Dat het mogelijk is om geld te verdienen zonder aan artistieke zeggingskracht of geloofwaardigheid in te boeten, heb ik ontdekt door de Pop’arazzi Crew, mijn dansgroep. We gingen geld verdienen met wie we waren, met onze identiteit en de kwaliteit waarvoor we stonden. De crew was een bedrijf en een vriendengroep tegelijk. Alle leden kregen de kans hun sterke punten uit te bouwen zodat ze daar hun brood mee konden verdienen. De een kon goed verkopen, die deed de sales. De ander had een kop voor geld, die deed de financiën, weer iemand anders kon goed conceptueel denken, die zetten we aan de marketing.
177
De bruggenbouwer was ik. Ik voel me overal thuis. Niet gek, als je in Spangen opgroeit, naar een zwarte basisschool gaat, in een zwarte buurt woont en op je 12de naar een witte kakkerschool verhuist omdat je daar het intellect voor hebt. ‘Mijn vaderrr werkt bij de bank’, tussen van die jongetjes zat ik in de klas. Mijn vader zette vloeren in de was en werkte zijn hele leven hard voor weinig. Nu pluk ik daar de vruchten van. Zet mij in een boardroom en ik praat op niveau mee. Zet mij op een straathoek in een achterstandsbuurt en ik heb ook zo contact. In beide werelden, en alles ertussenin, kan ik me uiten.” ■