Tradities
Tradities zijn belangrijk.
Maar wat zijn het en waarom zijn ze belangrijk?
Tradities zorgen voor herkenning en verbintenis met onze dierbaren, zeker met de feestdagen.
Het woord traditie komt uit het latijn: tradere, dit betekent doorgeven.
Wij geven ze ook door van generatie op generatie.
Tradities verbinden ons, dus niet alleen nu met elkaar maar ook, in zekere zin, met ons verleden.
Deze editie heeft als thema ‘tradities’, een onderwerp dat diepgeworteld is in onze gemeenschappen en op vele manieren zichtbaar is binnen onze locaties. Bij Saffier streven wij ernaar om te verbinden. Verbinden doen we ook door middel van tradities, waarbij wij mensen zoveel mogelijk betrekken om de onderlinge band te versterken. Tradities zijn meer dan alleen rituelen; ze zijn de verhalen en waarden die door generaties heen worden doorgegeven. In de zorg voor bewoners met dementie is het essentieel om het gevoel van mens zijn en mens blijven te omarmen. Het vieren van speciale momenten, zoals verjaardagen of seizoensgebonden feesten, biedt bewoners een kans om deel uit te maken van iets groters. Deze activiteiten brengen niet alleen vreugde, maar herinneren bewoners ook aan hun eigen verleden en de tradities die hun leven kleurden.
De betrokkenheid van naasten en het sociaal netwerk speelt hierbij een belangrijke rol. Wanneer familieleden en naasten meedoen aan de vieringen, voelen bewoners zich gesteund en gewaardeerd. Dit versterkt niet alleen de band met dierbaren, maar helpt ook bij het opbouwen van een gemeenschap waarin iedereen zich thuis voelt. Zo is er afgelopen zomer een BBQ georganiseerd waarbij ook de naasten zijn uitgenodigd en waarbij familieleden van medewerkers geholpen hebben met serveren en grillen op de BBQ.
Hoe wij tradities integreren in de dagelijkse praktijk? Dit kan beginnen met het delen van persoonlijke verhalen en het voeren van betekenisvolle gesprekken. Oprechte interesse in elkaars leven en verleden maakt een gesprek waardevol. Wanneer bewoners of medewerkers bijvoorbeeld hun favoriete kerstherinneringen of tradities uit hun jeugd delen, ontstaat er een rijke uitwisseling van ervaringen. Dit kan leiden tot een diepere connectie tussen bewoners en medewerkers.
Hierbij kan de medewerker niet alleen als medewerker fungeren, maar ook als luisteraar en deelnemer aan het leven van de bewoner.
Praktische activiteiten, zoals het samen koken van traditionele gerechten of het voorbereiden van een activiteit, zijn ook manieren om tradities te eren. Laatst vroeg een collega aan bewoners om te helpen bij het bereiden van een traditionele maaltijd. De betrokkenheid was groot en het leidde tot momenten van blijdschap en mooie herinneringen.
Hoewel tradities ons kunnen verbinden, is het belangrijk om te beseffen dat te veel druk op deze tradities ook nadelige effecten kan hebben. Mensen met dementie kunnen veranderen in deze nieuwe fase van hun leven. Té sterk naar het verleden blijven kijken kan de verandering ook beperken doordat het niet meer goed aansluit bij de huidige fase. Veel leesplezier met deze uitgave.
Mijn vraag voor deze keer aan u is: “Welke tradities, herinneringen of ervaringen zijn voor u belangrijk?”
Vriendelijke groet, Pascal van der Kraaij, Domeinmanager Expertise Dementie Locaties Nebo, Swaenehove en De Drie Linden
Het onderwerp voor dit Nebo nieuws is “Traditie”. Het lijkt wel alsof op het moment dat de klok een uur verschuift we bijna allemaal gaan nadenken over de maand december. Tenminste in Nebo werkt dat zo. We gaan dan het Kerstdiner plannen voor onze bewoners, de aankleding van de huiskamers en de gang wordt besproken, maar ook de voorbereidingen voor Sinterklaas worden getroffen.
Kortom er ontstaat bij ons in Nebo al vroeg een sfeer van plannen en regelen. En daarin zie je dat er ook hierin een traditie is ontstaan. Op afdeling De Beek is het Kerstdiner een Kerstlunch, op het Dael staan er lange tafels in de gang en is het een vrolijke boel met veel Kerstmuziek. Op Het Hout, staan er prachtige gedekte tafels in de Bron en is er een rustige sfeer. Dit jaar ga ik hier mijn vierde Kerstdiner meemaken en dan zie je dat alle afdelingen hun eigen sfeer en traditie hebben.
Ook zie je bij de bewoners juist in de december maand, een maand vol bekende feesten de hang naar traditie. De herkenning met de bekende feesten als Sinterklaas, Kerst en Oud en Nieuw, zie je terugkomen. Dit levert mooie gesprekken over herinneringen op. Uit ervaring weet ik ook dat juist de december maand een emotionele maand kan zijn. De mooie herinneringen worden soms verdrongen door de huidige situatie waarin uw naaste zich kan bevinden. En dat kan soms confronterend zijn. Aan de andere kant komen er ook weer wellicht mooie en dierbare momenten bij.
