Tristan van Strien info@tristanfloris.com www.tristanfloris.com 06-81103905
Printproductie
Scanlaser
Derek Tol
www.scanlaser.nl
dtol@scanlaser.nl
Verzending Regenboogmagazine
Brunel www.brunel.net
Foto cover
Eize Hoekstra
Inhoud
Van
De voorzitter aan het woord
KWS Sluitingswedstrijden
Vrijwilligers, belangrijk voor de sport
Sneekweek 2023
Verrassingen alom tijdens NK 2023
KE Alkmaar - schepen van hout, vrouwen van staal
Uit de oude doos briefkaarten uit de jaren‘40 en ‘50
Wat doe jij nu eigenlijk? Brian D’Leon
Make de Regenboog Great Again
In memoriam Bouw van Wijk
Onderstaande MKB-sponsors ondersteunen de Regenboogclub
Het MKB-sponsorschap biedt, voor een relatief geringe bijdrage € 650,= of € 1.150,=, een interessant pakket incentives. Heeft u interesse? Neem dan contact op met de penningmeester van onze vereniging: Maarten-Max Moerman, 06-51728565 of penningmeester@regenboogclub.nl
Van de redactie
TEKST WIM VAN ‘T HOOGERHUYS
TEAM REGENBOOGMAGAZINE IDO POELMAN, WIM VAN ‘T HOOGERHUYS, TRISTAN VAN STRIEN & DEREK TOL
Met deze derde uitgave in 2023 sluiten we weer een jaar af. In deze editie komen vanzelfsprekend de wedstrijden die in de tweede helft van dit seizoen zijn gevaren aan de beurt.
We bezochten Brian D’Leon op zijn werkplekken. Brian en James spraken, als ons nieuwe vliegende reportersduo, met onze jarenlange columnist Rob de Kraa en met Hans van Drunen over de toekomst van onze unieke klasse.
Over die toekomst spraken we ook tijdens het werkbezoek aan Brian.
Uit heel veel signalen, die wij dit jaar hebben gekregen, blijkt zowel bezorgdheid over de toekomst van de klasse als het bestaan van ideeën over een volgende bloeiperiode. Dat stemt hoopvol.
In ons vorige Magazine riepen wij u op om de stamkaart van uw schip eens kritisch te bekijken omdat wij het gegronde vermoeden hebben dat in een aantal gevallen de daar verzamelde en bekend informatie niet actueel is. Wij hebben begrepen dat daarop weinig reactie is gekomen. Daarom nogmaals de vraag daar aandacht aan te schenken en waar nodig de juiste
gegevens door te geven aan stamkaarten@regenboogclub.nl En dan nog iets om deze winter eens goed over na te denken:
Dit jaar zijn er voor het eerst in heel veel jaren tijdens de Sneekweek geen Teamwedstrijden in onze klasse verzeild. Hoe dat gekomen is? Ik heb daar geen idee van. Ja, tijdens de zogenaamde Kleine Sneekweek is er een vorm van slap aftreksel van die wedstrijden met een samenstelling van 3 tegen 3 gevaren, maar dat is niet het echte werk. Tijdens de Kaagweek wordt alles op alles gezet om de wedstrijden met 5 tegen 5 een prominente plek in het programma te geven. Vele honderden fans volgen het spektakel.
Voor mij mag dit niet verloren gaan en dient het ook op Sneek een prominente plaats en 5 tegen 5 te zijn. Ik heb toch niet voor niets vorig jaar voor de tweede keer het voor elkaar gekregen om op Provinciale kosten 5 Hollandse- en 5 Friese spinakers te krijgen?
Genoeg om over na te denken in de zeilloze periode. Namens de voltallige redactie wens ik u prettige dagen en een mooi 2024 en hoop u allemaal te zien tijdens het Jaarprijzenfeest op 20 januari.
De voorzitter aan het woord
TEKST LEO HARTMAN (RB 148) | BEELD EIZE HOEKSTRA
Beste Regenboogvrienden,
Hierbij treft u weer een exemplaar van ons prachtige Regenboogmagazine aan.
We treffen het toch maar, met een groot aantal “vrijwilligers” om ons heen, die dit allemaal mogelijk maken. Als voorzitter ben ik er bijzonder trots op dat we altijd mensen om ons heen hebben die bereid zijn om de handen uit de mouwen te steken.
Terwijl ik dit stukje schrijf hebben we net storm Ciarán achter de rug, kortom het zeilseizoen is (helaas) voorbij
Dus de najaarsvergadering regelen, jaarprijzenfeest bespreken, data NK en NK-sprint vastleggen voor volgend jaar, we hebben genoeg te doen.
Aan de andere kant kijk ik met heel veel plezier terug op het tweede deel van ons fantastische zeilseizoen, waar over u uiteraard alles kunt lezen in dit magazine.
Zoals u kunt zien hebben we een nieuw team verslaggevers, Brian D’Leon en James Veenhoff, die voor deze editie Hans van Drunen en Rob de Kraa hebben geïnterviewd. Is een erg leuk artikel geworden. Volgend jaar volgen meer interviews. Houd uw Regenboogmagazines dus in de gaten!
“ZOALS U KUNT ZIEN HEBBEN WE EEN NIEUW TEAM VERSLAGGEVERS, BRIAN D’LEON EN JAMES VEENHOFF, DIE VOOR
DEZE EDITIE HANS VAN DRUNEN
EN ROB DE KRAA HEBBEN
GEÏNTERVIEWD. IS EEN ERG
LEUK ARTIKEL GEWORDEN”
Ik wens u dan ook veel leesplezier en laat dit magazine u door de “donkere dagen” slepen, zodat we in het voorjaar weer fris en fruitig aan het nieuwe zeilseizoen kunnen beginnen.
starclassyachttransport.com uw contactpersoon: Steyn van Driessel steyn@starclassyachttransport.com mobiel:06-53910602
Sluitingswedstrijden
HARRY AMSTERDAM (RB 141)
TEKST
BEELD EIZE HOEKSTRA & ELZE-MIEKE REITSMA
Een mooi veld van 12 Regenbogen had zich aangemeld voor de traditionele Sluitingswedstrijden van de KWS op 23 en 24 september jl. Wel een paar verrassende deelnemers: Jilko Andringa in de 7 van Lucas Bouma, Willem Potma in de 12 en onze voorzitter, Leo Hartman, in de 152 van Henk Kraan.
Wat de weersomstandigheden betreft was het één van de mooiste zeilweekends van dit seizoen. Zowel zaterdag als zondag een dikke bries en een lekker zonnetje. Kon eigenlijk niet mooier. Jilko liet ook in de 7 zien dat hij dit seizoen met wat wind oppermachtig is. Hij kan het ook zonder Syb en Paul. Lucas Bouma en Fetze Reitsma doen, behalve dat zij wat minder kilo’s meebrengen, niet onder voor dit illustere duo.
Bijkomend voordeel voor Lucas is dat de 7 weer in waarde is gestegen. Jilko had het al over een ton, maar hij denkt natuurlijk altijd in het groot. Arjen Snoekc (RB 100), bijgestaan door Carel-Jan Zweep en Daan Dijxhoorn, werd keurig 3e, gevolgd door onze voorzitter in de boot van Henk Kraan met op het voordek Sjoerd Hofland.
Leo was speciaal overgekomen voor mijn 50-jarig jubileum als Regenboogstuurman. Waarvoor hulde en dank.
De 2e wedstrijd viel ten prooi aan Willem Potma in de 12 van Henk Jan Vissia. Met de “Slag van Willem de Kip” naar de vaargeul lagen deze mannen ineens voorop en niet een beetje ook. Een windshift van 40 graden was daar de oorzaak van, maar eerlijkheidshalve moet gezegd worden dat de verwachting daar ook aan vooraf ging. Jilko verloor hierbij zijn eerste plaats maar wist zich uiteindelijk toch weer naar een verdienstelijke 2e plaats te zeilen en toch maar weer vlak achter de 12. Het had niet veel langer moeten duren. Mee in de winnende klap zeilde Piet Hein Kraan in de 83 zich naar de 3e plaats. Knap werk van deze jonge mannen. Ze zijn een aanwinst voor de vloot.
Op naar de feestavond in It Foarûnder. Het happy hour begon om 17.30 uur en was druk bezocht. Oud bemanningsleden van mij en alle deelnemers genoten van de borrel en de muziek van Johnny Kamminga. Zijn oom Thierry kwam ook nog even I am sailing in het Fries zingen (Ik wol sile). Leo hield zijn toespraak
UITSLAG SLUITINGSWEDSTRIJDEN KWS
1 7
2 100
3 141
6 PUNTEN
12 PUNTEN
HARRY AMSTERDAM, SIPKO ZWART, PETER AUKEMA
13 PUNTEN
en ook de voorzitter van de KWS, Karst Doevendans, kwam mij lovende woorden toespreken. Waarvoor ook grote dank.
