Regenboogmagazine 2022 editie #2

Inhoud

Van de redactie

De voorzitter aan het woord

Gouwe Ouwe 7 en 8 mei ‘22

‘NK’ Sprint, Loosdrecht - 14 en 15 mei

Voor altijd derde? Houtevenement Sneek - 21 en 22 mei

Kleine Sneekweek - 26 t/m 29 mei

Loosdrecht - 4 t/m 6 juni

KWS Zomerwedstrijden - 26 en 27 juni

Jeneverboomtrofee - 9 en 10 juli

Zware strijd op De Kaag. Holland-Friesland. De 100ste Kaagweek 13 t/m 17 juli Holland-Friesland - Kaagweek

Dameswedstrijd - Kaagweek

Hoe vindt u zelf dat het gaat? Feuilleton van den Roode pantalon

De grote oversteek - Rob de Kraa

Wat doe jij nu eigenlijk? Tjerk Hutting

U WILT UW BOOT VERKOPEN?

Met ruim 5.400 bezoekers per dag op onze website en 90.000 actief zoekende klanten is de kans groot dat wij de koper van uw schip al kennen...

De Valk maakt het verschil Geïnteresseerd naar uw mogelijkheden? Loop vrijblijvend bij ons binnen.

Van de redactie

TEKST WIM VAN ‘T HOOGERHUYS TEAM REGENBOOGMAGAZINE IDO POELMAN, WIM VAN ‘T HOOGERHUYS, TRISTAN VAN STRIEN & DEREK TOL

Gelukkig kunnen we tot op heden, in het 105e levensjaar van onze klasse, weer volop genieten van onze sport en (voornamelijk) alles wat daar (volgens ons) bij hoort en dan hebben we het echte feest nog niet eens gehad. Het was tot nu toe vrijwel steeds mooi zeilweer, met soms temperaturen die de dekken bijna deden smelten.

Zoals al eerder vastgesteld: de gemiddelde deelname aan zeilwedstrijden is overal lager dan voor de onvrijwillige tweejarige onderbreking. Dat geldt helaas ook voor de Regenboogklasse. Wij kunnen vrijwel allemaal een lijst maken van Bogen in topconditie die we zelden of nooit aan de start zien, slechts een enkeling keert weer terug, zoals bijvoorbeeld de RB 1. Ook de 117 is weer terug in de vaart. Aan die boot en het team dat de boot vaart besteden we speciale aandacht.

Het zou aardig zijn aan de hand van zo een lijst eens uit te zoeken waarom die boten niet meer in wedstrijden worden gesignaleerd.

We blikken terug op alle gevaren wedstrijden en vragen speciale aandacht voor het wel zeer beperkte verhaal dat Hans van Drunen opschreef over de Gouwe Ouwe. Hij kan kennelijk uitvoeriger praten dan schrijven.

De 100ste Kaagweek wordt belicht door een nieuw schrijftalent, namelijk Rick Kampschreur. Misschien kan Leo wat vaker derde worden ?

Voorts verwelkomen we ook weer nieuwe adverteerders en tenslotte spreken we de hoop uit dat onze drukker dit keer nietjes gebruikt die lang genoeg zijn om ons schitterende blad voor langere tijd bijeen te houden.

De voorzitter aan het woord

Beste Regenboogvrienden,

Wat is er mooier dan, in de aanloop naar de 85e Sneekweek, mijn voorwoord voor het Regenboogmagazine te schrijven aan de steiger van het nieuwe restaurant “Salt” van Yodi Vellinga in Terherne.

I nmiddels zijn we halverwege ons seizoen en hebben we een paar prachtige wedstrijdseries gehad, zie bijgaande verslagen, en staan we aan de vooravond van de tweede helft, te beginnen met de Sneekweek, Lustrum en daarna ons NK. Kortom, het beste moet nog komen…..!!!

Terwijl ik deze woorden schrijf realiseer ik me dat ik dan de 100ste Kaagweek te kort doe en dan met name de grote ani mator van dit eeuwfeest Max Blom sr. Nadat Max ons in Como al had laten zien dat hij wel een groots zeilfeest kan organiseren, liet hij er tijdens de 100ste Kaagweek geen twijfel over bestaan dat dit geen toeval was…!!!

Deze Kaagweek zal iedere deelnemer zich nog lang heugen. Zowel op het water als aan de wal was alles tot in de puntjes geregeld. En dan met name de Italiaanse avond op donderdag inclusief de Comosingers met Italiaans repertoire. Zij kregen iedereen binnen twee tellen op de banken en allemaal zongen (schreeuwden) we ons schor op toppers als Volare en Que Sera Sera. Een

verslag van dit zeilfestijn vindt u uiteraard elders in dit magazine.

De toon is gezet, immers.

Het zal niet meevallen om dit te evenaren, laat staan te overtreffen. Echter onze LUCO is vastberaden om van ons Lustrum in Enkhuizen een prachtfeest te maken, waarbij kosten noch moeite gespaard worden en de gehele binnenhaven van Enkhuizen tot onze beschikking staat! De teller staat, op het moment van schrijven, op 39 deelnemende Regenbogen. Ik ga er vanuit dat we de 50 gaan halen.

Ik vind dat we als vereniging elkaar moeten enthousiasmeren om zoveel mogelijk aan wedstrijden deel te nemen. Misschien een agendapunt voor onze volgende vergadering en we moeten onze bemanningsbank weer eens nieuw leven inblazen.

U ziet : er is nog genoeg te doen voor een voorzitter.

Echter nu eerst een culinair bezoek aan “Salt”, alwaar onze Jackie al een reservering heeft gemaakt voor alle deelnemers aan het NK 2022 op Sneek. Daarna alles klaarmaken voor de Sneekweek.

Wij zijn er klaar voor. Tot op het water!

TEKST LEO HARTMAN (RB 148) | BEELD EIZE HOEKSTRA

“DEZE KAAGWEEK ZAL IEDERE DEELNEMER ZICH NOG LANG HEUGEN. ZOWEL OP HET WATER ALS AAN DE WAL WAS ALLES TOT IN DE PUNTJES GEREGELD”

Gouwe Ouwe 7 en 8 mei ‘22

TEKST HANS VAN DRUNEN (RB 17) BEELD RIANKA VAN DRUNEN & MARCOL DE KLERK (VIDEO)

Na twee covidjaren eindelijk weer een Gouwe Ouwe op de stadsvijver van Aboutaleb. Heel veel oud hout op een vierkante kilometer.

Acht Regenbogen meldden zich voor deze traditionele kermiskoers.

Wij mochten ons dit jaar verheugen op een Friese gastbemanning, Jilko Andringa. Die was vooral verbaasd dat je bij een winddraaing niet per se overstag hoeft, hij draait vanzelf weer terug.

“EEN PLAS IN DE RONDTE VAREN ZONDER OVERSTAG TE GAAN MOET KUNNEN”

Een plas in de rondte varen zonder overstag te gaan moet kunnen. Het walprogramma was zoals gewoonlijk weer top in orde, met lokale muzikanten die langer inspeelden dan het werkelijke optreden duurde.

Veel oud(e)-zeilers op de kant en een roodgloeiende tap. Hoop dat Jilko (en Heleen) voldoende reclame maken om volgend jaar een heuse Friese afvaardiging te mogen begroeten. En, o ja: “Uiteindelijk won toch Mark Neeleman.”

Scan de QR-code met je telefoon en krijg een impressie van de Gouwe Ouwe

ONE-SIZE-FITS-ONE VERMOGENSPLANNING

#FINANCIELESTRATEGIEOPMAAT

Het plannen van uw vermogen is puur maatwerk. Het gaat immers om uw doelen, om uw toekomst. Daarnaast is vermogensplanning soms ook complex, zelfs voor u als ondernemer. Want waar begint u? Bij ABN AMRO MeesPierson beginnen we graag met uw persoonlijke vragen. Die zijn het vertrekpunt voor een plan dat volledig op u is toegesneden. Wacht niet langer en maak een afspraak voor Interactieve Vermogensplanning op abnamromeespierson.nl

‘NK’ Sprint, Loosdrecht 14 en 15 mei ‘22

De verhalen over het NK sprint van 2021 waren zo positief dat ik besloot ons in te schrijven voor de versie van 2022 op Loosdrecht; voor ons tevens een mooie kans om in onze prachtige nieuwe Boog manoeuvres te oefenen tijdens de vele korte wedstrijdjes. Daarnaast had ik tijdens de Gouwe Ouwe op de Kralingse plas de kans gehad om mee te varen met de regerend kampioen: op het voordek bij Hans, afkijken van de meester!

D us reed Paul in vliegende vaart met de glimmende 150 achter de auto vrijdagavond van Sneek naar Loosdrecht, en kwamen Sybren en ik vanuit het Naarderbos naar de KWVL.

En daar was het al een drukte van belang. 19 bogen in de voorbereiding, 19 bemanningen aanwezig voor de gezelligheid. Ik vond het prachtig om te zien dat zowel de 88 als 150 lagen de glimmen in de zon, klaar voor de strijd. Gaaf Joost dat we beiden genieten van onze ‘swap’.

Helaas bleken de windgoden ons zaterdag niet goed gezind.

We kregen goede uitleg van wedstrijdleiders Paul de Groot en Hidde-Jan Haven, over jury op het water, startrooster , baan e.d. Maar al die lessen konden we zaterdag niet in praktijk brengen vanwege te weinig wind. Dat is de minder leuke kant van onze sport, de hele dag wachten op het terras. Kijken wie het eerste biertje neemt. Op een bepaald moment dacht ik dat Mark het spits afbeet en zag ik velen volgen. Later begreep ik dat wij er allemaal ingetrapt waren omdat de mannen van de 143 met een 0.0 begonnen waren…

“DAT IS DE MINDER LEUKE KANT VAN ONZE SPORT, DE HELE DAG WACHTEN OP HET TERRAS. KIJKEN WIE HET EERSTE BIERTJE NEEMT”

TEKST JILKO ANDRINGA (RB 150) | BEELD ROBERT KAMPSCHREUR (RB 140) & JOHN VAN GELDER

Die zaterdag heb ik ook veel geleerd over de KWVL. Henk Bergsma heeft uitleg gegeven over de vele activiteiten en investeringen van de vereniging en ik moet zeggen dat ik behoorlijk onder de indruk ben geraakt van de aanpak van hem en het bestuur. Petje af Henk.