Juist de feestdagen zijn de momenten waarop traditie naar voren komt. En het mooie is dat je merkt dat iedere familie vanuit zijn/haar achtergrond vorm heeft gegeven aan een familie traditie. De ene familie viert Sinterklaas met een spelletje dobbelen en de andere familie blinkt uit in het maken van scherpzinnige gedichten en surprises. In Nebo verheugen we ons op de Sint die voor iedere bewoner een
passend woord zal hebben, maar vooral ook de nodige gezelligheid zal brengen.
De tradities rondom Kerst zijn divers. De ene bewoner vertelt hoe hij/zij juist in deze periode ging reizen en voor de ander was Kerst een feest met familie en vrienden. In Nebo proberen we voor iedereen een passende Kerst te vieren, passend bij de traditie. De Kerstbrunch op 2e Kerstdag begint al bijna een traditie te worden en is voor de bewoner, zijn naasten als voor ons collega’s altijd een mooi moment. Kortom de voorbereidingen om er gezamenlijk een mooie maand van te maken zijn in volle gang.
Heel soms, zoals tijdens het schrijven van dit stukje, bekruipt mij ook een stemmig gevoel. Kijkend naar de wereld op dit moment is het verre van een stabiele situatie. De dagelijkse actualiteiten stemmen niet hoopvol. Daarom is het in de maand december extra belangrijk om elkaar op te zoeken en het al dan niet in grote of kleine kring goed met elkaar te hebben.
Ik wens u allemaal dan ook vanuit de grond van mijn hart een mooie december maand, een gezellig uiteinde en een mooi begin. In 2025 staan we allemaal weer voor onze eigen uitdagingen en mooie dingen, maar vast staat is dat wij vanuit Nebo samen met u er weer een goed jaar van willen maken.
Ada Bosma Teammanager Nebo
Gedenken
Twee keer per jaar gedenken wij in Nebo onze overleden bewoners. Dit jaar kwamen wij half november bij elkaar, met enkele familieleden en medewerkers. Voor de tweede keer hadden wij de nabestaanden gevraagd welke muziek zij graag zouden willen horen, welke tekst of gedicht er zou moeten klinken ter nagedachtenis aan hun familielid. De leden van de voorbereidingsgroep verzamelden herinneringen van collega’s aan de bewoners. Uiteindelijk zaten we in een kring,
afwisselend hoorden we muziek, werd er een gedicht voorgelezen en werden herinneringen aan de bewoners uitgewisseld bij het noemen van hun namen. Voor iedere bewoner werd, in het midden van de kring, een mooie roos in een vaas gezet.
Een traditie die wij hier in huis al jaren hebben, in een nieuwe vorm. Het was warm, persoonlijk en waardig tegelijk.
Barbara Heckel Geestelijk verzorger
De kerkdiensten zijn oecumenisch, iedereen is welkom! Ook familie en naasten zijn welkom bij de diensten.
Tijd en plaats: zondag om de week, om 11.30 uur in De Bron
Rooster:
10 november voorganger: E. de Fouw
24 november voorganger: T. Hettema
(Schrift en Tafel)
8 december voorganger: B. Heckel
22 december voorganger: C. Hofschreuder (Woord-Communie)
Dinsdag 24 december Kerst op Het Plein
Voorganger: Barbara Heckel
Met medewerking van koor Cantiamo uit
Leidschendam, o.l.v. Jeroen Bosman, mogelijk gemaakt door
5 januari voorganger: C. Hofschreuder (Woord-Communie)
19 januari voorganger: B. Heckel
2 februari voorganger: E.J. Westera
16 februari voorganger: E. Berends (Woord-Communie)
16 maart voorganger: E.J. Westera
Voor vragen of verdere informatie, neem gerust contact op met: Barbara Heckel, geestelijk verzorger, b.heckel@saffiergroep.nl tel. 070-372 2100
Sinterklaas en medezeggenschap
Volgens ‘De Dikke van Dale’ is een traditie een oude gewoonte van een (grote) groep mensen.
Toch begint elke traditie als een nieuwe gewoonte van een kleine groep mensen. Ze begint bij een idee dat vorm krijgt en door steeds meer mensen wordt overgenomen. Het nieuwe gebruik wordt daarna van generatie op generatie doorgegeven. Een traditie kan ook verdwijnen. Dat gebeurt als ze nieuwe opvattingen niet tijdig kan bijbenen. Zo verdween palingtrekken als volksvermaak door het nieuwe inzicht dat ook dieren pijn en stress ervaren. De traditie van Sinterklaas wist te overleven doordat ‘de zak’ naar Spanje verdween en door de roe van Piet voorgoed op te bergen en daarmee aan te sluiten op nieuwe opvattingen over de opvoeding van kinderen. Met Zwarte Piet liggen de zaken nu wat gecompliceerder, maar een traditie die zich zo flexibel heeft getoond, weet daar een passend antwoord op te vinden.
De medezeggenschap in verpleeghuizen is ook een traditie, een jonge nog.
