SPIS TREŚCI
REDAKCJA
LIST OD REDAKCJI 10
LIST POWITALNY
Jolanta Wołosianka
WYWIAD Z BARTOSZEM SADOWNIKIEM
Maciej Gryczko
WYWIAD Z MACIEJEM LATOSEM
Maciej Gryczko
PODSUMOWANIE SESJI MIĘDZYNARODOWEJ
Weronika Leszczyńska
Gabriela Świętochowska-Tauz 15
WYWIAD Z GABRIELĄ
MACIEJEWSKĄ
Maciej Gryczko
RELACJA Z WARSZTATÓW PTPI
WYWIAD Z NATALIĄ SAK-DANKOSKY
Maciej Gryczko 21
Gabriela Maciejewska
WYWIAD Z AGNIESZKĄ KUZIŃSKĄ
Maciej Gryczko
REDAKCJA
REDAKTOR NACZELNA
KONSULTACJA
KOORDYNATOR PROJEKTU
AUTORZY TEKSTÓW
WYDAWCA
GABRIELA
ŚWIĘTOCHOWSKA-TAUZ
ARTUR SZYMCZAK
JOLANTA WOŁOSIANKA
MACIEJ GRYCZKO
GABRIELA MACIEJEWSKA
WERONIKA LESZCZYŃSKA
POLSKIE TOWARZYSTWO
PIELĘGNIARSTWA
INFUZYJNEGO
Drodzy Czytelnicy,
Wraz z końcem grudnia oddaję Wam ostatni w tym roku numer czasopisma “Infuzyjne”. Chociaż wiem, że to kwartalnik naukowy to pozwoliłam sobie stworzyć numer w całości poświęcony podsumowaniu I Kongresu PTPI. To wydarzenie było dla nas nowym doświadczeniem, pełnym wiedzy, praktyki, ale również czasem spędzonym w gronie otwartych umysłów.
Razem z niesamowitą drużyną w składzie: Maciej Gryczko, Gabriela Maciejewska i Weronika Leszczyńska, którzy stworzyli ten numer wraz ze mną, mamy nadzieję, że będzie on dla Was inspiracją do podejmowania noworocznych wyzwań naukowych.
REDAKTOR NACZELNA Gabriela
T A L N Y
L I S T P O W I
Szanowni Członkowie Polskiego Towarzystwa Pielęgniarstwa Infuzyjnego
z ogromną radością przyjmuję funkcję wiceprezesa naszego Towarzystwa Bardzo dziękuję za zaufanie, jakim mnie obdarzyliście, oddając swoje głosy na moją kandydaturę. To dla mnie zaszczyt i odpowiedzialność, by wspierać rozwój pielęgniarstwa infuzyjnego w Polsce. Jestem przekonana, że razem mamy wiele „rzeczy do zrobienia”. To, co bardzo cenię w PTPI to JAKOŚĆ i na tę kwestię szczególnie kieruję swoją uwagę. Moja funkcja m.in. wiąże się z koordynowaniem i zarządzaniem projektami dlatego zachęcam do zgłaszania pomysłów. Zapewniam wsparcie i otwartość na każdą inicjatywę.
W pielęgniarstwie
Pielęgniarstwo infuzyjne w ostatnim roku stało się moim głównym zainteresowaniem Chociaż ciągle konkuruje z medycyną ratunkową odkrywam wiele możliwości na łączenie tych dwóch dziedzin. Pracując w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym już na etapie przyjęcia zwracamy uwagę na to, jaki dostęp naczyniowy będzie miał największą korzyść dla pacjenta. Jestem współtwórcą Interdyscyplinarnego Zespołu ds Dostępów Naczyniowych w Górnośląskim Centrum Medycznym w Katowicach i jego przewodniczącą. Przynależę do Grupy Roboczej ds. Bezpiecznego Dostępu Naczyniowego w Koalicji na rzecz Bezpieczeństwa Szpitali i jestem współtwórcą części rekomendacji.
W PTPI
Byłam jednym z wykładowców Infuzji Lokalnie 1.0. To doświadczenie dało mi mocne podstawy do tworzenia nowych szkoleń i rozwoju tej dziedziny w PTPI. Jestem członkinią Rady Naukowej PTPI i współautorem kilku opinii towarzystwa dotyczących infuzji.
Mam wiele pomysłów na to jak możemy rozwijać nasze wspólne pielęgniarstwo infuzyjne, zapraszam do aktywnego uczestnictwa!
Wywiad z dr n. med. i n. o zdr. Maciejem
Latosem,
prezesem Polskiego Towarzystwa Pielęgniarstwa Infuzyjnego.
Maciej Gryczko: Co wyróżnia I Kongres PTPI na tle innych?
Maciej Latos: Od samego początku wydarzenie było zaplanowane tak, aby mogli spotkać się przedstawiciele wszystkich zawodów medycznych i prowadzić dyskusje prezentując punkt widzenia mający źródło w priorytetach nadawanych przez wykonywanie własnej praktyki. Te interdyscyplinarne dyskusje, nie tylko między lekarzami i pielęgniarkami, ale także między lekarzami i pielęgniarkami różnych specjalności są niezbędne do zrozumienia wspólnego celu jakim jest bezpieczne prowadzenie terapii dożylnej, a na które zazwyczaj w codziennej pracy nie ma - nie woli - ale po prostu czasu.
To co jeszcze bym wskazał to przekrój tematyczny programu - przedstawione zostały tematy zarówno z zakresu intensywnej terapii jak i podstawowej opieki zdrowotnej, ratownictwa, psychologii i zarządzania zespołem w opiece nad pacjentem pediatrycznym i dorosłym.
MG: Które z tematów poruszanych podczas Kongresu uważa Pan za najistotniejsze dla rozwoju pielęgniarstwa infuzyjnego w Polsce?