Ik heb ook nog even wat mogen memoreren over de 50 jaar Regenboogzeilen, wat ooit begon met de Sluitingswedstrijden van de KWS in 1973 op uitnodiging van Jack de Wilde. Ik mocht toen twee jaar lang de 37 van hem gebruiken. De rest is geschiedenis. Al met al een zeer geslaagde avond. Het beschikbaar gestelde vaatje bier werd onder anderen mogelijk gemaakt door een bijdrage van de Regenboogclub, Lucas Bouma, Henk Kraan, Jack Hettinga, Jacob Boonstra en het team van de 143, ook daarvoor grote dank.
Met koppijn en een kater op naar de twee resterende races op de zondag. Opnieuw legde
Jilko beslag op de 1e plek gevolgd door Arjen Snoekc en Willem Potma. Wederom een hele mooie strijd in een compact veld.
“IK HEB OOK NOG EVEN WAT MOGEN MEMOREREN OVER DE 50
De laatste wedstrijd mochten Sipko Zwart, Peter Aukema en ondergetekende winnen waardoor we 3e werden in het klassement na drie keer een 4e plaats en daarmee werd ik dit jaar voor de derde keer “veroordeeld “ om een verslag voor het magazine te maken en dan heb ik nog geluk dat Ido het verslag van de Sneekweek op zich heeft genomen, want anders had ik dat ook nog moeten doen. Dat gaat volgend jaar anders!
Eerste in het klassement dus duidelijk Jilko, gevolgd door Arjen. Van harte mannen en tot volgend jaar want jullie zijn in tegenstelling tot diverse geruchten nog niet van mij af.
JILKO ANDRINGA, LUCAS BOUMA, FETZE REITSMA
ARJEN SNOEKC, CAREL-JAN ZWEEP, DAAN DIJXHOORN
TEKST IDO POELMAN
BEELD EIZE HOEKSTRA, NEL VAN DER MEYDEN, PAULA BULK
De laatste keer, voorafgaand aan 2023, dat we bij de WV Aalsmeer te gast waren voor een NK op de Westeinder (mooi wedstrijdwater en een zeer gastvrije vereniging) is al weer negen jaar geleden. “Hier zouden we toch vaker ons NK moeten houden”, denk ik dan. Dat is wat ik vooral overgehouden heb aan het NK van 2023.
Opvallend bij de WV Aalsmeer is de hoeveelheid vrijwilligers die bij ons evenement was betrokken. Zo werd er ouderwets bardienst gedraaid door de leden van de vereniging, werden we door vrijwilligers geholpen bij het uittakelen van de Regenbogen op de laatste wedstrijddag, waren er vrijwillige parkeerbegeleiders en hadden vrijwillige koks een heerlijke Boeuf Bourguignon voor ons bereid op de zaterdagavond van het evenement. En dan vergeet ik nog bijna de vrijwilligers van het wedstrijdcomité. Hulde voor jullie allemaal.
Vrijwel geen sportevenement of sportver-
eniging in Nederland kan zonder vrijwilligers en die zijn er blijkbaar ook altijd. Daar mogen we ons gelukkig mee prijzen. Dat realiseerde ik mij tijdens het afgelopen NK.
Iedere grote sportman of -vrouw is ooit begeleid of opgeleid door vrijwilligers. Het resultaat daarvan is ook dat Nederland op sportgebied toch aardig kan meekomen. Nederland behaalde op de Spelen van 2020 in totaal 36 medailles, het hoogste aantal ooit, en eindigde in het medailleklassement op de zevende plaats (nog voor grote sportlanden als Duitsland, Frankrijk en Italië). Dat betekent de hoogste klassering ooit. Die kunnen al die vrijwilligers, wat mij betreft, in hun zak steken.
“HULDE VOOR
JULLIE
Via dit artikeltje wil ik, en dan spreek ik zeker ook namens al onze Regenboogzeilers, alle vrijwilligers bedanken voor hun inzet voor de sport en onze sport natuurlijk in het bijzonder.
ALLEMAAL”
TEKST IDO POELMAN
BEELD EIZE HOEKSTRA & IDO POELMAN
Tegen de avond van Hardzeildag, de woensdag tijdens de Sneekweek, vaart de Roekoepolle altijd een rondje om het Starteiland. Op het bovendek van de Roekoepolle staat dan de net verkozen Panschipper, samen met zijn of haar partner, enthousiast te zwaaien met een welverdiende koperen Sneker Pan.
Bij het voorbijvaren van de Roekoepolle is het een getoeter van belang. De schepen, in de havens van het Starteiland, eren daarmee traditiegetrouw de Panschipper. Wij toeteren dan ook altijd maar vrolijk mee.
Meestal heb ik echt geen idee wie de beste man of vrouw is (sorry Friesland) die daar staat te zwaaien met die indrukwekkende koperen pan. Deze keer echter waren de nieuw verkozen Panschipper en zijn vrouw bekenden van ons en wel Harry Amsterdam (RB 141) en Bea.
Even voor de niet Friezen onder ons: In 1954 stelde de gemeente Sneek de Orde van de Sneker Pan in. Leden van de
orde hebben zich verdienstelijk gemaakt voor de zeilsport in het algemeen en de Sneekweek in het bijzonder. Schippers in Orde van de Sneker Pan worden benoemd op voordracht van de Koninklijke Watersportvereniging Sneek (KWS). Sinds 1966 hoort bij de onderscheiding een koperen koekenpan, waarin het Wapen van Sneek is verwerkt. Jaarlijks treedt slechts één persoon toe tot de orde; deze persoon mag zijn of haar leven lang de titel Panschipper dragen. De Panschipper dient tijdens de Sneekweek een koekenpan te voeren aan de mast. De nieuw verkozen Panschipper wordt jaarlijks aan het publiek bekendgemaakt tijdens de opening van de Sneekweek in de Kolk en gaat hierna voorop in de vlootschouw.
Ik ga hier niet opsommen waarmee Harry zich allemaal verdienstelijk heeft gemaakt voor de zeilsport in het algemeen en de Sneekweek in het bijzonder, maar één weetje wil ik jullie niet onthouden.
Harry heeft aan de oorsprong gestaan van het Regenboogmagazine. Begin jaren 80 van de vorige eeuw was Harry redac-
teur van een clubblad van en voor de Friese Regenboogzeilers. Hij volgde Puck de Vries op die grondlegger was van het blad. Dit clubblad, het “Regenboognieuws”, werd in de avonduurtjes samengesteld, gestencild en vervolgens op de brommert onder de Friese Regenboogzeilers gedistribueerd. Een aantal Hollandse Regenboogzeilers vroeg Harry of zij ook op de verzendlijst geplaatst konden worden. Dit werden er uiteindelijk steeds meer. Op een gegeven moment heeft de Regenboogclub het Friese Regenboogclubblad omarmt en er een magazine van gemaakt voor alle leden van de Regenboogclub.
“HARRY HEEFT AAN DE OORSPRONG GESTAAN VAN HET REGENBOOGMAGAZINE”
Er hadden zich 22 Regenbogen ingeschreven voor deze editie. Dat waren er twee meer dan verleden jaar. Kijk, we gaan weer vooruit, na jaren terugloop. Positieve ontwikkeling dus. Ook het aantal inschrijvingen voor de Sneekweek totaal was hoger dan vorig jaar. Ok, dat kwam voornamelijk door toevoeging van extra klassen, zoals de Windfoil/iQFoil, de Windsurfer (met o.a. Stefan van den Berg als deelnemer) en G-Zeilen Valk, maar toch. Deze drie klassen voeren op een eigen baan op het Sneekermeer recht voor de Startoren.
Die koperen koekenpan is, in mijn ogen, meer dan verdiend. Gefeliciteerd Harry en Bea. Overigens heb ik die koekenpan niet in de mast van de 141 zien bungelen tijdens de Sneekweek. Of heb ik wat gemist?
Goed, genoeg over die Panschipper, over naar de Sneekweek.
Gedurende de Sneekweek was er sprake van zeer wisselende weersomstandigheden, die een behoorlijke stempel hebben gedrukt op deze editie. De zaterdag en de zondag van deze week waren prima zeildagen met een 4 Bft. op zaterdag en een 5 Bft. op zondag. Beide dagen waren overwegend zonnig met een temperatuur van rond de 20 graden Celcius. Prima zeilweer dus.