Verder nog les gehad van de andere Henk (152) over overnames in de tandarts-wereld, kortom, toch nog een leuke en leerzame dag.

Na een avondje bier, rosé en whisky bij ons in tuin in het Naarderbos, gingen we de volgende dag met een iets te duf hoofd, maar met een briesje in de rug, richting Loosdrecht. En ja hoor, sprinten! Korte wedstrijdjes, vele winddraaiingen en positiewisselingen. Een geweldig mooie vorm van wedstrijdzeilen.

Het was duidelijk dat het team 148 er bovenuit stak. Ze hadden de baan goed gelezen en maakten steeds een top klap naar de wal waardoor ze elke keer bij de eersten lagen. De 87 deed het niet veel minder en liet ook zien dat ze de plas goed snappen. Daar achter was het spannend. Eigenlijk ging iedereen een beetje gelijk op.

Joost (88) werd nog wel even een keer mondeling uitgeschakeld door Leo (‘je mag niet door de startlijn Joost’ - Joost stukje omvaren - oeps mocht toch wel :-)). Maar dat zou de pret en de stand niet echt beïnvloeden.

Na 6 wedstrijden voor de ene groep en 5 wedstrijden voor de andere helft, viel de wind weer weg en konden we het benodigde aantal wedstrijden voor een officieel NK niet meer ha-

len. Erg jammer, vooral voor team 148 natuurlijk, want die hadden top gevaren en zich al geplaatst voor de finale….

Dus dan maar rekenen met 5 gevaren wedstrijden voor een onofficiële uitslag. Leo en team waren de terechte winnaars, Peter en de mannen sterk 2e, en wij net aan op de derde plek. Dat moest gevierd worden met een heerlijke Regenboogtaart!

Bedankt Gerard en alle anderen voor de goede organisatie. Laten we hopen dat we het dit jaar in het naseizoen nog een keer kunnen proberen!

Al weer voor de derde keer derde dit jaar…. Eerst met Hans op Kralingen, toen tijdens het niet officiële NK Sprint en nu bij het Houtevenement. Ido begon zich al te verontschuldigen voordat hij me weer vroeg een stukje te schrijven. Aan de andere kant: als we op elk toernooi derde worden dit jaar hebben we een topjaar… Dus daar gaan we dan maar weer:

Het Houtevenement 2022 werd verwend met prachtig weer, veel zon, zaterdag stevige bries en zondag licht weer. Helaas iets te licht voor de 5e wedstrijd maar we hebben er toch 4 kunnen varen.

Tijdens de hardewindwedstrijden op zaterdag waren er helaas best veel van onze stoere Friese zeilers die besloten om bij Hans Vellinga aan de koffie te blijven. Ze hebben veel gemist: Mooie wedstrijden met lange kruisrakken en spectaculaire voordewindse rakken.

Het werd een mooie strijd tussen team 141, team 100 en team 150. Ook team 38 schoot zo nu en dan naar voren. Na een dag

hard werken stonden Harry, Arjen en wij zo ongeveer gelijk boven aan en moest op zondag dus bepaald worden wie er met de hoofdprijs vandoor zou gaan.

“AL WEER VOOR DE DERDE KEER DERDE DIT JAAR…. EERST MET HANS OP KRALINGEN, TOEN TIJDENS HET NIET OFFICIËLE NK SPRINT EN NU BIJ HET HOUTEVENEMENT”

Op deze zondag sloten de andere boten aan en kwam (de licht gewonde) Lucas gelijk goed uit de startblokken met een 2e plek achter Harry.

In deze lichtweerstrijd haakten wij al snel af. Na een paar slagen van “Willen de Kip” moesten wij het veld plotseling vanuit een heel ander perspectief bekijken (straat achteraan). Voor alle posities werd de hele dag gestreden en het was mooi om te zien dat er een paar mooie en faire duels werden uitgevochten.

Zoals zo vaak is het dan onze nestor Harry die ‘de meer’ beter ‘leest’ dan anderen en samen met z’n mannen er met de beker vandoor gaat.

Arjen, Carel en Bote knap 2e doordat ze een sterke serie voeren met de verschillende windsnelheden.

Speciale vermelding is er voor team 117. Tjerk Hutting, in zijn ooit zelf gebouwde Regenboog, samen met twee van z’n kinderen aan de start - mooie aanwinst. Welkom en succes de komende wedstrijden Tjerk en familie!

De Kleine Sneekweek was altijd een evenement waar je naar uitkeek: leuke velden, zes wedstrijden, na afloop gezellig met de zeilers onder elkaar. Tenminste, zolang als Corona geen roet in eten gooide.

Hoe anders dit jaar. De weersvoorspelling was er wellicht debet aan : de belangstelling was bedroevend. In totaal ca. 180 ingeschreven boten, een laagterecord?

En waar gaan we met onze Regenboogklasse naar toe? Met name in het noorden is de belangstelling voor wedstrijden tanende. De gedachte dat we allen, na twee jaar vrijwel geen wedstrijden, stonden te trappelen werd ondubbelzinnig gelogenstraft. Hoe jammer is deze ontwikkeling.

Veelal voor een klein vermogen een Boog gekocht; vele uren onderhoud in het schip gestoken en hopelijk ook veel plezier aan beleefd. Nu ligt een substantieel aantal Bogen verweesd achter in de schuur. Geen mens kijkt er naar om, je krijgt er vrijwel geen cent meer voor als je de Boog kwijt wil. Natuurlijk, je hebt geen schip om te verkopen, maar soms past het (Regenboog)zeilen niet meer in het patroon. Maar laat in dat geval

een enthousiast persoon in de Boog varen, geef het schip desnoods weg. Op zolder is de boog niets waard, doe er iets mee!

NUMMER TWEE

Maar om te varen was het prima. Een stevige wind, maar zeilbaar, tenminste op de eerste dag. Niettemin bleef een aantal bogen aan de wal en als je dan niet uitkijkt, val je al snel in de prijzen.

Uiteraard, zou je bijna zeggen, stak er één team met kop en schouders boven uit.

Harry met zijn team bestaande uit Sipko Zwart en Peter Aukema had alleen voor de starts enige tegenstand te duchten. Een enkeling lag soms hinderlijk in de weg... Vier keer een eerste plaats, met de vingers in de neus dus...

REKENING MEE MOET HOUDEN”

De Keine Sneekweek dus. Waar is de tijd van een splitsing in een A en een B gebleven? Nostalgie……net wat u zegt. Dit jaar bleef het aantal bogen steken op een schamele 8 inschrijvingen. Daarnaast was het weer weinig florissant; guur is nog een vriendelijke omschrijving.

Ook de nummer twee mag niet onvermeld blijven. Lucas Bouma, met Fetze Reitsma en Bart Vrinten, wordt een factor waar men ernstig rekening mee moet houden. De 7 loopt als een trein, alleen Lucas stuurt het schip wel eens de verkeerde kant op.

Daarin is hij overigens niet de enige: Douwe Zwart is daar ook een ware meester in. Daarbij te vroeg starten, naar de verkeerde boei, het maakt allemaal niets uit. Maar wel mooi derde in de totaalrangschikking. En dan mag je nog een stukje schrijven ook! Graag gedaan.

“OOK DE

MAG NIET ONVERMELD BLIJVEN. LUCAS BOUMA, MET FETZE REITSMA EN BART VRINTEN, WORDT EEN FACTOR WAAR MEN ERNSTIG

Loosdrecht 4 t/m 6 juni ‘22

Na het Loosdrechtlustrum in 2017, Sneekweek ’18, Alkmaar ’19, COVID ’20 en COVID ’21, leek het mij in ’22 weer eens tijd het Heineken Alarmnummer 1-1-4 uit de stal te halen.

Lokale kennis in Loosdrecht is belangrijk, vandaar mijn oude Finn-buddies Wiebe en Denis gebeld om te proberen het klassement op te schudden.

Toen we eenmaal op de inschrijflijst stonden, kwamen er reacties binnen van “dat je daar nog in gaat zeilen” of “die klasse is niet meer populair” WTF. De verhalen in Nederland dat de Regenboogklasse niet meer zou zijn wat het vroeger was gaan natuurlijk nergens over. In vergelijking met 8 jaar gele-

den hebben we misschien 15% minder deelname bij de wedstrijden, maar de gehele wedstrijdwereld is met 40% naar beneden gegaan en dan vult de over-powered Regenboog met 29 boten nog altijd elke plas in Nederland; discussie gesloten. KWVL (Loosdrecht): kwaliteit, gezelligheid, goed eten, snelle kraan, goede ligplaats, kroontjes op ‘t servies, aardappel in de keel en gas erop. Wedstrijdleider Sander Jorissen nam gelijk het heft in handen door de zaterdag af te trappen met vier wedstrijden vanwege de variabele voorspellingen voor het weekend.

De zaterdag was vanaf de start een absolute V-split: of doorzetten zo ver mogelijk naar links, of ver naar rechts, door het

TEKST BLEESIE (RB 114) | BEELD BLEESIE (RB 114) HANS VAN DRUNEN PIETER VAN REEUWIJK ROBERT KAMPSCHREUR & SANDER JORISSEN (VIDEO)

midden was te wisselvallig, een enkeling kwam daar zonder frustratie doorheen. Bij de laatste wedstrijd zaterdag was de 108 daar een mooi voorbeeld van, top gedaan.

Bij de vier wedstrijden op de zaterdag was het bij de meeste boten: twee redelijke en twee mindere wedstrijden, behalve bij de 143, absoluut foutloos en de 87 bijna foutloos, al meer dan 10 punten verschil met de volgers na vier wedstrijden.