ML: Podstawy i jeszcze raz podstawy. Temat przedstawiający osłonkę fibroblastyczną, czy leczenie sepsy jest szalenie ważny, ale w miejscu, w którym jesteśmy prawidłowa dezynfekcja, interwały zmiany opatrunków, przepłukiwanie łączników bezigłowych, czy wybór dostępu naczyniowego pozwala na dobry start, aby zgłębiać mniejsze, bardziej specjalistyczne tematy.
Źródło:
MG: Jakie innowacje w dziedzinie infuzji były przedstawiane podczas wydarzenia? Czy są one już dostępne w praktyce pielęgniarskiej?
ML: To trudne pytania, bo Polska jest bardzo niejednorodna pod względem dostępności sprzętu. W jednych szpitalach personel może już opierając się na własnym doświadczeniu, wybierać lepszy cewnik pośredni dla swoich pacjentów, dla innych sama koncepcja tego długiego cewnika jest nowa. Najważniejsze jest to, że w mojej ocenie atmosfera Kongresu pozwoliła na pozyskanie wiedzy i umiejętności na różnym poziomie zaawansowania. To była siła tego Kongresu.
Evereth
Infuzyjne
MG: Jakie znaczenie dla jakości opieki nad pacjentami ma stałe doskonalenie umiejętności pielęgniarek w zakresie infuzji?
ML: Absolutnym fundamentem prawidłowego prowadzenia infuzji są mocne merytoryczne podstawy na bazie aktualnych doniesień naukowych. Postępowanie się zmienia, rekomendacje także, praktyka pielęgniarska musi także za tym nadążyć. Dlatego zachęcam wszystkich do stałego aktualizowania swojej wiedzy.
MG: Które z prezentowanych wykładów lub paneli najbardziej Pana zainspirowały? Co było w nich szczególnego?
ML: Dla mnie najważniejszą sesją była sesja międzynarodowa. Zaprosiliśmy uznanych ekspertów w dziedzinie dostępów naczyniowych z Europy, którzy nie tylko przyjęli nasze zaproszenie, ale z entuzjazmem wchodzili w każdą interakcje z Uczestnikami Kongresu przez wszystkie dni jego trwania. Od samego początku zaznaczamy jasno - jako Polska chcemy brać udział w międzynarodowej debacie na temat wzrostu jakości opieki, chociaż mamy pewne zaległości, ale szybko je nadrabiamy.
MG: Czy udało się Panu nawiązać nowe kontakty zawodowe lub poznać interesujących ludzi podczas konferencji?
ML: Tak. Na Kongres przybyło ponad 500 osób, więc chociaż przez chwilę udało mi się zamienić słowo lub przedyskutować wiele rzeczy z wieloma osobami. Tego czasu jest zawsze za mało, ale ten niedosyt i oczekiwanie na kolejne spotkania jest zawsze przyjemny. Myślę że trakcie 2. Kongresu będzie podobnie.
MG: Czy chciałby Pan dodać coś od siebie o doświadczeniu związanym z uczestnictwem w konferencji?
ML: Chciałbym z tego miejsca zaprosić wszystkich na 2. Kongres, który już niebawem, w 2026 roku.
Źródło: Evereth
Wywiad z lek. med. Bartoszem Sadownikiem, członkiem Polskiego Towarzystwa Pielęgniarstwa Infuzyjnego.
Maciej Gryczko: Co wyróżnia I Kongres PTPI na tle innych?
Bartosz Sadownik: Kongres był niezwykłym czasem wymiany doświadczeń pomiędzy klinicystami z całej Polski zajmującymi się na co dzień zagadnieniami infuzji i dostępu naczyniowego. PTPI jest młodym i bardzo prężnie rozwijającym się Towarzystwem. Pierwszy ogólnopolski Kongres był z jednej strony podsumowaniem pierwszego, bardzo dynamicznego okresu działalności
Towarzystwa: licznych szkoleń realizowanych na terenie całego kraju, nowych wytycznych i rekomendacji a z drugiej strony był czasem stawiania licznych pytań w jakim kierunku powinno rozwijać się pielęgniarstwo infuzyjne w Polsce. To co w pierwszej kolejności wyróżnia to wydarzenie to skupienie jakie poświęcono na zagadnienia praktyki klinicznej. Głęboko wierzę, że uczestnicy po Kongresie zmienili wiele w swojej codziennej pracy.
MG: Które z tematów poruszanych podczas Kongresu uważa Pan za najistotniejsze dla rozwoju pielęgniarstwa infuzyjnego w Polsce?
W ostatnich latach dostrzegamy, że obok bardzo istotnej pracy klinicznej jaką wykonują Zespoły Dostępów Naczyniowych i Infuzji na pierwszy plan wybija się rola wewnątrz szpitalna edukacyjna i informacyjna. Łańcuch jakości opieki nad chorym jest tak silny jak jego najsłabsze ogniwo. Wydaje się, że to właśnie budowanie kultury ciągłego szkolenia jest głównym kierunkiem rozwoju na kolejne lata.
MG: Jakie innowacje w dziedzinie infuzji były przedstawiane podczas wydarzenia? Czy są one już dostępne w praktyce pielęgniarskiej?
BS: Promowanie europejskiego standardu postępowania trudno nazwać innowacją, ale z całą pewnością rozpowszechnianie wiedzy na temat bezszwowych systemów mocowania cewników pośrednich, PiCC’ów i wkłuć centralnych jest w Polsce nowością, którą warto wspierać. Rozwiązania te są dostępne w kraju, posiadają szeroką dystrybucję u kilku dostawców oraz są względnie niskokosztowym rozwiązaniem, które można wdrożyć z dnia na dzień.