De maandag en de dinsdag waren een heel ander verhaal. Op maandag 6 Bft. met windvlagen 7 Bft. De Regenbogen werden niet gestart. Op dinsdag kwam er nog een tandje bij, 6 Bft. met windvlagen 8 Bft. De Regenbogen zouden op dinsdag wel gestart worden, hoewel de windomstandigheden heftiger waren dan op de maandag. Tot een start is het nooit gekomen. Voor de start was er namelijk al een aantal schepen gezonken, waaronder een 30 m2 en 2 stuks G2, naar ik meen. De rescue had de handen vol; zelfs de rubber van het pin end moest te hulp schieten. Geen start voor de Regenbogen dus.
Wij hadden besloten ook op dinsdag niet van wal te steken, maar een aantal van ons deed dat wel. Hun terugkomst in de haven was redelijk spectaculair. Wij waren blij aan dit spektakel niet te hebben deelgenomen.
De woensdag (Hardzeildag) en de donderdag waren weer fijne zeildagen. De woensdag met een 4 Bft. en de donderdag met een 3 Bft. Het was, tijdens deze dagen, overwegend zonnig met een temperatuur van rond de 21 graden Celcius. Uiteindelijk hebben we dus vier potjes gevaren. Geen aftrekker daarmee. Inhalen op woensdag was niet mogelijk, omdat het Sneekermeer op woensdagmiddag in beslag werd genomen door het SKS Skûtsjesilen bij Terhorne. Heel vreemd. Vond de voorzitter van de KWS overigens ook, zo vertelde hij tijdens zijn speech bij de prijsuitreiking.
“JA, ZET EEN MARK EN EEN GERARD BIJ ELKAAR IN EEN REGENBOOG EN VOEG DAAR EEN LOKALE ZEILER IN DE VORM VAN
Winnaar van de Sneekweek 2023 werd het team van de 143, met een 1 een 2 een 2 en een 1. Ja, zet een Mark en een Gerard bij elkaar in een Regenboog en voeg daar een lokale zeiler in de vorm van Erwin de Vries bij en je hebt een praktisch onverslaan-
baar team. Jilko, Sybren en Paul, met de 150, kwamen nog best dichtbij, met een 5 een 1 een 1 en een 2. Omdat er geen aftrekker was dit jaar, vormde de 150 toch uiteindelijk geen bedreiging voor de 143.
Met de 150 behaalt het team van Jilko betere resultaten dan met hun vorige Regenboog, de 88. Zij hebben nu een abonnement op de 2e plek, waar zij met de 88 een abonnement hadden op de 3e plek. Jilko heeft daarom in het verleden menig artikel geschreven voor het Regenboogmagazine. Daar is hij nu wel vanaf, maar een keer de Sneekweek winnen staat toch wel op het verlanglijstje van de bemanning van de 150. “Volgend jaar maar in de herkansing”, zou ik zeggen.
Wij komen toch ook naar de Sneekweek voor het sociale deel. Een feestje organiseren kunnen Friezen erg goed. Denk daarbij aan de Elfstedentocht, de schaatswedstrijden in het Thialf en de wedstrijden van Heerenveen in het Abe Lenstrastadion, om maar eens wat te noemen. De Sneekweek past zeker in dit rijtje. “Overdag voor de eer, ’s avonds voor de sfeer” is nog
altijd het motto van de Sneekweek.
Tijdens de Sneekweek is er leuk sociaal programma op het Starteiland, maar ook in Sneek zelf. Alle dagen een aantrekkelijk programma in de stad voor alle leeftijden. Zo waren daar onder andere de Optimist On Tour, subclinics, subtours door de stad, een rubberbootrace, het Straattheaterfestival en niet te vergeten de kermis. ’s Avonds was het volop feest en muziek bij de verschillende cafés in het centrum van de stad.
Ook de nieuwe exploitant van It Foarûnder, Evert Jan van den Hoed, had zich ingespannen om een feestelijk muziekprogramma op het Starteiland te organiseren, met party bands, DJ’s, blaaskapellen en nog meer. Ook het besloten feest (georganiseerd door de KWS voor deelnemers aan de Sneekweek en hun aanhang) op de laatste avond was een succes. Daar zorgde de party band Smûk voor een geweldig optreden.
Traditiegetrouw vindt de prijsuitreiking plaats op de donderdagavond voorafgaand aan het besloten zeilersfeest. Uw ver-
1 143
slaggever was daar aanwezig om de winnaars bij de Regenbogen op de gevoelige plaat vast te leggen. Gezegd moet worden dat de KWS van zo’n prijsuitreiking een leuk evenement maakt. De wedstrijdleider van dienst roept iedere winnaar of winnaars naar het podium en heeft dan over iedere winnaar of winnaars een leuk verhaal of een anekdote. Op een groot scherm draait dan gelijktijdig een filmpje met beelden van de winnaar of winnaars op het water. Je zou denken dat met 30 klassen zo’n prijsuitreiking dan een lange zit wordt, maar dat was het niet, althans zo heb ik het ervaren.
Een Sneekweek is geen Sneekweek zonder een gezamenlijke Chinese maaltijd met Regenboogzeilers en hun aanhang, ook deze keer weer georganiseerd door Olga Schuil (RB 152). Helaas nu niet bij een ondergaand zonnetje op de dijk aan het meer, maar binnen in de feesttent. Op deze dinsdagavond woeien de dakpannen namelijk van de dijk. Desondanks prima eten en gezellig.
Al met al weer een erg geslaagde Sneekweek. “Volgend jaar 24 deelnemende Regenbogen”, zou ik zeggen.
2 150
3 141
Scan de QR-code met de camera van je telefoon en bekijk de leuke After Movie van de
6 PUNTEN
9 PUNTEN
14 PUNTEN
UITSLAG SNEEKWEEK
MARK NEELEMAN, GERARD VAN DER KROGT, ERWIN DE VRIES
JILKO ANDRINGA, SYBREN DE VRIES, PAUL RIJK
HARRY AMSTERDAM, SIPKO ZWART, ROELOF DE VRIES
Sneekweek 2023.
Heerlijk VAKANTIEHUIS op VLIELAND TE HUUR:
“IN
DEN GROOTEN HAAS”
Dorpsstraat 189
Vlieland is, naar onze mening, het leukste waddeneiland. Schitterende vergezichten, mooi bos, hoge duinen en groot strand maken het tot een heerlijke plek om vakantie te vieren. Vlieland heeft prima restaurants en de leuke winkels en kroegjes maken het af. Aan het einde van de gezellige Dorpsstraat, op een steenworp van de vuurtoren, staat ons prachtige vakantiehuis. Het is geschikt voor 4 personen en eventueel een hond. Doordat je beneden slaapt en boven woont heb je vrij uitzicht op het Wad, bij helder weer tot aan Texel. Iedere 5 minuten ververst het uitzicht automatisch.
Het huis is van alle gemakken voorzien zoals een goed uitgeruste keuken, Sonos, een heerlijke badkamer, wasmachine en droger etc. We verhuren het huis het hele jaar door, buiten de zomermaanden ook weekeinden en midweken. Wil je met meer personen naar Vlieland, dan is een combinatie met een van de buurhuizen een uitstekende mogelijkheid. Kijk op de website voor beschikbaarheid en prijzen.
Edith de Groot & Wim Haze
www.indengrootenhaas.nl
Verrassingen alom tijdens NK 2023
TEKST FRANK TOL, ERNST-JAN BEUKERS, BOELE BEUKERS (RB 108)
BEELD ROBERT KAMPSCHREUR, ERNST JAN BEUKERS
NEL VAN DER MEYDEN, FRANK TOL & IDO POELMAN
Het NK werd dit jaar op de Westeinder georganiseerd door W.V. Aalsmeer (WVA) in samenwerking met de Regenboogclub. Wat een warm welkom hebben we gekregen van de vele vrijwilligers van de watersportvereniging. Ook op de plas was het warm.
De voorbereidingen voor Team 108 begonnen wat rommelig. Derek zijn agenda was behoorlijk gevuld in de dagen vooruitlopend op de donderdag, dus hadden wij aangeboden de 50 voor het eerst dit jaar uit de winterstalling te halen. Helaas was er een probleem bij de stalling in Loosdrecht, dus terug naar Leimuiden en de 108 alvast gebracht.
Op donderdag met behulp van de trouwe steun en toeverlaat Ernst-Jan de 108 in topconditie te water gelaten, klaar om op vrijdag te beginnen aan ons 30e NK in de Re-
genboog. Vrijdag van huis naar de Westeinder gefietst, wat al de eerste verrassing van de dag was.
Helder palaver en de wind zou er op vrijdag zeker z intentie was om wel vier potjes te varen omdat de vooruit zichten voor zaterdag minder gunstig zouden z man Mark Blees had prachtige polo’s gemaakt en gratis ter beschikking gesteld aan alle deelnemers. Dank je wel Mark!