Ze stamt uit de roerige jaren zestig, het tijdperk van de overboord gegooide tradities, toen vele nieuwe tradities geboren werden. Een tijd die o.a. draaide om zelfbeschikking en het laten horen van je stem. Niet gek dat juist toen de gedachte postvatte dat mensen, die daartoe niet meer in staat waren, dat via anderen konden doen. Het idee van medezeggenschap werd maatschappelijk breed opgepakt en kon, ondersteund door wetgeving, uitgroeien tot de huidige praktijk. Daarin is wettelijk (Wmcz, 2020) vastgelegd dat zorginstellingen die gefinancierd worden met overheidsgeld ‘een geïnstitutionaliseerd orgaan van personen’ aan zich moeten binden, dat opkomt voor de belangen van cliënten. Bij Nebo en de andere locaties van Saffier
gebeurt dat, zoals bij de meeste zorginstellingen, met een cliëntenraad. Een groep betrokken vrijwilligers, vaak verbonden aan de locatie omdat partner, moeder, vader, zoon, dochter of tante er een nieuw thuis heeft gevonden.
En hoewel de medezeggenschapstraditie nog heel jong is, moeten we er toch al kritisch naar kijken, willen we haar levend houden. Op enkele locaties is nu, anders dan bij Nebo, namelijk geen cliëntenraad actief. Pogingen om mensen te werven hebben tot nu toe geen effect gehad.
De medezeggenschap bij Saffier moet zichzelf dus opnieuw uitvinden om de traditie voort te kunnen zetten. Niet om de traditie zelf maar om de reden waarvoor ze ontstaan is: om bewoners een kritisch-constructieve stem te geven en zo bij te dragen aan goede zorg.
Ik hoop dat de heruitvindingstraditie van de Goedheiligman en zijn helpers iedereen die de medezeggenschap een warm hart toedraagt daarbij zal inspireren. Wat het waard is bewaard te blijven is het waard te veranderen, zullen we maar zeggen.
Wilt u meedoen? Meedenken? Neem gerust contact met me op via M.Oostdam@saffiergroep.nl of 06 17503587.
Fijne feestdagen voor iedereen!
Monique Oostdam ondersteuner Cliëntenraad
De theaterproductie ’t Huistheater heeft op 17 oktober jl. bij ons in Nebo de voorstelling ‘Ja zuster, nee zuster’ van Annie M.G. Schmidt gespeeld. Dit was mogelijk gemaakt door een bijdrage van de Vriendenstichting ‘Ons Thuis’.
Hierdoor kregen bewoners, die normaal niet meer naar het theater kunnen, toch de kans om een heus theater te bezoeken. Het Plein was hiervoor omgetoverd tot een mooi theater.
De bewoners mochten samen met een naaste de voorstelling bezoeken.
De zaal zat propvol en er werd meegezongen en hard gelachen.
Een bewoonster deelde namens iedereen de bloemen uit en zei ‘de tranen rolde over mijn wangen’.
Ik ben Hajra Smajlovic en kom uit Bosnië. Meer dan 3 jaar werk ik, met veel plezier, bij Saffier in Nebo, als restaurantcoördinator. In Nederland heb ik hier een opleiding voor gedaan.
Samen met mijn team doe ik alles wat nodig is om alles in orde te hebben voor bewoners, families en collega’s.
In het restaurant maken we alles zelf, behalve de soep. De maaltijden voor de bewoners komen uit de productiekeuken van Saffier, maar alles wat je kan kopen in het restaurant maken we zelf. Ook verzorgen wij de catering bij speciale gelegenheden zoals de high tea op de mantelzorg dag, de Kerstborrel voor de medewerkers of de catering voor een jubileumfeestje.
In totaal zijn er 5 restaurantmedewerkers en het restaurant is elke dag open van 9.30 tot 17.00 uur.
Ik vind mijn werk altijd leuk maar extra plezier in mijn werk heb ik als iemand echt tevreden is over de diensten die ik verleen. Soms gaat het maar over kleine dingen. Het kan zijn dat iemand erg blij is met een portie patat en een kroket. Ik word ook heel blij als mensen heel tevreden en blij naar mij toe komen om mij te bedanken, zoals laatst na ‘Uit eten in eigen huis’.
Mijn drijfveer is om de klanten tevreden te stellen. Een andere drijfveer van mij is om bewust groen bezig te zijn. Ik streef naar minder vlees en minder weggooien. Weggooien vind ik zonde. Ik zet niet te veel eten op voorhand klaar, ik maak liever ter plekke op bestelling iets klaar. Bijvoorbeeld: Stel, er is nog één groentekroket over maar een klant vraagt een vleeskroket, dan vertel ik eerst dat er nog een groentekroket is en dat die ook heel lekker is. Als de klant dan zegt “ik wil toch graag een vleeskroket”, dan vraag ik eerst nog even: “Heb je al wel eens een groentekroket geprobeerd?” Maar dan stop ik ook hoor, uiteindelijk krijgt de klant natuurlijk wel wat hij/zij wil. Daarnaast zijn wij bezig om minder vlees aan te bieden i.v.m. duurzaamheid. Vandaar onze salades zonder vlees maar mét mozzarella of avocado etc.
In Nebo is een nieuwe traditie: de Kerstbrunch, waarop ingeschreven kan worden. Alle familie en contactpersonen worden hiervoor per e-mail uitgenodigd. Elke bewoner kan 3 genodigden meenemen. Vorig jaar kwamen er wel 60 mensen naar de Kerstbrunch.
Ik ben nu al begonnen met de voorbereidingen, sommige producten moeten namelijk echt op tijd besteld worden. Straks wordt er alvast een grote bestelling gedaan en later worden de exacte bestellingen gedaan in de juiste aantallen.