BS: Zdecydowanie zagadnienia poświęcone pracy zespołowej oraz współpracy interdyscyplinarnej. Jestem przekonany, że właściwą drogą dla rozwoju pielęgniarstwa infuzyjnego jest określenie jego faktycznej tożsamości; zakresu kompetencji, zasad współpracy w strukturach szpitalnych z innymi zespołami pielęgniarskimi, relacji z zespołami lekarskimi zajmującymi się dostępem naczyniowym. Źródło: Evereth
Infuzyjne
MG: Jakie znaczenie dla jakości opieki nad pacjentami ma stałe doskonalenie umiejętności pielęgniarek w zakresie infuzji?
BS: Kluczową cechą nowoczesnego Zespołu Dostępów Naczyniowych i Infuzji jest promocja ciągłego podnoszenia kwalifikacji w zakresie pielęgnacji cewników w swoim Ośrodku. Jednocześnie jest to jedno z najtrudniejszych zadań, wymagające ogromnej cierpliwości i determinacji. Stałe doskonalenie umiejętności jest niezwykłą okazją do weryfikacji naszego postępowania w świetle najnowszych wytycznych co przekłada się bezpośrednio na bezpieczeństwo prowadzenia infuzji i czas, wolny od powikłań, stosowania dostępów naczyniowych.
MG: Które z prezentowanych wykładów lub paneli najbardziej Pana zainspirowały? Co było w nich szczególnego?
BS: Wszystkie sesje były bardzo interesujące! Szczególną uwagę przykuwały wykłady poświęcone wysokospecjalistycznym obszarom prowadzenia terapii dożylnej: u dzieci, w transporcie medycznym, u chorych z powikłaniami dostępów naczyniowych, pacjentów poparzonych czy w leczeniu długoterminowym. Zaskakujące jest to przed jak wieloma różnymi wyzwaniami stają codziennie Zespoły zajmujące się infuzją.
MG: Czy udało się Panu nawiązać nowe kontakty zawodowe lub poznać interesujących ludzi podczas konferencji?
BS: Prawdą jest, że kongres był czasem spotkania entuzjastów. Wiele Zespołów
Dostępów naczyniowych i Infuzji jest bardzo młoda – często ich oficjalna działalność rozpoczęła się w przeciągu ostatniego roku. Mieliśmy możliwość wsłuchać się w wyzwania i problemy na jakie napotykają, zobaczyć rozwiązania nad jakimi pracują i dzielić z nimi nadzieję na dalszy rozwój całego ruchu promującego bezpieczną infuzję. Możliwość wymiany doświadczeń pomiędzy Zespołami z całego kraju jest bezcennym doświadczeniem.
MG: Czy chciałby Pan dodać coś od siebie o doświadczeniu związanym z uczestnictwem w konferencji?
BS: Cieszę się, że Kongres pomimo bardzo napiętego programu dawał czas na budowanie osobistych relacji. W kuluarach oraz podczas wieczornych przyjęć toczyły się inspirujące rozmowy, których owocami są zarówno nowe projekty jak i realne zacieśnienie współpracy pomiędzy poszczególnymi Zespołami.
Czekam z niecierpliwością na II Kongres PTPI zaplanowany na 2026r. Będzie to na pewno czas wielu cennych podsumowań oraz radości z uzyskanych efektów pracy całego Towarzystwa.
Infuzyjne
Podsumowanie
międzynarodowej sesji
I Kongresu
Polskiego Towarzystwa
Pielęgniarstwa Infuzyjnego
I Kongres Polskiego Towarzystwa pielęgniarstwa Infuzyjnego w Wiśle za nami. Dzięki obecności specjalistów z całego świata panel międzynarodowy stał się miejscem wymiany wiedzy i doświadczeń. Kongres był wspaniałą okazją poznania różnych perspektyw pracy i badań oraz poszerzenia horyzontów poprzez porównanie standardów opieki infuzyjnej w Polsce i na świecie.
Swój wykład pod tytułem „Vascular Access Device Selection: right catheter, right implication, right time” wygłosiła dr Lindy Kelly, Clinical Specialist (Global) Vygon. Dr Kelly opowiedziała w jaki sposób należy wybrać odpowiedni dostęp naczyniowy, pośród wszystkich, którymi dysponujemy, np. PICC, LPC, VAD. Dobór odpowiedniego dostępu naczyniowego zależy od stanu zdrowia pacjenta lub potrzeb leczenia. Dla dobra pacjenta i sukcesu terapii należy zebrać dokładny wywiad, przeanalizować wszystkie dane i na podstawie specjalistycznej wiedzy wybrać odpowiedni dostęp naczyniowy, który powinien służyć pacjentowi przez cały okres terapii dożylnej.
Fiona Clarke, BD Market Development Lead Vascular Access Management EMEA, zaprezentowała wykład pod tytułem „The Vascular Access Team, an international perspective: benefits and opportunities”. Z prelekcji mogliśmy dowiedzieć się jak duży wpływ mają zespoły dostępów naczyniowych na pomyślny i bezpieczny przebieg terapii.
Hayleigh Haggerty, MSc, ICU (Cert), BSc (Hons), RN, Director, Clinical Affairs –Vascular EMEA, Clinical and Medical Affairs, Teleflex, podczas swojego wystapienia omówiła w jaki sposób zminimalizować liczbę powikłań implantacji dostępów naczyniowych w praktyce klinicznej, oraz jak ważne jest usystematyzowanie procedur towarzyszących tym czynnościom. Zakażenia, zakrzepica, okluzje - przy odpowiedniej praktyce i aktualizacji wiedzy, bazując na najnowszych dowodach naukowych możemy zapobiegać tego typu powikłaniom. Wniosek od Hayleigh Haggerty – stosując najlepszą praktykę jesteśmy w stanie uniknąć komplikacji związanych z dostępem naczyniowym. Podczas sesji swój wykład „Challenges in implementing an appropriate vascular access strategy: the Polish perspective” prezentował również Prezes Polskiego Towarzystwa Pielęgniarstwa Infuzyjnego dr n. med i n. o zdr. Maciej Latos, przedstawiając obecne wyzwania we wdrażaniu odpowiedniej strategii dostępu naczyniowego w Polsce.
