Regenboogmagazine 2022 editie #3

REGENBOOGMAGAZINE

nuts about nuts

16 soorten notenpasta!

GEMAAKT VAN

100% NOTEN, PINDA’S OF ZADEN

LEKKER OP BROOD, IN SMOOTHIES EN ALS BASIS VOOR SAUS

ZONDER SUIKER OF PALMOLIE

VOOR RECEPTEN

terrasana.nl

COLOFON

Voorzitter

Leo Hartman voorzitter@regenboogclub.nl

Penningmeester

Maarten Max Moerman penningmeester@regenboogclub.nl

IBAN: NL73 ABNA 0489 8456 57 t.n.v. Regenboogclub

Secretaris

Henk Kraan secretaris@regenboogclub.nl

Correspondentieadres: De Leijen 24, 8604 CE, Sneek

Vertegenwoordiger regio West & Evenementen

Fons Hartman west@regenboogclub.nl

Vertegenwoordiger regio Noord

Jack Hettinga noord@regenboogclub.nl

Technische commissie

John van Gelder tc@regenboogclub.nl

Communicatie

Menno van Eijk magazine@regenboogclub.nl

Redactie Regenboogmagazine

Ido Poelman Wim van ’t Hoogerhuys magazine@regenboogclub.nl

Website

Robert Kampschreur webmaster@regenboogclub.nl

Stamkaarten

Tom-Erik van Strien stamkaarten@regenboogclub.nl

Vormgeving/realisatie

Beeldeend

Tristan van Strien tf.vanstrien@gmail.com

06-81103905

Printproductie

Scanlaser Derek Tol www.scanlaser.nl dtol@scanlaser.nl

Foto cover Eize Hoekstra

20

Van de redactie

Aan het eind van het jaar waarin onze klasse haar 105 jarig bestaan – ook wel het 21ste lustrum genoemd – herdacht en vierde presenteren wij u de derde editie van ons dierbare Magazine in dat jaar.

Natuurlijk blikken wij uitvoerig terug op de viering van het lustrumfeest in Enkhuizen en de wateren waar aan die stad gelegen is.

Ook het NK waarbij Peter Peet met Ted en Mathieu voor de achtste keer kampioen werden en de Sneekweek passeren de revue.

In een speciaal verslag vertellen wij u over de wel heel bijzondere manier waarop de teamwedstrijd Friesland - Holland er doorheen gejast werd.

Een bijzonder belangrijk thema – wij schreven er al eerder

over in onze redactionele inleidingen- wordt aangesneden door Rob de Kraa in zijn column. Hij gaat in op de tanende deelname aan wedstrijden. Het is weliswaar geen verschijnsel dat zich uitsluitend tot onze klasse beperkt, maar het is een reden tot grote zorg. Hij doet een aantal suggesties om deze trend te keren. Dit onderwerp was tevens agendapunt nummer 1 op de meest recente ALV. Het is in ons aller belang om gedurende het winterseizoen het onderwerp uit te diepen en te zorgen dat we daadwerkelijk verbetering zien in 2023.

Voorts presenteren wij u naast wedstrijdverslagen een paar van de vaste rubrieken en stellen wij met tevredenheid vast dat het aantal adverteerders in ons aller lijfblad toeneemt.

Wij wensen u en al diegenen die u dierbaar zijn gezellige feestdagen, een mooie jaarwisseling en veel voorspoed in het nieuwe jaar toe en komen u mogelijk weer tegen op de Nieuwjaarsbijeenkomst.

TEKST WIM VAN ‘T HOOGERHUYS

TEAM REGENBOOGMAGAZINE IDO POELMAN, WIM VAN ‘T HOOGERHUYS, TRISTAN VAN STRIEN & DEREK TOL

“LUSTRUMCOMMISSIE VRESELIJK BEDANKT VOOR DIT FANTASTISCHE EVENEMENT”

De voorzitter aan het woord

Beste Regenboogvrienden, Voor u ligt ons prachtige Regenboogmagazine, laatste editie van Lustrumjaar 2022.

En, om maar met de deur in huis te vallen, wat een Lustrum hebben we gehad in het gastvrije Enkhuizen. Alle deelnemers en aanhang hebben met volle teugen genoten van vier dagen “champagne”-zeilen op het IJsselmeer.

Lustrumcommissie vreselijk bedankt voor dit fantastische evenement.

In dit nummer vindt u uiteraard de nodige verslagen en foto’s van dit zeilfeest. Daarnaast natuurlijk de overige verslagen van onze wedstrijden en verder veel meer over onze Regenboog.

Al deze informatie gebundeld en voorzien van foto’s door de onvolprezen redactie van ons magazine met aan het hoofd de onvermoeibare Ido Poelman. Dank Ido en team.

Afgelopen donderdag hebben we een zeer geslaagde najaarsvergadering gehad, alwaar we onze zorgen hebben uitgesproken over de matige deelname aan de wedstrijden gedurende het seizoen. We hebben flink gediscussieerd en een aantal voorstellen besproken waar het bestuur zich over gaat buigen. In de ALV in het komend voorjaar zullen we daarop terugkomen.

Kortom genoeg te doen voor ons als bestuur.

Aan jullie de taak om deze winter de Regenboog weer op en top te vertroetelen om volgend seizoen weer in groten getale de wedstrijden te bezoeken.

Succes.

TEKST LEO HARTMAN (RB 148)

BEELD EIZE HOEKSTRA

Eigenlijk zouden we met de Regenboog 145 de Sneekweek zeilen, maar omdat de galblaas van Willem in de prullenbak van het ziekenhuis belandde, werd hem dat niet. Na wat heen en weer appen waren we eruit: er was weer een nieuwe combinatie geboren. Mels zou sturen in de 152, Bart, Menno en Henk bemannen, want de 152 stond toch al klaar in Sneek.

Donderdag 4 augustus begon het feest. We moesten eerst de motorboot van Mels overvaren van de Kaag naar Sneek. Dat duurde 6 uur. Van de Kaag naar buiten door de Oranjesluizen, prachtig weer en vol gas over het IJsselmeer, een paar honderd liter diesel en een flesje Ruinart verder in Lemmer. Het was geen straf.

Wat opgestoken Duitse middelvingers en een wat geagiteerde visser later, arriveerden we in Sneek. Een uurtje later werden we al welkom geheten door Sjoerd, de alom bekende uitbater van het Vaticaan in Sneek. Het werd meteen laat, maar beregezellig.

De 85e Sneekweek kon beginnen!

Vrijdagavond de eerste start bij de Kroon, meteen een prachtige avond en zaterdag ging het dan echt los met de 100 als

eerste winnaar en hoe! De firma Snoekc en co. lag er zo ver uit dat ze voor velen niet eens meer te zien waren.

Op zondag was de buit voor de 152 met de 38 als knappe 2e. Maandag de 72 en toen begon Harry met de 141 langzaam de vaart erin te krijgen. Op de Kaag had hij al laten zien dat hij het zeilen nog altijd niet verleerd is. Dat zou hij op Sneek ook nog eens laten zien.

“HET CHINESE ETEN OP DE DIJK, MET ZIJN ALLEN BUITENGEWOON

GEZELLIG AAN DE OEVER VAN

HET SNEEKERMEER, DE BAND

VANGRAIL IN DE TENT EN EEN

PRACHTIG EINDFEEST MET DE BAND SMÛK.”

Dinsdag de 150 als eerste en het was dringen bovenaan in het klassement, mooie spannende Sneekweek met nog diverse kanshebbers op de titel.

Woensdag 10 augustus 2022 hardzeildag, altijd een bijzondere

TEKST HENK KRAAN (RB 152) | BEELD EIZE HOEKSTRA

wedstrijd en wat ging het mal, met weinig wind. Je kon 1 liggen en een rak later 8 of omgekeerd.

Maar wat een prachtige winnaar, toen de boel op de Poelen afgekort werd en de 107 met Jacob Boonstra als eerste finishte. Wat een ontlading en wat een prachtige winnaar van deze opnieuw zonovergoten prachtige dag. En Harry? Die was toch weer, heel slim en knap en bekeken zeilend, intussen de leider in het klassement.

Tja en toen werd er niet meer gestart door de Regenbogen op de laatste dag en was de 141, met Harry Amsterdam, Sipko Zwart en Peter Aukema, de terechte winnaar van de 85e Sneekweek. Zonder gevecht geen overwinning en na de 100e Kaagweek ook nog de 85e Sneekweek winnen, eerlijk is eerlijk dat is toch knap!!

Het scheelde maar een puntje met de 150 van Jilko Andringa en 3 puntjes met de 152 van Mels Jongeneel. Er was dus zeker een mooie strijd geweest.

Wat was het een mooie week, prachtig weer en warm. De alcoholconsumptie mocht dan ook enige naam hebben.

Het Chinese eten op de dijk, met zijn allen buitengewoon gezellig aan de oever van het Sneekermeer, de band Vangrail

in de tent en een prachtig eindfeest met de band Smûk. Het was allemaal weer prachtig georganiseerd door Yodi met haar crew. Wij kijken er in ieder geval met heel veel plezier op terug.

Tot volgend jaar!!

UITSLAG

1 141

12 PUNTEN 2 150

13 PUNTEN 3 152

15 PUNTEN

Draai je telefoon 90° (naar landscape), open de camera, scan de QR-code. Druk dan op de koppeling naar YouTube (de pop up). Bekijk de “Aftermovie 85e Sneekweek 2022” gemaakt door de KWS.