Voor zaterdag hadden wij Alwin van Daelen gecharterd, om dat Frank die dag onmogelijk kon varen.
“EN WAT EEN WARM WELKOM HEBBEN GEKREGEN VAN DE VELE
VRIJWILLIGERS VAN DE WATERSPORTVERENIGING. OOK OP DE PLAS WAS HET WARM”
Potje één was een prooi voor Max Blom in de 131 gevolgd door Peter B Sven Coster (RB 60). De 108 was één van de zes boten die de tij ben gehaald. Voor zover mij bekend werd deze re
gel voor het eerst tijdens een NK toegepast. Helaas zakte de wind er helemaal uit en na een uurtje wachten op wind werd het verstandige besluit genomen om de vloot naar binnen te
Het wachten werd aangenaam doorgebracht door sommigen op allerlei “Toys for the Boys” in de vorm van e-foiling-apparatuur in het water en een hapje en drankje bij Manfred van Munster aan boord. (Heb ik van horen zeggen, want ik was op de fiets alweer op de terugweg…..)
Er was een heel gezellig diner georganiseerd op loopafstand
Zaterdag was ik er niet, maar kreeg om 08:30 uur een foto via de WhatsApp van Alwin vanaf een mistig WVA-balkon en kreeg bericht dat er in ieder geval tot 12:00 uur niet gestart zou worden. Voor wedstrijdverslag van de zaterdag kunnen we ons beperken tot de conclusie dat er niet is gevaren.
Voor de zondag zouden we iets eerder van start gaan en dus maakten we ons op om in ieder geval drie potjes te varen zodat er sprake zou zijn van een reglementair kampioenschap.
“CONFUUS BEGONNEN WIJ MET
AFTUIGEN, WAARBIJ WIJ ALS
VERDOOFD DE 108 OP DE TRAILER VAN DE 139 HEBBEN GEZET.
SORRY VOOR DE VERTRAGING
SPORTVRIENDEN!”
Met een prachtig zonnetje hebben we zelfs vier potjes gevaren, zodat er zelfs één slecht resultaat afgetrokken kon worden, waardoor wij plotseling van de laatste plaats de weg omhoog hadden gevonden.
De tweede wedstrijd van de serie deed de 60 goede zaken door met een 2e plek het tussenklassement aan te voeren. Max liet een klein steekje vallen met een 10e plek, wat later zijn aftrekker bleek te zijn. De 108 sloop naar voren met een 4e plek.
Derde potje een 3 voor Max, een 6 voor Sven en wij een 5.
Het gat tussen de nummers één en twee was nog maar drie punten. De 108 deed nog niet mee met die TLE-uitslag (Red: TLE = Time Limit Expired) van de eerste wedstrijd.
Potje vier was het hoogtepunt van de serie voor de 108. Met best wel een ruime voorsprong als één de bovenboei om en dit weten vast te houden voor de wind. Wij werden op de hielen gezeten door de 152, gestuurd door Hendrik Pieter Kraan. Die wist ons in het laatste rak nog te passeren en bemachtigde zo een prachtige eerste plaats en wij werden tweede. Sven voerde de druk bij zijn team op door een 14 te varen en kon zich derhalve geen misser meer veroorloven. Max nam de leiding over met een 3e plek achter ons.
Toen bleek dat we nog een laatste potje zouden varen bete-
1 60
2 131
3 108
MAX BLOM, BORIS BULK, BOUDEWIJN BECK
FRANK TOL, ERNST JAN BEUKERS, BOELE BEUKERS
12 PUNTEN
13 PUNTEN
15 PUNTEN
kende dit dat de TLE niet meer zou tellen bij een fatsoenlijk resultaat. Alleen hadden we geen flauw benul wat de stand was en konden we op de website(s) geen tussenstand vinden.
Mochten sommige zeilers ons opeens als verrassend kampioenskandidaat beschouwen, dan kon die gedachte meteen overboord worden gegooid na de start. Sven, Dirk-Jan en Michiel (RB 60) gingen er met de oren in de nek als een speer vandoor en voeren onbedreigd naar een eerste plaats en daarmee werd hun kampioenschap veilig gesteld.
Achteraf leuk om te zien hoe spannend het uiteindelijk is geweest met slechts drie punten verschil tussen de 1e en 3e plek. Ook bijzonder dat Max het kampioenschap in de laatste wedstrijd aan zijn neus voorbij zag gaan en met slechts één punt achterstand de tweede prijs bemachtigde.
Bij aankomst op de WVA werden wij zeer hartelijk gefeliciteerd door al onze tegenstanders. Zij wisten eerder het eindresultaat dan wij. Confuus begonnen wij met aftuigen, waarbij
wij als verdoofd de 108 op de trailer van de 139 hebben gezet. Sorry voor de vertraging sportvrienden!
Dat wij juist in de 108 dit resultaat hebben behaald voelt wel heel erg goed omdat menig wenkbrauw opgetrokken werd, toen bekend werd dat wij de 139 ingeruild hadden voor de 108.
Voorafgaand aan de prijsuitreiking werden wij verwend door de vrijwilligers van WVA met bitterballen en haring.
Een vraag die bij ons nog openstaat is waar de wisselprijzen zijn voor nummer twee en drie?
Samenvattend hadden wij natuurlijk liever elke dag de geplande wedstrijden gevaren maar het was zonnig, warm en heel gezellig! Dank aan iedereen die meegeholpen heeft aan de organisatie.
Sven, Dirk-Jan en Michiel, van harte gefeliciteerd met jullie kampioenschap!
UITSLAG WK WESTEINDER
SVEN COSTER, MICHIEL SLUYTERS, DIRK JAN LUCAS
REGENBOGEN EN ZEILEN TE KOOP
Scan de QR-code met je telefoon en bekijk het volledige aanbod van te koop staande regenbogen en zeilen op de website van de Regenboogclub.
Klassenevenement Alkmaar
Schepen van hout, vrouwen van staal
TEKST IDO POELMAN
BEELD LIESBETH VOGELZANG & IDO POELMAN
Tijdens het klassenevenement op Alkmaar realiseerde ik mij dat, over het algemeen, maar weinig vrouwen onze Regenbogen bemannen. Op Alkmaar bevonden zich onder de 36 Regenboogbemanningsleden (maar) twee vrouwen, Kathelijn de Boer aan boord van de 146 en Marieke Lambers aan boord van de 78.
Deze twee vrouwen hebben het heel goed gedaan. Vooral de zaterdag, 7 oktober, van het evenement was uitdagend. Met een stevige wind uit het zuidwesten (23 knopen en windvlagen tot 31 knopen) was het behoorlijk aanpoten. De temperatuur was een aangename 20 graden Celsius met zo nu en dan een door het wolkendek doorbrekend zonnetje. Ondanks de toch wel aangename omstandigheden, hielden wij (RB 86) het na de eerste wedstrijd op zaterdag toch voor gezien, maar de 146 en de 78 waren ook de tweede wedstrijd van de partij Door de dames werd dit tweede potje, zonder noemenswaardige problemen, gewoon uitgezeild. Hulde en respect.
Is het nu zo erg dat er maar weinig vrouwen onze Regenbogen bemannen? Nou, wat mij betreft niet. We hebben nu ook een gezellige klasse en Regenboogzeilen blijft magisch, met en zonder vrouwen. Maar …, stel je nu eens voor dat het percentage Nederlandse vrouwen dat Regenboog zeilt net zo hoog zou zijn als het percentage Nederlandse mannen dat Regenboog
zeilt. “Dan komen we Regenbogen te kort”, zal ik maar zeggen. Nu doen wij het als klasse zo gek nog niet voor wat betreft het aantal deelnemende schepen aan zeilevenementen. Dit jaar kwamen er gemiddeld net wat meer Regenbogen aan de start dan verleden jaar. Kom daar maar eens om bij de meeste andere klassen in Nederland.
Toch denk ik: “Er kan nog meer bij, hoe meer zielen hoe meer vreugde.” Er zouden meer Kathelijnen en Mariekes Regenboog moeten gaan varen.
Maar hoe was het evenement nou verder? Nou dat zal ik vertellen: “Gezellig en geslaagd.”
Op de zaterdag zijn er twee potjes gevaren, één voor de lunch en één na de lunch. Het derde potje van de zaterdag werd afgeblazen. Als eerder gezegd: “De omstandigheden waren best pittig.” Fred Bulk mat op zijn motorboot, voorafgaand aan de start van het derde potje, gedurende negen minuten een wind van 33 knopen; reden dus voor het comité om het derde wedstrijdje niet van start te laten gaan.