Źródło: Evereth
Źródło: Evereth
Infuzyjne
Źródło: Evereth
Sebastian Blondin, BD Medical Manager
CEE, opowiedział o tym w jaki sposób wdrażanie multidyscyplinarnych zespołów dostępów naczyniowych zarządzanych przez pielęgniarki wpływa na efektywność terapii infuzyjnej. Uczestnicy mogli dowiedzieć się m.in. jakie międzynarodowe stowarzyszenia wspierają rozwój Zespołów ds. Dostępów Naczyniowych i Infuzji: Brytyjskie Towarzystwo Infuzji i Dostępów Naczyniowych (NIVAS – The National Infusion and Vascular Access Society), Hiszpańskie Towarzystwo Infuzji i Dostępów Naczyniowych (SEINAV – Sociedad Espanola de Infusion y Acceso Vascular), Amerykańskie Towarzystwo Pielęgniarstwa Infuzyjnego (INS – Infusion Nurses Society) czy Centrum Zwalczania i Zapobiegania Chorobom (CDC – Centers for Diseases Control). Wszystkie wymienione organizacje uznają pielęgniarstwo infuzyjne za kluczową dyscyplinę specjalistyczną. Wyżej wymienione organizacje podkreślają, że zespoły dostępów naczyniowych wykazują jednoznaczną skuteczność w zmniejszaniu częstości występowania odcewnikowych zakażeń krwi (CRBSI - catheter-related bloodstream infection), związanych z nimi powikłań i kosztów. Tworzenie interdyscyplinarnych, opartych na współpracy zespołów dostępów naczyniowych, składających się z ekspertów klinicznych oraz posiadających ujednolicone kryteria działania znacząco poprawia wyniki opieki.
Podczas sesji uczestnicy wysłuchali również wykładu Professor Nurse
Anesthesia Richarda Henkera z Uniwersytetu w Pittsburgu o tym jak możemy poprawić dostępność znieczulenia oraz opiekę chirurgiczną.
Wymiana doświadczeń między specjalistami z różnych krajów stanowiła nieocenioną okazję do poszerzenia wiedzy, nawiązania współpracy i podnoszenia standardów opieki w pielęgniarstwie infuzyjnym na całym świecie. Uczestnicy sesji mieli możliwość poznania globalnych trendów i wyzwań w kontekście dostępów naczyniowych oraz budowania i zarządzania IV Teams. Sesja międzynarodowa na I Kongresie Polskiego Towarzystwa Pielęgniarstwa Infuzyjnego dostarczyła słuchaczom solidnej dawki inspiracji do wdrażania innowacyjnych rozwiązań, które sprawdzają się w innych częściach świata, a które można zaadaptować również w Polskich warunkach.
s t r e f a z i e l o n a s t r e f a
c z e r w o n a
Źródło: Evereth
Autorki: Weronika Leszczyńska Gabriela Świętochowska-Tauz
Wywiad z lic. Gabrielą Maciejewską
członkinią Polskiego Towarzystwa Pielęgniarstwa Infuzyjnego.
Maciej Gryczko: Co wyróżnia I Kongres PTPI na tle innych?
Gabriela Maciejewska: Zdecydowanie tematyka koncentrująca się wokół pielęgniarstwa infuzyjnego, jest kluczowym aspektem wyróżniającym I Kongres PTPI na tle innych medycznych wydarzeń. Jest to pierwsze wydarzenie w Polsce, skupiające się na tematach dostępu naczyniowego oraz bezpiecznej infuzji – tak dobrze znanych nam z pielęgniarskiej codzienności.
MG: Które z tematów poruszanych podczas Kongresu uważa Pani za najistotniejsze dla rozwoju pielęgniarstwa infuzyjnego w Polsce?
GM: Uważam, że najistotniejszym elementem, bez którego rozwój dziedziny pielęgniarstwa infuzyjnego nie mógłby być możliwy, są ludzie oraz ciągły rozwój ich kompetencji. Poszerzanie swoich zdolności organizacyjnych ma kluczowy wpływ na podnoszenie poziomu opieki i dostosowywanie go do najnowszych standardów. Cieszę się, że podczas Konferencji mogliśmy poznać historię budowy i zarządzania kilkoma IV Teamami, funkcjonującymi na terenie polskich szpitali. Każda z nich podkreślała istotę współpracy w zespołach interdyscyplinarnych oraz potrzebę propagowania dobrych praktyk infuzyjnych.
MG: Jakie innowacje w dziedzinie infuzji były przedstawiane podczas wydarzenia? Czy są one już dostępne w praktyce pielęgniarskiej?
GM: Jedną z innowacji zaprezentowanych podczas I Kongresu PTPI były wkłucia typu PICC (Peripherally Inserted Central Catheter). Są to dostępy centralne, wprowadzane obwodowo do dużych naczyń żylnych. To nowoczesne rozwiązanie, które powszechnie używane jest za granicą, jednak w Polsce dopiero zaczyna zyskiwać swoją popularność. Dostępy te są idealnym rozwiązaniem wykorzystywanym w terapii długoterminowej, ponieważ łączą nie tylko bezpieczeństwo, ale także komfort zarówno chorych, jak i personelu. Ich wszechstronność zapewnia prowadzenie bezpiecznej infuzji preparatami o dużej osmolarności, cytostatykami lub długotrwałej antybiotykoterapii. Umożliwiają również prowadzenie żywienia pozajelitowego oraz monitorowania ciśnienia w centralnym cewniku żylnym.
Infuzyjne
MG: Jakie znaczenie dla jakości opieki nad pacjentami ma stałe doskonalenie umiejętności pielęgniarek w zakresie infuzji?