Er wordt een buffet gemaakt zodat er voor ieder wat wils aanwezig is. Er zitten ook 3 drankjes bij in. De tafels worden mooi gedekt en er worden zelfs tafeltjes van het terras bijgeplaatst.
Zeker als mensen naderhand blij en dankbaar naar me toe komen, soms geeft iemand fooi als dank. Het gaat niet om het geld natuurlijk, maar de waardering vind ik heel erg mooi. Dan ben ik helemaal niet moe, daar krijg ik juist heel veel energie van!
Ik kan niet één moment aanwijzen als mijn mooiste moment. De Kerstbrunch en ‘Uit eten in eigen huis’ vind ik mooie dingen om te doen. Ik vind het leuk om iets extra’s te kunnen bieden zoals bijvoorbeeld ook de Kerstborrel voor medewerkers.
Ook werd mij de vraag gesteld of ik weleens een blunder heb begaan: Tuurlijk! Soms doe je iets en denk je “oh, waarom heb ik dat gedaan?” Maar ik kan nu niet iets opnoemen wat is blijven hangen. Belangrijk is dat ik nog lach.
Voor volgend jaar zou ik het leuk vinden om mooier meubilair te kunnen plaatsen in het restaurant. Er zijn veel verschillende soorten tafels en stoelen en daarbij is de vloer ook nog heel druk. Hier zou ik graag iets aan veranderen.
Een kerstbrunch voor de bewoners en hun naasten met een feestelijk aanbod van diverse soorten brood, soep, salades, vleeswaren, kaas, vis, fruit, warme hapjes, zoete lekkernijen, melk, karnemelk, verse jus d’orange, koffie en thee.
2e KERSTDAG 26 DECEMBER 11:30 – 13:30 uur RESTAURANT
Kosten inclusief 3 drankjes zijn €27,50 per persoon (€22,50 voor bewoner)
U kunt de betaling voldoen via de bewonersrekening of via pin betaling aan de kassa.
Opgeven vóór 5 december bij het restaurant of via h.smajlovic@saffiergroep.nl
Mocht u verhinderd zijn nadat u zich heeft opgeven dan horen we dit graag uiterlijk een week van te voren.
Belangrijke informatie: Bewoners kunnen alleen ingeschreven worden als zij door hun naaste worden begeleid. Maximaal aantal personen inclusief de bewoner 4.
Op 24 oktober hebben we voor de 3e keer ons restaurant in Nebo geopend voor ‘Uit eten in eigen huis’.
Ongeveer een jaar geleden zaten Nelleke en ik een kop koffie te drinken in het restaurant en zagen wij dat een zoon een boodschappenkrat meenam vanuit huis gevuld met lekker eten en drinken. Samen met zijn moeder ging hij dineren in het restaurant. In het donker en zonder muziek. “Dat kan beter” dachten wij toen.
Hoe leuk zou het zijn als je als zoon of dochter met je vader of moeder uit eten kan in ons eigen restaurant!
Deze 3e keer hadden we een record aantal deelnemers, namelijk 29 personen aan wel 12 tafels.
Het was super gezellig met mooi gedekte tafels, muziekje, heel knus en intiem.
Naast Hajra, die alles onder controle had in het restaurant, bestond de bediening uit allerlei collega’s. Van de teammanager tot kwaliteitsadviseur, medisch secretaresse,
praktijkopleiders, werkbegeleider en stagiaire. Super leuk om op een heel andere manier met elkaar bezig te zijn en samen te werken.
Van het restaurant aankleden tot de bediening, de afwas, tot alles weer afbreken en opruimen.
De blije gezichten tijdens deze avond als je de bewoner met hun naasten ziet genieten, daar doen we het voor.
Een traditie is geboren...
Nelleke en Marlène
Ons cliënttevredenheidsonderzoek is een waardevol instrument om de relatie met de families en bewoners op een objectieve manier in kaart te brengen. Het biedt ons in Nebo de kans om meer inzicht te krijgen in hun wensen, behoeften en ervaringen. Deze feedback is belangrijk om sterke punten te erkennen maar vooral om verbeterpunten te zien en aan te pakken waar nodig.
Kortom, een cliënttevredenheidsonderzoek helpt ons om samen te groeien. In het tweede kwartaal van 2024 is er in Nebo weer een cliënttevredenheidsonderzoek (CTO) gehouden. We vinden het belangrijk om de belangrijkste resultaten te delen.
De vragen waren gebaseerd op de volgende onderdelen:
• Wonen
• Waardevol leven
• Familie/mentor/bezoek
• Kwaliteit van leven
• Algemeen
Kijkend naar de scores zijn deze redelijk tot goed te benoemen. Uit de los te plaatsen opmerkingen vallen de volgende punten op die vaker worden genoemd:
Een aantal verschillende familieleden geven aan dat de activiteiten:
• niet in het weekend zijn;
• niet echt persoonsgericht (te weinig individueel) zijn;
• niet op de avond zijn.
En een aantal familieleden geven in het algemeen de volgende verbeterpunten aan:
• Het moeten delen van de badkamer;
• Dat bewoners de kamerdeuren van andere bewoners kunnen openen;
• Beter aansluiten aan persoonlijke behoeften;
• Minder enquêtes / bureaucratie en daardoor meer tijd voor de bewoners.