Tijdens de eerste wedstrijd vijf uitvallers met schade. Kon gelukkig allemaal wel weer snel gerepareerd worden, op één schade na. Bij de 120 was een zijstag uit de terminal getrok-
P.P. PLEVIER, K.J. VAN BROUWERHAVEN, STEYN VAN DRIESSEL
14 PUNTEN
ken. Heel bijzonder. Gelukkig bleef de mast op de bakstag hangen, maar voor de 120 zat het wedstrijdzeilen voor dit weekend er op.
Na de eerste dag stonden Niek Hoek, Boudewijn Beck en Derk Hoek met de 139 fier aan kop met 3 punten. Tweede stonden Steven Boersma, Marco Eeman en Remco Roos met de 156 met 5 punten.
“DE FAMILIE BECK HEEFT ER PATENT OP OM OP DE VOORLAATSTE DAG VAN EEN EVENEMENT DE RANGLIJST AAN TE VOEREN, MAAR DAN VERVOLGENS OP DE LAATSTE DAG VAN HET EVENEMENT DE SLAG TE MISSEN EN DAARDOOR UITEINDELIJK OVERALL TWEEDE TE WORDEN.”
Op tijd terug voor het bier dus. Bij het biertje werden hapjes met gerookte zalm geserveerd. Hiervoor had Willem Hos (RB 84) thuis twee zijen zalm gerookt en beschikbaar gesteld. Dank Willem, helemaal top. Ook de traditionele bitterballetjes gingen er lekker in. Voor en na het diner een optreden van Bart Brandjes. Bart kreeg op een gegeven moment nog de voeten van de vloer. Een gezellige en geslaagde avond.
Op de zondag 8 oktober van het evenement waren de zeilomstandigheden perfect. Een diffuus herfstzonnetje bescheen het strijdveld. Een vriendelijk windje uit het oosten (15 kno-
pen en windvlagen tot 21 knopen), bij een temperatuur van 18 graden Celsius. Dus met gemak de geplande drie potjes kunnen varen. De 156 maakte in de drie potjes een vlucht naar voren door drie ééntjes te varen. De 139 deed het ook niet slecht met een 2, een 4 en een OCS, maar verloor daarmee wel haar koppositie. Uiteindelijke totaaluitslag: 156 eerste, 139 tweede en de 87, met P.P. Plevier, Koos Jan van Brouwerhaven en Steyn van Driessel aan boord, derde.
Kijk, het is natuurlijk altijd een risico om Boudewijn Beck als bemanningslid mee te nemen. De familie Beck heeft er patent op om op de voorlaatste dag van een evenement de ranglijst aan te voeren, maar dan vervolgens op de laatste dag van het evenement de slag te missen en daardoor uiteindelijk overall tweede te worden. En zo geschiedde het deze keer ook. “Ach ….., tradities zijn er toch om in stand te houden”, zullen we maar zeggen.
UITSLAG KLASSENEVENEMENT ALKMAAR
BOERSMA, MARCO EEMAN, REMCO ROOS
U WILT UW BOOT VERKOPEN?
Met ruim 2.600.000 bezoekers op onze website en 45.000 actief zoekende klanten is de kans groot dat wij de koper van uw schip al kennen...
De Valk maakt het verschil Geïnteresseerd naar uw mogelijkheden? Loop vrijblijvend bij één van onze kantoren binnen.
Uit de oude doos
briefkaarten uit de jaren‘40 en ‘50
TEKST IDO POELMAN
BEELD KEES VAN LEEUWEN
Zandkasteel is verbouwd van een kantoorgebouw naar een mixed-use gebouw waar je straks kunt wonen, werken en ontmoeten in één van de meest iconische gebouwen van Amsterdam. Kampschreur heeft hier aan meegewerkt.
referentieproject: Zandkasteel Amsterdam het voormalige ING Hoofdkantoor
16.000 m2 PVC/LVT vloeren in stroken
8.000 m2 Tapijttegels
24.000 m2 Egalisatie en reparaties ondervloeren
20.000 m1 Plintafwerking
2.000 m1 Gordijnrails
Ook een nieuwe deurmat behandelen wij als een project en krijgt dezelfde aandacht ! Neem contact op met Robert of Eric ( ) of Rick ( ) als wij met jouw stoffering kunnen helpen. RB140 RB148
Heel, heel lang geleden stuurden mensen aan hun geliefden en vrienden, vanuit hun vakantieadres, briefkaarten. Meestal arriveerden deze briefkaarten dan bij de geadresseerden op een moment dat je al lang weer terug was van vakantie, zeker als de vakantiebestemming in het hele verre buitenland lag (bijvoorbeeld Duitsland, België of Frankrijk). “Dus eigenlijk old school Facebook, Instagram of TikTok, maar dan een tikkie trager”, zal ik maar zeggen.
Briefkaarten uit watersportbestemmingen in Nederland, die je kon kopen in souvenirwinkels of bij de plaatselijke grutters, bevatten niet zelden beelden van Regenbogen. Niet geheel onbegrijpelijk, want onze Regenbogen zijn natuurlijk zeer fotogeniek.
Tijdens het afgelopen NK op de Westeinder kreeg ik van Kees van Leeuwen, lid van WV Aalsmeer, vijf van dit soort briefkaarten in mijn handen gedrukt. “Wellicht kunnen jullie hier iets mee, liggen bij mij toch alleen maar te verstoffen”, zei hij
Deze vijf briefkaarten werden verkocht eind jaren 40 en begin jaren 50 van de vorige eeuw, zo bleek uit wat speurwerk. De leuke plaatjes wilde ik graag met jullie delen en heb ze daarom hier laten afdrukken.
ONE-SIZE-FITS-ONE VERMOGENSPLANNING
#FINANCIELESTRATEGIEOPMAAT
Het plannen van uw vermogen is puur maatwerk. Het gaat immers om uw doelen, om uw toekomst.
Daarnaast is vermogensplanning soms ook complex, zelfs voor u als ondernemer. Want waar begint u?
Bij ABN AMRO MeesPierson beginnen we graag met uw persoonlijke vragen. Die zijn het vertrekpunt voor een plan dat volledig op u is toegesneden. Wacht niet langer en maak een afspraak voor Interactieve Vermogensplanning op abnamromeespierson.nl
Wat doe jij nu eigenlijk?
TEKST WIM VAN ‘T HOOGERHUYS
BEELD IDO POELMAN & JAMES VEENHOFF
Op een mistige ochtend, half oktober, rijdt Ido zijn elektrische Zoe voor mijn deur: we gaan weer op pad voor een bezoek aan een bedrijf geleid door, of ook in eigendom van, een lid van de Regenboogclub.
Zoe is voorzien van een ingenieus stuk (pratende) elektronica waarin ook een routeplanner zit. Ido heeft dat ding, dat ons al half Nederland heeft doorgegidst, verteld dat we naar een adres in de Stormpolder in Krimpen aan den IJssel moeten. Direct na vertrek van mijn huis laat het Google-wonder ons een weg gaan waarbij we eerder richting Woubrugge (daar komt Ido vandaan) dan richting Rotterdam gaan. Ido heeft echter blind vertrouwen in Google en we blijven rustig de aangegeven route volgen.
Er zal wel een reden voor zijn. Vlak voor we bijna weer in Woubrugge zijn gaan we toch de A4 op en worden zuidwaarts gestuurd; de goede richting. Bij knooppunt Ypenburg laat G. ons de A4 vervolgen en leidt ons naar de Beneluxtunnel waar de boel muurvast staat. Ridderkerk halen we net niet, daar-
voor gaan we weer noord over de Van Brienenoordbrug. Via Capelle aan den IJssel en de stormstuw komen we aan op de Industrieweg in Krimpen waar het bedrijf gevestigd is waar we zijn moeten: RoRoKa b.v. van Brian D’Leon. Zoals jullie allemaal weten is Brian één van het illustere trio dat de RB 121 en meer recent ook de RB 155 vaart.
Wij worden allerhartelijkst ontvangen. Brian blijkt RoRoKa sedert april in zijn bezit te hebben. RoRoKa handelt in gebruikte en nieuwe vorkheftrucks, stapelaars, hoogwerkers en ander vergelijkbaar materieel dat in magazijnen en de bouwwereld wordt gebruikt.
Het is niet alleen in- en verkoop van nieuwe en gebruikte goederen waarmee het bedrijf zich bezig houdt, ook onderhoud en verhuur (binnen een gelieerde vennootschap) maakt deel uit van de bedrijfsvoering.
Omdat het kunnen en mogen werken met dergelijke apparaten soms papieren bewijzen vereist, leidt het bedrijf, waar
nodig, ook gebruikers van apparaten op.