GM: Doskonalenie umiejętności praktycznych, jak i teoretycznych ma kluczowe znaczenie dla jakości opieki nad pacjentami. Jest to inwestycja w rozwój zawodowy, poszerzająca możliwości systemu opieki zdrowotnej. Wysokie kompetencje zespołów pielęgniarskich wpływają nie tylko na zwiększenie bezpieczeństwa chorych, ale także na wzrost efektywności świadczonej opieki. Mają wyraźny wpływ na zwiększenie komfortu pacjentów oraz budowanie zaufania do personelu medycznego.
MG: Które z prezentowanych wykładów lub paneli najbardziej Panią zainspirowały? Co było w nich szczególnego?
GM: Jednym z wielu wykładów, który szczególnie przykuł moją uwagę była prelekcja na temat wynaczynienia oraz praktycznych schematów radzenia sobie z tym wyzwaniem. Szczególną uwagę zwrócono na wagę tego zjawiska oraz negatywne konsekwencje, które może powodować. Mgr Małgorzata Jadczak podkreśliła, znaczenie szybkiego rozpoznania wynaczynienia i natychmiastowego podjęcia działań zgodnych z protokołami postępowania. Wykład ten podkreślił dużą rolę planowania terapii i przewidywania potencjalnych skutków, co realnie może zwiększyć bezpieczeństwo pacjentów, ale również ułatwić pracę personelu medycznego w trudnych sytuacjach.
MG: Czy udało się Pani nawiązać nowe kontakty zawodowe lub poznać interesujących ludzi podczas konferencji?
GM: Konferencja zgromadziła nie tylko praktyków, zmagających się z wyzwaniami bezpiecznego dostępu, ale także prawdziwych pasjonatów tematów infuzyjnych. Była idealną okazją do wymiany doświadczeń oraz poznania nowatorskich rozwiązań z zakresu bezpiecznej infuzji. Stworzona przestrzeń do merytorycznych dyskusji, sprzyjała nawiązywaniu nowych znajomości oraz czerpaniu inspiracji z praktyk stosowanych w innych placówkach.
MG: Czy chciałaby Pani dodać coś od siebie o doświadczeniu związanym z uczestnictwem w konferencji?
GM: Nie.
Źródło: Evereth
Infuzyjne
Wywiad z dr. n. o zdr. Natalią Sak-Dankosky, członkinią zarządu Polskiego Towarzystwa Pielęgniarstwa Infuzyjnego, redaktorką naczelną European Journal of Infusion Nursing.
Źródło: Evereth
Maciej Gryczko: Co wyróżnia I Kongres PTPI na tle innych?
Natalia Sak-Dankosky: To co zdecydowanie wyróżnia nasz kongres na tle innych, jest dosyć wąski zakres tematyczny. Wśród znajomych śmieliśmy się, że jest o to konferencja o wenflonach, ale to właśnie na kongresie można zobaczyć, że ten temat jest znacznie bardziej obszerny i istotny klinicznie, niż wielu osobom może się wydawać.
się opłaca w dalszych rozrachunkach również finansowo – zgodnie z myślą, że lepiej zapobiegać niż leczyć) są rutyną, a u nas wciąż widziane są jak ‘fanaberia’. Wystarczy wpisać po angielsku w google ‘IV catheter’ albo ‘IV line’ i porównać zdjęcia jakie wyskoczą, z tym co pokaże się po wpisaniu polskiejfrazy‘wenflon’.
MG: Jakie innowacje w dziedzinie infuzji były przedstawianepodczaswydarzenia? Czy są one już dostępne w praktyce pielęgniarskiej?
MG: Które z tematów poruszanych podczas Kongresu uważa Pani za najistotniejsze dla rozwoju pielęgniarstwa infuzyjnego w Polsce?
c z e r w o n a s t r e f a z i e l o n a s t r e f a
NSD: Uważam, że najistotniejsze są te absolutne podstawy, o których większość świata, w którym liczy się jakość opieki (bo zauważono, że przekłada się ona na bezpieczeństwo pacjenta i po prostu bardziej
NSD: Myślę, że na pierwszym kongresie głównie skupialiśmy się na tym co jest innowacyjne dla naszego środowiska, ale nie koniecznie innowacyjne w świecie pielęgniarstwa infuzyjnego i co stanowi podstawy dobrej praktyki w pielęgniarstwie infuzyjnym.Naszczęściecorazczęściejwidzę, że to co dla wielu pielęgniarek w Polsce jest nowością (używanie systemów bezigłowych, usg w kaniulacji, systemów bezszwowych, saline-lockow), a co jest standardem w wielu miejscach na świecie, staje się coraz bardziej popularne. Ostatnio nawet przypadkowo zobaczyłam, gdy na jakimś randomowym koncie ktoś wrzucił relacje ze swojego pobytu w szpitalu wrzucając zdjęcie wenflonu z doczepioną przedłużką zakończona systemem bezigłowym, zabezpieczonego okleiną umożliwiająca obserwowanie miejsca wejścia kaniuli, kiedyś takie randomowe zdjęcia wenflonow wrzucane przez pajentów w social media zawsze stanowiły taki ‘reality check’, który pokazywał jak wciąż dużo trzeba zrobić i uświadamiał mi, że nawet jeżeli w swoim ośrodku pracujemy nad tym, aby zmienić praktykę, to przed nami jeszcze daleka droga, aby dotrzeć do miejsc w całej Polsce.Alecośsięruszyło!
Infuzyjne
MG: Jakie znaczenie dla jakości opieki nad pacjentami ma stałe doskonalenie umiejętności pielęgniarek w zakresie infuzji?
NSD: KLUCZOWE. Bo kto, jak nie pielęgniarki tę opiekę wdrażają? I w związku z tym muszą wiedzieć jak to robić poprawnie i skutecznie.
MG: Które z prezentowanych wykładów lub paneli najbardziej Panią zainspirowały? Co było w nich szczególnego?
