wat zag de Koninklijke familie er weer prachtig uit.
De Keukenhof is een bloemenpark ten noordwesten van Lisse, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, waar jaarlijks in het voorjaar bolgewassen van tuinbouwbedrijven uit de bollenstreek worden tentoongesteld. Het in 1949 opgerichte park is 32 hectare groot. Het is Nederlands grootste attractie met sinds 2014met uitzondering van de coronajaren 2020 en 2021 – een bezoekersaantal van meer dan een miljoen per jaar, waarvan meer dan 75% uit het buitenland komt.
De bloembollen worden in drie maanden (oktober t/m december) geplant door veertig tuinlieden. Om te anticiperen op de grillige zachtere winters worden er anno 2020 circa 30% meer bollen aangeplant dan voorheen. Er zijn meer dan zeven miljoen krokussen,
narcissen, tulpen, hyacinten, lelies en andere bolgewassen te zien.
De Keukenhof bestaat dit jaar 75 jaar!
Op woensdag 1 mei zijn wij met een groep van 15 bewoners en een groot aantal familieleden, vrijwilligers en medewerkers naar de Keukenhof gegaan. We hadden qua weer geen betere dag kunnen uitkiezen. Het was een prachtige zonnige en warme dag.
De rit er naartoe was al een belevenis met allemaal herkenbare bezienswaardigheden en herinneringen van vroeger onderweg. We hebben allemaal erg genoten van de prachtige bloemen.
Kom mee naar buiten allemaal
Dan zoeken wij de wielewaal
En horen wij die muzikant
Dan is zomer weer in 't land
Dudeljo klinkt zijn lied
Dudeljo klinkt zijn lied
Dudeljo en anders niet
Hij woont in 't dichte eikenbos
Gekleed in gouden vederdos
Daar jodelt hij op zijn schalmei
Tovert onze harten blij
Dudeljo klinkt zijn lied
Dudeljo klinkt zijn lied
Dudeljo en anders niet
Tekst: Duo Karst
De balletacademie is sinds 1994 gevestigd in Sint-Petersburg, Rusland. De oprichter en directeur van de school is al die jaren – Vladislav Kuramshin.
De academie is een uniek instituut, omdat kinderen hier vanaf 5-6 jaar beginnen met hun professionele balletopleiding (pre-professioneel - vanaf 3-4 jaar), en de leerlingen tussen 10 en 11 jaar zoveel succes behalen dat ze de moeilijkste elementen van de klassieke choreografie uitvoeren, zoals bijvoorbeeld 32 fouettes, de gouden standaard van ballettechniek (niet elke volwassen ballerina kan het!).
De school is een internationaal jongerenproject en een particuliere onderwijsinstelling. Een samenwerking tussen de stichting "Anna Pavlova" (Nederland) samen met het ballettheater "Choreographic Miniatures" (St. Petersburg, Rusland) opende zij in 2015 in Nederland twee vestigingen van "Vladislav Kuramshin's Academy of Classical Russian Ballet" (in Den Haag en in Rotterdam).
Wij hadden de eer dat deze jonge dansers bij ons in Swaenehove een mooie voorstelling kwamen geven voor de bewoners en mantelzorgers.
Zij lieten ons stukjes van verschillende balletten zien. Zo kwam bijvoorbeeld ‘Het Zwanenmeer’, ‘De Notenkraker’ en ‘Sneeuwwitje en de zeven dwergen’ naar voren. Iedereen heeft erg genoten van dit mooie optreden.
Hoi iedereen, ik ben de Buurtsportcoach (BSC) in de wijken Rustenburg-Oostbroek en Leyenburg. In mijn 31 levensjaren ben ik altijd in de sport bezig geweest.
Professioneel wedstrijd gezwommen, taekwondo en volleybal gedaan als sport. Daarnaast ook als bootcamp trainer, personal trainer en zweminstructeur werkzaam geweest. Ik ben gelukkig getrouwd en wij hebben een zoon en binnenkort ook een dochter.
De BSC is verantwoordelijk voor dat volwassenen en senioren die weinig tot niet bewegen terechtkomen bij een passend, laagdrempelig beweegaanbod in de wijk. Daarom heeft de BSC een volledig overzicht van alle activiteiten in de wijk.
De BSC werkt samen met partners in de zorg, de sport, het onderwijs en welzijn. Bij Saffier Swaenehove geeft de BSC elke donderdag ochtend stoelgym in de kantine. Gezellig zitten in een kring met de bewoners en de activiteitenbegeleiders, (AB’er) oefeningen doen, doet het lichaam en de geest goed. Dat is ook te merken aan de bewoners. Na de les vinden de bewoners het altijd jammer dat het is afgelopen.
De AB’ers en de BSC hebben besloten om samen met de bewoners elke 2 weken buiten te gaan wandelen. We wandelen een blokje om van ongeveer 1 km lang. Natuurlijk moet het weer ook meezitten om de beleving plezierig te houden. Daarom wordt er per week aangekeken wat de voorspelling van het weer is.