“WIJ WORDEN ALLERHARTELIJKST ONTVANGEN. BRIAN
Op mijn vraag of de naam mogelijk iets met het rollend karakter van het materiaal of de nabijheid van Rotterdam te maken heeft antwoordt Brian dat de naam eenvoudig bestaat uit de begin letters van de twee zoons en de echtgenote van de vorige eigenaar. Hier zien we al gelijk weer een link met de watersport: hoeveel boten in Nederland (meestal lelijke motorboten) zijn immers niet vernoemd naar echtgenotes en dochters van de eigenaar, veelal in afgekorte vorm.
BLIJKT ROROKA SEDERT APRIL IN ZIJN BEZIT TE HEBBEN”
goed personeelsbeleid waarbij de 14 medewerkers, voor zover nodig en nuttig, worden bijgeschoold. De volgende stap zal zijn omzetuitbreiding vanuit Krimpen dan wel een tweede locatie in een gebied waar veel bedrijvigheid heerst. Immers, steeds meer MKB-bedrijven gaan over tot het voor korte periodes inhuren van magazijn- en bouwondersteunende apparatuur in plaats van aanschaf daarvan.
Omdat soms bij inkoop van gebruikte apparaten, vanwege het sluiten van een goede deal, meer aangekocht moet worden dan op dat moment voor het bedrijf zelf opportuun is, worden dan bepaalde machines weer via veilingen doorgestoten.
In eerste instantie is Brian na de overname bezig met een
We krijgen een rondgang door het bedrijf waarbij we, op een rustige plek, beide Regenbogen in de winterstalling op hun trailers geparkeerd zien.
Dat brengt ons op een geheel ander onderwerp: wat te doen als je twee Bogen hebt (of een Boog hebt die te weinig vaart)?
De RB 121 is dit jaar al uitgeleend geweest aan een aantal studenten die ermee aan wedstrijden hebben deelgenomen.
Stel nou eens (de RB 56 is een goed voorbeeld daarvan) dat er meer goede Bogen waarmee (te) weinig gevaren wordt op een centraal gelegen locatie worden ondergebracht – Brian dacht aan omgeving Kaag omdat daar jaarlijks minimaal vier evenementen voor Bogen zijn – en dat die Bogen ter beschikking worden gesteld aan jeugdige enthousiasten om er wedstrijden mee te gaan varen? Zo krijgen we nieuwe mensen in de klasse en stellen we de toekomst van onze bijzondere klasse veilig.
We dwalen heel vaak af van het zakelijk verhaal om ons bezig te houden met het verhaal van de drie vrienden die elkaar van Nijenrode kennen en talloze dingen in hun leven samen delen zoals zeilen met de Boog en – zoals we allemaal hebben kunnen lezen - met de grote boot van Ernst Jan en daarnaast nog veel meer.
Omdat ik uit Kralingen kom en Brian daar woont, moeten we af en toe aan Ido uitleggen waar het dan weer over gaat.
Maar er is meer in Krimpen. Op een paar honderd meter af-
stand is en ander bedrijf van Brian gevestigd: Köco/KSM b.v.. Dat bedrijf opereert in de metaalbranche en maakt onderdelen voor binnenzijden van stalen schepen die ten doel hebben de scheepswanden te isoleren. Daarvoor zijn speciale lastechnieken vereist. Bij dat bedrijf, dat oorspronkelijk van Brian’s vader was – ja, ook dat is weer typisch voor onze club –, is Peter de Witte (RB 17) als bedrijfsleider betrokken. Ook daar brengen wij een kort bezoek. Peter is er helaas niet.
Wij besluiten het leerzame bezoek aan Krimpen aan den IJssel met een eenvoudige, lekkere lunch bij “Leuk” gelegen aan de IJssel. Brian gaat zijn viervoeter Kees uitlaten en wij nemen de kortste route Capelle - Rotterdam – Leidschendam- Oegstgeest – (Woubrugge) terug en Google zegt daar niets van.
Make de Regenboog Great Again
Editie 1 - met Rob de Kraa en Hans van Drunen
TEKST JAMES VEENHOFF & BRIAN D’LEON (RB 155)
BEELD JAMES VEENHOFF
De Regenboogklasse. Wereldberoemd om haar excentrieke zeilers en unieke sfeer. Maar…… wat onderscheidt ons eigenlijk van andere klassen, behalve een voorliefde voor Irish Coffee en Zweedse Teer? Belangrijker nog: hoe houden we de sfeer ongelofelijk en onze “status aparte” onbetwist? Brian en James gaan in een serie interviews met Regenbooggrootheden op zoek naar de essentie van de klasse en denken na over de toekomst.
Tja, de essentie van de Regenboog. Waar anders te beginnen dan bij afzwaaiend columnist, energie-visionair en gentleman rogue Rob de Kraa? Noblesse oblige, dus we nodigden Rob op stand uit: in de herenlounge van modezaak Anton Vlasman, op een mastworp afstand van de Koninklijke Roei- en Zeil Vereniging “De Maas”, te Rotterdam. We baadden ons aldaar in het bruisende gezelschap van zeil- en stijl icoon Hans van Drunen.
Na een roze koek en een glaasje Laurent Perrier (net als de ambassadeur uit de Ferrero reclame staan wij immers bekend om onze verfijnde foerage) doken we eerst maar eens in het verleden. In 1986 kreeg Rob zijn eerste Boog (de 54), die zijn vader voor duizend gulden kocht van bevriende cementhandelaar Jan Bos, maar die al snel werd ingeruild voor de 58. Die bleek van teak te zijn gemaakt, niet vooruit te branden, dus al snel dacht Rob: ‘Ik laat de 123 bouwen.” The rest is, zoals dat heet “history”. Een lange reeks aankopen, bruiklenen, opdrachten volgde.
Laten we beginnen met een simpele vraag: Wat maakt de Regenboog nou zo anders dan andere boten?
“Kijk, de Regenboog is geen bootje waar je zomaar mee wegvaart. Als je niet kan zeilen, heb je er sowieso niks te zoeken. Toen ik net kwam kijken was dat ook al zo, ik kon er ook niks van, maar goed. In mijn eerste jaar eindigde ik strak achteraan, toen timede ik van ellende maar hoe lang ik na de voorlaatste binnenkwam. Het heeft wel een paar jaar geduurd voordat ik het een beetje doorhad. Maar ja, de Regenboog is gewoon “de” wedstrijdboot in Nederland, de boot waar de besten zich willen bewijzen. Altijd al zo geweest. Het is natuurlijk een aparte boot, het geweld dat al dat zeil uitstraalt, dat is gewoon zeer aantrekkelijk. Dat trekt bepaalde mensen aan.”
“TOEN HAD XXX RUZIE MET XXX VANWEGE IETS WAT ER BIJ DE BOEI GEBEURDE. EN OP ’T VOLGENDE DE RAK HOUDT IE ‘M AF, LAAT Z’N ROER LOS EN SPRINGT BIJ ‘M OP DE BOOT”
Bepaalde mensen ja. Ik weet nog toen ik vroeger op de Kaag zeilde, zei m’n vader: “Kijk, mooi he, al dat zeil. Maar goed, laten we maar even uit de weg gaan want Bakboord, daar doen Regenbogers niet aan.” We hebben ‘t over 1987 ofzo, die reputatie staat al decennia.
“Ja…., aparte mensen, vaak met een eigenzinnig karakter, non-conformistisch. Ik wil niet zeggen vechtersbazen maar je moest niet op hun tenen gaan staan. In die tijd werd er geregeld gewoon nog een mep uitgedeeld. Ik weet nog wel, toen had xxx ruzie met xxx vanwege iets wat er bij de boei gebeurde. En op ‘t volgende rak houdt ie ‘m af, laat z’n roer los en springt bij ‘m op de boot en geeft ‘m een ram voor z’n harses. Ja, toen moest ie z’n bemanning roepen om ‘m te komen halen want die boot was verder gezeild. Lachen. Tja, dat gebeurde gewoon. Maar goed het zijn vaak ook heel leuke mensen, die vaak ook van een feestje houden, van een borrel houden. Niet per se standaard zeiltypes, maar ze kunnen het goed met elkaar vinden.”
“De groep die we hebben trekt ook andere gekke types aan: heel veel ondernemers natuurlijk, maar er zitten ook leraren tussen, van alles; stuk voor stuk onconventionele types. In de zeilsport heb je handballers en voetballers. Eigenlijk zijn Regenbogers de Rugbyers van de zeilerij.”
Aan wie zit je te denken?