NSD: Mnie zawsze inspirują wykłady osób, które opowiadają, jak świat może wyglądać, tam, gdzie coś już dobrze działa, dlatego z największym zaciekawieniem słuchałam naszych zagranicznych gości. Poza tym, to co było dla mnie bardzo wzruszające i inspirujące to wykłady opisujące doświadczenia w budowaniu zespołów naczyniowych w różnych miejscach w Polsce. Uważam, że w naszym kraju zmiana czegokolwiek w praktyce klinicznej wymaga bardzo dużo odwagi, zaparcia i mega niewdzięcznej pracy, dlatego bardzo szanuje i podziwiam wszystkich, którzy się tego podejmują.
MG: Czy udało się Pani nawiązać nowe kontakty zawodowe lub poznać interesujących ludzi podczas konferencji?
NSD: Tak. Najczęściej rozmowy, które prowadziłam z nowo poznanymi osobami dotyczą chęci napisania artykułu do naszego czasopisma naukowego –European Journal of Infusion Nursing. Zgodnie z tym co napisałam na ‘abstract call’ – chciałam, aby osoby, które mają jakiś pomysł na artykuł czy badanie, ale nie wiedzą jak do tego podejść, mogły się do mnie zwrócić i pogadać na ten temat i nasz kongres był do tego świetną okazją.
MG: Czy chciałaby Pani dodać coś od siebie o doświadczeniu związanym z uczestnictwem w konferencji?
c z e r w o n a s t r e f a z i e l o n a s t r e f a
NSD: Nie, ale chciałabym coś dodać o nadchodzącym, drugim kongresie, który odbędzie się w 2026 roku. Będziemy na nim stawiać na wykłady zgłaszane przez uczestników, dlatego to jest ten czas, aby zacząć myśleć o badaniu, którego wyniki będzie można na nim przestawić. Standardowo zachęcam do kontaktu, jeżeli tli się w Waszej głowie jakiś pomysł, ale potrzebujecie pomocy, aby go ogarnąć. Chętnie pomogę!
Źródło: Evereth
Źródło: Evereth
Źródło: Evereth
Źródło: Evereth
Infuzyjne
Relacja z warsztatów organizowanych
podczas
I Kongresu Polskiego
Towarzystwa Pielęgniarstwa
Infuzyjnego
W ramach I Kongresu Polskiego Towarzystwa Pielęgniarstwa Infuzyjnego, który odbył się w dniach 16-18.10.2024r., uczestnicy mieli okazję wziąć udział w szerokiej gamie warsztatów praktycznych. Zajęcia warsztatowe zostały zrealizowane przez członków PTPI oraz osoby i firmy z nim współpracujące. Tematyka zajęć prowadzonych przez instruktorów towarzystwa obejmowała kluczowe aspekty pielęgniarstwa infuzyjnego, od zaawansowanych technik zakładania dostępu naczyniowego, poprzez obsługę wszczepionych portów dożylnych, aż po rozwijanie umiejętności komunikacyjnych w zespołach medycznych. Warsztaty prowadzone były przez doświadczonych specjalistów, którzy dzielili się swoją wiedzą i praktycznymi wskazówkami, jednocześnie dając możliwość zweryfikowania zdobytych informacji w ramach ćwiczeń. Główna ideą przyświecającą organizacji warsztatów była nie tylko możliwość poszerzenia swoich kompetencji, ale także wymiany perspektyw pomiędzy ekspertami oraz innymi uczestnikami wydarzenia.
Drugi dzień kongresu zaprosił uczestników na spotkanie zatytułowane „Systemy bezigłowe, mocowania i przepływy dostępów naczyniowych”. Warsztaty prowadzone przez mgr Jolantę Wołosiankę oraz mgr Ewelinę Sitko przybliżyły mechanizmy działania systemów bezigłowych, zaznaczając ich różnorodność oraz sposób oddziaływania na linię naczyniową. Podczas wydarzenia uczestnicy mieli okazję poznać najnowsze technologie i techniki związane z mocowaniem dostępów naczyniowych. Ekspertki podkreślały jak dobór odpowiedniego mocowania, pozytywnie wpływa na komfort pacjenta i realnie wydłuża okres prawidłowego funkcjonowania dostępu naczyniowego. Przybliżyły zależności pomiędzy rozmiarem kaniuli, a możliwym jej przepływem, podkreślając, że dobór odpowiedniego dostępu naczyniowego jest istotnym aspektem planowania terapii infuzyjnej. Choć większe kaniule umożliwiają szybszy przepływ płynów, w większości przypadków wybór największego dostępnego rozmiaru nie będzie optymalny dla pacjenta. Dobór kaniuli jest więc kompromisem między wymaganiami terapeutycznymi a komfortem i bezpieczeństwem pacjenta. Kolejne warsztaty odbywające się podczas drugiego dnia Kongresu, stanowiły kompleksowe szkolenie z zakresu zakładania kaniul obwodowych (SPC) z wykorzystaniem ultrasonografii.
Źródło: Evereth
Źródło: Evereth
Prowadzące mgr Marta Moskal, mgr Anna Gąsior i mgr Marta Jurkiewicz, podkreślały, że wprowadzanie ultrasonografii do codziennej praktyki pielęgniarskiej staje się coraz bardziej powszechnym zjawiskiem. Możliwości jakie daje USG, nie tylko wpływają na większą precyzję kaniulacji, ale także na zwiększenie jej bezpieczeństwa. Idea wyboru odpowiedniego dostępu dla pacjenta powoli pnie się w hierarchii potrzeb osób hospitalizowanych. Coraz częściej spotykamy się z realnym planowaniem terapii infuzyjnej, uwzględniającej nie tylko ilość dni czy podawane preparaty, ale co kluczowe, komfort i preferencje pacjenta. Podczas warsztatów uczestnicy mogli zapoznać się z różnymi aparatami ultrasonograficznymi dostępnymi na rynku oraz doskonalić swoje umiejętności wprowadzania krótkich kaniul pod kontrolą USG, jak i dowiedzieć się o korzyściach jakie niesie za sobą ta metoda. Ekspertki podkreślały pozytywne aspekty wyróżniające kaniulację z wykorzystaniem ultrasonografii w pielęgniarstwie infuzyjnym, takie jak: zwiększenie precyzji w lokalizowaniu naczyń, minimalizacja ryzyka powikłań, zwiększenie komfortu pacjenta, większą skuteczność w przypadku kaniulacji pacjentów z trudnym dostępem dożylnym.