Tot slot wil ik iedereen uitnodigen om een keer mee te doen op de donderdagochtend bij de activiteit. De stoelgym is elke donderdag van 10:30 uur – 11:15 uur en voor de wandeling verzamelen we om 10:15 uur in de kantine en we wandelen van 10:30 uur –11:15uur.
Na bijna 17 jaar de centrale activiteiten te hebben mogen organiseren voor de bewoners van Swaenehove (voorheen Swaenestate), is nu de tijd aangebroken dat ik Swaenehove ga verlaten.
Al een aantal jaren werk ik buiten Swaenehove ook op het Ontmoetingscentrum Volendamlaan.
Dit is een plek in de wijk waar alle ouderen en hun mantelzorgers vrij binnen kunnen lopen. Het is een plek om te ontmoeten, ervaringen te delen en te ontspannen. Je kunt er samen iets drinken en/of meedoen aan allerlei activiteiten. De laatste tijd vond ik het best moeilijk om deze twee banen te combineren, omdat vaak alles door elkaar liep en ik daardoor het gevoel had geen goede kwaliteit voor beide locaties te kunnen bieden.
Nu het op mijn pad komt dat ik volledig voor het Ontmoetingscentrum kan gaan werken, heb ik daar dus ook voor gekozen. Ondanks alle nieuwe ontwikkelingen die in Swaenehove gaande zijn en ik die erg interessant vind denk ik dat op het moment voor mij in de Wijkzorg meer nieuwe uitdagingen liggen.
Ik heb het altijd erg naar mijn zin gehad in Swaenehove, daarom ga ik ook met een dubbel gevoel hier weg.
In al die jaren heb ik ontzettend veel geleerd en wil daarom ook alle collega’s, vrijwilligers, contactpersonen van bewoners en natuurlijk de bewoners zelf heel erg bedanken voor de fijne samenwerkingen en leuke en mooie momenten die we allemaal hebben mogen meemaken. Ik ga jullie allemaal missen!!!
Tot ziens en een Dikke kus, Carola Andriessen
P.S: op woensdag 12 juni is mijn laatste dag. Om 11.00 uur kun je eventueel afscheid van mij nemen onder het genot van een bakje koffie of thee in het restaurant van Swaenehove.
Op zaterdag 11 mei was er een vrijwilligersmarkt in Amare. De vrijwilligersmarkt werd georganiseerd door PEP Den Haag, in samenwerking met het Residentie Orkest, CultuurSchakel en de Gemeente Den Haag.
Het was een uniek evenement: de meest uitgebreide vrijwilligersmarkt ooit in Amare. Onder het motto “Samen voor een mooier Den Haag” werd er gezocht naar meer betrokkenheid, contact, samenwerking en verbinding tussen maatschappelijke organisaties en bewoners in Den Haag.
Er waren maar liefst meer dan 100 maatschappelijke organisaties aanwezig die zich hebben gericht op een breed scala aan vakgebieden en interesses, waaronder mensenrechten, sociale rechtvaardigheid, hulp aan vluchtelingen, dakloosheid, dierenwelzijn en nog veel meer.
Ongeacht achtergrond en specialisatie, er was voor een ieder wat wils!
Op vrijdag 17 mei vond er een vrijwilligersbijeenkomst plaats in Nolenshaghe plaats. Voor de vrijwilligersbijeenkomst waren alle vrijwilligers van Saffier uitgenodigd. Het doel van de bijeenkomst was om samen te zijn! Het uitwisselen van kennis en ervaringen stond centraal. Het was een uitstekende gelegenheid om andere vrijwilligers te ontmoeten.
Tijdens de bijeenkomst:
• Werd er een presentatie gegeven over “Omgaan met onbegrepen gedrag”. Deze presentatie is gegeven door de psycholoog Rachel Adriaanse.
• Was er een interactieve dialoog, deze werd begeleid door onze praktijkverpleegkundige Arjan Wilken.
• En was er een rolstoeltraining. Deze training is gegeven door de ergotherapeut Sofiene Lassal.
Het was een mooie dag! Een dag met een hoge opkomst van vrijwilligers. Er was ruimte voor het delen van kennis en ervaringen. Wij hebben afgesloten met een borrel!
Het is oké dat je af en toe het gevoel hebt er niet meer tegen te kunnen. Het is oké als je gefrustreerd raakt omdat je vader je 20 keer in 10 minuten hetzelfde vraagt. Het is oké dat je ‘s nachts in je kussen schreeuwt omdat je partner voor de zoveelste keer uit bed gaat, terwijl jij zo graag wil – nee eigenlijk moet –slapen omdat je het anders overdag niet vol houdt. Het is oké als je huilt omdat je broer ineens niet meer weet dat een vork een instrument is om mee te eten.
Het is oké om je intens verdrietig te voelen als ze naar je kijken, maar je niet meer herkennen.