SNEEKWEEK

HARRY AMSTERDAM, SIPKO ZWART, PETER AUKEMA

JILKO ANDRINGA, PAUL RIJK, SYBREN DE VRIES

MELS JONGENEEL, HENK KRAAN, BART JONKER

U WILT UW BOOT VERKOPEN?

Met ruim 5.400 bezoekers per dag op onze website en 90.000 actief zoekende klanten is de kans groot dat wij de koper van uw schip al kennen...

De Valk maakt het verschil

Geïnteresseerd naar uw mogelijkheden? Loop vrijblijvend bij ons binnen.

Er moet mij toch iets van het hart: voor vrijwel ieder wissewasje tijdens de Sneekweek wordt de omroepinstallatie op de starttoren van het Starteiland gebruikt om ons zeilers en andere bezoekers een mededeling te doen. Dat kan gaan over een uitstel (handig) tot bijvoorbeeld een optreden van een zeillegende die ’s middags een lezing geeft op het terras voor de feesttent. Men verzuimde echter, deze editie van de Sneekweek, om de Friesland – Hollandwedstrijden via de omroepinstallatie aan te kondigen.

Dit is natuurlijk jammer. Want het gevolg was dat er, tijdens deze Friesland – Holland, nauwelijks mensen op de dijk en bij de Starttoren stonden om de traditionele tweestrijd te volgen. Ook de hoeveelheid sloepjes of andere volgbootjes rondom het strijdveld viel mij tegen.

Dat heb ik echt wel eens anders meegemaakt. Hoe leuk was het niet dat wijlen Klaas Plaatje (RB 117) samen met Josje Hofland vanaf de startoren de Friesland – Holland via de omroepinstallatie van commentaar voorzag. Dat deden zij toen echt niet voor een handjevol kijkers, maar voor een ruim aanwezig hooggeëerd publiek.

Dus, lieve KWS, ik zou zeg-

TEKST IDO POELMAN | BEELD EIZE HOEKSTRA

“DUS, LIEVE KWS, IK ZOU ZEGGEN: “GEEF VOLGEND JAAR WAT MEER PUBLICITEIT AAN DE FRIESLAND - HOLLAND.”

gen: “Geef volgend jaar wat meer publiciteit aan de Friesland - Holland.”

Het is een hartstikke leuke traditie en nog eens een prachtig spektakel. Op onze tradities mogen we, wat mij betreft, best trots en zuinig z

Goed. Daar zat ik dan, vrijwel alleen op de dijk niet ver van de bovenboei, te kijken naar de Friese - Hollandse zeilhelden die elkaar het leven zuur maakten. We hadden net met z’n allen een reguliere wedstrijd van 2,5 uur achter onze kiezen. Ik geef het je toch te doen. Het was, net als bij de laatste editie op de Kaag, prachtig zeilweer. Windje 4 Bft., laaghangend zonnetje en lange schaduwen.

Tijdens het eerste potje scheurde bij de 152 het grootzeil. De wedstrijdleiding brak daarom de wedstrijd af.

Het tweede potje (met nu 2 x 4 Regenbogen, in plaats van 2 x 5 Regenbogen) verliep zonder incidenten en werd

Ook het derde potje werd door de wedstrijdleiding afgebroken. Bij de 100 brak namelijk de helmstok. Is wel een heel bijzonder voorval. Maar goed, het kan dus blijkbaar.

Het vierde potje (met nu 2 x 3 Regenbogen) verliep weer zonder incidenten en werd weer gewonnen door Holland. Daarmee was Holland de winnaar van deze editie (Friesland 0 –Holland 2). Het ging blijkbaar om “the best of three”.

Het was een mooie avond die weer mooie beelden opleverde.

ONE-SIZE-FITS-ONE VERMOGENSPLANNING

#FINANCIELESTRATEGIEOPMAAT

Het plannen van uw vermogen is puur maatwerk. Het gaat immers om uw doelen, om uw toekomst. Daarnaast is vermogensplanning soms ook complex, zelfs voor u als ondernemer. Want waar begint u?

Bij ABN AMRO MeesPierson beginnen we graag met uw persoonlijke vragen. Die zijn het vertrekpunt voor een plan dat volledig op u is toegesneden. Wacht niet langer en maak een afspraak voor Interactieve Vermogensplanning op abnamromeespierson.nl

Ben ik net, samen met mijn mede LUCO-maten, 1,5 jaar lang met het lustrum bezig geweest, denk je eindelijk klaar te zijn, moet je nog een stukje schrijven ook!! ;-)

Ido stelde voor dat ik vooral een artikel zou schrijven over het wedstrijdgedeelte van het evenement en dat Ido zelf uitgebreid zou schrijven over de verschillende festiviteiten op de wal. Op die manier voorkomen we dat ik m’n eigen LUCO teveel veren in hun reet steek! Nou dames en heren, met Henk Kraan erbij in het team kijk ik wel uit hoor…… Verder natuurlijk een prima voorstel Ido.

Voordat ik dan begin over de wedstrijden wil ik wel graag van deze mogelijkheid gebruik maken om, namens de hele LUCO, iedereen nogmaals te bedanken voor een super gaaf en memorabel lustrumevenement. Natuurlijk kost het wat en tijd en moeite om zo’n evenement op te tuigen, maar als je dan ziet hoe jullie (alle deelnemers + vrienden en familie) het programma invullen, is dat alle energie

dubbel en dwars waard. Het doet je beseffen wat een enorm speciale club we hebben en het is een eer om voor zo’n fantastische groep mensen iets te mogen organiseren dat de geschiedenisboeken in zal gaan.

Goed, de wedstrijden. Donderdagochtend 09:30 uur palaver waarbij de wedstrijdleider, Peter Mazereeuw, ons welkom heette en informatie gaf over het wedstrijdwater. Vervolgens gingen om 10.00 uur alle 40 regenbogen in een keurig nette sleep (oh nee toch niet!) onder de brug door, die werd geopend door de burgemeester, naar de Buitenhaven. De Regenboogvlag wappert mooi op de Drommedaris en alle Bogen houden netjes stuurboord (ja hier wel!) aan in het Krabbersgat. Het is prachtig weer en er staat een mooie windkracht 3, maar als we het Krabbersgat uitkomen weten we gelijk dat we op het IJsselmeer varen. Best serieuze golven! Ff wennen dus maar dat heeft iedereen wel denken we, behalve dan…. De Knorr d’Or (RB 149)!

De mannen van de 149, met dit keer de gebroeders Moer-

“HET IS PRACHTIG WEER EN ER STAAT EEN MOOIE WINDKRACHT

3, MAAR ALS WE HET KRABBERSGAT UITKOMEN WETEN WE GELIJK DAT WE OP HET IJSSELMEER VAREN. BEST SERIEUZE GOLVEN!”

LUSTRUM ENKHUIZEN

man als bemanning, laten de eerste wedstrijd gelijk zien dat ze hier voor de titel komen. Een mooie start, goed eerste kruisrak en nooit meer teruggezien. De 87 had de smaak ook gelijk te pakken en volgde op een keurige tweede plaats, gevolgd door de Mates van de 144 (met Lieuwe Gietema als middenman) op de derde plek. Zoals gezegd moesten wij nog even wennen met een twaalfde plek als gevolg.

De wind nam in kracht af, de golven werden minder en we maakte ons op voor start 2. Zoals gebruikelijk startschip en pin end peilen met de Velocitek, even over de startlijn en gekozen voor pin end start. Superstart met alleen de 149 nog onder ons. Helaas ging Rickert z’n schoonvader (met al die familiebanden varen wij vaak meerdere wedstrijden in een wedstrijd) net wat harder. We konden goed volgen, maar daar was ook wel alles mee gezegd.

Achter de 149 finishten wij op plek 2 en weer een keurige derde plek voor de 144. Heel knap en zeker de moeite waard om te benoemen is de vierde plek van de 18. Maarten en z’n mannen hadden de gang er lekker in en voeren verder een prima evenement! Eric Peter Krimpscheur (de volgende familieboot) werd 5 met de 140. Doordat de 149 al een sprintprijs had van race 1 mochten wij die voor race 2 in ontvangst nemen.

De sprintprijzen werden aangeboden door Brouwerij de Werf met mooie speeches van Arjan zelf, waarvoor dank! Donderdagavond was de Italiaanse avond op het terras van de Brouwerij. Wat een feest!

Vrijdag zou in het teken staan van de IJsselmeerrace. Hier werd natuurlijk door iedereen reikhalzend naar uit gekeken, maar helaas gooiden de windgoden roet in het eten. Peter Mazereeuw was al vroeg de dijk op gereden om de wind te meten en daar werd gemiddeld 18 knopen gemeten Teveel voor de IJsselmeerrace dus! Ook de windrichting (NNW) was een dingetje, want zeilen op het IJsselmeer betekende lagerwal.

In samenspraak met het wedstrijdcomité werd besloten om op het Markermeer te zeilen. Een heel goede keuze, want hier hebben we op vrijdag en zaterdag prachtige wedstrijden gevaren. Ook mooi voor onze chef logistiek, Boudewijn Beck, want die mocht de communicatie met de sluis oppakken. Gaaf gezicht natuurlijk met het hele circus door de sluis. Voordewind sluis in ging helemaal prima, terug werd nog wel een dingetje maar daarover later meer.

Zoals gezegd, op vrijdag twee wedstrijden met mooie wind en vlak water, vanwege hogerwal. Er stond geen maat op Peet, Mat en Mex en de mannen voeren tweemaal een 1. De eerste wedstrijd gevolgd door de 157 op plek 2 en Bijlard en team op plek

Draai je telefoon 90° (naar landscape), open de camera, scan de QR-code. Druk dan op de koppeling naar Facebook (de pop up). Bekijk de “Aftermovie van het lustrumevenement”, gemaakt door Roelof de Vries.