Over de punten aangaande de activiteiten kunnen we het volgende opmerken: Er zijn wel activiteiten in het weekend echter er is een bewuste keuze gemaakt om de nadruk van de activiteiten door de weeks te laten zijn. Gemiddeld éénmaal per maand is er een gezamenlijke activiteit in het weekend. Wat betreft de avond activiteiten hebben wij helaas moeten constateren dat de meerderheid van onze bewoners dit helaas als te zwaar ervaren. Wat betreft de individuele aanpak kunnen wij niet anders zeggen dan ons daar in te herkennen en zeker in het kader van de sociale benadering op zoek te zijn naar een evenwicht tussen individuele activiteiten en groepsactiviteiten. Dit zien wij als een verbeterpunt en gaan dit opnemen in ons jaarplan voor 2025 om er verandering in aan te brengen.
Mocht u het idee hebben dat er voor uw naaste meer individuele activiteiten zouden moeten zijn, dan kunt u contact met mij opnemen. Wat betreft de punten aangaande de badkamer kan ik aangeven dat er momenteel met een architect hard gewerkt wordt aan plannen voor een verbouwing van Nebo. Daarin komen natuurlijk geen gedeelde badkamers meer voor.
Wat betreft het afsluiten van kamerdeuren is dit zeker mogelijk, maar wel in overleg met de bewoner. Heeft u het idee dat dit voor uw naaste geldt, dan horen wij dit graag. Wat betreft enquêtes en bureaucratie is het uitgangspunt van
Saffier om deel te nemen aan de verplichte onderzoeken en steeds kritisch te kijken wat verplicht is en wat past binnen Saffier.
Enquêtes zijn waardevolle voeding voor ons om te verbeteren. Hopelijk heb ik met deze terugkoppeling voldoende informatie gegeven aangaande ons Cliënttevredenheidsonderzoek.
Ada Bosma, teammanager, in samenwerking met Britta Muttray, kwaliteitsadviseur
Tradities zorgen voor herkenning, houvast en verbinding.
Reacties van onze bewoners:
“Als ik jarig was, mocht ik altijd kiezen wat ik wilde eten.”
“Op verjaardagen gingen wij altijd dansen met de Chinezen. Eénieder bracht dan iets te eten of te drinken mee. Mijn moeder wilde nooit dansen en voor haar werd dan een stoel neergezet.”
“Toen ik in Parijs woonde bestond mijn ontbijt altijd uit een kop koffie en een croissant.”
“Op zondag droegen wij zondagse kleren.”
“Tradities? Dat weet ik niet meer, mijn zoon en dochter regelen nu alles. Dingen over vroeger weet ik niet meer, ik heb mijn geheugen weggegooid en dat was nog niet makkelijk hoor!”
“Wij spaarden snoep in een blikje, was dat niet met carnaval of tijdens het vasten? Ja zoiets geloof ik, tot de Pasen of zo….?”
“Wij waren allemaal vernoemd naar een familielid.”
Zo is er ook een bewoonster die direct de bewegingen met haar handen maakt, die zij altijd samen met haar dochter maakt op het lievelingslied van haar familie.
Tradities
In alle culturen zijn er jaarfeesten met hun
eigen tradities en rituelen die houvast kunnen geven. Religie als traditie is voor veel bewoners van grote betekenis. De religie kan troost en veiligheid bieden. Wij zien dit terug tijdens de zondagse vieringen en ook tijdens de zangtraditie. Sommige bewoners bezochten jaarlijks bijvoorbeeld als vaste traditie de Matthäuspassion. Wanneer zij nu luisteren naar deze muziek dan gebeurt er iets en zie je zo nu en dan de gezichtsuitdrukking van de bewoner veranderen. Het is alsof men terug gaat in de tijd.
Houvast
Door het vieren van de jaarfeesten met hun vaste rituelen en tradities kan er structuur en houvast worden geboden. Zo versieren wij de afdelingen samen met de bewoners en vertellen dan over de jaargetijden en de tradities. Naast de versieringen, het reminisceren en de muzikale activiteiten zijn er ook activiteiten waar de geurbeleving centraal staat. Samen met de bewoners bakken wij een lekkere taart of maken wij een speciaal gerecht. Ook dan is het mooi om te horen hoe de bewoners aanwijzingen geven en familierecepten delen. Denk aan de befaamde soep van oma die bij bijzondere gelegenheden op tafel kwam.
Namens de activiteitenbegeleiders van het Nebo
We hebben de volgende dierenvrienden binnen Nebo:
Lola van Touraya
Dabi en Themba* van Ton en mij
Floortje van Diede en Maurice
Rossie* van ouders van Kathy
Taiga* van ouders van Ton Ciro* van Ingrid
Gyda* van Ruud en Tineke
Saartje* en Olivier* van JP en Bri
Balou en Shanti van Karlijn
Jesse van Rachel
Snuf* van Mariska
Charly* van ouders van Barbara
Cato van ouders van Mariska
Yimmie* van Martien
Happy van Ada
Luna van Mady
Lily en Kleine van Sonja
Igo van Francien
De Big van Riek
Gizmo van Josefien
Bella van Esmeralda
Bij mij thuis is Dabi ons dierenvriendje…. uhh zeg maar gerust ons hondenkindje. Als ik dit schrijf, begin november 2024, is Dabi pas twee keer mee geweest naar Nebo. Ik was eerst op een dag dat ik niet werk, met haar langs geweest om te kijken of ze goed reageerde op de bewoners en om een bench neer te zetten
in onze werkruimte. Het ging goed die zondag, de bewoners reageerden met blijdschap en liefkozend op haar en zij was nieuwsgierig naar iedereen en alles wat op de grond ligt. We konden wel merken dat ze na haar eerste ‘werkdag’ toch wel vermoeid was van alle nieuwe plekjes, nieuwe mensen en nieuwe geurtjes in Nebo. Komende week gaat ze weer een keer mee, want ze ontlokt glimlachjes en tederheid bij veel bewoners.