Varen volgens het reglement of erkennen en accepteren van fouten moet zeker veranderen in de klasse, erken je fout draai je straf volgens het reglement en klaar is het. Het was voor mij uiterst irritant om na de wedstrijd door meerdere zeilers aangesproken te worden dat de boot die bij mij fout zat niet haar volledige straf had gedraaid maar driekwart, is niet correct maar ik ben daar op dat moment niet mee bezig. Kinderachtig is het wel om niet je volledige straf te

“KWVL (LOOSDRECHT): KWALITEIT, GEZELLIGHEID, GOED ETEN, SNELLE KRAAN, GOEDE LIGPLAATS, KROONTJES OP ‘T SERVIES, AARDAPPEL IN DE KEEL EN GAS EROP”

pakken, gelukkig hielden we hier later wel drie Irish coffee aan over.

Op de zondag was er wederom een goede wind/weervoorspelling van Chief Sander, snel twee wedstrijden eruit persen en op naar de lunch. Bij de tweede wedstrijden was de pin absoluut favoriet, maar het kiezen van de gate bovenin was moeilijker. De 157 nam de volledige buitenbocht richting Jacks Casino om een lange neus te trekken naar de rest, waanzinnig goed gezien.

Tijdens het fantastische lunchbuffet werd er besloten om het voor die dag zo te laten vanwege doldrums over plas 1 tot en met 5. Scan de QR-code met je telefoon en zie de dronebeelden van een downwind-rak en gate-ronding

KWS Zomerwedstrijden 26 en 27 juni ‘22

TEKST DOUWE ZWART (RB 38) BEELD ANNEMIEKE BES , ARJEN SNOEKC (RB 100) & LOBKE BERKHOUT (RB 91)

Vaak wordt in de laatste wedstrijd beslist welk team er met de hoofdprijs aan de haal gaat, zo niet tijdens de zomerwedstrijden van de KWS. Het leek er niet eens op.

Harry had met zijn team na drie wedstrijden al een dusdanige voorsprong opgebouwd, dat hij freewheelend kon rondtoeren en onderweg ook nog wel een eitje kon bakken. Niet dat hij daaraan dacht, verre van dat. De 4e pot zette hij ook naar zijn hand. De slokop.

Nee, de strijd ging om de tweede dan wel derde plaats. Tussen de 100 en de 38. Wie moest het stukje schrijven voor ons onvolprezen clubblad, dat was de vraag. Lucas (RB 7) zat op het vinkentouw, hij schijnt ook een heel aardige schrijver te zijn. Arjen (RB 100) had de beste papieren, maar Douwe (RB 38) had snode plannen, na een verrassend goede 1e zeildag met een 2e en een 3e plaats.

Voor de goede orde: alle deelnemers mochten zich wel een beetje winnaar voelen. Wat een mooie zeildagen. Windje drie,

aangename temperatuur, dat we waren niet meer gewend. Ook het aantal deelnemers was redelijk positief: 12 bogen verschenen ook echt aan de start.

Waarschijnlijk had Jilko een andere voorstelling van zaken nadat hij het eindklassement had bestudeerd. Met zijn pas aangekochte ‘Vecht’ belandde hij met de 150 in de middelste regionen. Zou hij heimwee hebben naar de 88? Alles moet wennen, we komen hem gedurende het seizoen nog wel tegen.

“HIJ

Voor Kyle (RB 37), die normaliter op de voorplecht van de 37 staat, is het sturen in de boog nog even wennen. Maar het enthousiasme straalt ervan af, de resultaten komen vanzelf. Skuul was op hoogtestage in de Dolomieten, als voorbereiding op de Kaag.

Ook de 117 vindt steeds beter zijn draai. De familie Hutting (RB 117) is aanwezig, maakt meters en vindt geleidelijk aansluiting bij het veld. Hetzelfde geldt voor Jacob Boonstra met zijn 107.

In de 4e wedstrijd vond er nog een fel loefduel plaats tussen de 107 en de 72 van Marinus Schouten. Het ging om de laatste en één na laatste plaats, maar de strijd was er niet minder om. Dat mogen we graag zien.

De 72 schoot overigens als een komeet uit de startblokken, door de 1e wedstrijd van de serie op zijn naam te schrijven. Naar verluidt was het daarna groot feest aan boord. Van Marinus en zijn crew (RB 72) is daarna weinig meer vernomen.

Tweevoudig sprintkampioen Bart La Grouw (RB 91) zou wel eens voor een verrassing kunnen zorgen. Hij had onze wereldkampioen en Olympisch medaillewinnaar in de 470 Lobke Berkhout voor de 91 weten te strikken. “Die mag bij mij ook wel aan de touwtjes trekken”, zo gaf Lucas Bouma in de voorbespreking aan. Bart eindigde met Lobke en Jan van Drooge in het eindklassement op een 8e plaats. Bart kan beter.

Steven Boersma voer met de 116 een stabiele serie en eindig de nipt op de vierde plaats.

Ewoud Faber en Jelmer Zittema vormen zo langzamerhand de kern van de 12. Soms zit het mee, soms zit het tegen. Met een 6e plaats in de slotwedstrijd kunnen zij terugzien op een geslaagd evenement.

Tja, en dan die strijd om die tweede plaats. Vlak na de start ging de 100 er vandoor, de 38 koos de verkeerde kant van het rak en de strijd was beslist. Wat een deceptie. De 100 liet dat ook ondubbelzinnig blijken: “Stukje schrijven Douwe!”, riepen ze van verre. Ach ja...

ONDERSTAANDE SPONSORS ONDERSTEUNEN HET LUSTRUMEVENEMENT

Erg blij zijn wij met hun ondersteuning, die het mede mogelijk maakte om van het Lustrumevenement ‘105 jaar Regenboog’ in Enkhuizen een onvergetelijk zeilfeest te hebben gemaakt.

Informatie over de aantrekkelijke sponsorpakketten voor ‘105 jaar Regenboog’ is te verkrijgen bij onze secretaris.

Heb je interesse? Neem dan contact op met de secretaris van onze vereniging: Henk Kraan, 06-81162605 of secretaris@regenboogclub.nl.

RUM

Dix Beheer Jan Frans Mandemaker

Jantje van Leyden Lucas Bouma BV

Zoals gebruikelijk begon het Jeneverboomtrofeeweekend op vrijdagavond 8 juli in Het Wapen van Warmond waar de deelnemersregistratie en andere administratieve zaken geregeld werden door Leo. Wedstrijdleider Herman gaf nog een korte toelichting op de wedstrijden en vervolgens kon er in alle rust geconsumeerd worden.

J a, ten opzichte van eerdere edities was er een aantal verschillen. Ten eerste waren er uitsluitend op en neer banen met een spreader en in de windse finish geprogrammeerd voor de zaterdag en – zo bleek mij later- de traditie om aftrek van het slechtste resultaat NIET toe te passen was door een ingreep in de wedstrijdbepalingen verbroken. Daarover wil ik graag de mening van de deelnemers horen, want het was juist die bepaling die (mede) deze serie uniek maakte.

Op zaterdagochtend verschenen twaalf Bogen aan de start. Ook hier dus minder deelname dan in eerdere jaren! De wind was

noordwestelijk, dus kon er een baan door het Stoombotengat van af Zweiland tot op het Norremeer gelegd worden. Er werden back tot back drie wedstrijden gevaren. Vervolgens verzorgde het Genootschap Jeneverboom de lunch op het water, waarna wederom drie wedstrijden back to back gevaren werden.

Na de eerste dag lagen de 148, de 17 en de 87 in resultaat maar een paar punten van elkaar verwijderd. Het was echt close racing. De dag werd besloten met een uitstekende (dank u wel “Rustende Jager”) verzorgde BBQ/Borrel bij Fort Marina (dank je wel Coen).

De lange afstandswedstrijd op zondag moest dus de oplossing brengen. Na meer dan twee uren over bijna alle wateren, die gezamenlijk de Kagerplassen vormen, gevaren te hebben, kwam de 87 als eerste over de eindstreep. Dat deed hij vorig jaar ook. De 148 werd tweede, de 140, die na dag één vierde stond, finishte als derde en de 17 – nu met Steyn van Driessel

aan de helmstok – eindigde als vierde.

Na een gezellige, goed verzorgde, lunch op het zonnige volle terras van de Kaagsociëteit (dank je wel Koen) arriveerden twee leden van het Genootschap Jeneverboom in jacquet met korte broek om de prijsuitreiking te doen plaatsvinden. Discussie over een eventuele middagwedstrijd was er dit jaar niet omdat – in het kader van de 100ste Kaagweek – die middag een culinaire rondvaart zou plaatsvinden waaraan ook Regenboogzeilers wilden meedoen.

De Voorzitter van het Genootschap klom op een tafel en hield een daverende prijsuitreiking waarbij het beroemde schilderij voor de laatste in het klassement met overtuiging werd gewonnen door de 14 van Bob Schenk. Hij en zijn bemanning hadden er alles aan gedaan om deze fel begeerde trofee voor een jaar te mogen meenemen.

De Fort Marina lange afstandswisselprijs was voor het team van Peter Bijlard, die -volgens verklaring van zijn bemanningop dat moment met Corona in bed lag (wie is dat nou weer??).

Overallwinnaar en dus winnaar van de Jeneverboomtrofee werden Leo Hartman, Patrick van Leeuwen en Rick Kampschreur geassisteerd door Sjoerd Hartman die de vorige dag nog onmisbare diensten had verleend op zowel het startschip als in een boeienboot.

Helaas was – niet voor de eerste keer- de wisselprijs niet aanwezig. Naar de verblijfplaats ervan wordt een onderzoek ingesteld.

Eerder schreef ik dat dit jaar het slechtste resultaat wel in mindering werd gebracht. Ware dat niet het geval dan was Leo toch de winnaar geweest maar zouden de 87 en de 17 van plaats gewisseld hebben. Zoals vaker door mij betoogd: “Het maakt dus wel degelijk uit en de reden waarom het niet laten meetellen van het slechtste resultaat ooit is ingevoerd ontgaat mij nog steeds.”