Ostatniego dnia Kongresu, warsztaty „Powiedz, a nie pokazuj! O komunikacji w zespole”, prowadzone przez mgr Annę Wodę, skupiły się na jednym z kluczowych elementów pracy w środowisku medycznym – skutecznej komunikacji w zespołach terapeutycznych. W placówkach ochrony zdrowia komunikacja między członkami zespołów terapeutycznych odgrywa fundamentalną rolę w zapewnieniu pacjentom wysokiej jakości opieki.
Błędy komunikacyjne są jedną z najczęstszych przyczyn pomyłek medycznych, dlatego umiejętność precyzyjnego i efektywnego porozumiewania się ma bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo pacjentów oraz na współpracę w zespołach. Uczestnicy warsztatów nie tylko mogli zapoznać się z szeroką gamą zagadnień związanych z komunikacją w środowisku medycznym, ale także nauczyć się w jaki sposób przekazywać kluczowe informacje oraz jak rozwiązywać konflikty w zespole w sposób konstruktywny, unikając eskalacji napięć. Nie zabrakło aspektu aktywnego słuchania oraz umiejętności komunikacji niewerbalnej, jako wsparcia dla komunikatów mówionych. Uczestnicy warsztatów podkreślali praktyczny charakter zajęć, które pozwoliły im doskonalić konkretne techniki komunikacyjne w symulowanych sytuacjach klinicznych. Wskazywali, że lepsza komunikacja w zespołach prowadzi do zwiększenia efektywności pracy oraz poprawy atmosfery w miejscu pracy, co finalnie przekłada się na jakość opieki nad pacjentami.
Źródło: Evereth
Ostatni dzień Kongresu oferował warsztaty „Obsługa wszczepionych portów dożylnych”, prowadzone przez mgr Artura Szymczaka. Były to zajęcia o szczególnym znaczeniu dla pielęgniarek, pielęgniarzy oraz innych specjalistów medycznych, którzy w swojej pracy mają do czynienia z pacjentami wymagającymi długoterminowej terapii infuzyjnej. Zajęcia obejmowały zarówno teorię, jak i praktykę, co pozwoliło uczestnikom na kompleksowe zapoznanie się z zagadnieniem obsługi portów. Ekspert przybliżył tematy związane z prawidłową pielęgnacją dostępu dożylnego jakim jest port naczyniowy, wspominając o technikach aseptycznych minimalizujących ryzyko zakażeń. Przedstawił możliwości postepowania w przypadku komplikacji, takich jak niedrożność portu, infekcja czy wyciek płynów oraz zaprezentował prawidłową technikę wprowadzania igły Hubera do portu. Praktyczny charakter warsztatów umożliwił uczestnikom zdobycie pewności w obsłudze portów dożylnych, co jest kluczowym elementem w efektywnej pracy z pacjentami. Uczestnicy docenili możliwość ćwiczenia wkłuć na modelach, co pozwoliło im przełamać bariery i oswoić się z techniką wymagającą precyzji i dbałości o szczegóły. Dodatkowo, warsztaty były okazją do wymiany doświadczeń i omawiania przypadków klinicznych, co wzbogaciło wiedzę uczestników o praktyczne wskazówki przydatne w rzeczywistych sytuacjach.
Jednym z najbardziej oczekiwanych wydarzeń podczas kongresu były warsztaty zatytułowane: „Wprowadzanie długich kaniul (LPC) pod kontrolą USG”. Zajęcia, prowadzone przez ekspertki w dziedzinie pielęgniarstwa infuzyjnego –mgr Gabrielę Świętochowską-Tauz i mgr Karolinę Tauz – przyciągnęły liczne grono zainteresowanych poszerzeniem swoich kompetencji w nowoczesnych technikach kaniulacji. Warsztaty składały się z części teoretycznej oraz praktycznej. Na początku prowadzące wprowadziły uczestników w tematykę obsługi aparatu ultrasonograficznego, wyjaśniając, jak prawidłowo ustawić parametry urządzenia, zidentyfikować struktury anatomiczne i jak uzyskać najbardziej odpowiedni obraz USG. Część teoretyczna obejmowała również zaznajomienie uczestników z procedurą wprowadzania cewników Bullpup oraz LPC. Ekspertki szczegółowo przybliżyły zastosowanie kliniczne wkłuć oraz korzyści wynikające z użycia obu tych rozwiązań. Skupiono się na istotnych różnicach pomiędzy cewnikami oraz na aspekcie przygotowania się do ich implantacji. Prowadzące zwróciły także uwagę na budowanie prawidłowej linii infuzyjnej, podkreślając, że odpowiednia organizacja pracy, dobór właściwego sprzętu oraz przestrzeganie procedur mają kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa pacjenta. Poruszając temat zapobiegania powikłaniom, zwróciły uwagę na istotę regularnej kontroli miejsca wkłucia oraz jego odpowiedniej pielęgnacji.
Źródło: Evereth
Źródło: Evereth
Infuzyjne
Wrażenia uczestników
Warsztaty zorganizowane podczas I Kongresu Polskiego Towarzystwa Pielęgniarstwa Infuzyjnego w Wiśle stanowiły niezwykle wartościowy element wydarzenia, łącząc teorię z praktyką i umożliwiając uczestnikom rozwój kluczowych kompetencji zawodowych. Różnorodność tematów – od nowoczesnych systemów bezigłowych i zakładania kaniul pod kontrolą ultrasonografii, przez komunikację w zespołach terapeutycznych, aż po obsługę wszczepionych portów dożylnych – pozwoliła każdemu znaleźć obszar odpowiadający jego potrzebom i zainteresowaniom.