“In elke periode hebben we een aantal iconische zeilers, persoonlijkheden. Martin Heineke was een icoon. Luut de Groot was een icoon. Jan van Staveren was een icoon. Allemaal heel bijzondere mensen. Topzeilers ook natuurlijk. Peter Hoogendam, goeie zeiler. Peter Frech. Nu heb je ook iconen. Ik vind Harry Amsterdam ook een icoon. Je hebt nu natuurlijk ook ene Peet. Maar je hebt natuurlijk ook altijd van die mensen die aan de bar kampioen zijn, maar niet kunnen zeilen.”
[Brian en ik kijken elkaar aan, maar volwassen als we zijn, happen we gewoon in onze roze koek. We voelen ons nauwelijks aangesproken, troosten ons met de erkenning van best geklede en best gefoerageerde bemanning. Onverstoord blader ik in mijn aantekeningen naar de volgende vraag]
De klasse heeft vanouds - althans, zo hebben wij dat beleefd - een reputatie voor “reuring”. Was dat ook al zo toen jij begon met zeilen?
“Nou, er is altijd al reuring geweest, maar toen ik begon was de grote “controverse” tussen Holland en Friesland, die kwam natuurlijk met name tot uiting in de teamwedstrijd. Daar zat een enorme spanning tussen. Maar, mid jaren 80 waren er misschien nog maar 20 wedstrijdklare boten, het was een kleine klasse. Veel boten waren in slechte staat.”
“OP EEN
DACHTEN
GEGEVEN MOMENT
WE: LATEN WE ER WAT LEUKS VAN MAKEN. MAAR GOED, ER WAS GEEN GELD”
“Op een gegeven moment dachten we: Laten we er wat leuks van maken. Maar goed, er was geen geld meer in de klasse. In die tijd had ik O’Neill, dat was een mooi bedrijf, met een beetje een watersportimage, dus ik dacht laten we dat sponsoren. Het ging op een gegeven moment om substantiële bedragen hoor, gemiddeld wel honderdvijftig duizend gulden per jaar. Vergis je niet. Ja, daar kun je redelijk wat leuks voor doen; goeie feesten. Daardoor werd de Regenboog op een gegeven moment een sexy ding. Mensen wilden daarbij horen, en dan die weer, en dan die weer, een soort lawine effect. En daardoor werd de klasse steeds groter: samen met een hele generatie zeilers hebben we toen samen de club mooi op kunnen bouwen. We hadden prachtig volle startvelden, en het fanatisme dat toen ontstond, dat trok nog meer zeilers aan, ook uit andere klassen.”
Wat deden jullie dan zo al om het leuk te maken?
“We hebben nieuwe soorten wedstrijden geïntroduceerd: teamwedstrijden, match racing. Maar ja we hadden ook veel vrienden in de artiestenwereld, tja en die kwamen dan maar af en toe optreden….. altijd mooie feesten gegeven. Dat spreekt enorm aan.”
“Plus: wij maakten het ook voor de dames leuk. Want ja, als je man steeds een weekend weg is en je zit met vier koters thuis, dan krijg je daar op een gegeven moment ook de pest over in, zo van volgende keer blijf jij lekker thuis. Dus we organiseerden leuke dingen voor de dames, dan huurden we een bus en dan gingen ze naar Scheveningen of zo. Je moet wat organiseren. Dat is ook wel echt Regenboogklasse: er zijn altijd types die iets origineels organiseren. Voor het teamzeilen gaan we met Team Holland ook altijd eten; dat is Frans Sluyters. Kijk dan spreek je toch de andere zeilers die je anders niet per se dagelijks ziet. Moet je eens kijken wat dat dan voor een band schept, gekkigheid. Er is altijd één die de moeite doet, of moet doen. Dan komen de anderen wel.”
“Of dan huurden we tegenover het Starteiland gewoon een heel restaurant af, allemaal met bootjes erheen, dames erbij. Ja. Kijk, een mooi feest, dat trekt ook aan. Vrienden komen mee, die willen er gewoon bij zijn. Eigenlijk moeten we gewoon proberen weer een goeie smak geld in de klasse te krijgen. Dan kun je gewoon leuke dingen doen. Maar het gaat niet om geld alleen: het gaat erom dat je leuke dingen bedenkt; dat je het voor de partners leuk maakt. We hadden een boel creatieve mensen die
groot konden denken. De laatste tijd denk ik ook weleens: nou, is dit het dan? We moeten niet blijven hangen, nieuwe dingen bedenken. Het is ook niet altijd goed om teveel aandacht op jezelf te vestigen. Maar ja we zijn wel de Regenboog.”
Het is een te gekke klasse, we zijn niet voor niks al twaalf jaar van de partij. Maar soms hebben wij ook weleens ‘t gevoel dat we de hoogtijdagen hebben gemist.
“Er is natuurlijk een klein stukje vergrijzing in die boot. Voor de jeugd is de Regenboog lastig: het kost nogal wat en je moet steeds een bemanning regelen, jonge mensen hebben vaak kleine kinderen, die moeten naar hockey of tennis of judo rondgereden worden: moeilijk. Maar het is echt belangrijk dat we het leuk maken en dat we volle startvelden hebben. Dat trekt altijd nog meer zeilers aan.”
“Kijk vroeger had bijna iedereen ook een moederschip, dan bleef iedereen hangen. Dan kon het hele zooitje mee. Dat maakte de saamhorigheid ook veel sterker. Nu gaan er steeds meer na één biertje naar huis, thuis slapen en dan voor dag en dauw weer terug. Vroeger bleven er veel meer plakken, als er een feestje werd gebouwd. Minder moederschepen: minder gezelligheid. Ook daardoor zeggen mensen eerder: joh, ‘t is pokkenweer, ik ga niet.”
“Helaas zeilen er van die generatie, die ik net noemde, steeds minder, dat moeten we constateren en dat is jammer, want als er maar zes boten starten, word je als zevende ook niet gelijk enthousiast. Er wordt de laatste tijd ook steeds later ingeschreven. Je kunt nu natuurlijk ook precies zien wie er komen, dus dan hoor je soms “nou als het zo blijft, dan kom ik niet”. Of
dan appt er iemand “nou ik ben ziek hoor” of “ik kom toch niet”. Flikker op joh.”
Dat zien we ook in de 16m2. Maar ja, in de Pampus werkt het precies andersom, dan hebben ze op een donderdagavond ineens 25 boten.
“DE BAAI VAN SYDNEY LIJKT ME FANTASTISCH. PRACHTIG WATER, OPERA HOUSE ALS ACHTERGROND. EN EEN FENOMENALE ZEILCULTUUR DAAR.”
OK. Laten we eens fantaseren over leuke dingen. Stel, er komt een lustrum aan. Waar zeilen we – even los van geld?
“De baai van Sydney lijkt me fantastisch. Prachtig water, Opera House als achtergrond. En een fenomenale zeilcultuur daar. Op woensdagmiddag, als ‘t waait laat iedereen alles vallen: zeilen. Prachtig. Ja, je zei: zonder budgetrestricties toch? Dan Sydney. Of San Francisco, onder de brug door. Daar waait ‘t lekker ook.”
Even alle gekheid op een stokje, moet ‘t per se zo ver?
“Wat Max in Como heeft neergezet was fantastisch. Maar we hoeven helemaal niet zo ver van huis: Enkhuizen was onver-
getelijk. Zeilen op het IJsselmeer, of het verantwoord is kun je over discussiëren maar spectaculair was ‘t zeker. Ik vond ‘t fantastisch, vergeet je nooit meer. En samen: iedereen bij elkaar in één kom, met z’n allen naar één kroeg, niemand naar huis want je kan geen kant op. Dat is toch het recept van een mooi Boog evenement.”
“Dat is bijvoorbeeld het nadeel van Sneek, daar gaat iedereen de stad in, daar is het één groot feest, of er gaan er een paar de tent in, dan ben je elkaar kwijt. En juist het voordeel van de Kaag: je zit er met mekaar. Altijd al, iedereen at met elkaar, alle moederschepen, gezinnen door elkaar, prachtig. Dat samen zijn is belangrijker dan de bestemming. Loosdrecht bijvoorbeeld, zo’n klassenevenement, dat is gewoon een topevenement. Kunnen jullie daar niet wat grappige dingen voor bedenken?”
“Af en toe wat geks doen, dat is natuurlijk leuk, begrijp me niet verkeerd. Maar voor de Regenboog hoeven we niet ver te zoeken; is het samen leuke dingen doen belangrijk. Meer boten, samen zijn.”
Laten we het inderdaad hebben over unieke dingen bedenken. De jonge mensen willen foilen, hoe zorgen we er nou voor dat de Regenboogklasse desondanks de geilste klasse blijft? Hoe maken we de Regenboog Great Again?