Het was wederom een schitterend evenement waaraan hopelijk volgend jaar weer meer boten deelnemen.

Zware strijd op De Kaag.

Holland-Friesland. Vader en zoon Hartman zeilen samen in een Regenboog.

Op de boot zijn Fons (33) en zijn vader Leo Hartman (66) bloedfanatiek. Dan wordt er op het scherp van de snede gezeild en gevloekt. Maar zodra ze aan wal gaan, zijn ze weer maatjes en drinken ze er een biertje op. ,,Het zeilen in de Regenboog is het mooiste wat er is,’’ zegt Leo Hartman. ,,En als ik dat ook nog met mijn eigen zoon mag doen, dan het is helemaal fantastisch.’’

Holland tegen Friesland Met vijf oude klassieke boten gingen de zeilers van KWV De Kaag vrijdag en zaterdag de strijd aan met vijf boten van KWS Sneek. Op de kleine wateren van de Kagerplassen werd er met het mes op het dek gezeild. De zeilen vlogen over en weer, er werd flink in de touwen gehangen en op de juiste momenten probeerden de boten een gijp te maken of juist overstag te gaan.

,,Qua snelheid verschillen de boten niet zoveel van elkaar, want al die Regenboogboten kunnen maximaal zo’n 6,5 knoop per uur varen,’’ aldus Fons Hartman, die samen met Rick Kampschreur en Max Blom Junior uitkwam voor De Kaag.

BEN JE BIJ ZO’N RACE JE TEGENSTANDER VOORTDUREND AAN HET NARREN”

,,Maar in tactisch opzicht probeerden we elkaar wel te slim af te zijn. Om onze tegenstanders zoveel te hinderen, dat z vuile wind krijgen. Eigenlijk ben je bij zo’n race je tegenstander voortdurend aan het narren. Je zoekt elkaar echt op en pro beert om de ander te slim af te zijn.’’

Houten romp

De klassieke Regenboog met een houten romp, acht meter lange mast en een hoop zeil. ,,Deze boot heeft eigenl veel zeil,’’ vertelt Leo Hartman, die al sinds 1988 in de Regen boot vaart. Deze week deed hij niet mee aan de Holland-Fries land-wedstrijd, maar hij zeilde samen met zijn zoon Fons wel mee in de andere wedstrijden van de Kaagweek. ,,Vanaf wind kracht vier wordt het op de Regenboog echt overleven. Aan de wind hebben we 40 meter zeil op de boot staan en voor de wind is dat met de spinnaker zelfs 70 meter. Dan komen er zo veel krachten vrij, dat we echt ons best moeten doen om niet te verzuipen of onze handen kapot te trekken. Toch proberen we die boot zo hard mogelijk te laten varen en dan moeten we met zijn drieën gewoon heel hard werken.’’

Holland won dit weekend met 3-2 van Friesland, van Sneek, dus. Daar waren de mannen blij mee, maar nog mooier von den ze het om deze week met elkaar te varen. ,,Het zeilen in de Regenboog is echt een familieaangelegenheid,’’ zegt Fons. ,,Tijdens de Kaagweek heb ik hier met mijn vader en met m goede vriend Rick Kampschreur gezeild. Het is zo mooi om dit

“EIGENLIJK

TEKST NATASCHA SMIT (LEIDSCH DAGBLAD) | BEELD WIM HAZE

Heerlijk VAKANTIEHUIS op VLIELAND TE HUUR:

“IN DEN GROOTEN HAAS”

Dorpsstraat 189

Vlieland is, naar onze mening, het leukste waddeneiland. Schitterende vergezichten, mooi bos, hoge duinen en groot strand maken het tot een heerlijke plek om vakantie te vieren. Vlieland heeft prima restaurants en de leuke winkels en kroegjes maken het af. Aan het einde van de gezellige Dorpsstraat, op een steenworp van de vuurtoren, staat ons prachtige vakantiehuis. Het is geschikt voor 4 personen en eventueel een hond. Doordat je beneden slaapt en boven woont heb je vrij uitzicht op het Wad, bij helder weer tot aan Texel. Iedere 5 minuten ververst het uitzicht automatisch.

Het huis is van alle gemakken voorzien zoals een goed uitgeruste keuken, Sonos, een heerlijke badkamer, wasmachine en droger etc. We verhuren het huis het hele jaar door, buiten de zomermaanden ook weekeinden en midweken. Wil je met meer personen naar Vlieland, dan is een combinatie met een van de buurhuizen een uitstekende mogelijkheid. Kijk op de website voor beschikbaarheid en prijzen.

Edith de Groot & Wim Haze

grondsanering en zuigtechniek

De weergoden hebben aan ons gedacht. Zon en veel beter nog… Wind…!! Het perfecte zeilweer voor een legendarische 100ste Kaagweek.

Op dinsdagavond werd de 100ste officieel geopend! Hierna was de start van de Regionale-sprint-roei-kampioenschappen voor de deur bij de Kaagsociëteit en kwam het feest opgang.

Woensdagochtend ontbijten met Peter Peet (m’n schoonvader) om vervolgens vol gas naar de overkant van de Kaag te varen voor een bakkie met Team 148 (Leo, Fons en ik). Tijdens het bakkie zien wij het startschip rond 08:30 uur richting het Zweiland varen om de baan er voor ons in te leggen. Dit is tevens het teken om Sjoerd (Leo z’n zoon) erbij te roepen om ons naar de Regenboog te brengen. Deze lag keurig aan een mooring aan de overkant van de ‘Kaagsoos’.

Onderweg naar de start doen wij een aantal ‘voordewindjes’

en een aantal ‘aandewindjes’ om onze snelheid en trim te checken. De lijn wordt gepeild en we zijn ready om te starten. De bogen zijn opgesplitst in 4 groepen. Wij zitten in groep C en starten hierdoor in de tweede startgroep tegen groep D. Wij kwamen wat moeizaam van start en zagen vanaf de 8e positie in de verte ergens de 85, zonder Robert Drontmann, als eerste over de Finish varen! Achteraf hoorde ik van Robert dat Marc hem gelijk had gebeld. Robert dacht: “Oh nee Marc belt…. Dan zal er wel wat gebroken of kapot zijn… Hij belt anders nooit!!”. Gelukkig was dit niet het geval. Mooi gevaren mannen!

Na de lunch mochten we ons opmaken om tegen Groep A te varen. We zaten bij de bovenboei in het kopgroepje. De 151 lag na een lange klap in de linkerhoek op de 1e plaats. Na boei 11 moesten we vlak onder het kantje richting het Norremeer. De 151 ging iets te extreem en liep vast, waardoor wij moesten dippen en in hun vuile wind terecht kwamen. Harry (RB 141) glipte ertussendoor en ging ons beide voorbij…! We voe-

ren over bakboord en hadden nog kans om de 141 te pakken.

Er kwam helaas een Laser Vago over stuurboord aan die ons niet goed had gezien…. Hij bleef met z’n mast aan onze zijstag hangen en de stuurman van de laser werd uit de boot gelanceerd! Er was gelukkig niks aan de hand, behalve dat ze geschrokken waren. Althans...... een aantal rakken later lagen we op de 2e plek. We gingen overstag en hoorde een onwijze knal… de zijstag was gebroken en bungelde langs de mast… gelukkig zat de spival aan dezelfde kant en konden we, zonder dat het hele servies eraf lag, naar de haven… de mast naar beneden en nieuwe verstaging halen.

Harry (RB 141) ging als eerste over de Finish, terwijl Fons

en ik op zoek waren naar de kids uit de Laser Vago met een protestformulier om een redress aan te vragen… Deze kregen we gelukkig. Hierdoor mochten wij een 3.8 bijschrijven. Het was een rommelige start voor onze Kaagweek, maar onder genot van een drankje en een bitterbal hebben we de avond afgesloten. Donderdagochtend, na een heerlijk gebakken eitje van Sandra, weer samen met Peter mee naar de overkant. Naast de starttoren lag de ‘Bella’, Fons z’n rental uit Lelystad. Claire had voor ons allemaal een bakkie gezet, terwijl wij op wind wachtten... uitstel… Rond 12uur kwam er wind en gingen we richting de boog. Even alles checken na die vernieuwde zijstag!! Fons zag dat de spival niet goed zat, dus iemand moest de mast in… en wie mag er dan de mast in?? Uiteraard ik was het bokkie!!

“GELUKKIG

Spival mee naar boven en door de zaling heen. Alles weer voor elkaar en richting de start.

Wij moesten tegen Groep B… met onder andere m’n schoonvader(RB 149). Dit zorgt voor een wedstrijd in een wedstrijd!! “We moeten voor hem eindigen”. We hadden een topstart en gingen als 1e om de bovenboei…!! Nu is het zo dat het op de Kaag belangrijk is dat je het eerste kruisrak goed moet varen en dat het daarna redelijk plek verdedigen is. We werden nog geholpen door een beroepsschipper! Hans lag vlak achter ons, maar moest voor de wind uitwijken en dat resulteerde in een teleurstelling voor de 17. Bleek dat die man ook nog uit Dordrecht kwam…! Sorry Hans (RB 17), maar het heeft ons wel geholpen… 1e plek! En voor Peter Peet!! 2e is ook goed hoor Peet (RB 149)!!

Door het uitstel in de ochtend, startten we gelijk door. Effe snel een broodje kipkerrie naar binnen en klaar voor de volgende

wedstrijd! We kwamen als 5e rond de bovenboei en kwamen halve wind niet dichterbij onze voorgangers. Na tactisch overleg binnen de boot kwamen we overeen om na de boei gelijk overstag te gaan om zo aan te vallen! Dit pakte helemaal top uit. Van 5 naar 1 in een klein kruisrak op de Dieperpoel! En toen was het zaak om de plek te behouden! en dat deden we! Een mooie 1e plek! Met die nieuwe zijstag gaan we als een raket!! Mels (RB 144) werd 2e en Kees (RB 156) 3e.