3. De 157 had de eerste dag helaas tweemaal DNC vanwege pech. Wij voeren een 7.

De tweede race op die dag ging bij ons een stuk beter en we kwamen samen met de 149 als eerste rond de bovenboei. Het werd een mooi gevecht, waarbij de 145 van Henk Bergsma, Maarten Morsman (terug van weggeweest) en Willem Nico zich ook van voren meldde. Helaas ging Henk ons in het laatste rak naar de finish nog voorbij, dus 1 - 149, 2 - 145 en 3 - 148. De 87 werd 4 en Hans van Drunen 5 (voor de tweede keer die dag).

Terug naar de sluis kregen de mannen van de 149 het iets te hoog in hun bol: “We kruisen die sluis wel ff in en leggen hem dan vast aan de volgende sluisdeur.” En wij zeiden: “Als zij dat kunnen, kunnen wij dat natuurlijk ook!” Dit ging natuurlijk helemaal mis en we kwamen niet verder dan de ingang. Snel nog een beetje naar voren trekken, want een slecht voorbeeld doet volgen… Haha!

Zeker een vermelding waard is onze Friese veekoning Lucas Bouma. Die ging uiteindelijk met de punt van z’n gaffel al bijna op het achterdek weer voordewind terug de sluis uit!! Chef

logistiek had z’n handen vol en moest met hangende potjes naar de sluiswachter. Dit moest de volgende dag iets netter...

Na een vrij avondprogramma op vrijdag, maar wel een heel gezellig Twents-Gronings bierfeest tijdens de Aftersail (dank Henk en Maarten) maakten we ons zaterdagochtend weer op voor twee potten op het Markermeer.

Voor de goede orde; bij een vrij avondprogramma verzamelde iedereen uiteraard ´gewoon´ bij café ’t Ankertje! De kroegbaas kon z’n geluk niet op en had de vier beste avonden van de hele zomer!

Wij waren zaterdagmorgen nog wat stoffig en voeren een echte aftrekker: 29! Peter Peet moest ook nog even bijkomen van z’n sluisavonturen en voer een inhaalrace. Ruimte dus voor andere kanonnen om een wedstrijd te winnen. De 157 met het vaste team Sjoerd, Boudewijn en Roelof voer een hele knappe race en finishte als eerste. De 141 van Harry Amsterdam werd 2 en Derk Hoek in de 139 werd erg knap derde.

De 139 had vandaag de smaak te pakken en ging de tweede

“WE KRUISEN DIE SLUIS WEL FF IN EN LEGGEN HEM DAN VAST AAN DE VOLGENDE SLUISDEUR.”

LUSTRUM

1 149

12 PUNTEN 2 87

13 PUNTEN 3 148

15 PUNTEN

race vol voor de sprintprijs. Op risico over stuurboord hadden ze net niet genoeg ruimte, probeerden het toch, maar voeren dwars over de bovenboei heen en verziekten vervolgens de race van de 157. Zonde en beetje onhandig, maar ja wie niet waagt die niet wint immers! Goed om te zien dat de mannen de 139 lekker aan de praat hebben! Uiteindelijke uitslag race 6: 1 - 149, 2 - 87, 3 - 140, 4 - 148 en 5 - 17. Op naar de feestavond in de Westerkerk. Fantastisch verzorgd door Marcel de Jong en team van de Rustende Jager en heerlijk losgegaan op de Hermes House Band!

Op zondagochtend werd toch besloten om één wedstrijd op het IJsselmeer te varen. Er stonden wel mooie rollers van golven maar het zou net moeten kunnen. Ook beter i.v.m. tijdschema prijsuitreiking en takelen. Golven stonden er zeker en het was flink beuken, maar mooi om ook deze omstandigheden mee te maken. Eize Hoekstra heeft hier trouwens prachtige platen van gemaakt.

De winnaar was inmiddels al bekend, want de 149 kon niet meer ingehaald worden na een prachtige serie. Peter Bijlard stond redelijk veilig op plek 2 en wij streden samen met de Mates om de laatste podiumplek. Wij hadden een topstart op een mooie plek in het veld, daarna één maal overstag en 1 bij de bovenboei. De 150 van Jilko daar niet ver achter en

vervolgens werd het rommelig…

Onze concurrent, de 144, werd hard aangevaren door de 72 over stuurboord. Beide boten moesten de strijd staken; een gescheurd grootzeil voor de 144 en flinke rompschade (en deuk in z’n ego) voor Marinus.

De 149 was blijkbaar te vroeg gestart en werd bij de bovenboei uit het veld gehaald. Wij hadden een mooie strijd met Jilko, waarbij de 150 uiteindelijk aan het langste eind trok en als afsluiter nog een mooie eerste plek kon noteren. Wij super blij met de tweede plek, want daarmee stelden we de derde plek in het eindklassement veilig. De 87 werd netjes 3, de 131 (nog zo’n familieboot) 4 en de vijfde plek was voor de 100 met mega gave nieuwe spi. Wat een topcadeau van de club aan Arjen Snoekc vanwege zijn welverdiende erelidmaatschap!

Einduitslag: 1 - 149, 2 - 87, 3 - 148, 4 - 144 en 5 - 141

Kortom: we kunnen terugkijken op een super lustrumevenement met feest, gezelligheid, wind, zon en prachtige zeilwedstrijden. Dank wedstrijdcomité voor al jullie inzet. Gefeliciteerd Peet, Mat en Mex met de meer dan terechte overwinning! Wij hebben genoten van alles en iedereen en ging moe maar voldaan en vol trots naar huis.

UITSLAG REGENBOOGLUSTRUM 2022

PETER PEET, MATTHIEU MOERMAN, MAARTEN MAX MOERMAN

PETER BIJLARD, KJ VAN BROUWERSHAVEN, PP PLEVIER

LEO HARTMAN, FONS HARTMAN, RICK KAMPSCHREUR

ONDERSTAANDE SPONSORS ONDERSTEUNEN HET LUSTRUMEVENEMENT

Erg blij zijn wij met hun ondersteuning, die het mede mogelijk maakte om van het Lustrumevenement ‘105 jaar Regenboog’ in Enkhuizen een onvergetelijk zeilfeest te hebben gemaakt.

Informatie over de aantrekkelijke sponsorpakketten voor ‘105 jaar Regenboog’ is te verkrijgen bij onze secretaris.

Heb je interesse? Neem dan contact op met de secretaris van onze vereniging: Henk Kraan, 06-81162605 of secretaris@regenboogclub.nl.

RUM

Dix Beheer Jan Frans Mandemaker

Jantje van Leyden

Lucas Bouma BV

Dan heb ik het natuurlijk over het Lustrumevenement ’22. Tot in de puntjes georganiseerd. Niets aan het toeval overgelaten. Prachtige aanmeerlocatie voor de Regenbogen en tevens lustrumterrein bij VMG Yachtbuilders & Yachtservice en Brouwerij de Werf in de Oude Haven, de moederschepen aan de kade daar tegenover.

Woensdagmiddag 24 augustus: de Regenboog achter de VW-Transporter gekoppeld en als waypoint het Dirck Chinaplein in Enkhuizen ingevoerd. Daar aangekomen keken we tegen een mobiele kraan aan met een reikwijdte en hijsvermogen van hier tot Tokyo. Soepeltjes werd de Regenboog van de trailer getild en verdween ze in de diepte naast een wachtende RIB. Voor ik het wist was mijn medebemanningslid reeds met de Regenboog achter de RIB onderweg naar de Oude Haven.

Wat een vondst om Enkhuizen te nemen als lustrumlocatie, prachtige stad. Enkhuizen ademt zeventiende eeuw, toen rijk geworden voornamelijk door de haringvisserij, vandaar die drie haringen in het stadswapen. Enkhuizer haringvissers trof je toen aan tot op Atlantische Oceaan maar ook op de gehele Noordzee, tot vlak onder de kust van Engeland zelfs. Dit tot grote ergernis van die Engelsen overigens (what’s new?), wat mede de aanleiding was tot de verschillende Engels-Nederlandse zee-oorlogen. Het ging de Hollanders en West Friezen

(en de rest van de Republiek) volgens de Engelsen toen te veel voor de wind, wat je dus nog steeds terugziet in het fraaie Enkhuizen van nu.

Natuurlijk kenden we Enkhuizen al wel, als startplek voor de 24-uurs bijvoorbeeld of als tussenstop onderweg naar Friesland of daar voorbij. Maar we hebben deze mooie stad nu veel beter leren kennen.

“WAT EEN VONDST OM ENKHUIZEN TE NEMEN ALS LUSTRUMLOCATIE, PRACHTIGE STAD. ENKHUIZEN ADEMT ZEVENTIENDE EEUW”

Wij betrokken voor de overnachting een tot appartement omgebouwd koetshuisje uit de late middeleeuwen, recht tegenover de Zuiderkerk. In dit prachtige historische buurtje hadden wij onze voetstappen nog niet eerder achtergelaten, beeldschone plek.

Goed, de Regenboog was inmiddels onderweg naar de Oude Haven. Nu nog even van de trailer zien af te komen. Dat kon bij de Loswal, een kade van de gemeente aan het Markermeer even buiten de stad. Daar zouden we de boten ook weer uit het water laten halen op de laatste dag van het evenement.