“Kijk. De essentie is dat je veel boten aan de start hebt. Veel boten trekt meer boten aan. Minder boten: meer afhakers. We moeten dus zorgen dat er meer mensen van tevoren inschrijven en dat er geen teams afhaken. Dat je van tevoren al weet dat er 20-30 boten starten.”
“MEER boten aan de start, meer teams die zich vastleggen. Dat moeten we ondersteunen door het leuker te maken voor partners, vroeger hadden we altijd een programma voor de vrouwen, een volgboot, soms zelfs een paar dames die zich ontfermden over de kinderen. We moeten het weer makkelijk maken om te komen en leuk maken voor partners en vrienden, ook de jongere generaties en nieuwe zeilers.”
“Wat we ook weer moeten doen: gewoon weer een Regenboogdiner zonder andere klassen, op de Kaagweek: gewoon weer in de koepel. Allemaal in een knap jasje, zoals die van de 155. Hans: Elke zeiler in een mooie wedstrijdblazer. Dat moet te regelen zijn.”
“VOLGENS MIJ MOETEN WE OOK NAAR EEN BEDRIJVENCOMPETITIE.”
“Ik ben ervan overtuigd, dat als we weer een zak met geld op tafel krijgen, zoals vroeger, dan is binnen twee jaar de Regenboog weer de populairste club van Nederland. Je kunt dan gewoon allemaal mooie dingen doen. Weet je, we moeten sowieso gaan denken aan wedstrijden-in-een-wedstrijd. De jonge bemanningen onder elkaar, de boten achterin: die kunnen toch een eigen competitie bijhouden? Volgens mij moeten we ook naar een bedrijvencompetitie.”
Een bedrijvencompetitie?
“Ja kijk. Als we nou met een paar boogzeilers en oud-boogzeilers beginnen. Daar zitten een paar mensen bij die het goed hebben. Als die nou eens allemaal een boot sponsoren? Die zeilen dan de vijf grote toernooien per jaar, met een doorlopende bedrijvencompetitie en -ranking. Het is helemaal niet zo moeilijk. Dan heb je elk toernooi sowieso die vaste kern van boten, de bemanning krijgt z’n overnachting betaald, nieuw setje spullen. Die boten zeilen dan gewoon een wedstrijd binnen een wedstrijd. En het toernooi krijgt dan een afdracht, kunnen ze een mooi event organiseren. Kost je als bedrijf minder dan een pagina in de Telegraaf hoor, en veel leuker. Elk toernooi een mooi event voor gasten.”
Laatste vraag heren: Welke prijs moeten we in ’t leven roepen?
“De “meestepottenprijs”! Degene die de meeste starts maakt in een seizoen, verdient een aanmoediging. Dit moeten we ook bijhouden, zodat er een ranking is van de actiefste Regenbogen.
Nou, het werd nog een leuke middag. “Heren, van harte bedankt.” We noteren de volgende vijf adviezen in antwoord op de vraag “How to make de Regenboog Great Again”?
De vijf adviezen van Rob en Hans:
• Bedrijvencompetitie, de “Regenboog Pro Tour”.
• Veel inschrijvingen. Volle velden. Een prijs voor de meeste starts.
• Leuke dingen voor partners en vrienden.
• Originele dingen: alle wedstrijdzeilers een wedstrijdblazer.
• Focus op 5 grote toernooien, waar EN Friezen EN Hollanders op afkomen (ons lijstje: Gouwe Ouwe - LoosdrechtKaag - Sneek - NK).
We nemen ze mee!
Het was leuk en leerzaam, we hebben de smaak te pakken. Voor ons volgende gesprek steken we het water over naar Friesland, alwaar we de Holland-Friesland klaverjasrevanche gaan spelen met Sneker Pan-zeiler Harry Amsterdam, gesecondeerd door niemand minder dan seksbom (niet mijn smaak, maar je hoort ‘t in Friesland vaak) Tjalling Tjalsma.
In memoriam Bouw van Wijk
TEKST IDO POELMAN
BEELD BOEK 100 JAAR REGENBOOG, IDO POELMAN & OSCAR KNEIB
Op 26 oktober 2023 is, na een lang, liefdevol en intens leven op zijn eigen vertrouwde plek, uitkijkend op zijn Lemsteraak en het water van de Woudwetering, Bouw van Wijk (90) overleden.
Bouw was een dorpsgenoot van mij. Wij kwamen elkaar soms tegen bij onze plaatselijke Spar, waar hij samen met zijn lieve vrouw, Joke, boodschappen deed. Of we troffen elkaar op het ijs van de Wijde Aa, bij het huis en de jachthaven van Bouw jr., waar de familie zichtbaar genoot van het samen ijszeilen, schaatsen en warme soep. Ik kon altijd rekenen op een vriendelijk woord van Bouw.
Een boeiend en bewogen leven, met als rode draad de vurige passie voor water en zeilen. Het levensverhaal van Bouw van Wijk laat zich lezen als een zeilrace rond de wereld. Altijd uitdagend, nooit saai, veelomvattend, schitterende momenten, maar ook tegenslag. Bouw van Wijk: gedreven op het water, gedreven op de wal. Alles uit liefde voor het zeilen, zoals we kunnen lezen in het boek ”100 jaar Regenboog, koningin van het water”.
Tijdens een wedstrijd op Loosdrecht leerde Bouw zijn eerste vrouw kennen: Truus. In 1958 zijn ze getrouwd en gingen ze in het huis op de werf in Woubrugge wonen. Bouw en Truus van Wijk werden eind 1960 de gelukkige ouders van zoon Gert. Maar over hun geluk kwam een donkere deken te liggen. Truus moest in 1962 voor de eerste keer worden behandeld vanwege kanker. Het leek goed te gaan en in maart 1966 kregen ze een tweede zoon. Hij en Truus zijn echter in die maand kort na elkaar overleden. Truus aan die verschrikkelijke rotziekte, ze was pas 31 jaar.
Met alleen al drie Nederlandse kampioenschappen Regenbogen op zijn naam, in 1965 en 1966 met de 37 en in 1974 met de 74, is Bouw van Wijk een Regenboogicoon. Aansluitend op het NK van 1966 won Bouw ook de Primus Inter Pares.
Tijdens het diner van de Primus Inter Pares in Roelofarendsveen leerde Bouw Joke kennen. Joke zou in 1968 zijn tweede vrouw worden, waarmee hij twee prachtige kinderen kreeg: Ellen in 1970 en Bouw jr. in 1973.
Voor onze Regenboogclub heeft Bouw zeer veel betekend. Zo was hij onder andere 21 jaar bestuurslid van onze vereniging, van 1967 tot en met 1978 als penningmeester en van 1979 tot en met 1987 als secretaris.
Bouw van Wijk maakte zijn eerste zeilmeters in een 9-voetsjol, maar dat ”jasje” zat nog wat te ruim. Hij verpandde niet veel later zijn hart aan de Sharpie en de Vrijheid. Zelf was Bouw trots op de Sharpie-hoofdprijs van de Kieler Woche van 1958. De Sharpie was op dat moment een olympische boot; de Kieler Woche winnen maakte internationaal indruk.
Na de Vrijheid en de Sharpie kwamen de Tornado, de Flying Dutchman en niet te vergeten de Regenboog. Hij grossierde in nationale titels en kwam in beeld voor de Olympische Spelen.
Bijzonder is toch ook dat Bouw in 1987 benoemd werd tot lid van de Orde van de Sneker Pan, op voordracht van de Koninklijke Watersportvereniging Sneek, een eer die over het algemeen alleen Friezen ten deel valt.
Naast een verdienstelijk zeiler was Bouw ook een erg goede ijszeiler. Zo veroverde hij in 1967 en 1968 de Europese titels in de DN-klasse.
In 1958 werd Bouw van Wijk eigenaar van de Woubrugse Jachtwerf G. van Wijk en zoon, het familiebedrijf dat in 1930 werd begonnen door zijn vader, Gerrit van Wijk en moeder Jo Boot. Met de Wibo-serie introduceerde Van Wijk het seriematig bouwen van stalen kajuitzeiljachten in verschillende modellen. Totaal zijn er circa 2200 Wibo-zeiljachten gebouwd die over de hele wereld te vinden zijn. Tevens bouwde Van Wijk in serie circa 300 Braassemkruisers, eveneens in verschillende modellen.
In 1986 is het bedrijf gestart met het ontwikkelen en produceren van Van Wijk motorsloepen, hiermee werd door Bouw van Wijk een trend gezet die ervoor heeft gezorgd dat deze markt één van de grootste is in de Nederlandse watersportbranche.
Bouw van Wijk, een sympathieke scheepsbouw- en wedstrijdzeilicoon.
