Inhoud
Gouwe Ouwe
“Joh, Kralingen is toch die plas waar je eerst laatste moet liggen, om uiteindelijk eerste te worden?”
TEKST
IDO POELMAN (RB 86) | BEELD IDO POELMAN, WSVR & LUCAS BOUMA
“Joh, Kralingen is toch die plas waar je eerst laatste moet liggen, om uiteindelijk eerste te worden?”, zei een clubgenoot van me, toen ik vertelde dat we aan de Gouwe Ouwe zouden gaan deelnemen.
Wedstrijdzeilen op Kralingen is inderdaad wel even anders dan op een gemiddeld ander wedstrijdwater waar we met elkaar de strijd aangaan.-
De Kralingse Plas wordt voornamelijk omringd door een bos met over het algemeen bomen van een serieus formaat. Als je je dan bedenkt dat veel van de boeien op Kralingen redelijk dicht onder de wal liggen, dan kan je je waarschijnlijk wel voorstellen dat vooral de laatste vijftig meter naar de bovenboeien uitdagend kunnen zijn.
tegen de achtergrond van de skyline van Rotterdam en opmerkelijk, het water is glashelder. Tel daarbij op dat de organiserende vereniging ,WSVR ,een ouderwetse gezelligheid herbergt. De club wordt gerund door vrolijke vrijwilligers, die je helpen bij het parkeren, in en uit het water gaan en zelf gezette koffie serveren.
Die koffie is overigens tot het eerste startsignaal gratis. Tussen de middag trouwens ook, omdat zij al gezet was voor het eerste startsignaal.
Die koffie is overigens tot het eerste startsignaal van de wedstrijddag gratis. Tussen de middag trouwens ook, omdat zij al gezet was voor het eerste startsignaal.
Vanaf het clubhuisterras zijn de wedstrijden goed te volgen. Bij mooi weer doen veel leden van de WSVR dat dan ook. En mooi en zonnig weer hadden we deze Gouwe Ouwe.
De Gouwe Ouwe was voor Regenboog 15, van Arno Sap, de maiden-wedstrijdserie na een hele hele lange periode van restauratie. Op de vrijdagavond-
De ochtendwedstrijden van de zaterdag verliepen rustig, met af en toe een drijfpartij. De startlijn lag er niet altijd goed in. Lijkt me op deze plas ook niet altijd even makkelijk, om de lijn er goed in te leggen, bij de voor Kralingen kenmerkende winddraaiingen. Je hoorde er eigenlijk ook niemand over.
voor de Gouwe Ouwe was de 15, onder grote belangstelling, opnieuw gedoopt en te water gelaten. Ze is werkelijk prachtig geworden.
"Nou Arno, als je een beetje voorin wil eindigen morgen, mag je nu al wel vast vertrekken."
De dienstdoende havenmeester van de WSVR had er, op de vrijdagavond van de herdoop van de 15, niet meteen vertrouwen in. "Nou Arno, als je een beetje voorin wil eindigen morgen, mag je nu al wel vast vertrekken."
Hetgeen mijn clubgenoot mij voorspelde, overkwam de mannen in de 7, maar dan in omgekeerde richting. Tijdens de tweede wedstrijd van de zaterdagochtend lag de 7 zo goed als de hele wedstrijd op een mooie tweede plek. In het één na laatste (bezeilde) rak kozen zij echter een route te dicht onder de wal en kwamen in een doldrum terecht, verloren ook nog even een plek in het laatste kruisrak naar de finish en eindigden zo als één na laatste.
Toch was de bemanning van de 7, net als uw verslaggever, erg te spreken over het evenement. Zij hadden nog, met hun medefriezen, een gezellige zaterdagavond in het Rotterdamse uitgaansleven en beloofden volgend jaar weer te komen.
strijd op het water ook wat intensiever.
Dat gijpen bij de wind in de middag niet zonder gevaar is, bleek wel aan boord van de 7. De middenman hield aan een gijp een prachtig en klassiek blauw oog over.