Snel de bagage gedropt in ons koetshuisje en de Transporter geparkeerd (gratis, waar zie je dat nog) bij het treinstation. Fietsje uit de auto getrokken en op weg naar het lustrumterrein bij VMG en de Brouwerij. Daar aangekomen was de borrel net aan de gang. Mooi op tijd dus.

Op het lustrumterrein had de LUCO (lustrumcommissie) een grote overkapping van zeildoek laten plaatsen die ons kon beschermen tegen eventueel regen en de zon. Uiteindelijk heeft de overkapping ons alleen hoeven te beschermen tegen de zon. Wat een prachtig en uitgesproken zonnig weer hebben we gehad. Bij het buitenbarretje op hetzelfde terrein konden we onze dorst lessen. Erg gezellig allemaal.

Na de borrel een prima BBQ, verzorgd door de Brouwerij, en om 20:30 uur de opening van het Lustrumevenement door de voorzitter van de LUCO, Arjen Snoekc en de sympathieke en humoristische burgemeester van Enkhuizen, Eduard van Zuijlen. Het feest kon echt beginnen.

De volgende dag begon, zoals alle dagen, met een palaver op het lustrumterrein. Daar werd ons door de wedstrijdleider verteld waar we die dag zouden zeilen, of op het IJsselmeer of op het Markermeer. Dat is ook het mooie van deze locatie, je kan altijd in de luwte van de dijk Enkhuizen – Lelystad wedstrijdzeilen. Om 10:00 uur werd voor ons de brug bij de Drommedaris geopend door burgemeester van Enkhuizen. Op naar het strijdperk, het IJsselmeer deze keer. Lunchpakketjes mee. Ons was door de wedstrijdleider uitdrukkelijk gevraagd om op het Krabbersgat, de vaarweg van de sluizen en stad naar het IJsselmeer, stuurboord aan te houden. Omdat we niet allemaal een goed plekje konden vinden om op te tuigen besloten een aantal van ons dit op het Krabbersgat te doen. Optuigen aan stuurboordzijde (hoewel dus uitdrukkelijk gevraagd) van het Krabbersgat was niet zo’n goed plan, omdat dat lagerwal was. Dus maar aan bakboordzijde opgetuigd. Dat deden er meer. De verkeersleiding op de sluizen zal het ongetwijfeld met argusogen hebben gadegeslagen. Maar het is allemaal goed afgelopen. De verkeersleiding zou overigens nog gekkere dingen gaan meemaken dit evenement.

Rond 16:00 uur waren we weer terug op het feestterrein en op tijd voor de aftersailborrel. We konden ons opmaken voor de Como Tribute Night. Deze avond stond in het teken van Italië 2017: Lange tafels met lekkernijen en goede wijnen uit de

laars van Europa buiten op het terras bij Brouwerij de Werf. Een wat eigenaardig jong damesduo (tweeling), waarvan één de DJ en de ander zangeres, omlijstte het prima diner muzikaal. Het bijzondere duo deed dat overigens toch niet onverdienstelijk. Erg leuke avond gehad.

Vrijdag zou de dag worden van de grote oversteek van Enkhuizen naar Stavoren! Tijdens het palaver werd ons echter verteld dat de grote oversteek helaas geen doorgang kon vinden. Het was prachtig zeilweer, alleen voor Regenbogen net even te veel wind (windstoten tot 6 Bft. of 27 Knopen) en een behoorlijke zeegang. Het strijdperk werd daarom verlegd naar het Markermeer in de luwte van de Markermeerdijk.

Door de Naviductsluis dus, met 40 Regenbogen. Voor top en takel werden we er vanuit Enkhuizen vanzelf naartoe geblazen. Ook weer een mooi avontuur die sluis. Op het Markermeer twee goede potjes kunnen varen.

Op de terugweg besloten een paar van ons gewoon zeilend de Naviductsluis in te varen

FEEST IN HET MOOIE ENKHUIZEN

en in de sluis de zeilen te laten zakken. Moet kunnen, maar dat was nou toch beslist net weer niet de bedoeling volgens de verkeersleiding. Boudewijn Beck (verantwoordelijk voor de logistiek) moest de sluismeester met klem beloven dat we dat nooit meer zouden doen. Aldus geschiedde de rest van het evenement.

Rond 16:00 uur weer allemaal terug in de Oude Haven. Tijdens de aftersailborrel werden door de eigenaar van de Brouwerij, net als de voorgaande dag, ons de sprintprijzen uitgereikt. Dat deed hij iedere dag leuk. De man heeft gevoel voor humor. Het zal je niet verbazen dat de sprintprijzen bestonden uit heerlijke biertjes uit de eigen brouwerij

Op zaterdag wederom fleet racen op het Markermeer. Gewapend met onze dagelijkse lunchboxen van de Brouwerij weer twee potjes kunnen varen.

Na de sportieve strijd was het kort bijkomen tijdens de aftersail aan de kade. Even opfrissen en rap in de feestelijke outfit voor het avondprogramma! De Westerkerk was het decor van een stijlvolle feestavond.

“OP DE TERUGWEG BESLOTEN EEN PAAR VAN ONS GEWOON ZEILEND DE NAVIDUCTSLUIS IN TE VAREN EN IN DE SLUIS DE ZEILEN TE LATEN ZAKKEN. MOET KUNNEN”

Het diner in de Westerkerk bestond uit zeer smakelijke hapjes van Marcel de Jong en zijn team van de Rustende Jager. Dat kan je beslist aan ze overlaten. Wij deelden onze tafel met de burgemeester en zijn vrouw. Eervol en gezellig dat zij ook aanwezig waren bij ons feestje.

De burgemeester vertelde ons dat Enkhuizen nog niet ten prooi gevallen is aan een gemeentelijke herindeling, met als gevolg dat hij niet kantoor hoeft te houden in een megalomaan gewezen bankgebouw ergens in de polder, maar in het in de gouden eeuw gebouwde prachtige stadhuis in het centrum van zijn stad. Google maar eens, dan begrijp je waarom de burgemeester zo trots is op zijn werkplek.

Ietwat katerig de zondagochtend na het feest ons weer gemeld bij het palaver. Eens horen waar de wedstrijdleiding ons nu zou laten starten, het IJsselmeer of het Markermeer? Het werd het IJsselmeer. We zouden anders, bij een keuze voor het Markermeer, drie keer op een dag door de sluizen moeten met z’n allen. Is net wat te bewerkelijk.

Met een maximaal uurgemiddelde wind van een kleine 5 Bft. of 18 Knopen uit het NNO vonden wij de keuze voor het IJsselmeer best spannend. Het leverde, toegegeven, prachtige foto’s op van Eize. Dat dan weer wel.

Na één potje op het IJsselmeer was de prijsuitreiking, onder een uitbundig zonnetje, op het feestterrein bij VMG. Daarna met z’n allen, via de Krabbersgatsluis, naar de Loswal waar wij onze trailers gestald hadden. Daar stonden ons twee joekels van mobiele kranen te wachten die de boten uit het water takelden en verdeelden over de geparkeerde trailers. Super efficiënt allemaal.

Wat was het een fantastisch feest in het mooie Enkhuizen!

Na het diner een spetterend optreden van de Hermes House Band. Het werd en prachtig feest met een volle dansvloer.

VMG, Brouwerij de Werf en Enkhuizen dank voor de gastvrijheid. Wedstrijdleiding van Enkhuizer Watersportvereniging “Almere” dank voor de goede begeleiding van de wedstrijden. Maar vooral ook dank Arjen Snoekc, Fons Hartman, Henk Kraan, Menno van Eijk, Boudewijn Beck en Roelof de Vries voor het organiseren van dit memorabele Lustrumevenement.

“NA HET DINER EEN SPETTEREND OPTREDEN VAN DE HERMES HOUSE BAND. HET WERD EN PRACHTIG FEEST MET EEN VOLLE DANSVLOER”

NK Regenboog Sneekermeer 7 t/m 10 september 2022

Na een goed gevulde zomer vol mooie evenementen, vonden we onze weg naar het altijd mooie Sneekermeer voor het Nederlands Kampioenschap.

H et kranen, slepen naar het starteiland en de meting verliepen allemaal soepel op de woensdagmiddag. Wij (RB 87) sliepen in een varend huis in de haven van het welbekende Paviljoen.

Als we s’ ochtends de boot optuigen om te gaan varen merken we al dat er een redelijke wind staat. Ritme en duidelijkheid was ver te zoeken in de toch wel sterke Friese wind. Toch, vinden de 144 en de 149 er een weg doorheen.

In de derde wedstrijd komt het veld, na het redelijk korte eerste aandewindse rak, bij de bovenboei aan, waar wij op zich best goed omheen voeren. Daar hoorden wij, achter ons, toch een beste klap. Waar we op het Lustrumevenement al een mega-klapper hebben gezien, was het hier ook weer raak. De 141

en de 149 raakten elkaar na een bakboord-stuurboordsituatie waarbij de genua van de 149 klaar was om er een zitzak van te maken. Als een oprechte schipper trok Harry zich terug uit de wedstrijd, nadat Peter terugvoer naar de haven om het gehavende voorzeil te vervangen.

Gelukkig waren beide boten op tijd terug voor de vierde pot en liet Peter gelijk zien dat je na een tegenvallend resultaat keihard kunt terugslaan en voer hij een dik verdiende eerste plaats.

Na een welverdiende douche en een klein biertje op de huisboot, vertrok de HMS Koos-Jan (gevuld met de nodige luidruchtige Regenboogzeilers) richting de binnenstad van Sneek. Na een soepel en rustig boottripje, legden we de boot aan en liepen we naar een klein stukje Amsterdam, midden in Sneek: Vaticaan. Na een diner vol sterke verhalen, misschien twee biertjes en 27 voorgerechten startte Koos de zwarte watertaxi om, na een tussenstop op het starteiland, weer naar onze houseboat te varen.