Na de kwalificatiewedstrijden was er uiteraard ook nog tijd voor de Dameswedstrijden. Windkracht 4 en zon! Pittige condities voor de fanatieke dames!! De 148 had Loes Peet als stuurvrouw en Sjoerd en Leo Hartman als middenman! Ik stond op het voordek! We voeren naar de start en zagen Hans met z’n zwaarweerbemanning aan het roer!! Renée Kampschreur! Daar werd alleen maar gelachen zagen we!! 5-4-1-start! En we waren weg! De 149 met Sandra aan het roer kwam als eerste om de bovenboei! Peter en Matthieu moesten flink hun

best doen! “HANGEN PEET” zei San. Sandra is een winnaar dus die prijs die werd uiteindelijk ook binnengehaald! Gefeliciteerd schoonmoeders!

’s Avonds hebben we het Comodiner nog een keer overgedaan! Lange tafels, pasta, vino en VOLARE!! Wat een feest! Complimenten voor iedereen die betrokken is geweest bij de organisatie van dit diner!

Vrijdagochtend stond er een lopend windje en de zon scheen. De eerste golf tijdens het “aandewindje” kwam over Fons en mij heen en de kater van de avond ervoor was weggespoeld. De wedstrijd verliep moeizaam aan onze kant het werd een inhaalrace! De wind ging alle kanten op! Vooral op de twee achterste plassen! De 141 met al z’n ervaring op de Nederlandse plassen was als eerste bij de wind en ging er als eerste vandoor. De 85 en de boys van de 100 volgenden. Wij voeren helaas een 7e plek!

We bleven op het water omdat ’s middags de “KaagSwim” gepland stond. De 85 was de bovenboei al rond terwijl wij als 2e aankwamen over stuurboord. Leo vroeg nog heel aardig aan de 149 of we voorlangs mochten, maar het antwoord was: “Nee Leo BAKBOORD”. Helaas 3e om de boei dus. Na een kort voordewindse rak weer opkruisen. De situatie was ongewijzigd. We moesten van het Norremeer naar de achterste plas. Door het gat was de wind totaal weg bij de 149 en bij ons… we lagen volledig stil. De 17 en de 87 hadden achter ons een mooi vlaagje en voeren met een pisboog om de 148 en 149 heen. We lagen 5e. Het kruisrak hierna was weer een loterij. De wind was weg op rechts. Gelukkig zaten wij links. We gingen naar de 4e plek achter Marc, Hans (RB 17) en Bijlard (RB 87), in het halvewindse rak richting de Jeneverboom brak de zijstag van de 87…! Wij herkenden ons hier uiteraard in. Dat is balen. Hans ging voor de wind bijna voorbij de 85 en besloot tevergeefs aan te vallen. Hij verloor z’n 2e plek aan ons. Soms is de aanval niet de beste verdediging. Bedankt voor de mooie strijd Hans!

“BLEEK DAT DIE MAN OOK NOG UIT DORDRECHT KWAM…! SORRY HANS, MAAR HET HEEFT ONS WEL GEHOLPEN… 1E PLEK!”

De 116 had trouwens ook al een gebroken zijstag in de 1e wedstrijd van de week!! Dat was de 3e kapotte zijstag in de week! Tip voor iedereen: Check je materiaal! Het is zo zonde als je hierdoor een wedstrijd moet verlaten met een DNF. Na de wedstrijden ging de KaagSwim van start! Menig Regenboogzeiler had geld opgehaald voor de Maarten van der Weijden Foundation. Zo zagen wij team 140 met Robert, Eric en Marcel in hun afgetrainde lijf het water in duiken. Hans z’n stuurvrouw van de dameswedstrijden in een panterbadpak dook vol enthousiasme van de steiger af. Frans Sluyters en

Frank Bik deden het commentaar bij de Kaagswim. Ook gespot tijdens het zwemmen: De mannen van de 156, de boys van Extra Brut, Ido en natuurlijk Max Blom. Er is €35.500,- opgehaald!! Fantastisch!!

Zaterdag waren de groepen verdeeld in de Gold en Silver of zoals Hans zei: ‘Goud en Aluminium groep’. De strijd voor de 1e plaats ging tussen Peter (RB 149 - 8 punten) en Harry (RB 141) - 9 punten). Er stond een flinke wind. Ons plan was om hoog te starten, maar dat deden wel meerdere boten. Na een miscommunicatie aan boord lagen wij op het startschot helemaal STIL!! En dan wordt het een inhaalrace. We zagen Max met de 131 aan de horizon vertrekken en naar de overwinning varen. De 141 op de 2e plaats en de 149 op de 3e plaats! Wij hadden strijd met Jilko om de één-na-laatste plek en verloren die ook nog! Geen beste start in de Goldfleet…

Na de Lunch opgeladen voor de 2e wedstrijd van de dag!! We

besloten na de dramastart van vanmorgen om vrij te starten!! Het was een kort rak, waardoor iedereen dicht op elkaar lag. Wij kwamen over bakboord bij de bovenboei aan! En riepen iedereen aan die over stuurboord lag, maar niemand ging overstag, waardoor wij overstag moesten om schade te voorkomen, een aantal boten die in de situatie hiervoor fout waren kwamen ons in het voordewindse rak voorbij… de onderboei ronding was met 8 boten tegelijk en hierdoor ietwat rommelig! Wij kwamen perfect uit en pakten gelijk 3 boten! We lagen 7e. We gingen weer voor een inhaalrace! Gelukkig draaide de wind hier en daar gunstig en natuurlijk door Leo z’n stuurkunsten kwamen wij uiteindelijk als 4e over de finishlijn. Achter de 149(1), 100(2) en 141(3).

“En o ja, dan was er natuurlijk ook nog de Holland-Frieslandwedstrijd. Deze werd, na een spannende strijd, door ons, het Hollandse team, met 3-2 gewonnen. Samen met m’n dorpsgenoten uit Scheveningen voeren wij in de 148. Het was weer

een mooi spektakel met zo veel fans/toeschouwers op het water. Meer daarover vind je in een apart redactioneel artikel.”

Peter en Harry stonden gedeeld 1e. Alleen Harry had meer 1tjes gevaren en stond dus aan kop in het klassement.

Na een knalfeest in de Tent werden wij de volgende ochtend wakker zonder wind! En zoals de voorspelling aangaf zou er echter geen pufje wind meer bij komen. De wedstrijdleiding besloot de wedstrijd af te gelasten en hierdoor bleef de stand onveranderd. Leo, bedankt weer voor deze top Kaagweek! Wij eindigen op een keurige 3e plek, helaas achter m’n schoonvader. Peet keurig 2e, maar 2e is ook goed hè!!

Harry, Roelof en Pieter (RB 141) gefeliciteerd met de Overwinning!!

UITSLAG KAAGWEEK SILVER

Een aantal jaren geleden stond ik, aan het begin van een mooie zomeravond, naast de starttoren op het Starteiland (Sneekermeer) de Friesland – Hollandwedstrijd te volgen. De bovenboei lag vlak voor onze neus, niet ver van de wal dus. Er was bij de starttoren aardig wat publiek aanwezig, waarschijnlijk ook als gevolg van het mooie weer; een laaghangend warm zonnetje, lange schaduwen en een lekker lopend windje.

Bij de eerste keer ronden van de bovenboei vroeg een Fries meisje van een jaar of 11, die vlak naast mij stond, aan haar moeder waarom de Hollanders met een Nederlands vlag in hun genua varen. “Geen idee lieverd”, zei moeders. “Die rood-wit-blauwe vlag is toch van ons allemaal? Holland heeft toch een eigen vlag, net als Friesland?”, vroeg het meisje ook nog aan haar moeder. Ze kwamen er niet uit en haalden hun schouders er maar over op.

Naast de twee dames stond ik mij als Hollander eigenlijk een klein beetje plaatsvervangend te schamen. Het meisje had natuurlijk helemaal gelijk. Die Nederlandse vlag is van ons allemaal en (Zuid-) Holland heeft inderdaad een mooie eigen vlag; goud/geel met een klimmende rode leeuw (zo hoor je dat blijkbaar te omschrijven). Je zou het kunnen vergelijken met Ajax dat op een gegeven moment besluit om in de kleuren van

ons nationale voetbalteam te gaan spelen. Huh? Kan toch niet en wat is er mis met het rood-wit? Dat dus.

De (Zuid-) Hollandse vlag, waar het meisje bij de starttoren het over had, is gebaseerd op het wapenschild van de eerste graaf van Holland, Floris II van Holland (bijgenaamde “De Vette” of “De Dikke”, vind ik dan weer grappig). Het gebied dat nu ongeveer de provincies Noord- en Zuid-Holland omvat werd in 1011 een graafschap en “De Vette” was daarvan dus de eerste regerende vorst. “Die (Zuid-) Hollandse vlag gaat dus al een tijdje mee”, zal ik maar zeggen en is goed beschouwd prachtig.

“WAT SCHETSTE MIJN VERBAZING: BIJ HET EERSTE VOORDEWINDSE RAKJE WERDEN DAAR INEENS DOOR HET HOLLANDSE TEAM GOUD/GELE SPI’S GEHESEN MET DIE RODE KLIMMENDE LEEUW ER OP GEDRUKT”

Wat schetste mijn verbazing, toen ik tijdens de afgelopen Kaagweek de eerste serie wedstrijdjes tussen Holland en Friesland op het water aan het volgen was: Bij het eerste voordewindse rakje werden daar ineens door het Hollandse team goud/gele spi’s gehesen met die rode klimmende leeuw er op gedrukt. “Kijk, goed bezig, stappen in de goede richting gezet”, dacht ik toen. Mogelijk dat in de toekomst de genuas van team Holland, met de Nederlandse vlag in het zeil, ook nog eens vervangen kunnen worden door genuas met de vlag van (Zuid-) Holland er in. Ik heb begrepen dat het team Holland één teamgenua kwijt is. Dan is nu wellicht het moment om dat te doen.