Aan wal, na de wedstrijden op zaterdag, was het ook goed toeven. De sfeer werd muzikaal omlijst door de traditionele band en nog steeds dat lekkere zonnetje.
De zondag bracht andere omstandigheden: een noordwestenwind kracht 4, een lagere temperatuur (11–13°C) en in de ochtend (net voor de wedstrijden) wat regen. De meeste deelnemers gingen goed ingepakt het water op.
De meest constante van ons allen, tijdens deze Gouwe Ouwe, was de 87 met twee ééntjes, drie tweetjes en een vijfje (de aftrekker). Met slechts acht punten ging de 87 er met de hoofdprijs vandoor.
Als nieuwbakken voorzitter van de WSVR mocht Arno Sap, inmiddels weer onder een stralende zon, de prijsuitreiking verzorgen. Zijn toespraak was misschien wat aan de lange kant.
“Volgend jaar weer?” “Ik dacht het wel.”
NR ZEILNR BEMANNING
Koos-Jan van Brouwershaven, PP Plevier, Cees Nater
Hans van Drunen, Sabine Romkes, Jan van Drooge
Peter Schouten, Stan Schouten, Wouter Pinckaers
U w s c hip ve rk open ?
Met De Valk Yacht Brokers bent u op de juiste koers naar verkoop van uw schip!
Geïnteresseerd naar uw mogelijkheden? Loop vrijblijvend bij één van onze kantoren binnen.
Hout en Karakter
Het Houtevenement kondigde zich aan met stevige voorspellingen: veel wind en weinig vergevingsgezindheid. Twaalf Regenbogen schreven zich in, zes verschenen uiteindelijk aan de start. De overige inschrijvers bleken gevoelig voor de Buienradar.
Harry (RB 141) was vastberaden af te rekenen met Jilko’s (RB 150) dominantie met deze omstandigheden en besloot het dit jaar anders aan te pakken.
-Tijdens het selecteren van een nieuwe voordekker vroeg hij hem geen zeilnummer, ervaring of club, alleen: “Hoe zwaar ben jij nou eigenlijk?”.
Zaterdag stond er direct vol druk op de grootschoot. De omstandigheden waren zwaar, het veld was klein maar taai. Harry’s nieuwe voordekker (wiens armen een bredere omtrek hebben dan de bovenbenen van de meeste van ons) deed goed zijn best, maar de 150 voer weer tweemaal met volle overtuiging naar een eerste plaats.
Met uitsluitend laatste plaatsen wisten zij zich de overwinning van het Houtevenement 2025 toe te eigenen.
TEKST PIET-HEIN KRAAN (RB 152) | BEELD PIET-HEIN KRAAN
Tijdens de middagwedstrijden begon het zo hard te waaien, dat de meeste Regenbogen moeite hadden om überhaupt de haven uit te komen. Jilko (RB 150) en Douwe (RB 123) hebben als enigen de barre omstandigheden weten te trotseren en werden 1 en 2.
‘s Avonds konden alle zeilers flink aansterken tijdens het Indische buffet. Na een dag vol wind en water was het binnen warm, kruidig en bovenal gezellig. De verhalen over voordewindse rakken en bijna-omgeslagen boten werden met elke ronde iets heroïscher, en de opscheplepels gingen minstens zo hard als de Regenbogen eerder die dag.
Zondag lag de haven er stil bij. Terwijl de gevestigde orde zich met een gerust geweten nog eens achterover liet zakken met een verse koffie in het Foarûnder, kozen de Regenboogdebutanten van de 56 ervoor om gewoon te gaan. Vol overtuiging voeren ze de haven uit. Technisch waren het misschien niet de sterkste races die we het weekend hebben gezien, maar qua mentaliteit staken ze er bovenuit. De jongens van de 56 bleven overeind, waar anderen afhaakten. Dat bleek onverwacht effectief. Met uitsluitend laatste plaatsen wisten zij zich de overwinning van het Houtevenement 2025 toe te eigenen.