TEKST PHILIPPETER (PP) PLEVIER (RB 87) | BEELD EIZE HOEKSTRA & JOHN VAN GELDER

Ook tijdens de tweede wedstrijddag was het weer gokken voor de juiste keuze op de startlijn. De volgorde bij de ronding van de eerste boevenboei tekende dan ook het beeld voor de rest van de wedstrijd.

“KOOS HAD DE SITUATIE ZELF

AL REDELIJK SNEL ONDER CONTROLE. HIJ HAD HET AL OVER DE SECONDELIJM EN OVER EEN

KNOOPJE IN HET HAAR WAT DE BOEL WEER DICHT ZOU KRIJGEN”

In race twee sprongen Koos en ik, na de laatste overstag voor de bovenboei, overboord om nog net even de boot vlak te trekken voordat Koos de spinnakerboom zou gaan zetten. Echter, nadat we allebei hingen, zegt Koos een ‘tik’ tegen zijn hoofd te hebben gehad in de overstag. Na de vraag aan Koos of alles goed ging, waarop hij antwoordde: “Mwa, valt wel mee”, bleek er toch wel een klein riviertje bloed zijn oor in te stromen. Na overleg met Peter besloten we toch om de wedstrijd te verlaten en de ‘enorme’ hoofdwond

van Koos te verzorgen. Koos had de situatie zelf al redelijk snel onder controle. Hij had het al over de secondelijm en over een knoopje in het haar wat de boel weer dicht zou krijgen.

Na een mooie zeildag vol wisselende resultaten, was het tijd om met de gehele Regenboogvloot te verkassen naar paviljoen Salt. Na de borrel, die door de club en Salt werd aangeboden, hebben we met zijn allen genoten van het diner uit de keuken van Yodi, wat traditiegetrouw werd afgesloten met een Irish Coffee of twee.

Tijdens de afterdiner-borrel werd ook wel duidelijk wat een heerlijke klasse de Regenboog toch ook weer is. Met een ste-

vige handdruk voor Peter en een flinke omhelzing voor Ted en Mathieu werd de aanvaring tussen Harry en Peter uitgesproken en afgesloten; dat is hoe het hoort mannen!

Na de laatste ronde aan de bar was het tijd om ‘het zwarte gevaar’ aan te slingeren voor een rit terug naar het Paviljoen. De rib was weer afgetopt met verstekelingen die terug moesten naar het Starteiland om daar op hun moederschepen weer hun schoonheidsslaapjes te doen.

Omdat Koos zich nog niet helemaal top voelde, vroeg hij of ik wilde varen en dat deed ik dan ook graag. Tijdens het wegvaren van de steiger bij Salt merkten we dat het al een klein beetje begon te spetteren, dus besloot ik om

toch maar even stevig door te varen zodat we niet allemaal met een nat pak ons bed in zouden hoeven. Kees vond het wel belangrijk dat we de kaartplotter opstartten en dat we moesten uitkijken voor eventuele eilanden. Dus dat deden we dan ook netjes. Graag gedaan Kees!

Dag drie zat weer vol verrassingen waaronder ook het resultaat. De top 5 zat zo dicht bij elkaar dat het nog flink spannend kon worden, zeker met de onzekere wind die heen en weer dwarrelde.

Na een eerste en tweede pot die meer op een roulettetafel leken dan op een wedstrijd kregen we uitstel. De rattenstaart werd op het startschip gehesen omdat de wind op sommige momenten wel 180

“KEES VOND HET WEL

BELANGRIJK DAT WE DE KAARTPLOTTER OPSTARTTEN EN DAT WE MOESTEN UITKIJKEN VOOR EVENTUELE EILANDEN”

Draai je telefoon 90° (naar landscape), open de camera, scan de QR-code. Druk dan op de koppeling naar YouTube (de pop up). Bekijk de “NK Regenboog op Sneek….. de aftermovie” gemaakt door Watersport-TV.

graden draaide. Na een tijdje gewacht te hebben, met in ons achterhoofd de stand in het kampioenschap, gingen we de laatste wedstrijd in.

In dat zelfde achterhoofd zat ook al de onofficiële Nederlands kampioen: Peter Peet en de mannen van de 149. Hoe krijgen ze het toch weer voor elkaar. In deze combinatie al zo vaak en toch nu ook weer. Ik kan niets anders zeggen dan: “Respect mannen!”

Tijdens de laatste pot maakten wij (RB 87) het ook nog wel heel erg spannend door een 10 te varen, maar ook door twee ongelukkige UFD’s van de 144 en één UFD van de 143, bleef het toch nagelbijten tot we op de kant de officiële uitslagen zagen met of zonder aftrek.

Op zondagochtend werden wij wederom wakker met een prachtig beeld van het Sneekermeer, echter was het deze ochtend wel een hele grote spiegel. Na een eerste koffie met de mannen van de 139 zien we bestuurslid Henk Kraan en de mannen van de 145 al stiekem de boot verplaatsen naar de haven bij de hijskraan. Hieruit maakten wij op dat er niet meer gezeild gaat worden. Henk schreeuwt nog: ‘PP! Je mag een verhaaltje schrijven voor het magazine, want jullie zijn derde geworden!’ Dus Henk, bij deze!

Na de boot te hebben afgetuigd varen we nog een keer met het zwarte vliegdekschip naar het Starteiland voor de prijsuitreiking. De prijsuitreiking, die geleid werd door onze voorzitter, werd gehouden op het startschip van de KWS: Roekoepolle. Dat schetst ook het beeld van de afgelopen dagen, de gastvrijheid en professionaliteit van de KWS en het team van It Foarûnder waar we altijd graag terugkomen. Ik denk dat ik voor iedereen spreek als ik zeg: “Bedankt voor het begeleiden van ons NK tijdens niet de makkelijkste weersomstandigheden en het verzorgen van onze natjes en droogjes als we weer op de kant kwamen.”

Dit jaar vaar ik voor het eerst met Peter en Koos-Jan op de 87 en al zeg ik het zelf: “Ik ben toch wel een beetje trots dat we ook tijdens het NK weer het podium hebben gehaald, zoals we ook op het NK-sprint, het klassenevenement op Loosdrecht, de Jeneverboom, het geweldige Lustrumevenement in Enkhuizen en het klassenevenement op Alkmaar hebben gedaan.”

Op naar een welvarend 2023! Ciao.

UITSLAG NK SNEEK 2022

PETER PEET, MATTHIEU MOERMAN, TED DUYVESTIJN

MARK NEELEMAN, PIETER V. REEUWIJK, GERARD V. D. KROGT

PETER BIJLARD, KJ VAN BROUWERSHAVEN, PP PLEVIER

Wat een leuk feestje was het weer, mooie potjes zeilen met lange kruisrakken (de wind kwam uit vrijwel de meest ideale hoek), windje 4 Bft. op beide dagen, zonnetje erbij, biertje, bitterballen en gerookte zalm, goed eten, lekkere muziek met dansen en meezingen.

Hiermee heb ik het evenementje eigenlijk wel in één zin samengevat.

Ok, we hadden gehoopt op nog iets meer inschrijvingen (het waren er 14), maar met één inschrijving meer dan verleden jaar zijn we toch niet ontevreden. Er waren, per slot van rekening, maar weinig zeilevenementen dit jaar met meer inschrijvingen dan het voorgaande jaar. Dus, prima zo.

TEKST IDO POELMAN (RB 86)

BEELD PAULA BULK FRANS BRANDJES & PIETER POELMAN

Voor mij begint het evenementje eigenlijk al op de vrijdagavond voorafgaand aan het zeilweekend. De meesten komen hun Regenbogen op vrijdag al brengen en te water laten. Van de havenmeester krijg ik de sleutels van beide kranen en help dan bij het te water laten. Spitsuur is van vijf tot zeven ’s avonds. Best gezellig. Iedere Regenboog kan een eigen box krijgen, omdat een behoorlijk aantal leden van onze vereniging hun boot inmiddels al in de winterberging hebben liggen. Nooit bij stil gestaan, maar dat is het voordeel als je zo betrekkelijk laat in het jaar een evenementje organiseert.

Een nadeel van een klassenevenement later in het jaar kunnen de weersomstandigheden zijn. Met geknepen billen volg ik 14 dagen voor het evenement de weersvoorspellingen. Het kan namelijk zo maar echt herfst zijn zo begin oktober. Maar over het algemeen is dat niet zo. Op 8 & 9 oktober van dit jaar ook niet. Topweer was het.

Het kan ook nog gekker. Zo is het op het moment van schrij-

ven van dit artikel, eind oktober, buiten nog 20°C. Tja, klimaatverandering... Maar het is dus niet alleen kommer en kwel met klimaatverandering.

Met gemak dus zes potjes kunnen varen. Op zaterdag drie en zondag ook drie. Op zondagochtend nog wel even uitstelletje voordat de wind op gang kwam. Maar langer dan een drie kwartier zal de uitstel niet geduurd hebben.