Każde z warsztatów podkreślało znaczenie precyzji, bezpieczeństwa i współpracy w codziennej praktyce medycznej. Uczestnicy mieli okazję zdobyć nowe umiejętności, pogłębić swoją wiedzę i wymienić się doświadczeniami z ekspertami i kolegami z branży. Szczególnie ceniony był praktyczny charakter zajęć, który umożliwił doskonalenie technik w bezpiecznym, wspierającym środowisku.
„Dzięki warsztatom zrozumiałam, jak ważne jest prawidłowe prowadzenie igły i kontrola obrazu USG. Prawidłowe operowanie głowicą całkowicie zmienia proces kaniulacji oraz realnie wpływa na poprawność jej wykonania” – podkreśla jedna z uczestniczek warsztatów „Wprowadzanie długich kaniul (LPC) pod kontrolą USG” .
Każde z warsztatów oferowało unikalną możliwość zdobycia specjalistycznej wiedzy oraz wymiany doświadczeń z ekspertami. Uczestnicy zgodnie podkreślali wysoką wartość merytoryczną zajęć oraz ich praktyczny charakter. Kongres w Wiśle był doskonałą okazją do rozwoju zawodowego oraz integracji środowiska pielęgniarskiego, które wspólnie pracuje nad podnoszeniem standardów opieki infuzyjnej w Polsce.
Autorka Gabriela Maciejewska
Źródło: Evereth
Źródło: Evereth
Źródło: Evereth
Źródło: Evereth
Źródło: Evereth
Infuzyjne
Wywiad z lic. Agnieszką Kuzińską, członkinią Polskiego Towarzystwa Pielęgniarstwa Infuzyjnego.
Maciej Gryczko: Co wyróżnia I Kongres PTPI na tle innych?
Agnieszka Kuzińska: Było to pierwsze tak duże wydarzenie organizowane w Polsce poświęcone w pełni pielęgniarstwu infuzyjnemu, które zebrało szeroki wachlarz specjalistów z całego kraju. Dostaliśmy tym samym możliwość poznania wielu odmiennych perspektyw i doświadczeń w dziedzinie dynamicznie rozwijającej się bezpiecznej infuzji.
Dynamika rozwoju współczesnej medycyny wymusza na nas podążanie za aktualnymi wytycznymi, a walka z naszymi przyzwyczajeniami może okazać się najtrudniejszym z wyzwań.
MG: Jakie innowacje w dziedzinie infuzji były przedstawiane podczas wydarzenia? Czy są one już dostępne w praktyce pielęgniarskiej?
NSD: Przedstawiono rozmaite ciekawe rozwiązania ułatwiające prowadzenie bezpiecznej infuzji. Stawiano na dostępność różnorodnych dostępów naczyniowych, takich jak krótkie kaniule bez górnego portu, Midline, PICC, porty naczyniowe czy PICCporty, a także szkolenia wysoko wykwalifikowanego personelu w ramach zespołów infuzyjnych, aby móc zapewnić pacjentom najbardziej optymalne rozwiązania dobrane do ich indywidualnych potrzeb. Wiele z tych innowacji jest już wdrażanych w praktyce pielęgniarskiej w Polsce, jednak ich powszechne zastosowanie zależy od dostępności odpowiednich szkoleń, zasobów oraz wsparcia instytucjonalnego. Kongresy takie jak INFUzja 2024 odgrywają kluczową rolę w promowaniu nowoczesnych rozwiązań w opiece infuzyjnej.
MG: Które z tematów poruszanych podczas Kongresu uważa Pani za najistotniejsze dla rozwoju pielęgniarstwa infuzyjnego w Polsce?
c z e r w o n a s t r e f a z i e l o n a s t r e f a
AK: W mojej ocenie kluczowe dla rozwoju pielęgniarstwa infuzyjnego w Polsce jest przestrzeganie w codziennej praktyce klinicznej zasad Evidence Based Nursing Practice.
MG: Jakie znaczenie dla jakości opieki nad pacjentami ma stałe doskonalenie umiejętności pielęgniarek w zakresie infuzji?
AK: Stałe doskonalenie umiejętności oraz podążanie za najnowszymi wytycznymi przez pielęgniarki wpływa na bezpieczeństwo, efektywność i komfort zarówno pacjentów, jak i personelu medycznego. Dodatkowo możliwość rozwoju zawodowego i zdobywania nowych umiejętności daje ogromną satysfakcję z pracy.
Infuzyjne
MG: Które z prezentowanych wykładów lub paneli najbardziej Panią zainspirowały? Co było w nich szczególnego?
AK: Ponieważ na co dzień pracuję w zespole dostępów naczyniowych, niezwykle interesują mnie doświadczenia innych ośrodków, ich organizacja pracy i trudności jakie napotykają w swojej codziennej praktyce oraz proponowane przez nich rozwiązania, które mogę później zaadaptować do pracy mojego zespołu.
MG: Czy udało się Pani nawiązać nowe kontakty zawodowe lub poznać interesujących ludzi podczas konferencji?
AK: Nie.
MG: Czy chciałaby Pani dodać coś od siebie o doświadczeniu związanym z uczestnictwem w konferencji?
c z e r w o n a s t r e f a z i e l o n a s t r e f a
AK: Uczestnictwo w pierwszej edycji tak wspaniałego wydarzenia i możliwość podzielenia się swoimi doświadczeniami z innymi uczestnikami była dla mnie ogromnie inspirująca. Imponująca frekwencja i wiele merytorycznych dyskusji, które miały miejsce przez tych kilka dni dały mi dużo pozytywnej energii do działania i dalszego rozwoju.