Dat past bij ons in Nederland! Uit onderzoek blijkt: ‘De liefde voor huisdieren is diepgeworteld in de Nederlandse cultuur. Maar liefst 86% van de Nederlanders heeft op dit moment een huisdier of heeft er in het verleden één gehad. Dat blijkt uit het jaarlijkse huisdierenonderzoek van NVG en Dibevo, uitgevoerd door Ipsos I&O.’ (Dibevo, 2024)**. Vijftig procent van de Westerse huishoudens heeft één of meerdere huisdieren. Ouderen beschouwen huisdieren als belangrijk voor hun gezondheid en welzijn (Reniers e.a., 2023) ***.
En inderdaad, veel van onze bewoners hebben huisdieren gehad die echte vrienden waren of zelfs (zoals bij mij thuis) voelen als
dierenkindjes. Bewoners hebben dan ook veel verdriet als zij niet meer thuis kunnen wonen en daarom ook afscheid moeten nemen van hun huisdieren. Dat kan hartverscheurend verdriet en boosheid veroorzaken. Niet meer dan menselijk en logisch toch? Er is dan sprake van een rouwproces. Ik kan mij zelf als de dag van gisteren herinneren hoe het was toen ons vorig hondje Themba overleed acht jaar terug. Afschuwelijk was het. En onlangs maakten we achter elkaar mee dat drie lieve hondjes om ons heen, Ciro, Gyda, Saartje doodgingen. We zagen en voelden het verdriet en de rouw die er was en nog steeds is bij de baasjes. En Balou die niet meer bij Karlijn kon wonen. Zo intens verdrietig. En hoe mooi is het dat nu katje Shanti bij Karlijn woont en haar heel blij maakt. Wij mensen hechten ons allemaal aan dierenvrienden. Dat is niet anders bij mensen met dementie. Een brein dat door dementie beschadigd is, staat het hart niet in de weg: liefde en dus ook rouw horen bij het mens-zijn.
Vanuit de Sociale Benaderingsvisie zijn we al een tijd bezig om te bedenken hoe we deze groep bewoners die rouwen om hun huisdier en die houden van huisdieren meer kunnen ondersteunen en blij kunnen maken. In Nebo kunnen geen huisdieren wonen. Dat heeft te maken met de complexe medische situatie van veel van onze bewoners. Onlangs hebben we met het team besloten dat het blijdschap en plezier kan brengen als familieleden van bewoners en medewerkers huisdieren meenemen naar Nebo. Uiteraard alleen huisdieren
die niet gevaarlijk zijn, waar mensen over het algemeen goed op reageren en waarvan u weet dat mensen er niet van schrikken. We vragen iedereen om daar eerst goed over na te denken en bij twijfel: niet doen. Als zorgmedewerkers signaleren dat een meegenomen huisdier onrust of angst veroorzaakt bij een bewoner, dan zal u gevraagd worden om uw huisdier uit de buurt van deze bewoner te houden of zelfs niet meer mee te nemen naar Nebo, dan vragen we u om daar gehoor aan te geven. Als het wel gaat, dan is het heel fijn om uw huisdier gezellig mee te nemen en ook even langs bewoners te lopen die dat leuk vinden. Zo brengen we de gezonde buitenwereld mee naar binnen in het verpleeghuis. Veel van onze bewoners hebben ondanks de dementie nog een gezond deel van hun identiteit die altijd heeft genoten van dieren. Dit deel spreken we aan als we huisdieren naar onze bewoners brengen. Graag tot ziens met uw huisdier.
** https://dibevo.nl/pers/bijna-negen-opde-tien-nederlanders-heeft-een-huisdierof-ooit-gehad
*** (Reniers e.a. 2023, The role of pets in the support systems of community-dwelling older adults: a qualititave systematic review: in Aging & Mental Health vol.27, no.7, 1377-1387).
Kathy Beckers Psychologe
De magie van de kerstdagen maakt dat de wereld wat lichter aanvoelt.
Gebruiken en gewoonten die van de ene generatie op de andere worden doorgegeven.
Het is maandagochtend en een groepje bewoners verzamelt zich rond de tafel in het herinneringsatelier.
Betty, activiteitenbegeleidster en Marian, vrijwilligster, begeleiden het creatieve groepje.
De muziek is aan en er wordt meegezongen met het refrein van Faria Faria en ondertussen tikken de breipennen driftig tegen elkaar.
Faria Faria is een ouderwets liedje, als je naar de tekst luistert dan begrijp je dat de mensen dit graag zingen.