Het was best spannend om de eerste drie plekken in het

“GOED OM TE ZIEN DAT EEN BELANGRIJK DEEL VAN DE ZEILERS TOT DE JONGE GENERATIE GEREKEND KAN WORDEN”

REGENBOGEN EN ZEILEN TE KOOP

Scan de QR-code met je telefoon en bekijk het volledige aanbod van te koop staande regenbogen en zeilen op de website van de Regenboogclub.

eindklassement. De beste drie eindigden op 1 punt van elkaar. De hoofdprijs ging net aan de neuzen van het team van Kees Barnhard (RB 156) voorbij. De hoofdprijs ging namelijk naar het team van Peter Bijlard (RB 87). Beide teams hadden een gelijk aantal punten (10 stuks), maar omdat RB 87 het laatste potje als eerste over de eindstreep ging, wonnen zij dit evenement. Hulde.

Goed om te zien dat een belangrijk deel van de zeilers tot de jonge generatie gerekend kan worden. Ik meen er 12 te hebben geteld. Dat is op 39 deelnemende zeilers best een mooi aantal. Blij mee. De jeugd heeft de toekomst, toch?

De prijsuitreiking lekker buiten in het zonnetje. Ook onze oud Regenboogvedette Jan van Staveren was daarbij. Kregen we nog allemaal een biertje van. Dank Jan.

Ook wil ik op deze plek Willem Hos nog bedanken. Hij rookt al een aantal jaren, voorafgaand aan het klassenevenement, thuis in zijn rookoven een paar zijen zalm voor ons. Deze worden dan door de keuken van ons clubrestaurant tot lekkere borrelhapjes verwerkt. Top Willem.

Beste lezers tot volgend jaar. Hoop dan op 20 inschrijvingen. Moet kunnen.

Open de camera op je telefoon, scan de QR-code. Druk dan op de koppeling naar Facebook (de pop up). Bekijk een mooie ballad van Bart Brandjes op Alkmaar. Niet alleen Hazes en andere feestmuziek dus.

Zoals vaker gebeurt komt Ido met een idee voor een hoofdpersoon in onze reeds jarenlang bestaande rubriek “Wat doe jij nu eigenlijk?” Zoals u gemerkt zult hebben, is zijn voorkeur ook vaak gemotiveerd door de maritieme bezigheden van betrokkene. Dat was ook deze keer het geval.

Het was hem ter ore gekomen dat Evan Kortmann, (u weet wel van de RB 94) die wij eerder tegenkwamen in een maritieme functie waarin hij superjachten over de hele wereld per schip vervoerde, sedert juli van dit jaar werkzaam is bij een scheepswerf betrokken bij bouw en onderhoud van die jachten. Evan is nu werkzaam als commercieel directeur (CCO) bij Balk Shipyard op Urk.

Op een voorjaarsachtige oktoberwoensdag brengt Zoe ons –exact volgens het voorgenomen tijdschema- naar het keurig aangeharkte voormalige eiland. Zoe wordt geparkeerd aan de voet van een heel grote bedrijfshal waarop de naam BALK Shipyard prijkt en in de nabijheid van een droogstaand motorjacht van een meter of 45. Wij volgen de pijlen en komen – na

het beklimmen van twee metalen trappen - op de etage in de hal waar de kantoren gelegen zijn. Na een paar minuten en een kop koffie komt Evan ons halen. In een ruime vergaderzaal, met schitterend uitzicht over de haven van Urk en het IJsselmeer, geeft hij ons een korte uiteenzetting over het bedrijf.

In 1798 is het bedrijf in Elburg ontstaan. Elburg lag aan de Zuiderzee en het bedrijf hield zich bezig met het onderhoud van houten vissersschepen. Door de latere afsluiting van de Zuiderzee en daarna de komst van de polders on het IJsselmeer veranderde de functie van Elburg en daarmee ook die van het bedrijf. Men deed ervaring op met staalbouw door het bouwen van kleine bootjes. Op technisch onderhoudsgebied leerde men veel doordat er van alles te onderhouden viel aan varend materieel en materiaal dat gebruikt werd bij de indamming en drooglegging. Generatie na generatie Balk bleef leiding geven aan de onderneming.

In het begin van deze eeuw werd het bedrijf verhuisd naar de huidige locatie en gebouwen. Vrijwel tegelijkertijd is het bedrijf

vereerd met het predicaat “Koninklijk“. Thans is de leiding van het bedrijf in handen van Daan Balk (wij komen hem tijdens onze bedrijfsrondgang tegen). Dat is de zevende en (helaas) laatste generatie.

In het begin van het jaar is het bedrijf, mede omdat er binnen de familie geen opvolging beschikbaar was, verkocht aan de Chinese Zhongying International Holding Group, een onderneming in zekere zin vergelijkbaar met LVMH. (Eigenaar van onder meer Royal Van Lent). Door deze transactie ontstaat meer financiële armslag om in de ontwikkelingen in de branche mee te groeien.

“OM TE BEGRIJPEN WAT HET

Na een algemene uiteenzetting over het bedrijf gaan we wat dieper in op de visie en plannen van Evan. Het bedrijf waarin een m/v of zestig werkzaam is moet mee in de ontwikkelingen in de markt. Die ontwikkelingen vragen, behalve om zeer hoogwaardig vakmanschap, om steeds meer klantgerichtheid. Dat moet nog bekender worden in Europa en de Verenigde Staten.

BEDRIJF DOET, MAKEN WE EEN

RONDGANG. IN DE GROTE BEDRIJFSHAL STAAT EEN MOTORJACHT VAN 55 METER, ORIGINEEL VAN FEADSHIP AFKOMSTIG. DE

NIEUWE EIGENAAR HEEFT DE BOOT

DOEN VERLENGEN EN DE BOOT ONDERGAAT EEN TOTALE REFIT”

Europa en zeker de combinatie Nederland/Duitsland biedt in de bouw en onderhoud van dit soort jachten een volstrekt unieke propositie door de veelheid aan werven, de gigantische ervaring en de kennis.

Om te begrijpen wat het bedrijf doet, maken we een

rondgang. In de grote bedrijfshal staat een motorjacht van 55 meter, origineel van Feadship afkomstig. De nieuwe eigenaar heeft de boot doen verlengen en de boot ondergaat een totale refit. Wat dat betekent realiseer je je pas als je door de boot, waar een man of 30 aan het werk is, heen loopt. De totale binnenkant is gestript en wordt vervangen. Alle bedrading wordt vernieuwd alle hutten en ruimtes veranderd, kortom niets blijft bij het oude. Denk alleen aan de planning die het geheel in goede banen moet leiden. Wij kunnen ons amper voorstellen dat het project voor Kerstmis klaar moet zijn, want dan komt de volgende klant de hal in.

In een andere hal wordt een aluminium dekhuis voor een elders gelegen jacht gebouwd. Wat een precisiekarwei. Buiten staan nog twee jachten van 40 tot 50 meter die voor onderhoud naar Urk gekomen zijn.

De beperking van de huidige locatie binnen de marktontwikkelingen is de maximale lengte die daar verwerkt kan worden.

Er ligt al langere tijd een plan om buitendijks bij Urk een bedrijfshaven te ontwikkelen waar ook Balk naartoe zou verhuizen. Daar kunnen dan lengtes tot 100 meter verwerkt worden.

We brainstormen ook nog even over hoe het verder moet in deze branche met de aandrijving door dieselmotoren. Daar is, hoewel iedereen zich van de problematiek bewust is, op dit

moment nog geen concrete oplossing voor. Momenteel zijn er hybride systemen (diesel/elektrisch) maar de toekomst zal naar waterstof gaan Het gaat natuurlijk maar om een beperkt aantal jachten. Wist u overigens dat er 6300 superjachten op de wereld zijn en dat men aanneemt dat er ongeveer 900.000 mensen op de wereld wonen die zich in principe een superjacht zouden kunnen veroorloven?

Als je je dat realiseert besef je pas echt hoe je moet knokken en je kwalitatief moet onderscheiden om in die markt niet alleen overeind te blijven, maar ook succes te hebben. De positie die Balk Shipyard inneemt, waarbij allerhande belangrijke diensten zoals verbouw, onderhoud en totale refit centraal staan, lijkt mij een zeer kansrijke, zeker als ook, binnen een aantal jaren, de verplaatsing naar de nieuwe locatie doorgang kan vinden.

Wij nemen afscheid van Evan, bedanken hem voor alles wat we hebben mogen ervaren en sluiten ons bezoek aan Urk af met een baguette met paling en zowel hom als kuit bij Visspecialist Baarsman en Zn. aan de haven. Ja, ook op Urk krijg je niet eens een gewoon wit broodje meer.

Zoe zoeft ons weer terug en in Oegstgeest praten we na met een gekoelde versnapering en beginnen vast te brainstormen over een volgend interview.

Lieve Regenboogvriendinnen

Graag jullie aandacht voor de actie Boezemvriendinnen: “Een beha voor elke vrouw.” Deze actie ben ik begonnen toen ik zelf een paar BH’s bracht naar een ‘gratis’-kledingwinkel in Leeuwarden. Ze zaten me niet goed meer, maar waren nog vrijwel nieuw.

Ik zag daar vrouwen zoeken naar warme winterkleding en schoenen voor hun kinderen. En toen vroeg ik mij opeens af, hoe zij aan een goede BH konden komen.

Al snel vond ik een medestander, Angelique Borghuis. Zij is vrijwilliger in een buurthuis en helpt mensen met hun thuisadministratie. Zij kende vrouwen die bijna de deur niet uitkomen uit schaamte, omdat ze zonder BH lopen.

Sindsdien zijn we BH’s gaan inzamelen en pas-events gaan organiseren, waar vrouwen met een smalle beurs gratis twee BH’s van goede kwaliteit komen uitzoeken. Er zijn lingerieprofessionals die hen helpen passen.