Het is wel aardig om te vermelden dat de nieuwe gele spi’s door de Provincie Zuid-Holland zijn geschonken aan het team Holland, na lobbywerk van Wim van ’t Hoogerhuys. Hulde. Niet onvermeld mag hiernaast blijven dat door datzelfde lobbywerk de bekende Friese spi’s, die ook aan vervanging toe waren, ook nieuwe exemplaren zijn, geschonken door de Provincie Friesland.

Goed, klaar met die vlaggen en over naar de wedstrijden.

We hebben het over vrijdagavond 14 juli omstreeks 18:00 uur. Het is prachtig weer, windje 3 Bft., nagenoeg onbewolkte hemel. De wind staat uit het westen. Het wedstrijdveld wordt

omringd door heel veel bootjes met supporters. De stemming zit er goed in. Fakkels met oranje rook worden ontstoken. Erg leuk zo veel enthousiasme.

Voor het team Holland melden zich de Regenbogen 144, 149, 148, 17 en 85. Dat ziet er sterk uit. Voor Friesland komen de Regenbogen 116, 37, 141, 100 en 150 het water op. Ook geen slecht uitgangspunt.

Wat ik nu ga doen is het verloop van de wedstrijdjes beschrijven aan de hand van de boeirondingen met de daarbij behorende stand. Het team met de minste punten leidt.

Wedstrijd 1

Boei 1: Friesland 25 punten, Holland 30 punten. Boei 2: Friesland 26 punten, Holland 29 punten. Boei 3: Friesland 29 punten, Holland 26 punten.

Boei 4: Friesland 29 punten, Holland 26 punten. Finish: Friesland 30 punten, Holland 25 punten. Holland wint.

Wedstrijd 2

Boei 1: Friesland 31 punten, Holland 24 punten.

Boei 2: Friesland 31 punten, Holland 24 punten. Boei 3: Friesland 25 punten, Holland 30 punten. Boei 4: Friesland 26 punten, Holland 29 punten.

Finish: Friesland 25 punten, Holland 30 punten. Friesland wint.

Huh, derde start? Het Kaagweekprogramma meldde toch echt twee wedstrijden vanavond. Begint fris te worden. Natuurlijk geen truitje meegenomen. Zo te zien blijven de echte liefhebbers onder de supporters nog op het water.

Wedstrijd 3

Boei 1: Friesland 36 punten, Holland 19 punten.

Boei 2: Friesland 36 punten, Holland 19 punten.

Boei 3: Friesland 36 punten, Holland 19 punten. Boei 4: Friesland 33 punten, Holland 22 punten.

Finish: Friesland 31 punten, Holland 24 punten. Holland wint.

De stand is nu Holland 2 – Friesland 1. Er is nog van alles mogelijk. Morgen nog twee potjes. Zaterdagavond 15 juli wederom omstreeks 18:00 uur. Windje 4 Bft. uit het westen. Wederom zonnig en ook weer erg veel bootjes op het water met supporters. Het leeft wel op De Kaag het Holland-Frieslandzeilen. Erg leuk om te zien.

Voor het team Holland melden zich de Regenbogen 87, 149, 148, 17 en 85. Voor Friesland komen de Regenbogen 116, 37, 141, 100 en 150 het water op.

Wedstrijd 4

Boei 1: Friesland 36 punten, Holland 19 punten.

Boei 2: Friesland 28 punten, Holland 27 punten.

Boei 3: Friesland 31 punten, Holland 24 punten.

Boei 4: Friesland 31 punten, Holland 24 punten.

Boei 5: Friesland 29 punten, Holland 26 punten.

Boei 6: Friesland 29 punten, Holland 26 punten.

Finish: Friesland 25 punten, Holland 30 punten. Friesland wint.

In het laatste rakje naar de finish pakt Friesland dus toch nog de winst. Daar zag het lange tijd niet naar uit. Het is nu dus nog niet klaar, want het staat 2 – 2. Op naar het allesbeslissende potje.

Wedstrijd 5

Boei 1: Friesland 34 punten, Holland 21 punten.

Boei 2: Friesland 33 punten, Holland 22 punten.

Boei 3: 31 Friesland punten, Holland 24 punten.

Boei 4: Friesland 31 punten, Holland 24 punten.

Boei 5: 33 Friesland punten, Holland 22 punten.

Boei 6: Friesland 33 punten, Holland 22 punten.

Finish: Friesland 33 punten, Holland 22 punten. Holland wint.

En daarmee is Holland de winnaar van deze Holland-Frieslandeditie. Holland gefeliciteerd. Het was best spannend, een mooie ambiance en erg leuk om te volgen. Op naar het bier.

Dameswedstrijd Kaagweek ‘22

De laatste tijd heb ik mezelf eens onderhanden genomen, verstandig toegesproken, opbeurende woorden geuit, triomfantelijk gelachen, met mijn denkbeeldige Dameswedstrijdtrofee polonaise gelopen door het huis en gehoopt op weer een overwinning bij de Dameswedstrijd.

Toen we eenmaal mochten inschrijven in één of ander moeilijk management-gebeuren heb ik geen moment geaarzeld. Ik, mezelf inschrijven voor de Dameswedstrijd, het moest niet gekker worden, want dat was ik al. Mijn echtgenoot was stomverbaasd; dat was toch zijn taak; hij wilde mij inschrijven! Of ik gek geworden was! (zie de vorige regel :-) )

Wat verheugde ik mij hierop! Ik liep liedjes te fluiten, deelde kusjes uit en stond stiekem te dansen. Als ik een hond was

en een staart had, had ie constant gekwispeld. Mijn bemanning, Marc en Pieter, stonden ook helemaal klaar. Die hadden er zoveel zin in! We hadden allerlei plannen, het leek wel een geheim genootschap. We zouden die meiden eens een poepie laten ruiken! Maar…dat poepie ruiken ging niet door!

Helaas was ik, dat krijg je op mijn leeftijd, over een boomwortel in het bos gestruikeld, om 7 uur ’s ochtends, met de hond. Niemand in de buurt. Veel te vroeg om je hond uit te laten! Daar lag ik, gewond en verlaten. Geen telefoon bij me, potverdikkie. Billie, mijn trouwe bewaker, zat beteuterd naast me. Haar ogen spraken boekdelen, geen wandeling, niet eens een sprintje trekken als oefening voor de wedstrijd?

Enfin, puntje bij paaltje (een of andere zeilknoop), we konden

TEKST ANITA DE KRAA | BEELD SANDER VAN DER BORCH

onze titel niet verdedigen. Dat was wel heel erg balen…. Met een stok de Regenboog in, was al een uitdaging, hoewel, als ik er nu een aantal takken aan vastbind is het net een bezemsteel. Misschien komt dat sprookje dan nog wel uit. De bemanning maar gebeld, met pijn in mijn hart, euh, heup, “Lieve schatten ik kan mijn heup niet bewegen, ik weet niet eens of ik in de Regenboog kom!”

maken, worstjes rondbrengen in de boot en nog zeilen ook! Ik kan natuurlijk wel mijn mond opentrekken en heel onaardige zaken roepen, zodat de meiden zich al een soort van verslagen zouden voelen, maar zo ben ik niet…

Dus lieve bemanningsleden, het feest ging helaas niet door. Wel heel lief dat we een contract voor jaren hebben, dus volgend jaar gaan we weer met z’n drietjes zeilen :-) !

De jongens van de 155 kwamen mij op de dag van de wedstrijd een geweldig T-shirt van hun Regenboog brengen, over champagne gesproken! “Voor Anita, een ”brute” vrouw”! Te lief! Dank James, Brian en Ernst Jan!

Wel heb ik op de dag van de wedstrijd op het puntje van de Croix du Sud gestaan met een roséwaardig drankje, om te kijken hoe de Dames het zouden doen zonder ons. Het was retespannend, mijn handen jeukten, mijn hoofd sprong uit elkaar en mijn tenen trommelden op het hete dek!

Ze wilden mij maar al te graag in de Boog tillen, maar dan was het ook klaar voor mij. Ik kan me niet eens omdraaien bij het kruisen of erger nog bij het gijpen, de champagnefles open-

Wat een teleurstelling was voor mij om niet te zeilen was voor Sandra Peet een ware overwinning!! Gefeliciteerd San en maak je borst maar nat, want volgend jaar zijn we er weer bij! (als mijn leeftijd het toelaat)!

“IK KAN ME NIET EENS OMDRAAIEN BIJ HET KRUISEN OF ERGER NOG BIJ HET GIJPEN, DE CHAMPAGNEFLES OPENMAKEN, WORSTJES RONDBRENGEN IN DE BOOT EN NOG ZEILEN OOK!”

UITSLAG DAMESWEDSTRIJD KAAGWEEK

SANDRA PEET

Hoe vindt u zelf dat het gaat?

Het feuilleton is afgerond, maar vrees niet: uw favoriete stukje uit het clubblad gaat gewoon verder. Laat ik beginnen met een kort maar welgemeend woord van excuses over de kledingkeuze van onze stuurman de afgelopen tijd. Wellicht ten overvloede: de fluo-vanille-mousse kleurige knickerbocker stond NIET op het moodboard van onze stylist.

Voor al het overige vonden wij de 100e Kaagweek uiterst geslaagd. Vanzelfsprekend was het Femme Sauvage Sailing Team wederom onbetwist winnaar in de categorie “best dressed bemanning” (sorry de rode broeken waren misschien een te sterke zet, het was zoals de Amerikanen zo mooi zeggen: “like taking candy from a baby”) alsmede de prestigieuze koningsklasse “Maitre Foerageur”. Leuk om te zien dat ook andere teams hebben gekozen voor kekke lichtblauwe jasjes met witte piping. Jammer alleen dat er geen hemd en das onder gedragen werd maar ja het Regenboogzeilen is de laatste tijd ook een stuk informeler geworden.