De behoefte aan gezelligheid is groot bij de meeste mensen, zo ook binnen Nebo, zowel de bewoners, de naasten als het personeel willen het gezellig hebben.
Daarvoor kun je rustig bij het crea/brei clubje in Nebo aansluiten. Soms wordt er maar één pen gebreid of maar één steek geborduurd, maar dat doet er niet toe.
De verhalen komen los over breien, families, kerst en tradities.
Een bewoonster vertelt: “Vroeger breide ik allemaal vesten”, en iemand anders vertelt: “Op mijn bed liggen allemaal zelf geborduurde kussens.”
Nu worden er strookjes gebreid en in elkaar gevlochten en kerstballen van gemaakt. In een aantal komt een belletje en dan is het een bal om naar elkaar over te gooien.
Betty vertelt hoe belangrijk die gezelligheid voor haar is tijdens deze activiteit.
Vroeger toen ze als kind uit school kwam, was er thee met het bekende koekje. Voor veel mensen is dit herkenbaar. Betty heeft deze traditie meegenomen naar het werk. Op die maandagochtend is ze er samen met Marian. Op dat moment is er geen thee maar is een warme chocomel een vaste traditie geworden.
Marian is vanaf 2009 vrijwilligster, ze kwam in Nebo toen haar moeder hier kwam wonen. Marian heeft eerder geholpen bij het eten geven en nu helpt ze bewoners bij het breien. Hier is ze goed in en haalt plezier uit het werk als vrijwilligster.
Ondertussen springt ze op om een mevrouw een handje te helpen.
De kerstdagen komen eraan en tijdens deze dagen zoeken families elkaar weer op.
Betty vertelt dat tijdens deze dagen altijd een dag is dat haar broers en zussen erbij zijn, iedereen neemt wat lekkers mee en er worden dia’s vertoond die verhalen oproepen.
Mevrouw K. vertelt dat samenzijn belangrijk is, dat was vroeger een mooie tijd met het gezin. Later is dat anders geworden. Mevrouw is met haar gedachten bij haar gezin, die ze nu ook graag bij elkaar had gehad. En natuurlijk is hier ook ruimte voor want juist bij een traditie als Kerst kan ook eenzaamheid of een verlies worden ervaren.
Het samenzijn is traditie in Nederland, maar ook binnen Nebo. Er wordt veel tijd en aandacht aan besteed om iedereen het gevoel te geven erbij te horen en er een feestelijke maand van te maken.
Betty vertelt dat één van die tradities de lichtjestocht is. “Ik ga met bewoners in een busje langs mooi verlichte tuinen en huizen rijden. De bewoners, maar ook ik, genieten hier enorm van.”
Dan komt Noa binnen, een vrolijke jonge collega die de gezichten doet opfleuren. Eén mevrouw zegt: “Hij is lief hij doet alles voor je”.
Op de vraag aan Noa welke traditie voor hem het belangrijkste is zegt hij spontaan: “Moederdag, een moeder moet je eren, dat is belangrijk”.
Dan is Kerst de volgende. “Bij opa gourmetten is een jaarlijkse traditie, met het gezin, neven, nichten ooms en tantes. Er is dan een warme, gezellige sfeer”.
De magie van de kerstdagen maakt dat de wereld wat lichter aanvoelt. Het is een mooie traditie!
In Nebo was er op zondag 10 november een feestje: de jaarlijkse mantelzorg dag werd gevierd!
In Nebo noemen we mantelzorgers liever familie of naasten en ook wij vinden dat zij minimaal éénmaal per jaar in het zonnetje gezet mogen worden, vergelijkbaar met hoe er jaarlijks feestelijk aandacht aan moeders en vaders op Moederdag en Vaderdag wordt gegeven. Familie en naasten maken net als onze bewoners een heel proces mee als hun geliefde komt wonen in Nebo. Het is een proces van rouw, van nieuwe manieren vinden om in verbinding te blijven en nieuwe routines vinden.
Ook tijdens het verblijf zijn er fases van rouw omdat hun geliefde niet meer kan wat hij of zij eerder wel kon. Zulke verhalen kwamen al aan het begin naar voren tijdens de mantelzorgdag, toen iedereen zich aan elkaar voorstelde. Een lach en een traan, dat kon er allemaal zijn.
Vervolgens was er een interactief samenkomen waarin familie met elkaar in gesprek ging over twee stukjes film en een voorgelezen column, allemaal over onze Sociale Benaderingsvisie waarin we kijken naar de
individualiteit van de bewoner en maatwerk zoeken voor elke bewoner. Wij keken naar de trailer van de film over dementie ‘over de wereld heen’ van Teun Toebes, we luisterden naar een column over een mevrouw met dementie die soms verdwaalt en dan hulp nodig heeft om de weg terug te vinden. En tot slot keken we naar een filmpje van één van onze bewoners, met een voor haar gemaakt friemelschort. Er werd veel over en weer gedeeld.
Hierna ging het feestje verder in het Haags Herinneringsatelier waar er meer werd verteld over de belevenistafel, de patiogroep en de cliëntenraad. En daar kregen we van ons restaurant een feestelijke en heerlijke high tea aangeboden. Onder het genot van een hapje en drankje hebben we met elkaar ervaringen uitgewisseld. Met een voldaan en blij gevoel hebben we de middag afgesloten.