De actie slaat enorm aan. De landelijke pers heeft er aandacht aan besteed. We krijgen ondertussen uit heel Nederland BH’s. Toch kunnen we er altijd nog meer gebruiken, omdat er zo’n grote variatie is in vraag en aanbod.

Ons doel is om in de toekomst deze actie ook in plaatsen buiten Friesland te helpen opzetten. We krijgen steeds meer hulp, ook van lingeriewinkels die voor ons inzamelen of doneren. En de vrouwen die van ons al een BH hebben gekregen, helpen ons daarna weer bij het sorteren en organiseren. Zo kunnen we doorgroeien en steeds meer vrouwen helpen!

Jullie hulp Heb jij ook nog goede BH’s in een la liggen? Wij zijn er superblij mee! Of wil je ons op een andere wijze steunen?

BH’s doneren kan bij elk Regenboogevenement waar Douwe en ik aanwezig zijn. Opsturen mag ook: Wijkcentrum Aldlân, Salomonszegel 99, 8935 SC Leeuwarden.

Vragen? dekoning.eline@gmail.com

Sociale media: www.boezemvriendinnen.frl

Facebook/insta: Boezemvriendinnen

“DE ACTIE SLAAT ENORM AAN. DE LANDELIJKE PERS HEEFT ER AANDACHT AAN BESTEED”

TEKST & BEELD ELINE DE KONING (RB 38)

Scan de QR-code met je telefoon en zie het leuke item dat Hart van Nederland maakte over Boezemvriendinnen

Heerlijk VAKANTIEHUIS op VLIELAND TE HUUR:

“IN DEN GROOTEN HAAS”

Dorpsstraat 189

Vlieland is, naar onze mening, het leukste waddeneiland. Schitterende vergezichten, mooi bos, hoge duinen en groot strand maken het tot een heerlijke plek om vakantie te vieren. Vlieland heeft prima restaurants en de leuke winkels en kroegjes maken het af. Aan het einde van de gezellige Dorpsstraat, op een steenworp van de vuurtoren, staat ons prachtige vakantiehuis. Het is geschikt voor 4 personen en eventueel een hond. Doordat je beneden slaapt en boven woont heb je vrij uitzicht op het Wad, bij helder weer tot aan Texel. Iedere 5 minuten ververst het uitzicht automatisch.

Het huis is van alle gemakken voorzien zoals een goed uitgeruste keuken, Sonos, een heerlijke badkamer, wasmachine en droger etc. We verhuren het huis het hele jaar door, buiten de zomermaanden ook weekeinden en midweken. Wil je met meer personen naar Vlieland, dan is een combinatie met een van de buurhuizen een uitstekende mogelijkheid. Kijk op de website voor beschikbaarheid en prijzen.

Edith de Groot & Wim Haze

Ik word een dagje ouder. Dat is maar goed ook, want anders was ik er niet meer geweest. Als ik zo eens om mij heen kijk, valt het mij op dat iedereen een dagje ouder wordt en er zijn erbij die stokouder worden. Sterker nog, sommigen zien eruit alsof zij geen dag meer nog ouder zullen worden.

Oud willen worden zit in onze genen maar aan oud zijn hebben wij een bloedhekel. Dat is nogal in tegenstelling met elkaar en het verklaart dan ook de krampachtige pogingen van de oudjes om zich jong voor te doen. De mannen: hippe kleurige kleding, de haarslierten keurig gekamd over de grotendeels kale knars, sexy auto, beslist geen sokken in de suède Tod’s, een sportieve broek die wat in spanning leeft met de prominente buik, overhemd open tot zo’n beetje de navel en een zonnebril

die haast alle rimpels verbergt en in- sommige gevallen - zelfs een kleurtje in het weinige haar.

De vrouwen : hoog geblondeerd of gitzwart haar, veel te veel make-up, te strakke merkkleding, strenge diëten en ingevallen wangen dan wel de dagelijkse sportschool met begeleiding van die fantastische personal trainer, schoonheidssalon en kapper die zich rot lachen, botox voor de één en de scalpel voor de ander en dat allemaal niet zozeer om de mannen te behagen maar om hun vriendinnen de loef af te steken.

En beiden: ongenood jolig doen, roddelen, flirten met jongere afgezanten van het andere geslacht, ongegronde en slecht onderbouwde meningen ventileren die ze van de TV en de krant hebben maar vooral zich te pletter vervelen. Oh ja, zou ik haast vergeten: kankeren, heel veel kankeren over van alles en nog wat want niets is goed. Vroeger was alles beter. Waarom willen wij dan in godsnaam oud worden? En dan heb ik het nog geeneens over diegenen die echt aan het aftakelen zijn. Die plots niet

TEKST ROB DE KRAA

BEELD KYLE VAN GOEVERDEN & DE VRIES LENTSCH

meer weten wie hun vrouw of man is of het borrelglas niet meer naar de lippen kunnen brengen zonder de helft te morsen. Over dat even niet meer weten dat je getrouwd bent wil ik niet zo moeilijk doen, daarvoor hoef je niet oud te zijn.

“DE REGENBOOG BESTAAT NU

105 JAAR. DAT IS BEST OUD. WAT

ZEG IK, DAT IS HEEL OUD! OUD

HOUT DAT NIET VERGAAT! OP Z’N

HAAGS KLINKT DAT NOG LEKKERDER”

De Regenboog bestaat nu 105 jaar. Dat is best oud. Wat zeg ik, dat is heel oud! Oud Hout dat niet vergaat! Op z’n Haags klinkt dat nog lekkerder. Dus de Regenboog heeft het ook in zijn genen! Oud willen worden! Het lijken wel mensen! En er zijn warempel nog meer overeenkomsten! Ze moeten opgepoetst zijn, aandacht krijgen, in de belangstelling staan, jeugdig zijn, druk zijn, opvallen, schitteren.

En dat hebben ze gedaan, jarenlang. Maar helaas, nu beginnen vele Regenbogen zich te vervelen. Als afgedankte oudjes in het bejaardenhuis staan ze nu in bedompte loodsjes of zelfs buiten in de kou te wachten of ze ooit nog eens de kans krijgen mee te tellen. Om te wedijveren met al die andere oudjes die staan te verarmen of die enkele gelukkigen die nog wel regelmatig van stal worden gehaald. Inderdaad, vroeger was alles beter voor hun. Vroeger waren zij de elite, was het een eer om hen te bevaren, voeren alleen de besten hen naar de glorie. Vroeger was hun band hecht en de liefde voor hen groot. En nu, nu lijkt het wel of ze geen waardering meer krijgen, vergeten zijn, afgedankt. Echt oud dus.

De belangstelling voor het wedstrijdzeilen neemt in Nederland gestaag af. Kijk naar het aantal inschrijvingen bij grote evenementen. De al dan niet geverfde vergrijzing wordt als één van de oorzaken gezien, evenals de steeds grotere versnippering van aandacht en hobby’s van de jeugd.

Ook de Regenboogklasse heeft hier veel last van. Naast een harde kern van zo’n 20 tot 25 Regenbogen blijven de meeste Regenbogen in hun mandje om slechts sporadisch of ook helemaal niet uitgelaten te worden. En daar word ik pissig over!

Jarenlang is eraan gewerkt en geïnvesteerd door velen om de Regenboogklasse de mooiste en meest begeerde klasse in Nederland te maken en dat is gelukt! En er wordt door velen nog steeds geprobeerd die glans in stand te houden, maar de belabberde insteek van eigenaren die hun Regenboog als in een gevangenis op hun trailer laten staan maar wel naar de feesten komen belemmert dat.

Geef weg, verhuur, verkoop, stel ter beschikking, doe het zelf, maar zorg dat die Boog weer op het wedstrijdwater komt! En niet een keertje, maar regelmatig. Maak daar een verplichting van als je dat doet. En als jij je toch kan permitteren een Regenboog te bezitten zonder deze te gebruiken mag je misschien ook wel als dat nodig is een nieuwe gebruiker wat ondersteunen in zijn kosten afhankelijk van hoeveel wedstrijden deze ieder jaar vaart. Je hebt jarenlang zelf kunnen genieten van de uitstraling en beleving van de Regenboogklasse, maak deze nu niet kapot!

Zo, dat is eruit. Ik hoop dat de preek van deze ouderling een vervolg gaat krijgen.

Jaren geleden heb ik gelobbyd om een bedrijvencompetitie op te zetten in de opzet zoals ooit ’t Groene Hart, maar dan in een groter en breder verband. Verplichte deelname aan een aantal evenementen en 1 onderling evenement als finale. Bedrijven sponseren boot en bemanning, prijzengeld en algemene kosten met een deel voor de klasse. Unieke uitstraling voor hun gasten, weer eens wat anders dan de zoveelste netwerkborrel en fiscaal aftrekbare kosten. Er zijn meer dan voldoende (ex) Regenboogzeilers die een goed lopend bedrijf hebben die het zich kunnen permitteren hierin het initiatief te nemen. Voor de klasse: meer inschrijvingen, publiciteit, financiële ondersteuning en toegankelijkheid voor de jeugd. Misschien iets om toch maar weer eens onder het hoofdkussen te leggen.

Waar hadden wij het ook alweer over? Oh ja, ouder worden, hoe kan ik dat nu vergeten. “Je bent zo oud als jij je voelt”, zeggen ze wel eens en daar kan ik altijd hartelijk om lachen. Om te beginnen zullen vele oudjes zich dan veel ouder voelen dan dat ze zijn en ten tweede is het zo’n beetje het grofste excuus om je belachelijk te gedragen. Ik weet dat ik mogelijk de wat ouderen onder U nu schoffeer, maar mogelijk is het voor U een troost te beseffen dat ook ik onder de Uwen behoor en dus ook wat scheef door het resterende leven ga. Ook ik besef dat ouder worden niet leuk is en ontweken moet worden. Je kan minder, je moet meer, je telt minder mee, je moet meer opgeven, je sociale kring verdampt, het kost steeds meer moeite.