Ingebruikstelling Regenboog 15
TEKST WIM VAN ‘T HOOGERHUYS | BEELD IDO POELMAN, ARNO SAP, & WSVR
Wie zich het grootste
Regenboogjubileum ooit, dat op de Kaag in 2007, herinnert zal zich ongetwijfeld het meevaren van de Regenboog 15, de “Waterrot”, ook herinneren. Een varend vergiet met een oeroud katoenen zeil en onder meer Gerard van Drunen aan boord.
Korte tijd na het feest bleek mij dat ene Arno Sap uit Rotterdam de eigenaar was geworden en het plan had deze, in verregaande staat van verval verkerende, Boog te gaan restaureren en dus in de vaart te brengen.
De naam Sap deed bij mij belletjes rinkelen. We hadden op de Kralingse Plas, bij de verenigingen achteraan het Lange Pad, eertijds meerdere Sappen met Regenbogen op het water. Deze Sap bleek een kleinzoon van de baas van Regenboog 16 te zijn, de Letty. Wij noemden de man Opa Sap.
Een paar jaren geleden heeft Arno een verhaal geschreven voor ons Magazine waarin hij uiteenzette wat hij op dat moment al aan Regenboog 15 had geklust. Dat verhaal nam een aantal pagina’s in beslag. Hij had er zelf enorm aan gewerkt en ook Herman van Eijk uit Gouda was ingeschakeld, maar de voortgang ging uiterst langzaam en regelmatig deden zich op allerlei gebied tegenslagen voor.
Als u dat allemaal doorgenomen heeft, weet u waar het woord “Sappelen” vandaan komt.
Op een bepaald moment (een jaar geleden?) dreigde de ingebruikstelling eraan te komen, maar om enige reden ging dat niet door.
En, op 2 mei 2025, een dag voor de Gouwe Ouwe begon vond, op het terrein van de KZ, de ingebruikname plaats van de “Waterrot”.
Ik heb begrepen dat op het laatst ook Jip Noordermeer van Jachtwerf Vial in Rotterdam werkzaamheden aan de boot heeft verricht. Arno, inmiddels opgeklommen tot Voorzitter van de organiserende verenging van de Gouw Ouwe, de WSVR, heeft na 18 jaar een waanzinnig project voltooid!
Er was een behoorlijke belangstelling bij de ingebruikname, ook van de aan de Gouwe Ouwe deelnemende Regenboogzeilers. Arno trakteerde de belangstellenden na de ingebruikname op een feestelijke en drukbezochte borrel.
Wij kunnen ons voorstellen dat u veel meer over dit hele verhaal wilt weten. In dat geval raden wij u aan om eens in te loggen op www.regenboog15.nl . Daar vindt u heel veel over zowel Arno en zijn familie als het restauratieproces.
Als u dat allemaal doorgenomen heeft, weet u waar het woord “Sappelen” vandaan komt.
Al gaat de 151 nog zo snel, de 148 achterhaalt haar wel.
TEKST WIM VAN ‘T HOOGERHUYS
In ons vorige Magazine deed James Veenhoff verslag van de Voorkaag; de 155 was daar immers als derde geëindigd.
Zowel in de gepubliceerde einduitslag als in beeld en tekst vermeldde hij dat de Voorkaag door de 151 met Pieter Kempeneers aan het helmhout was gewonnen.
Waarschijnlijk naar aanleiding van de prijsuitreiking heeft James deze conclusie getrokken en deze aan het papier toevertrouwd. Zeker is dat, op een later tijdstip op diezelfde dag, vast kwam te staan dat de rekenkamer van “De Kaag” een vergissing had begaan en dat niet Pieter (RB 151) maar Leo Hartman (RB 148) de winnaar van de Voorkaag 2025 was geworden.
Waarvan akte!
Beeld: Steijn van Driessel, NK-Sprint 2025 video
Geldig op gehele collectie in de webshop, voucher code ‘’REGENBOOG20’’ inwisselen in het winkelmandje bij aankoop. Voucher code: REGENBOOG20