Rita Scholten Begeleider sociaal netwerk
Beste mensen,
Graag stel ik me hierbij aan jullie voor. Ik ben Thijs Houtappels, de nieuwe bestuurder. Ik ben 60 jaar en woon samen met mijn vriendin Petra in Den Haag. Op mijn dochters van 23 en 20 jaar ben ik enorm trots.
Sinds het jaar 2000 werk ik in de zorg, eerst vooral als directeur bedrijfsvoering. Vanaf 2015 was ik bestuurder van Atlant in Apeldoorn en vanaf 2020 van de Zonnehuisgroep Amstelland in Amstelveen. Bij Saffier hoop ik het goede werk van Annemiek Overboom en Marcel van Woensel voort te zetten.
In de komende tijd hoop ik velen van jullie te ontmoeten. In gesprek met bewoners, verwanten, medewerkers en vrijwilligers denk
ik het best te kunnen begrijpen wat nodig is om invulling te kunnen blijven geven aan de Saffier ambities rondom leef- en werkplezier.
Voor mijn eigen plezier kun je me zomaar treffen met mijn oude fiets uit 1953 dwalend over De Haagse Mar(k)t of genietend bij De Posthoorn, de Wiener Konditorei of Florencia.
Tot gauw, Thijs Houtappels
Donderdag 5 december Sinterklaas op bezoek 14.00-16.00 uur Alle afdelingen
Zondag 8 december Kerkdienst 11.30-12.30 uur De Bron
Woensdag 11 december Kerststukjes maken 14.00-16.00 uur De Bron
Maandag 16 december
Kerstmuziekshow 14.30-16.00 uur Het Plein
Donderdag 19 december Kerstdiners voor de bewoners Wisselend Alle afdelingen
Zaterdag 21 december Lafi mode verkoop 11.00-16.00 uur De Bron
Zondag 22 december Kerkdienst 11.30-12.30 uur De Bron
Dinsdag 24 december Kerstviering op Het Plein 11.30-12.30 uur Het Plein
Woensdag 25 december Kerstontbijt Alle afdelingen
Donderdag 26 december Brunch Via inschrijving, informatie volgt per mail
Maandag 31 december Oudjaarsdag
Zondag 5 januari Kerkdienst 11.30 – 12.30 uur De Bron
Zondag 19 januari Kerkdienst 11.30 – 12.30 uur De Bron
Woensdag 29 januari Knuffelboerderij Swiffers 14.00 – 16.00 uur De Bron
Zondag 2 februari
Kerkdienst 11.30 – 12.30 uur De Bron
Zondag 2 februari Coverband The Cozy’s 14.30-15.30 uur Het Plein
Zondag 16 februari
Kerkdienst 11.30 – 12.30 uur De Bron
• Alle evenementen zijn onder voorbehoud.
• In ons restaurant hangt het programma van centrale activiteiten voor de komende weken.
• Op de afdelingen hangt het weekprogramma voor de desbetreffende afdeling.
• Tevens worden er activiteiten georganiseerd per afdeling in het Haags Herinneringsmuseum en uitstapjes met de Nebobus.
Medewerkers Nebo
Teammanager - Ada Bosma
Woonzorgcoördinatoren - Julia Adam, Kimberly van Herwaarden en Rima Premchand
Begeleider sociaal netwerk - Rita Scholten
Vrijwilligerscoördinator - Simona de Roos
Coördinator restaurant - Hajra Smajlovic
Geestelijk verzorger - Barbara Heckel
Klachtenfunctionaris - Cora Hensems
Fysiotherapeuten - Froukje Jol, Sandra Brussee en Ita Bakker
Ergotherapeut - Lotte van der Voort
Psychologen - Rachel Adriaanse en Kathy Beckers
Maatschappelijk werker - Malissa van den Berg
Logopedist - Sharda Kanhai
Diëtist - Renske Wesselingh
Verpleegkundig specialist - Martien van Gaalen
Praktijkverpleegkundige - Shanti Sewtahal
Geestelijke verzorging
Heeft u behoefte aan een gesprek met onze geestelijk verzorger?
Op dinsdag, woensdag (in de even weken) en op donderdag is Barbara Heckel in Nebo.
Openingstijden
Restaurant Het Plein
Alle dagen van 10.00 – 17.30 uur
Receptie
Maandag t/m vrijdag van 8.00 – 19.15 uur
Zaterdag en zondag van 8.30 – 19.15 uur
Kapsalon
Dames: dinsdag t/m vrijdag
Heren: dinsdag t/m zaterdag
Redactie: Rachel Adriaanse (psycholoog), Rita Scholten (begeleider sociaal netwerk), Ingrid Spaans (activiteitenbegeleider), Ilse Jansen van der Sligte (managementassistent), Stella Badon Ghijben (managementondersteuning en eindredactie).
Voor: Bewoners, bezoekers, naasten, vrijwilligers en medewerkers van Nebo
Drukwerk en ontwerp: Kamp Media Groep
Oplage: 100 prints (4 keer per jaar) en digitaal te lezen via www.saffiergroep.nl
Inzendingen voor het volgende nummer: Inzendingen worden erg op prijs gesteld. Kopij graag aanleveren voor 15 februari 2025, bij voorkeur digitaal, bij managementondersteuning. dementie@saffiergroep.nl