Maar heb ik het nog steeds naar mijn zin? Reken maar van yes! Ik wil de oudste jonge man in Nederland worden!

Was getekend,

Anietje, hoe heet ik ook alweer?

“MAAR HEB IK HET NOG STEEDS NAAR MIJN ZIN? REKEN MAAR VAN YES! IK WIL DE OUDSTE JONGE MAN IN NEDERLAND WORDEN!”

Een Extra Brut(e) Race Machine in Enkhuizen

Het leven gaat zo snel, er gebeurt zo veel… ik begin gewoon maar eens even met een terugblik. Sinds onze terugkeer uit de Carib flaneerden we als gebraden hanen in onze Rode Broek door het leven en stortten ons, klotsend van goesting, op Regenboogseizoen ‘22. Onze prachtige, vertrouwde 121 had vele jaren plezier gebracht maar was vanwege de rompvorm en relatief lichte kiel eigenlijk alleen competitief bij licht weer. Zo behaalden we in de Femme Sauvage onze (vooralsnog!) enige overwinning met windkracht 2. En dit was onhandig; onze bemanning is immers meer geschikt voor wat zwaarder weer.

Spaargeld levert toch niks op”, dachten we en besloten rond te kijken naar een zwaardere, recenter geshapete boot. Al snel viel ons oog op de prachtige 155, slechts één vorige eige-

naar, oud vrouwtje, nooit mee gevaren. Nou ja, zoiets: ooit natuurlijk voor living legend Rob de Kraa gebouwd en de laatste jaren maar 1 of 2 keer mee gevaren. Alle details met zorg bedacht en gemaakt, om met Jules Deelder te spreken: “een prachtexemplaar”. Het lustrum van Femme Sauvage Sailing Team a.k.a. de ‘publiekslieveling van de Regenboogklasse’ werd aldus opgeluisterd met de aanschaf van een nieuwe racemachine.

De minder-dan-classy rode striping (Cock, what were you thinking?) en de voor ons onduidelijke naam ‘Bluesette’ werden vlot weggewerkt en op de Gouwe Ouwe presenteerden wij met trots de ‘Extra Brut’. We vinden onszelf namelijk nogal stoer en zijn gek op droge champagne, vandaar. De Kaagweek was een feest, maar de viering van 105 jaar Oudste Eenheidsklasse (‘vo!) was zonder twijfel onze mooiste Regenboogervaring tot nu toe.

De ooit 4e grootste stad van Nederland (althans, volgens de burgemeester na een fles wijn) was een werkelijk fenomenale backdrop voor onze viering. Met 40 bogen namen we de oude binnenhaven en de lokale horeca voor een week over. Fantas-

TEKST JAMES VEENHOFF (RB 155)

BEELD JAMES VEENHOFF & EIZE HOEKSTRA

tisch om mee te maken en ook voor de Enkhuizenaren een feest. De stadswal door en linksaf het IJsselmeer op: daar begon het spektakel. Pompen gelijk vol aan, want de eerste golven sloegen al vol over dek. Stralende zon, windkracht 5, vol hangen. Het was volgens de wedstrijdleiding een ‘rustige dag’, maar onze stuurman kreeg water op zijn broek, dat was heel vervelend. Gelukkig hadden Brian en ik toch maar een jasje meegenomen want we hingen met regelmaat van kop tot kont onderwater. Maar geen centje pijn, want we hadden het lekkerste zeilweer ooit.

“HET WAS VOLGENS DE WEDSTRIJDLEIDING EEN ‘RUSTIGE DAG’, MAAR ONZE STUURMAN

KREEG WATER OP ZIJN BROEK, DAT WAS HEEL VERVELEND”

een korreltje zout maar tijdens het voordewindse rak planeerden wij zaterdag zelf ook - ik zou het niet geloven als ik het niet zelf had meegemaakt. De 155 lag prinsheerlijk in ‘t water, piepte niet en kraakte niet, kliefde als een zwaard door de toch eigenlijk best wel grote golven. De 121 hadden we denk ik niet eens van de kar gehaald.

Dag twee en drie voeren we op het binnenwater, prachtig zeilweer wederom. De pittige omstandigheden zorgden inmiddels wel voor enige slijtage hier en daar.

“Pats!”

Jammer dat de wind te hard en ongunstig was voor de geplande oversteek van Enkhuizen naar Stavoren; we horen al tien jaar de stoere Friese verhalen dat dan zelfs Regenbogen planeren. Doorgaans nemen wij onze Sneeker medemens met

“He, wat was dat?”

“Oh Kweenie”

“Pik-nggggg”.

“Wat was dat?”

grondsanering en zuigtechniek.

“Hmmmm even kijken… oh Ernst, de strengen van de zijstag knappen één voor één … “

“Ok, nou dan maar even de billen bij elkaar, nog maar 2x kruisen.”

Gelukkig konden we na de wedstrijd gelijk door naar de wedstrijd-stagen-maker en hoefden we geen wedstrijd te missen. Achteraf bleek dat de andere stag ook op knappen stond. Toch blij dat we hier niet halverwege Stavoren achter kwamen.

Die avond herontdekten we in ‘t Ankertje ook iets anders prachtigs, iets wat we sinds 1993 eigenlijk waren vergeten: de meterbak. Helaas is mijn veerkracht ietsje minder geworden, zodat ik de Hermes House Band niet helemaal op volle kracht heb meegedanst, waarvoor excuses. Het event, de aankleding, catering was echter ook weer van de buitencategorie.

Eigenlijk was het hele event onvergetelijk leuk, mooi, memorabel, goed geregeld. Heel veel dank voor de fenomenale organisatie, wedstrijdleiding, avondprogramma’s, takellogistiek, petjes, details. We vielen helaas niet in de prijzen maar dat

mocht de pret geenszins drukken. Echt: een evenement om niet te vergeten.

Namens de 155 wil ik bij deze graag nog even stil staan bij het enorme plezier dat we dit jaar hebben gehad. Alle teams, partners & supporters, stille krachten (boeienboot, bedankt), vrijwilligers, fotografen en besturen van harte bedankt voor een prachtig lustrumjaar.

10 jaar Femme Sauvage, fantastisch dat we het met jullie allen mochten vieren.

We wensen u extra brute feestdagen en een sauvage nieuw jaar.

EEN EXTRA BRUT(E) RACE MACHINE IN ENKHUIZEN

Kalender 2023

NU TE KOOP BIJ:

• Tijssen Watersport Leiderdorp

• Van der Velde Boeken Sneek

• Nauticshop Lemmer

• Dekker Watersport Zaandam

• Intersurf Sneek

• Vrolijk Watersport Scheveningen

Van de TC

TEKST & BEELD JOHN VAN GELDER

We hebben een fantastisch seizoen gehad met meer intensieve zeildagen onder soms uitdagende omstandigheden zoals bijvoorbeeld tijdens het lustrum in Enkhuizen.

Naast stevige wind hadden we daar ook te maken met flinke golfslag waar niet alleen de zeilers maar ook de Bogen flink op de proef werden gesteld. Check daarom deze winter je materiaal met specifieke aandacht voor je mast (topbeslag /zaling/bakstagaanhechtingen), mastkoker/mastvoet (stalen beugel mastgat), bakstagrails, genuakeerblokken, genuavalblokken, harpsluitingen en andere aanhechtingen.

PS: Als je de mast naloopt is het ook een kleine moeite om zelf de mast na te meten, conform de klassenvoorschriften, op maatvoeringen en posities van het beslag. We hebben bij de TC een “meetformulier mast”, ook binnenkort op website te vinden, dat je hierbij kan helpen.

Regel 50.1 (c)

Een trapezeharnas dat door een deelnemer wordt gedragen en dat kan worden gebruikt om de deelnemer in een trapeze te ondersteunen, moet van het type quick-release zijn dat voldoet aan ISO 10862, waardoor de deelnemer te allen tijde los kan komen van de haak of een andere bevestigingsmethode. Klassenvoorschriften kunnen de regel wijzigen om trapezeharnassen toe te staan die niet van het type met quick-release zijn, maar klassenvoorschriften mogen de eis dat een harnas met quick-release voldoet aan ISO 10862 niet veranderen.

Opmerking: Regel 50.1 (c) treedt pas in werking op 1 januari 2023

“Uit World Sailing Regels voor Wedstrijdzeilen”

Quick release. Op 1 januari 2023 zou de verplichting vanuit World Sailing (zie regels voor wedstrijdzeilen 50.1 (c) ) voor het gebruik van een gekeurd (ISO 10862) trapezehangvest met quick-release van kracht worden. Doordat er op dit moment nog geen producenten zijn die een goedgekeurd hangvest kunnen leveren, wordt de invoering van deze nieuwe regel door World Sailing uitgesteld tot de nieuwe ingangsdatum, 1 januari 2025. Voor ons verandert er in de tussentijd niets, zie C.3.2 Persoonlijke Uitrusting in onze huidige klassenvoorschriften.

Last but not least, we hebben het TC team versterkt met Jip Pen (Regenboog 85). Hij zal met zijn kennis en ervaring onder andere samen met John de werkzaamheden rondom de klassenvoorschriften en controles gaan oppakken. Welkom aan boord!