Het is oké om te rouwen, nog voor je dierbare overleden is. Het is oké om te vloeken als ze je beschuldigen van dingen die je hen nooit zou aandoen. Het is oké als je de neiging hebt om je punt uit te schreeuwen, want waarom begrijpen ze je toch niet meer?!
Het is oké om je te voelen zoals je je voelt.
Gefrustreerd, verdrietig, eenzaam, wrevelig, ongeduldig, boos. Het is oké om je zo te voelen omdat de persoon waarmee je opgroeide, waar je onvoorwaardelijk van hield, misschien je beste maatje of de persoon die altijd je grote voorbeeld was op een dag geen herinneringen meer heeft aan de dingen die jullie relatie zo bijzonder maakte. Die niet eens meer weten dat zij van jou houden…
Dat doet pijn!
Iemand met zoveel talenten en een heel eigen, speciaal karakter is langzaam verandert in een wezen die in niets meer lijkt op de persoon die hij of zij ooit was. Iemand die kattig, heel verdrietig of juist te uitgelaten is, ontremd en agressief is, je ineens om niets uit staat te schelden, je met regelmaat afwijst en achterdochtig is om dingen die jij juist doet omdat je ze wil beschermen.
Iemand die schopt, slaat of met dingen gooit als je ze in bad wil doen of helpt met aan en uitkleden. Iemand die elke keer kwaad wordt als jij probeert hen veilig en gezond te laten zijn. Iemand die dat ooit wellicht ook voor jou deed. Iemand die in de war, bang, geagiteerd en verloren lijkt.
Het is oké als je jezelf ook verloren voelt
Je weet niet meer wat het volgende zal zijn, elke dag is een verrassing. Is het een goede dag? Is het een slechte dag? Het is oké dat je onzekerheid, angst, twijfels en zorgen voelt. Het is oké om het gevoel te hebben dat je het liefst je spullen pakt en weg wil rennen. Het liefst het bijltje erbij neer gooit. Dat is echt oké omdat je ergens – diep down – toch wel weet dat je dat nooit doet.
Je blijft je mannetje staan, nog duizend keer hetzelfde antwoord herhalen, laat eten en pillen in je gezicht smijten. Je gaat in je dunne nachtkleedje in de deuropening staan om te voorkomen dat je geliefde ‘s nachts de straat op wil. Zelfs als je aan je haren getrokken wordt of je onder de krassen uit de strijd komt. Je bukt telkens als er voorwerpen door de kamer vliegen. Je schrobt en poetst ontlasting van muren. Je verschoont vuile broeken, soms wel vijf keer achter elkaar. Je laat je beschuldigen en beledigen. Je zorg met heel je hart en ziel voor je dierbare die een ziekte heeft, waarvan hij of zij zich vaak zelf niet eens bewust is. Je hebt een engelengeduld en blijft – ondanks alles – van je dierbare houden. Je hebt echt de zwaarste taak die er is, dat zal niemand tegenspreken. Je zorgt voor iemand met dementie! Dus echt, wat je ook voelt de komende weken, maanden of misschien wel jaren, weet dat het hoe dan ook altijd oké is.
Wij bewonderen je!
In maart vonden de eerste huiskamerbijeenkomsten plaats. Wij hebben op elke etage huiskamergesprekken gevoerd met naasten. Dit is een methode om laagdrempelige ervaringen met elkaar te delen. Deze gesprekken zullen wij vier keer per jaar organiseren, de volgende bijeenkomsten zijn weer gepland.
Het gesprek geeft ruimte om samen te praten en na te denken over de kwaliteit van de dagelijkse zorg. Wij willen graag beter aansluiten bij de wensen en behoeften van onze bewoners. Het gaat immers om de kwaliteit van hun leven.
Wij ontmoeten u graag bij de volgende huiskamerbijeenkomst!
Teammanager etages BG-1, 4 en 9 t/m 11
Anke Duyne
Teamanager etages 2, 3 en 5-8
Secretaresse teammanagers
Marco van Son
Sabrine van der Kruk
Coördinator restaurant Francisca de Gelder
Coördinator schoonmaak Erika Pronk
Coördinator vrijwilligers en mantelzorg Manisha Mahabier
Geestelijk verzorger Stephanie Kröner
Klachtenfunctionaris
Cora Hensems
Redactie: Carola Andriessen (activiteitenbegeleider), Monica Baboeram (activiteitenbegeleider), Manisha Mahabier (coördinator vrijwilligers en mantelzorg), Sabrine van der Kruk (secretaresse en eindredactie)
Doelgroep: Bewoners, familie, bezoekers en vrijwilligers van Swaenehove
Oplage: 130 prints 4x per jaar (maart, juni, september, december) voor interne verspreiding en digitaal te lezen via www.saffiergroep.nl
Druk en ontwerp: Kamp Media, marketing & communicatie
Inzendingen: Inzendingen worden erg op prijs gesteld. Kopij kunt u tot 16 augustus 2024 inzenden naar s.vanderkruk@saffiergroep.nl
De redactie kan eventueel aanpassingen in de tekst aanbrengen of besluiten ingezonden kopij niet te plaatsen.