Wat foerage betreft: de vijfkazenquiche (een nieuw recept van de schoonmoeder van onze voordekker) was van zeldzaam niveau. We houden doorgaans niet zo van verandering maar ja,

om aan de top te blijven moet je soms innoveren. Wat de voordewindse rak-snacks betreft kon er dagelijks gekozen worden uit een “smörgåsbord” van zoete en hartige versnaperingen. De keuze was ZO reuze dat er dit jaar maar heel weinig over de uitsmijterkwestie werd gemopperd (al blijven wij op het eerder door ons ingenomen standpunt).

Diverse Regenbooginfluencers (jetsetters uit Belgie, Friesland en Loosdrecht/Dordrecht) hadden de nieuwe 155 lustrum merchandise al op pre-order binnen dus liepen trots als pauwen, dan wel smooth als gebraden hanen over het Waterlustterras. “Het Nieuwe Roze” is een enorme hit; snel bestellen op het “Femme Sauvage Only Fans account” want voor je het weet loopt heel Hillegersberg in Extra Brut spullen.

Ook sportief gezien deed de 155 dit seizoen alle kwade tongen verstommen; geen enkele bemanning was eerder bij de kriskras verstopte gele bikini’s aanwezig. Ook bij de finish waren we een keer als derde geëindigd trouwens (jaja), zelfs voorzien van een met zorg gevouwen ‘kraanvogel’ in de spinnaker #winninginstyle.

TEKST JAMES VEENHOFF (RB 155) | BEELD JAMES VEENHOFF

Fijn dat de weergoden ons dit jaar weer een dameswedstrijd gunden, het was weer ouderwets gezellig, al waaide ons bij de start de slip zowat uit de broek. Maar goed dat wij altijd commandostijl in de boot zitten. De Holland-Friesland was ook weer genieten, mede dankzij onze nieuwe YETI koelbox, die partner in crime Mo tot de nok had gevuld met ijs, magnums AIX en extra snacks van de absolute buitencategorie. Zeilen zoals zeilen bedoeld is.

Ons wordt natuurlijk vaak gevraagd wat het geheim van onze onoverwinnelijke snelheid nou eigenlijk is. Welnu, ik moet bekennen: de nieuwe boot is inderdaad razend snel, dat verklaart een deel. We hebben ‘m voor de Kaagweek ook speciaal laten tunen door het Orakel van Warmond, a.k.a. de snellebotenfluisteraar; nieuwe zeilen erop, giek geschaafd, extra vet op de Cunningham, schijnt ook minimaal 5 plaatsen te schelen.

Maar belangrijker dan de spullen is natuurlijk de voorberei-

“BIJ ONS AAN BOORD BEGINT DE WEDSTRIJD SOMS AL WEL 5 MINUTEN VOOR HET STARTSIGNAAL! ZONDER DAT DE ANDERE BOTEN HET DOORHEBBEN, VAREN WIJ DAN HEEN EN WEER VOOR DE STARTLIJN EN KIJKEN WAAR PETER P. (SORRY U BEGRIJPT IK KAN DE NAAM NIET NOEMEN, STRAKS GAAT IEDEREEN HET DOEN) VAART”

ding van de bemanning: wij zaten precies op het juiste moment rond ons streefgewicht. Tel daarbij op: het mentale deel, waarin wij dankzij de peptalks van onze motivatiecoach ook uitblinken (Liesbeth bedankt). Het is een teamsport en winnen zit tussen de oren, opperste concentratie is essentieel. Bij ons aan boord begint de wedstrijd soms al wel 5 minuten voor het startsignaal! Zonder dat de andere boten het doorhebben, varen wij dan heen en weer voor de startlijn en kijken waar Peter P. (sorry u begrijpt ik kan de naam niet noemen, straks gaat iedereen het doen) vaart. Die pakken we dan bij de start helemaal in zodat we ongehinderd de weg van de minste weerstand kunnen pakken richting de speedboot met die leuke mevrouw erop. Daarna natuurlijk richting de soos zodat we relaxed kunnen aftuigen.

Om op topniveau te performen spreken wij vaak ook al uren van tevoren de tactiek en de positionering in het wedstrijdveld in detail door. Een wijs mens zei ooit: “Het gaat er niet om

WAAR je staat maar om waar je STAAT”. Timing en plaatsing zijn essentieel: precies op het juiste moment moet je namelijk toeslaan. Dit seizoen was onze strategie om bij ‘het eerste barretje rechts’ te bestellen en vervolgens via een schijnbeweging richting de uitgang NET links van het midden voor ‘t podium te gaan “rulen”. Vandaar ook dat we de week afsloten met een welverdiende uitbreiding van onze porseleinverzameling.

U allen - en natuurlijk de organisatie - dankend voor een onvergetelijke ervaring.

REGENBOGEN EN ZEILEN TE KOOP

De grote oversteek

GOEVERDEN

Het is nog maar net de 100ste Kaagweek geweest of Wim zit mij weer in mijn nek te hijgen voor een nieuw stukje in het RBM. En het was deze week al zo warm, de drank verdampte voordat je de kans kreeg het op te drinken. Gevolg: weer een crisis erbij in ons gereguleerde landje en wel nu een dranktekort.

Kijk, energieschaarste, stikstofflauwekul, opvangproblemen, huizentekort, CO2-uitstoot, gierende inflatie, politieke egotripperij, kontendraaierij, gebrek aan visie en daadkracht, een bovenwettelijke belastingdienst, straat-, drugs- en geweldscriminaliteit, een naderende recessie waar wij allang inzitten, een oorlog om de hoek en in de Boerenbuurt, chaos op Schiphol, een tekort aan personeel, oplopende rente en ga zo maar even door, daar valt prima mee te leven, maar dranktekort…..nee, dat is de limiet! Zet die zon gauw uit, want anders voorspel ik een chaos waarbij genderneutraal, politiek correct, complottheorieën en hoe dat allemaal verder ook moge heten een klein kindje zijn.

Maar goed, even terug naar de 100ste Kaagweek. Geen 100 Regenbogen zoals mijn liefste wens was maar genoeg reuring. Muzikale hoogtepunten zoals de Dutch Swing College en de Frits Leut Band, prima horeca, prachtig zeilweer, spannende

strijd en good old Harry Amsterdam die er met de hoofdprijs vandoor ging. Old soldiers never die!

De CdS (Croix du Sud red.) kon niet aan de steiger, maar er was een prima regeling voor de bijboot. Dus met Fred, Eric en Frits ons eigen tropisch eilandje geregeld in de vorm van een ponton en ons eigen wetteloos koninkrijk gesticht. Barbecues aan, Kingsize Kees met bassist op het ponton, een drukbezochte Anita’s Bar & Dancing, een heuse hondenroedel, kortom, een hoop pret.

Bij geruchte gehoord dat het Wedstrijdcomité de dag voor de aftrap dreigde in staking te gaan, daarop ontslagen werd, toch zin kreeg en weer aangenomen werd. Pffff! En komen er eindelijk weer Draken naar de Kaag, wordt er één gestolen! Als ze nog terugkomen nemen ze mooringsloten mee!

Geen Regenboogdiner dit jaar, maar een Comofestival alleen voor deelnemers. Hoewel ik heb gehoord dat daarbij wat gesmokkeld is. Dus een echt Italiaanse sfeer!

Het totale aantal inschrijvingen viel vies tegen dus het aantal deelnemers ook. Nou is dat zo’n beetje de trend van de laatste jaren en dat is zonde van alle inspanningen en tijd die de men-

TEKST ROB DE KRAA | BEELD KYLE VAN

sen van de organisatie er iedere keer weer in moeten steken. Zij doen dit voor ons en niet voor zichzelf, althans, dat wordt beweerd.

Er werd ook nog gezwommen. Nee, niet dat het zo hard waaide, maar voor een zeer goed doel. Aangezien ik zelf meestal na een meter al zink heb ik niet mee gedaan en heb maar iemand die zwoer dat hij de 10 meter wel zou halen met grof geld gesponsord. Stopt hij na 5 meter en komt weer terug. Toch mooi 10 meter gezwommen!

Ook nog ruzie gehad met de boer en de boerin omdat ik de hondenroedel uitliet op hun terrein waarover een openbaar fietspad loopt. Ten bewijze dat ik van goede wil ben, heb ik ze nog een flinke vuilniszak met hondenpoep onder de neus gewreven, wat niet meehielp. Na ons luid onderonsje heeft de fietspont de rest van de week niet meer gevaren. Al bij al, een amusante Kaagweek, ook als je niet meedoet.

“HET LIJKEN DE DALTONS WEL EN ZO GEDRAGEN ZIJ ZICH OOK”

Terwijl ik dit schrijf zit ik op het IJsselmeer te schommelen op weg naar Sneek. Met mij varen Cees Nater, Skuul, Kyle en Ron Beetstra (een oud gezagvoerder bij de KLM die nu in een rockband speelt) mee. Het lijken de Daltons wel en zo gedragen zij zich ook. Ben blij dat er geen dames aan boord zijn, want het had geregend van de aanklachten. Ik ga wat naar het Skûts-

jesilen kijken en daarna de Sneekweek opleuken. Anita komt met de auto en neemt naast zichzelf ook de honden mee. Ik heb de honden wel eens tijdens zo’n tochtje meegenomen, maar door al dat geklotst moeten zij vreselijk piesen en dan is dat dweilen met de kraan open.

Wij zijn net aangehouden door drie zwaarbewapende politiemannen in een gigantische RIB die grimmig vroegen of ze even aan boord mochten komen. Hup, de Daltons gelijk benedendeks en een hele tijd niets meer van gehoord en ik aan de zwier met de politie. Gelukkig kon ik mijn vaarbewijs, dat ik had verkregen voordat je daar examen voor moest doen, en de juiste scheepspapieren overleggen, hetgeen resulteerde in een vriendelijk “Goede Vaart” en zwaaiende agenten die er weer vandoor spoten. De Daltons kwamen aarzelend weer bovendeks nadat ik ze had bezworen dat ze echt weg waren.

Ik zit op het achterdek naar mijn nieuwste aanwinst te kijken die kwispelend door het water zwiert achter de CdS. Een Joker 6.50 met 220 PK van 14 jaar oud, die voorheen eigendom was van Frank Bik. En je weet, als het van Frank is geweest is alles Top in orde! Twee dagen geleden verworven en nu al een life saver op onze levensgevaarlijke tocht.

De Daltons hebben afgesproken dat wij pas aan de drank gaan als wij in Sneek afmeren, dus wij varen stevig door. Je hebt geen idee hoe lang zo’n overtocht duurt! En van al dat water om je heen krijg je alleen maar meer dorst. Het is een kwelling!

Als gevolg van schrijverskramp heb ik een pauze ingelast en zijn wij inmiddels gearriveerd bij het Starteiland, alwaar het Comité zo vriendelijk is geweest het Startschip te verleggen of te laten zinken, dat weet ik niet, en mij een riante ligplaats aan te bieden. We hadden nog niet vastgelegd of de Daltons vergrepen zich aan de groene blikjes of plunderden de wijnkast en met een smachtend Aaahhhh en her en der een klein boertje feliciteerden ze elkaar met de behouden aankomst. Op hun vraag of ze nu een rode broek mochten gaan kopen moest ik ze helaas teleurstellen aangezien dat alleen voorbehouden is aan diegenen die de Oceaan zijn overgestoken. Als compromis hebben ze toen maar besloten om een korte rode broek te bestellen.

Maar goed, na de Sneekweek eerst terug naar het Muiderslot om daar de CdS een weekje rust te gunnen en dan hup naar Enkhuizen voor het Jubileum. Met natuurlijk de race Enkhuizen – Stavoren, wat denk ik de enige race is die ik zelf nog nooit heb gezeild. Die race is weggelegd voor The Few - The Brave, zoals de bemanningen werden genoemd die op de MTB’s voeren (zoals ooit de CdS) tijdens de tweede wereldoorlog. De gemiddelde overlevingsduur van een MTB was in die tijd drie maanden, vandaar dat er per dag twee nieuwe werden opgeleverd. De CdS is dus een bofkont en ik ook.

Nadat wij Enkhuizen hebben overleefd terug naar Warmond om de CdS haar broodnodige rust en aandacht te geven, want tijdens onze bizarre tocht bleek dat wat technisch onderhoud gewenst is. We hadden geluk dat Kyle aan boord was, want anders hadden wij geeneens de Ringvaart gehaald! Ik heb hem gelijk een voorstel gedaan om schipper bij mij te worden.

Was getekend, Lucky Luke.

Wat doe jij nu eigenlijk?

Vrijwel altijd wordt het onderwerp, (of is het het lijdend voorwerp?) van dit veelgelezen standaardonderdeel van ons aller lijfblad door Ido aangedragen. Dat was ook deze keer het geval. U weet dat hij meer gespecialiseerd is dan ik in het wel en wee van die regio van de Regenboogleden waarvoor je vanuit ons gezien de Afsluitdijk moet oversteken.

Het was Ido opgevallen dat in de uitslagen van de in dit jaar in die regio gevaren wedstrijden progressie te constateren viel in de resultaten van RB 117. Informatie in de regio leerde hem dat de boot – eertijds gebouwd voor en eigendom van wijlen Klaas Plaatje – nu gevaren wordt door Tjerk Hutting met zonen Wietse, Jelle en Kor. Het viertal heeft de 117 in December 2021 gekocht.

Nader onderzoek leerde dat diezelfde Tjerk deze boog in 1979 voor Klaas Plaatje gebouwd heeft en tegenwoordig een bedrijf in Makkum heeft onder de naam Hutting Yachts. Voldoende reden om ons ter plaatse te laten informeren door de man zelf. Het werd wederom een bijzondere ontmoeting in onze reeks

van bijzondere ontmoetingen.

Op een zonnige morgen reed Ido zijn elektrische Zoe bij mij voor de deur (dat is onze traditionele rolverdeling) en gingen wij op weg naar het verre Makkum. Elders in het land hadden agrariërs wegen geblokkeerd maar daar hadden wij geen last van. Wel bleek zo hier en daar onze Nationale driekleur verkeerd om aan palen en andere zaken gemonteerd.

Nog voor wij de Afsluitdijk bereikten stelde Ido voor een kop koffie aan te schaffen: wat een heldere gedachte. In een sfeerloos benzinestation stond een automaat waarop eerst een kwartier informatie moest worden ingetoetst, vervolgens met een betaalkaart een bedrag van 3 euro en 10 cent moest worden betaald om dan, na nog een paar minuten wachten, in het bezit gesteld te worden van een beker met lauw warme inhoud die het gewenste recept moest representeren. Ik blijf het benadrukken: sinds de Evergiven een paar dagen dwars in het Suezkanaal heeft gelegen worden we gigantisch opgelicht en we trappen er nog allemaal in.

TEKST WIM VAN ‘T HOOGERHUYS | BEELD HUTTING YACHTS , IDO POELMAN & EIZE HOEKSTRA

“DAAR AANGEKOMEN TROFFEN WIJ EEN PRACHTIGE HAVEN, SCHITTERENDE OPSTALLEN, MOOIE BOTEN EN EEN (ZO BLEEK AL GAUW) BIJZONDERE MAN, TJERK HUTTING”

In basis is Tjerk op jeugdige leeftijd begonnen als meubelmaker/jachtbouwer. Hij heeft onder meer bij Dirk Potma te Sneek het vak geleerd waar ook de RB 92 mede door hem ontstaan is.

De RB 117 is destijds op de eigen werf van Tjerk gebouwd, ook heeft hij veel Schakels en Valken gebouwd, waaronder heel erg snelle en succesvolle. We zagen foto’s van zijn eerste eigen werkplaats (zonder daglicht en verwarming) en dat in vergelijking met wat er nu in Makkum staat.

Zijn eerste eigen bedrijf stond in Akkrum en vervolgens is hij naar Grou verhuisd.

Goed, genoeg gezeurd en door naar Makkum. Daar aangekomen troffen wij een prachtige haven, schitterende opstallen, mooie boten en een (zo bleek al gauw) bijzondere man, Tjerk Hutting.

Vanwege het schitterende weer gingen wij met hem op een van de banken om tafels heen buiten zitten. Ook nu weer bleek wat een diversiteit aan mensen onze club telt.

Begin 80-er jaren werd hij benaderd door Akerboom uit Bergum. Zij hadden van zijn reputatie als jachtbouwer in hout gehoord en wilden hem graag betrekken bij het afbouwen van twee Trade-wind 33 zeiljachten. Die samenwerking is hij graag aangegaan. Na deze ervaring (het bouwen van zeegaande jachten) nam hij een grote stap, hij verkocht Grou, ging naar Workum en bouwde voor eigen risico een stalen Koopmans van 40 voet. Zijn eerste aanwezigheid op de Hiswa te water

werd hiermee een groot succes. De basis voor de succesvolle Hutting-range werd hiermee gelegd.

Na enkele jaren werd de overgang van staal naar aluminium gemaakt. Hiervan zijn er in de loop der jaren meer dan 50 gebouwd. Sinds 1993 is het bedrijf in Makkum gevestigd. Het bedrijf is gespecialiseerd in de bouw en ontwikkeling van zeegaande aluminium zeiljachten in de hoogste kwaliteitsstandaard en zijn gewild bij wereldzeilers en natuurlijk ook bij liefhebbers van tijdloze jachten. De Hutting zeiljachten zijn in diverse maten en uitvoeringen: 40, 45, 50 en zelfs 54 voet.

Het bedrijf is eigendom van Tjerk en zijn twee zoons Wietse en Jelle. Wietse en Jelle zijn, zoals gezegd bemanning op de Boog en werken in het bedrijf dat in totaal 7 medewerkers telt. Gezamenlijk hebben zij – met adviezen van Harry Amsterdamde 117 gemoderniseerd en het gaat met elke wedstrijd een tikje beter.

Naast de Boog hebben ze nog een 22-kwadraat en een Lemsteraak. Te varen is er dus in de spaarzame vrije tijd genoeg. Het trio hult zich in de nieuw aangeschafte teamshirts en Ido maakt een teamfoto.

Wilt u meer weten? Het bedrijf heeft ook een schitterende website: www.hutting-yachts.com. We nemen afscheid van deze hardwerkende succesvolle mannen.

Ido krijgt trek en zoekt via Google Maps een snackbar voor een broodje. Wij komen terecht in het enigszins surreële decor van een mini pretpark bij Marina Makkum. Daar bevindt zich een vrij desolate snackbar waar Ido tegen een absurde vergoeding zijn trek kan stillen met een wat groot uitgevallen broodje gezond.

Op de terugweg moest Zoe aan de stekker. Kiezen we net een onbemande plek uit zonder koffieautomaat of wat dan ook. Toen hebben we ter afsluiting maar een drankje bij mij in de tuin gedaan.

Het was weer een mooie dag.

O ja , ik heb nog even onze huidige voorzitter, Leo, gebeld en die wist mij te verzekeren dat de vorige geïnterviewde, u weet wel van Code Oranje, echt de Sneekweek en het Jubileum gaat varen met de 56.

“Koningin van het water”

Het fantastische boek “100 jaar Regenboog – Koningin van het water” is weer te koop. De afmetingen (28,6 x 20,5 x 4,0 cm) zijn wat kleiner (je kan ook zeggen: “Handzamer”) dan het oorspronkelijke boek. Het is weer een erg mooie (her)uitgave.

De inhoud van het boek is ten opzichte van 2017 ongewijzigd gebleven, 615 pagina’s Regenbooggeschiedenis, anekdotes, stamkaarten en mooie foto’s die de hele periode van 1917 tot en met 2017 weergeven. Een “collectors item” dat garant staat voor veel leesplezier.

Prijs: € 75,- per stuk (over dit bedrag wordt geen BTW geheven), bij verzending binnen Nederland.

Aanschaffen van het mooie boek kan op onze eigen website, www.regenboogclub. nl, en dan even naar beneden scrollen. Of scan de QR-code met je telefoon, kom je er ook.